3 I „ONS BLAD" L r L f I 5 L J FEUILLETON. Gestrafte misdaad. I UIT DE PERS. Verloren strijdleus. I L r a Abonnementsprijs I I A I L r 3 X J* s 3- J- BINNENLAND Bureau: HOF 6, ALKMAAR - Telefoon Versorelde Berichten. f4a— BRIEVEN UIT FRANKRIJK. Korte Berechten. RIHTFNL AMn. Z H. DE PAUS OVER DE MODERNE VROUW. f X— f xas x x f 9JfQ booger Aan alle abonnee wordt op aanvraga gratie aan polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 3000.—, 1750f250.—, f125.—, f50. Advertentieprijs Me eJaarf, GIRO ALKMAAR 1O4M3 GIRO ALKMAAR 104863 H. de J. Het In en i x „Auld Ro- k 1 k ,Ctr.” schrijft.: i i l Een mijner kenu(sAeu i* aan een gmote Pfcrfjpche f i I I I i Pm kwxmrt «ear Alkmaar. Voor busten Alkmaar. Max GeShmtxead Zondagsblad I r t: r T* a r lake geestdrift, die op de Roo- Beerseiite, ontbrak op de late- geheel er van af, beroep», irden. Honoria?” vroeg de NEDERLAND IN DEN VREEMDE. De heer Ir. V. J. P de Bloccq \an Kuffe- ler, die op initiatief van de voreeniginjj ..Ne derland in den vreemde" in Scandinavië voordrachten over de droogmaking van de Zuiderzee houdt, kwam Vrijdag den 24en Februari te Stockholm aan het Centraal station aan, waar bij verwelkomd werd door de heeren C. A Meyjee en J. Rippe. le den van het bestuur der Zweedsch-Neder landse he vereeuiging te Stockholm en door den heer Axel Zethraeus. vertegenwoordiger der vereeniging „Ntderland in den Vreem de" aldaar. De heer van Kuffeler bad een uitstekende reis gehad en was vol bewondering over het Zweedsche landschap. dat met zijn, door de zon beschenen sneeuwvelden en boeschen een onvergetelijk en indruk op hem gemaakt had. gaan en haar donkerder en kouder te vinden -**”*-- Hlet nw Hchoorjhejd en uw I^uigzamerhand werd het opera bet eerst dacht ik vol trota aan het sucoe» drift te wekken. Het tnoet hen indi-rdaad wel spijtig weemoedig stemmen. denkIHield vastgeknoopt, dat Hongarjje zjjn rechteljjk standpunt zou opgeven. GROOTE BRAND TE PARIJS. Eenige millioenen francs schade Een hevige Fraud heeft gisternacht te Parij» een fabriek van schrijfmachines en bioscoopapparaten vernield. Verscheiden» gebouwen ter hoogte van vjjf verdiepingen zijn vernield. De schade wordt op ettelijk» millioenen francs geschat. Van de 1100 arbeiders der fabriek komen er acht a ne genhonderd zonder werk. Naar verluidt, zou <le brand ontstaan zijn in de z?» al waar onderdeden gemoffeld worden, en waar dv ovens waren blijven branden. Van 1—5 regel» f 1.25; eik* regel meer f 9JB. Rectams mr - ^fasVfsJSg w w w pcf f 0.60 per advertentie van 5 regels iedere regel maar f <kl£ sportverslaegever krant Gisteren kwam ik bem tegen en vroeg ik hem of hij Dinsdag bet Frauèche nationale elftal met 40 had zien winnen van de Teren en het Franscbe legerelftal met 43 verlieten van do Engelse he militairen. Nu zijn alle F ran se hen het er over eens dat die 40 tegen de Ieren dubbel en dwars verdiend was, maar die 3—4 tegen de Engelschen Ik verwachtte dus een antwoord in dien geest In plaats daarvan zei hij echter: „In dien je me belooft er nooit meer over te spreken, dan aal ik je vertellen, hoe het me Dinsdag vergaan Is, hoe ik Dinsdag m'u hsairiin Vwfifesov» ex Ir 4 Vuiii Baantje kwijtgeraakt.atot- ni»< begrijpend mij toch te binnen, juist het was bin-Gray.” „Juist Honoria. de geschiedenis van een man op jaren, die een meisje bemiude. jong genoeg om zijn dochter te zjju. Ik zat toe», bij het vuur, en was lang niet in een goede •temming, omdat die dag voor mjj een det ongelukkigste van mijn leven was geweest, toen klonken de tonen van uw stem, en do de mjj allee wat mij bezwaarde vergeten. Ik luisterde naar iedere noot van dat oude ge zang. Hoewel ik dfe woorden misschien al van mijn prilste jeugd kende, leken ze mtj dien nacht vreemd en nieuw toe. Een on- weewtaatibare aandsang leidde mij naar de plaats waar ge in uw hulpeloosheid waart neergevallen. En van dat uur af tot in bet huidige oogenblik zyt gij de eenige invloed geweest, waaruit mijn leven zich heeft ge regeld. Ik heb u bemind met een heilige lief de, spoals slechts weinige mannen die zullen kennen. Zeg mij. Honoria.' heb ik vergeefs Bef gehad? Het geluk van mijn verder leven Hgt nu in de weegschaal. Het hangt thans van u af, gij hebt thans te beslissen, of mijn verder bestaan voor mijzelf waardeloos zal zijn, dan wel of ik de gelukkigste man tee weid zal worden.” „Zou mijn liefde u gelukkig maken?” „Onuitsprekelijk gelukkig.” „Dan boort ze u toe.” „Ge bemint me ondanks het grooto verschil van leeftijd dat tusschen ons be- staat?” .Ja. sir Oswald, ik heb u altijd vereerd en hooggeacht als den besten en edclsten man ter wereld; cn nu ik hoor, dat dezu meer voor mij gevoelt dan belangstelling, nu He hoor uit uw eigen mond dat gij mij bemint, ben ik trotsch op die liefde, die ik ondanks mijzelf gehoopt, doch nooit ves- wacht had. Nu mag Ik zeggen, dat ik u be min uit geheel mjjn hart en met mjjn gan- sebe ziel. Wie is de liefde van een vrouw zoo waardig als gij? Ik heb niets dan goed heid van u ondervonden; is het dan te ver wonderen. dat mjjn dankbaarheid in heide is veranderd?" „Honoria”, fluisterde sir Oswald, terwijl hij haar omarmde en een kus op bet blanke voorhoofd drukte. ..Honoria, ge hebt mij al te gelukkig gemaakt. Ik kan nauwelijks ge- looven, dat dit geluk geen droom is, welks heerlijk beeld dadelijk verdwijnen zal, om mij troosteloos en alleen Achter te laten.” Hjj bracht zjju verloofde naar het huis terug. Nu zelfs, in deze oogenbtikken van onuitsprekelijk geluk, moest dQ denken aan miss Beaumont, die zonder twijfel hier of daar zou zitten te bespieden. „Dus ge ziet zangeres te wo1 baron, terwijl zij langzaam terugwandelden, (Wordt vervolgd). hQ: ..Hoogt en neer w» beukenlanen getóen, en en ik geloof. dai ik daar beter kan zeggen wat ik te zeggen hebben den in deze kamer. In alle geval zijn wjj dan veiliger voor onderbreking." Honoria zeide. da* daar geen bezwaar te gen bestond, en zij begaven zich naar bui ten. Achter den tuin wu een breede. lange beukenlaan, en hierheen richtte sir Oswald xfjn schreden. „Honoria”, zeide hij, na een langdurig», ■tilt*, „als ge eens wist hoelang ik heden beh geweifeld en geaarzeld alvorens u te komen bezoeken hoe dikwijls ik telkeus besloot u nimmer te zeggen wat ik nu seg- ken g*. om dan weer van dat beeluit terug te komen als ik u zeide. hoezeer nu nog het verstandige van dit bezoek in twjj- tel trek dan geloof ik, dat ge medelijden met me zoudt hebben. Maar nu ben Ik hier, •n nu ben Ik genoodzaakt om mij duidelijk „MARDI GRAS”. Ik heb met het schrijven van dezen brief gewacht tot „Marai gras” de F ranse hen gebruiken hier dus bijna deze)fde uitdruk king als wjj, want de letterlijke vertaling vap .Jfardi ^ras” is „Vette Dinsdag tot .Jfardi gras' dan, achter den rug was. Want „Mardi gras” wat hier tevens de of- fieieele naam is voor „Vastenavond” moest, volgens den roep, die er van uitging, iets bijzonders zijn te Parijs Dinsdagmorgen, om half elf reeds, ging ik op weg, in de vast»» overtuiging heel wat te sien te zullen kr^pn. Tot een ut*r of Mep ik door de drukke straten lang* groote boulevards, maar behalve eenige ver- .^an v<M)r den oorlog, in de gemoedelijke kleede kinderen was er niete dat anders *as dan op gewon»- dagen. Obt. YoniJ ik “bet niet drukker dan gewoonljjk Maar ik bad niet voor niets dezen brief uitgesteld: over Mardi gras moest ik bet hebben! Ik ging zitten in een café aan den boulevard en be sloot daar te wachten tot ik genoeg bijzon derheden voor een artikel bijeengegaard zeu hebben Het wa« nog vroeg, dus was ik nog vol moed. In den loop van den middag zou ..Het” wel beginnen. Maar „Het” begon niet! Wel kwamen er tegen den middag wat mee- kinderen in maskeradepakjes, bijna allen begeleid door hun ouders, waarvan men het den meesten (Ik heb hiermede vooral de papa's op het ook) duidelijk kon aanzien, dat ze reeds eenige uren met bun fraai uitgedoeten spruit rondgesjouwd hadden en dat se maar wat blq loucien zijn als deze „vacantiedag” weer tot het verleden behootde maar daarbij bleef het dan toch. Of neen, eigenlijk bleed het daarbij niet, want h»-t werd steeds druk ker. steeds voller in de straten Zoo vol zelfs/ dat er bijna geen doorkomen meer aan was. En het wa» eigenlijk zielig te be denken, dat al die mensehen daar nu rond liepen, allen op zoek naa» iets, wat ze ver- moedeNjk niet eens te definleeren wisten. Maar «Hen waren ze er op uitgegaan, om zich te vermaken e» in plaats daarvan lie- naa z» ztvhxelf en de anderen tn den weg. En de son scheen alsof het Mwi wa« en bij na iedereen had vrjjaf. Wat had die mooie vacantiedag niet veel be.er in het Bois de Boulogne of in eei» der fraaie parken door gebracht kunt.en worden Maar het Bois de Boulogne wachtte tevergeefs op wandelaars en de parken waren verlaten en vergoten. Maar toen ik dat zoo zat te overdenken, viel me In, dat ik zelf a> niet veel verstandiger was „ofschoon stelde ik me dad**Hjk weer gerust ik moet hier wel zjjn voor mtfn krant”. Maar toch.,., een opstelletje over de jonge Lente, de bloemen, de vogels. De metro zon me in een half uur midden in de heerlijke natuur voeren, ver weg uit die benauwende drukteMaar neen, ik wil de dezen keer over Mardi gras schrijven. Ik ging dus weer verder, liet me maar meevoeren door den stroom: overal waar ik een soort opstootje zag, of waar ik hoorde lachen of z»»o iets, werkte ik me tusschen de nieuwsgierigen. Maar meer dan eenige dwaze maskers, een man als vrouw verkleed, of omgekeerd, werd Ik niet gewaar. En ’s avonds werd „het feest” op dezelfde wjjze voortgezet. Iets dat ook mnar eeniss- sms de moeite waard was, heb ik niet ge zien. En als men dan de verhalen der oude Pa- T^senaars hoort, van confetti, die meer dan een halve Meter hoog in de straten laz, van optochten, muziek, enz. enz. dan moet men toegeveu dat^ de oorlog, ook hier heel veel veranderd hééft. „De Parjjzenaars zijn geen Parijzenaars meer” merkte een mijner kennissen droef geestig on. Dat was Zondag, de Zonda? voor „Dikke Dinsdag” de zoogenaamde ..Diman- che gras”. „Voor den oorlog”, ging hij verder, „was 1 Giesternacht brak brand nit in een herberg te BerlynWilmerdorf. Tijdens liet blusschen arresteerde de politie twee van de talrjjk aanwezige nieuwsgierigen. Het zijn 2 communstischc arbeiders, den den brand zouden hebben gesticht, adar de herbergier één van hun geestverwanten uit zijn bui» had gezet, omdat hij de httnr was schnldig gebleven. De Oostenrijksche nationale raad heeft gisteren na óen behandeling van vier maan den. de begroeting voor 1 !»28 in tweede cn derde lezing aangenomen. De koning van Afganistan heeft 1000 ,esteld_ voor de eerste burge- baantje kwhtgeraakt ben - - - - tarde ik. niet begrQpên- „Luister” zei hij kortaf en begon: „Zooals gewoonlyk kwam ik te laat. Ik haalde die schade echter eenigszin* in, door dat ik, tneegeslcurd door de menigte., die de entrée bestormde, het stadion als het ware kwam binnengewaaid. Voor ik het wist, zat ik op een prachtige tribuneplaats, doch '■r eenige seconden later tegen het hek, dat het sp»*lterrefn van de staanplaatsen om het veld, scheldt. Het gelukte me mezelf "in evenwicht te brengen en me wat op te rich ten. Toen ik echter goed én wel stond, kwam er eon nieuwe golf van de tribune en werd ik op m’n knieën gegooid. Zoo ben ik blQ- ven zitten en ik was van plan, geknield de wedstrijden te volgen. Dat Is zeer vermoed end en, daar de aarde koud is. erg onaan genaam ook. Ik heb me tijdens de pauze van den eersten wedstrijd opnieuw opge richt en ben wat h'ien en weer gaan wande len. Natuurlijk was m’n plaats direct door een ander ingeuomen. Met twee, driehonderd anderen, die denrelfcien inval hadden als ik. ben ik toen bfi de doelnalen in het gras gaan zitten. Natuurlijk zjjn we di rect weggejaagd. Het gehikte me toen de perstribune te be reiken. ..Hier is geen plaat» meer, zei men. Maar hebt u een perskaart?” Ik zei „ia", dat zeg ik altjjd iu dergetjjke gevallen. ..Nu. ga dan maar ergens anders heen, want hier is bet vol en kimt U toch niets zien.” Tenslotte belandde ik in de bar van het stadion. Ik traehtte van Heruit nog Iets van -het spel te zieji. Maar ik zag slechts een haag of beter ik zag tien, twintig ha gen van ruggen. Van den wedstrijd echter zag ik niets.Wel hoorde ik geschreeuw en. af cn toe, gejuich. ..Nicolas heeft een doelpunt gemaakt” deeMe de barjongen, die medelijden met me zien, boe vrouwen, wier cx-rste jeugd reetls larv voorbij is, zich overgeven aan den dan». Wat zijn zij toch ver verwijderd van het voorbeeld, haar gegeven door die heilige Christen vrouwen en moeders, die voorbeel den van éc-bt Christelyken geest en levens wandel in haar gezinsleven, wanneer wjj al die arme jonge meisjes er. vrouwen vau te genwoordig zien. Zjj bewjjzen daarmee slechts, dat zij er geen begrip van hebben, wat de naam ..Christus" en wat „onwaar dig leven" en .amwaardige kleediug" betee- kenen. De kleediug van de moderne moe ders is beleed igend in de oogen van God en ergerniswekkend in de oogen <ler wereld. Z. II. besloot met een aansporing tot alle moeders van gezinnen om haar gedrag te herzien, een wel voege] ijker kleeding te dra gen eu daardoor haar verloren fxmtie te herwinnen als ..Koninginnen" iu haar gezin, als goede huisvrouwen en moeders. ITALIë EN OOSTENRIJK. Sympathie-betuiging aan Mgr. Seipel. Vertegenwoordigers vau de bewoners van den Dod»-kanesos hebben aan den Oosten rfjkMhen bonskanselier Mgr. Dr I. Seipet een telegram van gelukwensch gezonden met rijn verklaringen aangaande de Oiistenrijk- sche minderheden in Zuid-Tirol. Zij zeggen, dat de bewoner» van Dodekaneso-». die even eens zuchten onder het Italiaansche juk. liet Ijjden van do Oostenrijk sche bevolking Tirol begrjjpen. DE TERUGGAVE DER VROEGERE VIJANDELIJKE EIGENDOMMEN IN DE VER. STATEN. Nadat eergisteren het congres het voorstel tot teruggave van de vroeger vijandelijke eigendommen iu de V. R. had afgehandeld. heeft het Representantenhuis gisteren ook zjju goedkeuring aan het voorstel g»ihechL Het wetsontwerp is daarop president Coo lidge ter onderteekening toegezonden. HET HONGAA^pCH ROEMEENSCH GESCHIL OVER DE EIGENDOMS- PROCESSEN. De Hongaarsche voorstellen afgeweten. Blijkens een offideele mededeeling van het Hongaarsche correspondentiebureau heeft d« Roemeensche regeering gisteren haar antwoord gezonden op het voorstel van de Hongaarsche regeerine inzake de eigen- domspisH-essen over het Hongaarsche grond bezit in Roemenië. De Hongaarsche eisch tot teruggave van het nog niet verkavelde boschhezit wijst de Roeineensche regeering met de me»-«te b«*»)istheid van de hand. Zij verklaart zich echter bereid van de schade vergoeding. die Hongarije aan Roemenië verschuldigd is een zeker jbedrag af te trek ken. waarvan de bepaling aan de welwillend heid van Ro»inenië zou dienen te worden overgelaten. Dit bedrag zou de Hongaarsche regeering aai. de reclamanten, optanten, zoowel als niet optatnen moeten uitbetalen, op voorwaardé. dat deze daarmee van hut» vorderingen afstand doen. Het Hongaarsche correspoudentü-bur.-au m<-ldt, dat men in politieke kringen het Roe- meensehe aanbod als een hoon voor de Hongaarsche voorstellen beschouwt. In h*t Roemeensche aanbod, dat met verontwaar diging vernomen is. ziet men het bewijs, dat Roemenië elke verzoeningsgezindheid vreemd is. Het deel van d« Hongaarsche schade ver goeding. waarop Roemenië recht heeft, be loopt elf niillioen goudkronen en vervalt pas in de jaren 1931 »o€ 1943. Het bedrag van elf mQHoeu goudkronen verte-'enwoordigt echter nog niet eens de jaarlijksete rent»- van de w.aarde der onteigende bezittingen van de Hongaarsche optanten, die 300.000 H.A. omvatten en een waarde van 300 mil- lioen goudkronen vertegenwoor’in-en. Aai. dit belachelijke voorstel wordt dan nog het pond sterling beschikbaar gesteld^ voor de armen van Berljjn. Böss. de eerst» burge meester van Berlijn zal hef geld heden in ontvangst nemen. Bij het demonteeren van ren oude in stallatie op de gasfabriek te Sodingen bjj Hermen te gisterochtend het ontsnappende gas ontploft. Drie arbeiders kregen levene gevaarlijke brandwonden, twee anderen, dl» van de «telling sprongen, zijn lichter ge wond. Wolft meldt uit Warschau, dat in Kra kau een groot aantal socialisten gearre» teen! zijn. Bi] de scheepsramp nabij de TJ»land- sc.he kimt zijn in het geheel 16 leden van d» bemanning van den trawler Jon Foreeti om het leven gekomen. De Fransche Kamer heeft alle wets ontwerpen betreffende de vorming van kader en effectieven voor het !“ger aangenomen. Uit het z.g. DriehoeksgeWed in Burma wordt gemeld, dat het in vrflheid stellen der slaven than» voltooid is. Tn totaal zQn dit jaar 763 slaven In vrijheid gesteld. Een door de politie te Rerreiro ingesteld “onderzoek heeft geleld tot dertien nietiwa arerstaties. terwijl een groote hoeveelheid bommen, geweren, dumdum kogels en ander oorlo-rsmateriaal fn .beslag is génomen. Tn Noord Portugal zjju eenige cotwirtunisten gearresteerd. t POLEN EN LITAUEN. v Conferentie op 30 Maart voorgeMeld. De antwoord-nota van Litauen aan Polen, die iu verzoenenden toon gesteld is, zal heden worden gepubliceerd. Woldemara» stelt namens de IJtausche regeering voor, ten eerste den Volkenbond te verzoeken, indien Polen hiermede accoord gaat, tjjd en plaats voer de onderhandelln gen vast te stellen en feh tweede, indien Polen de hulp van den Volkenbond niet noo- dig acht, mondelinge onderhandeling op 30 Maart a.s. te Koningsbergen aan te vangen. Z. II. de Paus maakte in een toespraak, ter gelegenheid der Zaligverklaring van eenige vrouwelijke religieuzen, een vergelij king tusschen het leven dezer voorbeeldige vrouwen, die, vóórdat zjj den sluier aan namen, moeder waren van groote gezinnen, en dat eeu groot gedeelte der tegenwoordig» moeders allerlei lakenswaardige voorbeelden geven fn kleeding en manieren. Z. H. verklaarde, dat zjj den Christusuaam onteeren, en dat het dwaas en droevig is u •UCv U - DUUIIJt*. i Het ontbreekt de socialistische beweging waarljjk nie’ aan strijdleuzen, schrijft mr. D. A. v. Eek in het populair-wetenschappelijk bijvoegsel van bet „Volk”, en hjj somt er dan een heele rits op. Maar onmiddellijk daarop laat hij volgen, dat geen van alle kan vervangen ..de zoo bij uitstek geliefde strii,1h'u*) die wij bezaten in hei alg/Tueon kiesrecht, voordat dit i* inge voerd.” Aan dio leus en aan de z. g. „Roode Dins dagen”. waarop voor haar gedemonstreerd werd, denkt do schrijver blijkbaar met wee moed terujr. „De on tra gli de Dinsdagen ro betoogingen,” zegt hjj. Zou men bet voor de socialisten niet bijna gaan hetn uiea, dat het algemeen kiesrecht hetwelk overigen^ geenszins een zuiver socialistische slsch wae is ingevoerd!? 0 Zjj hsblien ét bljjkhanr veel meer vim ver wacht. dan htó hen geschonken heeft, zoo- dat het hun ah» lenze proftjtelfjker was. dan als werkelijkheid Het verwonder» ons niet. De socialisten deden bet altijd voorkomen, alsof tij rfe arbeiders, hrl volk, de ma.«ea achter zich hadden. Het alg»‘me»n kfesre<4it zou hun de meer derheid. d< macht, den grootsten invloed be zorgen. De orvwtiug «enigszins andere geweest. Het A. E a.»s 'g?s-vtriM>ens prachtig*. «H werkelijkheid heeft het den rooden heeren teleurstelling gebracht; en bovendien hebben zjj thans meer nog dan vroeger met moeilijkheden 1n eigen kring te kampen, ter wijl geen lens in staat blflkt de oude geeet- deze Zondag altjjd een ware feestdag. De Carnavalsstemming begon er dan, om zoo te zeggen, in te komen. Het was min of meer een generale repetitie van „Dikke Dinsdag”. Men ging kalm van huis, voelde dan geleld«dijk aar de vastena vond- ■tcmmlng over zich komen, kocht confetti en tenslotte amuseerde men zich als groote kinderen. Dat ging dan zoo voort tot tegen den avond, niet zoo uitgelaten weliswaar als op Mardi gras, maar men had toch al een klein voorproefje gehad. AH je nu spreekt over die vermaken, dan maak je den indruk van een ouden dwaas. wat je in werkelijkheid misschien we! bent ook. o éfa. Maar de ParQzenaarsf mogen in het feest- ,|n Vieren dan al minder nnbundig zijn gewor- nuinier van overal in berusten zjjn ze toch dezelfde gebleven. En zoo drukte men den volgenden dag zjjn spijt over het m’ lnkken der Mardi gras” nit door: „Er waren gen optochten, er was geen confetti. Maar er was een prachtige blauwe hemel „Er waren geen optochten, er was geen Er is niet gedanst in de straten, ei waren i geen dwaze verkleedpartijen. Maar het was een heerlijke lentedag.” En is het zotCniet veel beter? gevoelens, en ik huiverde bjj bet denken aan uw triumfen. want die zouden ous voor al tijd van elkander scheiden. Maar waarom zoude ik over die verandering langer spre ken? Ge moet reeds bet geheim van mjji» hart begrepen hebben. Zeg mjj, dat ge mij niet veracht.” „Verachten u. sir Oswald? u, den nobelsten. den edelmoedigMgn, besten man ter wereM? Maar ik bewonder en eerbiedig u voor al uw edele hoedanigheden, en ik ben u dankbaar voor al de goedheid, die gq aan een verschoppeling als ik wae hebt bewezen, •n ik acht booger dan wie ook!” „Maar Honoriariep de barau uit in he vige gemo>-<leaan»loening, ,Jk behoef meer dan nw achting. Herinnert gij u dien nacht waarin ik u het eerst hoorde zingen op die markt in het stadje Yorkshire?” „Kan ik ooit dieu nacht vergeten?” riep bet meisje verbaasd uit de vraag scheen haar zoo vreemd toé dat bittere uur, waarin gij mjj te hulp zjjt gekomen?” .Jlerinnert ge u het lied, dat ge toen hebt gezongen? het laatste dat ge ooit op dt» straat zongt?” Honoria Milford zweeg een oogenblik om zich te bedenken, ’t Sprak vanzelf dat zij zich in den beginne niet meer zoo duidelijk kon herinneren, wat zjj dien avond had ge zongen. „Ik was dien avond bijna verdoofd," zeide zjj, Jk was zoo doodmoede, ik gevoel de mjj zoo diep ellendig. Maar nu schiet het bad. me rijden» zulk een uitliarsting ^van vreugde mede. r l Ik heb dat genoteerd op m’n bloe-note en ben toen naar m’n krant gegaan Maar aan gezien dat alle» wat, wat ik genoteerd had, hebben we van dien stadiondag geen goed verslag kunne» maken. En nu weet je aUes...." 27. Iu zwgjjende bewondering zag de baron zjjn be*cherme>inge aan, die haar ze»ügeri bük onafgebroken op den grond hield ge vestigd. Het dn-'4i> wel eenige minu»en voor dat bet geepreK hervat werd. Eindelijk zeide re wat met mfj in den tuin op leien? Ik heb daar eenige mooie uit te spreken. Lang heb ik gedacht, dat mjjn belangstelling in uw persoon louter eet» aandrang was iu mjjn binnenste om wel to doen een aandrang om de deugd der lief dadigheid, die ik altijd heb hoog gehouden, nu eens op een meer dan gewone wijze te beoefenen. Zoo trachtte ik te redeneeren. en ik handelde met het koude, berekenende overleg van een man der wereld, toen ik voor u een beroep uitkoos, waarin gij u zoudt kunnen onderscbeüieu, en toen ik u de tre legen heid openstelde om uzelf voot dat heroey» te bekwamen. Mijn plan was ehrenHik. geweest bet afgre loopen jaaz m Italië of Frankrijk door te trènxren. Tk meende u in geen twaalf maan den te zullen zien, maar de vreemde invloed, waaronder ik sinde onze eereto ontmoeting handelde, werd dagelijks sterker en sterker. Ondanks mijzelf dacht ik aan u; ondanks mijzelf kwam ik steeds meermalen hier om uw gezichtje te zien, om uw stem, al wat het maar eenige oogenblikken te hooren en om dan weer in de wereld terug te l in tegenstelling beminnelijkheid. denkbeeld, dat gij een concert- of zangeres zoudt worden, mjj ondragelqk. Ia het eerst dacht ik vol trots aan het sucoe»» dat u zou ten deel vallen, en de rijkdommen die u ongetwijfeld zouden toevloeien; maar ge ruimen tjjd geleden reeds veranderde mijn regel f 0.75 .-oor d» eerste pagiaa voor d» over Rubriek ..Vraag sa Mnbod” bij vooruübeu NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1928 | | pagina 1