„ONS BLAD” r r 1 i BureauHOF 6, ALKMAAR - Telefoon413 72 A I FEUILLETON. Gestrafte misdaad. De wereld rondom ons. DE WILD Zaterdag *4 Maart 19*8 giro alkmaar io4863 S*e jaarg KOOP GEEN AUTO Abonnementsprijs K>r Alkmaar. Aan site abonné3» wordt op aanvrage gi-atla een polls verstrakt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 3000. f 750. f 250. U verzoek n wel, mjj zonder een enkel f 125.—f50.—, f40 Eindelijk slot. Toch „naar de scheiding”. I GIRO ALKMAAR 104863 1 ’.g (Wordt vervolgd} i - WEEKOVERZICHT. r* «ld?” het ongeluk hoeren rammelen en hjj sleuti uit 4 alvorens ESSEX Per kwartaal Voor buiten Met Geïllustreerd Zondagsblad ÓP AANVRAGE WORDT U GRATIS TOEGE- ZONDEN DE BROCHURE OVER GRANULINE, HEToMIODEL VAN On J H VAN GRAFHORST. ARTS, TEGEN TUBERCULOSE EN KLIER. RIEKTE. M*dd1»ury»eh««tr. J 17, Schwaningy» LAAT OVER DE BOTERSTRAAT TELEFOON 34 on 35. Importeur» der beke.d. GOOIN SEEKING FORiUiZt-N voor Gm en Kolen verwarming Vraagt onze MODELBOEK* N en PRIJSCOURANTEN. Alleen kwallteitsartikelen en goedkoop I t f2.— f 2.85 f 0.60 booger 1 NOORD-HOLLAHDSCH DAGBLAD 1 gij met de nieuwe HUDSON, en SUPER-SIX Automobielen, model 1928, hebt kennis gemaakt. De automobie len met zeldzaam geruischloozen gang, 6- cytinder motoren, Servo. Perrof vierwiel- renunen, zoowel HUDSON als ESSEX, fijne afwerking, complete uitrusting en bijzondere lage prjjzen. Essex, 2 deuren, Sedan, compleet met 5de band enz. 2795.-. Essex, 4 deuren. Sedan, compleet met 5de band 2975—, enz. OARAGE „KENNEMERLAND” C. NIEUWLAND, BERGEN (N.-H.). ete, zoodat niemand ai Ennê ©ogenblikkelijke n. Maar nu is hij voor en hij woont op een afstand van 4H van hier. Voor het aanbreken van den ochtend is hij niet terug.” we deemoedig voor kennisgeving zullen aan. nemen. 47. „Zou zij dan werkelijk dien man liefheb ben?” dacht hij. zjj dan toch niet slechts een valeche rol hebben gespeel Toen Honoris vernam, dat slechts een puur verzinsel was, was haar eerste gewaarwording een onbeschrijfelijke vreugde en dankbaarheid. Maar het volgende oogenblik dacht zjj er aan, dat haar een on- bescjtaamde streek was gespeeld, en sidde rend van verontwaardiging wendde zjj zich tot Victor Carrington. „Wat heeft dat alles te beteekenen?” riep zjj uit, „waarom ben ik naar deze plaats gebracht?” „Dat Ia een zeer lange geschiedenis, lady Eversleigh, en ik zou u aanbevelen u wat te kalmeeren alvorens die aan te hooien, ais ge mjj tenminste volkomen wenscht te be grijpen”. „Ik heb geen tjjd om naar lange geschiede- meneer. Uw daad is laf nissen te luisteren, en onmannelijk, wat ook uw beweegreden zjj. veel wjjzer doen als ge de zaak kalm op neemt. Ge zult hier moeten blijven tot het aanbreken van den dag. Deze ruïne toch wordt alleen overdag bewaakt door een man, die ’s avonds altijd naar het dorp gaat. Wanneer hjj vertrekt, baalt hij de brug op ge zult Je kettingen straks wel hebben 'leen heeft de s dan hjj ons Jie kan ver heden nacht Zich tot IJtwinow wendend zeide Cushen- dun, dat er twee soorten vrede waren zoo. als er ook twee soorten oorlog waren. El was internationle oorlog en burgeroorlog en de laatste was de verschrikkelijkste. Was de sovjekreguering, vroeg Cushendun, werkelijk van plan tiaar politiek te wijzigen? VYas zij nu besloten zoowel tegen burger oorlog als tegen internationalen oorlog Lu zjjn? Zou zij zich niet langer bemoeieu mei de aangelegenheden van andere landen? Tenzjj zjj bereid was die wijziging iu te voe ren zou zjj, hjj was er zeker van, zelf erken nen dat haar standpunt een der-grootste be letselen was voor de vérstrekkende ontwa peningsvoorstellen, die zjj zelf had gedaan. Het noodlottigste voor den armen burges- afgevaardigde was, dat alle 18 andere spre kers het goeddeels met den Britschen verte genwoordiger eeus bleken te zijn. Na een felle repliek trok hjj zijn voorstellen dan ook in, waarna we natuurlijk weer in alle toon aarden te hooren zullen krjjgen, dat al dat ontwapeningsgeconfereer apekool is, en dat allen zich opmaken tot den strijd tegen de Sovjets. Welke „eerlijke verontwaardiging3’ Maar.... we voelen óns tevreden; althans tot op zekere hoogte heeft „De Morgen” onze argumenteering aan zjjn lezers voorgezet, en *1 kon de redactie er ook niet toe komen ons volkomen te „begrijpen” en onze motieven b.v. den stemmenzwen- del volledig recht to doen wedervaren, de onbehoorlijke toon van haar artikel zal de rest wel doen. Iemand, die zóó onw aardig schrijft, moet ongeluk hebben. weg, mjjl „En gij wilt mjj hier gevangen houden gjj wilt mij hier vasthouden, terwijl mjjn echt genoot zonder twijfel op Raynham op mjj zit te wachten, en doodsangsten om mjj uitstaat wegens mjjn onverklaarbare verdwijning?” „Zeker, lady Eversleigh, men zal zich ge noeg over uw afwezigheid op Raynham ver wonderen en beangstigen. Hierna ontstond een stilte. Honoria zonk neer op een brok steen, buiten zich zelve ;st en verontwaardiging, op het t echter niet in staat om daaraan uiting te geven, zoo bedwelmd gevoeUe z| Keizer onvermoeid beeft groote Duitsche oorlogft door oorzaak werd, dat E matisch naar den kant van Duitechland’s vij anden gedreven werd. Hoe weinig de opge sloten vloot in den wereldoorlog beeft mee geteld, ligt nog versch tn ’t geheugen. Een zeer scherp vonnis heeft dezer dagen generaal Gröner, de nieuwe minister van de rjjk «weer over de voojoorlogscbe vlootpoü- tiek geveld door te betoogen, dat de op de vloot vastgehouden strijdkrachten de over winning hadden kunnen bezegelen van den onvoldoend sterken {echtervleugel van de in Aug. T4 ter omvatting van het Franeche In ger oprukkende Duitsche strijdkrachten. In plaats daarvan werd de nutteloos in de ha vens gehouden Duünche vloot in 1918 een der factoren voor de omwenteling, om daar na den ondergang te vinden in de wateren van Scapa Flow, als een droevig einde van een betrekkelijk kortstondig bestaan, waar van zijn stichters in hun droomen zulke ge heel andere verwachtingen hadden gekoes terd. Nu. «9 jaar oud verdwijnt deze vertegen woordiger van een anciën regime, die na de revolutie ook nog getracht heeft in de poli tiek een rol te spelen. Wat jammerlijk mislukt is. Erger voor Duitechland, pjjnljjker voor onze vrienden van het Centrum is de ge schiedenis met Dr. Joseph Wirth. Deze vroe gere rijk «kanselier, de man, die met Rathe- nau (na wiens gewelddadigen dood tüj ver klaarde, dat „de vijand rechts staaf’), de vervullingspolitiek voorstond en inleidde, welke later door Stresemann werd voortge zet, is altjjd de demokraat en republikein uit de Centrumpartij geweest. Scherp heeft hij steeds de z.i onjuiste po litiek van het centrum gehekeld; fel beeft hjj zich indertijd verzet tegen de zwenking, die de vorming van een rechtsch kabinet onder leiding van zjjn partijgenoot dr. Marx moge lijk maakte; hjj was de eenige Centrumman, die tegen het kabinet-Marx stemde. Sinsdien is Winh in de oppositie. Met het gevolg, dat de mede-oprichter van de republikeinsche „Rjjkevlag” en van de Republikeinsche Unie, telkens in botsing kwam met het partijbestuur. (o) „Roode” revolutie hebben we gekend, „witte teneur is óók geen nieuw verschijn sel, maar ’t ziet er nu naar uit, dat we eer lang moeten gaan spreken van een „groenen” opstand, ’t Ljjkt toch ’n internationaal ver schijnsel te worden, dat de plattelanders of laten we liever ons goed en Hollandsch woord „boeren” gebruiken, met min of meer gewelddadige middelen, zich recht gaan ver schaffen. Verleden jaar schreven wjj iets over do actie van den Duitschen Landbund, die z’n leden aanzet, door bela-tingweigering en andere intimidatiemiddelen z’n eischen inge willigd te krjjgen. Die eischen zelf zjjn mis schien geheel of ten deele gerechtvaardigd, maar het verkeerde zit in de gebruikte mio delen. ’t Is wél eigenaardig, dat de agitatoren ih deze beweging in andere opzichten de stcenhardste conservatieven zjjn. Maar ‘t bljjkt ook hier al weer, als eigen belangen in het gedrang komen, bezwijken ook de ge patenteerde verdedigers der orde. Als ten minste die anti-revolutiegeest niet op hooger beginselen stoelt, dan voordeel bij behoud van ’t bestaande. Ook Roemenië heeft deze week z’n agra rische» opstand gehad. Hier echter niet uit economische, maar uit politieke beweegre- dt-nen. Tienduizenden boeren zjjn naar de hoofd stad getrokken, en in een aantal «laar geor ganiseerde vergaderingen werd de eisch ge« steld, dat nieuwe „vrije” verkiezingen zou- den worden uitgeschreven en dat aan de na- ontwapening, door iedereen zou worden aar» ^onale boerenpartij met hare bondgenooten -1 -i. -«ai. ia-ioüdcr do oppositie het bewind in handen zon wordèn^.gegeven. De boerenleider Maniu beeft dezè*ei«jchen aan den regentschapsraad voorgelegd en ^fctjteette, dat de boeren In de hoofdstad'bjjeen zouden blijven tot aan de gestelde eischen zou zijn voldaan. Evenwel heeft de regentschapsraad zich door deze bos- tenbetooging in de hoofdstad die de regee- riug wel zoo verstandig was niet met geweld te verhinderen en die dus zonder incidenten is verloopen niet laten intimitceren. Hjj weigerde aan de eischen van Maniu te vol doen. De Boerenpartij heeft daarop besloten zich uit het parlement, waar ze trouwens volkomen machteloos is, terug te trekken. 't Blijkt wel, dat deze Roemeenscbe boeren zich als trekpaarden voor het zegekarretje van bun leiders laten gebruiken. De voor naamst© van dezen professor Maniu wil wel eens graag regeeren. Nu heeft hjj de kans, waarop al zoo lang gewacht is. Tijdens het leven van den grooten Bratianu viel er niet aan te denken. Na den dood van dezen op 24 Nov. j.l. gestorven ongekroonden koning, hoopte de oppositie op verandering. Het was t« verwachten. Men kon echter vernachten, dat nu de sterke vuist van den machtigen en als staats man in Roemenië ongeëvenaarden liberalen leider machteloos was geworden, de opposi- tie-partjjen tot krachtiger actie zich gereed zonden maken. Er waren'aanwijzingen, dat in het leger het verzTt tegen het liberale re giem grooteren steun begon te vinden. De actie van den kroonprins Carol, die Inder tijd, door Bratianu tot afstaml van zijn troonrechten was genoopt, vond in den lan de grooten aanhang, in het bijzonder ook de boerenpartij, die blijkbaar wel gaarne van Carol gebruik wilde maken in haren strijd tegen de macht van Bratianu. Maar de liberale partij, die dai«k zjj de nog ouoer leiding van den grooten Bratianu gehouden verkiezingen zich het vorige jaar een belangrijke parlementaire meerderheid verzekerde, weigerde aan de verlangens van de oppositie, ten aanzien van. een nieuwe re- geeringsfermatie en van nieuwe verkiezin gen, te voldoen en besloot onder leiding van Vintilla Bratianu de zaken op den ouden voet voort te zetten. Vandaar dez© tamelijk mislukte boerenbe- tooging. die op 21 April a.s. door een nieu- Advertentieprijs Van 15 regels f 1.25elke regel meer f 0.25. Reclame per regel f 0.75 voor de eerste pagina voor de overige pagina’s f 0JOi Rubriek „Vraag en aanbod” bij vooruitbetaling per rUutvtww f 0.60 per advertentie van 5 regels iedere regel meer f 0.12. ,.D© Morgen” is ontwaakt; het „Mor gen ’-geluid ie tot ons doorgedrongen. Nou, een lieflijke lente-„morgen*’ is ons «laarbjj nu juist niet bereid; een grimmiger „morgen” ljjkt ons niet denkbaar! Naar aanleiding van ons laatste poleiniek- artikel worden wij fcr een artikel van drie en een halve kolom zooals we het natuur lijk eerlek verdiend hebben gehoond en uitgescholden en „afgemaakt”; in onzen toom xou gekwetste ijdelheid” een woordje meesproken; we zouden onzen lezers heel veel dingen voor gelogen hebben :-we zouden ren „straatjongens-algemeenheid” te baat hebben genome»; we zouden gewerkt hebben met „verdachtmakers methoden”, enz. enz. Dat klinkt allemaal niet zeer vleiend, en tóch: eerst nü voelen wjj ons tot op zekere hoogte voldaan; eu wél, omdat „De Morgen” nu eindelijk zoo eerljjk geweest is, onze argumenteering althans «enigszins aan zijn lezers voor te leggen. Besten dank daarvoor! De „Morgen”-lezers zullen nu verder het zaakje zelf wel uitzoeken. Voorzoover hun dit mogelijk is, want ook nü nog tracht de „Morgen” zijn lezers op hun dwaalwegen dolend te houden; zoo wil de redactie nu eindelijk wél onder scheid maken tusschen partlj-groei en kiezers- groei in het roode Weenen. maar nu legt zij daartusschen een verband: „Kiezersgroei moet uiteraard ook tot partjjgroei leiden”. Natuurlijk! Maar in Weenen zij» de waar neembare partjj-groei en de dito kiezers- groei toevallig twee heel aparte dingen; de partQ-groei is in verband met de terreur absoluut geen weerspiegeling van het aan tal socialistische overtuigingen en de kiez«rs- groei is niet te eonstateeren uit de laatste verkiezingsuitslagen vanwege den ontzetten den stemmenzwendel. Waarom zwijgt „De Morgen” toch zoo angstvallig over dezen stemmenzwendel, waardoor iedere basis van vergeRjking juist b komen te vervallen? Voorts zegt „De Morgen” nu, er nooit aan gedacht te hebben, het uiet-verhuren van katholieke bouwverenigingen aan socialis ten „gelijk te stellen” (wjj spraken van „vergelijking”) met het niet-verhurën van gemeentewoningen aan Katholieken door du Weenscbe socialisten! ’t Mag zijn, dat „De Morgen” zulks niet bedoeld heeft, maar praktisch heeft de redac tie het toch wel degelijk gedAAn: wat voor zin had het anders, de beide feiten vergelijkenderwijze tegenover elkaar te plaatsen en aan de hand van beide feiten gelijkelijk te bëtoogen, dat men door der- geljjko gedragingen geen overtuigde partij gangers kweekt? Iets, wat wjj trouwens ook allerminst be weerd hadden; immr wjj hadden slechts doen uitkomen, hoe óók door de woning- terreur het aantal ingeschreven roode partij leden in Weenen groeien moet; van over tuigde roode kiezers was hierbjj geen sprake. Geheel voldaan kunnen wjj over de ge draging van „De Morgen” derhalve nog niet zjjn: ofwel de redactie begrijpt er nog maar steeds niets van, ófwel zij wèigert ons te begrijpen. we samenkomst te Alba Julia zal worden ge volgd. Of ’t daar tot daden zal komen b af te wachten. Die Roemenen zijn een heetbloe- dig volkje. We hopen maar dat die boerenopstanden zich niet verder zullen uitbreiden, want dan zou het wel eens kunnen gebeuren, dat w§ in ons landje naast den „rooden” Din«dag een „groenen” Vrijdag kregen, waarop Braat aan het hoofd van legioenen agrariërs b. v. van Minister Kan de vernieling van deu zo mertijd afdwingt! o o Nu zoo langzamerheid de candidaten-lijs- ten voor den nieuwen Duitschen Rijksdag worden samengesteld, b het duidelijk, dat een tweetal .Jiervo-ragende” personen daar in niet zullen terugkeeren, n.l. Groot-Admi raal von Tirpitz en ex-kanselier Joseph Wirth. Het verdwijnen van den eersten, Duitsch Nationalen afgevaardigde kan ons koud la ten, stemtinternationaal gesproken misschien wel tot verheugenis. Want von Tir pitz was een der laatste paladijnen van het Wilhelmsche tijdperk, 4*' man. die mét zijn Aiwa* z~xw-i zt—w. zv ,zl La—N VOOü ©L^en die daar- eland haast auto- oogenblik uitstel naar het kasteel te bren gen; en ik zou u aanraden aan dat verzoek gevolg te geven, als ge tenminste niet be vreesd xjjt voor de gerechterlijke vervolging wegens wederrechterljjke vrjjheidsberooving of voor de wraak van Sir Oswald. Ik zou er niet spoedig toe overgaan mjjn echtge noot om mijnentwille met wien ook in on- eeni^heid te brengen, maar als gü mij niet onmiddellijk in de mogelijkheid stelt, om mü naar het kasteel terug te begeven, zal ik mij zonder eeuigen twijfel bjj hem beklagen over het onrecht dat ge mjj aandoet!” Lady Eversleigh had in gloeienden toorn gesproken en trad daarna op het luik toe, waardoor zij op het dak waren gekomen. -Ik vrees uw echtgenoot niet, beste lady Eversleigh”, antwoordde Carrington met koele onbeschaamdheid, „want ik ben zoo vrij te betwijfelen of air Oswald wel uw verdediging op zich nemen zal na de ge beurtenissen van dezen avond. „Als gjj dan weigert mij te helpen, zal ik mjjn eigen weg vinden,” antwoordde Hono ria bevend van woede. Maar Victor hield baar tegen en sprak: „Ik xou bet in uw plaats niet beproeven, me vrouw; de treden zijn tamelijk glibberig en in de duisternis b het een zeer gevaarlijke trap, bovendien kunt ge ónmogelijk o\er de gradit komen.” „Wat bedoelt ge?” „Wees zoo goed eens van dezen kant over de balustrade naar omlaag te zien”. Hij was opgestaan en wees naar beneden, toen hjj zoo sprak. Onwillekeurig volgde Honoria's blik de richting, die zjjn vinger aanwecs. En toen zij daar naar beneden zag, sla-akte zij ’n hartveracheurenden angst kreet. De brug was opgehaald; er was geen mogelijkheid meer, om over den afgrond te komen, die de geheele ruïne ter diepte van 15 voet omgaf. Eerst dacht lady Eversleigh nog, dat die gracht slechts aan eene zjjde was, doch toen zjj naar den anderen kant van het dak was geloopen, overtuigde haar een enkele blik, dat de gracht den geheelen bouwval omringde. „Ja, ja,” spotte Victor Carrington, „de oorlogszuchtige ridders, die deze sterkte lieten bouwen en later bewoonden, zuEen weinig gedacht hebben, van hoeveel nut hun werken nog zouden zijn in dezen tjjd van ontaarding. Maar vermoei u toch niet zoo lady Eversleigh, en draaf toch niet zoo rus teloos heen en weer. Geloof mij, ge zult klaarbare, het verschrikkelijke van haar toe stand. ,Jk ben in de macht van een gevaarlijk krankzinnige”, dacht zij, „niemand dan een gek is tot zulk een handelwijze in staat. Groote God, m(jn leven fe in handen van een waanzinnige! Laat mij mjjn kalmte be waren. O God geef mij sterkte om dit ge vaar kalm en moedig te bestrijden!" De sterkte, waarom zij bad, werd baar ge schonken. Het wilde bonzen van haar hart kwam een weinig tot bedaren. Zij streek het verwaaide haar van haar voorhoofd weg en maakte de vlechten, die los waren (jeraakL weer vast op haar achterhoofd. Dit deeo zjj bijna even kalm alsof z$ in haar toilet- kamer op Raynham was. Met verrassing sloeg Victor Carrington haar gade. Ook aan ons artikeltje „Naar de .Schei ding heeft „De Morgen” zich gestooten. Wij zouden de „Morgen”-)iga vsfecheiijk voorgesteld hebben als een verkapte poli tieke organisatie, en we zouden een „even belachelijk als leugenachtig en venijnig” werk verricht hebben door te beweren, dat „De Morgen” door zjjn aanbeveling, om Mts/uïtend bij „Morgen”-adverteer^ rs te koopen, ten slotte een „Morgen”-adresboek eamenstelt en in de katholieke partij poli tieke groepen formeert, welke elkander be- voordeelen of boycotten moeten. Wy spraken het was een bewering omert^ds de veronderstelling uit, dat (de) besprekingen iu de uitgeschreven ver gaderingen der „Morgen-liga”-groepen „na tuurlijk van politieken aard” zouden zijn, «ft om deze uitlating worden wij door onzen «.Trcndelijken collega zonder meer als -Jeu- gënaar” gebrandmerkt: de redactie van „Do Morgen” toch heeft zelf het verzoek lan ve len om de afdeelingeu der „Morgen”-liga te verbindeji aan de democratische clubs, steeds met klem van de band gewezen. Jawel! Maar de praktijk is anders! B'u? brengt do „Morgen”-propagaudisten bjj elkaar? De politieke lichting van „De Morgen”, en het is een graag erkend feit van vele „Morgen”-maniakken, dat er geen twéé „Morgen”-propaganduteu vjjf minuten bü elkaar kunnen zjjn zonder „politiek” to wor den! Wanneer dus „De Morgen” verzoekt, de politiek buiten de propaganda voor bet dag blad te houden, dan elscht de redactie Iets ónmogelijks, want „Morgen”-propagan«la is op zichzelf al een brok politiek. en ge zien de zielsgesteldheid der „Morgen’’-pro pagandisten moet het uitgesloten geacht wor den dat zij in hun vergaderingen de politiek uitbannen. Door dus „Morge«)”-propagandisten in clubs te organbiceroi en te doen vergaderen, vormt nien politiek© organisaties, vormt men „een staatje in den katholieken Partjj-staat.” We nemen er geeu woord van terug. En wat het „Morgen”-adresboek baueft: Hoe kan ,.D© Morgen” nu toch in 'a he melsnaam ontkennen, dat zjj special© bevoor- deeling of boycot proclameert door boven de Liga-adv< rtenties de vermaning ta plaatsen: ..koopt, indien mogeljjk, uitsluitend bij on derstaande adverteerders?” Wanneer „De Morgen” die uitsluitende bevoordeeling van enkelen (dus boycot van anderen) niet bedoelt. wat voor zin heeft dan zoo'u vermaning? „De Morgen” zal toch wel met durven te genwerpen, dat hier slechte een onschuldige verlakkerij van Jo Llga-adverteerders plaats heeft! In gemoede: de redactie van „De Morgen” moest nu eindelijk eens inzien, welk gevaar lijk spel zij speelt en welk een ramp bet voor de katholiek© zaak in Nederland zal zijn als baar actiesucces heeft! van ar oogenb! I gevoeue zq zich door" het vreemde, het geheel onvec- Burger IJtwinow zal, belaas, ongetroost de Volkeitbonilsstad moeten verlaten, vol wrok tegen de kapitalistische staten, die zijn ont- wapeningsv<><wsteHen niet eeus de eer van een solide Is^liandeling waardig hebben ge acht 't Was toch zoo eenvoudig geweest! Bjjna tien jaren pijnigden de knapste diplomaten ter wereld hun arme hoofden suf, om den oorlogsgruwel in <le toekomst onmogeljjk to maken. Heel langzaam, stapje voor stapje, zonder dat 'n outsider er zelfs iets van be merkte. ging men naar het ideaal. Aan «lat treuzelgangetje zou Ruslami ui«’t een forst he duw een eind maken. Voor de eerst© maal op de Ontwapenings conferentie aanwezig, stelde het eenvoudig voor, binnen 4 jaar tijd.s alle legers en vloten eenvoudig af te schaffen en het eersto jaar rec«is zoo’n flinke hap eraf, dat een oorlog practise!) gesproken reeds ónmogelijk werd. Was dat nu radicaal of niet? Dat vonden óók de afgevaardigden, die deze week onder voorzitterschap van onzen gezant te Parijs, JhL London, in de voorben-idende ontw apennigscouferentie bij een waren. En deze sqgksle vertegenwoordi gers vaj« nog snooderKigeeringen gingen zelfs zoo ver, die mooie* voorstellen niet eens een grondig© studeering waard te achten. Het verst in deze ..sitoodhehl” ging de En- gelsolie vertegenwoordiger, Lord Cushendun. Wel meende deze, dat het eerste beginsel van het Russische ontwerp,*, namelijk volIedijK. vaard als een ideaal; hij was er zeker van dat niemand bereid was ten afwijzende hou ding aan to nemen ten aanzien van het be. ginsel, dat volledige ontwapening alter «loei was. Maar tevens meende hjj, dat dit onmo gelijk was eu hij zou gaarne gezien hebben dat IJtwinow had aangetoond hoe dit kon worden gedaan. V«x»r zoover Groot-Brittun nië betrof, was dit l;u>d voor ontwapening, maar er moest eerst, omtrent tal van kwestie» een beslissing worden genomen.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1928 | | pagina 1