„ONS BLAD”
ERS
1
NIET-PRUI
EITUUk/.VhIJ
BureauHOF 6, ALKMAAR,- Telefooh
No. 119.
FEUILLETON.
Gestrafte misdaad.
Dinsdag 22 Mei 1928. giro alkmaar 104863 22e Jaargang
Verspreide Berichten.
BUITENLAND.
De Nero van Mexico.
Advertentieprijs
tegen ongevallen tot een bedrag van f 3000f750.—, f250.—, f 125.—f 50.—f 40.—
Aan alle abonné's wordt op aanvrage gratis een polls verstrekt, welke hen verzekeA
f
GIRO ALKMAAR 104863
t 2.—
«t
de
v
fl
H
k;
f 4
De Berlijnsche bladen
HOOFDSTUK XVIII.
Voqr anker.
een
te zullen
voornaamste
mededeelen.
van de gemeente Weenen en de
locratische consumentenvereeni-
op
nam
stemmen,
2.534,540
eerden,
maar
NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD
Persstemmen.
couêtateeren op
guez Samperio, Roberto Pesqueira en ande
ren een grapt®-peWoleum-maatschappjj.
De jaren Van het presidentschap van
Obregon liepen ten einde. Niemand anders
scheen de heerschende party zoo waardig als
opvolger dan de gouverneur van de provin
cie Sonora.
Hij werd dan ook den 6en Juni 1924 ge
kozen.
DE MIJNRAMP TE BROWNSVILLE.
46 dooden; weinig hoop vOor
de andere 152 slachtoffers.
Volgens de laatste berichten bedraagt het
aantal slachtoffers, die bij de ontploffing in
de Mathes-mijn te Brownsville omgekomen
zijn, 46. Er wordt echter aan toegevoegd, dat
er weinig hoop bestaat om de andere 152
mijnwerkers, die opgesloten zijn, nog levend
terug te vinden.
I
Vele dooden en honderoen levend
verbrand.
Uit Bronsville meldt Reuter, dat daar in
de Mathermijn een ontploffing heeft plaats
gehad.
Bij de ontploffing werden, naar men ons
nader meldt, 212 arbeiders bedolven. Na de
ontploffing ontstond er brand, die de red-,
dingsmaatregelen zeer bemoeilijkte. Het aan.
tal lijken, dat men heeft kunnen bergen, be
draagt reeds 58. Met 15 der arbeiders kon
verbinding verkregen worden en deze arbei
ders konden het nog verscheidene uren uit
houden. Men hoopt nog 130 opgesloten ar.
beiders te kunnen redden. ,_r
ONTPLOFFING TE HAMBURG.
Elf dooden.
Gisternacht is te Hamburg, in de chemi
sche fabriek Stulzenberg, vermoedeljjk door
te hooge spanning, een ketel ontploft, waar
door giftige gassen ontsnapten en een aantal
arbeiders bewusteloos ineenzakten. Er ont
stond een paniek onder de vluchtenden. Vjjf
dooden zijn reeds uit de lokalen gehaald. Het
aantal getroffenen staat nog niet vast. Naar
het ziekenhuis St. Georg waren gisternacht
ben medegedeeld, dat hij er niet aan denkt
zich met politieke intriges bezig te houden ea
geenszins de bedoeling heeft de wetten der
gastvrijheid te overtreden. Zijn eenige
wensch is, ook door de pers, met rust te
worden gelaten.
BELA KUN.
Scherp bewaakt.
De bewaking van Bela Kun, die zich in
het Huis van Bewaring bevindt, is in de laat-
ste dagen zeer verscherpt, om te verhinderen,
dat hy door aanhangers of tegenstanders
ontvoerd wordt. Een gewapende gerechts
dienaar houdt dag en nacht de wacht voor
zyn celdeur. BHa Kun mag slechts een uur
per dag op de binnenplaats van de gevan
genis wandelen, maar zonder de aanwezig
heid van de andere gedetineerden. By deze
wandeling wordt hy door acht gerechtsdie
naars bewaakt. De sleutel van zijn celdeur
bevindt zich steeds in handen van den ge
vangenisdirecteur.
die welen het nog niet,
maar over den smaak van
twist men,niet'
Ze om van Ie smullen.
Het leven vlood kalm voorbij op „Rivier
zicht” zonder dat er iets van belang gebeur
de, na dat angstwekkende middernachtelyk
bezoek van Screwton’s geest, totdat op een
mooien zomeravond kapitein Duncombe op
getogen thuis kwam in gezelschap van een
ouden makker,* over wien inej. Duncombe
haar vader dikwyls had hooren spreken,
maar dien zij tot nog toe nooit had gezien.
Deze vriend was niemand anders dan Ge
orge Jerman, kapitein van de „Albatros” en
eigenaar van twee andere schepen.
Te Londen had de kapitein van de „Alba
tros” flruk werk gevonden. Hjj was juist van
een tocht naar Afrika teruggekeerd en hoe
wel hjj de omstandigheden niet had vergeten,
die veroorzaakt hadden dat zijn laatste voor
genomen bezoek aan Engeland mislukt was,
was hjj toch bijzonder opgeruimd.
De eerste dagen hadden George Jerman
en Joyce Harker, die hem flink behulpzaam
een ouden scheepskameraad aantrof
drong er op aan, dat George Jerman
naar „Rivierzicht” zou gaan om een
voudig maal te gebruiken.
Dat eenvoudige maal bleek echter
uitstekend diner te zijn, want juffrouw Mug-
by was er erg trotsch op, om voor een uit
stekende huishoudster door te gaan.
Suze Duncombe zat naast haar vader aan ta
fel, en na het diner, toen de lamp was aan
gestoken en de gordijnen gesloten, bereidde
de kapitein van de „Vixen” zelf een grooto
bowl punch.
Dat huiselijk middagmaal en de in prettige
conversatie dporgebrachte avond maakte
een des te dieperen indruk op George Jer
man, daar hj lang een tehuis en de huise
lijke genoegens'had ontbeerd. Maar ook Jo
seph Duncombe schiep veel vermaak in het
gezelschap van zijn ouden vriend.
„Je weet niet,” zeide hy, „hoa aangenaam
’t my is, weer eens een zeemair over den
vloer te hebben. Suze en ik leven hier wel
gezellig, maar zoo altijd onder landrotten te
In de Mei-aflevering van
„Katholische Missionen”, publiceert
P. Hubert Becher S.J., op grond van
twee in de Ver. Staten verschenen
en in het Spaansch geschreven bro
chures uit de jaren 1924 en 1928
een interessante levensbeschrijving
van den Nero van Mexico, wiens
daden wjj hieronder
weest als niet Breitner met de gelden der
Weensche belastingbetalers voor het verlies
van de onderneming borg had gestaan.
Onbekwaamheid en corruptie hebben, even
als in aKg dergelyke gevallen, de onderne
ming in deze miserabele omstandigheden
gebracht.
Tot voor korten tijd hadden de Sociaal-
Democratische Gemeenteraadsleden Grolich
en Lfttsch het heft in handen, die van de za
ken nauwelijks verstand hadden. Onder hun
leidins hadden de inkoopers natuurlijk een
mooi bestaan.
Dat de eene naar Sicilië reisde om Zuid
vruchten in te koopen en daar wekenlang op
kosten van de onderneming leefde, kan even-
zoo wonder heeten, als de pech van een an
der, die bij gelegenheid van een Appel-
inkoop in Polen den opdrachtergever voor
ongeveer 50.000 shilling lichter maakte.
Daarbij kwam nog het uitstapje van een ma
kelaar voor den kleinhandel, dat eveneens
een verlies te boeken gaf.
Ofschoon men door vakmenschen gewaar
schuwd werd, richtte men op verschillende
markten stands op, waarvan de handel be
stond in den verkoop van rotte appelen.
Toen tenslotte een zoogenaamde zaak
waarnemer van de roode consumenten ver-
eeniging er bij gehaald werd, waren de laat
ste geldmiddelen der onderneming spgedlg
uitgeput.
Op dit critieke moment werd de hoofd
secretaris van den Bond van Veehouders, Dr.
Krisch, als deskundige aangezocht. De man
was stellig overtuigd de zaak weer in het
rechte spoor te brengen, doch hij stierf na
korten werktyd.
.Nu werd Willner, hoofddirecteur van de
Land- en Boschbouwmaatechappy, aange
zocht. Deze begon met een radicaal ontslag
van personeel. Van de 44 beambten werden
er 22 ontslagen, waaronder ook een direc
teur, die 20.000 shilling schadevergoeding
eischte en zoodoende thans een proces voert
tegen de onderneming.
Breitner beeft eveneens zyn vriéndelijke
hulpverleening toegezegd. Behalve de reeds
verkregen bevoordeeling, ontving de N. V.
een nieuw voorschot uit Centrale Spaarkas,
ter grootte van 150.088 shilling, als bedrijfs
kapitaal.
Ook het verloren gegane sticbtingskapitaal
zou noc eenmaal terugbetaald worden. Bo
vendien werden de openbare keukens, de
stichtingen i
Sociaal-Dem<
ging verplicht hun benoodigdheden by de
wankele onderneming te betrekken. Om de
boeken een ander financieel beeld te geven,
werden de verlieoen in hun geheel naar de
balansen van 1926 en 1927 verschoven.
Ondanks deze maatregelen verkeert de
onderneming in een toestand, dat zij juist
nog bestaan kan, als zij geen aflossingen en
geen rente voor de waarborgleeningen te be
talen heeft.
Door deze verhoudingen komt de hulp van
de gemeente Weenen overeen met een licht
vaardig omspringen met de gelden van de
gemeenschap.
DE DUITSCHE VERKIEZINGEN.
Het altreden der regeering Marx
niet onmiddeliijk te wachten.
in verscheidene bladen is reeds het ver
moeden uitgesproken, dat de regeering waar
schijnlijk heden zou aftreden. De regeering
zal echter in elk geval den officieelen uit
slag der verkiezingen afwachten, en waar-
echynlyk ook daarna geen crisis verwekken
voor de eerste bijeenkomst van den nieuwen
Rijksdag voor de deur staat. Waarschijnlijk
komt de Rijksdag tusschen 10 en 14 Juni bij
een. Als de regeering reeds nu zou aftreden
zou zij nog met de waarneming der regee-
ringtaak belast moeten worden, hetgeen ze
kere bezwaren medebrengt.
Van 1—5 regels f 1.25; elke regel meer f 0.25. Reclame pee
regel f 0.75 voor de eerste paginavoor de overige pagina's f 0.50
Rubriek „Vraag en aanbod” bij vooruitbetaling per plaatsing
f 0.60 per advertentie van 5 regels iedere regel meer f 0.12.
grond van de voorlöopige uitslagen, dat de
socialisten groote winst, de Duitsch-nationa-
len groote verliezen te boeken hebben. Hier
uit volgt, dat de vorming van een meerder
heid zonder democraten en socialisten ver
moedelijk onmogelyk zal zijn.
De D. A. Ztg. erkent dat de socialisten
sterk zyn vooruitgegaan, maar zegt dat er
een wanklank in hun triomf is. omdat het
hun niet is gelukt den communisten een ne
derlaag te bezorgen.
Het blad wijst verder op het schrikbarende
aantal stemmen dat burgerlijke kiezers, on
danks alle waarschuwingen, op candidaten
van dwergpartijen hebben uitgebracht.
Het Berl. TagebL. trekt deze slotsom: Geen
rechtsch blok meer in het rijk, steviging van
de huidige regeeringscoalitie in Pruisen, zijn
de belangrijkste uitkomsten van deze ver
kiezing.
De Frankf. Ztg. schryft: De grootste party
der huidige regeeringecoalitie (de Duitsch-
nationale'l heeft van de kiezers den bons ge
kregen, zoodat ee.n reactionaire meerderheid
in den nieuwen Rijksdag niet te vinden zal
zijn.
De-nationaal scialfeten /Hitlerianen) heb
ben vooral veel succes gehad in het bezette
gebied, ’t geen na de teleurstelling der bevol
king over het uitblyven der ontruiming,
waarop zjj na Locarno had vertrouwd niet
te verwonderen is.
De einduitslag voor den Pruisischen
Landdag.
Tegelijk met Vl e verkiezingen voor den
Rijksdag werden Zondag de verkiezingen
voor den Pruisischen landdag gehouden. De
uitslag daarvan luidt als volgt:
Sociaal-Democraten, 4.257.198
106 zetels; Duitsch-Nartionalen,
stemmen, 63 zetels; Centrum 2.621.938 stem
men. 65 zetels; Duitsche Volkspartij
1.388.956 stemmen, 34 zetels; Communisten,
1.544.608 stemmen, 38 zetels.
De overige 45 zetels werden verdeeld tus-
sebeu de kleinere partijen.
DE OORLOG IN CHINA.
De beslissende slag.
Uit Moekden wordt gemeld, dat vele fami
lies van officieren van het leger van Tsjang
Tso Lin daar terugkeeren, hetgeen er op
wyst, dat de troepen van Tsjaog in den strijd
die thans ten Zuiden van Peking en Tientsin
wordt gestreden, zullen worden verslagen.
Verwacht wordt, dat de beslissende slag aan
het einde van deze week zal vallen.
De Japansche troepen worden geconcen
treerd tusschen Moekden en de haven van
Sjanghaikwan op 150 mijl afstand van Tient
sin.
WEENSCHE STEUNACTIE AAN EEN
STEDELIJKE ONDERNEMING.
Een N.V. In tinancieele moeilijk
heden. Steunactie met belasting
gelden.
Er gaat bijna geen week voorbjj, waarin
geen schandaal in het Weensche Gemeente
bestuur bekend wordt.
Thans- betreft het de N.V. van Groenten
en Fruithandelaren.
Deze onderneming, waarin de gemeente
Weenen voor 90 p€t. aandeelen heeft, is in
groote moeilijkheden. Het aandeelenkapitaal,
ter grootte van honderdduizend shilling is
opgeteerd. Ook het uit de Centrale Spaarkas
genomen crediet van 250.000 shilling, waar
voor de gemeente Weenen borg stond, is ver
dwenen.
De onderneming komt thans eigenlijk
slechts voor in het handelsregister, want zij
heeft nauwelijks een noemenswaardig kapi
taal tot dekking der schulden.
Een bankroet zou onvermjjdelyk zyn ge-
schrijving te geven van al de vreemde too-
neelen en romantische avonturen, die hjj ge
zien en beleefd had.
Het duurde dan ook wel drie maanden
eer de „Albatros” zeeklaar was en de kapi
tein van het schip scheen niet bijzonder ge
haast' om de teis te aanvaarden. Toen de
„Albatros” eindelijk afvoer, was het voor
een kruistocht die minder dan zes maanden
duurde, en toen George Jerman opnieuw
den Engelschen grond drukte, was het om
met mej. Suze Duncombe bruiloft tb houden.
Toen de „Albatros” de rivier opkwam zag
mej. Duncombe een witte vlag aan den groe
ten mast wapperen, waarop in roode letters
de naam „Suze” prijkte. Zjj wist dus reeds,
vóór haar minnaar aan land stapte, dat hij
het was.
De bruiloft had plaats een maand na Ge
orge’s terugkeer en nadat deze beloofd had
met zyn vrouw op „Rivierzicht” te eelïen
blijven wonen.
De kapitein van de „Albatros” nam zijn
jonge vrouw op een kort huwelijksreisje
mee naar Devonshire, alwaar Suze kennis
maakte met de tante van haar man. Deze
was zeer ingenomen met het lieve jonge
vrouwtje en in de weinige dagen dat zij te
zamen waren, kreeg de oude tante haar als
een dochter lief.
Toen George en zijn vrouw terugkei
ontving Juncombe hen teer hartslijk.
Abonnementsprijs
Per kwartaal voor Alkmaar.
Voor buiten Alkmaar 2.85
Met Geïllustreerd Zondagsblad f 0.60 hooger
Op zijn knieën bad hy om zyn leven. Hij
beloofde zich aan te sluiten bij de rebellen.
De voorspraak van Dr. Manuel Huerta be
werkte zyn vrijlating.
De gevechten brachten den gewetenlooze
steeds hooger. Onder Carranza werd Obregon
generaal van het Noor-oosteljjk deel van de
republiek Mexico en hij benoemde zyn vriend
Calles tot gouverneur van de provincie
Sonora.
Een verschrikkelijke tijd brak aan voor
het land. De goederen der partjj-tegenstan-
ders werden afgenomen,bijna dag na dag
doodvonnissen voltrokken. Zelfs over de
grens breidde hij zyn roof- en moordzucht
uit. Den 14den December 1918 drongen zyn
zendelingen door in Douglas, de Amerikaan-
sche buurtschap van Agua Prieta, namen een
aantal Mexicanen, die daarheen gevlucht
varen en tegen Catranza werkten, en den
zieken Manuel Huerta gevangen en sleepten
hen naar Agua Prieta. Den volgenden nacht
werden zjj op bevel van den gouverneur
opgehangen en de moordenaar bemerkte met
genoegdoening onder de slachtoffers van zyn
haat, zijn levensredder Jluerta, die hem in
een zwak uur gezien had.
In het geheugen der bewoners van de
plaats leeft nog de kermisviering aan een
drinkgelas, dat zes uur duurde en dat de
moordenaars vereenigde, om de overw inning
te vieren. r
Honderden uit de Ver. Staten ontsnapte
misdadigers vonden bij Calles bescherming
en gelegenheid, om hun vechtlust bezigheid
te geven. Daar in de provincie Yucatan de
reovlutie geen voortgang meer maakte,
wekte hij den 12en Maart 1920 schriftelijk
den vriend van Obregon, Felipe Carillo
Puerto, later gouverneur van deze streek,
tot den strijd op
Spoedig daarop brak in Yucatan de op
stand uit onder den roep: Leve de Sovjet
republiek! In vjjf dagen werden honderden
burgers gedood, 400 huizen verbrand en ook
de bezittingen van buitenlandsche kooplie
den geplunderd. Calles had er de wapens
voor geleverd.
De vriend van de onterfde klassen be
kwam als president van Sonora de volgende
bezittingen: een leerlooertj ter waarde van
een half millioen dollar, hjj werd hoofd-aan-
deelhouder van de hypotheekbank van So
nora. eigenaar van groote landgoederen in
Agua Prieta en in de provincie Nuevo Leon,
bezittingen van de ryke bergwerken in Pi-
lares de Nacozari e.a. en stichtte tezamen
was in het herstellen van zijn vaartuig, el
kaar veel te vertellen. George was ongeveer
een week te Londen geweest voor hij Joe
Duncombe ontmoette. Deze beide mannen
waren dikke maatjes sedert George op de
„Vixen” had gediend.
Zjj ontmoetten elkaar toevallig op straat,
Joseph Duncombe was in de wolken dat hij
en
mee
een-
De houding der Japanners.
Volgene een mededeeling van het Japan
sche ministerie van buitenlandsche zaken
betreffende de politiek van Japan in China,
zullen Japansche troepen de beveiliging van
het district Tientsin op zich nemen ter ver
zekering van de verbinding tusschen Peking
en Tientsin. De troepen van Tsjan^tsolin zul
len slechts naar Moekden worden doorgela
ten, wanneer zij in volkomen ordelijken toe
stand verkeeren. Andere zullen zij ontwa
pend worden.
De Japansche militaire attache te Peking,
beeft, volgens een telegram van daar, van dit
besluit van de Japansche regeering kennis
gegeven in het hoofdkwartier van Tsjangtso-
lin. -
PRINS KAREL VAN ROEMENIë
IN BELGIë.
Geen politieke bedoelingen.
Naar men uit Brussel meldt, heeft prins
Karei van Roemenië, die thans in het Cha
teau d’Ardenue verblijft, aan sommige Bel
gische bladen laten weten, dat hij zeer ge
troffen ie door de harteljjke gastvrijheid,
welke hem in België te beurt mocht vallen.
De prins bljjkt ook aan de regeering te heb-
Men heeft, wel met overdrijving, getwij
feld aan de Mexicaansche afkomst van den
„Zwarten Tsaar van Mexico” en gesproken
van zyn Turksche of Arabische afkomst.
Zeker is slechts, dat zyn verkiezing tot
Staatspresident door geen oorkonde bew ezen
kon worden, dat hij afstamt van tot in den
tweeden graad zuivere Mexicanen, zooals do
grondwet eischt. Calles duikt in de geschie
denis op als onderwijzer aan een wereldlijke
volksschool in Guyamas, in de provincie
lonora. De stad ligt aan den golf van Cali-
fornië en telt ongeveer 30.000 inwoners., Zyn
schooldienst leer zeer onder zijn drankzucht.
Het was in de stad bekend, hoezeer hij, als
hij in een halve roes verkeerde, zjjn leer
lingen pijnigde. Een tyd lang beheerde hy
ook de kas van de onderwyzers-vereeniging.
Hy misbruikte de gelden voor zijn buiten
sporigheden, en de klachten de,r ouders en
de openbare ergernis leidden tot zijn ontslag.
Calles gaf zich nu volkomen over aan
teugeloosheid, tot zyn oom Alexander, klaar
blijkelijk een gegoed en invloedrijk burger
voor hem een plaats als, stedelyk belasting
ambtenaar wist te verwerven. Het waren de
tyden der dictatuur van Porfirio Diaz.
De nieuwe ambtenaar ondernam ijverig
politieke propagandareizen in het heele bed-
dingsgebied van de Yaqui, by welke reizen
steeds eenige vaten vuurwater voor do
noodige politieke stemming zorgden.
By het volgende onderzoek van de stede-
lyke schatkist door den provincialen amb
tenaar voor de finantiën, Francisco Rodri
quez, ontbraken er eenige duizend mark.
Reeds moest de dief in de gevangenis. Daar
echter de oom de ontbrekende som aan
vulde, liet men het by zjjn afzetting; zyn
broer, later Mexicaansch consul te New-
York, nam hem als vennoot in zijn hotel
„Mexico” en liet weldra bet geheele beheer
aan hem over. Het wilde leven bnBcht met Generaal Caldéron, ingennieur Rodri-
Calles ook hier spoedig in geldeljjke
moeilijkheden. Een gelukkige brand echter
bevrijdde hem hiervan. Met 24.000 mark
(uitkeering van de verzekering) trok hij naar
Fronteras in het binnenland van de provincie
Sonora. Zijn familieleden schonken hem een
landgoed, dat hy echter dadeljjk verpachtte,
om zich geheel vrjj aan zyn zwelgerleven
over te geven. Dau was hy een tyd lang be
heerder van een molen „Excelsior” welke
toebehoorde aau een Amerikaanscbe firma,
(Smithers and Norderhols, New-York). Het
bloeiende bedryf, de eenige nïolen van de
streek, was in korten tijd, naar dpn kelder
geholpen en de eigenaars joegen den on
trouwen pachter weg.
Toen in het jaar 1911 Francisco Madero in
de revolutie-gevechten om het president
schap Porfirio Diaz overwon, werd Calles
commissaris in het gebied van Sonora aan
de grens der Vereenigde Staten. Hier deed
hy zich spoedig als zakenman kennen,
stichtte een bazar met het recht van alleen
verkoop, een café en een door de wet ver
boden speelhol.
Met een bende-leidor, Thomas Rosas, be
dreef hij in groote stilte veediefstal op het
gebied der Vereenigde Staten. Later ont
deed hij zich van zjjn makker en beheerde
het winstgevende zaakje verder alleen. In
de nog steeds voordurende gevechten om de
heerschappij werd Calles begin April 1912
door Francisco Escandon gevangen geno
men en zou meteen doodgeschoten worden.
deelde een paar dagen later Jerman mede,
dat hjj het plan had opgevat weer naar zet>
te gaan.
„Zoon laudrotteuleven bevalt my niet op
den duur. Ik dacht dat ik genoeg had aan
het gezicht op de rivier en de schepen, maar,
het gaat niet. Zoolang Suze niemand in de
wereld had om voor haar te zorgen, kon het
niet anders dan dat ik hier bleef. Maar nu,
zjj een echtgenoot heeft, is er geen reden
voor my om langer hier te bljjven kniezen.
„Zjjt ge werkeljjk van plan om ons te ver
laten,” riep George Jerman. ,Jk ben bang
dat uw vertrek Suze’s hart zal breken.”
„Neen, dat heeft geen nood, George”, ant
woordde kapitein Duncombe. „Suze zal wel
wat verdriet hebben als haar vader weggaat,
maar haar man zal har wel troosten. Boven
dien ga ik niet voor goed weg, ik wil alleen
maar een reisje n.aken naar Indië, wat geld
verdienen voor mjjn eventuëele kleinkin
deren en dan terugkomen au uit te rusten.”
Het was duideljjk dat de oude zeeman
meende wat hy zeide en George Jerman
deed dan ook geen poging om hem van zjjn
besluit terug t® brengen. Suze verzette zich’
wel tegen haar vaders vertrek maar zj|
verzette zich tevergeefs. In het begin van
Juni verliet kapitein Duncombe Engelan^
aan boord van een net scheepje, dat hij „<fii
Jonge Vrouw” gedoopt had, ter eere v^j|
zjjn dochter.
zitten, is toch wel wat vervelend voor eeu
oud-zeemau. Suze, pas op dat je niet met
een landrot gaal trouwen!” riep hij, zich tot
zijn dochter wendend.
Natuurlijk dat Suze Duncombe een kleur
kreeg, toen zij zoo aangesproken werd. Geor
ge Jerman zag dien blos en dacht dat mej.
Duncombo het mooiste meisje was, dat hij
ooit gezien had.
George bleef tot laat in den avond
„Rivierzicht”, en toen hij afscheid
vroeg Duncombe;
„Hoe lang blijf je te Londen, George?”
„Minstens een maand misschien wel
twee.”
„Dan moet je maar dikwyls hier komen.
Je kunt iederen Zondag hier komen eten,
en je kunt Harker wel eens meebrengen. We
zullen een glas punch drinken en Suze zal
onderwjjl een liedje zingen.”
Het spreekt van zelf, dat George dit vrién
delijk aanbod niet afsloeg. Hjj kwam her-
baaldelyk een paar uurtjes op „Rivierzicht
doorbrengen, waar hjj steeds harteiqk ver
welkomd werd.
Harker vergezelde hem nu en dan, en bjj
die gelegenheid scheen Suze bijzonder blijde:
Harker sloeg niet veel acht op haar en hield
zich meer met Joe Duncombe bezig. Dan
wandelden George Jerman en Suze Dun
combe tezamen in den tuin en onderhield de
zeeman zjjne schoone gezellin door een be-
95.
