HAAKMAN's Bloemenmagazijn,
Onder rood schrikbewind
l
„ONS BLAD”
i
£ijn godsdienst en socialisme dan toch vereenlgbaar?
Besluit.
FEUILLETON.
Gestrafte misdaad.
Lang est raat 31, hoek Payglop
en Boterstraat Alkmaar
Ook voor Grafkransen het BESTE ADRES. - Tel. 1025.
Een misleidende brochure v an het Partijbestuur der
S. D. A. P.
No 4», O,HO alkmaar 104863 Maamdag »7->cbrwarf 1»28
Abonnementsprijs l
Ra» kwartaal voor Alkmaar, a a
Voor buiten Alkmaar. a a a
Mat Gellhiatrcerd Zondagsblad a
UIT DE PERS.
Woorden en daden.
Advertentieprijs
f 250.—f 125.—f 5a—f 40.—
l. a
BureauHOF 6, ALKMAAR - Telefoon
Aan alle abonn6*a wordt op aanvrage gratis een poll* verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 300a—, f 75a
BUITENLAND.
GIRO ALKMAAR 104863
/if
I
XIV
n
erkent het
i«, en dus op geen mildheid hopen mag.
I
organiseeren in
HOOFDSTUK VL
grond moeten werken. Als ie lieve
in
Millard eens gaan bewerken
NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD
.JDe Vrjjheid”, hot weekblad van den Vrij
heidsbond, laat het volgend geluid hoeren:
„Herinnert men zich nog, dat onze 8. D.
A. P. in haar afkeer van het kapitalisme
een dagblad stichtte ..De Voorwaarts” me»
tonnen gouds van een vreemdeling, Julius
Barmat, die zijn ontembaren lust 019 ook
in Nederland het kapitalisme te bestrijden,
kon botvieren, dank zjj de graagte waar
mede de S. D. A. P. dit O.-W.’ers-kapitaal
aanvaardde?
Wjj hebben er destijds over geschreven,
bepalen ons, nu het Openbaar Ministerie
bij de rechtbank te Berlijn in de zaak-
Barmat aan het woord is gekomen, tot
enkele grepen uit het requisitoir ter ty-
peering van dezen „socialist”. Een man
zonder scrupules, die in grooten omvang
strafbare feiten pleegde: nooit aldus de
officier van justitie, geschiedde delging
van credieten uit eigen middelen, maakte
zich schuldig aan oplichterij, leende van
de Staatsbank onder valsche voorwend
sels gelden, die hij dan weer uitleende te
gen renten bploopend tot 126 pet.
En deze weldoener der menschheid was
als kind in huls bij onze S. D. A. P„
maakte de oprichting van de „Voor
waarts” mogelijk en genoot den boogsten
steun van hooggeplaatste socialisten in
binnen- en buitenland.
En de S. D. A. P. zit dan voortdurend te
razen tegenandere kapitalisten, waar
van ze niet profiteert!
Vaa 1—5 regels fl-25; rik» regel aseer t 9JS. RccSam*
regel f 0.75 voor de eerste paguia ivoor de overige pagina'
Rubriek „Vraag ea aanbod" bg vooruitbetaling per
f 0.60 per edvertenae van 5 regels I iedere regel meer f 0.1:
24.
«Ik wacht er op dat ik kansen kryg. Ik
beb --
.▼001
den baron, die een straatzangeres als zijn
dochter had aangenomen.
Baron Oswald Eversleigh had in zijn huis
in Arlingtonstreet nog niet verlaten, en dgn
volgenden avond, tegen het vallen van de
schemering, belde de heer Carrington er un
en vroeg Millard, den huisknecht, te spre
ken. Hij had den oom van zijn vriend nog
In ons land is de toestand geheel anders:
hier kan geen enkele arbeider zich erop
beroepen, dat hij bedrogen is geworden, noch
ook dat hij gedwongen is tot het socialisme;
ieder arbeider weet hier, wie en wat en
hoe de socialisten zijn; tjjdensjiun Katholieke
opvoeding zijn zjj voldoende ’gewaarschuwd
en later nebben zij steeds een katholiek blad
tot hun beschikking gehad; ook van
dwang kan hier dank zij onze katholieke
organisaties en dank zjj de niet-socialistische
overheid geen sprake zijn, men is
hier, Gode zjj dank, volkomen vrjj!
Zoodat bij, die zich hier te lande rood or
ganiseert, daarvoor zelf geheel aansprakelijk
hopigen stap waaraan de jongeheer nooit
zjjn goedkeuring zou hechten, als hij ervan
wist, ik nam bet besluit om hierheen te ko
men, om mjj, zoo mogeljjk, van de wezen
lijke gevoelens van den baron jegens zijn
neef op de hoogte te stellen. Zeg, is er nog
eenige hoop op verzoening?”
„Ik geloof het niet, meneer.”
„Dat is een kwaad ding”, zeide Victor
ernstig, „een zeer kwaad ding. Er staat een
groot vermogen op het spel. Het zou voor
zeer velen een nasleep van onberekenbare
ellende hebben, als dat vermogen verbrok
keld werd in vreemde handen. En het sou
voor alle betrokkenen, vooral voor het per
soneel van sir Oswald, nog vee] erger zijn
als hij in zjjn hoofd kreeg om te trouwen.”
De huisknecht zette groote oogen op. „Als
u me over zoo iet- voor veertien dagen
had gesproken,” zeide hij, „dan zou ik ge
zegd hebben dat het onmogeljjk is. maar
nu
„Nu? Wat nu?”
„Wel, meneer, u is een heer, en u kunt
natuurlijk een geheim houden; ik mag
dus gerust zeggen dat het mij, nu hetgeen
ik in de laatste veertien dagen zelf gezien
heb, in t geheel niet meer zou verwonde
ren als mjjn meester ging trouwen.”
Dit wae meer dan genoeg voor Victor
Carrington; om echter geen argwaan te
wekken verliet hjj het huis niet voordat hij
de geheele geschiedenis had gehoord van
Anderhalf jaar was verlvopen; een war
me Juli-zon scheen over de bosechen rond
om ’t kasteel Raynham. Raynham bestond
uit verschillende groote gebouwen, die door
de hand des tijds allen zwart waren geverfd.
Aan het eene einde verhieven zich somber
en machtig de forsche, Nonnandieche to
rens; aan de andere zijde sierde de gothi-
sche stijl de vensters. de zuilengang en de
andere torens. Onder de regeering van Hen-
drk VIII werd het middenste gedeelte her
bouwd; daaronder wae een tuin aangelegd,
die overging in het park, vanwaar men dan
de bossenen kon bereiken. Al deze wouden
en weiden, zoover bet oog zien kon, waren
het domein, behoorende bjj deze heerlijk
heid; dat was het domein, waarvan Regi
nald Eversleigh jaren en jaren waa be
schouwd als de erkende erfgenaam, en da*
hü door z|jn eigen schande had verspeeld.
Er wae nu geen boer in het dorp Raynham
die minder recht had dan hij om op dat
kasteel te komen, en allen hadden zjj meer
kans op een harteljjke ontvangst dan hjj, die
bestemd was geweest <n> heer en meeat»
over die troteche domeinen te worden.
(Wordt vervolgd).
na vrees was; vrees voor den man, die hom
slechts wilde helpen om zjjn eigen beiang te
dienen, en die uaar bovendien in ’t geheel
geen geheim vai. wilde maken.
„Wat n vreemde vent ben je, Carring
ton!” riep hjj, uit den grond van zjjn hart.
,^e wilt zelfs niet den echjjn aannemen dat
je iets als een meuscheljjk hart hebt.”
„Een hart hebben? Dat is een weelde, die
een arme drommel zich moet ontzeggen. Ik
zou mjj nog eerder de luxe van een equipage
venoorlooven dan edelmoedige gevoelens en
medelijdende inborst voor te wenden. Ik
moet do wereld door, mr. Eversleigh, en ik
moet eigen belangen net zoo goed 'dienen
als die van mjjn vrienden. Je ziet, dat ik
geen huichelaar beu. En jjj behoeft je niet on
gerust te maken, beste jongen. Ik zou jou
helpen, en jjj helpt mjj, en het zal raar loo-
pen, als je weer niet heelemaal in de gunst
komt te staan nog voordat het jaar om is.
Maar je moet geduld hebben. Ons werk zal
langzaam gaan, want we zullen onder den
s oom nog
Arlingtonstreet is. zal ik morgen dien
Tot besluit:
Katholieken! Wjj hebben U in onze arti
kelen geheel naar waarheid de toestanden in
de roode bedstad Weenen geschilderd:
zóó gaat het in een stad, in een land,
waar de socialisten zich meester weten van
het terrein:
hun godsdienstvervolging treft U in het
heiligste, dat gjj bezit, en bun economische
politiek brengt U en allen in diepe
ellende.
Laten wjj, met het Weensche roode voor
beeld voor oogen, het besluit nemen, het
socialisme krachtiger en principiceler dan
ooit te bestrijden, doch daarbjj 0"k niet ver
geten, ons zacht te spiegelen aan bet voor
beeld van de Weensche, van de Oostenrjjk-
sche geloofsgenooten, die te goeder ure niet
erkend hebben, wat hun tot vrede strekte..
nooit gezien, en zoo behoeide hjj voor her
kenning niet bevreesd te zjjn. Hjj had den
tjjd, waarop de baron gewoonljjk dineerde,
voor zjjn visite uitgekozen, omdat hjj be
greep, dat de huisknecht dan in zjjn doen
en laten vrjj zou zjjn. Millard, die bet zeer
gewichtig vond, dat een heer hem moest
spreken, aarzelde geen oogeablik, en liet
zjjn bezoeker in een klein kamertje. De jon
ge dokter kende alle kunstgrepen, waardoor
hjj een ander voor zich kon winnen om hem
daarna aan zijn belangen dienstig te ma
ken. Hjj kou overigens lezen in het karak
ter van dezen dienaar als hij het kon in een
open boek. Hij zag onmiddellijk, dat de man
zwak was, besluiteloos, tameljjk eerlijk,
maar tegen geen verleiding bestand.
„Zoo, zoo," dacht hjj, toen hij den man
wan terzjjde had opgenomen, „zwak, inha
lig en gierig. We kunnen alles met den heer
Millard doen wat we verkiezen.”
Hij vertelde den knecht, dat hij de meest
intieme vriend van. „den jongenheer” was
en dat hjj dezen stap deed geheel buiten
diens weten. Hjj spon breed uit over de
smart en de wanhoop van den „jongenheer”,
maar „hij is zeer trotsch,” voegde hij er aan
toe, „te trotsch om in de gegeven omstan
digheden zelf hier te komen, of zelfs om
iemand hierheen te sturen. Deze slag heeft
hem zoozeer geschokt, dat ik als medicus
wel 14 dagen voor zijn verstand heb ge
vreesd. Daarom heb ik besloten tot een wan
ts het niet een staaltje van ongcloof’ljjke
brutaliteit, dat de Noderlandscho sociaal-
demokraten met het roode Weenen in ons
land nog reclame durven maken?
Een eerljjk socialist zou, indien hjj van de
werkelijke Weensche toestanden volkomen
op ^e hoogte was, zwijgen enzich
schamen over een ontzettend en pijnlijk en
ergerlijk fiasco.
De S.D.A.P. echter, die van misleiding
leven moet, schrikt voor niéts terug, wan
neer zq reclame noodig heeft en argelooze
zieltjes denkt te kunnen vangen.
Hoezeer de misleiding bewust of onbe
wust in dienst der S.D.A.P.-sche partjj-
propaganda gesteld wordt, bleek ons dezer
dagen weer eens, toen wjj in „Het Volk”
boven een bericht betreffende Mgr. Seipel's
nieuwe huurwetten plannen (uit voorgaande
artikelen weet men de waarheid) het op
schrift vonden:
„Monseigneur Seipel plundert de huurders.”
-Plundert” de huurders!
En in het bericht zelf wordt verteld, dat
volgens de nieuwe wet voor lederen kubie-
ken meter buurruimte per maand zeven
Groechen zal moeten worden betaald;
wat beteekent, dat men voor een woning
van 40 vierkanten meter woonoppervlak bq
een hoogte van 3 meter zal hebben te beu
len ongeveer.... f 2.95 per maand!
En bet heet dan in „Het Volk”, dat Mgr.
Seipel de huurders „plundert”!
Terwjjl het roode gemeentebestuur als
eigenaar der gemeeutewoningen juist berucht
fa vanwege zjjn naar verhouding hóó-
ge huurvordering!
geestelijkheid (zegt 1
Ie geestelijkheid!
ook vervloekt, zfl
recht der katholieke arbeiders sociaal-demo-
kraat te zjjn
De erkenning van dit recht zou dan ge
legen zijn in bepaalde toelating tot de H.H.
Sacramenten, enz
Laten we kort zjjn:
een eventueele mildheid van de geestelijk
heid in dit opzicht beteekent in Oostenrjjk
geen enkele concessie aan de eigenlijke so-
ciaal-demokratie, nóch eenige erkenning van
de veel gepropageerde „vereenigbaarheid”.
Wanneer de geestelijkheid in Oostenrijk in
dit opzicht ietwat milder is dan die in Ne
derland, dan is dit bet noodzakelijk gevolg
van het feit, dat zij staat tegenover ófwel een 1
bedrogen, ófwel een gedwongen massa.
Een massa, welke daardoor niet zoo schul
dig ia
Bjj het groote tekort der katholieke pers
is het daarginds heel goed verklaatbaar, dat
vele Katholieken te goeder trouw dwalen;
op het platteland doen de socialisten zich
trouwens eerst zoo onschuldig mogelijk voor,
eerst later, als ze heer en meester zjjn,
toonen zjj hun waren anti-katholieken aard.
Ja, de Oostenrjjksche Katholieken zjjn
jammerlijk bedrogen en velen van hen kun
nen het bedrog, waarvan zjj het slachtoffer
zjjn, maar niet inzien: hun opvoeding en hun
levensomstandigheden hebi>eu ertoe mede
gewerkt, dat zjj ongemerkt in rood vaarwa
ter zjjn geraakt, dank zjj de roode propa
ganda, waartegenover van principieel-ka-
thoiieke zjjde maar il te weinig energie
wordt ontplooid.
De Oostenrijksche Katholieken zjjn echter
niet alleen bedrogen, ze zjjn vaak ook ge
dwongen tot het socialisme.
Alweer: eigen schuld 1
Zjj verzuimden zich te
geen zin twintig jaar lang te ploeteren
•raat ik eenig vooruitzicht heb om door
mjjn werken een welgesteld man te worden.
Ik heb gestudeerd zooafa weinig jongelui
van vjjf-en-twintig het hebben gedaan; ik
heb gestudeerd in de chemie zoowel als in
de geneeskunde. Ik kan mjj dus gerust de
weelde veroorloven, mjjn kansen af te wach
ten. Ik snap een paar pond per week met ar
tikeltjes in eenige medische bladen te schrjj-
(▼en, en daar het geluk ’mjj zoo nu en dan
ook wel eens met kaarten dient kan ik het
gemakkeljjk met mjjn moeder stellen in het
alpine huisje, waarin wjj wonen. Intusscbcn
ben ik vrjj, en geloof mjj, Reginald, niets is
«00 heerljjk als vrijheid.”
»M*ar zeg, ouwe jongen, je zult me toch
ntet aan mjjn lot overlaten, nu ik er zoo
ellendig aan toe ben?”
„Neen. Reginald, ik zal wel wjjzer zjjn,
noolang afa je de kans hebt om de 40.000
gulden per jaar te krjjgen,” antwoordde de
dokter lachend. Zjjn kleine, zwarte oogjes
glinsterden als hjj lachte.
Reginald zag hem met een vreemden blik
Aan; hjj kreeg een gewaarwording, die bjj-
(slot).
lieke arbeiders het ook wel! En deze rood-
aangesloten arbeiders mogen evengoed
biechten en commumceeren en krijgen even
goed een katholieke begrafenis!
Terloops:
het is alweer kenmerkend voor de mis
leidende taktiek der S.D.A.P., dat de bro
chure zich tot op zekere hoogte doodonschul
dig lezen laat en zoo weinig mogeljjk anti
katholieke hatelijkheden bevat, terwjjl de ar
tikelen van denzelfden schrijver in „Het
Volk” druipen van priester- en Katholieken
baat.
Ziet U: die brochure fa bestemd voor de
Katholieken, de krant wordt gelezen
door de partjjgenootenZoolang men de Ka
tholieken nog niet in z’n macht heeft
zooafa in Weenen moeten ze gepaaid en
geljjmd worden. Maar „onder-mekaar” zegt
men het, zoo als men *t meent!
Om de bewering daarginds mogen en
kunnen de Katholieken gerust tevens socia
list zjjn kracht bjj te zetten, vertelt de
M-journalist, zoowel in zjjn artikelen afa in
zijn brochure, o_a. dat een pastoor of een
kapelaan er in Oostenrijk niet aan denkt,
aan een rood-aangesloten arbeider de H.H.
Sacramenten of de katholieke begrafenis te
weigeren: de socialisten komen er doodge
woon met hun rood insigne in de kerk en
bjj katholieke begrafenissen gaat soms de
roode vaan voorop.
En alsof men vreesde terecht! dat
de katholieke arbeiders den rooden schrijver
zóó maar niet geiooven zouden, heeft men
er 'n paar onduidelijke foto’s van zoo’n rood-
katholieke begrafenis bjjgevoegd.
Afa dkt niet inslaat.1
Laten we om misverstand te voorko
men hier aanstonds even opmerken, dat
laatst-bedoeld begrafenisgeval door ons on
derzocht is en dat de Pastoor der parochie-
in-kwestie ons hieromtrent schreef:
„Matthias Gappmayer (zoo heette de
overledene. L. 8? is inderdaad socialist ge
weest en leider eener partjjafdecïing.
Gedurende versoheidene maanden werd
hjj in het ziekenhuis „St. Johann” te Pon-
gau verpleegd.
Langen tjjd heeft hjj alle geestelijke hulp
en het ontvangen van de H.H. Sacramenten
geweigerd. Toen de toestand van den zieke
nochtans zeer verergerde, heeft hjj berouw
gekregen en heeft hjj geheel vrijwillig en
bjj volle bewustzijn om de H.H Sacramen
ten gevraagd en deze ontvangen. Daarna
ontsliep hjj en werd met de gebruikelijke
ceremoniën begraven.
Bjj het graf van Matthias heeft de priester,
die de begrafenisplechtigheden verrichtte,
met duidelijke stem en op ondubbelzinnige
wjjze aan het aanwezige publiek verklaard,
dat Matthias Gappmayer geheel tot de Kerk
was teruggekeerd en de H.H Sacramenten
had ontvangen.”
Uit dit schrjjven blijkt dus allerminst, dat
de socialist Gappmayer tegeljjkertjjd wel een
katholieke vakvereenigingen: ze Uetèn de
vakorganisatie maar al te veel aan de so
cialisten alléén over, en ze beleven nu het
treurige gevolg daarvan:
de vakvereenigingen zjjn rood, alle an
dere hebben niets te beteekenen.
Althans niet veel, lang niet genoeg.
Vandaar, dat de socialisten ruimschoots
gelegenheid hebben, in alle bedrjjven hun
veelbesproken terreur uit te oefenen en de
Katholieken onder bedreiging met broodroof
te dwingen tot het socialisme.
Voegt men hierbjj nu nog alle overige
roode terreur in heel het openbare leven
daarginds, dan begrijpt men eerst volkomen
„ho vaak de goede Katholieken in Weenen
en elders zich terecht beroepen kan op
overmacht'
Als het ware met het mes op de keel
dwingen de socialisten de Katholieken ertoe,
zich róód te verklaren
Is het dan wonder, dat de katholieke ar
beiders voor den priester verklaren moeten:
„ik moet wel rood zijn, anders heb ik geen
brood voor mjjn gezin”? en fa het dan
wonder, dat zoo’n priester milder is in zijn
oordeel?
Is het tenslotte wonder, dat de Oos
tenrjjksche geestelijkheid soms bepaalde uiter-
Ijjke demonstraties toelaat, wanneer men
eenerzjjds kent de roode terreur daarginds,
ook tegenover den priester, en anderzijds
den priesterlijken jjver om iedere ziel in
dien eenigszins mogelijk te redden voor
de eeuwigheid?
Ja, de misleiding gaat ongelooflijk ver.
En de Nederlanascbe sociaal-demokraten
hebben er tot op beden schijnbaar rekening
mee gehouden, dat Weenen.heel ver weg
ligt, en dat hun misleidende en leugenachti
ge beweringen omtrent den heiltoestand in
het roode Weenen tóch niet onderzocht zou
den worden.
Den laatsten tjjd beeft men in het bijzon
der gecolporteerd met de reclame-bewering,
dat de arbeiders in Weenen in Oostenrijk
gerust tegeljjkertjjd katholiek en socialist
mogen zjjn.
In tegenstelling met wat het Nederland-
kche Episcopaat heeft beslist, welke be
slissing nog ieder jaar in onze kerken op
nieuw wordt afgekondigd.
De M-redacteur van ,JIet Volk" heeft over
dit voor hem naar hjj meende dank
bare onderwerp in zjjn meer aangehaalde
artikelenreeks al veel geschreven, en on
langs fa van zijn hand afa uitgave van
het Partijbestuur der S.D.A.P. een bro
chure in massa allerwegen verspreid, getiteld
—Katholicisme en Sociaal-demokratie”, waar
in het woord gericht wordt tot onze katho
lieke arbeiders: een woord van deze
strekking^ gij kunt U gerust bjj de S.D.A.P.
of (en) bjj de moderne organisaties aanslui
ten, wint.... in Oostenrijk doen de katho-
efX-
.f2.85
f 0.60 booger
DE ONTSTEMMING TEGEN OOSTENRIJK
IN ITALIC.
De Itaüaanscbe gezant te Weenes
te Rome ontboden.
De Neue Freie Preese meldt: De Italiaan*
sche gezant te Weenen Auriti verscheen Za
terdagmorgen op het Oostenrjjksche depar
tement van buitenlandsche zaken en deelde
mede, dat hjj telegrafisch te Rome ontboden
fa om ten overstaan van Mussolini rapport
uit te brengen over de sympathiebetuiging
met Zuid-Tirol in de vergadering van den
Oostenrjjkschen nationalen Raad van Woens
dag. Van een terugroeping fa echter geen
sprake.
De stemming te Weenen fa zeer gedrukt,
daar men in Auriti’s ontbieding te Rome het
begin riet van zijn terugroeping.
EEN PROTESTVERGADERING TEGEN
DE KERKVERVOLGING IN MEXICa
Naar de „Reichspost” meldt, heeft te Boe
dapest een indrukwekkende protestvergade»
ring plaats gehad tegen de Kerkvervolging
in Mexico.
Zjjn Eminentie Kardinaal Seredi opendo
de vergadering „in naarn der roemrijke mar
telaren”.
De afgevaardigde Alada Krilger, oud-
minister van eere-dienst, en afgevaardigde
Stephan Haller, voerden het woord. Deze
laatste deed een beroep op het wereldgewe
ten en den Volkenbond. Namens de Hon
gaarse he Katholieken verzocht hjj de Hoi*,
gaarsche regeeering er bjj den Volkenbond
op aan te dringen, dat deze zjjn veto over
de vervolging zou uitspreken.
Pater Bangha S. J., die als derde spreker
optrad, wees er op, dat de gebeurtenissen
in Mexico de waarschuwing Inhouden, da*
de Hongaarsche Katholieken zich schrap
goed Katholiek kon zjjn; integendeel: „hjj
heeft berouw gekregen” en hjj heeft „geheel
vrijwillig en bjj voile bewustzjju om de H.H.
Sacramenten gevraagd.”
Maar intusschen zoo zullen de socialis
ten ons tegenwerpen fa deze Gappmayer
toch maar „met roode eer” begraven en het
fa niet bekend, of hjj, mét zjjn andere dwa
ling, ook het socialisme afgezworen beeft.
Ons Ijjkt dit laatste niet twjjfelacbtig, maar
wat hier ook van zjj: het heele geval levert
niet bet minste bewijs voor de stelling, dat
Katholicisme en socialisme wél vereenigbaar
zouden zjjn. z
Gezien het schrjjven van den parochie-
pastoor en het gesprokene bjj bet graf door
den priester schjjnt bet geval ons eerder een
bewjjs voor het feit, dat ook in Oostenrijk de
katholieke geestelijk beid Katholicisme en so
cialisme onvereenigbaar acht.
Zóó fa het ook inderdaad.
En de M-redacteur van „Het Volk” ver
raadt deze waarheid zélf onwillekeurig in
zjjn artikelen.
Hjj vroeg daar ergens in Oostenrijk aan
t een vertrouwd partijgenoot:
„Hoe staan jullie hier met de Kerk en de
geestelijkheid?”
En het antwoprd luidde:
„Slecht, over net algemeen heel slecht. De
oude? pastoors, daar V>lt nog mee te praten,
maar de jonge heerep zjjn fanatieke tegen
standers. Ze preeken'v.'gen de partjj en de
moderne vakbeweging^ gaan bjj verkiezingen
afa razendeu tekeei tégen de sociaal-demo
kratie, bewerken de vrouwen in de biecht.”
Elders heet het, dat „de banvloek van den
kansel” klinkt, en dat een pastoor in Bur
genland „socialisten-vieter eerste klas” is.
Ons dunkt zoo:
bewjjs genoèg. -dat de Oostenrjjksche
geestelijken Katholicisme en socialisme afa
water en vuur beschouwen
De redacteur van „Het Volk'
zelf.
„Jawel!” zal deze redacteur ons ant
woorden, „maar hoezeer de meerderheid der
geestelijkheid (zegt U maar gerust: de hee-
8.) net - socialisme
t metterdaad het
