50000 BOEKEN GRATIS! c 2 j „ONS BLAD” Bureau: HOF 6, ALKMAAR. Telefoon: 3 f i f Een Mlssieweek te Alkmaar. UIT DE PERS. De moderne dansen. 3 sterk, PrüILL ETÖN. VERDWENEN. De wereld rondom ons. DE GROOTE UITVERKOOP in het manufacturenmagazqn „DE TIJD GEEST.” Pasteer Htnminn’s Oeneeswüze’* AbonneowntsprOs* w «wiruar voor AFir—r f Foor buiten Alleman f 285 Met OeflltMbeerd ZoHdaê>b1ad 0 (50 f Booger. Awertenti»pri>i Van I—rankt 1.25: elke ragol meer 10.291 teckA per regel f 0.75; Rubriek .Vraag en aanbod" b| wM uitbetaling per plaatsing f 0.80 allo «bonné*» wordt op aanvmgo gratia een polis verstrekt welke hen verzekert ragen ongevallen tot een bedrag van f 600.—, f 400.—. f 200.—. f 1OO.—f 60.—. f 36.—. 1 1 GIRO ALKMAAR 194863 1 f „Het moet nu eindelijk maar eens ronduit mede I Medici, en vooral de psychiaters niet omdat zij tegen de beginselen daarvan X 'Li AOflUMSTRATM Ntt. 433 RRDACTW No. 333 4 De ontwapening zal er eens.komen, Voor allen, dat hopen wjj vast! Maar om Neérland alléén te ontwapenen, Dat is iets wat ons allerminst past! COMITé TOT WAARSCHUWING TEGEN ééNZIJDIGE ONTWAPENING. onver- welke t Een Op lende, en werkelijk een rilling dbor bet land vea aSêrvartnlMac BUm e» Mlerei BroncMaalentarrli CW-e« LevenleMea HoMh volgens afspraak, op hem te vroeg H „Oms1 weg.” inenMhelijk lichaam eegt wat tnen eten «n drinken moet, en welte middelen meu moes gebruiken om were gezand te worden. Zon der dat men lang beboett te toeken, vindt iedereen bet voor hem paaeende. Ieder lener van „N -H. Dagblad” ontvangt het boek geheel kostelooe, franco, en Boeder zich tot iete te verplichten, wanneer hij «lechtonijn adres opgeetl (briefkaart is voldoende) aan: APoTHtKtH L ■■LL£rt, Kal verstraal 199, smaterdatn Al Om aan alle aanvragen van degenen die bet boek nog niet kennen te knnnen vol doen, worden 3«’.boeken hiervoor gereserveerd 382 V Bliditji. 160 IllBttrotlu Bet b. ng vaade vetfeade kwalea wel opgave meeat arerksame weestee: lekt pwii bleet ■*<- ee Ingewand, pen benen (ziekten Mumntlek JUH.lag Verkoudheid fV eve topping llVat «r x uch t fceauwlgdew eaa. NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD Hoe meer de macht der Kortingen bij de gratie Gods geknot wordt, des te luidruch tiger worden de industrie- en finantieele ko- ningen. Door opzienwekkendc verklaringen en circulaires trachten zij invloed op het wereldgebeuren uit te oefenen. mitsgaders „af vloeien” Deze gedachte moet de drijfveer geweest zyn van degenen, ‘die het initiatief namen tot het doen houden van een R.K. Missieweek te Alkmaar en omgeving. Deze gedachte moet hun geschonken heb ben de bezieling, waarmede zij de voorbe reiding van het ontzaglijk groote werk heb ben durven beginnen. Deze gedachte is het, welke hen zal steunen bij de volvoering van de zware taak, welke zij op zich namen en waarih zij slagen willen en slagen zullen. Omdat God het wil! waar hij pleiner van zal hebben!” Toen Holt dien middag uit Southampton te Londen terugkeerde, vond hy Cadman’s draadbericht omtrent de arrestatie, en reeds om elf uur des avonds trad bij te Rookfield de cel binnen, waar de gevangene .zat opge sloten. „Ha! ben jij ’t Joe?l” riep de commissaris: „laat ons alleen,” vervolgde hy tot Cadman. „Dus speel je tegenwoordig voor huis knecht, Joe?” „Och, ze laten iemand geen kans om zich to beteren,” zei Joe op klagenden toon: „ik wou ’n nieuw leven beginnen, en omdat ik nu mijn oud gereedschap niet aan 'n armen drommel heb weggegeven, rekenen ze mij in. Ik weet niet waarom ik hier ben.” „Wat dunkt je van de inbraak by Askew?” „Die kan niemand mjj bewijzen,” zei Joe. ,Jk heb al dien tijd naar jo gezocht,” ant woordde Holt: „Maar, de eene dienst is de andere waarden als jij mij nu eerljjk vertelt, alles wat je in dien nacht van 4 Maart gezien hebt, zal ik je zoo min moge- Ijjk bezwaren.” Niets liever wenschende dan zich op Owen te kunnen wreken, bedacht Joe zich niet zeer langer, 'en verhaalde alles wat hjj ia dien bewusten nacht, yp van tijd tot tijd in en om Woudzicbt gezien bad, en verzuimde óók niet om melding te maken, van het langdurig bezoek van Dr. Viret’ in den afge- loopen nacht. „Naar ’t station?” vroeg hy ongeduldig. Mrs. Cawdrey bleef echter op deze vraag het antwoord schuldig. ,Jk moet zijn adres hebben,” vervolgde hy: „ik zeg u, dat ik hoogst gewichtige za ken met hem to behandelen heb. Kqjnaan, zeg my.... waar is hy heen gegaan?” „Ik kan u niet de minste inlichting geven. „Weet ge wel dat gij u zelven in gevaar brengt, door u tegen de wet te verzetten?” Maar Amerika kan wel andere stappen on dernemen om voor zich zelf en de wereld den vrede te verzekeren. De tjjd is thans ge komen, zegt Hearst, om een samenwerking van alle Engelsch-sprekende volken der we reld in het leven te roepen, ten einde tot dat doel te geraken. Hiermee is geen alliantie bedoeld en niet een zoo nauwe betrekking als <k>or de maritieme verdragen is verkregen, maar met uitsluiting van Indië, Egypte en andere onderhoorige naties behooren de Vor- eenigde Staten, Groot-Britannië. Ierland, Ca nada, Australië, Nieuw-Zeeland en Zuid* Afrika samen te werken om onder elkaar den vrede te verzekeren en voorzoover dit mogrlijk is den wereldvrede te handhaven. Dit denkbeeld is in Engeland gelukkig heel koel ontvangen. Men beseft daar, dat een dergelyk Angelsaksisch „bloc” zeer veel wantrouwen zou ontmoeten dan zou leiden tot de vorming van tegen-combinaties. En dit zou den wereld-vrede verder weg bren gen, dan hy bij den aanvang van 1927 toch al w Zoo verklaarde volgens het ..Hbld.” de Amerikaansehe krantenkoning Hearst, dat de Engelsch-sprekende naties moeten sa menwerken om den vrede te handhaven. In het kort komt de verklaring op het volgende Acer: De Hears tb laden zyn tegen den Vol- Tien minuten nadat hy Joe's cel verlaten had, schelde Holt op I mdziebt aan. Er brandde nog licht in ’t portaal, en na lang wachten werd de deur door Mrs. Cawdrey geopend. Holt plaatste zich dadelyk er tus schen, zoodat zjj niet weer gesloten kon wor den. „Mr. Fairford?” vroeg hy. „Niet tehuis,” was bet even korte ant woord. „Wanneer verwacht gij hem? Ik ben com missaris Holt, en moet Mr. Fairford hoogst noodzakelyk spreken.” „Mijnheer komt niet terug; hij heeft Rook field voor goed verlaten. „Dan moet ik uwe meesteres spreken.” „Ik ben de eenige persoon hier in huis, mynheer,” zei Mrs. Cawdrey, „de dienstbode is heden avond ontslagen.” „Hoe laat is Mr. Fairford vertrokken?” Holt. ftreeks negen WEEKOVERZICHT. Als binnen korten tyd Italië niet het meest ideale land der wereld is, is dat niet da schuld van el Duce Mussolini. Deze hertoge- lijke Hoogheid toch gaat voort zijn dierbaar vaderland te verrijken met wetten en decre ten, die de menschheid, al naar gelang ieders gesteldheid, van enthousiasme doen jubelen of van verontwaardiging doen beven. - paar voorbeelden: de eerste plaats heeft hij verklaard, dat het do plicht van eiken Italiaan is om in 1927 een gezin te stichten. Jonggezellen zjjn laffe egoïsten, die op de maatschappij parasiteeren en de lasten van bet gezinsle ven niet ^durven dragen. En bij liet dóór schemeren, dat de aanwas van Italië’s be volking onvoldoende ia, wil het toekomstig Italiaansche imperium in den eerstvolgenden oorlog zyn mannetjes staan. Elke jongeling, die geen ouders of andere familieleden te onderhouden heeft, moet dus trouwen, of bij financieel daarte bij machte is of niet. Het eenige middel om de jonge mannen aan de vrouw te krygen is hun zóó hooge belastin gen op te leggen, dat ze „goedkooper uit* zijn mét een gezin Dan heeft zyn Hoogheid het plan, om eerstdaags het groote probleem van de ver houding tusschen kapitaal en arbeid even tjes op te lossen. Vas Diaz meldde immers. 4 Januari uit Rome: Vermoedelyk zal binnen enkele dagen de lang verwachte Carta del lavoro”, het Magua Charta van het fascisme, worden af- gekondigd. Het verluidt, dat daarin zeer ver strekkende bepalingen omtrent de verhou ding tusschen kapitaal en arbeid zullen zijn opgenomen. De individueele welvaart zal worden beschermd voor zoover zjj’ bydraagl Bezoekt uitsluitend A. ENGLANDER MAGDALENENSTRAAT R 17. ALKMAAR 30 „Ziehier de man,” zei Owen: „volgens zijn eigen verklaring was hy in den nacht van de inbraak by kolonel Askew, hier in ’t dorp. *t Beste wat gy doen kunt ie, zyn. kamer te doorzoeken. Ik denk dat gij er wel het een en ander in zult vinden, dat voldoende zal lijn, om hem op verdenking te arresteeren.” - ,,O, jjj hebt er slag Van,” riep Joe tanden knarsend: „maar tóch ben je nog niet van my af!” De beide mannen waren te groot en te sterk, om zich zonder eenig wapen tegen hen te verzetten; Joe zag daar dan ook wij selijk van af en stelde zich tevreden met de gedachte, dat hy zich spoedig op Owen zou Kunnen wrel i, door al wat hy wist aan Hólt te openbaren. Door den veldwachter naar zijn kamer ge leid, overhandigde Joe dezen na eenig tegen stribbelen den sleutel van zyn kist, waaruit allerlei inbrekeyswerktuigen en dolkmessen te voorschijn werden gebracht! Terstond maakte zich de veldwachter van den ver dachte meester, en geleidde hem naar de politie-wacht „Waar is Holt?” vroeg Joe toen zy daar aangekomen wargn: „zend hem zoodra hy hier komt, bij «fyik zal hem wat vertellen, uur reed het rijtuig Het is, als we ’t goed beschouwen, eën angstwekkend feit, dat na twee duizend jaren van Christendom nog steeds twee der de van de menschheid dat Christendom niet omhelsd heeft. En wanneer we daarbij nog bedenken, dat het moderne heidendom dank zij de stel selmatig aangekweekte oppervlakkigheid, ge mak- en genot-zucht nog steeds om zich heen grypt en allerwegen verwoestingen aanricht, ook in van oudsher Roomsche krin gen, dan kan het ons zóó angstig te moede worden, dat we in mensebelyke zwakheid gaan wanhopen aan het ideaal, dat wij, Katholieken ons zoo gaarne stellen: het Gods rijk op aarde eenmaal in vollen luister te mogen aanschouwen. In gedrukte stemming komen wjj allen on willekeurig wel eens tot deze overweging: Waar moet het heen? De wereld is vol van modem heidendom, heel het leven van den hedendaagschen mensch, wordt er als vanzelf op ingericht, dat er geen tyd overbijjft voor beschouwing van bet eeuwigheidsvraagstuk de mensch vervlakt, de mensch lAAt zich leven, de mensch geeft toe aan wat de omgevende wereld hem aan verlokkende dingen biedt, hy zoekt zyn gemak en zijn oógenblikkelijko rust, voorzoover de strijd om het. bestaan lees: de strijd om het genot hem zulks veroorloofd, en..-., bij duizenden vallen de akkelingen. Voeg daar nog aan toe de ontelbaren, die het Katholicisme nog slechts in sleur en uit gewoonte beleven, zonder zich bewust te zijn van wat het geloof eigenlijk .beteekent en welke onvermijdelijke plichten het oplegt Kortom: zie om u heen, in uw kleinen en in uw groeten kring, in uw stad, in uw streek, in binnen- en in buitenland, en gö zult verslagen staan, als ge uit eigen er varing komt tot het besef van de werkelijk heid: dat het moderne leven doordrenkt is van het grofste en brutaalste hedendotn en bezig is het Roomsche leven te verstikken. Gelukkig staan hier ook moedgevende verschijnselen tegenover: in de laatste jaren is er zelf in socialistische kringen een hang naar bet religieuse op te merken, het meer ernstige - deel der heidensche menschheid kan van louter materie niet lan ger leven, en wanneer Protestanten of on- geloovigen zich zetten tot een toegewijd onderzoek, tot een greep naar het geloofs- geluk, dan omhelzen zy het Katholicisme. Koevele duizenden zoekenden voorze ker niet de minst edele zielen zjjn er alléén in het bisdom Haarlem de laatste jaren niet tot het Katholiek geloof overjgegaan! Dat stemt tot voldoening. Maar die voldoening kan niet opwegen tegen het treurige besef, dat de grootste en de sterkste stuwing van den modernen tijd gaat in de richting van gemak, en genotzuch- - tig én gedachtenloos ongeloof. En de overtuiging dringt zich aan ons op, dat wjj op de „groote menechen” van beden onze Roomsche toekomst niet kunnen bou wen. Wy moeten ons hier wenden tot de kinde ren!! i Tot de kinderen van de talloos vele goed- katholieke gezinnen welke wij, Godo zjj dank, in onze omgeving nog kennen; uit dece kinderen zal hier eenmaal moeten groeien een nieuw geslacht, dat zich te weer stel lend tegen het moderne heidendom het Roomsche geloof in eere zal herstellen en het in de samenleving de plaats zal geven, welke eraan toekomt. Zóó zal in de Christen-landen bet heiden dom verdreven moeten worden. Dat is een zware taak voor de toekomst. By de bestrijding van het moderne hei dendom mogen wy echter het aloude hei dendom niet vergeten. Over Pastoor leutnann en zijne eneeswijze zul* n de lezers wel ingelieht zyn oor de artikelen iie hierover in en laatsteu tijd ijn verschenen. u nog iets over ijn boek, „De den we tieaees- rfjze”. Op het eerste ezicht ehillig» ladzijde men op slaat, krijgt men den indrok dat men hier te doen heeft met een kostbaren raadgever voor iedereen, zoowel in gezonde als in zieke dagen Het bock geelt inlichtingen in begrijpelijke taal en afbeeldingen over den bouw van hel tot de welvaart van de natie. Luiheid zal worden gestraft als een misdaad. Volgens een verklaring van Mussolini moeten allo luiaards uit Italië verdwijnen en zullen do nieuwe arbeidswetten erop gericht zjjn dit te bevorderen. Is dat radicaal of niet? Vermoedelijk zal nu het Staatsbudget met meer dan de helft verlaagd kunnen worden, want als de lui heid uit Italië gebannen is, zullen wel 'n dikke 50 pCt. van alle bureau-ambtenaren, personeel in overheidsdienst, driekwart van het leger moeten wegens gebrek aan arbeid! Wellicht kunnen deze dan een baantje krygen by de rijkscontrole op het vroegtijdig opstaan of bij de distributie van Staatswek- kers. Eventueel zouden zij óók nog gedrild kunnen worden om volgens rooster een mis lukten aanslag op den Duce ondernemen. Ten slotte een zeer eigenaardige circu laire, waaruit blijkt, «lat gewelddaden e.d. wel (Iegelijk tot de officieelc strijdmiddelen van het fascisme hebben behoord. Mussolini heeft een circulaire tot de pre. fecten gericht, waarin hji hun rol in het openbare leven aangeeft. Daarin wordt oai. gezegd: Wat er ook gebeure of my gebeure, het tijdperk van represailles, vernielingen en gewelddaden is geëindigd. De prefecten moeten met alle middelen betoogingen en zelfs voorbereidingen van betoogingen tegen de zetels van buitenlandsche vertegenwoor digingen verhinderen. .o. Jammer, dat el Duce’s invloed niet tot China rykt, want wat lag daar een ryk veld open om met circulaires betoogingen te ver bieden. ’t Is er daar de eerste week van 1927 niet bete» pp geworden. Vooral niet in de buurt van Haykau, ltsjang, Kioekiang en Andere „angen” waar de Engelschcn veel te verlie zen hebben. De Engelsche „Evening News”, die een byzonderen correspondent in Hankau beeft, meldde Woensdag, dat de positie van de vreemdelingen daar zeer ernstig is, en dat de geringste aanleiding een uitbarsting ten gevolge kan hebben. De Britr.che kolonie wordt, thans alleen beschermd dóór Chinee- sche militairen, die-geen voldoende maatre gelen genomen hebben om de opruiing van het volk te beletten. De Kantenneese.ie com- missaris. van Buitenl. Zaken had berient gezonden, dat als er één schot- gelost werd, men op de Chineescbe troepen geen staat meer zou kunnen maken en dat zy do Brit se he concessies zouden aanvaarden. Er werd daarop besloten, de marinedetaebementen naar de schepen terug te zenden. Een van de detachementen werd gisteravond met steenen geworpen. De inlandsche politie in de concessie •taakte heden(Woensdag)morgen het werk en in de straten wordt thans door piketten arbeiders gepatrouilleerd. Hedenmiddag werd door alle arbeiders gestaakt teneinde een masta-vergadering te kunnen houden. De Chineesche vakvereenigingen eischen, dat de regeering aan den Britschen consul-generaal een ultimatum zal zenden om binnen drie dagen de vrijwilligers en de politie te ont wapenen, die Maandag eenige Chineezen zouden hebben gedood of gewond, waarvoor verder verontschuldiging moet worden aan geboden, daar anders een algemeene staking ral worden geproclameerd en de concessie zal worden geblokkeerd. Jammer, dat de baat tegen de vreemde naties nu toch ook overslaat in Christen- baaL ’t Is al zoover gekomen, dat enkele katholieke bisschoppen de missionarissen uit bet binnenland, terwille van hun veilig heid, naar de hoofdsteden moesten laten te rugtrekken. Als ’t zoo doorgaat gebeuren daar iu China nog dingen, waiV^ vergele ken de Bokseropstand kinderwers was en zal Mgr. Hamer z. g. weldra in de Hemel om ringd zyn door een schare nieuwe Chinee sche bloedgetuigen. „Ik verzat mij niet. Maar alle wetten en politie machten ter wereld zouden my niet tot spreken dwingen over zaken, waarmee zjj niets tc maken hebben.’ Holt zag aan haar geheel indrukwekkend voorkomen, dat zy de waarheid sprak. „Dan wil ik het huis doorzoeken,” zeide hy, en tot zyn verbazing, sloot zjj bedaard de deur, en ging hem voor naar den trap, die Joe’s nieuwsgierigheid altijd zoozeer had opgewekt. De trap was met buitengewoon dikke loo pers belegd, en voerde naar vier vertrekken, 't Eerste dat Holt binnentrad, was een slaap kamer. waa.van de ramen op den tuin uitza gen. Zy was niet behangen, cn noch de ramen noch het smalle ledikant, waren van gordijnen voorzien. „Wie bewoonde deze kamer?” vroeg de Commissaris. Maar zonder hem te antwoorden, ging zjj hem voor naar ’t volgend vertrek, waar een ruim voorziene boekenkast stond, benevens een schommelstoel, maar hoewel zij pas ver laten scheen tc zjjn, was zij van alle dra* periën of ornamenten ontbloot. De derde kamer deed Holt nog meer 'verbaasd etaan, daar zij geheel als keuken was ingerieht, hoewel ook hier een even dik vilten tapijt (doch nu met een groote mat bedekt), den vloer bedekte. Het laatste vertrek was bijna ledig, maar van muur tot mnui waren lijnen gespannen, en in eeu hoek stond ccu zeer Het oordeel van H. Borel. Henri Borel schrijft in het „Haagsche Maanschrift” over de moderne dansen. Wjj uemen uit de vernietigende critiek eenige passages over. „Het moet nu eindelyk maar eens ronduit gezegd worden: de moderne dansen: Foi- trott, Boston, One Step, Two Step, de diver se Blue’s, Shimmy's en Charlestons zjjn in den grond perverse bewegingen; al dat heen- sehuifelen en knikken en bibberen en draaien cn quasi-gracieus, quasi-elegant likkebaar den en knoeien en wringen gaat naar verbo den daad toe. Men mag het ontkennen en verbloemen en het verontwaardigd van zich afwjjzen, niaar er helpt geen lieve moeder j aan, het is zoo. Niet alleen de bewegingen van den dans zelven, maar zoo mogelyk in nog sterkere mate, de muziek er by, spre ken het onmiskenbaar duidelyk uit. Ik wil hier, niet, generaliseerend, zeggen, dat ieder meisje, iedere vrouw het zich onder het dansen bewust is ware het zoo dan zou menige danseuse er zich ver schrikt aan onttrekken maar het gevaar- Ijjke ligt hier juist in het onmerkbare, hei- 1 meljjke, en het effect is hetzelfde. In elke moderne danszaal, welke ook, heerscht, voor den niet-kuddemensch aanvoelbaar, maar verkapt quasi-fatsoenljjk, door de „society” hypocriet genegeerd, listig gecamoufleerd, »n omdat de kudde haar gezamenlijk onder gaat als heel gewoon en behoorlijk aangeno men: de wulpsche atmosfeer,, te gevaarl^ker omdat ze niet openlijk is en zich niet geeft voor wat ze is. De verontschuldigende praatjes van „be hoorlijk” en „netjes” dansen dezer heime lijk wellustige, geraffineerd en pervers sen sueels dansbewegingen, zóó dat „niemand er aanstoot aan neemt” zyn larie-farie Meji k£n deze dansen ónmogelijk „fatsoenlijk” dansen, al trekt men er nog zoo'n quasi-fat- •oenlyk gezicht bjj en houdt men zich nog kenbond en het Internationale Hof gekant, i zoo in. niet omdat zjj tegen de beginselen daarvan Medici, en vooral de psychiaters onder zjjn, maar omdat, volgens hun inzicht, d« hen, en de gynaekologen niet tc vergeten, leden in ue practyk volstrekt niet volgens zouden, zoo het hun gevraagd werd, ontstel- deze beginselen te werk gaan. lende, en werkelijk een rilling door het land groote waschtobbe. „Wenscht u het benedenhuis ook te door zoeken?” vroeg Mrs. Cawdrey beleefd, en hoewel hjj zich overtuigd hield niemand te sullen vinden, liet hjj geen hoekje van het buis ondoorzocht. ,,Gjj weigert my dus te zeggen, waarheen Mr. Fairford vertrokken is?” vroeg hy, toen hjj op het punt stond ’t huis te verlaten: „Welnu gij zult waarschijnlijk nader van mjj hooren!” Toen hij in 't ixditie-bureau terwgkwam, zat Cadman wachten. „Hoe laat vertrekt de eerste trein van hier?” vroeg hjj. „Om 6.45, sir.” „Zorg dan, dat gij precies ten zes ure voor Woudzicht op post zjjt. Kent gij Mrs. Cawdrey, de huishoudster?” „Van aanzien, sir.” „Welnd; indien zij het huis mocht verla ten, volg haar dan ongezien, waarheen zij ook mocht gaan. Als zy ergens uitetapt, zend mij dan onmiddellyk een telegram. ■x— Gjj begrijpt me zeker.... niet in uni form!” Daar ’t inmiddels reeds middernacht ge worden was, zag Holt er van af om nu nog naar Lauwer-rust te gaan, teneinde. Dr. Viret te intervieuwen, begaf Holt zich regel recht naar het dorps-hoteL waar hü vooral ree da logiea besteld had Integendeel! Naarmate de strijd om de ziel in een betrekkelijk klein deel van de wereld moeilyker en ondankbaarder wordt, zullen wij onze krachten meer en meer moeten con- eentreeren op die gebieden, wjar de mensch zich jegens het Christendom nog niet ondank baar toonde, waar de mensch nog voortleeft in aloud heidendom of in aloude dwaling fonder nog ooit de genade van het H. Geloof ontvangen te hebben. Diór zyn voor onze Kerk de millioenen en millioenen zielen te winnen, welke ons ide aal van het Godsrijk op aarde moeten helpen verwezenlijken; dAAr wonen de toekom stige volkeren der wereld, dAAr moet het eenig ware geloof gevestigd worden, opdat het van daar uit misschien na eeuwen en eeuwen zyn uiteinde!ijken zegetocht over heel de wereld vieren moge. Vóór het einde der wereld dAar is. GIRO ALKMAAR 104863

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1927 | | pagina 1