S. Krom. V erven „ONS BLAD" BRIEVEN UIT FRANKRIJK. In alle kleuren. DE WILD IJZERWAREN BUITENLAND. 195 Ü,K° ALKMAAH Maandag AaSHstuM giro alkmaar hmm? ^|e Jaargaag FEUILLETON. BOETVAARDIGHEID. Verspreide Berichten. Advertentieprijs f50.—,f4O.~ Bursau HOF 6, ALKMAAR - Telefoon433 UIT DE PERS. „Het Volk” gelogenstraft. Abonnementsprljs Aan alle abonné’s wordt op aanvrage gratie een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 3000f 750.—, f 250f 125. GIRO ALKMAAR J04MJ H. 1. J. (Wordt vervolgd). ;aat. En als da», in komende i- uriefs de laar brandende stralen naar Je. akrdc der aan wel buitenland worden Ontvangen de nieuwste DAMESVESTEN EN PULLOVERS. Manufacturenmagazijn „De Tijdgeest.” MAGDALENENSTRAAT B 17, ALKMAAR. T«l'«l. 34 en 36 Alkmaar. Groote voorraad DRIJFWERK Maohlnekamerbehoetton. Alleen kwalttoiteartiftelen an goedkoop den in een telegram de stad Boston in ver band met de zaak Sacco en Vanzetti werd genoemd, herinnerde hij zich ploteeling zjjn ontmoeting te Rome. Hij vermoedde, dat de Italiaan in het door hem genoemde lokaal wel bekend zal zijn geweest en dus zonder moeite zou kunnen worden opgespoord. Voorzorgsmaatregelen. Drie pogingen om de zaak Sacco en Van zetti nog voor het federale hof te brengen z(jn mislukt. Negen mannen en vrouwen zjjn gear resteerd. Er worden nog relletjes verwacht, daar tal van personen uit New York naar Boston vertrokken zjjn. Er worden buiten gewone maatregelen togen troebelen geno men. De bewaking der gevangenis is verdrie dubbeld. Er zjjn machinegeweren en zoek lichten opgesteld. den l^RMfcfoen voor VU tot 15 francs aange- prjjadl Bt) pet zou me jüet- verwonderen in dien de toonaangevenob zaken op dit gebied uit vrees voor meerdere tegenslagen de mode zoo zultën trachten te leiden dat de prettige atroohoedendracht geheel vurdwjj- nen zon zendt dan loopen wjj, arme heerenl •chopping, met een warmen vilt- of knellen den dophoed. Maar daar scbjjnt althans voorloopig niet veel kans op. Op die brandende zon nestralen, bedoel ik. De bekende Astronoom, de abt Moreux, voorspelt n.l. voor 1928 nog slechter weer dan we in 1927 gehad hebben. Hij noemde dit een goede tjjding en toen een journalist hem verwonderd vroeg: „En dat Zooals ik reede zei, hebben thans veel min der Parjjzenaarg dan gewoonljjk in dezen tjjd van het jaar, do stad verlaten en daar Juli en Augustus nu eenmaal de maanden van het vreemdelingenbezoek zjjn, ie het op het oogenblik verbazend druk in de stad. Bo vendien is men hier thans „aan den grooten schoonmaak” om eene een echt Hollandsche uitdrukking te gebruiken. Straten, die aan het verzakken waren, zjjn opgebroken en worden opgehoogd, oud plaveisel wordt door asphalt vervangen enz. Voeg daarbij de tien tallen groote bussen, de honderden en hon derden taxi’s, de met vreemdelingen volge propte motorwagens en U kunt zich voorstel len dat het snelle tempo waarin hier alles gaat iu aanmerking genomen het af en toe werkelijk een levensgevaarlijke onderneming is om een straat over te steken. Wat den vreemdelingen betreft, er is geen stad waar men zoo alle volkeren vertegen woordigd ziet als hier. In buurten als Mont parnasse, Boulevard des Italicne enz. hoort men alle talen door elkaar, alle talen, maar vooral Engelsch en dan nog speciaal het En gelsch van de „overzij van den Oceaan”. Er zjjn altjjd veel Amerikanen in Parjjs, doch vooral in de zomermaanden. ’s Avonds bijvoorbeeld, in de Avenue dce Champs-Elysees, kan men ze zien wandelen, de Amerikaansche dames, allen, jong en oud, zonder hoed, doch met kostbare mantels en een sigarette in den mond. noemt U een goede tijding ?1” antwoordde hjj: „Zeker, voelt U zich niet gelukkig bij de gedachte dat het slechte weer dat we nu heb ben toch te prefereeren ie, boven dat van het volgende jaar?” SACCO EN VANZETTI. Rechter Holmes weigert uitstel. Nog een poging van de verdediging is ten slotte gefaald, daar rechter Holmes yan h.»’. Hooggerechtshof der Ven Staten geweigerd beeft de executie van Sacco en Vanzetti uit W rtellén. Ignatius Wetzel betoonde zich voor deze enkele maal haar vriend. Zjjn krjjschendo stem vulde juist ter rechtertjjd de leemte van ’t stilzwijgen aan, door baar plompweg den zakdoek onder de oogen te houder, en daar bij gedurig te herhalen: „Mercy Merrick is een Bngelsche naam, niet waar?” Horace Holmcroft keek van de tafel op. „Mercy Merrick?” zeide hij. „Wie ie Mercy Merrick?” Dokter Wetzel wees naar het lijk op het Jk heb dien naam op den zakdoek gevon den zeide hjj. „Het schijnt, dat deze dame niet nieuwsgierig genoeg was om den naam van haar eigen landgenoote te weten te komen.” Hjj maakte deze spotachtige zinspe ling op Mercy op een toon, waarin zekere achterdocht doorstraalde, en met een blik die bjjkans minachting mocht heeten. Haar opbruisend karakter gevoelde dadelijk de beleediging die haar werd aangedaan. De drift van het oogenblik zoo dikwijls be slissen de nietigste oorzaken over de gewich tigste menschelijke daden besliste over haar te volgen gedragslijn. Zij keerde den ouden man ontevreden den rug toe, en liet hem in den waan dat by den naam der over ledene had ontdekt. Horace zette zich weer aan 't werk om het formulier in te vullen. „Mercy Merrick ie een Engelsche naam?” vervolgde Ignatius Wetzel, met zijn oogen strak op baar gevestigd. De herinnering aan Julius Gray begon te verflauwen. Zijn dringende vraag behield do bovenhand in haar gedachten. Zou zij de dwaling herstellen waarin de Duitseher ver keerde? De tijd was daar om te spreken en haar eigen identiteit aan ’t licht te bren gen of om te zwjjgen en zich aan bedrog schuldig te maken. Horace Holmcroft trad opnieuw de kamer binnen, op het oogenblik toen de starende oogen van Dokter Wetzel nog op haar geves tigd waren en hij op een antwoord van haar wachtte. ,Jk heb mjjn invloed niet te hoog geschat”, zeide hij, naar een klein strookje jtapier in zjjne hand wjjzende. „Hier ie de pas. Hebt gij bier ook pen en inkt? Ik moet het formulier invullen.” Mercy wees naar ’t schrijfgereedschap, op do’ tafel. Horace ging zitten en doopte do pen in de inkt. „Ik bid U, denk niet dat ik mij in uw za ken wil indringen”, zeide hjj. „Maar ik moet U eene of twee bepaalde vragen doen. Hoe heet gij?” Een plotselinge rilling beving haar. Zij leunde tegen het voeteneinde van het ledi kant aan. Haar geheele tóekomst hing van dat ééne antwoord af. Zij was niet in staat een woord uit te brengen. Een fantastisch verbaal. Een te Berlijn vertoevend Russisch archi tect heeft aan een medewerker van de „Voe- •ische Zeitung” een avontuur verteld, dat volgens het blad een nieuw licht op de zaak Sacco en Vanzetti zou kunnen werpen. Deze architect heeft in de jaren 1919 tot 1922 te Rome gewoond. Op zekeren avond vennoe- d el ijk in Februari 1922, begaf hjj zich naar een bekend wijnbokaal, waar hy het adres van opgeeft. Daar zaten als gowoonljjk kunstenaars, arbeiders en winkeliers bjjeen. Onder hen bevond zich dien avond een man die klaar blijkelijk wilde pralen met zjjn kennis van het Engelsch, daar hij veel Engelsche uit drukkingen gebruikte en ook vertelde, dat hij lang in Amerika wae geweest. De man was ongeveer 1,65 M. lang en sterk gebouwd, als een athleet. Hij was goed ge kleed. Toen de architect hem in den loop van den avond vertelde dat hjj Rus was en als kunstenaar met het tegenwoordige Rus sische regime sympathiseerde, vertelde de Italiaan, die eerst gereserveerd was geweest, maar door den genoten wjjn wat mededeel zamer was geworden, dat hjj anarchist was en in Amerika terroristische daden had ge pleegd. Na het sluitingsuur liepen de architect en de Italiaan samen nog een eindje op. De onbekende, die intusseben wel wat te veel scheen te hebben gedronken, vertelde plot seling, om te bewjjzen, dat hjj terroristisch anarchist was, dat hjj bjj Boston een „ont eigening” had uitgevoerd. Bij deze gelegen heid waren er ook menschen omgebracht. De politie was er niet in geslaagd, hem te vatten, daar hjj veel te geslepen was. Hjj had zelfs ongemerkt Amerika kunnen ver laten. Zijn medeplichtigen, die zich nog in Amerika bevonden, waren eveneens niet ge snapt, maar in hun plaats zaten twee dom me kerels in de gevangenis. Op een vraag van de redactie van de „Voesische Zeitung”, waarom de architect niet vroeger met deze geschiedenis voor den dag was gekomen, antwoordde de Rus, dat hjj zelden couranten leest en in de bla den nimmer sprake was van Boston, maar van Massachusetts. Toen enkele dagen gele- Ze zjjn vergezeld door heeren in smoking, die sigaren reoken, zoo groot en dik, als slechts Amerikanen ze rooken. Het is op deze wjjze dat de bewoners van Dollarland zich bj) voorkeur in Parjjs vertoonen. D. w. z. de milliardairs, want ,al is in de oogen der Pa- rjjzenaars iedere Amerikaan een kapitalist, er zjjn hier toch ook heel wat kantoorbe dienden en kleine ambtenaren, die, met huu overgespaard geld den Oceaan zjjn overge stoken om in een minimum van tijd zooveel mogeljjk van bet oude Europa te zien. In dp groote motor-cars der reisburcaux rjjden ze dan de stad door om „Parjjs by dag” en„Parjjs bjj nacht” te aanschouwen. Gisteren zag ik zulk ’n gezelschap als gewoonlijk onder leiding van een gids den voorgevel van de beroemde „Notre Dame” bezichtigen. Na eenige explicaties, die hoogstens drie minuten in beslag hadden genomen, liet de gids zjjn menschen weer in het rjjtuig stappen en toen eenige toeristen zich verbaasd uitlieten over de gejaagde wijze waarop hjj zjjn taak vervulde, ant woordde hjj: „We moeten over een aalt uur in Versailles zijn, we zjjn reeds een uur te laat.” Het reisverhaal van die Amerikanen hun familie en vrienden thuis, zou ik eens willen hooren.... NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD derzoeken van de wonde, Grace door de bom toegebracht. Mercy’s instinctmatio'e afkeer van den ouden man werd nog tienmaal zoo groot toen ze met hem alleen gelaten was. Zij trok zich gemeljjk naar ’t venster terug en keek naar buiten naar ’t maanlicht. Had zij reeds bedrog gepleegd? Tot nu toe eigenlijk nog niet. Zij had alleen beslo ten naar Engeland terug te keeren anders nieta. Tot dusver bestond er niet do minste noodzakelijkheid, om zich to Mablethorpo House, in Grace’s plaats aan te melden. Zij had nog altijd do gelegenheid haar plan in overweging te nemen de gelegenheid om, zooals haar eerste plan was geweest, een verhaal van het voorgevallene te schrjjven en dit met de brieventaech naar Lady Janet Roy te zenden. Gesteld eens dat zjj ten slotte daartoe besloot, wat zou er dan van haar worden wanneer zjj zich opineuw in Engeland bevond. Er bleef geen andere keu ze over dan nogmaals een beroep te doen op haar oude vriendin, de moeder van ’t Ge sticht. Geen andere uitweg stond vobr haar open, dan weder haar toevlucht te nemen tot het Gesticht. Het Gesticht! De moeder! Wat al herin neringen uit het verleden paarden zich aan deze twee woorden en welke van deze herin neringen vervulde wel het meest haar ge dachten? Aan wien dacht ze nu, op die vreemde plaats, en bij dit kerpunt in haar leven? Aan den man, wiens woorden tot Horace Holmcroft glimlachte. „Ik bezit een invloed waaraan niets weer stand kan bieden,” antwoordde hjj „den invloed van de Pers. Ik ben hier werkzaam Als correspondent van een onzer groote En- gelsche nieuwsbladen. Als ik 't hem vraag, aal de commandeerendo officier u een pas geven. Hjj bevindt zich hier dicht in de nabjj- Eeid. Wat zegt gjj daarvan?” Zelfs nu kostte het hagr nog moeite, niet aan *t wankelen te komen. Zjj verzamelde *1 haar geestkracht en hield hem bjj zijn woord. „Ik neem uw aanbod dankbaar aan, mijn heer.” Hjj trad een stap achteruit naar de keu ken, en bleef staan. „Mjj dunkt dat ik er wel aan zou doen het verzoek zoo geheim mogeljjk te doen”, zei de hjj. „Als ik door dat vertrek ga, zal men mjj vragen waarheen ik ga. Is er geen an dere weg om deze woning te verlaten?” Mercy wees hem de deur die op de plaats jritkwam. Hij boog en verliet haar. Zjj sloeg een vluchtigen blik op den Puitschen geip?esheer. Ignatius Wetzel zat alweder naast het bed, over bet Ijjk heenge- JtëKSPt.en, naar ’t scheen, verdiept in ’t on- Naar de Russische bladen mededeelen, ia te Nikolksk-Cessoerisk door de overetroo- ming ook een kindertehuis vernield, waarbjj een groot aantal kinderen zjjn verdronken. HONGKONG DOOR EEN TYFOON GETROFFEN. Paarden en muildieren renden door de straten. Een tyfoon heeft Hongkong geteisterd. De overheid, bang voor het instorten van de stellen op het militaire kamp van Cowloon, heeft 400 paarden en muildieren losgelaten, die voor een groot deel doodeljjk verschrikt door de straten renden. Tot dusver zjjn er twee Chineezen gewond. Een omnibus is om- vergeworpen, de tramdienst is gestoord. EEN POTEMKIN-F1LM. De Russische bemanning van de „Costi” aan het muiten. Het Egypische stoomschip „Costidat op 3 Augustus met een lading hout van Galais naar Alexandria vertrok, doch daar niet aan kwam, is thans onder Sovjet-vlag te Odessa binnengeloopen. Direct na het vertrek van Galatz, is de bemanning, die bijna uitsluitend uit Russen bestaat, aan het muiten geslagen. Zij vermoordde twee officieren en dwong den kapitein koers te zetten naar Odessa. De „Costi” is een Russisch sehip, dat na den oorlog in het bezit van generaal Wrangel kwam en later aan een Egyptische maat- schappij verkocht werd. DE OVERSTROOMING BIJ WLADIWOSTOK. Zeshonderd slachtoffers. Uil Wladiwostok wordt gemeld, dat vol gens officieuze berichten bjj de overstroo- nringsramp in het gebied van deze stad meer dan zeehonderd personen om het leven zjjn gekomen. Een dreigement. Naar luid van een telegram uit Sjanghai heeft Feng aan Tsjiang-Kai-sjek getelegra feerd, dat indien TVjiang niet opnieuw het bevel over de troepen der Zuideljjken op zich neemt ook hjjzelf, Feng, zal aftreden. v“.*—5 re«el’ fL25; elke regel meer f 0.28. Redame pet regel f 0.75 voer de eerste paginavoor de overige pagina's 1030 Rubriek „Vraag en aanbod" bij vooruitbetaling per plaatrint f 0.60 per advertentie van 5 regels iedere tegel meer f0.12 DE CHAOS IN CHINA. Beschieting. Vjjf oorlogsschepen, die, naar men meent, behooren tot het eskader der Ngoj^ciykOtf' te Temgtao, zjj». voqj WöMoeng verschenen en. h*ücn dc forten en het station bescho ten. De forten beantwoordden het vuur, waarop het eskader zich terugtrok. „HET FAILLIET VAN DEN ZOMER.” Het gesprek van den dag is hier tegen woordig „het failliet van den Zomer”, zooals de Fransche kranten het noemen. Over het algemeen wordt er erg geklaagd over do slechte zomers der laatste jaren in het alge meen en over dien van dit jaar in het bijzon der. En dat niet zonder reden. Do astrono men vinden wel is waar allerlei geleerde ver klaringen uit voor het feit dat het verschil tusseben Zomer en Win*»’’ steeds kleiner wordt, doch deze hoe logisch ongetwy- fold ook uit natuurkundig oogpunt bate» den hotel- en cafehoudere en wie het nog meer vaa een goed seizoen, d. w. z. van een echten zomer met zon en warmte, moeten hebben niet veel. Als ik het over slechte zomers in Frankrijk heb, dan spreek ik niet van het Zuiden. Men spreekt in dit verband trouwens nooit van het Zuiden. Dat is nu eenmaal het land van de zon. Wanneer daar ergens een onweer is, - dan vermelden de kranten het den volgen den dag als iets «eer bijzonders. Ik heb het echter over de meer noordelijke provincies, d. w. z. over die provincies, die. volgens Pa- rjjsche begrippen en portemonnaies vooral portemonnaies, want die inspireeren in der- gelijke gevallen gewoonljjk al het andere Fransch zijn gebleven. Het Zuiden namelijk, met zjjn luxe plaat sen en dito-prjjzen, ie voor den Paryzenaar ontoegankelijk en 'wordt reede geruimen tjjd beschouwd als tot Engeland en Amerika te behooren. Concurreer maar eens met een Franc van 20 pCt. tegen een Dollar of Pond van plm. 100 pCLI In Noord-Frankrjjk zjjn echter nog van die badplaatsen het kost bare Deauville natuurlijk uitgezonderd waar de Parjjzenaars zoo'n beetje toonaange vend zjjn. En vooral deze plaatsen zjjn het die trg door den slechten Zomer tg liiugU hebben. Want het u gpvASfiBd hoeveel Pa^ ni«üiaxs »y dezen Zomer in Parjjs zjjn. De Fransche hoofdstedelingen schijnen plotse ling tot het inzicht te zjjn gekomen dat hun stad nog veel aantrekkelijks bezit en in de stadspanen ia, soodra bet maar even goed weer ie, geen stoeltje onbezet Niet alleen de badplaatsbcdrjjven echter hebben door het wispelturige weer te Ijjden, ook voor de modemagazijnen enz. is het te genwoordig een slechte tjjd. Om maar eens iets te noemen, strooboeden bijvoorbeeld, die vroeger in den zomer bjjna evepveel gedra gen werden als andere hoeden in den winter, ziet men de laatste jaren bijna niet meer. In Londen moet dit artikel zelfs zoozeer uit de mode zjjn geraakt dat een heer, die met zulk een hoofddeksel getooid door de straten der Engelsche hodfdstad wandelde, een soort volksoploop veroorzaakte. Iets dergelyks heb ik tenminste in een Engelsche krant gelezen en hoewel het misschien wat overdreven ie, is er toch in ieder geval uit op te maken, dat de stroohoeden in Londen meer en meer uit de mode raken. En in Parjjs gaat hef ook al dien kant uit Begin Juli tenminste hiel den de groote modemagazijnen reeds uitver koop van aomerartikelen en de mooiste hoe- den1^* - - prjj dien h'ad, was de stadstram, waarvan verscheide ne beambten in uniform aan de uitspattingen deelnamen. Het waren werklieden der stede lijke electriciteiteccntrale, die met ijzeren sta ven de deuren der Universiteit poogden te vernielen en die zes daar dienstdoende po- litie-agenten nedersloegeu en twee van hen ernstig verwondden. Trambeambten in uni form mishandelden agenten, waar zjj hen slechts konden overmeesteren. Vóór het in brand gestoken Justitiepaleis zag men wel dra een vrachtauto met aanhangwagen ver schijnen, waarin 100 mannen, die met mede gebrachte werktuigen de, politiemannen, die met opoffering van hun leven trachtten te redden wat er nog te redden was. te lijf gin gen. Deze vrachtauto droeg het opschrift: „Sterfelijke grondwerken.” Ook andere gemeentelijke automobielen en wagens vervoerden stadebeambten. gewa pend met breekijzers, pek fakkels, enz. Reeds te 8 uur morgens verzamelden zich de werklieden der gas- en electriciteita- fabrieken en sloten zich bij do oploopen aan. Zij vielen politie-agenten aan en wierpen hnn zand in de oogen. Bij den houw van een bar ricade hielpen geuniformde tramheambten Ijverig mede „Het Volk” bljjft nog steeds volhouden, dat do Oosten rijk sche socialisten Weenen hebben „gered;” dat zij in het geheel niet aan daden van rebellie hebben deelgenomen, maar als de eigenlijke ordebewaarders op traden; dat de socialistische burgemeester der hoofdstad als de meest wijze bestuurder is opgetreden en de politie als een provocee- rend corps agenten enz. Het kan niet on nuttig ziin, tegenover deze wijze van voor stellen de volgende meer objectieve mede delingen te plaatsen, do«r dr. A. B. Zim mermann, gewezen Hooge Commissaris van den Volkenbond voor Oostenrijk, in „De Tel.” gepubliceerd: De Socialisten verotdicoordcl^k. Het is begrijpelijk, dat het Weensehe op roer thans nog het onderwerp van vele ge sprekken in Oostenrjjk is ep het valt den bui tenlander niet moeiljjk zich een indruk te vormen van de daaromtrent bestaande op vattingen. Er heerscht een algemeen gevoel van ver bittering over de houding der socialistische leiders, die overal, te toowel als op het land jp <]e bergen, verantwoordelijk gesteld worden voor de atroomen bloeds, waarop de misleiding der massa's uitliep. Er is niemand, die in allen ernst de schuld van de aanvoerders der socialistische party overbrengt op de communisten: een ieder zegt, dat de boiejewisten slechts gebruik heb ben gemaakt van de gelegenheid, die hun door de machthebbers op bet roode stadhuis en door hun pers gebodeiewas. Daarnaast kan men groote voldoening vaststellen over de beteugeling der onlusten, al is ook ieder er van overtuigd, dat het aan tal slachtoffers vermoedelijk minder dan een vierde zou hebben bedragen, indien de soci alistische burgemeester niet verhinderd had, tjjdig militaire hulp in te roepen. De christelijke „Hcioiicehren” breken de revolutie-bewegiruj. Toen het bericht van wat zich in de hoofd stad afspeelde bekend werd^maakte zich van heel de weldenkende bevolking een zóó groote verontwaardiging meester, dat één al- gemeene spontane beweging door het land ging. De burger- en boerenwachten, do Heim- wehren verzamelden zich ook daar waar geen oproep plaats had. Van de bergen, uit de verlegen dalen, ja van de alpenweiden en de Sennhütten trokken mannen en jongelin gen naar de naaste stad, soms met stillegging van den oogstarbeid. Men meldde zich aan, men stelde zich naait het wettig gezag, men verklaarde zich tot elke «laad van tegenweer bereid, ook bereid naar Weenen te trekken on daar eens en. vooral op ’a lands zaken orde te stellen. Roode Gemeente-ambtenaren maken de straat-revolutie. Op 26 Juni heeft in het parlement een be spreking der onlusten plaats gehad. De Mi nister van Binnenlandsche Zaken heeft bij die gelegenheid een volledig verslag, aan de han’t van politieberichten en onpartijdige ge tuigenverklaringen uitgebracht. Eenige voorvallen, die in het nauwelijks bekend zijn geweest, daaraan ontleend: Het eerste bedrijf dat staakte, nog voor dat eenige daad van geweld had plaats ge- P«t kwartaal voor Alkmaar. 2. Voor buiten Alkmaar. 2.85 Met Geïllustreerd Zondagsblad f 0.60 hooger haar hart waren doorgedrongen, wiens in vloed haar had gestrkt en getroost in de kapel van ’t Gesticht. Een van de schoon ste plaatsen in zjjne preek was door Julius Gray uitsluitend gewijd om zjjn gehoor te waarschuwen tegen de verderfelijke in vloeden van valscbheid en bedrog. De woorden die hjj had gesproken tot de onge lukkige vrouwen rondom hem woorden van deelneming en opbeuring die nog nooit te voren tot haar waren gericht kwamen Mercy Merriek in ’t geheugen, alsof zij ze eerst een paar uur geleden had gehoord. „O! fluisterde zjj, toen zjj aan haar plannen en voornemens dacht, „wat heb ik gedaan, wat heb ik gedaan?” Zjj keerde zich van het venster af met eene onbestemde opkomende gedachte om den heer Holmcroft na te loopen en hem te rug te roepen. Toen zjj weder naar het bed keek, stond zjj In eens tegenover Ignatius Wetzel. Hjj was juist opgestaan om haar iets te vragen. Hjj hield een witte zakdoek in de hand den zakdoek dien zjj aan Grace had geleend. „Dat heb ik in haar zak gevonden,” zeide bjj. „Daar staat haar naam op geteekend. Ze moet eene landgAoote van u zjjn.” Hjj las met eenige moeilijkheid do letters die er op geschreven waren.’ „Haar naam is Mercy Merrick.” Zjjn lippen hadden het gezegd niet de hare. Hjj had haar den naam gegeven.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1927 | | pagina 1