Onder rood schrikbewind Stoomerii en Ververij s. KRO» „ONS BLAD’* van Alkmaar. Hoe kon het in katholiek Weenen zoover komen. Langestraat 91 De Katholieke Pers. xm. BUITENLAND. feuille ton. Gestrafte misdaad. 4* WINKEL Abonnementsprijs i Bureau: HOF 6, ALKMAAR - Telefoon Aan alia abonné’o wordt op aanvrage gratis een polls verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 3000.f 750.f 250.f 125. en o HET ROODE LCGER JUNLIMC L. S. al HOOFDSTUK V. 22. (Wordt vervólgdQl ■rS aan do hierboven genoemde per il* niet te veel waarde hechten; hier van laiuiechen Katholieken «trekken! NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD Kwartaal voor Alkmaar. a s Voor buitea Alkmaar. Mat GelDwatrecrd Zondagsblad Van I5 regefe f !J5 elk* regel meer t 9JS. R*W»rm regel f 0.75 voor de eerste p» na; voor de ovi Rubriek „Vraag ea aanbod** bij vooruitbetaling per piaszaiwg fOhO per advertentie van 5 regels; iedere regel meer lkl£ f50.—,140.— notniscb zwakkeren. Zooals inmiddels gebleken wat in de roo de burcht: Weenen! De Katholieken van Weenen zijn deerlijk bedrogen, alweer voor een groot deel door de schuld van de Katholieken telf. Immers: zjj verzuimden in bun zelfge noegzaamheid en zelfverzekerdheid zictf' een eigen katholieke pers te stichten, welke- tegen de socialistische en „neutrale” pers zou kunnen optornen, en de Katholieken op de hoogte zou kunnen stellen van wat hun allerhoogste belang is. „STAAT VAN BELEG” TE CHICAGO. Huizen van autoriteiten verdedigd. Uit vrees voui steeds nieuwe buiuaamda- geu hebben de stadsauluriteiten van Chicage een soort slaat vgu beleg atgekuudigd, krachtens welken drnhundiid man gewapen de pollUe de woningen bewaken vau burge meester lbompsou, van prucureur-geueraal Crowe, bouldcouimiseaih- van politie Hug hes en andere vooi aanstaande persoonlek - beden. Een speciale afdeehug politie, bewapend met uiacuiuegeweren, maakt jacht op de on- geweuschte elementen en op verdachte per sonen. UIT HET 00STENRMKSCHE PARLEMENT. De socialistische actie tegen den Weensehen h~nfrfrnminto*sr1i van polttie. Bij de behandeling van de OoetenrQkeeh* begrooting van btritentendaebe zaken heeft de Tyroolsche afgevaardigde dr. KolK, in den Nationalen Raad een rede gehouden over den toestand van de Duitache onderda nen in Zuid-Tyrol, waarop een algemeens sympathieke betuiging van bet geheels Huis is gevolgd. Verder verklaarde dr. Seitz uit naam van de geheele sociaal democratische partfj, dat de Weensche boofdcommiesaris van poütis, Schober het vertrouwen mist van de over groots meerderheid van de Weensche bevol king. 1 Begin nu reeds Uw SCHOON* MAARGOEDEREN toe te zenden. achouwd voor den katholieken godsdienst en voor de Katholieken; aan de heiligste goe deren der Katholieken zou men nooit ra ken, en de Katholieken als zoodanig zou men geen leed doen. Deze voortdurend aangekweekte veron derstelling heeft Je goede Katholieken deer lik bedrogen: zij luisterden naar het zoete gefluit van den vogelaar, en zonder 't zelf te weten verstrekten de gelederen van bun ergste vijanden. Totdat zij toen bet ^onherroepelijk te laat was tot het besef kwamen, dat zij be drogen waren, en dat de sociaal-demokra ten nog wel andere beginselen voorstonden Woenen heeft steeds de katholieke stad gs- heeten. Eu WA Reginald Everaleigh was een jouge man van zeer aangenaam, innemend uiterlgk, hoogst beschaafd van manieren, een onder houdend caueeur; iemand, van wien reeds bjj de «eiste kennismaking, een onweer staanbare bekoring uitging. Maar hij was niet rijk voorzien van die machtige geestes gaven, die een man vaji nature ten goede of ten kwade doen uitmunten, Hg was zwak en weilelaohtig en wispelturig, voor alle in vloeden vatbaar, werd nu eens door een vleugje berouw, liefde of edelmoedigheid zwakjes bewogen, om zich de volgende mi nuut weder met hart en ziel aan zijn eigen zelfzuchtigheid te geven en slechts naar eigen genoegen te zoeken. Iedere vriend, die intellectueel hooger stond dan hij, was in staat hem te leiden waarheen hjj wilde, en zulk een vriend bezat hjj in den persoon van Victor Carrington, een jongen dokter, die, wat maatshsppeljjke positie betreft, ver be neden Reginald Eversieigh stond, maar die in talent en tact beslist de meerdere was van den jongen edelman. Victor Carrington was een jongmensch, slank van gestalte en ele gant van voorkomen, met een bleek, fijn be sneden gelaat en zeer zwarte oogen. Zjjn uiterlijk verried zjjn half Fransche afkomst wel klonk zijn naam Eugelsch, maar zijn moeder waa een Bretonscbe. Deze woonde thans met hem alleen, daar zijn vader reed* wat> zilts Zoo sier*., uzi euaeieu, mulat ZIJ hem twee- ut driemaal liauilen ontmoet, aan Reginald's uiuioodigmgen geen gehoor meer gaven. vent is mg te glad," zeide een van zijn collega s „en die bgzunder gladde lui zgn doorgaans gioute schurken ook. Ik heb achting voor een man, die ui bepaalde op zichten slim, en in bepaalde vakken be kwaam is, voor een geleerd dokter, een uit muntend advocaat, «en moedig soldaat; maar dat heer waar jjj zoo mee wegloopt, en die alles beter dan een ander weet, is van alle markten thuis, die moet uoodzakeljjk een ploert zgn." Victor Cai rington was de eenige, aan wieu Reginald <le geschiedenis verleide van de breuk tusschen hem en zijn oom. Hjj nam hem in zijn vertrouwen, niet omdat bjj bet geheim niet bewaren kon de geschied* nis was pjjnlgk en vernederend genoeg maar omdat hg raad behoefde van iemand met meer verstand en meer dóórzicht dan M er op nahield- i gen de roode pers uit te richten. 'Want, de roode per® i? ontzettend sterk en wordt op allo mogulgke wgzen door de i overheid begunstigd. De socialisten hebben er hun „Arbeiter- sértuug', hun „Abend”, „Das kleine Blatt", verder de socialistische gezinde bladen: „Der Tag', „Der Morgén”, „Die Welt .am Morgen „Da- EztraMatt”, „Die Wiener Allgemeine Zeitung". De „Arbeiterzeitung” en vooral „Das i kleine Blatt", worden door duizenden en dui zenden gelezen; men schat den lezerskring dm „Arbeiterzeitung” op 80.000; dien van wu Mksg Wtl iHrutlV VCftluerjCU YUVIÖWUUCU I „Das kleine Blatt”, een speciale volksuit- dan een verbetering'van de positie der ecó- /gave, op 110.000. Daarenboven sticht nog de communisti sche „Rote Fahne” de noodige verwarring. Overigens kent men in Weenen nog de joden-pers en een enkel liberaal getint blad. Zoo moet bit vooral daar de katholie ke bladen nog maar steeds te weinig steun en medewerking ondervinden wel treu rig gesteld zgn met de politieke voorlichting der Katholieken. Ja, Ja! Ieder volk heeft zooale men zegt de regeering, welke bet verdiént; van Weenen kan men nog heel bijzonder getuigen de Katholieken hebben hier de pers, welke zjj verdienen. En doordat zij de goede pers misten, wel ke moest voorlichten en waarschuwen, zgn zg misleid geworden, zóó, dat velen het af schuwelijke van bun «laventoestand zelf riet inzien en als willooze werktuigen zijn in de hand der roode demagogen. Toen zg met haar weldoener bet geheel» ge bouw bezichtigd bad, zag zg hom met haar sebooue oogen vol faueu aan, zoo onuit sprekelijk dankbaar, dat een gevoel - van greuzelouk, ougekeuu geluk bet hart moet hebben vervuld van dezen rijken man, die ,<K) volop had genoten wat hel leven te ge meton geeft. »»A1* ik uw dochter was”, fluisterde zjj, warmte zgn band grijpend, „zoudt ge voor mjj geen oetere plaats dan deze heb ben kunnen uitkiezen.” ge mgn dochter waart, kind, ge- *o°' ik niet dat ik meer belangstelling voor uw j ,vu **’voel*n dan ik thans doe", ant woordde de baron kalm; en dat was hem ernstig gemeend. De oudste mms Beaumont ontving haar KiuUw.e leerlinge met vrouwelgke vriende lijkheid. Zjj nam van terzijde het meisje op ï8* dien “‘euwsgierig onderzoekenden blik, die allen koetscbool-directricen eigen is, wanneer zjj een nouwe leerlinge ontvangen; maar de scherpste opmerkster zou niet* lomps in Houorja Milfoid ontdekken, niets, wat haar niet den indruk deed maken een en wonder! ter wereld kon bet Katholicisme sóó schitterend demonstratief tot uiting komen •te juist dAAr: was eigenlek niet de héél* bevolking om zoo te ssggen katholiek? Terwjjl overal elders de geloofsafval steeds erger om zich heengreep, maakten de Katho lieken in Weenen in bet jaar 1910 nog 86.94 pCt. van de ganache bevolking uit, en ondank* de oorlogsverwildering en de vrjjdenkersagitatie bedroeg het Katholieke percentage in 1923 zelfs nog 81.88. Allereerst dient bierbjj echter aangun>-rkt te worden, dat de hier genoemde percentages gebaseerd zgn op officibele, ambtelgke sta tistieken; en deze statistieken zgn over 't al gemeen beel onjuist, daar bet katholiek-ge- boekt-etaan absoluut niet beteek ent, dat de burger in kwestie inderdaad ook praktisch katholiek is. We zien overal hetzelfde gebeuren: van geslacht op geslacht bljjven families, die praktisch al lang niet katholiek meer z;;n, ▼oor den burgerleken stand als katholiek l>e- echouwd worden en als zoodanig méégeteid. En hoe méér de bevolking in haar geheel katholiek is, des te meer bljjft die sleur voort duren. Men m eenuges nadere gegevens omtrent de werkelijke katholiciteit in Weenen staan ons niet ten dienste, maar zéker ie het, dat Weenen al 'sinds jaren en jaren lang zoo katholiek niet «eer was als het eruit zag. Wat echter niet wegneemt,.dat er beh^n- baar nog heel wat onverklaarbaars overbljjft, ate we waarnemen, dat een in ieder geval nog beduidend katholieke stad zich zóó er- banneljjk laat rhigelooren door godsdienst- ▼eryolgeude aoomtrsten, zich zóó gedwee on der bet roode slavenjuk begeven beeft. Om dat te kunnen verklaren moet men zich rekenschap geven van de psyche der.katho- Dkt te voor den buitenstaander het groots raadsel van Weenen; boe kon bet in een z^f. door en door katholieke sjad zóóver komen, dat de socialisten er volledig de mam t tn handen hebben en de Katholieken naar vrjje wiyekeur terroriseeren en tyranniseeren? Weenen, de stad van katholieke geschie denis en van katholieke cultuur, d« stad van onvolprezen kerken-rjjkdom en van open baar Katholiek leven, öe stad, waarin A3es leefde en ademde in het Katholicisme, hoe kon Weenen zich zóó vergeten, dat het zich zelf in duizend boeien, machteloos overlo- verdo aan den roqden onderdrukker! Het schgnt ioderaaad een raadsel Wanpeer men zich echter wat dieper in de kwestie indenkt, wanneer men nu en dan in Weenen heeft geleefd en in aanraking met allerlei lagen der Weensche bevolking op verschillende tijden de „sfeer” van Weenen heeft aangevoeld, dan wordt het wonderliare, het ongelooflijke langzamerhand begrjjpe- hjk en in verband met de Volkspsyche verklaarbaar. Hoezeer ook te betreuren en te veroordee- len! lieke bevolking van Weenen, van zekere, voor het geloofebehoud ongunstige factoren en vooral de schokkende gebeurtenissen, wel ke deze bevolking op schokken juist bee- lemaal niet voorbereid te doorstaan heeft gehad. Het leefde in Weenen in den goeden, ouden tijd zoo rustig, zqp gemoedelgk, zoo gemalr- kelgk Het goeie leven kwam sóó insar recht streeks van Onzen Lieven Heer, men voelde zich zelfgenoegzaam en men bevs^ed- de in de verste verte niet, dat er ooit eens andere tijden konden komen, men was verwend en men dacht er niet aan, voorzorgs maatregelen te nemen voor het geval, dat dit goeie leven eens bedreigd ging worden. Wie sou bet ook ooit wagen, te raken aan dit gelukkige, Roomeche leven? Iedereen en alles was toch katholiek! Hier resideerde de katholieke Keizer, hier regeerde de katho>iake burgemeestr Lueger, hier beschermde Kardinaal Piffl met zjjn machtigs en invloedrijke Bisschoppen de geliefde geloovigen: hier was geen belager, geen vjjand te duchten; de wereldlijke en geestelijke Over heden, soo eensgezind in streving, zouden er wel tegen waken, dat er ook maar een vinger uitgestoken werd naar de Kerk. Desa groote gerustheid, deze «mveraaV woordeljjke selfverzsherdheid, hebben het ▼elk in slaap gesust Ea de bevolking in haar zelfgenoeg zaamheid verzuimde, sich te wapenen. Bovendien had zich ook hier de waarheid laten gelden van het «preekwoord: dat het ■terke beenen zijn, welke de weelde kun nen dragen De weelde der katholieke heerlijkheid was tot iets heel gewoons, tot iets v«n-alle-dag geworden, en evenzeer als strijd de spie ren staalt, zoo veroorzaakt de strjjdlooeheid hier verslapping en verzwakking, ook in het godsdienstig leven. De Katholieken fa X algemeen ge sproken natuurlijk waren niet langer ge noeg principieel-katboliek. De opkomst van het socialisme in de laat ste decennia der vorige eeuw werd onder schat: wie zou er in Weenen iets tegen do Katholieken kunnen uitrichten! En bovendien: die socialisten, van hui»-uit voor een groot deel katholiek, waren ten slotte toch ook zoo k waad niet: met bewonderenswaardige berekening toch wist de sociaal-demokratie in Oosten rijk in tegenstelling met wat in Holland gebeurde baar auti-katholieken tendens te verheimelijken, en de arbeiders en de ar men dachten met anders, of het gold alleen maar eeu actie tot verbetering de positie der eeonomiseb-zwakkeren. Daarbg ondervonden de socialisten spoedig veel sympathie; het moet immers erkend worden, dat talloos vele werkgevers daarginds d&nk zjj de dóórwerking van de liberale beginselen verre afgeweken waren van het katholiek-ohrietelgk princiep in de economie. Maar, het zg nogmaals gezegd, die socia listische actie werd als ongevaarlgk be- oame te zijn. J,'t te werk el pk een lieve jonge dame,” zeide miss Beaumont vertruuwelpK tot den baron, toen deze afscheid van baar nam, ,je kan aanstond* zien, dat zg Eversleigh- bloed in haar adeieu heeft vloeien. Wat is ze elegant, wat te ze ja, ziet u, boe moet ik bet noemen zo te werkelijk patricisch in baar voorkomen en in baar optreden. Ja, ja, sir Oswald, bet edele bloed verraadt zich altijd.” De baron lacht» fijntjes en nam afscheid van de oude dame. Hjj had aan Honoria gezegd, da; de omstandigheden hem had den genoopt haar een bloedverwante van hem te noemen, wat zg volkannen begreep; hjj behoefde dus niet te vreezen, dat bet meisje hem of haarzelf door onvoorzichtige uitlatingen in onaangenaamheden zpu breu- ben. Hjj gevoelde zien terneergeslagen en ver drietig, toen hjj naar Arlington-street terug rende Het scheen hem toe, dat bij nu hjj zjjn beechermelinge moest achterlaten, ook een deel van zjjn levensgeluk achterliet- „Ik heb nog geen vier dagen in haar ge zelschap dcorgeUraeht,” dacht hjj. „en toch houdt zjj mjjn gedachten al meer bezig dan mjjn ueef Reginald, die toch de laatste 15 ja ren bet eenige voorwerp van mjjn hopen, van ujjju liefhebben, mjjn zorgen is geweest Wat zou dat alles toch in hebben? Wat zou de sleutel tot dit geheim zjjn?” Er beetaat in héél „katholiek” Weenen maar.... éui katholiek dagblad: - denk wél: éen katholiek dagblad op een bevolking van 1.840.100 inwoner*, waarvan do meeaten katholiek zjjn. Wel bestaat naast het katholieke dag blad „Reichspost” nog een uitstekend ka tholiek weekblad „Die Chrtetich Soziale Ar beiterzeitung”, maar deze beide organen kunnen niet opwerken tegen de roode en li berale ea t g neutrale bladen, welke lede ren avond en lederen morgen als lawines over de Weensche boulevards worden uiu gestort en bjj de duizenden abonnementen worden thuisbezorgd. Zóó 1* het naar den zin der roode beeren: de arbeidersbevolking mag niet katholiek, zelfs niet neutraal worden ingeheht: bestond •r vroeger oeu officieel wAmtrt»latt'\ waar in de letterlijke vsn raadsvergade ringen, enz. werden opgenoman, al spoe dig werd dit af geschaft: de bevolking mocht niet lesen, wat de Christel gk-socialen in den Raad zeiden, en de roode bladen zorgden er wel voor, dat alle argumenten van rechte voor de bevol king verzwegen bleven. Dank zjj de roode Juli-revolutie is bet ka tholieke avondblad „Wiener Stimmen”, dat voorheen naast het katholieke ochtendblad „Reiohepoet” verscheen, verdwenen: zooals men weet werdee bjj de Juli-revo- Ibiie de gebouwen, kantoren en werkplaat sen der „Reichspost’' (tevens ook van „Wje- ner Stimmen”) verwoest; deze gebogwen, enz. waren verzekerd bjj de stedeljjke ver zekeringsmaatschappij; dank zjj de welwil lende gezindheid der stedeljjke autoriteiten kreeg men echter voor heel de ontzettende verwoesting geen cent uilbetaald; en het ge volg te geweest, dat de dagblad-directie overal in de wereld heeft moeten bedelen om de schade Weer «enigszins hersteld te k rjjken, en dat tot op beden bet avondblad „Wiener Stimmen” nog steeds niet ver schijnt! Ja, het te niet alles, in Weeuen katholiek journalist te zgn, en de bezadigde, eminente boofdredarteur van.de Reichspost” heeft al héél wat roode stormen over het grjjze hoofd voelen varen. Naast de beide.genoemde grootere katho lieke organen wordier nog een klein ka tholiek blaadje uitgegeven, bet „Neuigkeits- Vv’eltblatt”, waarmede men in 't bijzonder de minder-bemiddelden hoopt te bereiken; over de resultaten van dit blaadje kan men nog niet oordeelen; men is alreeds beel big, dat men zooiets beeft, maar 't te zeer de vraag, of het in staat zal ajjn, iets, hoegenaamd, u» En over zulk een onvoorbereide, bedrogen Katbolieken-m’assa kwamei? nu de alles-ver woesten de oorlog 6Q de roode* revolutie. Door den oorlog was een «edeljjke en eco nomische verivildering ont«taan. welke iede re ideale gedachte en ieder gevoel voor recht wegvaagde; de ellende was groot, en een ieder, die m**r beloofde, had of kreeg zjjn volgelingen. Van deze gelegenheid maakten de roode demagogen een idterst dankbaar gebruik: toen zich bjj de revolutie d* gelegenheid daartoe aanbood, namen zjj da macht In han den, en van toen af werd de massa eerst goed bedrogen! De söeïalitften buitten voortdurend bun macht uit om de massa verder te misleiden en wjj gaven er voorbeelden van! - te dwingen tot het socialisme. Velen zjjn, nu het te laat te en nu - de knoet van het socialisme gevoeld wordt, de oogen open gegaan, maar velen zjjn er oog, die tengevolge van de ongelooflijke be driegerij vAn roode zjjde en tengevolge van hét katholieke pers-tekort nog steeds niet beter weten en nog gemoedereerd meenen, zichzelf en de gemeenschap (maar vooral zichzelf!) een dienst te bewjjzen door rood te stemmen. Zóóver kan het komen in een katholieke stad, wanneer de Katholieken niet princi pieel-katboliek genoeg zjju en ook in tij den van vrede zich niet bereiden ten oor log! Het Weensche voorbeeld moge den Hol- landechen Katholieken tot waarschuwing Uit Mo- kou wordt gemel:?: Gisteren was bet dc tiende verjaardag van het RotM.e ‘Leger. L u viering O-u. door, zal eerst a.s. Zondag plaats vinden, maar Je stad is thans ree Is druk bevlagd. De bladen staan vol geestdriftige artikelen. De volkscommissaris van Oorlog Worosji- lof, eft verklaard, dat de kapitalistische lanJci zich koortsachtig bewapenen en zoo doende een ve. sterking v:i het Roode Le ger noodig maken. Hjj zeide voorts: „In den vo'-m'^n oorlog zal men niet alleen de op perste kracht nspapning van het Roode Leger, maar die van de gebeele Co- J't-Unie bi’ ven. De Sovjet-regeering vecht taal voor dei vre<’', maar tolang de vjet- Unie ''mringd Is door kapitalistische landen, zal de nr'ogsdreiging steeda boven haar hangen, ’’et Rc„üe Leper is het parate ant woord op eiken aanval." L Centrale Executieve heeft de orde van de Roede Vlag toegei end aan Rj kof, Kali nin, den inir van Handel Mikojan, den pre ’’-'t der Oekraïne Petrofski en aan dn Oo 'vloot. Alle militairen, die getraft waren wegsna inbreuken on de dicipltne, hebben aasneatia gtiue-en. huig was gesiotveii; zg veralgooUuu bcui, beminde brui biinueliugs, en ug Kou uieu, zelis met het g-ringbio, tut stand breugeu of verncüteu, Cat zg niet bewouuerde eu ate iets heiligs vereerue. Uit eeu keuuuiuaKiug in de biljartzaal van eeu café was tuascueu Regiuala Evers- leigii eu Victoi Cariugtou eeu Kauieraad- scuappelgke verhouding outeiaan, die laug- zamertiaud was overgegaan ru becuur vriendschap, hei zwakkere Karakter had een sterker gevonden om er op te steunen. Re ginald noodigde zgn nieuwen vriend uit op zgn kamers, op oester-cliampague-fuiveu, op soupers, die gerekt weruen tot laat ua mid dernacht; op kaartpartjjen, waarop grof werd gespeeld, doch waatep Victor Larriug- tuo en Reginald Eversleigh nooit verloreu; en er waren er (lie zeiden, dal do jonge ba ron eeu gevaarlijk tegenspeler was gewor den van den dag af, dat bjj dien vreemden snoeshaan meebracht. „Ik ben altjjd bapg voor Eversleigh als die kwakzalver met zjjn innemend gezicht zjjn partner te,” zeide een officier van Re ginald's regiment. „Ik geloof dat die Fraitechman Mepbtetopneles ie in eigen per soon. Ik heb nooit iemand gezien die zoo sprekend Igkt op hetgeen ik mjj van den duivel voorstel.” De anderen lachten om de woorden van den man, maar slechts weini gen onder Reginald's kennissen hadden bet begrepen oo dien* nieuwen vriend, en dat a f X— f 2.85 s f 0.60 booger Advertentieprijs i GIRO ALKMAAR 104863

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1928 | | pagina 1