„ONS BLAD"
W. H. M. PELS ZOON
f 125.
150.
f4O.-
Korte Berichten.
De J*
Advertentieprijs i
r_
regel f 0.35 voor da eerste
Rubriek „Vraag ca aan!
°P
deskum
onzen
Zaterdag 1O Maart
WIJNHANDEL
f 750.—f250.
De wereld rondom ons.
BUITFNLANH.
Verspreide Berichten.
BureaDTiHOF 0, ALKMAAR - Telefoonw
Hoe „De Morgen” polemiseert.
AbonnementsprUe I
Rn kwerveM voor Alkmaar* •••seeeef X
toor taiten Alkmaar ...assess» f 2-85
Me Ge Tllnetr»rrd Zondagsblad f 0.60 booger
Aan alle abonnfa wordt op aanvrage gratis oen polls verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 3000.
GIRO ALKMAAR 104863
GIRO ALKMAAR 104863
Ssi
opmarsch uaar Kopenhage*
o.m.. dat Mussolini niet heeft ontkend, dat
KOORSTRAAT 49-61
alkmaar.
ten-onlusten in Venuxuela
taal 36 personen werden gedood, waaronder
ie» politi-eagenten. De regeering was bereid
de gearresteerde studenten tegen borgstel.
,1
NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD
TEL 207,
Van 1—5 regels flJ5; elke regel aster f a.XB. Radama
regel f 0.35 voor da aerate pagina voor da overige pagina's foJi
Rubriek „Vraag ea aanbod** bij vooruitbetaling par plaatsfa
f 040 per advertentie van 5 regels iedere regel Bear fE.1
itig politieagenten zijn naar
n Belt den troep tegemoet ge
trokken met de opdracht too noodig met ge.
weid de demonstranten te verspreiden.
lieken bet Weensche terreur-voorbeeld
waarschuwend voor oogen te honden?
Waarom zweeg hij daarover en tracht bjj
nd zelfs nog ons betoog te verswakken?
De gedragingen der „Morgen”-redactie
doen ons steeds meer overhellen tot de
reeds meer geuite veronderstelling, dat hier
opzettelijk en bewust aangestuurd wordt
op een Roomscb-roode samenwerking en dat
dAArom deze hoofdredacteur er altjjd als de
kippen bjj is om den daadwerkeljjken strjjd
tegen de socialisten te verlammen, de eigen
party in den rug aan te vallen en zoodoende
by de socialisten wat hem uitstekend ge
lukt in het gevlei te komen.
Over deu eigenlijken inhoud van bet „Mor-
gen”-artikel kunnen wjj heel kort zijn, om
de eenvoudige reden, dat het artikel eigen
lijkgeen inhoud beeft.
De zaak komt nu ineens hierop neer, dat
we bet aanval-artikel van „De Morgen”
gewone dooddoener! niet goed gelezdn
nebben. we zouden van het betreffende
artikel een caricatuur hebben gemaakt....
Ja. ja. dat kennen we wel.
Een ieder, die het aanval-artikel van „De
Morgen”, las, moet den indruk gekregen
hebben, dat het met de terreur in Weenen
nogal losloopt, dat deze terreur hoegenaamd
niet van invloed is op den rooden groei, dat
de katholieken in Nederland evengoed aan
terreur doen, dat de schuld ligt bij de chris-
teljjk-socialen, enz.
Het feit, dat „Het Volk” zeer terecht
dit artikel citeerde, zegt genoeg.
Wij hebben al deze „Morgen”-beweringen
weerlegd, maar de redactie past er wel voot
op, ons zakelijk antwoord aan haar lezer,
voor te leggen; zij houdt zich moedwillig In
de ruimte en verzuimt b.v. nóg, onderscheid
f - -
zersgroef.
Enkel en alleen, omdat de redactie niet
erkennen wil, dat zooals wij beweerden
de partjjgroei voor een zéér groot deel
het gevolg is van de terreur, terwfP de
kieaeregroei, behalve dan aan atemmenzwen-
deL aan andere oorzaken ia toe te schrijven.
Éoe weinig vertrouwen de lezen in de
polemiek-metnoden van den „Morgen "-re
dacteur kunnen stellen, blijkt overigens méér
dan duidelijk uit bet feit, dat bij in zjjn ant
woord op ons verweer maar liefst heelemaal
niet rept van de schromelijke vergissing,
waarop wjj en „De Maasbode” hen.
attent maakten, dat hij n.l. de weigering In
bet algemeen van katholieke bouwvereni
gingen om aan socialisten te verhuren ver
gelijkt met het Weensche geval, dat katho
lieken geen gemeente-woningen kunnen krij
gen.
WEEKOVERZICHT.
„Roma iocuta, causa ftnita". Dit is een
ons Katholieken wél bekend Latjjnsch ge
zegde, dat ongeveer beteekent: als Rome in
een strijdvraag uitspraak beeft gedaan, ia
de zaak beslist.
’t Schijnt, dat dit tegenwoordig niet alleen
leen geldt voor bet Rome, als centrum der
katholieke wereld, maar ook voor het Rome
als centrum der zwarthenidige fa^jwlenwe
reld. Benito I beeft gesproken over de Zuid-
Tiroolsche kwestie eu nu is allee beslist, de
kous is af. Wie nu nog gelooft, dat daar on
recht geschiedt, dat een volk in zijn innigste
cultuuruitingen verdrukt wordt, is een ket
ter. Met zyn gewone, beminnelijke, vrede
lievende zachtzinnigheid, heeft Zijne Excel
lentie, (is deze betiteling wel goed, wel hóóg
genoeg?) dit aan de aandachtig luisterende
menschheid verkondigd.
„Voor de laatste maal.” zoo verklaarde hjj,
„zal ik over de Zuif-Tiroolscbe kwestie het
woord voeren. Een volgende maal zullen de
daden spreken.”
Is dat nu flink of niet? Dat kan dat bru
tale Oostenrijk in a’n zak steken.
’t Beteekent natuurlijk, dat men daar
voortaan zyn mond beeft te houden, want
anders zal indien 't mogelyk ware de
onderdrukking der stambroeders nóg erger
worden, en tevens óók, dat het „rjjke” Ita
lië wel eens kon weigeren, z'n toestemming
te verleenen voor een nieuwe Oostenrjjksche
leening.
Welaan: ook -by bet diepste stilzwijgen,
tal op den voorgrond tredende ledep van
iedere partij gecompromitteerd zouden wor
den Zoo wordt h»t Duiteche Volk de waar*
beid omtrent deze zaak ontbonden. Och,
gaat ook maar over ’n bagatel van ’n 20 tot
30 millioen mark!
DE BRITSCHE MARINEBEGROOTING.
Het vlootbouwprogram voor 1928.
De Britsche marinebegrooting voor 1928
bei raagt in totaal 57.300.000 pond sterling,
d.i. is meer dan een millioen pond minder
dan de begrootingsposten van het loopende
jaar en de aanvullende credieten, die thana
noodig zijn.
Het nieuwe program voor 1928 bevat een
crediet voor het op stapel zetten van twee
kruisers, voor den bouw van een basis voor
duikbooten. een moederschip voor vliegtui
gen, een flottielje van acht torpedojagers,
zeg duikbooten en vjjf kleine oorlogsbodems.
Behalve vier kleine eenheden zjjn alle vervat
in het program, dat in Juni 1925 werd vast
gesteld.
SPANJE EN DE VOLKENBOND.
Een telegram uit Madrid meldt, dat de
Spaanaehe regeering met groote voldoening
kennis genomen heeft van de uitnoodiging
van den Volkenbondsraad om in den Bond
terug te keeren. en de ministerraad onmid-
deHyk de mogelijkheid onderzocht heeft.
Primo de Rivera heeft een persoonlijk te
legram aan Chamberlain en Stresemann ge
zonden om hem uit naam van bet Spaanscha
volk te danken voor hun initiatief in deze.
Ol» AANVRAGE WORDT U GRATIS TOEOE.
ZONDEN DE BROCHURE OVER GRANULINE,
HET MIDDEL VAN Os J. H VAN GRAFHORST.
ARTS. TEGEN TUBERCULOSE EN^KLIER.
EIE X T E. - Middelburgse».sir. J17, Svhsvnlnpm^
O
In Genève is de Hooge Raad van den Vol
kenbond weer byeen. Groote kwesties zjjn
er niet, alleen kleine geschillen, die door
sommige belanghebbenden, tot belachelijke
afmetingen worden opgeblazen. Zoo een als
b. v. de Hongaarsche wapensmokkelaffaire.
Na veel binnenkamersch gekonkel is de zaak
in openbare zitting behandeld. Tltuiescu van
Roemenië, de man is dus weer beter!
begon en legde mede namens zjjn collega's
van de Kleine Entente een verklaring af,
waaruit bleek, dat de Kleine Entente-mo-
gendheden deze zaak als een kwestie van al
gemeen belang beschouwen. Hun actie is ge
ïnspireerd door den eerbied voor de verdra
gen en de verplichtingen, die zij op zich heb
ben genomen.
De Hongaarsche vertegenwoordiger, gene
raal Tanzcos, gaf daarop een korte uiteen
zetting van het geval op grond van een uit
voerige documentatie. De Hongaarsche re
geering ontkent geenszins de feiten, zooals
die zich hebben voorgedaan, doch wel dat
Uit Caracas wordt omtrent de studen-
gemeld, dat to*
dood, waaronder
politi-eagenten. De regeering was bereid
ling in vrijheid te steHen, doch de studente*
wenschten daarop niet in te gaan.
Het meteorologisch observatorium te
Tokio deelt mede, dat bet aantal aardbevin
gen in Japan gedurende 1927 in totaal 6097
heeft bedragen of 317 meer dan in 1926.
Hiervan waren 2060 waarneembaar door da
bevolking.
EEN OPMARSCH VAN WERKLOÖZEN
NAAR KOPENHAGEN.
Een vlieger-officier neemt de leiding.
In Noord-Denemarken zyu een troep werk-
loozen en dakloozen onder leiding der com
munisten een opmarsoh naar Kopenhagen
begonnen!
Dat wordt een lange tocht. Onderweg wor
den ze door de bevolking onthaald op goed
eten, muziek, theatervoorstellingen en lezin
gen. Des nachts vinden zjj een onderkomen
by particulieren of in scholen. De troep be
staat tot nog toe uit 400 mau, doch hjj groeit
steeds aan, omdat uit verschillende deelen
van het land groepjes lotgenooten zich by
deze eerstelingen aansluiten. Dinsdag 0
Maart is een bekende vliegerofficier hen van
Kopenhagen uit per motor tegemoet gere
den om op eigen initiatief discipline in den
troep te brengen. Hy stelde zich aan bet
hoofd der tot dan toe ordelooze bende, ver>*
deelde ze in secties onder commando vau
verantwoordelijke leiders en hjj zelf luite
nant Chauson-Raas, bijgenaamd „de waag
hals der lucht" gaat voorop in uniform. Hjj
heeft zyu optreden gemotiveerd door te zeg
gen, dat hy wilde voorkomen dat de troep
onderweg zou overgaan tot allerlei wanorde
lijkheden en bandeloosheden. Hoe zullen die
demonstranten echter over de Groote eu
Kleine Belt komen? En wat zal bet socialis
tisch gemeentebestuur van Kopenhagen
aanvangen met deu troep, die tot duizenden
zal aangroeien. „Naar buis sturen” zei de
burgemeester, die men inmiddels naar zyu
aan te nemen houding beeft gevraagd. Maar
zal hjj het kunnen en durven?
De vader van Chauson Raas heeft hem
dringend verzocht de leiding van deu troep
er aan te geven omdat zjjn mede-officieren
uit het regiment, waartoe de luitenant be
hoort, hebben gedreigd hem uit het corps te
bannen, wanneer hjj nog langer zich met
deze zaak inlaat.
Ook de politie heeft inmiddels ingegrepen
en bevel gegeven den stoet onmiddeUjjk te
ontbinden. Zesl'
Korsör aan den
Zooals onze lezers weten, hebben wjj ons
genoodzaakt gezien, stelling te nemen tegen
een aanval van „De Morgen” op onze arti
kelen „Onder rood schrikbewind".
Een artikel in „De Morgen” van 24 Fe
bruari, geschreven naar aanleiding van onze
publicatie, bevatte zóó ernstige onjuisthe
den en kon deswege door de socialis
tische pers zóó prachtig worden uitgebuit,
dat wjj het ons tot plicht gerekend hebben
de onjuiste béweringeu in de misleidende
uitlatingen van het blad stuk voor stuk te
weerleggen.
Mm doet zooien* niet voor »n pleizier. -
Wanneer echter een katholiek journalist,
steunend op de praktijk van een rood be
wind, zich ertgg zet, aan de band van feiten
en nóg eens feiten aan te toouen, boe een
rood schrikbewind werkt, en zoodoende een
eerljjk stuk socialisme-bestrjjding denkt te
leveren in het belang van de katholieke
zaak, dan moét hjj zich wel te weer stellen
tegen den aanvaller-in-den-rug, die (tracht
de beteekenis en den invloed van zjjn werk
i oogen der massa te verkleinen en
omdat hjj óók katholiek is bjj voor
tegen den katholiek wordt uitges|>eeld.
Dit trucje toekent een zekere mentaliteit.
Zoolang onze collega geen blyk geeft, de
kwestie zuiver «te willen stellen, zoolang hy
niet toont, een juist begrip te (willen) hebben
van de terreur in Weenen, en zoolang hy
trucjes als hierboven gesignaleerd, toepast,
zoolang bedanken wjj voor een verdere ge-
dachten wisseling.
Ook over datgene wat hy de cardo
questionis (het voornaamste punt) noemt,
de houding der christeljjk-socialen na deu
oorlog.
Allefen willen wjj er tot slot op wjjzen,
boe „De Morgen" ook in deze Ooetenrjjkschs
aangelegenheid natuurlijk weer staat aan de
zjjde dergenen, die kankeren tegen de ka
tholieke partijleiding: de chriMeljjk-socialeu
hebben het in Oostenrijk natuurlijk niet goed
gedaan; ze zorgden niet voor een „werf
krachtig program".
Als de hoofdredacteur van „De Morgen"
leider van de christeljjk-sociale party in Oos
tenrijk was, dan zou er met behoud van
de katholieke beginselen natuurlijk tjjdq,
een „werfkrachtig program” geweest zjja
ondanks alle abnormale moeilijkheden in
vrjje en zegevierende concurrentie met de
socialisten, die niets ontzien, en dan had
hy van de manier, waarop de buurk weetic
b.v. moet opgelost worden, al lang een
„werfkrachtig” programpunt gemaakt"
Zou hij zijn dienden nog niet aanbieden?
L. 8.
by de uiterste gelatenheid zal er geen ver
andering komen. Immers, Mussolini heeft
dan in ronde woorden erkend: Voor het
te maken tusschen a. partijgroei en b. kie- „germanisme” ia het spel verloren, zoo zei-
de hjj. Tyrolers, Oostenrijken», heel de we
reld moet het -weten, „dat. aan den
Brenner met zjjn levenden en zjjn dooden
heel Italië de wacht hoedt.”
Nu is er nog wel zoo iets als 'n belofte
van de vroegere Italiaansche regeeringen,
by de vredesonderhandelingen plechtig ten
overstaan van over „tataars en overwonne-
lingen gedaan dat de rechten der bewo
ners in de geannexeerde gebieden ontzien
zullen worden. Nou ja, wie daar naar kijkt
is wat erg scrupuleus. Je laat toch niet je
bondgenooten in de steek (1914) en gaat
met de tegenpartij meevechten, om later
niet eens de vruchten der overwinning naar
eigen goedvinden te mogen plukken! Je
zegt het maar een beetje gewichtig, b.v.
zoo: „De fascistische regeering, al toonde
ze dan ook de verdragen te eerbiedigen en
te willen uitvoeren, acht zich geenszins ge
bonden aan meer of minder vage en rheto-
rische toezeggingen van lieden, die stelsels
en regeeringen vertegenwoordigen, welke
door de fascistisch? revolutie intusschen zyn
te niet gedaan.”
Wie was ook weer zoo verontwaardigd
over de Duitscbe verdragschending in 1914?
De vodjes-papier theorie, maakt school!
Natunrlyk is de Weensche pers in de
wolken over deze rede. Zie de volgende
bloemlezing er uit.
De „Wiener Neueste Nachricbten" schrijft
o.m.. dat Mussolini niet heeft ontkend, dat
Italië ten aanzien van de Duitschers in Zuid-
Tirol beloften heeft gedaan; Mussolini tracht
evenwel aan de consequenties hiervan te
ontkomen, door gewoonweg te verklaren,
dat deze beloften en verzekeringen door
Italianen zijn gegeven, die een regeerings-
systeem vertegenwoordigden, waarmee de
fascistische regeering heeft afgedaan. Het
blad meent, dat de internationale politieke
wereld zeker met deze opvatting niet ac-
coord kan gaan, en dat er middelen moeten
worden gevonden, om Italië dit aan het ver
stand te brengen.
De „Reichspoet” schrjjft o.m. dat alle be
schuldigingen tegen Oostenrijk niet kunnen
verdoezelen, dat in Zuid Tirol iets onrecht
matigs is geschied. Het blad is van meening,
dat de rede van Seipel en van de afgevaar
digden in den Nationalen Raad bjjna overal
een gunstig onthaal hebben gevonden.
De. ^Arbeiterzeitung” zegt, dat Mussolini’s
rede niets anders was dan een dreigement,
gericht aan het adres van het kleine, weer-
looze Oostenrjjk.
tenryksciie, meer speciaal nog het Ween-
sche Socialisme
De man heeft een Weensch kind in huis
gehad, relaties dus in Oostenrjjk, en is
«og eens speciaal naar Ween en gespoord
on. daar een grondig onderzoek* in te stel
len”,
Verder heet het omtrent onze deskundig
heid:
„Do Z2)fgenoegzame meening overigens
dat men „deskundig” is, als men ergens
een blauwen Maandag heeft vertoefd en
er een aantal menschen geraadpleegd, be
hoort tot dezelfde naieve categorie als de
inbeelding van den Hollander, die Parys
meent te kennen, omdat hjj de Boule
vards, het Bois de Boulogne, bet Café en
de Rue de la Paix en wie weet, moulin
Rouge of Folies Bergès kent!”
gevaar af, dat onze faam van
idigbeid daaronder in de oogen van
collega nog ernstig Ijjden zal, moeten
wjj verklaren, dat „de man" toevallig
self nooit een Weensch kind in huis gehad
heeft!
Maar in ernst: bet lust ons niet, op een
dergeljjke, onwaardige bestrijding diep in te
gaan.
Alleen dit:
Sinds het jaar 1919 hebben wjj geregeld
in totaal niet minder dan vyftien keer
voor korteren of langeren tjjd in Weenen
vertoefd; voortdurend hebben wjj de toe
standen* daar bestudeerd, mede door eigen
aanschouwing, en voortdurend zjjn we in re
latie gebleven met Ooetenrjjksche katho
lieke autoriteiten; onze laatste reis was
slechts noodig om onze kennis van zaken
als het ware te recapituleeren en bet bewijs
materiaal bjjeen te garen.
Hoe is de kleineering, welke wjj van on
sen vriendeljjken collega ondervinden, in-
tusschen te rjjmen met zjjn eigen uitspraak
in bet zelfde artikel, dat n.L onze artikelen
„verdienstelijk en gedocumenteerd” waren?
De „waardeering" van deze zjjde laat ons
natuurijjk Siberisch koud, en méér waarde
hechten wjj «an een dezer dagen ontvan
gen scbrjjven van den Hoofdredacteur der
„Reichspost”; waarin wjj lezen:
„Laat ik mjjn gelukwensch uitspreken
met deze publicistische praestatie en ook on-
zm dank, dat u zoo dapper eere aan de
waarheid gegeven heeft.
Let wel: eere aan „de waarheid"!
De „Morden"-redacteur erkent trouwens
zelf, dat wjj de waarheid schreven; immers,
ter demonstratie van zjjn deskundigheid zegt
onze collega, dat de artikelen hem niets
brachten, wat hen niet reeds bekend was.
Bravo!
Maar.... had do deakundige „Morgen"-
redacteur dan al aiet reeds lang bet thans
door ons verrichte werk moeten opknappen?
Waarom is hjj in gebreke gebleven de I
Nederlandacbo katholieke* te doe* profl-
ta*reu van zjjn kennis?
Maar om heeft hy verzuimd, onze katho-
in de
Juist
aeur
Zooiets is onzerzijds geen aangename taak-
en voor den betreffeuden collega geen aan
gename gewaarwording; het is echter
niet onzs schuld, dat de „Morgen"-redacteur
een onjuiste voorstelling heeft van de toe
standen in Weenen’en de publicatie van die
onjuiste voorstelling in dienst stelde van de
socialistische pers, die daardoor wederom
gelegenheid kreeg tot verdere volksmislei
ding.
In het belang van de katholieke zaak
waren wjj tot ons verweer gedwongen.
M in ons vorig artikel hebben wjj eerljjk
en minutieus getracht, iedere verkeerde ver-
onderttelling, door „D® Morgen*’ gewekt,
■it de wereld te helpen.
Hoe antwoordt nu „Dc Morgen" op ons
artikel?
Door ons en ons werk in de oogen der
lezers op on waardige wjjze te kleineersn.
Wjj geven een paar ettaten uit bet
gen”-artikeL dat tot opechrift heeft: „L.S.,
specialist In kennis van het Oostenrijksche
Socialisme, en wip.
„L.S. is een schrjjver, die in eenige
Katholieke bladen een zeer uitvoerige serie
artikelen heeft geschreven over het Oos-
- - - -
de inhoud der vjjf wagons voor Hongarije be
stemd waren. De vernietiging van het mate
riaal heeft plaats gehad op grond van de
spoorwegconventie van Bern en wel op een
oogenblik dat er nog geen besluit van den
Raad wae om dit te beletten.
Na nog wat soms tamelijk scherp
heen en weer gepraat, werd de zaak ter on
derzoek gegeven aan de Commissie van drie
Raadsleden, w. o. ook Minister Beelaerts.
't le wel eigenaardig, dat de groote beeren,
in netelige kwesties het onderzoek maar
steeds opdragen aan de vertegenwoordigers
der kleine staten. Is dat. omdat die zooveel
neutraler zjjn, of.willen de grooten zich
niet aan een échec bloot.-tellen?
Zoo ie b.v. onze brave minister van Bui-
tenlandbihe Zaken nog steeds rapporteur
over 't beroemde Foolscb-Littausch geschil.
De oplossing van 10 December 1927 is nu
wel gebleken eigenlijk geen oplossing te zjjn.
Zjj bestond alleen hierin, dat beide Staten
rechtstreek sche onderhandelingen zouden
aanknoopen Maar om te onderhandelen
moet je toch met tweeën zjjn en de koppige
heer Woldemaras heeft er nog steeds niet
vee) zin in.
Nu is hij dezer dagen naar Genève geroe
pen. om <>en» te laten zien, hoever z’n werk
al gevorderd was. Maar mjjnheer heeft geen
zin en komt niet. Net als een schooljongep,
die zjjn tjjd verluierd beeft, en bij meester
moet komen, om z’n werk te laten zien.
Zoo’n koppige jongen wordt echter door
Meester op meer of minder zachtzinnige wij
ze naar de katheder de» oordeels gesleept.
Jammer dat de Volkenbond deze meester
lijke bevoegdheid niet heeft!
o
Een Engeleche dame. Miss Dyne, had ge
speculeerd in buitenlandsche valuta en ver
loren. Dat komt méér voor. De dame kon de
geleden verliezen niet betalen en werd voor
de rechtbank gedaagd. Oók al ’n zaak die
niet nieuw is. Een tikje pikanter wordt ’t
evesiwel als men weet, dat de bewuste gok-
lievende juffrouw gewezen ambtenares van
hef Foreign Office (Ministerie v. Buitenland
sche Zaken) Is. Nog kruiiger wordt de affai
re hjj het bedenken, dat tot haar actiefste
medehelpers bjj dit ..gokkle’’ behoorden:
plaatsvervangend-ondermlnlster Gregory, en
de tweede secretaris van het Foreign Office
Max en den diplomaat O’Malley.
Maar wat een en ander tot een cause célé-
bre maakt Is het feit, dat Juist deze mijn
heer Gregory het was die indertijd de bewus
te nota aan Rusland onderteekende, naar
aanleiding van den brief van Zinowjef.
Tusschen haakjes: de betrokken ambtena
ren zyn er Teelijk afgvkomen Zij zijn ontsla
gen of hebben „vrijwillig” ontslag moeten
nemen, wat toor een veelbelovend diplomaat
als O’ Malley, die verleden jaar na lange on-
derhandeling met China het verdrag van
Hankau sloot, een buitengewoon zware
poenitenfie ie.
Ware het echter niets anders, dan zou de
zaak zjjn afgeweest, met als eenig resultaat,
het voor eet Engelsman vooral onaangena
me gevoel, dat hun Foreign jOffice niet ge
heel integraal wits.
Maar zóó is het niet Men wete nog, dat
de bewuste Zinow jew-brief aanleiding wae
tot den val van bet Labour kabinet Max Do
nald. En waar nu deze onbetrouwbaar geble
ken mjjnheer Gregory in deze historie zoo’n
belangrijke rol gespeeld heeft is men gaan
vermoeden, dat er achter die briefgeechiede-
nis ’n politieke manoeuvre beeft gezeten, om
de arbeidsregeering een hak te zetten. Van
daar nu de uiterste roerigheid in de linker
hoek, om vau de regeering eep uitgebreid on
derzoek te verkrijgen. Toch zal een en ander
wel niet besproken worden vóór volgende
week ale Chamberlain uit Genève terug is.
o
Duitsohland, niet voor Engeland willende
onderdoen, beeft óók al z’n schandaalzaakje.
’t Is de Pböbueaffaire, dezelfde die voor ’n
paar maanden Rjjksweerminister Geseler tot
aftreden dwong. Een zekere kapitein Lobman
had gelden onder zjjn beheer, die afkomstig
waren van liquidatie der oude legers. Hy
stak dit geld in de Phöbus filmaction Ge-
sefechaft, om daarvoor nationale films te
vervaardigen. De onderneming liep mis en
om nog iets te redden werd de zaak met
nieuw rjjksgeld gefinancieerd. Ook dit mocht
niet baten en alles ging op de flacon. Ge
volg: lieve centen weg en een, we zullen
hopen eerljjk gemeende, verontwaardiging
bjj allee wat links staat. Natuurlijk moest er
op-de gewone zwaarwichtig-Duitsche manier
rapport worden opgemaakt. Rapporteur was
de oud-minister, tevens Slmikch, die z’n do
cumenten aan de Rjjkeregeeriug toezond.
Groote nieuwsgierigheid, vooral bjj de op-
positie-partjjen en pers Geheimzinnigheid by
de regeering. Na herhaalde conferenties met
de partjj-leders is men besloten het rapport
met volledig te nubliceeren. Wat is de reden
van die plotselinge volgzaamheid der oppo
sitie? Er wordt gefluisterd, dat de rjjkskan-
selier zich in zjjn besprekingen met de par
tijleiders bereid zou hebben verklaard, het
rapport-SAroisch in zjjn geheel te publiceeren
maar er waarschuwend aan zon hebben toe
gevoegd. dat door deze publicatie aen aan-
