•1
„ONS BLAD"
W. H. M. PELS ZOON
wijnhandel
-
M
I
UIT DE PERS.
FEUILLETON.
Gestrafte misdaad.
Advertentieprijs i
-ilgi
I
1
Oostenrljksch socialisme.
f125.—,150.—40.—
De wereld rondom ons.
WEEKOVERZICHT.
BUITENLAND.
Bureau: HOF 6, ALKMAAR - Telefoon:
Abonnement«prUs
Aan alle abonné*» wordt op aanvrage gratie een polls verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 3000.—, 1750.f 250.
t-
GIRO ALKMAAR W48Ö3
voor de
o
welke na den oorlog werd verschaft en de
(Wordt vervolgd).
regel f 0.25 voor de eerste
Rubriek „Vraag <n aanl
wegen*
r vai,
do
1
a
NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD
toch
bestaande
te pas-
Bii bet toeken naar de oorzaken van dien
groei met name hier te lande, blijkt nu reeds,
dat men zich op een valsch spoort gaat be
geven Men wil n.l dien groei vrijwel geheel
toeschrjjvén aan de socialistische terreur.
Men verstaat dan daaropder bet onthouden
van stedeljjke woningen, ondersteunihg, be
trekkingen, enz. enz. aan hen die geen lid
zijn van de socialistische partQ.
Ij«ten we ons zelf toch geen zand in de
oogen strooien! Onze katholieke bouwver-
eenigingen plegen ook geen socialisten in
hunne woningen toe te laten; katholieken en
katholiek bestuurde gemeenten geven ook
niet bjj voorkeur betrekkingen aan socialis
ten. Dat is in Oostenrijk al evenzoo bet ge
val. Doeh daar evenmin als hier hebben die
middelen merkbaren invloed ten goede voor
onze partjj.
Er moeten dan ook andere redenen zjjn
voor den groei van het socialisme
publicatie be
toenen,
te
de
en
dat het due de houding van deze was die den
oorlog had veroorzaakt.
Men nam hem dit geschrijf door indiscre
tie tijdens den oorlog nog gepubliceerd
zeer kwalijk en tijdelijk zelfs moest hij z’n
vaderland verlaten.
Teekënend is dit zinnetje, „ook geloof ik,
Ook „de Maasbode” neemt stelling tegen
„De Morgen”.
„De Maasbode” schrijft
„Het Volk” is bijster weinig gesticht over
het feit, dat de Katholieke journalist Leo
Speet ook eeng een reisje naar Weenen heeft
gemaakt en een boekje opendeed over de
toestanden daar, die wel een beetje anders
zjjn dan het de heer Matthjjsen in zjjn „Won
der - van-Wecnen’'feuilletons heeft voorge
stel d.
Het blad probeert zich maar gauw van die
artikelen af te maken met den dooddoener
„lange gruwelverhalen”.
En om de aandacht der lezers af te leiden,
wordt bun dit citaat geboden uit „De Mor
gen”, die over de toeneming der socialisten
t« Weenen schreef:
week verscheen er een bericht, dat deze Ex
cellentie.... weer ziek was! Weet U
lezer lezeressen overkwam zulks nooit
hoe U en ik hoofdpijn of buikpijn hadden, als
er eens *n extra-moeiljjke repetitie was op
school of als wij den vorigen avond *n beetje
geluierd hadden?
Noemden ze dat bjj ons thuis dan niet
„schoolziek”!?
dat het oude Oosteurjjk, zij het ook met eeni-
ge wijziging, beden nog zou bestaan, als ik
de leiding zou hebben gehad van onze bui-
tenlandeche politiek, daar er. dan immers
geen wereldoorlog zou zjjn geweest.”
Tweede doode was opperbevelhebber van
't Italiaansche leger, als opvolger van den
ongelukkigen Cadorma, die in November :27
te Caporetto slag en positie verloor.
Diaz slaagde erin het front te herstellen.
Onder zijn leiding werd het Oostenrijksche
offensief in den «lag aan de Piave (Jan.1918)
gebroken en het Oostenrijksch-Hongaarsche
leger in den siag van Vittorio-Veneto. (Oc
tober 1918) vernietigd.
Als belooning voor zjjn verdiensten ont
ving hjj de hoogste onderscheiding, de An-
nunziata-orde en w»rd na z’n bekeering tot
het fascisme, minister van oorlog. Binnen 2
dagen stierf hij aan griep.
KOORSTRAAT 40-61 TEL >07,
ALKMAAR.
Van l—5 regels flJSl elke regal meer f OJB. n—i m
regel f 0.75 voer ds eerste pagina rvoor dc «vurige pagina's f&Ma
Rubriek „Vraag en aanbod” bg vooruitbetaling per plaaMfaw
f 0 60 per advertentie van 5 regels I iedere regel meer f0.1£
OP AANVRAGE WORDT U GRATIS TOEOC«
ZONDEN DE BROCHURE OVER GRANULINE,
HET MIDDEL VAN Or. J. H VAN GRAFHORST.
ARTS. TEGEN TUBERCULOSE ENJCLIEB»
ZIEK TE.*Mldd«lburg»ch«»tr J 17, Sehaveninge»
oogen werd zachter, de harde trekken om
zjjn mond verdwenen. Het eenige teedere
gevoel, dat dit duttere gevaarlijke karakter
Koesterde, was een greuzelooze liefde voor
zjjn oude moeder.
Hjj verliet het vertrek en begaf zich, ge
volgd door zijn bezoeker, naar een kamer,
die van de andere geheel afgezonderd was.
Toen Reginald binnentrad, bleef hjj stom
van verwondering op den drempel staan.
Hier was niet de minste poging aangewend
om eenige gezelligheid, eenig ornament aan
te brengen. De kale, witgepleisterde muren
hadden tot eenig sieraad hier en daar een
plankje, dat vol stond met alleBei flscbjes
en potjes. Het was volkomen een chemisch
laboratorium; Reginald Eversleigh zag er
fornuizen, retorten, en allerlei apparaten en
toestellen welke die vreemde wetenschap
dienen die voor den onwetende zoo duister
is en zoo geheimzinnig.
Hjj keek den jongen dokter bijna versuft
aan. „Maar Victor!” riep hij eindelijk uit, „je
kamer lijkt wel het laboratorium van den
een of anderen toovenaar uit de middel
eeuwen zoo’n soort man dien ze verbrand
den. omdat hij de zwarte kunst beoefende.”
„Ja, ik houd van mijn beroep, en bestu
deer de chemie nog altijd vlijtig."
Nieuwsgierig dwaalde de blik van den be
zoeker door het vertrek rond. Plotseling
bleef hjj staren op een voorwerp, datifag op
Vindingrijke journalisten en elke jour
nalist ia uit den aard van zjjn beroep vin
dingrijk hebben het me<at Ooeteljjke van
de groote Europeesche schiereilanden, dat,
wat door gewone menschen gemeenlijk de
Balkan genoemd wordt, vereerd en versierd
met een schitterende reeks bjpiainen. „Kin
derkamer van Europa” of „Kruitmagazijn
voor den wereldvrede”, ’t is maar een on-
noozele greep uit die illustere rij Maar te
vens hebben zjj onze schoone Dietache
sprake verrjjkt met een nieuw woord „ver-
talcaniseerd", welk zoet-klinkend adjectief
iet» wil zeggen, van voortdurerfde onrust en
gevaar voor anderen.
In den goeden ouden tijd kon alleen maar
een echt Balkan land verbalcaniseerd zjjn,
maar helaas na de wereldoorlogver-
dwazing en vooral na het idiote vredesspel-
Jetje van *19, heeft dit proces als ’n kwaad
aardige kankerziekte overal om zich heen
gevreten.
Zoo is t kuuaien geschieden, dat de oude Ooa-
tenrjjksch-Hongaarsche monarchie, eenmaal
de muur, die veel Balkan-onheil wist te stui
ten, nu bezig is. leeljjk door die kwaal ge
ïnfecteerd te worden. Vandaag zouden we
op ’n tweetal gebeurtenissen willen wijzen,
die hiervan getuigen.
Eerstens de roemruchte suiokkelhistorie aan
de Oostenrjjksoh-Hongaarscbe grens. Anno
Dom. 1 Januari 1928. Men wete, dat enkele
wagons „machiue-onderdeelen” op doortocht
van Italië naar Polen in het grensstadje SzL
Gottbard aangehouden werden en herkend
als mitrailleurs. Jieuzen-verontwaardighig in
al die brave landen om Hongarije heen.
„O”, riep men daar met de oprechte droef
heid van *n edel hart, „zie je nu wel dat die
booze Magyaren slechte plannen hebben. Die
machinegeweren zjjn voor hen zélf. En daar
mee willen ze one aanvallen en berooven
van onze zoo eerlijk gekregen oorlogswinst.
Wij hebben wel honderdmaal zooveel wape
nen, maar laten we ’i zekere voor 't onze
kere nemen. O, Volkenbond, kom te hrripF
Twee maanden lang zweeg Genève. Waai-
eehtjnljik bad de Raadsvoorzitter, dit jaar de
Chineesche afgevaardigde, wel wat anders
aan zjjn hoofd!! Toen plotseling een tele
gram, een spoed telegram zelfs: „Wacht met
opruimen van den rommel tot wjj het zaakje
op ons gemak onderzocht hebben". Want in-
tueschen bad Hongarije den wetteljjken weg
gevolgd, had den boel onbruikbaar gemaakt,
en zou de overblijfselen verkoopen. Begrjjpe-
tfjk dat deze zuiver wettige procedure nu
niet meer gestaakt kon worden. De verkoo-
ptog ging door en het beele zaakje kwam in
handen van een oud-roeet-koopman, voor de
kapitale som van 1800 pengO, is 810 harde
Hollandsche guldens.
De balans opmakend, vinden we als saldo
va» deze heele affaire: een verontwaardigde
kleine Entente, die nu allerlei moots tegen
V Hongarije insinueert; een tevreden Volken
bond, die heeft bewezen, er heusch toch te
rijn (als 't gaat tegen de kleintjes!) en *n
grinnikende voddenkoopman, die in z’n han
den wrijft om zoo’n masseltje.
Nog andere zorgen in Hongarije. Over de
beruchte Optanten kwestie met Roemenië.
Een der vorige raadszittingen is beide lan
den aanbevolen deze netelige zaak maar on
derling te regelen, want Chamberlain’s mooie
rapport was zóó eenzijdig ten gunste van
Roemenië, dat zelfs de ergste achterna-
loopers-der-Grooten het niet durfden slikken.
Nu echter de tjjd voor 'n volgende Raads
zitting nadert, is de zaak nog even ver: -de
Roemeen sche voorstellen waren eenvoudig
belachelijk, zoodat deze film weer opnieuw
«al afgedraaid moeten worden in Genève. De
laatste keer is do zaak uitgesteld rrc
riekte van den Roemeenschen Minister
Buitenlandsche Zaken, Titelescu. Van
o
Langzaam maar zeker gaat de liquidatie
van oorlog en oorlogsherinneringen. Spoedig
%al niets meer aan die dagen herinneren dan
alleen de ,,zegenrijke”(?) gevolgen van den
vrede!
Deze week zjjn weer twee mannen, die
een rol in die volkerenslachting speelden,
naar een ander hopen we: beter leven
ingegaan: Prins Liehnowsky en Generaal
Armando Diaz.
De eerste was in T4 Duitsch gezant in
Londen en werkte uit alle macht voor het
behoud van den trede. Door de dubbelzin
nige politiek van Berlijn mocht hjj niet sla
gen; Met tranen in de oogen verliet Lich-
nowsky aanvang Augustus de Britsche
hoofdstad, waar hjj zich zoovele vrienden
had verworven en van waar hjj nu ale „vij
and” moest vertrekken, als 'n ^geer«zl
vorst uitgeleide gedaan door autoriteiten en
eeretroepen. Nog tijdens den oorlog schreef
hjj een brochure, niet voor
stemd, waarin 'hjj trachtte aan te
dat hjj voor zjjn vredelievend streven
Londen op niet voldoenden steun van
Berljjnsche regcering had kunnen rekenen
DE TOESTAND IN CHINA.
Engeland en Canton.
Gistermorgen bleek, dat er in den laatsten
tjjd een wijziging fe gekomen in de betrek
kingen tussehen Groot-Brittannië en de Can-
ton-resreèring, generaal Li Tsjai-soem, kwam
namelijk als gaat* van den gouverneur, sir
Cecil Clementi, te Hongkong aan. Toen
Li Tsjai-soem en zjjn gevolg aan wal stap
ten. werden zjj door Clementi en een eere-
wacht ontvangen. Het bezoek zal drie dagen
duren. Het wordt beschouwd als een belang
rijke stap in de richting van het herstel van
vriendschappelijke betrekkingen.
LUCHTOORLOG TEGEN DE
WAHABIETEN.
Achthonderd plunderaars gedood.
De Britsche vliegtuigen zetten, naar uit
Basra gemeld wordt, dagelijks de campagne
tegen de plundrende Wahabieten in de
woestijn voort, maar het ie zeer moeilijk vast
te stellen waar de bandieten zich bevinden.
De leden van den Akhwanetam concentree-
ren zich weer. Het totaal aantal mannen
van den Ak' wan-stam. die door bombar-
deering en beschieting uit de Britsche vlieg
tuigen gedurende de afgeloopen veertien
dagen zjjn gedood, bedraagt naar men raamt
achthonderd.
DE VERLOREN SOCIALISTISCHE
INVLOED IN HET WEENSCHE
POLITIEKORPS.
Verdere achteruitgang.
Te Weenen zjjn nieuwe verkiezingen voor
d personeelsvertegenwoordiging van de po
litie. Vrijwel het heele personeel heeft aan de
stemming deelgenomen, die den socialisten
opnieuw een verpletterende nederlaag be
zorgde. Van de 125 mandaten veroverden zij
er slechts 8. de overige 117 kwamen aan de
temonnaie”.
,,'t Ljjkt wel een gekkenhuis”, zeêle Re
ginald den neus optrekkend.
..Mjjn moeder houdt er nu eenmaal van
om midden tuesclien bloemen en vogels te
zitten”, antwoordde Victor Carrington.
Zjjn voorkomen onderging een algemeens
verandering toen hjj over zjjn moeder sprak;
de teugstootende uitdrukking zjjner grijze
K.
„Getrouwd in du St. Mary-kerk, Fulhani,
rir Oswald Morton Vaneittard, baron Evers
leigh, en Honroia Milford.”
Dat was alles. En die aankondiging las
Reginald Eversleigh op zekeren morgen,
toen hjj na een nacht van dronkenschap
tegen den middag zonder eetlust voor zjjn
ontbjjt zat en eens de krant inzag. Hjj smeet
het blad met een vloek op den grond, greep
«jjn hoed en ijlde naar het huis van zijn
vriend, Victor Carrington.
P*16 woonde in een der buitenste stads
gedeelten, in een huisje, dat aan den aehter-
n°^ °P het vrije veld.
een AArdige kleine woning, maar
een Reginald Eversleigd nam alles op met
een souvereine minachting
]^*vbfnnen droeg allee den stempel van
netheid. Het was duidelijk zichtbaar, dat er
gaen overvloed van geld ws, maar het wei-
bezaten, hadden de bewoners
blijkbaar zoo nuttig mogeljjk aangewend. In
de gezellige voorkamer, waarin Reginald
werd binnengelaten, zag alles er even helder
en frisch uit. Witte vitrage-gordjjnen hingen
voor de vensters, in eenvouidge doch ele
gante kooien zongen en sprongen verschei-
cialistisch blad voorwaarde om een gemeen-
te-huis te krjjgen. Om in gemeentedienst te a
komen zeker in bepaalde takken moet
men socialistisch georganiseerd zjjn; een
leidende positie komt niet in katholieke han
den.
De vergelijking met een katholieke bouw-
vereeniging gaat hier evenmin óp ale met
katholieke gemeenten: op plaats in de eerste
hebben de socialisten inderdaad geen
recht, en Weenen is geen socialistische stad.
Beweren, dat „die middelen”, welke socia
listen gebruiken, geen „merkbaren invloed"
ten goede voor de partjj hebben, ie de oogen
voor do klaarblijkelijkheid sluiten. Wjj heb
ben zelf zeker zoo Jang voor gelijkgerech
tigdheid in posten gevochten, omdat het be
zitten ervan niets te beteekenen had. En do
socialisten eischen zeker burgemeester-, wet
houders- en gedeputeerdenposten op uit
persoonlijke liefhebberij?
Men zou goed doen in ons land eens op die
plaatsen, waar socialisten het bestuursappa
raat hanteerden of nog in banden hehben, na
te gaan, hoeveel baantjes er in handen vaa
socialisten zjjn gelegd. Wjj begrijpen dat
zeer goed: men moet ons alleen niet vertellen,
dat het niet geschiedt of dat bet niet ten
goede komt van de partij!
Het ie geen wonder dat „Het Volk” met
plezier dit citaat aanhaalt. Het blad weet
natuurlijk zeer go«d. dat de Katholieken
beet begrijpen, lat bet Oostenrijksch socia
lisme zijn positie niet alleen aan „terreur”
dankt Om de eenvoudige reden, dat de po
sitie van het socialisme er niet zoo sterk is.
Het is er net zoo sterk als het communisme
in Rusland. Het h»-eft nJ. bet bestuursappa
raat in handen en beschikt daarmee over de
macht, het geld, den arbeid, de pers, de hui
zen.
De fout van „De Morgen” is, dat bet blad
Weensch-stedelijk. met socialistiech vereen
zelvigt.
Op huizen, door de gemeente gebouwd,
hebben Katholieken evengoed recht als so
cialisten.
Te Weenen is dat niet het geval; daar is
dikwiik verplicht abonnement op een so-
Kamer een rede houden Wat zal de inhoud
daarvan zijn? Als we do Italiaansche pers
lezen, niet veel goeds. Ale voorbeeld een re
sumé uit ’n artikel in „II Popolo d’Italia.”.
In dit artikel wordt de „ridderlijke edel
moedigheid van .Italië jegens Oostenrijk in
herinnering gebracht, de materieele hulp,
de tafel Carrington bemerkte het, en legde
er met een haastige beweging, wat bjj hem
een groote zeldzaamheid wae, zijn zakdoek
over. Maar reeds had Reginald het voorwerp
dat de dokter voor hem had willen verber
gen, herkend. Het was een metalen masker
met glazen oogen.
„Hé. Carrington, draag je een masker als
je aan ’t werk bent? Dan lijkt het wel of jg_
met vergiften knoeit.”
„Bijna de helft van de stoffen waar een
chemicu’ mede werkt, is vergiftig,” ant
woordde Victor koel.
„Ik hoop toch dat de atmoepheer hier op
het oogenblik niet gevaarlijk is?”
„Wel neen. Kom. Reginald, ik geloof ze
ker dat je slecht nieuws hebt te vertellen,
anders zoudt ge je nooit de moeite gegeven
hebben om hierheen te komen.”
„Ik heb het ook, en wel zoo slecht moge
lijk Mjjn lieve oom is met die vervloekte
deern getrouwd."
„Goed, dan moeten wc dat huwelijk in
ons voordeel zien te exploiteeren
„Hoe zoo?"
„Het moet ons een middel zjjn om de ver
zoening tot stand te brengen. Jij schrijft aan
i« oom een felicitatiebrief, die aan elkaar
hangt van berouw-belijdenis, van betuigin
gen van je onveranderden eerbied en lief
de jegens hem, en waarin je hem een roe
tend tafreel van je bitter zielelijden gedu-
den vogels; groot vazen met versch-afge- i
sneden bloemen prijkten op de tafel, op den
schoorsteenmantel en in de kozjjnen.
De jongeman, die bjjna nog niets dan
weelde had gezien, haalde bedenkeljjk den
neus op toen hjj dez bedekte armoede be
keek.
Daar kwam zjjn vriend binnen, en toen zjj
elkander de hand haden gegeven, verzocht
hjjl) em, inede te gaan naar zijn laboratorium.
„Ik kan zien, dat je me iets belangrijks hebt
te vertellen, en we behoeven daar niet bang
te zijn voor onderbreking”, zeide hij.
.jk zou niet naar deze grens van de be
schaving zijn gereisd als ik niet over zeer
ernstige zaken met je had te spreken”, ant
woordde Reginald droogjes. „Hoe ben je er
toe gekomen om in zoo’n buurtje te gaan
wonen?”
„Ik studeer nog altjjd, en „zoo’n buurtje”,
zooals je vriendeljjk genoeg bent het te noe
men, voegt mjj het best. Het buisje is goed
koop. en die eigenschap past juist aan den
beklagenswaardigen toestand van mjjn por-
(o)H-
Hongarjje’u buur, maar niet altjjd vriend
schappelijke buur, Oostenrjjk, heeft óók z’n
moeilijkheden. En geen kleine ook. Over de
z.g. Zuid-TIroler-k westie. We hebben hiei
meermalen geschreven over de ergerlijke
wjjze. waarop de Italianen in deze „her
overde” provincies optraden. Wie óns niet
gelooven wil, luistere dan eens naar de ver
halen van huitenla»deebe toeristen en jour
nalisten, die zich vaa de in Italiaanscb Zuid-
Tirol heerschende toestanden op de hoogte
stelden.
Nog onlangs bevatte de „Manch. Guar
dian” een reeks artikelen van een corresporv-
dent, die over de pogingen tot Italianiseé-
ring van de Duitacho bevolking en over de
onderdrukking van de Duitsche cultuur, dv
Duitsche taal en den Duitschen aard der
Zirid-Tirolsche bevolking tal van bijzonder
heden meedeelden. z
Trouwens over de door Italië thans in
Zuid-Tirol gevolgde politiek kan er geen
twijfel zjjn: In Mei van het vorige jaar ver
klaarde Mussolini in de Kamer, dat Zuid-
TJrol Italiaanech zou moeten worden en dat
dit gebied slechte verduiUcht Italiaanech
land was. dat nu dus herwonnen moest wor
den.
Alle middelen om dat doel te bereiken
waren goed.
De Duitsche taal wordt volkomen onder
drukt, tot zelfe in de familienamen en graf-
opsohriften Maar het Duitsche karakter van
het Tiroolsciie volk i« nu eenmaal niet te
ontkennen en de Italiaansche politiek wekt
hier dus een ontevredenheid, die op den
duur den Italianen gevaarlijk zal kunnen
worden.
Begrijpelijke hevige verontwaardiging In
Oostenrijk Niet ipder volk is zop Joris-Goed-
bloedachtig als ’t Hollandsere, dat stamver
wanten vlak bjj, met ’n onverschillig gezicht
ziet knevelen. Er kwamen scherpe redevoe
ringen in den Landdag van Tiro).
Dat wekte te Rome groote verontwaardi
ging, men protesteerde tegen deze „anti-Ita-
liaaneche” redevoeringen bjj den Oosten-
rjjkscbeu bondskanselier, Mgr. Seipel, die
echter antwoordde dat bjj op de vrijheid van
bet woord dor afgevaardigden geen inbreuk
kon maken.
Toen kw'am daar oog bjj, dat ook in den
Oosten rijk sc hen Nationalen Raad eenige da
gen geleden sprekers der verschillende par
tijen hun bezorgdheid uitspraken over het
lot der Duitsche bevolking in het thans Ita-
^liaansche Zuid-Tirol. --
Mgr. Seipe), antwoordde in een rede,
waarin bij volkomen de rechtmatigheid van
do klachten over de door Italië in Ita-
liaansoh Zuid-Tirol gevolgde politiek en
over de daar toegepaste fascistische metho
den erkende, maar waarin hij toch waar
schuwde dat men zich aan de
machtsverhoudingen behoorde aan
sen.
Zeer gematigd dus. Maar evengoed vuur
spuwende boosheid in Italië. Het kwade ge
weten!! Auriti, gezant te Weenen, moest da
delijk hiertoe komen om inlichtingen te ge
ven. Het heette zelfs dat hij teruggeroepen
zou worden. Nu zal Mussolini vandaag in de
rende den laatsten tijd ophangt. Je treurt
niet zoozeer om de verloren erfenis, neen,
daar zie je zelfs geheel van af. als je zjjn
genegenheid maar weer kunt winnen. Het
beste bewaar je voor het laatst, je moet
eindigen met een vurig gebed voor bem ten
«nél op te zenden; en als ik dan niet ge-
en al misreken, zal zulk een brief, han
ig gesteld, een verzoening tot stand bren
gen. Begrijp je mijn taktiek?”
„Dat doe ik. Je bent een genie van een
kerel. Carrington.”
„Dat moet je niet zeggen, voordat je in
je oude positie van erfgenaam van Evers
leigh bent hersteld Daarna kun je me voor
mijn part met complimentjes overladen.”
„Als die dag ooit komt, zul je mij niet
ondankbaar vinden.”
,Jk hoop bet niet; en laat me nu met rust,
ga naar je kamer en schrijf je brief. Je moet
op het kasteel Raynham worden uitgenoo»
digd om met de bruid kennis te maken."
„Waarom?”
„Wel, natuurlijk omdat ik moet weten,
wa’ zij voor ’n soort persoon is. Van 'naar
zullen onze plannen de toekomst geheel
afhangen."
9» nurml ««or Alkmaar. X
Voor boften Alkmaar. vs f X85
Mot Geüluatreerd Zondagsblad f 0.60 beoger
1 w -11 - -----
aan de regeering te Weenen verleenden steun
op de internationale markt. Edoch, edelmoe
digheid beduidt geeti zwakheid. Het moet
den erfgenamen van bet oude Oostenrijk te
verstaan worden gegeven dat men bet verle
den niet uitwischt, dat men niet terugwijkt
en dat de politieke IQn eener groote natie
niet gewijzigd kan worden onder den in
vloed van discuseies, die de sfeer van harte
lijkheid bederven, welke een essentieele
voorwaarde voor goede nabuurschap is. De
Italianen vormen een uit steen gebouwen
eenheid. Geen barst hierin is mogelijk, en
aan de Boven-Adige minder dan overal el
ders. De Boven-Adige maakt deel uit van
Italië; de Breuner Is onschendbaar.
En de hoofdredaktepr van dit blad is nie
mand minder dan Arnaldo Mussolini, broe
der van den grooten Benito. (Ja, ook hierin
is de Duee aan Napoleon gelijk, dat hjj heel
handig zijn familie west te benutten om zijn
politiek te bevorderen), ’t Belooft in ieder
geval weer ’n frisschó heibel. Want in de
Duitseh sprekende landen begint men zich
over deze zaak óók warm te maken. Ze
werd zelfs al aangeroerd in de Duitsche
Reichtstag, en wel teekenend Is, wat de cor
respondent van het Bet Tageblatt schrijft
Hij maakt n.l. melding van bet opkomende
denkbeeld otn in Uostenrijk en Duitscbland
het z. g. Tiroolscne kwartiertje in te voeren.
Sinds eenigen tjjd ia dit „kwartiertje” in ge
heel Tirol gewoonte geworden:- alle bijeen
komsten, concerten, leringen enz. worden ge
durende een kwartier Onderbroken, om gele
genheid te geven vooreen korte herinnering
aan bet verloren Duitsche land in het zuiden
en een geltffnzameHng voor de Duitsche Z.
Tlrolers.
Kom Volkenbond daar is weer werk aan
den winkel. Nu even flink zijn tegen het
groote vriendje, als tegen het machteloozo
Hongarije!
GIRO ALKMAAR 104863
