„ONS BLAD”
Aan
Korte Berichten.
FEUILLETON.
Gestrafte misdaad.
55 giku alkmaak iv«»4 Ufnoodaf 5 Maurl ldiS giro alkmaar 104863 SSe. Jaar
BINNENLAND.
Abonnementsprijs l
BureauHOF 6, ALKMAAR - Telefoon
Advertentieprijs
f40.—
Verspreide Berichten.
BUITENLAND.
TREKHONDEN.
.fa—
alle •bonné’a wordt op aanvrage gratia eon poll» verstrakt, welke hen Verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 3000.—, f750.—, f250.—, f125.—, f50.
Oostenrijk en Italië.
Socialisten hier en over de
grens
Uit onze Oost.
GIRO ALKMAAR 104963
GIRO ALKMAAR 104863
ongerust over liet ..gat door
80.
(Wordt vervolgd).
verdrag”
tweeden
komen. Voorts hebben tien personen
stige brandwonden bekomen.
te
herinnerde zg zich misschien
Je oom OSWALD.
Hotel Royal”, Banner-^ton,
N. W.
A
NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD
NEDERLAND IN DEN VREEMDE.
Maandags
ir. V. J. P,
ingenieur der Zuiderzeewerken, op
Far nwactaal «oor Alkmaar.
Voor buiten Alkmaar
Mat Geïllustreerd Zondagsblad
en dan
samen over je toekomst over
neming aan de onderhoudsplichtigen dezer
wegen bijgedrag'
tens artikel 82 ni
DE WILD -
Laat over da Boterstraat,
Tol. 84 en 36.
ORIGINEELS „MIELE”
WASCHMACHINES
met Vietorla Wringen
ia bet beate wat er bestaat,
langjarige garantie I
Alleen kwaltteltaartlkelen
en goedkoop
Den 28steu Juli meldde Reginald Evers-
leigh zich op bet kasteel Raynham aan. HjJ
had niet verwacht dat breede terras nog ooit
te zullen betreden; en een gevoel van zege
praal doortrilde hem toen hij weder op den
welbekenden drempel stond.
En toeh. toch was zijn positie zoo ge
heel anders nu dan anderhalf jaar geleden,
toen hg zich op dezelfde plaats bevond. Hij
was niet langer de erkende erfgenaam, die
door alle dienstbaren mot alle achting en
eerbied werd behandeld. Hg verbeeldde zich,
dat de oudere bedienden hem koel aanzagen,
en dat zij l»em begroetten zooals zij het een
armen verren bloedverwant zouden hebben
gedaan. In zijn dagen van voorspoed had hij
nooit iets gedaan om hun genegenheid
winnen;- - -
thans, en dat was ongetwijfeld de reden,
waarom zg hem nu zoo geheel anders ontr
van
was
verslaafd haar zoontje van twee jaar, toen
dit op een oogenblik lastig was. gedood, door
het kind in het privaat te werpen.
De „Voesische Zeitung” is door de
Italiaansche autoriteiten voor het geheele
gebied van Italië verboden. Het Berljjnsche
blad hoeft bij het Duitsche departement van
Buitenlandsche Zaken een protest tegen dit
verbod ingediend.
In geheel Transkaukasië zgn het spoor
wegverkeer en de telegrafische verbindingen
door een sneeuwstorm onderbroken. Te Ba-
toem is een huis door de zware sneeuw
vracht op het dak,ineengestort. Hierbij wer
den vijf personen gedood en vier zwaar ge
wond.
Ten Zuiden van Libau hoorde men tij
dens mist uit zee herhaaldeljjk hulpgeroep.
Er gingen sleepbooten op onderzoek uit en
men vond toen 6 motorvisschcrsbooten, die
tusschen het ijs zaten vastgeklemd. Er wor
den nog 4 booten vermist. Men vreest, dat
er 10 visschers zijn omgekomen.
zien. Kom l.ij ons, beste jongen, kom Tot
mij alsof deze treurige vervreemding tus-
sbhen ons nooit bestaan hadde,
zullen we
leggen
nomischen nood hebben willen helpen.
Van 1—4 regels f 1.25elke regel meer f 0.28. Reclame par
regel f 0.75 voor de eerste paginavoor de overige pagina’s 0-501
Rubriek „Vraag en aanbod** bq vooruitbetaung per plaatsing
f 0.60 per advertentie van 5 regels j iedere regel meer f 0.1£
SMOKKELAAR STEEKT ZIJN HUIS
IN BRAND.
Drie kinderen omgekomen.
In het Poolsche stadje Wielun was de
politie een man op het spoor gekomen, die
zich bezig hield met het smokkelen op groote
schaal van ether en dergelijke producten.
Toen de man zich ontdekt wist, stak hg zijn
huis in brand, dat in enkele minuten in
lichtelaaie stond en waardoor alle gesmok
kelde voorraden ontploften. De drie kinde
ren van den brandstichter konden niet meer
gered worden en zijn in de vlammen omge
komen. Voorts hebben tien personen em-
UIT DEN DUITSCHEN RIJKSDAG.
Groener over de vlootpolitiek
van voor den oorlog.
Groener, de Duitsche minister van verde
diging, heeft Zaterdag in de commissie van
dev> Rjjksdag voor de begroetingen bij de be
handeling van de begroeting van marine een
rede gehouden, waarin hij de vlootpolitiek
van voor den oorlog scherp hekelde. Ik wil
eerljjk bekennen, aldus de minister, die, zoo
als men weet, gewezen keizerlijk generaal is,
dat ik onze vlootpolitiek van voor den oor
log steeds als een fout heb beschouwd en
dit niet alleen oin redenen van jiolitieken
aard, die mij als soldaat niet aangingen,
maar in de eerste plaats uit overwegingen
van militairen aard. Ik verraad geen Jrcheim,
als ik verklaar dat de meerderheid der groo
te generale staf er net zoo^over dacht, als ik
Graaf Schlieffen heeft reeds in 1900 naar
aanleiding van de expeditie naar China ver
klaard, dat niet op zee of in verre landen,
maar uitsluitend aan de oostelgke en weste
lijke grenzen van Duitschiand over de
machtspositie van het vaderland zou worden
beslist. De prestatie van de vloot gedurende
den oorlog kon niet hoog genoeg worden
geroemd, de vloot heeft gedaan wat moge
lijk was en wat men van haar kon verlan
gen. maar zeker niet, dat wat men in
Duitschiand als gevolg van de propaganda
van haar had verwacht, n. I. de bescher
ming van den buitenla ndschen handel en bet
o|>enhouden van de groote overzeesche we
gen. Dit was ónmogelijk, daar ze de vrjje
zee niet beheerschte.
Na deze bekentenis, vervolgde de minis
ter, zult ge mij geen vooringenomenheid ten
opzichte van de vloot en in het bijzonder
van de scheepsbouwpolitiek ten laste kun
nen leggen. Indien ik het-desondanks toch
voor het verleenen van een crediet voor een
pantserkruiser opneem, laat ik mij hierbij lei
den door gezichtspunten van zuiver militai
ren aard. Zelfs indien we geen enkel schip
meer zouden hebben, zou ons het verdrag
van Versailles toch geen moeilijkheden bie
den om het leger te land te versterken, an
derzijds beteekent echter een volgens de be
palingen van dit verdrag gemoderniseerde
vloot een ondersteuning van beteekenis voor
het landleger. Ingeval van conflict zou ze
zelfs den doorslag kunnen geven. To£ een
dergclijk conflict behoort bijvoorbeeld* een - .-en alle ambtenaren wier
eventueel optreilen van den Volkenbond in de
aangelegenheid van Wilna.
Wat de politieke houding van de vloot
aangaat, moet de minister erkennen, dat de
ontwikkeling hier niet zoo is geweest als bij
het leger. De bevoegde autoriteiten onder
zoeken of inderdaad betrekkingen bestaan
hebben tusschen de aanhangers van Ehr
hardt en de marine. Spreker heeft nog dezer
dagen c«»n officier naar het rijksgerechtshof
te Leipzig gezonden, teneinde aldaar na te
gaan of handelend optreden tegen bepaalde
zeeofficieren noodzakèlijk is. Ik heb den
hoofdcommissaris van politie te Berlijn om
dien bijzonderen steun in deze aangelegen
heid verzocht, daar ik vast besloten ben in
elk geval de marine te zuiveren van derge
lijke elementen. Ik zal bij de vloot niemand
meer dulden, die in betrekking tot een der
aanhangers van Ehrhardt of diens organisa
tie staat. Alle in de bekende briefwisseling
van Ehrhardt genoemde civiele beambten
zijn reeds ontslagen.
De minister zeide nog, dat de houding
van de leden der organisatie Consul (orga-
nisatie-Ehrhardt) beschouwd dient te worden
als trouweloosheid en ondankbaarheid te
genover de kameraden, die hen uit den eco-
- - De
wjjze waarop de rjjksweerbaarheid volgens
de betreffende brieven zou moeten worden
bespioneerd, kan spreker niet scherp genoeg
brandmerken. „Als soldaat spreek ik mgn
afschuw uit over een dergelgk oneerlgk op
vingen dan zij het vroeger na een langdurige
afwezigheid zouden hebben gedaan.
Hij had echter niet den tgd om lang over
het dienstpersoneel van zijn oom te denken.
Een andere, veel meer belangrijke persoon
lijkheid hield z|jn geest bezig, dat was de
jonge echtgenoot* van den baron.
„Is lady Eversleigh thuis?” vroeg hg
kortaf aan den bottelier, die hem ontving.
„Ja, mijnheer, mevrouw bevindt rich op
’t oogenblik in de ontvangzaal.”
De bottelier opende een zware eiken deur
en Reginald trad binnen in een van de weel
derigst gemeubileerde vertrekken van bet
ganache kasteel. Juist stond de nieuwe
meesteres van al den rijkdom die haar om
ringde op; zij was namelijk gezeten voor een
grooe piano en Met zacht de vingers glijden
over het klavier. Zij was zeer eenvoudig in
grijze zijde gekleed; slechts versierde een
rood lint het weelderige zwarte hoofdhaar.
Op Reginald Eversleigh maakte haar schoon
heid denzelfden indruk als op zijn oom Os
wald. Hij werd geheel van zijn stuk ge
bracht, was geheel verward bij bet aan.
schouwen van een zoo ongeëvenaarde be
minnelijkheid. „En deze godin van gratie
en schoonheid is de vrouw van mijn
oom?" dacht hg. „Dat is de straatzangeres
die hg uit den modder heeft opgeraapt?’*
zyn jou te zien, als jij mij met stomme vec-
wondering zult aantreffen.”
„Ik veronderstel, dat je ook wel eens voot
je diensten betaald zult willen worden, als
je er in geslaagd bent mij het fortuin vau
mijn oom te verzekeren?”
„Wel, ik zal natuurlijk een belooning
eisohen. Ik zit er dunnetjes in, en ik wil
heelemaal niet voorgeven dat ik belangeloos
en edelmoedig ben. Maar die kwestie zullen
we wel nader bespreken als we elkaar in
Raynham weer tegenkomen.”
Voordat hg heenging werd Reginald
Eversleigh door zgn vriend aan diens moe
der voorgesteld. Deze geleek veel op haar
zoon. ZU Lad hetzelfde gele, traankleirige
gelaat, dezelfde glinsterende zwarte oogjes.
Zg was lang en mager, had iets statigs over
zich en bovendien iets van dat levendige,
dat haar landslieden zoo bijzonder onder
scheidt
Zg zag den heer Eversleigh met een onder-
zoekenden blik aan, een blik, die meermalen
werd herhaald toen hg daar eenige oogen-
blikk enmet haar stond te praten. In niets
wat haar zoon aanging stelde zg geen belang
en het was haar bekend, dat deze Jonge man
«gn grootste vriend was
Reginald Eversleigh begaf zich in een veel
betere stemming naar zgn kamers terug. Hg
Het er geen gras over groeien, maar begon
aanstonds den brief aan zgn oom te sohrg-
ven, dien Victor hem in de pen gegeven had.
Toen hg gereed was en het stuk nog eens
overlas, was hg er zeer tevreden over, en hg
twijfelde geen oogenblik of het middel zou
doeltreffen.
Niets kon meer verblijdend zgn voor den
onterfden losbol dan deze brief. Reginald
Eversleigh en Victor Cartpigton dineerden
dien avond tezamen, en de brief van den
baron werd ampel tusschen <lw twee bespro
ken.
„Nu li<*t de weg open voor je", zeide de
dokter, ,je gaat naar Raynham, maakt jezelf
zoo aangenaam mogelijk voor je tante,
palmpt je oom's hart in door de blgken van
een diep berouw, en door de grootste onveil
schiiligheid voor de toekomst, en de rest laat
je aan mg over.”
„Maar hoe wil je me dan nog helpen aau
de erfenis?”
„Ja, dat zal de tjjd je wel leeicn. Voor *t
oogenblik heb ik je maar een waarschuwing
te geven. Kijk cr niet te gek van op als je
mg onverwachts in Yorkshire ziet, en pas op
dat je altgd in mijn kaarten blgft spelen,
hoe bedenkeigk ze jc ook mogen voorkomen.
Denk er ook aan, als je me soms in het noor
den aantxeft, dat ik van je bezoek aan Rayn
ham niets afweet. Ik zal even verbaasd
VOOR BETERE PROVINCIALE WEGEN.
Wenscben van den Landbouw.
Het Kon. Ne. Landbouwcomité heeft een
adres aan de Tweede Kamer gezonden be
treffende de wegen verbetering.
In ’t adres wordt de moening uitgesproken
dat de verbetering der wegen, voorkomende
op de provinciale wegenplannen belangrijk
ten achter zal komen bg de verbetering der
op het Rijkswegenplan aangeduide wegen.
De provinciale wegenlgsten bevatten echte?
niet alleen secundaire, maar ook nog pri
maire wegen. Het provinciaal aandeel in het
yvegenfonds zal volgens adressant geheel on
toereikend zgn om deze primaire wegen be
hoorlijk te verbeteren. Gemeend wordt, dat
andere maatregelen getroffen moeten wor
den om de verbetering dezer wegen te be
vorderen. Als zoodanig worden aanbevolen:
1 het zoo spoedig mogeliik overnemen door
het Rqk van de op het Rijkswegenplan ge
plaatste wegen, die thans bij anderen in on
derhoud zijn, hetgeen ook in overeenstem
ming is met den geest vap de Wegenbelas-
tingwet; 2. dat in afwachting van die over-
----j. J j
en worden verstrekt krach
tens artikel .82 Herde lid der Wogenbelasting-
wet.
Ter kennis van de burgemeesters wordt
gebracht, dat het hoofdbestuur der Neder-
landsche vereeniging tot bescherming van
dieren te kennen heeft gegeven, dat in ge
vallen. waarin afmaken van afgekeurde
trekhonden gewenscht wordt of noodig
wordt geoordeeld, en de middelen om den
dood op pgnlooze wgze te doen intreden
ontbreken,- en geen beroep kan worden ge
daan op een afdelingsbestuur dor vereeni
ging. het hoofdbestuur bereid is, de noo«l za
kelijke kosten voor zgn rekening te nemen.
Tevens verklaart voornoemd hoofdbestuur
zich bereid, desgewensoht kosteloos een des
kundige ter keuring van de trekhonden be
schikbaar te stellen.
Aanvragen te richten schriftelgk. telefo
nisch of telegrafisch tot het bureau der ver
eeniging Primes Mariastrrat 40. te 's Gra-
venhage. telefoon 12755.
OELUKTELEORAMMEN.
In de maand Januari werden 9225 Geluk-
telegrammen verzonden, bestemd voor het
binnenland, 329 voor het buitenland, en een
voor een binnenlandsch schecpsstation; ter
wijl van het buitenland en de bnitenlandsche
scheepsstatiom respectievelijk 274 en 35 Ge-
luktelegrammen ontvangen werden.
Hiervan verzond Amsterdam 2231 geluk-
telagrammen en ontving er 65: Rotterdam
1026, en 51; 's-Gravenhage 1027. e'n 54: Alk
maar 59 en 1; Arnhem 218 en 2; Breda 75
en 3; Deventer 53 en 3; Groningen 183 en 1;
Haarlem 259 en 16; 's Hertogenbosch 95 en
4; Hilversum 143 en 6; Leeuwarden 72; Lei
den 115 en 1: Maastricht 70 en 2; Ngmegen
139 en 5; Tilburg 113 jen 8; Utrecht 280 en
16; Zutphen 35; Zwolle 59 en 1; Dordrecht
72 en 4; Eindhoven 66 en 3.
Overige kantoren in een totaal: respec
tievelijk 3145 en 63.
Mr. D. A. P. N. KOOLEN.
Uit Indië teruggekeerd.
Zaterdagmorgen is de oud-minister mr. D.
A. P. N. Kooien, lid van den Raad van State,
van zgn studiereis naar Nederlandsch-Indië
in Den Haag teruggekeerd.
Op 31 October van het vorig jaar was mr.
Kooien naar Indië vertrokken.
f 0.60 booger
treden tegenover gewezen kameraden eu su
perieuren.” Tenslotte zeide spreker, dat in
dien de keizerigke jachtclub haar naam niet
zal veranderen, hg de leden van de marine
zal verbieden langer deel van deze club uit
te maken.
De rede van Mussolini.
„Dit is de laatste maal, dat ik over de
Zuid-Tiroolsche kwestie in een redevoering
spreek; de volgende maal zal ik met daden
spreken.”
Aldus luidde de eerste volzin van Musso
lini’s rede, Zaterdag in de Italiaansche Ka
mer gehouden. en hg w^r# door de afge
vaardigden met gejubel begroet. Voorts deel
de hij aan het hem onophoudclgk toejuichen
de parlement mede, dat tot straf voor het
slechte gedrag der bevolking van Zuid-Ti-
rool en van hun vrienden, alle in het Duitsch
geschreven krantei. en tgdschriften verboden
moedertaal bet
Dnitsch is. overgeplaatst of gepensionneerd
zullen worden.
Dit was ongeveer de lioofdinhoud der met
spanning verwachte redevoering van den
Italiaanschen minister-president. Overigens
heeft hij de bezwaren, die te Weenen zijn
uitgesproken, met beslistheid van de hand
gewezen en de weldaden opgesomd. die Ita
lië sedert den oorlog aan Oostenrijk heeft
bewezen.
Mussolini wees erop, dat in 1920 Italiaan
sche troepen te Klagenfurth de vrgheid dar
verkiezingen ten jrunste van Oostenrgk heb
ben verzekerd. Voorts had veertien dagen
geleden de* Oostenrgksche gezant te Rome
hem zgn dank betuigd voor de vriendschap
pelijke houding van Italië in de kwestie der
militaire controle en van de nieuwe Oostcn-
rgksche Icening De rede was vol toespelin
gen op het feit, dat iedere ininengiug van
het buitenland in de Zuid-Tiroolsche kwes
tie slechts nieuwe schade voor de Zuid-Ti-
rolers zou beteekenen. De Zuid-Tlrolers. die
naar de eilanden verbannen zijn, aldus be
toogde Mussolini, zouden reeds lang in vrg
heid zijn gesteld, indien men niet van bui-
tenlandsche zijde had getracht druk op Ita
lië uit te oefenen.
Mussolini besloot met de woorden: „De le
venden en de dooden van het groote Italië
houden aan dcu Brenner de wacht!”
HET VERWORPEN
ENGELSCH-EGYPTÏSCH VERDRAG.
Relletjes van studenten te Cairo.
Op het gerucht, «lat enkele Egyptische mi
nisters nog een modus rivendi trachtten te
vinden en in elk geval kiiverig waren voor
een absoluut afwgzend antwoord, hebben de
studenten te Cairo een spotdane belonging
voor het huis van afgevaardigden gehouden,
waarbg de kreet „weg met het
weldra gevolgd werd doör een
„weg met de regeering.”
De opgewondenheid nam zulke ernstige
vormen aan, dat de bereden politie het met
charges niet af kon en twee salvo’s gelost
moesten worden, waardoor vijf studenten
ernstig en tien of twaalf minder ernstig wer
den gewond.
De weduwe van Zagloel Pasja trachtte de
studenten van een halcon af toe te spreken
en te kalmeeren. maar ofschoon zg een ova
tie in ontvangst te nemen kreeg, gelukte het
haar evenmin zich verstaanbaar te maken.
Nadat de betobging mim oen uur geduurd
had, gelukte het de politie de toegangsstra-
ten tot het plein af te zetten en de betoogers
eindelijk voor zich uit in een zgstraat te drg*
ven. Hir'hg vielen nog eeulgc harde klappen
en een 20-tal betoogers werd gearresteerd,
doch na opgemaakt proces-verhaal weer vrij
gelaten.
Ouzo sociaai-democraten zgn voor de da-
delgkc ontwapening van Nederland.
Maar ze praten het goed, verontschuldi
gen althans dat België niet ontwapent.
Maar wat ze niet kunnen goedvinden, is
dat Belgische geestverwanten zich met de
verdediging van ons land inlaten, die zelfs
op zich willen nemen.
ludertgd heeft een socialistisch Belgisch
Kamerlid er over geklaagd, dat het Neder-
Jandsche leger tc zwak was om, in geval
Duitschiand weer in België viel, Zuid-Lim-
burg te verdedigen.
Daarom wilde hij- dat by het dreigen van
een dergeigkc eventualiteit Belgische troe
pen Lintburg zouden bezetten, ten einde de
Duitsche legers, die een volgenden keer niet
om Lintburg zouden heentrekken, maar
dwars door Limburg in België zou«len vallen,
den weg te v'erspcrren.
En nu beeft de socialistische senator voor
Antwerpen. Barnich, zich in denzelfden zin
Uitgelaten.
Ook hij was
Limburg.”
Wij zoo verklaarde deze sociaal-demo-
craat bereiden een algemeenc reorgani
satie van onze legermacht voor en denken
er aan, verdedigingswerken aan de grens op
te richten, maar dat allee is nutteloos, al<- de
kwestie van het gat dooi Limburg ,niet
wordt opgolost
Van deze fraaie uitlating zegt het ,.Hui»-
gezi:”
En. niet w<*a>, nu hebben wij nog oen le
ger, dat. indien Duitschiand ons grondge
bied mocht schenden, onmiddellijk in actie
zou komen, voor zoover althans het sabo-
tage-dreigement van den heer Zadelhoff c.
dit niet zou verhinderen.
Schaften wg ons leger af, dan zou«ien de
Belgische sociaal-dcmocraten nog veel har
der roepen, dat het gat door Limburg hun
noodlottig zou kunnen worden.
Wellicht zouden zg «lau on versierking
van het Belgische contingent moeten aan
dringen of, wat nog meer afdoende ware,
eiseben, dat in het belang van België’» vei
ligheid Limburg, althans Zuid- en Midden-
Umburg, door België werd geannex»rd.
Het ie in ieder geval wel opmerkelijk, dat
het vertegenwoordigers der ontwapenings-
pang-met-den-mond zijn geweest, die tot
twee maal toe van een stevig ontwikkeld mi
litarisme hebben bigk gegeven.
Wg stellen er «ie Nederlandsche sociaal
democraten niet voor verantwoordelijk,
maaN.we mogen aan deze heeren toch wel
vragen: hoe vindt ge het geval, en in welke
positie zou de eenzgdige ontwapening, die
KÜ met alle gewold voor ons land verlangt
ge he4>t ze ook weer in uw 1-Mei-leuze op
genomen ons tegenover België en uw
Belgische geestverwanten brengen?
Het geval is toch wel de aandacht en een
antwoord waard.
AMOKMAKER DOODT EEN INLANDER.
En verwondt er drie en twintig.
Door de bevolking bijna ge
lyncht.
Uit Batavia wordt gemeld, dat een amok-*
maker op Molenvliet één inlander doodde en
:avond 27 Februari hoeft de heer
z de Blocq van Kuffeler, hoofd-
j aan^mh-
ting van de vereeniging Nederland iiJBên
Vreemde, te Stockholm een tweede, Weer
populaire voordracht gehouden, in vervolg
op zijn voordracht van Zaterdag 25 Febr.,
welke een technisch karakter droeg. Deze
voordracht had plaats in de groote aula van
Södra Ijitinlitroverk. een gymnasium te
Stockholm.
Behalve de le«len van de Zweedsch-Neder-
landsche vereeniging en verschillende corpo
raties waren een aantal leerlingen van de
hoogere klassen der verschillende scholen
uitgenoodigd. Het aantal toehoorders be
droeg ongeveer 400 personen. Na de voor
dracht. die ditmaal den titel: Abschliessung
und Trockenlegung der Zuiderzee droeg,
dankten de aanwezigen den heer Van Kuf-
leler met een warm applaus.
Tot slot werd de film Nederland-lndië,
eigendom der vereeniging Nederland in den
Vreemde, vertoond, die ook met groote op
merkzaamheid gevolgd werd.
Na afloop van deze geslaagde samenkomst
had de Zweedsch-Nederlaridsche vereeniging
een feest ter cere van den heer en mevrouw
van Kuffeler aangericht in de zalen van het
restaurant Pelikan. Hier bracht de heer Van
Kuffeler aan het souper hulde aan den heer
Uggla voor de uitstekende wgze, waarop
deze de organisatie van de voordrachten hail
voorbereid.
De heer en mevrouw Van Kuffeler ver
trokken den volgenden da?r naar Gothenburg
waar «Ie heer Be Blocq Van Kuffeler den
29<tcn Februarieen voordracht zon houden.
..Ik geloof dat Carrington gelgk heeft”,
dacht toen hg den brief venegelde, „deze
brief zal zeker een verzoening tengevolge
hebben. Mijn oom zal hem krggen op een tgd,
«lat hg geheel onder den indruk van zgn
nieuwe positie is als de echtgenoot van een
jong Hef vrouwtje; de heele wereld, en mg
ook, zal hg door een mooien bril bezien. Ja,
die brief is beslist een prachtig stuk diplo
matie.”
Reginald Eversleigh wachtte met koorts
achtig ongeduld op een antwoord op zgn
brief. Zgn hoop bleek hem niet te bedriegen.
Den volgenden dag kwam het antwoord, dat
nog veel gunstiger was dan hg had durven
verwachten. De baron schreef:
Bestq, Reginald!
Je welgemeende, belangelooze brief
heeft mg diep getroffen. Laat het verleden
vergeten en vergeven zgn. Ongetwijfeld
heb je veel geleden, maar eenieder moet
boeten voor de misslagen zgner jeugd.
Ik kan mg levendig je verrassing voor
stellen toen je de tgding van mgn huwelijk
las. Ik bob bg mgn keuze alleen mgn hart
geraadpleegd, en ik vertrouw zeker, dat
die keuze mijn toekoipat een gelukkige za*
maken. De eerste weken denk ik door te
brengen in de prettige eenzaamheid van
Noord-Wales. Den 24en begeef ik mg met
mgn vrouw mar Raynham, jraar wg je
onmiddeligk na onze aankomst hopen te
Te Couchy-4-la-Tour, niet ver
Rijsel, heeft een vrouw, die aan drank
dit op een oogenblik lastig was. geJood, door
,zVoesische Zeitung’
Italiaansche autoriteiten
