„ONS BLAD”
BureauHOF 6, ALKMAAR - Telefoon
io. *08
Ft*
BRIEVEN UIT FRANKRIJK.
Watten- en Wollen Dekens.
-
5$
BUITENLAND.
DE WILD
Abonnementsprijs i
Korte Berichten.
FEUILLETON.
BOETVAARDIGHEID.
Verspreide Berichten.
AdvertentieprU* s
Aan alle abonné*» wordt óp aanvrage gratia een poll» vergtrekt, wlka hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 3000.f 750.f 250.—f 125.—f50.f 40.—
WIJ HEBBEN ENORME SORTEERING
H. d. J.
-n-
•n
(o>-
NEGENDE HOOFDSTUK.
Berichten uit Mannheim.
(Wordt vervolg.I.
DE CHAOS IN CHINA.
i kolonel Rose-
luwing aan mij
regel f 0.75 voor de eerste
Rubriek „Vraag en i
Manufacturenmagazajn „De Tijdgeest.”
MAGDALENENSTRAAT B 17, ALKMAAR.
Laat «var Botar straat,
Talaf. 34 an 30.
HAARDEN an
KACHELS
dat de slag nog
slag van den F
maanden duren es zal vermoedélyk ook
hebben zijn Verdun, zjjn Chemin dee Dames,
den
NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD
Par kwartaal voor Alkmaar. f X—
Voor buiten Alkmaar. 2.85
Met Geïllustreerd Zondagsklad «i f OM hocger
Bjj d«n Niagara-waterval ia een auto
door het hekwerk heengereden en naar bene
den geetort. De drie inzittenden werden ge
dood.
Vier beambten van het Hongaarsche
gezantschap in Konetantinopel, waaronder
twee vrouwen, zijn Zondag bij een zeiltochtje
op de zee bij het Prinseneiland verdronken.
Naar men uit Brussel meldt, is gisteren
in een kolenmijn te Fleurus (provincie Hene
gouwen) een groep-arbeidsrs door Qgn mjjn-
gasontploffing, vertast. Drie hunger- werden
twee uren later dood opgehaald.
De Lithausche autoriteiten hebben de
wegens verdenking van spionnage op Ll-
thausch gebied gearresteerde Poolsche grens
soldaten, weder vrijgelaten.
„Mijn gift is naamloos."
Terwijl zij dit zeide, werd de deur der lees-
zaa geopend. Tot haar onuitsprekelijke
teleurstelling kwamen Lady Janet Roy
en Horace Holmcroft tegelijkertijd de kamer
binnen.
„Julius!" riep Lady Janet uif, terwijl zij
haar handen van verbazing ineensloeg.
Hij omhelsde zijn tante. „Gij ziet er best
uit, Mylady," zeide hjj. Hij reikte Horace do
hand. Deze gaf hem in ’t voorbijgaan de zijne
en trad daarop naar Mercy toe, die langzaam
mot hem naar ’t andere einde der kamer
wandelde. Julius maakte van die gelegen
heid gebruik om ongestoord met zijne tante
to spreken.
„Ik kwam hier binnen door den winter
tuin," zeide hij, „en vond deze jongedame in
de kamer. Wie is zij?”
„Stelt ge zooveel belang in haar?” vroeg
Lady Janet op baar deftigen, epotachtigen
toon.
Julius beantwoordde die vraag met een
enkel veelbeteekenend woord: „Onuitspreke
lijk!”
Lady Janet riep Mercy om by haar te
komen.
„Kindlief,” zeide zy, „laat ik u eens for
meel aan mijn neef voorstellen. Julius, dit is
miss Grace Roseberry Plotseling bleef zjj
steken, nauwelijks had zy den naam uitge
sproken, of Julius keek op akof deze mede-
iae. „Wat scheelt u
plomatieke voorbereiding tot zulke confe
renties bewezen, zonder welke het ónmoge
lijk schijnt alle bestaande feiten binnen één
verband te brengen uit hetwelk later over
eenstemmende besluiten kunnen voortsprui
ten.”
Daarop verklaarde Villegas de vergadering
geopend.
Besprekingen van Briand en Stresemann.
Talrijke diplomatieke besprekingen hebben
plaats gehad, Briand ontving bezoeken van
de vertegenwoordigers van Roemenië, Grie
kenland, Oostenrijk, Japan en tenslotte van
Stresemann. De eenige getuige van dit ge
sprek was Hesnard, de chef van het pers
bureau van het Franschc gezantschap te
Berlijn. Do twee staatslieden onderhielden
zich over het ophanden debat over ontwa
pening en veiligheid en over de voorberei
ding van de algemeene conferentie. Strese-
mann verklaarde, dat Duitschland zeer te
leurgesteld zou zyn als de Volkenbond onder
voorwendsel van bepaald recente gebeurte
nissen, als de mislukking van de driemogend-
heden-conferentie het voorbereidingswerk
vertraagde, dat in Maart in den boezem van
de voorbereidende ontwapeningscommissie
begonnen is. Briand stelde Stresemann gerust
over de gezindheid van Frankrijk op dit
punt.
Eindelijk praatten de ministers over de
sterkte van de bezetting van het Rijnland.
De commissies.
De vergadering heeft zich gistermiddag in
6 groote commissies gesplitst, die hun voor
zitters als volgt kozen:
de eerste commissie, die de rechtskundige
zaken behandelt, de Japanner Adatci;
de tweede commissie', die alle zaken betref
fende de technische organisatie van den Vol
kenbond behandelt, de CanaSees Dandurand;
de derde commissie, die van ontwapening,
de Tsjech Benesj;
de vierde commissie, die van de begroe
ting. onze landgenoot prof, van Eysinga;
de vjjfde commissie, die van humanitaire
zaken (opium, kinderbescherming enz.) de
Noorsche Kamerpresident Hambro;
de zesde commissie, de politiek, commissie,
de Luxemburger Becb.
In het Weensche district Ottakring
botsten twee trams tegen elkaar, waarbij er
een uit de rails sprong en dwars in de andere
drong. Daardoor werden ongeveer 30 per
sonen gekwetst, voor het meerendeel ernstig.
Het overlijden wordt gemeld van admi
raal Sada Kisji Kato, bevelhebber der Ja-
pansebe vloot die tijdens den grooten oorlog
de Duitsche basis Tsingtao belegerde.
Door een onbekende is een revolver
schot gelost op Steger, den secretaris van
het consulaat dér Vereenigde Staten te
Dresden. De aangevallene werd gewond. Do
dader is gevlucht.
Dat geïllustreerde politie-nieuwsblad dan
teekent blijkens de reproductie in „The
Univrse” het geheele drama zóó echt, dat
het voor velen wel weer opnieuw „waar ge-
•beurd” moet schijnen. Zoo blijven lasterbe-
richten gehandhaafd.
ONTZETTEND FAMILIEDRAMA.
Een Haliaan vermoordt zijn gezin.
Te Youngstown in den staat Ohio heeft een
werkloos Italiaansch metaalbewerker zeven
leden van zyn gezin met revolverschoten
om het leven gebracht. Met het eerste schot
doodde hjj zijn vrouw, vervolgens ver
moordde hij zyn drie dochters en drie klein
kinderen; ten slotte werden zjjn schoondoch
ter, twee buren en een politieagent ernstig
door hem gewond. Als door een wonder zyn
drie andere kleinkinderen behouden geble
ven. De arme kleinen werden schreien^
naast de lichamen der dooden gevonden.
By zijn verhoor voor de politie verklaarde
hy, dat hij het geheele gezin had willen uit
moorden. Hij had zyn revolver een paar
maal opnieuw geladen en zelfmoord willeu
plegen, doch het wapen weigerde toen.
22.)
«Mag ik u eene kleine bijdrage aanbie
den?” zeide zy levendig.
Een blos bedekte voor een oogenblik zyn
bleeko wangen, toen hy in het schoone me
delijdende gelaat zag.
„Neen! neen!” zeide hy met vriendlijken
glimlach, „al ben ik ook een geestelijke, toch
draag ik den bedelzak niet overal rond.
Mercy wilde hem de beurs opdringen. De
spotachtige uitdrukking vertoonde zich weer
in zyne oogen, toen hij zich ijlings van de
beurs afwendde.
„Breng mij niet in verzoeking!” zeide hy.
„De zwakste van alle stervelingen is een
geestelijke, door een liefdegift in verzoeking
gebracht.” Mercy bleef aandringen en be
haalde de overwinning; zy liet hem de waar
heid van zyn eigen diepe waarneming van
het menschelyk karakter bewijzen, door een
geldstuk uit de beurs te nemen. „Als ik ’t
dan moet aannemen zal ik ’t doen!” zeido
hy. „Ik dank u voor ’t goede voorbeeld dat
ge geeft! Ik dank u voor de tijdige hulp die
gij verleent! Welken naam moet ik op mijn
fijst zetten?”
Mercy wéndde beschroomd het gelaat af. ---
J»Qecu naam,” zeide zij met flauwe stem, deeling hem zeer verbaasde. „Wat scheelt u
NIEUW GEÏLLUSTREERDE
I PRIJSCOURANT GEREED.
Alleen
I kwallteitaartikalan
goedkoop.
Vier generaals gefusilleerd.
Naar wordt gemeld, zullen 10.000 man, die
door de nationalistische strijdkrachten van
Nankinq gevangen zijn genomen, naar Sjang-''
hai en Hankau worden getransporteerd, ten
einde bij het nationalistische leger te wor
den ingeijjfd. Voorts wordt gemeld, dat vier
Noordelijke generaals door de nationalisten
gefusilleerd zijn.
Het schijnt, dat generaal Boen Tsjoean-
fang Poekau heeft ontruimd en zyn strijd
krachten thans te Toengtsjau aan den Noor
delijken oever der Jangtse concentreert.
DE PAUS EN DE MEXICAANSCHE
KATHOLIEKEN.
Woorden van troost.
De Paus ontving twintig Mexicaansche Ka
tholieken, die onder leiding van mgr. Guinee
naar Rome gekomen waren.
De H. Vader sprak de pelgrims hartelijk
toe en spoorde hen aan de hoop op een be
tere en rustiger toekomst niet op te geven.
In het H. Land, waarheen de pelgrims nu
willen verder reizen, zeide de H. Vader zul
len zy een Calvarieberg vinden, welke hen
met alle sterkte er aan zal herinneren, dat
op den Calvarieberg de opstanding volgt.
De Paus berioot zjjn rede met den pel
grims, hun families en alle Katholieken van
Mexico die thans zooveel moesten lijden, Zyn
zegen te geven.
DE ACHTSTE
VOLKENBONDSVERGADERING.
De opening.
De by< enkom»nfaa den Volkenbond
is gistermorgen te kwart voor 11 door voor
zitter Villegas (Chili) geopend. De vergade
ring was goed bezet doch de publieke belang
stelling gering. Villegas gaf eerst een over
zicht van de werkzaamheden van den bond
over het afgeloopen jaar, waarby hy in het
bijzonder stilstond bij de oeconomische we
reldconferentie en de pogingen tot regeling
der beperking der bewapening. De misluk
king der Geneefsche conferentie tusschen de
drie groote zeemogendheden werd betreurd,
maar de voorzitter sprak de verwachting
en de overtuiging uit dat het hooge doel niet
uit het oog zou worden verjw»»
__j,Het is Uj verwondefén, vervolgde
viiKgkS, „dat een algemeene ontwapenings
conferentie, die zich dus tot alle staten zou
moeten uitstiekken, op moeilijkheden is ge-
stooten. Toch moet de bodn m. i. het ont-
wapeningsvraagstuk van dit standpunt blij
ven bezien, hetwelk alleen een uiteindelijke
oplossing doet verwachten. De nog te ver
richten arbeid is ontzaglijk, maar de Volken
bond heeft, als het ware in etappen, toch
reeds een deel ervan overwonnen, en zich
bij voorkomende gelegenheden op de hoogte
van zijn taak getoond. Vol moed is de Vol
kenbond aan de taak begonnen, die zijn op
richters hem voorgeschreven hebben en hoe
moeilijk de volbrenging ook schijnt, er is
een strooming van' ernstigen goeden wil die
op den duur over alle hinderpalen zegevieren
moet. Zelfs als de algemeene grondslag voor
een conventie zal gevonden zyn, weten we
dat de ontwapening nog niet bewerkt zal
wezen.”
Komende tot de maritieme conferentie zegt
Villegas: „De besprekingen tusschen de 3
groote zeemogendheden hebben de noodza
kelijk van een zorgvuldige technische en di-
toch?” vroeg zy scherp..
„Niets,” antwoordde hij met eene buiging
voor Mercy, zeer verschillend van zyn vroe
gere ongedwongen manieren. Zy ook bal
zijne verbazing opgemerkt, toen Lady Janet
den naam noemde, waaronder zij bekend
was. Deze verbazing had natuurlijk haar oor
zaak. Welke mocht die zijn? Waarom keerde
hij zich om, nadat hjj voor haar had gebo
gen en sprak hy Horace aan met een pein-
zenden blik, alsof zjjn gedachten ver van zjjn
woorden verwijderd waren? Hij had eene
algeheele verandering ondergaan, en deze
verandering dsgteekende van het oogenblik,
waarop zyne tante den naam had uitgespro
ken, die niet de hare was den naam dien
zij had gestolen!
Lady Janet riep Julius tot zich en liet
Horace vry naar Mercy terug te keeren.
„Uw kamer is voor u gereed,” zeide zjj. „Gij
blyft natuurlijk bier logeeren?” Julius nam
deze uitnoodiging aan nog altyd met het
uiterlyk van iemand, die ergeife over na
denkt. In plaats van zijne tante aan te zien,
terwjjl hjj haar antwoordde, sloeg hjj een
blik op Mercy, waarin de hoogste verbazing
was te lezen; Lady Janet tikte hem onge
duldig op den schouder „Ik ben gewoon, dat
men mij aankjjkt als men tot mjj spreekt,"
zeide ze. „Waarom kijkt ge toch zoo onaf
gebroken naar mjjne aangenomen dochter?”
„Uw aangenomen dochter?” herhaalde Ju
lius terwijl hjj ditmaal zijne tante aankeek
HOE LASTERBERICHTEN BLIJVEN
BESTAAN.
Het „drama in het klooster”.
Men zal zich herinneren, hoe voor eenigen
tjjd ook in de Nederlandsche pers een be
richt verscheen over een wanhopigen vader,
die in een klooster in Spanje
doodschoot
Hoewel het Engelsche weekblad „The Uni
verse” op onderzoek uitging en weldra bleek
dat het geheele bericht louter verzinsel was;
hoewel bovendien de eertse verspreiders in-
Engeland van dat bericht, de persbureaux
„Central News" en Reuter inmiddels hun
„vergissing” bekenden, lieten de Engelsche
en Nederlandsche bladen een tegenspraak
tot nog toe achterwege.
De Spaansche bladen hebben kostelijk den
draak gestoken met deze wjjze van bericht
geving, die natuurlijk daarom zulk een suc
ces kon hebben, omdat het ging tegen het
katholieke Spanje.
Gebleken is, dat voor het eerst een
rucht wat men zou kunnen noemen
laster in wording ontstond in Gibraltar.
Het merkwaardigste is nu, dat de Engel
sche bladen en persbureaux het geheele
bloedige kloosterdrama geloofden, omdat het
in Gibraltar algemeen werd verteld. En in
Gibraltar geloofde men het algemeen....
omdat het zoo zeker in de Engeftche bladen
Stond.
„The Universe" vestigt nu weer de aan
dacht op een teekening van „The Illustrated
Police News".
Een eigenaardigheid van Parjjs is, dat
geen twee klokken er denzelfden tjjd aan-
w ijzen. Ik hem het natuurlijk over die klok
ken, die aan openbare gebouwen en zoo
zyn aangebracht. Over die klokken dus. dia
als het ware uitverkoren zyn den offlcieelen
tjjd aan te geven. Nu kan het beat sjj*. -dat
ze dien inderdaad aangeven, maar dan hou
den zo er toch ieder een eigen oficieelen tjjd
op na.
Een der medewerkers van ,,L’ Intransi-
geanr' byv. vertelt dat hij uitgenoodigd was
voor een diner dat om acht uur zou aanvan
gen. ,Jk was, zeg( hy, op den grooten Boule
vard, toen ik bemerkte dat mjjn horloge was
blijven stil staan. Kijkend op de klok Carre
four Montmartre, zag ik tot mjjn schrik dat
het reeds tien minuten voor half acht wat.
Ik had nog maar juist den tjjd zoo gauw
mogeljjk naar huis te gaan en me te -verklee-
Jen. Vjjftig meter van mjjn woning was ook
zoo’u stadsklok, doch deze had het eer»» 5
minuten over h»‘J "^ven
jk was wel wat verwonderd, maar daar
ik moe en dorstig wae, besloot ik ergens wat
te gaan uitrusten en iets te drinken. Ik had
nu immens toch den tjjd. Een minuut of
tien later wandelde ik kalm naar huis, toen
ik tot m'n ontzetting bemerkte dat het kwart
voor acht was. Zenuwachti& en gejaagd
kleedde ik me om en m’n das nog recht
trekkend, rende ik do straat op om qen taxi
aan te roepen. Juist als er een aankomt,
zie ik dat het tien minuten voor half acht
is. Onnoodig dus die kosteu to maken. Ik
stap, geheel kalm nu weer, in de tram. Deze
echter, brengt me na eenigen tijd weer voor
bij zoo n stadsklok en deze wyst kwart over
acht aan. Met lianden en voeten werkend,
weet ik me door de menschenmaesa iu de
tram heen te werken en me als het ware uit
dit vervoermiddel gooiend, Spring ik in de
eerste de beste taxi. Als ik dan eindelijk, met
afgerukte knoopen, een scheefzittende das
en een gehavende boord, moe en gejaagd,
bij m'n vrienden aankom, sla ik nog het
Lady Janet's nieuwsgierigheid was zeer
geprikkeld. Toen zy Julius had gevraagd
haar te vertellen wie toch de onbekende
dame was, van wie hjj in zijn brief melding
maakte, had hjj haar aangenomen dochter
aangekeken; en toen zy hem daarop ff®"
vraagd had, wat haar aangenomen dochter
daarmede had te maken, had hjj verklaard,
dat hjj daarop niet kon antwoorden, terwijl
miss Roseberry in de kamer was.
Wat bedoelde hjj daarmee? Lady Janel
nam zich voor dit uit te vinden.
„Ik heb een afkeer van geheimzinnigheid,’
zeide zjj tot Julius. „En wat geheimen aan
gaat, ik beschouw die als een der uitvloei-
eels van eene slechte opvoeding. Het past
menschen van onzen rang niet, in hoeken U
staan fluisteren. \ls ge dan volstrekt go
heimzinnig wilt zyn, kan ik u een hoek in d«
leeszaal aanbieden. Kom mede.”
Julius volgde met tegenzin zyne tant^
Welk ook het geheim mocht wezen, het wat
duidelijk, dat hij ermee verlegen was om 1
zoo op staanden voet mee te deden.
en wel zeer ernstig.
„Zeker! Als do dochter as
berry, ie zjj reeds door aami
verwant. Dacht ge soms, dat ik een vonde
ling had opgeraapt?”
Het gelaat van Julius klaarde op; hjj
scheen zich verlicht te gevoelen. ,.Ik had den
kolonel vergeten,” gaf hjj ten antwoord. Na
tuurlijk is het johge meisje aan ons verwant,
zooals gij zegt.’
,,'t Doet mij waarlijk genoegen u te heb
ben gerustgesteld, dat Grace geene indring
ster is," zei Lady Janet met koddige deftig
heid. Daarna nam zij Julius bij den arm en
bracht hem buiten het gehoor van Horace en
Mercy. „Wat nu dien brief van u aangaat,”
vervolgde zjj: „daar komt één regel in voor,
die mjjne nieuwsgierigheid heeft gaande ge
maakt. Wie is die geheimzinnige dame, die
gij my wenscht voor te stellen?"
Julius ontstelde en veranderde van kleur.
„Dat kan ik u niet zeggen,” fluisterde hjj.
„Waarom niet?”
Tot Lady Janet's onuitsprekelijke verba
zing keek Julius, in plaats van antwoord te
geven, nogmaals naar haar aangenomen
dochter.
„Wat heeft zjj daar na* te maken?” vroeg
do oude dame, die baar geduid met hem be
gon te verliezen.
,Jk kan ’t u onmogeljjk zeggen,” ant
woordde hy ernstig, ,t»‘rwjjl miss Roseberry
in de kamer is.”
Opstootjes te Parijs.
Gaat de Frank rijzen of dalen?
De Parijsche gemeenteklokken.
Ook Parjjs heeft zjjn Sacco en Vanzetti-
opstootjes gehad. Ook in Parjjs ie er ge
vochten tusschen demonstranten („muitelin
gen" worden ze hier kortweg genoemd) en
de politie.
De politie die haar plicht deed en de de
monstranten die.... ja, wat deden, wat wil
den?
Het is hier niet de plaats om uit te wei
den over 't verschrikkelylu: lot van Sacco en
Vanzetti, over het al- of niet echuldig zyn
der ter dood gebrachten, bet voor en het te
gen der doodstraf. Maar wat doel hebben die
opstootjes, die tobh alleen maar weer op
nieuw menschenlevene kunnen kosten, op
nieuw ellende en verdriet met zich 'kunnen
brengen. Het is gelukkig nog al goed afge
loopen in Parjjs, maar toch heeft er weer
bloed gevloeid, toch zyn er weer slachtof
fers gevallen, aan beide kanten.
Zooals altjjd bij dergeljjke „demonstraties”
zyn er ruiten stukgegooid, winkels geplun
derd, schade aan openbare en particuliere
gebouwen aangericht enz. Het totaal der
schade wordt op twaalf millioen geschat.
Twaalf millioen francs, die staat en stad
zullen re.stitueeren. Het ryk zal 60 pCt., de
stad 40 pCt. vrgoeden, meen ik, maar ten
slotte komt het toch hier op neer, dat allej
gaat ten koste der belastingbetaler», en daar
toe behooren zoowel de muitelingen ale de
politieagenten
Vooral op den Boulevard Sebastopol, een
der kleino Boulevards, is het, twee nachten
achtereen, warm toegegaan. En den volgen
den dag waren de sporen van het nachtelijke
drama er nog duidelijk zichtbaar. Honderden
en honderden nieuwsgierigen verdrongen
zich om naar vernielde deurposten, uit den
grond gerukte ijzeren hekken enz. te kijken.
Houten omheiningen waren aangebarcht,
daar waar de voorzijde van een huis bcsclia-
digd was of waar een winkelruit vernield.
Het leek iets op een voorloopig verband en
dó agenten deden denken aan verplegers,
die bjj gewonden oppasten, terwjjl de nieuwe-
gierigen als bezoekers schenen te fungee-
ten
Toch liet ook thans het goede humeur
den Parijzenaars niet geheel en al in den
steek
Op dienzelfden Boulevard Sebastopoi is
o.a. een groot modemagazijn. Ook van dit
magazijn waren <le etalageruiten vernield.
Achter die ruiten stonden de mannequins,
Van die gewone houten poppen, die men in
allo modemagazijnen aantreft.
Deze modepoppen echter, hadden achter
etalageruiten gestaan, waarvoor gevochten
was, achter ruiten, die door steenworpen
misschien zelfs wel door verdwaalde kogele
vernield waren.... Den volgenden mor
gen had de een het hoofd
ander urn den arm enz. En do
Cëtlwlgé, <le onvermijdelijke nieuwsgierigen
„badauds" noemt de Parijsche pers zo
minachtend, badaud beteekent zoo iets als
aangaper of lanterfant de badauds dan,
schoolden samen en maakten zich vrooljjk
over die epitsvondige, geestige reclame en
oproer en gewonden waren vergeten.
Zo zyn niet erg gezien, die badauds, bij
de politie niet en niet by de pers. En inder
daad, bij vechtpartij, brand of wat voor on
aangenaams er op den openbaren weg ook
gebeurt, altijd kan men op een dichte haag
toeschouwers "rekenen waar zo steeds zoo
gauw vandaan komen, is hm altijd waer op
nieuw een raadsel en meestal zjjn zij het,
die der politie de meeste moeite verschaffen.
Maar zoo zal het wel in alle steden, in allo
dorpen zijn, overal weten de menschen graag
ales en ie tenslotte niet de nieuwsgierig
heid de oudste menschelijko ondeugd?
Er wordt hier tegenwoordig veel geschre-
Vaa 1—5 regels fl.25j elke regel saeer f 0.25. Reclame pet
M^df^0.75vocc de ecnrt^p^ina^voor de overige pagina^ f 0 Jp» j
10.60 per advertentie van 5 regel»iedere regel^metf 70112?
figuur van veertig minuten te vroeg te zyn
Ik zou er niet voor durven inetaan, dat dit
verhaal niet wat overdreven is, maar een
feit is het, dat de officieele klokken in Pa
rijs zeer ongeljjk gaan.
ven en gesproken over het op booger peil
brengen van den Frank of waarmede ve
len zich reeds tevreden zouden stellen
een voorkomen van een nieuwe daling. „La
betaille du Franc” is voor hen, die haar den
laatsten tjjd gevolgd hebben, heel interee-
sant.
Ruim een jaar is het ongeveer geleden,
dat de Frank op 1 Engelsch Pond k 240.
d.i. k 6 cent, stond en door een mirakel,
waarvoor Poincaré even verantwoordelijk ie
als Joffre ’t is voor dat van de Marne, is de
Frank thans opgevoerd tot 1 Engelsch Pond
k 124.En nu, zooals toen, is het zeker
niet geëindigd is. De veld-
Prank zal ook maanden en
zal vermoedël^k
zjju Montdidier. D.w.z. zoo kan het gaan,
indien het gevecht wordt voqrlgeset onder
denzelfden bevelhebber. Maar zooals in 1916
Joffre vervangen is geworden, waardoor zjjn
grootsch opgezet offensief tot «taan werd ge
bracht en de vjjand gelegenheid kreeg weer
wat op adem te komen en waardoor zoo
als de meeste Franeche bladen thans schrij
ven een mooie gelegenheid verloren is
gegaan om den oorlog veel eerder to beëin
digen, zoo is hét nu niet uitgesloten dat
Poincaré vervangen wordt.
De politiek in het algemeen en de Fran-
sche in het bijzonder, is zeer moeilijk te be
grijpen; maar, indien men slechts rekening
houdt met de feiten, d. w. z. met de, van alle
politieke franje ontdane, waarheid, dan zal
men in het aigem< en belang, met de meeste
Franechen, hopen op een aanblyven van „1’
homilie du miracle du franc" en men zal het
voelen als één dier ondoorgrondelijke ge-
heimzinigheden der politiek, dat dit aan-
bljjven nog zoo onzeker is. Maar in de po
litiek wordt nu eenmaal geen rekening ge
houden met het sportieve Engelsche spreek
woord ,J<evir change a winning team".
GIRO ALKMAAR 104833
GIRO ALKMAAR 104833
