es.
van het „Noord-Hollandsch Dagblad”
r
N« 4»
Vrijdag V December 1»*?.
Advent
I
Java en de Javaansche
vrouw.
Chineesche toestanden
I
1
EPISTEL »-N FVANGFLIE.
en zeden.
verspreid tog van ons H. Geloof. de moe fore
(Annalen v. Tilburg.)
MEMENTO MORL
briastsrd
varloo
Drie sterfgevalles».
ah met donderslag wordt toegeroepen.
in
vrouwen.
A. Bl.
o
(sooals nu
I
FFICIEEL KERKBERICHT
sal i
den
aouden
leven
ben te oiiv
jUuuiie ge-
van
omen
Cbi-
Chi-
in erk
en
eens
den
ah
riger
verborgen
Mel Dam
in de binnenlanden kunnen z<
alle hoop varen, gij die hier
op Zondag den 27sten November. In dit ge
val gelijk we dit jaar hebben, duurt
ten
de rege
van C..
val .geljjk we dit jaar l"-W>en, duurt de
Advent ’t langst, nJ. 4 volle weken, 28 da
gen. Valt Kerstmis echter op een anderen
dag dan Zondag, dan is de advent nooit 4
volle weken lang, ’t Kortst is de Advent, n.l.
daK^V11
om
bekende
tien de
Christus niet Eu zjj vraagden hem Wie dau?
Zjjt gij EUaa? En hjj telde: Die ben ik niet.
Zut g|j de Profeet? Eu hy antwoordde. Neen
Z{j zeiden hem dan: Wt. z{jt gy. opdat w(j
antwoord geven dengenen, die oi» getond» n
bebimn? Wat zegt gy van n tel ven? Hy telde
<k beu de stem van die in de woestijn ruupt:
maakt recht den weg des Hoeren, gelijk de
Profeet isaias gelegd beeft. En de afgeton-
deueu wareu uit de rariteCn. En zy vraag «Jen
en telden hem Wat do»»pt gjj dan indieu gij
noch zjjt de Christus, uwh Elian, noch de
Profeet? Joannes antwoonhie bun en zeide.
Ik doop In water, maar midden ouder u heeft
Hy geslhan. dien gy uiet kent. Hy b» bet, die
na my komen tal, die voor uiy geweest U,
wiens scbcnnriem ik niet waardig b
binden, bete dingen zyu te Bel
schiod over de Jordaan, daar Joanuua doopt.
den H. Joaunes;
I« M
In dien tijde tonden de Joden van Jerusa
lem Priesleren eu Levieten tot Junmm,
hem te vragen: Wie tjjt gij? En by
rvi loochende niet; en hjj bvlee»! Ik
slechts 22 dagen, als Kerstmis op een Maan
dag valt.
Ook in de Oostereche Kerk wordt de Ad
vent gehouden. Hier werd hij echter eerst in
de 8e eeuw algemeen en duurt cc’: nu nog
ongeveer 40 dagen. Daarom noemt men den
advent in de Oriekache Knrk: .„uadragc. imt
Martial": Martinis* Vasten". Zoo ook telt de
Ambrorfaansohe Liturgie (Milaan) tot op he
den niet 4, maar 6 Advents-Zondagm na 8t.
Maarten.
na het feest
_rNovember)
Dete Zondag. d.L de eerste van de 4 laat
ste, vóó’ Korst mis, valt altyd op een dag
tussc' en den 26sten November en den 4den
December. Valt Kerstmis b.v. op een Zon
dag, zooals dit jaar ’t geval is, dan valt
de eerste dag van den Advent
Ill ZONDAG VAN DEN ADVENT.
Broeders! verblijdt u altijd in den Heer;
wederom zeg ik. verblijdt u. Uwe ledig beid
sjj allen muuschoo bekend; waal de Heer h
nab(j Wee»i geeasslns bekommerd; maar ia
al uw getted en smeeking draagt uwe ts-g eer
ie mei dankzegging op aan God. ta de vrede
Qods, die alle begrip te bvveu gaal, beware
uwe harten eu gedachten in Christus J.aus,
onsen Heer.
Evangelie
Ik
Zoo zjj dan voor oas allen de l(jd van
advent een tijd van boete en gebed Rn
wy ons door boel, en gebed ernstig en goed,
in d.n geest onser H Kerk op bet Kerstfeest
hebben voorbereid, dan zal dit hoogheilige
feest voor ons waarlyk een vreugdefeest zijn,
een feest, overvloedig rjjk aan gunsten en
genaden. Dan zal het geboortefeest van on
zen Heiland ook als 't ware ons geboorte
feest zjjn: het feest onzer geboorte voor een
reiner, beter leven, gewyd aan den dienst
van het goddelijk Kind van Bethlehem.
To Bethlehem geboren
Is ons een kindekyu.
Dót heb ik uitverkoren.
Zyn eigen wil ik zyn!
(Rechtuit).
1X» 11. hork weiHohL, dal de geloovigen
den Advent zuilen aan zien als eeu tijd vau
boore en ingetogenheid. Daarom verbiedt <y
de teestelyae bruilotten on vermaant zy de
geloovigeu zich te onthouden van luidruch
tige leesten. Zy gebruikt bg hare liturgische
handelingen voor don advent het paard, de
kieur der boeten in de Advontainissen valt
hel biyd. „Gloria in Escekis" weg. Ook in
de EvaugeliCn, Epistels en gobcuvu ui d. !L
Mis, wci.t ty ons uit boete op. Onze H Kerk
wil, <»ai wy on* gedurende dezCn tyd door
boet, on veruieerueru gebed waardig inaaen
op ae komst van onzen Verlosser m onze
harten en zoo ten volte deeiactitig women
aan de groote genaden, die Chiislus door Zy-
ue geltoorU» ui ueu stal tan Bethlehem voor
alle geloovigen bereid heelt.
Boezel De wereld sctiynl geen boel, meer
te kennen! Alles toch streelt er naar, bet l»>
veu zoo gouiakkeiyk mogelyk te maken. En
de tyd die met gevuld woidl door geld ver
dienen ol vermaak, noemt zij verloren. Eu
toen iiKsiten wy allen, zonder uitzondering
boete doen.
Want tot allen, óók tot de recidvaardigen,
werd gezegd: ,,Doet boete! Zoo gy geen boe
te dom, zult gy allen gelijkelijk vergaan. De
H. Keik iaat in deu advent den groolen boe
teprediker optreden Johannes den Dooper,
die de Joden opriep tot boete ala voorberei
ding op de naderende komst van den He-i
land
Zoo de zondaar geen boete doet, zal het
Kerstfeest voor hem zonder vrucht, zonder
voordeel zyn. En bewaarheid zal worden
aan hem bet harde woord van deu zoet-
vloeiendeu dichter Silesiua:
„Was Christus duizendmaal
In Betbl<*hem geboren,
En niet in u, gy waart
iXich eeuwiglyk verloren."
Maar ook tot de rechtvaardigen klonk de
vermaning en bet bevel: „Doet boetel” Boe
te hebt>en wy te doen voor eigen schuld,
want wie onzer b zonder aonde? Elke zou
de baan schuld en'elke echuld moet voldaan
worden, hier of hiernamaals. I^aten we hier
vrijwillige boete doen, want hiernamaals oor
deelt slechts Gods gerechtigheid.
BoMe moeten wjj doen voor de zonden van
anderen, opdat verzoend worde onze lieer
en God, die door millioenen van Zjjne schep
selen met
chend wol
De menscli k zóó verdoofd door bet
schreeuwerige lawaai van bet moderne leven,
dat hy vaak niet eena schijnt te booren een
leveus-waarheid, die hem plots in de feite*
VOETBALLEN BIJ DE KAJA-KAJA*3.
Al zoo dikwyla Rail ik gedacht: wat heb
ben onze Kaja-Kaja-kinderen toch weinig
epel.nl Na eebooltyd schieten ze wel 'na ha-
gedisjes met hun fyn-gepunte pyltjee. Men
ziet ze aan zee by vloed, ook de vischjes wel
'na trakteeren als ze zin hebben onder het
schot van die pijltjes te komen.
De mciiyes vermaken zich weer op hAAr
manier, door n.l. met hare zwarte pollekes de
aangespoelie klei te kneden. Soms ziet men
ze op een of ander schaduwrijk plekje, waar
ze bezig zyn met een of ander vlechtwerk; of
ze helpen moeder by ’t «ago-kloppen.
We hadden samen al eens gepiekerd, welke
Hollandsche spelen hier ’t best in den smaak
zouden vallen....
Op zekeren dag zei de Pastoor: „Broeder,
ik zal eens <-en paar kleine ballen in Holland
vragen, dan zullen we eens zien of we de
jongens kunnen leeren.... voetballen.”
De eerstvolgende boot ging er een brief
naar Holland. Na 4 maanden kwamen een
paar ballen in ons bezit Ze waren als een
flinke kaatsbal, waar de Hollandsche jeugd
zich mee vermaakt. Juist was voor onze kin
deren! De goole gevers van die ballen moe
ten 'ns hooren, wat ze er mee bereikt hebben.
Verschillende onzer grootere jongens had
den al eenig begrip, hoe het voetbalspel in
elkar zit; als ze met ons naar Okaba gingen
en de gewapende Politie was daar aAn T
oefenen, dan gaven ze hun oogen goed den
ko«L
van een cl.rhteiigcwlacht. Nu moet er .tang»- I
pakt w»i<l»m, <*cp:<lyk en van alle kanten <n
met alle mogclijke middelen. Immers, zal
o.er 20 'aar dl» kerngroep vau katholieke,
hoogstaande Javnahsche vrouwe* or zjjii als
niet hu dadelijk hulp wordt geboden, om
den oogst die te rypen staat, binnen to ha
len?
Nu is het nog lijd, nu kun nou we nog wor
ker:. Want zou het zoo ónmogelijk zyn, als
tengevolge vau bat geestcljjk moer typ wor
den van het volk, door bet zich langzamer
hand bewust worden van eigen iun»>rlyke
kracht, zou het zoo onmogelyk zyu dat er
ook in ons Indiê wat meer zelfbestuur kwam,
evenals dat Engeland reeds aan Zuid-Afrika
en Indie heeft moeten verleenen? |s het r»>-
cente Indische parlemant laar toch reeds
nitt de eerste aanloop toe? En zal zich alles
niet verder ontwikkelen al langer hoe meer
in dezelfde lyu? Ala dus van lieveneden bel
overwicht van ons westerlingen, op Java
gaat verminderen, is bet dan niet zaak, dat
wh bijtjjds gezorgd hebben voor Javaansche
priesters z-ker op de eerste plaats voor Ja
vaansche, katholieke leiders op de twemto
plaats, maar dau toch zonder twijfel voor
ontwikkelde katholieke Javaansche moeders
op derde plaats?
Juist iu d« tijden als een volk mondig,
ge««tel(jk rjjk gaat worden. we»»t ik zelfs uiet,
wie ten slotte bet meest te zeggen heeft,
maar ik weet, dat in den tyd, dat de Euro-
peesche volken mondig werden, na de volks
verhuizing, steeds de een of ander hoog-ont-
wikkelde vrouw als koningin aan de doop
vont staat van den koniug cn den heelen
stam; zoowel by de Einscb-Oegrische als by
de Slavische volken, zoowel by Romanen als
bjj Germanen.
Neen, wy willen de Javaansche vrouw niol
ten onder laten gaan in den Islam, wjj willen
haar geven de juiste waardeschatting
don mensch, geljjk Jezus ons die is k
leeren.
Daar zullen wy voor strjjden, dal wHien
wy.
O, komt dan en helpt ons meel Want van
U, geachte lezeresaen van uwe medewer
king ook hangt het af, of ons werk zal sla
gen ja dau neen. Ook van U hangt het af,
of Christus de Javaansche vrouw voor zich
zal winnen, of op J.va zal gaan heerschen
Jezus, oua aller konji
O, komt dan en. du
tot stand kunnen brengen,
tempel
rende
krjjgt men in China den indruk dat het opetT
bare leven uitstekend georganiseerd is.
By nadere bewhouwing bljjkcn achter den
schoonen schijn echter vele mistoestanden
verborgen te zyn.
ite zou men by bet binnendringen
;eggen: „Laat
binnentreedt”.
onderstreepen.Niet een
een plotselinge maar een
dood ie verschrikkelijk!
Aan deze feiten waarvan het derde tref
fend afwjjkt van de twee vorige,
zoo vele andere uit het dagelyksch
kunnen worden toegevoegd”.
Door zuster van Kersbergen, een .cate-
chlste der Vrouwen van Nazareth, werd voor
de leerlingen der R. K. School van Maat
schappelijk Werk te Sittard een lezing ge
houden over het onderwerp Java en de
Javaansche Vrouw.
8pr. begint met leven en streven der Mis
sie op Java uitvoerig te schetsen, en wijst
ten slotte met nadruk op de noodzakelijk
heid. dat juist in dyge tijden bet bekeerings-
werk met kracht worde aangevat, met meer
Missionarissen, Broeders. Zusters en 'eekon,
met de oude beproefde, maar ook met nieuwe
middelen.
Tot dit laatste zyn de plannen der vrou
wen van Nazareth een bescheiden pogen,
waar de Kerkelijke Overheid van harte mee
instemde. De Vrouwen van Nazareth willen
ineewerken aan de bekeering der Javaansche
en Indonesische vrouw. En wel allereerst
willen zy zich richten tot de vrouwen uit de
hóogere kringen, omdat, wanneer hut met
Gods hulp mocht geschieden, dat zy door
haar toedoen voor Christus werden geron
nen vanzelf van die christinnen eén machti
gen invloed ten goede zal uitgaan, zoowel op
haar omgeving als op het lagere volk. De V.
v. N. hopen dit te bereiken, door voor die
Javaansche meisjes en vrouwen de gelegen
heid te openen tot hoogere intellectueele en
artistieke ontwikkeling, waar zy het schoone
der Westersche cultuur in zich zou kunnen
opnemen, zonder afstand te doen van haar
eigen inheemeche Oostersche beschaving, we
tenschap en kunst. Spr. schetst deze plan
nen verder uitvoerig in bijzonderheden en
doet ten slotte een beroep op de hulp van
alle katholieke jonge vrouwen in Neder
land, onderwijzeressen, sociale werksters en
Universiteitsstudenten, en van alle anderen,
met of zonder talenten, als zij maar meebren
gen een moedig hart, een groote liefde en
het verlangen te werken voor de eer van
God, en van Hem alleen. Want deze laatste
zyn vooral en op de eerste plaats noodig,
willen wy de Javaansche vrouw meer geven
dan wat profane ontwikkeling, en het groote
doel bereiken, ze op te voeden tot degelyke
hoogstaande, ontwikkelde Katholieken, die
een vruchtbare kern kunnen worden voor Ce
IXm> afr'an»! van al uw Europeesche inzichten
en gewoonten. De Europeaan neemt de Cbi-
neeacbe klet-dy aan, krygt zelfs een
neeseben uaam. Pater rhcunMsen'z
ncescli naamkaartje vertoonde <ien
waar»iig«*a naam: Tao-Wenn-lTieng.
ng en faeerscber.
irft ons helpen! Durft U
aansluiten by onze kleine groep. Want moed
is daar inde: daad voor noodig, oaadat wie
.aicli' b(j ons aansluiten wil, zich heelcmaal
zonder ook inaar bet minsts voor zichzelf
kunnen houden. Want ons apostolaat zal
nooit iets anders worden dan een mislukking
als ons wereldeche kleed beduiden zou, dat
wjj een compromis wilden sluiten tusschen
God en de wereld. Neen, dan alleen kan het
lukken, als wy van die wereld des te afkee-
zjjn, naarmate wjj meer gedwongen
zijn er in te verkeeren. Daarom ook is ons
noviciaat, dat minstens twee jaar duurt, een
zeer grondige proeftijd
Miar er zyn immers nog vrouwen, die
moed bezitten, vrouwen, in wier harten laait
het vuur, dat Jezus Is komen brengen, zooals
hy zelf heeft verklaard: Ik ben vuur komen
brengen op aarde, cn wat wil Ik anders, dan
dat het ontstoken worde? Ge kent het im
mers allen, dat zoo schoone beeld van hol
vuur? Het vuur, dat nooit ophoudt, dat altyd
bljjft branden, t>ly*t vernietigen, tot alles
verteerd is, wal ouder zijn bereik valt. Eu
de speelsche vlammen biyveu tintelen en op
flikkeren, ze blijven spelen en bewegen, tot
er mets meer is om op te branden-
Zoo is bet ook luet Jezus' oneindige Liefde.
Want zoolang er zielen zjjn, zoolang er men-
echen harten hier op aarde wenen, zoolang
zal Hy maar een verlangen hebben, die har
ten te ontsteken van zyn liefdevuur, en ze
geljjk te makeu /tan Zyn goddelijk hart, dat
een gloeiende oven, een vlammende vuurzee
is, dat alles en allen wil bezielen, en wil ont
gloeien in Zyn Liefde.
O, komt dan, en helpt toch meel
Pater Theunuweri werd werkzaam gesteld
in dr provincie Kiangsi, vicariaat Yu lliang.
Dit vicariaat omvat een gebied ter grootte
van 8 maal Nederland met een bevolking
tan 12 millloen inwoners. In dit groote ge
bied waren verlivfen jaar veivtnift Europee-
schu en vier en-dertig inlandscha priesters
werkzaa in.
Buiten de missionarissen vindt men iu de
binnen lauden byna nog geeu blanken. China
bljjft een gesloten land. De Europeanen ze-
Ic.cn slechte in de kuststeden.
liet in 1862 gesloten tractaat tusschen
Engeland, Frankrjjk en China gaf aan de
uiissioiiariMtsn een vry groote vrjjbeid «au
handelen.
Pater Th» unissen kreeg zjjn standplaats te
Ying-Tan.
l>e grootste UKM'iljjkheid voor deu missio
naris in China vormt de taai, die eens ge
kwalificeerd werd als „een taal uitgevonden
door den duivel om de evangelisatie vau
China te b»-h'tten".
Eerst na jaren wordt uien de taal machtig
tu kan men doordringen lot de mentaliteit
vau deu Chinees. Deze mentaliteit is se»-r by-
zonder. De Chinees ia vau uature materialist
en egoist. Zyu ziel is door duiz»*u<i>-n jaren
van heidendom misvormd.
Waarheidsliefde, ouderliefde eu omgekeerd
liefde van kinderen teg» never de ouders,
zyn deugden die de Chinees niet of in zeer
geringe mate bezit.
Vreeseljjk zyn de un-standen waaronder
de vrouwen en meisjes gebukt gaau. Een
dochter is eeu absoluut ongewensebt bezit,
en wordt niet zeideu na de geboorte gedood. I
Tegen dez<* mistoestantien is heel weinig te
doen, helaas.
Godsdienst is slechts een uiterlijkheid. Het
aangeborvu igoiame van den Chinees brengt
hem er toe om het met zjjn góden en geesten
op een accoordje te werpen. Vailerlamhi-
liefde is slechts een woord. De diepere bo-
teekenia laat hen onverschillig, dringt niet
tot beu door.
(>eb»'cbtheid aau den geboortegrond is de
eenigste eigenschap die op een iets booger
plan staat. De openbare toestanden in China
zyw aflerslechut. Corrujgie heersebt alom.
De missionarissen werken in China met
voel succes. De zeer beperkte middelen en
het geringe aantal zielzorgers staan echter
een verdere utibreiding van het geloof legen.
l‘at«r Theunissen mocht bet succes boe
ken ion dertien honderd Cbine<*zen het H.
Doopsel toe te dienen. Dat het aannemen
van den Katholieken godsdienst voor de
Chineezen geenszins een hloote formaliteit
betóekende, bleek ten duidelijkste toen tjj-
dens de troebelen aanslagen op de bekeerde
laiidgcnooten aan de orde van den dag waren.
Op hoogst enkele uitzonderingen na, bleef
men het Katholieke geloof trouw. Zelfs ma-
terialiaten als de Chiueezen zjjn, kan mol
Gods hulp, nog wel hooger idealen bjjbren-
gen, aldus spr.
Ihurna las Pater Theunissen bet Akte
van Berouw voor, zooals de Chineezen dit
melodieus bidden.
Vervolgens gaf spr. een beeld van de Ijj-
densgutciiiedenis van het bekceringswerk
tydens de jongste troebelen. Kerken werden
geschonden, scholen verwoest. Tallooze ma
len verkeerden de prh-sters in levensgevaar,
bixlreigd door wor-ste en wreede horden van
soldaten.
Zeer eigenaardig zjjn de toestanden die in
de legers en bjj de leiders beerschen.
Het goedgezinde Chineesche volk lydt ver
schrikkelijk. De hoop op herstel is echter
niet uitgesloten. Er vormen zich, centra van
katholieke élite, waarvan metterfyd groote
invloed kan uitgaan.
8pr. wekte de toehoorders op het onge
lukkige China in bun gebeden te gedenken.
De mensch is zóó verblind door bet blin
kende scbjjneohoou van levensgemak
zinuenstreeling, dat hij dikwyls niet
schijnt in te zien een levenswaarheid, dis
hem in-eens als in bliksemlicht wordt voor-
gehoudeu.
Zulke feiten staan er dagelnks in de cou
rant, grypen jdaats herhaaldelijk iu onze
oumiddelyke omgeving.
De* „Leidsche Crt." plaa.-t er enkele naast
elkaar als volgt:
„Eerverleden week, in den nacht van Don
derdag op Vrydag, reed een auto van Amster
dam naar Leiden. Onder Hillegom wordt
eensklaps de auto in zyn snelle vaart door
een ongeval g»»grepen. En van de jonge
menseben, die er in zaten en wellicht het
stervensuur nog o zoo ver weg dachten,
worden er als op betzelfd»» oogenblik twee
opgeroepen voor bet oordeel Gods Wy
hopen voor hen, dat de barmhartige God
die hun het leven bad gegeven, om zoo
als onze Katechismus het zoo eenvoudig
klaar zegt Hem op aarde te dienen, ten
einde Hem eeuwig te aanschouwen in den
hemel hun zielen genadig zyMaar
hooren en zien wy voor ons zelf wel de le
venswaarheid, dat wy moeten vimrbereid
zyn voor onzen dood”....
Zaterdag te 8 uur *s avonds gaan te Am
sterdam twee kunstenaars van het hotel naar
het gebouw, waar zy weer hun levenslied
zullen zingen. En onderweg schiet beo dood
een derde zanger van het levenslied, die
daarna de hand aan zichzelf slaat. Die der
de was bun in bet leven een „vriend” go»
weest.Memento mori; gedenk te ster
ven
Zondagavond celebreert in een der kerken
te Haarlem een priester een plechtig Lof
met Processie. Na de Processie komt hy aan
het altaar terug, knielt aanbiddend neer
voor het H. Sacrament, zingt het Te Deum
ensterft,
In den morgen had bjj zyn parochianen
voorgehouden, altijd zich voorbereid te hou
den op den dood: God heeft deze les wille*
onverwachte,
onvoorbereide
Maar kom. dachten we, als we eens e*
haislje hielpen!.
Twee doelen werden gemaakt, die beston
den uit vier gatia-gaba stokken. Op iederen
stok zette ik een vlaggetje, dat weldra wap-
j»erdc, dat het ren lu«t was, *t Is- k »w< een
wedstrii»] vau het Nriierlairische i lftal tegen
BrlgWt
or waren met tolk genoeg, mi.'srhien wul
met een kleine 10 man. Alles wat beenen
ha»l wihle meetrappen; tot zelfs getrouwde
manven met een spruit op den arm deden
■wet
Ze werden verdwdil in twe»- partijen, en
welken kant het iu moest, lurhlcn ze gauw
begrepen,
't Was een geroep cn geschreeuw, <lat
hooren en zien verging. We prohcenlen om
er wat regel In te brengen, maar dat werd
te ernstig voor on» dartel volkje. IX* Pastoor
zei t»gen me: ..Iaat ze maar t»egaan.” Zon
der regels hadden ze wel é*ns zooveel lol,
het moest ongtxlwongcn spel Hyvcn.
Het ging er nogal heftig toe; van licenen
stuk trap|>cii was ook een sprake, o»»k geen
gi t aar voor. Vooruit maar jongen.*! ai* jullie
maar pleizier hebt, onschuldig vennaak voor
jong en oud!
Na enkele minuten spelen», kou de keeper
een ..keihard” schot met armen noch l>eenen
houden: 1 -O. Na dit punt werd het doel vsr-
sterkt; waarom ook maar é»lu verdediger?
Ze waren toeh met zooveel vt>lk!.... Met
z'n tieren gingen ze op een rijtje naast el
kaar In <le goal zitten en daar dew een
breedte had tan 1K M. waren alle gaatje»
gestopt; er kon geen Kal meer door.
Nu, 't was goed gezien, want veel punten
werden er niet meer gemaakt; de t<a|l»-n die
over hun kroe*kop|M-n gingen, telden ge-
woonweg niet. Ze mo»wten blijven zitten,
vast tegen elkaar geplakt!
Wat hadden ze schik in 'lat spel! I*e bal
met de luutd opvangen en vóór bet doe) bren
gen en hem er dan pn>b«M-reii in te trappen,
was óók al geoorloofd. Waarom zou lat ook
niet mogen?
Lezing van Pater X Theuniaeen CM.
Pater J. Tbeuuissen C.M., Missionaris van
Kiangsi (China) heeft te Rotterdam een le
zing gehouden voor de leden van „Katho
liek Leven”.
In het begin van den grooten oorlog, aldus
epr., vertrok ik met cenige confraters naar
Shanghai. Gedurende de reis hadden wy
volop gelegenheid de Chineesche aardrijks
kunde te bestude«<ren. Eeu onbegonnen
werk. Een onmetelyk ryk ala het Chineesche
met zyn 400 tnillioen inwoners is niet uit boe
ken te kennen.
De eerste indrukken in China zjjn schit
terend. De tengere Chineezen met hun ver
fijnde beschaafde manieren trekken belang
stelling. Het zjjn handige werklui die met
hoogst primitieve werktuigen kunstwerken
getuige de veie
met hun architectonisch schitte-
gevels en intérieurs. Als vreemdeling
Wederom is met deu leien Zondag v*n
het k kelyk jaar begonnen de uige ty I
van den adt it”, die 3oor onze Mo der de
H. Kerk werd 1,,teld als een lijd
vuorbereidiug op Kern..^L, het hooghed'go
geboortefeest van den Verlosser de» Men h-
doma.
„Advent" komt van het Latijnse I e woor I
„a 'ventus" eu beteekent, zoo .Is de lezers
wel reed» zuilen wstea: „aankomst”: du
komst van Christus.
De L..«telling van de* advent ia reeds
zee? oud en verschillende schrijvers geven
aa.i, dat deee tfjd van voorbereiding even
oud is als hut Kerstiseet netf. He* Huogfeeet
van Kerstmis nu, welks viering la bet Wee-
on cn vaudaar naar bel Oosten o ver
ing, wérd reed» in de 4de eeuw algemeen
H. Kerk gevierd. In de „canones", d.i.
~els en voorschriften vau bet concilie
ar-Augustanum, 't welk in ’t jaar
881 gehouden werd, vinde-' wy i!e eerste
sporen van en lijd van voorbereiding op
bet H. F 'stfeest". De Synode van Lerida in
Spanje gehouden in 524, verbiedt gedurende
den Ailvent tot aan l.et feest vau Drieko
ningen het houden van bruiloften. T<gen-
woor'ig bestaat de Advent uit 4 weken of
min.-dens uit zooveel dagen, dat er 4 Zonda
gen in v»x>rkomen, welke 4 de ..Adv its-7.on-
aagen" genoemd wórden. Vroeger echter en
wel tot aan het midden der 9de eeuw, duur
de de Advent evenals de groote Vasten, 40
dai-eri of althans langer ilan 4 weken. Zoo
noemt het concilie van Maeon (Frankrykj,
gel ouden in 583 „advent" den tyd van liet
feest van den H. Martuius tot aan Kerstmi»
hetgeen, zonder de Zo i 'agen, 40 dagen i«.
De „Capitularia”, d.i. de* Rijks wetten van
Kard den Groote, ih „kapittels" ingedeeld,
geven eveneens 40 adventsdagen aan. Het
concilie van Tours (567) schreef voor, dat
vanaf Sa ikt Martinus tot Kerstmis de geloo-
vigen gehouden waren driemaal in de week
Maandags, Woensdags en Zaterdags te
Vasten. Dit gebruik, om n.l. gedurende den
Advent drie dagen "*r week te vasten, werd
in de 6de eeuw ook te Rome verj lichtend en
van laar uit verbreidde het zich over gansch
Italië en over Frankr k. Spanje en Enge
land, in welk land de ad ven: in de 7de eeuw
algemeen gevierd weerd. Zooals reeds gezegd,
was de durr en het begin van 'den advent
niet overal gelyk. In enkele streken begon
hü reeds met het féést van den II. Martinus,
In andere na dat van de H. Catherina cn in
nog anc -re den laten December. In het mid
den der 9de eeuw echter schijnt de duur van
den advent overal beperkt geworden to
zyn en i.i de 10de eeuw was de duur van 4
Weken bijna algemeen. Om «neer eenheid te
brengen bepaalde de H. Kerk, dat de Ad
vent zou beginnen op den laat«t«m Zondag
vóór of op den eersten Zondag i
ovan den H. Ajmstel Andreas (30
