WKCK
BE WHRL’s KRHSHHHDEl, Fnldsen 78. Hlkmaar.
W. P. DE BOEB,
Officieel Kerkbericht I
STERIUÖttHÜBÏIHtlfH.
TllefOM ÏM Telefoon 739
U*d«rwa|«na
Vouw «spas
Mini 151 Fi. WIllEN UI IIIUK Alhiur
TifalstHliB
MIWAUTM1
UPUIA FUB
111 WBURN
■•n v iiAit
NOB SUB - J
Mlint 21
Tweede Blad
-
DE
EENIGSTE
VRIJDAG 6 MEI 1927.
HET BELEZEN WONDER.
H DE GREEVE, S J.
FZorq voor
Mnmadk,
Brief uit de Missie van
Nieuw-Gulnea.
Verder allee wat tot bet vto
behoort.
BetoeM aaabeveieod.
LANGK3TRAAT Ml Teiet. BIS
SPECIALE KAASWINKEL
22 Mlveree soorten
|M| M Vit. hlIlllN IR RlttlH, oud BI RikBlL
Eén kwaliteit: DE ALLERBESTE.
ECHTE
EPISTEL EN EVANGELIE.
DERDE ZONDAG NA PASCHEN.
NEMERS
VISCHHANDEU
‘SI1IHSI ‘t 9 ISSJJSSSISN
saipiu»<|j»«a «■«■wmwn
*ZM XIM 30 T
‘UNaT±A3tlNVV (U33T3fl
aHSAJ iao emanaMNiM h H
NVV 8LLYHÜ NdGHOM SH3X8NON
ji.lUHd N3UI3HJ8H3UN0 31 13 IN
M3L09H00H NVA JLOfllOSaV 3VVHN
N3 UH30 KVA 300 81 32 -SOhiVTSN
ANfidOOOH 8JJM MG UVVÜ OVVHN
3(1 1GM0M H31GOHO 8(13318 DON
---
HET ADRES vaa vertrouwea veoe
llMitlCB, BmBmi m MÉtrfttlH
ButtllS, UtaMT. TiI«I«m243.
TUNNEN
van het
^kord-Hollandsch Dagbkd”.
Wat er bij het belezen wonder ge
beurde, weet ik niet in ieder geval,
ineens gleed het boek van haar knie op
den grond. Mama keek me verbaasd
aan: „Het Oude en Nieuwe Testament:
En ik legde uit: „Ja, ik bedoel natuur
lijk niet die heele rij boeken, zoo'n dik
ken bijbel met twee kolommen op elke
bladzij en noten er onder, maar zoo'n
bijbeltje als wij yroeger in onze jeugd
hadden met plaatjes er bij, met al de
mooie verhalen van Jozef en Tobias en
Mozes en Jonas."
TT-
ons H.
kinderziel
r~
haar verbazing
vrouw
mooi niet. Het
van 't
mooi verhi
belveihaal. in plaats
mislukte liefde
(„Rechtuit.'')
en vroeg aan Mama:
en Nieuwe
Epistel uit den eersten brief tvi> den
H. Apostel Petrus; II, 1178.
Welbeminden. Ik bid u, als nakomelingen
en als vreemden, dat srij n onthoudt van de
vleesehetSke begeerten, die teren de ziel
strijden; uwe verkeeridr onder de heidenen
zij deugdzaam. opdat z|i. die u als kwaad
doeners lanteren, uwe roede werken xiende,
God in den dar der bezoeking verheerlijken.
Weest dan. om God. aan alle menschelijke
overheid onderdanig; hr» zij den koning. als
opperste; het rij den bevelhebbers, als die
van hem gezonden zijn tot straf der kwaad
doeners. maar tot lof van die het goede
doen Wan» dit Is de wil Gods, dat gij met
wel te doen, den onwetenden en onverstan-
digen menschen den mond stopt. Als vrije
menschen. gebruikt toch de vrijheid niet tot
een deksel der ondeugd, maar als dienst
knechten Gods. Eert allea, bemint de broe
derschap. vreest God. eert den koning. Gij
dienstknechten, woest met allen eerbied on
derdanig uwen heeren. niet alleen die goed
en schikkelijk, maar ook die ongeschikt zijn.
Want dit is Gode aangenaam, in Christus Je
sus onzen Heer.
Evangelie volgens den TlJoannes;
XVI, 16—22.
in dien tjjde zeide Jezus aan Zijne leer
lingen: nog een weinig tjjds, en gij zult Mij
niet zien, en wederom een weinig tjjds, en
gjj zult Mii zien; want Ik. ga tot den Vader.
Eenigen Zijner leerlingen! zeiden dan tot el
kander: Wat is hetgeen H(j ons zegt; een
weinig tjjds, en gij zult Mij niet zien, en we
derom een weinig tjjds, en gij zult Mij zien;
want Ik ga tot den Vader? Zjj zeiden dan:
Wat is dit weinig tjjds, daar Hjj van
spreekt? wjj weten niet, wat Hij zegt, Jesus
dan merkende, dat zij Hem wilden onder
vragen, zeide hun: Hierover onerzoekt gtf
omler elkander, omdat Ik gezegd heb: Een
weinig tjjde. en gij zult Mij niet tien, en we
derom een weinig tjjds. en gij zult Mij zi -n.
Voorwaar, voorwaar. Ik zeg u: Gjj zult
schreien en weenen, maar de wereld zal zich
verblijden, gjj echter zult bedroefd zjjn, maar
uwe droefheid za) in vreugde veranderen.
Als eene vrouw baart, is zjj bedroefd, om
dat haar uur gekomen is; maar, als zjj bet
kind gebaard heeft, denkt zjj niet meer aan
de smart, om de vreugd, dat er een mensch
in de wereld is geboren. Zoo hebt gfl nu ook
wel droefheid, maar Ik sa] u wederzien, en
uw hart zal verblijd zQn, en niemand zal u
uwe vreugde ontnemen.
Maar vergeefs. Eenige kisten dus
naar de douanen
We zouden ze
als passagiersgoed De agent
Lloyd zeide, dat we alles vrij i
den krijgen, als we
met den trein. Anders moesten
betalen. Dus een eerste klas kaartje
kocht. Toen met de kisten naar het
gage-depót C,
trein. Kosten tezamen
Dat hjj de godvruchtigheid schatte ea
hoog prees vernemen we uit oen zjjnor
waard gebleven schriften, namelijk in het go*
tuigschrift dat hjj zjjn •trouwen reis- en le
vensgezel gaf, Deodaat van der Moot. Ea
«laar ligt ook tevens een bewjjs in er zjjn
nog meer andere bewijzen evenwel dal
Ruitens niet alleen het katholieke geloofs
leren schatte, maar dit onafscheidbaar ver«
binden won met christelijk deugdenleven.
Vergeten wjj het niet: in Rubens’ tijden
was men te Antweren flink katholiek, ernstig
omlerricht in het geloof en de liefde voor hot
heidenache klassieke deed geen afbreuk aan
godsdienstkennis.
Dageljjka aanvoeg vaa
versche Zeevlsch
<dt eigen vissoher|. BpeciaMtaM
ia gebakken V leak, Gemalen- ee
Z«‘riï/vL^H, 8T0KVE4CH,
ONWETENDHEID.
Er is een onwetendheid, die den mensch
tot eer strekt, dat is 'de onwetendheid in
de loer en praktijken der zonde. Zulk een
domhrid is iets eervols. De wereld lacht er
om. en scheldt de dusdanig dommen uit voor
simpel en dwaas. Maar ..zalig den eenvoudl-
gen van hartAls onnootelen be
schouwd door de menschen. gelden ze als
verstandiger! bij God in den Hemel Zulk een
onwetendheid bewijst den reinen levenswan
del van den onwetende; en is helaasl zeld
zaam.
Een andere onwetendheid is die Inzaka
Godsdienst. En deze onwetendheid strekt den
onwetende tot groote schande. Hoeveel ge
leerden zjjn er niet, wier hoof«i volgopropt
is met kennis en wetenschap en «lie van do
Roomschc leer niets anderso afweten, dan
dat ze, omdat hun ouders nu eenmaal katho
liek zjjn en zjj RoomscJi gedoopt werden
's Zondags naar de Kerk moeten gaan? Hoe
veel katholieken zijn er niet, die wèl hun
verstand kunnen houden bjj reisbeschrijvin
gen, ingewikkelde detectieve-romans, maar
toch beweren durven van een apologetische
brochuurtje geen lor te oegrjjpen?
Zoo Iets is onverantwoordelijk! Want nu
overal bij onze andersdenkende medebroeders
een speuren, zoekon en verlangen naar de
Waarheid is; nu moest ieder Katholiek hun
het licht der Waarheid kunnen wjjzen; nu
moest ieder hun de schoonheid van
Geloof kunnen duidelijk maken.
Het Oude
beeld jel”
„Je kunt het er tegenwoordig niet
meer in krijgen.”
Mama had gelijk in haar opmerking
En hoe jammer is datl Want hoe mooi
is het Oude en Nieuwe Testament juist
voor kinderharten en kinderfantasie,
hoe spannend het verhaal van Jozef van
Jonas, van de Machaheesche broeders,
hoe sprekend voor hun gloeiende ver
beelding de figuur van Goliath, van Sam-
som; hoeveel blijheid leeren ze hier en
hoeveel waarheid, hoeveel werkelijk
heid; hoeveel nooit te vermoeden wer
kelijkheid van Gods liefde.
We praten over methodes om kinde
ren eergevoel plichtsgevoel, waarheids
liefde. eerbied, respect, vreeze des Hee
ren bij te brengen, maar dan hebben we
waarachtig geen 20e rangs romannetjes
noodig (ver«fa mij goed: ik voer geen
actie tegen boeiende kinderboeken en
mooie romans, laat ze die gerust niet
mate lezen) doch waar kunnen ze dit
alles beter leeren dan in het onvergelij
kelijk bijbelverhaal dat in zoovele uitga
ven voor kinderen bewerkt wordt.
Ouders hebben het dan toch per slot
van rekening in hun macht, om hun kin
deren. als ze 8, 9 jaar worden, als eerste
boek het bijbeltje van Dankelman of een
ander in handen te geven; ze kunnen zo
zelf uit vertellen, en er zorg voor dragen
dat de kinderen die verhalen lief krijgen.
Hoe mooi is voor een kind te verwerken
het verhaal van het Nieuwe Testament,
waar de figuur van O. L. H. zoo aantrek
kelijk voor kinderoogen en kinderziel
optreedt.
Laten we maar weer beginnen dien
ouden en schoonsten schat van onze bi
bliotheken uit te buiten en er bestaat
weer kans, dat velen van hun eigen le
ven een mooi verhaal maken, een bij-
s én een roman van
is geen
Wel van r
omdat dat duurder is gaat iedereen in
het station. Twee nachten in den trein
geweest dus tweemaal avondeten en
ontbijt gebruikt in het station.
Den eersten morgen kwam de con
ducteur om 4 uur al de kaartjes knippen
Wij waren wakker; met zes man in één
coupé slapen dat gaat er al zoo naar.
Dan weet de een wat te vertellen en
dan de ander. De treinen stoppen over
al maar heel even. Gewoonlijk een paar
seconden en de naam van de stations
worden niet afgeroepen. Dat is echt op
zijn Engelsch. Zoodoende overal ultkij-
ken en vlug in en uit stappen. Zoo'n vlug
verkeer is toch aangenaam.
In Melbourne zijn we een uur of 6
geweest. De Kathedraal hebben we be
zichtigd en nog een park. Dan natuurlijk
het een en ander ook van de stad, maar
de tijd was erg kort. En dan overal met
6 man tezamen is wel wat lastig, vooral
omdat de anderen nooit in heel druk
stadsverkeer geweest zijn. Maar daar is
nu eenmaal niets aan te doen
Melbourne is de stad van de regee-
ring. Wel groot en het heeft wel wat
moois, maar toch kan het niet halen bij
Adelaide wat een echt fijne Engelsche
stad is. Alles flink en groot, druk *er-
keer, mooie breede straten, heerlijk fijne
parken en bloementuinen, mooie Kathe
draal. Deze stad is heelemaal vierkant,
alle straten staan loodrecht op elkaar.
Geen kromme strwten. Overal langs alle
kanten de mooie bergen, vooral de
mount „Lofty.”
Melbourne is lang zoo
regeeringsgebouw heeft veel weg
koninklijk paleis in Londen.
De lijn van Melbourne naar Sydney is
kaarsrecht. Eerste stuk tot aan Albury,
waar we over moesten stappen, des
avonds om half 11; en het tweede stuk
tot Sydney. Wat de trein er daar over
vliegt. De grond is steenachtig, zoodoen
de ligt de lijn heel vast en bestaat er
niet veel gevaar ondanks het vliegend
snel rijden.
Over het algemeen kaq men van de
streek zeggen, dat er heel veel vlak land
en veel kleine bergen zijn. Gras is heel
dor. Bijna heel kaal de grond. Een klein
beetje stoppels en hooi voor de koeien,
paarden en schapen. Het meeste riet
men hier schapen Onnoemelijk groote
stukken land met vee er op zonder dat
men een huis ziet Toch hier en daar mid
den tusschen die steppen nog weer dorp
jes en over het algemeen ziet het daar
niet armoedig uit.
van de Sahara” en „Gebryken" cn....
Mama keek beurtelings naar haar
dochter en naar mij om het respect voor
het belezen wonder met de snelheid van
-kwik in den thermometer bij mij te zien
stijgen.
Ik knikte w
„Heeft ze ook het Oude
jeugd ook gelezen,
krijg je er f J
Die verhaaltjes zijn wel mooi, maar, ja,
ze willen nou
je kunt ze toch
gelegenheid wat te gebruiken I (één boog) zonder steunpunt in het wa-
Melbourne naar Sydney, maar ter. Die ééne boog wordt 500 M. lang en
20 M. hoog. Grootste ter wereld.
Dierentuin in Sydney alles natura, rot
sen. Dieren niet in kooien, ook niet de
leeuw, maar tusschen de rotsen. Zij kun
nen er niet uit, omdat er breede kuilen
voor zijn waar ze niet over kunnen.
Deze brief al weer vol. Bijna in Bristo-
na. Allen het beste hoor. Ik maak het
altijd nog uitstekend.
DE KUNSTENAAR RUBENS.
Floris Prims, de bekende Vlaamsche histo
ricus schrijf»:
Rutwns heeft de philosophise waarhe
den van God, eeuwigheid on hemel ernstig
ingeleefd. Zelfs sjju k lassie isme hielp hem
daar toe. Daar beschouwde hjj de katholieke
geloofsbelijdenis als de vervolmaking van
het klassieke.
Maar ook de Christelijke waarheden «Ier
Verlossing hebben sUn leven geregeld. Zijn
kribben en zjjn kruisen, zjjn schilderingen
van het Godiielyke Kind en van den Ge
kruisigde getuigen van doorvoeld geloof,
terwjjl zjjn Communie van St. Franciscus zijn
innigste werk wordt.
In ijjn briefwisseling i» -laar weinig ol
niets van te vinden.
Maar we vernamen, reeds hoe hjj te I-en
den «lagelijks ter Misse gidg; en hij had den
naam «fit ook nagenoeg geregeld te Antwer
pen te doen. Zoker heeft hjj hier het groote
godadienstleven der sla«l meegeieefd. We
vinden hem in broederschappen als bij de
Romanisten in de Sint Joriskerk, bjj do
Soilaliteit der Jeauieten, bjj «ie confrefrie van
den Zoeten naam Jezus «Ier Pre<likheeren.
Voor de eerstvermelde broederschap schil
derde h(j z(jn twee patroons, de HB. Apoe
telen Petrus en Paulus.
Of Ruirens herhaaldelijk communiceerde?
In deze jaren verspreidde zich bjj ons da
gewoonte van de niaandeljjksche communie.
T>«» Paters Jezuïeten vooral |jver<ien daartoe
cn het Is niet onwaarschüniyk dat Rubens
hier ook het voorbeeld hebbe gegeven.
Een eerste maal is h(| berecht geworden
iu 1638. Hjj genas en ontving opnieuw da
laatste II.H. Sacramenten in 1640.
Aan «en brief van den Weleerw Pa
ter W. van Baar S. V. D. aan zijne
familie ontleenen wij het volgende:
Van Sydney naar Brisbane,
18 Febr. 1927.
Vanuit Adelaide was mijn laatste brief.
Daar kregen we een brief, dat we met
de trein naar Sydney moesten, oin op
tijd de „Montoro" te Kunnen halen. Om
dat het heel wat kosten zou, heb ik eerst
nog aangevraagd of we friet van Mel
bourne af met den trein konden gaan.
I l.uw
en ook de handkoffers
meenemen met den trein
j van Jen
over kon-
eerste klas reisden
we ze
O, weel Niets vrij op den
- -..i ongeveer 40 pond
is pl.m. i 500. Veel te duur natuurlijk.
Toen de kisten weer terug naar een an
dere boot, die daags v. den afvaart van
de „Montoro" in Sydney aan zou komen.
Toen ongeveer voor f 40. Een gebedje
ar achteraan opdat de boot niet te laat
zou komen, anders hadden we de eerste
8 weken geen waschgoed enz. Wij gaan
naar Sydney waar Pater Klein ons op
wachtte.
Het reisje in den train van Adelaide
naar Sydney is veel mooier dan met de
boot, als men daar al een 8 weken op
geweest is. Wel erg stoffig in den trein,
en 2 dagen dat is lang, vooral als je des
nachts er ook in moet wezen, maar toch
wel interessant De eerste 100 mijlea
van Adelaide naar Melbourne is de weg
erg krom en gaat men door veel tunnels.
De ramen heeft men graag open omdat
het hier zomer ia. Maar komt men dau
door een tunnel onverwachts, dan slaat
al die stinkende en vuile rook naar bin
nen en wordt men natuurlijk aardig vuil
als men niet heel snel de «amen direct
dicht heeft. Zoo ging het ook ons. Maar
enfin.
Avonds om een uur of 7 hield de
trein stil, om ons 25 minuten tijd te ge-
*en Wat te **en *n •tal*on- Van te
voren komt de conducteur om het getal
op te nemen van hen die eten willen
Dat wordt getelephoneerd en als men
«ankomt staaf alles klaar. In den trein
Een H.A. of een bunder land kan je
daar koopen voor f 1. Aan het land, dat
niet geploegd is, wordt niets gedaan De
hoornen vallen om en duizenden en dui
zenden halve boomen en boomstronken
steken boven den grond nog uit. Mooi
grasland, waar de boomen weggehaaid
zijn, vindt men er niet, omdat het land
zoo goedkoop is en aan grasland niets
gedaan wordt, levert het schapenhouden
heel wat op. Er zijn er wel die daar 100
K.M. land hebben en een 50 K.M. breed.
In ons verblijf te Epping bij Sydney
zijn we een dag of wat geweest. Druk
werk gehad in Sydney om een visum te
krijgen voor Nieuw-Guinea en met de
kisten etc. etc.
De kisten zijn op tijd aangekomen; al
les in orde.
In Epping zijn één pater en één broe
der. Al 25 |aar te zamen in Sydney ge
weest. Wel wat eentonig, vooral als m tn
zijn werk er niet heeft. Veel druiven ge
geten deze dagen, en weer eens goed uit
geslapen na den tocht met den trein. In
Sydney heb ik geen tijd kunnen vinden
om te schrijven. Te druk met passen, vi
sum, kisten enz.
Sydney heeft de mooiste haven van de
wereld, prachtig mooi. 300 K.M. haven
langs de kust. Tot aan het land (bergen)
toe diep water. Als ze een haven willen
m aken, otndat de kanten wat te ondiep
zijn, dan graven ze die niet uit (steen-
achtig) maar dempen een stuk tot de
oever weer aan diep water grenst.
Over de rivier daar maken ze een brug
▲zent der aless bekende
ADEN,
UNION,
BOSTON.
RUWIKLEN
Prgsoourentea worden op aanvraag gratie
verstrekt.
Vekkendiee r e p a r a t i e I a r I ek tl ag,
(geea jongenswerk).
hoe zal ik dat zeggen.,
eenmaal wat anders en
ook niet dwingen.”
Ik zag aan 't belezen wonder, dat ik
ineens in de achting gedaald was tot op
het peil van een Begijnhofjuffrouw.
Mama ging er eens breed voor zitten
en tot het einde van de reis, dat niet ver
meer af was, hebben we deze kwestie
onder de oogen gezien. Ineens begon het
polkakopje uit het raam te schreeuwen
„Tante Truus."
We stapten uit; ik groette beleefd. Het
belezen wonder was diep, diep belee-
digd: „Het Oude en Nieuwe Testament
verbeeld jellf"
-(.:-)_
en Nieuwe Testament, ver-
T)e sneltrein tippelde met een gemoe
delijk Hollandsch vaartje het Zuiden in
en neuriede zooals een fatsoenlijke trein
dat altijd pleegt te doen, een eentonig
liedje, waarin je hardnekkig een of an
deren deun tot vervelens toe blijft be
luisteren. De reis was anders heelemaal
niet vervelend, want de coupé leek wel
een circus, een speeltuin.
Tegenover me zat een moeder met
vijf kinderen, echte gezonde robbedoe
zen, die in de volle weelde van een va-
cantieuitstapje de komende dagen met
zoo'n uitbundigheid tegemoet gingen,
dat een uitlaat hoog noodig was. Mama
had me eerst eens gemonsterd om te
zien of ZijnEerwaarde kindergestoei kon
verdragen en na die monstering blijk
baar den vrijen teugel gelaten. Uit al
lerhande uitroepen kon ik opmaken dat
de reis ging naar een zekere „Tante
Truus”. Zalig, als je nog zulke gezellige
oude tantes nebt, die specialiteiten zijn
in allerlei soorten vsn appelbollen, bor
duurwerk en spennende verhalen De
appelbollen van Tante Truus speelden
hier in ieder geval een groote rol. want
er werd zoo smakelijk over verteld, dat
ik de geur begon op te snuiven.
Marietie in de wandeling genaamd
met den kriebeligen naam van Rietepiet
scheen een onverdragelijke voorlief
de te hebben voor haar rechterduim, een
voorliefde die Mama met wortel en tak i
trachtte uit te roeien door om de 3 mi
nuten het kind een tik op den arm te
geven met de geautoriseerde opmerking:
„Rietepiet, niet zitten zuigen.'
Caatje een vroolijk d>ng van 8 jaar
liet naar polkakopje uitwaaien buiten
het raam. Stientje, ongeveer negen iaar,
had in alle stilte van uit de verte samen
met Jan, een robbedoes van 4, gepro
beerd de knoopen van mijn toog te tel
len; maar ze raakte blijkbaar telkens
het spoor bijster op die duizendknoop.
Voor afwisseling werd er gekibbeld, ge
stoeid, gelachen, gevochten, gegeten,
gesnoept, totdst in eens een kinderhoek,
je boven, uit het net naar beneden viél
op mijn knie. Onder daverend gelach en
blozende excuses van mama, werd het
klokhoedje weggenomen en dit voorval
lokte een gesprek uit. dat natuurlijk
ging over de kinderen. Mama ontpopte
zich als katholiek, en weldra zaten we te
hoofdschudden voor mama's moederlij
ke ondervinding, uitgesproken in t be
kende zinnetje: „Ja, ja, er komt heel wat
Voor kijken om je kinderen groot te
brengen
Geweldige visioenen gingen bij dat
woord aan mijn oogen voorbij
Pestalozzi; de vrije individueele school
te Hilversum, Montessori, Sanderinsti-
tuut, fröbel.
„Ja, er komt heel wat voor kijken en
het gesprek kwam op de oudste dochter,
een jongedame van pl.m. 16 jaar, gezeten
in den hoek, gepolkaad, met een boek
op de knieën.
„Ja. ze kan best leeren; ze heeft
prachtige cijfert.'
De lezende jonge dame deed net of
ze niets hoorde; maar ze hoorde alles,
want gedurende het geheele gesprek
sloeg ze geen bladzijde om.
„En lezen, Pater, lezen nee. daar
is nou het eind van weg. Ze komt nog
niet thuis of ze zit te lezen andere
kinderen spelen nog eens graag, maar
zij doet niets anders dan lezen. „En
hier wierp mama een strafienden, maar
tegelijk ook trotschen blik op het bele
zen wonder soms blijft ze liggen lezen
in d'r bed in plaats van te slapen.”
Het belezen wonder voelde zich op
dat oogenblik een echte heldin.
„Ja, ze heeft een kast vol boeken,
bijna allemaal romans. Ja, ziet u, ik Leb
geen tijd om te lezen, en ik ken al die
titels niet eens onthouden, maar ze heeft
er al heel wat opgeknapt. Nou, ik zeg
maar zoo: 't ontwikkelt je toch. Zeg,
Toos, noem eens een paar titels op van
boeken die je gelezen hebt.
Eerst wilde het niet erg goed lukken,
maar alngzamerhand kwamen ze er uit
o dat met u lezen „Zus Sanny” Prach-
tigl En hebt u niet gelezen Elly's laatste
besluit?” „Neen ken ik niet'O. Za
lig. En^lfet kasteel van Jotenborg'', en
dan „Een zware Stap" en.buzes
blonde schaf en „Het huis met de vier
de verdieping" o( o,
Storm hi het hart nn „Blinde levens
en o jn, heb ik pas gelezen „Het Katje
Mama begon over I
heen te komen en de nuchtere
kwam boven.
„Ja, Pater, nou, om u eerlijk de waar
heid te zeggen. Ja, ik heb dat in m'n
maar ziet u, ja, dat
tegenwoordig niet meer in.