1
S. KROM.
Schoonmaakgoederen.
„ONS BLAD”
Het roode schrikbewind te Weenen,
- „Het Volk” en „De Morgen”.
1118
BureauHOF 6, ALKMAAR - Telefoon
o°E
1
J
Aan alle abonnee wordt op aanvrage gratie een poll® verstrekt, welke hen versekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 3000.
f125.
tsa
f4O.
FEUILLETON.
Gestrafte misdaad.
3
.aar
Me Jaarg,
AbonnementaprUa I
Pm kwaraM voor Alkmaar.
▼oor bakte Alkmaar
Mm GeUhmreerd Zondagsblad
Advertentlepr(ja t
f 750-f 250.
Stoomerij, Ververij en
Tapijtreiniging van
WmMci Langesuaat 91, TtitlsM 194.
UIT DE PERS.
Het Dansgevaar.
GIRO ALKMAAR 104863
Rubriek „Vraag ea
.V
onze
de
a
bereidingen waren zoo voorzichtig
huurwetten b. v. voeren de Katholieken tot
het socialisme.
mag
wor-
ontleende
i ..de ka-
f 2.85
i t f 0.60 hooger
NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD
f ,-JSi1*» •JB- win i ms
regel f 0.75 voor d« eerste paginavoor de overiec Muu1! fO_5Qe
Rubriek „Vraag ea aanbod** bil »ouruithalJing pM piaaOüM
f 0.60 per advertentie van 9 regelt l iedere regel mm fS.lt
he-
uit-
had ten
f haar positie niet pad, deed zy haar best om
die alle teekenen,
be- i
latten we eerst even vaststellen. dat de
„Morgen’-redactie in navolging van me
nige socialistische redactie? teer voorba
rig en lichtvaardig geoordeeld heeft: toen zö
het hierbesproken artikel schreef, naren wij
oog lang niet gereed met onze reeks en op
precies den zelfden verschijningsdag (24 Fe
bruari) hebben wy een f>ee] apart artikel ge
wijd aan de vraag: ..Hoe kon het in katho
liek Weenen zorrver komen?”
In dit artikel hebben wij den thane be-
staanden toestand grondig verklaard, èn uit
de psyche der Oostenrijkschc Katholieken èn
uit de invloeden van hutten: de houding der
werkgevers en het bedrog van socialistische
zijde.
Het ie dus volstrekt onwaar, dat wij den
gmei van het socialisme vrijwel geheel aan
de terreur hebben toegeschreven. en het was
de plicht- der ..Morgen’’-redactie geweest,
haar oordeel terstond te reetificeereh. toen
zij tot de ontdekking kwam, hoe voorbarig
en lichtvaardig zij geoordeeld u-id.
Tot or- heden is iedere rectificatie echter
nog stei-ds tiitgeMeven
Wat journalistiek gesproken minder
behoorlijk is.
'laar: komen wij tot de punten van het
betoog.
Ad 1.
Het ia een domme enormiteit, te beweren,
dat de socialistische gmei hoegengguiJ yjeX
«iiv n-ckviKii, welke die onwaardige ge
moedsaandoening konden verrauen, te on
derdrukken. Zij had zich bovendien spoedig
met het denkbeeld verzoend, temeer daar
zy met dit huwelijk op een listige wyze haar
voordeel aio kunnen doen, "oo uu en dan
zou zij eens teribops kunnen spreken over
„myn vroegere pensioimaire, lady Evers
leigh”, of „dat allerliefste meisje, dat later
met sir Oswald Eversleigh, den rijken baron
uit Arlington-street, getrouwd ia”.
De baron stelde miss Beaumont een ruim
bedrag ter band en verzocht haar zich met
zorg voor den bruidstooi en den uitzet z'yner
verloofde te belasten. Hiermede zou zy
wachten, totdat de vacantie over een week
zou beginnen, en daarna zou zij binnen veer
tien dagen met alles gereed zyn. Honoria
bleef dien tyd by de echooldireetrice, opdat
geen fnkele inkoop niet volgens haar keuze
zou geschieden.
Sir Oswald wenschte. dat hei huwelijk
in alle stilte zou worden voltrokken, en dit
geschiedde in het begin van Juli. Alle voor
bereidingen waren zoo voorzichtig geheim
gehouden, dat zelfs de altijd loerende Millard
er niets van gewaar werd. Wel had hy op
gemerkt, dat de baron beziger was dan ge
woon! ijk, en in den laatsten tijd had hy hem
niet meer ïoo opgewekt gezien, maar van
deze verandering kon hij de oorzaak niet
ontdekken.
van nu ook de angstig geworden kleine
burgerjj zich tot het socialisme keert.
Die gevolgen beginnen zich nu te too-
nen, vooral omdat de chrietelijk-gociale
party, gebonden aan de eenmaal begonn«-n
aaneeringspoliüek, niet in staat blykt, een
krachtig hervonidiigsprogram samen te
stellen, laat staan ten uit voer te leggen.
Het socialisme groeit dientengevolge.”
Het betoog komt dus hierop neer.
1. de roode groei in Uostenrijk is hoege
naamd niet te danken aan de roode terreur;
2. ais het hier geen overtuigde menschen
gold, zouden zij niet rood stemmen;
3. de Katholieken in Nederland zyn in ter-
rour-aangelegenneden geen baar beter dan
de «*oeiali«ten in Weenen;
4. de schuld ligt bij de christeiijk-sociaien
en ili hel byzonder by de regeering-Seipel,
die niet in «taat zyn een krachtig hervor-
mingsprograni samen te stellen; de nieuwe
nenkort uw inrichting verlaten?”
„Werkelijk?” riep de directrice,
moeite had iiaar verontwaardiging te
dwingen. „Ik vertrouw toch, dat miss Mil
ford geen aanleiding heeft gevonden zich
over het een of andere te beklagen? Zy
heeft in myn huis bijzondere voorrechten
genoten een afzonderlijk slaapvertrek,
zilveren vork en lepel, 's Zondags biefstuk
of lamscotenlet, het gausche zomerseizoen
door om dan nog niet to bespreken iaii
de moederlijke zorgen die zy van mij en mijn
zuster ondervindt werkelyk, zoo miss Mil
ford heeft geklaagd, kan dat alleen voort
spruiten uit gebrek aan dankbaarheid.”
„Maar dame, ge vergist u bepaald, miss
Milford heetf over niets te klagen gehad. Ik
weet integendeel zeker dat zy gelukkig en
tevreden was in uw inrichting; maar veran
deringen kunnen dagelijks voorkomen, en
mijn leven zal nu ook binnenkort een grooto
verandering ondergaan evenals dat van
Honoria. Toen ik haar voor het eerst hier
braeht, vroegt ge mij, of zy een bloedver
waute van my was, en ik antwoordde, dat
dit werkelyk bet geval was. Nu hoop ik, dat
dk» verre bloedverwantschap spoedig- in een
zeer nauwe betrekking zal veranderen; wel
dra hoop ik Houoria Milford mijn vrouw te
noemvL?’
Madame Beaumont’s verbazing, bij bet
vernemen van deze tijding, was onbeschrij
felijk; maar daar verbazing een vrouw van
De baron boog stijf. F.en vijftig
jaar vindt het niet noodig om aan zl’n 1 f-
tijd herinnerd te worden juist op het oogen-
blik dat een meisje van negentien hem het
ja woord heeft gegeven. „Het is waarschijn
lijk mijn laatste gelegenheid geweest om uw
tain te bewonderen, madame Beaumont”,
antwoordde hjj, „want uw leerlinge zal bin-
28.)
„Ik zal my in alles naar uw wil gedragen.”
„Mijn dierbaar kind en als ge dau dit
buis verlaat, zal bet zijn om lady Eversleigh
te worden.”
Madame Beaumont wachtte in du salon en
was klaarblijkelijk een weinig -er wonde rd
Over denlangen duur van het onderhoud
tasschen sir Oswald en haar pupil.
„Zoo, hebt u de tuinen eens bekeken, sir
Oswald?” zei op allerbeminnelijk sten toon.
En fluisterend, met een veelbeteekenend
glimlachje, voegde zij er bij:
,,’t Is wel geen gewoonte, dat mannelijke
bezoekers tête-a-töte met een jongedame
door onzen tuin wandelen, maar mij dunkt,
▼oor de beeren van uw leeftijd wc -en wy de
regelen van het huis wel wat minder streng
toepassen.”
..Er is iets aan 't bandje, meneer;zeide hij
tot Victor Carrington, „maar wat, daar kan
ik niet achter komen. Toch zou ik er om
durven wedden, dat dat meisje er achter zit.
Ik iieb meneer den baron nooit in zoo'n ge
lukkige» stemming gezien, t Lijkt wel dat
hy eiken dag jonger wordt”.
Reginald Eversleigh geraakte in een toe
stand van doffe wanhoop, toen deze tijdin
gen hem bereikten. Ik heb je we) gezegd,
dat ik geruineerd l>en, Voctor”, zeide hy,
„nu zal je het misschien eindelijk gelooven.
Myn oom gaat trouwen met die meid.
Eerst op den vooravond van zijn trouw
dag deelde de baron het groote-nieuws aan
zyn knecht mede. Dien avond zeide hy rot
hem: „Morgen moet ik op*reis, Millard, zorg
er voor dat mijn koffers gepakt zyn, en
maak jij je ook gereed, want je gaat met my
mede. Ik zeg Londen minstens voor een jaar
vaarwel, maar eerst moei ik in Fulliam een
zaak in orde maken, vanwaar ik om drie
uur vertrek. Jij moet,jorgen. dat het rijtuig
met do bagage hier om twee uur vandaan
gaat”
„Gaat u naar bet buitenland, meneer?”
„Neen, ik tra naar Noord-VVales, maar
niet alleen. Morgenochtend ga ik trouwen.
Millard, en lady Eversleigh zal my verge
zellen”.
Hoezeer de waarschijnlijkheid van dit hu
welijk ook door Millard en de keukenmeid
tegenover den bottelier was volgehouden,
wij ér wel van zeggen,
drw Mcr. 8eipel, in de biina - ai’i.ii-cii,--
lijke taak, waarvoor hn r.'cb -tel-l zi. t. o -n
andere waardeering verdient dan deze ka
tholieke journalist hem wil toekennen.
- Mgr 8ei|»el wil. zooa’« hét - nb<-l t '-
Oostenrijk ..saneeren”: als eerlijk man wil
I de vemlicht.iiïgei' r,'knmpr; hy wr| het door
ver-
De hootiirvdaeteur van „De Morgen”
heelt, toen bij het hierbeeproken artikel
schreef, een heel ongelukkig oogenbiik ge
had
Het blykt uit alles, dat hij èn voorbarig èn
ondeskundig geoordeeld beeft. ten deele
misschien zelfs steunend op valsehe theo
rieën.
Hier wa» du journalist aan het woord, «He
leeft van b<>eken en krantencitaten, een
journalist, wien wjj het recht ontzeggen, te
oordoelun over de toestanden in Wcenen,
zoolang hy die toestanden ter plaatse niet
persoonlijk grondig bestudeerd heelt en het
dagelyksehe, waarachtige leven daarginds
niet volkomen heeft aangevoeld.
En dan zwijgen wij nog maar, over de on
verantwoordelijke domheid, waarmede hij
zyn voorbarig en ondeskundig geschrijf in
dienst stelde van de socialistische pers,
welke in zyn artikel natuurlijk gretig aan
leiding vond tot verdere volksmisleiding.
L. 8.
Met begrijpelijke voldoening hebben »jj
opgemerkt, dat onze artikelen over bet be
wind der sociaal-demokraten in Weenen in
wjjden kring met belangstelling gelezen zijn.
Dat ie prachtig, wie met belangstelling
kennis genomen beeft van de werkelijke ter-
reur-toestanden in Weénen onder rood be
wind, die is voor héél z'n léven- gewaar
schuwd.
We bebben echter geen oogenbiik do illu
sie gekoesterd, dat onze artikelen
maar instemmende belangstelling
<le zaak toeh goeil begrypen: wy hebben niet
beweerd, dat de menschen vanwege de ter
reur rood stimmen; geenszins, uiaar wél,
dat de groote m»saa gedrongen is. zich rood
tu orgauisueren, omdat ze anders geen
hiood, geen woning, enz. krygen; daardoor
ontstaat de seuyubaar zoo geweldige groei
der puity.
En is juist de groei der puriij, waarop
de socialisten zoo prat gaan.
Au 2.
Met het rv-.tx» sftwiiM». w het anders ge
steld: het groote aantal roode stemmen is te
verklaren uit de volkspsyche en uit de in
vloeden van buiten, waarvan wjj .onder
verwyzing naar ou« desbetreffend artikel
hierboven spraken: het volk ie bedrogen, en
het kan zich un zyn bedrogenheid met los-
wrmgen omdat het over :t algemeen niet
genoeg goede voorlichting krjjgt.
Aan verschillende stemmen-pyters
inrusscher niet te vee] waarde gehecht
den.
De Helir.ondsche schrjjver. die de allure
aan neemt, alsof hjj zop goed op de hoogto
is, vergeet maar liefst beelemaal den stem-
menzwendel by de laatste verkiezingenl
Ad 3: -
We hebben nooit geweten, dat de Katho
lieken in Nederland zulke afschuwelijke ter
roristen zyn als.... de socialisten in Wee
nen!
Dat moesten wij van een katholiek jour
nalist vernemen!
Hier stelt de redactie van „De .Morgen”
haar ondeskundigheid of haar moedwillig
heid weer leelyk te kjjk.
Hoe kan een journalist te goeder trouw
het feit, dat onze katholieke bouwvereenl-
gingen over algemeen niet aan socialisten
verliuren. vergelijken met het Weensche ge
val, da» niei-so«-ialisten geen üemeento-
wotiing kunneu krijgen?
En dat zy zich eerst tot het socialisme be
keuren en voor de partij betalen I moe
ten. alvorens onderdak te kunnen bekomen!
Zijn wy geen haar beter dan de Vt eensche
terroristen, zooals anze Helmondsche colle
ga het vergoelijkend laat voorkomen?
Dwingen wy andersdenkenden tot geloofs
verzaking?
Weigeren wy, als overheid, den socialisten
brood en buMvestiug?
Smyten onze katholieke arbeiders een roo-
den collega direct de fabriekspoort uit?
En «turen wij wanneer het ons beseft,
een Roomsche „politie” op de socialisten
’t Is eigenlijk schande, dat een katholiek
journalkt. in zijn vergoelijking van veel
wat de «ocialisten misdrijven bet gedrag
der Nederlandsche Katholieken in vergelij
king durft brengen met du misdadige terreur
der socialisten in W’eenen.
Het is een grove beleedigiug, ons Katho
lieken, aangedaan!
Ad 4:
In hoever de ooiren Mik Lelijke neiging
naar het «ocialisme in Oostenrijk verband
houdt, met irin of meer conservatieve stroo-
mingen in de christelyk-sociale partij en in
de regeering-Seinel, de beantwoording
van deze vraag lag buiten het bestek van
onze artikelen: wy schreven geen verhande
ling over bet leven in de christelijk-sociale
partij, wij behandelden het roode schrikbe
wind in Weenen.
Maar dAt wdllen
die zeide, ouiuiddeliyk zijn omslag te zullen
indienen als soms van die booze lasterpraat
jes iets waar mocht zijn, toen 'le huisknecht
zoo ineens voor het onloochenbare feit
kwam te staan„ was het voor bem een be
dwelm.nde verrassing. oor oude dienst
boden is niets zoo onaangenaam als het hu
welijk van hun meester, dien zij jaren en
jaren niet anders dan celibatair -*bben ge
kend. De bruid moge nog zoo lieftallig zyn.
zy zal ais een indringster worden beschouwd
en >o zij. gelyk in dit geval, arm is, zonder
naam, z.ot. r vrienden, wordt du bruidegom
of beklaagd als de du|>e van listig vrouwen
bedrog, of uitgelachen als een dwaas; en de
bruid wordt veracht als t-en avonturierster, j
Dien avond had Millard het veel te druk
met het pal en der koffers om „den jongen
heer” op te zoeken en hem zyn slechte tij
dingen mede te deelen. „De arme meneer
Reginald zal bet gauw genoeg te weten ko
men”, dacht hij, „daarvoor zal ik niet noo-
i<lg zyn.”
En de huisknecht had gelijk. Want eenigti
dagen later stond de aankondiging van het
buweiyk in de „Times”; wel was de plech
tigheid in alle sti'te .urtrokken, maar sir
Oswald wilde zyn jonge vrouw toch niet
voor de wereld verborgen houden.
(Wordt vervolgd).
L
wordt gepiest,
miind hem controlceren kan, in het
hokje niet het vakje achter du namen der
roodo cnndida’en in;’’ neen! de socialistische
groei is te wijten aan het feit. dat. de chris
telijk -socialen geen ..wert'k rachrig program”
hebben, ni. a w met tegen de socialisten op
bieden: ..deze groei is”, volgens ..iJe Mor
gen” ..voornamelijk een gevolg van de so-
clssl-prilitieke tekortkomingen der Katholie
ke politieke orgamwtwvzelve.” -•
De christelijk-eociaie pat tij weet, zoo gaat
„De Morgen vérder, „die Katholieke leer
stellingen. welker toepassing in de gegeven
I om-tiandigheiten in staat, zou zijn, de massa's
I te winnen en tot geestdrift te brengen, niet
op haar program in soctaal-poiitieke eisc.hen,
die het volk aansprekeq. dat rechtvaardig
heid eiseht, om le zetten. En daarom ver
vreemdt bet volk van de politieke organisa
tie der Katholieken en vervolgbus ook maar
al te licht van de Kerk.
Wy hebiien reeds uiteengezet, hoe vele
priesters in Oostenrijk dit verband tusechen
sociaal-|>olitiek tekoit aan Katholieke zij-le
en verlies van zielen voor de Kerk steeds
duidelijker beginnen in te zien en daarom den
strjjd aanbinden ten behoeve eener krachti
ge. Katholiek-sociale politiek, gegrond op
diepe kennis der Katholieke leer over den
eigendom, hei gebruik der aardsche goede
ren, de bevoegdheid der burgerlijke overheid
op dit terrein en de noodwendige toepas
singen dier leer op de huidige verhoudingen.
Het. schijnt, dat het daarbij meer en meer tot
regelrecht verzet komt tegen de huidige re-
geeriug.”
Begrijp' is t dan ook. dat men vooi
die gelegenheid tentoonstellingen wil inrich
ten: uitstapjes organiseeren. binnen en bui
ten Amsterdam); concerten en miz bien ook
tooneelvoorstellingen geven.
Maar waarom moet daar nu weer ’n soort
kermis by?
Hebben de vreemdelingen niet genoeg aan
hun sport en daarnaast aan bet vele, wat
Amsterdam er omgeving hun kan aanbieden?
Is 't werkelijk noodzakelyk. dat by deze
gelegenheid het openbaar danken wordt uit
gebreid tot een veel grooter aantal gelegen
heden dan tot nu toe?
Hebben de heeren en dames uit den
vreemde dat werkelijk by al het gebodene
no.- noodig?
Moet er nflast de Olympische spelen nog
een kermis worden georganiseerd? Zullen
dAn eerst de sportliefhebbers waardig ont
vangen kunnen worden.
Het verbind ontgaat 011e geheel, want
zelfs d i. aanbidders van het tegenwoordig®
daussy-teem zullen dadT toch moeilijk sport
in kunnen zien.
i>f ’t moest zijn sport van minderwaar
dig s ort.
Evenwel wij zouden over dit alles ge
zwegen hebben, als er nog niet iets bij kwam.
Om aan de behoefte aan personeel in hotels
e.d. te voorzien, zal er voor dezen zomer een
zeer grogt aantal meisies. «oornamelijk uit
Duitschland. worden aangenomen. Fk «e meis
jes w-'rden dan in Amsterdam en omgeving
gehuisvest.
Van verschillende kanten t ilt eigen kring
en daarbuiten) werden wij gewezen op het
gevaar, op de verzoeking, w;. traan deze
meisjes worden blootgesteld, wanneer
alle plaatecn (de aan eenige eischen
doenmag w rden gedanst.
Laat men dat niet te geringschatten. Laat
men nu niet zeggen: die meisjes moeten
maar op zich zelf passen. Wat gaan ze ons aan
ze uilen wellicht zich a sears®. Laat
men mi toch nil kermisachtig gc’oe daar
laten want daar leiden die dans vergun
ningen toe vooral in een tijd als er veel
vreemdelingen zijn en als allerlei individuen
van onvewenecht allooi hiervan voordeel
■w”' trekken.
Nog heeft de Ainstcrdamsc.ie gemeente
raad haar toestemming niet gigven. Mis-
s-liicn ui ten de lecen ook nog niet* van
dien stroom van jonge meisjes, die hier baar
brood te verdienen dezen zomer.
alléén
zouden
ondervinden; integendeel we waren er en
zjn er nog op voorbereid, dat ons stu
dietje ook over evitische belangstelling niet
te klagen -rou hebben.
En nu is het opmerkelijk, dat laatst
doelde belangstelling voorloopig juist
blijft dkhr, waar wy haar verwacht
n. 1 in de socialistische pers en dat
zij opdoemt dkér. waar wy haar allerminst
verwachten mochten, n. 1. in een katbuliek
blad „De Murgen.”
Toen de publicatie van onze artikelen-
.reek» begonnen was, heeft ..Het Volk” eens
terloops ge.-proken over onze artikelen, die
zoo heette het in een aantal „room-
sche blaadjes opgenomen werden, en het
roode orgaan steldé zonder ook maar iets
naders te zeggen omtrent den inhoud te
genover onze gedocumenteerde beweringen
niets anders dan een uitlating van.... den
burgemeester van Philadelphia, die eens n
dag of drie in Weenen vertoefde, daar na
tuurlijk door het roode gemeentebestuur
werd ingelicht en Weenen tenslotte een....
praehtstad noemde.
Tot d’t
verweer heeft het sociaal denio-
kratieche boofdorgaan zich tot op heden t»e-
paald.
’t Is wel heel pover!
En we eonstateeren hier tot op beden een
tekort aan critisehe belangstelling
Welk tekort overigens misschien Keel goed
te verklaren is!
Uit een citaat in „Het Volk” van Maan
dagavond bemerkten wij echter dat wy van
de gewenschte critiscke belangstelling niet
gebeej, gespeend bleven. zij het dan ook,
dat die belangstelling van heel onverwachte
zijde bleek te komen.
Met begrijpelijk pleizier toch
„Het Volk” het onderetaande aan
tLolieke Morgen":
„Bjj bet zoeken naar de oorzaken van
dien groei (bedoeld is de groei van bet
socialisme in Oostenrijk L. 8.) met
name hier te lande, blijkt nu reeds, dat
men zich op valseh spoor gaat begeven.
Men wil n.l. dien groei vrijwel geheel toe-
schryven aan de socialistische terreur.
Men vorstaat dan daaronder het onthou
den van redelijke woningen, ondersteu
ning. betrekkingen, enz. enz. aan ben. die
geen lid zijn van de socialistische partij.
Laten we ons zelf toch g*^m zand in de
oogen strooien! Onze katholieke bouwver-
eenigingen plegen ook geen socialisten in
hun woningen toe te laten: katholieken en
katholè'k bestuurde gemeenten geven ook
Diet bij voorkeur betrekkingen aan socia
listen. Dat is in Oostenrijk a) evenzoo het
geval Doch daar, eyenmin als hier, heb
ben die middelen merkbaren invloed ten
goede vo«tr onze partij.
Er moeten dan ook andere redenen zijn
voor dun groei van het socialisme. Te
Weenen is b v. een dier redenen de drei
gende verandering in de huyrwetten ten
gunste der huiseigenaren, tengevolge waar-
We hebben er het geciteerde „Morgen”-
artikel eens op doorgelezen, en hoewel ..Het
Volk” natuurlijk weer verschillende dingen
bad geschrapt, welke niet in de modekraam
te pas kwamen, vonden wij de strekking van
het artikel toch vrij goed weergegeven
„De Morgen” heeft er ons dus van be
schuldigd. dat wij ons bij he' zoeken naar de
oorzaken van den socialietischen groei in
Oostenrijk „op valscb spoor” hebben bege
ven: wij zouden dien groei n.l. vrijwel geheel
toegeschreven hebben aan do socialistische
terreur.
Neen! zegt.„De Morgen die terreur is op
den groei van het «o< ialisme hoegenaamd
niet van beteekenis: met dwang kweekt de
party zitb in ieder geval, geen overtuigde
aanhangers: en. dan komt de klap de J deni's” aan de terreur; laten wy
vutvpeil „lema&u, oje ZÓ<', tegen z'n wil in ””‘L T,‘“-o.»
t en gedwongen, vult, als nie-
stem-
Het oordeel van een socialists.
Me\rouw C. Potbuis-ömn schryft in „De
Proletarische Vrouw”:
...Men verwacht duizenden, ja tienduizen
den vreemdelingen. Alle hotels zyn niet al
leen vooruit reeds bezet, maar en breidt
de staande hotels uit. ja men bouwt er zelfs
nieuwe bij. Er er wordt daarbï nog een be
roep laan op de Am<terdamsche bevolking
om degenen nisv -ten. die dan nog geen
plaats kunnen vinden.
Hét spreekt van zelf, dat de vele vreem
delingen, die dan ons laud bezoeken, ook
«o? iets andere willen zien, nu toch in
•hn de eenmaal noodzakeliikerw nze aanvaat- I N.ü^lSïland zfjB
het buitenland in Oostenrijk gestelde
trouwen niet beschamen. en om aan die
verheven roeping te kunnen hèantwoorden,
weigert hij standvastig ook tnaar één stap
op zij tu gaan voor de mode fj^iuagogie,
waarvan bij de bedoelingen doorziet.
waarvan hij een catastrophe voor het land
vreest.
Natuurlijk zijn er in Oostenrijk evenals
by ons verschillende stmomingen onder
de Katholieken op economisch gebied: het
pa*t ons niet stelling te nemen in deze Uos-
tenrijksch-katholieke aangelegenheid
Maar wanneer de Helmondsche redacteur
zonder een woord van afkeuring vermeldt,
dat een oer reden.-n van den ronden groei
daarginds gelegen is in ..de dreigende veran
dering in de huurwetten ten gunste der huis
eigenaren’dan wil het ons voorkomen, dat
het begrip van mijn en dijn bij hem toch ern
stig vervaagd ia
Kan een Katholiek er vrede mee hebben,
dat. de huiseigend’om zooals in Weenen
doodgewoon illusoir gemaakt is en hlijft?
Houd' deze gedraging van den ..Morgen”-
rédaeteur verband met de „diepe kenni* der
katholieke leer ov»r den eigendom”, welke
hjj. voor de Katholieken-in Ooatenryk zoozeer
noodig achtte?