Eenruilers en Hasgias
concurreerende prijzen.
Noord-Holl. Glashandel,
NLKMRRR. ZHRDMRRRT 35.
Zaterdag IO September 1VR7. giro alkmaar kmm3 ale Jaargaap
„ONS BLAD”
BureauHOF 6, ALKMAAR - Telefoon
A
5». «12
WEEKOVERZICHT.
Korte Berichten.
BUITENLAND.
Advertentieprijs i
f750.-f250. f 126.—f Ra—, f 40.-
FEUILLETON.
BOETVAARDIGHEID.
- - - - - - -- - -
Verspreide Berichten.
Abonnementsprijs t
Aan alls abonn6*s wordt op aanvrage gratie een polls verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 3000.—
■f Mll, au BI I r I. I n
De Wereld rondom ons.
GIRO ALKMAAR I84M3
doodzonde hield de
01
van,
be-
TIENDE HOOFDSTUK.
lai
DE VOLKENBOND.
Rede van Vandervelde
In de ochtendzitting van gisteren hebben
TELEFOON 3«O.
NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD
EX-KONING FERDINAND VAN
BULGARIJE.
Hij wil naar zijn land terug.
Naar uit Boekarest wordt gemeld, heeft
ex-koning Ferdinand van Bulgarije het plan
ipgevat naar Bulgarije terug te keeren..
De regeering van Roemenië heeft den ex-
koning toestemming gegeven voor de door-
reis.
laatste regelen van den brief te 1<
„Waarom doet gij dat?” vroeg
scherp.
„Gjj moogt het einde van -den brief gerust
zelve lezen, Lady Janet,” antwoordde Ju
lius. „Maar vóór gij dat doet, zou ik u
gaam op eene zeer grooto verrassing willen
voorbereiden. Wees bedaard en laat mij met
rust voort lezen, totdat ik de beide laatste
woorden ontbloot, waarmee de brief van
mjjn vriend eindigt.”
Zooals hjj zich had voorgenomen, las hy
het slot van den brief, dat aldus luidde:
Van 1—5 rag**, f 1.25; sik, aagtl aw f IJL JtadMw m
Ngd f 0.75 voor «fa
Rubriek „Vraag an aanbod** bR vooruMiatSne per plaatrins
f 0.60 per advertentie van 5 regels; fadere r^ri rê f,l£
komt ervan, als men z’n voorstellen dagen
te voren publiceert en ze daarmee geeft in
de handen van de alaaogenden.
Voorai onder de kleinere mogendheden
maar toch niet alleen by deze waardeert
men het nu juist, dat Nederland zonder voor
af anderen te polsen, zjjn voorstel heeft ge-
daan en aldus duidelijk de volkomen onaf
hankelijkheid en zelfstandigheid van de Vol
kenbondsleden heeft gedemonstreerd.
Men was er in ’t Genèfsche schooltje zóó
aan gewend, dat geen der kleinen een pot
lood mocht oprapen of „naar achter” gaan
zonder toestemming van de meesters Cham
berlain en Briand, dat de wèl-overwogen
demonstratie van zelfstandigheid in gelijk
gerechtigdheid, nu dubbel gewaardeerd
wordt.
ONLUSTEN IN LITHAUEN.
Volgens in het Memelgebied ontvangen
berichten is het gedurende den laatsten tyd
on.
lusten gekomen. Te Tauroggen is het tot
botsingen gekomen.
Het is echter moeilijk den juisten ontvang
te schatten, daar alle berichten door de mi
litaire censuur worden opgehouden.
Burgemeester Walker van New-Vork
werd met zyn ecbtgenoote door den H. Va
der in particuliere audiëntie ontvangen.
Tijdens de staking ugn chauffeurs,
werkzaam in het expeditiebedrijf, kwam het
te New-York tot botsingen tusechen politie
en stakers. Dezo laatste wierpen van de da
ken met eteenen naar vrachtauto’s, welke
onder politiegeleide door werkwilligen naar
hun plaats van bestemming werden gebracht.
Uit New-York wordt gemeld, dat een
geweldige brand het grootste deel der han
delswijk van Bahia (Brazilië) heeft verwoest.
De blusecbingswerkzaamheden werden aan
vankelijk zeer door watergebrek bemoeilijkt.
De Canadeeecbe premier heeft te ken
nen gegeven, dat in de volgende parlements-
zitting waarschijnlijk een wetsvoorstel zal
worden ingediend, waarbij trane-atlantische
vliegtochten van Canada uit verboden wor
den.
Donderdagnamiddag zyn in de nabijheid
van Oberdaohsetten (Beieren) van trein No.
90 de locomotief, de bagagewagen en vier
personenrijtuigen ontspoord. Verscheidene
reizigers zijn gekwetst
Naar uit Tokio wordt gemeld is de kei
zerin van Japan verblijd met de geboorte
van een dochter.
Een bericht uit Ragusa meldt, dat in de
nabijheid van Malta een Joego-Slavisch oor.
logsschip gekapsysd is. Naar verluidt kon de
'e liau ÏV15UCM gvvii gPZHg
houden. Ik kon haar alleen
I genoeg had om haar reis-
Zij antwoordde nu daarop,
dat de geestelijke van het gasthuis haar ver
laten toestand in de stad bekend had ge
maakt en dat de Engelsche inwoners eene
kleine gom gelds bijeen hadden gebracht, ten
einde haar in staat te stellen naar haar land
terug te keereh.
Daaromtrent gerustgesteld, vroeg ik baar
vervolgens of zjj vrienden had. waarheen zij
in Engeland kon gaan. „Ik heb eene enkele
vriendin,” antwoordde zij, „Lady Janet
Roy.”
Verbeeld u hoe verwonderd ik -was, toen
Ik dat hoorde. Ik vond het geheel onnoodig
haar nog meer vragen te doen, zooals, hoe
zjj uwe tante kende, of uwe tante haar ver
wachtte, enz. 't Scheen dat mijne vragen
haar beleedigden; zjj hoorde ze zwijgend aan.
Onder deze omstandigheden, en in de over
tuiging, dat ik blindelings vertrouwen kan
stellen in uwe deelneming in ongelukkigen,
heb ik na rijpe overweging besloten,
de Veiligheid van ’t arme meisje bij baar
aankomst in Londen te verzekeren, door
haar een brief aan u mede te geven. Gij zult
stelt in die persoon.”
Zonder te schellen antwoordde Julius:
„Ik stel nog meer belang in haar dan vroe
ger, nu ik heb gezien dat miss Roseberry
zelve bjj u op Mablethorpe House woont.”
„Reeds als kind, Julius, hielpen uwe sym-
pathiën u op ’t dwaalspoor,” hernam Lady
Janet. „Waarom schelt ge niet?”
„Daarvoor heb ik een goede reden, lieve
tante. Ik wil niet dat gij aan uwe bedienden
zult gelasten de deur te sluiten voor dit ver
laten schepsel.”
Lady Janet keek haar neef aan met een
bük, die duidelijk te kennen gaf,dat zij meen
de, dat haar neef haar de wet wilde etellen,
„Gij verwacht toch niet, dat ik die vrouw
zal ontvangen,” vroeg zjj op een toon vau
minachting en verbazing.
,Jk hoep, dat gij niet zult weigeren haar
te ontvangen,” antwoordde Julius bedaard.
,Jk was niet t’huis toen zjj mij kwam op
zoeken. Ik moet hooren wat zij te zeggen
heeft en ik zou haar oneindig liever in
uwe tegenwoordigheid spreken. Toen ik uw
antwoord op uw brief ontving, waarin gij mij
verlof geeft haar aan u voor te stellen, heb
ik haar dadelijk geschreven, dat zij mjj hier
kon komen spreken.”
Lady Janet hief hare schitterende zwarte
oogen in stom verwijt op naar de cupido’»
en guirlandes, die als snijwerk aan de zoldjg
ring der eetzaal prijkten.
N (Woedt vervolgd.)
26.)
fk, van mijn kant, had volstrekt geen i
om haar terug te l
vragen, pf zjj geld
koeten to betalen.
het woord gevoerd Vandervelde, de Belgi
sche Minister van Buitenlandsche Zaken, de
St. gedelegeerde Scavazzoni, graaf Mensdorff
(Oostenr.) en de Noorsche gedelegeerde
Lange.
Vandervelde verklaarde, dat de Belgische
regeering het standpunt van Nederland in
zake de beginselen van het protocol van Ge
nève volkomen deelt, daar deze beginselen
nog altijd niet doorgevoerd zijn.
België zal het Nederladsch voorstel steu
nen en hjj hoopt dat de vergadering het voor
stel ernstig zal overwegen. Inplaats van af
wijzen van het Ned. voorstel zullen de 49
reds vertegenwoordigde staten er goed aan
doen in een officieels verklaring den aan- berichten is het gedurende den laatsten
valsoorfog een misdaad tegen de menschheid* in Lithauen tot ernstige communistische
te noemen.
De problemen der veiligheid en ontwape
ning kunnen nu niet meer ter zijde worden
geschoven.
Formeele besluiten geven niets meer.
De garnizoenen van Heydekrug en on*,
ge ving zijn onderweg naar Tauroggen. Ook
uit het Memelgebied worden naar Tauroggen
troepen getransporteerd. Of er ook nog op
andere plaatsen, in bet bijzonder Kowno,
onlusten hebben plaats gehad, valt voorloo-
pig niet uit te maken.
Raadplegingen van drie personen.
Een oogenblik stond Horace als van den
donder getroffen en keek in stomme verba
zing Lady Janet aan. Zoodra hjj «eniger
mate van den schik was bekomen, wendde
hy zich tot Julius.
„Moet dit een grap beduiden?” vroeg hjj
ernstig. „Als dat zoo is, moet ik ronduit be
kennen, dat ik er de aardigheid niet van
inzie.”
Julius weos naar do dicht ineengeeebreven
bladzijden van den consul. „Als een man
zulk een langen brief schrijft,” zeide hij,
„dan schrijft hij in ernst. Do vrouw gaf zeker
den naam op van Grace Roseberry, en zoo-
hooren wat zjj te zeggen heeft; en gij zult
beter dan ik in staat zjjn te ontdekken, of
zy werkelijk eenige aanspraak heeft op den
bijstand van Lady Janet Roy. Nog een laatr
ste f mededeeling, welke injj noodzakelyk
voorkomt er by te voegen, eer ik dezen bui
tengewonen langen brief sluit. By mijn eer
ste onderhoud met haar wachtte ik mij wel,
zooals ik u reeds zeide, haar driftig te maken
door langer stil te staan by,het punt van
haar naam. By deze tweede gelegenheid
besloot ik echter die vraag te doen.”
Toen hjj deze laatste woorden lye, be
speurde Julius plotseling dat zyne tante zich
achter zijn stoel bewoog. Zy was zachtjes
opgestaan en was achter hem omgegaan, ten
einde zelve over den schouder van haar neef
den brief van den consul te lezen. Julius ont
dekte nog juist bytjjds dit voornemen om
het te verijdelen, door zjjn hand op de twee
■en.
k tante
GROOTE BRANDEN IN TSJECHO-
SLOWAKIJE.
Donderdag brak te Katharinaberg, een
plaats in het Erzgebergte een groote brand
uit waarbij zes huizen en het gebouwen
complex van de Verkoopcoöperatie der
Katharinaberger Speelgoederen-industrie in
vlammen opgingen.
In Dorasch bij Neutra brandden Don
derdag 56 huizen tot den grond toe af. 85
gezinnen werden dakloos. Verscheidene per
sonen kregen min of meer ernstige brand
wonden.
De schade bedraagt verscheidene millioe-
nen kronen.
NOODLOTTIGE BRAND.
Vier meisjes omgekomen.
Een hevige brand heeft gewoed in een fa
briek van afvalproducten in de wijk St. Pan-
cras te Londen. Meisjes sprongen met bran
dende kleeren uit de ramen der fabriek in
het Regent Canal; sommigen konden door
een juist passeerende schuit worden gered;
maar vier meisjes kwamen om.
HANDGRANAAT ONTPLOFT.
Vijftien kinderen zwaar gewond.
Gisterochtend ie te Burg by Maagdenburg
tydens een schooluitstapje een ernstig on
geluk gebeurd. Op het Tox-Feld, waar vroe
ger een distributiebureau van munitie geves
tigd was, vond een der schooljongens een
handgranaat. Voor de onderwijzer den
knaap zyn gevaarlijke vondst had kunnen
afnemen, wierp deze de granaat weg, waarop
een hevige ontploffing volgde. Vijftien
schoolkinderen werden zwaar gewond.
Transportwagens van het Maagdenburg-
sohe ziekenhuis waren spoedig ter plaatse
aanwezig, om de vele gewonde kinderen te
vervoeren. Vr(j vele der getroffenen verkee-
ren in levensgevaar.
Men moet thans het besluit nemen de
ontwapening door te voeren, daar er slechts
sprake kan. zyn van ontwapening of toene
ming der bewapening.
Dit laatste voert onverbiddelijk tot oorlog.
De tegenwoordige vergadering van den
Volkenbond leent zich beter tot de oplossing
van de problemen, de veiligheid en ontwa
pening dan de vergadering van 1924, daar
Duitschland toendertyd nog geen lid van den
den Volkenbond was.
Redevoering van Stresemann.
Onder algemeene spanning nam Dr. Gustaat
Stresemann, de Duitscho Minister van Bu*-
tenladsebe Zaken gistermiddag het woord.
Hy herinnerde aan het tot stand komen van
het Duitsch-Franscn handelsverdrag. Om
trent de kwestie der veiligheid, deelde hjj
mede, dat alle kringen van het Duitsche volk
in dezen homogeen zyn en de veiligheid de»
wereld als het belangrijkste goed beschou
wen.
Dit valt trouwens niet te verwonderen, in<
dien men bedenkt, dat van alle Europeesche
mogendheden Duitschland zeker het meest
behoefte heeft aan veiligheid. Het Düitsohe
volk wenscht op dit punt dan ook niet slechts
mede te stryden, doch wil in de voorhoede
staan om de algemeene veiligheid en daar
door den uiteindelijken Vrede te verzekeren
en zoodoende de hooge idealen, belichaamd
in den Volkenbond, tot verwezenlijking te
brengen.
Tenslotte wierp Stresemann den vraag op,
of het Ix>camopact slechts betrekking dient
te hebben op de conlrahenten of diende te
worden uitgebreid tot alle mogendheden,
m.a.w., of na het Westelijk Locamo een Oos-
teljjk Locarno moet volgen.
Geen uitbreiding der Locarao-
verd ragen.
Na besprekingen tusseben Stresemann,
Briand en Chamberlain is als resultaat mede
gedeeld, dat het overbodig was gebleken de
Locarnoverdragen nader aan te vullen. Zjj
verklaarden, dat de verdragen in hun hui
dige vorm voldoende veiligheid boden.
Het lot van bet Poolsche voorstel.
Als gevolg van den tegenstand der Lo-
camomogendheden, schrijft men Polen bet
voornemen toe zijn eigen voorstel in te trek
ken.
keuze nu zou vallen: de candidaat van den
traditioneelen presidentenmaker, van den
Cubaan de Aguero y BethancodH, die den
Oosten r ijk schen graaf Mensdorff-Pouilly-
Dietrichsten gekozen wilde, of die van Cham
berlain, die het voorzitterschap immers aan
dr. Alberto Guani, den Uruguater beloofd
had.
Beiden leerden maar vast ’n openings
speech, maar ten slotte won Urugay do match
tegei» oosten rijk met 2422.
Nu had 't spul z'n gewonen gang kunnen
gaan d. w. z. aannemen van vooraf gereed
gemaakte en door de hoogen goedgekeurde
resoluties verwijzing naar commissies enz.,
als onze beheerder van Buitenlandsche Zaken
niet voor de verrassing had gezorgd, waar
op we boven doelden. Zonder dat ietpand
Zóó veel van de beschikbare plaatsruimte
heelt het Volkenbondaspel gevorderd, dat
we nog maar 'n enkel woord kunnen wyden
aan den 61en Duitschen Katholiekendag, die
dezo week in de Westfalen hallo to Dortmund
is gehouden. Niet minder dan 150.000 men-
schen woonden deze bijeenkomst by, die
ondoi leiding stond van den Centrumafge-
vaardigde en vakvereenigiugsleider Steger-
wakl We zouden er hoe belangrijk deze
vergadering op zich zelf ook is er hier zelfs
niet over gesproken hebben, als zéTiiël èêT
phase was geweest in den strijd Marx-Wirt|
Scherp toch wjjken beide katholieke lei
ders van elkaar af in de vraag of het cen
trum linke of rechts mbet gaan; in de -vraagt
der Ryksvlag, in de aangelegenheid van do
schoolwet, waaraan Wirth den oorlog heeft
verklaard, terwyl Marx op den laatsten Ka
tholieken Dag verklaarde: Wy zullen niet
rusten en wy zullen geen haarbreed toege
ven, totdat*wy het doel, delatholleke volks-.
school, hebben bereikt A- dit einddoel, het
welk Marx er toe gebracht heeft met rechts
de coalitie te sluiten.
't Is vooral dezo schoolkwestie, die velen
doet huiveren met Wirth mee te gaan, hoe
wel ze z’n -houding overigens goedkeuren.
Vooral onder de katholieke jongeren, de aca
demische jeugd telt Wirth vete aanhangers,
zoodat een scheiding en scheuring in het
katholieke kamp lang -niet denkbeeldig ie.
Een uiterst verzoenende motie in Dortmund
aangenomen» heeft echter den weg tot ver
zoening nog niet geheel afgesloten, al kon
ook, waar dezo schoolkwestie zoo’n princi-
piee.e zaak is, weinig toegegeven worden.
Hopen we op gematigdheid en gezond
verstand by beide partijen en vooral op het
inzicht, dat ’t dienen van hoogere belangen
heel veel persoonlijke offers mag en kan
efeehen.
Ik keek het meisje strak aan en zeide i dra zy uit Mannheim was vertrokken, reisde
haÜr: Gy hebt ontkend dat de naam, die --k“*
op uw kleeren gemerkt was, toen gy hier
kwaamt, de uwe is. Als gij niet Mercy Mer
rick zyt. hoe heet gij dan?” Waarop zy zon
der aarzelen antwoordde, „Mijn naam is
Julius trok zyn band van Y papier weg.
Lady Janet sloeg een blik op de volgende
twee woorden en sprong met een luiden
kreet van verbazing achteruit, waardoor ook
Horace onmiddellyk van zijn stoel opsprong.
„Zeg my!” riep hij uiL „Welken naam gaf
zjj-op?’
„Grace Roseberry,” antwoordde Julius.
zy naar Engeland, met het bepaalde doel om
zich aan Lady Janet Roy voor te stellen.”
Hy wendde zich tot zijne tante. „Gjj hebt
immers wel gemerkt,” vervolgde hy, hoe
ik ontstelde, toen gij voor de eerste maal in
myn bijzijn den naam van mies Roseberry
noemdet. Nu weet gij waarom.”
Hij wendde zich nogmaals tot Horace. „Gy
hebt mij immers hooren zegen, dat gij, als
de aanstaande echtgenoot van miss Rose
berry, er belang bij hadt by myn onderhoud
met Lady Janet tegenwoordig te zijn. Nu
weet gij waarom.”
„Die vrouw is zeker niet wel by ’t hoofd,”
zei Lady Janet. „Maar 't is wel een wonder
lijk soort van krankzinnigheid als men er
voor ’t eerst van hoort. Natuurlijk moeten
wy die zaak, tenminste voorshands, voor
Grace geheim houden.”
„Er valt in 't geheel niet aan te twijfelen,
stemde Horace toe, „dat Grace in haar te-
genwoordigen staat van gezondheid van dit
alles onkundig moet worden gelaten, 't Was
misschien wel zoo goed, dat de bedienden
vooraf gewaarschuwd worden, ingeval deze
avonturierster of krankzinnige vrouw, of wat
zjj ook moge zijn, in huis mocht zoeken bin
nen te dringen.”
„Daar zal onmiddeliyk voor gezorgd wor
den,” sprak Lady Janet. „Wat mij verwon
dert, Julius schel ejen als 't u belieft
is dat gij in uw brief schrijft, dat gij belang
er ook maar iet* van wist en dat ia ia die
kringen de L
eenvoudige, kalme, weinig opvallende heer
Beelaerte v. Blokland een rede, die de uit
werking had van den bekenden knuppel in
bet even bekende kippenhok. Om dat te de-
monstreeren even ’n stukje voorgeschiede
nis.
Bevestiging van den vrede, en internatio
nale ontwapening ie steeds bet hoofddoel
van den Volkenbond geweest. Spoedig al
bleek, dat het gewone Bondsstatuut voor
deze beide geen voldoende waarborg bood.
En zoo kwam het denkbeeld op, om hetzij
door een algemeen verdrag, hetzij door par-
tieele verdragen, waarbij later anderen zich
zouden kunnen aansluiten, de waarborgen te
veraterken, tegen de gevaren, welke aan een
doorvoering van de door het Convenant
voorgeschreven bewajjeningsbeperking in
den weg stonden.
Zoo kwam men in 1924 in de dagen
toen MacDonald de eerste an i nieter was in
GrooLBrittannië en Herriot de premier in
Frankrijk, tot het atelsel, waarin arbitra
ge, veiligheid en bewapeningsbeperking wa
ren vereenigd.
De beginselen van deze drie-eenheid wer
den in het Protocol van Genève uitgewerkt.
Elke aanvalsoorlog werd verholen, er
zouden geen gewettigde oorlogen meer zijn
en alle leden van den Bond zouden gehou
den zijn tegen hem, die dit verbod overtrad
op te treden.
AU aanvaller zou dan worden beechoawd
ied< re staat, die overgaat tot den oorlog in
stryd met de verplichtingen van Vulkcn-
boudsoonvenant of Protocol.
Dat was alles heel mooi, en de de wereld
jubrlde al, dat nu de vrede voor goe>l ver
zekerd was, maar ze had buiten de waa'd,
i. c. de aan 't bewind gekomen conservatieve
regeering Baldwin gerekend. Deze weigerde
't Protocol te aanvaarden en zoo wj.'i dit
in 1925 netjes en eervol(?) begraven. AU
surrogaat kwam Locarno met z’n gedeelte
lijke veiligheidsgarantie, maar 't bleek al
tpocdig, dat deze waarborg niet in staat was
aan de wereld het zoo noodige, rustige ge
voel van volmaakte veiligheid te geven, on
vooral do laatste nsaaade» aeheen het eat-
wapeningswagentje op wanhopig dood spoor
geraakt.
En thans h de heer Beelaerts gekomen
met k<t voorstel om opnieuw te trachten een
algemeene regeling te bereiken, waarbij *1®
beginselen van het Protocol: arbitrage^ vei
ligheid en ontwapening tot uitvoering zul
len kunnen komen.
Het is ie begrijpen, dat in de deleg.ttiën
dier landen, die in 1924 in het Protocol Je
verwezenlijking hunner wenschen vonden,
de instemming met 's heeren Beelaerts voor
stel groot is. Het ig eveneene te begrijpen,
dat in het bijzonder in de kringen van de
BiiUcbe delegatie zyn voorstel koel en zelfs
met tegenzin is ontvangen. Geen oogen
blik applaudisseerde de heer Chamberlain en
terwijl Briand, v. d. Velde en vooral de af
gevaardigden der Noorderljjko Staten Bee-
laert bartelijk gelukwenechten, hield de ge-
monoclede Britsohe Staatsman zich osten
tatief afzijdig.
Een zelfde stemming spreekt uit do pers
artikelen in verschillende landen: de Engel-
eche bladen, koel, boos zelfs, maar in de
kleinere landen is men vol bewondering vóór
deze moedige rede.
Wat nu het practisch resultaat betreft van
deze Ndderlandsche daad, och niemand
maakt er zich ook maar eenige illussie
dat ’t voorstel wordt aangenomen.
Misschien willen velen we), maar zich
openlijk legen de grooten verzetten, dyrven
ze niet. Dan wacht het Poolsche voorstel
bete lot. Deze willen alleen maar eenige
uitgebreidheid geven aan de Locarnoverdra-
gen, maar zelfs hun slappere motie is door
de jeeren Chamberlain, Stresemann en Bri
and zoo verwaterd, dat de oorspronkelijk
tereiders deze groc niet meer blieven. Da
Pss kwartaal voor Alkmaar. X—
Voor buiten Alkmaar 2.85
Met Geïllustreerd Zondagsblad f 0.60 hooger
vorige maal schreven we in ons „Over
zicht,’ dal er deze week van de Volken
bondsvergadering wel meer nieuws te ver
tellen zou zijn. We wisten toen niet en
konden ook niet weten hoe wiar dik was
en bovendien hoe nauw ons dierbaar landje
daarbij betrokken zou zjjn. Doch daarover
straks.
Aan de Algemeene Vergadering ge-
woonljjk Assemblèe genoemd gaat voor
af een byeenkonwt van het Dagelyksch Be
stuur deftig geheelen: Raad v. d. Volken
bond. Deze Raad bestaat uit vaste leden
de groote mogendheden; loe-vaste, d. z. een
aantal kleinere ex-geallieerden en losse lo
den, waartoe nog voor een jaar ook wy be-
booren.
linze hooge heeren, bijna allen Ministers
van Buiten], Zaken, koken, bakken en sto
ven vast alle potjes, die straks aan de alge
meens vergadering zullen worden voorgezet.
Meestal gebeurt dat in de rustige binnenka
mers van de groote hotels, waar de groot-
m ogen den elkaar befuiven. De openbare zit
tingen zyn niet veel bijzonder,. x
Hoor maar hoe 'n Hongaar de stemming
hier teekent.
„Briand sluimert, met gevouwen handen,
gauw in. De hardhoorende Vandervelde
houdt vervelend zyn microphoon voor het
linker oor. Chamberlain houdt met beide han
den zyn potlood horizontaal, den mond
krampachtig dicht en luistert naar wat de
secretaris-generaal. Sir Eric Drummond,
hem in het oor fluistert (men beweert dat het
grappen zijn). Wordt het Drummond al te
erg, dan begint deze razend snel met de punt
van zyn tong heen en we^r te slaan. Lqrd
Cecil placht steeds dieper weg te zakken in
zjjn leunstoel tot hy ten slotte haast onder
do tafel verdween. De elegante vertegen
woordiger van Salvador gaapt en de be-
weegljjke Bencsj hangt in steeds nieuwe hou
dingen over de tafel, speelt met zyn pot
lood, teekent poppetjes «n hoopt nog steeds
in de zaal een, iet. Interessant» te ontdek
ken.”
Als de zaken aldus degelijk voorbereid
zjjn d. w .z. als de almachtigen over het lot
van elk voorstel reeds bjj voorbaat beslist
hebben, kan het eerste bedrijf van de offi-
cieele plechtigheid aanvangen: „verkiezing
van een voorzitter geheelen”. Dat geeft al
dadelijk „rumor in casa”. Er wordt onder
handeld en gekonkeld en het kleine volken-
bondswereldje is er dagen lang vol van. Zoo
wist men dit keer te vertellen, hoe Chamber-
lain bet beloofd bad »an Uruguay, en waar
om; hoe de andere Zuid-Amerikanen zeiden:
dat nooit, nog liever heelemaal geen Zuid-
Amerikaan dan Uruguay; hoe men te Ge
nève daarop Adatsjl, den Japanner het ambt
beloofde; hoe Uruguay daarop dreigde uit
den Volkenbond te loepen; hoe de Volken-
bondsmenschen bang naar Adatsji Hepen en
hem zeiden dat het een vergissing was; en*
enz.
Tot het laatst toe wist men niet, op wie do
r
traditioneelen presidentenmaker,
Oostenrijk schen
g'
het voorzitterschap immers aan
