I
„ONS BLAD"
en
Klooster-
balsem
Vocht
Tuf
miHIIS ItlIMElUITNISmiltt
v m CAOCTTENSOHOOL-
Schitterend baltenterrete.
Interieurs, hi,
BureauHOF 6, ALKMAAR - Telefoon
MOW
De Wereld rondom ons.
WEEKOVERZICHT.
FEUILLETON.
I
Bannelingen.
Saterdag SO April Sle Mnrg
Abonnementsprijs i
ó«r kwartaal voor Alkmaar.
Voor bette* Alkmaar
Met Geïllustreerd 7endf Had
n
UIT DE PERS
De Zuiderzee en de
Industrie.
De Kroonprinses.
Advortnntloprjjn t
Aan all* abonnfe wordt op aan vrag* gratis *en poli* verstrakt, walk* h*n verzekert tegen ongeval Isn tot ssn bedrag van f 3000.f 7K0.—, f2SO. f 135.—f frO.f 40.-
Tinakkeljjke
al
duurt
w
A
as.
-f
Itrnht
HOOFDSTUK VI.
15.
(Wordt vervol I.)
I
RacUnw mt
K< pegtesyf
d*
ver-
tali* voert een buitenlandsi'he
den
box mT draag-
te royale wo-
legrjjpeu, waarom In
algemeene ontwap*-
kón?
f X—
f 2M
f 0.60 Sooner
lie-
veler
dat
NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD
Dagelgks 10-6, Zondag 10 8.
Entreó »lecht» 30 «ent.
stel heeft tij thana b«
briefkaart inhoudeoac
landache volk In
ningschsp tot aft
▼aart tal brengen
I
Wjj hebbeu voor morgen een speciale
aanbieding in
MIN DER.JI'RK .D-.H en KINDERHOKDJKX
Spoilage prijzen.
A. ENGELANDER.
Msnufsctarenmsgazljn „De Tijd*»»»*
MAGDAI FNFMRTRA\FH17 ALKMAAR.
Slecht» aan de trouwe oppassing, die mevr,
du Mont b<j ile goedhartige landlieden onder
vond, gesteund door de trouwe diensten van
den geneesheer, die voor de belangwekkende
lijderes geen opofferingen ontzag, had tij het
h' ratel barer gezondheid te danken. Ofschoon
«tends zwaarmoedig en geheel met de ge
dachte aan haar echtgenoot vervuld, wiens
lot haar onbekend was, too had tij echter
zooveel vermogen op zich telve, dat tij die
treurige denkbeelden onderdrukte, en haai
lot geheel overgaf aan Hem, die de vaiiet
der weduwen en weezen ia.
De geneesheer, in wien tjj geheel haar ver
trouwen stelde, wist steeds op een kiesche
wijte de I.oop in haar hart levendig te hou-
jjer, en wees baar steeds naar die bron heen,
waar <|c tnensch waarachtige troost en hulp
putten kan.
Hij was dan ook een bijzonder ede) men ach,
die dokter Theodorus, met zijn doordringen
den blik, tijne grjjte lokken, die het hoog
gewelfde voorhoofd versierden, en dien goed-
Lartigen glimlach, die om de fungevormde
lippen speelde en zijn gelaatstrekken een bij
zondere aanvalligheid gaven. Hij was een
man van liijna testigjarigen leeftijd, die in
alles een zekere deftigheid verried, die hem
aaitg-boren scheen. De armen in H»n om
De drooglegging der Zuiderzee blijft zoo
de belangstelling trekken, dat nu ook. ia
„De Ned. Werkgever’, geschreven wordt
over het belang van de industrie in de nabu
rige provincie» b|j het groote werk: voor geer
vele industrieën is het lang niet onverschil
lig of zij dan w»l brakwater ter beschikking
hebben, niet alleen voor gebruik maar ook
voor looting, want brakwater kan veel min
der vervuiling zonder .tank vorming opne
men en verwerken dan z<»‘t water, omdat
het biologische leven daarin zooveel gvrin-
ger tW 11 ---
Nu is bijv. Noord Holland ten Noorden
van de lijn l.lmulden Amsterdam door
het graven van het Noordzeekanaal een
eiland geworden, dat des zomers bij sterke
verdamping brakwater moet inlaten om
den juisten waterstand te houden in pol
ders en op den boezem. Voor een al)-round
saneerlng van alle wateren In de provin
cies rondom de 7,u)derze» gelegen is het
van groot belang, dat bet toekomstige peü
van het Ijsselmeer ten laagste wordt gn-
steld op dat van het huidige Nourdzee kw-
naai Daartegen schijnen enkele bezwaren
te zijn. o.a. de toekomstige afwatering van
Noordelijk-Utrecht Het zal nu de vraag
zijn, welke belangen het zwaarst gaan we-
gen. Onze bevolking noemt ongekend snel
toe. landbouw handel, veeteelt en ver-
vor-rwez.'n kunnen maar een klein deel van
het surplus «priemen en aan week helpen.
Het grwntaM deel zal in de bewtaande en,
later we hotten in de nieuw te stichten In
dustrie*!) werk moeten vinden ook na in-
lijring van onze twaalfde provincie.
Niet ondenkbaar is het. dat het belang
der industrie óf niet óf te laat te berdn
komt. Het 1» daarom noodjg. dat reed» nu
alle Industrieën in betrokken landstre
ken er zich van overtuigen dat goed wa
ter in de toekomst afhangt v^n het peil
van i i t Ijsselmeer en dat zij van dat ie-
ibi-t u I belang, dat een volks-belang la
bij elke gelegenheid doen blliken.
s
In Oostenrijk hebben Zondag 'n reek» ver
kiezingen plaats gehad: voor Nationalen
Vandaag viert Nederland de grondwetle-
Ityke meerderjarigheid van prinses Juliana.
F.n 't ia feest alom, in atad en op 't land. En
terecht!
Onze gedachten gaan terug naar oen an
deren, een meer luisterrijken nationalen
feestdag, naar den Men September 1898,
toen ook ’n Nederiandsche prinses h..ar meer
derjarigheid vierde; een 'lag gevolgd door
een geheels feest week. De kroningsfeesten.
Allen, die ten minste veertig jaar zijn,
weten zich die dagen te herinneren, toen
heel Nederland waa aamengepakt In de
hoofd*!».! de» Rijks; toen Xmaterdamsche
grachten in feestelijke tuinen waren
schapen en het „stijve” Holland tot
betreft, 't is maar
jammer, dat sommige Nederiandsche journa
listen óók niet onder 't presidenteele gehoor
waren!
Overigens was de rede één doorloopende
verdediging van Amerika'» interventie ii>
genoemde landen. Allemaal diet vredelieven
de bedoelingen, rechtmatige bescherming van
rechtmatige belangen, zooiets als een we-
reldpolitieagenL We zullen natuurlijk deze
uitspraak eerbiedig voor kennisgeving aan
nemen.
oude tradities, die vorst en volk bijeenhou
den wij hebben er sinds 1014 de
sprekendste voorbeelden van gerien maar
voornamelijk de nersoonIHke eigen»chanpen
van den vorst zelf En die hootre karakter
eigenschappen van fierheid en eenvoud, van
cordaatheid en metmchWevendheW. van zelf-
hewnsthcjd en trouw aan de corwtltii’le
hebben Koningin Wilhelmina een zeldzaam
voorkomende en voor onzen tijd voorbeel
dige liefde en aanhankelijkheid van haar
volk gewaarborgd. Een liefde, die overgaat
op haar kind.
Het prinsesje i» in de xolle sympathie
van het volk opgegroeid. Wij hebben haar
kindsheid met vreugde gadegeslagen, haar
toegejuicht, wanneer zij aan de hand van
baar moeder in het openhaar verscheen. Met
de blijde en droeve dagen van het Neder
land der 20ste eeuw is haar leven saanvse
weven. De Koninklijke moeder spaarde
haar dochter niet, toen zij opgroeide, haar
ook bij nationale rampen het leed te do -u
aanschouwen. Toch is zjj vóóe alles een
zonnekind geweest. Veel meer dan haar
moeder, het ..koninginnetje", op wie al van
haar tiende jaar af de sombere schaduw viel
van d« zware verantwoordelijkheid van het
koningschap, veel meer dan de regeerende
Vorstin heeft het prinsesje de blijheid en
onliek ontroerdheid der jeugd kunnen sma
ken. En heel het volk beeft in die blijdschap
Kunnen deelen, wanneeri-Ret de ongekunstel
de vreugde kon aatfkchtAwen, waarmede Ju
liana te midden der Zkeuwsche landgenoo-
ten of de Marker vfaschcrsmelajea in natio-
Mijne arme vrouw, die dood ziek ia,
en waarschijnlijk sterven zal, antwoordde
Hendrik, terwijl by de hand aan zijn pet
bracht, en zijn ondervrager op krijgsmans
wijze groette.
Daar zitten zeker ari»tokraten op dien
wagen, snauwde hetn een sergeant, een oude
snorbaard toe, die over zijne makkers een
groot gezag scheen uit te oefenen. Wjj zul
ten de zieke vrouw een» een klein bezoek
brengen, en als gjj ons bedrogen hebt, wordt
gij dadelijk zonder genade doodgeschoten.
Mevr, du Mont maakte een kleine be
weging onder het atroo, Hendrik sidderde
over zjjn geheele lichaam. Dl beweging was
echter door de krijgslieden niet opgemerkt
en Hendrik hierdoor gerustgesteld vervolg
de:
Wat ik u bidden mag, eregeant! wees
barmhartig.
Het smeeken hielp zooveel, dat men het
gezelschap vrijliet, dat tenslotte door tus-
•chenkomst van een ouden geneesheer, lief-
gvltyk* daad in on» land heel wat x erloren
sympathie voor Bidgié zou doen terugwin-
nen
Raad, verschillende lattidiiageti en Gemeen
teraad van Wccnen.
Erg veel veranderd is er niet, ondayka
de geweldige propaganda, die door de «o
ciallstrn is gevoerd. Ds roods heeren, die
In Wccnen reed» lias» waren, wilden ook
de burgerlijke meerderheid In do landsregee.
ring niiivt rwerpen. De kansen ervoor «ton
den niet kwaad. Eerstens doordat elk door
den oorlog verarmd land een g<
prooi is voor de mode propaganda, maar ook
doordat, de Christelijk .Socialen te verge
lijken met do Centrumpartij in Dultschland
zich in het begin van dit jaar door som
mige tan hun ministers, le«l|jk gecompromlt-
teerd hebben. We gelooven zeker, dat onkel
I het feit, dat Mgr. Beipel, de door ieder om
zijn integriti-it geachten Staatsman, op het
jttieti- oogenblik het riter in haaden nam,
<le 1 rgerlijken voor een groote nederlaag en
t *o~h prijk voor een debacle heeft behoed.
Want tot Oen catastrophe zou het gekomen
stjn, al» de HO' lali»ti»che experimenten ook op
<ten pas herstellenden staat waren toeg«-past.
Daarvan zou de stad Weenen kunnen mee
spreken, waar de soci's ook nu hun twee
derden meerderheid behielden.
Daar zijn do belastingen ver
kracht, gevolg .Sók al van een
ningpolitiek: er zijn nl. 'n ,30.000 woningen
gebouwd door de gemeente, van 'n luxe,
vér uitstekend boven alle andere Europee-
*<4hx luMifdateilen. 'ndertussciteii. de Wee
ners hebben in groote meerderheid voor be
stendiging van dit stelsel gekozen en zullen
du» weer eenigo jaren de gevolgen ervan
moeten dragen.
't Ia misschien maar goed, dat de hoog-
idealistieche president Wilson deze dagen
niet meer beleefd heeft. Want dan had hij bj)
zijn vete andere desillusies ook nog déze ge
kregen: dat z'n ontwap-mingsideaal in scher
ven gebroken lag. Inderdaad, we mogen het
Itetreuren. maar 't feit is niet te ontkennen:
de voorlx'reidende ontwajienlngsconferentie
in mislukt. Daaraan veranderen geen opti
mistische verklaringen van 'n Engelscnen
afgevaardigde I-ord Ceeil of den lïuitsctien
gtaaf Bernsilnrff. Maar 't was dan ook voor
wie verder zag, dan z'n eigen weuschen niet
moeilijk vooruit te zien aankomen Immers
- ontwapening is slecht» dkn mogeljjk, al» de
veiligheid der verschillende staten voldoen
de gewaarborgd is. En wie zal tieweren, dat
dit nu reeds het geval is?
We zijn het in dezen volmaakt eens met
den Genèfschen „Hdbl "-man, die schrijft,
dat ontwapening slechts het gevolg van ver
beterde politieke omstandigheden kan we
zen, niet de oorzaak daarvan. Want liewa-
pening is evenmin een verschijnsel, dat op
zichzelf staat. Zij i» zelf gevolg, van onvei
ligheid, van ambitie, expanwie-zucht, itnpe-
Dat in on» land een wetsontwerp nu juist
niet met ’n Hti K M. snelheid den weg naar
het Htaatablad aftegt, la bekend. Maar 't
blijkt nu, dat ’t ook bij onze Zuiderburen niet
veel beter is. Maanden gel |cn toch, dienden
van Cauwclaert c.s. een initiatiefvoorstel in
tot amnestie van politieke ’„misdaden". Dit
zrui een einde maken aan het martelaarschap
van August Bornia, en aan de omzwervin
gen van zooveel ballingen in Holland en
Duitschland. Helaas, nog steeds heeft een
apenbare behandeling niet plaats gehad en 't
ziet er naar nlt. dat de pnHtleker» h» de ver
schillende |»artijen, uit vree» voor scheuring
de zaak op de lange baan trachten te
schuiven. Daartegen gaan «temmen op in T
Vlaamech nationalistische kamp; vooral de
Froni|>art(j is actief.
Ter ondersteuning van het amne«tievoor-
leschlkbaar gesteld een
de volgende verkla
ring en gericht aan den voorzitter van het
parlement:
„Ondergeteekende acht bet zijn plicht
UEd. hierbjj mede te deelen, dat hij de ver-
leeuing van algemeene, algehecle en on voor
waardelijke amnestie al« dringende, g<-bic
den te vereischte van rechtvaardigheid en
iamlNtelang Iw-i houwt."
Van deze ainneatteverklaring zouden reed»
ruim .’Mltioo voorzien van handteekeningen
ter bestemde plaatse zijn gekomen.
’t I» g<« <te politiek, zich niet te mengen in
de binnenlaiMlsche aangelegenheden van ’n
anderen staat, vandaar dat wjj een direct mee
doen aan deze actie van Nedórlandsche zijd»
zouden mouten afkeuren. Maar er iN” let»
ander».
Dezer dagen zullen wjj ongetwijfeld nieuw»
onderhandelingen met Belgie aanvangen. Var.
onze zijde zullen vooral economische opof
feringen gevraagd worden, waartegenover
Belgje al niet veel te stellen heeft Wat zou
't nu een beau geste van de Belgische regee
ring zijn, als zij het nieuwe verdrag dal
toch voornamelijk heet te dienen om de we-
derzijdsche verhouding te verbeteren, in
luidde met een algemeene amnestie voor
diegenen, die in hun gehechthei aan de
griiot Ncderlandsche cultuur ini--i hien te
ver zijn gegaan en zondigrien tegen den staal
Belt'iö.
Wij durven gerust voorspellen, dat ’n der-
boom, zich met eem^ handwerk onledig hield,
de kinderen op eenigen afstand speelden, en
Hendrik den geneesheer naar een afgelegen
hut vergezelde, waar weder nieuwe tranen
t« drogen waren, bemerkte de Markiezin niet,
dat een man met de grootste omzichtigheid
achter het huis omsloop, even voorzichtig ds
spelende kinderen naderde, zich van Eduard
meester maakte, te paard sprong en blikneia-
snel met zjjn roof beladen, zich in bet dicktete
gedeelte van het boscb wierp, dat zich op
eenigen afstand verhief. Op het angstig gegil
der beide meisje», bief zjj verschrikt het
hoofd op, en had nog even dén tijd oen is
zien, hoe de overweldiger den knaap, die
zich nehesn te verdedigen, met de snelheid
▼an den wind met zich mede voerde.
Een kreet, zoo verschrikkelijk ais dia
slecht» een moeder kan «laken, ontvloot
haar bevende lippen, en zjj viel bewusteloos
op den grond neder.
Op dit oogenblik vertoonden ziek jutet do
geneesheer en Hendrik, die van hunne wan
deling terngkeerden, en op het hooren vaa
dien doordringende gil, angstig toesnel len.
en scheen verheugd uit den langen dood
slaap, die haar zoolang gekluisterd hield, te
ontwaken. De boomen tooiden zich weder in
feestdosch en prijkten met hunne gevederde
zangers: het dartele vee huppelde in de i
weide; de lieek murmelde in bekoorlijke kron
kelingen langs hare bebloemde oevers, en
scheen met zorg het teedere gras aan haren
zoom ontkiemd, zacht met hare rimpelingen
te strooien.
Mevr, du Mont had op lang aanhouden van
den geneesheer, eindelijk de hoeve verlaten
en haren intrek bij dezen genomen, waar zij
zich van die gemakken de» levens omringd
zag, die zjj zoo lang had moeten ondieren.
Slecht» ongaarne had Pieter, de eigenaar
der hoeve, en zijn moeder het belangwekkend
viertal laten vertrekken, maar de gelofte
door allen afgelegd, het nederig huishouden
niet te vergeten, maar het dikwijls te kornet*
bezoeken, had hot afscheid minder smartelijk
gemaakt.
Dokter Theodorus, verrukt zulk een goede
aanwinst in zijn hui» g<-<laan te hebben, putte
i zich uit in voorkomendheden, en beefde som
tijds bij de gedachte, dat deze voor hem zoo
gelukkige tgd misschien al te spoedig zoude
verdwijnen.
Helaas! zijn voorgevoel bedroog hem niet
en reeds vgródbMHnoest hij ontwaren, dat op
aarde nielvii<«tendig te.
„Nvsterlaeg era
land «aa vocht
ca toen* i«< ««as
vceauMlIa^.
Vaucal ui dw ia«
vaa rhcumatw* «a
•p.rrpi|o heidxrn.
luilea -W tea x-olta
bvaiaca arant
vocht ra tocht n|a hua «rgctr vilandra n» oe
tl)deli1k verdwrnea on» <n«t airu ar hrltigUrW
te voorarhua kuonra roepee twbrulk geregeld
Akker Klooaterhaikeii 160 ceMI aia wriifmlddei
liet houd! Uw «pieren lenig en g< tuit apoedig
velgelen u|n na' r- iuo.elaalerhrunret.ee bestaat
t°u^ zoo goz d”
naai oostuum verscheen; wanneer sjj deel
nam aan dat echt Hollandsr he ijsvermaak of
•te padvln.teter mee ulUrok, of wel met
vriendinnetjes ging kampeeren Het wa» ’a
zonnige jeugd, missend alle stijfheid en te
ruggetrokkenheid, welke koningskinderen
zoo gemakkelijk eigen wordt en welke hen
zoo licht vervreemdt van hun volk.
Prinaea Juliana te, al» echt kind van on
zen democrtischen t(j>l, te midden van haar
landgenooten opgegroeid.
Van kind hebben wjj haar zien opgroeien
tot jonge vrouw. Nu ie zij volwassen, zfj
wordt lid van den Raad van State, gaat haar
eigen hui» bewonen met een besidieiden hof
houding. Maar de levensblijheid blijft om
haar heen. Immers de laat van het koning
schap blfjft rusten op haar wijze moeder, die
naar menschelljke berekening en naar wjj
allen hopen nog vele ja ren haar dochter als
prinsen naast zich zal zien.
..Het te onze weiwu h en onze be<ie
dus sprak minister Heemskerk bij de indie
ning van wetsontwerpen bij de Tweede Ka
mer, toen deze op 1 April HMM) met de ge
boorte van een nieuwen Oranjetelg in net
verschiet, regelingen van voogdij moest
treffen „het la onze wensch en onze be
de, dat de troonopvolger op meerderjarigen
leeftijd na langen jaren tot den Troon moge
worden geroepen”.
Dit blijft ook thans, na achttien jaren,
nog de wensch en de bed» van het Neder-
landsche volk: dat de Vrouw, die thans met
zooveel tact en wijsheid en toewijding ons
dierbare vaderland bestuurt, nog lange ja
ren de Koningin van Nederland moge blQ-
ven. En dat, wanneer zij eenmaal haar zware
taak zal neerleggen, de jeugdige Kroonprin
ses van heden moiré gerijpt zijn tot een
Vrouw, dia do voetstappen van haar ko
ninklijke moeder zal drukken en hot Neder-
n gehechtheid aan het kn
eed» grooter bloei en wel-
her-
ver
bazing van heel de wereld jubelde en zich
gaan liet In koningshulde. zooal» maar «M-
len ter wereld wordt waargenomen.
Al weer bijna dertig jaar scheiden on»
van die dagen, waarvan bij hen, die ze be
leefden. een allerlevendigste Indnik ia bij
gebleven. De Kroonprins»» van toen, tot
Koningin gekroond, heeft haar volk meer
dan een kwart eeuw met liefde en wijsheid
bestuurd. Moeder geworden, heeft zij Ne
derland een nieuwe Oranjetelg geschonken,
den reeds hechten hand tusschen konings
hui» en volk vaster toehalewd. Dat moeder
schap is lang, in bange zorgen verwacht
Zorgen, die bet geheele land deelde In Fe
bruari 1901 g. hu-vd, schonk H M. Koningin
Wilhehnlna eerst op 30 April 1909 aan haar
volk het lang verwachte koningskind Wie
de laatste dagen van April 1909 heeft mee-
-emaakt en de groote spanning gevoeld heeft
welke ar toen onder on» volk heerschte. ’n
spanning, die reed» op 2f) April geheel spon
taan tot een nationale feestvreugde uit
berstte, die alleen begrijpt, hoe nauw Oranje
en Nederland zijn verbonden, hoe groot de
vrees van het Nederlandsche volk waa. dat
met Koningin Wilhelmina de laatste loot
van den Oranjeboom sou vallen, hoe Intens
sa algemeen daarom da vreugde waa, toen
na acht jaren wachten» prinses Juliana ge
boren werd, en daarmee de hoop op
voortzetting der dvnastlc weer werd
levendigd.
Nederland i« trotsch op het bezit van «en
koningshui», dat hechter in de eeuwen wor
telt dan welke thans in Enropa regeerende
dynastie ook. Maar het rijn niet enkel de
Van I5 regrla f I .M j «Ik» r»g«l tntv f •.f
rrgrl f 0.75 voor da ««r»t« pigtna voor de overigs p
Rubriek „Vraag »n aanbod" bij vooruubauMag
f 0 60 per »dver<«no« van 5 r«g«U ied«r« regel
rialisme, of vreea. Verandert de aanleiding
voor zulke onveiligheid, ambitie, enz., niet,
dan kan men geen ontwapening verwach
ten.
Dit i» ateed» de opvatting d«-r Franseben
en hun aanhanger» geweest. Oogenschjjnljjk
huldigden de Britten en Amerikanen <'en an
dere meening. Begin met liepcrking der be
wapening, zeiden zjj, dan wbrden daarmede
de voorn aarden voor betere politieke om
standigheden geschapen. Maar daarbij had
den z<j voornamelijk het oog gericht op de
legers en luchtvloten van anderen. Zoodra
kwam niet de vlootliepcrking ter «prake, of
Engeland en Amerika toonden hun verzet
tegen de Fransche opvatting, dat ook zij dn
veiligheid vooraan plaatsen Hun veiligheid.
en vooral die van Engeland, had belang bij
de beperking 'au h<>t aantal duikbooten en
vliegtuigen
Dok de Japanner» stellen de nationale vei
ligheid voorop, wanneer zy verzet aanteeke-
nen tegen het Nederlandsche voorstel om
openbaarheid te geven aan statistieken van
nationale voorraden oorlogsmateriecl.
Een algemeene behandeling der ont
wapening was misschien voorlmrig. want
Europa ligt nog vol met politieke voetangels
en klemmen.
De liedreiging van het Russische bolsje
wisme, dat principieel tegen alle non-com-
munistische staatsorden i» gekeerd,
otivmnlndei d voort e* belaagt Europa uut
alleen op eigen grond maar ook in Azié Het
ambitieuss Ir
politiek, die een storende factor is in
Enropeeschen vrede De Randstaten en Po
len hebben onderling* moeilijk heden en ver-
keeren in een lastige jsisitie tusschen
Duitschland en Rusland, die elkander om
beurten tegen de Weat-Europeesche mo
gendheden uitspelen. De Ttallaansch-Brit-
•c.be vriendschap van het oogenblik
nauwt de Franschen en draagt naar
meening, een anti-Ru«»i»ch karakter,
ook Duitschland verontrust, omdat dit laat
ste land met de Russen op goeden voet wil
bljjven.
I» *t nu moeilijk te I
de huidige situatie een
ningseonfiTcntic ntet
Calvin Coolidge, Agp riba's («resident, hult
zich gaame°in een wolk van zwijgzaamheid.
Dat doen trouwens méér groote mann« n;
booze tongen beweren, dat zoo’n houding van
„ik weet veel, maar zeg lekker niets” óen
beproefd huismiddel Is om het ..profanum’
vulgus. Jan Publiek, te imponeeren.
Hoe dit zij, vermogen wjj niet te beoor-
deelen, maar nu heeft hjj toch gesproken,
véél gesproken en dat tegen de gevaarltjk-
ete menschen die te liedenken zjjn een bij
eenkomst van journalisten der V*remigd*
Staten De voon saaiste onderwerpen, waa
over hjj het woord voerde, waren Mexico,
Nicaragua. China en de verschillende kwee
ties, waarmede de Vereenigde Staten in deze
landen te kampen hebben. CooRdge begon
met een pleidooi voor een „intenser en on-
vervatecht Amerikanisme” in den toon der
pers. Hjj sprak zijn sterke afkeuring uit over
de eritiek op Amerika en de Amerikaaneche
instellingen, waarbjj hjj opmerkte dat geen
enkel Amerikaan er profüt bij kon hebben,
wanneer hjj zjjn eigen land verkocht voor de
gunst van den vreemdeling.
Wat deze opmerking
jammer, dat «ornmige N
ijjk in de hu ten der behoeftigen vinden,
1 k waar zjj.i kom»' aPjjd als die van een wei
deenden engel werd verbeid. Zjjn studeer
vertrek waarin de uitgezochtste werken van
wetenschap, kunst en -maak voorhanden wa
ren, was zjjn geliefkoosde verbljjfplaate, »e-
dert de dood hem zjjn gade had ontroof t,
van wie hjj dicht» een pand, zijn geliefde
dochter Helena, een aanminnig kind van acht
jé ren had mogen behouden.
In dat stilte vertrek voor zjjn schrjjftafet
gezeten, vergat hij al de stormen, die reed»
over zjjn hoofd waren gegaan; en smaakte
hij een tevredenheid de» harten, die de we
reld hem niet geven kon.
Het zal geen bewijs behoeven, dat de kin
deren spoedig voor elkander die vriendschap
gcvoe'dcn. die zoozeer het hart der ouder*
streelde, en er waren oogenblikken. waarin
mevr, du Mont, in dat «rille eenvoudige land-
l«-*:n een vreugde smaakte, waarvoor zjj haar
hart niet meet vatbaar waande.
Den geheelen winter bleef zjj op de hoeve,
en dokter Theodorus, die zich zeer veel aan
de opvoeding van zjjn eenig overgebleven
kind Het gelegen liggen, had zich ook wel
willend met bet onderwjj» van de kinderen
der Markiezin belast, en niet weinig blonk
haar oog van moederlijken trots, als zjj uit
den mond van den geneesheer de belangrijke
vorderingen vernam, die haar zoon maakte.
Intusschen was'bet voorjaar Bangebroken.
De natuur spreidde al bare schatten ten toon,
trek behandelde hjj voor een „God loone bet
u" en bet beete zjjner tafel, kon men gewoon
