Automobiel-
Ziekenvervoer
Oarage JAC. MET
Alkmaar - Tel. 572
Auto-Lijkwagen
beschikbaar
Garage JAC. MET
Alkmaar - Tel.572
„ONS BLAD”
I
W 248
Korte Berichten.
FEUILLETON.
boetvaardigheid
Zaterdag 22 October 1027 giro alkmaar 104863 21e Jaargang
Abonnementsprijs t
De Wereld rondom ons.
WEEKOVERZICHT.
BureauHOE 6, ALKMAAR - Telefoon
Advertentieprijs
Aan alle abonné’e wordt op aanvrage gratis een polls verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 3000.—, f750.—, f 250,—, f 1?K.—f f 50 f en
BUITENLAND.
EEN REDEVOERING VAN TROTZKY.
GIRO ALKMAAR 104863
5
’g AAN
een
I.
I
i
i
Vjjf jaar lang echter is er niets in
g geschied, totdat de laatste dagen
weer in het brandpunt der wercld-
VOOR
NOORD-HOLLAKDSCH DAGBLAD
het X nge Italië in 1870 gepleegd ten koste van
Per kwartaal toot Alkmaar. X—
Voor buiten Alkmaar2.85
Met Geïllustreerd Zondagsblad t f 0.60 booger
(o)
we het tóch over Italië hebben, een
Indien er op dit ondermaansohe nog naïve-
lingen mochten bestaan, die het vredesver-
drag van Versailles als hoogste wijsheid be
schouwen en in aanbidding liggen neerge-
knield voor de fabrikanten daarvan, dan ra
den we desulken ter lezing aan het pas-uit-
gegeven dagboek van Sir Henry Wilson zali
ger. Men lette wèl op: deze Wilson is niet de
vader van de beroemde 14 punten, Amerika’s
te vroeg gestorven president, maar toch wèl
'n gewichtig persoon in de dagen van het
vredesgesjaoher. Hij was n.l. chef van den
Genenden Staf van bet Engelscbe leger, later
verbindingsofficier tusschen de geallieerde
legers. Wat deze insider onthult over het in
elkaar timmeren der vredesvoorwaarden, is
werkelijk ontstellend.
Is ’t dan wonder, dat *t resultaat van al dat
gemodder, 't nieuwe Europa, nu, na ruim 8
jaar, zoo’n treurigen aanblik vertoont? Zie
maar eens naar den Balkan. Do daar gescha
pen situatie is zóó onbevredigend, dat er nog
steeds stroomen bloed vloeien.
Het jongste slachtoffer hoevelen zullen
er nog volgen? is do vroegere Albanec-
sche gezant te Belgra»k>, die in een I’raagsch
café is neergeschoten.
De vermoorde speelde o.a. een groote rol
bij do jongste strubbelingen tusschen Zuid-
Slavië en Albanië naar aanleiding van dn
arrestatie van den Zuid-Slavischen attaché
Djoerokovitej in Tirana. Zijn sterk pro-Zuid-
Slavische houding wekte toen groote oiv
tevredenheid bij Aohmed Zogoe, den staats
president, tevens zjjn zwager.
Z|jn moordenaar, een Albaneesch student,
die langen tijd te Rome vertoefde, heeft ver
klaard, dat hij Zena-Beg gedood heeft, omdat
«leze zijn vaderland Albanië aan Zuid-Slavië
heeft willen verkoopen.
Te Belgrado ziet men in den moord
welgeslaagde poging om den meest succes
vollen voorvechter van do solidariteit tus
schen de Balkanvolken uit den weg te rui
men; de „Politika” stelt Rome voor de
misdaad aanaprakelijk, dat zich verbindt met
alle tegenstanders van Zuid-Slavië.
Héél bont maakt de „Vecerni List” het. Dit
blad verklaart ronduit, dat Italië Zuid-Slavië
op altc mogeiijke wijze tracht uit te tarten,
daar het een openlijk conflict wil. Te Rome,
aldus het blad, rustte men terroristen uit en
financierde deze om verschillende Alliance-
sohe en Bulgaarsche politici, die Italië’s
aspiraties in den weg staan, te doen verdwij
nen. De moordenaar Bebi was reeds lang
voor zijn komst te Praag gesignaleerd; be.
paalde kringen kregen reeds enkele weken
geleden bericht, «lat iemand naar Praag zou
komen om den gezant te vermoorden. De
Tsjechische recherche bewaakte den gezant,
maar deze zond zijn bewakers weg. Volgens
ihet blad ging de moordenaar dadelijk na zijn
uankotnst te Praag naar het gezantschap van
ten zekere mogendheid, die in voortdurende
vijandschap met Zuid-Slavië leeft. Op den
tweeden dag van zijn verblijf te Praag kende
Bebi den gezant precies. Het blad, dat ver-
ert, dat de moordenaar slechts een werk-
j van Rome was, voorspelt nog andere
zü elkander voor de tweede maal in do eet
zaal op Mablethorpe House hadden terug-
gez ien.
langzamerhand begon de aaneenschake
ling der gebeurtenissen zich duidelijk voor
baar geest te verlevendigen.
Toen zij den blik in ’t verleden terugsloeg
viel het haar in ’t oog, hoe vreemd het toe
val of noodlot in de eerste plaats had mede-
spoedig een regeling komt de nood wel
dra kloppen aan do huizen der duizenden
.takers en door de staking werkloos gewor-
denen.
Nadat bovenstaande reeds geschreven was,
bereikte ons bet telegram, dat de oplossing
vat» het conflict door arbitrage meldde.
'\Worit ver volgd).
tarp met zyn Duitsche nationalisten. Zie
daar waar Stalin met zyn kliek ons heen
voert!
Noch ik, noch Zinoviev, noch Wrikowitsch,-
noch Smilga, noch tientallen van duizenden
andere kameraden willen ons onderwerpen
aan zulke leiding. Op de conferentie der
party, in December, zullen we wel afrekenen
met de leiding van de partij. We hebben
reeds 15.000 handtekeningen in dezen zin,
en we zullen er nog wel meer krijgen eer bet
zoover is. Als de conferentie der partij ons
veroordeelt, zullen wij nog wel andere mid
delen vinden om onze ideeën te doen triom-
feeren. Ons orde-woord is kort, maar duide
lijk «n klaar: „Weg met Stalin en Boe-
kartel”
het scheen ook even moeilijk daar later
eenig licht over te verspreiden. Tot het
einde, van haar leven bleef Lady Janet hard
nekkig weigeren w», aan wie ook, mede te
deelen, welk besluit zij heimelijk had geno
men, en hoe smartelijk zü zich voelde aange
daan op dien gedenkwaardigen dag.
haar wilde gediend zyn? Had de scherpzin
nigheid van Lady Janet reeds de waarheid
doorgrond? Mercy verkeerde in eeno zenuw
achtige spanning; zü beefde sterk toen zij
het opgevouwen briefje opende.
„Ik moet u verzoeken de verklaring, die
gij my beloofd hebt, nog een poosje uit te
stellen. Op myn leeftijd zyn smartelijke ver
rassingen zeer onaangename dingen. Ik moet
tijd hebben om mü voor te bereiden, alvorens
ik kan aanhooren wat gij mij hebt te zeggen.
Gij zult niet langer behoeven te wachten dan
uiterst noodig voor mü is. Intusschen zal al
les *ïijn gewonen gang gaan. Mijn neef Julius,
Horace Holmcroft, en de dame die ik in de
eetzaal aantrof, zullen, op mün verlangen, in
huis blijven tótdat ik in staat ben hen en u
weder te zien.”
Daarmede eindigde het briefje. Wat moest
zü daaruit afleiden?
Had Lady Janet werkelük de waarheid ge
raden, of veronderstelde zü slechts dat haar
aangenomen dochter op eenigerlei ongepas
te wüze betrokken was in het geheim van
Mercy Merrick? De regel waarin zjj de in
dringster in de eetzaal „de dame”*' noemde
bewees duidelük dat hare inzichten op dat
punt eene verandering hadden ondergaan.
Maar was die volzin op zichzelf voldoende
om de veronderstelling te rechtvaardigen dat
zÜ den aard van Mercy’s bekentenis reeds
had geraden? ’t Was niet gemakkelgk dien
twyfel op dit oogenblik op te lossen en
Als ooit een staking begrijpelijk moest
heeten, dan is het de staking in den Midden-
Duitschcn bruinkolen-fltynbouw. De myn-
werkers in dit gebied verdienen een honger
loon, nameljjk 6.50 Mark per 'tienurigen
werkdag. Daarvan gaaMl Mark voor sociale
lasten (werkloosheids- en ongevallenverze
kering) af, zoodat de gehuwde mijnwerker
voor zich en zün gezin 33 Mark per week
overhoudt!
Ieder, die weet wat bet leven in Duitsch-
laud tegenwoordig kost, zal mij toegeven
dat het veel misbruikte „te veel om te le
ven en te weinig om te sterven” hier vol
komen op zijn plaats is. Een gezin, dat van
33 Mark per week moet rondkomen, lijdt
armoede!
Ware dit niet het geval, dan zou het ook
niet te verklaren zijnvdat alle mijnwerkers-
bonden, dus ook de christelüke, die duizen
den leden van den „Stahlhelm” tot haar le
den telt, do staking gezamenlijk hebben ge
proclameerd. Dan zou het evenmin te vei-
klaren zü», dat het stakingsparool al dade-
lyk den eersten dag in zoo geweldigen om
vang is opgevolgd en dat de deelneming
van de christelgk-georganiseerde arbeiders
aan de actie tenminste even groot is als die
der neutraal en socialistisch georganiseerden.
Er is nog een feit, dat ernstig te denken
geeft. De mijnwerkersstaking wordt gebil-
lijkt en verdedigd door niemand minder dan
Adam Stegerwald, den leider van de chris-
telijke vakbeweging en al sedert jaren de
heraut van het beginsel der belangensolida-
riteit tusschen kapitaal en arbeid I Hij ie
waarlijk niet de man om zün sanctie aan
een staking te geven als er nog één moge
lijkheid bestaat om het loongevehil langs
vreedzamen weg op te lossen.
Dio vreedzame weg schynt er niet te zijn,
tenminste niet zoolang de regeering weigert
toe te stemmen in een verhooging van den
bruinkoolprys. Ondertusschen lydt de zich
pas herstellende Duitsche volkshuishouding
gevoelige verliezen, ep zal als er niet
Terwijl zü daar nog over nadacht, schrikte
zij óp door een kloppen aan de deur. Het was
do meid van Lady Janet, die haar een reep
je /opgevouwen papier overhandigde.
j,Van ^fylady, miss,” zeide de meid. „Ik
behoef niet op antwoord te wachten."
Toen zü wilde heengaan, hield Mercy haar
tegen en vroeg of een der dienstboden ook
soms naar de stad moest
I „Ja, mies. Een van de knechten moet'een
"boodschap gaan brengen aan den rytuigma-
aer van Mylady."
Bet gesticht was dicht by de werkplaats
Ivan den rijtuigmaker. Onder deze omstan
digheden verstoutte Mercy zich van den man
I gebruik te maken.
I „Wilt gij zoo goed zyn dezen brief aan
I den knecht te geven?” zeide zy. „’t Is geen
omweg voor hem. Hü behoeft hem alleen af
te geven anders niet”
Alleen gelaten bekeek Mercy het kleine
briefje, dat haar ter band werd gesteld.
Het was de eerste maal dat hare weldoen
ster van dit middel van gemeenschap ge
bruik maakte terwyl zy beiden in huis wa
ren. Wat beteekende zulk eene afwijking
van de dagelyksche gewoonten? Bevatte dit
JtngQe het bericht dat zij niet langer van
„Onze zoogenaamde proletarische regee
ring leeft slechts by de gratie van Berlyn.
Als de Duitsche bankiers en industriëelen
ons geen credieten meer geven, gaan we
bankroet. Die wijze heeren uit de Wilhelm-
straase doen met onzen Sovjet-staat de bes
te speculatie. Sinds een jaar zijn zij de wer-
ke lijke meesters te Moskou.
Zü spelen by ons nog dezelfde rol als in
den tyd der Tsaren. En wie weet of ze ons
morgen niet zullen verraden? Chamberlain
weet van geen rusten, zoolang hü niet Stre-
semann en consorten heeft doen buigen
voor Engeland’s verlangens en van ons
heeft vervreemd. En dan, dan zullen wy
weldra als bondgenooten hebben, aan den
eenen kant, de Duitsche communistische la
keien, en aan den anderen kan, graaf Wes-
Uit verscheidene staten der Unie wordt
een sterke toeneming gemeld van de kin-
derverlammingsepidemie. In Californië moes
ten om die reden ettelijke scholen worden
gesloten.
Twee Duitschers, Johann Martin en
Heinrich Leopold, die in een opvouwbare
boot een reis om de wereld deden, zyn in
de Zwarte Zee tijdens een storm veongelukL
Hun lijken zün op de Roemeensche kust aan
gespoeld.
In het bü Bernburg gelegen dorpje
Boschwitz heeft een arbeider zün vrouw en
stiefdochter met een geweer doodgeschoten
en daarna het wapen op zich zelf gericht De
andere kinderen konden büMjds de vlucht
nemen.
Bü den rjjksbetaalmeester te Dussel
dorf is uit de kas een bedrag van 200.000 M.
danigheid van Lady Janet’s vertegenwoor
digster. Daardoor was zü afwezig geweest
toen Grace hare intrede in huis deed. Als
zü slechts een vyf minuten later thuis ware
gekomen, zou Julius den tijd hebben gehad
Grace uit de kamer te verwyderen, en zou
de vreeselyke ontmoeting die Mercy bewus
teloos had doen ineenzinken nooit hebben
plaats gegrepen. Door den loop der gebeur
tenissen was hare afwezigheid noodlottiger-
wyze bekort door hetgeen haar toen als een
zeer gewone, alledaagsche omstandigheid
voorkwam. De verzamelde leden der ver-
eeniging waren t zoo oneens geweest over
het onderwerp van bespreking, dat het
raadzaam werd geoordeeld tot den gebrui-
keïijken maatregel over te gaan, om name
lijk de behandeling uit te stellen tot een
nader te bepalen dag. En het toeval of het
noodlot had het zoo beschikt, dat Mercy
juist de eetzaal binnentrad toen Grace Ro
seberry er op aandrong dat men baar tegen
over de vrouw, die zich van haar naam en
plaats had meester gemaakt, zou stellen.
Nog nooit had zy de omstandigheden uit
dat gezichtspunt beschouwd. Zij wae alléén
in haar kamer, op het keerpunt van haar
leven. Zü voelde zi«'h geslingerd en over
stelpt door aandoei.. gen. die haar tot in
de ziel troffen.
gewerkt om haar den naam van Grace te
doen aannemeu.
Als zü elkander onder gewone omstandig
heden hadden ontmoet, zou Mercy of Grace
elkander nooit zulke vertrouwelüke mede-
deelingen hebben gedaan. Het toeval had
gewild, dat zü elkander onder die buitenge
wone omstandigheden van gezamenlüke be
proeving en gezamenlijk gevaar, in een
vreemd land, hadden ontmoet, omstan
digheden waaronder twee vrouwen van den-
zelfden landaard allicht geneigd zyn, hare
harten voor elkander open te leggen. Op
geen andere wijze zou Mercy bü ’n eerste
ontmoeting de noodlottige wetenschap heb
ben opgedaan van Grace’s positie en Grace’s
zaken, die haar in verzoeking hadden ge
bracht na de ontploffing van den Duitschen
bom en de gevolgen daarvan.
Van dit punt uitgaande déor de geheele
opvolgende reeks van gebeurtenissen been,
die zoo naturlijk en toch zoo wonderbaar
het volhouden van bet bedrog hadden be
gunstigd, kwam Mercy tot het later tydperk,
waarin Grace haar naar Engeland was ge
volgd. Hier merkte zü alweder in de tweede
plaats op, Jjoe het toeval of noodlot alweder
den weg had gebaand voor die tweede ont
moeting, die haar op Mablethorpe House
tot elkander had gebracht.
Als zü zich wel herinnerde, had zy op
Lady Janet’s uitdrukkelyk verzoek deelge
nomen aan zekere vergadering in do hoe-
Nu
ïnkel woord over de z.g. Romeinsche kwes
tie, <i.i. het grievend onrecht, de roof, door
het X nge Italië in 1870 gepleegd ten koste van
«len 1 Lerkelyken Staat. Men weet, dat sinds-
Voigens infomaties uit Moskou, dateerend
1 October, vertelt men, dat Stalin, nadat
z Trotzky uitgesloten werd, uit het uitvoe
rend Comité, reeds order had gegeven aan
Mensjinski om Trotzky te arresteeren. Tspt-
sjerin echter en Rikov smeekten hem, het
niet te doen. Zy vreesden een bloedigen
broeder-oorlog, daar de vrienden van Trotz
ky tot de tanden gewapend waren. Daaren
boven vreesde Tsjitsjerin, dat de arrestatie
van Trotzky zou worden uitgespeeld in
Fransche anti - sovjetkringen, tegen de
Franscb-Russische betrekkingen. Het feit,
dat men Trotzky, die ageert tegen het heer-
en-meester-spelen der Duitsche kapitalisti
sche kringen te Moskou, arresteert, zoa den
breuk tusschen Frankrijk en Rusland zeker
verhaasten.
De twee tegenstanders beloeren elkaar,
leder is op zjjn qui-vive en staat in bet har
nas. Geen van beiden durft de verantwoor
delijkheid op zich te nemen, om door inwén-
digen stryd het Sovjet-regiem op losse voe
ten te zetten. Konden ze elkaar zonder
stryd onschadelyk maken, ze deden het
graag en ieder wacht de gelegenheid daar
toe aJ. Doch er wordt reeds partü gekozen
sinds jaren: het aantal onverschilligen slinkt,
de twee kampen groeien steeds aan, vooral
dat van Trotzky. De splytzwam is reeds te
ver doorgedreven, dan dat het by een per
sonenruzie zou blyven. Trotzky is populair
in het leger. «Binnen de partü der onver-
valschte communisten telt het huidige be
wind nog zün meeste vrienden. Breekt de
strijd uit, dan groeit hy noodzakelyk uit tot
een geweldigen burgeroorlog.
zei
tui
aanslagen.
Niet to verwonderen, dat de Italiaanscln»
gezunt tegen zulke artikelen bü den Ministei
vanl Buitenlatidscho Zaken protesteerde. Deze
heeft den gezant verzekerd, alles te zullen
doei, om den toon van de pers milder te
doen worden; maar niet vergeten moest wor
den,! dat in Zuid-Slavië persvrijheid bestaat.
Misschien, dat men zich in bet Italië van
heden dat laatste niet goed meer kan voor
stellen.
V«« f 1J5» dka regd meer f SJB. Jtoclama w
regel f 0.75 voor daaenttpamna ivoor de overteepzsina’afeJO)
Rubnek „Vraag cn aanbod'* bi} vooruitbetaling par plMMtea
f 0^0 per advertentie van 5 regel» i iadare regel mier
dien de verhouding tusschen het officieele Ita
lië en den Pauseljjken Stoel altijd gespannen
is geweest, en dat de Paus eigenlük een ge
vangene in zijn eigen paleis is. Men bad van
het fascistisch bewind al lang een oplossing
verwacb' -
die richt
de kwesi
belangstelling is gekomen. De onmiddellyke
aanloididg daartoe was ’n artikel in het blad
van Mussolini’s broer Arnoldo, de „Popalo
d’Italia’. Het officieuse pauselijke blad, de
„Osservatore Romano” heeft er op geant
woord en den fascisten duidelijk te kennen
gegeven, dat de Paus zioh slechts zou willen
tevreden stellen met een erkenning van zyn
volkomen onafhankelykheid en met de waar
borging van deze. Alleen hierdoor zou de
Paus er toe kunnen worden gebracht de hou
ding op te geven, waartoe het onrecht van
1870 hem noopte.
De Paus mag, zoo betoogt de „Osserv.
Romano”, niet van eenige mogendheid afhan
kelijk zijn en als bet fascistisch bewind wit
streven naar een oplossing van het Romein,
sche vraagstuk”, zal bet moeten beseffen, dat
niet van pauselyke zjjde hiertoe voorstellen
te wachten zün, maar dat aanbiedingen zul
len moeten worden gedaan van de zijde der
Italiaahsohe regeering, waarover dan de Paus
zal hebben te beslissen.
Vurig hopen we, dat deze perscampagne
’n inleiding moge zyn tot ’n verdrag, waar
door ’t schandelyk onrecht zooveel ’t nog
mogelyk is, hersteld wordt.
(o)
De heer Rakofsky is dan toch door de Rus
sische regeering uit Parijs ternsgeroepen. H
Heeft anders heel wat voeten in de aarde ge
had. Eerst scheen ’t, alsof de Sovjets zouden
weigeren, waardoor een verbreking der be-
trekkingen onvermijdelijk ware geworden.
Dat zou anders zeer naar den zin zyn geweest
van een deel der Fransche pers, die we
wezen er ’n paar weken terug reeds op ’i
daarop en niet op ’n persoonsverwisseling
had aangelegd.
Toch schijnt die ruil geen kwade te zyn,
want wat we in het „Habl.” lazen over den
persoon van den vertrokken gez4uX,-ts niet
veel moois. Er staat nJ. een record op zyn
naam: zeven keer reeds is hfj in zjjn leven
wegens revolutionnaire propaganda over da
grenzen gezet van het land, waar hy tydelyk
was neergestreken. En ofschoon hü ditmaal
nu niet bepaald over de grens wordt gezet,
scheelt het toch niet veel.
De jaren 1916 en 1917 bracht hü grooten.
deels in Roemeensche gevangenissen door.
Bij de revolutie van Kerensky kwam hij vry
en begaf zijn naar Odessa, Kroonstad en
Stockholm, waar hij door de dooreenkrloelen-
de bolsjewieken, die op een gelegenheid
wachtten om de Radenrepubliek in te stellen,
als een held ontvangen werd. Hij ontzag zich
niet om tegen iedereen en alles te ageeren
als het in zün kraam te pas kwam; nu eetu
diende hü de Duitsche belangen, dan weer de
Russische of Roemeensche, en overal eindigde
hij met de deur te worden uitgezet. Totdat
eindelijk de bolsjewieken in'Rusland meester
werden en Rakofsky’s groote tijd gekomen
was. Van 1920 tot 1923 stond hü aan het
hoofd der Sovjetregeering in de Oekraiene,
waar hij zich behagelyk wentelde in den
bloedigen chaos, dien het bolsjewistisch re
giem daar veroorzaakt had.
Zijn opvolger Dovgalewsky is ingenieur, die,
als student in ’05 naar Siberië verbannen, ont
snapte en zyn studies voltooide in België en
Frankrük. Hier werd hij als ingenieur aan een
fabriek verbonden, waar hü uitmuntend vol
deed. Lenin benoemde hem tot cnmmis.’aris
van post en telegrafie, waar zyn reorganisa-
tiearbeid ook zeer goed moet zijn geweest.
Op het postcongres te Parüs in 1925, ver
tegenwoordigde hü Rusland en maakte een
gunetigen indruk. Daarom verheugen zich
de niet per sa anti-bolsjewistische bladen
over de keus van dezen schranderen tech
nicus, die niet van dichtbü in de propaganda
Onder veel dat in 't onzekere lag, was
echter ééne zaak duidelük. De tüd, waar
over Mercy in haar eigen kamer had te be
schikken, was door hare weldoenster onbe
paald verlengd. Er zouden misschien uren
verloopen eer de verklaring, waartoe zü zich
had verbonden, van baar zou worden ge-
eiseht. In die uren zou zü genoeg geest
kracht kunnen verzamelen om haar biecht
aan Julius Gray te schr’yven.
Opnieuw legde zü het blaadje papier voor
zich. Met het hoofd in de hand geleund zat
zü aan tafel en trachtte zich een weg te ba
nen door den doolhof van verleden, be
ginnende met den dag waarop zü Grace Ro
seberry in de Fransche boerenwoning ha«l
ontmoet, en eindigende met den dag, waarop
WIL MOSKOU DE SCHULDEN
MET DE V. S. REGELEN?
Als voorwaarde oji.‘erkenning
der regeering geëischt.
De leden van de delegatie der Amerikaan-
«cho vakvereenigingen, die een bezoek aan
Rusland hebben gebracht, hebben na hun
terugkeer in de V. S. de volgende verklaring
gepubliceerd:
De verantwoordelyke leiders der Russische
regeering hebben aangeboden de Russische
schulden aan Amerika, welke op 59 milli-
cen. dollar geschat worden, te regelen, indien
de Sovjet-regeering erkend wordt en onder
de voorwaarde, dat een dergelyke regeling
geen precedent schept voor andere landen.
GEVECHTEN MET KOMITAD^L
DE GRiEKSCHE GRENS.
Meerdtre doodenS.
Een groote groep comitadji’s, die van de
Joego-Slaviscbe grens waren verdreven, zün
op Grieksch grondgebied doorgedrongen en
hebben een aanval gedaan op het Grieksche
dorp Lyvitza.
Verschillende boeren werden by
vechten gedood.
Geregelde Grieksche troepen slaagden er
tenslotte na hevige gevechten in, de comi-
tadsji’s terug te drüven. Het gevecht duurde
den geheelen nacht. De gendarmes hadden
meerdere dooden te betreuren.
DE STAKING IN HET DUITSCHE
BRUINKOOLGEBIED.
De scheidsrechterlijke uitspraak.
Inzake bet loongesohil in het Midden-
Duüsche bruinkool gebied heeft de bemidde
Hngskamer een uitspraak gedaan, waarby het
gemiddelde loon volgens het collectieve oon
tract voor de arbeiders in het centrale gebied
van Mk. 5.20 tot Mk. 4.80 wordt verhoogd.
De nieuwe loonregeling kan niet voor 31
Augustus 1928 opgezegd worden. De partijen
moeten voor aZterdagmiddag vier uur ver
klaren of zü de uitepraak wenschen te aan
vaarden. Ten aanzien van het hervatten van
het werk en het weer in dienst nemen van de
stakers zün beide partyen voor de kamer tot
overeenstemming gekomen.
Men meldt uit Kowno, dat men thans in
het bezit is gekomen van den volledigen
tekst der redevoering, welke Trotzky (of
Aaron Bronstein), voor dezen Volkscommis
saris van Oorlog, uitsprak op den 27en Sep
tember, toen hü door de aan het bewind
zünde mannen uit het Uitvoerend Comité
werd gezet:
van de derde internationale of de terreur
gemengd zou zyn geweest.
o
Het Duitsche economische leven maakt
op ’t oogenblik een geweldige crisis door.
Na de stabilisatie van den mark zijn alle loo-
nen en salarissen opniéuw vastgesteld, ech
ter niet tot zulk peil als de sterk verhoogde
levensstandaard eisohte. Dat kbb'.'ook moei-
lyk. De Duitsche verplichtingen tegenover ’t
buitenland het Daweéplan éischen van
het bedryfsleven zoo’n geweldige inspan
ning, dat alleen door *n extra hoogen export
hieraan kan voldaan worden. Om echter te
kunnen exporteeren in concurrentie met an
dere landen, moeten de bedrijfskosten laag
zün. Vandaar loonen, ander het wereldpeil.
In de jaren van den hoogsten economische*
nood heeft de Duiteche arbeider zioh gewil
lig onderworpen, maar mt hy ziet, dat het
den ondernemer waé beter gaat, eischt hü
óók znn deel, ’t Spreekt, dat deze actie
aanleiding geeft en réufls gegeven heeft, tot
een aantal stakingen ep uitsluitingen. Zooals
nu weer in het mid«iep-Duitsche bruinkool-
bekken. De staking in dit belangrük kolen
centrum, ten Zuiden vbn Berly'n, omvat ’n
goede 60.000 man. Hoe hoog de nood der
arbeiders hier gestegen is teert een corre<-
pondentie uit Berlyn in bet liberale Han
delblad. Deze, zeker onverdachte getuige
schrüft o. a.
de ge-