„ONSBLAD”
I
70
«1
-
FEUILLETON.
Li:
DE WILD
Laat o d Boteratr
Tal 34 an 35
Importeur der bekende
MMl«ie' WaMbmachiaea
.,victeri«”
Wrlugmacbfnon.
Alleen kwallteHteartlkelen en goedkoop!
IH>derdat M«an 1H8 - GWO ALKMAAR 144863 «Se Jaarg
Abonnementsprijs
Aan alle abonné’e wordt
Advertentieprijs
I4O.-
Verspreide Berichten.
Korte Berichten.
BUITENLAND.
DE REDE VAN Z. H. DEN PAUS
TOCH AFGEDRUKT.
Bureau HOF 6, ALKMAAR Telefoon
BINNENLAND.
op aanvrage gratis een polis verstrekt, welk» hen verz«kftrt t«gen ongevallen tot een bed rag van f 3000. f 750.f 250.f 125.f 50.
Nog eens: Mr. J. B. Bomans.
Gestrafte misdaad.
GIRO ALKMAAR 164863
I
land-
dan
I
Poincaré op zinspeelde thans geheel
J
wat
(Wordt vervolgd)»'
wonnen. Men moet nu. om billijk te zjjn, het
heden wel van de toekomst scheiden.
ITALIC EN HONGARIJE.
Onderhond van Rothermere met
Mussolini.
I ge
it ons
en
io
f 2.
f 2.85
f 0.60 booger
NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD
Per kwartaal voor Alkmaar
Voor buiten Alkmaar. e
Met Geïllustreerd Zondagsblad
te
van
waar
is over-
Vaa 15 regels fU5; elke regel meer f 0.25. Redame nar
regel f 6.75 voor de eerste pag>aa; voor de overige pagina's f O J0;
Rubriek ..Vraag en aanbod” bij vooruitbetaling per plaatsing
f 040 per advertentie van 5 regels iedere regel meer f 0.12.
kende Londensche blad „Daily Mail” en voor
stander van een revisie van het vredesver
drag van Trianon, heeft een onderhoud met
Mussolini gehad, waarin deze op den voor
grond stelde, dat hij vrede noodig heeft en
dat hij het bewijs zijner vredelievende bedoe
lingen heeft geleverd.
In den loop van het gesprek bepleitte de
Italiaansche premier eveneens de herziening
van Hongarije’» grenzen door wijziging van
het vredesverdrag. Het zou, zoo betoogde hjj,
niet in het belang van den Europeeschen
vredo zijn, een volk als het Hongaarsche te
laten leven onder den aanhoudenden druk
van een duidelijk gebleken onrechtvaardig
heid.
Omtrent de Italiaansche politiek verklaar
de Mussolini verder, dat voor Italië, dat nog
een zwaren strijd voor zijn economische ont
wikkeling voor den boeg heeft, verwikkelin
gen met het buitenland zeer ongewenseht
zjjn. Hij wees er voorts op, dat hij zijn vrede
lievende bedoelingen ten duidelijkste had be
wezen, toen hij met Joegoslavië, den vroege
re n mededinger van Italië, een vriendschaps
verdrag sloot. Zelfs al ratificeert Joegoslavië
he verdrag niet, dan zijn er toch nog voldoen
de middelen om een conflict, mocht dat eens
ontstaan, tot oplossing te brengen, daar beide
landen lid van den volkenbond zijn.
De Brennerpas, die de grens van het nieuwe
Italië vormt, js, zoo ging de duce voort, de
natuurlijke geografische grens van Italië en
is als een waarborg voor den Internationalen
vrede.
De Italiaansche patriot Manzini, een vast
beraden voorstander van het, taal-systeem en
taal-eenheid, heeft steeds verklaard, dat de
B.enner de natuurlijke grens vormt voor-do
Italiaansche uitbreidingsaspiraties. Het feit,
het «ogenblik, tengevolge van overstroomia-
gen. Itjjkans evenzeer van de buitenwereld
afgesloten als gedurende het boege water
van November.
Zóó luidde onze conclusie na het onderhoud
dat wjj met den heer Bomans hadden,
In zjjn „Maasbode”-artikelen onder den ti
tel „Opheldering” heeft de heer Bomans het
zwaartepunt echter wel «enigszins verlegd:
hechtten wij voordien nog een zekere -
waarde aan de wettigheid
een zeker aantal
HET FASCISME EN DE KERK.
De groeiende tegenstelling.
Naar aanleiding van de rede van Z.H. den
Paus tegen de Iwsduiten van het Katholieke
nationale centrum en tegen de fascistische
regeering, schrijft de „Corriere della Sera”,
dat wat het vraagstuk van de opvoeding der
jeugd betreft, de fascistische staat geen af
stand zal doen van het recht, om de toekom
stige burgers lichamelijk en geestelijk naar
zijn eigen opvattingen op te voeden.
Niemand bestrijdt het recht van de Kerk
om in moreel ojnicht daarbij mede te werken,
daarom is ook met te begrijpen, in welke
rechten de Paus zich te kort gedaan voelt.
Het fascisme verbeeldt zich niet, da* het
den gouden tijd voor het Katholicisme reeds
ten volle verwezenlijkt heeft. De Paus moet
echter in het bijzonder als Italiaan in zijn
binnenste gevoelen, dat het fascisme zijn goe
den wil reeds heeft bewezen.
DE ZOMERTIJD.
In België, Frankrijk en Engeland.
Het Eerste Kamerlid Polak heeft den mi
nister van binnenlandsche zaken en
bouw de volgende vragen gesteld:
I. Kan Zijne Excellentie mededeelen,
waarom ook dit jaar hier te lande de zomer
tijd niet ingevoerd wordt op denzelfden dag
als zulks in België, Frankrijk en Engeland
geschiedt? -
II. Is Zijne Excellentie bereid te bevorde
ren, dat voortaan de zomertijd hier ter zelf-
der tijd als in de genoemde landen beginnen
zal?
III. Zoo neen, wil Zijn Excellentie
mededeelen, waarom niet?
DE RADIO-OMROEP.
De Vrijz. Dem. willen ook uitzending.
Het hoofdbestuur van den Vrijz.-Democra^
Kschen Bond heeft een uitvoerig schrijven
gericht tot den Minister van Waterstaat,
waarin wordt verzocht, gezien de gelegen
heid, die verschillende ander politieke par
tijen hebben om haar beginselen door middel
van de radio te verbreiden, aan do Vrjjz.-
Deni. partij die gelegenheid niet te onthou
den. Voldoende wordt geacht de beschikking
over een maximum aantal uren [ter jaar.
Het hoofdbestuur vraagt, of bij aanneming
door de Eerste Kamer van het daar aanhan
gige wetsontwerp, dat een billijke verdeeling
van den zendtijd moet brengen over de om
roeporganisaties, voor deze verdeeling uit-
Nu het niet te verwachten is, dat Mr.
Bomans alsnog tot het inzicht zal komen,
<lat hij ip de Kamer wel een vruchtbare taak
zal kunnen vervullen, lijkt het ons uitge
sloten, dat hij zich voor de komende ver
kiezingen nog weer beschikbaar zal stellen.
Dit spijt on< zeer.
Een echte Bomans in de Kamer, met hart
en zh-l, was ons véél waard!
Er is echter niets aan te doen.
Al« Mr. Bomans zélf niet wil....
BANDIET MET 58 KOGELS GEDOOD.
Vit Chicago wordt gemeld:
Esposito bijgenaamd „Diamond Joe”, het
geen letterlijk beteekent „diamanten Joop”,
een der geraffineerdste bandieten van Ame
rika, is t,e Chicago voor den drempel van
zijn woning vermoord.
Hij kwam dien avond juist terug van een
pblitieke vergadering, toen een prachtige
autzr vlak langs hem reed. In het volgend
oogenblik etertte bij ter aarde: 58 revolver-
kogels hadden hem doorzeefd.
Den bijnaam „Diamond Joe” dankte hij
aan zjjn manie voor juweelen. Zijn gordeL
was n.l. getooid met 6300 diamanten!
Hij werd de gevreesde figuur in de „Black
Hand Society” en wist zich zoodanig tus-
schen deze chantage-organisatie en haar
slachtoffers te dringen, dat hjj zich door bei
de partjjen „provisie” liet uitkeeren.
„Diamond Joe” verzamelde zoo een ver
mogen en leefde er goed van.
Eenige uren na Esposito, werd ook do Ita
liaansche bendeleider Infontana in zijn eigen
woning doodgeschoten.
Voor de begrafenis van „Diamond Joe”
was veel belangstelling. Men zegt, dat zjjn
zilveren doodkist 10.000 dollar gekost heeft.
De aardbeving m de provincie Udine
heeft, voor zoover men tot dusver heeft
kunnen vaststellen, 10 dooden en 40 gewon
den gevergd. Het is echter mogelijk, dat het
aantal slachtoffers grooter blijkt te zjjn,
daar de verbindingen nog grootendeels zjjn
gestoord
Gemeld wordt, dat een vliegtuig, dat
van Arizona naar Mexico onderweg was,
nabjj Toluca in den staat Mexico is neer
gestort. Drie Amerikanen zijn hierbij om het
leven gekomen.
De communistische terroristen doen
zich te Sjanghai weer gelden. Gedurende de
laatste vier dagen zjjn er drie ariieiders en
twee arbeidsters op weg naar hun werk
doodgeschoten.
De stad Burlington (Vermont) is op
vergeefs te hebben gezocht. Geen spoor van
de vermiste was gevonden. Overal had men
om inlichtingen gevraagd, doen auee zonder
resultaat. Nergens tusschen Wizard Cave en
Raynham had men een sjees met een heer
en een dame erin zien voorbijkomen. Sir Os
wald zich geheel aan zjjn wanhoop over.
Hij had niet langer te hopen; zijn vrouw was
gevlucht. Bitter was de straf, die hjj voor
zjjn zoo schoon, bijna romantisch lijkend hu
welijk had te ondergaan voor zjjn blind
vertrouwen in de vrouw, die hem meende
hjj, had gevangen in haar strikken van be
koorlijkheid en huichelarij, en die hem zoo
had bedrogen. Hjj boog zjjn hoofd onder den
slag en alleen verborgen voor den blik eener
kwaadsprekende, ongevoelige, misschien
spottde wereld, zwichtte de sterke man voor
de ellende, die hem zwaar als een sneeuw-
lawine had overweldigd.
Dien ganschen nacht zat hij voor zjjn
schrijftafel, het klopjynde, zware hoofd
rustend op de ellebogen, bjjna geheel be-
dwlemd door zijn smart en zjjn wanhoop.
Toen den volgenden morgen zjjn knecht, Jo
seph Millard, op het gewone uur aan de deur
klopte, kreeg hjj geen antwoord; hjj vond
haar ook gesloten, en nadat hjj nogmaals en
luider had geklopt, riep de baron met doffe
stem, dat hij niets noodig bad en reeds op
was. Sir Oswald lichtte op dat oogenblik
het hoofd voor het eerst op. en ontwaarde,
Uit tyome wordt gemeld:
De rede van Z. II. den Paus heeft grooten
indruk gemaakt. De Italiaansche bladen, hoe
wel niet aHe, hebben nu toch den door den
„Osservatore Romano” gepubliceerden tekst
overgenomen, zoodat Mussolini's verbod dus
blijkbaar is ingetrokken.
Het orgaan van het Nationaal Centrum, de
„Corriero dTtalia*', beeft onder den tekst der
rede een verklaring afgedrukt en tracht zich
geheel van schuld vrjj te pleiten. De verkla
ring eindigt met een betuiging van trouw aan
den H. Vader en aanhankelijkheid aan het
facisme.
wonen, omdat 't daar zoo breedsprakig en
onbeduidend toegaat, dan kunnen wjj deze
motiveering voor een goed deel bcgrjjpen en
zelfs waardééreu, maar dan zjjn wij daarte
genover ook van meening, dat hij in
plaats vap weg te blijven had moeten
trachten daarin verbetering te brengen, ofwel
SPOORWEGPERSONEEL.
e De rijksregeling voor de classificatie
gevraagd.
Onder voorziterschap van den heer Helle
man* te Boxtel is gistermiddag te Utrecht
in verband met het classificatie-vraagstnk
een druk bezochte vergadering van den R.
K. Bond van Spoor- en Tramwegpersoneel
SL Raphael gehouden, waarin na bespreking
met algemeene stemmen een motie is aange
nomen, waarin er met klem op wordt aange
drongen, dat de sedert 1925 voor het rijks
personeel gewjjzigle indeeling van de stand
plaatsen ook voor het spoorwegpersoneel aal
worden ingevoerd, en den personeelraad
verzocht wordt, nogmaals bjj regeering en
directie ernstige pogingen te doen, de ver
langens van bet spoorwegpersoneel ia zak»
de classificatie ingewilligd te krqgen.
De motie is ter kennis gebracht van da
regeering, de beide Kamers der Staten-Ge-
neraal en de directie van de Nederlandsche
Spoorwegen
en niet
en verklaarbaarheid van
verzuimen (reis Brazilië, ongesteldheid, on-
gewenachte verhindering als Gedeputeerde);
I>jk heeren Boman's uiteenzetting in
„De Maasbode bespeuren wjj in hem vóór
alles een tegenzin in het bijwonen van Ka
mervergaderingen,
ten eerste, omdat, de heer Beman* meent,
zich daar tóch ui«*t te kunnen Uitleven;
ten tweede, omdat hij het breedsprakig en
onbeduidend Kamer-gedoe van de laatste
jaren niet langer uit kan staan.
Doordat Mr. Bomans op dezo beide mo
tieven genoegzaam duidelijk om begrepen
te worden den -nadruk ligt, verandert het
aspect van het geval voor as in niet geringe
mate.
De heer Bomans heeft vóór alles tegenzin
in de uitoefening van bet Kamerlidmaat
schap.
Alle overige, min of meer toevallige, re
denen van verhindering in den laatsten tijd
zijn maar bijkomstig.
Wjj voor ons vinden het jammer, dat Mr.
Boman’s schriftclQk verweer in „Do Maas
bode” tenslotte déze strekking heeft.
Want nu is de heer Bomans dien wij als
Kamerlid steeds zoo graag in volle glorie
zagen niet meer.herkiesbaar.
Het is een feit, dat de heer Bomans, in
verband met zjjn werkzaamheden als Gede
puteerde, vervreemd is (we willen niet zeg
gen: zichzelf vervreemd heeft) van do R. K.
Kamerfractie, iets, wat een groot beletsel
beteekent voor de „richtige” uitoefening der
Kamer-functie.
En wanneer de heer Bomans nu bovendien
nog de Kamerzittingen niet wenscht bij to
Toen het geval'Bomans eenigen tijd
leden aan de orde kwam, hebben wij hkt
tot taak gerekend, het geval te onderzoeken
cn uit de resultaten van dit onderzoek oóxe
conclusie te trekken. -
Die conclusie luidde:
1) de feiten zyn niet zoo ernstig als zo
hier en daar door een minder welwillende
pers voorgesteld worden; cr zijn ook wettige
verzuimen te boeken;
2) het is te'betreuren, dat Mr. Bomans zolf
erkennen moet, een aantal vergaderingen zon
der wettige redenen verzuimd te hebben;
3) het blijkt nu wel, dat het Gedeputeerde-
lidmaatechap een beletsel is voor de bijwo
ning van alle Kamerzittingen; over dit defect
ton aanzien van den heer Bomans mag men
tijdens deze zittingsperiode echter niet kla
gen; voor de nieuwe periodo zullen de kie
zen moeten wikken en wegen.
Hij dacht alleen aan het anonyme briefje,
en het ongelijk, dat bij Honuria had aange
daan door aan den inhoud daarvan te geloo-
ven. Ach, had hij zijn vrouw op dat oogen
blik kunnen ontmoeten, nu hij zich met zijn
geheele hart tot haar getrokken gevoelde,
nu hij aan alle vervreemding door een vu
rige omhelzing een einde zou hebben ge
maakt. Maar hoewel sir Oswald den lan
dauer vooraan in den stoet bemerkte, zag hij
Honoria er niet in. En Lydia Graham ver
telde hem snibbig, „wat een narigheid en on
rust zij het heelo gezelschap had bezorgd.”
„Ze zal zoowat tw ee uur geleden zijn thuis
gekomen,” voegde de beminnelijke jonge
dame erbij, „ie is veel eerder dan wjj weg
gegaan, en met die lichte sjees en dat vurige
paard moet zij den weg met meneer Carring
ton wel heel vlug hebben afgelegd.”
Afijn vrouw en meneer Carrington,
bedoelt ge nu weer, miss Graham?”
Lydia gaf een verklaring, en Reginald
Eversleigh bevestigde al wat zij zeide. Lady
Everleigh had de grot verlaten een uur voor
de anderen, in gezelschap van Victor Car
rington.
Geen pen kan de ontsteltenis beschrijven
van Sir Oswald. Hjj deed zjjn best, zijn on
rust to verbergen, doch de doodelijke bleek
heid van zjjn gelaat en de paarse kleur zij
ner lippen verrieden de hevigheid zijner ont
roering. Hü zond dienstknechten te paard
-indien hem dit niet gelukken kon had
moeten bedanken.
Wanneer men ervan overtuigd is, m eenig
college geen vruchtbaar werk meer te kun
nen verrichten, treedt men af en biedt zijn
plaats aan een ander, die wél vruchtdragend
werk denkt te kunnen leveren.
De heer Bomans heeft zulks verzuimd.
Hij heeft ten deze.geleefd in een sleur,
welke wel zeer begrijpelijk is, maar in het
algemeen belang daarom nyg niet gewenscht
mag hecten.
uit om den geheelen omtrek te doorzoeken,
en trok zich zonder nog een woord te zeg
gen tot zijn gasten terug naar zjjn eigen ver
trekken, om daar den uitslag van het onder
zoek af te wachten. Was haar en dien jon
gen man soms een of ander ongeluk over
komen? Of waren Victor Carrington en Ho
noria twee schuldigen, die samen gevlucht
waren zonder zich aan het verlies van eer,
fortuin en goeden naam te laten gelegen
Hggen? Hü trachtte zich te overtuigen, dat
deze laatste uitlegging van de onverwachte
verdwijning al te d"-as was, maar een ver
schrikkelijke achterdacht woelde in zijn
koortsachtig brein. Liever zou het hem zjjn,
als zjjn vrouw dood of vermoord werd ge
vonden op den eenzamen weg, liever dan
dat zjj hem zou verlaten hebben voor een
ander een valschen, eerloozen losbol.
„Waarom heeft zij zicji toevertrouwd aan
het gezelschap van dien man?” vroeg hjj
zich af. „Waarom verlaagde zjj zich doei
haar gasten te verlaten met een jongeling,
die weinig meer dan een vreemdeling voor
haar moest zjjn? Zjj is toch geen kind meer,
integendeel; zjj heeft blijken gegeven dat zjj
ook in de moeiljjkste omstandigheden haar
positie weet in te nemen. Door welk krank
zinnig denkbeeld kan zjj bezeten zjjn, om
schande over haar eigen naam en over mij
te brengen door zulk een gedrag?”
De d*enaren kwamen terug na twee uur
GROOTE REDE VAN DR. STRESEMANN
VOOR DE BUITENLANDSCHE PERS.
Gisteren waren op de jaarljjksche bijeen
komst van de buitenlandsehc persvereeni-
ging te Berljjn tegenwoordig, de rijksminis-
ters Dr. Stresemann, Groener, von Keudell,
verder dc Pruisische minister van binnen-
landsche zaken Schiele, de partijleiders Loc-
be. Graaf Westarp, Koch Weser cn Breit-
scheid en voort het diplomatieke corps.
Dc minister van buiteulandsche zaken, Dr.
Stresemann, wees op den stilstand van den
ontwajteningsarbeid. In de commentaren
van de laatste te Geneve gehouden debatten
is door eenige buitenlandsche bladen de
vraag te tierde gebracht, of Duitschland in
derdaad streefde naar algemeene ontwape
ning, of dat het sle<hts de bedoeling was
óm door te constateeren, dat alles eene
echec, wm gebleken, hieruit conclndeeren, dat
het land recht had op vrjjheid van hande
len.
Dr. Stresemann is van meening, dat er geen
reden bestaat, waarom me» Duitsehland van
dergcljjke bijgedachten zou beschuldigen. Dat
echter in de Volkenbondspolitiek een ernstige
toestand is ontstaali door <lexe ontwapenings-
- kweeties; fe duidelijk. Mei. moet daarou bet
Lord Rothennere. de eigenaar van het be- rimten van voorbereidende ontwaneningscon-
fenrentie beschouwen als een bekentenis, dat
men zich niet in staat heeft geacht, om voor-
loopig nog iets voor de effectieve ontwape
ning te <’oeu.
Het is evenwel mijn vaste overtuiging
aldus Dr. Sresemanu dat op het oogenblik
inrieder opzicht mogelijkheid bestaat voor
doorvoering van de eerste stappen der ont
wapening. Ondanks de oogenschjjnlijk zeer on
gunstige omstandigheden wil het er bij mij
toch niet in, dat de Volkenbond in het ont-
wapeningsprobleem heeft gefaald, ook al om
dat de Volkenbond in dezen niet falen mag.
In dit verband wilde spr. ook doen uit
komen, dat hot echter onjuist is, wanneer men
de Duitsche aanspraken beschouwt, als zijn
de uitsluitend van moreel karakter. Wil men
hiermede zeggen, dat morcele verplichtingen
onder de volken van minder beteekenis zijn
dan juridische verplichtingen?
De voorbereidende ontwapeningscommissie
heeft de uitvoering van haar taak overgela
ten aan de regeeringen. Bij de regeeringen
ligt thans de verantwoordelijkheid om te zor
gen, dat de situatie bij de eerstvolgende Vol-
kenbondsvergadering dermate is verhelderd,
dat concrete en effectieve besluiten kunnen
worden genomen.
Met waardeering gewaagde Stresemann in
dit verband van het initiatief der Vereenigde
Staten inzake een anti-öorlogspact; ook de
teruggave der vroeger vijandelijke eigendom
men kan beschouwd worden als een bewijs
voor de góede mentaliteit van het Amerikaan,
echo volk.
Tenslotte heeft Stresemann nog de rede be
antwoord, welke Poincaré dezer dagen
Bordeaux heeft gehouden. Spr. was
meening, dat de moeilijke episode.
DE GASFABRIEKEN IN ONS LAND.
Buitenlandsche exploitatie?
Naar w;j vernemen, heeft de Deutsche Con
tinental Gas Gesellschaft te Dessau aan de
gemeente Utrecht een voorstel gedaan be
treffende de overneming van de gasfabriek.
Een dergelijk voorstel zal binnenkort aan een
andere gemeente worden gedaan.
UITSLUITING IN DE STEENINDUSTRIE?
Gp de gisteren gehouden conferentie,
onder presidium van den Commissaris der
Koningin van Gelderland, tusschen de verte-
genwoordligers van de Steen fabrikanten ver
een iging en de Contact-commissie der Ver-
eenigde StecnfabriekarbeiderB, is men tot
geen overeenstemming kunnen komen.
De steenfabrikanten zullen nu Vrijdag a.s.
apart bijeenkomen en dan uitmaken of de
uitsluiting Maandag »j. zal aanvangen.
Het conflict zal dan 5000 arbeiders om
vatten.
dat het schijnsel zijner brandende lamp ge
heel teniet ging voor het heldere zonlicht,
oat vroopjK uoor oe meren der gordijnen
naar binnen scheen. Hij «stond op en begaf
zich naar het venster; een zucht van diep en
onuitsprekelijk *ce ontsnapte zijn borst,
toen hij somber zijn weggezonken blik deed
weiden over het panorama daar voor hem.
Een jeugdige vrouw had hij met zich ge
bracht hierheen, om haar meesteres te ma
ken van deze uitgestrekte, heerljjkc domei
nen. Hij had haar dat mooie landschip ge
toond, en haar stralend van vreugde ge
zegd, dat zij daar als een koningin over
zoude zijn, en dat al die trotsche bezittingen
nu haar eigendom waren geworden. Geen
macht ter wereld zou haar dien rijkdom kun
nen ontnemen. Het was de geheel vrijwillige
gave en als het onderpand van zijn liefde
zonder grenzen, die over zouden gaan op.
haar kinderen, als het den hemel zou behan
gen hun echtvereeniging daarmede te zege,
nen. Nooit was hij moede geweest haar zijn
genegenheid, zijn onuitsprekelijke liefde t*
betuigen, totdat.... ach, totdat voot drie
weken die Victor Carrington was verse*’*-
nen....
dat ongeveer 200.000 Duitsch-sprekcnden
binnen de Italiaansche grens leven, kan geen
nadeel toebrengen aan de veiligheid en d»
eenheid van een volk van 40.000.000.
Mussolini wees tenslotte op dc buitenge
woon sterke toeneming van de Italiaansche
bevolking en verklaarde, dat Italië gedwon
gen is in zijn Noord-Afrikaansche koloniën
Tripoli en Cyrenaika een breed opgezet kolo
nisatieplan uit te voëren.
Uit Rome wordt voorts nog gemeld, dat het
staatsblad den tekst van het Italiaansch-Hon-
gaarsch verdrag bevat, waarbij aan Hongarije
faciliteiten worden verleend voor den handel
over Fin me.
In het verdrag i» een groot aantal bepalin
gen opgenomen betreffende vermindering
van douanerechten voor véle artikelen. Ook
in de haven van Triëst worden Hongarije fa
ciliteiten verleend.
Dczvr dagen plaatsten wjj een past inge
zonden ^tukken betreffende het gevalBo
mans, wjarop wij volgens belofte in ccn
onderschriftje nog even nader terugkomen.
Niet in dien zin, dat wjj de geachte schrij
vers van die stukken „op den voet” zull-n
volgen; neen, w ij willen aan de hand van
nieuwe gegevehg, ons door Mr. Bomans
zelf aan do hand gedaan, tiet geval nog even
opnieuw bekijken. en als wjj daarbij ten
slotte een oordeel uitspreken, dan twijfelen
wü niet, of de heeren inzenders zullen zich
genoegzaam beantwoord achten?
51.)
De dienstboden ontstaken overal het licht,
tenrjjl air Oswald af- en aanliep nu eens
in de groote receptiezaal, dan weer in de zit
kamer, in de bibliotheek of op het terras.
Dal duurde zoo tot 10 uur. toen in de verte
het galoppeeren van paarden en bet geratel
van wielen den terugkeer der pie-nic-partü
aankondigde; en al dien tijd had de baron
gewacht, en op de geringste kleinigheden
acht gegeven zonder de minete zonderlinge
ontdekking te doen. En hjj schaamde zich
zichxelf, dat hjj zich op zulk een laffe manier
had laten beetnemen.
„Het ia het werk van een of anderen gecs-
tigen vriend, een grap van dezen of genen
kwajongen, die het een prachtig stukje hu
mor vindt om een echtgenoot van 50 jaar
jaloersch te maken," dacht hij. „Ik wilde
om heel wat, dat ik den schrijver van dat
briefje kende. Hü zou ondervinden dat het
een gevaarlijke grappenmakerij is om met
Iemands heiligste gevoelens te spotten.”
Zelf begaf sir Oswald zich naar de poort
om de gasten te ontvangen. Hjj verwachtte
dat zijn vrouw onder de eerste thuiskomers
aou zjjn- Op dat oogenblik vergat hjj al zijn
jarde uk in gen van de laatste veertien dagen.
