1 HKUWENHUIIZEN
(facoiï
Officieel Kerkbericht
j» jrjrjacv
Tweede Blad
Olm- in Huren Kleermaker
van het
VRIJDAG 19 AUQ. 1927.
H
30 cent per half pond.
-
.Noord-Hollsndsch Dat, tl".
De Apologetische vereenlglng
■x Petrus Canlslus.
St. Hnnastraat S
ALKMAAR
Jl
li
EPISTEL EN EVANGELIE.
Canlslus’ Levensideaal.
in.
ll
Dsar-
een
P*-
b.
retraites,
middelen:
1.
in geestvervoering uit: „O riet, riett”
daarna kon Abbé Beaudoin
Speciaal adres voor het maken
van alle soorten
GUNNAR EINARSON. EEN IJSLANDSCHE
KATHOLIEK.
■czien van n»jj. die al»
Ie minste
PttrtWiig
Passende modellen
Concurreerende prijzen
Zümz tij Jüf
men.
8.
Van
hftd w zoo aoot-
n i’n Christenplichten vergeten, toen
S groot»1 stad met een ige spotters om-
Gz/Z/J»
en behouden.
ELFDE ZONDAG NA PINKSTER.
Epistel uit den eersten brief van den
H. apostel Paulus aan de KprinthiSrs;
XV; 1—10.
Broeders, Ik herinner u bel Evangelie, het
welk ik u verkondigd heb, en gij ook bobt
aangenomen, waarin g| ook ataat, en waar
door gü ook talig wordt, iodien gy bet houdt
gelijk ik het u verkondigd heb; anders hebt
gjj te vergeefs bet geloof aangenomen. Want
ik heb u vooreerst overgeleverd, hetgeen ik
ook ontvangen bob. dat Christus, volgens de
schrift, voor oase tonden gestorven is; en
dat Hij begraven en ten derden dage verre
ten la volgens de schrift; en dat HQ gezien
is van Cephas, en daarna van de elf Ver
volgens Is Hij van meer dan vyf honderd
broeders te zanten gezien, van welken velen
nog leven en eenigen reeds ontslapen lijn.
Daarna ia HQ van Jacobus geilen, vervol
gens van allo de Apostelen, en ten laauts
van allen is Hij ook gotten van mij,
een mlsboorling ben Want ik ben d<
der Apostelen, en niet waardig een Apostel
genoemd te worden, omdat ik de Kerk Gods
vervolgd heb; maar door de genade Gods
ben ik hetgeen ik ben. en Zijna genade t»
in mjj niet ijdel geweest.
Evangelie volgens den H. Marcus;
VTl. «1—17
In dien tijde vertrok Jesus van de grenzen
van Tyru», en kwam door Sldor. midden
door bet land der tien steden, aan de tee
van Galilea. En z| brachten bjj Rem iemand,
die doof en stom was, en zij verzochten
Hem. dat H(j hem de hand wilde opleggen.
En lljj nam hem te zijde van bet reik, stak
Zijne vingeren In deszelfs ooren, en op den
grond spuwende, raakte ll(j daarmede dee-
zelfs tong aan. en naar den hemel tiende,
verluchtte. Hij en zeide tot hem- Ephpheto,
dat I». wordt geopend. En terstond werden
tjjne ooren geopend, en de hand zijner tong
werd ontbonden, en hij sprak wel. Toen ge
bood Jesus hun. om het niemand te zeggen.
Maar hoe meer Hij het hun verbood, des te
meer zjj het verkondigden, en de» te meer
zy zioli verwonderden, en zeiden Hij heeft
alles wel gedaan, de dooven heeft Hli doen
hoorsn. «r de stommen doen ««roken
IV.
De gevolgen tan deze tactiek ziet men in
landrn van het. Europeesche vasteland: -ie
socialistisch georganiseerde arbeiders wor
den eerst onverschillig tegenover de Kerk,
verwaarloozen vervolgen» hun godsdienst
plichten en vervallen ion slotte tot ongeloof
on vijandschap tegen den godsdienst.
Wat kan worden gedaan voor
de bekeering der socialisten?
Pater H. van Ruth S.J. houdt zijn inleiding
aan de hand van de volgende stellingen:
I.
Het is wenschelyk drie groepen te onder
scheiden:
1 dag» ncn, die gevaar loopen, maar nog
nic- zijn aangetast;
2. degenen, die katholiek opgevoed, tot
het socialisme zijn vervallen;
3. eoc. democraten, die nooit tot de Kath.
Kerk behoorden.
ff
De man lacht*.
eigenlijk ook niet."
„Ze zeggen, dat je nog al veel naar de kerk
loopt."
„Nou, daar hebben ze gelijk In, opzichter..
„Ga je nu werkelijk eiken Zondag naar de
kerk?”
„Natuurlijk, en al» 'k kan door de week
ook wel eens."
,.’k Bewonder je karakter om zoo ’t men-
«chelijk opzicht te troteeeren. Waaronf doe je
dat?”
..Omdat de kerk 't geboden heeft.”
..Nou ja. dat i« toch maar 'n gebod van de
kerk."
.Juist opzichter Maar mUschien herinnert
gij n nog de woorden: ..Wie u hoort, hoort
mij." 't Is dus via de kerk 'n goddelijk gebod
en daar hou ik mij aan. Als anderen, die *t
niet doen, beter op de hoogte waren, al» de
ren beter hun Credo kenden, zonden ze In
zien dat God’» ^zegen alleen maar te ver
wachten is door 't onderhouden van zijn voor
schriften. En waar Gods zegen i«. gaaf all»*
go»- en i* 1»en» »evvcden
„Vroeger ging ik ook naar de kerk. Tegen
woordig bid ik niet meer en doe niet* meer,
maar 'k weet niet, er is iets van binnen, dat
me geen rust laat. Ik zou zso graag je goed
voorbeeld volgen.”
..Nu ja. da’s -'(makkelijk genoeg. Al» u
wilt en u meent het goed, dan komt ’t wel
terecht."
.Ja. 'k wil wel. maar...."
„Kom. kom. al» Je wilt, dan komt ’t met
God» genade wel terecht.”
En de werkman werkte door, onbewust,
dat ie met z’n voorbeeld en goede woorden
'n afeedwaalde ziel aan 't denken bad ge
bracht.
H.
Oorzaken die katholieken tot het socialis
me voeten en socialisten van de Kath. Kerk
terug houden zyn vooral:
a. een teaort aan kennis en beleving on
zer g< loofsleur omtrent doel en gebruik der
tydcijjkc goederen;
b. een tekort aan innig, liefdevol contact
tusschen priester en volk;
c. een tekort aan practische instellingen,
welke de liefdt der Kerk tot de arbeidende
klasse duidelijk doen gevoelen.
2 Van den kant der socialisten (der drie
groepen sub I):
a. miskenning van de bovennatuurljjke
bestemming van den mensch en.- geheel op
gaan in het stoffelijke;
b. valsehe opvattingen omtrem den aard
der Kerk, al-of deze een beletsel is voor den
sloffelüken vooruitgang der arbeiders.
zoo mogeljjk In verschillende volks
buurten geschikte lokalen In te richten tot
kapellen, waar ook de armsten in iedere
Weeding, met O. L. Heer en Zjjn priester
ongestoord kunnen spreken
3. In kerken en geschikte lokalen geve
men met de noodige publiciteit cursussen
over onze geloofsleer, omtrent alle punten,
die met het socialisme in betrekking staan,
objectief zonder aanval of debat.
4. Men verspreide tactisch en systema
tisch pakkende lectuur over onderwerpen bjj
't huisbezoek vernomen.
5. Huisliezoek door propagandisten, lief,
dadige vereenigingen (zonder formalisme)
en opofferende licfdevolle helpsters op aller
lei gebied (Auziliatrices).
fl. Waar mogelyk is contact 'gewenscht
van daarvoor geschikte katholieken met de
leiders, plaat«eliike en algemeenc. der socia
listen.
DE GEVOLGEN IN ZIJN LEVEN.
V. Slot
De jaren van Canisius' grootste krachts
ontplooiing in alle landen van Centraal-
Europa, strekken zich uit van 15491580
30 jaar lang ie hy zoo niet vormelijk, dan
toch zakelijk de hoofdaanvoerder geweest
van de contra-Refonnatie. Dan als hem de
moeilijk*)»* taak wordt toevertrouwd te
Freiburg in Zwitserland oen Onderwijsin
richting te stichten, en hy daar blijft tot
zyn dood in 1597, treilen anderen, veelal
door hem gevormd of altbnns opgewekt, in
zjjn plaats. Canlslus beperkte zijn werk
zaamheden tot de stad en het kanton Frei
burg. Daar is hij van het begin zijner aan
komst ,,de Heilige” door stadsbestuur on
burgers als om strijd gehord en hooggeacht.
Groot en invloedrijk is zijn uaam in heel
Ihiitachland, de roem van zjjn geleerdheid
on deugd stijgt voortdurend? Van verre
komt men hem om raad en hulp vragen in
allerlei godsdienstige kwesties. Zelfs heili
gen ah Franciscus van Sales on Carolus
Borromaeue wenden zich tot hem. Die be
kendheid en wydstrekende invloed mogen
als do roemrijke gevolgen gelden van de
energieke-beleving van zyn levensideaal:
Voor Christus cjr de Kerk. Toch waren zij
er niet de kostbaarste vruchten van. Deze
was ongetwijfeld zyn persoonlijke thans ge
heel gerijpte heiligheid. Door zjjn lijden
en strijden voor zijn beginselen was zjj in
hem gegroeid en als tweede natuur gewor
den. Gods genade leidde en beheerschte
hem nu volkomen; uit haar leefden al zijn
gedachten en daden; als van zelf kiest hij
thans steeds het hoogste, het moeiljjkste,
het pynljjkste.
Dit blijkt op het einde van zyn leven, als
de kwalen van den ouden dag hem van alle
kanten overvallen, als hij een zwaar
kruis voor werkzame naturen altijd meer
in z(jn bezigheden beperkt wordt en ten
slotte is gedoemd tot volkomen rust in zijn
stoel.
Het is roerend om te lezen hoe hy bjj dien
algeheelen achteruitgang van krachten vroo-
lijk en glimlachend allen te woord staat en
helpt, waar het Christus’ heilige zaak geldt.
Thans beleeft hij geen groote gebeurtenis
sen meer, geen redevoeringen als op het
Concilie van Trente, geen gesprekken met
geen belangrijke zendin-
Pruisen; het zjjn slecht»
Voor ongeveer een jaar zond de Paus een
brief naar Ijsland, naar Gunnar Einarson,
waarin hy hem met woorden van diepe en
warme hoogachting benoemde tot ridder in
de orde van den H. Gregorius. Een Grcgo-
rius-ridder op IJsland is zoo'n zeldzaam feit,
dat wij aan Gunnar Einarson gerust eenige
woorden mogen wyden.
Zestig jaar geleden was er op IJsland nog
geen enkele Katholiek. Maar het apostelvuur,
dt zoo’n langen tijd gesmeuld had. flakkerde
weer op en werd spoedig tot een laaienden
brand. De ijzeren poorten van Japan werden
iqgeramd; overal drongen de moedige mis
sionarissen door. Een Pranswh priester
kwam ook naar Reykjavik, naar het land der
Edda's, om voor het eerste na twee harre
eeuwen op het eiland der geisers en der
sneeuwstormen, het onbevlekte Offer der II.
Mi- op te dragen. Maar Reykjavik, de hoofd
stad van het land, sloot weldra haar poorten
voor dezen onversaagden voorlooper. In de
schoone golf van Evjafjordur vond hy een
gastvrij onderkomen bij de familie van den
rijken grondbezitter Einar Admundsson. De
barmhartigheid van den vader, die den dak-
loozen vluchteling een schuilplaats aanbood
zou vrucht dragen in zyn kind.
Gaarne belastte de priester zich op de
eenzame hoeve met de opvoeding van den
jongen Gunnar. Tusschen leerlifig en leer
meester ontstond spoedig een innige liefde;
in Gunnar ontwaakte hoogachting voor het
geloof van den vreemdelingen en weldra een
diep en sterk verlangen om katholiek te
worden zooals hjj. Zijn ouders lieten hem den
weg vry en met groote zielevreugde keerde
Gunnar terug tot het geloof der aloude Moe-
detkerk. Zoo werd hjj de eerste katholiek
van IJsland.
Niet lang
Keizers en Pausen,
gen naar Polen of
kleine feiten, die zijn dagen vullen, maar
deze typeeren, meer wellicht dan al’ die
roemvolle dagen, den man in de grootheid
"van tjjn karakter, in de wankellooze onbe
wogenheid van zijn wil.
Zoo willen wjj hem zien in zyn laatete
ziekte. Lijdend, niet in staat tot harden ar
beid, reeds lang kt gedwongen rust, noemt
hy zich „een luiaard, een ledigganger, een
wezen zonder nut in alles gelijk aan een
onvruchtbaren boom, wiens val naby is.”
Maar in »de laatste dagen van November
1597 hebben zich nieuwe en pjjnlyke kwa
len bjj de gebreken van den ouderdom ge
voegd en sloopen het huis zyne lichaam»
ziender oogen. Waterzucht doet de beenen
zwellen en bemoeilijkt de ademhaling in
HET KOMT WEL TERECHT.
Hij wa* nu opzichter In 'n fabriek,
huis uit Katholiek opgevoed,
jes aan z'n Christenplichten
ie In o?* i
gang Jltfd.
En toch.... van binnen bleef ’t woelig;
er ontbrak iet» aan zijn geluk; ’n stem bleef
zacht en soms heftig verwijten. v
Onweerstaanbaar werd ie getrokken tpt
*n werkman, die in allen eenvoud en met Ijver
zyn werk deed en die bekend stond als *n
braaf Christen. Hij benijdde dien man om z'n
tevredenheid en geluk. Eindelijk trok ie de
stoute schoenen aan en «prak ’m aan.
„Zeg 'na man, ’k wmi vragen, hoe komt
't toch, dat je zoo gelukkig bent?"
zei Ie, „dat weet Ik
tiooge mate; de maag weigert voedsel te
ontvangen en pijnlijke zworen komen op
den mond Doch geen klacht gaat over ijju
lip|H*n Zjjn hart dankt God, die zich gewaar-
dlgt hem al» een vader vol barmhartigheid
te lu-zoeken, om hem op deze wjjie ren
waardig ikelgenoot te maken aan* de tafel
van zijn eeuwig gastmaal.’
„Hoe gaat het, pater?" vraagt men hem.
„God zij dank! de pijnen worden heviger."
antwoordt hij vol eenvoud. Men raadt hem
aan God om verlichting zyner smarten te
vragen en hij zegt: »ÏJ«xt God Iwgaan: Hij
weet wat voor ons het beate ia. Wjj hebben
een goeden Meester. Ik heli altijd mijn
lot In Zijne handen gesteld en altijd heb Ik
daarbij mi, "oed hev’wfiflen. Wulnu, hetzelfde
doe ik op dit oogenblik." Hij lijdt in volk
Overgave aan den wil de» Herren.
Op zekeren dag, Ih de overmaat zijner
smart, ontviel hem de volgende uitdrukking
tot den Broeder, die hem oppaste.
„7xwi ik niet in een houding kunnen lig
gen, die iets minder pijnlyk 14?Maar
ala betrapte hjj zich op «en on volmaakt heid,
liet hij er onmiddellijk op volgen: „Neen
l*t niet op hetgeen ik u zeide: alles is goed,
ik heb niets noodig."
Ken*anderen keer viel h(j van zijn stoel
en moest, daar zyn verzorger niet aanwezig
waa, geruimen tijd op den harden, konden
vloer blijven liggen. Toen de broeder einde
lijk ;wam en zijn spijt daarover uitdrukte,
zelde h(j vroolijk; „Och, dat I» zoo erg niet;
het is een llefkoozlng, die God mij over
zendt Wjj bljjven even goede vrienden!"
Onbegrij|>e!ykerwijzo vergat men gedu
rende meerdere dagen hem drinkwater te
geven; ofschoon h| door zjjn ziekte veel
dorst l»*ed, sprak hij geen enkel woord en
onderging heldhaftig deze beproeving.
Spreekt men in zjjn bijzijn over wereld
lijke zaken, dan blijft hjj doof ala een doods.
Maar verhaalt men hem den torugkeer van
een afgedwaalde tot de Kerk, dan richt hij
het hoofd op, zjjn oogen tieginnen te stralen
en glimlachend blikt h(j naar het Kruisbeeld
dat altijd naast hem op tafel ataat.
Zoo gaan voor Canlslus de dagen voorbij
in onafgebroken en onverminderd lijden, ge
heiligd door gebed en engelachtig geduld,
treffende bewijzen van heroïeke ziels
kracht. Op den avond van zjjn sterven wil
hy alleen zijn, om beter met God te kunnen
spreken. Doch nauwelijks heeft men de ka
mer verlaten of de duivel, die met andere
bekoringen niets tegen de sterke ziel van
Caniaius vermag, komt hem bestormen met
angstvalligheden en gewetenswroegingen.
Zoo hevig zijn die aanvallen, dat hij eerst
z(jn zielenist terugvindt, nadat hij zijn
biechtvader geraadpleegd en lang en vurig
met zijn medebroeder* gebeden heeft. Nog
dlenzclfden avond spreekt hij rijn biecht;
en als in den vroegen morgen van den vol
genden dag de Rector, overtuigd van zjjn na
derenden dood, h«m zegt: Pater, nu zal het
niet lang meer duren, Jezus, de Zaligmaker,
staat klaar om uw ziel te ontvangen, dan
adtwoordt h|j vol vreugde: „Hier ben ik."
Vervolgens ontvangt hij de laatste H.
Sacramenten. Tot Iedereen, die nu zjjn ka
mer binnenkomt zegt h|j opgetogen; „Ik ga,
ik ga!” Nog enkele uren onderhoudt hU zich
met zijn Zaligmaker alleen. Daar spreekt dw
stervende. Men buigt zich over hem heen,
I om zijn laatste woord te hoeren: „Deslderi-
um babeo dhsolvl et esse cum Christo. Ik
verlang ontbonden te worden en met Chris
tus te zijn." Die wonsch is zijn vervulling
nabij, want Maria, Jezus Moeder, komt hem,
haar kind, tegemoet. Hij ziet haar in de
deur zyner kamer, en terwijl hjj naar de
plaats der verschijning hecnw(jst, roept hij
in geestvervoering uit: „O ziet, zietf" en
vervolgt dan „Wees gegroet, Maria! Maria!
ween gegroet"!
Het i» het laatste woord. Nu omvat zjjn
linkerhand de brandende waskaars, het sym
bool des geloofs, z(jn rechter omklemt het
kruis, het teek en der hoop en Canisius
wacht genist en blijde de komst af van den
Rechter, die zijn vriend is.
En op hetzelfde uur waarop de Zaligma
ker der wereld aan het kruishout stierf,
wordt Petrus Canisius, de trouwe ijveraar
voor Christus en de Kerk, opgeroepen om
zich met ijZn verheerlijkten Meester te ver-
eenigea voor alle 'eeuwigheid.
Het apostolisch ideaal de instandhouding
en uitbreiding van het Roomsche geloof, ia
in hem als verpersoonlijkt, het heeft In hem
meer dan in anderen geworsteld met de wer
kelijkheid en is overwinnaar gebleven; het
heeft hem gemaakt tot een van Christus’
Rijksgrooten en in de oogen zijner mede-
menschen tot held en een heilige, wiens
gezegende nagedachtenis zij thans met de
hoogste eer bekranst zien.
H Petrus Canisius, doe onder uw landge-
nooten mannen opstaan die met denzelfdcn
levensmoed bezield, uw werk voortzetten
en leven van uw ideaal, „ofidat het weldra
één schaapstn’ en éón Herder worde."
rak ter In woord en geschrift en teekening,
voor te «tellen al» bondgenooten van het te
genwoordige kaplhili-me en militarisme (jnist
op aan het Christendom ontleende motieven
zoo scherp te veroordeel en).
4. De bespotting van priesters, godsdien
stige gebruiken en van goede Christelijke ze-
den en voorschriften «aa het kerkdijk gezag
hieromtrent.
5. De propaganda voor 4e openbare
school, los van den goibdienst, en in de
meeste landen (In ons land bestaat op dh
gebied de eenige uitzondering die echter in
nare consequentie» nog niet altijd door de
sociaal democratische ;x>litici wordt geëer
biedigd) bestrijding van wettelijke gelykhehi
van het bijzonder (confessioneel) onderwijs
met het openbaar onderwijs.
6. Propaganda en de versprriijing van
lectuur, tooneel en Nieuw Malthusiaansche
practyken, geheel in strijd met de Christe
lijke opvattingen van zedelijkheid.
7. Het pogen om bevrediging van geeste
lijke liehoeften te schenken buiten den gods
dienst en de kerk.
8. Het verzwijgen, vergoelijken, steunen
of toejuichen van Kerkvervolgingen in an
dere lanHen.
9. Vervalsching van aard en beteekenis
der Kerkelyke feestdagen in de propaganda
voor het socialisme.
19. Vervalsching der Kerkgeschiedenis,
vooral van de geschiedenis der Christelijke
tnhldelocuwen.
11. Uitbuiting van Christenen tegen bet
Christendom en do Kerk.
12. Het misbruiken van de wettelijke
macht, waar de gelegenheid hiertoe bestaat,
om de Kerk en de iloor haar verdedigde be
ginselen of tot stand gebrachte instellingen
te bestrijden.
V.
Om eindelijk de socialisten zelf te bekee-
ran (groep 2 gn 3 sub I) is 't nuttig:
in ie-lere parochie een kern van flinke,
goed ontwikkel»)* leeken-apostelen te vor-
Otn mw vrucht te avbchlen aan de bekeu
ring der socialisten moeten deze oorzaken
worden weggenomen. Daartoe moet:
1. geheel het mystieke lichaam van
Christus op aarde: priester, religieuzen, lee-
ken. diep overtuigd, dat menscheljjke mid
delen al'-'en niet» vermogen, den hemel een
heilig geweld aandoen om door Mdden,
off» rei., boeten, van God ta verkrijgen: de
buitengewone genaden en ware apoetelen
noodig voor de bekeering der socialisten.
2. M< t dcz« actie der katholieken „op
Gol" moet gepaard gaan een sterke actie op
tich telven, oplat priesters en leek en het
evangelie van Jezus Christus stemU beter
kennen en toe;uMcn, zoowel in hun ;>arti-
eulicr al» in hun zakenleven.
3. Elnde’ljk Moeten de priester» door on
baatzuchtige, ojtofferende. liefde het verbro
ken contact herstellen en, met de leeken-
apostelen, vol liefdevoll» voorzichtigheid la
stipte gehoorzaamheid aan hun Bl«*chopf>en,
maar tornier aantien van personen, dat evan-
ge'ie verkondigen
Hiervoor is gewenscht: oen heldere en eer
lijke uiteenzetting van de leer »h*r H Hehrift,
<los Vader» en der groote Godgeleerden over
ito bestemming der tl)d<'1ijke goedereh. ook
voor do gemeenschap, de strenge verplich
tingen van hen, die veel bezitten, de zonde
van verkwisting, ovemlaa»! en ergernis. Deze
handleiding K moet worden uitgcïegid aan de
leerlingen onzer middelbare en hooge scho
len In bepaalde Congregaties en san allen,
die later invlffrd kunnen uitoefenen op maat
schappelijke verbeteringen. Tevens moeten
deze personen er op gewezen worden, dat z(j
zieh niet afz(j»lig mogen houden vanule kath.
werken ter verbetering van den toestand
IV.
Om de uitbreiding van het kwaad te be
lemmeren moeten wij:
1. de jeugd Winnen
voor is noodig:
a. kennis van de geboorte in
rochie;
het donpen (Relnilda werk);
aantrekkelijk zoowel als uitmuntend
god «dien stonderrich t
d. aankweeklng van liefde voor het gods
dienstig leven (godsdlen«toefenlngch voor
kinderen, preekje», alg. H. Communie enz.);
goed kath. ondbrwijs;
f. tot in bijzonderheden af talende zorg
voor het kind (R. K. Kraamverzorging, crè
ches, verpli cgster», tehulren. kolonies, lief
dewrken, patronaten, enz.) waardoor de
liefde der Kerk duidelijk blijkt.
2 <ke volwassenen, die nog tot de on ren
gerekend kunnen worden, behouden en tot
meehelper» maken, door:
a. godsdienstige middelen:
volksmissies. Congregaties enz.;
b. stoffelijke of gemengde
liefdewer' en, R K Werklieden-beweiring
m«t alles wat zij omvat, bouwvi-reenigingen,
werkverschaffing, werkzekerheid enz. enz.
In deze werken moeten priesters en voor
name leeken ijverig en op duidelijk zichtbare
wijze meewerken.
naar R«ijkjavik terugkeeren 490 Kilometer
achalddan nu den jeugdigen Iw'kesrling van
zijn priester. Hij stond hedemaal allean.
Maar dat zou nog erger worden. Vier jaar
later, in 1979, werd de missionaris gedwon
gen zich In te schepen naar Frankrijk. Nu
had Gunnar niemand meer. Zou z|jn jong ge
loof niet wegk w(jnea, langzaam af»terveat
Zou hij zich staande weten te houden tegen
over de heel* wereld, die ander» denkt en
ander» wil al* hjj? Twintig jaren verloopen
en niet een katholiek priester slaagt er In
naar IJsland te komen Maar Gunnar bezit
de stugge onverzettelijkheid der Noorsche
volksnatuur; hjj weet, dat h| en hfj alleen
d* waarheid bezit; h|j weet den weg naar
het Hart van God, waar de kracht ligt voor
den eenzame. Al» een bulten staander leeft
hjj in zyy protestantsebe omgeving. Hy waa
en bleef oen vurige kampioen voor de eene,
war» Kerk van Christu». Hjj huwde en zQti
vrouw koerde eveneens terug lot het ware
geloof. Een familie groeide op, een katho
lieke familie in het land der afgescheiden
broeders. Nooit stak Gunnar Einarson zijn
overtuiging onder stoelen of banken; dez*
eerlijke rondborstigheid verwierf hem de
achting en den eerbied zyner medetnensebea
en zijn naam werd bekend ia het heele land
Toen hem op zekeren dag de tijding be
reikte, dat in R( ykjavik wedetom een pries,
tor verblijf hield, aarzelde hjjv geen «ogen
blik. Hy verkocht wat hfj bezat en reisde
naar de hoofdstad om dicht bij zyn Eucharis-
tNchen God en zijn priester te zyn en zioh
geheel te kunnen wijden aan het werk,
waarvan IJsland'» gbluk afhangt, den terug
keer naar Rome
Toen Kardinaal van Roesum IJsland be
zocht, ging zijn weg ook naar Einarson, den
grijzen held. De Paus hoorde zooveel van
hem. dat Hij hem wenscht* te zien. Gunnar
kwam. In het heilige jaar bezocht hij Rome.
ol liefde nam de Paus tjom op, onderhield
zich vaak met hem en aond den gelukkige
terug naar zijn land met Zjjn zogen, Enkele
weken later ksam op hot verre eiland'ile
Pau-elijke brief aan, die hem tot ridder sloeg.
Gunnar Elnarson is een w,are ridder van
Christus.
Hes ataaa dt Soc Democraten
practi«ch tegenover den
Godsdienst?
Te l'trecht wordt op Maandag 5 Septem-
l>er a.«. do jaarvergadering gehouden van
>le apologetische vereenieging „Petrus Canl-
«lua".
In die vergadering zullen twee inleidingen
worden gehouden, n.l.: I. Hoe staan de Boe.
Democraten practisch tegenover den gods
dienst?" in te leiden door den Iloogedclgo-
«trengen heer H. Hermans en 2 ,.W»t kan
worden gedaan vtjor de l*ek»*«ring der socia
listen in te leideh door den Zgereerw. Pater
II. van Ruth 8. J. Omtrent de stellingen,
welke de inleiders .zullen verdedigen, meldt
de „M»b” het volgtNidei
Hoe «taan de sociaal de
moy ra ten practioch tegen
over den godsdienst?
In zijn inleiding zil de heer Henri Her
mans de volgende «tellingen verdMigen:
In tegenstelling met bet zuiver economisch
socialism»- in Engeland en Amerika, steunt
de sociaaldemocratie vat> het vasteland even
als het communisme, nog altijd op de leer
van Marz, door Paus Leo XHI en vele an
dere Katholieke sociologen van groot gezag
hcrhaaldeljjk, zoowel om hare wyügeerige als
economische stellingen, veroordeeld.
H
Terwijl de communisten echter openlijk
verklaren „Godsdienst i» opium Voor het
volk", trachten de sociaaldemocraten, om
redenen van tactiek, het anti-god»dien«tig
karakter van hun leer zoov»-el m«gelijk te
verbergen. Velen hunner verloochenen dit
zelfs en schuiven bjj bun propaganda op den
vóórgrond het economisch sodali-me: d*
verdeeling der goederen volgens een systeem
van gem»*en»chappel(jke handeling In plaat»
van volgen* een stelsel van wedstrijd.
IH.
Deze tactiek, zoowel door de 8. D. A. P.
al* door hare vakbeweging (de z.g. moderne)
gevolgd, kan echter niet verbergen den wa
ren aard van het Marzbme, zooals deze
wordt geopenbaard door de volgende, by de
sociaaldemocratische propaganda waar te
nemen feiten:
1De voortdurende propaganda van het
socialisme al* een wereld- of levensbeschou
wing.
2. De verdediging, al* leerstelling, van
den klas-yinstrijd.
3. De stelselmatige miskenning en ver-
valsching van het Christendom en de Kerk,
door deze, zoo geheel In strijd met haar ka- j
