50000 BOEKEN
GRATIS!
c
2
j
„ONS BLAD”
Bureau: HOF 6, ALKMAAR. Telefoon:
3
f
i
f
Een Mlssieweek te Alkmaar.
UIT DE PERS.
De moderne dansen.
3
sterk,
PrüILL ETÖN.
VERDWENEN.
De wereld rondom ons.
DE GROOTE UITVERKOOP
in het manufacturenmagazqn „DE TIJD
GEEST.”
Pasteer Htnminn’s Oeneeswüze’*
AbonneowntsprOs*
w «wiruar voor AFir—r f
Foor buiten Alleman f 285
Met OeflltMbeerd ZoHdaê>b1ad 0 (50 f Booger.
Awertenti»pri>i
Van I—rankt 1.25: elke ragol meer 10.291 teckA
per regel f 0.75; Rubriek .Vraag en aanbod" b| wM
uitbetaling per plaatsing f 0.80
allo «bonné*» wordt op aanvmgo gratia een polis verstrekt welke hen verzekert ragen ongevallen tot een bedrag van f 600.—, f 400.—. f 200.—. f 1OO.—f 60.—. f 36.—. 1 1
GIRO ALKMAAR 194863
1
f
„Het moet nu eindelijk maar eens ronduit
mede
I
Medici, en vooral de psychiaters
niet omdat zij tegen de beginselen daarvan
X
'Li
AOflUMSTRATM Ntt. 433
RRDACTW No. 333
4
De ontwapening zal er eens.komen,
Voor allen, dat hopen wjj vast!
Maar om Neérland alléén te ontwapenen,
Dat is iets wat ons allerminst past!
COMITé TOT WAARSCHUWING
TEGEN ééNZIJDIGE ONTWAPENING.
onver-
welke
t
Een
Op
lende, en werkelijk een rilling dbor bet land
vea
aSêrvartnlMac
BUm e» Mlerei
BroncMaalentarrli
CW-e« LevenleMea
HoMh
volgens afspraak, op hem te
vroeg H
„Oms1
weg.”
inenMhelijk lichaam eegt wat tnen eten «n
drinken moet, en welte middelen meu moes
gebruiken om were gezand te worden. Zon
der dat men lang beboett te toeken, vindt
iedereen bet voor hem paaeende. Ieder lener
van „N -H. Dagblad” ontvangt het boek
geheel kostelooe, franco, en Boeder zich tot
iete te verplichten, wanneer hij «lechtonijn
adres opgeetl (briefkaart is voldoende) aan:
APoTHtKtH L ■■LL£rt,
Kal verstraal 199, smaterdatn Al
Om aan alle aanvragen van degenen die
bet boek nog niet kennen te knnnen vol
doen, worden 3«’.boeken hiervoor
gereserveerd
382 V
Bliditji.
160
IllBttrotlu
Bet b.
ng vaade vetfeade kwalea wel opgave
meeat arerksame weestee:
lekt
pwii bleet
■*<- ee Ingewand,
pen benen (ziekten
Mumntlek
JUH.lag
Verkoudheid
fV eve topping
llVat «r x uch t
fceauwlgdew eaa.
NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD
Hoe meer de macht der Kortingen bij de
gratie Gods geknot wordt, des te luidruch
tiger worden de industrie- en finantieele ko-
ningen. Door opzienwekkendc verklaringen
en circulaires trachten zij invloed op het
wereldgebeuren uit te oefenen.
mitsgaders
„af vloeien”
Deze gedachte moet de drijfveer geweest
zyn van degenen, ‘die het initiatief namen tot
het doen houden van een R.K. Missieweek
te Alkmaar en omgeving.
Deze gedachte moet hun geschonken heb
ben de bezieling, waarmede zij de voorbe
reiding van het ontzaglijk groote werk heb
ben durven beginnen.
Deze gedachte is het, welke hen zal
steunen bij de volvoering van de zware taak,
welke zij op zich namen en waarih zij slagen
willen en slagen zullen.
Omdat God het wil!
waar hij pleiner van zal hebben!”
Toen Holt dien middag uit Southampton
te Londen terugkeerde, vond hy Cadman’s
draadbericht omtrent de arrestatie, en reeds
om elf uur des avonds trad bij te Rookfield
de cel binnen, waar de gevangene .zat opge
sloten.
„Ha! ben jij ’t Joe?l” riep de commissaris:
„laat ons alleen,” vervolgde hy tot Cadman.
„Dus speel je tegenwoordig voor huis
knecht, Joe?”
„Och, ze laten iemand geen kans om zich
to beteren,” zei Joe op klagenden toon: „ik
wou ’n nieuw leven beginnen, en omdat ik
nu mijn oud gereedschap niet aan 'n armen
drommel heb weggegeven, rekenen ze mij
in. Ik weet niet waarom ik hier ben.”
„Wat dunkt je van de inbraak by Askew?”
„Die kan niemand mjj bewijzen,” zei Joe.
,Jk heb al dien tijd naar jo gezocht,” ant
woordde Holt: „Maar, de eene dienst is de
andere waarden als jij mij nu eerljjk
vertelt, alles wat je in dien nacht van 4
Maart gezien hebt, zal ik je zoo min moge-
Ijjk bezwaren.”
Niets liever wenschende dan zich op Owen
te kunnen wreken, bedacht Joe zich niet
zeer langer, 'en verhaalde alles wat hjj ia
dien bewusten nacht, yp van tijd tot tijd in
en om Woudzicbt gezien bad, en verzuimde
óók niet om melding te maken, van het
langdurig bezoek van Dr. Viret’ in den afge-
loopen nacht.
„Naar ’t station?” vroeg hy ongeduldig.
Mrs. Cawdrey bleef echter op deze vraag
het antwoord schuldig.
,Jk moet zijn adres hebben,” vervolgde
hy: „ik zeg u, dat ik hoogst gewichtige za
ken met hem to behandelen heb. Kqjnaan, zeg
my.... waar is hy heen gegaan?”
„Ik kan u niet de minste inlichting geven.
„Weet ge wel dat gij u zelven in gevaar
brengt, door u tegen de wet te verzetten?”
Maar Amerika kan wel andere stappen on
dernemen om voor zich zelf en de wereld
den vrede te verzekeren. De tjjd is thans ge
komen, zegt Hearst, om een samenwerking
van alle Engelsch-sprekende volken der we
reld in het leven te roepen, ten einde tot dat
doel te geraken. Hiermee is geen alliantie
bedoeld en niet een zoo nauwe betrekking als
<k>or de maritieme verdragen is verkregen,
maar met uitsluiting van Indië, Egypte en
andere onderhoorige naties behooren de Vor-
eenigde Staten, Groot-Britannië. Ierland, Ca
nada, Australië, Nieuw-Zeeland en Zuid*
Afrika samen te werken om onder elkaar
den vrede te verzekeren en voorzoover dit
mogrlijk is den wereldvrede te handhaven.
Dit denkbeeld is in Engeland gelukkig
heel koel ontvangen. Men beseft daar, dat
een dergelyk Angelsaksisch „bloc” zeer veel
wantrouwen zou ontmoeten dan zou leiden
tot de vorming van tegen-combinaties. En
dit zou den wereld-vrede verder weg bren
gen, dan hy bij den aanvang van 1927 toch
al w
Zoo verklaarde volgens het ..Hbld.” de
Amerikaansehe krantenkoning Hearst, dat
de Engelsch-sprekende naties moeten sa
menwerken om den vrede te handhaven. In
het kort komt de verklaring op het volgende
Acer: De Hears tb laden zyn tegen den Vol-
Tien minuten nadat hy Joe's cel verlaten
had, schelde Holt op I mdziebt aan. Er
brandde nog licht in ’t portaal, en na lang
wachten werd de deur door Mrs. Cawdrey
geopend. Holt plaatste zich dadelyk er tus
schen, zoodat zjj niet weer gesloten kon wor
den.
„Mr. Fairford?” vroeg hy.
„Niet tehuis,” was bet even korte ant
woord.
„Wanneer verwacht gij hem? Ik ben com
missaris Holt, en moet Mr. Fairford hoogst
noodzakelyk spreken.”
„Mijnheer komt niet terug; hij heeft Rook
field voor goed verlaten.
„Dan moet ik uwe meesteres spreken.”
„Ik ben de eenige persoon hier in huis,
mynheer,” zei Mrs. Cawdrey, „de dienstbode
is heden avond ontslagen.”
„Hoe laat is Mr. Fairford vertrokken?”
Holt.
ftreeks negen
WEEKOVERZICHT.
Als binnen korten tyd Italië niet het meest
ideale land der wereld is, is dat niet da
schuld van el Duce Mussolini. Deze hertoge-
lijke Hoogheid toch gaat voort zijn dierbaar
vaderland te verrijken met wetten en decre
ten, die de menschheid, al naar gelang ieders
gesteldheid, van enthousiasme doen jubelen
of van verontwaardiging doen beven.
- paar voorbeelden:
de eerste plaats heeft hij verklaard,
dat het do plicht van eiken Italiaan is om
in 1927 een gezin te stichten. Jonggezellen
zjjn laffe egoïsten, die op de maatschappij
parasiteeren en de lasten van bet gezinsle
ven niet ^durven dragen. En bij liet dóór
schemeren, dat de aanwas van Italië’s be
volking onvoldoende ia, wil het toekomstig
Italiaansche imperium in den eerstvolgenden
oorlog zyn mannetjes staan. Elke jongeling,
die geen ouders of andere familieleden te
onderhouden heeft, moet dus trouwen, of bij
financieel daarte bij machte is of niet. Het
eenige middel om de jonge mannen aan de
vrouw te krygen is hun zóó hooge belastin
gen op te leggen, dat ze „goedkooper uit*
zijn mét een gezin
Dan heeft zyn Hoogheid het plan, om
eerstdaags het groote probleem van de ver
houding tusschen kapitaal en arbeid even
tjes op te lossen. Vas Diaz meldde immers.
4 Januari uit Rome:
Vermoedelyk zal binnen enkele dagen de
lang verwachte Carta del lavoro”, het
Magua Charta van het fascisme, worden af-
gekondigd. Het verluidt, dat daarin zeer ver
strekkende bepalingen omtrent de verhou
ding tusschen kapitaal en arbeid zullen zijn
opgenomen. De individueele welvaart zal
worden beschermd voor zoover zjj’ bydraagl
Bezoekt uitsluitend
A. ENGLANDER
MAGDALENENSTRAAT R 17. ALKMAAR
30
„Ziehier de man,” zei Owen: „volgens zijn
eigen verklaring was hy in den nacht van
de inbraak by kolonel Askew, hier in ’t dorp.
*t Beste wat gy doen kunt ie, zyn. kamer te
doorzoeken. Ik denk dat gij er wel het een
en ander in zult vinden, dat voldoende zal
lijn, om hem op verdenking te arresteeren.” -
,,O, jjj hebt er slag Van,” riep Joe tanden
knarsend: „maar tóch ben je nog niet van
my af!”
De beide mannen waren te groot en te
sterk, om zich zonder eenig wapen tegen
hen te verzetten; Joe zag daar dan ook wij
selijk van af en stelde zich tevreden met de
gedachte, dat hy zich spoedig op Owen zou
Kunnen wrel i, door al wat hy wist aan
Hólt te openbaren.
Door den veldwachter naar zijn kamer ge
leid, overhandigde Joe dezen na eenig tegen
stribbelen den sleutel van zyn kist, waaruit
allerlei inbrekeyswerktuigen en dolkmessen
te voorschijn werden gebracht! Terstond
maakte zich de veldwachter van den ver
dachte meester, en geleidde hem naar de
politie-wacht
„Waar is Holt?” vroeg Joe toen zy daar
aangekomen wargn: „zend hem zoodra hy
hier komt, bij «fyik zal hem wat vertellen,
uur reed het rijtuig
Het is, als we ’t goed beschouwen, eën
angstwekkend feit, dat na twee duizend
jaren van Christendom nog steeds twee der
de van de menschheid dat Christendom niet
omhelsd heeft.
En wanneer we daarbij nog bedenken, dat
het moderne heidendom dank zij de stel
selmatig aangekweekte oppervlakkigheid, ge
mak- en genot-zucht nog steeds om zich
heen grypt en allerwegen verwoestingen
aanricht, ook in van oudsher Roomsche krin
gen, dan kan het ons zóó angstig te moede
worden, dat we in mensebelyke zwakheid
gaan wanhopen aan het ideaal, dat wij,
Katholieken ons zoo gaarne stellen: het Gods
rijk op aarde eenmaal in vollen luister te
mogen aanschouwen.
In gedrukte stemming komen wjj allen on
willekeurig wel eens tot deze overweging:
Waar moet het heen?
De wereld is vol van modem heidendom,
heel het leven van den hedendaagschen
mensch, wordt er als vanzelf op ingericht,
dat er geen tyd overbijjft voor beschouwing
van bet eeuwigheidsvraagstuk de mensch
vervlakt, de mensch lAAt zich leven, de
mensch geeft toe aan wat de omgevende
wereld hem aan verlokkende dingen biedt,
hy zoekt zyn gemak en zijn oógenblikkelijko
rust, voorzoover de strijd om het. bestaan
lees: de strijd om het genot hem zulks
veroorloofd, en..-., bij duizenden vallen de
akkelingen.
Voeg daar nog aan toe de ontelbaren, die
het Katholicisme nog slechts in sleur en uit
gewoonte beleven, zonder zich bewust te
zijn van wat het geloof eigenlijk .beteekent
en welke onvermijdelijke plichten het oplegt
Kortom: zie om u heen, in uw kleinen
en in uw groeten kring, in uw stad, in uw
streek, in binnen- en in buitenland, en
gö zult verslagen staan, als ge uit eigen er
varing komt tot het besef van de werkelijk
heid: dat het moderne leven doordrenkt
is van het grofste en brutaalste hedendotn
en bezig is het Roomsche leven te verstikken.
Gelukkig staan hier ook moedgevende
verschijnselen tegenover: in de laatste jaren
is er zelf in socialistische kringen een
hang naar bet religieuse op te merken,
het meer ernstige - deel der heidensche
menschheid kan van louter materie niet lan
ger leven, en wanneer Protestanten of on-
geloovigen zich zetten tot een toegewijd
onderzoek, tot een greep naar het geloofs-
geluk, dan omhelzen zy het Katholicisme.
Koevele duizenden zoekenden voorze
ker niet de minst edele zielen zjjn er
alléén in het bisdom Haarlem de laatste jaren
niet tot het Katholiek geloof overjgegaan!
Dat stemt tot voldoening.
Maar die voldoening kan niet opwegen
tegen het treurige besef, dat de grootste en
de sterkste stuwing van den modernen tijd
gaat in de richting van gemak, en genotzuch-
- tig én gedachtenloos ongeloof.
En de overtuiging dringt zich aan ons op,
dat wjj op de „groote menechen” van beden
onze Roomsche toekomst niet kunnen bou
wen.
Wy moeten ons hier wenden tot de kinde
ren!! i
Tot de kinderen van de talloos vele goed-
katholieke gezinnen welke wij, Godo zjj dank,
in onze omgeving nog kennen; uit dece
kinderen zal hier eenmaal moeten groeien
een nieuw geslacht, dat zich te weer stel
lend tegen het moderne heidendom het
Roomsche geloof in eere zal herstellen en
het in de samenleving de plaats zal geven,
welke eraan toekomt.
Zóó zal in de Christen-landen bet heiden
dom verdreven moeten worden.
Dat is een zware taak voor de toekomst.
By de bestrijding van het moderne hei
dendom mogen wy echter het aloude hei
dendom niet vergeten.
Over Pastoor
leutnann en zijne
eneeswijze zul*
n de lezers wel
ingelieht zyn
oor de artikelen
iie hierover in
en laatsteu tijd
ijn verschenen.
u nog iets over
ijn boek, „De
den we tieaees-
rfjze”.
Op het eerste
ezicht
ehillig»
ladzijde men op
slaat, krijgt men
den indrok dat men hier te doen heeft met
een kostbaren raadgever voor iedereen,
zoowel in gezonde als in zieke dagen Het
bock geelt inlichtingen in begrijpelijke taal
en afbeeldingen over den bouw van hel
tot de welvaart van de natie. Luiheid zal
worden gestraft als een misdaad. Volgens
een verklaring van Mussolini moeten allo
luiaards uit Italië verdwijnen en zullen do
nieuwe arbeidswetten erop gericht zjjn dit
te bevorderen.
Is dat radicaal of niet? Vermoedelijk zal
nu het Staatsbudget met meer dan de helft
verlaagd kunnen worden, want als de lui
heid uit Italië gebannen is, zullen wel 'n
dikke 50 pCt. van alle bureau-ambtenaren,
personeel in overheidsdienst,
driekwart van het leger moeten
wegens gebrek aan arbeid!
Wellicht kunnen deze dan een baantje
krygen by de rijkscontrole op het vroegtijdig
opstaan of bij de distributie van Staatswek-
kers. Eventueel zouden zij óók nog gedrild
kunnen worden om volgens rooster een mis
lukten aanslag op den Duce ondernemen.
Ten slotte een zeer eigenaardige circu
laire, waaruit blijkt, «lat gewelddaden e.d.
wel (Iegelijk tot de officieelc strijdmiddelen
van het fascisme hebben behoord.
Mussolini heeft een circulaire tot de pre.
fecten gericht, waarin hji hun rol in het
openbare leven aangeeft. Daarin wordt oai.
gezegd: Wat er ook gebeure of my gebeure,
het tijdperk van represailles, vernielingen
en gewelddaden is geëindigd. De prefecten
moeten met alle middelen betoogingen en
zelfs voorbereidingen van betoogingen tegen
de zetels van buitenlandsche vertegenwoor
digingen verhinderen.
.o.
Jammer, dat el Duce’s invloed niet tot
China rykt, want wat lag daar een ryk veld
open om met circulaires betoogingen te ver
bieden.
’t Is er daar de eerste week van 1927 niet
bete» pp geworden. Vooral niet in de buurt
van Haykau, ltsjang, Kioekiang en Andere
„angen” waar de Engelschcn veel te verlie
zen hebben.
De Engelsche „Evening News”, die een
byzonderen correspondent in Hankau beeft,
meldde Woensdag, dat de positie van de
vreemdelingen daar zeer ernstig is, en dat
de geringste aanleiding een uitbarsting ten
gevolge kan hebben. De Britr.che kolonie
wordt, thans alleen beschermd dóór Chinee-
sche militairen, die-geen voldoende maatre
gelen genomen hebben om de opruiing van
het volk te beletten. De Kantenneese.ie com-
missaris. van Buitenl. Zaken had berient
gezonden, dat als er één schot- gelost werd,
men op de Chineescbe troepen geen staat
meer zou kunnen maken en dat zy do Brit
se he concessies zouden aanvaarden. Er werd
daarop besloten, de marinedetaebementen
naar de schepen terug te zenden. Een van
de detachementen werd gisteravond met
steenen geworpen.
De inlandsche politie in de concessie
•taakte heden(Woensdag)morgen het werk
en in de straten wordt thans door piketten
arbeiders gepatrouilleerd. Hedenmiddag werd
door alle arbeiders gestaakt teneinde een
masta-vergadering te kunnen houden. De
Chineesche vakvereenigingen eischen, dat de
regeering aan den Britschen consul-generaal
een ultimatum zal zenden om binnen drie
dagen de vrijwilligers en de politie te ont
wapenen, die Maandag eenige Chineezen
zouden hebben gedood of gewond, waarvoor
verder verontschuldiging moet worden aan
geboden, daar anders een algemeene staking
ral worden geproclameerd en de concessie
zal worden geblokkeerd.
Jammer, dat de baat tegen de vreemde
naties nu toch ook overslaat in Christen-
baaL ’t Is al zoover gekomen, dat enkele
katholieke bisschoppen de missionarissen
uit bet binnenland, terwille van hun veilig
heid, naar de hoofdsteden moesten laten te
rugtrekken. Als ’t zoo doorgaat gebeuren
daar iu China nog dingen, waiV^ vergele
ken de Bokseropstand kinderwers was en
zal Mgr. Hamer z. g. weldra in de Hemel om
ringd zyn door een schare nieuwe Chinee
sche bloedgetuigen.
„Ik verzat mij niet. Maar alle wetten en
politie machten ter wereld zouden my niet
tot spreken dwingen over zaken, waarmee
zjj niets tc maken hebben.’
Holt zag aan haar geheel indrukwekkend
voorkomen, dat zy de waarheid sprak.
„Dan wil ik het huis doorzoeken,” zeide
hy, en tot zyn verbazing, sloot zjj bedaard
de deur, en ging hem voor naar den trap,
die Joe’s nieuwsgierigheid altijd zoozeer had
opgewekt.
De trap was met buitengewoon dikke loo
pers belegd, en voerde naar vier vertrekken,
't Eerste dat Holt binnentrad, was een slaap
kamer. waa.van de ramen op den tuin uitza
gen. Zy was niet behangen, cn noch de
ramen noch het smalle ledikant, waren van
gordijnen voorzien.
„Wie bewoonde deze kamer?” vroeg de
Commissaris.
Maar zonder hem te antwoorden, ging zjj
hem voor naar ’t volgend vertrek, waar een
ruim voorziene boekenkast stond, benevens
een schommelstoel, maar hoewel zij pas ver
laten scheen tc zjjn, was zij van alle dra*
periën of ornamenten ontbloot. De derde
kamer deed Holt nog meer 'verbaasd etaan,
daar zij geheel als keuken was ingerieht,
hoewel ook hier een even dik vilten tapijt
(doch nu met een groote mat bedekt), den
vloer bedekte. Het laatste vertrek was bijna
ledig, maar van muur tot mnui waren lijnen
gespannen, en in eeu hoek stond ccu zeer
Het oordeel van H. Borel.
Henri Borel schrijft in het „Haagsche
Maanschrift” over de moderne dansen. Wjj
uemen uit de vernietigende critiek eenige
passages over.
„Het moet nu eindelyk maar eens ronduit
gezegd worden: de moderne dansen: Foi-
trott, Boston, One Step, Two Step, de diver
se Blue’s, Shimmy's en Charlestons zjjn in
den grond perverse bewegingen; al dat heen-
sehuifelen en knikken en bibberen en draaien
cn quasi-gracieus, quasi-elegant likkebaar
den en knoeien en wringen gaat naar verbo
den daad toe. Men mag het ontkennen en
verbloemen en het verontwaardigd van zich
afwjjzen, niaar er helpt geen lieve moeder
j aan, het is zoo. Niet alleen de bewegingen
van den dans zelven, maar zoo mogelyk in
nog sterkere mate, de muziek er by, spre
ken het onmiskenbaar duidelyk uit.
Ik wil hier, niet, generaliseerend,
zeggen, dat ieder meisje, iedere vrouw het
zich onder het dansen bewust is ware
het zoo dan zou menige danseuse er zich ver
schrikt aan onttrekken maar het gevaar-
Ijjke ligt hier juist in het onmerkbare, hei-
1 meljjke, en het effect is hetzelfde. In elke
moderne danszaal, welke ook, heerscht, voor
den niet-kuddemensch aanvoelbaar, maar
verkapt quasi-fatsoenljjk, door de „society”
hypocriet genegeerd, listig gecamoufleerd,
»n omdat de kudde haar gezamenlijk onder
gaat als heel gewoon en behoorlijk aangeno
men: de wulpsche atmosfeer,, te gevaarl^ker
omdat ze niet openlijk is en zich niet geeft
voor wat ze is.
De verontschuldigende praatjes van „be
hoorlijk” en „netjes” dansen dezer heime
lijk wellustige, geraffineerd en pervers sen
sueels dansbewegingen, zóó dat „niemand
er aanstoot aan neemt” zyn larie-farie Meji
k£n deze dansen ónmogelijk „fatsoenlijk”
dansen, al trekt men er nog zoo'n quasi-fat-
•oenlyk gezicht bjj en houdt men zich nog
kenbond en het Internationale Hof gekant, i zoo in.
niet omdat zjj tegen de beginselen daarvan Medici, en vooral de psychiaters onder
zjjn, maar omdat, volgens hun inzicht, d« hen, en de gynaekologen niet tc vergeten,
leden in ue practyk volstrekt niet volgens zouden, zoo het hun gevraagd werd, ontstel-
deze beginselen te werk gaan. lende, en werkelijk een rilling door het land
groote waschtobbe.
„Wenscht u het benedenhuis ook te door
zoeken?” vroeg Mrs. Cawdrey beleefd, en
hoewel hjj zich overtuigd hield niemand te
sullen vinden, liet hjj geen hoekje van het
buis ondoorzocht.
,,Gjj weigert my dus te zeggen, waarheen
Mr. Fairford vertrokken is?” vroeg hy, toen
hjj op het punt stond ’t huis te verlaten:
„Welnu gij zult waarschijnlijk nader van
mjj hooren!”
Toen hij in 't ixditie-bureau terwgkwam,
zat Cadman
wachten.
„Hoe laat vertrekt de eerste trein van
hier?” vroeg hjj.
„Om 6.45, sir.”
„Zorg dan, dat gij precies ten zes ure voor
Woudzicht op post zjjt. Kent gij Mrs.
Cawdrey, de huishoudster?”
„Van aanzien, sir.”
„Welnd; indien zij het huis mocht verla
ten, volg haar dan ongezien, waarheen zij
ook mocht gaan. Als zy ergens uitetapt,
zend mij dan onmiddellyk een telegram.
■x— Gjj begrijpt me zeker.... niet in uni
form!”
Daar ’t inmiddels reeds middernacht ge
worden was, zag Holt er van af om nu nog
naar Lauwer-rust te gaan, teneinde. Dr. Viret
te intervieuwen, begaf Holt zich regel
recht naar het dorps-hoteL waar hü vooral
ree da logiea besteld had
Integendeel! Naarmate de strijd om de ziel
in een betrekkelijk klein deel van de wereld
moeilyker en ondankbaarder wordt, zullen
wij onze krachten meer en meer moeten con-
eentreeren op die gebieden, wjar de mensch
zich jegens het Christendom nog niet ondank
baar toonde, waar de mensch nog voortleeft
in aloud heidendom of in aloude dwaling
fonder nog ooit de genade van het H. Geloof
ontvangen te hebben.
Diór zyn voor onze Kerk de millioenen en
millioenen zielen te winnen, welke ons ide
aal van het Godsrijk op aarde moeten helpen
verwezenlijken; dAAr wonen de toekom
stige volkeren der wereld, dAAr moet het
eenig ware geloof gevestigd worden, opdat
het van daar uit misschien na eeuwen
en eeuwen zyn uiteinde!ijken zegetocht
over heel de wereld vieren moge.
Vóór het einde der wereld dAar is.
GIRO ALKMAAR 104863