De Adder van Milaan 1 raUER« ZESDE JAARGANG NN d» htj ach doofes- heeft om de premie tenner betalen." ■ato riteM had hafei hq aan Valentine. Di Vatenum. TROUWEN OP BEVEL, I- de VOOR DE HUISKAMER i« zoetsa; „Grszicm stierf ia een vertrek dat even bbk stilte verlaten. Gq tuit dit opdnnken zeide „Ik ben fliMCsrde bat gtos hatehMsegsuK. -- 00 zqn wimbuw gabar- i pnn batea aa te tevssc aarzelde, doch atet k a tech oen, waarop «chuwingen om meer op letten. Hart Toen zq da oogen weer opende begon rijs schijnsel te noen le ben swart vm het vertrek te raw voor aaatead optoeek e naar da daar mat: gea da haar den mantal aantrek- ar 't hoedje aan en zei r gauw ég naar „Heb u er eetug denkbeeld van, hoe het komt dat uw man gestorven is zoo kort nadat hii zijn leven had laten ve-'eke- Peinzend staarde Dat mankeerde ja dat moest hij de deur opent mat vugs blil het einde, n daarbij ee, pa I Zoc heeft u st zoo jong, Gtai nan, nog zoo ..Granosa was met ouder Znsor k op den grond neer, haar peadt- ige haardos over hart schouders, bet ge- odbeid van Delia Scala sonate gj| -a_ Zn steeg de oogea op en sag h- k 'LLna aw t*k trok aü zich volgde hij zonder den bhk van haas af terug, aam het gtes op en bwacbt toet aan - hare toppen. Doch ha boog ach dtetoter Tegen!nuur. 1—*r*1|ht risp zij naar haar toe sq dronk ea sens toet i en aast starende oo^en^weer op de tafel neer.^ teeg! Denkt gtj soms ven b'-r- Een darde w Vhpqm wachtte lot hij weg wm, en naar en Stede fluisterend.Geef bot dan." Het rx wei eens hebben kunnen aqn. XC XX dqur van bat benneavw- x r--Ju -- - - trek, waar de damte sidderend fluteterden ..Koes bier en dnak bat. bet sarmsen kteed Valentine trachtte te spreken, doch de „Gisteren beeft de deurwaarder de meubelen en al de requisuiten van den directeur van het hoftheater ver kocht** „Gelukkig, dan heeft de man toch eindelijk eens een uitverkocht huis." Herbert Hallport keek in haar glinsterende oogen. Toen nam hij haar in z'n armen en kuste het op geheven gezichtje. Hand in hand wandelden ze naar z’n huisje tusschen de palmboomen. Professor Wirtman zat nog stil op den grond.... het hoofd in de banden verborgen er zijn fouten die erger zijn dan misdaden. hij zich den hij besloot zielArm mooi meisje arm mooi meisje F Zij wat zq zag was bet leegt glas en den om- gevïüen stoet welkt zu rest vagen LLL beschouwde. Dus aj toefde nog l „Giaa’s gif werkt langzaam merkte BAAS BOVEN BAAS. Drie marine-matrozen (een Ame rikaan, een Bagetochmaa en een Dwt- scher) zaten in een Loodensche bar en spraken over de grootte der nieuw ste oorlogsschepen „Nou,” zei de Engctochman, „bij ons zijn de laatstaangemaakte sche pen zóó groot, dat de kapitein met een Ford over het dek moot rijden, om vlug zijn beveten aan de manschap pen te kunnen geven.” „Dat zegt oog mks,” beweerde de Amerikaan. Jij om h Amerika vhegt de machinist met een Fokker door de machinekamer om de machines te .meren." »’t Is bij jullie allebei nog 'n achtte- mtos boel,” sprak de Duitse her, zijn achtsten pot bier naar den mond bren gend. „Bij ons zijn de ooriogsschepM zóó groot, dat de kok met oen onder- zeetr door de potten vaart om te Sten of de aardappelen gaar zqn." WEEMOEDIGE HERINNERIN GEN Ambtenaar (tot niet meer jeugdige dame)Ja U gehuwd of ongehuwd? Dame „Gom van beide, meneer, ik toste wei ara verkas ring gehad.” ZIJN „MEDICIJN”. Dokter „En wat heb je Bever Karei, poesen of piBen F Kereltje „PiUca. als *t a bteeft dokter, maar met zulke groot» ato de vorige maal Dokter „Wei kan jt die dan met door krijgen Kereltje t „Jewel dokter, meat ze passen niet in mijn kanon WAT HIJ NIET SNAPTE. Een negerbediende, die voor zijn heer een flesch ato open trok, stond in jto hoogste verbazing het schuim aan te zien, dat daaruit opbruwchta. „Toe gauw 1 maak wat voort I” zei de ander, „je staat te kijken of je stapete gek bent geworden.” „Ja, massa F' was het antwoord, Gomawan wd zien, hoe dat daar uttkosnen maar Gomawan met be grijpen, hoe ze dat hebben daarin ge kregen." Vader Ja dat bs Zoon „Wat later mayonnane-saus, aardappelen croenten. O, verrukkelijk Pa...." Vader (geergerd) „Zoo, kwajon gen, enen was er nog iets btjaoD- Zoon „Ja, Pa. bijna op werd er wat opgedsend, ato w« geweest l nooit Vader (woedend) „Ato je gebakken patong met sla derft te zeggen, snotneus te een draai ore je ooren versta illeen maar tot den ochtend, aa aoosonderp o®, drink den „Als dit eens zoo was H ftumterde Vw- conti. uh du zoo sou zba" Hat bcht was zwak, doch toonde hem genoee Toen hg baar m *t gelaat zag veranderde d ”P tr hrë m dood! Grezfosa! Grario- sa hij boog dichter over haar been. Viacoob hnd om hulp gezonden wel we- want zij was dood I Hier had hq boewe^^greworen bad dat troon soa dsaten zbdtebsre ren toni- wórden en zonder 'meer verdien. ‘t - 7 bet werk van sloot toen de deur van hst bssuseaver- ZIJN CONCLUSIE. Onderwijzeres, tot Jantje die school moet blijven „Hoe kwam je er bij om .laar straks zoo’n raar antwoord te geven door te zeggen, dat Columbus Amerika tegen Paschen ontdekte. Hoe kom je aan soo’n dwaasheid?" Jantje „Omdat hq onderweg zoo met eseren zat te speten f* Hasr hoofd was op het purperen kussen een uitdrukking van vrees, neergezakt Tiste streelde het zachtjes „Binnen een week zou ik haar herto en nam de mooie, blonde krullen, die over vm Milaan gemaakt hebben,” bracht het eenvoudrée 1 feeder m de hard „Moot meisje/* zode metste Hq herinnerde dieretfile krullen eenmaal straat, in het zonlicht. „Je moet haar eens meenemen, Henry....” zei zijn moedgr.... „Op Zondag bijvoorbeeldje vader zal op het einde der week afwezig rijn.’ Henry antwoordde verstrooid. De rest van den gehveleo dag dacht hij er over na en den halven nacht, op welke wijze hij het beste de toe stemming van zün vader kon krijger Der volgenden morgen bracht hij een bezoek aan de kantoren van Stub ble Co, waar hij een gesprek met z’n vader had. Toen hij wegging vroeg hq gek scherend „Zeg vader, veronderstel nu eens, dat ik een of andere actrice trouw r De oude man staarde hem aan. Je zou geen goede vrouw hebben^ doch een goeden vader verliezen,” merkte hij op. „En je kreeg geer rooien cent van me, terwtjl ik je nooit meer onder m’n oogen zou willen zien." „O," zei Henry, zichtbaar terneer geslagen en hij smeet de deur van zijn vaders privikantoor met een smak dicht. Hij liep op den lessenaar toe, waaraan de getrouwe secretaresse van zijn vader zat te werken. „Zoo Nora,” zei hü glimlachend. Ze waren oude bekenden „hoe gaat het met je....” Ze lachte en toonde hem een nieu wen diamanten ring. Henry wenschte haar yeluk en vertrok. Vrijdag vertrok zijn vader voor en kele dagt" uit de stad en op Zondag kwam Theresia bij Henry's moeder op theevisite en de lieve oude dame was dadelijk met het zachtje meisje ingenomen. 's Maandags bracht Henry zijn vader was nog niet teruggekeerd het kantoor nogmaals een bezoek. Verbaasd merkte hij op, dat Nora vermoeid op de tafel leunde, terwijl haar altijd zoo vroolijk gezichtje nu bleek en vertrokken was. „Wat mankeer te. Nors,” vroeg hij medelijdend. „Kind ga naar huis, ie bent nek.,..” „Maar mijn werk....” zuchtte ze. „Och, dat werk..,, 'k zal daar wel voor zorgen..,. Ge jij o weg..,, je moet hoog n< Hij hii ken, gaf dan „Je rust maar eens goed uit, Nora. >e bent overspannen.... Nu, beter schap hoor I*' Ze vertrok en hij bleet alleen op kantoor achter.. --*- hij op haar werk er nog maar aan, nu opknappen. Maar wacht, ato.... als Theresu nu eens Nora’s plaats zoolang waar nam, dan zou vader haar ongemerkt leeren kennen*n Pracht idee was hetl! Hij sprak er haar dien avond over „Nu lieve, doe dus je uiterste best onze toekomst hangt er van sf f Benige dagen later kwam Mr. Stub ble slecht gehumeurd thuis. Zijn getrouwe secretaresse Nora Brown was plotseling ziek geworden. Ze had wel een ander meisje gezonden, The resu Block, om haar plaats zoolang in te nemen, maar het was toch altijd minder prettig. Die moderne meisjes zijn altijd ziek. Den volgenden dag bracht Henry een bezoek aan het kantoor en hij passeerde Theresu zonder van has' notitie te nemen. In het privé-kantoot van zijn vadet zei hij „Zei u gisteren niet, vader, dat uwe nieuwe secretaresse een beetje eigenwijs was Ja, ik vind wel, dat u een beetje gelijk hebt.” Zijn vader keek hem woest aan „Onzin en kletskoek,.mijnheer 1 Ik neb nimmer iets van dien aard ver teld. 't Is een handig meisje en boven dien heel aardig en lief ook F* Henry had veel idee om zijn vader de hand te schudden en hem te zeg gen, dat hij het volkomen met herr eens was, maar natuurlijk wachtte hij zich wel, dit te doen „Hm,” becritiseerde de zoon, ,^e heeft anders een hoogen dunk over zich.... een zijig gezichtje.... „*t Is mijn meening mijnheer,” weerstreefde z'n vader hem, ,m een meening die meer waarde beeft dan de uwe, dat juffrouw Block een bui tengewoon aardig meisje is Hij durfde z'n vader echter de taak nog niet goed te vertellen en aam daarom twee zijner vrienden in ver- trouwen, wier vaders vrienden waren van zün vader en zeide hun wat ze thuis m ‘t bijzijn van hun respectie velijke papa’s moesten zeggen. Het resultaat van deze bespre kin- „O, ik weet hst al lang,” snikte Je hebt me alleen genomen om dat ix die erfenis van mqn tante hst Jieen, daaruj vergu je je, ant woordde hij. „Ik badje toch wte vraagd, al had ie van een ander gakfd? ZIJN LIEVELINGSGERECHT. Vader en zoon, beiden een paai echte smulpapen, hadden een bijsonde- re voorliefde voor cebakken patong .net sla. Nu gebeurde bet, oat heiden werden uitgen x>digd voor een diner, naar dat Pa or bijzondere omstandigheden vermuderd was, wat hem in hevige ma te speet. Alzoo ging de zoon alken Toen hij na afktop v* het dmer stoms kwam, liep Pa m de huiskamer re ijshe ren Vader „En hoe was het er. gels tor ogel V Zoon „Oh schaterend Pa. eaest .wam ar..,. Vp ik, verder F* vam er zalm met en de daken ea de muur ia de verte schenen om haar nogmaals te boebouwtn en C-1" T.— -- -- WM h«c vertrek boven en gevoelde hij een aoert van eer- «elf sc voor hare suite waarcigheto. „U asi u naar dooOea,” zeide Gun, ea Gtow.Jw4.rwH «a zw diuretagesacht non Toen hu ach omwendde sag hg ten keek met een glimlach naar het gite dat nader brengend beval hq: Jinnk de stte drink het teeg, Valentine.” Zij gehoorzaamde suizwqgend. Toen bet teege glas op de tafel stand wendde hij ach aset een toch van haar af ik zal u met ea toep naar de dew, gevolgd dear Va- lm btaé mnm emn iMSuwa'a toslaW w WSflbOOp X^OCft £11 zesde mets, er kwam geea gehad over hare zag haar over zqa schouder toaea seals aj hem daar mat aan wares :laat ea oogea die niets maar zagea na te staren. „Nu laat ik a alleen om dan -"toTani af Oude woorden.heel oude woor den. Woorden, die door miljoenen raeuschen gesproken zijn sinds het begin der wereld.... woorden, die m duizenden verhalen en romans zijn vóórgekomen gelijk in ditwoorden die het hart van iedere vrouw of man in gloed zetten.... En toch altijd nieuwaltijd wondervol. „Henry.... lieve.... heb je ooit een ander meisje liefgehad V' „Nooit lieveung.... dat is te zeg gen.... niet zoo.... Niet om te noemen „Oh....” Een korte pauzedan «Hoe dan ook Henry.... je houdt toch wel het meest van mij....” „O jaTheresuhet meest van alles ter wereld De veerpont ging af en aan over den stroom. Het werd avond. De scha duwen van de boomen verdonkerden en het werd kil en huiverig aan den rivieroever. De maan was onder- tusachen al opgekomen ea staarde glimlachend neer op het tooneeltje dat ze met haar stralen verlichtte. Evea later vertrokken ze per trein, vol en toch weer zoo leeg (want als twee liefhebbenden elkaar in de oogen kijken vergeten ze alles om zich heen) dan de taxi en de stoep van de deur files geleek een wilde, warrelende droom Niet voordat hij den volgenden morgen ontwaakte besefte Henry goed wat hij den vorigen avond aan Theresia Block gevraagd had. Want Theresia was typiste I En Henry Stubble was een worstel- tennis- en zwem-advocsat, die aan alle sporten deed, behalve aan z’n practijk.... Hij kon het doen want papa was een van de rijkste mannen van Londen. Hij wist al nauwkeurig wat er gebeuren zou, als hij zijn vader zou vertellen „Vader, ik ben ver liefd geworden op het liefste meisje ter wereld, en tk wil haar graag trou wen. Ze is een typiste en haar vadei was, voordat hij zich uit de zaken terugtrok, metselaarsbaas Hij ging naar zijn moeder en ver telde haar alles. „Ik ben er heusch blij om,” zei de zachte oude dame. „Wat geeft 't, dat ze een typiste is.... ato was ze een waschmeisje, dan zou ik er nog niet afkeerig tegenover staan., als ze je lief heeft en een goed meisje is. Dat is alles wat gewicht in de weegschaal legt.... Maar Henry.... ik denk niet dat je vader er ook .zoo over denkt....” „Oh.zet Henry, „het moet wat handig aangepakt worden 1" Ja I” zuchtte zijn moeder. Dit gebeurde altijd als er iets be sproken was waarvoor de toestemming van het hoofd der familie min of meer noodig was. En gelijk zoo vele ty- rannen, werd hij ook menigmaal met goed succes bepraat. Henry glimlachte, toen dag herinnerde waarop voor rechtsgeleerde te gaan studeeren Hij kende zün vader te goed, en had luid en openlijk er tegen geprotesteerd om advocaat te wordenen zijn brandend verlangen geuit om voor ingenieur te worden opgeleid, met het resultaat dat zün vader hem juist ging tegenwerken en besloot, dat hü nu speciaal in de rechten moest gaan sfMdecttflk r «a zq staakte oen zu «at dsdfon blik xq Vtecoou dte haar scherp ««ten morgen.” acute tog »- aaageteuod .^oedea aor- -1 Het haar van haar voorhoofd afotnj- Vocooti vloog zoo driftig op, dat hq bjh kend zag xu hem aan. „Ik dacht, dat ik -■ -x-r-”. Jtwqg dnak bol glas graaf Couxad ui den tma zag toopca; ik i «tet irmted aoo dor- had hem witten roepen om Bg te men annentoomen?" «erven. Hoela^ ari 't Mg ilutii»” oogenbtok zag zq hem «et vervil- Met een bitteren ghoüatto trad Vte- btekhac aen, sloeg toen^de oogen cono neder. Jieeft de tos a getemd I Vtecooti bewoog m rö^Mroccrdde. «toch 'gq aro~Fnahrok rërpudTik - Lx. wilde dar ik u kon vergdugt-n. mgertost, Laagxaem kwam aa naar hom toe. met doch nu zqt gq getemd!" J Vateattns’e uudrukkmg vetaadtedc al qqn macht, al zqa troca, al nel mgoa dea muur aan «a kiemde asch. haar toage schaduw voor haar aargHilind. met. „StilT aasde aij, naar batea tau- ---- SBtl llCt II» au aBBM>hv LJS a r M mwttfUeed vist. Viaoonu gmg aan de tefel aitaaa. wuurop de p«e hot glas had ueergant. Het hoofd te «haodsa gimoeaf tag hü a«M taster boezem kwam aj naar de tafel toe, aan- ik biqven aatea om feea dut M om -1-der verder te wteaan of ateuetosa. neet hespsooasort. Candt” -JJrmkf’ beval hq aset half toags- „Gq xqt «dertaad gmad,” teute Vm- gsa waa, dat Mr. Stubble twee waec- *g vaa x*n vrienden relaties van z’n zoon te -werd reeds dien zelf den avond ter verantwoording ge- „^e vertelde me iets van een ac trice, eenigen tüd geleden T” en....f^ vroeg de zoon met een air alsof hij ex zich mets vaa aan trok. hetgeen zün vader woedend maakte „Ik heb gehoord dat ae je met een van die dames hebben zien loopen, riep hij tat.... „zoo’n opgekwast Jezabel..,. Laat dat mijnheer, laa dat. Of besef liever, als u zoo voor gaat, dat u met mij heeft afgedaan. Je krijgt geen cent vaa me, versta da goed en je gaat m’n huis uit ook, al ik er weer van hoor. Begrepen t” „Ja, vader volkomen," zei Henr -zppig Zijn moeder, die niet u het geheim betrokken waa, staard* hem perplex aan. Hoe durfde hq ach ter vaders rug!..,. Dat de actric- Theresu moest zijn had xe er al lan, tut begrepen Naarmate de dagen voorbij gingen ver heugde Mr. Stubble zich meer over zijn uitstekend» secretaresse. Hq sprak dikwijls thtus over haar en het ws geenszins xijn gewoonte om that- over xaken te spreken. Htj vertue' haar hemelhoog en nam zich vast voor haar een uitstekende betrekking te bezorgen, zoodrs juffrouw Noea weer beter zou zijn Nu telde Henry onder zijn vneade: een journalist dse het Soaety-oou raatje schreef en eemge dagen later wist iemand den ouden heer Stubble een berichtje te toooen in *t courantje dat als volgt luidde „Wie is die beer dse voortdurenc gezien wordt ia de luxueuse auto van Mad. Marie ChaumontTMen zegt dat hq een zoon is van sen vaa de meest bekende kooplieden vaa onze stad.” „George zei tegen om, dat h< «w zoon Henry met haar geiten heeft,” Mi de gedienstige geest, en Mr Stubble snoof gevaarlijk.... Regelrecht ging hij naar kantoor terug en telefoneerde Henry direct bq hem te komen. Deze, die iets der- gein tai al verwacht had, pompte tich zelf wat moed in met behulp van een whisky-soda en vertrok. „Wat heeft dat te beteekenenï’ vroeg de vertoornde vader, hem het courantje onder den neus houdende Henry lachte een beetje zenuwachtig „O, dat is niets,” zei hq. „Maar waar is uw plaatsvervangende secre ’aresae, ik nuste haar.” „Ik heb haar een kamer alleen ge geven," was het antwoord. „Ze is 't wel waard Nu voor 't laatst er is toch mets met die...eh.ac trice F „Nou, dat zou ik met zeggen,’ merkte Henry heel koel op. „We den ken er zelfs aan te gaan trouwen F De oude man keek hem verbaaad aan. De woorden bleven hem m den mond steken en hq schudde zün toon onbarmhartig heen ea weer. „Gek ben jegek versta js r wist hq ten slotte uit te brengen.... „Wie gaat er zoo’n bqge kalefaterde vrouw nemen terwtjl er zooveel lieve meisje’ nog zün, zooals juffrouw Block bijvoorbeeld F’ „Moet ik dat zóó opnemen, mijn heer, dat het u een genoegen zou doen ils ik met juffrouw,... eh,,.. Block ging trouwen T” De oude man sloeg met de vuist op tafeL „Ja meneer, dat zou ’t F Henry volgde bet voorbeeld vaa xur vader en sloeg zoo hard met z’n vuist op diens schrijfbureau, dat de inkt uit den pot spatte, en hq bijna een kreet van pijn niet, kon onderdrukten „Dandan trouw ik haar F En in twee stappen was hij bet kan 'oor uit, en in de andere kamer, waar het meisje werkte, de deur met eer smak achter zich dicht gooiende, xoo- dat de ruiten rinkelden, terwijl xijn vader hem verstomd met open mond nastaarde W. N. St. I r HATELIJK KRANTENBERICHT Aan aün« vuusen Is ea de juwueten wuUs had. Mei ---- qqn serosetot kad hq haar aast kusnen de dw«MM sm krooa te dsagea waar heide i_. aetoort laboor Hq steuipee «et den rost taas (foot aq zoo tea dosa hoe doest de aq het doen I i_ NteMser aouden hare oogen hem weer aan de adder toetecteM bq aqa hoorn of vordaatersu bq duued. acheen igleggend, streek hij haar kleedje glad en zistetde haar een pear troostwoorden to%. PiotseUng werd de deur door een gebi» dende hand geopend. Het wm ds hertog, doch Ttoio schrok niet. „Wees mendelqk zqne zuster, „Lieveling, ik houd van Je.... tk heb je liefgehad van het oogenblik dat ik je *t eerst ontmoet hebHoud je ook een beetje van mij T” Het wm stil, alleen het geruisch van den wind en het geluid van de zacht kabbelende golven der rivier verstoorden de rust van den met struik gewas begroeiden oever. „Lieveling.... om ’s hemelswil, antwoord melaat me niet tenger in het onzekere Het was weer eenigt oogenblikken stil. „Henry, tk heb je lief...," StijteEen diepe zucht.... twee lange diepe zuchten..,, dan wu het weer stil.geheimzinnig. Zü klom de venaazrtxak op en venster zitten en vsrworpca woorden bsstisrvsa op hare hppea. Zq een» hand tegen dan asure isaresunsnl, Jfaaot s ww" asadt hij, haar steids be- neud. Jfej is as den sosqq terug sa wugentocs met da oogen rolgead. Jasaat zq itoadds «at daa «wer «re waar ds aast_heagnoaoMst, CuumdT beijnopea F Weeneno» dames en verschrikte pages ging kalm te zijn. aan, ---‘J-„Gtj behoeft atet te snorren,” herhaalde loos lanp den muur lag. Toen hq haar opraapte stead en versteead staan bü wat zq zagen hq zacht, zonder de oogen van haar af ston. vervolgd» hij, het glas aanrakead. „Gu kunt met zoo wreed wezen Vatootine Jk ben uwe zuster, i hoorde! - Hebt scboeocs aan sCiU L Jfjét om zoo te sterren aoo asstl tichtig doch alles voor mets waar Z - hq beeft tnq vergdugd vergifügdF Jieeft Graaore er een gehadF* Zij wiegêh been ea weer. „In een tong aten ast witst strepen doch het was Gun met het was de Adder «aa dea deur weer sloot. 1o Het «as evenals alto vertrekken ia *t liag weer aan, terwijl hq haar bewegratoos der een knupende adder.” Zij het een boog» en 1! - r. Aan het verste eind hing eea cru- oen zq de deur oorde het hoofd ore en stoi 1 het glas neer en p been,” seade Vocont; tot den page. Jtaea neen t _2 Jaat hem blijven, Gisa F ea zq Bad viel op zqn getost bende geen geeredi; ken anpt htj was hare het here gezichtje det Voor «enig» oogenbhkken btoef Via- r !ij hield conti hen zwijgend en verwilderd aan- kmefn ea kroop naar hem toe. „Heb me- te draaien. Zq X 1-a». a—L. medeiüdM tn viel bewust g«komen, had zün» twee han- angst en beven verpderd waren scheen ik ben soo hulpeloos Spaar mij en ik zal u nooit meer 2w „Vreemd, dat gq ’al uw moed kwijt de dageraad aar t» breken, én de kamer -- «- a- j mookachtr" - wijn leeg te drinken?” verlichten. De lange j „Laat mq tot den ochtend toven.”* en somber; ds boel ij smeekte tij de armen om zün kutefn vol vreemds schaduwen. Een boei bnewc race aan hare voeten neervallen, wendde deze donkere kamer. O, ik kan hier naet bcandende voorhoofd ghjden. Hot eerste met dat hq de menigte heen, die hem stflzvrijgend _-aat, m het zonlicht TVee uren later werd de angstige Zij bewoog niet toen h< haar aantaak» in het patois verbroken door het oj «n er was iets in hare houding dat hem van een deur en trad Vtoconti r- trof. rigen kamer het voorvertrek binnen. -- bet doodsangst Hemde zij zich aan hem hoofd tegen bet houtwerk gek -nd. aan *t smeekte hem. trachtte hem te over- open venster zitten en zoou te neuten, reden haar oog tot morgen te toten teren Hocsehite gloeide de grijze tocht «a rer- -I-1.L toonde de zee zich boven den horizon. „GcazacM söerf na zonsondergang Toen keek zq naar beneden, in den turn. ------„3 en hetgeen henanenagen inbaar wakker nep. houd mq met^zoo laag, op. Gq hebt zoo JSul!’’ waar soldaten op wecht uw móed om thans niet vaa deze getegen- oóa eens stemmen «reitee fluisterend pbcurde spraken De ateutel Geef mij een prieetcr.” d en hü trad binnen, page, waarop een s< voce hem stood. Valentine «nerp ach op de kmeen en gilde: „Ik heb haar met aangeraakt ik heb haar met vermoord.'" Jk zal u niet aanmker. 2. r t Zq w vermoorden vervolgde hq nog un- tenant's btek vm a - saa „Dus daa behoef tk met te sterven’" nep zü Waggelend opstMOd met een po ds bank stopen het verrek biaoen en hieven vér- „Gij behoeft niet te starreu,” herhaalde tons meer nog «regem de uitdrukking van te «renden. „Dtt zult gq dnahen vervolgd» hu, het gtes aanrakend. tt wachten," «osgds tej Hm ■irtelssf Hq stond voor Grazxwa en zag met „Gq kunt met zoo wreed wezen toe. Zün stem scheen Mar hare besmmi* I plestt» Vatontia» Jk ben uw» zuster, weer terug te gaven. Met sm kreet op de geheid sloeg het venster een entte roos ia ds hand. Het wapperende Gisa F witte lippen deed zq een p« Mar num i en te». Doch Tbkj licht u> de tus viel op zün gebat en op "t „Geef ik zóóveel om benden vaa «er- Doch de deur nel zwmt acSter hem dicteu «na na- wantachap F vroeg hij. ^q zou mqne *t Was donteer in het vertrek of be- jn. Drink dit gonnen hare oogen te falen ADes i tin ra 'atentine zich op de m een immer rwarter wordenden ZMBt groep zich aan de tafel vmt njutt. „Heb medtebjden ea viel bewusteloos voorover *lee<hgen aocit meerF Toen asm hij een barer slappe handen te hem en gaf hem een glas met een melk te Zijt gq verdrietig lijk glas, gevormd ato een bloem, met een "ij antwoordde niet, langen stengel. „Vul dit met wijn." b*- Hare hand weer zacht in haar schoot te- val hij ru^eggend, streek hij haar kleedje glad en De page gehoorzaamde, fluisterde haar een paar troostwoorden „Neem het glas en volg mq,” made Visconti, ea verbef het vertrek gerold voerde hq aan. door den nage. L 2 Hij bleef staan voor het verblijf wc vaak gewtnacht te ontknmia waar hppea noen 1M0 senroK mcr. „w»cs menauqa xweX, luaai ■■■üii uw u»wu vu* lirnn» mei vae tegea haar Gtan,” riep hu Zijn broeder toe; stonden. Binnen boorde htj voetstappen heid gebruik te maken F zee wat tegea haar arm meisje F en a---- --- Viacooti trad naar biansa sa zag Tsbk> over MJWZp NB» W MT 1 ia hsr denker kon hq de stiDe gedaante in opea den hoA met zien. „Waar n zq, TisioF den JUi met toet mooie haar begmi dm; doch Visconti greep hem bq I den arm en schreeuwde: „Breng mq licht palea, een hoogt en slacht verbefate zat te beschouwen. het hoofd zinken m toef het torn weer Echt” waarop Tisso met berende kamer. Aan het verste cmd huig sen cru- „Gian, vroeger hield ik veel wm a, toen op om met bevende hopen te ameeker handen de lamp aanstak ea ermee naar cAx, waar Vateutine «oor neergetaneid wij kleine kinderen wareu^" „Coazad! kom mq redden F waarop zq broeder kwam. Het gele bcht viel lag. Toen zq de deurxrd» openen wend- „Dat ben ik vergetea, sa gij ook «X op begon tt lachen ca tt fluwterea en op CD VttCMti’s groene pak sa Grwom's de zq het hoofd om ea stond op. tot ocgsablik drmkF hm «sagen de uren te tellen, toe zq oog Hou. toir. -Zet het glas neer en gs heen," saute Met omembere angst vloog aq «p. Jk zou kunnea teven. Hoeveel! Ato Ui den t. kan niet 1 ik kan aastDood mq tosver middag nog ssm teviMet nep Vatentiae uit, zelf F De deur werd '1_1 „Hiermee?" vroeg hq op zqn dolk wq- haar mompelen. met smeekende blikken naar (fengfrnaap zend. „Neen dat tt ruw root maand opbrek zm i ds-sitdMkkiM op* toet zqne. „TisioF' toe. zoo schoon ato gq.” aaazag. „Goeden asife hA -zü dood! Gttteom! Grazao- „Ga been herhaalde Vwconti. Vateatwe snakte naar ds deur met: gea de deur x asF ea hqboog dichter over haar heen. JBÜjf, Godsnaam biqf F tien „Phihppe I Phihpp» I Conradi— gen, Valentine.” „Ga h«4> halen. Tteio. gsuwF Vateatin» met ptocselmgtn doodsangs-, H#f haar «mi Vtecowti Md om hulp gezoodea wei we- toen xq de uitdrukking op Visconti's F' smde tot hulp mets meer sou boten, gelaat zag. stoel omsmest. 1 hq I?-1-! De arm 2_t hi met Vtoocoti w zq tan a*nz»en vaa alten zqn knaap aan de deur Hopte om uitgelaten zeg wat tegen haar arm meisje F Vixnti txï--x sclMMp ma- „Waar to,xq F rr°»ghj. wMt werd omge’draaid. de deur xachtjm ge- gevolgd door schildwacht de 'ige w_ Laat verborgen. Toen keek zü teem plotse- Standaard ecu groene ea zilveren ad- slecht verlachte zat te brorhousreu, „Gian, vroeger hield ik veel wm u, toen „Dat ben ik r- dte ocgeabiik -Gtamoas dood zeide hq. knepen oogen. .Drink toet le< op de ge» „Del heb ik naet gedaaaF nep Ve- zoodbead r- “xi. tentine met wilden angst uit. „Ik heb vroeger reeds nl deedF haar met vermoord. Gipa F Lx. - Jk heb haar dood gerondea ver- Onder het De wind bites hst venster weer opea zua bsencaan. Wederom ttsd hü aader ts wenden. iuLr^'iirwjn rxx uL L-k 4 de daken ea de muur m de verte schenen om haar nogmaals te beschouwen en Tcg^ ds; ssur x-1- iwp -m» Bl tom grqs en somber. Tom vid het weer toe, hij kreeg angst. Nogmaals kwzmzüa bs&te met wnagend» handen .2q heeftmeh- half teem Hm sadderend aoodat t bqaa donker wm ia het vertrek boven en gevoelde hq sta soort van eer- self gedood Ik heb het naet Kort daarop Honken voetstappen ca werd beeti voor hare stille waardigheid. „Ik aal u met doodea,” zeide de deur opengeduwd. Het wm Tmo, die met vage bliKca roodkeek D’Orteacu menigte menschea met angstige gezichten had CM tont verloren. Tisao herinnerde aan den ingang van het vertrek. Tmo Zich dat hq die daar had zien liggen. Toen stond achter hen. bemerkte hq een hoop gaal satijn op den Jk wordt op een traaie manier ge grond en een koord vm pesrten Hq nam diend F nep hq verwoed wt. „Laat gij tost mat verbazing op, zag de hut waar hij mijne bruid alleen rondkopen I naar zocht en kwam er gretig op af. Hij vermoord ea zq die bq haar hadden mer ghmlachentL wm er trottch op zulke mager, te doen moeten ujn. zullen bet met hun teven hij rond het heertqk zach nuttig te maken en wilde bet met aan de page over laten ds lute te gsea zoeken, die vtoik bij zsg hq dat «mand daar onbeweeglijk ‘en zwijgend op een stoel zat, waarop hij de zün gelaat. luit weer liet vallen en natfarbq trad. Het Hq stond voor Gruxaa en zag met was dood stil tn bet donkere vertrek. Met een krankzinnigen bhk rond. Hij hield voortdurend open L niet beng m *t donker. Hq beschouwde de metoos leed sprak. vrouw geworden gedaante met gretigs meuvngiengheid en Voor «enige oogenbhkken btoef Vw- Wederom wierp «sm blij Gtmiosa te herkennen. RC rod vm haar. Dienzelfden morgen was zij ztea Verschetdenen ven ben die daar in dclijden F »--- - -- *- nciu icavu -w--- ---- dsn ia de hare genomen ea hem opsvwoa- het toe dst er een nieuwe uitdrukking den en snikkend tets verteld dat hij niet op zqn gelaat kwam, eene uitdrukking - - begrepen had ieto over Gian dacht hij. welke zü van hem nooit gezien hadden bent” gaf hij terug „Wat is eraan ttot glas met eea - 1L___ -- F^c.- _W_.-- Z- - zachtjes blauwt kleedje vielen er eindelijk met moeite mt, het de wfrte heenHemmenL -.Dood^ uuj niet hier m kwam door een open venster over haar twü usrê vüêten rtetevaBeü, wrodde dete düuttete keuter O, zacht, ,3nooi zich sidderend af, en spoedde zich, door sterren ik kan met F 7" LLlx zich niet dat hij de menigte heen, dte hem stüzwijgenJ 2-L -- diezelfde krullen eenmaal gestreeld had op doorliet, naar de trap roe, naar beneder somber wm ato W alleen en firt’openen hq het glas naar zich róetrekkend. „Kom n; met een glimlach op Toen waggeidê iets in hare houding dat hem van een deur en trad Visconti vanmt zün drink toeg.” zq naar bet reuster toe. JUs de zon op- eigen kamer het voorvertrek binnen, «vaar „Ik ben oog zoo jong, Gter snikte zü, koew zal ik mtenchten dood zijn at ik „Zij te vzrdnetig,” ging ’t ia hem om. een page de wacfet hield. De hertog wenk „denk eea». Gun, nog zoo jong F zou ik 1Z ZZZ „Graziosa was niet ouder daa gq," gaf zq od m zeufe op een anderen toon ^Arme kleurige spiraallijn eromheen, ren sier- hij terug. F- --ICC --.L. KX— J,, doodMijgst Hemde zij zich aaa hem hoofd tegen toet houtwerk antvroordde met. langer, stengel. „Vu! dit met wün." be- vast, smee!’

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1927 | | pagina 7