Z. D. H. Mgr. A. J. CALLIER f „ONS BLAD” 1 1 Bure 1 1 .1 i HOF 6, ALKMAAR - Telefoon Aan alle abonné’s wordt op aanvrage gratis een pi FEUILLETON. Gestrafte misdaad. r 1 j No. 102 giro alkmaar 104863 Maandag 30 April 1928. giro alkmaar io4863 22e Jaargang 'S - Abonnementsprijs - BUITENLAND. Advertentieprijs verstrekt, weHce hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 3000. f 750f 250f 125f 50.—f 40 GIRO ALKMAAR 104863 GIRO ALKMAAR 104863 'brenging van het I iren, herinnerde hij mjj vol hei- 1 <■-» vertroebeling 3 lentijn Jerman’s geheimzinnigen dood .77. oogen je aan- HOOFDSTUK XIV. (Wordt vervolgdL T Een geestverschijning. j Bjjna drie jaren lang was Thomas Milsom als gedeporteerde ver van het scbouwtooneel zijner vroegere misdaden, Londen, verwij derd «reweest Ongeveer een maand na V*- en de NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD f 2.85 f 0.60 hooger Christus. Toen Mgr. voelde naden lige vrees aan het schriftuurwoord: „Judi cium durissimum iis qui praesunt”, een zeer streng oordeel over hen, die overheid zijn, en als wij die zware verantwoordelijkheid van qenen BisSbhop, die bijna 26 jaar be stuurd heeft een zoo uitgebreid en bewer kelijk diocees, overwegen, dan zullen wij vanzelf gedrongen worden uit kinderlijke dankbaarheid, onzen zoo pas voor Gods oordeel verschenen Bisschop met onze vu rige gebeden te ondersteunen, al overtreft dan ook volgens dezelfde schriftuurwoor- den Gods barmhartigheid Zijn gestreng oordeel. „Sede vacante”. Door het overlijden van Zijne Doorl. Hoog waardigheid dien Bisschop is thans in het bestuur van het diocees de periode ingetre den, die men in ambtelijken term „sede va cante” pleegt te noemen, d.w.z. „terwijl de .zetel ledig staat”. Volgens paragraaf 1 can. 432 van het Kerkelijk Wetboek rust op het kapittel eener Kathedrale Kerk de verplich ting om binnen acht dagen een „vicarius ca- pitularis” te. kiezen, die het bestuur over het bisdom op zich neemt, totdat een opvolger den bisschoppelijken zetel zal hebben beste gen. antwoordde het meisje na een oogenblik aar zelen. „Laat mjj nu alleen, wel te rusten. Ik zie, ,dat ik je vanavpnd lang heb opgehoudeu. Ik wist niet, dat het al zoo laat was, goeden nacht.” Jane Payland wenschte haar meesteres eveneens goeden nacht, en begaf zich naar haar slaapvertrek, diep in gedachten. „Zou ze goed zijn of elecht?” vroeg ze zich herhaaldeljjk af. „Als zjj een slechte vrouw is, dan is ze het ook door en door; want als ze met haar prachtige zwarte J kijkt, kun je haar je haast niet anders voor stellen dan alt, de waarheid en de oprecht heid zelve. Ze moet wei goed zjjn, ze moet. En als ze het is, moet ze ook het beste, lief ste schepsel ter wereld zijn.En toch, die geschiedenis van den Yarborough-Toren het schjjnt bijna wat te veel gevergd voor een gewoon menschwni het te gelooven. Ik weet waarlijk nog niet, wat ik ervan denken moet.” De t stoffelijk overschot. Zaterdagavond is het stoffelijk overschot van Z. D. H. Mgr. Callier in de ontvangzaal .van het bisschoppelijk paleis aan de Nieuwe Gracht opgebaard. Hier is een altaar opge- slagen waar gedurende de dagen dat het lichaam hier blijft iederen morgen een H. Mis zal worden opgedragen. Woensdag tegen ongeveer twaalf uur des middags zal de overbrenging plaats hebben van het Bisschoppelijk paleis naar de Kathe draal. De stoet zal bestaan uit een lijkwagen met twee 'Volgrjjtuigen en zal de volgende route nemen: Nieuwe Gracht, Kinderhuis singel, Wilhelminastraat, Wilsonplein, Leid- schevaart. O» Per kwartaal voor Alkmaar. V Voor buiten Alkmaar. Met Geïllustreerd Zondagsblad z ,De Tijd schrijft: De geloovigen, die vanzelf betrekkeljjk verre staan van den dageljjkschen arbeid eens Bisschops, beseffen niet hoe uitge breid zijn werkzaamheden, hoe omvangrijk zijn bemoeiingen, hoe zwaar zijne zorgen, hoe veeleischend zijne bezigheden zijn. Maar dit ééne begrijpt toch ieder katho liek, dat de verantwoordelijkheid van een Bisschop groot en zwaar is! En de leek huivert bij de gedachte aan de taak, den Bisschop opgelegd, om ten hemel te leiden de duizenden en duizen den aan zijn zorg toevertrouwd; om een jong geslacht te kweekqn, trouw en ijve rig; om het priestervuur brandend te hou den in de kringen, .waar het zout der aarde ongerept moet worden bewaard; om scho len te bouwen en kerken te stichten ten einde aan do moderne nooden tegemoet te komen; om de stroomingen des tjjds in de goede bedding te leiden en scherp vooruit te zien ten einde den juisten weg te doen gaan door zijn volk en dit tegen dreigende gevaren te behoeden. Forsch en waakzaam stond Mgr. Callies aan het roer van het hem toevertrouwde schip, dat hij voerde door de branding der tijden naar veilige haven. De „Msb.” besluit zijn artikel als volgt: Daarom past bij het heengaan van dezen grooten Bisschop droefheid, maar aller minst verslagenheid. „Vita mutatur, non tollitur"De luchter van dit groote leven met zijn felle lichten en sterken glans is wel onttrokken aan onze oogen, doch straalt nu voor den Goddelijken Troon. Daar ook verlaat de Herder de kudde niet; daar ook biijft Hij mede Haar lem’s K.-rk bestieren; daar bidt Hij voor ons af de verlossing uit alle aarzeling ziel aan God gegeven, ’s Heeren Wil ge schiede! Het is nu de tjjdi niet van woorden, maar van tranen, vooral van de weinigenog overgeblevene leden zijner familie; Zijn Eerw. Broeder: Pater Cornelius, Zjjn Eer waarde Nicht, zjjn Oomzegger en diens kinderen, zijner familie waarop onze Bis schop zoo trotsch was. Hij verkondigde het luid aan bet eeremaal op den dag zij ner bisschopsconsecratie, 28 October 1903, dat Hij zich op alle leden van zijn familie kon verheffen, om hunne meer dan gewone deugd. Ook ik durf mij wel tot zijn nabestaan den rekenen: Kapelaan Callier kende men reeds als klein kind, op het Seminarie ge noot ik van zijn lessen en nu reeds sinds 1893 dus 35 jaren stond ik in zeer nauwe relatie met Monseigneur, eerst als zijn secretaris en nu reeds meer dan 16 jaren als zijn Vicaris-Generaal. In deze hoedanigheid mag ik dan U al len dringend vragen om een hartelijk en aanhoudend gebed voor onzen Vader in Bottemanne z.g. zijn einde DE STRIJD TEGEN HET EIGENMACHTIGE SOCIALISTISCHE GEMEENTEBESTUUR TE WEENEN. De weggewerkte winsten der ge meentebedrijven. In den Weenschen gemeenteraad heeft de Christeljjk-sociale minderheid de ontdekking gedaan, dat het socialistische gemeentebe stuur door het invoeren van de z.g. goudba- lans bij de stedelijke bedrijven, zooals de tram, de gasfabriek en de electrische cen trale belangrijke winsten en reserves, tot een totaal bedrag van ongeveer 55 millioen schilling (ca. 19 millioen gulden) heeft „weg gewerkt”. De oppositie uitte maar dadelijk de beschuldiging, dat deze verborgen win sten voor socialistische partijdoeleinden zou den zijn gebruikt, wat de meerderheid echter betwist. De oppositie heeft een onderzoek van het geheele financleele beheer der ge meente door de Bondsrekenkamer geëischt, met name omdat in ieder geval de verden king niet misplaats schijnt te zijn, dat het socialistische gemeentebestuur den bondsfis- cus de verschuldigde belastingen heeft wil len onthouden. Iets dergelijks is ook ge schied bij een groote socialistische coöpera tie in Tirol, welke zaak een paar maanden geleden ontdekt is en toen veel opzien heeft gebaard. DE ARRESTATIE VAN BELA KUN. By het onderzoek door de politie is geblq- ken, dat Bela Kun waarschijnlijk ook op den 15den Juli vorig jaar, den dag van de on lusten, te Weenen heeft vertoefd. Bij zijn arrestatie bleek hij over zeer ruime geidmiddefen te beschikken. Blijkbaar zon de geheimzinnige drogisterij een permanent communistisch propagandabureau worden. De officieele communistische partij t® Weenen wist niets van Kun’s aanwezigheid af, doch eenige leiders der communisten con fereerden met hem zonder de partij daarvan op de hoogte brengen. Bij de verhoeren heeft Kun niets losgela ten. Hij is het eerst ontdekt door het christe lijke parlementslid, die vroeger beambte bij de justitie is geweest. Deze ontmoette Kun in de drogisterij en herkende hem. Hij bracht de politie op de hoogte van zijn ontdekking, die hem sindsdien waarnam. Zijn uitlevering geëischt. Volgens berichten uit Boedapest eischt Hongarije zijn uitlevering en men is daar overtuigd, dat deze plaats zal hebben. De autoriteiten hebben al het voor Kun bezwa rend materiaal naar Weenen gezonden. Kun wordt vervolgd wegens berooving, aan stichting tot moord, geldvervalsching en een paar kleinere vergrijpen. De uitlevering wordt gevraagd wegens moord in 179 gevallen, hoogverraad, oproer, afpersing, diefstal en vrijheidsberooving. Viermaal zijn naam veranderd. Bela Kun, zijn secretaresse en de even eens gearresteerde Hongaarsche communis ten Mayerhofer en Litay zijn heden naar het „Eens komt er een dag, mylady, dat wu samen afrekenen,” mompelde hij met een vloek, toen hij nog eens omkeek naar de to rens van het kasteel. En daarna hervatte hij zijn langen, moeilijken tocht, de nachten doorbrengend in hooimijten of ledige schu ren, des daags met onverstoorbare volhar ding steeds doorloopend en bedelend om in de eet- en drinkbehoeften te kunnen voor zien. Eindelijk zag bij in dc verte aan den helderen hemel een groote, grjjze streep, die steeds breeder werd naarmate hij naderde aan zijn blik begonnen zich hoe langer hoe meer zware rookwolken uitbrakende fabriekeschoorsteenen te vertoonen uit hnt zwarte waas doemden tallooze koepels en kerktorens op, die hoog uitstaken boven een zee van daken. Milsom richtte zijn schreden door de reus achtige wereldstad naar Ratcliff Highway. Weldra haastte hij zich met hernieuwde kracht door de nauwe straten, waarin do menschenmassa dichter werd en meer op eengepakt naarmate hij meer in de nabijheid van den Tower kwam. Hoe hij zich echter haastte, de tijd was vlugger dan hjj. Niet voor den middag bereikte hjj de voorstad Barnet, en eerst tegen den avond bevond hij zich midden in het helsche lawaai van Huis van Bewaring overgebracht. Behalve dezo vier gearresteerden bevindt zich nog de vroegere Hongaarsche volkscommissaris dr. Szekely in verzekerde bewaring Alle ove rige gearresteerden zjjn inmiddels weer op vrjje voeten gesteld. Het verhoor van dr. Szekely door de politie is nog niet beëindigd. Twee Weensche advocaten, die met de com munisten sympathiseeren, hebben zich met Bela Kun’s verdediging bleast. Voor zoover men tot dusver heeft kunnen nagaan, moet Bela Kun reeds sinds veertien dagen te Weenen hebben vertoefd. Ten ein de zich voor ontdekking te vrjjwarèu, heeft hjj niet slechts viermaal zjjn naam veranderd, doch is hjj in dien korten tijd ook tweemaal verhuisd. Ofschoon men geen noemenswaar- dige bedragen op hem heeft gevonden, heeft het onderzoek toch uitgewezen, dat hjj zich langs omwegen groote geldsommen uit-Rus land heeft doen remitteeren. De bladen vermoeden, dat Weenen als hoofdkwartier was gekozen voor de reorga nisatie der bolsjewistische propaganda in midden-Europa en den Balkan, misschien ook Duitschland inbegrepen. Een samenzwering tegen het huidig regime in Hongarije zou zijn doel zijn geweest. Naar aanleiding van de arrestatie van Be la Kun, wordt in Hongaarsche regeerings- kringen meegedeeld, dat het de bedoeling van Bela Kun was, om met de hulp van Hon gaarsche emigranten te Weenen een commu nistische samenzwering tegen Hongarjje” voor te bereiden. Ook de- niet-Katholieke pers spreekt met eerbied over den overleden Bisschop. Zoo zegt het „Vaderland”: Naast het groot aantal kerken onder Mgr. Calliers episcopaat verrezen, neemt het aantal nieuw gestichte scholen een nog grootere plaats in. Na de onderwjjsgelijk- stelling vooral, werd ’t werk door die stich ting van het Centr. Bureau voor Onder wijs en Opvoeding alhier, belangrjjk ver gemakkelijkt. De rjjpere jeugd, vooral in de groote steden, vond in Mgr. Callier den grooten beschermer, door diens groo te zorg en belangstelling in het werk der Patronaten. Zjjn verstrekkende bemoeiingen op het ’gebied der sociale actie; de juiste keuze in het aanwijzen der geestelijke adviseurs voor de verschillende vereenigingen van den meest uiteenloopenden aard gaven blijk vair den ruimen kijk van dezen Kerk vorst ook op dit buiten de kerk gelegen terrein. Met Mgr. Callier is een uitnemend pries ter en groot kerkvorst, over wien de latere geschiedenis nog veel zal spreken, heen gegaan. De „Telegraaf” zegt: Terugziende op dit lang en vruchtbaar leven mag «men den gestorven bisschop dan ook in den vollen zin des woords een opbouwer noemen. Het „Algemeen Handelsblad” schrijft: Mgr. Callier was door en door objectief, nuchter en bezadigd. In zijn vastenbrieven en tjjdens vele audiënties bleek hij de toe komst vaak met bezorgdheid in te zien. Djjkwijls behandelde hij dan de verwaar- loozing der jeugd, de noodzakelijkheid van het R. K. vereenigingsleven en vooral maakte hij zich bezorgd over het gemengd huweljjk, waarin hij verreweg den groot- sten vijand vau het geloof zag. In den vastenbrief van 1924 uitte hij mede met de andere R. K. bisschoppen een nood kreet, en klaagde, „dat er zooveel ramp- »ttoe dat mevrouw?” „Omdat mjjn leven en het leven van dat kind, staan zullen tusschen een schurk en den rjjkdom welken deze zich heeft beloofd. Als ik en mjjn kind beiden sterven, zal Reginald Eversleigh eigenaar worden van al de bezit tingen, waarvan hij vroeger als de erkende eigenaar werd beschouwd. Sterf ik kinder loos, ^n zal hjj de eenige erfgenaam zjjn. En als zjjn beide neven, Lionel en Douglas Dale, gtervin, erft hjj 10.000 pond jaarlijks.” „Maar dat is toch maar een kleine kans voor hem, mylady. Ik zou heelemaal niet we ten, waarom sir Reginald de heeren Dale moet overleven.” „Dat wil zeggen, voor zoover het niet van hem afhangt,” antwoordde Honoria naden kend. „Sommige menschen zjjn tot alles in jtaat. Maar kom, het is beter, dat we er niet verder over praten. Ik heb mjjn geheim aan je toevertrouwd, Jane, omdat ik geloof, dat ik mjj op u werkeljjk kan verlaten. Nu weet je, waarom ik besloten ben, om o» Raynham te bljjven; en ik veronderstel, dat ge mjjn besluit verstandig vindt, nietwaar?” l~—-^-eket-. natuurliar doe ik dat. mevrouw.” krassende violen, gillende vrouwen- en brul lende of schorre mannenstemmen, dans- en vechtpartijen van de zeemansbuurt Ratcliff I zalige huweijjken zjjn en dat van jaar tot jaar het aantal toeneemt van gehuwden, die met verzaking van hun heilige ver plichtingen elkander verlaten, bewerend niet meer samen te kunnen leVen”. Juist doordat mgr. Callier zoo nuchter van op- vatting was, zag hjj in, dat de uiterljjke bloei van zjjn bisdom het groote gevaar van verslapping van het geloofsleven, tengevolge van genotzucht en verleiding, die vooral in de groote steden bestaan, nog niet wegnam. Vandaar dat hjj het zich een heiligen plicht rekende, geheel en al zielzorger te zjjn en onophoudelijk te ijveren voor behoud en verdieping van het geloof. Zielzorger ei» nog eens zielzorger niet anders dan zielzorger, dat was overleden bisschop. wanneer het de belan- zijn geloof en. zijn kerk hij steeds zonder aarzeling gegaan. Hij heeft zich van versterking ---M-j tot De plechtige uitvaart en begrafenis. De plechtige metten in de St. Bavo zullen Woensdagavond te half aejit plaats hebben. Donderdagmorgen te 10 uur vangen de Lauden aan, daarna volgt de pontificale Re- quiem-mis, welke zal worden opgedragen door Z. D. H. Mgr. H. van de Wetering, Aartsbisschop van Utrecht. De overige Bis- ichoppen, alsmede Z.Exc. Mgr. Schioppa, de internuntius, zuljen mede bjj deze uitvaart •n de Kathedrale Kerk aanwezig zjjn. Na de Requiem-mis zullen er vjjf pontificale absolu- ties plaats vinden, waarvan de laatste door den Aartsbisschop. Behalve alzoo het geheele episcopaat zullen natuurljjk ook al de Hoogeerw. Heeren van het Haarlemsch Ka pittel bjj deze uitvaart assisteeren. De Schola Cantorum van het groot-semi- narie te Warmond zal de Gregoriaansche zangen uitvoeren. Naar de „Msb.” verneemt, zal de Ijjkrede worden uitgesproken door Mgr. H. J. M. Tas- kin, president \*an het Groot-Seminarie en Proost van het Kapittel. Na afloop van de uitvaart zal de over brenging plaats hebben naar den bisschop- peljjken grafkelder te O ver veen. De Ijjkstoet zal hierbjj de volgende route volgen: Emmastraat, Julianastraat, Plein, Groote Houtstraat, Groote Markt, Jansstraat, Nieuwe Gracht (langs het Bisschoppelijk Pa leis), Kruisweg, Parklaan, Kinderhuissingel, Zeilweg naar de kerk in Óverveen. Het gevolg zal bestaan uit twintig rjjtui- gen. Vandaag en morgen worden rouwbezoeken *an het Bisschoppeljjk Paleis afgcwacht. Ook de Internuntius Mgr. L. Schioppa, zal waarschjjnljjk dezer dagen in de chapelle trdente een H. Mis komen opdragen. De Pers over Mgr. Callier. Do Katholieke pers brengt een eerbiedige hulde aan de nagedachtenis van den over leden bisschop van Haarlem, Mgr. Cal lier en roemt zjjn groote verdiensten op elk gebied vau het godsdienstig en maatschaji- peljjk leven in het bisdom Haarlem. In de „Nieuwe Haarlemsche Courant” wijdt Mgr. M. P. J. Möllmann, vicaris-generaal van het bisdom, het volgende In memoriam aan Mgr. Callier: Onze hoogvereerde Bisschop heeft zijn Hoe Kun werkte. De Neue Freie Presse geeft een hoofdar tikel tot titel: Een samzwering van Bela Kun, en zegt, dat, al was Kun’s doel waar schijnlijk een aanslag op Hongarjje, zjjn grootheidswaanzin ver genoeg strekt om te vens een herhaling van den 15en Juli in het schild gevoerd te hebben. In ieder geval zat de derde internationale achter de zaak. Met Kun zjjn de communist Liptay zijn zwager, die te Weenen woont, en zjjn Hon gaarsche secretaresse in hechtenis genomen. De politie heeft bovendien nog verscheidene communistische voormannen laten oppak ken, d.w. de gewezen Hongaarsche volks commissaris Szekely en de Hongaarsche communist Meyerhofer, de eigenaar van de drogisterij, waarin Kun zjjn hoofdkwartier had opgeslagen. Meyerhofer had deze zaak een paar maanden geleden gekocht. Kun voerde er een iutgebreide en drukke corres pondentie, er werden stapels telegrammen ontvangen en verzonden, postpakketten, te lefoongesprekken gevoerd, enz., zulks alles onder den naam Meyerhofer. De stukken, die hier door de politie in beslag genomen zijn, vormen het archief van de Hongaarsche com munistische partjj. Uit het onderzoek is al wel gebleken, dat de communisten voorne mens waren binnenkort een krachtigen aan- val op Hongarije te ondernemen. Een huis zoeking op het Oostenrijksche partijsecreta- riaat leverde geen resultaat op. De Weensche politie heeft ontdekt, dat Kun onlangs een memorie bij de regeering 4 te Moskou heeft ingediend, waarin hij zei, dat de onmisbare omwenteling, van Midden- Europa slechts van Weenen of Boedapest uit kan geschieden. Misschien was zijn actie t< Weenen alleen bedoeld om zijn eigen positie te Moskou te versterken. DE FRANSCHE VERKIEZINGEN. De Fransche minister van oorlog, Pain» levé werd in ziju district Gex Nantua ge kozen; hij verkreeg een meerderheid van 242 stemmen. De leider van de radicaal- socialistische partij en fractieleider Daladier ifffst eveneens een meerdeheid te verkrjjgen. Te Parijs werden tot dusver gekozen- 6 communisten, 4 sociaal-democraten, 2 re- publikeinsch-socialisten, 1 radicaal-socialist, 8 links-republikeinen, 1 van de republi- keinsch-democratische Unie, 9 candidaten van de Nationale Unie. 2 onafhankelijke republikeinen en 1 onafhankelijk radicaal. 1 ■!!-" Highway. Hij begaf zich recht door naar „Do Jolige Pekbroek”, waar hij alles onveran derd vond. Daar waren nog de walmende vetkaarsen, die stonden in een soort geimprovi^eerden luchtër, welke aan den gelen zolder hing, en die onophoudelijk hun gloeiend vet de den druppelen op de hoftfden der dansende gasten. Do muziek dezelfde Schotsche piauo-speler en de lersche violist, die sa men de meest onharmonische klanken voort brachten, welke iemand met een fijn gehoor, tot wanhoop kunnen brengen. Dezelfde troep ruige, ruwe kerels, dezelfde ongegeneerd» schel krjjschende vrouwspersonen, dezelfde vuile bier-, jenever- en tabaksstank, de zelfde Babekscho verwarring van bijna alle talen der aarde. Voordat bjj het danshuis binnentrad, had Zwarte Milsom zjjn breedgeranden hoed dief over het voorhoofd getrokken. lentijn Jerman s geheimzinnigen dood was hij bij een inbraak op heeterdaad betrapt en aan do justitie overgeleverd, die hem korten tjjd daarna veroordeelde tot deportatie ge durende 5 jaar. Thomas Milsom wae er ech ter, door zich uitnemend te gedragen, in g<» slaagd binnen den tijd van drie jaar in vrij heid te worden gesteld, waarop hij zoo spoe dig mogelijk naar Engeland was terugge keerd. Hjj landde in Schotland, reisde, alle dor pen afbedelende, nu eens te voet, dan weer per boerenkar, van Granton naar Yorkshire, ontmoette daar een ouden kennis en even grooten schurk als hjj zelf, en werd zoo door het toeval ook naar Raynham gebracht. Zonder een cent op zak, met wat vuile lompen aan het lichaam, zonder kousen of schoenen aan de voeten, waren de beide landloopers daar aangekomen, en stonden zjj naast elkaar bjj het groote parkhek van Raynham om den prachtigen lijkstoet voor bij te zien trekken. En toen had Thomas Milsom haar terug gezien, die hjj voor zjjn dochter deed door gaan, het meisje, dat eenige jaren in zijn le vensonderhoud had voorzien door in de zee manskroegen te zingen, en dat daarna met haar ouden grootvader hem was ontvlucht Na zjjn veigeefsche pogingen om van Ho noria een groote som los te krjjgen, hervat te Thomaa Milsom zün reis naar I-onden. De „Nieuwe Rotterdamsche Courant” schrjjft: Toen mgr. Callier in 1903 tot bisschop i van Haarlem werd gewijd, schreef hij in het bisschoppelijk wapen het devies „in fide nihil”, en gen van betrof, is te werk gegaan. Hij heeft meet af toegelegd op de van de inwendige organisatie van zijn diocees en heeft zich hoofdzakelijk dien belangrijken arbeid beperkt. Hij hield niet van transigeeren met het beginsel, waarop, zijns inziens de Roomsch Katholieke praktijk behoorde te zjjn ge grondvest. Verwatering en duldde hij niet. Van 1—5 regels fl-25; elke regel meer f 0.25. Reclame pee regel f 0.75 voor dé eerste paginavoor de overige pagina’s f 0 Ao f Rubriek „Vraag en aanbod” bij vooruitbetaling per plaatsing f 0.60 per advertentie van 5 regelsiedere regel meer f 0.12. des geloofs, alle aarzeling in het instem men met den Goddelijken Wil, alle aar zeling in den apostolischen ijver, die priester en leek doorgloeien moet. Daar wacht Hij ons op, om na alle aarzelingen van wereld en tjjd en zwakheid van het vleesch te .hebben overwonnen, te mogen leven te midden der Goddelijke Zekerhe den in alle eeuwen der eeuwen. En wanneer ook op deze groote ziel nog een stofje mocht zjjn bljjven kleven van ons aller strijd nu kunnen ook wjj geven, waar Hjj zooveel gaf. Het uur van den Vader is ten einde; het uur van de Kinderen is gekomen. Aarzelloos is ons geloof, ook waar wjj de macht belij den van ons gebed, om de van sterren omkranste Hemelpoorten open te stooten voor Hem, Die ons zoo geduldig aan de Vaderlijke Hand heeft geleid, waar wij strompelend en struikelend moeizaam voortgingen op den lichtenden Melkweg der Genade.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1928 | | pagina 1