f
Onder rood schrikbewind.
„ONS BLAD"
-
Het lot der arbeiders.
Hebben zij het nu beter?
Verspreide Berichten,
'Vl
FEUILLETON.
Gestrafte misdaad
40 GIRO ALKMAAR 104863 Donderdag S3 Februari 1928 giro alkmaar i»4M3 93e Janrg;
EAip
Abonnementsprijs i
Aan slis abonnê’e wordt op aanvrage g&tlc een poll* verstrekt, welke hen verxekerttegen ongevallen tot een bedrag van t3000.
BureauHOF 6, ALKMAAR - Telefoon
Advertentieprijs t
fcgsl fO.TSvöcedë same pagina:-voer dsovsf
Rubriek M Vraag sa sanboJ" bg vocrwtbrtr
f76O.-> f 250.—, ri25f50.—f4G.—
UIT DE PERS.
De S. D. A. P. en de
Ontwapening.
HET PROCES TEGEN PANGALOS.
BUITENLAND.
DE A.MERIKAANSCHE OORLOGSVLOOT.
r*-
H?
L. 8.
XII.
Nederlandscho
i
kunnen gesloten' worden.
socialisten
em> - volko-
nwRe enorme
.bourgeoisie”,
•tin in Woo-
j de prezen
voor zgn prachtige villa aan den eigenaar te
betalen heeft.
stoel bl
hand,
aan
ver
niet
een-
•■M
J
Neenl De roode leiders in Weenen hebben
geen medelijden met de arbeiders, noch met
de werkloozen, noch met de armen.
Zij hebben alleen maar medelijden met
zichzelf.
Hoezeer zjj ook in weelde baden!
Sif xat I® zqn boekerij, in een leun-
itj had een boek in de
enkele
ge-
aan.
op en
met
innemende schroomvalligheid naderde.'
DE RAMP VAN DE „S 4”
De verantwoordelijkheid.
Het Hof van onderzoek der Amerikaansch*
marine heeft i. ake de aanvaring op 17 Jar
nuari tusschen den torpedojager „Paulding"
en den onderzeeër ,3 4” beide commandan
ten aansprakelijk gesteld. Voorts heeft het
geadviseerd om schout-bij-nacht Brumby ta
ontheffen van het bevel over den dienst der
onderzeeën, wegens onoordeelkundig optre
den bij het-reddingswerk.
1
DE RAMP VAN DE PR1NC1PESSA
MAFALDA.
De oorzaak,
de Scheep*
de oorzaken
ondergang van de Principessa Ma-
-1T»«x I— aa zïa
•tij moest ik uitgeven
|e vereeniging „Einder
ee oudersvereenigingen
|jn abonnement op do
gewetensvol huisvader ben ik gewoon
van ieder jaar een kleina
te maken, die, laat zjj dan ook heel
zijn, in ieder geval zeer nauwkeu-
oog hierop,
>uden, al vo
te
„Ik werk Vw
smidsknecht; ik b*a gehi
twee kinderen; ik verdien
NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD
s-'s-LuV
verwaïfat Dat deftige buis, omgeven door
oude, statige beuken, die het afsloten van
het rumoer der buitenwereld, die prachtige
lanen, die vrije grasperken; en binnenshui*
die weelderig gemeubileerde vertrekken, die
nette slaapkamertjes, die zelfs nog In dit
kille jaargetijde vol bloemengeuren waren,
dat alles mqet reeds aanlokkelijk hebben
toegeschenen aan degenen, die aan rijkdom
en overvloed gewoon zijn Maar wat moet
het dan zijn geweest voor die arme zwerf
ster, voor die straatzangeres zonder
vrienden, die voor nauwljjks een week ver
heugd was als een leege schuur haar al*
slaapplaats werd aangewezen, en die, aoo
zelfs die weldaad haar werd geweigerd, ge
noodzaakt was, weer of geen weer, onder
den blooten hemel te overnachten?
(Wordt vervolgd).
per week; deze loonen stijgen echter, fa
verband met de branche, tot 1.20 Shilling
(d. i. pl.m. 42 cent) per uur 18.90 per
week; de metselaars worden beter betaald,
de kleermakers echter weer slechter.
Hulparbeiderg (opperlieden, enz.) boven de
22 jaar hebben in doorsnee een uurloon van
75 Groschen (d. i. pl.m. 26 cent) 11.70
per week; jongere krachten hebben echter,
in verband met den leeftijd, nog lagere loo
nen, vanaf 48 Groschen (d. i. pijn. 17 cent)
per uur f 7.65 per week.
Een vaste regel bestaat er echter niet: de
©ogenblikkelijke toestanden en verhoudingen
zjjn over 't algemeen doorslaggevend.
Het leven is in Weenen voor de arbeiders
dus „geen bier met suiker”.
niet rijk inkomen „aftapt".
,Jk werk”, zoo schrijft deze arbeider, „als
smidsknecht; ik ben gehuwd en vader van
twee kinderen; ik verdien fa de week d.w.z.
in 48 werkuren, 58.76 Shilling (1 Shilling is
pl.m. 35 cent); dat beteekent, na aftrek
van de wettelijke feestdagen, een totaal-loon
van 2709.84 Shilling (is dus ongeveer 950.-)
per
Maar iets positiefs willen wjj er toch van
vertellen:
geschoolde arbeidskrachten hebben op nor
malen leeftijd een minimumloon van 85 Gro
schen (d.i. pl.m. 30 cent) per uur 1.3.50
b(j den aanv;
balans op
eenvoudig
rig en juist is.
Mjjn totaakinkomeu aan arbeidsloon be
droeg fa het afgeloopen jaar 2709.84 Shilling
(pl.m. 950.—).
Voor de vakvereeniging (metaalarbeiders*
bond) werd ingehouden van mijn loon 62.40
Shilling; voor de p
10.20 Shilling; voor
freunde” en voor V
12 Shilling; voor i
„Arbeiterzeitung” (ILwect wel: fa vele gc-
•oode krant lezen!
hjjdrage voor den re-
ibund” 5 Shilling; ah
bijdrage voor de Engelsche mijnwerkers 2
Shilling; voor de versiering van het huis fa
verband met de viering van 1 Mei en 12 No
vember: 4 Shilling.
Alzoo: voor partij en vakvereeniging t<-za
men in totaal een bedrag van 136.60 Shilling
(in HoUandsch geld) ongeveer f 47.80.
Zonder hierbij nog te rekenen de verplichte
contributies voor ziekenkas, voor ongevallen
verzekering, voor werkloozenfonds, vooi
arbeidskamer, voor bedryfsraad. voor begra
fenisfonds. enz. fa totaal tot een bedrag
van.... 254.71 Shilling (in Hollandsch
geld) nog eens ongeveer 90.
Het moge tot op zekere hoogte mooi zijn,
dat de Weensche «OcjaHstische arbeiders zoo
veel óver hebben(?) voor hun politieke partij
en voor hun vak-organisatie, alsook voor hun
sociale verzekeringen, het feit, dat een
rood arbeider zich publiek beklaagt over de
afzeUere-praktiiken van zjjn roode leiders Is
toch wel zeer frappant.
En bet is kenmerkend voor de hardvoch
tigheid der roode leiders, die niets ontzien fa
hun streven om dank zij een goed gevulde
kas het heft in handen te kunnen houden.
De arbeiders, met hun veelal lage loonen,
moeten „bloeden” om den „heeren” hun
machtspositie te verzekeren.
Ziedaar de liefde van den rooden leider
voor het al dan niet roode ..proletariaat”!
J «kt de
Pangalos,
gesteld van
wordt en
Mas iwaat—l voor Alkmaar, •••«asst X
Voos Mm Alkmaar fX85
Me» GaOfamrecrd Zondagsblad f 0-60 hooger
die steeds gouden bergen>belov<
men heer en meester zjjn en zi
sommen opeiseben van de „I
daar moeten de arbeiders wel in een Dorado
leven t
Dat zou men zoo zeggen, ja! maar 't Is
heel curieus, dat de enthousiaste redaeteui
van „Het Volk”, de roode Weensrhe specia
list, fa zjjn vele artikelen van deze allerbe
langrijkste kwestie niet, of hoegenaamd niet,
gewaagd heeft.
Er valt ook werkelijk niet veel opwekkends
van te vertellen; en telkens, als wy fa
onze conferenties met katholieke leiders de
vraag stelden, welke ons op de lippen brand
de: „hebben de arbeiders en de armen het in
Weenen nu zooveel heter dan elders, waar
„kapitalistisch” geregeerd wordt”, dan luidde
stereotiep het antwoord:
„aber neinl” De socialisten hebben wel
belóAfd, maar gegèven allerminst; zelfs als
men rekening houdt met de algemeene ar
moede en ellende van de zwakke broeders en
zustere fa Europa, dan is bet hier nog wel
extra slecht!
We zjjn er eens wat dieper op ingegaan
dan de redacteur van „Het Volk”; we heb
ben oils laten inlichten omtrent de nood zake-
l$ke levenskosten voor een arbeidersgezin,
omtrent gebruikelijke arbeidaloonen en uit-
keerfagen bjj werkloosheid.
En als we hieronder fa bet kort onze be
vindingen weergeven, dan moet de Nede*-
landsche arbeider, die „zueht onder bet sla
venjuk van het kapitalisme" en de „zegenin
gen van een rood bewind” niet mag deelen,
voor zichzelf maar eens uitmaken, of hjj van
uit het „kapitalistische” Nederland gaarne
naar de roode heilstad Weenen zou worden
overgeplaatst.
Hoeveel heeft een arbeidersgez
nen per week noodig om, gezien
van levensmiddelen, enz., behoorljjk te kun
nen rondkomen?
Antwoord:
de levapskoeten-fa-doorsnee voor een ar
beidersgezin, bestaande uit man, vrouw en
twee kinderen, komen per week op ongeveer
90 Shilling (dat is ongeveer 31,50).
Dat klopt vrjjwel met den indruk, welken
wjj bij onze vaak herhaalde bezoeken aan
Weenen hebben opgedaan: het leven is er
niet goedkoop!
Ook niet fa vergelijking met Holland.
Nn rijst de vraag:
welke loonen worden er dan verdiend?
Het is natuurlijk heel moeilyk om niet
te zeggen: ónmogelijk van de loonschalen
fa Weenen een volledig beeld te gr ven; naai
gelang van de conjunctuur zjjn deloonen-fa-
aoorsnee er buitengewoon verschillend.
Veel erger dan fa menigen „kapitalisti-
schen” staat
Vraag en aanbod geven veelal de beslis
sing.
Op ieder ander gebied, waar de socialisti
sche regeerders de gelegenheid zouden heb
ben, hun zwa]0ce broeders en zusters tege
moet te komen, gaat het evenzoo.
Om een enkel voorbeeld te noemen:
de armen, die fa Weenen dakloos zijn,
vinden in hot roode gemeentebestuur hun
•rgsten uitbuiter.
Ondanks de „voorbeeldlooze” wuningbouw-
politiek van het gemeentebestuur bestaat er in
Weenen een welhaast grenzenlooze dakloo-
zen-ellende.
De ongelukkigen vaak heele gezinnen
slapen 's nachts op pleinen en straten en
in parken.
Een gedeelte van deze arme menschen kan
slechts onderdak vinden fa'het ..Asy] voor
onbehuisden” van de-gemeente Weenen;
en wie zoo gelukkig is, van zoo’n slaapgele
genheid te mogen profiteeren, die moet
ófwel zekere werkzaamheden verrichten
zonder betaling,
ófwel een „hotel-rekening” voldoen, vol
gens vastgestelden prjjs:
voor een bed, een haak om z'n goed op te
hangen, en 's morgens een bord „vaatwater-
soep” moet betaald worden 1.12 Shilling
pl.m. 0.40.
De arme onbehuisde moet fa Weenen aan
het rijke gemeentebestuur dus evenveel huui
per nacht betalen als menig bankdirecteui
even warm was als bet zjjne, en dat zjj fa
ontwikkeling betrekkcljjk hoog stond. „Het
is een wonderlijk wezen,” dacht bjj, „een
kostbare parel, in den modder gevonden.”
Nadat Honoria Milford aldus eenige zeer
aangename dagen in het huis van baar wel
doener had gesleten, bracht sir Oswald zelf
baar naar het pensionaat der dames Beau
mont, dr.t „beukenlust” was gedoopt. Vroe
ger was t het buitenverblijf van een rjjk
edelman geweest; de tuinen en het park,
dat er bjj hoorde, waren zoo uitgestrekt «n
zoo heerljjk schoon aangelegd als men dat
Maar niet ieder arbeider in Weenen is zoo
gelukkig, werk te kunnen krjjgenl
We hebben er alreeds een boekje van open
gedaan.
Dank zjj het roode wanbeleid is de werk
loosheid er enorm groot, en op 31 Januari
van dit jaar waren niet minder dan 89.247
arbeiders aangewezen op steunuitkeering!
't Is fa Weenen een groot geluk, als je
werk krjjgt.als je rood bent
Nu zal men vragen:
maar wat krjjgen die geliefde werkloos»
arbeiuers dan wel al* ondersteuning in de
roode heilstad?
Zie hieronder het nuchter antwoord:
oagehuwden ontvangen ale werkloozee-
ondersteumng per week van f 4.41 tot 4.90;
gehuwden: van 5.63H tot 6.12X;
gehuwden met drie kinderen: van 6.87
tot 7.59 X.
We hebben de Shillingen en Groechen zoo
goed mogelijk in Hollandsch geld omgero.
kend.
Kan het „kapitalistische" Nederland den
toets der vergelijking met het roode Weenen
doorstaan?
Let wel: wjj willen niet beweren, dat de
overheid fa Oostenrijk aan de werkloozen
hoogere bedracen zou kunnen uitkeeren, ge
zien den versohrikkeljjken werk loosheid stoe-
stand, voofal fa Weenen; wjj wjjzen er
alleen maar op. dat dit nu de werkloosheide-
uitke^rfagen zjjn in een rood Paradjjs, waai
men het toch extra goed meenen moet met
de arbeiders, en vooral met de arme werk
loozen, die voor een groot deel de slacht
offers zjjn van de avontuurlijke economische
proefneming der sociaal-demokratische Ween-
sche regeering.
O! De Weensche arbeiders moe.sten eens
leeren inzien, wie hun verdrukkers zjjn!
Niet alleen in geestelijk en moreel opzicht
hebben de roode leiders de arbeidersmassa
daar geknecht, niet alleen hebben zjj het
volk „steenen voor brood” gegeven, zooals
uit het bovenstaande wel gebleken is; zjj
schrikken er bovendien niet voor terug, hun
vrienden, de arbeiders, van hun armoedje nog
te plunderen voor allerlei partjj-doeleinden,
tot meerdere eer en glorie van de partjj,
d.w.z. van de heeren-Ieiders.
In „Iribunai" heeft een socialistische ar
beider eens uitgerekend, hoeveel geld de
partijleiding hem jaarljjks van zjjn tóch ai
fOAepsr advertaaris van 3 rvgrisiedtrt regal nur f*.lX
eenvoud fa haar kleeding was overdreven
tot bet Quaker-achtige toe, en toch waa haar
gaiibehe verechjjuiug zoo elegant ale de ba
ron zich zelden herinnerde te hebtien ge
zien.
„Jk ben zeer bljj u hier te zien," zeide
de baron, haar harteljjk de hand toeste
kend, „en het verheugt mjj ook, u te kunnen
mededeeien, dat ik een thuis voor u heb ge
vonden, dat u uitmuntend zal Ijjken.”
„O, mjjnfaeer de oaron, u is veel te goed
voor men. Ik zal u nooit genoeg kunnen
danken.'
„Dan moet ge het ook heelemaal nisar
niet doen Ik heb niets gedaan, dat mjj op
iemano.- dankbaarheid recht geeft Een in
vloed, die sterker ie dan mjjn eigen wil,
heeft mjj tot u getrokken; en als ik doe voor
u wat ik kan om al bet treurige van uw be
staan weg te nemen, geef ik elechts toe aan
een inuerljjken drang, waar ik machteloos
tegenover si*
„Ja”, zeide hjj, „ge moogt u wel verwon
deren over hetgeen ik u zeg. Ik sta er zelf
qyer verbaasd. Ik meet toegeven dat er iets
dfeLegrjjpeljjke is in die belangstelling, die
ge mjj voer uw persoon hebt ingeboezemd.”
Ofschoon de baron die gansche week aan
bijna niemand of niets had gedacht dan
zjjn beschermelinge en wat met haar fa
band stond, had hjj zichzelf toch nog
afgevraagd, of daar nkt eenige heel
voudige, heel ailedaagsehe drijfveer was, die
internationaal vraagstuk.'*
teekeneu, die er op wjjzen, dat de
8. D^.A. P. haar actie voor ontwapening
gaat verleggen naar internationaal terrein.
De heer De Roode, de buitenland-redac-
teur van^,,Het Volk”, schrijft, dat do party
voor nationale ontwapening „groote dingen
niet kan doen”:
Maar vervolgt D. R. de ontwape-
nfagskwestie is niet fa de eereto plaats van
nationalen aard; het is een internationaal
vraagstuk, en wjj zjjn geroepen, ook aan
de internationale oplossing onze kracht te
wjjden. Wjj vinden ze stellig niet, als wij
verlangen, dat de politiek van de Neder-
landeche bOciaaldemokratie door onze zus
terpartijen wordt aanvaard als ook voor hun
land de eenig juiste. Wjj mogen ve vach
ten, dat zij begrip toonen voor do beweeg
redenen, dio ons bjj onze nationale politiek
leiden. Maar wederkeerig inogen zjj van ons
hetzelfde eischen.
Zie zoo: hiermede komt de S. D. A. P.
weer in het goede spoor, schrjjft „De Tjjd.”
Ontwapening is een internationaal vraag
stuk. De S. D. A P- heeft niet bet recht van
hare zusterpartijen in het buitenland te
eischen. dat zjj de nationale ontwapenings-
leuze van haar ovememeu Derhalve; eenzij
dige ontwapening iu Nederland zal inter
nationale ontwapenig iet bevorderen. Want
zelfs de sociaal-democraten durven van hnn
partjjgenooten in niet' verlan
gen. dat zy eventueel het
voorbeeld zouden volgen.
Het voornaamste argument voor nationale
ontwapening „het goedo voorbeeld zal
tot navolging opwekken" heeft hiermede
afgedaan.
Een uitvoerig bericht uit Amman meldt dat.
de Wahabieten 1000 kamcelruiters en 300
gewone ruiters sterk waren. Zij vielen klefau
stammen aan die een sjeik en vjjftig gezinnen-
verloren. De aanvallers gingen tot een gr «ote
slachting en plundering onder de weer loose
bewoners van de tenten over, terwijl de weer
bare mannen met bun kudden weg waren.
Pangalos verdedigt zich.
De Grieksche Kamer commissie, die
instructie voert fa bet proces
heeft den ex-dictator in kennis g<
de feiten, waarvoor hjj vervolgd
hem gelegenheid gegeven de stukken, waar
op de dagvaarding berust, te 'bestndeeren.
Gisteren is Pangalos, naar Wolff meldt, met
zijn verdedigers weer voor de commissie
verschenen. De generaal hield een uitvoe
rige rede om zich te verdedigen, waarin hjj
vooral de aanklacht trachtte te weerleggen,
dat hjj het wettige landslieetuur omver ge
worpen zou hebben om zjjn dictatuur in te
stellen.
NIEUWE LITAUSCHE NOTA AAN
POLEN.
Het herstel van normale betrekkin
gen niet het kernpunt der onder-
handelingen.
H< t officieuze Litausehe blad Aidas bevat
den inhoud van de Litausehe antwoordnota
aan Polen, die aan het eind van deze week
verzonden zal worden
Het blad zegt, dat de nota in hoffelijke
bewoordingen is gevat, maar toch antwoord
geeft op de scherpe Poolsche vragen. Er
wordt op gewezen, dat Zaleski geen ant
woord heeft gegeven op de Litausehe op-
merikngen over het niet vervullen van de
Poolsche belofte in Genève betreffende de
Poolsche scholen fa het gebied van Wilna
en het ontbinden van de emigrantenorgani
saties.
De Litausehe regeering staat, in tegen
stelling tot de opvatting van Zaleski, niet
op 6et standpunt, da na de overeenkomst
van Genève het herstel van de normale ba^
trekkingen tusschen beide tarnden bet kern
punt van de onderhandelfagen moet vonnea.
Ze herhaalt bet voorstel uit haar eerste no
ta. dat de Volkenbond in deze bemiddelend
zal optreden.
De Italiaanscbe Raad voor
vaart is in zijn rapport over
van den
fa Ida aan de Braziliaansche kust tnt de
conclusie gekomen, dat de ramp, te wjjten
is aan het het breken van de linker schroef,
wat ten gevolge had, dat een der water
dichte schotten niet behoorlijk gesloten kon
worden. Het mechanisme van dit schot was
echter zoo verouderd en slecht nagezien,
dat het ook zonder het breken van den
schroef niet in den vastgestelden tjjd bad
Reuter meldt uit New York, dat volgens-
de New Yorl< Times de vloot-coinmissie uit
de Kamer van Afgevaardigden geneigd is om
flink te snoeien in het program voor viool
bouw. 't welk was voorgesteld door den mi
nister Wilbur. Het is waarschijnlijk aldus
de N. Y. Times dat slechts gebouwd zul
len worden: vijftien kruisers van 10.000 ton
elk. ëén transportvliegtuig en mogelijk 21
duikboolen. De kosten worden fa totaal op
369.000.000 dollar geraamd, inplaats van do
740.000.000 dollar die het program van Wil
bur zou kosten.
De commissie wenscht dat de te bouwen
schejien in vier jaar zullen zijn voltooid.
DE INVAL DER WAHABIETEN IN
TRANSJORDANÏë.
De Wahabieten richten een slachting
onder weerloozen aan.
Een nader officieel bericht uit Jerusalem
meldt:
De aanval werd op 250 K.M. vau/de grens
van Transjordanië gedaan en heeft do rust
van dit gewest niet gestoord.
hem zoo buitengewoon deed handelen. Hij
had zich met algtvraagd, of het nog wel
binnen de grenzen der mogelijkheid fa, da»
een man vcor fat eerst op 50-jarigen leeftijd
het slachtoffer wordt van dit koorts, welke
„liefde" woidt genoemd. Hij aanschouwde
de schoonheid van dat meisjesgelaat met de
bewondering, die eenieder gevoelt voor al
wat de volmaking der schoonheid nabij fa
met de zuivert, kalme, eerbiedige voldoe
ning van den kunstenaar en hjj verwacht
te allerminst, dat de dag niet meer verre
was, waarop hij die lieve verschijning zou
aanschouwen met andere gevoelefts, met een
diepere ontroering.
„Ga met mjj mede naar mijn eetsalon,
mfas Wilford” zeide hjj, „ik verwachtte u van
daag ik heb mjj geheel op uw komst fage-
richt Ge zult wel hongerig zjjn van uw
reis en daar ik nog niet heb koffie gedron
ken, hoop ik. dU ge met mjj aan mjjn lunch
alle eer zult aandoon."
Honoria zeide, gaarne van dit aanbod ge
bruik te zullen maken. Haar gedrag was be
scheiden en beminnelijk tegenover haar wel
doener meer als dat van een dochter dan
van iemand, die van een ander afhankelijk
fa. Zjj maakte in alle opzichten den indruk
van beschaafd te zjjn, zoodat de baron zich
in het minst niet beangst maake, haar tn een
aristocratische omgeving te plaatsen,
’t Spreekt vanzelf, dat zjj nu en dan wel
eens een kleine fout tegen de wellevendheid
beging, daar Laar manieren jaren lang on-
onder den invloed van de ruwe zeden en de
ruwe gewoonten van de onderste lagen det
maatschappij hadden gestaan; maar bet
bleek toch, dat een zorgvuldige opvoeding
vaste grondslagen had gelegd en de baron
ontzeide zich volstrekt niet het recht, om
haar schertsenderwijze, en zonder haar fijn
gevoel fa het minst te kwetsen, op sommige
geringe onvolaiaaktheden opmerkzaam to
maken, wat hjj echter slechts zeer zelden
noodig oordeelde. Zij nam dergeljjke vin
gerwijzingen dankbaar aan, en lette nauw-
keurig op de manieren van «Ir Oswald, dio midden fa de wereldstad niet zon hebben
besloot haar, expres met het oop - --,A“*
nog eenige dagen bij zich te hou-
ren« baar naar haar nieuwe omgeving
brengen.
Aan tafel plaatste de baron zich tegen
over zjjn gast en zorgde zelf, dat zjj van al
les werd voorzien. Hy schonk haar zeldza-
men ouden wjjn, hy bediende haar van de
meest uiieeochte epiiren: maar zii at wei
nig en dronk in t geheel niet; klaarblijke
lijk was zy aan het nieuwe van haar toe
stand nog te weinig gewend. Gedurende
dien eersten maaltijd sprak zjj weinig; de
baron vroeg haar niets meer, maar babbel
de op onderhoudende wjjze, of zjj elkander
reeds lang kenden. Hjj verklaarde haar de
waarde van sommige kostbare beelden en
schilderijen, en was zeer verheugd te bemer
ken, dat haar gevoel voor schoone kunst
Shilling;
vallen moet men de
L. S.) 42 Shilling; a
jmblikeinschen „Sch
21.
„Neen," antwoorde do baron, „oen een
verre bloedv-rwante, een achternicht” Als
hij niet met z(jn rug naar het venster had ge
staan, hadden de dames op dat oogenblik
een blosje van verlegenheid op zjjn gelaat
gezien. Nog nooit had hij zulk een infame
leugen verkocht. Hq vond bet beter de ware
toedracht der zaak niemand te vertellen.
„Zq zullen uit baar mond nooit achter het
geheim komen," dacht bQ, „en als zij haar
iota vragen, zal zjj zelf wel weten hoe haar
nieuwsgierigheid op een schadelooze wjjze
te voldoen-
Op den laateten dag vau deze week vol
«notie'» werd miss Honoria Milford in het
deftige huis fa Arlmgtonetreet aangediend.
ifjr
>H het vuur, hi,
doch was niet in staat een t.J
pagina te lezen Eindelijk werd de deur
opend en diende de meid mis« Milford
Toen zq bfanentrad. stond de baron
zag een elegante jonge dame, die hem
een i
Zij was zeer eenvoudig gekleed in grjjs meri-
n>>« en e“n zwart manteltje, en meteen cas
toren hced zonder veeren of bloemen. Do