f Onder rood schrikbewind. „ONS BLAD" - Het lot der arbeiders. Hebben zij het nu beter? Verspreide Berichten, 'Vl FEUILLETON. Gestrafte misdaad 40 GIRO ALKMAAR 104863 Donderdag S3 Februari 1928 giro alkmaar i»4M3 93e Janrg; EAip Abonnementsprijs i Aan slis abonnê’e wordt op aanvrage g&tlc een poll* verstrekt, welke hen verxekerttegen ongevallen tot een bedrag van t3000. BureauHOF 6, ALKMAAR - Telefoon Advertentieprijs t fcgsl fO.TSvöcedë same pagina:-voer dsovsf Rubriek M Vraag sa sanboJ" bg vocrwtbrtr f76O.-> f 250.—, ri25f50.—f4G.— UIT DE PERS. De S. D. A. P. en de Ontwapening. HET PROCES TEGEN PANGALOS. BUITENLAND. DE A.MERIKAANSCHE OORLOGSVLOOT. r*- H? L. 8. XII. Nederlandscho i kunnen gesloten' worden. socialisten em> - volko- nwRe enorme .bourgeoisie”, •tin in Woo- j de prezen voor zgn prachtige villa aan den eigenaar te betalen heeft. stoel bl hand, aan ver niet een- •■M J Neenl De roode leiders in Weenen hebben geen medelijden met de arbeiders, noch met de werkloozen, noch met de armen. Zij hebben alleen maar medelijden met zichzelf. Hoezeer zjj ook in weelde baden! Sif xat I® zqn boekerij, in een leun- itj had een boek in de enkele ge- aan. op en met innemende schroomvalligheid naderde.' DE RAMP VAN DE „S 4” De verantwoordelijkheid. Het Hof van onderzoek der Amerikaansch* marine heeft i. ake de aanvaring op 17 Jar nuari tusschen den torpedojager „Paulding" en den onderzeeër ,3 4” beide commandan ten aansprakelijk gesteld. Voorts heeft het geadviseerd om schout-bij-nacht Brumby ta ontheffen van het bevel over den dienst der onderzeeën, wegens onoordeelkundig optre den bij het-reddingswerk. 1 DE RAMP VAN DE PR1NC1PESSA MAFALDA. De oorzaak, de Scheep* de oorzaken ondergang van de Principessa Ma- -1T»«x I— aa zïa •tij moest ik uitgeven |e vereeniging „Einder ee oudersvereenigingen |jn abonnement op do gewetensvol huisvader ben ik gewoon van ieder jaar een kleina te maken, die, laat zjj dan ook heel zijn, in ieder geval zeer nauwkeu- oog hierop, >uden, al vo te „Ik werk Vw smidsknecht; ik b*a gehi twee kinderen; ik verdien NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD s-'s-LuV verwaïfat Dat deftige buis, omgeven door oude, statige beuken, die het afsloten van het rumoer der buitenwereld, die prachtige lanen, die vrije grasperken; en binnenshui* die weelderig gemeubileerde vertrekken, die nette slaapkamertjes, die zelfs nog In dit kille jaargetijde vol bloemengeuren waren, dat alles mqet reeds aanlokkelijk hebben toegeschenen aan degenen, die aan rijkdom en overvloed gewoon zijn Maar wat moet het dan zijn geweest voor die arme zwerf ster, voor die straatzangeres zonder vrienden, die voor nauwljjks een week ver heugd was als een leege schuur haar al* slaapplaats werd aangewezen, en die, aoo zelfs die weldaad haar werd geweigerd, ge noodzaakt was, weer of geen weer, onder den blooten hemel te overnachten? (Wordt vervolgd). per week; deze loonen stijgen echter, fa verband met de branche, tot 1.20 Shilling (d. i. pl.m. 42 cent) per uur 18.90 per week; de metselaars worden beter betaald, de kleermakers echter weer slechter. Hulparbeiderg (opperlieden, enz.) boven de 22 jaar hebben in doorsnee een uurloon van 75 Groschen (d. i. pl.m. 26 cent) 11.70 per week; jongere krachten hebben echter, in verband met den leeftijd, nog lagere loo nen, vanaf 48 Groschen (d. i. pijn. 17 cent) per uur f 7.65 per week. Een vaste regel bestaat er echter niet: de ©ogenblikkelijke toestanden en verhoudingen zjjn over 't algemeen doorslaggevend. Het leven is in Weenen voor de arbeiders dus „geen bier met suiker”. niet rijk inkomen „aftapt". ,Jk werk”, zoo schrijft deze arbeider, „als smidsknecht; ik ben gehuwd en vader van twee kinderen; ik verdien fa de week d.w.z. in 48 werkuren, 58.76 Shilling (1 Shilling is pl.m. 35 cent); dat beteekent, na aftrek van de wettelijke feestdagen, een totaal-loon van 2709.84 Shilling (is dus ongeveer 950.-) per Maar iets positiefs willen wjj er toch van vertellen: geschoolde arbeidskrachten hebben op nor malen leeftijd een minimumloon van 85 Gro schen (d.i. pl.m. 30 cent) per uur 1.3.50 b(j den aanv; balans op eenvoudig rig en juist is. Mjjn totaakinkomeu aan arbeidsloon be droeg fa het afgeloopen jaar 2709.84 Shilling (pl.m. 950.—). Voor de vakvereeniging (metaalarbeiders* bond) werd ingehouden van mijn loon 62.40 Shilling; voor de p 10.20 Shilling; voor freunde” en voor V 12 Shilling; voor i „Arbeiterzeitung” (ILwect wel: fa vele gc- •oode krant lezen! hjjdrage voor den re- ibund” 5 Shilling; ah bijdrage voor de Engelsche mijnwerkers 2 Shilling; voor de versiering van het huis fa verband met de viering van 1 Mei en 12 No vember: 4 Shilling. Alzoo: voor partij en vakvereeniging t<-za men in totaal een bedrag van 136.60 Shilling (in HoUandsch geld) ongeveer f 47.80. Zonder hierbij nog te rekenen de verplichte contributies voor ziekenkas, voor ongevallen verzekering, voor werkloozenfonds, vooi arbeidskamer, voor bedryfsraad. voor begra fenisfonds. enz. fa totaal tot een bedrag van.... 254.71 Shilling (in Hollandsch geld) nog eens ongeveer 90. Het moge tot op zekere hoogte mooi zijn, dat de Weensche «OcjaHstische arbeiders zoo veel óver hebben(?) voor hun politieke partij en voor hun vak-organisatie, alsook voor hun sociale verzekeringen, het feit, dat een rood arbeider zich publiek beklaagt over de afzeUere-praktiiken van zjjn roode leiders Is toch wel zeer frappant. En bet is kenmerkend voor de hardvoch tigheid der roode leiders, die niets ontzien fa hun streven om dank zij een goed gevulde kas het heft in handen te kunnen houden. De arbeiders, met hun veelal lage loonen, moeten „bloeden” om den „heeren” hun machtspositie te verzekeren. Ziedaar de liefde van den rooden leider voor het al dan niet roode ..proletariaat”! J «kt de Pangalos, gesteld van wordt en Mas iwaat—l voor Alkmaar, •••«asst X Voos Mm Alkmaar fX85 Me» GaOfamrecrd Zondagsblad f 0-60 hooger die steeds gouden bergen>belov< men heer en meester zjjn en zi sommen opeiseben van de „I daar moeten de arbeiders wel in een Dorado leven t Dat zou men zoo zeggen, ja! maar 't Is heel curieus, dat de enthousiaste redaeteui van „Het Volk”, de roode Weensrhe specia list, fa zjjn vele artikelen van deze allerbe langrijkste kwestie niet, of hoegenaamd niet, gewaagd heeft. Er valt ook werkelijk niet veel opwekkends van te vertellen; en telkens, als wy fa onze conferenties met katholieke leiders de vraag stelden, welke ons op de lippen brand de: „hebben de arbeiders en de armen het in Weenen nu zooveel heter dan elders, waar „kapitalistisch” geregeerd wordt”, dan luidde stereotiep het antwoord: „aber neinl” De socialisten hebben wel belóAfd, maar gegèven allerminst; zelfs als men rekening houdt met de algemeene ar moede en ellende van de zwakke broeders en zustere fa Europa, dan is bet hier nog wel extra slecht! We zjjn er eens wat dieper op ingegaan dan de redacteur van „Het Volk”; we heb ben oils laten inlichten omtrent de nood zake- l$ke levenskosten voor een arbeidersgezin, omtrent gebruikelijke arbeidaloonen en uit- keerfagen bjj werkloosheid. En als we hieronder fa bet kort onze be vindingen weergeven, dan moet de Nede*- landsche arbeider, die „zueht onder bet sla venjuk van het kapitalisme" en de „zegenin gen van een rood bewind” niet mag deelen, voor zichzelf maar eens uitmaken, of hjj van uit het „kapitalistische” Nederland gaarne naar de roode heilstad Weenen zou worden overgeplaatst. Hoeveel heeft een arbeidersgez nen per week noodig om, gezien van levensmiddelen, enz., behoorljjk te kun nen rondkomen? Antwoord: de levapskoeten-fa-doorsnee voor een ar beidersgezin, bestaande uit man, vrouw en twee kinderen, komen per week op ongeveer 90 Shilling (dat is ongeveer 31,50). Dat klopt vrjjwel met den indruk, welken wjj bij onze vaak herhaalde bezoeken aan Weenen hebben opgedaan: het leven is er niet goedkoop! Ook niet fa vergelijking met Holland. Nn rijst de vraag: welke loonen worden er dan verdiend? Het is natuurlijk heel moeilyk om niet te zeggen: ónmogelijk van de loonschalen fa Weenen een volledig beeld te gr ven; naai gelang van de conjunctuur zjjn deloonen-fa- aoorsnee er buitengewoon verschillend. Veel erger dan fa menigen „kapitalisti- schen” staat Vraag en aanbod geven veelal de beslis sing. Op ieder ander gebied, waar de socialisti sche regeerders de gelegenheid zouden heb ben, hun zwa]0ce broeders en zusters tege moet te komen, gaat het evenzoo. Om een enkel voorbeeld te noemen: de armen, die fa Weenen dakloos zijn, vinden in hot roode gemeentebestuur hun •rgsten uitbuiter. Ondanks de „voorbeeldlooze” wuningbouw- politiek van het gemeentebestuur bestaat er in Weenen een welhaast grenzenlooze dakloo- zen-ellende. De ongelukkigen vaak heele gezinnen slapen 's nachts op pleinen en straten en in parken. Een gedeelte van deze arme menschen kan slechts onderdak vinden fa'het ..Asy] voor onbehuisden” van de-gemeente Weenen; en wie zoo gelukkig is, van zoo’n slaapgele genheid te mogen profiteeren, die moet ófwel zekere werkzaamheden verrichten zonder betaling, ófwel een „hotel-rekening” voldoen, vol gens vastgestelden prjjs: voor een bed, een haak om z'n goed op te hangen, en 's morgens een bord „vaatwater- soep” moet betaald worden 1.12 Shilling pl.m. 0.40. De arme onbehuisde moet fa Weenen aan het rijke gemeentebestuur dus evenveel huui per nacht betalen als menig bankdirecteui even warm was als bet zjjne, en dat zjj fa ontwikkeling betrekkcljjk hoog stond. „Het is een wonderlijk wezen,” dacht bjj, „een kostbare parel, in den modder gevonden.” Nadat Honoria Milford aldus eenige zeer aangename dagen in het huis van baar wel doener had gesleten, bracht sir Oswald zelf baar naar het pensionaat der dames Beau mont, dr.t „beukenlust” was gedoopt. Vroe ger was t het buitenverblijf van een rjjk edelman geweest; de tuinen en het park, dat er bjj hoorde, waren zoo uitgestrekt «n zoo heerljjk schoon aangelegd als men dat Maar niet ieder arbeider in Weenen is zoo gelukkig, werk te kunnen krjjgenl We hebben er alreeds een boekje van open gedaan. Dank zjj het roode wanbeleid is de werk loosheid er enorm groot, en op 31 Januari van dit jaar waren niet minder dan 89.247 arbeiders aangewezen op steunuitkeering! 't Is fa Weenen een groot geluk, als je werk krjjgt.als je rood bent Nu zal men vragen: maar wat krjjgen die geliefde werkloos» arbeiuers dan wel al* ondersteuning in de roode heilstad? Zie hieronder het nuchter antwoord: oagehuwden ontvangen ale werkloozee- ondersteumng per week van f 4.41 tot 4.90; gehuwden: van 5.63H tot 6.12X; gehuwden met drie kinderen: van 6.87 tot 7.59 X. We hebben de Shillingen en Groechen zoo goed mogelijk in Hollandsch geld omgero. kend. Kan het „kapitalistische" Nederland den toets der vergelijking met het roode Weenen doorstaan? Let wel: wjj willen niet beweren, dat de overheid fa Oostenrijk aan de werkloozen hoogere bedracen zou kunnen uitkeeren, ge zien den versohrikkeljjken werk loosheid stoe- stand, voofal fa Weenen; wjj wjjzen er alleen maar op. dat dit nu de werkloosheide- uitke^rfagen zjjn in een rood Paradjjs, waai men het toch extra goed meenen moet met de arbeiders, en vooral met de arme werk loozen, die voor een groot deel de slacht offers zjjn van de avontuurlijke economische proefneming der sociaal-demokratische Ween- sche regeering. O! De Weensche arbeiders moe.sten eens leeren inzien, wie hun verdrukkers zjjn! Niet alleen in geestelijk en moreel opzicht hebben de roode leiders de arbeidersmassa daar geknecht, niet alleen hebben zjj het volk „steenen voor brood” gegeven, zooals uit het bovenstaande wel gebleken is; zjj schrikken er bovendien niet voor terug, hun vrienden, de arbeiders, van hun armoedje nog te plunderen voor allerlei partjj-doeleinden, tot meerdere eer en glorie van de partjj, d.w.z. van de heeren-Ieiders. In „Iribunai" heeft een socialistische ar beider eens uitgerekend, hoeveel geld de partijleiding hem jaarljjks van zjjn tóch ai fOAepsr advertaaris van 3 rvgrisiedtrt regal nur f*.lX eenvoud fa haar kleeding was overdreven tot bet Quaker-achtige toe, en toch waa haar gaiibehe verechjjuiug zoo elegant ale de ba ron zich zelden herinnerde te hebtien ge zien. „Jk ben zeer bljj u hier te zien," zeide de baron, haar harteljjk de hand toeste kend, „en het verheugt mjj ook, u te kunnen mededeeien, dat ik een thuis voor u heb ge vonden, dat u uitmuntend zal Ijjken.” „O, mjjnfaeer de oaron, u is veel te goed voor men. Ik zal u nooit genoeg kunnen danken.' „Dan moet ge het ook heelemaal nisar niet doen Ik heb niets gedaan, dat mjj op iemano.- dankbaarheid recht geeft Een in vloed, die sterker ie dan mjjn eigen wil, heeft mjj tot u getrokken; en als ik doe voor u wat ik kan om al bet treurige van uw be staan weg te nemen, geef ik elechts toe aan een inuerljjken drang, waar ik machteloos tegenover si* „Ja”, zeide hjj, „ge moogt u wel verwon deren over hetgeen ik u zeg. Ik sta er zelf qyer verbaasd. Ik meet toegeven dat er iets dfeLegrjjpeljjke is in die belangstelling, die ge mjj voer uw persoon hebt ingeboezemd.” Ofschoon de baron die gansche week aan bijna niemand of niets had gedacht dan zjjn beschermelinge en wat met haar fa band stond, had hjj zichzelf toch nog afgevraagd, of daar nkt eenige heel voudige, heel ailedaagsehe drijfveer was, die internationaal vraagstuk.'* teekeneu, die er op wjjzen, dat de 8. D^.A. P. haar actie voor ontwapening gaat verleggen naar internationaal terrein. De heer De Roode, de buitenland-redac- teur van^,,Het Volk”, schrijft, dat do party voor nationale ontwapening „groote dingen niet kan doen”: Maar vervolgt D. R. de ontwape- nfagskwestie is niet fa de eereto plaats van nationalen aard; het is een internationaal vraagstuk, en wjj zjjn geroepen, ook aan de internationale oplossing onze kracht te wjjden. Wjj vinden ze stellig niet, als wij verlangen, dat de politiek van de Neder- landeche bOciaaldemokratie door onze zus terpartijen wordt aanvaard als ook voor hun land de eenig juiste. Wjj mogen ve vach ten, dat zij begrip toonen voor do beweeg redenen, dio ons bjj onze nationale politiek leiden. Maar wederkeerig inogen zjj van ons hetzelfde eischen. Zie zoo: hiermede komt de S. D. A. P. weer in het goede spoor, schrjjft „De Tjjd.” Ontwapening is een internationaal vraag stuk. De S. D. A P- heeft niet bet recht van hare zusterpartijen in het buitenland te eischen. dat zjj de nationale ontwapenings- leuze van haar ovememeu Derhalve; eenzij dige ontwapening iu Nederland zal inter nationale ontwapenig iet bevorderen. Want zelfs de sociaal-democraten durven van hnn partjjgenooten in niet' verlan gen. dat zy eventueel het voorbeeld zouden volgen. Het voornaamste argument voor nationale ontwapening „het goedo voorbeeld zal tot navolging opwekken" heeft hiermede afgedaan. Een uitvoerig bericht uit Amman meldt dat. de Wahabieten 1000 kamcelruiters en 300 gewone ruiters sterk waren. Zij vielen klefau stammen aan die een sjeik en vjjftig gezinnen- verloren. De aanvallers gingen tot een gr «ote slachting en plundering onder de weer loose bewoners van de tenten over, terwijl de weer bare mannen met bun kudden weg waren. Pangalos verdedigt zich. De Grieksche Kamer commissie, die instructie voert fa bet proces heeft den ex-dictator in kennis g< de feiten, waarvoor hjj vervolgd hem gelegenheid gegeven de stukken, waar op de dagvaarding berust, te 'bestndeeren. Gisteren is Pangalos, naar Wolff meldt, met zijn verdedigers weer voor de commissie verschenen. De generaal hield een uitvoe rige rede om zich te verdedigen, waarin hjj vooral de aanklacht trachtte te weerleggen, dat hjj het wettige landslieetuur omver ge worpen zou hebben om zjjn dictatuur in te stellen. NIEUWE LITAUSCHE NOTA AAN POLEN. Het herstel van normale betrekkin gen niet het kernpunt der onder- handelingen. H< t officieuze Litausehe blad Aidas bevat den inhoud van de Litausehe antwoordnota aan Polen, die aan het eind van deze week verzonden zal worden Het blad zegt, dat de nota in hoffelijke bewoordingen is gevat, maar toch antwoord geeft op de scherpe Poolsche vragen. Er wordt op gewezen, dat Zaleski geen ant woord heeft gegeven op de Litausehe op- merikngen over het niet vervullen van de Poolsche belofte in Genève betreffende de Poolsche scholen fa het gebied van Wilna en het ontbinden van de emigrantenorgani saties. De Litausehe regeering staat, in tegen stelling tot de opvatting van Zaleski, niet op 6et standpunt, da na de overeenkomst van Genève het herstel van de normale ba^ trekkingen tusschen beide tarnden bet kern punt van de onderhandelfagen moet vonnea. Ze herhaalt bet voorstel uit haar eerste no ta. dat de Volkenbond in deze bemiddelend zal optreden. De Italiaanscbe Raad voor vaart is in zijn rapport over van den fa Ida aan de Braziliaansche kust tnt de conclusie gekomen, dat de ramp, te wjjten is aan het het breken van de linker schroef, wat ten gevolge had, dat een der water dichte schotten niet behoorlijk gesloten kon worden. Het mechanisme van dit schot was echter zoo verouderd en slecht nagezien, dat het ook zonder het breken van den schroef niet in den vastgestelden tjjd bad Reuter meldt uit New York, dat volgens- de New Yorl< Times de vloot-coinmissie uit de Kamer van Afgevaardigden geneigd is om flink te snoeien in het program voor viool bouw. 't welk was voorgesteld door den mi nister Wilbur. Het is waarschijnlijk aldus de N. Y. Times dat slechts gebouwd zul len worden: vijftien kruisers van 10.000 ton elk. ëén transportvliegtuig en mogelijk 21 duikboolen. De kosten worden fa totaal op 369.000.000 dollar geraamd, inplaats van do 740.000.000 dollar die het program van Wil bur zou kosten. De commissie wenscht dat de te bouwen schejien in vier jaar zullen zijn voltooid. DE INVAL DER WAHABIETEN IN TRANSJORDANÏë. De Wahabieten richten een slachting onder weerloozen aan. Een nader officieel bericht uit Jerusalem meldt: De aanval werd op 250 K.M. vau/de grens van Transjordanië gedaan en heeft do rust van dit gewest niet gestoord. hem zoo buitengewoon deed handelen. Hij had zich met algtvraagd, of het nog wel binnen de grenzen der mogelijkheid fa, da» een man vcor fat eerst op 50-jarigen leeftijd het slachtoffer wordt van dit koorts, welke „liefde" woidt genoemd. Hij aanschouwde de schoonheid van dat meisjesgelaat met de bewondering, die eenieder gevoelt voor al wat de volmaking der schoonheid nabij fa met de zuivert, kalme, eerbiedige voldoe ning van den kunstenaar en hjj verwacht te allerminst, dat de dag niet meer verre was, waarop hij die lieve verschijning zou aanschouwen met andere gevoelefts, met een diepere ontroering. „Ga met mjj mede naar mijn eetsalon, mfas Wilford” zeide hjj, „ik verwachtte u van daag ik heb mjj geheel op uw komst fage- richt Ge zult wel hongerig zjjn van uw reis en daar ik nog niet heb koffie gedron ken, hoop ik. dU ge met mjj aan mjjn lunch alle eer zult aandoon." Honoria zeide, gaarne van dit aanbod ge bruik te zullen maken. Haar gedrag was be scheiden en beminnelijk tegenover haar wel doener meer als dat van een dochter dan van iemand, die van een ander afhankelijk fa. Zjj maakte in alle opzichten den indruk van beschaafd te zjjn, zoodat de baron zich in het minst niet beangst maake, haar tn een aristocratische omgeving te plaatsen, ’t Spreekt vanzelf, dat zjj nu en dan wel eens een kleine fout tegen de wellevendheid beging, daar Laar manieren jaren lang on- onder den invloed van de ruwe zeden en de ruwe gewoonten van de onderste lagen det maatschappij hadden gestaan; maar bet bleek toch, dat een zorgvuldige opvoeding vaste grondslagen had gelegd en de baron ontzeide zich volstrekt niet het recht, om haar schertsenderwijze, en zonder haar fijn gevoel fa het minst te kwetsen, op sommige geringe onvolaiaaktheden opmerkzaam to maken, wat hjj echter slechts zeer zelden noodig oordeelde. Zij nam dergeljjke vin gerwijzingen dankbaar aan, en lette nauw- keurig op de manieren van «Ir Oswald, dio midden fa de wereldstad niet zon hebben besloot haar, expres met het oop - --,A“* nog eenige dagen bij zich te hou- ren« baar naar haar nieuwe omgeving brengen. Aan tafel plaatste de baron zich tegen over zjjn gast en zorgde zelf, dat zjj van al les werd voorzien. Hy schonk haar zeldza- men ouden wjjn, hy bediende haar van de meest uiieeochte epiiren: maar zii at wei nig en dronk in t geheel niet; klaarblijke lijk was zy aan het nieuwe van haar toe stand nog te weinig gewend. Gedurende dien eersten maaltijd sprak zjj weinig; de baron vroeg haar niets meer, maar babbel de op onderhoudende wjjze, of zjj elkander reeds lang kenden. Hjj verklaarde haar de waarde van sommige kostbare beelden en schilderijen, en was zeer verheugd te bemer ken, dat haar gevoel voor schoone kunst Shilling; vallen moet men de L. S.) 42 Shilling; a jmblikeinschen „Sch 21. „Neen," antwoorde do baron, „oen een verre bloedv-rwante, een achternicht” Als hij niet met z(jn rug naar het venster had ge staan, hadden de dames op dat oogenblik een blosje van verlegenheid op zjjn gelaat gezien. Nog nooit had hij zulk een infame leugen verkocht. Hq vond bet beter de ware toedracht der zaak niemand te vertellen. „Zq zullen uit baar mond nooit achter het geheim komen," dacht bQ, „en als zij haar iota vragen, zal zjj zelf wel weten hoe haar nieuwsgierigheid op een schadelooze wjjze te voldoen- Op den laateten dag vau deze week vol «notie'» werd miss Honoria Milford in het deftige huis fa Arlmgtonetreet aangediend. ifjr >H het vuur, hi, doch was niet in staat een t.J pagina te lezen Eindelijk werd de deur opend en diende de meid mis« Milford Toen zq bfanentrad. stond de baron zag een elegante jonge dame, die hem een i Zij was zeer eenvoudig gekleed in grjjs meri- n>>« en e“n zwart manteltje, en meteen cas toren hced zonder veeren of bloemen. Do

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1928 | | pagina 1