„ONS BLAD”
**41
I
BRIEVEN UIT BELGIS.
Verspreide Berichten.
WAT ER OP DE MAFALDA GEBEURDE.
3
I
Abonnementsprijs i
Advertentieprijs
253 O,KO ALKMAAR 104863 Vrijdag 28» Oetobcr ll»27 GIRO ALKMAAR 104863 g|e JaargWf»
FEUILLETON.
BOETVAARDIGHEID
f4O.—
BUITENLAND.
Korte Berichten.
Bureau HOF 6, ALKMAAR - Telefoon
i
Aan alle abonné*a wordt op aanvrage gratia aan polls verstrakt, welke hen verzekert togen ongevallen tot een bedrag van f 3000.—f750.—f250.—f125.f50.
GIRO ALKMAAR 104863
I
E.
Tot
crisis,
machtige
hfj.
vroeg
heeft mjj gezegd dat Lady
(Wordt vervolgd).
i
soort
heden
ge
te
ut
u schikt,
P«r kwartaal voor Alkmaar.
Voor buiten Alkmaar.
Met Geïllustreerd Zondagsblad
lu verband met den gespannen toestand
moeten sterke troepenaMeelingen te Boeka-
reewagn goaoneentreerd. V'
gecring voornemens zijn, den leider der Roe-
meensche nationale boerenjartjj. Manin, te
arresteeren.
regel f 0.75 vöo» de eerste
Rubriek „Vraag en aanl
ton
in
-a
"'I
f 2.85
r f 0.60 hooger
NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD
■5
Hongarye op touw gezet door vertegenwoor
digers in openbare lichamen, die van plan
zijn de zaak voor den Volkenbond te bren
gen. Men is van plan in November te Bu
dapest een groote zegedag te houden. Ook
in het land zullen vergaderingen worden ge
houden.
te
zjjde der
den
DE BESCHULDIGER SCHULDIGE.
Iedereen ia bekend met do kwestie.
De Belgische frank bad, bij geleidelijke
waardebeetjjging wegens het geleidelijk
horstel van ’t door den oorlog ontredderd
economisch leven, een hoogte van ongeveer
zeventig punten bereikt, op basis van het
Engelsehe pond. Het was te voorzien, dat,
hij een normaal volgen van onze immer toe-
nemendo ontwikkeling, do frank zoo niet
zijn vooroorlogsche standpunt van 25.40 zou
herwinnen, dan toch allengs tot vijftig zelfs
tot rond veertig zon gen
„Ongeveer een kwartier later, denk ik.”
„Weet ge ook wat er hier is voorgevallen,
nadat ge ons hadt verlaten?”
„Horace vertelde mij dat Lady Janet aan
miss Roseberry het gebruik van haar boudoir
had aangeboden.”
„Anders niets?”
„Hij zeide dat ge haar daarheen had ge
leid.”
„Heeft hij u ook verteld wat er toen ge
beurde?”
„Neen.”
„Dan azl ik ’t u vertellen. Al kan ik dien
neteligen stand van zaken niets anders doen
zoo kan ik tenminste voorkomen, dat gij
onverhoeds wordt overvallen. In de eerste
plaats acht ik het billijk, dat gij zoudt we-
ten dat ik een bepaalde reden heb, waarom
ik miss Roseberry naar het boudoir geleidde.
Ik verlangde (om uwentwil) een beroep te
doen op haar beter ik als haar karakter
daartoe tenminste vatbaar was. Ik beken dat
ik aan den goeden uitslag twijfelde af
gaande op hetgeen ik al reeds van haar had
gezien: ik vond mij in dien twijfel bevestigd.
In den dagelijkschen omgang zou ik alleen
gedacht hebben dat zij een alledaagsch een
voudig meisje was. maar toen wij alleen wa
ren, leerde ik haar uit een geheel ander oog
punt beschouwen en ik moet zeggen dat
ik, hoeveel treurige ervaring ik ook reeds
van het karakter van sommige personen heb
opgedaan, nog nooit zulk een bekromjien,
68.
„Waar blijft Horace toch?”
„Waarom komt hjj niet hier?”
Lady Janet heeft hem laten roepen,” ant
woordde zjj.
Dit antwoord verbaasde Julius ten hoogste;
het scheen hem zelfs te doen ontstellen. Hij
keerde naar Mercy’s stoel terug en zeide ge
jaagd: „Weet gü ’t zeker?”
«Horace zelf
Janet er op stond hem te spreken.”
„Wanneer?”
„Straks. Hij verzocht mij hier op hem te
wachten, terwijl hjj naar boven ging.”
Julius gelaat betrok.
„Dit bevestigt mijn ergste vrees,” zeide hij.
„Hebt gij soms ook met Lady Janet gespro
ken?”
Mercy beantwoordde deze vraag, door hem
een briefje van zijne tante te laten zien. Hij
las het oplettend door.
„Heb ik u niet gezegd,” zeide hij. „dat zjj
de eene of andere uitvlucht zou l»e*denken om
uwe bekentenis niet aan te hooren? Zjj be
gint met de zaak uit te stellen, alleen om
tjjd te winnen voor iets anders dat zjj van
plan is te doen. Wannear hebt gij dit briefje
ontvangen? Kort nadat ge naar boven waart
gegaan?*1
r
Ruth Elder ligt te Lissabon te bed met
influenza; zjj behoeft volstrekte rust en haar
vertrek van Lissabon naar Madrid, met Va
ry- alt- doe), is voor onbepaalden tjjd uit
gesteld.
Blijkens een bericht uit Washing!
waren er in het eerste halfjaar van 1927
de Ver. Htaten 20ü'J1.333in gebruik zijnde
auto’s geregistreerd. Dat was 1.374.578
meer dan iu de overeenkomstige periode
van 1926.
Uit Boekarest wordt gemeld, dat drie
gewapende bandieten in de nabijheid van
kisjhief iBew-arabië) een autobus overval
len hebben. De inzittende achttien passa
giers werden volkomen uitgeplunderd.
Zestig personen te Tepel nabjj Mariën-
bail zijn lijdende aan typhus, welke door een
defect aan de waterleiding is ontstaan. Twee
personen zijn overleden.
Het lialiaanscbe stoomschip I-abon is
op de klippen gekropen van de Scilly eilan
den. Het is totaal verloren. Van de beman
ning hebben 17 leden zich in een reddings
boot gered; elf anderen, die aan boord ge
bleven zjjn. tracht men te hulp te komen.
Bij een botsing tu.-sChen een locomo
tief en een goederentrein op het station van
Wielkowice, nabij Warschau, zijn 12 perso
nen gewond, van wie 8 zwaar. Ik* stations
chef, die verantwoordelijk voor het ongeluk
wordt gesteld, i» in hechtenis genomen.
laag en nijdig karakter heb ontmoet. Toeu zij
zooals vanzelf spreekt, begreep wat de vei
andering in Lady Janet s gedrag jegens haat
beteekende. was haar eenige gedachten,
daarvan op de onmeedoogendste wijze )iarnj
te trekken. In plaats van ook maar een
zweem van deernis met u te gevoelen, was
zjj nog sterker tegen u verbitterd. Zjj kon
’t niet verdragen, dat gij u de verdiensten
zoudt aanrekenen, haar door de vrijwillige
bekentenia der waarheid in haar recht n
te hebben hersteld. Zij wilde volstrek: dat
uw handelwijze publiek zou worden gemaakt
en dat Lady Janet u, alvorens u te hebben
gehoord, in het bijzijn van het geheele huis
ongenadig wegzond. „Nu kan ik mij eindelijk
wreken! I-ady Janet is bgng voor mg!” Dal
waren haar eigen woorden ik schaam uit
bijkans ze te herbalen maar dat z i le
ze my op mijn woord van eer; noch de ouder
dom noch de toestand van Lady Janet werd
in aanmerking genomen; niets was in staat
de wraakgierigheid van miss Roheberry te
stuiten! Ziedaar, hoe deze vrouw denkt over
’t geen haar toekomt; ziedaar wat ze mjj
in zoovele woorden zelve durfde zeggen Ik
bleef bedaard, ik deed alles wat ik ko.i om
haar tot betere gedachten te breugen. U bail
ven goed kunnen preêken ik wil niet
zeggen tegen een wilde; de wi’.da zijn som
tijds gevoelig voor eeu vermaning, ais men
maarte rechte snaar weet te treffan ik
liad evengoed kannen preekeu tegen een
Van 1—5 regels fU5; elke regal aatar t 6JB. Reclame pat
regel f 0.75 voor de eerste pagina; voor de overige pagina's f 0.501
Rubriek „Vraag en aanbod” bg vooruitbetaling per r'w'im
f 0.60 per advertentie van 5 regelaiedere regel meer f0.1£
wat wjj van den beginng af beweerd hebben,
wordt thans door een der knapste medewer
kers van een blad, dat Poullet en zjjn poli
tiek steunde, bevestig^*
Het zou moeilijk gaan, den zin der woor
den valscher te verdraazeu. Want het is nu
toch wel klaar, dat die uitwijking van Bel
gische cn vreemde kapitalen werd uitgelokt
en aangemoedigd door de lafste cn hatelijk
ste campagne, die ooit tegen een politiek te
genstrever, tegen een politieke tegenpartij
gevoerd werd.
Vergeefs beproeven de bedrijvers daarvan
nog steeds, den loggen steen der schuld op
het slachtoffer zelf te schuiven. De erbar
melijkheid van redeneermgen, zooals.’ die
welke zjj heden houden naar kittige stabili-
stabdisatie van den Belgischen frank, war
en blijft.
,.lk kan l zelfs niet gissen. Toen ge riiq
in de eetzaal vond, dacht ik daar juist over
na. Ik kan mjj niet voorstellen da er eenig
ouzjjdig onderwerp bestaat, w aarover Lady
Janet en dat meisje kunnen spreken. In
haar tegenwoordigen gemoedstoestand zal
zij naar alle waarschijnlijkheid Lady Janet
beleedigen eer zjj nog vjjf minuten in de ka
mer is. Ik moet bekennen dat ik er zeer
nieuwsgierig naa» ben. De eenige ,«l?Lom,
waartoe ik kan komen, is dat het briefje, dat
tante u zond, het geheime onderhoud met
miss Roseberry dat daarop volgde, en het
ontbieden van Horace daarna, alle schakels
zün hi dezelfde keten van gebeurtenissen,
en alle leiden moeten tot die nieuwe beproe
vingen. waarvoor ik u reeds heb gewaar
schuwd.”
Mercy legde hem met een wenk het stil
zwijgen on. en ke„k naar de deur, die in den
eang uitkwam; had zij buiten een voetstap
gehoord? Neeu. Alles bleef s.tll. Horace het
zieh nog steeds wachten.
„O!” riep zjj uit, wat zou ik er OM geven
als ik wist wat daar boven gaande Js!
Gjj zult het spoedig genoeg wetMb net*
nam Julius, ,,’t L onmogelijk dat de Onz*
kerheid. waarin wij op ft oogenblik verken»
ren, van langen duur kan zijn.”
uitgehongerd dier dat het u:et eten moest,
terwijl het voedsel in zijn bereik stond. Ik
had juist met tegenzin de vrueatelooze po
ging opgegeven, toen de m.-id van Lady
Janet verscheen met eene booJscuap vair
hare meesteres voor miss Roseberry. ..Het
compliment van Mylady, juffrouw, en of u
zoo goed zou willen zijn, haar, als
in haar kamer te komen spreken.
Alweder een verrassing! Grace Roseber
ry wordt verzocht bij Lady Janet te komen!
t Zou ónmogelijk geweest zjjn te gelooven,
als Julius niet met eigen ooren de bood
schap had gehoord.
,Zü stond dadelijk op,” vervolgde Julius!
„Ik wil Mylady geen oogenblik laten wach
ten, zeide zjj; „wijs mij den weg. Zij wenk
te de meid dat zij zou voortgaan, en keerde
zieh aan do deur naar mjj om. ’t Is mij ón
mogelijk de onbeschaamde wjjze te beschrij
ven. waarop zjj haar vergenoegdheid lucht
gal ik kan alleen herhalen wat zij zeide:
„Dat is juist wat ik verlangde! Ik was juist
voornemens een onderhoud met Lady Ja
net te vragen: zij bespaart mij de moeite; ik
ben haar daarvoor zeer verplicht?” Dit zeg
gende, groette zjj mjj, en sloot deur se
dert dien tijd heb ik niets meer van haar
gehoord of gezien. Mij dunkt dat zij nog al
tijd bjj tante moet zjju, en dat Horace haar
daar zal hebben aangetroffen.
..Wat zou Lady Janet haar hebben te zeg
gen?" vroeg Mercy gespannen.
engs tot vgftig zelfs
■aakt zjjn. Want niet
alleen de door het krijgsgewoel verwoeste
streken in Vlaanderen, maar ook gansch de
nijverheid van het land, was dermate op
verhaal gekomen, dat te allen kante het
evenwicht met den toestand van vóór
Augustus 1914 reeds verwezenlijkt was, of
op het punt stond te worden.
Dit strookte echter geenszins met de
wensclien en belangen van sommige groote
banken en machtige financiers, die hun ka
pitalen in vreemde deviezen en ondernetnfn-
„en belegd haihlen en bleven beleggen, en
dorwjjze aan het land den onmlsbaren over-
vloedigcn geldtoevoer, waardoor liet krediet
verruimd en verstevigd kon worden, ont
trokken.
De speculatie leverde ’n verwoeden strijd
tegen het langzaam en krachtig zich opdrin
gend normaliseeren onzer munt. Onder die
aanvallen, kende de geldmarkt felle schom
melingen, die haar soms met vijf, tien en
meer punten deden stijgen of dalen. Het
vertrouwen van de Belgen, en, wat nog
belangryker was. het vertrouwen van het
buitenland, werd daardoor echter niet ge
schokt. Want de vreemden zoowel als de
Belgen wisten, dat niet alleen de schrome
lijke gevolgen van de vier-jarige ontredde-
’’ling verdwenen waren, maar dat we, hi de
allengs weer georganiseerde wereldorde,
opnieuw onze plaats, een eervolle plaats, in
namen door de macht van onze werkzaam
heid, door den durf van onzen onderne
mingsgeest»
Toeu kwam de politieke crisis.
Toen kwam, met de politi«*ke
voor de belagers van den frank, ook de
sinds lang beloerde gelegenheid, om hun
slag te slaan. En tevens om zulks te doen
onder een schijn van verontschuldiging, van
nslelijkheid. ja van vaderlandschliefde, zij,
die in de eerste plaats financier, in de
tweede plaats anti katholiek of anti-katho-
liek-doniueratisch, en ten laatste ook nog
we) wat patriot waren.
Toen kwam die fejle campagne los van
de groote geldmacht, tegen het katholiek-
democratisch kabinet Poullet. Gansch de li
berale en een deel van de verstokt conser
vatief gebleven katholieke pers slingerde
slijk naar dit kabinet, vooral naar het hoofd
ervan, naar den eerljjken, edelen eersten mi
nister Poullet, in wien men den katholieken
democraat bemodderdo en verguisde. In
koelen bloede stelden zij het aan de Belgi
sche gemeenschap en aan de vreemde na
tiën voor, alsof de regeering van het mini-
s(erie-Poullet den wissen en rasse hen onder
gang van België’s economisch leven bewerk
te, alsof de inflatie op reusachtigo wjjze
ging toenemen, alsof ’s lands bankroet reeds
zichtbaar was in het nabjje verschiet. Ter
zelfder tjjd onttrokken de machtige finan-
cieele instellingen ontzaggelijke sommen
aan den omloop, was het aan de loketten
der Nationale Bank een bestorming tot vor
dering van het vervroegde inlossen dei
leeningen, werden er dagelijksch millioenen
Belgische Staats waarden ter beurze op de
markt gesmeten, vertienvoudigde de vraag
naar ponden, dollars en guldens, zoodat 't
Engolsche pond, dat op het punt stond ge
stabiliseerd te worden aan den prjjs van
107 frank nog veel te hoog in verhou
ding met dezes intrinsieke waarde in
SIR AUSTEN CHAMBERLAIN EN DE
VOLKENBOND.
Eeu belangrijke uiteenzetting.
Gisteren heeft Sir Austen Chamberlain,
de minister van buitealandsche zaken van
GrooUBrittanië het woord gevoerd aan een
lunch, welke hem door de Aldwych Club
was aangeboden. Vele leden van het diplo
matieke corps waren aanwezig.
Sprekende over den wereldvrede zuèle
Chamberlain, dat de onlangs gehouden Vol-
kenbondsvergadering in Groot-Brittanië om
begrjjpeljjke redenen nwr aandacht heeft
getrokken dan gemeenlijk het geval was.
Het onomelootelgk feit, dat de vkiotconfe-
rentie op een mislukking was uitgeloopen,
was oorzaak dat deze bijeenkomst van den
Volkenbond en de afloop daarvan met eenige
onrust, en tegelijkertijd met groote belang
stelling werd gadegeidagvi;.
Spr. zeide redevoeringen Ut hebben gele
zen, waarin men het had willen doen voor
komen, alsof hetgeen op de Assemblee w«s
gebeurd, zonder precedent was; ukof er 'n
and wm van^le kleinere mogend-
-gen de gro8BF*nflce wrijving 'zou
kunnen worden genoemd; men had het doen
voorkomen alsof onbekende en nergens inee
te vergelijken moeilijkheden waren gerezen.
Wat mij zelf betreft, zo<f zeide 'hainber-
lain, kwam het mij voor, alsof deze Assem
blee al niet vee', anders was, dan die, welke
aan deze waren voorafgegaan. De resulta
ten der besprekingen waren zeer zeker be
vredigend voor hen, die van den Volken
bond wensehen, dat het werk wordt afge
daan.
De bjj deze gelegenheid verzamelde naties
te Genève hebben zoo zeido Chamberlain
meer openhartigheid betoond in tie be
sprekingen. welke hun belangen raakten dan
tot dusver en dit niet, wjjl de situatie ge
vaarlijker was. doch veeleer doordat de ver
tegenwoordigers van de vergaderde naties
aangemoedigd werden door de heerschende
tendenz om lieht te werpen op besprekingen,
welke anders in delicate en gevaarlijke
oogenblikken in geheime conferenties zou
den worden afgebandeld.
Het voornaamste resultaat van deze be
sprekingen, zoo vervolgde spr., is wel, <lat
zjj gediend hebben om de aandacht
concentreeren op de practische
problemen, welke zich vandaag aan
dag aan ons voordoen.
Het zou natuurlijk dwaas zjjn. erkende
Chamberlain, indien ik zou willen beweren,
dat de Britsche politiek in alle landen popu
lair is. Het eenige wat ons echter te doen
staat, is, dat de Britst he politiek hetzelfde
respect aan de wereld afdwingt, zooals dat
altijd geschiedde. Er is op die politiek cri-
tiek uitgeoefend, vooral in het binnenland.
Doch ik zie een gevaar en ik hoop zoo
zeillo spr. dat alle leiders van de diverse
partijen dit gevaar zullen vermijden.
enkele dagen tfjds klom tot honderd zestig,
honderd tachtig, de twee honderd benaderde.
Huilend als hyena’s, beschuldigden de
bewerkers van die national? ramp „bet ka-
tholiek-'leinocratisch ministerie ervan, eisch-
ten zjjn heengaan. In de eerlijke, edele Eer
ste Minister Poullet, te allen kante aange
vallen, in ’t openltaar uitgejouwd, aolite
volgd btslreigxl door politiek janhagel ot
meende te moeten luisteren naar wat men
voorgaf de „vox populi” te zjjn, maar dat
in werkelijkheid niets anders was dan de
gekunstelde verontwaardiging van 'n hoop
je voorname politiek of financieels drivers.
Het kabinet-Poullet nam ontslag.
Het wae de triomf van de op verkiezingtr
terrein geslagen liberalen, van de door den
deinocratisoheu invloed overweldigde conser
vatieven. 't Was de triomf van de beurs
magnaten, die nu de handen geheel vrij
kregen, die nu, in het nieuwgevormde ka
binet Jaspar een man naar hun hart hun
man, wisten aan te stellen als tijdelijk mi
nister van Financiën, tot....
O, bittere, bijtende, bloedige ironie,
redding van den verzinkenden frank.
Dit was het eindbedrjjf van de tragiehe
comedie. De sloopers van den frank, die
zich toen aanstelden als de ééuig-bekwame,
de éénig vertrouwbare verstevigers van den
frank! Als ’n stugge dictator, die aan nie
mand. noch aan den ministerraad noch aan
het Parlement, noch aan het land, rekening
van zjjn d»len te geven had, tenzij om zeals
afgedaan te doen bekrachtigen, heerschte
de bankbestuurder en bankbeheerder Franc-
qui. En het werd als een wonder van finan-
cieele behendigheid voorgesteld, toen hjj,
zekeren dag, onverhoiNiB verklaarde, dat de
frank gestabiliseerd wae op 175 frank het
pond.
De liberale pers vlocht hem kransen. In
het Parlement werd hem officieele hulde ge
bracht. Maar liet verbijsterde Belgische
volk berekende, die die kransen en die buide
betaald werden met twee vgfden- van zijn
bezit; dat de frank, die bjj de stabilisatie
Poullet nog ongeveer vier en twintig cen
tiem zijner voor-ooriogsehe waarde zou be
houden hebben, nu nauwelyks nog veertien
centiem goM| dat de waarde der schuldbrie
ven van den Belgischen staat tot iefn bw-
spottelgks geslonken was; dat allen, hon
derden, duizenden, die hun aanzienlijk of
schamel bezit belegd liadden in Staats- of
Stadsfondsen, grootendeels of geheel geruï
neerd waren.
Op de kort nadii-n gehouden vergadering
van de „Sociëtè Générale de Belgique”, werd
minister Francqui gehuldigd, om zyu wjjs
stabilisatiebeleid, waardoor....
Waardoor het actief van dié
Imnk met ettelijke honderden millioenen was
vermeerderd!
DAt is de geschiedenis.
Tegen het echte van die geschiedenis,
nochtans onaanvechtbaar, werd en wordt
er heftig te velde getrokken, door de libe
rale en katholiek-coneervatieve pers. Deze
beweert, dat de hoillooze crisis van den
frank veroorzaakt werd door de algemeene
kapitaal vlucht, wegens het wantrouwen van
de Belgische en vreemde finaiiciewerekd te
genover het kabinet-Poullet, dat men ver
dacht vau demagogische plannen en bedoe
lingen. En nu dezer dagen de gekende ka
tholieke economist Baudhuin, leeraar aan de
Hoogeschool van Leuven en trouw mede
werker aan het groot Franseh-Belgisch blad
„Le XXe Siècle”, van gematigd kat.holiek-
demoeratisehe tint, en waarin steeds heftig
de keldering en de kelderaars van den frank
aan <ien kaak werden gesteld, nu die al
gemeen erkende bevoegdheid ook in een
voordracht eveneens verklaarde, dat de
toenmalige inzinking van de frankwaarde
dient geweten aan de uitwijking van Belgi
sche en vreeande kapitalen, nu zetten èn
liberalen, èn katholieke-conservatieven een
groeten mond cn een gesparde keel, óm ze
gevierend uit te roepen: „Ziedaar! Datgene
Heldenmoed van kapitein en
Marcconist.
De oorzaak van het ongeluk met de Ma-
fakia ligt iu het feit, dal de schroef-a» is ge
broken, waardoor het water tot de ketels
doordrong, die daarop sprongen. Het schip
zonk iu anderhalf uur.
Overlevenden van de ramp, die te Bahia
aan zjjn gekomen vertekieu, dat een aautai
passagiert», waaronder eeu groot aantal vrou
wen en kinderen langen tjjd in net water
worstelden om boven te blijven voor ze ge
red werden.
Een aantal vedrotikeu door de duisternis,
enkelen werden duor iuiaien verscheurd. Vier
passagier», die door de Moselle gered werdep
stierven aan boord wegens de doorgestane
«.motie». Eeu Brazihaaiu»che autoriteit van de
immigratie zei, dat de meeste verliezen waren
voorgekomen onder de eerste- en tweede
klasse-jtaBnagier».
De kapitein van de Moselle zei4*dal vier
honderd schipbreukelingen hun leven te dan
ken hebben aan den heldenmoed van den
kapitein en den marconist van de Mafalda.
Beiden bleven tol het laatste oogenblik op
hun poM. en verdwenen met het schip.
De kapitefn van de Moselle sprak nog over
de afschuweljjke scènes en het verachrikke-
lyK gesel «reeuw van de hulpeloote menscheu
in het duister, dat slechts sj>aarzaam verlicht
werd deur zoeklichten.
Overlevenden vertelden, dat de Mafalda
«en goeden gang had, ondanks het ongeval
aan eéu d«a scbroef-aseeu, toeu plotseliug
de k«rtek sprongen en het water het schip
biimeudtong. De eerate-klasse eakm werd
door de outpluflmg vernield.
-»* -><-?'.;■
Ik hoop, «lat niemand het daarheen zal wil
len leiden, dat de Volkenbomi het onder
werp wordt gemaakt van den strijd tus-
schen jiartijen. Ik bMchouw het als plicht
van lederen minis lef. van buitenlandsehu za
ken om het nalionaal-politieke element op
den voorgrond té brengen opdat, welke re-
geeringswijziging er ook mocht plaats heb
ben, de jnilitieke gedragslijn niet behoeft te
worden veranderd, want hiervan hangt het
succes der diplomatie af.
Sprekende over de ontslagname uit het
kabinet door Ixvrd Robert Ceci), zeide
Chamberlain dat hij niet precies wist, waar
uit liet verschil van opvatting tusschen hem
en Cecil betreffende Volkeubondsaangele-
genheden bestond. Doch ais ik Cecil goed
begrjjp, eimligvle «pr„ was hjj liereid de ri
sico en verplichtingen te aanvaarden, waar
omtrent ik meen, «lat de gevolmachtigden
van dit land het recht niet hebben om deze
op zich te nemen, evenmin ais zjj de macht
bezitten om er uitvoering aan te geven.
TERREUR IN LITAUEN?
Beweringen van een uitgewe
ken afgevaardigde.
De naar Wilna uitgeweken sociaal-demo-
cratisehe afgevaardigde van den Litauscfaen
landdag I'oplauskas publiceert in de „Kur-
jer Wile, ski” onthullingen over de bloedi
ge terreur, die volgens hetn thans in Litauen
zou heerschen.
Dagelijks, zmi schrijft hij. worden tiental
len personen gevangen genomen, terwjjl op
last van «ie krijgsraden onophoudelijk on-
schuidigeu worden geë.x«“<-ut« erd. In het ge-
he«ki» land is de „Zwalgibaoppermachtig;
dit is een organisatie als de Gepeoe in Sov-
jet-Rueland. Haar rapporten zjjn voldoende
om door «ien krijgsraad eeu vonnis te doen
vellen zonder «lat getuigen worden gehoord.
Op het oogenblik bevinden zich o.m. de so-
ciaal-democratisclie lannldag-afgevaardig-
den Jakoebauskas Z<» kau.-ka» Martialis en
Janoeekis in «Ie gevangenis; zjj zullen
binnenkort, voor den krijgsraad terecht
staan. Dit i» eveneens het geval met de tot
de Volkspartij behooreude afgevaardigden
Petrauskas. Tornau, Radis en Zygialia.
Geheel Litauen, zoo besluit Poplatikas.
staat vjjandig tegenover den geweldenaar
Woldemaras en het land wacht slechts op
een militairen opstand, die de huidige terro
ristische regeering omver zal werpen.
HET VERDRAG VAN TRIANON.
Een groote beweging ten gunste van een
herziening van liet verdrag van Trianon is in
ONRUST IN ROEMEN».
Staat van beleg te Boekarest.
Volgens een bericht uit Belgrado meldt de
.«Politica”, dat te Boekarest de staat van
beleg is afgekontiigd. Deze zal naar alle
waarschijnlijkheid tot het geheele land wor
den uitgebreid.
Gisteren is een officieel communiqué ge-
publit^erd, waarin het volgend)* wordt mejj
degedeeld
„Het onderzoek tegen Manoilescu wordt
v«oortgez«;t en heeft ree«l» «wn verrassend re
sultaat opgeleverd. De by Manoilescu
vonden documenten zijn eigenhandig
schreven en hebben betrekking op een voor
genomen omverwerping d«,*r regeering.”
Een vergadering, welke door de nationale
boerenpartij was belegd, Is verboden. Ave
rest u houdt een bespreking met alle leiders
der oppo»itie. De censuur is zeer streng.
Naar verlui<it. zou «Ie Koningin voorm mens
zjjn uit het laml te vluchten. Dit laatste
wordt echter, uit Boekarest tegeng«!»prokeu.
T roepeiK'oncentratte.
gespannen
•ou «Le rt>-