Stoomerij en Ververij
S. KROM,
ALKMAAR.
„ONS BLAD”
m».
1
Maandag 26 September 1927. GIRO alkmaar 104863 21e Jaargang
Verspreide Berichten.
Abonnementsprijs
Aan alle abonné’s wordt
FEUILLETON.
BOETVAARDIGHEID.
Uw Winter-Garderobe
maken wij prima in orde en
verven in alle kleuren.
„Helden” der twintigste eeuw.
BUITENLAND.
Bureau HOF 6, ALKMAAR - TelefoonSgBgffiSFSS**"
Advertentieprijs
GIRO ALKMAAR 104863
5
niet noemen
r-
i
Dempsey beziet
VIJFTIENDE HOOFDSTUK.
Wordt vervolgd,
ontegenzeggeljjk iedere En-
f
ver-
NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD
GEWELDIGE BRAND TE BERLIJN.
Groot deel van de stad in het
donker.
Een groote brand heeft gistermiddag het
verkoophuis van de A.E.G. in de Luisenstras-
se te Berljjn verwoest.
Het was de grootste brand, die in de laat
ste jaren te Berlijn heeft gewoed. In weerwil
van de bovenmenscheljjke inspanning der
brandweer, die met een vrijwel onbegrensd
materieel ter plaatse verscheen, brandde het
geheele gebouw uit. De schade kon nog niet
nauwkeurig bepaald worden, doch bedraagt
in ieder geval eenige millioenen.
al
de
de
ex
ex-student
Tunney. Men zag daar foto’s van deze kracht-
HET MONARCHISTEN-PROCES TE
LENINGRAD.
De doodstraf geëischt.
In het te Leningrad plaats vindende pro
ces tegen vijf Russische monarchisten is Za
terdag het verhoor der beklaagden beëin
digd. De beklaagden bekenden schuldig te
zijn aan spionnage en aan de voorbereiding
van daden van geweld. Voorts bekenden
zij met buitenlandsche spionnage-organisaties
in verbinding te hebben gestaan en haar be
velen te hebben uitgevoerd.
De officier heeft tegen alle beklaagden
de doodstraf geëischt.
GRAAF BETHLEN BIJNA GELYNCHT.
Hy had een boerenjongen overreden.
Blijkens een bericht uit Boedapest is de
Hongaarsche premier, graaf Bethlen, nog
juist aan een groot gevaar ontsnapt. Toen
de door hem bestuurde auto n.l. niet ver
van Boedapest een jongen dorpeling had
overreden, wilden de boeren den grafelijken
chauffeur te lijf; het scheelde niet veel of zij
hadden Bethlen gelyncht. De minister raak
te in het tumult bewusteloos. Ten slotte wis-
gelschman in den tusschentjjd waarin hij, bij
eene aanstaande gebeurtenis, nog in staat
van onzekerheid verkeert. Hij vraagt daarop
eene weddenschap aan te gaan. Hij kan er
evenmin weerstand aan bieden, als om zijn
stok of parapluie op te heffen, bij gemis van
een geweer, en te doen alsof hij schiet, wan
neer een vogel hem op de wandeling voorbij
komt vliegen.
„Wat wilt ge er om wedden, mylady, dat
dit niet Grace is?” vroeg Horace.
Mylady slqeg geen acht op dit voorstel;
haar aandacht bleef gevestigd op de deur der
leeszaal. Het geruisch hield een oogenblik
op. Zachtjes werd de deur geopend, en de
valsche Grace Roseberry trad de kamer
binnen.
Horace trad naar haar toe, opende den
mond om te spreken, doch bleef steken
als verpletterd door de verandering, die zjjn
aanstaande had ondergaan, sedert hij haar
voor de laatste maal had gezien. Zij scheen
door een ondraglijken last te worden neer
gedrukt. Het kwam hem voor alsof zij zoo
wel in lengte als in dikte was ingekrompen.
Haargang was trager dan gewoonlijk; zij
sprak minder dan vroeger, en op bijkans
fluisterenden toon. Voor hen die haar had
den gezien voor het noodlottige bezoek van
de onbekende uit Mannheim, was het nu het
geraamte van het meisje dat voor hen ver
scheen, in de plaats van haar persoon zelve.
En toch waren ’t nog dezelfde innemende
Per kwartaal voor Alkmaar
Voor buiten Alkmaar
Met Geïllustreerd Zondagsblad
uitgesproken,
minachtend lippen
de
en
38.
Zijn stem haperde.
„Alleen?”
Hij legde een bijzonderen nadruk op dat
eene woord, en zag baar daarbij veeibetee-
kenend aan. Lady Janet begreep dien blik.
„Zijt gij waarlijk zóó verliefd op Grace?”
fluisterde zij.
Julius legde de eene hand op den arm
zijner tante en wees met de andere naar
Horace, die met zijn rug naar hen toegekeerd
zijn voeten stond te warmen.
„Welnu?” zei Lady Janet.
„Welnu,” hernam Julius met een glimlach
op zijn lippen en een traan in zijne oogen;
„nooit heb ik iemand benijd, zooals ik hem
benijd!”
Dit zeggende verliet hij de kamer.
DE AMERIKAANSCHE MARINE.
Een uitlating van president
Coolidge.
De President der Vereenigde Staten heeft
laten weten, dat hij gekant ia tegen uitbrei
ding van‘het vlootprogramma, dat was vast
gesteld, vóór de mislukking van de maritie
me conferentie te Genève. De President
heeft nog niets beslist omtrent het program
dat definitief aan het congres zal worden
voorgelegd. Hij heeft echter te verstaan ge
geven, dat hij voornemens was de zaak over
te laten aan den algemeenen maritiemen
raad. De President zal dus geen overdreven
vlootprogram goedkeuren, doch per jaar
slechts den bouw van twee of drie kruisers,
gedurende een periode van vijf jaar, goed
keuren.
Nadat Horace zjjne voeten genoegzaam
had gewarmd, keerde hij zich om en ont
dekte, dat hij zich met Lady Janet alleen
bevond.
„Kan ik Grace gaan opzoeken?” vroeg hjj.
De luchtige toon waarop hij die vraag
deed een toon die als ’t ware zijn eigen
domsrecht van Grace uitdrukte deed Lady
Janet op dat oogenblik pijnlijk aan. Voor ’t
eerst van haar leven maakte zjj voor zich
de vergelijking tusschen Horace en Julius,
die ten nadeele van Horace uitviel. Hij was
rijk, hij was een man van oud-adellijke ge
boorte; van onbesproken gedrag. Maar wie
DE WILD
Laat over de Bateretraat. Telef. 34 ea 3B.
HAARDEN en KACHELS.
E.M. en Jan Jaarema. Godin. Etna •Carlotaütte
Kachel plaat) es - Vnlemmers Vuurschermen
Het nieuwste!
Onderdeden en toe be hoeren voor diverse
fabrikaten.
Alleen kwalitdtaartikelen ea goedkoop I
DE CHAOS IN CHINA.
Twaalfhonderd dooden sn ge
wonden.
De Associated Press seint uit Washington
dat het Amerikaansche departement van
Buitenlandsche Zaken van den consul te
Sjanghai bericht heeft ontvangen, dat bjj de
gevechten tusschen de nationalistische troe
pen onderling in de omgeving van Sjanghai
op 20 en 21 September j.l., toen de nationalis
ten het 31ste leger als onbetrouwbaar ont
wapenden, twaalfhonderd dooden en gewon,
den zijn gevallen.
staat, zich aan deze beide beginselen te on
derwerpen.
Ais eenig spreker nam de Poolsche gede
legeerde Sokal hot woord, om zjjn voorstel
te motiveeren. Hij wees erop, dat de aanlei
ding der resolutie geen, juridische verplich
ting beteekent en dat haar geheele beteeke-
nis daarin is gelegen, dat de atmosfeer
wordt geschapen, welke aan alle staten die
mate van zekerheid geeft, die voor de ont
wapening noodzakelijk is.
President Guani las daarop den tekst der
anti-oorlogsverklaring voor en liet daarop
de vergadering hoofdelijk stemmen, om daar
door aan de aanneming der verklaring een
bjjzonder karakter te verleenen. Alle aanwe
zige delegaties stemden met „ja”, waarop
Guani de resolutie als eenstemmig aange
nomen verklaarde.
Sokal werd onder bijval der vergadering
door talrijke gedelegeerden o.w. als eerste
den Duitschen Minister van Buitenlandsche
Zaken, harteljjk geluk gewenscht.
CONCENTRATIE IN DE MARGARINE-
INDU8TRIE.
Naar uit gezaghebbende bron vernomen
wordt is een groot Internationaal Syndicaat
gevormd hetwelk een oontroleerend belang
heeft verkregen in het Jurgens en in het van
den Berg Concern en hunne internationale
vertakkingen.
Hoewel het in de bedoeling ligt de zelf
standigheid van beide concerns ten volle te
behouden, lijdt het geen twijfel, dat de aldus
tot stand gebrachte samenwerking tot aan
zienlijke voordeelen voor beide concerns zal
leiden.
ten gendarmes hem uit zjjn netelige positie
te redden.
STRESEMANN OVER DE
SCHULDENKWESTIE.
In een onderhoud met een vertegenwoor
diger van de Matin zeide Stresemann zich
te verbazen over het groote opzien, dat de
rede van Hindenburg te Tannenberg in Frank
rijk gebaard heeft, terwjjl dr. Marx, de rjjks-
kanselier, en hjj zelf dezelfde gedachten
reeds herhaalde malen, en vaak in scherper
vorm, ontwikkeld hadden.
De verklaring, dat het Duitsche leger met
een gerust geweten ten oorlog was getogen,
overtuigd als het was dat het optrok ter
verdediging van het vaderland, vertolkt ook
nu nog het algemeen gevoelen van het Duit
sche volk.
Stresemann onderstreepte den eiscb van
Hindenburg naar schepping van een inter
nationaal scheidsgerecht, dat alle gebeurte
nissen van het voorjaar 1914, en liefst van
nog enkele jaren vroeger, onder de loepe
zou nemen. Het Duitsche volk bljjft zich, te
recht, gegriefd voelen dat het nog be
schouwd wordt als alleen schuldige partjj,
ofschoon bet zich troost met de overweging
dat de aanklager nooit tevens rechter kan
zjjn. Het streven om van de leugen der
oorlogsschuld bevrjjd te worden is, naar
Streeemann tenslotte te kennen gaf, bet bes
te bewjjs hoe diep de werkelijke vredesgt
dachte en liefde tot den vrede in Duitse!
land wortel heeft geschoten.
I 2.
f 2.85
t f 0.60 hooger
Zjjn stem haperde. Plotseling keerde hjj
zich om en nam zijn hoed op. Lady Janet
volgde hem en sprak met hem aan de deur.
Horace glimlachte spotachtig en ging naar
t vuur om zich te warmen.
„Gaat gjj heen, Julius?”
,Jk ga even naar den portier. Ik wil hem
gaan waarschuwen, in geval hjj haar weer
mocht zien.”
„Cij komt immers hier terug?” (Lady Ja-
let liet haar stem tot een zacht gefluister
dalen). „Er bestaat waarijjk geen reden,
Julius, waarom gjj nu het huis zoudt ver-
,Jk beloof u, tante, dat ik niet zal heen
gaan, voordat ik voor uwe veiligheid heb ge
zorgd. Als gjj of uw aangenomen dochter
nogmaals mocht worden lastig gevallen, geef
ik u mjjn woord van eer, dat ik mjjn kaartje
naar de politie zal zenden, hoe zwaar ’t mjj
ook vallen zal.” (Ook hjj liet bjj de volgende
woorden zjjn stem dalen). „Onthoud intus-
sehen wat ik u heb toevertrouwd, terwjjl wjj
alleen waren! Als ge mjj liefhebt, maak dan
dat ik miss Roseberry zoo min mocelijk te
zien krjjg. Zal ik u bij më.i torn;-komst in
deze kamer vinden?”
•Ja.”
Daar zijn van die feiten in het groote we
reldgebeuren, waarvoor een apart, schoon
blaadje in het liivige boek der wereldgeschie
denis aangesproken wordt.
Het hoek onzer eeuw de óver,
beschaafde twintigste eeuw, dp eeuw met haar
ongelooflijken vooruitgang in do techniek
telt reeds meerdere van die „aparte” blad
zijden. Om ons te beperken tot de laatste
jaren: de eerste Holland—Indië-vlucht; «le
sprongen over den Oceaan: de uitvinding der
radio- en der radio-telegrafie.telephoon
gesprek HollandIndië, enz. Het. zijn alle
maal feiten, die men zoo gaarne met het
groote woord van wereldgebeurtenis kwali
ficeert.
Een van die feiten was ongetwijfeld ook
de bokswedstrijd van Donderdag j.l. tusschen
den wereldkampioen-bokser Tunney en den
ex-dito Dempsey.
't Was wezenljjk een wereld-gebeurtenis.
Over heel de wereld immers werden de namen
Tunney—Dempsey aan het stomme kranten
papier toevertrouwd; over heel do wereld
werden deze Helden-namen
door velen niet een
gedraai en schouderophalen, maar door
massa toch met bewonderenden eerbied
heilig ontzag.
In groote sensatie-bladen verschenen
dan niet geïllustreerde biografieën van
wereldhelden; men kon daarin lezen
kleinste levensbijzonderheden van den
polderjongen Dempsey en den
menschen in verschillende pose’s en men kon
lezen beschrijvingen van hun lichaam, hoe
lang hun neus was, enz. f
En omdat New-York gifen stadion bezat,
om genoeg toeschouwers te herbergen, zou dit
wereld-gcbeuren plaats hebben in de wereld
stad Chicago, waar ’t stadion, dat 150.000
volgens sommige berichten 175.000 zit
plaatsen bevat, reeds lang voor den wereld-
wedstrjjd uitverkocht was.
Zegge en schrjjven 175.000 menschen, die
fabelachtige entrée-bedragen betalen om een
half uur lang twee menschen elkander om
>et hardst te zien toetakelen.
Wat een sensatie! Wat een helden-veree-
ring! Wat een helden-verafgoding!
En dan de uitvoerige verslagen, die van
leze helden-ontmoeting in de groote sensatie
pers verschenen. Met welk een angstvallig
heid zjjn die verslagen van dezen „titanen
strijd tusschen de beide reuzen” verzorgd.
Elke handeling, elke beweging van de hel
den in den met groote schjjnwerpers verlich
ten ring, werd door talrjjke jjverige reporters
opgeteekend om in den vorm van een sen
satie-verslag de massa aangeboden te wor
den, en door duizenden, ja misschien wel door
millioenen verslonden te worden.
Ziehier eenige knipsels uit dit verslag zoo
als wjj het in een der grootste bladen
zonden:
Eerste ronde. Stormachtige aan
val van Dempsey, welke door Tunney met
een rechtsche op Dempsey’s kaak werd
beantwoord, waarmee deze een puuten-
voordeel behaalde....
Proficiat, Tunney!
Derde ronde. Als een tijger cirkelt
de ex-kampioen om Tunney heen, die ech
ter op zjjn hoede is en achtereenvolgens
een harde linksche ert een felle rechtsche
plaatst.
Heerlijke Heldendaad!
In de vierde ronde wordt Tunney
door een keiharde linksche onder de ribben
getroffen, die hem van kleur doet verschie
ten en naar adem happen, maar als een
leeuw doorvecht en het gelaat van zijn te
genstanders met zulke harde slagen be
werkt, dat deze op zjjn beenen staat te
waggelen, totdat de gong dezen voor
der onheil bewaarde.
Gelukkig voor den vent!
Negende ronde.
I KERKVERVOLGING IN MEXICO.
Een nieuwe lijst van slachtof
fers. De wreedheden nemen
toe.
De secretaris van den President der Mexi-
caansehe Bisschoppelijke Commissie, dr. Da
vid G. Ramirez, schrijft aan „De Tjjd” uit
Rome:
Ter aanvulling van de vroeger gepubli
ceerde Ijjst van priester-martelaren in Mexi
co laten wjj hier nog eenige getal’ -n en na
men volgen, zooals deze uit alleszins be
trouwbare bron bekend zjjn.
Gedurende de maand Ma,art van het vori
ge jaar weYden te Nayarit, op bevel van
den afgevaardigde Juan Moreno vermoord,
de pastoor en negen katholieke leeken.
In September 1926 werden op bevel van
generaal Benito Garcia te Coleina tien ka
tholieken vermoord. Manuel Campos een
grjjsaard Rafael Campos en Benjamin
Diaz werden den 22en Augustus 1926 in de
stad Mornar gefusilleerd.
Op bevel van den regeeringsafgevaardig-
de Maldon..do Ontiveros werden op 14
Augustus 1926 te Chalchihuitesle, do nog
jeugdige Manuel Morales, Salvador Lara en
David Roldan vermoord, tegeljjk met hun
pastoor (die reeds genoemd werd in de Ijjst
van priestermartelaren).
Hot geheel is vol dramatische en zelfs
tragische kracht geworden, daar er weer
iets van het staal en de zenuwen van den
ftuden Dempsey in leefde, die nu niet, als
m Philadelphia, maar een vale schaduw
was van zjjn vroeger ik. Onverpoosd, on
stuitbaar, onmeedoogend voor zichzelf en
al het andere is Dempsey in dit gevecht,
ronde voor rondo, weer op komen zetten,
inborend met zijn staag zich bewegend bo
venlichaam. Keer op keer heeft hem Tun
ney’s linksche jab, en ook diens keiharde
snelle rechtsche getroffen. Zóó getroffen,
dat zélfs de granietharde oud-kampioen er-
van duizelde. Maar de felle, nooit aflatende
wi 1 om te overwinnen wat het ook koste
do moed die nooit vrees voor physieke
pjjn of gevaar had gekend, als de oude
„pluch” en nerveuze kracht van den
Dempsey van weleer wonnen het telken»
en telkens weer van het ellendige gevoel
van moeheid, dat in de beenen opkroop,
van den nevel waarin alles soms voor zjjn
oogen danste, van het doffe, versuffende
gegons in zijn gebeukte hersenen. Zoo is
het gevecht geworden tot een tusschen
methode en méthode, temperament en
temperament, gruweljjk boeiend tot het
einde.
Ja, gruweljjk vinden wjj het ook; gruweljjk
was het vooral.
Met dergeljjke belden-vergod-’ng moet de
twintigste eeuwer zijn ziel voeden; met der-
geljjke sensatie-exeessen moet hjj zjjn levens
leegte vullen.
O tempora, o, mores!
O, twintigste eeuw, is dat uw Godsdienst?!
trekken; de fieren houding van het hoofd en
de lieve oogen, de fjjne evenredigheid der
Ijjnen, de ongekunstelde bevalligheid in elko
beweging in een woord, de onoverwinne-
Ijjke schoonheid, die door geen Ijjden kan
worden verwoest, en die zelfs de tjjd niet
geheel kan uitwisschen.
Lady Janet trad naar haar toe en vatte
met hartelijkheid haar beide handen.
„Welkom in ons midden, lieve kind! Om
mij genoegen te doen zijt ge zeker naar be
neden gekomen?”
Zij boog zwjjgend het hoofd, om te be
vestigen, dat dit zoo was. Lady Janet wees
naar Horace en zeide: „Hier is iemand,
Grace, die zoo verlangde u te zien.”
Zjj zag niet op; met de oogen op een
mandje met gekleurde wol gevestigd, dat
aan haar arm hing, bleef zij roerloos staan.
„Ik dank u, Lady Janet," zeide zij zachtjes;
„ik dank u, Horace.”
Horace legde haar arm in den zijnen, en
geleidde haar naar de sofa. Zij huiverde ter
wijl zij plaats nam, en sloeg een blik in 't
rond. Het was de eerste maal, dat zij de
eetzaal terugzag, sedert den dag waarop zjj
van aangezicht tot aangezicht de uit deir
dood verrezene had aanschouwd.
„Waarom zijt ge hier gekomen, lieve?
vroeg Lady Janet, „de gezelschapszaal zou
een warmer en aangenamer plaats voor u
zjjn geweest.”
de wereld van i
ééne oog nagenoeg geheel gesloten is. .77
Arme Stakkerd!
Tiende ronde. Er wordt nog hard
gevochten en Dempsey spant zich tot het
uiterste in. maar zijn slagen hebben door
zijn moeheid geleden. Tunney volgt de
tactiek van verdedigen en tracht nog zoo
veel mogelijk punten te verzamelen. Wan
neer ook deze 3 minuten zijn afgeloopen,
klinkt de gong voor do laatste koer en met
nog beide mannen op hun beenen eindigt
deze titanenstrijd.
Jammer, dat ’t al uit is!
Wat een verheffende lectuur nietwaar!
Daar kikkert een mensch nog eens van op.
En de na-beschouwing over den wedstrijd
is al even ziels-verheffend; ze is een en al
eerbiedige bewondering voor den heM; b.v.
had een verstandiger hoofd; wie bezat een
grootmoediger hart? Wie van beiden was een
man, in de hooge beteekenis van het woord?
„Ze is voor niemand te spreken,” ant
woordde Lady Janet. „Zelfs niet voor u!”
De toon waarop dit antwoord werd gege
ven was scherp er straalde zelfs eenige
ironie in door. Maar waar is de jonge man
van den tegenwoordigen tjjd die eene
goede gezondheid en een onafhankelijk in
komen geniet, in staat om te begrjjpen, dat
iemand ’t zou durven wagen met hem den
spot te drijven? Horace was met dat ant
woord niet tevreden. I
„Bedoelt mylady daarmee dat miss Rose
berry te bed ligt?’ vroeg hij.
„Ik bedoel, dat miss Roseberry haar kamer
houdt. Ik bedoel, dat ik haar tot tweemaal
toe heb trachten oven te halen zich te klee-
den en naar beneden te komen, maar ver
geefs. Ik bedoel dat hetgeen miss Roseberry
weigert voor mjj te doen, zjj ook zeker niet
voor u zal over hebben
Hoeveel bedoelingen Lady Janet nog meer
zou hebben op gesomd, valt niet zoo licht te
zeggen. Bjj haar derden volzin trof een ge
luid in de leeszaal haar oor door de aan
leunende deur, en hield de volgende woor
den op haar lippen terug. Horace had het
ook gehoord. Het was het ruischende geluid
dat al nader en nader kwam van een
zjjden kleed.
Wat doet
Van 15 regels fl.25; elke regel meer f 0.20. Reclame per
regel f 0.75 voor de eerste paginavoor de overige pagina’s f 0.50 f
Rubriek „Vraag en aanbod** bij vooruitbetaling per plaatsing
f 0.60 per advertentie van 5 regels iedere regel meer f 0.1£
op aanvrage gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongeval ien tot een bed rag van f 3000. f 750f 250. f 125. f 50. f 40.
uit één hoek, omdat zjjn Te Tbaxiaco werden in Augustus 1926
Rafael Acevedo, oud 80 jaar, en zjjn zoon
Vincente Acevedo, vermoord op bevel van
den regeerings-afgevaardigde Patricio Gon
zalez.
De nog jeugdige Manuel Melgarejo en Joa
quin Silva werden 12 September 1926 te Za
mora gefusilleerd op bevel van generaal
Cepeda.
Vast staat tevens, dat Manuel Vargas te
Morelea werd gefusilleerd, echter konden
wij hiervan nog geen nadere inlichtingen
kr""-« n.
De bovenstaande opgaven gaan slechts tot
aan December van het afgeloopen jaar.
Sindsdien is het aantal Slachtoffers echte»
sterk toegenomen. Alleen van de Katholie
ke jeugd-organisatie brachten meer dan hon
derd leden het offer van hun jonge leven.
Spoedig hopen wjj de lange Ijjst te kun
nen publiceeren van hen, die sedert Decem
ber 1926 door Calles’ aanhangers werden
vermoord zonder vorm van proces, ofwel na
een schjjnvertooning. welke deu naam van
rechtspraak niet dragen mocht, omdat de
veroordeeling reeds van, te voren een uitge
maakte zaak was.
Uit de verschillende brieven die ons be
reiken bljjkt, dat de terreur zich meer en
meer uitbreidt. Van ’n karkeliiken hoogwaar-
digheidsbekleeder ontvingen wjj een schrjj
ven, gedateerd 15 Juli 1927, uit een der Me-
xicaansche provinciën, die wjj jn het belang
van den berichtgever nu nog niet noemen
kunnen. Echter staan wjj volkomen in voor
de waarheid.
Deze brief luidt als volgt:
....Gjj kunt u niet voorstellen, welk een
schrikbewind er heerscht, vooral hier in de
provincie X. De menschen die het wagen ’n
kerk te betreden, worden gerechteljjk ver
volgd. Door de troepen zjjn reeds zeven
priesters vermoord.
Als het jongste slachtoffer wordt mjj ge
meld de weleerw. heer José Maria Robles.
Bepaalden de militairen zich soms nog tot
fusilleeren zonder meer, den laatsten tjjd zjjn
het ware moordpartijen oeworden, welke ge
paard gingen met zeer vele wreedheden
(„mnertos con lujo de erueldad”).
Het bevel is nu afgevaardigd iederen
priester te dooden.
Wjj zijn dus vogelvrij, maar God zal one
weten te beschermen..”
Een brief van „De Dageraad”.
De Vrijden kers vcrceniiring „De Dageraad”
heeft den volgenden brief aan president Cal
les van Mexico gezonden:
In Europa en speciaal in ons land, Neder
land, m>rdt den laatsten tjjd een reeks bar-
baarsche wreedheden gepubliceerd door men
schen. die zich ooggetuigen noemen; wreed
heden die in Mexico zich afspelen. En of
schoon wjj de pogingen van elke regeerinf.
toejuichen, om den Staat te zuiveren van
kerkelijke overheersching, moeten wij, in
dien bovenbedoelde berichten juist zijn er te
gen protesteeren, dat in den strjjd tegen ker
kelijke overheersching aanslagen worden ge
pleegd op de gewetensvrijheid der burgers,
en nog wel op zulk een barbaarsche ma
nier, als hier Wordt gepubliceerd.
DE VOLKENBOND.
Anti-oorlogsverklaring goedgekeurd.
De Volkenbondsvergadcring heeft Zater
dagvoormiddag, na aanneming van het door
Loucheur uitgebrachte rapport over de in
ternationale economische ccnferentie, de door
Polen ingediende anti-oorlogsverklaring met
algemeene stemmen en onder levendige bjj-
valsbetuigingen goedgekeurd. Do vergade
ring verklaart in haar resolutie het volgen
de:
1. Iedere aanvalsoorlog is en bljjft verbo
den.
2. Alle vreedzame middelen moeten aan
gewend worden tot bjjlegging van geschillen,
die tusschen de staten ontstaan kunneu en
van welken aard deze ook mogen zjjn.
De vergadering verklaart, dat voor de le
den vau den Volkenbond de verplichting be-
