3
I
„ONS BLAD"
L
r
L
f
I
5
L
J
FEUILLETON.
Gestrafte misdaad.
I
UIT DE PERS.
Verloren strijdleus.
I
L
r
a
Abonnementsprijs I
I
A
I
L
r
3
X
J*
s
3-
J-
BINNENLAND
Bureau: HOF 6, ALKMAAR - Telefoon
Versorelde Berichten.
f4a—
BRIEVEN UIT FRANKRIJK.
Korte Berechten.
RIHTFNL AMn.
Z H. DE PAUS OVER DE MODERNE
VROUW.
f X—
f xas
x x f 9JfQ booger
Aan alle abonnee wordt op aanvraga gratie aan polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 3000.—, 1750f250.—, f125.—, f50.
Advertentieprijs
Me eJaarf,
GIRO ALKMAAR 1O4M3
GIRO ALKMAAR 104863
H. de J.
Het
In
en
i
x
„Auld Ro-
k
1
k
,Ctr.” schrijft.:
i
i
l
Een mijner kenu(sAeu i*
aan een gmote Pfcrfjpche
f
i
I
I
I
i
Pm kwxmrt «ear Alkmaar.
Voor busten Alkmaar.
Max GeShmtxead Zondagsblad
I
r
t:
r
T*
a
r
lake geestdrift, die op de Roo-
Beerseiite, ontbrak op de late-
geheel er van af, beroep»,
irden. Honoria?” vroeg de
NEDERLAND IN DEN VREEMDE.
De heer Ir. V. J. P de Bloccq \an Kuffe-
ler, die op initiatief van de voreeniginjj ..Ne
derland in den vreemde" in Scandinavië
voordrachten over de droogmaking van de
Zuiderzee houdt, kwam Vrijdag den 24en
Februari te Stockholm aan het Centraal
station aan, waar bij verwelkomd werd
door de heeren C. A Meyjee en J. Rippe. le
den van het bestuur der Zweedsch-Neder
landse he vereeuiging te Stockholm en door
den heer Axel Zethraeus. vertegenwoordiger
der vereeniging „Ntderland in den Vreem
de" aldaar.
De heer van Kuffeler bad een uitstekende
reis gehad en was vol bewondering over het
Zweedsche landschap. dat met zijn, door de
zon beschenen sneeuwvelden en boeschen
een onvergetelijk en indruk op hem gemaakt
had.
gaan en haar donkerder en kouder te vinden
-**”*-- Hlet nw Hchoorjhejd en uw
I^uigzamerhand werd het
opera
bet eerst dacht ik vol trota aan het sucoe»
drift te wekken.
Het tnoet hen indi-rdaad wel spijtig
weemoedig stemmen.
denkIHield vastgeknoopt, dat Hongarjje zjjn
rechteljjk standpunt zou opgeven.
GROOTE BRAND TE PARIJS.
Eenige millioenen francs schade
Een hevige Fraud heeft gisternacht te
Parij» een fabriek van schrijfmachines en
bioscoopapparaten vernield. Verscheiden»
gebouwen ter hoogte van vjjf verdiepingen
zijn vernield. De schade wordt op ettelijk»
millioenen francs geschat. Van de 1100
arbeiders der fabriek komen er acht a ne
genhonderd zonder werk. Naar verluidt,
zou <le brand ontstaan zijn in de z?» al waar
onderdeden gemoffeld worden, en waar dv
ovens waren blijven branden.
Van 1—5 regel» f 1.25; eik* regel meer f 9JB. Rectams mr
- ^fasVfsJSg
w w w pcf
f 0.60 per advertentie van 5 regels iedere regel maar f <kl£
sportverslaegever
krant Gisteren
kwam ik bem tegen en vroeg ik hem of hij
Dinsdag bet Frauèche nationale elftal met
40 had zien winnen van de Teren en het
Franscbe legerelftal met 43 verlieten van
do Engelse he militairen. Nu zijn alle F ran
se hen het er over eens dat die 40 tegen
de Ieren dubbel en dwars verdiend was,
maar die 3—4 tegen de Engelschen
Ik verwachtte dus een antwoord in dien
geest In plaats daarvan zei hij echter: „In
dien je me belooft er nooit meer over te
spreken, dan aal ik je vertellen, hoe het me
Dinsdag vergaan Is, hoe ik Dinsdag m'u
hsairiin Vwfifesov» ex Ir 4 Vuiii
Baantje kwijtgeraakt.atot-
ni»< begrijpend
mij toch te binnen, juist het was
bin-Gray.”
„Juist Honoria. de geschiedenis van een
man op jaren, die een meisje bemiude. jong
genoeg om zijn dochter te zjju. Ik zat toe»,
bij het vuur, en was lang niet in een goede
•temming, omdat die dag voor mjj een det
ongelukkigste van mijn leven was geweest,
toen klonken de tonen van uw stem, en do
de mjj allee wat mij bezwaarde vergeten. Ik
luisterde naar iedere noot van dat oude ge
zang. Hoewel ik dfe woorden misschien al
van mijn prilste jeugd kende, leken ze mtj
dien nacht vreemd en nieuw toe. Een on-
weewtaatibare aandsang leidde mij naar de
plaats waar ge in uw hulpeloosheid waart
neergevallen. En van dat uur af tot in bet
huidige oogenblik zyt gij de eenige invloed
geweest, waaruit mijn leven zich heeft ge
regeld. Ik heb u bemind met een heilige lief
de, spoals slechts weinige mannen die zullen
kennen. Zeg mij. Honoria.' heb ik vergeefs
Bef gehad? Het geluk van mijn verder leven
Hgt nu in de weegschaal. Het hangt thans
van u af, gij hebt thans te beslissen, of mijn
verder bestaan voor mijzelf waardeloos zal
zijn, dan wel of ik de gelukkigste man tee
weid zal worden.”
„Zou mijn liefde u gelukkig maken?”
„Onuitsprekelijk gelukkig.”
„Dan boort ze u toe.”
„Ge bemint me ondanks het grooto
verschil van leeftijd dat tusschen ons be-
staat?”
.Ja. sir Oswald, ik heb u altijd vereerd
en hooggeacht als den besten en edclsten
man ter wereld; cn nu ik hoor, dat dezu
meer voor mij gevoelt dan belangstelling,
nu He hoor uit uw eigen mond dat gij mij
bemint, ben ik trotsch op die liefde, die ik
ondanks mijzelf gehoopt, doch nooit ves-
wacht had. Nu mag Ik zeggen, dat ik u be
min uit geheel mjjn hart en met mjjn gan-
sebe ziel. Wie is de liefde van een vrouw
zoo waardig als gij? Ik heb niets dan goed
heid van u ondervonden; is het dan te ver
wonderen. dat mjjn dankbaarheid in heide is
veranderd?"
„Honoria”, fluisterde sir Oswald, terwijl
hij haar omarmde en een kus op bet blanke
voorhoofd drukte. ..Honoria, ge hebt mij al
te gelukkig gemaakt. Ik kan nauwelijks ge-
looven, dat dit geluk geen droom is, welks
heerlijk beeld dadelijk verdwijnen zal, om
mij troosteloos en alleen Achter te laten.”
Hjj bracht zjju verloofde naar het huis
terug. Nu zelfs, in deze oogenbtikken van
onuitsprekelijk geluk, moest dQ denken aan
miss Beaumont, die zonder twijfel hier of
daar zou zitten te bespieden.
„Dus ge ziet
zangeres te wo1
baron, terwijl zij langzaam terugwandelden,
(Wordt vervolgd).
hQ: ..Hoogt
en neer w»
beukenlanen getóen, en en ik geloof. dai
ik daar beter kan zeggen wat ik te zeggen
hebben den in deze kamer. In alle geval zijn
wjj dan veiliger voor onderbreking."
Honoria zeide. da* daar geen bezwaar te
gen bestond, en zij begaven zich naar bui
ten. Achter den tuin wu een breede. lange
beukenlaan, en hierheen richtte sir Oswald
xfjn schreden.
„Honoria”, zeide hij, na een langdurig»,
■tilt*, „als ge eens wist hoelang ik heden
beh geweifeld en geaarzeld alvorens u te
komen bezoeken hoe dikwijls ik telkeus
besloot u nimmer te zeggen wat ik nu seg-
ken g*. om dan weer van dat beeluit terug
te komen als ik u zeide. hoezeer nu
nog het verstandige van dit bezoek in twjj-
tel trek dan geloof ik, dat ge medelijden
met me zoudt hebben. Maar nu ben Ik hier,
•n nu ben Ik genoodzaakt om mij duidelijk
„MARDI GRAS”.
Ik heb met het schrijven van dezen brief
gewacht tot „Marai gras” de F ranse hen
gebruiken hier dus bijna deze)fde uitdruk
king als wjj, want de letterlijke vertaling
vap .Jfardi ^ras” is „Vette Dinsdag tot
.Jfardi gras' dan, achter den rug was.
Want „Mardi gras” wat hier tevens de of-
fieieele naam is voor „Vastenavond” moest,
volgens den roep, die er van uitging, iets
bijzonders zijn te Parijs
Dinsdagmorgen, om half elf reeds, ging ik
op weg, in de vast»» overtuiging heel wat te
sien te zullen kr^pn. Tot een ut*r of
Mep ik door de drukke straten lang*
groote boulevards, maar behalve eenige ver- .^an v<M)r den oorlog, in de gemoedelijke
kleede kinderen was er niete dat anders
*as dan op gewon»- dagen. Obt. YoniJ ik “bet
niet drukker dan gewoonljjk Maar ik bad
niet voor niets dezen brief uitgesteld: over
Mardi gras moest ik bet hebben! Ik ging
zitten in een café aan den boulevard en be
sloot daar te wachten tot ik genoeg bijzon
derheden voor een artikel bijeengegaard
zeu hebben Het wa« nog vroeg, dus was ik
nog vol moed. In den loop van den middag
zou ..Het” wel beginnen.
Maar „Het” begon niet! Wel kwamen er
tegen den middag wat mee- kinderen in
maskeradepakjes, bijna allen begeleid door
hun ouders, waarvan men het den meesten
(Ik heb hiermede vooral de papa's op het
ook) duidelijk kon aanzien, dat ze reeds
eenige uren met bun fraai uitgedoeten spruit
rondgesjouwd hadden en dat se maar wat
blq loucien zijn als deze „vacantiedag” weer
tot het verleden behootde maar daarbij
bleef het dan toch. Of neen, eigenlijk bleed
het daarbij niet, want h»-t werd steeds druk
ker. steeds voller in de straten Zoo vol
zelfs/ dat er bijna geen doorkomen meer
aan was. En het wa» eigenlijk zielig te be
denken, dat al die mensehen daar nu rond
liepen, allen op zoek naa» iets, wat ze ver-
moedeNjk niet eens te definleeren wisten.
Maar «Hen waren ze er op uitgegaan, om
zich te vermaken e» in plaats daarvan lie-
naa z» ztvhxelf en de anderen tn den weg.
En de son scheen alsof het Mwi wa« en bij
na iedereen had vrjjaf. Wat had die mooie
vacantiedag niet veel be.er in het Bois de
Boulogne of in eei» der fraaie parken door
gebracht kunt.en worden Maar het Bois de
Boulogne wachtte tevergeefs op wandelaars
en de parken waren verlaten en vergoten.
Maar toen ik dat zoo zat te overdenken, viel
me In, dat ik zelf a> niet veel verstandiger
was „ofschoon stelde ik me dad**Hjk weer
gerust ik moet hier wel zjjn voor mtfn
krant”. Maar toch.,., een opstelletje over
de jonge Lente, de bloemen, de vogels.
De metro zon me in een half uur midden in
de heerlijke natuur voeren, ver weg uit die
benauwende drukteMaar neen, ik wil
de dezen keer over Mardi gras schrijven.
Ik ging dus weer verder, liet me maar
meevoeren door den stroom: overal waar ik
een soort opstootje zag, of waar ik hoorde
lachen of z»»o iets, werkte ik me tusschen
de nieuwsgierigen. Maar meer dan eenige
dwaze maskers, een man als vrouw verkleed,
of omgekeerd, werd Ik niet gewaar.
En ’s avonds werd „het feest” op dezelfde
wjjze voortgezet. Iets dat ook mnar eeniss-
sms de moeite waard was, heb ik niet ge
zien.
En als men dan de verhalen der oude Pa-
T^senaars hoort, van confetti, die meer dan
een halve Meter hoog in de straten laz, van
optochten, muziek, enz. enz. dan moet men
toegeveu dat^ de oorlog, ook hier heel veel
veranderd hééft.
„De Parjjzenaars zijn geen Parijzenaars
meer” merkte een mijner kennissen droef
geestig on. Dat was Zondag, de Zonda? voor
„Dikke Dinsdag” de zoogenaamde ..Diman-
che gras”.
„Voor den oorlog”, ging hij verder, „was 1
Giesternacht brak brand nit in een
herberg te BerlynWilmerdorf. Tijdens liet
blusschen arresteerde de politie twee van de
talrjjk aanwezige nieuwsgierigen. Het zijn
2 communstischc arbeiders, den den brand
zouden hebben gesticht, adar de herbergier
één van hun geestverwanten uit zijn bui»
had gezet, omdat hij de httnr was schnldig
gebleven.
De Oostenrijksche nationale raad heeft
gisteren na óen behandeling van vier maan
den. de begroeting voor 1 !»28 in tweede cn
derde lezing aangenomen.
De koning van Afganistan heeft 1000
,esteld_ voor de
eerste burge-
baantje kwhtgeraakt ben
- - - -
tarde ik. niet begrQpên-
„Luister” zei hij kortaf en begon:
„Zooals gewoonlyk kwam ik te laat. Ik
haalde die schade echter eenigszin* in, door
dat ik, tneegeslcurd door de menigte., die de
entrée bestormde, het stadion als het ware
kwam binnengewaaid. Voor ik het wist, zat
ik op een prachtige tribuneplaats, doch '■r
eenige seconden later tegen het hek, dat het
sp»*lterrefn van de staanplaatsen om het
veld, scheldt. Het gelukte me mezelf "in
evenwicht te brengen en me wat op te rich
ten. Toen ik echter goed én wel stond, kwam
er eon nieuwe golf van de tribune en werd
ik op m’n knieën gegooid. Zoo ben ik blQ-
ven zitten en ik was van plan, geknield de
wedstrijden te volgen. Dat Is zeer vermoed
end en, daar de aarde koud is. erg onaan
genaam ook. Ik heb me tijdens de pauze
van den eersten wedstrijd opnieuw opge
richt en ben wat h'ien en weer gaan wande
len. Natuurlijk was m’n plaats direct door
een ander ingeuomen. Met twee, driehonderd
anderen, die denrelfcien inval hadden
als ik. ben ik toen bfi de doelnalen in
het gras gaan zitten. Natuurlijk zjjn we di
rect weggejaagd.
Het gehikte me toen de perstribune te be
reiken. ..Hier is geen plaat» meer, zei men.
Maar hebt u een perskaart?” Ik zei „ia", dat
zeg ik altjjd iu dergetjjke gevallen. ..Nu. ga
dan maar ergens anders heen, want hier is
bet vol en kimt U toch niets zien.”
Tenslotte belandde ik in de bar van het
stadion. Ik traehtte van Heruit nog Iets van
-het spel te zieji. Maar ik zag slechts een
haag of beter ik zag tien, twintig ha
gen van ruggen. Van den wedstrijd echter
zag ik niets.Wel hoorde ik geschreeuw
en. af cn toe, gejuich.
..Nicolas heeft een doelpunt gemaakt”
deeMe de barjongen, die medelijden met me
zien, boe vrouwen, wier cx-rste jeugd reetls
larv voorbij is, zich overgeven aan den dan».
Wat zijn zij toch ver verwijderd van het
voorbeeld, haar gegeven door die heilige
Christen vrouwen en moeders, die voorbeel
den van éc-bt Christelyken geest en levens
wandel in haar gezinsleven, wanneer wjj al
die arme jonge meisjes er. vrouwen vau te
genwoordig zien. Zjj bewjjzen daarmee
slechts, dat zij er geen begrip van hebben,
wat de naam ..Christus" en wat „onwaar
dig leven" en .amwaardige kleediug" betee-
kenen. De kleediug van de moderne moe
ders is beleed igend in de oogen van God en
ergerniswekkend in de oogen <ler wereld.
Z. II. besloot met een aansporing tot alle
moeders van gezinnen om haar gedrag te
herzien, een wel voege] ijker kleeding te dra
gen eu daardoor haar verloren fxmtie te
herwinnen als ..Koninginnen" iu haar gezin,
als goede huisvrouwen en moeders.
ITALIë EN OOSTENRIJK.
Sympathie-betuiging aan Mgr. Seipel.
Vertegenwoordigers vau de bewoners van
den Dod»-kanesos hebben aan den Oosten
rfjkMhen bonskanselier Mgr. Dr I. Seipet
een telegram van gelukwensch gezonden met
rijn verklaringen aangaande de Oiistenrijk-
sche minderheden in Zuid-Tirol. Zij zeggen,
dat de bewoner» van Dodekaneso-». die even
eens zuchten onder het Italiaansche juk. liet
Ijjden van do Oostenrijk sche bevolking
Tirol begrjjpen.
DE TERUGGAVE DER VROEGERE
VIJANDELIJKE EIGENDOMMEN
IN DE VER. STATEN.
Nadat eergisteren het congres het voorstel
tot teruggave van de vroeger vijandelijke
eigendommen iu de V. R. had afgehandeld.
heeft het Representantenhuis gisteren ook
zjju goedkeuring aan het voorstel g»ihechL
Het wetsontwerp is daarop president Coo
lidge ter onderteekening toegezonden.
HET HONGAA^pCH ROEMEENSCH
GESCHIL OVER DE EIGENDOMS-
PROCESSEN.
De Hongaarsche voorstellen
afgeweten.
Blijkens een offideele mededeeling van
het Hongaarsche correspondentiebureau
heeft d« Roemeensche regeering gisteren
haar antwoord gezonden op het voorstel van
de Hongaarsche regeerine inzake de eigen-
domspisH-essen over het Hongaarsche grond
bezit in Roemenië. De Hongaarsche eisch tot
teruggave van het nog niet verkavelde
boschhezit wijst de Roeineensche regeering
met de me»-«te b«*»)istheid van de hand. Zij
verklaart zich echter bereid van de schade
vergoeding. die Hongarije aan Roemenië
verschuldigd is een zeker jbedrag af te trek
ken. waarvan de bepaling aan de welwillend
heid van Ro»inenië zou dienen te worden
overgelaten. Dit bedrag zou de Hongaarsche
regeering aai. de reclamanten, optanten,
zoowel als niet optatnen moeten uitbetalen,
op voorwaardé. dat deze daarmee van hut»
vorderingen afstand doen.
Het Hongaarsche correspoudentü-bur.-au
m<-ldt, dat men in politieke kringen het Roe-
meensehe aanbod als een hoon voor de
Hongaarsche voorstellen beschouwt. In h*t
Roemeensche aanbod, dat met verontwaar
diging vernomen is. ziet men het bewijs, dat
Roemenië elke verzoeningsgezindheid vreemd
is. Het deel van d« Hongaarsche schade ver
goeding. waarop Roemenië recht heeft, be
loopt elf niillioen goudkronen en vervalt pas
in de jaren 1931 »o€ 1943. Het bedrag van
elf mQHoeu goudkronen verte-'enwoordigt
echter nog niet eens de jaarlijksete rent»-
van de w.aarde der onteigende bezittingen
van de Hongaarsche optanten, die 300.000
H.A. omvatten en een waarde van 300 mil-
lioen goudkronen vertegenwoor’in-en. Aai.
dit belachelijke voorstel wordt dan nog het
pond sterling beschikbaar gesteld^ voor de
armen van Berljjn. Böss. de eerst» burge
meester van Berlijn zal hef geld heden in
ontvangst nemen.
Bij het demonteeren van ren oude in
stallatie op de gasfabriek te Sodingen bjj
Hermen te gisterochtend het ontsnappende
gas ontploft. Drie arbeiders kregen levene
gevaarlijke brandwonden, twee anderen, dl»
van de «telling sprongen, zijn lichter ge
wond.
Wolft meldt uit Warschau, dat in Kra
kau een groot aantal socialisten gearre»
teen! zijn.
Bi] de scheepsramp nabij de TJ»land-
sc.he kimt zijn in het geheel 16 leden van d»
bemanning van den trawler Jon Foreeti om
het leven gekomen.
De Fransche Kamer heeft alle wets
ontwerpen betreffende de vorming van kader
en effectieven voor het !“ger aangenomen.
Uit het z.g. DriehoeksgeWed in Burma
wordt gemeld, dat het in vrflheid stellen
der slaven than» voltooid is. Tn totaal zQn
dit jaar 763 slaven In vrijheid gesteld.
Een door de politie te Rerreiro ingesteld
“onderzoek heeft geleld tot dertien nietiwa
arerstaties. terwijl een groote hoeveelheid
bommen, geweren, dumdum kogels en ander
oorlo-rsmateriaal fn .beslag is génomen. Tn
Noord Portugal zjju eenige cotwirtunisten
gearresteerd. t
POLEN EN LITAUEN. v
Conferentie op 30 Maart voorgeMeld.
De antwoord-nota van Litauen aan Polen,
die iu verzoenenden toon gesteld is, zal
heden worden gepubliceerd.
Woldemara» stelt namens de IJtausche
regeering voor, ten eerste den Volkenbond
te verzoeken, indien Polen hiermede accoord
gaat, tjjd en plaats voer de onderhandelln
gen vast te stellen en feh tweede, indien
Polen de hulp van den Volkenbond niet noo-
dig acht, mondelinge onderhandeling op 30
Maart a.s. te Koningsbergen aan te vangen.
Z. II. de Paus maakte in een toespraak,
ter gelegenheid der Zaligverklaring van
eenige vrouwelijke religieuzen, een vergelij
king tusschen het leven dezer voorbeeldige
vrouwen, die, vóórdat zjj den sluier aan
namen, moeder waren van groote gezinnen,
en dat eeu groot gedeelte der tegenwoordig»
moeders allerlei lakenswaardige voorbeelden
geven fn kleeding en manieren.
Z. H. verklaarde, dat zjj den Christusuaam
onteeren, en dat het dwaas en droevig is u
•UCv U - DUUIIJt*. i
Het ontbreekt de socialistische beweging
waarljjk nie’ aan strijdleuzen, schrijft mr. D.
A. v. Eek in het populair-wetenschappelijk
bijvoegsel van bet „Volk”, en hjj somt er
dan een heele rits op.
Maar onmiddellijk daarop laat hij volgen,
dat geen van alle kan vervangen ..de zoo bij
uitstek geliefde strii,1h'u*) die wij bezaten in
hei alg/Tueon kiesrecht, voordat dit i* inge
voerd.”
Aan dio leus en aan de z. g. „Roode Dins
dagen”. waarop voor haar gedemonstreerd
werd, denkt do schrijver blijkbaar met wee
moed terujr.
„De on tra gli
de Dinsdagen
ro betoogingen,” zegt hjj.
Zou men bet voor de socialisten niet bijna
gaan hetn uiea, dat het algemeen kiesrecht
hetwelk overigen^ geenszins een zuiver
socialistische slsch wae is ingevoerd!? 0
Zjj hsblien ét bljjkhanr veel meer vim ver
wacht. dan htó hen geschonken heeft, zoo-
dat het hun ah» lenze proftjtelfjker was. dan
als werkelijkheid
Het verwonder» ons niet.
De socialisten deden bet altijd voorkomen,
alsof tij rfe arbeiders, hrl volk, de ma.«ea
achter zich hadden.
Het alg»‘me»n kfesre<4it zou hun de meer
derheid. d< macht, den grootsten invloed be
zorgen.
De orvwtiug «enigszins andere geweest.
Het A. E a.»s 'g?s-vtriM>ens prachtig*. «H
werkelijkheid heeft het den rooden heeren
teleurstelling gebracht; en bovendien hebben
zjj thans meer nog dan vroeger met
moeilijkheden 1n eigen kring te kampen, ter
wijl geen lens in staat blflkt de oude geeet-
deze Zondag altjjd een ware feestdag. De
Carnavalsstemming begon er dan, om zoo
te zeggen, in te komen. Het was min of
meer een generale repetitie van „Dikke
Dinsdag”. Men ging kalm van huis, voelde
dan geleld«dijk aar de vastena vond-
■tcmmlng over zich komen, kocht confetti
en tenslotte amuseerde men zich als groote
kinderen. Dat ging dan zoo voort tot tegen
den avond, niet zoo uitgelaten weliswaar als
op Mardi gras, maar men had toch al een
klein voorproefje gehad.
AH je nu spreekt over die vermaken, dan
maak je den indruk van een ouden dwaas.
wat je in werkelijkheid misschien we! bent
ook. o
éfa. Maar de ParQzenaarsf mogen in het feest-
,|n Vieren dan al minder nnbundig zijn gewor-
nuinier van overal in berusten zjjn ze toch
dezelfde gebleven. En zoo drukte men den
volgenden dag zjjn spijt over het m’ lnkken
der Mardi gras” nit door:
„Er waren gen optochten, er was geen
confetti. Maar er was een prachtige blauwe
hemel
„Er waren geen optochten, er was geen
Er is niet gedanst in de straten, ei waren i
geen dwaze verkleedpartijen. Maar het was
een heerlijke lentedag.”
En is het zotCniet veel beter?
gevoelens, en ik huiverde bjj bet denken aan
uw triumfen. want die zouden ous voor al
tijd van elkander scheiden. Maar waarom
zoude ik over die verandering langer spre
ken? Ge moet reeds bet geheim van mjji»
hart begrepen hebben. Zeg mjj, dat ge mij
niet veracht.”
„Verachten u. sir Oswald? u, den
nobelsten. den edelmoedigMgn, besten man
ter wereM? Maar ik bewonder en eerbiedig
u voor al uw edele hoedanigheden, en ik ben
u dankbaar voor al de goedheid, die gq aan
een verschoppeling als ik wae hebt bewezen,
•n ik acht booger dan wie ook!”
„Maar Honoriariep de barau uit in he
vige gemo>-<leaan»loening, ,Jk behoef meer
dan nw achting. Herinnert gij u dien nacht
waarin ik u het eerst hoorde zingen op die
markt in het stadje Yorkshire?”
„Kan ik ooit dieu nacht vergeten?” riep
bet meisje verbaasd uit de vraag scheen
haar zoo vreemd toé dat bittere uur,
waarin gij mjj te hulp zjjt gekomen?”
.Jlerinnert ge u het lied, dat ge toen hebt
gezongen? het laatste dat ge ooit op dt»
straat zongt?”
Honoria Milford zweeg een oogenblik om
zich te bedenken, ’t Sprak vanzelf dat zij
zich in den beginne niet meer zoo duidelijk
kon herinneren, wat zjj dien avond had ge
zongen. „Ik was dien avond bijna verdoofd,"
zeide zjj, Jk was zoo doodmoede, ik gevoel
de mjj zoo diep ellendig. Maar nu schiet het
bad. me rijden» zulk een uitliarsting ^van
vreugde mede. r l
Ik heb dat genoteerd op m’n bloe-note en
ben toen naar m’n krant gegaan Maar aan
gezien dat alle» wat, wat ik genoteerd had,
hebben we van dien stadiondag geen goed
verslag kunne» maken.
En nu weet je aUes...."
27.
Iu zwgjjende bewondering zag de baron
zjjn be*cherme>inge aan, die haar zeȟgeri
bük onafgebroken op den grond hield ge
vestigd. Het dn-'4i> wel eenige minu»en voor
dat bet geepreK hervat werd. Eindelijk zeide
re wat met mfj in den tuin op
leien? Ik heb daar eenige mooie
uit te spreken. Lang heb ik gedacht, dat
mjjn belangstelling in uw persoon louter eet»
aandrang was iu mjjn binnenste om wel to
doen een aandrang om de deugd der lief
dadigheid, die ik altijd heb hoog gehouden,
nu eens op een meer dan gewone wijze te
beoefenen. Zoo trachtte ik te redeneeren. en
ik handelde met het koude, berekenende
overleg van een man der wereld, toen ik
voor u een beroep uitkoos, waarin gij u
zoudt kunnen onderscbeüieu, en toen ik u
de tre legen heid openstelde om uzelf voot
dat heroey» te bekwamen.
Mijn plan was ehrenHik. geweest bet afgre
loopen jaaz m Italië of Frankrijk door te
trènxren. Tk meende u in geen twaalf maan
den te zullen zien, maar de vreemde invloed,
waaronder ik sinde onze eereto ontmoeting
handelde, werd dagelijks sterker en sterker.
Ondanks mijzelf dacht ik aan u; ondanks
mijzelf kwam ik steeds meermalen hier om
uw gezichtje te zien, om uw stem, al wat
het maar eenige oogenblikken te hooren
en om dan weer in de wereld terug te
l
in tegenstelling
beminnelijkheid.
denkbeeld, dat gij een concert- of
zangeres zoudt worden, mjj ondragelqk. Ia
het eerst dacht ik vol trots aan het sucoe»»
dat u zou ten deel vallen, en de rijkdommen
die u ongetwijfeld zouden toevloeien; maar
ge ruimen tjjd geleden reeds veranderde mijn
regel f 0.75 .-oor d» eerste pagiaa voor d» over
Rubriek ..Vraag sa Mnbod” bij vooruübeu
NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD