Leelyke tandaanslag
iO-
BUITENLAND.
ETON.
F E U I
BOETVAARDIGHEID
BINNENLAND.
Korte Berechten.
vermindering van d<*n militairen
werk
81
't anders? Waar kan ik been-
NEGENENTWTNT1GSTE HOOFDSTUK.
(Wordt vervolgd.)
blik geen
en dan wen
De knecht verwjjdorde xich. Mercy vatte
't eerst het woord op.
„Mjjnheer Gray!" riep zjj, „waarom wilt g(J
mya boodschap niet dadelijk laten doen? Als
gij alles wist, zoudt gij weten, dat gy mij a*-
ontsiert bet gelaat Onaangenaam ruiken uit den
mond U weerzin wekkend. Deze schoonhei dsgeb re
ken worden spoedig rerholpen door het poetsen rtiet
de heerlyk verfrisRehende (lilormlonl Tand*
pantn. De tanden krygen een schitterenden, i voor
al eurigengl a ns.ook aan de zykanten,by gelyktydig
gebruik van den speciaal voor dit doel geschikten
hl«»ro<loiat l'aat<lenl»«brMlcl, waarop de haren
In den vorm van de tanden geplaatst zyn. Rottende
•pyaresten, welke on veriny delyk tusschen de
tanden achterblyven en de hoogst onaangename*
lucht veroorzaken, worden geheel verwyderd.
Probeert U eerst een kleine tube van 35 cent
in verpakking met garantiestrook en meisjeskopje.
Chlorodoul Taudcuborsfel voor kinderen
45cent, voor dames (middelbard baar) 75ceut, voor
beeren (hard haar) 75 cent, in de bekende dauw-
groene Ciilvrtxlonl-dous. Alom verkrygbaar.
65 mip
Na deze passage gelezen en mjjn veront
waardigde verbazing eenige dagen te hebben
laten betijen, heb ik volgend schrijven ver
zonden:
minister
zeer anti-
Zjj trok zich
terwijl zjj afwerom
bewoog.
„Neen! neen!” kreet zij. Bedenk wat gil
zegt! bedenk welke opoffering gij doet! Het
mag niet zijn.".
Zjj begon te beven onder
vloed van zjjne aanraking.
„Een voorstel te doen?" herhaalde zij.
„Wat zoudt ge mjj kunnen voorstellen?"
.,1 aat ik op injjn beurt een vraag doen.
Wat hebt ge vandaag gedaan?”
..Dat weet gjj 't ia uw eigen werk”, gaf
zjj nederig ten antwoord. „Waarom komt gjj
daar weer op terug?”
„Ik kom er voor de laatste maal op terug;
ik kom er op terug met een doel, dat gij wel
dra zult begrjjpen. Gjj hebt uw engagement
verbroken; gjj hebt Lady Janet’s geaegen-
tn zetten en die tenslotte in 1016 Roemenie
waar koning Ferdinand den reeds kort
na het uitbreken van den oorlog overleden
koning Karei was opgevolgd aan de zijde
van de geallieerden aan den oorlog deel
nemen.
Dat hij op 't goede paard gezet had, bleek
den vrede.
Zevenburgen, het Banaat voor een deel
de Boekowina «*n ook. aan Russischen kant,
Bessarabië werden na den oorlog gewonnen.
Na nog een paar maal te zijn afgetreden,
werd hij in Juni van dit jaar voor de laat
ste keer ministerpresident.
Kort daarop in Juli volgde de dood
van Koning Ferdinand en zijn sterke hand
voorkwam troebelen in verband met de op
volging.
’t 1« nog niet te zeggen, welke gevolgen
de dood van dez°n ongekroonden heerscher
van Roemenië voor dit land zal hebben. Of
rim broer, die znn opvolger werd, even veel
in vlood zal kunn“n uitoefenen Is een open
vraag.
In ieder geval zal het goed znn. dat overig
Enron» i.e de Volkenbond een wa
kend oog houdt, op dit roerig Balkandeei.
Ter voorkoming van nationale beroeringen,
die daar heel spoedig internationaal worden.
gaan, daar zjj ook voor de breuk verantwoor
delijk ia.
Do plannen van prins Karei.
Prins Karei heeft aan dé weduwe van Bra
tianu een hartelijk gesteld telegram van deel
neming gezonden. Aan Parijsche verslagge
vers, die hem kwamen interviewen, verklaar
de de prins: Op bet oogenblfk is er niets in
den toestand veranderd: ik heb volstrekt
geen haa«t om naar Roemenië terug te gaan,
maar in de naa«te toekomst is het wel waar
schijnlijk. dat ik teruekeeren za!.w Wat hij
onder de naaste toekom <t verstond 8 we
ken of 6 maanden wilde Karei echter niet
nader aandniden.
en
van
voeld worden. Een enkele bijzonderheid uit
zijn politiek leven moge hier volgen.
In 1895. 31 jaar oud begon bjj zjjn open
bare loopbaan.
In het jaar* 1910, toen Bratians de leiding
van de liberale partjj aanvaardde, werd hjj
minister-president. Onder zijn bewind was
het dat Roemenië in 1918 na bet ingrijpen
in den tweeden Balkanoorlog, zich het bezit
van de Dobroedsja. den Bulgaren ontnomen,
wist te verzekeren. Hjj was bet ook die bjj
het uitbreken van den wereldoorlog tegen
over koning Karei, ondanks Roemenië'» ver
plichtingen. tegenover bet Drievoudig Ver
bond. de neutraliteit van Roemenië wist door
or geen vuiltje
letbebalve een vriendschapsdienst bewyst,
ooor mjj langer in dit huis te hou ieu.”
Verwonderd over haar woorden, eti ont
steld door haar blikken trad hjj naderbij.
„Is er in mijne afwezigheid iemand hier laiat mjj
geweest?” vroeg bjj.
..Lady Janet is hier geweest. Ik kan ev
niet van spreken mjjn hart is gebroker
do maat is volgemetcn.-Laat mjj heengaan!"
Hoe kort liaar antwoord ook ware, had zij
re< d> genoeg gezegd. Julius, die Lady Ja
net's karakter kende, begreep wat er was
geleurd. Zjjn gelaat toonde duidelijk .lat hjj
was teleurgesteld en bedroefd.
„Ik had gehoopt bjj uwe ontmoeting met
tante tegenwoordig te zjjn, ten einde dit tl
voorkomen”, zeide hjj. „Geloof mjj, zij zaï
alles goedmaken wat zjj in overjjling on drift
gedaan heeft, zoodra zjj slechts tjjd zal heb
ben gehad om. na te denken. Trek *t u niet
te sterk aan, als zjj uw zwaar offer nog
zwaarder heeft gemaakt. Zjj heeft u des te
hooger in mjjn achting doen rjjzen; zjj heeft
u nog edeler, nog dierbaarder voor mjj ge
maakt. Vergeef mjj dat ik u dit zeg; ik kan
mjj niet langer bedwingen ik ben mjjn ge
voel niet meer meester.”
(lp een anderen tjjd zou Morcy de beken,
tenis hebben kunnen hooren aan de trilling
van zjjne stem, en zou zjj die hebben ontdekt
in de uitdrukking zjjner oogen. Maar un
was haar fjjn doorzicht en haar vlugge op
vatting verstompt. Zij reikte hem de hand,
NA DEN DOOD VAN BRATIANU.
ENGELAND EN RUSLAND.
Verklaring van Rykof.
In een rede op het congres der communis
tische party der Oekraïne te Charkof zeide
Rykof: de Sowjetrepubüek zal niet afwij
zend staan tegenover den door Baldwin ge-
uiten eisch, dat ze zich van inmenging in de
bionenlandsche verhouding van andere lai.
den moet onthouden; hjj meende echter, <iat
Baldwin’s uitlating (zooals men zich zal her
inneren over het weder openmen van onder-
handelingen tnsschen Engeland en Rusland)
meer iiit een oogpunt van verkiezingspropa
ganda gedaan zou zyn. Het initiatief voor
het aanknoopen van nieuwe betrekkingen
moet echter van de Engelsche regeering uit
haar denkvermogen in. 0, hoe snakte zjj naa»
de koele avondlucht! Hoe verlangde zjj naar
het vriendeljjke dak van ’t Gesticht! Haar
gevoel was opgewekt en levendig, maar den
ken deed zy niet.
7y schelde maar schrikte er van terug,
zoodra zy het gedaan had. Had zy ’t rechv
zich die vrijheid te veroorloven? Zij had oit
moeten bedenken eer zy belde. Gewoonte,
anders niet. Hoe hond er de malen had zy niet
reeds gescheld op Mablethorpe House!
De knecht kwam binueu, en was zeer ver
baasd over den bedeesden toon waar<>p zjj
♦cm aansprak, ja, zy ging zelfs zoover, rich
te verontschuldigen dat zy hem liad durven
storen.
„t Spjjt mjj, dat ik je moeite geef, maai
wil je zoo goed zjjn aan de juffrouw te zeg
gen, dat ik gereed ben.”
„Wacht even met bet overbrengen van die
boodschap”, sprak een stem achter hem,
„totdat ik weer zal bellen.”
Mercy keek verbaasd op. Julius was dooi
de deur der eetzaal dc leeszaal binnengo
treden.
EEN „INTERVIEW” MET ONZE
KONINGIN.
Het is voldoende bekend, dat onze Konin
gin aan niemand interviews verleent, maar
nochtans beweert barones Groner er een ge
had te beblten voor de Continental Press
Agency.
Als derde „leven van regeerende monar
chen" is het vermeende verslag ervan o.L in
de veelgelezen Londensche Daily Expresa
verschenen. Van de zonderlinge dingen die
erin staan, willen wjj er slechte enkele aan-,
halen:
„Om half twaalf 's ochtends is zjj (de Ko
ningin) gereed met de zaken van staat en
dan ontbiedt zjj een van haar hofdames,
rijdt met een auto door de stad of wandelt
naar de winkels, waar zjj zich democratisch
onder de menigte mengt. Ik ben haar ver
scheidene malen op straat tegengekomen, te
voet gaande, glimlachende rechts en links
tegen menschen die bogen en hun hoed vooi
haar afnamen
’s Middags kan het voorkomen, dat zjj een
paar uur in haar tuin doorbrengt met het ver
zorgen van haar bloemen
’s Avonds bezoekt zjj dikwjjlg kleine plaat-
seljjke feestelijkheden in dorpen buiten Am
sterdam
Wat wordt er al niet gedrukt!
ORANJE KRUIS.
Kritiek op bet Ned. Roode Kruis.
Gisteren hield de Kon. Nat. Bond voor
Reddingswezen en E. H. B. O. „Het Oranje
Kruis” in Amsterdam zjjn achttiende alge
meene vergadering.
Aan het in deze vergadering door den se
cretaris Dr. C. J. Mijnlieff uitgebrachte jaar
verslag, is het volgende ontleend:
Niet genoeg te waardeeren is de uitste
kende samenwerking, die er bestaan heeft
met de algemeens Vereenigde Commissies
ter leniging van rampen door watersnood.
Het is bet reu renew aardig, dat één aangeslo
ten vereeniging, „Het Nederlandsche Roode
Kruis”, die vooraan had moeten staan, waar
het ging om door samenwerking de hulpver-
leeni.i" zóó goed te maken als practisch be
reikbaar is, ten bate van de slachtoffers; die
bovendien tjjdens den geheelen duur van de
ramp én door haar lidm atachap van den
Aan de Zuid-Chileensche kust is een
aardschok gevoeld, gevolg door een vloed
golf. die zoowat 100 M. het land inkwam en
booten en hoornen losrukte en meevoerde.
Naar de bladen uit Boekarest melden is
ter voorkoming van onlusten het leger ge
consigneerd en patroeljeoren sterke afdee-
lin 'en troepen door de straten. De openbare
gebouwen worden bewaakt.
Alle muitende gevangenen, die zooals
men weet, in de gevangenis te Folsom doot
troepen werden belegerd, hebben zich ten
slotte ovegregeven. eZs bewakers, die de
muiters als gijzelaars hadden opgesloten,
werden vrijgelaten.
86.
Met minachtend stilzwijgen droeg de trot-
sche dame den s!«K, die haar had getroffen. J
Met minachtend stilzwijgen keerde zjj haai
aangenomen dochter den rug toe, en trad zjj
naar de deur.
Mercy deed een laatste beroep op de trou
we vriendin, die zy had teleurgesteld op
le tweede moeder die zjj had bemind.
„Ijuiy Janet! Lay Janet!" riep zjj. „Ver
laat mjj niet zonder mjj een enkel woord toe
te spreken. Ach, mevrouw, heb toch mede
lijden met mjj! Ik keer terug tot een leven
vol vernedering mjjn vroegere sChande
werpt ojMiivw een “chaduw over mjjn toe
komst. Wjj zullen elkander nooit weerzien.
Laat mjjn Ix-ronw u zachter voor mjj stem
men, hoewel ik 't niet verdiend heb! Zeg dat
gjj mjj vergeeft!”
Imdy Janet keerde ziuh op den drempel
om.
„Ondaknbaarheid vergeef ik nooit”, zeide
zjj. „Keer terug naar het Gesticht”
Zjj opende en sloot de deur achter zich.
Mercy bevond zich weder alleen.
Geen vergiffenis van Horace; geep vergif
fenis van Lady Janet! Zjj legde haar liaadeu
tegen baar gloeiend voorhoofd en spande
POLEN EN LITHAUEN.
Beduchtheid te Moskou.
Een hoofdartikel in de Iszwestia wjjst er
op. dat de Poolsche expansie in de richting
van Lithauen niet slechts de na den oorlog
en het verdrag van Versailles ontstane te
genstellingen in Europa weerspiegelt, maar
ook een nieuwe en zeer gevaarlijke phase in
het verscherpen van deze tegenstellingen be-
teckent. De berichtgever van Wolff verneemt
in verhand hiermede uit de Sowjet-politieke
bron, dat te Moskou over de bijeenkomst te
Wilna groote ongerustheid bestaat De reis
van Patek naar Wilna wordt te Moskou als
een symptoom van bestaande annexatieplan
nen opgevat en wel in dezen zin, dat dt
Poolsche gezant in het geval van verwezen
lijking der annexatie-plannen niet in Moskou
aanwezig moet zjjn. Men vreest, dat de be
sprekingen te Genève te laat komen om het
in bezit nemen van Lithauen te kunnen ver
ijdelen
EEN ONDERHOUD MET DEN
BELGISCHEN MINISTER HUMANS.
De correspondent van de Petit ParLien te
Brussel heeft een onderhoud gehad met Hy
mans, den nieuwen Belgischen minister van
buitenlandsche zaken, dat voornamelijk liep,
over de kwestie van den diensttjjd in België
en de toekomstige Belgische buitenlandsche
politiek
De ministererisis is, meende Hymans, hel
gevolg van het feit, dat de sociaal-democra
tische partjj vasthield aan een diensttjjd van
zes maanden, hetgeen dan de grondslag voor
een nieuwe organisatie zou vormen. De
nieuwe regeering ie echter van meening, dal
de kwestie van den diensttjjd slechts tegelijk
met de reorganisatie van het leger kan wor
den opgelost.
België zal ook in de toekomst met vreugde
medewerken aan het handhaven van dea
vrede in Europa, onder de voorschriften van
den Volkenbond en het verdrag van Ixtcamo.
De mogelijkheid van een oorlog bljjft echtei
voorloopig nog bestaan, zoodat België nog
gereed moet zjjn.
Minister Hymans zeide verder, dat een
nieuwe regeering de nauwe betrekkingen
met de vroegere geallieerden zal handhaven.
Zjj zal er verder op uit zjjn den handel van
België te bevorderen. Indien de economische
onderhandelingen tusschen België en Frank
rijk niet tot een resultaat zouden voeren, dan
zoai dit ook politieke gevolgen moeten hebben.
Ten slotte betoogde minister Hijmans zjjn
trouw aan den Volkenbond, waarbjj hjj er op
wees, dat het gezag van den Volkenbond in
een atmosfeer van vertrouwen kan toenemen.
van
voorzien.
Paul
Kamer is
man van
Aan bet Bestuur van den Neder-
landscben Journalistenkring:
Geachte Collega’s,
Met de grootste verbazing nam ik kennis
van bet verslag in de jongste „Journalist”,
onder het hoofd je „Bestuursvergadering" en
in vocibus „Yrageu 8. Bruysten".
Wel was my door een paar brieven
van uw Dag. Bestuur een en ander bekend
van hetgeen uw bestuur te dezer zake be-
sproken had, maar dax die bespreking reeds
meteen een vonnis whs, bleek mjj niet. Im
mens: die brieven van uw Dag. Bestuur
luggereerdeu juist bet tegendeel.
Daarin toch werd voorop gesteld, dat mjjn
brief een $.zeer ernstige beschuldiging” be
vatte, waarvoor het bestuur ,.op bet oogen-
goede gronden atpiwezir achtte,
■d in zooveel woorden medege'lceld
dat gjj mjj de gelegenheid opensteldet „de
juistheid der beschuldiging” schrifteljjk of
mondeling te bewjjzen. Een briefwisseling
is daarvan bet gevolg geweest, waaruit uw
Dag. Bestuur zal hebben ervaard, dat er
bljjkbaar in uw bestuur een misverstand
heerschte betrekkeljjk de beteekenis der
8. BRUYSTEN.
In het jongste nummer van „De Journa
list", orgaan van den Ned. Journalistenkring
wordt het volgende medegedeeld als verslag
van een bestuursvergaderiiu' op 16 October:
„Vragén. 8. Bruysten. Ingekomen waren
de in de dagbladpers gepubliceerde vragen
van den heer 3. Bruysten te 's-Gravenhage,
inzake de publicatie in de Nederlandsche
pers inzake Mexico. Het bestuur besloot de
niet-katbolieke pers ervan te verdenken, dat
zjj uit „partjjdigbeid" of ter „verheimeljjking
van de waarheid” bedoelde publicaties zou
hebben beperkt, (slechts één lid uitte zich
hieromtrent in anderen geest), doch dat het
den heer Bruysten deegewenscht in de ge
legenheid wilde «tellen, mondeling of schrif-
teljjk bet tegendeel te bewjjzen.
Reden voor ingtjjpen achtte het bestuur
geenszins aanwezig.
Boud, én door een afzonderlijke overeen
komst, door haar bestunr onderteekend, zich
verplicht had tot een nauwkeurig geregelde
«■menwerking, zich aan die Mmenwerkn^
onttrokken heeft, ja zelfs het nuttig effect
van den gemeenschcjpeljjken arbeid van den
Bond eerst passief, later actief “heeft tegen-
gewerict. J>it slaat niet op de mannen en
vrouwen van het Roode Kruis in de distric
ten, maar wel op hen. die de sltremeene lei
ding geven: het hoofdbestuur in Den Haag.
Steeds bn"-tweg met de ellebogen wer
kende, ea daarbij gesteund door de -«'den
die het. jaarlijks bij nationale collecte met
steun van de regeering mag in zamelen, heeft
het in den loop der jaren achtereenvo1<’ens
kans gezien in onaangename vorwikkelineen
te komen met de vereeniging „Eerste Hulp
bij Ongelukken", met het-Groene en Let Wit
te en het Wit-Gele Kruis, met de Noord-Hol-
land<che Rcridinemantschappij voo-al met
het Katholieke deel van onze bevolking.
Het besluit van den Bi««chop van Roer
mond heeft begriineliikerwiize een zek<>re
beroering in den lande gewekt, maar de bil
lijkheid eisebt te zegden, dat. wie hij erva-
rng de handelingen en de dessous van de
handelngen van het Roode Kruis kent, ook
tegenover Katholieke vereerigingen in het
Katholieke deel van ons land, dit besluit
verklaarbaar kan •'eten.
Wjj betree en dit alles in hooge mate, ook
om het aanzien van het Nederland <4ie Roode
Kruis zelve en wij kunnen slechts hopen, dat
hot hoofdbestuur in Den Haag geleidelijk zal
gaan inzien, dat zyn wijze van handelen een
goede organisatie van het reddingswezen en
eerste hulp bij ongelukken tegenhoudt en een
nationale verdeeldheid in de hand werkt.
DE PERS EN DE GRUWELEN
IN MEXICO.
Een schrijven van den heer Bruysten
aan bet bestuur van den Nederland-
schen Journalistenkring.
I>e heer 8. Bruysten, hoofdredacteur van
de ..Residentiebode” schrjjft:
Om te voldoen aan de buitengewone, I
overigens zeer begrjjpeljjke, belangstelling,
die mjjn vragen aan het bestuur van den
Neder!. Journalistenkring (over het zwygen
van een groot deel der Pers, inzake de on
gehoorde gruwelen van de Calles-regeering
in Mexico) over heel hot land hebben onder
vonden, zal ik hier het vervolg der ,;hMto-
rie” publiceereu.
Het publiek, hetwelk al vreesde, dat de
zaak in de doofpot was gestopt; heeft recht
er op te vernemen, hoe maal het behandeld
fe(!) en zal, ook zonder verder commentaar
Op het hieronder volgend bericht, uit mjjn
mede gepubliceerd antwoord, zijn conclusies
kunnen trekken.
vragen
En nu moet ik lezen, dat de zaak al lang
m kannen en kruiken is: kort en bondig h
direct bjj de bespreking beslist: „Reden voor
ingrijpen achtte het bestuur geenszins aan-
W' Zi.dx.GJ. h^ÜI't mijn verbazing. Het Is
-werkehjk jammer van de inoefte, die uw
Dag. Bestuur zich zelf en mij gegeven heeft
Had het dadelijk die beslissing meegedeeld
dan hadden zij beiden ons die uitvoeri-e'
briefwisseling kunnen besparen. Enfin, die
moeite heb mij ik "em.akkelijk cetroost ze' was
ook luttel vergeleken bij de treurige ervaring
die ik nu weer rijker ben. Nooit had ik kun
nen denken, dat uw bestuur in een affaire,
die den goeden naam onzer Pers voor goed
een knauw gegeven heeft, zoo goedsmoeds
en onverschillig z„u toezien, ja erger nog,
haar zon stijven in haar kwaad beginnen door
zoo waarlijk te*, spreken «n.geen en
kele aanleiding” tot ‘ingrijpen! Dpt gjj daar
bij laat dóórschemeren, alsof het hier maar
om een katholiek relltetie te doen was, ter
wijl ik juist gèwezen heb ook op een niet-
katholiek hlad. dat aan do zijde der katho
lieken stond, zal ik verder ook maar stil
zwijgend voorbijgaan, 't fs immers óók al
niet meer dan n druppel tegenover de zee
van ellende van uw spatische houding in zulk
een geweldig Persbelang.
Alzoo: ’Jw bestuur nohf
aan de lucht.
Anderhalf jaar lang beoben iu een deel
der Pers honderden berichten eu beschou
wingen geloopen over ve.-schrikkeljjke gru
welen: berichten goed gedo imenteerd. bo
ter dan tallooze andere persnieuwtjes. VJudt.
telingen van allerlei ambt en leeftjjd tot hoo
ge prelaten, bisschoppen uit het land der
vervolging toe, gaven schrikkelijke beschrij
vingen. De Paus gaf herhaaldelyk publiek
Zyn aandacht aan de onmenschelijke gebeur
tenissen, wydde er zelfs 'n encycHrk aan..
En een deel der Pers laat alles zwemmen,
ziet niets, hoort niets, (hoe onschuldig).
Ze wordt publiek en krachtig in gebreke
gesteld, niet eenmaal, maar tien en meer
keer, in tal van bladen; het dee] dor Pers
lapt alles aan zijn laars....
Toch is er geen „verheimelyking de*
waarheid” zegl uw bestuur.... geen syste
matische verzwijging, geen partijdigheid....
l»enkt uw bestuif nu heusch, dat heel het
publiek uit kinderen bestaat, dat met name
al uw leden zulk een voorstelling van u
aan vaarden en nu -tullen gaan denken dat
bedoelde Pers uit „onpartijdigheid" een paar
jaar zweeg en vprhein
thans zeker, dat de katholieke bladen
geenszins kunnen en hoogstens
schuidiging zullen aannemen,
schandelijke affaire niet met
aandacht hebt gevolgd.
Waarlyk, ik had anders verwacht. Zoo
iemand, dan had uw bestuur den schromv
lijken flater van de Pers moeten opmerken
en, volgens de statuten, voor het groote
Persbelang, dat hier geweld leed, moeten op
komen. En dat gjj, op de fout opmerkzaam
gemaakt, nu nog bet euvel tracht weg te
doezelen, ie het com biel Terwijl gj toch zoo
gemakkelyk, met een lichten wenk, zelfs
met een woord in algemeenen zin, hadt kun
nen waken voor de waarheid, die hier in ’t
gedrang kwam. Zonder partjj te stellen,
had het voor de eenvoudige waarheid
kunnen en moeten opnemen. Dat die
waarheid in de Katholieke Pers te vinden
was, kon geen letsel zyn.
En, wat zou uw bestuur dankbaar werk
hebben gehad! Als ik zie, dat de toestand na
mjjn eenvoudige vragen eenigszins verbe
ten! is, moet ik wel tot de gevolgtrekking be-
sluijpn, dat u» in redelijkheid te verwachten
antwoord reeds, preventief werkte.
Helaas, es hat nicht sollen s. iu!
Nu het niet gebeurd is, en bier een mooie
gelegrnheid ia gemist om publiek te laten
zien, dat de Kring ook de laatste jaren nov
wat anders is dan een aalarismachine, nu de
idieele zijde van het vak zoo geschaad is on
der rustig toezien, zoo niet met med werking
van het bestuur, ié met het vak ook bet aan-
zien vap den Kring geweldig geknakt Met
my zullen velen zich afvragen wat we nog
aan een vereeniging hebbei welke zulke
mooie statuten bezit, maar die niet worden
mv'eleefd. Het vertrouwen is been.
En niet alleen Kringieden vragen zich dit
af, maar 1 is mjj bekend, dat er in ds lan
de meer <lan gewone „lielan stelling" was
voor de hardnekkigheid der Pers in ’t zwij
gt-ii en dat het publiek reeds veel eer dan ik
vroeg, maar is er dan geen Journalisten-
kri'”’, die de Pers hoog houdt?
Mij voorbehoudend, mettertijd verdere
practische conv.usies te trekken, mag ik al
vast niet nalaten mijn diejte teleurstelling uit
te spreken en over de „groote Nederlandsche
Per», die eenmaal zoo’n goeden naam hao
(Journalisten zijn de fanatici der waarheid),
zei collega Elout 12 jaar geleden
Kom daar nu eens om. en over een Bestuur
in het onbestemd bewustzijn, dat hy vriénde
lijker voor haar was dan ooit.
.Jk dank u voor de laatste maal”, zeide zy.
„Zoolang ik leef zal ik u dankbaar blijven.
nu gaan, terwyl ik nog in staat ben
mij te bedwingen.”
„Naar 't Gesticht?” t roeg hij.
„Ja!” zeide zy. „Dat wordt weer myn
thuis!”
„Zeg dat niet!" riep hy uit. „Ik kan 't niet
hooren. Noem het Verbeterhuis uw thuis
niet!”
„Wat is
gaan?"
„Ik ben hier gekomen om u dat te zeggen.
Ik zeide immers, als ge u 't nog herinnert,
dat ik u een voorstel had te den.
Zy gevoelde zyn iiuiigen handdruk; zjj zag
hoe zjjn oogen van geestdrift glinsterden.
Haar sluimerende geest ontwaakte opnieuw.
den elee—rischen
Maar.is deze vereeniging mieschiea tot
etand gekomen ten koste van de mooie
Idealen der groep Pouilletv. d. Vjjvere? 't Is
wel opmerkelijk, dat deze kopstukke* der de
mocraten niet voor minister zjjn uitgekozen.
Evetraoo stemt ’t tot nadenken, dat de eerst
aangezochte Katholieke democraat van Over-
bergh op ’t laatste oogenblik heeft bedankt.
Omtrent de reden, die Van Overbergh aan-
leidinr hebben gegeven de aangeboden por
tefeuille te weigeren, deelt de „Peuple” mc|e.
dat Van Overbergh zou hebben verklaard,
dat. had hij de portefeuille aangenomen, de
Sociéié Général 'en de Banque de Bruxelles
een vreugdevuur zouden hebben ontstoken.
Naar het schijnt heeft Van Overbergh. die
destijds dc regeering-Poullet tegen de cam
pagne der banken heeft verdedigd, willen te
kennen geven, dat d- financieels wereld op
de vorming van bet nieuwe kabinet een over
wegenden invloed beeft geoefend en die
kringen groote vreugde rou gaan heerschen
als nu de christen-democraten hëd«-aaiden.
Nu zetelen namens deze partij Prof. Cor-
noy. hoogleeraar in de Oo«tersche talen te
Leuven, een soort amateur-noliticu® en Hen
drik Heyman. Dete is een figuur die al een
tyd in de kamer zetelt, waar h'i steeds van
een buitengewone werkzaamheid bewijs gaf
op maatschappelijk en op onderwijsgebied
en wanneer het vraagstukken gold in ver
band met de taalbeweging. Hij vertegen
woordigt bet arrondissement 3t. Niklaas.
Heyman, een oer leidende personaliteiten uit
Christen Arbeidersbeweging, is een oud-on-
derwyzer.
Beschouwen we echter de oplossing dezer
crisis van Groot-Nederlandsch standpunt,
dat. zich ook de Vlaam.sche belangen aan
trekt, dan is er alle reden tot teleurstelling.
Op de eerste plaats de vervanging van
den Nederland niet vijandig, gezinden socia
listische minister van Buitenlandsche zaken
E. v. d. Velden door den liberaal Paul Hy
mans. Deze heer heeft al eerder dit departe
ment beheerd en aan zijn bestuur zijn voor
ons land geen aangename herinneringen ver
bonden. Mag al t.iet gezegd worden dat hij
openlijk annexiot.ist is. erg tegen deze bru- l
tale schreeuwers optreden heeft hjj toch nooit
gedaan.
Daar komt nog bij. dat het zeer belang
rijke departement van onderwijs, dat onder
de leiding stond van den Vlaamschgezin-
den Huysmans, thans is toevertrouwd aan
den liberaal Vauthier. rot dusver
van bintit nlandsche zaken en
Vlaamsch gezind War er op deze wijze zal
terechtkomen van den eisch der „christen
democraten" naai een vervlaamsching
de Gentsche Hoor w vno
De nieuwe minister van justitie,
Emilie Janson, lid der Tweede
extremistisch Fransehgezind, de
het militair Fransch-Be!*^'rh aceoord en nu
de regeeringscrisis eigenlijk vooral te wjjten
is aan het feit, dat de Belgische generale
«taf, naar meer dan een meent, on aanstich
ting van den Franschen staf zich tegen de
vermindering van d<*n militairen diensttjjd
heeft verklaard, is de toekenning dezer por
tefeuille aan Janson van zeer opvallende be
teekenis.
Wat er onder dezen van de amnestie te
recht komt, ie wei te vermoeden.
Arme Bortnsl
Een en ander wjjst er duidelijk op, dat de
Franse he invloed heel wat grooler is gewor
den, waardoor tevens de kansen op eea re
delijk nieuw verdrag met Nederland belang
rijk zjjn gedaald.
o
Misschien hadden we den aanhef van dit
overzicht over bet ontbreken van buiten-
landsch nieuws, niet geschreven als ons toen
reeds wae bekend geweest bet overlijden
van den Roemeenscben ministerpresident
Bratiane. Dat hjj ziek was. wisten we toen
wel, ’n gewone ontsteking der amandelen
heette ’L Zot- kwam zjjn doodstijding ais 'n
donderslag bjj heldere hemel, en ze zal dat
zeker geweest zjjn voor zjjn eigen land,
welks eenige groote staatsman
land,
w“-
Vooral, in deze dagen, nu Carol de ex-
kroonprins alle krachten in bet werk
stelt, om zijn afstand ongedaan te maken
den troon te beklimmen, zal bet gemis
den kracht-figuur Bratianu ernstig ge
heid verbeurd; gjj hebt al uw vooruitzichten
den*bodem ingeslagen gjj gaat nu terug-
keeren tot een leven vol zelfverloochening,
dat gjj zelve hebt beschreven als een leven
zonder hoop. En dat alles hebt ge uit eigen
vrijen wil gedaan op een tjjdstip toen /(J
volkomen zeker waart van uw positie hier
in huis alleen ter wille van de waarheid.
Zeg my nu eens: is eene vrouw die ?ulk een
offer kan brengen, iemand die zich het ver
trouwen onwaardig zal toonen, indien een
een man zjjn eer uu zjjn naam in haar handeu
stdt?”
Nu begreep zy hem. Met een smartkm
trok zij xich van hem terug, en staarde hem
bevende, inc-t gevouwen handen aan.
Hjj liet baar geen tjjd om na te denken.
Zonder dat hen ’t zelf wist, of zonder dat hij
er eenige moeite voor deed, stroomdèn do
woorden liem uit den mond.
Mercy, van 't eerste oogenblik af toen ik
u zag, beminde ik u reeds! Gjj zjjt weer vrjj,
uu mag ik 't u bekennen; nu mag ik u vra
gen of ge mjjn vrouw wilt worden!”
Zjj trok zich nog verder van hem terug,
terwijl zü afworond en «mcekend haar hand
idi
verheimelijkte? Ik weet aL
dat
als veronl-
dat gjj deze
de noodigo
