1 S. KROM. Schoonmaakgoederen. „ONS BLAD” Het roode schrikbewind te Weenen, - „Het Volk” en „De Morgen”. 1118 BureauHOF 6, ALKMAAR - Telefoon o°E 1 J Aan alle abonnee wordt op aanvrage gratie een poll® verstrekt, welke hen versekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 3000. f125. tsa f4O. FEUILLETON. Gestrafte misdaad. 3 .aar Me Jaarg, AbonnementaprUa I Pm kwaraM voor Alkmaar. ▼oor bakte Alkmaar Mm GeUhmreerd Zondagsblad Advertentlepr(ja t f 750-f 250. Stoomerij, Ververij en Tapijtreiniging van WmMci Langesuaat 91, TtitlsM 194. UIT DE PERS. Het Dansgevaar. GIRO ALKMAAR 104863 Rubriek „Vraag ea .V onze de a bereidingen waren zoo voorzichtig huurwetten b. v. voeren de Katholieken tot het socialisme. mag wor- ontleende i ..de ka- f 2.85 i t f 0.60 hooger NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD f ,-JSi1*» •JB- win i ms regel f 0.75 voor d« eerste paginavoor de overiec Muu1! fO_5Qe Rubriek „Vraag ea aanbod** bil »ouruithalJing pM piaaOüM f 0.60 per advertentie van 9 regelt l iedere regel mm fS.lt he- uit- had ten f haar positie niet pad, deed zy haar best om die alle teekenen, be- i latten we eerst even vaststellen. dat de „Morgen’-redactie in navolging van me nige socialistische redactie? teer voorba rig en lichtvaardig geoordeeld heeft: toen zö het hierbesproken artikel schreef, naren wij oog lang niet gereed met onze reeks en op precies den zelfden verschijningsdag (24 Fe bruari) hebben wy een f>ee] apart artikel ge wijd aan de vraag: ..Hoe kon het in katho liek Weenen zorrver komen?” In dit artikel hebben wij den thane be- staanden toestand grondig verklaard, èn uit de psyche der Oostenrijkschc Katholieken èn uit de invloeden van hutten: de houding der werkgevers en het bedrog van socialistische zijde. Het ie dus volstrekt onwaar, dat wij den gmei van het socialisme vrijwel geheel aan de terreur hebben toegeschreven. en het was de plicht- der ..Morgen’’-redactie geweest, haar oordeel terstond te reetificeereh. toen zij tot de ontdekking kwam, hoe voorbarig en lichtvaardig zij geoordeeld u-id. Tot or- heden is iedere rectificatie echter nog stei-ds tiitgeMeven Wat journalistiek gesproken minder behoorlijk is. 'laar: komen wij tot de punten van het betoog. Ad 1. Het ia een domme enormiteit, te beweren, dat de socialistische gmei hoegengguiJ yjeX «iiv n-ckviKii, welke die onwaardige ge moedsaandoening konden verrauen, te on derdrukken. Zij had zich bovendien spoedig met het denkbeeld verzoend, temeer daar zy met dit huwelijk op een listige wyze haar voordeel aio kunnen doen, "oo uu en dan zou zij eens teribops kunnen spreken over „myn vroegere pensioimaire, lady Evers leigh”, of „dat allerliefste meisje, dat later met sir Oswald Eversleigh, den rijken baron uit Arlington-street, getrouwd ia”. De baron stelde miss Beaumont een ruim bedrag ter band en verzocht haar zich met zorg voor den bruidstooi en den uitzet z'yner verloofde te belasten. Hiermede zou zy wachten, totdat de vacantie over een week zou beginnen, en daarna zou zij binnen veer tien dagen met alles gereed zyn. Honoria bleef dien tyd by de echooldireetrice, opdat geen fnkele inkoop niet volgens haar keuze zou geschieden. Sir Oswald wenschte. dat hei huwelijk in alle stilte zou worden voltrokken, en dit geschiedde in het begin van Juli. Alle voor bereidingen waren zoo voorzichtig geheim gehouden, dat zelfs de altijd loerende Millard er niets van gewaar werd. Wel had hy op gemerkt, dat de baron beziger was dan ge woon! ijk, en in den laatsten tijd had hy hem niet meer ïoo opgewekt gezien, maar van deze verandering kon hij de oorzaak niet ontdekken. van nu ook de angstig geworden kleine burgerjj zich tot het socialisme keert. Die gevolgen beginnen zich nu te too- nen, vooral omdat de chrietelijk-gociale party, gebonden aan de eenmaal begonn«-n aaneeringspoliüek, niet in staat blykt, een krachtig hervonidiigsprogram samen te stellen, laat staan ten uit voer te leggen. Het socialisme groeit dientengevolge.” Het betoog komt dus hierop neer. 1. de roode groei in Uostenrijk is hoege naamd niet te danken aan de roode terreur; 2. ais het hier geen overtuigde menschen gold, zouden zij niet rood stemmen; 3. de Katholieken in Nederland zyn in ter- rour-aangelegenneden geen baar beter dan de «*oeiali«ten in Weenen; 4. de schuld ligt bij de christeiijk-sociaien en ili hel byzonder by de regeering-Seipel, die niet in «taat zyn een krachtig hervor- mingsprograni samen te stellen; de nieuwe nenkort uw inrichting verlaten?” „Werkelijk?” riep de directrice, moeite had iiaar verontwaardiging te dwingen. „Ik vertrouw toch, dat miss Mil ford geen aanleiding heeft gevonden zich over het een of andere te beklagen? Zy heeft in myn huis bijzondere voorrechten genoten een afzonderlijk slaapvertrek, zilveren vork en lepel, 's Zondags biefstuk of lamscotenlet, het gausche zomerseizoen door om dan nog niet to bespreken iaii de moederlijke zorgen die zy van mij en mijn zuster ondervindt werkelyk, zoo miss Mil ford heeft geklaagd, kan dat alleen voort spruiten uit gebrek aan dankbaarheid.” „Maar dame, ge vergist u bepaald, miss Milford heetf over niets te klagen gehad. Ik weet integendeel zeker dat zy gelukkig en tevreden was in uw inrichting; maar veran deringen kunnen dagelijks voorkomen, en mijn leven zal nu ook binnenkort een grooto verandering ondergaan evenals dat van Honoria. Toen ik haar voor het eerst hier braeht, vroegt ge mij, of zy een bloedver waute van my was, en ik antwoordde, dat dit werkelyk bet geval was. Nu hoop ik, dat dk» verre bloedverwantschap spoedig- in een zeer nauwe betrekking zal veranderen; wel dra hoop ik Houoria Milford mijn vrouw te noemvL?’ Madame Beaumont’s verbazing, bij bet vernemen van deze tijding, was onbeschrij felijk; maar daar verbazing een vrouw van De baron boog stijf. F.en vijftig jaar vindt het niet noodig om aan zl’n 1 f- tijd herinnerd te worden juist op het oogen- blik dat een meisje van negentien hem het ja woord heeft gegeven. „Het is waarschijn lijk mijn laatste gelegenheid geweest om uw tain te bewonderen, madame Beaumont”, antwoordde hjj, „want uw leerlinge zal bin- 28.) „Ik zal my in alles naar uw wil gedragen.” „Mijn dierbaar kind en als ge dau dit buis verlaat, zal bet zijn om lady Eversleigh te worden.” Madame Beaumont wachtte in du salon en was klaarblijkelijk een weinig -er wonde rd Over denlangen duur van het onderhoud tasschen sir Oswald en haar pupil. „Zoo, hebt u de tuinen eens bekeken, sir Oswald?” zei op allerbeminnelijk sten toon. En fluisterend, met een veelbeteekenend glimlachje, voegde zij er bij: ,,’t Is wel geen gewoonte, dat mannelijke bezoekers tête-a-töte met een jongedame door onzen tuin wandelen, maar mij dunkt, ▼oor de beeren van uw leeftijd wc -en wy de regelen van het huis wel wat minder streng toepassen.” ..Er is iets aan 't bandje, meneer;zeide hij tot Victor Carrington, „maar wat, daar kan ik niet achter komen. Toch zou ik er om durven wedden, dat dat meisje er achter zit. Ik iieb meneer den baron nooit in zoo'n ge lukkige» stemming gezien, t Lijkt wel dat hy eiken dag jonger wordt”. Reginald Eversleigh geraakte in een toe stand van doffe wanhoop, toen deze tijdin gen hem bereikten. Ik heb je we) gezegd, dat ik geruineerd l>en, Voctor”, zeide hy, „nu zal je het misschien eindelijk gelooven. Myn oom gaat trouwen met die meid. Eerst op den vooravond van zijn trouw dag deelde de baron het groote-nieuws aan zyn knecht mede. Dien avond zeide hy rot hem: „Morgen moet ik op*reis, Millard, zorg er voor dat mijn koffers gepakt zyn, en maak jij je ook gereed, want je gaat met my mede. Ik zeg Londen minstens voor een jaar vaarwel, maar eerst moei ik in Fulliam een zaak in orde maken, vanwaar ik om drie uur vertrek. Jij moet,jorgen. dat het rijtuig met do bagage hier om twee uur vandaan gaat” „Gaat u naar bet buitenland, meneer?” „Neen, ik tra naar Noord-VVales, maar niet alleen. Morgenochtend ga ik trouwen. Millard, en lady Eversleigh zal my verge zellen”. Hoezeer de waarschijnlijkheid van dit hu welijk ook door Millard en de keukenmeid tegenover den bottelier was volgehouden, wij ér wel van zeggen, drw Mcr. 8eipel, in de biina - ai’i.ii-cii,-- lijke taak, waarvoor hn r.'cb -tel-l zi. t. o -n andere waardeering verdient dan deze ka tholieke journalist hem wil toekennen. - Mgr 8ei|»el wil. zooa’« hét - nb<-l t '- Oostenrijk ..saneeren”: als eerlijk man wil I de vemlicht.iiïgei' r,'knmpr; hy wr| het door ver- De hootiirvdaeteur van „De Morgen” heelt, toen bij het hierbeeproken artikel schreef, een heel ongelukkig oogenbiik ge had Het blykt uit alles, dat hij èn voorbarig èn ondeskundig geoordeeld beeft. ten deele misschien zelfs steunend op valsehe theo rieën. Hier wa» du journalist aan het woord, «He leeft van b<>eken en krantencitaten, een journalist, wien wjj het recht ontzeggen, te oordoelun over de toestanden in Wcenen, zoolang hy die toestanden ter plaatse niet persoonlijk grondig bestudeerd heelt en het dagelyksehe, waarachtige leven daarginds niet volkomen heeft aangevoeld. En dan zwijgen wij nog maar, over de on verantwoordelijke domheid, waarmede hij zyn voorbarig en ondeskundig geschrijf in dienst stelde van de socialistische pers, welke in zyn artikel natuurlijk gretig aan leiding vond tot verdere volksmisleiding. L. 8. Met begrijpelijke voldoening hebben »jj opgemerkt, dat onze artikelen over bet be wind der sociaal-demokraten in Weenen in wjjden kring met belangstelling gelezen zijn. Dat ie prachtig, wie met belangstelling kennis genomen beeft van de werkelijke ter- reur-toestanden in Weénen onder rood be wind, die is voor héél z'n léven- gewaar schuwd. We bebben echter geen oogenbiik do illu sie gekoesterd, dat onze artikelen maar instemmende belangstelling <le zaak toeh goeil begrypen: wy hebben niet beweerd, dat de menschen vanwege de ter reur rood stimmen; geenszins, uiaar wél, dat de groote m»saa gedrongen is. zich rood tu orgauisueren, omdat ze anders geen hiood, geen woning, enz. krygen; daardoor ontstaat de seuyubaar zoo geweldige groei der puity. En is juist de groei der puriij, waarop de socialisten zoo prat gaan. Au 2. Met het rv-.tx» sftwiiM». w het anders ge steld: het groote aantal roode stemmen is te verklaren uit de volkspsyche en uit de in vloeden van buiten, waarvan wjj .onder verwyzing naar ou« desbetreffend artikel hierboven spraken: het volk ie bedrogen, en het kan zich un zyn bedrogenheid met los- wrmgen omdat het over :t algemeen niet genoeg goede voorlichting krjjgt. Aan verschillende stemmen-pyters inrusscher niet te vee] waarde gehecht den. De Helir.ondsche schrjjver. die de allure aan neemt, alsof hjj zop goed op de hoogto is, vergeet maar liefst beelemaal den stem- menzwendel by de laatste verkiezingenl Ad 3: - We hebben nooit geweten, dat de Katho lieken in Nederland zulke afschuwelijke ter roristen zyn als.... de socialisten in Wee nen! Dat moesten wij van een katholiek jour nalist vernemen! Hier stelt de redactie van „De .Morgen” haar ondeskundigheid of haar moedwillig heid weer leelyk te kjjk. Hoe kan een journalist te goeder trouw het feit, dat onze katholieke bouwvereenl- gingen over algemeen niet aan socialisten verliuren. vergelijken met het Weensche ge val, da» niei-so«-ialisten geen üemeento- wotiing kunneu krijgen? En dat zy zich eerst tot het socialisme be keuren en voor de partij betalen I moe ten. alvorens onderdak te kunnen bekomen! Zijn wy geen haar beter dan de Vt eensche terroristen, zooals anze Helmondsche colle ga het vergoelijkend laat voorkomen? Dwingen wy andersdenkenden tot geloofs verzaking? Weigeren wy, als overheid, den socialisten brood en buMvestiug? Smyten onze katholieke arbeiders een roo- den collega direct de fabriekspoort uit? En «turen wij wanneer het ons beseft, een Roomsche „politie” op de socialisten ’t Is eigenlijk schande, dat een katholiek journalkt. in zijn vergoelijking van veel wat de «ocialisten misdrijven bet gedrag der Nederlandsche Katholieken in vergelij king durft brengen met du misdadige terreur der socialisten in W’eenen. Het is een grove beleedigiug, ons Katho lieken, aangedaan! Ad 4: In hoever de ooiren Mik Lelijke neiging naar het «ocialisme in Oostenrijk verband houdt, met irin of meer conservatieve stroo- mingen in de christelyk-sociale partij en in de regeering-Seinel, de beantwoording van deze vraag lag buiten het bestek van onze artikelen: wy schreven geen verhande ling over bet leven in de christelijk-sociale partij, wij behandelden het roode schrikbe wind in Weenen. Maar dAt wdllen die zeide, ouiuiddeliyk zijn omslag te zullen indienen als soms van die booze lasterpraat jes iets waar mocht zijn, toen 'le huisknecht zoo ineens voor het onloochenbare feit kwam te staan„ was het voor bem een be dwelm.nde verrassing. oor oude dienst boden is niets zoo onaangenaam als het hu welijk van hun meester, dien zij jaren en jaren niet anders dan celibatair -*bben ge kend. De bruid moge nog zoo lieftallig zyn. zy zal ais een indringster worden beschouwd en >o zij. gelyk in dit geval, arm is, zonder naam, z.ot. r vrienden, wordt du bruidegom of beklaagd als de du|>e van listig vrouwen bedrog, of uitgelachen als een dwaas; en de bruid wordt veracht als t-en avonturierster, j Dien avond had Millard het veel te druk met het pal en der koffers om „den jongen heer” op te zoeken en hem zyn slechte tij dingen mede te deelen. „De arme meneer Reginald zal bet gauw genoeg te weten ko men”, dacht hij, „daarvoor zal ik niet noo- i<lg zyn.” En de huisknecht had gelijk. Want eenigti dagen later stond de aankondiging van het buweiyk in de „Times”; wel was de plech tigheid in alle sti'te .urtrokken, maar sir Oswald wilde zyn jonge vrouw toch niet voor de wereld verborgen houden. (Wordt vervolgd). L wordt gepiest, miind hem controlceren kan, in het hokje niet het vakje achter du namen der roodo cnndida’en in;’’ neen! de socialistische groei is te wijten aan het feit. dat. de chris telijk -socialen geen ..wert'k rachrig program” hebben, ni. a w met tegen de socialisten op bieden: ..deze groei is”, volgens ..iJe Mor gen” ..voornamelijk een gevolg van de so- clssl-prilitieke tekortkomingen der Katholie ke politieke orgamwtwvzelve.” -• De christelijk-eociaie pat tij weet, zoo gaat „De Morgen vérder, „die Katholieke leer stellingen. welker toepassing in de gegeven I om-tiandigheiten in staat, zou zijn, de massa's I te winnen en tot geestdrift te brengen, niet op haar program in soctaal-poiitieke eisc.hen, die het volk aansprekeq. dat rechtvaardig heid eiseht, om le zetten. En daarom ver vreemdt bet volk van de politieke organisa tie der Katholieken en vervolgbus ook maar al te licht van de Kerk. Wy hebiien reeds uiteengezet, hoe vele priesters in Oostenrijk dit verband tusechen sociaal-|>olitiek tekoit aan Katholieke zij-le en verlies van zielen voor de Kerk steeds duidelijker beginnen in te zien en daarom den strjjd aanbinden ten behoeve eener krachti ge. Katholiek-sociale politiek, gegrond op diepe kennis der Katholieke leer over den eigendom, hei gebruik der aardsche goede ren, de bevoegdheid der burgerlijke overheid op dit terrein en de noodwendige toepas singen dier leer op de huidige verhoudingen. Het. schijnt, dat het daarbij meer en meer tot regelrecht verzet komt tegen de huidige re- geeriug.” Begrijp' is t dan ook. dat men vooi die gelegenheid tentoonstellingen wil inrich ten: uitstapjes organiseeren. binnen en bui ten Amsterdam); concerten en miz bien ook tooneelvoorstellingen geven. Maar waarom moet daar nu weer ’n soort kermis by? Hebben de vreemdelingen niet genoeg aan hun sport en daarnaast aan bet vele, wat Amsterdam er omgeving hun kan aanbieden? Is 't werkelijk noodzakelyk. dat by deze gelegenheid het openbaar danken wordt uit gebreid tot een veel grooter aantal gelegen heden dan tot nu toe? Hebben de heeren en dames uit den vreemde dat werkelijk by al het gebodene no.- noodig? Moet er nflast de Olympische spelen nog een kermis worden georganiseerd? Zullen dAn eerst de sportliefhebbers waardig ont vangen kunnen worden. Het verbind ontgaat 011e geheel, want zelfs d i. aanbidders van het tegenwoordig® daussy-teem zullen dadT toch moeilijk sport in kunnen zien. i>f ’t moest zijn sport van minderwaar dig s ort. Evenwel wij zouden over dit alles ge zwegen hebben, als er nog niet iets bij kwam. Om aan de behoefte aan personeel in hotels e.d. te voorzien, zal er voor dezen zomer een zeer grogt aantal meisies. «oornamelijk uit Duitschland. worden aangenomen. Fk «e meis jes w-'rden dan in Amsterdam en omgeving gehuisvest. Van verschillende kanten t ilt eigen kring en daarbuiten) werden wij gewezen op het gevaar, op de verzoeking, w;. traan deze meisjes worden blootgesteld, wanneer alle plaatecn (de aan eenige eischen doenmag w rden gedanst. Laat men dat niet te geringschatten. Laat men nu niet zeggen: die meisjes moeten maar op zich zelf passen. Wat gaan ze ons aan ze uilen wellicht zich a sears®. Laat men mi toch nil kermisachtig gc’oe daar laten want daar leiden die dans vergun ningen toe vooral in een tijd als er veel vreemdelingen zijn en als allerlei individuen van onvewenecht allooi hiervan voordeel ■w”' trekken. Nog heeft de Ainstcrdamsc.ie gemeente raad haar toestemming niet gigven. Mis- s-liicn ui ten de lecen ook nog niet* van dien stroom van jonge meisjes, die hier baar brood te verdienen dezen zomer. alléén zouden ondervinden; integendeel we waren er en zjn er nog op voorbereid, dat ons stu dietje ook over evitische belangstelling niet te klagen -rou hebben. En nu is het opmerkelijk, dat laatst doelde belangstelling voorloopig juist blijft dkhr, waar wy haar verwacht n. 1 in de socialistische pers en dat zij opdoemt dkér. waar wy haar allerminst verwachten mochten, n. 1. in een katbuliek blad „De Murgen.” Toen de publicatie van onze artikelen- .reek» begonnen was, heeft ..Het Volk” eens terloops ge.-proken over onze artikelen, die zoo heette het in een aantal „room- sche blaadjes opgenomen werden, en het roode orgaan steldé zonder ook maar iets naders te zeggen omtrent den inhoud te genover onze gedocumenteerde beweringen niets anders dan een uitlating van.... den burgemeester van Philadelphia, die eens n dag of drie in Weenen vertoefde, daar na tuurlijk door het roode gemeentebestuur werd ingelicht en Weenen tenslotte een.... praehtstad noemde. Tot d’t verweer heeft het sociaal denio- kratieche boofdorgaan zich tot op heden t»e- paald. ’t Is wel heel pover! En we eonstateeren hier tot op beden een tekort aan critisehe belangstelling Welk tekort overigens misschien Keel goed te verklaren is! Uit een citaat in „Het Volk” van Maan dagavond bemerkten wij echter dat wy van de gewenschte critiscke belangstelling niet gebeej, gespeend bleven. zij het dan ook, dat die belangstelling van heel onverwachte zijde bleek te komen. Met begrijpelijk pleizier toch „Het Volk” het onderetaande aan tLolieke Morgen": „Bjj bet zoeken naar de oorzaken van dien groei (bedoeld is de groei van bet socialisme in Oostenrijk L. 8.) met name hier te lande, blijkt nu reeds, dat men zich op valseh spoor gaat begeven. Men wil n.l. dien groei vrijwel geheel toe- schryven aan de socialistische terreur. Men vorstaat dan daaronder het onthou den van redelijke woningen, ondersteu ning. betrekkingen, enz. enz. aan ben. die geen lid zijn van de socialistische partij. Laten we ons zelf toch g*^m zand in de oogen strooien! Onze katholieke bouwver- eenigingen plegen ook geen socialisten in hun woningen toe te laten: katholieken en katholè'k bestuurde gemeenten geven ook Diet bij voorkeur betrekkingen aan socia listen. Dat is in Oostenrijk a) evenzoo het geval Doch daar, eyenmin als hier, heb ben die middelen merkbaren invloed ten goede vo«tr onze partij. Er moeten dan ook andere redenen zijn voor dun groei van het socialisme. Te Weenen is b v. een dier redenen de drei gende verandering in de huyrwetten ten gunste der huiseigenaren, tengevolge waar- We hebben er het geciteerde „Morgen”- artikel eens op doorgelezen, en hoewel ..Het Volk” natuurlijk weer verschillende dingen bad geschrapt, welke niet in de modekraam te pas kwamen, vonden wij de strekking van het artikel toch vrij goed weergegeven „De Morgen” heeft er ons dus van be schuldigd. dat wij ons bij he' zoeken naar de oorzaken van den socialietischen groei in Oostenrijk „op valscb spoor” hebben bege ven: wij zouden dien groei n.l. vrijwel geheel toegeschreven hebben aan do socialistische terreur. Neen! zegt.„De Morgen die terreur is op den groei van het «o< ialisme hoegenaamd niet van beteekenis: met dwang kweekt de party zitb in ieder geval, geen overtuigde aanhangers: en. dan komt de klap de J deni's” aan de terreur; laten wy vutvpeil „lema&u, oje ZÓ<', tegen z'n wil in ””‘L T,‘“-o.» t en gedwongen, vult, als nie- stem- Het oordeel van een socialists. Me\rouw C. Potbuis-ömn schryft in „De Proletarische Vrouw”: ...Men verwacht duizenden, ja tienduizen den vreemdelingen. Alle hotels zyn niet al leen vooruit reeds bezet, maar en breidt de staande hotels uit. ja men bouwt er zelfs nieuwe bij. Er er wordt daarbï nog een be roep laan op de Am<terdamsche bevolking om degenen nisv -ten. die dan nog geen plaats kunnen vinden. Hét spreekt van zelf, dat de vele vreem delingen, die dan ons laud bezoeken, ook «o? iets andere willen zien, nu toch in •hn de eenmaal noodzakeliikerw nze aanvaat- I N.ü^lSïland zfjB het buitenland in Oostenrijk gestelde trouwen niet beschamen. en om aan die verheven roeping te kunnen hèantwoorden, weigert hij standvastig ook tnaar één stap op zij tu gaan voor de mode fj^iuagogie, waarvan bij de bedoelingen doorziet. waarvan hij een catastrophe voor het land vreest. Natuurlijk zijn er in Oostenrijk evenals by ons verschillende stmomingen onder de Katholieken op economisch gebied: het pa*t ons niet stelling te nemen in deze Uos- tenrijksch-katholieke aangelegenheid Maar wanneer de Helmondsche redacteur zonder een woord van afkeuring vermeldt, dat een oer reden.-n van den ronden groei daarginds gelegen is in ..de dreigende veran dering in de huurwetten ten gunste der huis eigenaren’dan wil het ons voorkomen, dat het begrip van mijn en dijn bij hem toch ern stig vervaagd ia Kan een Katholiek er vrede mee hebben, dat. de huiseigend’om zooals in Weenen doodgewoon illusoir gemaakt is en hlijft? Houd' deze gedraging van den ..Morgen”- rédaeteur verband met de „diepe kenni* der katholieke leer ov»r den eigendom”, welke hjj. voor de Katholieken-in Ooatenryk zoozeer noodig achtte?

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1928 | | pagina 1