„ONS BLAD” **41 I BRIEVEN UIT BELGIS. Verspreide Berichten. WAT ER OP DE MAFALDA GEBEURDE. 3 I Abonnementsprijs i Advertentieprijs 253 O,KO ALKMAAR 104863 Vrijdag 28» Oetobcr ll»27 GIRO ALKMAAR 104863 g|e JaargWf» FEUILLETON. BOETVAARDIGHEID f4O.— BUITENLAND. Korte Berichten. Bureau HOF 6, ALKMAAR - Telefoon i Aan alle abonné*a wordt op aanvrage gratia aan polls verstrakt, welke hen verzekert togen ongevallen tot een bedrag van f 3000.—f750.—f250.—f125.f50. GIRO ALKMAAR 104863 I E. Tot crisis, machtige hfj. vroeg heeft mjj gezegd dat Lady (Wordt vervolgd). i soort heden ge te ut u schikt, P«r kwartaal voor Alkmaar. Voor buiten Alkmaar. Met Geïllustreerd Zondagsblad lu verband met den gespannen toestand moeten sterke troepenaMeelingen te Boeka- reewagn goaoneentreerd. V' gecring voornemens zijn, den leider der Roe- meensche nationale boerenjartjj. Manin, te arresteeren. regel f 0.75 vöo» de eerste Rubriek „Vraag en aanl ton in -a "'I f 2.85 r f 0.60 hooger NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD ■5 Hongarye op touw gezet door vertegenwoor digers in openbare lichamen, die van plan zijn de zaak voor den Volkenbond te bren gen. Men is van plan in November te Bu dapest een groote zegedag te houden. Ook in het land zullen vergaderingen worden ge houden. te zjjde der den DE BESCHULDIGER SCHULDIGE. Iedereen ia bekend met do kwestie. De Belgische frank bad, bij geleidelijke waardebeetjjging wegens het geleidelijk horstel van ’t door den oorlog ontredderd economisch leven, een hoogte van ongeveer zeventig punten bereikt, op basis van het Engelsehe pond. Het was te voorzien, dat, hij een normaal volgen van onze immer toe- nemendo ontwikkeling, do frank zoo niet zijn vooroorlogsche standpunt van 25.40 zou herwinnen, dan toch allengs tot vijftig zelfs tot rond veertig zon gen „Ongeveer een kwartier later, denk ik.” „Weet ge ook wat er hier is voorgevallen, nadat ge ons hadt verlaten?” „Horace vertelde mij dat Lady Janet aan miss Roseberry het gebruik van haar boudoir had aangeboden.” „Anders niets?” „Hij zeide dat ge haar daarheen had ge leid.” „Heeft hij u ook verteld wat er toen ge beurde?” „Neen.” „Dan azl ik ’t u vertellen. Al kan ik dien neteligen stand van zaken niets anders doen zoo kan ik tenminste voorkomen, dat gij onverhoeds wordt overvallen. In de eerste plaats acht ik het billijk, dat gij zoudt we- ten dat ik een bepaalde reden heb, waarom ik miss Roseberry naar het boudoir geleidde. Ik verlangde (om uwentwil) een beroep te doen op haar beter ik als haar karakter daartoe tenminste vatbaar was. Ik beken dat ik aan den goeden uitslag twijfelde af gaande op hetgeen ik al reeds van haar had gezien: ik vond mij in dien twijfel bevestigd. In den dagelijkschen omgang zou ik alleen gedacht hebben dat zij een alledaagsch een voudig meisje was. maar toen wij alleen wa ren, leerde ik haar uit een geheel ander oog punt beschouwen en ik moet zeggen dat ik, hoeveel treurige ervaring ik ook reeds van het karakter van sommige personen heb opgedaan, nog nooit zulk een bekromjien, 68. „Waar blijft Horace toch?” „Waarom komt hjj niet hier?” Lady Janet heeft hem laten roepen,” ant woordde zjj. Dit antwoord verbaasde Julius ten hoogste; het scheen hem zelfs te doen ontstellen. Hij keerde naar Mercy’s stoel terug en zeide ge jaagd: „Weet gü ’t zeker?” «Horace zelf Janet er op stond hem te spreken.” „Wanneer?” „Straks. Hij verzocht mij hier op hem te wachten, terwijl hjj naar boven ging.” Julius gelaat betrok. „Dit bevestigt mijn ergste vrees,” zeide hij. „Hebt gij soms ook met Lady Janet gespro ken?” Mercy beantwoordde deze vraag, door hem een briefje van zijne tante te laten zien. Hij las het oplettend door. „Heb ik u niet gezegd,” zeide hij. „dat zjj de eene of andere uitvlucht zou l»e*denken om uwe bekentenis niet aan te hooren? Zjj be gint met de zaak uit te stellen, alleen om tjjd te winnen voor iets anders dat zjj van plan is te doen. Wannear hebt gij dit briefje ontvangen? Kort nadat ge naar boven waart gegaan?*1 r Ruth Elder ligt te Lissabon te bed met influenza; zjj behoeft volstrekte rust en haar vertrek van Lissabon naar Madrid, met Va ry- alt- doe), is voor onbepaalden tjjd uit gesteld. Blijkens een bericht uit Washing! waren er in het eerste halfjaar van 1927 de Ver. Htaten 20ü'J1.333in gebruik zijnde auto’s geregistreerd. Dat was 1.374.578 meer dan iu de overeenkomstige periode van 1926. Uit Boekarest wordt gemeld, dat drie gewapende bandieten in de nabijheid van kisjhief iBew-arabië) een autobus overval len hebben. De inzittende achttien passa giers werden volkomen uitgeplunderd. Zestig personen te Tepel nabjj Mariën- bail zijn lijdende aan typhus, welke door een defect aan de waterleiding is ontstaan. Twee personen zijn overleden. Het lialiaanscbe stoomschip I-abon is op de klippen gekropen van de Scilly eilan den. Het is totaal verloren. Van de beman ning hebben 17 leden zich in een reddings boot gered; elf anderen, die aan boord ge bleven zjjn. tracht men te hulp te komen. Bij een botsing tu.-sChen een locomo tief en een goederentrein op het station van Wielkowice, nabij Warschau, zijn 12 perso nen gewond, van wie 8 zwaar. Ik* stations chef, die verantwoordelijk voor het ongeluk wordt gesteld, i» in hechtenis genomen. laag en nijdig karakter heb ontmoet. Toeu zij zooals vanzelf spreekt, begreep wat de vei andering in Lady Janet s gedrag jegens haat beteekende. was haar eenige gedachten, daarvan op de onmeedoogendste wijze )iarnj te trekken. In plaats van ook maar een zweem van deernis met u te gevoelen, was zjj nog sterker tegen u verbitterd. Zjj kon ’t niet verdragen, dat gij u de verdiensten zoudt aanrekenen, haar door de vrijwillige bekentenia der waarheid in haar recht n te hebben hersteld. Zij wilde volstrek: dat uw handelwijze publiek zou worden gemaakt en dat Lady Janet u, alvorens u te hebben gehoord, in het bijzijn van het geheele huis ongenadig wegzond. „Nu kan ik mij eindelijk wreken! I-ady Janet is bgng voor mg!” Dal waren haar eigen woorden ik schaam uit bijkans ze te herbalen maar dat z i le ze my op mijn woord van eer; noch de ouder dom noch de toestand van Lady Janet werd in aanmerking genomen; niets was in staat de wraakgierigheid van miss Roheberry te stuiten! Ziedaar, hoe deze vrouw denkt over ’t geen haar toekomt; ziedaar wat ze mjj in zoovele woorden zelve durfde zeggen Ik bleef bedaard, ik deed alles wat ik ko.i om haar tot betere gedachten te breugen. U bail ven goed kunnen preêken ik wil niet zeggen tegen een wilde; de wi’.da zijn som tijds gevoelig voor eeu vermaning, ais men maarte rechte snaar weet te treffan ik liad evengoed kannen preekeu tegen een Van 1—5 regels fU5; elke regal aatar t 6JB. Reclame pat regel f 0.75 voor de eerste pagina; voor de overige pagina's f 0.501 Rubriek „Vraag en aanbod” bg vooruitbetaling per r'w'im f 0.60 per advertentie van 5 regelaiedere regel meer f0.1£ wat wjj van den beginng af beweerd hebben, wordt thans door een der knapste medewer kers van een blad, dat Poullet en zjjn poli tiek steunde, bevestig^* Het zou moeilijk gaan, den zin der woor den valscher te verdraazeu. Want het is nu toch wel klaar, dat die uitwijking van Bel gische cn vreemde kapitalen werd uitgelokt en aangemoedigd door de lafste cn hatelijk ste campagne, die ooit tegen een politiek te genstrever, tegen een politieke tegenpartij gevoerd werd. Vergeefs beproeven de bedrijvers daarvan nog steeds, den loggen steen der schuld op het slachtoffer zelf te schuiven. De erbar melijkheid van redeneermgen, zooals.’ die welke zjj heden houden naar kittige stabili- stabdisatie van den Belgischen frank, war en blijft. ,.lk kan l zelfs niet gissen. Toen ge riiq in de eetzaal vond, dacht ik daar juist over na. Ik kan mjj niet voorstellen da er eenig ouzjjdig onderwerp bestaat, w aarover Lady Janet en dat meisje kunnen spreken. In haar tegenwoordigen gemoedstoestand zal zij naar alle waarschijnlijkheid Lady Janet beleedigen eer zjj nog vjjf minuten in de ka mer is. Ik moet bekennen dat ik er zeer nieuwsgierig naa» ben. De eenige ,«l?Lom, waartoe ik kan komen, is dat het briefje, dat tante u zond, het geheime onderhoud met miss Roseberry dat daarop volgde, en het ontbieden van Horace daarna, alle schakels zün hi dezelfde keten van gebeurtenissen, en alle leiden moeten tot die nieuwe beproe vingen. waarvoor ik u reeds heb gewaar schuwd.” Mercy legde hem met een wenk het stil zwijgen on. en ke„k naar de deur, die in den eang uitkwam; had zij buiten een voetstap gehoord? Neeu. Alles bleef s.tll. Horace het zieh nog steeds wachten. „O!” riep zjj uit, wat zou ik er OM geven als ik wist wat daar boven gaande Js! Gjj zult het spoedig genoeg wetMb net* nam Julius, ,,’t L onmogelijk dat de Onz* kerheid. waarin wij op ft oogenblik verken» ren, van langen duur kan zijn.” uitgehongerd dier dat het u:et eten moest, terwijl het voedsel in zijn bereik stond. Ik had juist met tegenzin de vrueatelooze po ging opgegeven, toen de m.-id van Lady Janet verscheen met eene booJscuap vair hare meesteres voor miss Roseberry. ..Het compliment van Mylady, juffrouw, en of u zoo goed zou willen zijn, haar, als in haar kamer te komen spreken. Alweder een verrassing! Grace Roseber ry wordt verzocht bij Lady Janet te komen! t Zou ónmogelijk geweest zjjn te gelooven, als Julius niet met eigen ooren de bood schap had gehoord. ,Zü stond dadelijk op,” vervolgde Julius! „Ik wil Mylady geen oogenblik laten wach ten, zeide zjj; „wijs mij den weg. Zij wenk te de meid dat zij zou voortgaan, en keerde zieh aan do deur naar mjj om. ’t Is mij ón mogelijk de onbeschaamde wjjze te beschrij ven. waarop zjj haar vergenoegdheid lucht gal ik kan alleen herhalen wat zij zeide: „Dat is juist wat ik verlangde! Ik was juist voornemens een onderhoud met Lady Ja net te vragen: zij bespaart mij de moeite; ik ben haar daarvoor zeer verplicht?” Dit zeg gende, groette zjj mjj, en sloot deur se dert dien tijd heb ik niets meer van haar gehoord of gezien. Mij dunkt dat zij nog al tijd bjj tante moet zjju, en dat Horace haar daar zal hebben aangetroffen. ..Wat zou Lady Janet haar hebben te zeg gen?" vroeg Mercy gespannen. engs tot vgftig zelfs ■aakt zjjn. Want niet alleen de door het krijgsgewoel verwoeste streken in Vlaanderen, maar ook gansch de nijverheid van het land, was dermate op verhaal gekomen, dat te allen kante het evenwicht met den toestand van vóór Augustus 1914 reeds verwezenlijkt was, of op het punt stond te worden. Dit strookte echter geenszins met de wensclien en belangen van sommige groote banken en machtige financiers, die hun ka pitalen in vreemde deviezen en ondernetnfn- „en belegd haihlen en bleven beleggen, en dorwjjze aan het land den onmlsbaren over- vloedigcn geldtoevoer, waardoor liet krediet verruimd en verstevigd kon worden, ont trokken. De speculatie leverde ’n verwoeden strijd tegen het langzaam en krachtig zich opdrin gend normaliseeren onzer munt. Onder die aanvallen, kende de geldmarkt felle schom melingen, die haar soms met vijf, tien en meer punten deden stijgen of dalen. Het vertrouwen van de Belgen, en, wat nog belangryker was. het vertrouwen van het buitenland, werd daardoor echter niet ge schokt. Want de vreemden zoowel als de Belgen wisten, dat niet alleen de schrome lijke gevolgen van de vier-jarige ontredde- ’’ling verdwenen waren, maar dat we, hi de allengs weer georganiseerde wereldorde, opnieuw onze plaats, een eervolle plaats, in namen door de macht van onze werkzaam heid, door den durf van onzen onderne mingsgeest» Toeu kwam de politieke crisis. Toen kwam, met de politi«*ke voor de belagers van den frank, ook de sinds lang beloerde gelegenheid, om hun slag te slaan. En tevens om zulks te doen onder een schijn van verontschuldiging, van nslelijkheid. ja van vaderlandschliefde, zij, die in de eerste plaats financier, in de tweede plaats anti katholiek of anti-katho- liek-doniueratisch, en ten laatste ook nog we) wat patriot waren. Toen kwam die fejle campagne los van de groote geldmacht, tegen het katholiek- democratisch kabinet Poullet. Gansch de li berale en een deel van de verstokt conser vatief gebleven katholieke pers slingerde slijk naar dit kabinet, vooral naar het hoofd ervan, naar den eerljjken, edelen eersten mi nister Poullet, in wien men den katholieken democraat bemodderdo en verguisde. In koelen bloede stelden zij het aan de Belgi sche gemeenschap en aan de vreemde na tiën voor, alsof de regeering van het mini- s(erie-Poullet den wissen en rasse hen onder gang van België’s economisch leven bewerk te, alsof de inflatie op reusachtigo wjjze ging toenemen, alsof ’s lands bankroet reeds zichtbaar was in het nabjje verschiet. Ter zelfder tjjd onttrokken de machtige finan- cieele instellingen ontzaggelijke sommen aan den omloop, was het aan de loketten der Nationale Bank een bestorming tot vor dering van het vervroegde inlossen dei leeningen, werden er dagelijksch millioenen Belgische Staats waarden ter beurze op de markt gesmeten, vertienvoudigde de vraag naar ponden, dollars en guldens, zoodat 't Engolsche pond, dat op het punt stond ge stabiliseerd te worden aan den prjjs van 107 frank nog veel te hoog in verhou ding met dezes intrinsieke waarde in SIR AUSTEN CHAMBERLAIN EN DE VOLKENBOND. Eeu belangrijke uiteenzetting. Gisteren heeft Sir Austen Chamberlain, de minister van buitealandsche zaken van GrooUBrittanië het woord gevoerd aan een lunch, welke hem door de Aldwych Club was aangeboden. Vele leden van het diplo matieke corps waren aanwezig. Sprekende over den wereldvrede zuèle Chamberlain, dat de onlangs gehouden Vol- kenbondsvergadering in Groot-Brittanië om begrjjpeljjke redenen nwr aandacht heeft getrokken dan gemeenlijk het geval was. Het onomelootelgk feit, dat de vkiotconfe- rentie op een mislukking was uitgeloopen, was oorzaak dat deze bijeenkomst van den Volkenbond en de afloop daarvan met eenige onrust, en tegelijkertijd met groote belang stelling werd gadegeidagvi;. Spr. zeide redevoeringen Ut hebben gele zen, waarin men het had willen doen voor komen, alsof hetgeen op de Assemblee w«s gebeurd, zonder precedent was; ukof er 'n and wm van^le kleinere mogend- -gen de gro8BF*nflce wrijving 'zou kunnen worden genoemd; men had het doen voorkomen alsof onbekende en nergens inee te vergelijken moeilijkheden waren gerezen. Wat mij zelf betreft, zo<f zeide 'hainber- lain, kwam het mij voor, alsof deze Assem blee al niet vee', anders was, dan die, welke aan deze waren voorafgegaan. De resulta ten der besprekingen waren zeer zeker be vredigend voor hen, die van den Volken bond wensehen, dat het werk wordt afge daan. De bjj deze gelegenheid verzamelde naties te Genève hebben zoo zeido Chamberlain meer openhartigheid betoond in tie be sprekingen. welke hun belangen raakten dan tot dusver en dit niet, wjjl de situatie ge vaarlijker was. doch veeleer doordat de ver tegenwoordigers van de vergaderde naties aangemoedigd werden door de heerschende tendenz om lieht te werpen op besprekingen, welke anders in delicate en gevaarlijke oogenblikken in geheime conferenties zou den worden afgebandeld. Het voornaamste resultaat van deze be sprekingen, zoo vervolgde spr., is wel, <lat zjj gediend hebben om de aandacht concentreeren op de practische problemen, welke zich vandaag aan dag aan ons voordoen. Het zou natuurlijk dwaas zjjn. erkende Chamberlain, indien ik zou willen beweren, dat de Britsche politiek in alle landen popu lair is. Het eenige wat ons echter te doen staat, is, dat de Britst he politiek hetzelfde respect aan de wereld afdwingt, zooals dat altijd geschiedde. Er is op die politiek cri- tiek uitgeoefend, vooral in het binnenland. Doch ik zie een gevaar en ik hoop zoo zeillo spr. dat alle leiders van de diverse partijen dit gevaar zullen vermijden. enkele dagen tfjds klom tot honderd zestig, honderd tachtig, de twee honderd benaderde. Huilend als hyena’s, beschuldigden de bewerkers van die national? ramp „bet ka- tholiek-'leinocratisch ministerie ervan, eisch- ten zjjn heengaan. In de eerlijke, edele Eer ste Minister Poullet, te allen kante aange vallen, in ’t openltaar uitgejouwd, aolite volgd btslreigxl door politiek janhagel ot meende te moeten luisteren naar wat men voorgaf de „vox populi” te zjjn, maar dat in werkelijkheid niets anders was dan de gekunstelde verontwaardiging van 'n hoop je voorname politiek of financieels drivers. Het kabinet-Poullet nam ontslag. Het wae de triomf van de op verkiezingtr terrein geslagen liberalen, van de door den deinocratisoheu invloed overweldigde conser vatieven. 't Was de triomf van de beurs magnaten, die nu de handen geheel vrij kregen, die nu, in het nieuwgevormde ka binet Jaspar een man naar hun hart hun man, wisten aan te stellen als tijdelijk mi nister van Financiën, tot.... O, bittere, bijtende, bloedige ironie, redding van den verzinkenden frank. Dit was het eindbedrjjf van de tragiehe comedie. De sloopers van den frank, die zich toen aanstelden als de ééuig-bekwame, de éénig vertrouwbare verstevigers van den frank! Als ’n stugge dictator, die aan nie mand. noch aan den ministerraad noch aan het Parlement, noch aan het land, rekening van zjjn d»len te geven had, tenzij om zeals afgedaan te doen bekrachtigen, heerschte de bankbestuurder en bankbeheerder Franc- qui. En het werd als een wonder van finan- cieele behendigheid voorgesteld, toen hjj, zekeren dag, onverhoiNiB verklaarde, dat de frank gestabiliseerd wae op 175 frank het pond. De liberale pers vlocht hem kransen. In het Parlement werd hem officieele hulde ge bracht. Maar liet verbijsterde Belgische volk berekende, die die kransen en die buide betaald werden met twee vgfden- van zijn bezit; dat de frank, die bjj de stabilisatie Poullet nog ongeveer vier en twintig cen tiem zijner voor-ooriogsehe waarde zou be houden hebben, nu nauwelyks nog veertien centiem goM| dat de waarde der schuldbrie ven van den Belgischen staat tot iefn bw- spottelgks geslonken was; dat allen, hon derden, duizenden, die hun aanzienlijk of schamel bezit belegd liadden in Staats- of Stadsfondsen, grootendeels of geheel geruï neerd waren. Op de kort nadii-n gehouden vergadering van de „Sociëtè Générale de Belgique”, werd minister Francqui gehuldigd, om zyu wjjs stabilisatiebeleid, waardoor.... Waardoor het actief van dié Imnk met ettelijke honderden millioenen was vermeerderd! DAt is de geschiedenis. Tegen het echte van die geschiedenis, nochtans onaanvechtbaar, werd en wordt er heftig te velde getrokken, door de libe rale en katholiek-coneervatieve pers. Deze beweert, dat de hoillooze crisis van den frank veroorzaakt werd door de algemeene kapitaal vlucht, wegens het wantrouwen van de Belgische en vreemde finaiiciewerekd te genover het kabinet-Poullet, dat men ver dacht vau demagogische plannen en bedoe lingen. En nu dezer dagen de gekende ka tholieke economist Baudhuin, leeraar aan de Hoogeschool van Leuven en trouw mede werker aan het groot Franseh-Belgisch blad „Le XXe Siècle”, van gematigd kat.holiek- demoeratisehe tint, en waarin steeds heftig de keldering en de kelderaars van den frank aan <ien kaak werden gesteld, nu die al gemeen erkende bevoegdheid ook in een voordracht eveneens verklaarde, dat de toenmalige inzinking van de frankwaarde dient geweten aan de uitwijking van Belgi sche en vreeande kapitalen, nu zetten èn liberalen, èn katholieke-conservatieven een groeten mond cn een gesparde keel, óm ze gevierend uit te roepen: „Ziedaar! Datgene Heldenmoed van kapitein en Marcconist. De oorzaak van het ongeluk met de Ma- fakia ligt iu het feit, dal de schroef-a» is ge broken, waardoor het water tot de ketels doordrong, die daarop sprongen. Het schip zonk iu anderhalf uur. Overlevenden van de ramp, die te Bahia aan zjjn gekomen vertekieu, dat een aautai passagiert», waaronder eeu groot aantal vrou wen en kinderen langen tjjd in net water worstelden om boven te blijven voor ze ge red werden. Een aantal vedrotikeu door de duisternis, enkelen werden duor iuiaien verscheurd. Vier passagier», die door de Moselle gered werdep stierven aan boord wegens de doorgestane «.motie». Eeu Brazihaaiu»che autoriteit van de immigratie zei, dat de meeste verliezen waren voorgekomen onder de eerste- en tweede klasse-jtaBnagier». De kapitein van de Moselle zei4*dal vier honderd schipbreukelingen hun leven te dan ken hebben aan den heldenmoed van den kapitein en den marconist van de Mafalda. Beiden bleven tol het laatste oogenblik op hun poM. en verdwenen met het schip. De kapitefn van de Moselle sprak nog over de afschuweljjke scènes en het verachrikke- lyK gesel «reeuw van de hulpeloote menscheu in het duister, dat slechts sj>aarzaam verlicht werd deur zoeklichten. Overlevenden vertelden, dat de Mafalda «en goeden gang had, ondanks het ongeval aan eéu d«a scbroef-aseeu, toeu plotseliug de k«rtek sprongen en het water het schip biimeudtong. De eerate-klasse eakm werd door de outpluflmg vernield. -»* -><-?'.;■ Ik hoop, «lat niemand het daarheen zal wil len leiden, dat de Volkenbomi het onder werp wordt gemaakt van den strijd tus- schen jiartijen. Ik bMchouw het als plicht van lederen minis lef. van buitenlandsehu za ken om het nalionaal-politieke element op den voorgrond té brengen opdat, welke re- geeringswijziging er ook mocht plaats heb ben, de jnilitieke gedragslijn niet behoeft te worden veranderd, want hiervan hangt het succes der diplomatie af. Sprekende over de ontslagname uit het kabinet door Ixvrd Robert Ceci), zeide Chamberlain dat hij niet precies wist, waar uit liet verschil van opvatting tusschen hem en Cecil betreffende Volkeubondsaangele- genheden bestond. Doch ais ik Cecil goed begrjjp, eimligvle «pr„ was hjj liereid de ri sico en verplichtingen te aanvaarden, waar omtrent ik meen, «lat de gevolmachtigden van dit land het recht niet hebben om deze op zich te nemen, evenmin ais zjj de macht bezitten om er uitvoering aan te geven. TERREUR IN LITAUEN? Beweringen van een uitgewe ken afgevaardigde. De naar Wilna uitgeweken sociaal-demo- cratisehe afgevaardigde van den Litauscfaen landdag I'oplauskas publiceert in de „Kur- jer Wile, ski” onthullingen over de bloedi ge terreur, die volgens hetn thans in Litauen zou heerschen. Dagelijks, zmi schrijft hij. worden tiental len personen gevangen genomen, terwjjl op last van «ie krijgsraden onophoudelijk on- schuidigeu worden geë.x«“<-ut« erd. In het ge- he«ki» land is de „Zwalgibaoppermachtig; dit is een organisatie als de Gepeoe in Sov- jet-Rueland. Haar rapporten zjjn voldoende om door «ien krijgsraad eeu vonnis te doen vellen zonder «lat getuigen worden gehoord. Op het oogenblik bevinden zich o.m. de so- ciaal-democratisclie lannldag-afgevaardig- den Jakoebauskas Z<» kau.-ka» Martialis en Janoeekis in «Ie gevangenis; zjj zullen binnenkort, voor den krijgsraad terecht staan. Dit i» eveneens het geval met de tot de Volkspartij behooreude afgevaardigden Petrauskas. Tornau, Radis en Zygialia. Geheel Litauen, zoo besluit Poplatikas. staat vjjandig tegenover den geweldenaar Woldemaras en het land wacht slechts op een militairen opstand, die de huidige terro ristische regeering omver zal werpen. HET VERDRAG VAN TRIANON. Een groote beweging ten gunste van een herziening van liet verdrag van Trianon is in ONRUST IN ROEMEN». Staat van beleg te Boekarest. Volgens een bericht uit Belgrado meldt de .«Politica”, dat te Boekarest de staat van beleg is afgekontiigd. Deze zal naar alle waarschijnlijkheid tot het geheele land wor den uitgebreid. Gisteren is een officieel communiqué ge- publit^erd, waarin het volgend)* wordt mejj degedeeld „Het onderzoek tegen Manoilescu wordt v«oortgez«;t en heeft ree«l» «wn verrassend re sultaat opgeleverd. De by Manoilescu vonden documenten zijn eigenhandig schreven en hebben betrekking op een voor genomen omverwerping d«,*r regeering.” Een vergadering, welke door de nationale boerenpartij was belegd, Is verboden. Ave rest u houdt een bespreking met alle leiders der oppo»itie. De censuur is zeer streng. Naar verlui<it. zou «Ie Koningin voorm mens zjjn uit het laml te vluchten. Dit laatste wordt echter, uit Boekarest tegeng«!»prokeu. T roepeiK'oncentratte. gespannen •ou «Le rt>-

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1927 | | pagina 1