I
„ONS BLAD”
v
van de gemengde school, zooals die kl Ba
den bestaat, waarop hijzelf in zyn jeugd on
derwijs heeft ontvangen.
Maandag 8 Augustus 19X7.
12e Jaargang
1S<.
FEUILLETON.
BOETVAARDIGHEID.
Advertentieprijs
BureauHOF 6, ALKMAAR Telefoonê&Kcn
BUITENLAND.
Verspreide Berichten.
De „Katholieke” Socialist.
Korte Berichten.
DE WILD
Abonnementsprijs i
Aan alle abonné’s wordt op aanvrage gratie een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 3000.—, f 750.f 250.f 125.f 50.
I
GIRO ALKMAAR 104863
GIRO ALKMAAR 1C4863
ge-
ALLEEN
geen
’t Was
i
(Wordt vervolgd.)
<2
de zaak-Gappmeier zou getoond hebben, dat
een katholiek socialist kan zyn!
WIJ HEBBEN VOOR DE WARME ZOMER
DAGEN EEN PRACHTIGE SORTEERING
ZOMERSTOFFEN.
Spoilage prijzen.
Manufacturenmagazijn „De Tijdgeest."
MAGDALEl^ENSTRAAT B 1?, ALKMAAR.
iTIE No. 433
(o. 633
NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD
leger der Duitschers, dat
sterk ie als het onze, zii
dorp kan bevinden dan 1
.Salzburger Wacht” zou dus
niet
rfntwoord
k er niet
i van den
ze in de
terwjjl hij
m uit put-
Wat ik
Van 15 regels fl.25; elk* regel meer f 0.28. Reclame pet
regel f 0.75 voor de eerste paginavoor de overige pagina's f 030
Rubriek „Vraag en aanbod" bij vooruitbetaling per plaatsing
f 0.60 per advertentie van 5 regelsiedere regel meer f 0.1£
er-,f40.~
het vertrek verlichtte. Op den grond achter
hem lagen eenigu ledige meelzakken. In den
hoek tegenover hem stond het stevige eiken
houten ledikant van den molenaar. Langs
alle muren in het rond hingen gekleurde
prenten, in een behagelyke afwisseling, too-
neelen uit de gewyde geschiedenis en het
dagelijksch leven .voorstellende. Een deur die
naar de keuken leidde, was uit haar hengsels
gelicht en gebruikt om de manschappen, die
in de schermutseling waren gewond, van het
slagveld weg te dragen. Zy waren nu zoo
zacht mogelyk in de keuken neergelegd en
werden bijgestaan door den Franschen dok
ter en de Engelsehe pleegzuster, aan de am
bulance verbonden. Een stuk grof zeildoek
scheidde nu, in plaats van de deur, de beide
vertrekken af. Een tweede deur, die van
de slaapkamer naar de binnenplaats voerde
was gesloten; en ‘t bouten blind voor het
eenigc venster der kamer was zorgvuldig
van een bout voorzien. Dubbele wachten wa
ren op alle buitenposten geplaatst. De Fran-
sche commandant had geene maatregelen van
voorzorg vergeten, om ziohzelven en zjjne
manschappen een rustigen, goeden nacht
te verzekeren.
Terwijl hij nog verdiept zat in het door-
enuffelen der depêches, en van tijd tot tijd
aanteekeningen maakte van hetgeen hij las,
met behulp van schrijfgereedschap dat naast
hem stond, werd kapitein Arnault gestoord
door de verschijning van een ander persoon
verzu i.ng kon weerstaan om e.eu uit een
venster te kijken?” vroeg hij. ,,IIoe donker
het buiten ook is, zullen die dames zich vroe
ger of later gedrongen voelen dit blind te
openen. Zeg haar dat ik niet wil dat het
licht der' kaars mijn hoofdkwartier aan de
Duitsehe verspieders verrade. Wat ie 't voor
weer? Regent het nog altijd?”
„Wel, het regent dat het giet!’’
„Des te beter. Dan zullen de Duitschers
ons niet zien. Met deze vertroostende op
merking opende hij de deur die naar de
plaats leidde en ging naar buiten.
De dokter lichtte het scherm op en riep
in de keuken:
„Miss Merrick, hebt go tijd om een weinig
uit te rusten?”
„Tijd in overvloed”, antwoordd eene zachte
stem, op een zwaarmoedige^ toon, die men
duidelijk onderscheidde, hoewel slechts drie
woorden gesproken werden.
„Kom
en I
stil, en vertrek geheel ter uwer beschik
king.”
Hij hield het gordün op en de beide vrou-
SACCO EN VANZETTL
Boycot van Amerikaansche goederen?
fn de Zaterdagmiddag gehouden zitting
van het I. V. V.-congres heeft Jouhaux mee
gedeeld bericht te hebben ontvangen uit
Buenos Ayres, waarin te kennen werd ge
geven dat besloten was de goederen uit de
Vcreenigde staten afkomstig te boycotten,
indien Sacco en Vanzetti toch zullen wor
den geëxecuteerd. Besloten werd, na uit-
brenging van het desbetreffende rapport, om
slechts een secretaris-generaal te benoemen,
met welke functie Sassembach zich voorloo-
pig zal belasten. In dit’ rapport jreejt de
commissie uiting aan haar leedwezen, dat
Brown het congres verrast heeft - met de
voorlezing van enkele nog niet-geverifieer-
de passages uit een brief, welke tot onjuiste
conclusies zou kunnen leiden Verklaard
wordt, dat deze kwesties van secundair be
lang uit den weg dienen te worden geruimd,
opdat het congres niet in zyn werkzaamhe
den worde belemmerd.
Een 10 minuten-stalcing.
Ten einde deel te nemjn aan de protestbc
weging tegen het doodvonnis tegen Sacco en
Vanzetti hebben de bestuurders der trams
en autobussen te Parijs hun voertuigen gister
middag gedurende tien minuten doen stop
pen. Er deed zieh geen enkel incident voor.
Met conflict tusschen Wirth en het Cen
trum wordt door dit artikel aanzienlijk ver
scherpt. Hij kiest namelijk party tegen een
ontwerp, dat het Centrum met de grootste
opofferingen zoover heeft weten te brengen-
dat een meerderheid in den Rijksdag zeker
schijnt. In het bijzonder wae het ontwerp-
rijksschoolwet de voorwaarde, waarop liet
Centrum heft gestaan voor zijn toetreding
lot de huidige ryksregeering.
EERSTE HOOFDSTUK.
een donkere naeht. De regen viel in
•troomen neer.
Laat in den avond hadden een troep Fran
schen en een troep Duitschers elkander by
toeval ontmoet, in de nabijheid van 't dorpje
Langrange, dicht bij de Duitsehe grenzen.
In de vinnige schermutseling die daarop volg
de, hadden de Franschen (voor een enkele
maal) op den vyand de bovenhand behouden.
Voor het ©ogenblik tenminste waren eenige
honderden van het leger der aanvallers over
de grenzen teruggedreven. Het was een on
beduidend troffen, dat niet lang na de groote
Duitsehe overwinning by Weissenburg plaats
greep, en waarvan de couranten weinig of
geen melding maakten.
Kapitein Arnault, die het bevel voerde
over de Franschen, bevond zich ia een ver
trek alléén, in een der boerenwoningen van
het dorp, waarin de molenaar van dit oord
woonde. De kapitein zat by het licht eencr
•nkele smeerkaars eenige in handen der
Duitschers gevonden depêches te lezen. Hij
had het hout, dat in detr groeten open haard
Jbrandde, eenigzins uit elkander geworpen,
.om den gloed wat te temperen, zoodat de
XOQ(jg schijn slechts flauw een gedeelte van
„Matthias Gappmeier is inderdaad socialist
geweest en leider eener party-afdeeling. Ge
durende verscheidene maanden werd hij in
het ziekenhuis „St. Johann” te Pongau ver
pleegd. Langen tijd heeft hij elko geestelijke
hulp en het ontvangen der H.H. Sacramen
ten geweigerd. Toen de. toestand van den
zieke nochtans zeer verergerde, heeft hy lie-
rouw gekregen en heeft hy geheel vrijwillig
en by volle bewustzijn om de H.H. Sacra
menten gevraagd en deze ontvangen. Daar
na ontsliep hij en werd met de gebruikelijke
ceremoniën begraven. By het graf van Mat
thias heeft de priester, die de begrafenis
plechtigheden verrichtte, met duidelijke stem
en op ondubbelzinnige wijze aan het aanwe
zige publiek verklaard, dat Matthias Gapp
meier geheel tot de Kerk was teruggekeerd
en de H. H. Sacramenten had ontvangen.”
£>it klinkt heel anders. Matthias heeft wel
ter elfder ure, maar toch nog tijdig ingezien,
dat hij gedwaald had, door te meenen, dat
hij tegelijk katholiek en socialist kon zyn; hij
is tot de Kerk teruggekeerd, na zyn spijt
over het bedrevene t etuigd te hebben.
En nu nog even over bet socialistische
orgaan de „Salzburger Wacht”.
„Dit socialistische orgaan,” aldus net ons
toegezonden schryven, „is zeer te keer ge
gaan over de verklaring, welke de dienst
doende priester aan het graf van Matthias
Gappmeier heeft afgelegd. Hst genoemd©
orgaan heeft zoo veel m<>gelyk getracht den
juisten zin dier zoo ondubbelzinnige ver
klaring te vertroebelen en zyn lezers* wijs
te maken, dat Gappmeier niet tot de Kerk
was teruggekeerd.
Het Volk heeft de zaak-Gappmeier maar
half meégedeeld; de Salzburger Wacht heeft
er meer van gezegd, maar om zyn situatie
te redden de waarheid verdraaid.
Volledig en kort en bondig is de zaak
deze: Matthias was eenmaal katholiek, werd
daarna socialist; bekeerde zich echter vrij
willig op zyn ziekbed en werd als terugge
keerde zoon der kerk op kerkelyke wyze be
graven. Dit ie waar!
Wat niet waar is, ia dit, dat de Kerk door
presidentschap in 1928. Hij zeide eenvoudig
weg:
„Er zyn genoeg anderen in het land, die
geschikt zyn voor het baantje. Dit is geen
eenmanslaud. Tien jaar is een lange tijd om
nrpsident. to ziin.”
DE KONING VAN EGYPTE BIJ
DEN PAUS.
Koning Focad xn Egypte zal door den
Paus in audiëntie worden ontvangen. Men
beweert, dat de vorst hiertoe het verlangen
heeft uitgesproken in de hoop, aldus de be
trekkingen te versterken, dio er sinds 80 jaar
tusschen Egypte en het Vaticaan bestaan.
GEEN NIEUWE CONFERENTIE
IN 1929?
Prendent Coolidge heeft verklaard, geen
ontwapeningsconferentie in 1929 bijeen te
zullen roepen, omdat hy voornemens is, op
4 Maart van dat jaar af te treden.
Coolidge heeft aan journalisten bevestigd,
dat hy geen candidaat meer wil zijn voor het
in het vertrek. Dokter Surville, die uit de
keuken kwam, lichtte het zeil op en trad
naar het kleine ronde tafeltje toe, waaraan
zijn commandant gezeten was.
„Wat wilt gij?” vroeg deze scherp.
„Ik wou u iets vragen,” antwoordde de
dokter. „Zyn wy veilig voor den nacht?”
„Waarom wilt ge dat weten?” vroeg de
kapitein achterdochtig.
AARDBEVING IN N.O. JAPAN.
Geen groote schade.
Met vertraging binnengekomen telegram
men maken melding van aardschokken, die
zich Zaterdagmorgen vroeg in het Noord-
Oostelyk deel van Japan hebben voorgedaan
Het heet, dat deze schokken heviger zyn ge
weest dan in dertig jaar in die streek zyn
waargenomen. De spoor- en telegraafverbin
dingen zijn verbroken en te Foekoesjima zijn
verscheidene huizen ingestort. Verschilende
personen zouden gewond zyn, naar men ge-
loirft niet ernstig en eveneens is de schade
niet belangrijk.
Ook te Yokohama zijn schokken waarge
nomen.
De dokter wees naar de keuken, die nu
tot hospitaal voor de gewonden was inge
richt.
„De arme kerels maken er zich bezorgd
over,” antwoordde hy. „Zy vreezen een over-/
rouipeling; en vragen mij of er eenige kané
bestaat, dat zij een enkele nacht rustig kun
nen doorbrengen. Wat dunkt u er van?”
De kapitein baalde zyn schouders op/De
dokter bleef op een bepaald antwoordyaan-
dringeu. „Gy moest bet toch zeker wjéten,”
zeide hy.
„Ik weet dat wy voor 't oogenblik het
dorp in het bezit hebben,” was ’t gntwoord
van kapitein Arnault, „meer kan
van zeggen. Hier zyn de papiere
vyand. Dit zeggende hield h9
hoogte en schudde ze ongeduldig
sprak: „Ik kan er geene inlichtjhg
ten waarop ik vertrouwen Iran,
daarentegen stellig weet, is,/dat het hoofd-
Wel tienmaal zoo
dichter by het
iet hoofdleger der
Geheel ten onrechte tracht het socialistisch
orgaan „Het Volk” zijn lezers wijs te ma
ltin, dat iemand gerust tpgelyk katholiek
d.w.z. „góed” katholiek en socialist kan zijn.
Natuurlijk poogt het roode orgaan die opvat- -
ting te illustreeren met voorbeelden, die in
slaan.
Niet lang geleden leverde „Het Volk” weer
zulk een voorbeeld. In Oostenrijk was n.l. een
man gestorven, die, aldus „Het Volk”, tego-
l(jk een goed katholiek en goed socialist ge
weest was.
En het bewys er voor distilleerde het ge
noemde orgaan uit het feit, dat de bewuste
man, Matthias Gappmeier gcheeten, katho
liek en socialist, d.w.z. een ras-echte, een
volbloed partyman, toch op „kerkelyke”
wijze, m.a.w. op een „roomseb” kerkhof, met
„roomsche” plechtigheden, verricht door een
katholiek priester was begraven geworden.
Welnu, zoo tracht het roode dagblad to
bewijzen al zegt het blad het ditmaal
niet woordelyk de Kerk slaat hier haar
eigen ruiten in, of anders gezegd, de Kerk
wil bier duidelijk demonstreeren aan de we
reld, dat een katholiek, n.l. een „goed” ka
tholiek” gerust tegelijk een „goed” socialist
kan en mag zyn.
HA is niet ondienstig eerst even weer te
geven, wat „Het Volk” onlangs te lezen
daarna volgen eenige opmerkingen on- I
zerzjjds.
„Het Volk” schrijft als volgt:
MATTHIAS GAPPMAYER f
In het hospitaal te Sankt Joann in Pön-
gau was partijgenoot Matthias Gappmaijer,
voorzitter van den Mijnwerkersbond en van
de Partyafdeeling te Mitterberghütte over
leden. Goed katholiek, als de overgroot©
meerderheid der partijgenooten, wordt hij
met kerkelyke eer begraven.
In de kapel naast den Dom staat
de doodsbaar met du zwarte kist tusschen
vier kaarsen. Op do kist liggen twee kran
sen van de familie. Terzijde, het dichtst
by het altaar, hangt de groene blader
krans met roode linten, waarop: „Die
letiten Grüsze von den HUttenarbeitern
der Mitterberghütte.”
Ieder die binnenkomt om voor het ziele-
heil van den overlederie te bidden, spren
kelt wijwater uit de schaal, die voor de
baar op een tafeltje tusschen twee kaar
sen staat..
De kerkbanken zyn gevuld met familie
leden en vrienden, gekomen om voor h< t
zieleheii van den overledene te bidden. De
twee nonnen, die hem verpleegd hebben
in het ziekenhuis, zitten in de achterste
bank.
Een der vrouwen bidt luid het Onze
Vader en Wees gegroet, waarbij de ande
ren telkens in koor invallen.
Als de kerkklok bogiut te luiden, rijzen
allen op. De geestelykp komt binnen met
een misdienaar.
Hy zingt do gebeden der stervenden;
terweerszijden van de baar staan nu de
bestuurders van de Partyafdeeling en van
den Vakbond.
Als dé plechtigheid in de kerk is afge-
loopen, wordt de lijkstoet geformeerd over
eenkomstig het gebruik, dat voor lijkdien
sten van sociaaldemokratisch-kerkelijk ka
rakter is aangenomen.
Voorop gaat in zwarte met geel afge
zette uniform de muziek van de Berg-
werkskapelie, die een treurmarsch speelt.
Daarop volgt het vaandel van den vak
bond, dan de roode vlag der PartyaCdee-
ling, gedragen door een vertrouwensman
met roodo sjerp. Roode sjerpen over hun
zwarten rok hebben ook de beide krans-
dragers, die hem flankeeren. Allen dragen
het Partyinsigue.
Achter de Partyvlag gaat het zwarte
kerkevaandel, dan het kruis, de geeste
lijke in ornaat en de misdienaar.
Uit Boekarest wordt gemeld, dat de
Roemeeusche premier Bratianu strenge maat
regelen heeft genomen tegen een eventuee-
len terugkeer van prins Carol in Roemenië.
Een hevig onweder is boven een ge
deelte van Londen losgebarsten, gepaard
gaande met zware slagregens. Eenige hui
zen zyn door den bliksem getroffen, doch de
schade bleef tot do daken beperkt. In een
oogenblik tyd stonden de straten voorname
lijk in het Zuiden van de stad blank en liepen
de kelders onder.
LAAT OVER DE BOTERSTRAAT
inmaakolazen pax.
SNIJBOON MOLENS „ALEXANDER WERK".
VRUCHTENPERSEN
IJSMACHINES.
kwaliteit s artikelen en
NIET DUUR.
president te zyn.”
NA DE MISLUKKING VAN DE
CONFERENTIE TE GENèVE.
Redevoeringen.
De drie Engelsehe staatslieden: Balfour,
Winston Churchill en MacDonald, hebben op
verschillende plaatsen over Genèvo gespro
ken.
Balfour polemiseerde tegen de bewering
van Gibson, den Amerikaanschen gedelegeer
de, dat Engeland op de conferentie te Was
hington met 450.000 ton aan kruisers genoe
gen ha’d genomen en nu bijna 700.000 ton
had geëiseht als minimum ter verzekering
van zyn oeconomische veiligheid Hy^zeide,
dat het eerste cijfer wel te Washington ge
noemd was, maar dat het een misvatting was,
dat de Engelsehe afgevaardigden aldaar zich
aan dit cijfer hadden gebonden.
Churchill trachtte uit te leggen, dat de
absolute mislukking in geen geval to wyten
was geweest aan de houding van Engeland
en de Engelsehe delegatie. Wat de toekomst
betreft putte hij vooral hoop uit Kellog’s
verklaring, dat de mislukking van geen in
vloed zou zyn op de vriendschappelijke ver
houding tusschen beide staten.
MacDonald zeide te Haslemere dat hij 3
maanden geleden al voorspeld had, dat een
aldus opgezette conferentie tot mislukking
was gedoemd.
Wat Amerika betreft, verwachtte hij nog
een tijdje eenige wrijving, uiaar liet gezond
verstand van de meerderheid zal daarover
ook ten slotte zegevieren.
Sprekende te Haslemere zeide minister
Churchill, dat de Engelsehe vertegenwoor
digers ter conferentie te Genève niet aan
sprakelijk konden worden gesteld voor het
falen der. conferentie.
De mislukking van de marineconferentie
te Genève heeft te Moskou heel wat vreugde
veroorzaakt, die men volstrekt niet tracht te
verbergen. De Iswcstia beschouwt de mis
lukking als een fiasco van het pacifistische,
democratische ideaal van de sociaal-demo-
cratie, die haar hoop had gevestigd, op het
vereffenen der belangen van de verschillende
imperialistische staten.
DR. WIRTH TEGEN DE RIJKSSCHOOL-
WET.
lu politieke kringen heeft een door den
voonnaligeu Duitschcu rykskanzelier dr.
Wirlu gepubliceerd artikel tegeu het ontwerp
ryksschoolwet, dat in den aanstaamién herfst
in den Rijksdag zal worden behandeld, groot
opzien gebaard.
In bedoeld artikel verklaart'Wirth tegen
stander te zyn van de bijzogiiere school (de
z.g. „Konfessionsschule”),/zooais dezo door
het ontwerp wordt verlajfgd en voorstander
Franschen. Maak uu/zelf uw gevolgtrekkin
gen. Ik/iieb er niets meer bij te voegen.”
Nadtt hij dit ontmoedigend antwoord had
gegev/n, stond kapitein Arnault op, trok de
kap «an zijn groote jas over ’t hoofd en stak
aan Zie kaars een sigaar aan.
jWaar gaat gij heen?” vroeg de dokter.
Lik ga de buitenposten eens opneiuen.”
/„Kunt gij deze kamer voor een poosje
afstaan?”
„Voor een paar uren. Wilt gij een van de
gekwetsten hierheen brengen?”
„Ik wilde de Engelsehe dame hier wat
laten uitrusten,” hernam de dokter. „De keu
ken is geen geschikte plaats voor haar. Zij
zou hier meer op haar gemak zyn, en de
Engeteclie pleegzuster zou haar gezelschap
kunnen houden.”
Kapitein Arnault glimlachte, hoewel eenig
zins '-edwongen. „Het zyn twee mooie meis
jes,” zeide hij, en dokter Surville mag het
schoone geslacht wel lyden. Laat haar bin
nenkomen, als ze moed genoeg hebben om
zich hier met u alleen te vertrouwen.” Op ’t
punt de kamer te verlaten, bleef hij staan, en
sloeg een wantcouwenden blik op de kaars;
„waarschuw de dames,” seide hij, „dat zij
haar nieuwsgierigheid binnen deze kamer be
perken.”
„Wat wilt ge daarmee zeggen#”
De kapitein wees veelbeteikend met zyn
vinger naar het gesloten venster.
„Hebt ge ooit eene vrouw gekend, die de
Per kwartaal voor Alkmaar* 2.
Voor buiten Alkmaar. f 2.85
Met Geïllustreerd Zondagsblad f 0.60 hooger
van het aldaar zeer verspreide-socialistische
orgaan „Salzburger Wacht”. In dit blad wyd-
de St. Pacher eenige „waardeerendo” woor
den aan den ontslapen Gappmeier.
Maar.nu komt het! Pacher zegt, dat
Matthias Gappmeier hem verklaarde, dat
men in 't ziekenhuis herjiaalde malen ge
tracht heeft hem (n.l. den zieken socialist) tot
betere gedachten te brengen en hem te doen
biechten en communiceeren; hij had echter,
zoo verklaarde de zieke zelf, aan die aan
sporingen weten te weerstaan. Ja, zelfs zou
volgens Pacher, de zieke Matthias het vol
gende hebben verklaard: „Ik wil van kerke
lyke en geestelijke hulp niets weten; als die
hulp mij toch verleend wordt, geschiedt zulks
tegen myn wil.”
Volgens de „I
Matthias, de vol-bloed socialist, zich
bekeerd hebbenl
En toch „kerkelyk” begraven?
Zou „Het Volk” toch gelijk hebben
had?
Wy hebben nog meer geinfonneerd! Bij
wien? By het „Decanal Pfaramt” van Pon
gau in Oostenrijk.
Wij ontvingen toen een officieel schryven,
waaraan we het volgende ontleenen:
f
De lijkbaar, gedragen door vrienden van
den overledene, wordt gevolgd door fami
lieleden van en overledene, drie zwart-
gesluierdo vrouwen; in de tweede rij gaan
de vertegenwoordigers der vakvereeni-
giug, in de derde die van de Partyafdee
ling, daarachter volgt een lange ry mannen,
vier aan vier. De stoet wordt gesloten doo»
meer dan honderd vrouwen. De partyge-
nooten van Sankt Joann begeleiden hun
kameraad naar zyn laatste rustplaats.
De arbeid in het dorp rust. De stilte
krygt wyding door het plechtig klokge
beier, dat den korten ommegang vergezelt.
Op het kerkhof stellen de vertegenwoor
digers der organisaties zich met hun vaai.
dels aan de eene zijde van het graf op, de
geestelijke aan de andere; de krans met
roode linten han^t aan het kruis *terzijde.
In wyden kring staan aan den eenen
kant de mannen, aan den anderen de vrou
wen; de kapel der mijnwerkers in het mid
den van den kring.
De kist daalt langzaam in de groeve en
de geestelijke zegr^Empfang du Erde was
dein ist und Gott empfange was Ihm ist.”
De wijwaterkwast sprenkelt, wierook
geur vuH de koele morgenlucht.
„lasset uns beten für den seligen Matthias
Gappmeyer der in Frieden mit der Kirche
verschieden ist”, spreekt de geestelijke.
Wanneer 'de gebeden der stervenden be
sloten zyn met het „In Namen des Valere,
dea Sohnes und des Heiligen Geistee,
Amen”, zet de kapel de kerkelijke treur
muziek in.
De geestelijke dekt zich, met zijn vier
getrouwen verlaat hij den doodenakker.
Het offic.ieel-kerkelyke deel van de plech
tigheid is voorbij. Maar alleen voor de
vier kerkedienaren. Behalve deze verwij
dert niemand zich, ook nier de beide
nonnen.
Partijgenoot Cudladschek, voorzitter van
den bedryfsraad der Mijnwerkers, treedt
naar voren om in een 'hartelyke rede af
scheid te nemen van den goeden kame
raad, hem vaarwel te zeggen namens zyn
mede-arbeiders en te danken voor de
wijze, waarop de overledene hen In trouw
aan de organisatie is voorgegaan.
Dan spreken nog de partijgenooten Sta-
mslansbach, bestuurder van den vakbond,
en burgemeester Mosshammer, vertegen,
woordiger in den Nationalrat.
Terwyl de muziek een laatste treurlied
speelt, wordt de vaandelgroet gebracht.
Eerst het vaandel van den Mynwerkers-
bond, dan het roode vaandel van de Party
neigt in eerbiedigen groet driemaal over
de groeve.
Familieleden en vrienden trekken lang
zaam voorbij het graf, met een schepje
de aarde gevend, wat haar toekomt of met
wijwater den hemel wijdend wat Gods is.
Matthias Gappmaijer, die leefde als
goed sociaal-demokraat en als goed katho
liek is beide gestorven en begraven.
Tot zoover „Het Volk”, dat een zijner
partijgenooten meende te moeten eeren en
tevens de waarheid te lanceeren, welke „als
de moraal” van het meegedeelde den lezers
diende voorgehouden te worden.
Nu volgen onzerzijds enkele „heel Onschul
dige” bemerkingen of vragen.
Zou de „bewuste” overledene zich mis
schien niet bekeerd hebben op zyn ziekbed,
met andere woorden, hebben ingezien, dat
hy, door socialist te zijn, op een dwaalspoor
was? Zoo dit het geval is geweest; als hjj
dus tot de Ware Kerk is teruggekeerd, is
er geen enkel beletsel geweest den overle
den en teruggekeerden katholiek een kerke
lyke begrafenis’te doen geworden.
Het is eigenaardig dat „Het Volk” met
geen enkel woord spreekt van het eigenlijke
ziekbed van zyn vroegeren medebroeder. Wy
hebben ons licht eens op^estoken in Pon
gau zelf, waar Matthias gestorven is. Eu?
Vooreerst kregen wy in hauden ecu editit^
gesproken werden.
dan binnen,” vervolgde de dokter,
breng de Engelsehe dame mee. ’t Is hier
king.”
Hij hield het gordijn op en de beide vrou
wen verschenen.
