J. NIEUWHIHUIUEII ütticieel Kerkbericht bij K. DE HEER, W. P. DE BOER, Tweede Blad Oamas* an Hssren Kleermaker SL Knnastraat 8 .s’ VRIJDAG 10 JUNI 1927. 30 cent per half pond. REIS NAAR ROME. i Laten we op zijn gezondheid drinken. Speciaal adres voor het maken van alle 'soorten A D K M A A. B MEIJER’S VISCH HANDEL. versche Zeevlsch de Filo daaraa Boterstraat 13-15, smaakvol ia billijk omlijstai. van het „Noord-Hollandsch Dagblaci”. IK LUTHL t MTOGWFEWUl EPISTEL EN EVANGELIE. Beul H 25, Rikmaar, Teieioon 243. PrifisterklBeifing 1 Passende modellen Concurreerende prijzen 246.000 (Wordt vervolgd.) e kon worden bega: igde In Holland hadden we bijna geen sneeuw gezien, maar hier op de hooge bergen glin sterde ons de sneeuw reeds van verre tegen en hoe verder en hooger wjj kwamen, hoe meer wjj de sneeuw naderden, tot wjj ten slotte de sneeuw beneden ons hadden. De reis verliep prettig, zoodat wjj, zonder ons ook maar één oogenblik te vervelen (na 24 uur), de Italiaanscbe grens naderden, oin kennis te maken met het land van Mussolini, van wien wij den laatsten tjjd veel gehoord en gelezen hadden. Het bleek ons, dat in dit land wel eens propaganda mag worden ge maakt voor ontwapening, want de treinen worden bewaakt door soldaten, precies alsof men in oorlogstijd leeft. In den trein sur veilleerden telkens gewapende soldaten, die tevens controle op de passagiers uitoefenden. Doch eere wien eere toekomt, de treinen rijden precies op tijd. Wanneer je echter je gemak wilt nemén en je voeten op de banken uitstrekt, moet je dit bekostigen met een boete van 20 Lire. Dr. Schut vertelde ons, dat Mussolini veel goeds tot stand had gebracht, o.a. ten aan zien van orde en tucht, iets wat voor dit land wel hoog tjjd werd. een van oud-Boedhisten) pels hebben. geen en tot ion ver- Dagelijks aanvoer van alt eigen viMcherjj. Specialiteit in gebakken Viech, Garnalen- en Viècb-croqueta. ZOUTEVISCH, STOKVI3CH, in verschillende soorten en pre zen. Verder allee wat tot bet va) behoort. Beleefd aanbevelend. LANGESTRAAT M Tele! 611. Evangelie 'ulgeiis den 11. Lucas; VI, 36—42. In dien tijde zeide Jesus tot Zjjne leer lingen Wecsl barmhartig, gelijk uw »ader liarml a.-iig is Oordeel! niet, en gij zult ujel geoordeeld woracnveroordeelt niet, en gij zult niet veroordeeld wordenvergeelt, en u zal verpeven worden; geeft, en u zal j,e- geven vvordeu. Men zal eene goede, opge hoopte g.-schudde en overloopende maat ia uwcu school uitstorten; want met die mar, daar gij mede melen zult, zal men u weder om meten. Hij zeide bun dan eene gelij kenis Kan wei de eene blinde den anderen leiden? Vallen zjj niet beiden in eenen keil? De lecilüig is niet boven zijnen meester; naar een ieder is volmaakt, als hij is ae lijk zjjn meester. Maar, wat ziet gij den splinter in hei nog uws broeders, en bemerkt den balk niet, die in uw eigen dog is? Ui hoe kunt gij tot uwen broeder zeggen. Broeder, l.iat mij den splinter uit uw oog nztnon, daai gij den balk in uw eigen oog niet ziet? Schijnheilige, licht eerst den balk uit uw eigen oog, eu dan moogt gij zien, om den splinter uil het oog van uwen broeder „e lichten. station te Bob den nacht van moesten er drie uur wachten. Vanzelfspre kend maakten wij wandelingetjes over het Niet genoeg.Excellentie Men ziet dat u ze niet bjj elkaar hebt behoeven te scharrelenIn ieder geval, het bestek van den architect gaat die souj niet te bo ven. De goede priester haalt zijn teekeningen te voorschijn die de gedecoreerde heeren door bun lorgnetten bekijken. Een kerk van 2(0.000 francs met een gevel op den voornaair.sten boulevard is niet mooi genoeg en daarom kan ik u geen toestemming geven de oude af te breken. Het is een arbeidersbuurt. 80 pCt. van de begrafenissen moeten voor niets gebeu ren, de menschen betalen niet meer huur dan 400 francs. Dat doet er niet toe; wjj eischen iets dat er meer decoratief uitziet. Verdubbel uw bestek en dan zullen we verder zien. Het moest opklimmen, het ongelukkig bestek tot 550.00S franken. De pastoor deed evenzoo en beklom opnieuw de preekstoel. mogen was. Hartelijk was de kennismaking. ZjjnEerw. vertelde ons al spoedig, dat wij een audiëntie bij den H. Vader zouden hebben, en dat wij een door Z. H. op te dragen H. Mis zouden mogen bij wonen; dit laatste vooral Is wel een bijzonder voorrecht. Met Dr. Schut maakten wij nu een kleine wandeling <loor oenige drukke straten. De wandeling duurde niet te lang, want we ver- langden naar bed. Iets, wat zeer begrijpelijk is, als men bedenkt, dat we 2 dagen en 2 nachten in den trein hadden gezeten. Een heerlijke slaap verkwikte ons geheel en al, zoodat wij 's anderen daags toch weer bij tijds wakker waren. We wilden zoo weinig mogelijk tijwl van der» dag verloren laten gaan en daartoe was na tuurlijk noodig het parool: vroeg uit de vee- ren. Want Rome biedt zooveel bezienswaardig heden, dat men haast oogen te kort komt, om alles in oogenschouw te nemen. Eén van de heerlijkste bouwwerken is wel de St. Pieter. Is het dus wonder, dat ons eerste bezoek dien dag gold die machtige en wonder, schoone kerk? Met Dr. Schut in ons midden reden we er per tram heen, een rit, welke ongeveer 20 minuten duurde. Toen waren we dan op de plek, waar d» eerste Apostel van Jezus heeft getroond en waar nog zijn gebeente rust. Hoe geweldig perron. Tijdens één dezer wandelingen sloeg iemand met meer dan gewone belangstelling ons insigne gade. Hjj sprak ons aanin het Hollandsch en bleek ons, dat hij deel uit-- maakte van een gezelschap van 21 leden van „St. Raphaël". afdeeling Rotterdam, die even als wij een reis naar de Eeuwige Stad onder namen. groot en majestueus lag daar hot grootsche kerkgebouw, met aangrenzend het Vaticaan. Van buiten werd even een vluchtige blik ge worpen op het indrukwekkende gebouw en dan ging het spoedig naar binnen. Wat hadden we al niet veel gehoord van het trotsche gebouw en wat hadden we er ons niet van voorgesteld! Doch mot dat al, konden we haast niet gelooven wat onze oogen zagen. Binnentredend wordt de blik geboeid door twee wijwaterbakken, gedragen door twee engelen, die meer dan 1.50 M. hoog zijn. De plafonds, gesierd met Michaël Angelo’s beroemde meesterwerken, zjjn een lust voor oog en hart, en om nooit te vergeten. Het spreekt vanzelf, dat geen haast ge maakt werd, om het gebouw te verlaten, doch tenslotte moesten we wel verder, even wel niet dan na eerst nog het monument van Paus Pius X z.g. bewonderd te hebben. Dan daalden wij de trappen af, om een be zoek te brengen aan den ouden St. Pieter, welke onder de hnidige kerk gelegen is. De heer Hassing dan schrijft: Gevolg gevende aan de uitnoodiging. welke een van mjju vrienden had gekregen, om eens naar Rome te komen, vertrokken wjj op 2 Mei van Alkmaar, om de Eeuwige Stad te bezoeken. Wjj hadden Alkmaar nauwelijks verlaten, of toen bleek, dat een onzer reisgenooten zqn.pas vergeten had, en zonder dit be langrijk document kon hjj zijn reis natuurlijk niet voorzetten, zoodat bjj genoodzaakt was terug te keeren, om even later ons weer na te reizen. Twee onzer reisgenooten zouden hem ts‘ München opwachten, wat tot gevolg had, dat deze drie reizigers 24 uur na ons te Rome arriveerden. De reis ging door Duitschland en Oosten rijk Ha Kufstein Innsbrück en was bet aan- varAelQk de mooie Rijnstreek welke ons be koorde, later in Oostenrijk in Tirol en nog later in de Dolimieten werd de natuur steeds JtuuMur en mooier. Een aardige ontmoeting hadden wjj op, het longa. Wjj arriveerden daar in n Dinsdag op Woensdag en Eenigen tijd geleden heeft een aantal spoor- wegmannen een reis gemaakt naar de Eeuwige Stad: Rome. Eén der pelgrims, de heer A. Hassing, zendt ons van deze reis een verslag, dat wjj gaarne in vervolgen in on» blad afdrukken. (Door Pierre l’Ermite). Het was een van die voorsteden: gisteren nog niete dan open terrein, groeven vol pleisterkalk, kerkhof van doode honden, van oesterschelpen en verroeste ketels; biet en daar bewoond door eenige uitgehongerde zoekers van oude rommel en eenige philoso- fisch aangelegde verkoopers van konijnen vellen; thans een bevolkte volksbuurt, we ntelend van menschen, zwart van werkvolk, met groote fabrieken, lange jstraten met steegjes en boulevards. Met singels waaraan groote gebouwen; met een nieuw stadhuis., en nieuwe scholen.... nieuwe tramaanleg. En te midden van dat alles een armzalige constructie met gescheurde muren, die slechts ruimte kon bieden voor 300 personen in een wijk van 50.000 zielen! Dat was de kerk! Als Zondags de Parysche wandelaar den Pardon, vriendlief, in de Loge hebben j op doen vallen. Wat zal die raar op zjjn neus kijken.... Die leelijke kerkrat. En zonder bun sigaretten uit den mond te nemen, kwamen de handen van die jon gens uit hun zakken te voorschijn en gaven ze hun goedkeuring te kennen door handge klap waaraan geen einde scheen te zulltn komen, zingend: Laten we op zjjn gezond heid drinken, want hjj heeft zeer goed ge sproken. Geld. EERSTE ZONDAG NA RUISTER. Epistel uil den eersten brTN van’den H. Apostel Jnannez; IV, 8—21 Welbeminden, God is liefde. De liefde van God tot ons is hierin gebleken, dat Hij Zijnen cenig geboren Zoon in de wereld heeft ge zonden, opdat wij door Hem zouden leven. Hierin Iteataal de liefde; niet als of wij God te voren bemind hadden, maar omdat Hij ons eerst bemind heeft, en Zijnen Zoon gezonden heeft tot verzoening voor onze zonden. Welbeminden, als Go*1 ons aldus hoeft bemind, dan moeten wij elkander ook beminnen. Niemand heeft Godooit gezien. Indieu wij el kin der beminnen, dan blijft God in ons en Zjjne liefde |s in ons vol komen. Hieraan weten wij, dat wij in Hem blijven, en Hij in ons, omdat Hij ons van Zijnen Geest heeft medegedeeld. En wij heb ben gezien, en wij getuigen, dat de Vader Zijnen Zoon gezonden heeft, tot Zaligmaker der wereld. Al wie belijdt, dal Jesus de Zoon Gods is, in hem blijf: God, en hij in God. En wjj hebben erkend en geloofd de liefde van God tot ons. God is liefde, en die in dc lelde blijft, blijft in God, en God in hem. Hierin js de Lelde Gods in ons vol komen, opdat wij vertrouwen legen den dag des oord.els; omdat, gelijk Hij is, wij cvCn in deze wereld zjjn In dc Lelde is geene vrcea, maar de volmaakte liefde verdrijft de vrees, omdat de vrecs op straffen ziet. Nu, die vrees;, is niet volmaakt jn de liefde. Laten wij dan God beminnen, omdat Hij ons eerst iMtmind heelt. Indien jemand zegt min God, en echter zijnen l>roeder baat, die is een leugenaar; want dte zijnen broe der, dien hij zet, niet bemint, hoe kan tjj God beiniunen, d en hjj niet Ziel? Wij hebben ook dit gebod vau God, dal die God be mint, zjjnen broeder ook beminne. Toen b< van vreui, het ministerie om verlof te gaan vragen de dierbare kerk voor het publiek te openen. Ja, mijnheer Pastoor, wjj geven u onze toestemming maar onder uitdrukkelijke voor waarde, dat u alle eigendomsrecht op die kerk zult afstaan en haar aan het gemeente bestuur overdragen. Aan het gemeentebestuur, dat penning er voor heeft bijgedragen de vrijmetselarij behoort. Maar dat raad zjjn en heiligschennis. Doen of niet doen?.... De pastoor weifelde, bedacht zich. Waarvoor een parochiekerk bouwen als ze niet kon dienen. Kort en goed, hij teekende de schenking. En het gemeentebestuur verwaardigde zich, na eenige beraadslaging, het vorstelijk cadeau te aanvaarden van 500.000 franken, afgestaan door een pastoor, mager en afge tobd, die door de straatjeugd soms na school tijd werd achtervolgd en nagejouwd: weg met de zwartrokken.... Zee maanden later. Het gebeurde dat een plaatselijke gym- nastiek-vereeniging bestaande uit een der tigtal jongelui met blauwe broeken en roode ceintuur beraadsfhgend over den aankoop van een garage van fietsen en auto's const* teerden dat overal op den boulevard het ter rein zoo duur geworden was.... Toen verhief zich de voorzitter en zeide met vaderlijke stem: Ik geloof, heeren, dat we niet lang be hoeven te praten over deze zaak, want ik heb eenige redenen om me voor te stellen en terwyl hij dit zegde krulden zijn lip pen tot een boosaardigen glimlach dat na scheiding van Kerk en Staat de nieuwe bouw van den pastoor, ontdaan van het al- 'taar, de biechtstoelen en andere bijkometig- heuen, ons nog wel gratis, een heerlijke ga rage zal bieden, goed bevloerd, met vestiaire, massagekamer en een mooi entree op den Boulevard. Wat dunkt u er van heeren? Dadeljjk kruisten zich de antwoorden. Dat zou goed zjjn Maar, hoe heeft men daar niet eerder aan gedacht? we er al een jaar lang 't oog En de pastoor? Wat HET ADRES van vertrouwen voor lijwitlen, Baadcn m onderdeden is Agent der alom bekende ADEK, UNION, BOSTON. TURNER RIJWIELEN Prysoouranten worden op aanvraag gratis vsrstrekL Vak kan diva reparatie inriehtiag, (geen jongenswerk). Vanuit Bolonga aanvaardden wjj het laat ste gedeelte van den tocht. Steeds warmer werd hft. Tenslotte spoorden wij de vrucht bare Po'vlakte door en arriveerden te onge veer 1.50 uur n.m. te Rome. Het bestelde Pension was spoedig opge zocht. Dat had anders was kunnen houden, want toen wjj buiten het station kwamen, werden wjj als het ware bestormd door hotelknechts en pakjesdragers, die voor een vreemdeling in Italië werkelijk een last zijn. Wjj wisten ze echter op vriendelijke wijze aan het ver stand te brengen, dat hun hulp niet noodig was en na even zoeken hadden wij al spoedig ons aangewezen Pension bereikt. De eigenaai was een humaan Zwitser, die Duitseh sprak, zoodat wij ons goed met hem konden onder houden. Het eerste werk was nu. ons op onze ka mer eens flink op te frisscheu. en dan erop uit, om Dr. Schut op te zoeken, die ons de dagen, welke wjj te Rome zouden doorbren gen, zooveel zou laten zien als in zjjn ver- DE MISSIE IN JAPAN. Uit eèn bericht van Pater Utsch S.J. uit Shimonoseki in Japan, blijkt ten dui delijkste hoeveel moeilijkheden de mis sie moet overwinnen, welke haar in den weg worden gelegd en welke schijn baar onoverkomelijk zijn. De missiesta- tie van Shimonoseki bestaat sedert '05; was echter in den loop der tijden al en toe zonder eigen leiding, zoodat naburi ge staties moesten nigrijpen. In hef jaar 1921 kwam weer een vaste missionaris naar Shimonqseki, die de statie in zeer verwaarloosden toestand aantrof, aan gezien sedert jaren geene reparaties, die hoogst noodzakeTijk waren, uilge- voerd watten. Het aantal katholieken, die tot deze statie behooren, kan niet met zekerheid worden opgegeven, aan gezien onophoudelijk de menschen ko men en weer vertrekken en de Chr:,te nen, die tot het armste gedeelte van het volk behooen, per maand drie Zondagen moeten werken en dus’geen kerk kun nen bezoeken. Op hooge feestdagen kwamen somstijds circa 120 personen bij elkander, de zuigelingen medegere- kend. De groote armoede die onder de menschen heerscht en hunne primitie ve levenswijze werkt de uitbreiding van het Catholicisme nu juist niet in de hand. Door het opnchten van Zondagsscho len. vereenigingen, lokaliteiten, biblio theken, voordrachen met lichtbeelden, en voor alles door een indrukwekkende stefieering der kerk en der ke’-keliike ceremoniën, poogt men de menschen weer tot het'Geloof te breQgen Aantfezien geldelijke middelen geheel ontbreken, schijnt het bijna een onmo gelijkheid te zijn, de zielen der heidenen voor de Katholieke kerk te winnen; hier bij komt nog, dat de Protestanten, de Methodisten, Baptisten en Leger des Heils over talrijke prachtige gebouwen beschikken, terwiil de Heidenen ten getalle van 150 000 niet minder dan 18 shlnto-tempels, 38 Teras (tempels der oud-Boedhisten) en nog 21 andere tem- Wat zou men voor die som ’n eteenen kunnen koopen. Vierduizend stukken van Ik be- twintig sous. Wat waren ze opgewonden in de pastorie. Dienzelfden avond nog ging de pastoor naar een vriend van hem, een architect, die hem dadeljjk een bestek maakte, dat bjj bereke- i ning 250.000 francs zou kosten. Dus nog 246.000 francs.... Maar een kleinigheid, hé. Welnu, weet u niet waar die francs te vinden? Iedereen spande zich er voor. De werk lieden collecteerden op de fabriek, de oud jes gaven het geld dat ze anders voor tabak zouden besteden. Fraters en zusters spraken er over op school., de vrouwen offerden., zelfs hun trouwring, de kleintjes hadden allen op zak een stuk karton, voor twee sous lieten ze er een gaatje in prikken. Bedenk eens dat, als 246.000 francs, stui ver voor stuiver, bjj elkaar gebedeld moet worden, wat dat een werk en «tffere ver tegenwoordigt. Op een dag leende de pastoor een paar halfzijden handschoenen bjj zjjn oudsten ka pelaan en begaf zich naar 't ministerie van Eeredienst. Excellentie, ik vind ’t vreesdijk dat een kerk boven 't hoofd van de parochianen ineenstort; ik kom u eene mededeelen dat ik daarom het plan heb gemaakt een nieuwe te bouwen; en nu kom ik daarvoor verlof vragen. Hoeveel hebt ge bjj elkaar? Twee.... honderd.... vjjftig duizend franken, zegt de pastoor met plechtige stem alsof hjj de milliarden Rotschild opsomde. Dat is niet genoeg. Niet genoeg, goede hemel. M uu arme parochianen. Jullie hebben niets gedaan. Ge bent nog niet aan de helft. Er zjjn nog noodig. ::oo.ei>o franken. De Staat logt 't ons op. Het schijnt dat onze kerk niet mooi genoeg zou zijn "Voor den boulevard. En die ongelukkige fabrieksstokers, leer touwers, poetsers van tramrails, winkelbe dienden, glasblazers, jonge Bretonschc meis jes, voddenrapers, groenteboeren, zetten groo te oogen op, 300.600 franken. 300 maal dui zend stukken van twintig sous. Wat een som. Welnu, we zullen opnieuw weer ons best doen, zeiden ze. En opnieuw begonnen ze zich van alles te ontzeggen. Na verloop van vier jaar was cindeljjk de dag aangebroken waarop de architect de aannemers kon bestellen en den bouw be ginnen van de kerk, van de dierbare kerk, Waarvan elke steen zou spreken van geloof, van offervaardigheid van liefde.de steenen bijeengebracht enkel en alleen door roomsch geld. De misdienaars streelden de paarden van de poldergasten; de pastoorsmeid gaf ze I suiker.reeds van te voren genoot men van 't gebouw.... en s Zondags kwamen ze in grooten getale rondloopen om het ter rein heen of de putten, in den kelder van de verwarming.... in de crypten.... en ein delijk in het schip. Men besprak de kapellen, de ramen, do altaren; men hielp de biechtstoelen vervoe ren. De Congregatie borduurde de ornamen ten; het werkvolk kwam, na volbrachte dagtaak, de schilders heli>en met de ruwe schets op de muren; een familie nam het heele orgel voor haar rekening, enz. enz. En tegen Paschen was de kerk, zoo niet heelemaal klaar een kerk ie nooit vol tooid dan toch zoover dat zc in gebruik 1genomen. if zich de pastoor met een hart en dankbaarheid opnieuw naa? dierbare kerk voor het publiek te openen. 't HMdÈvard langs kwam, stond hjj een oogcu- 4>1ik stil voor die verweerde muren voor die vensters die er bjjna uitliingen, voor dien havenloozen klokkentoren, waarop boven op half vergane balken nog een haan stond, beroofd van drie kwart van zjjn veeren en- wjjzend van *t Noorden naar 't Zuiden en van ’t Zuiden naar 't Noorden. Is dat de kerk....? Ja.... Welnu!. Welnu, wat was er aan te doen?. Geen cent.nauweljjks was er genoeg om een magere pot te bereiden voof de drie magere kapelaans én een pastoor nog ma gerder dan zjjn kapelaans. Toch een keer, op Allerheiligen, toen de geloovigen zoo dicht opeen zaten, dat er stoelen braken en een deur van den biecht stoel was losgewrongen, besteeg de pastoor den predikstoel; Dierbare Geloovigen. We hebben een kerk noodig.... Alle fabrieken van die van de klinkliouten tot aan die van schoensmeer, hebben hun plaats gevonden.Het is schandelijk dat God de Zjjne niet bezit. Maar Hjj zal ze hebben!.... Zou ik er zelfs mijn toog voor naar den lommerd moeten brengen!.... Z'n toog....? Ze was nog geen vjjf centen waard. Hij hield een preek zoo mecsleepend, zoo vol bitterheid en zoo vol hoop, dat na de H. Mis een oude jonge juffrouw zich bjj hem vervoegde en hem 4000 francs ter hand stelde.Vier prachtige briefjes van 1000 op eens; al haar bezit! Maar dc pastoor wilde deze gave niet aan- vaarden. Zij drong aan, dreigde ze te zullen ver scheuren en won haar pleit. Noch de kapelaans, noch het kerkbestuur, noch de stoelenzetster, noch de koster, noch de hoefsmid, die suisse was, hadden ooit een briefje van 1000 francs gezien Men bekeek ze, men bevoelde ze, ze wa ren zoo groot!.en zoo lang en zoo prach tig blauw.en die briefjes hielden zooveel in EEN MONUMENT VOOR DEN H. FRANCISCUS IN JAPAN. Te Yamagucchi in westelijk Japan is een monument ter eere van den Heili gen Franciscus Xaverius onthuld. Dit monument bestaat uit een kruis, het welk 13 meter hoog is met twee bonzen plaketten, die het portret van den Heili ge en de wapens zijner familie dragen. Het monument staat voor een verlaten boedhistenklooster, hetwelk vroeger den Heilige vier jaar tot verblijfplaats heeft gediend. Bij de onthulling was ook de gouverneur Omori tegenwoordig, eveneens Mgr. Giardini, de Aartsbis schop van Tokio, Mgr. Rey, de Pa*er- Jesutf Hoffmann, leider der missie en der Universiteit te Tokio, zoomede tal van andere autoriteiten. De gouverneur ofschoon zelf een heiden, deed in zijne toespraak uitkomen, dat de Heilige Franciscus altijd eene groote liefde yoor Japan heeft gekoesterd; het streelde >ijn nalionalen trots er aan te kunnen herin neren, dat Franciscus het Japansche volk „het meest intelligente volk onder alle Asiaten" heeft genoemd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1927 | | pagina 14