r-
4
„ONS BLAD"
No. 14«
NIEUWE ABONNE’S
->
DWALING.
I
„Ik bon onschuldig, en daarbij blijft het!’’
Advertentieprijs
f 750f 250f 125.—, f 50.—f 40.—
FEUILLETON.
EEN RECHTERLIJKE
BRIEVEN UIT FRANKRIJK.
Versprelde Berichten.
r
■I
BUITENLAND.
UIT DE PERS.
Het bezoek aan Den Bosch.
Bureau HOF 6, ALKMAAR - Telefoon433
Het R. K. Lvceum
en de buitengemeenten.
Abonnementsprijs
Aan alle abonné’s wordt op aanvrage gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 3000.t
- '.tga, eCT nnttaffijrt» <«or Wieren
leerling, welke een van de inrichtingen be-
voekt, dikwijls tot zeer hooge bedragen;
GIRO ALKMAAR 104843
NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD
o
VALENTIN MARTIN.
(Wordt vervolgd.)
is men als het
geschitter van bet
der
De
de
WIJ HEBBEN EEN ENORME SORTEE-
itlNG IN KEUKENDOEKEN. HANDDOE
KEN EN BADHANDDOEKEN. GEKLEURD
EN WIT. SPOTLAGE PRIJZEN.
A. ENGELANDER.
Manufacturenmagaztyn „De Tijdgeest.’
MAGDALENENSTR A AT B 17. ALKMAAR.
Zij, die zich per 1 J“>i ®P dlt b’ad abonnee-
w ren, ontvangen de tot dien datum verschij
nende nummers GRATIS en FRANCO.
DE ADMINISTRATIE.
„Uw geloof
verbiedt u eiken steun aan het socia
lisme;
veroordeelt u, als gij uw kiesrecht ooit-
zoudt gebruiken om op een socialist te
stemmen;
waaibehuwt u,*iiimmcr hun geschriften
te lezen, noch hun vergaderingen bij te
wonen.
gedeelte van
»1 in een zeer
HET KANAAL LUIK—ANTWERPEN.
Tte Belgische commissie voor de groote
werken heeft zich uitgesproken voor het gra-
X- ---1 L_naar
van
to
van de afhankelijkheid, veroorzaakt
Jiuidige kanaal op buitenlandsche
n deze uit te breiden met het ver-
i bekken van Maas en Moezel, El-
-
Ook geeft de commissie den raad, de be-
ver-
noten zyn niet aan het licht gel
maar die kunnen door een medeplicbti|
•Werd geworden zijn! Bedenk u --
<oed of ge maar niet Hever schuld bekennen
Wudt!”
13.
„Mijnheer Byrnes’’, zeide Percy op vasten
ernstigen toon, „ik heb dat misdrijf niet be
gaan. Ik heb onnadenkend en lichtzinnig
geleefd en moet daarvoor boeten. Maar ik
iau u eerljjk verzekeren, dat de grootste'
verzoeking mij niet tot zoo iets in staat zou
brengen! Ik ben er >u dankbaar voor, dat u
«r mevrouw Tunstall - op hebt gewezen, dat
haar aanklacht wel diende te overwegen,
maar ’t zou voor mij geen voldoening zijn op
du manier vrij te komen. Wanneer ik mijn
onschuld niet kan bewezen, kan ik evengoed
*n de gevangenis zitten als ergens anders.’’
„Do feiten getuigen tegen u, men weet be
halve u niemand, die in de nabijheid van do
mof is geweest nadat mevrouw Tunstall die
«erzjjde bad gelegd. Gy bekent, dat gij uwe
banden in de mof gestoken hebt, en de beurs
*erd in uw zak gevonden, ’t Was waar, de
b"1knoten zijn niet aan het licht gekomen,
itige ver.
i daarom
Vaa 1—3 regel» fl.25;elk« regel meer f 0.25. Reclame per
regel f 0.75 voor de eeme paginavoor de overige pagina’s f 0.50 j
Rubriek „Vraag en aanbod” by vooruitbetaling per plaatsing
f 0.60 per advertentie van 5 regelsiedhre regel meer f 0.1X
zeide Percy. „Ik geloof niet, dat ik het zat
kunnen bewijzen, want de schijn is tegen mij.
Iemand moet de beurs uit de mof en in mijn
zak gestoken hebben! Van de banknoten
weet ik niets af. U denkt dat ik een mede
plichtige heb gehad. Wanneer die zóó dicht
bij geweest was, dat ik hem ongemerkt de
banknoten heb kunnen geven, dan is die ook
dicht genoeg bij geweest om de mof te plun
deren, en wanneer hij dat heeft kunnen doen,
dan staat het nog te bewijzen dat bij mijn
medeplichtige was en ik iets van hem af wist.
Maar alles wat te mynen gunste kan worden
bjjgebracht, berust op veronderstellingen en
alles wat tegen mij getuigt op daadzaken, ’t
Ziet er treurig uit.”
„Dat is ongetwijfeld!” bekende de inspec
teur kalm. „Er is maar één oogenRik ge
weest dat een dief het geld beeft kunnen
wegnemen en de beurs in uw zak steken, en
dat is geweest het oogenblik waarop gij met
mevrouw Tunstafi in gesprek waart en met
den rug naar de mof gekeerd stond. Maar
gjj kunt moeiljjk aan nemen, dat de rechters
zullen gelooven dat gij bet niet zoudt hebben
bemerkt wanneer iemand zóó dicht bij u was
gekomen om do beurs in uw zak te steken!”
Percy bewaarde gedurende eenige cogen
blikken een somber stilzwijgen; plotseling
echter klaarde zijn gezicht op en riep hij uit:
„Nu herinner ik 't me! Iemand tikte mij
op den arm en toen ik mii omkeerde vroeg
ROND DE „PONT ALEXANDRE III”.
.,L’ Hótel des Invalide»*’. Ik meen dat het
van dit gebouw was, dat een beroemd
Fransch schrijver gezegd heeft: ..Indien ik
koning was, zou ik er trotscher op zijn ge
weest, dit gebouw te hebben gesticht, dan
op het winnen van drie veldslagen.” En
Lodewijk de veertiende, zelf, noemde deze
stichting: „La plus grande pensee de mon
règne.” (De grootste gedachte tijdens mijne
regeering).
Zooals de naam aanduidt, was het oor
spronkelijk bestemd tot woonplaats der in
valide soldaten. Er bestaat een heel mooie
schilderij, Lodewjjk XIV voorstellende, met
aan zijn rechterzijde „La Charité” dat is
„De Liefdadigheid” of „De Christelijke
Liefde" die hem de krijgslieden voorstelt,
die, strijdend voor het Fransche rjjk, inva
lide zijn geworden en den koning inspireert
tot het voornemen, hun een oord te bouwen,
hunner, hunne verdiensten in aanmerking
genomen, waardig. De bouwkunst, de schil
derkunst en de beeldhouwkunst zijn links van
den koning en wachten zijn orders, om ge
zamenlijk, de plannen en decoraties te ont
werpen en de Faam maakt met bazuinge
schal de vroomheid van hart van den groo-
ten vorst wereldkundig. En het Hótel dee
Invalides, gesticht dobr een der beroemdste
Fransche vorsten en gebouwd en versierd
door de grootste kunstenaars van dien tijd,
is gebleven, twee en een halve eeuw lang,
een der fraaiste bouwwerken van Frankrijk.
Als alle mcnschelijke instellingen,
ook het Hótel des Invalidee zich
aanpassen aan de veranderde social»
standen. Opgerieht omjl*.oude en gew<
•oldatea te ontvangen, is het in dén
der tijden geworden, het voopiaamste mi-
ERNSTIG ONGEVAL IN EEN
CHEMISCHE FABRIEK.
Drie dooden.
In de chemische fabriek van Geerling
Hoch te Hbnner in de provincie Hessen-
Nassau gelegen, heeft eergisteren een ern
stig ongeval plaats gehad. Een blikslager,
die werkzaamheden verrichtte aan een ben-
zol-lank werd door de uitstroomende gassen
verrast en verloor bet bewustzijn. Een che
micus. die hem hulp wilde bieden werd even
eens bewusteloos, evenals de directeur van
de fabriek, die ook nog getracht had de
beide mannen te redden. De drie slachtoffers
konden slechte als lijken geborgen worden.
Een vierde arbeider, die reddingspogingen
wilde doen, bracht het leven eraf, hetgeen
bij dankte aau de omstandigheid, dat hij
reeds in onmacht viel, voor hij de tank had
bereikt.*
„Ik geloof dat dit het beste is wat we doen
kunnen en ik ben u dankbaar mijnheer Byr
nes, dat u me er aan herinnert!”
„Bedank mo niet vóórdat ge weet «lat gij ei
reden toe hebt!” hernam de inspecteur koel.
Hij schelde, gaf «ten binnentredende beambte
ecu wenkten Percy werd weggeleid.
„Deze jongeman heeft bet geld niet gesto
len”, zei de inspecteur tot zichzelf toen hy
weer aleen was. „Zulke jongens ais deze, ste
len niet, en allerminst beroove» zy de vrouw
op wie ze verliefd zijn. Wat haar betreft”
het gezicht van den heer Byrnes kreeg een
harde uitdrukking en hij sloeg heftig met du
bami op de tafel.... „zjj wil hem opofferen
om haar inau een rad voor de oogen to
draaien. Of het vermoeden van Nolen is
waar, of zij heeft do geschiedenis bedacht
om van hem af te komen. De zaak laat zich
.ernstig aanzien. Wy zullen trachten haar tot
klaarheid te brengen.”
Terwijl deze botreurenswaardjge gebeur
tenissen plaats grepen, werden er ten huizo
van mevrouw Nolen andere zaken behan
deld;
Gedurende geruünen tij«i had Valentin
Martin mevrouw Nolen en hare dochter niet
bezocht, zoodat zijn verschijnen op dien dag
haar zeer verraste.
Mevrouw Nolen was tengevolge van haai
gesprek roet Percy te ontdaan en te zenuw,
achtig om bezoek te kunnen ontvangen en
liet dit derhalve aan Pauline over. Deze wiSt
nog niets van de geldelijke verlegenheid:
waarin haar broeder verkeerde, en zag al
leen dat hare moeder door de een of andere
oorzaak verdriet had. Zij vond Valentin in do
ontvangkamer.
Rechter Ketelle had Pauline een mooi
meisje genoemd en werkelijk zij zag er be
koorlijk uit, degenen echter die haar kenden,
wisten dat zij behalve hare schoonheid vele
aantrekkelijke hoedanigheden bezat. Zij had
eene uitstekende opvoeding genoten en van
haai geheel© zijn en wezen ging een zekere
bekoring uit, die geheel onafhankelijk was
van uiterlyk schoon.
Zij was daarom geen geleerde jongedame,
en deed niemand versteld staan door het ten
toon spreiden van een buitengewone geleerd
heid. maar in hare manier van spreken legde
zij altijd zulk een levendigheid aan den dag,
«lat men daaruit haar geestelijken rijkdom
kon afleiden. Zij had een rustige», gelijkma
tige», gezonden aar«i, wond zich alleen op
wanneer daartoe buitengewone aanleiding
was. trad «tan krachtig en zelfbewust op, en
ging rechtstreeks op haar doel af.
Wjj twijfelen er niet aan, of allerwegen
zal de billijkheid van dit verzoek worde»
ingezien.
Weliswaar bestaat er wettelijk voor het
R. K. Hoogcr en Middelbaar onderwijs nog
geen gelijkstelling, doch waar het recht va»
een ieder op eigen onderwijs thans algemeen
erkend is, waar men met het Lager Onder
wijs alreeds het. groote voorbeeld gaf, en
waar in bet betreffende geval het Rijk en
de gemeente Alkmaar in princiep alreeds tot
liet verleenen van subsidie bereid gebleken
zijn, daar meenen wy gerust te mogen aan
nemen, dat ook in dit geval de geest der
gelijkstelling zal worden gehuldigd eu dat
buitengemeenten volgaarne aan het bil
lijkverzoek van katholieke zijde zullen
willen voldoen.
Vooral nu per leerling jnderdaad toch een
zeer bescheiden bedrag gevraagd wordt.
Hoe bescheiden het gevraagde bedrag per
«eerüng mag heeten, springt in ’t oog, wan
neer men nagaat, dat de buitengemeenten
voor leerlingen aan zekere openbare onder
wijsinrichtingen te Alkmaar veel hoogere
bedragen moeten betalen: voor een gymnn-
sium-leerling b.v. meer dan f 400.
Niet alleen derhalve kan hier de billijk
heid, het recht betracht worden, de bui
tengemeenten kunnen zich bovendien nog
bevoordeelen.
ven van een direct kanaal van Luik
Antwerpen, dat niet door de enclave
Maastricht zou gaan, om de scheepvaart
bevrijd^
door h<
territoii
keer in
zas-Lotharhigen en Noord-Oost Frankrijk.
staande kanalen zoo spoedig mogelijk te
beteren,
1 I
Wy verwachten dan ook niet anders, of
de geest van billijkheid en het welbegrepen
eigenbelang 1’ amour bien ordonné
zullen de besturen dor buitengemeente» ertoe
leiden, volgaarne te voldoen aan het ver
zoek van het Lyceum-Curatorium.
beeft
moeten
ton
ronde
loop
litaire centrum van Parye. De verschillende
diensten van staven en administratie zyu er
oydergebracht. Er zyn nog wel enkele inva
lide soldaten, echter vermindert hun Santa,
snel en wordt het niet meer aangevuld. Maar,
daar men er o.a. ook bet legermuseum vindt,
waar de herinneringen aan de Fransche le
gers en hunne verrichtingen bewaard blijven,
is het toch in dit opzicht geworden als een
dank aan de Fransche soldaten, waardoor
do gedachte van zijn stichter is blijven
voortleven.
Lodewqk XIV stond den invaliden ver
schillende voorrechten toe, een zeer eigen
aardig voorrecht en een waarop ze bijzonder
gesteld waren, was, dat slechts zij het ge
bouw mochten bewaken. Geen ander korps
had het recht het „Hótel” te betreden en
zelfs de garde van den koning moest bui
ten de omheining blijven wachten! De in
validen hadden een eigen uniform en be
hielden in het voeren der wapenen dezelfde
rechten als de overige legerkorpsen.
En daar waar alles des militairisme is
heeft men de laatste rustplaats gebouwd,
voor den grootsten militair dien FMink rijk
ooit gekend beeft....
Drie minuten van de „Pont Alexandre III,
„aan de oevers der Seine”, dus, ligt hij be
graven, de man, die Frankrijk zooveel roem
gebracht heeft, zooveel roem, en.zooveel
leed.Voor alles echter, van den man, die
Frankrijk zoozeer hoeft liefgehad....
„Je désire que mes cendres reposent, sur
les bords de la Seine, au milieu de cc peuplo
francais, que j’ai tant aimé”. (Ik wensch dat
mijn asch zal rusten, aan de oevers der Set-
ne, temidden van bet Fransche volk, dat ik
zoozeer bemind heb). Het was zijn laatste
DE MARITIEME CONFERENTIE.
Japan kan zich niet vereenigen
met bet Amerikaansche plan.
Hoewel de officieel© verslagen over Jeu
openingsdag van 3e maritieme conferentie der
drie mogendheden nog niet te Tokio zijn
aangekomen, verklaren de ambtenaren van
het Japaneche departement van i%rine, naar
aanleiding van du dagblad verslagen, dat zij
zich niet kunnen vereenigen met het Ameri-
kaanscho voorstel om de verhouding 5-Ö-3
ook toe te passen op de kleine schepen, ter
wijl zij ook niet mee kunnen gaan met het
denkbeeld om do duikbooten op te heffen.
bij tegelijk zijn stok die ook tegen dc toon
bank stond. Misschien was dat de man!”
„Kunt gij hem beschrijven?” vroeg de in
specteur onverschillig.
.,11 ij had. een donkeren snor en kon, naai
ik gis, nauwelijks 30 jaar oud zijn! Maar ik
zag hem slechts vluchtig aan en betwijfel of
Ik hem weer herkenm*n zou!”
De in>i>ecteur streek zich langs zijn snor.
„Dat hqjpt niet veel!” zeide hij. „Gy hebt
niets tot uwe verdediging! De beste raad
dien ik u geven kan is open eu eerlijk alles
te bekennen. Zulk een verdediging is nog
erger dan totaal geeue!"
„Waarschijnlijk hebt u gelyk. maar ik ben
onschuldig en zal nooit het tegendeel beken
nen!” antwoordde do beklaagde met een
zucht. „Wat mijzelf betreft, is ’t mij volko
men onverschillig wat er met me gebeurt! Ik
heb schulden die ik niet betalen kan, en.
nu zyu er ook nog wel andere dingen! Het
Spijt me voor myne moeder en myn zuster,
maar ik ben nooit van eenig nut geweest en
ik hoop «tat rechter Ketelle. baar by za!
staan.
„Is rechter Ketelle een bloedverwant van
u'?
„Hy was de compagnon van myu vader en
uitvoerder van diens uitersten wil.”
„Zullen wy om hem zenden? We zoude»
dan de kwestie van een borgstelling en nog
het een en ander kunnen bespreken!’*
een schok tot, de werkelijkheid terugge
bracht. door de wasch, die in «ien
grooten achtertuin te drogen hangt. Maar.
men is te Frankrijk en een concierge-vrouw
ziet ook graag dat haar kinderen er helder
bijloopen.
H. d. J.
Een socialist ontstemd.
Een der medewcrkeJi van „Het Volk”
heeft gevolg gegeven san do uitnoodiging
van den Bosschen burgemeester, en is mei
een paar honderd luisteraars de gast geweest
van de Brabantsche hoofdstad.
Het was er allemaal heel aardig in hot
„donkere Zuiden”, maar één ding mishaagde
onzen rooden bezoeker.
In de Bossche kathedraal zag hij een plak
kaat hangen waarop te lezen stond:
Naar wij vernemen, is vanwege het Cura
torium van het R- K. Lyceum te Alkmaar
aan de Raden van allo gemeenten, gelegen
boven de lijn Purmerend—Beverwijk, een
rekest gericht, waarin voor iederen leer-
ling^welke uit deze gemeenten het R. K. Ly
ceum wenschen te bezoeken, uit de kas der
betreffende gemeente een zeker bedrag zal
worden uitgekeerd.
In dit rekest wordt o.a. te kennen gegc-
*dat de behoefte aan een R. K. Gymnasium
en een R. K. Hoogere Burgerschool aanwe
zig mag worden geacht, enkel reeds op grond
van het feit, dat in het Noordelijk deel van
Noord-Hollaud boven de lijn Amsterdam-
Haarlem nog geen enkele R. K. inrichting
van dien aard aanwezig is,
dat de Katholieken van dit
Nederland in dit opzicht due
w—r—-- -
dat de behoefte aan een R. K. Lyceum ook
is erkend door den Raad der Gemeente Alk
maar, die zich in beginsel bereid verklaarde
tot het verkenen van subsidie, terwijl even
eens 1
Held;
dat ook verder door nagenoeg a
Parochiale Besturen in Noordelijk
UlMHUlU,
linancieele steun is toegezegd;
Per kwartaal voor Alkmaar. 2.
Voor buiten Alkmaarf 2.85
Met Geïllustreerd Zondagsblad f 0.60 booger
«I i -
Ook achten de ambtenaren het beter de
vraagstukken, die reeds bjj de overeen
komst van Washington zijn geregeld, niet
opnieuw aan te roeren.
DE BREUK TUSSCHEN SERVtt EN
ALBANU.
Vertogen van de groote mogend
heden te Belgrado.
Dc SeQtiscbe consul uit Walona is te Ra-
gusa aangekomen, naar hij verklaarde, dat
Achmed Zogoe voornemens was van het
proces tegen Giuracowitei, den tolk van het
Servische gezantschap te Tirana, grooten op
hef te maken.
Tscna bei, de Albaneesche gezant te Bel
grado is uit Ragua vertrokken naar Tirana.
Op verzoek van de Albaneesche regeering zal
het Italiaansch gezantschap te Belgrado de
Albaneesche belangen in Servië verder be
hartigen.
De gezanten van Italië, Duitschland, En-
gelan<l en Frankrijk te Belgrado hebben,
naar de bladen uit Rome vernemen, gemeen
schappelijke etappen ondernomen bij de Ser
vische regeering.
MIMSTERIEELE CRISIS IN ROEMENIë.
Een kabinet Bratianoef
Daar dc besprekingen over een verkie-
zingsovereenokmst tusschen de liberalen en
de nationalistisohe boerenpartij in Roeme
nië mislukt zijn, hebben de liberale minis
ters van het kabinet Starbey ontslag geno
men. Men verwacht, dat het geheel» kabinet
zal aftreden. Bratianoe zal waarschijnlijk be
last worden niet bet vormen van het nieuwe
kabinet. Men hoopt, dat de crisis reeds heden
upgehist tal worden.
Eu de roode bezoeker verzucht:
„Toen ik dat las, schaamde ik me eens
klaps voor al mijn ontzag, al mijn eerbied,
al myn bewondering en een geheime, stille
sympathie rees in mij op voor «le broeders
uit den tijd der Fransche revolutie, die het
miebruik dat onderdrukkende prelaten vau
den godsdienst maakten, wraakten en be
straften, door van de kaUrodraal van Notre
Dame een..., paardestal te maken. Mis
dadig vandalisme was dat zeket maar wie.
wie, wie, vrage ik u, dreef hen daartoe?”
Asjeblieft zegt bet „N. D.”
Calles hiag de Katholieken ven olgen, ver
moorden en berooveo;
Rusland mag de Christenen martelen;
Frankrijk mag kerken rooven, kerkelyk^
goederen in beslag nemen en geestelijken be
knotten in hun rechten;
de 8. D. A. P. mag communisten uitbannen
e» baardeden wetten voorschrijven.
Maar de Katholiek Kerk mag haar onder.
Itoorigen niet waarschuwen tegen een bewe
ging, die zij gevaarlijk acht.
Zij mag dat zelfs niet doen in liaar eigen
gebouwen. Al» zy het doet, moeten die ge
bouwen ontnomen en mogen ze desnoods
outhbiligd worden.
Wie is oorzaak dat «ie kerkelyke overheid
tegen het socialisme moet waarschuwen?
Hoeren ‘als deze schrijver in bei „Volk”,
«lie zich aan valsclie voorstellingen schul«l!g
maken, die ojienlyke sympathie betuigen met
.hedendaagsche- en stille sympathie helften
met oude kerkvervolgers.
wensch en Frankrijk heeft dien in vervulling
doen gaan”.
Het ie onder den koepel in de kerk van het
„Hótel des Invalides" dat Napoleon rust.
Het. is alsof een geheimzinnige kracht er
een steeds vernieuwde etrobm van bezoekers
heentrekt. Vreemdelingen van allerlei natie
komen er, in even groot aantal als de Fran-
schen zelf, als om eer te brengen aan den
geweldigen man, wiens naam heeft geklon-
1 ken door de geheel© wereld. Onder den
koepel, in het midden van de oude kapel,
waar eertijds de dienst slechts plaats vond,
in tegenwoordigheid van den koning, heeft
men de laatste rustplaats gebouwd voor den
keizer; daar worden zijn stoffelijke overblijf
selen bewaard, nadat ze van St. Helena naar
Frankrijk waren overgebracht.
Een wit marmeren galerij scheidt de kerk
van den diepen grafkelder, waar, op een
hoog zwart marineren voetstuk, de uit zeld
zaam mooi purper porfierstee» gebeitelde
sarcophaag zich vewteft. Zoo diep is de
grafkelder, dat, ondinks de hoogte van het
voetstuk, men verplicht is het hoofd te bui
gen, om do kiel te aanschouwen.
De stilte is algemeen en het is eigenaar
dig, hoe een zelfde aandoening, waartegen
zich niemand schijnt te kunnen verzetten,
allen bezoekers bevangt.
Dan, het hoofd opheffend,
ware verblind door ii,-t ges*
goüd aan het altaar,? dat, omlyet door hoo-
ge, gedraaide zuilen, tfie een indrukwekken-
den, vergulden troonhemel torsen, achter in
de kerk staa». Het doét aan als een schitte
rend visioen van verheerlykilig en de kun
stenaar, band aan hand gaande met het
goudgele licht, dat in de kerk schijnt, is er
in gestaagd een verheven ideaal van jfcajee-
tueuzo schoonheid te verwezenlijken.
Zooals ik reed* opmerkte, is het „Hótel
des Invalides” een der mooiste gebouwen
van Parys, het is bovendien in een
fraaiste gedeelten der stad gelegen.
„Pont Alexandre III” alleen reeds, is
moeite van een wandeling naar deze stads
wijk ruimschoots waard. Het is de mooiste
brug over de Seine een der mooiste
bruggen, die ik, In welke stad ter wereld
ook, ooit gezien heb. Bovendien heeft men,
staande op deze brug, een prachtig verge
zicht op „Troeadero” Eiffeltoren enz.
Le Grand Palais, „Le Petit Palais, Avenue
Alexandre UI, Champs Elyseés, Place de la
Concorde, met de beroemde Jardin des Tuile
ries, de Are de Trioinphe enz. enz., al die,
uit reisbeschrijvingen en romans, zoo be
kende straten en gebouwen, vindt men hier
dicht bjj elkaar.
Ook de directe omgeving van het Hótel
des Invalides is buitengewoon interessant.
Als vesting gebouwd en door een diepe
gracht omgevqn, met hooge wallen, waar
op de,jj^r'ihsktad gerichte kanonnen, zal
het vroeger, toeikdw grachten nog water
hadden, de ophaalbrug nog bestond en de
kanonnen nog werkelijk kanonnen waren,
ongetwijfeld vreemd aangedaan heblqm, daar
midden in de stad. De grachten .zijn sindsdien
echter verdroogd, de kanonnen staan er
nog slechts als een herinnering aan wat
vroeger kanonnen waren en de ophaalbrug
ie al lang geen ophaalbrug meer.
Wel staat er nog geregeld een soldaat op
wacht, doch dat is maar voor den vorm,
want iedereen kan ongehinderd passeeren
en het gebouw, zonder eenige betaling zelfs,
bezichtigen.
Slechst voor bet bezichtigen van de tombe
van den keizer, moet men eenig entree Ae-
talen en, naar ik ineen, ook voor de ver
schillende museums.
Werkelijk, er is hier heel veel moois on
dergebracht; prachtige standbeelden, fraaie
schilderijen enz.
Als men tenslotte, onder den indruk en
i bijna vermoeid van al dat grootsche, door
den, ook al weer bijzonder mooien, achter
uitgang het gebouw verlaat, wor^k men met
we]
ongunstige positie verkeercn;_
is erkend door den Raad der Gemeente Alk
maar,
Rykssubsidie in het vooruitzicht is go
alie R. K.
Noord-
Holland, evenals door Ui van particulieren
linaneieele steun is toegezegd;
dat de „buitengemeenten” overeenkomstig
de desbetreffende wettelijke bepalingen ver-
pbebt BB» aan de Gemeente, waar een open-
baar Gymnasium ot R. H. B. 8. ia ge*1**-
dat de Stichting zich daarom vol vertrou
wen durft wenden tot Uw College met het
verzoek, haar uit te keeten voor iederen
leerling, welke het R. K. Lyceum te Alk
maar zal gaan bezoeken, bet geringe bedrag
van een honderd en vijftig gulden;
GIRO ALKMAAR 104863
t!
II
