van het
Keeren Hookers!!
„Noord-Hollandsch Dagblad”
JAN HUIBERTS Jr„
I
Vrijdag «O Mei 1997
No SO
Brief uit de Missie van
Nleuw-Gulnea.
15 5.
Modern Drukwerk.
MODELBOEK TER INZAGE,
30 oent per half pond.
DRUKKERIJ „ONS BLAD".
Hofplein
Vraagt Uw Winkelier naar
de Primi Rook* on Pruim
tabak t 18 en 20 cent per
OflS, van de
Tabaksfabriek
fa. Behrs. Hölzel,
tPISTEL EN EVANGELIE.
Vraagt prijs voor Uw Fimmerw
Varnebroek 8, Alkmaar
I
I
OFFICIEEL KERKBERICHT
rondloopen, wat goed
bemerkt wel dat de kleeding heel
wat. Het leven
Alkmaar.
Telefoon 433 en 633.
Hoorn
Alkmaar
een bosch komt waar hóoge hoornen staan
en waar nog geen weg door gebaand is.
(Wordt vervolgd).
Rabaul.
Vesteri. Twee pa
rt om die eene pa-
27
18
11
7
9
6
6
7
8
5
4
5
6
8
8
8
8
2
2
2
2
2
2
2
3
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
Hem en Venhuizen houdt deze week den
VUFDE ZONDAG NA PASCHEN
Epistel uit den brief van den H. Apostel
Jacobus: I, 22—27.
Welbeminden, weeet volbrengen des
woords, en niet slechts aanhoorders, die u
zei ven misleidt. Want indien iemand bet
woord boort, en niet volbrengt, die wordt
vergeleken bij eenen man, die zjjn natuurlijk
wezen in eenen spiegel beziet. Want hij be
schouwt zich, en gaat henen; en hij te ter
stond vergeten, hoe hjj was. Maar die de vol-
komene wet der vrijheid beschouwt, en daar
in volhardt, zijnde geen vergeetachtige aan
hoorder, maar een volbrenger des werks, He
zal in zijn werk zalig zijn. Doch indien
iemand meent, dat hij godsdienstig te, en hjj
zijne tong niet beteugelt, maar zjjn hart mis
leidt, dan te zijne godsdienst ijdel. De zuivere
en onbevlekte godsdienst b(j God en ien
Vader is deze, weezen en weduwen in hun--
nen druk te bezoeken, en zich onbesmet te
bewaren van deze wereld.
wat na de Mis of in den namiddag weer in
it Op kostbaarheden
zijn, en zonder dat
Als men al zooveel heerlijke parken gezien
heeft, dan verwacht men van een plantsoen
dat het een of ander extras heeft, wat men
nergens vindt of niet in die groepeering ten
minste en dat ontbrak er beslist.
Van Brisbane zijn we gestoomd naar Sa-
marai, een heel klein eilandje voor de punt
van Nieuw-Guinea. In een uur kan men het
in de kerk geweest die nog al aardig
maar over het algemeen zjjn de kerken op
Engelschen bodem en ook in zjjn koloniën
men
HOE DE CHINEEZEN EEN VERJAARDAG
VIEREN.
In het te Innsbrilck verschijnende .,St.
Franziszi-Glöcklein” vertek een missionaris
hoe zijn Chineesche Katholieken den 60sten
verjaardag van zijn moeder vierden.
..De slimme Chineezen”, dus verhaalt hjj,
..hadden mij op een keer weten te ontlokken,
dat mijn moeder 2 November haar verjaar
dag viert, en wel haar zestigsten. En nu ging
het van mond tot mond dat op den veertien
den dag van de negende maand in het elfde
jaar van de republiek de hoogedelgeboren
vrouwe, moeder van pater Foe haar geboor
tedag herdacht en dat die dag feestelijk
ihende te worden gevierd. En zoo geschiedde.
De Katholieken fabriceerden een drie meter
lang en een halven meter breed tmaldwerk
van roo<le zij ter versiering van liet^fdehuis.
Behalve vele haantjes en andere gevogelte,
benevens idlerlei soort van Chineesch zigzag-
werk prijkten er ook de namen in der milde
'gevers mitsgader de woorden „bij den zeven-
tigsten (om op te snijden moet men bjj de
Chineezen zjjn) geboortedag van de oude,
groote mevrouw, moeder van pater Foé?”
Op Allerheiligen begon reeds de feeststem-
ming; men stuurde geschenken: zelfs de man
darijn had men het in het oor gefluisterd en
zoo kon hij niet achterwege blijven. Op den
feestdag zelf, 2 November, verscheen in den
morgen de mandarijn in een draagstoel, om
zijn gehtkwenschen aan te bieden. Hij stuur
de ook een compagnie soldaten om aan d»
feestelijkheid meer luister bij te zetten. De
muziek was uitgenoodigd. Uit mijn vroegere
statie Tangoen, vier dagreizen ver, waren
afgevaardigden gekomen, evenals uit twee
andere, op 60 K.M. afstands gelegen dorpen.
Een dier gemeenten vereerde mij, of liever
mjjn moeder, met een gedenkplaat, waarop
geschreven stond: „aan de doorluchtige
vrouwe Foe, op haar verjaardag.”
In den voormiddag werd een groote op
tocht gehouden met vaandels, trommels en
trompetten; de groote gedenkplaat werd in
triomf meegedragen evenals de zijden doek
in volle lengte en breedte en een reuzen
plakkaat van goudpapier met het opschrift:
„Honderd jaren”, wat moest beteekenen, dat
mijn moeder 100 jaar oud mocht worden. Zoo
ging het alle straten der stad door onder het
geknetter van duizenden voetzoekers. Dat te
zoo Chineesch gebruik.
Dan werd alles in mijn residentie gebracht^
waar slechts een Vrij plaatsje te vinden was,
werden plakkaten en opschriften aan den
wand opgehangen. U zoudt er van blozen, als
u allen lof las, die u daarop werd toege
zwaaid. Men wilde maar aldoor en overal
„Heilige moeder-* schrijven en teekenen,
want zoo zei er een naief, in de „Engel des
Heeren” wordt van de allerzaligste Maagd
ook gesproken van „Heilige Maria” en dan
moet men dat woord toch zeker wel voor
de moeder van den missionaris gebruiken.
Deze manier van huklebetooning kon ik toch
niet laten dootgaan. Een ander wilde voor
het plakkaat „Honderd jaren” twee waskaar
sen opsteken. Ik had werkelijk moeite u voor
vergoding te bewaren."
Spierdijk
Boven kar? pel
Wcrvershoof
Hem en Venhuizen
Nibbixwoud
W eere
Westerblokker
Obdam
Hoogwoud
Wngniim
Pu r merend
Hoogkarspel
Oosterblokker
Grootebroek
Heerhngowaard (Zuid)
M-*detnblik
Zwaagdjjk
Lutjebroek
Onderdjjk
Spanbroek
Westwoud
Br._.„kerha ven
Wad way
Ursem
Waarland
N. Scharwoude
Goorn
Schermerhorn
Akersloot
Castricntn
Enkhuizen
Chidurp .-
Oudkarspel
Y“L_L„ 4-
ga^v er in.
heb hier in den buurt een kennis die ik
op reis nogal eens ontmoet. Als hjj mü in
het begin van de week ziet, dan zegt hij
gewoonlijk: „Pater, je hebt ’t Zaterdag weer
pittig zeid. Waar haal je ’t toch vandaan?"
Waar ik het vandaan haal? Dit zal ik wel
verklappen wanneer ik binnen ben en de
zaak aan jongere krachten overdoe.
Neen, waar het hier overgaat te die ken
nis van mij die iedere week leest of door
zijne pittige dochter laat voorlezen wat ik
te vertellen heb en, ofschoon hjj er goed bjj
zit, geen Stichter wordt
Ik vermoed, dat er meer van dat soort zijn.
Ik heb mijzelf al afgevraagd hoe ik die
vrienden in den val kan laten loopen. De
belangstelling is er; anders zouden ze we
kelijks mijn ontboezemingen niet lezen. Hoe
er nu een daadwerkelijke belangsteling van
te maken? Ik ben voor goeden raad vatbaar.
Mis^jiien weten die voorlezende dochters
het zwakke punt van haar vaders te vinden.
Ik wil graag eens komen om mjj den weg
te laten wijzen.
Missiehuis, Hoorn.
Pos trek. 120937.
'Father LEFEBER,
Dierecteur.
Ik kan nog altijd veel geld tegen matige
rente gebruiken.
Engelschen bodem en ook in zjjn
niet zoo mooi als in Holland. Dat kan
in alle landen bemerken, die men op zoo'n
groote reis passeert Ook zjjn we nog wat
in de stad rondgeweest en in een park, maar
ook daar was het niet zooveel bijzonders.
Aan een brief van den WelEerw. Pater
W. van Baar. S.V.D„ gericht aan zjjn fami
lie, ontleenen wjj het volgende:
Over Sydney heb ik al het een en ander
geschreven ofschoon het niet veel was, om
dat ik daar den tijd meestal heb dporge-
bracht met er voor te zorgen, dat de Visa en
de geschiedenis met de kisten in orde kwam.
Zoodoende waren het een paar vermoeiende
dagen en heb ik er eigenlijk niet veel aan
gehad. Over de heerlijke mooie dierentuin,
die daar eenig in zijn soort te, heb ik al het
een en ander verteld.
De Kathedraal, waar het volgend jaar het
Eucharistisch Congres gehouden zal worden,
is niet bijzonder mooi, omdat hij nogal kaal
is en er een massa dikke pilaren in staan.
Wat ruimte betreft staat hij gelijk met een
flinke kerk in Holland.
Wat me verder opgevallen is in Sydney is
een mooi nieuw systeem in de groote zaken.
Wanneer men daar iets koopt voor meer
dan een gulden 20 cent, dan gaat het geld
in een busje en het wordt in een buis ge
daan. en vooruit gaat het langs de wanden
en de plafonds naar een bepaalde afdeeling
in de zaak, waar gewisseld en vanwaar het
dan weer teruggestuurd wordt, voorzoover
e* te veel was naar de bepaalde afdeeling,
vanwaar het gekomen is. Ik heb gehoord,
dat bet werkt door middel van luchtdruk of
luchtstroóming. Een prachtige en praktische
inrichting.
Ziezoo, nu gaan we Sydney maar verla
ten en vertrekken we met de Montoro. Eerst
waren we op een vrachtboot en dit is veel
meer een passagiersboot, ofschoon hier de
helft ook nog wel voor vracht is. Op de vo
rige boot waren we met 13 passagiers en
h;er waren er eerst een 88. Nu ik dus beiden
heb medegemaakt, wil ik mijn meening daar
over eens zeggen. Vroeger dacht ik altijd
dat het aangenamer was met een passagiers
boot als met een vrachtboot Maar nu t>en
ik van andere meening. Met weinig passa
giers is men op elkaar aangewezen en houdt
men rekening met elkaar. Met spelen komt
men hier aan de beurt, wat met veel passa
giers niet bet geval te, omdat er al neel
gauw wedstrijden uitgeschreven worden,
waaraan we niet mee kunnen doen, omdat
de dames natuurlijk in hoofdzaak meedoen.
Muziek heeft men met weinig passagiers wel
niet zcoveel, maar toch altijd
met de scheepsbemanning is veel pleizieriger
En dan de maag kwestie wordt ook beter on
der de oogen gezien op een vrachtboot. De
inrichting van de boot is hier wel Beter,
maar op de andere was het volkomen in
orde.
Hoe we hier de dag wel omkrjjgen? Ge
lukkig gaat de tijd van zelf en hebben we
die met te duwen. In den morgen staan we
om 5 uur op en daarna H. Mis. Om half 7
krijgen we op de cabine een kopje thee met
een paar koekjes en wat fruit. Dat hebben
ze goed voor elkaar Om 8 uur is het ont
bijt. Tusschen 6% en 8 uur houden we onze
overweging, dan is een goed deel van de da-
geljjksche plichten reeds vervuld. Na het
ontbijt wat lezen, brevieren en wat loopen
en -niet te vergeten het brieven schrijven
wat we nog al veel doen, en dan is het <>n-
dertusschen 1 uur. Middagmaal. Daarna wat
slapen. 3H uur thee met koekjes $n om 6
uur nog eens eten. In den morgen krijgen
we ook nog een kopje bouillon wat wel een
kleinigheid is maar wat ik niet vergeten
mag, omdat dat werkelijk een aangename
onderbreking is. De andere passagiers zijn
den heelen dag ongeveer bezig met spelen,
en in den avond met muziek, concert en
dans. Daar blijven we meestal weg, omdat
daar niet veel goeds te verwachten is, om
dat het volk op de boot over het algemeen
moderne heidenen zijn en zich niet altijd aan
de regels van het fatsoen houden, be laat
ste avond voor Rabaul kregen we daar nog
een staaltje van te zien. Bij het avondeten
kwamen de dames en heeren in Fancy-klee-
ding wat ze bjj gemaskerd bal ’s avonds
noodig hadden. De een was nog dwazer ge
kleed of niet gekleed als een ander en een
vond het zelfs interessant om in badkoctuum
te verschijnen..
Er werd natuurlijk ook veel gedronken,
maar daar lieten we de menschen ook maar
in begaan en we gingen dien avond maar niet
al te laat onder zeil.
Op de reis van Sydney was er ook nog
een Pater van Rabaul, die voor gezondheid
een paar maanden in Sydney geweest was,
maar nu weer voldoende hersteld was voor
zijn werk.
Onderweg hebben we nog een paar haven
plaatsen aangedaan.
In Brisbane zjjn we eenige uren geweest.
Ik had me er meer van voorgesteld. We zjjn
in de kerk geweest die nog al aardig was
eilandje rondloopen, wat goed uitkwam,
want het was er gloeiend heet en de boot
hield er niet lang stik Het te anders een
stukje Paradüs gelijk zoo mooi is het er.
Een paar foto’s heb ik ei natuurlijk ook ge
maakt, maar hoe ze geworden zijn weet ik
nog niet.
Van Samarai gaan we nu naar
Dit is de ihissie van Mgr. V
ters stonden al aan de bool
ter en ons te verwelkomen en mee te nemen
naar hun statie. Vooraf hadden we een te
legram gestuurd en nu stond er een auto en
lag er een motorbootje klaar om ons allen
mee te nemen.
De broeders en zusters gingen met het
bootje en die zoodoende een mooi tochtje
hadden van 2 uur, en ik ging bij de andere
paters in de auto.
Eerst gingen we nog even naar een an
dere statie waar we een pater bezochten en
die ons een hartversterkertje gaf.. Toen we
hem een kwartiertje hadden lastig gevallen
ging het weer verder naar de statie van een
van de inzittende paters en bezochten bij
hem de kapeL. Dat was een echt missie-
kerkje. Niet heel veel moois, maar luchtig.
Overal keek je door de wanden heen, wat
werkelijk nog niet zoo kwaad is in de hee-
te landen. Toch kon men wel bemerken op
de andere staties dat ze toch liever nette
dichte wanden hebben als ze zich die weejjie
kunnen veroorloven. Daarna bekochten we
een school van de boschkindcren die in den
godsdienst werden onderwezen door een ca
techist Dat was met recht een Joode-
schooltje, zooals die te keer gingen en leven
maakten.
Nadat alles bezichtigd was. gingen we
maar weer in de auto, en toen we een eindje
op weg waren plofte er een band. Autogara-
ge niet in de buurt, midden op een bosch-
weg op een eiland, waar men bezig is de
wereld met kranten dicht te plakken, geen
aangenaam nieuws.
Daarna kwamen we over een smallen weg
door het.oerwoud. Zoo dikwijls praat
men in een beschaafd land over een oer-
i woud, en men meent het te zien als men bjj
BIJ
dan komt er wel wat geschreeuw in de kerk
maar dat kan niet anders. Dat de kinderen
niet heel stil zitten en dat de heel kleine
kinderen wat rond kruipen door de gangen
en op hun buikje of rug liggen neemt nie.
mand kwalijk en dat hoort er zoo bij. Voor
de eerste keer is dat wel een beetje stoorend
voor de bidders in de berk maar dat gewent
gauw. De grooteren zitten heel eerbiedig in
de kerk en met het gezang krjjgt men wer
kelijk den indruk dat ze het goed meenen en
van hun zaak overtuigd zijn. Na de H. Mis
te er preek, opdat iedereen tenminste tijd
heeft om de H. Mis bij te wonen. Toch ble
ven ze zoo goed als allemaal in de preek.
Zoo door den dag bezochten we de. drie
verschillende zusters-kloosters. Ze staan
vlak bij elkaar. Alles tezamen ongeveer 40.
Ook inlandsche. De inrichting van de gebou
wen is heel luchtig. Veel deuren en vensters,
die bü dag en bjj nacht open blijven, en dan
twee of drie verdiepingen om het zoo luchtig
mogelijk te hebben in dat heete klimaat. Het
is eiegnaardig hiér overal, dat men niets
heeft te doen en men zweet toch. Men zweet
echter maar een maal. Is men eenmaal be
gonnen dan houdt het heelemaal niet, moer
op. Het eene schoone hemd na het andere
en men bemerkt wel dat de kleeding heel
licht mag zijn. Alleen 's nacht behoeft men
niet te zweeten als men boven op het bed
gaat liggen. Toch bevalt me deze hitte be
ter dan de kou van Holland.
Zondag in den namiddag zijn we met de
auto van Mgr. naar een statie geweest van
een Hollandsche pater. Eerst ging het door
een mooie plantage. Allemaal kokosboomen.
Dat is hier de teelt. Dat brengt ook het
noodigê geld om de missie een beetje staan
de en gaande te houden.
Evangelie volgens den H. Johannes;
XVI, 23-30.
In dien tijde zeide Jesus aan Zjjne leerlin
gen: Voorwaar, voorwaar. Ik zeg u: Al wat
gij den Vader in Mijnen naam zult verzoeken,
zal Hjj u geven. Tot nu toe hebt gjj niets in
Mjjnen naam verzocht; vraagt, en gjj zult-
vcrkrjjgen, opdat uwe vreugde volkomen zij.
Deze dingen heb Ik in gelijkenissen tot u ge
sproken. Het uur komt, dat Ik n niet meer
in ge'jjkenissen zal spreken, maar openljjk
van den Vader verkondigen. In dien dag
zult gij in Mijnen naam verzoeken: en Ik zeg
u niet, dat Ik den Vader voor u bidden zal;
want de Vader zelf bemint u. omdat gij Mjj
bemint, en gelooft hebt, dat Ik van God ben
tiltgegam. Ik ben van den Vader uitgegaan,
en in Je wereld gekomen: Ik verlaat weder-
»m de wereld, en ga tot den Vader. Zijne
leerlingen reiden Hem: Zie, nu spreekt Gjj
openlijk, sn spreekt geene gelijkenis. Nu we
ten wij, dat Gij alles weet, eri dat Gij niet
goodig hebt, dat 4J iemand ondervrage; hier
om gelooven wjj. dat Gij van God zijt uitge-
<aan.
O» DEN FEESTDAG VAN DE
HEMELVAART DES HEEREN.
Fptetel uit de Handelingen der Apostelen;
i—li.
Eerst heb ik, o Theophilus! gesproken,
van al hetgeen Jesue van het begin af heeft
gedaan en geleerd, tot den dag, dat Hjj, na
de Apostelen, die EB verkoren had, onder
richtende door den heiligen Geest, opgeno-
msn is. Hjj heeft na Zjjn Ijjden zich leven
dig, met vele bewijzen aan ben vertoond;
Hg verscheen hun gedurende veertig dagen,
en sprak van het rijk Gods. En met hen
etende, gebood Hjj ht.n. dat zjj van Jerusa
lem niet vertrekken, maar de belofte des
Vaders zouden afwachten, die gij, zeide Hjj,
uit Mjjnen mond gehoord hebt. Want Joan
nes doopte wel met water, maar gjj zult met
den heiligen Gees: gedoopt worden, niet
lang na deze dagen. Die daar te zamen wa
ren, vroegen Hem dan, en zeiden: Heer, zult
Gjj nog in dezen tjjd het rijk van Israel
herstellen? Maar Hjj zeide hun: U komt het
niet toe te weten de tjjden en stonden, die
de Vader zich zeiven voorbehouden heeft;
maar gjj zult ontvangen de kracht van den
heiligen Geest, die op u zal nederkomen, en
gjj zult Mij getuigen zijn in Jerusalem, en
in geheel Judea en Camaria, en tot aan de
grenzen der aarde. En toen Hjj dit gezegd
had, werd Hij opgenomen in hun bjjzjjn, en
eene wolk nam Hem weg uit hunne oogen.
En terwjjl zjj Hem ten hemel gaande naoog
den, ziet, zoo kwamen bij hen twee man
nen staan met witte kleedcren, die ook zei
den: Gaüleesche mannen! wat staat gij he
melwaarts te zien? Deze Jesus, die van u
ten hemel opgenomen is. zal zoo wederko
men, als gij Hem hebt ziep ten hemel varen.
Evargelle volgens den H. Marcus;
XVI, 14—20.
In uien tjjde, vgrscheen Jesus aan de elf
leerlingen, terwijl zjj aan tafel zaten. En Hjj
verweet hnn hunne ongeloovighèid en hard
heid des harten, omdat zjj dengenen, die Hem
verrezen gezien hadden, niet geloofden. En
Hjj zeide hun: Gaat door de geheele wereld,
verkondigt bet Evangelie aan alle schepse
len. Die gelooven zal, en gedoopt zal zjjn,
zal zalig worden; maar nie niet zal geloo
ven, zal veroordeeld worden. Deze teekenen
nu zullen degenen volgen, die gelooven zul
len; zjj zullen in Mynen naam de duivelen
uitdrjjven; zjj zullen vreemde talen spreken;
zjj zullen slangen wegnemen, en zoo zjj iets
doodeljjks mochten drinken, bet zal hen niet
hinderen; zjj zullen den zieken de handen
opleggen, on die zullen gezond worden. En
de Heer Jesus, nadat Hij met ben gesproken
heeft, te ten hemel opgenomen, en zit aan
de rechterhand Gods. En zjj gingen henen,
en predikten overal; de Heer werkte mede,
en bevestigde het woord door de teekeaen,
die er op volgden.
Toen de band er ongeveer af was, en de re
serveband genomen werd, was die ook stuk
gegaan van de warmte, en moest de Oude cr
weer op en vooruit ging het over hoogten
en door dalen naai de statie, waar we zoo
aan tafel konden gaan. Een paar minuten la
ter kwamen ook de anderen met het bootje.
Monseigneur Vesters was ook thuis. Het is
een eenige man en voor zjjn communiteit
moet het wel een heele goede man zjjn. want
de heele indruk dio-uten van de statie krjjgt
te in een woord schitterend. Mooier en ge
zelliger kan men het niet wenschen.
In den namiddag hebben we eerst maar
wat uitgerust. Veel haast hadden we niet,
omdat de boot er een paar dagen bleef lig
gen.
Op deze statie zjjn zoo ongeveer alle
werkplaatsen voor de 'verschillende vakken
die ze noodig hebben. Over het algemeen le
veren de jongens onder leiding van de broe
ders onberispelijk fjjn werk. De jongens die
er werken zjjn inlanders en half-blanken en
Chineezen die men overal op de wereld aan
treft.
Timmerwerk leveren de zware jongens on
geveer zoo mooi als in de beste inrichtingen
in Holland. Op het gebied van smeden zijn
ze ook al tameljjk ver.
Wat deze dagen nog een groote bedrij
vigheid gaf was het kopra laden en bren
gen naar den steiger. Misschien zou onze
boot daarheen gaan om het mee te nemen.
Den volgenden morgen was het Zondag.
Ik werd gevraagd om de H. Mis te lezen, die
speciaal voor de inlanders is, om 8S uur.
Natuurljjk nam ik dat ook aan. Voor de II.
Mis zeide de pater me dat ze begonnen wa
ren om het voetgebed luid te bidden. Niets
vermoedend begon ik dan wat luider. En
daar begint me de heele kerk te antwoorden
ip het I.atjjn. Heel verl>aasd was ik over
ïooiets. Maar vooral over het geluid dat ze
wisten voort te brengen.
Daarna ging alles heel rustig verder, tot
het Kyrië, en daar begon een gezang. Dat
valt werkeljjk niet mee om dan nog wat
aandacht er bjj te houden.
Ze beginnen niet met zacht te zingen en
ook niet met halve stem, maar direkt met
volle borst. Om me aan het altaar verstaan
baar te maken voor de misdienaars was me
glad ohmogeljjk. Tech was het gezang heel
mooi. Ze zingen heel zuiver, en met gevoel
zou ik zeggen. Alleen moet men dan zeg
gen dat ze hun gevoel op een flinke manier
tot uiting brengen Over het algemeen zin
gen ze daar latjjnsc.he liederen, maar komt
ze dan met een kanakkenlied dan is het nog
veel mooier. Daar gaat het niet meer met
volle stem om me zoo uit te drukken.
Meestal tweestemmig gezang werkeljjk heel
mooi. En dat niet alleen voor ons vreemden,
maar ook nog voor de paters die er al lang
Ȇn.
Ondanks dat bet al laat was, gingen toch
nog veel inlanders ter H. Tafel. Ze moesten
veelal van verre komen, maar dat hebben ze
er graag voor over. Wel een hëerljjk teeken
van den goeden wil op godsdienstig ge
bied.
Voor de kerk op het plein en onder de
boomen leggen de vrouwen de rieten mand
jes neer, waarin ze het middageten meene
men en ook hun kleeren. Voor de kerk
trekken ze dan ook een beter kleedje aan,
het mandje verdwjjni
moet men zorgvuldig
langere kleedje aan, is het ook veel gemak-
keljjker door de boschen. Kinderen nemen
de menschen natuurlijk mee in de kerk. Ze
thuis te laten gaat niet goed en ze bjj de
kerk alleen te laten al evenmin. Zoo nu en
