GRATIS COUPON TIBERIUS de fijnste 8 et. sigaar Havana Melange. nooanii ta m»rmi S. KROM „ONS BLAD” „IKIH mi III NIME2II" e IOLUIDSCI 8ITCEYEISFINDS UIT DE PERS. Radio-agitatie. H. SCBQOIHOVKM en Jn. 4 De Wereld rondom ons. WEEKOVERZICHT. Fa. Egb. Broers G R. R. ap lij. en VOMIMO IIHICBTIMfl WH slaomen en vervea Pluche en Flaweelen mantels. OepAl te Bergen bij J. DEN BROEDER, S ationstraai 17. J. Advertentieprijs f128.—-f60. f40 FEUILLETON. BOETVAARDIGHEID Zaterdag 5 Nevember 1»S7 giro alkmaar io4M3 Bureau: HOF 6, ALKMAAR - Telefoon Abonnementsprijs i Aan alle abonné’s wordt op aanvrage gratis een polls verstrekt, wslke hen veraekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 3000.f750.f 260. UIMU ALK.MAAK IU4863 f 2.85 in r, Teneinde L achterna ool a*l um Is. XT- nd teljjk L afvallige. o Naam Plaats Straat I e sr tn. brief, die de „Action van I deur, *a zoo L alle van l. ids- 3. ven liga ke ft Alleen verkrjjgbasr bij: WENT 12. ALKMAAR. LANOESTRAAT IOO - ALKMAAR d. Ik.. 1 f Koizorngracht 3OSSOS, AMSTERDAM. Ik wensch gratis te ontvangen de roman-serie „Boeken voor bet Huisgezin h •-» :n n. Het enthouziasme was geheel bij den tweeden spreker, den voorzitter der Twee de Kamer, Jhr. .Mr. Ch. Ruys de Beeren- brouck, die een daverende, door en door Rooinsche rede hield tot aanprijzing van „dit coalitiewerk in de lucht gebouwd evenwel geen luchtkasteel..’ De spreke» liet niet na er aan te herinneren, dat de geestelijke eenheid van ons volk ruim drie eeuwen geleden is verbroken, en greep dus terug naar den tijd vóór de gezegende Hervorming, toen inderdaad ons volk een Rooinsche eenheid was. Niet onwaarschijn lijk heeft hij in zijn binnenste met welge vallen geconstateerd, dat men thans aar dig op weg is die toen verbroken eenheid weer te herstellen, en het werk der groote hervormers ongedaan te maken. Rome is weer troef in Nederland! Ook de missie zal van dezen „rechtschei» zender symbool van sectarisme in den aether, profiteeren, zoo werd verkondigd. Hee r I ijk coa)i t ie-werk I En de rede werd besloten met- den wensch, dat de nieuwe zender door de lucht een nieuwe drijfkracht moge worden tot nationale saamhoorigheid van moeder land en overzeesche gewesten. Wij vreezet!, «lat het anders zal gaan. Hiervan is v«>orai te wachten grootere ve»- deeldheid en voortgaande verwijdering tusschen de verschillende volksgroepen, zoowel hier als in lu lië, en dus nationale verzwakking. Nadat Lady Janet het couvert bad verze geld, waarin zij deze regelen had ingesloten, richtte zij het adres als gewoonlijk aan „Miss Grace Raseberry.” Juist stond zij op om te schellen, toen de meid binnenkwam met een boodschap uit bet boudoir. De toon en de blikken van het meisje verrieden duidelijk «lat zij, evenals hare meesteres, de onbe schaamde verklaringen van Grace had moe ten aanhooren. „Als 't u belieft, mylady, de dame beneden verlangt". Lady Janet fronste minachtend het voor hoofd en stuitte de meid in haar verdere boodschap. „Ik weet al wat de persoon bo llet i« wel een typisch staaltje van bestri ding, dat de „Liberale Wegwijzer” geeft kenschetsend voor de gehecle agitatie. Maar de heeren mogen zich gerust stellen. In vroeger tijd werd de goó-gemeente bang gemaakt met de voorspelling, dat het z.g. „secte-onderwjjs" ons volk op hopelooze wijze zou verdoelen, en, in verband daarmee, de toekomst in «Ie donkerste kleuren afge- schilderd. De dwaasheid der profetie is door de fei ten bevestigd. En zelfs de liberalen denken thans eenigs- zins anders over het bizonder, en ook over h«*t openbaar onderwijs, dan in dien tij<l. Thans heet het, dat de christelijke zender te Huizen de nationale verdeeldheid en na tionale verzwakking zal brengen. .Men make zich geen zorg. Ook - deze donkere voorspelling zal, alle vandaag in de eetzaal heeft plaats gehad, 't Blijft lussotien ons afgesproken, dat, wanneet wij elkander weerzien, het verledene voor taan en voor altijd in vergetelheid zal blij ven gedompeld. Dit is niet aileui het ernstige verzoek het is, zoo noodi£ het bepaald bevel van uwe moederlijk» vriendin. Janet Roy.” P.8. ik zal zorgen (eer gy de kamer ver laat) mijn neef en Horace Holmcroft afzon-' derlijk te spreken. Gij behoeft niet bang te zijn voor moeilijkheden, wanneer gij hen la ter mqeht ontmoeten. Ik vraag u niet dit briefje schriftelijk te beantwoorden. Zeg „ja" aan het meisje dat het u zal overbrengen, dan weet ik tenminste dat wij elkander ver staan." Vaa 1—5 regels f 1.25; elke regel meer f 0.28. Reclame pee regel f 0.75 voor de eerste pagina; voor de overige paglna’ef 030 j Rubriek „Vraag en aanbod** brj voontitbetaUng per plaatsing f 0.60 per advertentie van 5 regelsiedere regel meer f 0.12. hebben wij besloten onze buitenge wone reclame-aanbieding nog ge durende een week te prolongeercn. Zendt nog heden Uw cadeau- kaart, of indien U er geen ont vangen hebt, aangehechte cou pon met Uw naam en adres. politiek', maar toeh is deze uitslag 'n op merkelijke veroordeeling van het regeerings- beleid. De rcgeeringsmaatregelen bij de sta king van verleden jaar, de wet op de vak- vercenigingen, de reactionaire wijziging van het. Hoogerhuis, zullen wel 'n woordje mee gesproken hebben. Toch gelooven we niet, zooals sommigen, dat er nu ook spoedig al gemeen» verkiezingen zullen plaats hebben: «Ie regeering Baldwin zal haar overweldi gend!' meerderheid in het Lagerhuis nog wel 'n jaartje benutten, om allerlei, door de con servatieven gew’enschte wetten ..binnen” te halen. «8. Daarop nam zy opnhmw het blaadje pier en schreef haar tweede boodschap pa- aan Mercy. Ditmaal was de aanhef van het brief je minzaam en met bet gewone opschrift. .4Hju lieve kind. Sedert ik u de laatste maal schreef, om u te verzoeken de beloofde opheldering nog wat uit te stellen, heb ik ljjd gehad om na te deuken eu een wemsg toj^ bedaren te komen. Ik begrijp V® d«5f%) nu -4e redegea dio u er toe leidden tusschenbeide te lieden, en verzoek u dus geheel en al van de verklaring af te zien. Het zal u, ik ben er van overtuigd, smarte lijk vallen (om redenen, die ik niet verlang te onderzoeken) de persoon aan te wyzen, waarvan gij hebt gesproken, en waarover, zooals gijzclve weet, ik niet gaarne boor spreken. Ep buitendien bestaat er nu geen de minste reden waarom gij tot een verkla ring coudt komen. De vreemde dame, wier bezoeken ons zooveel last en angst hebben veroorzaakt, zal ons niet meer komen lastig vallen. Zij zal uit vrye beweging Engeland verlaten, na een onderhoud met mij, waarin 't mjj gelukt is baar geheel te bevredigen en lot bedaren te brengen. Geen woord meet dus, lieve, noch tot mij of tot mijn neef, noch eeuig tnenschclijk wezen, over hetgeen er NOORO-HOLLANDSCH DAGBLAD Onze Meubelen worden mot do hond vervaardigd, wgt oon bijzondara sswbsealing la. o We wezen te dezer plaatse al meermalen op de stelselmatige achterstelling van het Vlaamschc Volksdeel 4.»<>r de Belgische au toriteiten. Welke mentaliteit daardoor bij bcwjjst een receut voorbeeld. In Parys is sommige Franskiljonsche Belgen gek week ie, door «*en zekere neer Biermans, een tehuis voor Belgische studenten opgericht. In dat Tehuis zouden Belgische studenten kosteloos een onderkomen vinden, zoodat zij do lessen aan d«' Parysehe universitelt in gunstige voorwaayflen zouden kunnen bij wonen. f En uu zal iedereen gedacht hebben Schrijft „Hel Laatste Nieuws” dat het hier een universitaire stichting geldt voor allo Belgische studenten, die daarvoor, wegen* hun verdiensten kunnen in aanmerking ko men. Dat is echter geenszins het 'geval. Ziju wy goed ingelicht, dan moet de heer Bier- mans bepaahl hebben «lat dit studenten-V4- buis zal toegankelijk zjjn voor alle studen ten, beAu/te voor Vl'imi/u/rn en K'HKoh'kvn! Wy kunnen den heer Biermans (wat klinkt zijn naam ander» sappig Vlaamscb) zijn lief hebberij gunnen, maar zouden het 'n nieuw» slag in het gezicht, èn van Vlamingen èn van katholieken vinden, als de opening, zoo- als verzocht ie inderdaad geschiedde door kroonprins Ixopohl. Vooral een a.s. vorst heeft zich streng te onthouden van het bywo- nen eener demonstratie. die «ver een groot deel van zij»» volk ecu beleediging is. o In Engeland, wam de wind al 'n paar jaar uit de conservatieve hoek heeft gewaaid, achynt weet verandering op til. Je zou«i dat tenminste kunnen voorspedlcn uit de gehou- den gemeenteraadsverkiezingen. Er waren 748 vacante zetels. .Voor zoover we de uit- slai^en bezitten won l^ibouz^jde Engelsohe socialistische jiarty) *n kleine honderd ze tels ten koste vooral van de conservatieven. Nu zullen wel in Engeland, evenals bij ons, bij geineenteraa'bsverkiezingen andere factoren een rol spelen dan in de „groot« d< lijk wensch te spreken.” Nauwelijks was de meid die tweede boo«T sdiap gaan overbrengeu, of Lady Janet stond gejaagd op en sloot bet venster. Haar onbe- «fwingbaar verlangen om Horace te verzeke ren, overweldigde haar zoo hevig, «lat zij haar kamer verliet om de meid in den gang tegemoet te gaan. Toen *Q Horace’s veront- stdiuldigend antwoord vernam, zond zy da delijk opnieuw de boodschap: „Zeg hem dal hij mij zal noodzaken naar hem too te komen, als hij weigert bij mij te komen. Maar, wacht eens!” voegde zy er bij, toen zij zich den on afgegeven brief herinnerde; „zend de meid van Miss Roseberry hierheen; ik moet haar spreken.” Alleen gelaten, stapte luidy Janet een paar malen «ien gang op cn neer en keerde daarop naar haar kamer terug. De eene dio het bevredigende antwoord van Horace bracht, werd weggezonden. De audero werd naar Mercy's kamer gestuuni met den briei van Lady Janet. Binnen eenige minuten keerde zij echter terug met het bericht, dat er niemand in de kamer was. „Kunt gij ook gissen waar Miss Roseberry is?" „Ne*n, mylady.” Lady Janet bedacht zich een oogenblik. Als Horace dadelijk hierheen kwam, zou 't duidelijk blijken, «lat ’t baar gelukt was hem van Mercy te scheiden. Als bij op zich mocht laten wachten, dan zou zy zelve in de ont- Ook Duitschland heeft volgeinl jaar zn verkiezingen. Reeds is de heer Dr. Marx,* rijk-kanselier op het oorlogspad. In een groote Centrum vergadering te Essen voerde hij het woord, en verdedigde hij zich oa». tegen het verwijt op de roepstem van «ien rykspresident te hebben geantwoord door een kabinet te vormen met de Duitsch-natio- naleu. Maar dit was eerst geschied, herin nerde spreker, nadat door de onverstandige houdiiitr van de soc. een roinderheidsregee- ring van het midden ónmogelijk was ge maakt. Hy wees erop, dat, als men het herstel van Duitschland wil, men in de eerste plaats politieke crises moet vermijden en rustige»», verstandigen en'' succ«-svollen politieken ar beid inoi't verrichten, een arbeid, zooals door de huidige* coalitieregeering is geleverd. Na zijn leeilwezen te hebben uitgesproken over den vlaggestrijil, waarschuwde dr. Marx tegen een komende verkiezingscampagne ond. r de leuze der beide vlageen. De staats vorm is en blijft «U^utepubliek. Dat deel zijne rede waarin hy de huilen- Jandsche politiek behandelde heeft weer eens jitormpjo ('t hoeveelste al?) verwekt in de Fransche nationalistische perz. Dr. Marx nJ. wees op het groote opzien dat de rede van presides Hindenburg te Tannenberg in vele buitenlaiidsche kringen en in het bijzonder in Frankrijk had gewekt. nóden verlangt. Ze heeft gestuurd om een brief van mij te halen^ „Ja, inyla'ly.” „En nog iet» andera?" „Ze heeft een der bedienden om een rijtuig gestuurd. U had eens moeten hooren, my lady, hoe ze tegen hem sprak!” Ijidy Janet gafwiloor een beweging met do hand te kennen, «fat ze 't liever niet verlang de te hooien, eu sloot daarop den wissel in een couvert zonder adres. „Breng haar dit”, zeidc zij, „en kom dan weer boven.” Toen de meid was heengegaan, zette Lady Janet zich neder met den brief aan Mercy in haar hand, en verviel in gepeins over baar toestand en de moei)ykbe<Jen waarmede zij nog zou te kampen hebben. Dezen gedach- tt.nloop volgende, viel 't haar in dat het toé val Horace en Mercy ieder oogenblik bjj el kander kon brengen, en dat Horace, in zijn oogenblikkelyken g'-moedstoestand zeker zou aandringen op de verklaring, die zij met alle gewehi wilde tegenhouden. De vrees voor dit onheil h*«l zich geheel van haar meester gemaakt toen de meid terugkwam. „Waar is mijnheer Holmcroft?” vroeg zy zoodra het meisje binnentrad. „Toen ik naar boven ging zag ik hem juist de deur van de leeszaal binnengaan.” „Was hij alleen?” „Ja, mylady. „Ga naar hem toe en zeg, dat ik hem da- Mkschien heeft wel eens een der lezers zich verwonderd in deze rubriek in zoo’n langen tyd niets gelezen te hebben over "n ministercrfcds in Frankrijk. De laatste jaren toch behóórde zoo'n verwisselinkje van mi nisters tot «Ie geneugten, die men zoo gemid deld tweemaal per seizoen kon smaken. En nu, al meer dan een jaar, niets van dpt al les. Wat moest de nood toen in Frankrijk hóóg zyn gestegen, dat men er dezen gelief den partijstrijd zóó in de doofpot stripte, en wat moet de onmacht «Ier linkerpartyen, (het Z.g. Cartel) groot zijn geweest, om met een uitgesproken meerderheid de begeerde inacht uit handen te geven. Meer dan een jaar nu heeft Poincaré met tyn ministerie van national)* eenheid gere geerd. De waardedaling van den franc, die met 'n sneltreinvaartjo de mark ging, is tot staan gebracht. Maar nu ook. nu het werk dat zy hadden moeten doen, maar niet konden, volbracht is. beginnen de heerei» van links zich weer te toeren. Begrijpelijk, de verkiezingen van volgend jaar werpen reeds wat schaduw vooruit, en dan ie ’t veel gemakkelyker op positie te zijn, dan verantwoordelijk voor een reeks noodzakelyke, maar impopulaire belastingen. Dit schijnt «Ie tactiek te zijn van d«* radicale partij. Deze congresdc Zondag en besloot welbewust, ondanks h«*t feit, dat 4 hater geestverwanten, Herriot, Sarraut. Pain- levé en Queuille, in het ministerie zitten, tot een breuk m«*t de regeering en tot een hernieuwd bomlgenootechap met de socia listen. De meerderheid van de party bleek oordeel, dat bet voor haar invloeil in lande noodlottig zou zijn, als men vangkauier iu de onderste verdieping het huis naar Mercy gaan zoeken.” „Waar hebt ge het briefje gelaten?" „Goe«l zo<>. Blijf hier iu den omtrek om naar «Ie bel te luisteren, ingeval ik u nog feiio mocht noodig hebben. Een minuut later was Lady Janet’s onge rustheid ai opgeheven. Zij hoorde het wee kt me geluid van een klop aan de deur, waarna Horace ijlings binuentrad. „Wat had u my te zeggen, Lady Janet?’' vroeg bij niet heel vriendelyk. „Ga zitten, Horace en luister.’’ Horace nam die uoodiging niet aan. „Ver schoon mij", zeidc hy, „maar ik heb niet tijd." „Hoe 4101111 dat?” „Ik heb redenen waarom ik Grace spoedig mogelyk wensch te spreken.” „En ik heb redenen”, antwoordde Lady Janet, „waarom ik u gaarne over Grace zou spreken, eet gij baar ziet; ernstige redenen* Ga zitten.” Horace ontstelde „Ernstige redenen?” her. haalde hy. „Gij doel mij schrikken.” „Gij zult nog meer verbazende dingen hoe. ren.’’ van den zou voortgaan zich te verbinden met de gema tigden. De party behoorde by de verkiezin gen weer zich zelf te zyn en haar eigen l>e- ginselen te doen gelden. Men mocht den stry«i der iileeén niet opgeven. En men be hoorde wel in aanmerking te nemen, dat regeering van nationale eenheid allen van tijdclyken duur kan en behoort te zjjn, ter bereiking van een bepaahl doel. Het Tot van de party mocht men echter niet verbinden aan «lat van de partijen van reactie en soci aal behoud, In een, met algemeene stemmen nadat de gematigden uit de partjj het congres ver- Wat is er m den laatsten tyd al niet ge sproken en geschreven over „sectarisme in den al-ther"! En «lat alles naar aanleiding van den om roep-zeniler te Huizen. Men kan er niet over uitgepraat raken, en met evenveel drift en hardnekkigheid, als men vroeger sprak over het „secte-onder- wijswaarmee dan he| confessioneel onder, wjjs werd gequalificeerd, wordt thans do Radio installatie der christelijke volksgroe pen als oen sectariseh element uitgekreten. In het bisouder keert men zich «laarbij te gen hctgi'en jhr. Ruy» de Beerenbronck by de opening zeidc. Een te Rotterdam verschijnende „Liberale Wegwijzer” pakt er, naar wjj in de „Vrijheid” lezen, als volgt tegen uit: laten hadden aangenomen motie wordt de samenwerking met „clericalen, fascisten en communisten" afgewezen, maar wordt een beroep gedaan op «ie medewerking van republikeinen en in het byzonder ook de socialisten.... Dat wil dus zeggen, dat naar herstel van het cartel zal worden ge streefd en «lat de nieuwe verkiezingen zul len worden gevoer«l onder de leuzen, die in 1924 aan het cartel de overwinning bezorg den en de regeering van het Nationale Blok ten val brachten. Alzoo kan men zich beginnen te trainen voor den wedloop van volgend jaar. Hoe het by «He training toegaat, bewijst een onthulling in „l’Aetion franyaMe”, het blad van onzen nederlgen vriemi Léon Dau- det. Tusschen haakjes: deze grappige dictator h er opnieuw in geslaagd het Fransche poli tiecorps bij den neus te nemen en heeft zich zelf zijn vaderland jiinnengesinokkeld. Maar ter zake. Bedoelde publicatie onthult, hoe men in F aukryk li«l der kanu r wordt. Men leze en geniete: De heer Homberg, ’n figuur uit de groote finantieele'wereld te Parijs, wil zich voor de variatie óók eens op 't politieke pa«l bege ven en verlangt een kamerzetel. Hij, de geld man, verzekert zich van «ie goede diensten van Pierre Hainp, bekend socialistisch schrij ver en beetuurder. Op zyn beurt stelt deze zich in verbinding met senator l.aval, een afvallig socialist. In een brief, die de „Action *er kwartaal voor Alkmaar, t Voor buiten Alkmaar Met Geïllustreerd Zondagsblad i f 0.60 booger Hy verklaarde dat deze rede zoowel door hem als door den minister van bnitenland- schezaken was goedgekeurd cn hij merkte op, dat zoowel hij als andere verantwoor delijke Duitaehe staatslieden, bij vroegere gelegenhe«len nog wel «cherpere woorden hadtien gebruikt over de den Duitsehers ver waten schuld aan den oorlog. Als «le Duit- sche regeering en het Dultschc volk uit een gevoel van verongelijking de vaststelling van de waarheid verlangen, dan is «lat ech ter, zoo ging de rykskanselier voort, vol strekt geen tactisch midflel om zich van eenige verplichting van materi«*e)en aard te bevrijden. De ons deor de verdragen opge legde materieele verplichtingen hebben wij tot «Hisver loyaal vervuld en we zullen dat ook verder doen. Ondanks deze bereidverklaring de op zich genomen verpliditingen te volbrengen, spu wen bladen als „Echo de Paris” vuur en vlam. Voor hen is de schuldkwestie te Ver sailles „afgedaan.” Alsof in dio ongezonde atmosfeer van dreigende overwinnaars en kruipemie overwomieiingeu een wetenschap pelijk probleem ah de schuldkwestie, waar over historici van later jaren misschien zul len kunnen oordeelen, kan worden opge lost! een nog groeter zant van onze lezers in de gelegenheid te stellen in het bezit te komen van onze nieuwe r o m n-s e r i e Francase” beeft weten te bemachtigen, brengt Hamp I .aval's goeden raad aan zijn opdrachtgever over. Deze komt ongeveer hier op neer: „De senator van het bedoelde district, Amiard zal verplicht zyn een radicalen can- didaxt voor te stellen, maar behoeft zich daarom nog niet uit te putten om dezen ook verkozen te krijgen. De man, dien hij op het oo» heeft is een man zonder moraliteit, die niets liever zal willen dan de vlag voor u strijken, ah hem dat het noodige oplevert.. Amiard zelf is een eerlijk man. maar die graag met u zal praten over algemeene be langen. Het is langzamerhand noodig serieus aan h*et werk te gaan. Daarbij is de raad van Laval, de tactiek te volgen waarmee hij zelf altyil zooveel succes heeft gehad: zicji eerder bepaalde personen dan partyen tot vrienden te maken. Ten slotte schrijft Hamp dat hy eens ge polst heeft wat I-aval voor zyn steun zou moeten hebben. Ik spreek hier natuurlijk slechte ondcrstellenderwys, verzekert hy, maar ,,ik geloof niet dat /velke politieke persoonlijkheid dan ook een dienst kan be wijzen xon«ier op een steun te rekenen..” En hij vermeldt «lan verder dat larval een provinciale krant gekocht heeft, met het plan er nog meer te koo|M*n, en dat hy race-paar- den fokt. Homberg, die zelf een rei^-stal houdt, weet dus nu hoe hij hem voor zyn steun beloonen kan.... Frankrijk heeft om deze geschiolcnis har- gelachen (een Franaehman spot z'n l gewoonlijk weg). Alleen de eocia- listhche partij lachte niet. Die heeft «ien heer Pierre Hamp, die ten bate van ’n tegen stander onderhandelde met een afvallige, eenvoudig de party nltgetrapt.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1927 | | pagina 1