HET GEHEIM VAN DE
KLEINE YVONNE.
RECHTZAKEN.
GEMENGD NIEUWS.
<5
begroette
9 Juli
glijdt <je zjjden, geprepareerde
die
den schaapherder in ge-
Daar er geen antwoord kwam opende hij
de deur van de keuken, waar de kleine «liep.
'Allee was in orde, het bed opgemaakt; zelfs
sjjn ontbijt had zij klaargezet.
Ze zal zeker uitgegaan zijn voor een
boodschap; dacht hfl en daar h(J rich ver
veelde ging bjj naar beneden een homp brood
met kaas in de hand.
WEER VOdTt SPELLINGEN.
De weerkenners zyn te allen tijde vele ge
weest en bijna ieder klasse van menschen,
ieder ambacht xelfs houdt er bepaalde tel
kens op na, die onfeilbaar aanduiden,
welk weer het zal worden. Een onzer lezers
is wel zoo goed van ons een lijstje te zenden
van die onfeilbare prognostika.
Kenteekens by den boer in gebruik:
Een heete en droge zomer voorspelt een
harden, kouden winter.
Een natte, koele zomer voorspelt oen slap
pen, vochtigen winter.
Een zoogenaamd Meirschip of lange witte
wolkenstreep met den kop de puntige
voorzijde naar het oosten gekeerd, voor
spelt fraai weder.
Het zoogenaamde Meirschip, omgekeerd,
voorspelt vochtig en slecht weer.
Noorde- en oostewind voorsy>elt droog,
koel weer des zomers; ’s winters vorst.
Zuide Tn westewind voorspelt in den zo
mer vochtig, maar warm weer; ’s winter»
dooi, sneeuw, regen of soms neveL
Zware wolken in *t zuidwesten voorspellen
regen; in het noordoosten: des zomers don
der, ’s winters sneeuw, hagel of onweer.
Paarden, koeien en andere dieren worden
door de vliegen erge? dan gewoonlijk ge
plaagd teeken van donder.
De Zwaluwen vliegen laag langs den grond
voorspelt donder en regen.
Kringen en kransen om zon en maan zijn
teekens van regen, of althans van spoedige
verandering van weer, zoodat, wanneer het
regenaehtig is, als kringen zich vertoonen,
het weer fraai zal worden.
Donkere betrokkene lucht en opgang van
de zon achter wolken zijn teekens van regen
of neveL
De zon dringt door de wolken: fraai weer
volgt, zij gaat ach(er wolken onder: teeken
van regen.
De zon gaat helder onder, geeft fraai
weer, soms met avondrood, fraai weer
met wind?
muts?
Vier thaler (f 7.20) als gij het dan weten
wilt, sprak de koningin.
Ontzettend, wat een geld voor zoo'n
ding, schertste de koning. Tegelijkertijd zag
hij een oud-gediende voorbijgaan, dien hjj
binnen riep.
Brandes, zei de koning, de dame, die
daar op de sofa zit, heeft veel geld. Wat
denk je wel, oude kameraad, dat zij voor
die muts heeft betaald? Maar laat je niet
foppen door dat mooie roode lint.
Och, Sire, ik heb van zulke dingen geen
verstand, gaf de soldaat schouderophalend
ten antwoord, maar ik geloof wel dat hjj
een Mark (60 ets.) zal kosten.
Een mark! riep de koning lachend uit,
neen vriend, dat- ding kost 4 thaler. Zoo ziet
gij, dat deze dame niet zoo heel bang is om
geld uit te geven. Laat u caarom door haar
deze som maar eens cadeau geven.
De koningin opende glimlachend
De koningin opende glimlachend haar
beurs en gaf den soldaat vier blanke thalers.
Maar, voegde zij er schalks bjj. riet gy
wel dien grooten beer, die daar voor het
raam staat? Hjj heeft veel meer geld dan ik.
Al wat ik heb, heb ik van hem en hjj geeft
gaarne. Laat u van hem het dubbele geven.
De koning gaf nu den oud-gediende acht
Thalers, die den veteraan bijzonder goed te
pas kwamen.
De koning vergat dit voorval nooit, Als
hij later na de© dood der koningin dézen
bejaarden krijgsman in het oog kreeg, was
hij altijd gewoon hem iete te geven, terwijl
hij op weemoedigen toon vroeg:
Brandes, weet gij het nog? -
In dén tempel van
ongekorven hout!
Een schoenmaker, te Alkmaar woon-
sclrtig, was echter blijkbaar niet tevre
den met de hem opgelegde boete ad f 15,
wegens het bewandelen van verboden
paden in het Heilooër bosch en was
tegen drt vonnis in verzet gekomen- Hij
beweerde een stuk bejehgrond als aard
appelland f!e bebouwen en door het
bosch te moeten wandelen, om die
krocht te bereiken. De verbalisant, bosch-
wachter Mulder, was zoo vrii alles wat
de schoenmaker naar voren bracht, tot
leugen te bestempelen-
Het bii verstek gewezen vonnis werd
bekrachtigd.
De veroordeelde volgeling van St.
Chrispipus zegt beleedigd te zijn door1
een in de „Alkm. Oourant” voorkomend
verslag, waarop de Kantonrechter ant
woordt, dat hii zich maar tot den Offi
cier van Justitie moet wenden.
Het parool is afschuiven-
Een landbouwer te Schoor!, bii yer-
sjek veroordeeld,, omdat hii verzuimd
had zich als een braaf provinciaal aar»
te sluiten bij de Prov. Waterleiding, had
geen voldoening van zijn verzet, aange
zien het vonnis werd bekrachtigd.
Strijden tot den laat-
sten ademtocht.
Een beroeplooze Heilooër stond ook
at weer terecht ter zake het zich berin-*
den buiten de ofticieefe wenen en paden
in het Heflooër bosch. nii noemde
zich zett sarcastisch den chantage-pie-
ger. doch die grap sloeg bii den Kanton
rechter niet beet erg in- Deze nam .geen
notitie van het door verdachte gevoer
de verweer, dat hij diit pad had genomen
om zijn weg naar huis te bekorten en
veroordeelde den man tot f15 boete of
10 dagen. Onmiddelfijk daarop stond de
vasthoudende verdachte weer voor een
die geregeld
en last van
winkel
Op den Boulevard de la Revolte begon
langzaam aan het straatverkeer te komen.
Zware sleeperawagene kruisen vuilniskarren;
kooplieden in hemdsmouwen nemen de lui
ken voor de winkelramen weg; melkverkoo-
pers zetten rich onder de boomen neer;
groepen werklieden gaan voorbij met hun
eteneketeltje in de hand. Zjj wijzen naar eöX
klein meisje, heelemaal in ’t wit, da^dé
straat overeteekt.
Het is Eerste Communie vandaag, zegt
er een.
Dat kleintje zal wel niet te laat komen,
merkt een ander op.
Ze heeft gelijk. het ie de schoonste dag
van 't levendeze kan nooit lang genoeg
zjjn
Dat Was allee ,wat Jean-Marie hoorde. Hjj
was gereten bulten voor 't kleine café, dat
hij gewoonlijk bezocht en genoot van de
morgenkoelte. Spoedig zag hy twee Commu-
niekinderen voorbijgaan, ontroerd en er zeer
lief uitziende onder,haar witten sluier; an
deren volgden; hjj kon zijn gedachten aan
de Eerste H. Communie niet meer verzetten.
Wat zou Yvonne gelukkig zjjn geweest in
dat witte kleedje, dacht hfjzij heeft den leef
tijd en ’t moest vandaag zjjn
Ach, omdat ze niet te veel verdriet zal
hebben, zal ik met haar gaan naar Saint-
Quen in de ,.Drie kanonnen” daar kan
men heerlijke taartjes eten.
Maar Clauzeel riepen opeens tegen hem
twee goedige grootpapa’s, onnoodig druk
doende; de roode hale gedrongen in een te
•tjjve boord.
Maar mjjn beste, je bent niet gekleed en
de tyd schiet op; het kerkje is klein en al»
men niet een half uur van tevoren komt,
vindt men heel dikwijls geen plaats meer!
Jullie vervelen me.
De twee mannen keken elkaar verwonderd
aan.
niet met Je dochtertje
-—Je weet wel, dat ik daar niets van moet
hebben en al die potsenmakerijen zjjn i
vöor anderen, oudje. I
Die potsemakeryen zijn voor jouw het I
zoo goed als voor anderen!.En 't bewijs
er voor k, dat ik juist je dochtertje heb ge
zien, heelemaal in ’t wit, die «Jen sluier op
spelde van ’t mijne.
Ben je nu niet wfls
Maar opeens Meld Jean-Marie stil. Zijn
oogen waren strak gericht op een Communis
meisje, die zijn kant uitkwam, pratend met
een ander.
Wacht eens! ik kan vanmorgen niot goed
zien. Maar werkelijk. Ja. is dat niet Yvonne?
Hot was Yvonne, gelukkig en glimlachend
onder haren witten sluier, haar blonde haren
dio uit 't mutsje te voorschijn kwamen ga-
veh als een gouden glorieschyn aan een F-a
Angelico kopie, want alles aan haar was een-
-rioud, onschuld en geluk.
Het arme meisje verbleekte toen ze haar
vader zag, dien ze meende dat op t werk
was.
Vader!....
Yvonne!.
Maar voordat nog zij een beweging ge
maakt of een verontschuldiging diad uitge
bracht. had hjj haar in zijn armen genomen
en omhelsde hij haar met een woeste teeder-
heid; tranen liepen lanes zjjn wangen, van
die mannentranen die u ontroeren tot diep
in 't hart.
Ach. mjjn Heve kleine Yvonne, wat zou
je arme moeder gelukkig zijn geweest! Loop
niet te vlug; even mijn Zondagsche pak aan
trekken en dan volg ik je!
En in ’t kleine kerkje vol licht, vol wie
rook en vol bloemen, was er geen kind ge
lukkiger. dien dag, dan de kleine Yvonne!
Pierre ITrinite.
■HOFHUMOR.
Frederik Wilhelm II van Pruisen was ge
woon eiken morgen met de Koningin te ont
bijten. Op zekeren morgen zag hij op haar
werktafeltje een nieuwe muts liggen, die
hem bijzonder fraai toeseheen.
Wat kost die muts, mevrouw? vroeg
de koning glimlachend.
’t Is niet goed, dat de mannen allee
weten, antwoordde de koningin schertsend.
Zy vinden het doorgaan» te duur, omdat zjj
van die dingen geen verstand hebben.
Nu ja, maar zeg eens, wat kost
Slecht van geheugen
en van gezicht.
Een stoomfietser uit Schermerhorn
had zich te buiten gegaan aan twee el
kander dikwerf gezelschap hondende
overtredingen: rijden zonder licht en
niet gestopt op de herhaalde vordering.
De delingquant wist vandaag van niets:
een ve'dwachte rtiad hii niet gezien.
Maar de Kantonrechter wist en zag het
beter en veroordeelde den vreemdLJin?
in lurusalem tet 6 en 10 gulden boete
of 3 en 5 dagen hechtenis.
Ieder burger moet de
wet maar kennen.
Een 28-jarig koopman te Alkmaar, die
zich van deze omstandigheid niet op de
hoogte stelde, werd deswege op 9 Juli
geverbaliseerd en heden tot 12 boete o*
2 dagen veroordeeld.
Geen ..losbandige” honden.
Een tuinder uit St.Pancras gem. Koe
dijk, had in strijd met de politieveror
dening zijn hond op eigen pelerenheid
uit wandelen gestuurd, maar de veror
dening van St. Pancras gedoogt zulks
niet en heden werd de eigenaar, on-’
danks al zijn s< herpzininige juridische
opwerpingen, tot f3 of 3 d. veroordeeld.
Geen auto’s langs den
weg in Alkmaar.
De Alkmaarsche question brulante
betreffende het plaatsen van auto’s voor
het café „Het Gulden Vlies” werd thans
ook uitgevochten in de zaak voor den
Kantonrechter. Een Duitsdh zakenmad
stond terecht voor deze overtreding en*
werd tot de minimumstraf: f0.50 boete
■of 1 dag veroordeeld.
Het kaarvarken moet
worden stukgeslagen.
Ten slotte itnoesten terecht Staan 3
stroopers uit Egmond aan Zee, aan wie
ten taste was gelegd, dat zii,hun hon
den niet hadden teruggeroepen. Het
trio was op de konijnenjacht met licht
bak, schietgeweer en jachthonden.
De Kantonrechter legde de ‘deelnemer*
aan deze grandiose jachtpartij gepeper
de straffen op. Een hunner werd veroor
deeld tot f40 boete of 30 d;
anderen elk f30 boete of
Het was Maandag 28 Mei 1892.
Jean Marie Clauzee werd later wakker
(den naar gewoonte.
Den vongen dag had hjj, om l’Ile des
vageura ojr te hoogen. twintig stort karren
zand er heen gevoerd en. nu kan men wel
grondwerker zyn van vader op zoon, men-
eehen zijn menschen en hun armen rijn niet
van ijzer of staal.
Dat was de oorzaak, dat Jean-Marie Clau-
aee, veertig jaar geleden te Pontorson gebo
ren, voor de perste keer in zijn leven ont
waakte, toen de zon hem volop in 't gelaat
scheen, al» was hjj een doodgewone kantoor
klerk, die van 9 tot 12 op ’t bureau moet
Half zes, riep hy met verwondering ifit,
terwyl hij een blik sloeg op het groote hor
loge, dat sedert de uitvindingen der horloge
rie, bij de Clauzee’s van vader op zoon over-
Het is vandaag Maandag en voor een keer
zal ik een» lui zijn!
Dit voornemen gemaakt, strekte hij zich
uit in zjjn bed en bekeek het kleine zolder
kamertje. De zachte ochtendzon, als de eer-
•te glimlach van de natuur die uit haar rust
ontwaakt, stroomde er rijkelijk binnen;
rondom vogelgekwetter; bet was of er vreug
de en gehik hing In de lucht.
In deze rustige morgenkalmte begon Jean-
Marie na te denken.
VOOR DEN KANTONRECHTER.
Zitting van 23 Juli.
Het oordeel is aan
den Kantonrechter.
Door het in den vacantretijd vermin
derde zittingen, kregen we heden een.’
uitgebreid repertoire.
We begonnen met een te Bergen
belani
laten
op een onverlicht rijwiel op den Zeeweg
aldaar
proefkonijn beschikbaar stellende ver
dachte was van meening, dat de Zeeweg
niet publiek en de bekenrin" dus on
rechtmatig was.
Mr. Tak. waarnemend ambtenaar, had
een opvatting, die daar lijnrecht tegen
over stond. Na eenig juridisch gekibbel
waarbii ieder jurist zich beriep op de
rijwiel- en motorwet, heeft de Kanton
rechter zijn Salomon’s oordeel benaakl
op 6'Augustus.
DE STOTTERAAR.
De bekende Berijjnscbe komiek Hel ling,
werd, een» voor het gerecht gedaagd wegens
het volgende voorval:
Het was omstreeks het jaar 1870 jn Hel-
merding moest morgens om de voorgéschre-
ven repetition aan het Waller-thoater bij te
wonen, jdtyd door de Blumenstrasse. In 'He
straat woonde een bakker,
iederen morgen fta de moeite
den nacht aan de deur van den
stond om het bedrijvige leven in de stad te
zien. Hij kende Helmerding en
hem steeds met de woorden:
G-g goe-goe den m-morgen, m-m eneer
Helmerd-d-ding.
De komiek, antwoordde op zekeren dag,
toen reeds eenige dagen die begroeting had
plaats gehad.
M-m-orgen, b-b-b baas. De bakker voel
de zich door deze nabootsing van zijn stem
gekwetst en diende bjj den rechter een aan
klacht wegens beleediging tegen Helmerding
in.
Voor des rechter moesten aanklager en be
schuldigde hun voor en tegen aanvoeren.
De bakker verhaalt stotterend het geheele
geval.
Helmerding antwoordde:
M-m enheer de r-r-rechter, ik stotte-ter
ook.
De rechter verklaarde dat niemand deze
verontschuldiging van den beklaagde kon
laten gelden. lederen avond kon ieder het
tegendeel hoeren, daar Helmerding op het
tooneel onverbeterlyk vloeiend sprak.
Helmerding antwoordde zeer ernstig:
Ja m-enheer de r-echter; op het tooneel
■peel ik eomedie.
Hierop volgde een uitbundig gelach onder
de toehoorders.
Na veel over en weer prated werd de zaak
inorde gebracht
Bjj het verlaten van de rechtzaal fluister
de Helmerding den bakker toe: U bent toch
een echte schaapskop!
Woedend wendt zich de bakker tot den
rechter en verklaart:
M-m-enheer de r-echter nu hee-ft hjj heele
maal g-oed ge-sproken.
bruik:
Wanneer het op Lichtmtodag donker, op
eAshwoensdag daarentegen helder weer is,
mag de landbouwer den afval van het scha>-
penvoeder wel bewaren, want dan krjjgen
we een vroegen en langen winter.
Schjjnt de zon op Pinksterdag niet op den
toren, dan is ze *t heele jaar verloren. Veel
betrokken lucht.
Kenteekens bjj den houtteler in gebruik:
Een spin in de eikappels en uitwaseming
op enken bladeren vóórspellen een strengen
winter.
Een vlieg in de eikappels voorspelt een
slappen wirfter.
Kenteekens bij den houtteler In gebruik:
Het schreeuwen van kraaien, eksters, kat-
honden, hanen, kippen, eenden en ganzen,
voorspelt des's zomers regen en wind, 's win
ters nevel, sndeuw of wind.
Zijn deze dieren bij het lawaaimaken te
vens onrustig, dan is stormachtig weer op
handen.
De regenwormen, mollen, slakken en kik-
vorschen komen uit hunne schuilhoeken te
voorschijn, is een teeken van regen.
De kikvorschen kwaken 's avonds, de vleer
muizen vliegen om de huizen, de torenklok
slaat helder, zjjn teekens van fraai weer.
Kenteekens bij kok en'keukenmeid in ge
bruik:
De steenen zweeten of slaan uit is een
teeken van regen.
Zout en meel worden vochtig is eveneens
een teeken van regen.
Zout en meel worden droog, de regen
houdt op en we krjjgen mooi weer.
Het water komt op ingemaakte groenten,
is een teeken van droogte.
Deuren en vensters zwellen, zoodat ze pie
pen en slecht sluiten, is een teeken van re
gen.
De vensterglazen beslaan ’s winters is een
teeken van vorst.
Een glas met koud water beslaat des zo-
pers, wanneer regen in aantocht is.
Kenteekens bij kok en smid in gebruik:
Het roet valt uit den schoorsteen, is een
teeken van regen.
De rook slaat naar beneden en de smidse
riekt, zjjn teekens van nevel of regen.
De rook uit den schoorsteen trekt om
hoog, schoon weer.
Kenteekens voor water-en-vuur-vrouweu:
Bljjft de»koffie aan de binnenzijde van het
kopje hangen, dan volgt in den winter vorst,
In den zomer regen; als de kachel knapt, re-
kene men op strengere koude.
Wanneer de muren wit uitslaan en de spin
nen uitloopen: volgt dooiweer.
Pyn in reeds genezen kneuzingen o( breu
ken, alsook in likdoorn en eelt zijn teekens
van slecht weer en wind.
Koude voeten, meer dan gewoonlijk, is een
voorteeken van sneeuw.
1 dergehjk feit terecht en werd wtadenoa
tot t 15 boete of 10 dagen veroordeeld.
De veldwachter op rijn
Een 57-iarig motorrijder nad v
den onfeifbaren chronometer van
wachter van Leeuwen met 36 Kilometer
vaart door Schermef'horn gereden, wakr
slechts 15 Kitometer is geoorloofd. Die
verdachte beweerde echter, dat Mi tain
hoogste 12 A 15 K.M. had gereden. Zijn
motorrijwiel is defecte» niet geschikt om
met groofer snelheid zidh te bewegen. De
duorijder kon dit getuigen. i
Daar van Leeuwen zich aan zijn ver
baat en chronometer hield, werd oe zaak
aangehouden tot 6 Augustus, ten einde
den duorijder alsnog te hooren als ge
tuige a décharge.
Alkmaar is het paradijs
voor autorijders.
Voortgezet werd de behandeling van
een overtredingszaakje betreffende de
rijwiel- en motorwet Verdachte had ge
reden met een vierwielig motorrijtuig
waarvan slechts één lamp brandde en
voorts ni t «estopt op de vordering van
den agent. Het verhoor van den verba
lisant was niet in het voordeel van dep
automobilist en dus werd hii veroor
deeld tot 2 geldboeten elk van 4 «i 6
gulden, respectievelijk te vervangen door
2 en 3 dagen hechtenis.
Leve de hygiëne!
Een slager te Noords< harwoude had
een bekeuring te danken aan het feit
dat men in zijn winkel ongekeurd var-
kensvleesch had gevonden. De man kort
niet ontkennen, doch voerde als veront
schuldiging aan,, dat hii een half varken
had geleend en dit had opgehangen, vóór
de keuringsmerken waren aangebracht.
Het vleesch' werd goedgekeurd. Hii wtes
echter in overtreding en moest dit heefen
bezuren .door een veroordeeling tot f 15
boete of 10 dagen.
De wet kent geen uitzonderingen
Een arme ploeteraar voor vrouw en
8 kinderen, uit Oudorp, had zich' niet
doen aansluiten bii de waterleiding, al
hoewel zifn perceel op 16 Meter afstand
lag van de as van den weg. De man had
een beste regenbak met duizenden fitera
prima kikkerbier en zag het nut van die
aansluiting absoluut niet in- Bovendien
was zijn perceel wel 40 Meters van
die wegas gelerren en geen 16. Om dat
nu eens te controleeren is de zaak te'
6 Augustos uitgesteld.
Geld en kaartjes.
Een metsefahr uit Uitgeest kwam ook
met dit leidingwatertje voor den dokter-
Het betrof "hier 9 perceelen. Het vonnis
luidde zéér clement o maal fl boete ol
9 maai 1 dag hechtenis.
Nachtelijk blijspel.
Een jengmensch te St Pancras, die
met twee vrienden in den nacht va|
18 op 19 April van een uitvoering te
Koedijk kwam, wrerd onderweg overval
len door een regenbui. Besloten werd
te schuilen in een schuur, waarvan de
deur echter gestoten was. Die kwestie
werd echter spoedig opgelost, doordat
de verdachte de deur met geweid open
nikte. waardoor het slot werd verbro
ken. Het jonge mannetje werd heden V
voor dit baldadige stukje tot f6 boete
of 3 dagen veroordeeld.
Komt dik in orde.
Een drietal mannelijke leden van de
Egmond aan Zeeër spes patriae moesten
zich heden verantwoorden we
gens het zoeken naar eieren van patrii
zen en ander wild gevogelte. Slechte éét
hunner was present en voerde het tra
ditioneele verweer, dat hii er nat bii ge
weest was. De Kantonrechter toonde
echter geen groot geloof en beeft de zaak
tet 20 Augustus uitgesteld. Dan zal de
verbalisant een woordje mee komen
praten
AI-S MODE BEVEELT.
Het „Hbld.” levert de volgende charge op
den 42-cultus, die de Parisiennes nastreven:
„Wat? Eet jij middags cake bij de thee?”
„Ooch, ik kan al twee-en-veertig hebben.”
Bovenstaande vraag en antwoord vormen
het gesprek van dag in Pary».
Wat die raadseltaal beduidt? Niets anders,
dan dat: 40 —4244 op het oogenblik het
voornaamste spelletje van de Parisieoae
vormt. Na de kruiswoordraadselperiode
kwam een mah-jong invasie: en nu heeft het
„twee en veertigen” zijn intree gedaan.
Een kaartspel? Een tydpasseering waarbij
het op vernuft en intelligentie aankomt?
Geenszins. Men is wel dag en nacht bezig
met het fascineerende spel, eten, drinken en
slapen zyn er wel mee gemoeid, maar er
zyn geen kaarten en geen fiches, geen
vreemdsoortige spelfiguren of andere bjjkom-
stigheden voor noodig.
Twee-en-vqertig.... is de maat van de tail-
lewijdte o>n dit ouderwetsche woord te
gebruiken waar iedere waarlijk elegante
vróttw naar streeft. Wie daarboven is, noemt
men „onz<>delQk”. Een ongelukkige zes en
veertig, die de vereischte wjjdtc niet haalt,
wordt bespot door haar vriendinnen. Want
dat een zes-en-veertig niet slanker kan wor
den, wil er by haar „speelgenooten” niet in.
Het-snel h niet eenvoudig. Dag en nacht'
▼raagt liét de aandacht der geïnteresseerden.
Ochtends begint de pret met hongeren en
’s avond»—eindigt zy met hongeren. Zelfs in
de oorlogsjaren telde de Seinestad niet zoo
veel ondervoede vrouwtjes als tegenwoordig.
Maar in den oorlog was er ook geen sprake
van een aestetisch ideaal.
De maagspecialisten wrjjven zich verge
noegd de handen; zy beleven een gouden tyd.
Want het spreekt van «elf, dat zulke honger-
kuren dikwijls organische storingen ten ge
volge hebben. Iemand, die leeft van honderd
gram vleesch, een hapje groente en wat ge
droogd fruit, een biscuit en een glas Vichy-
water over den geheelen dag verdeeld,
iemand die ochtends turnt, 's middags sport
beoefend en ook ’s avonds gymnastiseert,
loopt natuurlyk gevaar, vroeger of later
in dokters handen te vallen. Nachts dragen
do twee-en-veertigers bovendien nog een ge-
nialen gummi-gordel; geen gewonen, maar
een, die van mdium-houdende gummi ge
maakt Is. Zóó „heilzaam” werkt deze knel
lende band, dat de draagster iedere week *n
paar centimeter „afneemt”....
Tenslotte blijven er een paar beentjes en
een dun hpidje over. Als de dametjes aange
kleed langs de boulevards trippelen, kan
metriiaar vergelijken bij Siameesche yianse-
die immers voor ons, Europeanen,
roet toppunt van slankheid, rankheid en élé-
gance zyn.
De twee-en-veertig cultus vindt hoe langer
hoe meer aanhangsters. Ook uiterlijk wil de
vrouw zich de gelyke- voylen van den man.
Op deze manier wordt het aantal moeders,
het aantal kinderen schrikbarend beperkt....
maar is het niet veel belangrijker, dat einde!
Hjk alle vrouwen twee-en-veertig dragen?
Wie de bloed-arme, teere wezentjes, die
met de jaren jonger in plaats van oujier wor
den, rond ziet wandelen in ons zegenrjjk
Europa, moet haar bewonderen. Zij hebben
byna niets aan, en toch beweren zy, geen
kou te joelen, zij kunnen zich niet dikker
kl eden, want dan zou haar omvang min
stens één of twee centimeters toenemen. Over
haar chemise-enveloppeonderjurk uit één
stuk, dragen zy een ragfyn zyden kleedje,
daarover
regenmantel, die naar modes’ voorschrift in
lichte, vroolyke tinten worden gemaakt. Lie
ver bevriest de Fran^aise, dan dat zy een
warmer, maar mindér geraffineerd regentoi-
let aantrekt. Slachtoffers zyn het, slachtof
fer» van de Mode. Geld en goed en gezond
heid offeren zy om chic en volgens de aller-
laatsten smaak voor den dag te komen.
Arme, charmante martelaresjes!
Waarover kan nu eigenlijk een werkman
wel peinzen? Over zfjn werkdagen, die een
tonig kleurloos, een voor een vallen in de
eeuwigheid zonder ander spoor na te laten
dan rimpels in het voorhoofd en grof geld
In de beurs? Neen, heelemaal niet.
Jean-Marie vergÏM zijn vrienden van de
werf. Zijn kameraden, om te denken aan die
hU had achtergelaten, aan de ouden die daar
op het dorpekerkhof voorgoed te rusten la
gen onder de droge en geurige heide, waarin
de byen gonzen; hij dacht aan zijn huwelijk
met het ernstige, kleine Bretonsche boeren
meisje, dat zoo’n angst had voor Parys.
Vooral ,ie pastoor wilde niet dat ze er zou
heengaan; pastoors hebben nu eenmaal van
die kortzichtige begrippen; maar in Paiys
hadden ze hem dat andere geleerd en hij hal
die leasen goed ter harte genomen!
In Parijs kende hij geen enkelen pastoor;
wel wist hjj dat er een klein kerkje was,
daar, verweg, bfl de Seine; eens ging hij er
heen bij de uitvaart van zijn vrouw, die al»
longlQdéter gestorven wm; maar die kerk
was zoo rer af, dat hij niet eens gewild had
dat zijn kleine meid er been zou gaan naar
den catechismus. Trouwens, Yvonne was
even lief, zonder dat.
Toch was de kleine erg teleurgesteld, lat
«li haar Eerete H. Communie niet mocht
doen;'maar zy was zeer verstandig geweest
op dat punt en sedert verscheidene maanden
sprak ze er nooit meer over.
Maar hij had toch alles behalve goed ge
handeld en zjjn oudjes zouden niet tevreden
over hem zijn, als «e ’t wisten.
Waar waren ze gebleven? zijn lieve oud
jes.
En instinctmatig hief Jean-Marie het hoofd
omhoog: boven hem was er een klein raam
pje zonder gorjyn: de Bretagner keek in ge
dachten verdiept er langs heen. De hemel was
«gaal blauw; de laatste sterren verbleekten^
voor de zon; In de verte luidde zachtjes de
Angelus; met aandacht luisterde de werk
man. alsof het de klok van zijn dorp ge
weest was en een ongekende ontroering
neep hem de keel dicht.
Och dat is alles maar dwaasheid!
Toen stond hU op en kleedde zich.
Yvonne?.... Yvonne?....
Daar er geen antwoord kwam opende
we begonnen met een te Bergen wo
nend Mr. m de rechten, die zich in het
tg van een goede rechtspraak had
bekeuren, omdat hii in den avond
had gereden. De zich zelf als
rugge roepen.
.ncnjacm met
bak, schtetgeweer en jachthonden.
jachtpartij ae|
Een hunner wera v
lagen, de twen
15 dagen.
