HAAKMAN’» Bloemenmagazijn,
„ONS BLAD”
g^V'
ft
i
5'
FEUILLETON.
Gestrafte misdaad.
Fr
I
c- 'i
v
UIT DE PERS.
Klinkend bewijs.
BUITENLAND.
Verspreide Berichten.
Maandag 9 April 19118 GIRO alkmaar 104863 Jaarg
Advertentieprijs
van f 3000f 750. f 250f 125. f 50. f 40
Korte Berichten.
Abonnementsprijs:
Aan alle abonné’s werdt op aanvrage gratis een polls verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag
Ook voor Grafkransen het BESTE ADRES.
De Paus en Mussolini. 9
Langestraat 31, hoek Payglop
en Boterstraat 5, Alkmaar
Tel. 1025.
let. von Hindenburg.
Bureau HOF 6, ALKMAAR - Telefoon
ZÓÓ
MALSCH
tN
VERSCH
■J
-KO ALKMAAR 104863
104863
-
o
bv
maar
i
t
baron,
luisteren
«4^
1
J
NIEUWE BESPREKING OVER EEN
ANTI-OORLOGSPACT.
Door Amerika erkende principe».
De Fransche gezant te Washington, Clau
del heeft Zaterdag aan den minister van Bui
tenlandsche Zaken der Vereenigde Staten,
Kellog, de nota van Briand overhandigd.
Hierin wordt gezegd:
In de overtuiging, dat een formule voor een
overeenkomst uit de gedttchtenwisseling moet
voortspruiten, zal Frankrijk, indien de Vei
eenigde Staten van meening zjjn, dat een
multilateraal ’verdrag meer kans op succea
biedt, geen bezwaar hebben tegen een hei
nieuwde bespreking over de toetreding tot
zulk een ontwerp, waarvoor de verantwoor
delijkheid en de opzet bij de Vereenigde Sta
ten berusten. Zonder de internationale ver
plichtingen uit het oog te verliezen, die het
gevolg zyn van het Volkenbondsstatuut, de
Locamo-verdragen en de garantie- en neutra
liteitsverdragen, is de Fransche regeering tot
een nieuw onderzoek der voorstellen van mi
nister Kellogg bereid met het doel een basis
te vinden, opdat onverwijld voorbereidend»
onderhandelingen met Duitsehland, Engeland,
Japan en Italië kunnen worden begonnen.
Frankrijk neemt er met bevrediging nota
van, dat de Vereenigde Staten do volgende
principes erkennen: 1. Deelneming aan het
verdrag van alle staten; 2. Indien een der on
derteekenaars zijn belofte niet nakomt, zullen
de Andere automatisch van hun verplichtin
gen worden ontheven. 3. Het afstand doen
van den oorlog sluit niet uit het wettig recht
van verdediging.
ken, een beroep te doen op den vrede door
een herstel van het recht.
3e. De staat moet de kerk niet hinderen in
haar taak met betrekking tot de christelijke
opvoeding. Het is duidelijk, dat de kerk het
recht heeft te beslissen over de middelen tot
uitoefening dezer missie en de staat moest
deze bevorderen.
.Huisgezin” lezen wij volgend be-
DE WILD
laat over de boterstraat
TEU 34 35.
OROÓTE KEUZE
ARERIlC. GERUISCHLOOZE
ROLTAPIJTVtGtBS EN STOFZUIGERS
Alleen kwalite(itsartikelen en goedkoop:
II u 1
HET FASCISiME TEGEN DE KERK.
De Katholieke jeugdorganisaties
moeten ontbonden worden.
Mussolini heeft bij decreet uitgevaardigd,
dat het monopolie van het lichamelijk moreel,
geestelijk en beroepsonderwijs aan het fascis
tisch instituut der Ballilas wordt toever
trouwd.
Alleen do organisaties zijn geoorloofd, wel
ke van het instituut der BalHIhs afhankelijk
zijn.
lijk was bedrogen dat deze vrouw even
slecht was als schoon. „Oswald!” riep Ho-
noria uit, en in haar stem en in haar blik lag
iets, dat onwillekeurig ontzag afdwong, „ge
zult mj] hooren! Dat eiech ik op als mijn
recht een recht, dat den grootsten misda
diger niet wordt ontzegd, en dat gij mij ook
niet zult onthouden, dio uw wettige, getrou
we echtgenoote ben. Ge kunt geen geloof
slaan aan mijn woorden, ik weet dat mijn
verhaal onwaarschijnlijk, bijna ónmogelijk
'zal klinken! maar hooren zult ge het! Ge
zult, Oswald, ge zult!”
In haar volle lengt® stond zjj daar voor
hem in fiere houding, als wilde zij hem trot-
seeren. Als deze vrouw schuldig was, dan
moest haar schuld bovendien het toppunt
van onbeschaamdheid zijn. Helaas geloofde
de baron in de oprechtheid van Lydia Gra
ham. Waarom zou Lydia hem Hebben bedro
gen, zoo dacht hjj. Welke beweegreden zou
haar er toe kunnen leiden, op den goeden
naam van zjjn vrouw een vlek te werpen?
Honoria verhaalde haar wedervaren van
het begin tot het eind. Terwijl zij sprak hield
zjj strak de oogen gevestigd op het gelaat
van haar echtgenoot, waarop zij zijn diepste
gevoelens vermocht te lezen. Én toen, haar
vreeselijke geschiedenis het einde paderde,
benam de wanhoop haar bgna de kracht om
voort te spreken, want zij zag dat haar woor
den zijn hart slechts nog meer verbitterden.
„Ik vraag u niet mij te gelooven,” zeide zij
ten slotte met trillende stem. ,.Ik kan u trou
wens aanzien, dat ge mij niet gelooft. Alles
is voorbjj. Ge hadt gelijk in hetgeen ge zoo
juist zeidet, hoe wreed uw woorden ook war
ren. Ge hebt me uit den modder opgeraapt;
ge hebt me aangenomen eerst als uw doch
ter, later als uw vrouw, al wist ge niet® van
mijn velleden. Ge hebt uw liefde en uw naam
gegeven aan iemand zonder naam en zon
der betrekkingen: en nu allerlei omstandig
heden schijnen samen te zweren om mjj te
veroordeelen, kan ik mij ook niet verwonde
ren, dat gij mjj veroordeelt, dat gij weigert
geloof te hechten aan mijn plechtige verkla
ring, dat ik onschuldig ben. Het verwondert
my hoegenaamd niet. Ik ben alleen diep be
droefd, dat het zoo heeft moeten zjjn. Wat
zou ik trotsch op uw liefde zijn geweest, als
ze deze vuurproef had kunnen doorstaan!
Maar nu ie alles verleden. Als ik hier slechts
geduld word, zou ik geen uur meer onder
dit dak willen doorbrengeu. Ik ben bereid,
vandaag nog te gaan om nooit meeir terug te
keeren. Het véTblijf in dit kasteel zonder uw
liefde zou mjj nog schrikkeljjker zijn dan de
nacht, dien ik op dien toren héb doorge
bracht. Ik wil zonder het minste verwijt te
gen u heengaan, en dan zult ge mijn naam
niet meer hooren, en mij nimmer meer ont
moeten.”
Zij sprak deze woorden met den deurknop
De collecte gehouden ten bate van het
Dr. Schaepmanfonds heeft in onze kleine
gemeente opgebracht de som van 681.10.
Dit bericht is niet het eerste en eenige
van dien aard, zegt het „Ctr.”
Herhaaldelijk lazen en vernamen wjj reeds
van gemeenten en parochies, waar de actie
voor het Schaepman-fonds begonnen is, en
daarmee goede resultaten worden verkregen.
Ons katholieke volk voelt blijkbaar voor
de zaak en het groote doel, dat ermee wordt
beoogd.
De klinkende bewijzen beginnen reeds te
komen.
En dat zelfs in kleine plaatsen niet onbe
langrijke bedragen werden verzameld wet
tigt de hoop, dat de katholieke Staatspartij
zal slagen in haren grootschen opzet.
HEVIGE AARDBEVING TE SMYRNA.
Vele dooden en gewonden.
Zaterdagnacht om twee uur heeft in Smyr
na en omgeving een aardbeving plaats gehad.
Er zijn negen schokken waargenomen, die
één a twee minuten duurden. In een vierde
deel van de stad en de voorsteden is schade
aangericht, terwijl een klokketoren is inge
stort. De directe telegrafische 'verbindingen
zijn verbroken, doch voor zoover bekend zijn
er 25 dooden, 15 ernstig en 14 lichtgewonden.
In het district Torbali zijn 200 huizen tnge-
stort.
in de hand. In haar voorkomen en in haar
gansche optreden lag een kalme ernst, en een
waardigheid, die in staat zou zijn geweest
ieder ander van haar onschuld te overtuigen;
maar het gemoed van haar echtgenoot wae
al te zeer gedrenkt met het gift van twijfel
en boozen laster. Onverzettelijk geloofde hij
in haar valschheid. Die waardige kalmte, die
bereidwillige onderwerping aan haar lot be
vestigden hem slechts in zijn meening, dat
hij met een volleerde huichelaarster te doen
had. „Natuurlijk”, zoo dacht hij, „is het wei-
nigje dat ze mjj van haar kindsheid verhaald
heeft, ook verzonnen. De hemel alleen weet,
welke schandalen in haar verleden liggen.
De deur had zij reeds geopend, zij was
reeds over den drempel, toen een zekere aan
drang, waarvan hij zich geen rekenschap kon
geven, hem dreef haar te volgen. „Verlaat
het kasteel niet, voordat ge verder van mjj
hebt gehoord, mevrouw!” zeide hij. „Ik zal
verplicht zijn maatregelen te nemen met het
oog op uw toekomst.” Zijn vrouw antwoord
de niet en begaf zich, zonder nog om te zien,
naar haar vertrekken.
„Ze zal niet het kasteel verlaten voordat
zij er toe gedwongen ^vordt,” dacht sir Os
wald, toen hjj naar zijn kamer terugkeerde.
„O, wat een weefsel van valschbeid en hui
chelarij heeft zij om mij gesponnen! En zij
wilde mijn neef zwart maken, om haar eigen
schuld te bedekken f’Hij trok heftig aan het
NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD
- -
Van 1—5 regels fl.25; elke regel meer f 0.25. Reclame per
regel t 0.75 voor de eerste pagina voor de overige pagina's f 0.50
Rubriek „Vraag en aanbod” bij vooruitbetaling per plaatsing
f 0.60 per advertentie van 5 regels iedere regel meer f 0.12.
Indien dit de denkbeelden der Ver. Staten
zijn, is Frankrijk bereid zich bij de Ver.
eenigde Staten aan te sluiten voor het
openen van onderhandellhgen met de voren
genoemde landen voor een pact, om
den oorlog buiten de wet te\jellen, dat van
kracht zal worden na algemeêHe aanvaat
ding. Frankrijk, dat aldus trouw blijft aan de
reeds aanvaarde verplichtingen, zal zooveel
mogelijk medewerken aan het bevorderen
van het ideaal van den vrede.
DE POOLSCH-LITAUSCHE
VERHOUDING.
Een interview met Zaleski.
Gisteren heeft de Poolsche minister van
buitenlandsche zaken, Zaleski, den vertegen-
w-oordiger van „Telegrafen Union” een inter
view toegestaan, waarin hjj de Poolsch-
Litatische verhouding heeft besproken.
.Polen zal de verzoeken om schadevergoe
ding aan een onderzoek onderwerpen en zij
nerzijds eveneens eischen indienen om scha
devergoeding in verband met de invallen
van Litausche benden op Poolsch gebied tij
dens den Poolsch-Russischen oorlog in 1920.
Zaleski zeide van meening te zjjn, dat deze
kwesties ter behandeling kunnen worden
gebracht, zonder dat daarbij de zuiver terri
toriale problemen inzake Wilna ter sprake
behoeven te worden gebracht. Ook-Wolda-
maras heeft verklaard, dat hjj bereid is daar
bij de territoriale kwesties uit te schakelen.
Polen is bereid, de betrekkingen met Litauen
langs dezen weg te verbeteren, hetgeen in
het belang van de handhaving van den vreao
in Oost-Europa dringend noodzakelijk is.
Zaleski zeide te wenschen, dat hij optimis
tisch kon zjjn wat betreft het tp verwachten
succes; tot zjjn leedwezen zeide hij echter
te moeten erkennen, dat er momenteel weinig
aanwijzingen bestaan, dat inderdaad <;en
overeenkomst zal worden bereikt. Bij een
conferentie, welke vandaag zal worden ge
houden, zal de situatie evenwel duidelijk
worden.
In antwoord op de vraag, wat hjj dacht te
doen, indien de Litauers de Poolsche voor
dstellen zullen afwijzen, of hunnerzijds met
onaannemelijke voorstellen komen, verklaar
de de minister, dat hjj in dat geval van Wol-
demaras zal verlangen, om gemeenschappe
lijk een beroep te doen op den Volkenbond
en de bemiddeling in te roepen van den Ne-
dcrlandschen minister van buitenlandsche
zaken, Jhr. Beelaerts van Blokland. Indien
Woldemaras dit zou weigeren, zou Zaleski
alleen dien stap doen
Vervolgens werd nog de mogelijkheid be
sproken van een Oosteljjk Locarno; de mi-
>nister zeide hier veel voor te voelen, doch hij
oordeelde de kans van verwezenlijking
slechts gering.
NAAR EEN* COMPROMIS?
Vlet geschil, dat tusschen het Vaticaan en
den Italiaanschen staat is gerezen, zal, zoo
word gemeld, weldra zjjn oplossing tegemoet
gaan. Onder meer wordt de mogelijkheid
eener vrijwillige ontbinding van het „katho
lieke centrum” overwogen. Het godsdienst
onderwijs zal verzekerd worden door aal
moezeniers, die door de kerkelijke autori
teiten in de fascistische organisaties speéiaal
voor dat doel zullen worden aangewezen.
Te Rome is voorts een officieele verklaring
van het vaticaan gepubliceerd, waarin het
volgende wordt gezegd:
le. Het is niet juist, in de jongste rede
voeringen van den paus, een inmenging in
de binnenlandeche politiek van den Itali
aanschen staat te zien. Dé paus heeft niet het
oog op eenige politieke partjj als zoodanig,
doch slechts op verklaringen en aanv Uen
van personen, die zich katholieken en ver
tegenwoordigers der katholieken noemen, en
derhalve de verantwoordelijkheid aanvaar
den, welke deze kwalificatie medebrengt.
2e. Met betrekking tot de onafhankeljjk-
'heid van den H. Stoel in zake het onderwijs,
wenscht de pan?, wel verre van het geschil
tusschen staat en kerk onherstelbaar te 'ma-
Gemaskerde inbrekers zjjn het kantoor
van het krankzinnigengesticht te Ybbs bhi-
nengedrongen. In een vuurgevecht, dat zich
tusschen het personeel en de roevers ontwik
kelde, zjjn twee verplegers zwaar gewónd.
Te Chambéry is een onmensebelijku
moeder in hechtenis genomen, die van haai
zes kinderen er vjjf bij hun geboorte heeft
gedood. Het gebeente der kinderen i«s in hes
huis van de vrouw gevonden en in beslag
genomen.
Bij het station Gedern, in de buurt van
Kassei, heeft een 15-jarige werkloozé jon gun
getracht een trein te laten ontsjioren. Hjj had
een zwaar blok ijzer op de rails gelegd. Daar
de lijn ter plaatse sterk helt zou er stellig
een groot ongeluk gebeurd zijn, als lijnwei-
kors de versperring niet hadden ontdekt en
opgeruimd.
Bij Büderich in Westfalen is een vracht,
auto in een klasse schoolkinderen, die een
wandeling deden, gereden. Een onderwijze-*»*^
res en twee kinderen zjjn zwaar gewiwwf.
Uit New-York wordt gemeld dat twee
sneltreinen van de Pennsylvania Spoorweg
Mij. op elkaar zjjn geloopen. Er zjjn 40 rei
zigers gewond, o.w. 20 zeer ernstig.
Het lid van den Zwitserschen bondsraad
Gustave Ador, ex-bondspresident en nadien
president van het Int. Roode-Kruis Comité,
is op 83-jarigen leeftijd overleden.
Een brand heeft groote tabakspakhui
zen aan den Piraeus verwoest. De schade zon
80 millioen drachmen te boven gaan. Alles
wjjst op communistische actie. De regeering
schellekoord, en beval den huisknecht, die
binnenkwam, mijnheer Reginald te roepen.
Zjjn neef verscheen eenige uugenblikken la- s
ter, nog zeer bleek en zenuwachtig.
„Ik heb je ontboden,” sprak de baron,
„omdat ik mjj van een plicht heb te kwjjten
een zeer pijnlijken plicht, ’t Kon ónmoge
lijk uitstel lijden, ’t Is ongeveer anderhalf
jaar geleden, dat ik een testament maakte;
waardoor je geheel werd onterfd. Ik had goe- -
de redenen om dien stap te doen, zooals je
weet; maar ik heb sinds dien tijd geen
slechte dingen meer van je gehoord; zoover
ik kan beoordeelen, heb je een algeheel»
verandering ondergaan. Daarom wil ik niet
zoo streng blijven bij een besluit, dat ik eens
id een oogenblik van hevige verontwaardi
ging heb genomen; en eerder zou ik je waar
schijnlijk in de vroegere positie-hersteld heb
ben, als niet een nieuw belang mij zulks bad
verhinderd. Ik heb nu berouw over nfjjn
dwaasheid. Ik zou een zekeren wrok tegen,
u kunnen koesteren wegens de schaamteloos
heid van uw vriend, doch daarvoor ben ik
niet zwak genoeg. Met Victor Carrington
heb ik een verschrikkelijke rekening te ver
effenen, en die zal vereffend wordfen, het
koste wat het koste! Ik behoef je nauw el ijk»
te zeggen, dat je voor altijd mijn vriend-
schap verbeurt, al» je nog eenige betiekkins^M
met dien schurk onderhoudt.”
\Wordt vervolgd).^
Per kwartaal voor Alkmaarf 2.
Voor buiten Alkmaar .f 2.85
Met Geïllustreerd Zondagsblad f Ó.60 hooger
De katholieken, die in den laatsteu tijd al
meermalen mét afkeer kennis nai len van
overmoedige en den vrede bedreigende Mus-
soliniaansche uitlatingen, zullen met groeien
de verontwaardiging gelezen hebben, hoe de
dictator tegenover den Paus op dien»
eigen geesteljjkjterrein durft optreden.
Tot op zekere hoogte heeft Mussolini zijn
land als dictator groote diensten bewezen,
Italië had mdertjjd een dictator, een
krachtmensch als Mussolini is, Jtroodnoodig,
en deze heeft in het besturen van zijn lamt
succes gehad; hjj heeft Italië niet alleen
opgeheven uit erbannelijk verval. hjj heeft
het tevens gereorganiseerd, gesaneerd en vet.
sterkt tot een der krachtigste staten van
Ejuropa.
Tot een'zóó krachtigen sta^t, dat we wel
eens bang worden voor de toekomst van
«ooveel kracht!
Thans echter schijnt het succes Mussolini
naar het hoofd gestegen; gekomen op het
hoogtepunt van zijn glorie schijnt hjj zichzelf
niet meer in bedwang to hebben, inplaats van
te heerschen over zichzelf, laat hij zich gaan,
laat hjj zich door zjjn opvattingde Staal
bovenal! vervoeren tot. een daad, welk—
vóór zoo velo regeerders in den loop dei
eeuwen alreeds noodlottig is geworden:
hij tast het geestelijk gebied van den Paus
aan en schendt ’s Pausen rechten:
niet de Paus zal uitmaken, hoe de katho
lieke jeugd van Italië moet worden opgu
voed, maar.Mussolini.
Het zoude ons niet verbazen, als deze daad
van Mussolini de ommekeer in Mussolini s
leven ging beteekenen.
Het oude Fransche spre >kwoord, zegt niet
ten onrechte:
„Qui mange du Pape, en meurt....”
Zelfs „Het Volk” beseft het gevaar, waarin
Mussolini zich begeeft; onder het opschrift
„Duizend zeven en zeventig” schrijft de re-
dacteur-buitenland van „Hst Volk” o.a.:
„Mussolini kent het jaartal misschien niet;
des te beter kent de paus Let: het is het jaar
ujVaa Canossa. De Duitsche keizer, door den
paus in derf ban gedaan, xtjg zich allo macht
ontvallen. In den barren winter, blootsvoet»
en in een kemelsharen kleed, ondernam hij du
reis naar Rome om van den vorst der kerk
genade’af te smeeken. Drie dagen lang liet d»
paus, te Canossa, den keizer als een bedelaai
voor zijn deur staan; eerst den vierden dag
ontfermde hij zich over den boeteling.
Later heeft Hendrik de Vierde den paus
^'Stfgezet, en weer later is hij zelf afgezet, door
zijn zoon. In de middeneeuwen werden zoo
wel geestelijke als wereldljjfce vorsten geteis
terd door onzekerheid van bestaan. In onzei.
tijd zitten de kerkvorsten vast op hun zetel;
maar de wereldlijke heersohers worden bij
bosjes tegelijk opgeruimd. Misschien was het
voer Mussolini leerzaam, als hij hier rekening
mee hield. Zijn daden wijzen er niet op.
De fascistische diktator heeft, om zijn
macht te kunnen vestigen, een knieval mot
ten doen, zoowel voor het koningschap al»
voor de kerk. Eenmaal vjffst in het zadei,
heeft hij van den kowing ’n gunsteling gemaakt
aan zijn hof, en hjj zou ook met den paus
nooit ru2!e hebben gekregen, als die er in hart
toegestemd, zijn huisprelaat te worden. Hij
heeft heel wat gedaan, om den hoogen kerk
vorst naar zich toe te halen. Hij heeft het
crucifix ingevoerd in alle scholen, en in ah»
rechtszalen. Hij heeft het kruis laten zetten
boven op het Kapitool en m het Forum, de
verzamelplaats van Rome's'beidensche wijs-
geeren en veldheeren, advokaten en aristc^
kraton..Hij heeft do vrijmetselarij in den ban
gedaan, en in zjjn naam zijn de loges ver
woest alsof het socialistische volkshuizen
waren. Hij heeft met angst-akkoorden in zij:,
stem gewaarschuwd tegen het verloochenei.
van den eenig-waren godsdienst, do eenig-
ware kerk.”
De Paus beeft het goede in Mussolini ge
waardeerd, maar zoo vervolgt „Het
Volk”
„de huisprelaat worden van een tjjdelijken
potentaat wie kan dat van het hoofd der
katholieke kerk verwachten? Mussolini' en
de paus, dat is als een stip, vergeleken bij
de eeuwigheid.
Herhaaldelijk heeft de paus gewaarschuwd
tegen de fascistische methode, om den staat,
en in het bijzonder den fascistischen staats
vorm te maken tot voorweip van een eere-
dienst. Om heel het stoffelijk en geestelijk
leven ondergeschikt te maken aan den staat.
In theorie staan de katholieke kerk en de
fascistische staat onverzoenlijk tegenover el
kander.
Maar het had niet behoeven te komen tok
een botsing. Mussolini heeft ze gewild. Hjj
onderneemt de worsteling, niet met Paus
Pius XI, maar met de katholieke kerk. Wjj
vóórspellen' de uitkomst niet. Maar wjj zou
den ons toch niet verwonderen, als Benito
Mussolini, als hij op een goeden morgen zjjn
werkkamer in het paleis Chigi binnenkomt,
op den muur het jaartal duizend zeven en
zeventig zag geschreven”.
Wij meenen, dat „Het Volk” ditmaal gelijk
heeft. Bij groote uitzondering.
1). Bovenstaand artikel was reeds ge
schreven, toen wjj kennis namen van een
bericht uit Rome, volgens hetwelk het ge
rezen verschil misschien spoedig tot een op
lossing zal kunnen komen.
Wjj willen het gaarne hopen, doch in' ieder
geval mocht het bovenstaande wel eens ge
zegd worden.
De andere organisaties moeten ontbonden
worden.
Nader wordt gemeld:
De Italiaaneche ministerraad heeft een dooi
Mussolini, uitgewerkt wetsontwerp aangeno
men, volgens hetwelk binnen 30 dagen allo
i»iet fasriit^che jeugdorganisaties zullen wor
den ontbonden,,
DE ONTBINDING VAN DEN DUITScfrlEN
RIJKSDAG.
Eetlftoespraak van Ar. Marx.
De Duitsche Rijksdag is Zaterdagmiddag
12 uur bijeengekomen voor zjjn laatste bij
eenkomst. Na afdoeaing van het Duitsch-
Grieksche handeisverdrag, dat cr zonden
stemming doorging, hield de rjjkskanseliet
Marx een korte toespraak, waarin hij een
overzicht gaf van den verrichten arbeid, op
welken over het algemeen met voldoening
mocht worden terugigezien. Dan bedankte hjj
de leden van de regeringen der bondsstaten,
den rijksraad en de ministeral-directoren
voor hun medewerkipg, wijdde een extra hai-
teljjk woord aan Loebe en den vice-voorzittei
waarna hij het volgend ontbindingsbeslult
voorlas:
„Nadat de Rijksdag door de aanneming van
de gister in stemming gebrachte ontwerpen
het zoogenaamde noodprogram heeft afge
wikkeld, en aangezien niet meer te verwach
ten valt dat in deze zittingsperiode nijg gi-
wichtiger wetgevende arbeid aan de orde zou
komen, ontbind ik, krachtens artikel 25 dei
grondwet dezen Rijksdag met ingang van
heden 31 Maart 1928.”
54.
Zoo hebt ge gedacht, maar ge zijt daarvoor
bjj mjj aan. het verkeerde kantoor. Ik ben
gek geweest. Ik heb mjj geheel overgegeven
aan den droom van een gelukkig huweljjk,
maar nu is die droom voorbjj. De ontnuch
tering is ruw geweest, maar juist daarom
niet zonder uitwerking. Ik zal niet meer
droomen!”
„Maar Oswald, wil je dan niet
naar mjjn verdediging?”
„Neen, mevrouw, ik wil u zelfs niet in de
gelegenheid stellen mjj een tweede maal tot
de dupe van uw valschheid te maken. Ga
ga terug tot dien Victor Carrington. Uw be
rouw komt te laat. De erfenig van Raynham
zult gjj nooit yerkrjjgen. Ga by hom troost
zoeken, of als hij u niet tot zjjn last wil heb
ben werp u dan weer in de modder, zaar-
uit ik *u heb opgeheven.”
„Oswald!” In dezen kreet lag een ver
schrikkelijk en zoo droevig verwijt, flat het
den baron was als doorboorde hem eer vlij
mend zwaard het toch reeds zoo gewond»
hart. Maar hij verzette zich met al zjji in
nerlijke kracht tegen deze zachtere g-voe-
lenA. Hjj geloofde nu zeker.dat hij sciunde-
In het „1
richtje
Men schrjjft ons uit Berkel o.a:
aaneg*- .V