J
„ONS BLAD"
1
W. H M PELS ZOON
WIJNHANDEL.
i r r?» «jayarj
de volk»verbeeldi»ur Aan deze apttavondlge do moorden in WhHtibapel hel heelal lu
No «07
H. t.
I
FEUILLETON.
Het Mysterie.
NIEUWJAARS
ADVERTENTIfiN.
ERiEVEN UIT
DUITSCHLAND.
Dinmlng 20 Dtetabfr 1997 giro alkmaar i«4M3 21 Jaargaaf 1
UIT DE PERS.
Promotie.
BUITENLAND.
NIEUWE ABONNé'S.
Zij, die zich per I Januari a.s. op dit blad
Bureau HOF 6, ALKMAAR - Telefoon:
De redactie had reden voldaan te zijn ove<
GIRO U.KMAAR 10186)
I
^i->r Ker«Uiii»dagen.
ii.
Bow-
t
i
en
det
verscheen mier den titel van: „Het
Mysterie Opgelost.”
zult u herinneren, dat
I be
Berlyn 16 December 1927.
VÓÓR KERSTMISDAGEN.
en
mntm,
KOORSTRAAT 4» 51 TEL. 207.
ALKMAAR.
A f
Abonnementsprijs i
Far kwartaal voor Alkmaar
Voor buiten Alkmaar
Met GetlluMreCrd Zondagsblad
De oogst is mager. mi» si door de veran
derde tijdsomstandigheden wel mager zijn,
maar bij was toeb ook wel poëtisch en toet
en croqnant bovendien.
Evenals toet vorige jaar stellen wij ook
thans wederom de gelegenheid open door
middel van ons blad Nieuwjaarsgroeten te
wkaelen.
Ds pr|Js van dete advertentitn bedraagt
M cents b(j vooruitbetaling te voldoen.
Deze sSvertentién, die opgenomen wor
den in bet nummer van 31 December, kun
nen warden Ingezonden tot uiterlijk 30
December.
DE ADMINISTRATIE.
•iet „sensationalism»" van de I
haar wél konden krijgen. Onder de massa
fantasie waren niet weinig meikwaardige op
lossingen, die schitterend in ’t niet veraott-
ksn als vuurpijlen, die zich uitgaven voor
vaste sterren. Een ervan was, dat de moor
denaar onder begunstiging der duisternis
m*t een ladder van de straat naar hel slaap
kamerraam was geklommen. Daarna ha hij
®ct een diamant een der ruiten uitgeimelei,
»n was door de hierdoor ontstane opening
™BI*OgbdrongenToen hij weder heenging,
na<l Mj de ruit (of een andere, die hij m<'ege-
braeht had) er weder ingezet «u aldus bleven
de sloten en grendels in de kamer onaange
roerd. Toen een ingezonden stuk als ant
woord hiertegen inbracht, dat de ruiten te
klt in waren, toonde een derde Inzender aan
dat dit geen bezwaar was, daar het enkel
»'H>lig was de band naar binnen te steken
«4» de sluiting te openen, waarna bet geheels
der jongste uitspa Hingen werden totnogtoe
„.■graven.
De rijke Chineezen brengen bun geld
kostbaar heden in veiligheid biuaen Shai
de wijk der Europeanen.
HULP VOOR ALBANIC.
Een Kerstgeschenk van Mussolini.
In bet Noorden van Aliianië beersebt ern
stige nood, tengevolge van misgewas en van
de invallen en den daaruit voort vloeiend en
strjjd, die het land dit jaar getroffen hebben.
Dit is voor Italic een mooie aanleiding ge
weest om te laten zien, dat het met de vriend
schap met Albanië, zoo paa met een definitief
bondgenootschap bekrachtigd, ernet ia. Mus-
soiini heelt nl. besloten door bemiddeling van
het Rootle Krui» groots voorraden levenxmid-
roering bracht, ik het denkbeeld opperde, dat
de district’s-IjjkRchouwer do dader was.
Toenmaals werd er geen notitie genomen
van wat ik aan de hand deed. De lijkschou
wer loopt nog steeds vrij rond, zoowel al» de
Wbitechapel-moordenaar. Misschien zal het
verband tutschen deze feiten de autoriteiten
er toe bewegen ditmaal meer aandacht aan
mijn woorden te schenken. Het probleem
schijnt hierop neer te komen. De overledene
kan ónmogelijk zijn eigen keel afgesneden
bebtien. En een ander aan dit ook niet ge
daan hebben. Daar uu een van beiden ge
beurd moet zijn, i» het duidelijk, dat dit on-
zin is. Daar bet dus onzin is, beu ik volko
men gerechtigd er niet in te gelooven. Daal
deze voor de bami liggende onzin bet eerst
In omloop gebracht werd door juffrouw
Drabdump en meneer Grodman, geloof ik bet
reeht te hebben ook hen niet te gelooven. Om
kort te gaan, mijnheer, welke zekerheid heb
ben wij, dat het geheels verhaal niet een
ónmogelijk verzinsel is, bedacht door twee
men, die het lijk het eerst vonden? Welk
NOORD-HOLLfiNDSCH DAGBLAD
11 November 1926 blijft een zwarte dag.
Toen werd de motie-Kerrtcn aangenomen,
waarvan bet gevolg wae, dat ons gezantschap
bij den U. Stoel werd ingetrokken.
Terwijl andere landen met niet-Katholieke
of zelfs lel anti-Katholieko Regeeringcn een
Gezant by den H. Stoel hebl>en verschil
lenden zelf» met den rang van ambassadeur!
meende de meerderheid der Tweede Ka
mer, dat ons land, met zyn groote koloniën,
een vertegenwoordiger in dit zeer belangrijke
diplomatieke centrum wel kon missen!
Wy werden aan dit anti-papistisch onver
stand dezer dagen nog weer een» levendig
herinnerd, toen bekend werd, dat de Fran-
zche Regeering haar gezant in ons land had
benoemd tot.ambassadeur bij den H.
Stoel!
Deze benoeming was een bevordering, zoo
wel door het grooter belang, dat Frankrijk
aan den post te Rome hecht, als door den
rangtitel, zegt het „C’U."
Van Nederland ging hij naar het Vaticaan!
Van Gezant werd h|j Ambassadeur.
Sommige menschel», die dit lezen, en
denken aan den Hen Noveinl>er 1925
DE TOESTAND IN KANTON.
3000 dooden en gewonden.
Uit Kanton wordt van geloofwaardige igde
gemeld, dat tot de 5 terechtgestelde Russen
ook behoort de vice-consul Hassia.
Hij werd aangetroffen op een foto na de
executie genomen.
De coiisul-generaal wordt nog steeds ge
vangen gehouden.
Nader wordt gemeld, dat er meer dan 1000
huizen door brand werden vernield, terwijl
meer dan .4000 jiersonen werden gedood of
gewond. Zevenhonderd dooden slachtoffers
dor jongste uitspattingen werden totnogtoe
la-graven.
ken. Berlijn eet er alleen met Kerstmis vier
maal zooveel op. Versmaden myu laudgenoo-
ten een gauzeboutje? Ze weten met hoe
smakelyk dit gebraad is, hoe lekker en
wal de deur dicht doet hoe vitamine rijk!
Alleen de Joden in Holland zijn er achter,
i die willen tenminste by feestelijke gelegen
heden hun gans hebben. Ze weten ook wat
lekker i» en goed!
Maar dan moet In t beestje ook goed toe
bereid op tafel verschijnen, lichtbruin en
„knuspng", of te wel „crotjuanl".
Dit uu is hel heeie resultaat van myn zwerf
tocht door de metropool, op zoek naar het I
eigen Berlynscbe der y)ór Kerstnnmlagcn.
't la leekenend.
Ob Zwiebel oder Bollo
Ich libe meine Olie.
Er waren gedichten van groote aandoenlijk
heid, ik heb ze in het gedrang niet zoo maar
uit T hoofd kunnen ieeren en ik waagde 't
niet, ze af te schrijven. Een groote bartvor-
mige koek trok myn aandacht door de heer
lijke praline (hier zegt men praliné) die cr
in 't malden op geplakt was en waarom
heen ia sierlijke letters, om beurten rood
en wit, .betuigd werd.
Mein Herz iet wie ein Praline*.
Wem» «ui ss drttekt,
Da» springt ea entzwee.
„Vazeihung” zei eee kleine dikke Ger
maan en drong ziek naar voraa „Herr Ka-
ehen-jeheitnrM, jieb mir diesen” en hjj wee»
plechtig naar een kleine koek, aeb mhi'i
klein jieperkoekje waarop met groote let
ters gedicht was
Mein Herz iet wie Honig
Mehr krirgst du sowieso nich!
Daar kan ook wel de geheime bedoeling
achter steken, enkele verrassingen des te
grooter te maken. Ik heb even later dien-
zeMlA kleinen dikke met zijn koek onder
den arm, een vette gans zien staan monste
ren aan een ander kraampje. Hij bad dus
waarschijnlijk toch wel andere plannen dan
op zyn kleine peperkoek werd verkondigd,
nog we) met een uitroepin^steeken in viatn-
mend-rood kristalsuiker. Eine jut jebratene
Gans ist eine jute Wcihnacbtsjal>e, een goed
gebraden gans is een goede Kerstgave. Hoe
la T eigenlijk mugelyk dat ons zoo iets
heelemaal niet schijnt te willen invallen?
Ik la.- verleden jaar, dat van uit Duitsch-
land 250.000 zegge en schrijve 2 honderd vijf
tig duizend ganzen dwars door ons dierbaar
.Vaderland heen naar het trotsche Albion trok-
dan
I en aan
de stem, die zy toen hebben 'ingébracht, zul
len zich vermoedwlijk wel een beetje ge
schaamd hebben.
Niet zoozeer wegens bet feit, dat een groot
land als Frankrijk den post ten Vaticane blijk
baar booger stelt en belangryker acht dan die
te 's-Gravenlmge, maar vooral wegens de be
nepen en onwaardige wyxe, waarop ons klei
ne land, maar met een tetele lievoliiag en in
ternationale belangen ala een Groote Mogend
heid, het Gezruitaehap bf den H. Stoei heeft
ojmeheven.
Zü heblrna uxin getoond, hoe pietluttig een
Klein laaA ken haudelMk, dal eeua ia ayn gou
den eeuw toch een Groote Mogendheid wee.
Maar do Paus ie er niet minder om gewor
den!
I moei
ten verlaten, organiseerden zy een fakkelop
tocht met kaarsen, die zij in de nonneua** ot
ters der stad geroofd ha<b1en. Kortom, I,- Roc-
meenache helden hebben hun werk gn xLg
verricht, hun overwinning over don weeiïoo-
zen vijand was volkomen”.
op «lot gedaan en i
Merite magneten
deur gids'zigd om
l. - - -
wapcivl nu t magneten, werden, evenals eet» |i
hier langs de kramen liep of
i van mijn
-'t wan koe
koek één zang. Dit nu niet al te woordetjjk
genomen, want niet alleen dat de unroepen
van deze oostelykv Berlyners hunne heel bij
zondere eigenaardigheid hebben, je zag er
geen gerookte paling en ’t rook er ook niet
naar oliebollen. En dan
Terwijl i er voor de meeste kraampjes
nog al rumoerig naar toeging, waren er stal
letjes die de belangstelling trokken van een
publiek, dat byna eerbiedig-stil de uitgestelde
waren als T ware met de oogen verslonden.
Men keek elkaar af en toe een» aan, aan
doénlijk knikkend of betcekcnisvol glini-
lachend. Een jonge deern stootte giechelend
haar vryer aan, inaar gedempt; en nog
schrok ze biykliaar van haar eigen lach.
Daar lag het echte feestgeschenk, dat al
van kindsbeen af grootvader en grootmoe
der telkens met '"eibnachten in ontroering
had gebracht, hen en hunne kinderen en
kleinkinderen, die nu al bejaard, als groote
kinderen bepeinzen, wat te wel als het meest
toepasselijke zullen uitkiezen.
Poëzie! Zoete Berlynsche poëzie. Gedich
ten op fieperkoek. Meestal Zyn *t betuigin
gen van liefde en trouw.
Een liefhebliend echtgenoot kan zjjn
vrouw verblijden met een bolronde peper
koek, waarop in rood suikerletter» is ge
maaid
- CRAT,S e" Notird-Hollandsche vaderstad,
rKAlNlAJ. irnd*L AAn wanne bit nn nlase «1
DE ADMINISTRATIE.
raam kon opgeschoven worden, waarna by
het heengaan Je moordenaar in omgekeerds,
volgorde kou te werk gaan. Dit schoon» gla
zen hui» werd verbrijzeld door een glazen
maker, die schreef, dat een ruit ónmogelijk
van slechts één kant kon ingezet worden, dat
zij er weder zou uitvallen, zoodra aangeraakt
werd, en dat in elk geval do natte stopvert
onmogelyk aai» het scherpziende oog der rt»
cherche kon ontsnapt zyn. Ook werd hel
denkbeeld geopperd van een deurpaneel, dat
eerst gespleten en daarna er weder ingezet
was en uien vermoedde al evenveel valdeu
ren en geheim» gangen in hui» alsof hel een
middeneeuwsch kasteel was. Een derde dezer
spitsvondig» theorieën was, dat de moordt»-
naar al den tijd, dat de politie de vertrekken
doorzocht, ter plaatse was verborgen in
de kleerkast. Of h|j wa» achter de deur gaan
staan toen Grodman haar openbrak, zoodat
hij in de opwinding der ontdekking niet op
gemerkt werd, eti met zijn wajien ontsnapte,
terwjjl Grodman en juffrouw Drabdump de
sluitingen der vensters onderzocht. Er werd
ook op wetenschappelijke wijze uitgelegd
hoe de moordenaar de deur achter zich had
gegrendeld. Er waren zeer
aan den buitenkant tier
I deze van binnen op slot
to doen eu U’ grendelen. Moordenaar», ge-
theorie haperde slechte dit dat het niei
uitvm rbaar wa». Een physioloog herinnerde
aan de goochelaar», die zwaarden inslikten
door een anatomische eigenaardigheid In
de keel en zeide, dat de overledene 't wa
pen zeer we! doorgeslikt kon heblwn, nadat hij
zich de keel had afgesneden. Doch dit wilde
het publiek zelf» niet slikken. En wat hel
denkbeeld betreft, <lat do zelfmoord bewerk
stelligd wa» met een penneinee of met lem
met hiervan <d een stukje staal, dat in de
wonde wa» begraven zelf» de aanhaling va».
Shelley's regel: „Naakt zulk een woml dat t
mes itt er verzinkt deed hel publiek er geen
oogeublfk in gelooven. De zelfde ontvang»»
viel ten deel aan het denbeeld, dat de snede
was toegebracht met een kandelaber (of
«eeuig ander onschuldig slaapkamer artikel)
die dezelfde constructie bad aia een degen
stok. Theorieën als deze dolen een humorist
de ojunerking maken, <iat de overledene het
scheermes in zijn hollen kies had verborgen!
Een troede vriend der Maskelyne en CtMta
optterde da zij de eenigen waren, die dezt. porsooMi, die het lijk het eerst vonden r wem
daad konden gedaan hebben, daar niemand bewijs is er, «1st de dsad niet PV
aners uit een gesloten kamer bad kunnen zonen zelve bedreven werd, «H» daarna de
komen Doelt het waarschijnlijk half-erustlg deur stuk ramelden en de Moten en grendels
gemeend» brief, die in de „f’all Mall Press- en alle ven.ters ««buur sloten
- - j- u— w- vóór ze de polltie er by riepen r Ik «lult
hierbij m|jn naamkaartje in en heb de eer t»
zijn: „Iemand, die door zyu eigen bril kijkt.
in het („-zit waren van de natnen der lieden,
wier Hoitgaarsche gezindheid bekend was.
Zoo zochten zy ook naar den geschiedkundi-
I ge, den Katholieken titulair-bisschop mgr.
1 Karacsonyi de biesebop watt gelukkig voor
hem, niet thuis; daarom vernielden zy slecht»
de vensters van zijn woning.
Den opperrabbijn dr. Leopold Keeskemeti,
die bekend staat om zyn Hottgaareche gezind
heid, hebben de Roemenen reeds verschillen
de malen gevangen genomen. Nu stormde een
bende zyn hui» binnen en vernielde er alles.
In den stal bevonden zich twintig ganzen; de
Roemeensche helden plukten ze levend, be
streken ze met zwarte verf en dreven do- van
pijn kermende dieren de straat op.
De Joodsche hotelhouder Weislowitz had
aan zestien Ruemeeuscbe meisjes-studenten
gratis tmderdak verschaft; omdat hy de bel
hamels niet binnen wilde laten, bestormden zü
het Ito tel en veraaoonlden den hotelhouder
onder bet joelen van: Weg met Rotberwtere,
slaat de Hongaren en de Joden neer!
Het congres werd in den alatkschouwburg
gehouvit-n; aan de tafel, die voor de pers ge
reserveerd was, zat ook een r< jMtrier van een
Hongaarsch blad te Grosswardein. De beamb
ten maakten de studenten op den Hongaar-
schen journalist opmerkzaam en reed» dreig
den de stokken. 15e journalist, die zyn plicht
kwam doen, wilde vluchten, maar werd zoo
lang met stokken bewerkt, tot by dood bleef
liggen. Gedurende de zittingen kwam een jon
ge student het theater voorbjj De Roemeen-
sche siudentsu vroegen hem zich te legimilee-
ren, en toen zy vernamen, dat bij Hongaar
was, bewerkten zy hem met hun messen, zoo
dat de zeventienjarige jongeling op de plaat»
zelf stierf. De overwinnMrs waren echter niet
met zyn dood tevreden, doch vertrapten ook
nog zijn lyk.
De voorzitter van dit congres was de be
kende studentenmoordenaar Zelen Codreance
uit Jatay, die wegens moord Mngeklaagd,
niettegenstaande de bewijzen, vrijgesproken
werd.
De stad lijkt op het oogenblik wel één puin
hoop. Alle venster» zijn stuk geslagen, hel ge
bouw der Katholieke Vereeuigiug is geheel
verwoest, de gordijnen vuor de vensters der
buizen in de binnenstad hangen aan flarden;
de boeken van den grootste! boekhandel wer
den op straat geworpen, met petroleum bego
ten eu aangestoken. Drie dagen lang waag
den de winkels het niet hun luiken te openen;
de groote spiegelruiten van de cafés liggen
in scherven, evenals de glazen uithangborden.
De redactiebureaux der Hongaarscbe kranteu
werden verwoest, de rotatiepersen onbruik
baar gemaakt, de letterkasten omvergeworp u
delen eu kleedisg naar de bedreigde streken en toen de helden na drie dagen de stad
te laten zenden. Een eerste zending van 300 I --*-•-
ton is reeds te 8t. Jan van Medua ontscheept
en zal nog deze weck door andere zendingen
gevolgd word, n om een flinke kerstuitdeeling
mogeljjk te maken.
De Albaneesche regeering, die door den Ita-
iiaanechen gezant van dit geschenk op de
hoogte ia gebracht, heeft Mussolini dadeljjk
telegrafisch baar ilankloarheid betuigd.
DE HELDENDADEN DER ROEMEENSCHE
STUDENTEN.
In aansluiting op de berichten omtrent de
onlusten in Zevenburgen, waar de Roemccn-
sche studenten gelyk bekend in het
vroegere Hongaar»che gebied op beestachtige
wyze huishielden, laten wy hier nog enkele
bijzonderheden volgen, zooal» de „Maasbode”
deze verneemt van een byzonderen correspon
dent:
„Reeds toen de studenten do grens bij
Kronstadt over kwamen, gaven zy tdyk van
hun heldenmoed, door de statiorx-restauraatie
leeg te plunderen, zich te lat< n bedienen en
zonder een cent te betalen het terrein van
hun heldendaden te verlaten. Hoe beschaafd
zy waren loonden zij pa» in Grosswardein,
waar zjj drie dagen ongehinderd huis hielden.
Dat zjj daarbij door de Roemeensche overheid
r.i.lijkt we! hieru.t, dat zy
1V1 Ivz. t Ks.-ai» tarow.is. t>.z«» VVO «4..» r-
v<M»r-
'tiTheidène malen >mmerlyb gefa«14 Knelt W
het opspornn van misdadiger».
(Wordt wmNKU
De dennen zijn al bij duizenden ter markt
gebracht en vormen weer ware denneboe-
achan <>p de groote pleinen eu dennen allee»
in Co maten, waar ze langs de trottoirs zyn
npgeMeld. Een prettige aanbük! Maar dit is
dan ook imt ecuige typisch-Duitache dat nog
v-rgebleven ia van Jen een» zoo vermaarden
Ee’liju eh-*u straathandel gedurende de dagea
vó*i Kersmis. Er heersent weer een leven
dig» irt—w, ten koop- en kijklustig publiek
ruit agaten en warenhuizen. Vele winkels
spreiden ia hunne uitstallingen een pracht
tan lo?n, die zelfs den verwenden groot-
st»d»>mg doet vertiaasd staan. Bprookjea uit
Crutczf en ren Nacht worden 'n werkelyh-
b»!d, die nauwelijks door O<wter«ebe ver-
b»«klii'g ken worde» overtroffen Kn alle»
»n.-«t avonds in e»u zee van fantastisch
If -JH. De groote dagen zjja de „Sllberne” en
de „Goldene Boaatag”, de beide laatate Zon-
dagim vóór Keixtmi». Dit ie traditie. Het lijkt
me in do groote warenhuizen op die dagen
meer *u voortsehuifelen van een saam go
pak te menigte dan drukke nering. Echter.,
daarover oehoef ik in een „brief nit Duitsch-
land'* niet uit te weden, elke andere groote
stad geeft u hetzelfde te zien.
Let eigen Berlynsche, dat nog gebleven
ia, bob ik willen opsporen. De oogst is ma-
gertjr» maar poëtisch en zoet. Wat het bruto
verseer van onzen „modernen" tyd onze
tijd is modern, ook de Biedermeiers en hun
grootouders hadden hun modernen tijd; met
ulardeeriug voor de nuttige uitvindingen,
a»H minachting voor bet onhandge gel,ruik
ervan, S'illen de lui van morgen liet bluffe
rige „mmierne" van heden oudliakken noe
men 't cetera wal tiet verminkende moor
dende verkevr onzer moderniteit in de groo
ts stad wegv»agt, wordt dagclyka ten grave
gedragen eu vuoraoover het de p'iëzie der
denkere dagen voor Kerttmi» betreft, weg-
gedrongen 'naar de stille buitenwijken, waar
„de kleine man" woout, de geuioedeiyke Ber-
lyuer, di- even weinig „Groaa-stadler” ia,
als iemand uit Koog aan de Zaan. „Wal een
echter Berliner 1st, del alauimt von Bresiau"
beweert hy. Dit gevleugelde woord ia al oud
typisch. „Wat een echter Berliner Ml,
will ooeh eein W’eihnachUiuarkt" en !n
zijn buurt staan naast de Kerstluionien otik
neg de stalletje» en kraampjes met kinder
spelgoed, kleedingslukki n en alle mogelyke
snuisterijen eu snoeperijen. Op onzen zwerf
tocht door de stad, op zoek naar wat typisch
Btrlynsch, kwamen we tot onze verrassing
ia Berlijn Oost plotseling op zoo'n feentier-
rein terecht. Hel wat er een drukte en bewe-
Advertentleprjjg
Van I9 regeto fl.2S| elke regcJ meer f O.JS Rectenas
regel f Ó.75 voor de eerste pagina voor de ovenge pagzna'e f 5óf
Rubriek „Vraag eo aanbod** b< vooruirbetafing per piaaeetM
f 0.60 per advertentie van 5 regels i iedere regel meer f 0.l£
een bedrag van f 3000. f 750. f 250. f 125. f 50. f 40.
Eindelijk beperkte de belaugstelling in bel
onderwerp zich tot een paar Naden, die de
beet» Ingezonden stukken ontvangen hadden.
De bladen die geen belangwekkende corres
pondentie konden krjjuen, staakten het de-
bat en maakten hatelijke opmerkingen over
bladen, die
,1e
e e e I a.
e e f 2.85
f 0.0 booger
Aan allo abonné’o wordt op aanvrage gratie een polls veratrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot
ging als op een kleinestade-kermis in de
kramenafdeelinjf, niet meer en niet minder.
En of je nu hier langs de kramen liep of
EEN REDE VAN WODEMARAS.
Litauen weigert afstand te doen
van Wilna; bet gevaar van een
Indirecten aanval door Polen.
Ter gelegenheid van den verjaardag van
den militai en staatsgreep In Litauen ’ijn
staatspresident Smetona en mini»ter|ire»»d"nt
Woldemaras de ga»ten geweest van bet offi-
cereneorps te Kowno. Beide staat-iicien
hebl>en een toespraak gehouden.
Smetona zeide, aldus een telegram aan het
uit den binnenlandschen ’tryd is te
schijn gekomen. De vyanden van Litauen in
het buitenland hebben ingezien, dat een ster
ke Litausche regeering zich niet zal laten be
wegen af'tand te doen van Wilna, daarom
heblten deze vijanden in Litauen zelf twee
dracht wil zaaien. Litauen heeft thans
echter een vriend gevonden en deze vrien I
heet Italië. Litauen heeft te Genève de over
winning behaald, hoewel het van alle zijd* n
werd aangevallen.
Woldemara» zeide, dat te Genève de onge
loofelijkste geruchten de ronde deden; men
meende reeds dat Litauen van de landkaart
zou verdwynen. Er zijn oogenblikken ge
weest, waarop de Utausche gedelegeerde
met de vuisten op tafel hebben geslagen, toch
scheen het reeds alsof het laatste uur voor
de regeering had geslagen De Volkenbond
eensgezind is en heeft
grenng, die Wilna zou
aan
men van on» zou hebben verlangd toe 10
geven, zou Europa fn vlammen In hbru gu-
n-rflt,
juridisch was onze positie
Polen dit wist, hebben zo
getracht de Litausche i«-
brengen. Daar de rogee-
hoeft eehter higeslv», dat IJtauon vuHtomen
*B. ÓM r»W rw-
- 'ren o’imorrefipr
het bewind zou kunnen blijven, indien
van ons zou hebben verlangd
men h« r»l
staan; daarom heeft men een uitweg gezocl
zoowel moreel als
sterker en omdat
in de eerste plaat» getracht de Litausche
geering ten val te brei
rug zich echter niet Het wegjagen, was Po
len wel gedwongen met haar te onderhande
len. aldus is een formule gevonden die alle
partijen tevrenlen heeft gesteld. Voor Polen
beteekent de oorlogstoestand een uitstekend
propagandamiddel en daarom heeft de Vol
kenbond besloten, ditmt.ilirn toestand een
einde moest worden gemaakt. De k west ia zelf
wordt hierdoor echter niet gewijzigd. De
Volkenbond heeft niet hunnen verlangen, dat
w|j ons moreel en juridisch recht op Wilna
zouden prijsgeven. Men heeft veeleer vau
Pilsudski verwacht, dat hij dit zou doen;
daar dit eehter niet geschiedde, besloot tin
Volhenbond de hwestie van Wilna onopge
lost te laten De tijd moet dit probleem op
lossen. De Volkanlsind beeft overwogen om
het besluit van den raad der gezanten van
1923 bindend te verklaren en een couduM»
genomen, waardoor het besluit van den Vol
kenbond tot niet» verplicht. Hierdoor heeft dó
Volkenbond het besluit van den raad van
gezanten eigenlijk opgehesen. Po'en heeft
den Litauschen slaat plechtig erkend en toen
Zaleski dit deed wn* Pibudskl in persoon aan
wezig. Het gevaar van e»n officieelcn aanval
van ï*olen »p l.itauen i hiermede, van de
baan; of echter hetzelfde kan worden gezegd
over een indirecten aanval. I» nog met zeker.
Het eind,' d van het aanstaande Lltauaehu
bót plaatsen van dezen brief, want het ont
lokte den grooten detective zei ven de vol
gende belangwekkende ziunsneden:
Het groote Bow Mysterie ujigeloat.
Mijnheer - Ik ben het niet met u ecu»,
dat de thi-orie van uwen correspondent oor
spronkelijk hrhi mist, ik vind baar l“t***’**'
deel heerlijk oorspronkelijk. Inderdaad b..'ft
ze mü op een denkbeeld gebracht. Wat dit
denkbeeld is, wil ik nu nog uh* «petibaat
maken, doch zoo „Iemand dl» door zyn
ek,en bril ziet”, zoo goed wil zijn «Mi z(ja
uaam en adres op te g»v»n, tal ik hem n<<
vuor Ut dit anderen doe, mededeel»» of «>P*
kiem ai dan niet vrucht beeft gr<lraK«o.
voel in hem ecu verwanten geest m nrn«m
deze gelegenheid te baat openlijk te zeggen,
dat ik byzonder teleurgesteld wa» door d»
ontievrcdigerale uit»pr»ak. Het Hjdt geen
twijfel of wij bebtien hier te doen met een
vreeselijken sluipumrd; e»a onbeMisU» uit
spraak doet de werkzaamheid van SchoUand
Yard licht verslappen Ih hoop utetj
digd te worden van onbeuchekienbaW
het nog een. onder de oogen van het mtbitak
brengen mijner vroeger» daden, ato «4.
dat Scotland Yadr in den
