DE KATHOLIEKE
ILLUSTRATIE
DE. GROOTE ATTRACTIE
VOOR OUD EN JONG!
J
ta
d«
b«
M
M
RECHTSZAKEN.
KERK EN SCHOOL.
GEMENGD NIEUWS.
ük geheelen Dins.lagmiddag wjjdde de
rechtbank aan de behandeling van een frau
duleuze drank-invoer-zaak, waarin als ver
dachte werd gepresenteerd zekere Albert I.,
’n heerschap, niet voor 'n klein geruchtje
vervaard, hetwelk blijkt uit het feit, dat hjj
heden een gevangenisstraf van 4 jaar onder
gaat wegens gepleegden aanslag op een be-
lasting-commies, dien hij niets meer of min
der dan verdrinken wilde. Het betrof een
poging om in 1923 met een Urker botter de
U. K. 203 een hoeveelheid spiritus, cognac
en ander geestrjjk vocht vanuit Helgoland
in ons land te «mokkelen. Als er geen accijns
betaald wordt voor dat spul, valt er 'n aar
dig duitje aan te verdienen.
LUCHTVAART.
Lange of korte haren.
de
EEN NAIVE OPLICHTER.
men
de
7Ï
’t
M
na
Arie K., Egmond aan Zee,’ aangehouden;
;zij
d
De
de
VI
M
M
IM
<1
d
o
1<
i
V
b
AOVERTEEREN IN DE KATH. ILLUSTRATIE IS GOUD WAARD I
110.000 ABONNE’S 440.000 LEZERS
VRAAGT TARIEVEN AAN BIJ "WERFKRACHT
INSTITUUT VOOR COMMERCIEELS PROPAGANDA
MAURITSKADE 39. 'S-GRAVENHAGE
d
d
d
li
d
I
d
t
H
di
hi
hl
di
b<
oj
di
e<
P
h<
n
e
kc
ARRONDISSEMENTSRECHTBANK
Meerv. Strafkamer.
Zitting van Dingdag 8 Nov.. Uitspra
ken vorige zitting.
H. B. Petten Verduistering enz. 6 maan
den gev. voorw.; H. M. C. B., Alkmaar,
sehuldmisdrjjf 1 maand hechtenis voorw.;
Jan K., Enklmizen, Verduistering, vrjjgespr.
Th. B.. Wognuni bedr. bankbreuk, ontslagen eigenlijke dader van dien snooden aanslag
t.-v t> rvOp riiksgoj.dlaadje.ar tussehen zat en dus
stond hij dan heden terecht wegens uitlok-
j en medeplichtigheid.
6 maanden gevangenisstraf.
gen wij de benzine en de olie geheel
Vooral van generaal Snijders mochten
tot dusver groo’en eteun ondervinden.
De namen mjjner medereizigers, zoo zeide
luitenant Van Onlangs ten slotte, mag ik
nog niet noemen. Wij zullen met ons drieën
vertrekkeneen tweede piloot en een navi
gator gaan met mjj mee.”
ROOSTER DER RETRAITEN.
Voor vrouwen in het Bisschoppelijk Retrai-
tanhuls „De Thabor” to Rotterdam.
1417 Nov. Jonge dames. P. Redempto
rist.
2124 Nov. Gehuwden. P. Dominicaan.
S730 Nov. Meisjes. P. Carmeliet
BO Nov. tot 3 Dec. Zelatricen van
Kruispenning. P. Passionist.
69 Dec. Open voor eventueel aan te vra
gen retraite.
1114 Dec. Jonge dames deftigen stand.
P. Jezniët.
Voor mannen.,in het Bisschoppelijk Retrai
tenhuis „Sint Clemens" te Noordwijkerhont.
1013 Nov. Westlandsche Patronaten. P.
Augustijn.
1518 Nov. Gehuwden en ongehuwden ~v.
d. gewonen stand. Pr. H Hart
2124 Nov. Heeren uit den Middenstand.
P. franciscaan.
2629 Nov. Ongehuwde St. Josephs-Ge-
zellen e. a. P. Carmeliet.
14 Dec. Patronaatsleden. P. Dominicaan.
69 Dec. Gehuwden van den gewonen
stand. P Jezniët.
12—15 Dec. Ongehuwden uit Hillegom. P.
Augustijn.
1720 Dec. Gehuwden en ongehuwden uit
Noordwijkerbo'it. P. H H. Harten.
710 Nov. Gehuwde dames. P. Capucijn.
rechtsvervolging; K. T. H. E. v. B., Den
Haag, Hazardspel f75.lioete of 75 dagen;
JOZEF EN ZIJN BROERS.
’t Was in de tweede klasse van een volks
school te Nijmegen.
De juffrouw had heel mooi verteld uit het
Oude Testamenfj.o.a. de geschiedenis van Jo
sef en zijn broers, en hoe die vadcrs-lieve-
ling wilden dooden.
Nu moeten jullie daar eens een opstel
over maken.
Velletjes papier werden uitgedeeld,
potlooden kwamen te voorschijn. En
kleinen, de gezichtjes strak van het diepe
nadenken, begonnen te schrijven.
Na een half uur werden de opstellen op
gehaald.
En ziehier één van de alleraardigste ver
halen, die werden ingeleverd. „De Geld.”
geeft het „natuurgetrouw”, zonder de min
ste verandering in taal en stijl:
„er was eens een heele oude man hij heete
ikop. Jakop had twaalf zoons de klein-
i- was bijjemin en op een naar de kleinste
- Jozef. Jozef was 16 jaar de andere jon-
- ware maar ploerten maar de oudste was
:ir een beetje braaf, op een zeekere keer
tre de jongens een heele week weggeblecfe
u Jakop was heel on-ge-rust Jozef riep Ja-
>>p. Ja va-der. Kom eens hier mjjn jonge
-a eene kijken of dat je de jongens niet ziet
want ik ben zoo bang dat xe door wild"ê Die
ren versehuurt zjjn maar wees versigtig hier
heb je mjjn stok daar kun je de wolf wel
half dood mee slaan. Nou dag lieve jongen,
dag Jozef, dag vader, god mag je spaare,
dag. Toen Jozef in in-gipte gekomen was
ware de broers er niet maar er kwam een
man voorbjj, mijnbeer heb u niet hier 10 her
ders voorbjj zien gaan. Ja zei de man. Ja
dat is drie dagen geleede maar ze zijn met
hun schapen naar dood-tang (Dothan! red.)
goed dank je wel mjjn-heer dank je wel.
Toen Jozef in dood-tang kwam zag hij het
heel wit op de Hei dat zijn de sehaapen en
de herders zulen daar ook wel bij zijn, de
groete van vader zei Jozef toen de jongens
hem te ge-lijk aan grepen en als ze Jozef
van verte aan zien komen dan roepen ze al
aa aa daar komt de droomer aan laate we
em dood maake zei de eerste neen daar is
niets.aan laate we em daar in die put douwe
en dan gaan wc /te non daar gaat ie hoor.”
De mode der korte haren
Men ziet niet, dat de vrouw in de Oud
heid, uitgezonderd misschien enkele geval
len, ooit korte baren gedragen heeft; he1
ware de ergste vernedering geweest. It
Germanië werd de ontrou’- echtgenoot*
Veroordeeld om zeer kort geknipt of ge
schoren te worden. Bjj de Grieken waren de
bjjzitten en slavinnen herkenbaar aan haat
korte haar.
De christenvrouwen hielden zich natuur
lijk aan het gebruik van lang haar te dra
gen, trouwens zulks volgens de vermaning
van St. Paulus: Ijing haar is een glorie voor
eeu vrouw, omdat ze haar gegeven is als
een soort sluier.
Een enkele uitzondering was gemaakt ten
gunste van haar, die zich toewndden aan
God in het religieuse leven. St. Jerome ver
haalt. dat het de gewoonte is in de kloosters
van Syrië en Egypte de haren af te knippen
bjj de maagden en weduwen, die afstand
doen van de ijdelheden der wereld om zich
toe te wijden aan den dienst van God. En
deze gewoonte werd nog niet overal be
tracht
In Afrika bewaarden 's Heeren maagden
haar haar en zelfs volgens de toenmaals
beerschende gewoonte droegen zjj ze los om
te toonen, dat zjj verloofd waren met Jezus
Chr., en dat zjj afstand hadden gedaan van
ieder ander echtgenoot.
Als wjj verscheidene oude getuigen geloo-
ven waren er hier en daar buiten de kloos
ters Christenvrouwen, die zich de haren af
knipten om onder het voorwendsel van
godsvrucht een onnoodig sieraad op te offe
ren.
Maar de bisschoppen waren niet voor deze
nieuwigheid; verscheidenen verbotten zelfs
de kerk te betreden aan haar, die de haren
bleven afknipjien. Het gold dus niet een
eenvoudige plaagzucht.
Oin deze gestrengheid te begrijpen, moet
men zich herinneren, dat in dien tijd perso
nen van verdachte zeden korte haren droe
gen. Haar navolgen in hun kapsel zou ge
weest zijn zich willen gedragen op eenige
wijze als zij. althans het doen voorkomen.
Men licgrijpt. dat van toen af de bisschop
pen hun stem verheven hebben tegen een
mode, die kon worden, een gelegenheid tot
ergernis en ernstig het welzijn der zielen
kon benadeelen.
Op bet terrein van de mode zijn het de
welvoegelijkheid en de betamelijkheid,
waarmee de Kerk zich bezighoudt en waar-
bjj zij belang heeft.
Omdat zij van God de zending ontvangen
heeft te waken voor het welzijn der zielen,
heeft zjj de plicht, iederen keer te protestee-
ren als nieuwe modes de welvoegeljjkheid en
de zuiverheid der zeden in gevaar brengen.
Anderdeels, omdat wjj leerlingen zjjn van een
armen, vernederden, gekruisten God, is het
geheel natuurlijk, dat zjj ons aanspoort ons
eenvoudig te kleeden, ongekunsteld en om
niet een misplaatste behaagzucht te toonen
in de schikking van het kapsel. Dit is de
vermaning, die de H. Paulus richtte tQt da
eerste_ Christenvrouwen: „Ik wil dat d«
vrouwen gekleed zijn op een welvoegeljjki
manier, eerbaar en eenvoudig, zonder tres
sen, gottd, paarlen of overdadige kleeding;
dat zjj zich tooien met goede werken, geljjk
het tietaamt aan schepselen, die openljjk be
lijden God te dienen.
Doch eenvoud wil niet zeggen verwaar-
loozing. Zooveel wjj deze vermijden, des te
meer moeten wi' Imt eerste zoeken. Een zeer
eenvoudige wij. van kleeden kan wellicht
zeer correct en elegant zjjn. Wat zeg ik. D«
ware elegance gaat zeer dikwjjls gepaard
met een beminnelijke en bevallige eenvoud
Wie kent niet 't verrukkelijk staaltje uit
het verhaal van de marteling van de H. Per
petua. De heldhaftige Christenvrouw, die
men in het amphitheater gebracht had, was
juist in de hoogte geworpen door een woe
dende koe. Terwijl zjj op den grond viel, wal
haar onderkleed gescheurd. Bezorgd om be-
- tamelijk te willen sterven, brengt Pcrpctua
op haar gekneusde ledematen de plooien
van haar japon, vervolgens de haren, welks
door den schok waren los geraakt, bijeen:
grjjpend, rolt zij ze op en maakt ze op haai
voorhoofd vast met een gesp.
nm, I In oen waardige en bescheiden houding
den wil zij haar ziel wedergeven aan God, Die
haar roept van uit den hoogen hemel, om
haar den martelkroon te geven.
(Le Grand Illustre Cl
Hidde B. Haarlem, zedezstak. 8 maanden ge
vangenis voorw.
NIEUWE ZAKEN.
Fiets bij oome Jan gezet.
Een 27-jarig arbeider uit Harencarsjiel in
de wandeling Jaap Slof genaamd, had 'n rij
wiel gehuurd op bij de week, doch zal wel
dra zoo leelijk op zwart zaad, dat hjj bjj een
ingezetene van Alkmaar f 5.moest leenen
en daarbjj het rjjwiel als onderpand achter
liet. Hjj werd ingerekend en in voorarrest
gezet. Stond holen terecht wegens verduis
tering en hoorde 6 maanden gevangenisstraf
tegen zich vorderen, terwijl zijn kwieke
verdediger Mr. Buiekool v. Schagen niet zoo
geheel ten onrechte betoogde, .lat verdachte
zich het rjjwiel niet had toegeëigend cn dus
vrijspraak zou moeten volger. Het gekste
was,-dat bljjkbaar een verkeerd rjjwiel als
stuk van overtuiging werd getoond en door
niemand werd herkend.
Hij smeedde het ijzer, te wijl het
heet was.
Een 26-jarig chauffeur uit Hoorn hoorde,
dat een op de kermis aldaar slaande noga-
handelaar eenige pakken van dit kleverige
goedje had besteld en dit was medegebracht
door den vrachtman Wessemuis. Hjj maakte
van die wetenschap gebruik om die noga
weg te halen en ten eigen bat» te verknopen,
’n truc, die hem al spoedig deed kennis ma
ken met het huis van bewaring. Hjj stond
heden terecht ter zake verduistering en de
Officier vorderde 6 maanden. De verdediger
Mr. D. Sluis was de meeniug toegodaau, dat
het hier oplichting betrof, doch liet het wij
selijk aan de rechtbank over dl* meeningn-
verschil óp te lossen.
Ook ’n scharrelaar, die nooit
■wijzer'wordt.
Een 40-jarige huis- en decoratieschilder,
die al jaren geleden zijn geboortestad Alk
maar heeft vaarwel gezegd en een «werv-md
leven verkoos boven moeders pappot, bracht
op 15 September een bezoek aan zjjn ge
boortestad, hetwelk kenbaar werd door het
feit, dat twee ingezetenen al heel ep<>edig
hun rjjwiel vermisten. De politie neusde flink
rond en kwamen weldra tot de ontdekking,
dat de beoefenaar der edele huis- en decora-
tie-schilderkunst de dader was en de rijwie
len te Bergen had verpatst voor den zeer
billijken prjjs van 3 knaak jas. Het was nu
spoedig gedaan met de gulden vrijheid van
den schilder, daar men hem biet langer de
gelegenheid wilde laten nog meer fietsen aan
den haak te slaan.
Heden terecht staande, werd teg n den
verdachte, die er ondanks zijn nomal-n-
leven, nog vrjj welvarend uitzag 6 maanden
gevangenisstraf geëiscat
Mr. Haeze, toegevoegd verdediger, zette
zijn cliënt nog meer wat in zijn fatsoen door
een roerend pleidooi, dat tot conclusie had
clementie, liefst in den vorm van $er. voor
waardelijke veroordeeling
De rijks-advocaat wilde het onder-
ste uit de kan hebben.
Maar de zaak liep leeljjk mis, daar de bot
ter in de Zuiderzee door het controle-vaar-
tuig der belastinginspectie „De Zeehond",
werd aangehouden en met alle voorradige
Jandoedel in beslag genomen.
De ^chipper werd veroordeeld door de
Alkmaarsche Rechtbank (zie de no’s, van
1923). vrijgesproken door het Hof en op
nieuw veroordeeld door den Hoogen Raad.
De botter met drank werd verbeurd ver
klaard, zoodat de administratie er nog i*n
aardig «laatje uit sloeg. Maar de rjjks-advo-
caat was niet eer tevreden voor ook de
NU EEN VLUCHT NEDERLAND—
WEST-INDIë.
Plannen van luitenant J. van
Onlangs.
Luitenant J. van Onlangs Jr. koestert ern
stige plannen om een vliegtocht van Neder
land naar West-Indië te ondernemen.
Betreffende zjjn plannen en het doel van
deze vlucht verklaarde luitenant v. Onlangs
aan de „Tel.” het volgende:
„Aanvankelijk wae ik van plan op den-
zelfden dag, waarop luitenant Koppen naar
de Oost vertrok, mjjn voorgenomen tocht
naar de West aan te vangen. Maar ik was
nog niet klaar en daarom moeten wjj nu 't
voorjaar, eind Februari of begin Maart af
wachten.”
„Door moeilijkheden bjj de voorbereiding
ondervonden aldus luit. Van Onlangs, zal er
dit jaar niet van komen. Maar in het voor
jaar van 1928 hoop ik te vertrekken. Het
doel is te onderzoeken of ’t in de toekomst
mogelijk is een luchtverbinding met Neder-
landsch West-Indië tot stand te brengen.
Het vertrek vind plaats van Amsterdam
of Rotterdam. De route is verdeeld in vjjf
étappes: eerste étappe: naar Casablanca
(Afrika) via Prijs, Bordeaux, Madrid, Sevilla,
Gibraltar, Tanger. Rabat, een afstand van
2400 K. M.; tweede étappe: naar Dakar, via
Mogador, Agadir, Port Louise, een afstand
van 3000 K. M.; derde étappe: over den At-
lantischen Oceaan naar Pernambuco, pl.in.
3000 K.M.; vierde étappe: langs de ‘Noord
oostkust van Zuid-Amerika naar Paramari
bo, pl.m. 3000 K. M.; vijfde étappe naar Cu
rasao, plm. 2000 K. M. Tezamen 13.400 K.M.
Zoo mogeljjk wordt de terugreis ook per
vliegmachine gemaakt.
Als toestelds gekozen een Fokker VII met
drie motoren Wrigbt, hetzelfde type als Byrd
voor de Noordpoolreis gebruikte. In K tasl
wordt de machine voorzien van aciit tankj,
tezamen met een capaciteit van 3400 liter
benzine.
De Nederlandscbe Seintoestellen Fabriek
heeft de speciale radio-installatie, die
denkt mee te voeren, in studie.
Door speciale overeenkomsten met
vliegtuig- en tnotorbouwers zouden wjj met
een bedrag van f 50 f 60.000 kunnen •>!-
staan. Daarvan is, mede uit West-Indië,
reeds een groot bedrag toeg?zegd. Zoo krjj-
vrjj.
wjj
dc hcin eigen kr.uht aldus: Er zjjn er die
baar haar de kleur van saffiaan geven.
Schande voor haar land. Zjj betreuren het
geen dochters te zjjn van Germanie of Gallic.
Zij vinden mooi lieigeen zjj vertrappen. Ziet,
zeggen zjj, wjj weten ons haar, dat zwart of
wit was. blond of rossig te maken. Slecht
voorteeken van liet haar te kleuren roet de
schittering van de v lammen der hel.
De strengp morali-t kon strjjden tegen do
onzinnige mode; men ging door met bet ver
ven van het haar.
Sint Lypriairis achtte zich verplicht ojk,
zjjn beurt een krachtig protest to moeten
doen hooren: „O schuldige vermetelheid gjj
durfi dan opmerken hetgeen God gemaakt
heelt: „Gjj kunt geen enkel uwer haren wit
of zwart maken," doen liegen. Door een
vermetele heiligschennis verandert gjj do
kleur van uw haar, gij geeft het een kleur,
die vooii-pelt do eeuwige vlammen. Aldus
bandelen is pronken met het hoofd, het
edelste deel van - menschens lichaam.
Al'e oude moralisten veroordeelden de be-
haagziekon van hun tjjrt. die zich de haren
verfden, niet het helsche vuur; maar zjj wa
ren toch teveel doordrongen van de groot
heid van den Christus en van Zijn edel be
staan, om hun stem niet te verheffen tegen
zulke beuzelachtigheden.
Waartoe is het goed, zeiden ze, te ver
sieren een lichaam, dat men weldra zal moe
ten verlaten en dat zal worden een prooi der
vlammen. Versier liever uw ziel met on
schuld en deugd.
De joodsclie priesters der eerste eeuwen
toonden zich nog strenger.
Niet tevreden met de misbruiken van do
motte aan de kaak te stellen, zagen zjj in
het baar der vrouw een geducht middel van
verleiding.
Ook wilden zij dat de Joodsche dames en
meisjes in ’t publiek altijd het hoofd gedekt
hadden. „De duivel danet op de haren dci
vrouwen, wier hoofd niet gesluierd is" zei
den zjj.
Schrandere en slimme oplichters zijn er
genoeg; iederen dag als het ware s!aau de
kranten vol van verhalen over de faits et
gestes van dergeljjke sinjeuren, die daardoor
vaak nog een soort aureool om de lokken
krijgen
Maar lomme oplichters, daarvan leest
men minder vaak. En to'h veriient oi k wel
eens hut>optreden vermelding bjjv. als staal
tje van «noegijj, Ijjk-: naïviteit.'
Zoo ston l lezer dagen te Berlijn een
„werkloos” koopmaa, Haus Bugge, terecht,
wegens een allerdwaaste poging om deu pre
sident van de Rijksbank op te lichten voor
12.000 M Deze domme Hans had Lii)kl>aar
al zeer naïve denkbeelden over de onier-
Unge betrekkingen tussehen financiers.
Brugge, die met zjjn ziel onder zjjn arm
Mep, placht nogal eens naar Moabit te wan
delen om zittingen van de rechtbank bjj te
wonen ten eerste om den tijd te dooden,
maar ook met de stille hoop hier of daar
nog eens een graantje mee te pikken en wat
op te steken, dat hem in zjjn verder leven
van nut zou kunnen zjjn.
Zoo woonde hjj ook een proces bjj we
gens beleedlging van den president van de
Rijksbank, dr. Schacht In den loop van de
behandeling werden de namen genoemd
van vesrchillende financiers. Brugge dacht
niet anders, of dit waren intieme vrienden
van den heer Schacht. Zjjn overpeinzingen
daarover brachten hem op een idee. Hij
schreef dr. Schacht een brief, waarin hjj en
kele dier namen noemde, en dien hjj zelf aan
de Rjjksbank afgaf. Daarin verzocht „Berg-
mann” hem 12.000 M. aan den brenger van
den brief mee te geven, die hjj dringend
noodig had voor zjjn zaken, terwijl Berg-
mann tevens aan Schacht een onderhiud
verzocht voor den volgenden morgén om
hem nadiren uitleg te kunnen geven
„maar niet ’«-middags daar hjj dan een
conferentie met Lichtenheim had.”
De „bode", die zeer verbaasd was dat do
h«:er Schacht niet dadelijk aan het verzoete
van zjjn w:end Bergmann voldeed, werd na
tuurlijk ci middellijk gearresteerd.
Voor de rechtbank legde hjj een volledige
bekentenis af en voerde als verontschuldi
ging aan, dat hjj geestelijk niet geheel in
orde was. De president meende, dat de man
aHeen al wegens zjjn domheid recht er op
had, dat verzachtende omstandigheden in
aanmerking werden genomen, omdat hij met
zulk een plompe manoeuvre een man als
de president van de Rjjksbank had trachten
t« bedriegen.
Brugge kwam er met zes maanden ge
vangenisstraf af. Zjjn verzoek om hem voor
waardelijk te veroordeelen, daar „de gevan
genis voor hem geen goed gezelschap was",
werd echter afgewezen.
leden van een overledene zich het hoüM, ten
teeken van droefheid; somstjjds rukteft zjj
zich baard en haren uit onder het uiten van
luidruchtig geklaag.
’Een bijna overeenkomstige gewoonte vindt
men weder bij de Oude Germanen.
Als een vrouw bij den dood van liaar
man haar groote smart wilde te kennen ge
ven, sneed hjj zich de haren af en wierp die
vervolgens met een fraai gebaar op den
brandstapel van den overledene.
Vroeger zoowel als nu had het offer van
het haar soms een bijzondere godsdienstige
boteekenis. Iedereen kent meer of minder de
vermaarde verplichting van de Nazarcërs,
die bestond bij de Israëlieten.
De Nazarcër wjjdde zich aan God toe voor
korteren of langeren tjjd door een gelofte,
waaraan zekere verplichtingen verbonden
waren. In ’t bijzonder moest hij zich ont
houden van wjjn en alle geestrijke dran
ken, en zjjn haar laten groeien zonder de
schaar er in te zetten gedurende den tjjd
van de gelofte. Als de tijd voor do gelofte
was aangebroken, ging de Nazareër naar den
tempel; daar sneed hjj zich het haar af om
het aan God op te offeren. Het werd neerge
legd op het altaar om door het gewijde vuur
verteerd te worden.
Omtrent het begin van het Christelijk tijd
perk werd langzamerhand een nieuw gebruik
in de Romeinsche en Grieksche kringen inge
voerd.
De mannen begonnen korte baren te dra
gen, bjjna als geschoren. De eerste Christe
nen aanvaardden deze gewoonte, welke da
delijk werd aanbevolen door dén H. Paulus.
Hjj schreef aan de Corinthiërs: „Leert de
natuur u niet, dat het een schande voor een
man is een lange haartooi te dragdn?”
Hoe zulk een gestrengheid te verklaren?
Wist hjj dan niet dat de oude Hebreën
lang het haar lang hadden gedragen, en
dat zulks nog de gewoonte was bij de mees
te der volkeren. Ja wel. Zoo hjj met kracht
tegen deze gewoonte optrad, het was ter oor-
zake van de misbruiken Waartoe zij aanlei
ding gaf.
Men weet met welk een belachelijke zorg
de verwi:fden (wellustelingen) van Rome en
Athene hun haar onderhielden.
Do Latiinscbe historieschrijvers stellen ze
aan ons voor altijd zeer goed gekapt, terwijl
zij vele uren bij hnn kapper doorbrengen en
ernstig beraadslagen over de positie van een
krul. Z.ulke jjdele beuzelachtige gewoonten
moesten ten hoogste mishagen nan den H.
Paulus en hem onwaardig schijnen voor een
Christen. Het is om zulke misbruiken te
voorkomen in dc schoot der opbloeiende
Kerk, dat hij aan de getrouwen van o-
rinthië aanbeveelt het haar kort te dragen.
De misbruiken der mode in de
oudheid.
Air- de mannen zelf de behaagzucht too
nen door hun haar, wat zullen dan de mis
bruiken en dc buitensporigheden der vrou-
weliike haartooi worden.
Gedurende de eerst» eeuwen van Rome
het kapsel scheen te hebben bewaard, een
teeken van eenvoud. Dames en jonge meis
jes stelden zich meestal tevreden met haar
haar in twee banden te scheiden: of wel zij
verhieven het op de kruin van liet hoofd
in den vorm van een knoop, welke zij vast
maakten met een speld of broche.
Maar bij het Grieksch-Romeinech tjjdperk
werd er geen kunstgreep of men trok er par
tij van om de aandacht te trekken en zich
te doen opmerken.
De Apostelen en Kerkvaders verhieven
zeer dikwjjls hun stem tegen deze uitvindin
gen der vrouwelijke behaagzucht, waar
schuwden de Christenen gen de mode om
het haar op zeer geraff ff rde kunstige wij
ze te vechten. Tertuliaan «verwijt aan de
eleganten van zijn tjjd hun verwaand en in
gewikkeld kapsel^ waaraan zjj zeer vee] tijd
wjjden: Wel hoe, roept hij hun toe, zult gij
dan nooit uw haar met rust laten. Gjj trekt
het omhoog, gjj trekt het omlaag, gjj legt het
plat. Den een behaagt het cr krullen van te
maken, de ander laat ze met een gemaakte
achteloosheid vrij in den wind fladderen. Hoe
te kwalificeeren deze afschuwelijkheden, ik
wil zeggen, deze, werken gevormd met op-
gerolde valscbe vlechten, die zoowel ’t hoofd
bedekken als een deksel, als die zijn ge
maakt tegen de natuur.
Het gebruik van valsche haren is dus niet
nieuw, het was reede zeer in zwang tjjdens
het Romeinsche keizerrijk. St. Gregorius van
Nianza prijst zijn zuster, de II. Gorgania. ze
nooit te hebben gedragen. Sint Jeronie her
innert aan Dénutriade, dat zij er vroeger
behagen in vond zich het hoofd te tooien
met valsche haren.
Een ander niet minder voorkomend mis
bruik, bestond in het verven van het haar, I
door het te kleuren overeenkomstig
smaak van den tjjd.
Tertulianus wjjst in zjjn verhandeling:
Ornament der Vrouw” on dit misbruik met
De dametmoile zegt: ..Korte haren”.
Wat is daarvan i'e oorzaak?
Is t de bekoorlijkl van het nieuwe of
wel het verlangen te bertnindcrcn, de zor
gt o. welke een iabi-e -e overvloedige haar
dos vraagt.
Ik wim hef ni<t 7 rottwens doet, het hier
ni« ter zake. 'Aeiiiiht is liet iielangrjjker
na te gaan, hoe men vroeger het haar droeg.
De lange haren.
Ten allen tijde en bij alle volkeren werd
hei haar beschouwd als een sieraad van het
menscheljik lichaam.
De Galliërs en dc Franken hechtten er 'n
bijzondere waarde aan. Voor hen was een
schoone haartooi een teeken van adel en
onderscheiding.
Zij droegen lange haren, en het is eerst
na vele jaren. .lat korte haren hij hen ge
woon werden.
ïn het Oosten l>jj do Oude Volkeren lie
ten mannen cn vrouwen hun haar groeien.
I itzondêring schijnt slechts gemaakt te
moeten worden voor de Egyptenaren, die
zich het li?ofd schoren. Er waren evenwel
omstandigheden, waarin zij hun haar en
baard lieten groeien: het was bij gelegen
heid van rouw, ten teeken van droefheid.
Dc Hebrei-uwers daarentegen droegen ge
woonlijk lange haren, waarop zij geurige
oliën uitgoten cn welke in haar fraaie krul
len op hals en schouder nedervielen.
Maar bjj een sterfgeval schoren de familie-
op het riiksgejdlaadjfi^er. tussehen ^at en dus
Jb. K. Urscm, mishandêHng,- vrijgesproken; king
Gevorderd werd
