Automobiel- Ziekenvervoer Oarage JAC. MET Alkmaar - Tel. 572 Auto-Lijkwagen beschikbaar Garage JAC. MET Alkmaar - Tel.572 „ONS BLAD” I W 248 Korte Berichten. FEUILLETON. boetvaardigheid Zaterdag 22 October 1027 giro alkmaar 104863 21e Jaargang Abonnementsprijs t De Wereld rondom ons. WEEKOVERZICHT. BureauHOE 6, ALKMAAR - Telefoon Advertentieprijs Aan alle abonné’e wordt op aanvrage gratis een polls verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 3000.—, f750.—, f 250,—, f 1?K.—f f 50 f en BUITENLAND. EEN REDEVOERING VAN TROTZKY. GIRO ALKMAAR 104863 5 ’g AAN een I. I i i Vjjf jaar lang echter is er niets in g geschied, totdat de laatste dagen weer in het brandpunt der wercld- VOOR NOORD-HOLLAKDSCH DAGBLAD het X nge Italië in 1870 gepleegd ten koste van Per kwartaal toot Alkmaar. X— Voor buiten Alkmaar2.85 Met Geïllustreerd Zondagsblad t f 0.60 booger (o) we het tóch over Italië hebben, een Indien er op dit ondermaansohe nog naïve- lingen mochten bestaan, die het vredesver- drag van Versailles als hoogste wijsheid be schouwen en in aanbidding liggen neerge- knield voor de fabrikanten daarvan, dan ra den we desulken ter lezing aan het pas-uit- gegeven dagboek van Sir Henry Wilson zali ger. Men lette wèl op: deze Wilson is niet de vader van de beroemde 14 punten, Amerika’s te vroeg gestorven president, maar toch wèl 'n gewichtig persoon in de dagen van het vredesgesjaoher. Hij was n.l. chef van den Genenden Staf van bet Engelscbe leger, later verbindingsofficier tusschen de geallieerde legers. Wat deze insider onthult over het in elkaar timmeren der vredesvoorwaarden, is werkelijk ontstellend. Is ’t dan wonder, dat *t resultaat van al dat gemodder, 't nieuwe Europa, nu, na ruim 8 jaar, zoo’n treurigen aanblik vertoont? Zie maar eens naar den Balkan. Do daar gescha pen situatie is zóó onbevredigend, dat er nog steeds stroomen bloed vloeien. Het jongste slachtoffer hoevelen zullen er nog volgen? is do vroegere Albanec- sche gezant te Belgra»k>, die in een I’raagsch café is neergeschoten. De vermoorde speelde o.a. een groote rol bij do jongste strubbelingen tusschen Zuid- Slavië en Albanië naar aanleiding van dn arrestatie van den Zuid-Slavischen attaché Djoerokovitej in Tirana. Zijn sterk pro-Zuid- Slavische houding wekte toen groote oiv tevredenheid bij Aohmed Zogoe, den staats president, tevens zjjn zwager. Z|jn moordenaar, een Albaneesch student, die langen tijd te Rome vertoefde, heeft ver klaard, dat hij Zena-Beg gedood heeft, omdat «leze zijn vaderland Albanië aan Zuid-Slavië heeft willen verkoopen. Te Belgrado ziet men in den moord welgeslaagde poging om den meest succes vollen voorvechter van do solidariteit tus schen de Balkanvolken uit den weg te rui men; de „Politika” stelt Rome voor de misdaad aanaprakelijk, dat zich verbindt met alle tegenstanders van Zuid-Slavië. Héél bont maakt de „Vecerni List” het. Dit blad verklaart ronduit, dat Italië Zuid-Slavië op altc mogeiijke wijze tracht uit te tarten, daar het een openlijk conflict wil. Te Rome, aldus het blad, rustte men terroristen uit en financierde deze om verschillende Alliance- sohe en Bulgaarsche politici, die Italië’s aspiraties in den weg staan, te doen verdwij nen. De moordenaar Bebi was reeds lang voor zijn komst te Praag gesignaleerd; be. paalde kringen kregen reeds enkele weken geleden bericht, «lat iemand naar Praag zou komen om den gezant te vermoorden. De Tsjechische recherche bewaakte den gezant, maar deze zond zijn bewakers weg. Volgens ihet blad ging de moordenaar dadelijk na zijn uankotnst te Praag naar het gezantschap van ten zekere mogendheid, die in voortdurende vijandschap met Zuid-Slavië leeft. Op den tweeden dag van zijn verblijf te Praag kende Bebi den gezant precies. Het blad, dat ver- ert, dat de moordenaar slechts een werk- j van Rome was, voorspelt nog andere zü elkander voor de tweede maal in do eet zaal op Mablethorpe House hadden terug- gez ien. langzamerhand begon de aaneenschake ling der gebeurtenissen zich duidelijk voor baar geest te verlevendigen. Toen zij den blik in ’t verleden terugsloeg viel het haar in ’t oog, hoe vreemd het toe val of noodlot in de eerste plaats had mede- spoedig een regeling komt de nood wel dra kloppen aan do huizen der duizenden .takers en door de staking werkloos gewor- denen. Nadat bovenstaande reeds geschreven was, bereikte ons bet telegram, dat de oplossing vat» het conflict door arbitrage meldde. '\Worit ver volgd). tarp met zyn Duitsche nationalisten. Zie daar waar Stalin met zyn kliek ons heen voert! Noch ik, noch Zinoviev, noch Wrikowitsch,- noch Smilga, noch tientallen van duizenden andere kameraden willen ons onderwerpen aan zulke leiding. Op de conferentie der party, in December, zullen we wel afrekenen met de leiding van de partij. We hebben reeds 15.000 handtekeningen in dezen zin, en we zullen er nog wel meer krijgen eer bet zoover is. Als de conferentie der partij ons veroordeelt, zullen wij nog wel andere mid delen vinden om onze ideeën te doen triom- feeren. Ons orde-woord is kort, maar duide lijk «n klaar: „Weg met Stalin en Boe- kartel” het scheen ook even moeilijk daar later eenig licht over te verspreiden. Tot het einde, van haar leven bleef Lady Janet hard nekkig weigeren w», aan wie ook, mede te deelen, welk besluit zij heimelijk had geno men, en hoe smartelijk zü zich voelde aange daan op dien gedenkwaardigen dag. haar wilde gediend zyn? Had de scherpzin nigheid van Lady Janet reeds de waarheid doorgrond? Mercy verkeerde in eeno zenuw achtige spanning; zü beefde sterk toen zij het opgevouwen briefje opende. „Ik moet u verzoeken de verklaring, die gij my beloofd hebt, nog een poosje uit te stellen. Op myn leeftijd zyn smartelijke ver rassingen zeer onaangename dingen. Ik moet tijd hebben om mü voor te bereiden, alvorens ik kan aanhooren wat gij mij hebt te zeggen. Gij zult niet langer behoeven te wachten dan uiterst noodig voor mü is. Intusschen zal al les *ïijn gewonen gang gaan. Mijn neef Julius, Horace Holmcroft, en de dame die ik in de eetzaal aantrof, zullen, op mün verlangen, in huis blijven tótdat ik in staat ben hen en u weder te zien.” Daarmede eindigde het briefje. Wat moest zü daaruit afleiden? Had Lady Janet werkelük de waarheid ge raden, of veronderstelde zü slechts dat haar aangenomen dochter op eenigerlei ongepas te wüze betrokken was in het geheim van Mercy Merrick? De regel waarin zjj de in dringster in de eetzaal „de dame”*' noemde bewees duidelük dat hare inzichten op dat punt eene verandering hadden ondergaan. Maar was die volzin op zichzelf voldoende om de veronderstelling te rechtvaardigen dat zÜ den aard van Mercy’s bekentenis reeds had geraden? ’t Was niet gemakkelgk dien twyfel op dit oogenblik op te lossen en Als ooit een staking begrijpelijk moest heeten, dan is het de staking in den Midden- Duitschcn bruinkolen-fltynbouw. De myn- werkers in dit gebied verdienen een honger loon, nameljjk 6.50 Mark per 'tienurigen werkdag. Daarvan gaaMl Mark voor sociale lasten (werkloosheids- en ongevallenverze kering) af, zoodat de gehuwde mijnwerker voor zich en zün gezin 33 Mark per week overhoudt! Ieder, die weet wat bet leven in Duitsch- laud tegenwoordig kost, zal mij toegeven dat het veel misbruikte „te veel om te le ven en te weinig om te sterven” hier vol komen op zijn plaats is. Een gezin, dat van 33 Mark per week moet rondkomen, lijdt armoede! Ware dit niet het geval, dan zou het ook niet te verklaren zijnvdat alle mijnwerkers- bonden, dus ook de christelüke, die duizen den leden van den „Stahlhelm” tot haar le den telt, do staking gezamenlijk hebben ge proclameerd. Dan zou het evenmin te vei- klaren zü», dat het stakingsparool al dade- lyk den eersten dag in zoo geweldigen om vang is opgevolgd en dat de deelneming van de christelgk-georganiseerde arbeiders aan de actie tenminste even groot is als die der neutraal en socialistisch georganiseerden. Er is nog een feit, dat ernstig te denken geeft. De mijnwerkersstaking wordt gebil- lijkt en verdedigd door niemand minder dan Adam Stegerwald, den leider van de chris- telijke vakbeweging en al sedert jaren de heraut van het beginsel der belangensolida- riteit tusschen kapitaal en arbeid I Hij ie waarlijk niet de man om zün sanctie aan een staking te geven als er nog één moge lijkheid bestaat om het loongevehil langs vreedzamen weg op te lossen. Dio vreedzame weg schynt er niet te zijn, tenminste niet zoolang de regeering weigert toe te stemmen in een verhooging van den bruinkoolprys. Ondertusschen lydt de zich pas herstellende Duitsche volkshuishouding gevoelige verliezen, ep zal als er niet Terwijl zü daar nog over nadacht, schrikte zij óp door een kloppen aan de deur. Het was do meid van Lady Janet, die haar een reep je /opgevouwen papier overhandigde. j,Van ^fylady, miss,” zeide de meid. „Ik behoef niet op antwoord te wachten." Toen zü wilde heengaan, hield Mercy haar tegen en vroeg of een der dienstboden ook soms naar de stad moest I „Ja, mies. Een van de knechten moet'een "boodschap gaan brengen aan den rytuigma- aer van Mylady." Bet gesticht was dicht by de werkplaats Ivan den rijtuigmaker. Onder deze omstan digheden verstoutte Mercy zich van den man I gebruik te maken. I „Wilt gij zoo goed zyn dezen brief aan I den knecht te geven?” zeide zy. „’t Is geen omweg voor hem. Hü behoeft hem alleen af te geven anders niet” Alleen gelaten bekeek Mercy het kleine briefje, dat haar ter band werd gesteld. Het was de eerste maal dat hare weldoen ster van dit middel van gemeenschap ge bruik maakte terwyl zy beiden in huis wa ren. Wat beteekende zulk eene afwijking van de dagelyksche gewoonten? Bevatte dit JtngQe het bericht dat zij niet langer van „Onze zoogenaamde proletarische regee ring leeft slechts by de gratie van Berlyn. Als de Duitsche bankiers en industriëelen ons geen credieten meer geven, gaan we bankroet. Die wijze heeren uit de Wilhelm- straase doen met onzen Sovjet-staat de bes te speculatie. Sinds een jaar zijn zij de wer- ke lijke meesters te Moskou. Zü spelen by ons nog dezelfde rol als in den tyd der Tsaren. En wie weet of ze ons morgen niet zullen verraden? Chamberlain weet van geen rusten, zoolang hü niet Stre- semann en consorten heeft doen buigen voor Engeland’s verlangens en van ons heeft vervreemd. En dan, dan zullen wy weldra als bondgenooten hebben, aan den eenen kant, de Duitsche communistische la keien, en aan den anderen kan, graaf Wes- Uit verscheidene staten der Unie wordt een sterke toeneming gemeld van de kin- derverlammingsepidemie. In Californië moes ten om die reden ettelijke scholen worden gesloten. Twee Duitschers, Johann Martin en Heinrich Leopold, die in een opvouwbare boot een reis om de wereld deden, zyn in de Zwarte Zee tijdens een storm veongelukL Hun lijken zün op de Roemeensche kust aan gespoeld. In het bü Bernburg gelegen dorpje Boschwitz heeft een arbeider zün vrouw en stiefdochter met een geweer doodgeschoten en daarna het wapen op zich zelf gericht De andere kinderen konden büMjds de vlucht nemen. Bü den rjjksbetaalmeester te Dussel dorf is uit de kas een bedrag van 200.000 M. danigheid van Lady Janet’s vertegenwoor digster. Daardoor was zü afwezig geweest toen Grace hare intrede in huis deed. Als zü slechts een vyf minuten later thuis ware gekomen, zou Julius den tijd hebben gehad Grace uit de kamer te verwyderen, en zou de vreeselyke ontmoeting die Mercy bewus teloos had doen ineenzinken nooit hebben plaats gegrepen. Door den loop der gebeur tenissen was hare afwezigheid noodlottiger- wyze bekort door hetgeen haar toen als een zeer gewone, alledaagsche omstandigheid voorkwam. De verzamelde leden der ver- eeniging waren t zoo oneens geweest over het onderwerp van bespreking, dat het raadzaam werd geoordeeld tot den gebrui- keïijken maatregel over te gaan, om name lijk de behandeling uit te stellen tot een nader te bepalen dag. En het toeval of het noodlot had het zoo beschikt, dat Mercy juist de eetzaal binnentrad toen Grace Ro seberry er op aandrong dat men baar tegen over de vrouw, die zich van haar naam en plaats had meester gemaakt, zou stellen. Nog nooit had zy de omstandigheden uit dat gezichtspunt beschouwd. Zij wae alléén in haar kamer, op het keerpunt van haar leven. Zü voelde zi«'h geslingerd en over stelpt door aandoei.. gen. die haar tot in de ziel troffen. gewerkt om haar den naam van Grace te doen aannemeu. Als zü elkander onder gewone omstandig heden hadden ontmoet, zou Mercy of Grace elkander nooit zulke vertrouwelüke mede- deelingen hebben gedaan. Het toeval had gewild, dat zü elkander onder die buitenge wone omstandigheden van gezamenlüke be proeving en gezamenlijk gevaar, in een vreemd land, hadden ontmoet, omstan digheden waaronder twee vrouwen van den- zelfden landaard allicht geneigd zyn, hare harten voor elkander open te leggen. Op geen andere wijze zou Mercy bü ’n eerste ontmoeting de noodlottige wetenschap heb ben opgedaan van Grace’s positie en Grace’s zaken, die haar in verzoeking hadden ge bracht na de ontploffing van den Duitschen bom en de gevolgen daarvan. Van dit punt uitgaande déor de geheele opvolgende reeks van gebeurtenissen been, die zoo naturlijk en toch zoo wonderbaar het volhouden van bet bedrog hadden be gunstigd, kwam Mercy tot het later tydperk, waarin Grace haar naar Engeland was ge volgd. Hier merkte zü alweder in de tweede plaats op, Jjoe het toeval of noodlot alweder den weg had gebaand voor die tweede ont moeting, die haar op Mablethorpe House tot elkander had gebracht. Als zü zich wel herinnerde, had zy op Lady Janet’s uitdrukkelyk verzoek deelge nomen aan zekere vergadering in do hoe- Nu ïnkel woord over de z.g. Romeinsche kwes tie, <i.i. het grievend onrecht, de roof, door het X nge Italië in 1870 gepleegd ten koste van «len 1 Lerkelyken Staat. Men weet, dat sinds- Voigens infomaties uit Moskou, dateerend 1 October, vertelt men, dat Stalin, nadat z Trotzky uitgesloten werd, uit het uitvoe rend Comité, reeds order had gegeven aan Mensjinski om Trotzky te arresteeren. Tspt- sjerin echter en Rikov smeekten hem, het niet te doen. Zy vreesden een bloedigen broeder-oorlog, daar de vrienden van Trotz ky tot de tanden gewapend waren. Daaren boven vreesde Tsjitsjerin, dat de arrestatie van Trotzky zou worden uitgespeeld in Fransche anti - sovjetkringen, tegen de Franscb-Russische betrekkingen. Het feit, dat men Trotzky, die ageert tegen het heer- en-meester-spelen der Duitsche kapitalisti sche kringen te Moskou, arresteert, zoa den breuk tusschen Frankrijk en Rusland zeker verhaasten. De twee tegenstanders beloeren elkaar, leder is op zjjn qui-vive en staat in bet har nas. Geen van beiden durft de verantwoor delijkheid op zich te nemen, om door inwén- digen stryd het Sovjet-regiem op losse voe ten te zetten. Konden ze elkaar zonder stryd onschadelyk maken, ze deden het graag en ieder wacht de gelegenheid daar toe aJ. Doch er wordt reeds partü gekozen sinds jaren: het aantal onverschilligen slinkt, de twee kampen groeien steeds aan, vooral dat van Trotzky. De splytzwam is reeds te ver doorgedreven, dan dat het by een per sonenruzie zou blyven. Trotzky is populair in het leger. «Binnen de partü der onver- valschte communisten telt het huidige be wind nog zün meeste vrienden. Breekt de strijd uit, dan groeit hy noodzakelyk uit tot een geweldigen burgeroorlog. zei tui aanslagen. Niet to verwonderen, dat de Italiaanscln» gezunt tegen zulke artikelen bü den Ministei vanl Buitenlatidscho Zaken protesteerde. Deze heeft den gezant verzekerd, alles te zullen doei, om den toon van de pers milder te doen worden; maar niet vergeten moest wor den,! dat in Zuid-Slavië persvrijheid bestaat. Misschien, dat men zich in bet Italië van heden dat laatste niet goed meer kan voor stellen. V«« f 1J5» dka regd meer f SJB. Jtoclama w regel f 0.75 voor daaenttpamna ivoor de overteepzsina’afeJO) Rubnek „Vraag cn aanbod'* bi} vooruitbetaling par plMMtea f 0^0 per advertentie van 5 regel» i iadare regel mier dien de verhouding tusschen het officieele Ita lië en den Pauseljjken Stoel altijd gespannen is geweest, en dat de Paus eigenlük een ge vangene in zijn eigen paleis is. Men bad van het fascistisch bewind al lang een oplossing verwacb' - die richt de kwesi belangstelling is gekomen. De onmiddellyke aanloididg daartoe was ’n artikel in het blad van Mussolini’s broer Arnoldo, de „Popalo d’Italia’. Het officieuse pauselijke blad, de „Osservatore Romano” heeft er op geant woord en den fascisten duidelijk te kennen gegeven, dat de Paus zioh slechts zou willen tevreden stellen met een erkenning van zyn volkomen onafhankelykheid en met de waar borging van deze. Alleen hierdoor zou de Paus er toe kunnen worden gebracht de hou ding op te geven, waartoe het onrecht van 1870 hem noopte. De Paus mag, zoo betoogt de „Osserv. Romano”, niet van eenige mogendheid afhan kelijk zijn en als bet fascistisch bewind wit streven naar een oplossing van het Romein, sche vraagstuk”, zal bet moeten beseffen, dat niet van pauselyke zjjde hiertoe voorstellen te wachten zün, maar dat aanbiedingen zul len moeten worden gedaan van de zijde der Italiaahsohe regeering, waarover dan de Paus zal hebben te beslissen. Vurig hopen we, dat deze perscampagne ’n inleiding moge zyn tot ’n verdrag, waar door ’t schandelyk onrecht zooveel ’t nog mogelyk is, hersteld wordt. (o) De heer Rakofsky is dan toch door de Rus sische regeering uit Parijs ternsgeroepen. H Heeft anders heel wat voeten in de aarde ge had. Eerst scheen ’t, alsof de Sovjets zouden weigeren, waardoor een verbreking der be- trekkingen onvermijdelijk ware geworden. Dat zou anders zeer naar den zin zyn geweest van een deel der Fransche pers, die we wezen er ’n paar weken terug reeds op ’i daarop en niet op ’n persoonsverwisseling had aangelegd. Toch schijnt die ruil geen kwade te zyn, want wat we in het „Habl.” lazen over den persoon van den vertrokken gez4uX,-ts niet veel moois. Er staat nJ. een record op zyn naam: zeven keer reeds is hfj in zjjn leven wegens revolutionnaire propaganda over da grenzen gezet van het land, waar hy tydelyk was neergestreken. En ofschoon hü ditmaal nu niet bepaald over de grens wordt gezet, scheelt het toch niet veel. De jaren 1916 en 1917 bracht hü grooten. deels in Roemeensche gevangenissen door. Bij de revolutie van Kerensky kwam hij vry en begaf zijn naar Odessa, Kroonstad en Stockholm, waar hij door de dooreenkrloelen- de bolsjewieken, die op een gelegenheid wachtten om de Radenrepubliek in te stellen, als een held ontvangen werd. Hij ontzag zich niet om tegen iedereen en alles te ageeren als het in zün kraam te pas kwam; nu eetu diende hü de Duitsche belangen, dan weer de Russische of Roemeensche, en overal eindigde hij met de deur te worden uitgezet. Totdat eindelijk de bolsjewieken in'Rusland meester werden en Rakofsky’s groote tijd gekomen was. Van 1920 tot 1923 stond hü aan het hoofd der Sovjetregeering in de Oekraiene, waar hij zich behagelyk wentelde in den bloedigen chaos, dien het bolsjewistisch re giem daar veroorzaakt had. Zijn opvolger Dovgalewsky is ingenieur, die, als student in ’05 naar Siberië verbannen, ont snapte en zyn studies voltooide in België en Frankrük. Hier werd hij als ingenieur aan een fabriek verbonden, waar hü uitmuntend vol deed. Lenin benoemde hem tot cnmmis.’aris van post en telegrafie, waar zyn reorganisa- tiearbeid ook zeer goed moet zijn geweest. Op het postcongres te Parüs in 1925, ver tegenwoordigde hü Rusland en maakte een gunetigen indruk. Daarom verheugen zich de niet per sa anti-bolsjewistische bladen over de keus van dezen schranderen tech nicus, die niet van dichtbü in de propaganda Onder veel dat in 't onzekere lag, was echter ééne zaak duidelük. De tüd, waar over Mercy in haar eigen kamer had te be schikken, was door hare weldoenster onbe paald verlengd. Er zouden misschien uren verloopen eer de verklaring, waartoe zü zich had verbonden, van baar zou worden ge- eiseht. In die uren zou zü genoeg geest kracht kunnen verzamelen om haar biecht aan Julius Gray te schr’yven. Opnieuw legde zü het blaadje papier voor zich. Met het hoofd in de hand geleund zat zü aan tafel en trachtte zich een weg te ba nen door den doolhof van verleden, be ginnende met den dag waarop zü Grace Ro seberry in de Fransche boerenwoning ha«l ontmoet, en eindigende met den dag, waarop WIL MOSKOU DE SCHULDEN MET DE V. S. REGELEN? Als voorwaarde oji.‘erkenning der regeering geëischt. De leden van de delegatie der Amerikaan- «cho vakvereenigingen, die een bezoek aan Rusland hebben gebracht, hebben na hun terugkeer in de V. S. de volgende verklaring gepubliceerd: De verantwoordelyke leiders der Russische regeering hebben aangeboden de Russische schulden aan Amerika, welke op 59 milli- cen. dollar geschat worden, te regelen, indien de Sovjet-regeering erkend wordt en onder de voorwaarde, dat een dergelyke regeling geen precedent schept voor andere landen. GEVECHTEN MET KOMITAD^L DE GRiEKSCHE GRENS. Meerdtre doodenS. Een groote groep comitadji’s, die van de Joego-Slaviscbe grens waren verdreven, zün op Grieksch grondgebied doorgedrongen en hebben een aanval gedaan op het Grieksche dorp Lyvitza. Verschillende boeren werden by vechten gedood. Geregelde Grieksche troepen slaagden er tenslotte na hevige gevechten in, de comi- tadsji’s terug te drüven. Het gevecht duurde den geheelen nacht. De gendarmes hadden meerdere dooden te betreuren. DE STAKING IN HET DUITSCHE BRUINKOOLGEBIED. De scheidsrechterlijke uitspraak. Inzake bet loongesohil in het Midden- Duüsche bruinkool gebied heeft de bemidde Hngskamer een uitspraak gedaan, waarby het gemiddelde loon volgens het collectieve oon tract voor de arbeiders in het centrale gebied van Mk. 5.20 tot Mk. 4.80 wordt verhoogd. De nieuwe loonregeling kan niet voor 31 Augustus 1928 opgezegd worden. De partijen moeten voor aZterdagmiddag vier uur ver klaren of zü de uitepraak wenschen te aan vaarden. Ten aanzien van het hervatten van het werk en het weer in dienst nemen van de stakers zün beide partyen voor de kamer tot overeenstemming gekomen. Men meldt uit Kowno, dat men thans in het bezit is gekomen van den volledigen tekst der redevoering, welke Trotzky (of Aaron Bronstein), voor dezen Volkscommis saris van Oorlog, uitsprak op den 27en Sep tember, toen hü door de aan het bewind zünde mannen uit het Uitvoerend Comité werd gezet: van de derde internationale of de terreur gemengd zou zyn geweest. o Het Duitsche economische leven maakt op ’t oogenblik een geweldige crisis door. Na de stabilisatie van den mark zijn alle loo- nen en salarissen opniéuw vastgesteld, ech ter niet tot zulk peil als de sterk verhoogde levensstandaard eisohte. Dat kbb'.'ook moei- lyk. De Duitsche verplichtingen tegenover ’t buitenland het Daweéplan éischen van het bedryfsleven zoo’n geweldige inspan ning, dat alleen door *n extra hoogen export hieraan kan voldaan worden. Om echter te kunnen exporteeren in concurrentie met an dere landen, moeten de bedrijfskosten laag zün. Vandaar loonen, ander het wereldpeil. In de jaren van den hoogsten economische* nood heeft de Duiteche arbeider zioh gewil lig onderworpen, maar mt hy ziet, dat het den ondernemer waé beter gaat, eischt hü óók znn deel, ’t Spreekt, dat deze actie aanleiding geeft en réufls gegeven heeft, tot een aantal stakingen ep uitsluitingen. Zooals nu weer in het mid«iep-Duitsche bruinkool- bekken. De staking in dit belangrük kolen centrum, ten Zuiden vbn Berly'n, omvat ’n goede 60.000 man. Hoe hoog de nood der arbeiders hier gestegen is teert een corre<- pondentie uit Berlyn in bet liberale Han delblad. Deze, zeker onverdachte getuige schrüft o. a. de ge-

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1927 | | pagina 1