a
van het
IETS NIEUWS
THE PERFECT FOTO
„Noord-Hollandsch Dagblad”
f5
1
4
Ie KLUS FOTO'S
voor ONGEKEND
1
(1
'i
Ook vergrootiitgen
I
ereelen uit het
Evangelie.
Alkmaar Mient 2 - hoek Waagpleln
'1
1
Vrijdag IS A«g IMS
LAGE PjtlJZEN
WAT DE CAPUCIJNER
PATER VERTELDE.
Wfl zaten gezellig bijeen. In ons milder»
bevond zich een Capucflner Pater, een mis
sionaris vergrijsd in zijn moejtevollen arb-dd,
maar wiens aangezicht een blos van gezond
heid vertoonde en uit wiens oogen en mond,
ondanks zijne jaren en wedervaringen, kin-
DE VEREERING VAN EEN
VOLKSLIEDERENDICHTER.
EPISTEL EN EVAN
H
rrm
I
ïleerden, en
a
“■-«««Mi»'
OFFICIEEL KERKBERIC
DE GEHEIMENIS VAN HET RIJK GODS.
ten en de ongestoorde afwikkeling ran hsC
program moge lijk te maken. Het voorbeeld
van President Coolidge volgend, toonden
zich ook de overige officl>>e'e organen ver
draagzaam in den goeden en waren zin van
en
verrijzen.'
En s
bleef voor
-
NIET-KATHOI.TEKEN OVER HET EUCH.
CONGRES VAN CHICAGO.
Aan „Kipa” wordt over dc beoordeeling
door niet-Katholieken van bot Eucharistisch
wereldcongres onder meer het volgende ge
schreven:
Meer en meer komen de rtemmen-los, dia
aicb- met het Congres van Chicago en zijn
beteekenis bezighouden, nu de feestklanken
zijn verstomd en de mil 'oenenschaar van
deelnemers naar alle richtingen is uiteenge
gaan. En dan wordt allereerst de aandacht
gevestigd op de waardig1 bonding van Te
autoriteiten der Vereenlgde Staten, die alles
deden om de geweldige organisatie te verlich-
doopsel te ontvangen en wat voel Ik mij be
klemd, totdat het voltrokken zij!
„Meent ge dat Ik gekomen ben om vrede
op aarde te brengen? Neen, zeg Ik u, maar
verdeeldheid. Want van nu af zullen er vijf
in één huis tegen elkander verdeeld zijn; drie
tegen twee en twee tegen drie. Verdeeld zul
len zjjn: Vader tegen zoon en zoon tegen va
der, moeder tegen dochter en dochter tegen
moeder, schoonmoeder tegen haar schoon
dochter en schoondochter tegen haar schoon
moeder!”
derlflke blijheid en zachtaardigheid van ge
moed spraken.
Kom, Pater, n heeft zeker al heel wat
ondervinding opgedaan. Vertel ons eens een
voorval daarvan, sprak een der aanwezigen.
De pater dacht een oogenblik na.
Wel, zeide hij, ik zou u heel wat voor
scheid met regeeringen van h<-t oude Europa.
Ook de verschillende godsdienstige belijde
nissen droegen zonder schuwheid of koude
afzijdigheid tot het welslagen van het Con
gres bij, hoewel slechts weinige aan de waar
achtige tegenwoordigheid van Christus id
het H. Sacrament des Altaars gelooven. Van
de protestantsche kansels af werd met waar-
deering van de groote geke frmanifestatie H
Chicago gewaagd „Als nooit tevoren”, aldus
ds. Randall, „is Christus in Chicago gehul
digd.”
Interessant is, hoe onder den geweldigen
indruk dien het Congres gemaakt heeft, in
protestantsche kringen stemmen opgaan, om
in 1930 een dergelijk protestantsch congres
te houden, waaraan alle protestantsche belij
denissen zonden deelnemen. De organisatie
ervan zou ter hand moeten wbrden genomen
door de „Federal Council of Churches”, den
Protestantschen Kerkenbond of dergeljjk
groot lichaam.
Een geweldigen indruk heeft op de open
bare meening de internationale deelname aan
het Congres gemaakt, waardoor de universa
liteit der Katholieke Kerk zoo schitterend
aan den dag trad. Dat heeft den Amerikaaz
geimponeerd.
En zoo praatten wij een weinig verder, tet
ik waagde het onderwerp geleidelijk op zijn
ziekte en biechteh aan te sturen.
Neen, Eerwaarde, zei hjj toen, spreek
me niet van biechten. Voor mij is er geen
hoop meer. Ik was het kind van brave ouders
en toen tk een jongeling werd, wilde ik voor
naar het ,emf-
ar was, viel mijn-
icfeje. Ik werd door haren
ettokken. Ik streed tegen
NOG INTERESSANTE BIJZONDERHEDEN
VAN HET EUCHARISTISCH .CONGRES.
Tarwekorrels.
Onder de vele bijzonde rtfeden van het
groote congres te Chicago verdient ver
melding op welke wijze de meisjeskost
school der zusters van Asheville,"Nord-
Karolina, aan de voorbereiding van bet
Congres heeft deelgenomen. De leerlin
gen werden genfhnen tijd voor het con
gres aangespoord voor het welslagen er
van te bidden en kleine offertjes te bren
gen. Na ieder tof’die intentie opgedra
gen H. Mis en Communie of gedane klei
ne versterving werd een tarwekorrel in
een verzamellade gekgd. De' aldus sa
mengebrachte tarwekorrels werden naar
mgr QuiHe gezonden met het verzoek
ze te gebruiken voor het vervaardigen
van hosties voor het congres. Deze zin
rijke gedachte was slechts een herhaling
van hetgeen reeds bij het Eucharistische
congres te Rome ht bet jaar 1022 ge
schiedde
En Hij stond op en ging van daar naar
het gebied van Judea door het Overjordaan-
■cbe. En de scharen volgden Hem.
Zij waren nu op den weg, terwijl zij opgin
gen naar Jerusalem, en Jesifb ging voor zjjn
leerlingen uit en zij waren onthutst, en die
Hem volgden, hadden schrik.
Toen nam Hij de twaalf wederom by zich
en begon hun te zeggen wat Hem overkómen
zoude: „Ziet, wfl gaar» op naar Jerusalem, en
de Menschenzoou zal overgeleverd worden
aan de opperpriesters en schriftgeleerden, en
zullen Hem ter dood veroordeelen ea zfl
zullen Hem overieveren aan dé heidenen; en
zfl zullen Hem bespotten en Hem bespuwen
zijn. En zij zwegen en verhaalden in die da
gen aan niemand iets van hetgeen ze gezien
hadden.
Maar Jesus had op bet hoogtepunt van rijn
werk gestaan. Aan de drie leerlingen die Hem
in de heerlijkheid aanschouwd hadden, moest
Hfl voortaan vrijuit kunnen spreken over de
geheimenis van bet rijk; zfl zouden hun ge
loof in Hem niet verliezen.
Doch zij hielden het woord in de gedachte
dat Hij bun bij het afdalen gesproken had. en
vroegen onder elkander wat het zéggen wilde
„wanneer Hij van de dooden zou verrezen
zijn.” Want nu zij Jesus in zijn Messias-l eer
lijkheid gezien hadden, beseften zij nog min
der dan te voren waarom Hij sterven moest
En zij vroegen Hem, zeggende: „Waarom
•eggen de Farizieén en Schriftgeleerden dat
Elias eerst moet komen?”
En Hij antwoordde en sprak tot hen: „Elias
dus komt eerst en herstelt alles? Doch hoe
staat er geschreven aangaande den Mrn-
echenzoon? dat Hij veel zal lijden en veracht
worden. Maar Ik zeg u, dat ook Elias gekc-
men Is, en zij hebben hem aangedaan al wat
zjj wilden, gelijk van hem geschreven h.
Toen begrepen de leerlingen dat Hij han
over Joannes den Dooper had gesproken.
De toewijding der pers
De gebeele pers van Ctiicago ronder
onderscheid vati richt ng, gat reeds een
maand tevoren dagelijks berichten over
de voorbereiding van het congres Op
de groote dagen reit kwamen alle Na
den met extra-uitgaven met een over-
weldiuende massa bijzonderheden en de
■Tachtigste foto’s Een dagblad bracht
net zelfs op 700 foto’s op één dag.
Daar het wegens bet groote gedrang dik
wijls onmogehjk was, snel de redacties
ot minstens een der talrijke telefoons
te bereiken, namen meerders bladen
heel eigen voorzonsmaatregelen om de
berichten zoo snel mogelijk van bun
bericht en verslaggevers te bekomen Een
dagblad benutte hiertoe ze+f^ een vlieg
tuig tusschen Mundelein en Chicago
Een ontmoeting van 25 iaar.
Een familie van 13 broers en zusters,
die al reeds sinds 25 jaar nooit jneer
voltallig bii elkaar geweest was, kon hj«
gelegenheid van het cotwres geheel bij
eenkomen, Een der familieleden is Bis
shop Barry uit Florida, twee anderen
zijn priester en een der zusters is kloos
terling
zoo duidelijk van Gods Barmhartigheid
■preekt als het volgende, door mfl persoonlijk
ondervonden.
De pater klopte op zflne snuifdoos, nam
een snuifje en vervolgde:
Eenige jaren geleden begaf ik mij per
spoor naar D.doch onderweg geraakte
de trein van de rails, gelukkig echter was er
niemand ernstig gekwetst Doordat onze reis
verscheidene uren vertraagd werd, wyl men
eerst de rails moest herstellen, begaf ik mfl,
tegelijk met verschillende andere passagiers,
naar bet dorpje in de nabijheid gelegen om
daar een nachtverblijf te (beken. Ik keek eens
rond om te ontdekken, of er geene katholieke
kerk inhet plaatsje was en, jawel, ik be
merkte een kerkje met een kruis op den to
ren en in de nabijheid daarvan een tamelijk
groot huis, dat wellicht de pastorie was.
Ik klopte aan en na een oogenbük werd de
deur geopend door een reeds wat bejaarde
vrouw. Ik informeerde, of dit de pastorie was
en of de pastoor thuis was. De eerste vraag
werd bevestigend, de tweede ontkennend !«'-
antwoord.
Nu, zei ik, dat treft slecht, onze trein
is zooeven gederailleerd en de reizigers trach.
ten in de plaats een onderkomen te zoeken.
Zoo, dacht ik, ware de pastorie vobr mfl de
beste plaats. Ik ben een Capucflner pater.
Een Capucflner pater! Wel, pater, kom
binnen. De pastoor zal na een tydje terag
zjjn. Wat zal hij blij zjjn, dat u gekomen is.
U moet weten, pater, daar is hier een nan,
die in zoolang wfl weten niets aan zfln gods
dienstplichten heeft gedaan. Hij moet toch
katholiek zyn, naar men zegt. En nu ligt hfj
op sterven. De pastoor is er heen geweest,
maar kan niets met hem beginnen. Andere
priesters hebben bet ook geprobeerd, maar te
vergeefsch. Mogelijk, als u er eens <ilde
heengaan, wie weet of dat niet helpen zon!
Ik zal bet gaarne eens beproeven, ant
woordde ik. Wat voor epn landsman is hij?
Een Duitscher, zefde de huishoudster.
Nu, dan zal ik er maar aanstonds op af-
gaao. Bid intusschen maar eens een Weesge
groetje, dat mijne pogingen met goeden uit
slag bek roond worden!
Ik begaf mij naar het aangeduiite hufs
en klopte aan. Een vrouw, tamelyk op leef
tijd reeds, opende de deur. Tk sprak haar in
het Dultsch aan, zeide, dat ik gehoord had
van de ziekte van haren man en dat ik hem
gaarne eens wilde zien. Zij opende de deur
der aangrenzende kamer en liet mij binnen.
Daar lag de zieke. Een blik op zyn afgema-
gerd gelaat en ingezonken oogen overtuigde
m|j, dat de dood niet verre verwijderd was.
Wel, mijn vriend, sprak ik in het
Duisch, ik ben genoodzaakt hier eenige uren
te verblijven en men zeide m|j, dat ge ziek
waart Daar het mijne gewoonte is om zie
ken te bezoeken, kom ik een:; zien, hoe het
met u gaat. Wy zjjn toch landslui, niet waa.’?
Ik ben een Capucijn.
Capucijn herhaalde de zieke, terwijl hfl
met een zekere vreugde met wantrouwen ge
mengd aanzag. Ja, die ken ik. Dicht hfl de
plaats, waar ik in Duitschland woonde, wss
er een Capucflner-klooster.
En waar komt ge dan wel vandaan?
vroeg ik.
Van N. luidde het antwoord.
Van N.? riep ik uit. Dat is niet ver van
de plaats, waar ik zelf geboren ben. Ik ken
die Capucijnen daar ook. Tk ben in hun Kloos
ter geweest.
Uit de streek van Caesarea Philippi kwam
Jesus terug door Galilea. En Hfl riep de
schare met zfln leerlingen tot zich en sprak
tot hen: „Indien iemand mfln volgeling wil
zfln, soo verioochene hfl zich zelven, en hfl
neme zfln kruis op en volge Mij. Want wie
zfln leven redden wfl, zal het verliezen, doch
wie zfln leven verliest om mijnentwille en om
de blijde boodschap, zal het redden.
„Wat toch zal het den mensch baten, jtoo
hfl de gansohe wereld wint maar zichselven
schaadt? Want wat kan de mensch geven in
ruil voor zfln ziel?
„Want wie rich over Mfl en over mfln woor
den schaamt bfl die overspelig en zondig ge-
over hem zal ook de Menschenzoou
En zij kwamen te Kapharnaum. En in hef
huis gekomen vroeg Hfl hun: „Waarover hebt
gjj onderweg gesproken?” Doch zfl zwegen.
Zy hadden namelijk onderweg met elkander
er over gesproken, wie van hen de grootste
wezen zou. En Hfl zette zich neder, riep een
kind tot zich, plaatste bet in hun mitten,
omhelsde het en sprak: „Voorwaar, Ik zag u:
Indien gij u niet bekeert en wordt als kinde
ren, zult gfl het rflk der hemelen niet binnen
gaan. Wie zich dus vernederen zal als deze
kleine, zal de grootste zfln in het rflk der ha
meien. Zoo, iemand eerste wil zfln, moet hfl
de laatste van allen en aller dienaar zfln."
Voor 20 jaar stierf een Amerikaansch
volksdichter, Paul Dresser genaamd. ^Iy was
buitengewoon geliefd als zwervend zanger
in zijn geboorteland Indiana. Een zijner volks
liederen „On the banks of the Wabash far
away” is door de wetgevende m:>iht als
volkshymne aangenomen geworden. f>e dich
ter trok later naar New York, waar hfl door
zijn frissche volksgedichten tot een beroemd
en rflk man werd. Toch stierf hfl in nood en
ellende, want op zfln ouden dag werd de
volksballade door geheel andere wflzen van
moderne dichting en muziek verdrongen en
men vergat-hem snel.
Nu echter neigt de herinnering van zfln
landgenooten toch weer naar hem over, die
zyn land zoo een groot aantal volksliederen
vol warme poezie geschonken had. In zfln
geboortestad Terre Haute werd een gedenk
steen van hem opgericht en zyn stoffelijk
overschot uit een der kerkhoven van Chica
go naar hier overgebracbL
Paul Dresser was een diepgeloovige, brave
katholiek. In de jaren van zyn rijkdom liet
hij iederen morgen een dollar wisselen, opdat
hij klein geld genoèg zou hebben voor de
bedelaars en benoeftigen. Van het aalmoezen
geven kon hij ook toen nog geen afstand
doen, toen hij zelf in ellende en nood geraakt,
was. Nog eenige dagen voor zfln dood trof
hfl zyn besten vriend, den Jezuitenpater van
Rensselaer en gaf hem een „nikkel" (een 25
centsstuk) voor „melk voor de arme kinderen
der parochie.” Het was zfln laatste geld. Eeni
ge dagen daarop stierf hfl.
EEN VOORBEELD VAN G0DSDIENST-
de grenzelooze Barmhartigheid Gods jegens
de diepst gevallen zondaars, Zijne Goddelijke
Voorzienigheid, die het treinongeluk liet
plaats hebben om ééne ziel in den Hemel te
brengen: maar vooral dit ééne feit, dat 'ui,
die beweren, dat er geen God, geen hemri of ae“ «TT*
hel bestaat, daarvan niet overtuigd zfln; -tech ,1yoor^ .ln “ldoe"d r,°^der*
slechte anderen willen overtuigen om bun
eigen geweten In slaap te sussen.
H. IJZERMANS, 0. S. Cruets.
TWAALFDE ZONDAG NA PINKSTER.
Epistel uit den tweeden brief van den
H. apostel Paulus aan de Korinthiérs;
IH. 4—9.
Broeder», wfl hebben door Christus zooda
nig vertrouwen bfl God, niet, dat wfl van ons
seïven bekwaam zfln, om iets te denken, als
,uit ons zelven; maar onze bekwaamheid is
van God, die ons ook tot bekwame dienaars
van het nieuw verbond heeft gemaakt, niet
va» de letter, maar vu den geest; wut de
letter doodt, en de geest maakt levend. In
dian nu de bediening des doods, die met let
teren in steenen gedrukt ris, met heerlijkheid
vergezeld ging, zoodat de kinderen van Israël
het aangezicht vu Mozee niet konden aan
schouwen om den glans vu zfln aangezicht,
die echter voorbij gi»g< hoe veel te meer zal
de bediening des geestea in heerlijkheid zfln?
Want indien de bediening der veroordeeling
met heerlijkheid is, veel meer zal de bedie
ning der rechtvaardiging in heerlijkheid over
vloeien.
Evangelie volgens den H. Lucas;
X 23—37.
In dien tflde seide Jesus torZflne leerlin
gen: Zalig zfln de oogen, die zien, hetgene
gfl ziet; want Ik reg o, dat vele profeten
en konlngen gewenscht hebben te tien, bet-
gene gfl ziet, en zfl hebben bet niet
gezien; en te hooren, hetgene gfl
hoort, en zfl hebben het niet geboord. En
ziet, een wetgeleerde stond op, en zeide om
Hem te beproeven: Meester, wat moet ik
doen, om bet eeuwig leven te bezitten? En
Hfl zeide tot hem: Wat staat er in de wet
geschreven? Hoe leest gfl daar? Hfl ut-
woordde en z^lde: Gfl zult den Heer uwen
God beminnen uit geheel uw hart, uit ge
heel uwe ziek uit al uwe kraobten. en uit
al uw veratand; en uwen naaste gelijk u
■elven. En Hfl telde hem: Gfl hebt wel ge-
utwoord; doe dit, en gfl zult leven. Maar,
om rich te rechtvaardigen, zeide hfl tot Je
sus: Wie is toch mfln naaste? En Jesus nam
het woord, en zeide: Zeker mensch ging van
Jerusalem naar Jericho, en viel in de hu-
den vu moordenaars, die, na hem uitge
schud, en wonden toegebiacht te hebben,
henen gingen, en henr half dood lieten lig
gen. Het gebeurde nu, dat een priester langs
dien weg kwam, en hem gezien hebbende,
voorbfl ging. Ook kwam er een leviet om
trent die plaats, hfl zag hem en ging voor
bfl. Maar een Samaritaan, die eene reis deed,
kwam omtrent hem, tag hem, en werd door
baruriiartlgheld bewogen En hfl ging tot
hem, verbond tflne wonden, goot er olie en
wfln in, en hem op zfln jnkbeest leggende,
bracht hfl hem in eene herberg, en droeg zorg
voor hom Dea anderen daags nu nam bfl
twee tienllngen, die hfl den waard gaf. en
seide: Draag zorg voor hem, wat gfl
voor onkosten maakt, zal ik, bfl mflne
terugkomst, u wedergeven. Wie van deze 3
denkt u, dat de naaste geweest is vu hem
die onder ^e moordenaars gevallen was?
En hfl zeide: Die hem barmhartigheid bewe
zen heeft En Jezus zeide hem: Ga henen,
en doe ook zoo.
En na zes dagen neemt Jesus met zich Pe
tras. Jakobus en Joannes, en voert hen al
leen tp een hoogen berg. En zy gingen door
de wiji^ergen, waarin te allen kante twflgen-
hutten stonden voor de wakers.
En boven op den berg sat Hfl en bad. En
onder zflngebed werd Hfl voor hun oogen
van gedaante veranderd. Én zfln aangezicht
werd schitterend als de zon, en zfln kledderen
werden blinkend en hel wit, als soOéuw.
En zie, hun verscheen M»««8 en Elias, die
met Hem spraken.
En de vurige
en zeide: „Rnöbi, I
indien OU wilt, laten i
ten «naken, één voor
één voor Elias.'
met Hem spraken.
-Petrus nu nam het woord
het is goed dat wy hier zfln;
i wfl hier drie twfl’genhut-
_t U, één voor Mos?s en
w
Want hfl meende dat Moses en Elias zou
den blflven en Jesus nu als verheerlijkte Mes
sias zou optreden, en hfl wist niet wat hfl zet
de, want zij waren met schrik bevangen.
En bfl het hooren daarvu vielen de leerlin
gen op hun aangezicht en werden zeer be
vreesd.
En Jesus naderde, raakte hen aan en zeide:
Op en vreest niet” Toen zfl nu de
•ogen opsloeg, sagen zfl niemand du Je
sus alleen.
Toen zfl nu vu den berg afdaalden, be
val Hfl hun om au niemand te varhalen het
geen zfl gezien «hadden, tenzij wanneer do
Menschenzoon van de dooden verrezen zoude
En zfl vertrokken van dur en reisden door
Galilea: doch Hfl wilde niet, dat iemand het
wist. Want Hfl onderrichtte zfln leerlingen.
En Hfl sprak tot hen: „De Menschenzoon zal
overgeleverd worden in de handen van'wen-
schen, en zfl zullen Hem dooden, en na ge
dood te zfln zal Hfl den derden dag verrij
zen." En zfl verstonden het vbord niet, maar
werden diep bedroefd, en zfl waren be.
sohroomd Hem over dit woord te ondervra
gen.
En Hfl zolder ,Jk ben gekomen om vuur op
aarde te brengen, en hoe verlang Ik dat het
reeds ontstoken wordel Maar Ik heb een
zich s 'hamen als Hfl, in de heerlijkheid zflns
Vader», komen zal met de heilige engelen!”
F.n Hfl sprak tot hen: „Voorwaar, Ik zeg
u: Daar zfln er van dffi hier staan, die don
dood niet zullen smaken voordat ie het ko
ningschap Gods hebben zien komen in
kracht.”
Dat was nog de geheimenis vu bet rflk»
evenals de Messias zouden ook de onderda
nen iflden om daarna verheerlijkt te woiden.
vallen kunnen verhalen; doch geen enkel, dat priaster studeeren. Ik gl
narie; doch toen ik bflna
oog eens op een mi
aan blik sterk aang<
de bekoring niet en werd op haar smoorlyk
verliefd. Ik hing de toog aan den kapstok en
trouwde met haar. Om mflne gewetenswroe
ging te stillen, heb ik my van toen aan togen
de Kerk gekeerd. Ik sprak in dé herbergen
tegen de priesters, tegen de Kerk en heb zelfs
de menschen trachten te overtuigen, dat er
geen God bestond. Zoo ziét u zelf dus, Eer
waarde, dat na zulk een leven er voor mfl
geene hoop meer overblflft.
Mfln goede vriend, sprak ik, gfl hebt
daar juist gezegd, dat gfl tegen de Kerk en
het bestaan van God gesproken hebt Toen
gfl dat deedt, geloofdet gfl toen ook in uw
hart, dat gfl de waarheid sprak?
Stellig niet, Eerwaarde. Ik was diep in
mfln hart overtuigd vu de waarheid der ka
tholieke Kerk en van het bestaan van éénen
God. Maar door anderen te overtuigen wilde
ik mfl zelf trachten wfls te maken, dat «lat
alles uitvindsels waren. s
Nu, mijn vriend, hernam ik, gfl waart
bflna klaar om gewfld te worden, toen gfl u
van de Kerk hebt afgekeerd. Dus gfl kent
uwe theologie, nietwaar?
Dat zou ik meenen. Zeker zoo goed als
eenige priesterl
Nu zfl vast in Hem geloofden, kon Hfl kun
jd^reheimenis van het rflk openbaren. Vu
WÜrhl begon Bfl jbt bun op ta-<fjzen: dat
Hfl naar Jerusalem moest gaan en wal Ifl-
den, en verworpen worden door de ouderfin-
gtn en opperpriesters en schriftgeleerden,
en gedood worden en na drie dagen verrij
zen. Bn Hfl sprak het woord vrfl nik
Maar de genegene en driftige Petrus trok
Hem ter zflde en begon Hem te bekflven, leg
gende: „Dat zfl verre, Heer, zoo iets zal U
niet ovsrkomen.” Doch Hfl keerde ifcb om
en uur zfln leerlingen siende, bestrafte Hfl
Petrus, zeggende: „Ga achter Mfl, Satan!
Wut gfl denkt niet naar hetgeen vu God,
maar naar hetgeen van de menschen ie."
Nu kenden zjj het geheim van het rflk
Gods: de Messias moest sterven en verrfl-
zen....
Welnu, dan weet ge ook, dat Gods
Barmhartigheid oneindig is, dat Bod bereid
ie alle zonden te Vergeven; dat niet de af val
vu de Kerk en bet spreken tegen de Kerk
en tegen God de grootste zonde is; maar dat
bet de grootste zonde zou zyn, die iemand
kan begaan, te wanhopen aan Gods eindebxi-
ze goedheid en vergevingsgezindheid. Hij zal
ook u vergeven, zooals Hfl een Petrus en,
Paulus vergeven heeft, zooals Hfl een Judas’
zou vergeven hebben, als deze zich tot Hem
berouwvol gekeerd had. Gy jijt ziek, zeer
ziek, dat weet ge zeil ook. God beeft mfl in
Zflnc Goedheid op schier wonderbare wyze
tot u gezonden om u tot Bern terug te bren
gen. Er zal meer vreugde in den Hemel zyn
wegens uwe bekeering dan wegens velen,
die geene bekeering behoeven!
Zoo bleef ik doorspreken en bemerkte tot
mfln innige vreugde, dat de “woorden op
goede aarde vielen. Eindelijk ging hfl biech
ten. Hfl ontving de H. Teerspijze met een hart
overvloeiend van blfldschap en dank.
Den volgenden morgen was hfl overleden.
Uit dit eenvoudig verhaal, zoo besloot
de goede pater, kunnen wfl weer eens leeren
————am
Hem kruisigen, en na drie dagen zal Hfl
r
zij begrepen niete dagXan en dit woord
voor hen verborgen, en ze verstonden
niet wat gezegd werd.
Toen naderde Hem de moeder der zonen
van Zebedeus. van hare zonen vergezeld
en viel voor Hem neder om iets te vraren.
Hfl zeide haar: „Wa^nserlangt gfl?” Zfl zeidet
„Laat deze mfln twee zonen, de een au uw
rechter-, de ander au uw linkerhand zetelen
in uw rflk".
Maar Jesus antwoordde: „Gy weet niet wat
ge begeert: kunt gfl den kelk drinken dien Ik
drink, of gedoopt worden met het doopsel
waarmede Ik gedoopt word?"
Zfl zeiden: „Dat kunnen wfl!"
Doch Jezus sprak tot hen: „Gij, zult wel
den kelk drinken dien Ik drink, en met het
doopsel, waarmede Ik gedoopt wordt, gedoopt
worden, maar zitten aan mijn rechter- of lin
kerhand, dat heb Ik niet te geven, maar het
komt hun toe voor wie het door mfln Vader
bereid is.”
En toen de tien dit hoorden, werden zfl
verontwaardigd over Jakobus ch Joannes.
Doch Jesus riep hen bfl zich en sprak tot hen:
„Gfl weet dat zfl, die geacht worden de over
sten der volken te zfln, over hen heersohen
en dat hun grooten macht over hen uitoefe
nen. Zoo zal het niet wezen bfl u: auar il wie
groot wil wordeh, moet uw dienaar zyn, ea
alwie bfl u eerste wil zfln, moet aller dienst-
knecht wezen. Want ook de Menschenzoon
is niet gekomen om 'gediend te worden, mau
om te dienen en om zijn leven te geven r»w
losprijs voor veten."
*1
