1
I
.4
te ie
Pastoor F. J. N. R. de Moulder
te Ursem.
Pastoor C. Nul Jen
te Zwaag.
Pater H. Poodt O. P.
te Goorn.
W
’•’l
- .4 - t
V, d. H.
URSEM, Aug. 1016.
B. J. HERMANS.
moeilijk om geschikte jongens
iet.,
Tevredenheid, myn God!
1
Dan weer wensch ik wel daar te xyn
Waar heel geen sorgen xjjn,
En waar men vrooljjk even kan,
Steeds zonder ziekte en pijn!
Een ander maal wensch ik mij weer,
De lieve, stille steé;
Waar boosheid uitgebannen is,
Waar liefde woont en vreé.
Zoo wenseht men voort, en nimmer zqn
Onie wenschen opgemaakt;
Want alles komt slechts hierop neer
Men zoekt het: „Land Volmaakt".
Doch waar men niet ook al bevindt
Of wuar de voeten staan;
’t Volmaakte vindt mén niet, want steeds
Ontbreekt, ontbreekt zooveeel d’r aan.
i zijn
nemen- Ook een ordezas er, Ma;ia Lu
cia Becerka bekwam den graad van
doctor.
177 te Lisse,
L K. school
was, werd Z.Eerw. 15 Aug. 1901 te Haarlem
in de kathedraal van St. Bavo priester ge-
wjjd. 31 Augustus 1901 volgde zijn benoe
ming tot kapelaan te Zoetermcer, 13 Decem
ber 1907 kapelaan te Roelofarendsveen en
8 September 1911 als zoodanig te Naaldwijk.
Op 15 Maart 1915 werd hy tot deservitor be
noemd te Naaldwijk voor pastoor Lynscbo-
ten z.g. en op 2 April 1917 eveneens te Hon-
selaarsdyk voor pastoor Buuren z.g.
20 April d.a.v. werd de jubilaris benoemd
tot pastoor te Oud-Vossemeer en op 5 Juni
van het vorig jaar volgde zijn benoeming
tot herder der parqchie van dén H. Bavo te
Ursem.
Streng en sober voor zich zelf, is hy een
groot vriend der armen en een stille weldoe
ner. Groot vriend der kinderen aan wier
christelijke opvoeding hem alles gelegen is,
zou hy zoo gaarne zien, dat de parochianen
hem zouden helpen binnen afzienbaren tijd
nog»eens een zusterschool, annex bewaar
school te stichten en de Parochie, die boe
klein ook, reeds meermalen schitterende
voorbeelden van liefde voor haar geestelijken
heeft bewezen, zal den jubilaris naar vermo
gen zeker helpen.
PASTOOR B. J. HERMANS.
Tot onze spijt kwam een feestartikel m
verband met het 25-jarig Priesterschap van
den. ZeerEerw. Heer B. J. Hermans, te Oos-
terblokker, waarom wij verzocht hadden, niet
onderwijs vermenigvuldigd worden, en het
Katholiek lager onderwijs op hechter grond
slag worden geplaatst.
De kinderen van de nieuwbekeerden kun.
nen vau hunne ouders natuurlijk geen dege
lijke Katholieke opvoeding krijgen: „nemo
dat quod non nabet”. Erv daarom is in ’t
Missieland de goede, degelijke Katholieke la
gere school nog veel noodzakelijker dan in
de Katholieke landen en is het dus zaak
mannen te vormen die deze taak kunnen vcw
vullen, die in ren goede Normaalschool de'
nooiige deugd en wetenschap verkregen heb
ben.
En wat ik daar zoo hoog omhoog,
Mij zelve zoeken zou?
Dat is zoo gemak’lyk niet gezegd,
Oh weet niet, wat ik wou.
ivergeteljjke dag worden
zijn parochianen Gods
t het 'fcerk van Zijn
silver moge wisselen
Het zilveren priesterfeest van onzen bemin
den herder, den ZeerEerw. Heer F. J. N. R.
de Meulder, Pastoor der Parochie van den H.
Bavo te Ursem, geeft reden tot gsoote vreugde
Geboren den 22 September
waar zyn vader hoofd eener
Wat andere menschen overkwam,
Wordt moog’lyk ook myn lot.
Leer my, met wat ik hebben mag:
DE BEKEERING VAN EEN
VRIJMETSELAAR.
Een bekende, heethoofdige Fransche vrij
metselaar, Poyché, Burgemeester van Mon
tauban, is voor kort gestorven. Hij stond be
kend om zyn vijandige gezindheid tegenover
de Kerk en had als burgemeester steeds de
kerkelijke processies in de straten der stad
verboden.
Voor zyn dood echter, bekeerde hjj zich,
ontving rouwmoedig de H.H. Sacramenten
der Stervenden, maakte du door de kerke
lijke wet herroepingsverkiaringen en wenoch-
te dat deze epenlyK bekend zouden worden
gemaakt.
'Hy stierf in vrede met God en de Kerk.
Evenzoo stierf op christelijke wyze do al-
gemeene secretaris der radicaal-socialistische
partij, Bouffandeau, in het klooster der Barm
hartige broeders. Hy was gedurende langen
tijd de ziel geweest der linksstaande partijen.
WEEST TE VREDEN.
O, mocht ik eens een vogel wezen
In de lieve, vrije lucht!
Hoe zou ik dwalen daar omhoog,
In zachte kalme vlucht.
Beuzekons tot een
gemaakt, en mog<
zegen afsmeeken
Natuurlyk heeft de Jubilaris nog meer
wenschen, die wy hier niet allen kunnen
noemen, doch een uitzondering mag er wel
gemaakt worden, waardoor alle parochianen
den a.s. feestdag van den pastoor tot een
onvergetqlyke zullen maken, door als goede
katholieken zyn innigsten wensch in vervul
ling té doen gaan door allen, niet alleen door
woorden maar ook door daden te toonen,
dat het ons ernst ie de deugd van naasten
liefde te beoefenen en door onderlinge ge
hoorzaamheid en verknochtheid zijn zware
taak als geestelijk herder te verlichten.
Bij mijne aankomst in Shanghai werd ik
verrast door' een zper gewichtig nieuws: de
twee Chineesche Apostolische Prefecten zul
len tot de bisschoppelijke waardigheid ver
heven worden, het vicariaat vau Peking zal
in tweeën gesplitSt, en het afgescheidene ge
deelte toevertrouwj worden aan den nieuw-
benoemden bisschop Tchao, een priester van
het vicariaat van Peking. Verder zullen et
binnen zeer korten tijd nog 3 Chineesche bis
schoppen gewijd worden. Dit heugelijk nieuws
is natuurlijk met de grootste blijdschap hier
ontvangen. Het is een schitterend bewys, dat
de Missiën in China de laatste jaren een rsu.-w
ifchtigen Vooruitgang gemaakt hebben. Mo
ge het steeds crescendo gaan!
seminarie te krijgen, omdat er geen goede
lagere scholen bestaan; de voorbereidende
opvoeding en ontwikkeling deugt niet”.
Ik herhaal bet nogmaals, hetgeen vroego-
reeds dikwijl» gezegd is: een hooger opge
voerd Katholiek onderwijs alleen kan China
tot bekeering brengen. We zjjn op dat gebied
ver zéér ver ten achter bij de Protestanten,
zoowel in het lager- als in het middelbaa'r- en
hooger onderwijs. Dé nieuwe Katholieke Unl-
versiteit van Peking zal weer een groote
leemte aanvullen, maar om die Universiteii
te doen bloeien moet *t Katholiek lager
DE MISSIE IN CHINA.
Het Missiehuis „Sparrendaal” Vught ontving
het volgend schrijven van Pater van Susante
uit China d.d. 23 Juni:
Na een 40-daagsche zeereis zette ik in
Shanghai den ^en Juni weer voet aah land
en na een 2 -jarig verblijf in ’t vaderland,
ofschoon nog ver van de plaats myner be
stemming, ben ik dus weer in China. En net
treurigste is, dat ik al’flgaistonds vernam,
geen treinen naar Tientsin, geen treinen naar
Kalgan. Binnen eenige dagen zal ik daarom
nog een zeereisje het ben van 5 of 6 dag-'h
om in Tientsin te-komen en dan per sp->or
naar Peking
Tusschen Peking en Kalgan liggen de vij
andelijke legers tegenover elkaar: of ze met
elkaar vechten, is hier sht bekend, maar ze
laten in alle geval geen treinen door!
Hoe is de toestand tegenwoordig? Ja, mei»
schijnt er hier al weinig meer van te weten
lan in Europa. Tehang tsoling en Ou p’ei fou,
eigenlijk twee gezworen vijanden, doen sa
men om Feng yu siang, de Christen-generaal
of de Bolchivist, uit den weg te ruimen. Uit
Peking hebben ze hem verjaagd; nu moet hij
nog uit de provincie Tcheli en Chansi ver
jaagd worden.
Ze zullen er waarschijnlijk wel in slagen,
ofschoon de samenwerking niet al te loyaal
achynt te zyn, want ’t hapert gedurig hier on
daar. Maar zelfs als zy slagen is er nog wei
nig hoop op vrede: hoogstwaarschijnlijk zul
len ze dan weer tegen elkaar beginnen. Nu,
als ze mij dan maar den tyd laten, om m'n
Missie te bereiken, ben ik al best tevreden.
’t Zier er hier wel hopeloos uit tegenwo >r-
dig, maar dit is ’t toch niet, op verre na niet
„L’histoire se répète” géldt ook- voor de ge
schiedenis van China. By elke verandering
van dynastie stond het rijk altijd in rep en
roer en dat duurde gewoonlyk zoo’n 20 of 30
jaren. ’t Is nu^iog maar 15 jaar geleden, dat
dc dynastie der Mandchous weggejaagd is*
we hebben dus nog den tijd.
Intusschen staat de ontwikkeling van Chi
na toch niet stil! Maar gaat langzaam en ze
ker vooruit. De scholen blijven steeds in aan
tal toenemen en het getal der analphabeten
neemt jaarlijks af.
Ik heb hier in Shanghai prachtige inrich
tingen voor Katholiek onderwijs gezien. De
Katholieke universiteit, verscheidene colleges
en de seminaries geven een schitterende ge
tuigenis van den arbeid der missionarissen,
de P. P. Jezüieten. Kort geleden hebben zï>
by al die prachtige inrichtingen nog een Ka
tholieke Normaalschool gebouwd. Naast hun
Groot-Seminarie staat nu de normaalschool,
waar de voornaamste medehelpers van den
priester zullen worden gevormd, ’t Ware te
wenschen, <jat naast al de groote seminaries,
die de laatste jarenbin China op verlangen
van Z. H. den Paus zyk^mgericht, overal een
centrale normaalschool verrees! Ik hoorde de
zer dagen nog den directeuk wan het klein
seminarie in Hangtcheou zegden: ,,’t Is zco
moeilijk om geschikte jongensvXy ’t klein-
i
DE STATISTIEK DER KATHOLIEKE
MISSIES.
Volgens de door het Vaticaan bekend ge
maakte statistieken, die voornamelijk door
P. B. Ahrens S„ J. becijferd worden, omvat
het katholieke missie-werk heden in bet ge
heel een personeel van 122558 hoofden,
waaronder 12702 witte en 4080 inheemsche
pjiesters. Het gezamenlijke aantal der «loop-
candidaten bedraagt heden anderhalf miilioen
Het missiewerk der Kerk werd uitgeoefend
onder 26 miilioen schismaticken, 217 miilioen
mohaniedanen en 885 miilioen heidenen. Het
getal der missie-scholen beloopt meer dan
20.000 met 1.112.397 scholieren.
Wanneer my gevraagd wordt een feestarti-
keltje te schrijven by gelegenheid van het
Zilveren Priesterfeest van Pastoor Nuyen,
dan weet ik zeker, dat ik hem geen genoegen
doe door een lofrede te sohr(jv%n op hem en
op zijn arbeid. Maar een priesterfeest is niet
alleen' dankzegging aan God voor den ju
bileerenden Priester, doch evenzeer voor de
parochianen en allen voor wie hy is aange
steld; en al is dan ook in hoofdzaak het doel
van dit artikeltje, de lezers op te wekken
Gode dank te brengen voor de vele genaden,
die Hij in Zijn oneindige goedheid heeft ge-
gegeven aan dezen jubileerenden Priester,
ook hebben wij den plicht van dankbaarheid
te vervullen ten opzichte van dezen Priester
zelf, omdat hij, gesterkt door Gods onmisbare
genade zooveel moeilijkheden heeft overwon
nen ten onzen voordeele.
Want, om maar iets te noemen, wanneer
men in plan Zuid te Amsterdam komt, in de
beruchte buurt Y Y, dan ziet men, hoe het
meest merkwaardige gebouw, dat de geheele
buurt beheerscht, de Vredeskerk is. Men
pryst en 'foemt het als een schitterend bouw
werk, dat door samenwerking van kunste
naar en practicus tot stand is gebracht, ter-
eere van God en tot heil der zielen. Alle pa
rochianen der Vredeskerk weten, al staat het
niet op,de muren geschreven, dat ontzagge
lijke moeilijkheden moesten worden overwon
nen, waarbij vele anderen zeker den moed
«ouden hebben verloren, maar zyn groot ge
loof, dat, zoo qoodig, bergen zou verzetten,
en «ijn vurige kinderlijke liefde voor zyn he-
melsche Moeder, gaven hem de kracht die
bovenmensehelyke moeilijkheden te overwin-
naam
van Pastoor Nuyen, den eersten Pastoor, met
De ZeerEerw. Pater H. Poodt O. P.,
pastoor te Goorn (gem. Berkhout), par. O. L.
Vr. v. d. Allerh. Rozenkrans, die priester ge
wijd werd op 15 Augustus 1886, is a.s. Zon-
dagcjjns 40 jaar priester.
de ZeerEerw. Pater Poodt dit feit
onopgrnneikten in alle stilte wenseht te
doen vo<#ttjpan, plaatsen wy van dezen
Eerw. jubilaris geheel in de lijn zyner weu-
schen geen photo en geen artikel.
w-
Elke parochiaan kan weten en iederén
avond zien, dat er licht brandt in de Kerk.
Welnu dan wordt door onzen geestelijken
herder steeds van den goeden God alle ze
gen, waaraan toch alles is gelegen, over zijn
parochie afgesmeekt.
Ongetwijfeld zullen de parochianen van
Ursem op hun beurt met meer dan gewonen
aandrang op 15 Augustus a.s. God smeekon,
dat -Hij onzen herder op bijzondere wjjze
zegenen moge, dat Hy hem nog tal van ja
ren de geestelijke en lichamelijke kracht
tpoge schenken om zyn priesterleven dienst
baar te maken aan het heil dezer parochie ter
verheerlijking van God.
HOUDT DE PRIESTERS HOOG!
De Katholieke priester trekt wel de aan
dacht.
Hoe bezien hem de niet-Katholieken?
Daar zjjn’ er uiet weinigen, die hem eer-
git dig bejegenen.
’t Zyn de eenvoudige menschen op de
dorpen, die niet tegen de katholieke kerk zyn
opgezet.
’t Zyn de werkeljjk beschaafde in de
.iitllilT, ui d(*fcnen, die meer van
naby den priester hebben leeren kennen.
Daar zy ner ook, die hem verachten en
bespotten.
Dat zyn de zoogenaamd ontwikkelden in
de groote steden, en het misleide, goddelooze
werkvolk, mitsgaders de bakvisschen, die
hem alleen uit de anti-katholieke romans
kennen.
Hoe bezien hem de Katholieken?
Met onderscheid!
Naam-Katholiekeu vindt ge in alle stan
den.
’t Zyn de socialist geworden werklui,
ambtenaren en1 „bestudeerden”.
’t Zijn de verlibicraalde industrieelèn.
Die moeten beide van den priester nietj
hebben,
de eerste schelden hen voor knechten van
kapitalisme, volksbedriegers.
De laatste voor „rooie kapelaans”.
Van de werkelijk Katholieken zyn er te
veel onverschillig tegenover den priester.
En het getal van hen, die den priester
hoogschatten is wel heel groot, doch niet
groot genoeg.
Want ieder werkelijk-katholiek moet xjjn
priesters hoogschatten als uitdeelers van
Gods genadeschatten.
Door den priester te bejegenen met ware
hoogachting vergeet dat niet voedt ge
den priester op.
Want daardoor herinnert ge hem telkens
aan wat hhij zjjn moet.... eerwaardig beer.
Z’n fouten zal hij te eerder er om inzien,
en zich beijveren uw hoogachting meer te
verdienen.
Hebt uw priesters lief, houdt ze hoog.
TWEE INTERESSANTE PROMOTIES
IN WEENEN.
Een merkwaardige p:omot e vond aan
de Weener Universiteit plaats. Onder
de examinandi voor het doctoraat in
de wijsbegeerde bevond zich ook een
zoon van den Bondspresident Dr. Mi
chael Hainisch, en de vader woonde
ook de promo.ie-acte bij, die echtal
heel gewoon verliep, wijl de> Bondspre
sident uitdrukkelijk verzocht had van
aanvvezigi.é d geen bijzonder» notii
- -*-ll VI V.Z.UJ -X71 f lila» 1<
Becerka bekwam den graad
loof, dat, zoo qoodi^
en «ijn vurige kinderi
melsche Moeder, gaven hem de kracht die
nen, maar daardoor ook «al steeds de
--- a w» - -
de Vredeskerk verbonden blyven.
Aan zijn doortastendheid toch danken wy
onze .schitterende kerk, die de aandacht i
trekt en de bewondering afdwingt van allen
die haar zien. Hy heeft de uitvoering van het
werk niet aan architect en aannemer alleen
•«gelaten; men kan gerust zeggen, dat hy
de groote stuwkracht was, die men iederen
dag op het werk kon waarnemen; vanaf het
“itlik dat de eerste spade in den grond
gestoken, totdat ’t werk bekroond werd
let-groote kruis op den hoogen toren,
ly daar om mede te helpen en de arbei
ders aan te vuren, opdat de parochianen in
grooter getale zoo spoedig mogelyk het nieu-
we kerkgebouw zouden kunnen betreden,
is xyn yver voor dezen stoffelyken tem-
teldig geweest, zyn priesterhart
lier, wanneer het gold de geeste-
els der «leien te redden en op té
degelijke devoties en bovennatuur
den. Koevele huisgezinnen zullen
volkrijke stadswyk niet zyn, waar
hy «tjri’ Jpatste 15 iaren werkte, die hem
groeten dank verschuldigd zyn om al de gun
sten daar geschonken?
Daarom twjjfel ik er niet aan of de paro
chianen dér Vredeskerk te Amsterdam en de
parochianen van Zwaag zullen dien dag ze
ker een hartelyk gebed opzenden om God te
danken, die Pastoor Nuyen in Staat stelde
zóó te werken, maar ook voor Pastoor, om
hem te danken voor alles, wat hy voor hen
heeft gearbeid en opgeófferd, en tegelijkertijd
een smeekgebed, om van God nieuwe gena
den af te bidden, waardoor Pastoor Nuyen
meer en meer mag worden de goede Herder
van Zwaag in lengte van dagen.
•Dat wqpsch ik hem van harte toe.
EEN PAROCHIAAN VAN DE
VREDESKERK.
C. N. B. NUIJEN.
dienaar,
voor bet
L 1
