„ONS BLAD BureauHOF 6, ALKMAAR - Telefoon Jr VIERDE NEDERLANDSCHE KATHOLIEKENDAG. FEUILLETON. Gestrafte misdaad. Abonnementspr(j8 i Per kwartaal voor Alkmaar Voor boften Alkmaar. Met Geïllustreerd Zondagsblad No. 126. GIRO alkmaar 104863 Donderdag 31 Mei 1928. giro alkmaar hm863 22e Jaargang Hoe vormt de Landarbeider zich een eigen bedrijf? Advertentieprljs Aan alle abonni'a wordt op aanvrage gratis een polio verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 3000.—f750.—f250.f125. f50.f4O. GIRO ALKMAAR 104863 GIRO ALKMAAR 104863 i DEROE DAG. eweest om t- verkiest, mevrouw; wy hebben (Wordt vervolgd). e t i f2.— f 2.85 f 0.60 hooger van dan ad thee- lady Eversleigh twee maxi op haar ‘teken en wat kon er nu an- zyn om too op den tyd te n l. k 8- !e le- rs- nk ra, et in m n- >p den belan- Na de thee stuurde zy Jane weg, die naar haar kamer ging, welke op een gang uit kwam, aan het eind waarvan de deur was der titkamer van Honoria. Jane was dus in staat ieder te tien, die van die zitkamer naar het andere gedeelte van het huis ging en omgekeerd. Daarom liet zq de deur op een kier staan. „Mylady verwacht van avond iemand,’’ dacht zq by sich zelve,terwql zq by de kleine tafel ging zitten, en een handwerkje begon. Zq had opgemerkt dat onder het drinken I horloge had geki ders voor reden letten, dan dat zy een bezoeker," of een bood schap of een brief verwachtte? Langen tyd wachtte Jane Payland, luis terde en keek, maar tonder succes. Niemand kwam de gang langs dan de meid, die het theegoed wegnam. Jane keek op haar horloge en bemerkt» dat het al over negenen was. „Van avond zal er wel geen bezoek meer komen,’’ dacht zq. sociaal terrein licht geworpen NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD „de „Zooals u slaapkamers genoeg.” De kasteleines van „de Kroon’’ leidde, haar bezoekster in de mooiste zitkamer die het huis had een ouderw^tsch vertrek een breeden haard, hoogej steenmantel en hecht d<» ring. Lady Eversleigh zette rich bq de tafel neer in gedachten verzonken nadat het vuur in den haard was aangejfegd en het theegoed was klaargezet, zooaB bruikelqk is. Jane f"» hoek van den schóor: nauwkeurig acht op ha Het weer was Windei gaf zich naar eefl van sche vensters en< kd lichten hier en daar spreidden. „Wat een het hier, m< Honoria j dy” toe vertrokki „Ja” strooi gevi Dr. Schaepman bouwen, is een daad van eer herstel. Door bet na zijn dood alom wéerklinkend „leve Schaepman” heen, zal echter ook na eeuwen het nageslacht nog steeds van verre blqven hooren het, toen hq nog leefde, door zoovelen aangeheven „kruisig hem”. De mentaliteit, waaruit wy dit alles moe ten verklaren is vooral by de katholieken een zeer groot gevaar. Wat op de levensopvatting en wereldbe schouwing van veel Katholieken een ver- derfelijken invloed heeft uitgeoefend, is de geest van het vroeger ook op politiek terrein zoo machtig Liberalisme. Ook van den kant der „clerikalen” die immers, ook als katholieke beginselen op wereldlik terrein behartigd moesten worden, achter „heeroom” gingen staan en dus in ze keren zin zelf halfbloed „liberalen” waren was in de moderne door grootindustrie en groothandel geschapen en beheerschte maat schappij, langen tyd geen sprake van een krachtdadig optreden tegen de volkomen on christelijke opperheerschappij van het in zooveel opzichten met recht vervloekte geld. Heel brutaal treedt deze mentaliteit nog alleen naar voren in zekere kringen van halfbloed katholieke werkgevers, die, al ge ven zjj een beschamend voorbeeld, op maat schappelijk terrein volslagen liberalen zijn» Zy zijn het in wie wy de meest gevaarlijke propagandisten voor het Socialisme in ka tholieke streken moeten zien Deze liberale mentaliteit heeft zich echter in heel de moderne samenleving zoo diep ingevreten, dat het soms den schijn krijgt als had zelfs hier en daar de clerus zich eenigszins blind gestaard op den, onder de nog katholiek gebleven menschen. niet te loochenen bloei op kerkelijk terrein. Wat baat ons de preekstoel nog, als de boek- en dagblad-pers, de radio en de bios copen in handen van onze tegenstanders zyn? By de'tereehtstelling van twee Bolsjewieken als Sacco en Vanzetti gaat heel de moderne wereld <^t> haar achterste pooten staan. Waar een katholiek volk wordt uitgemoord geeft heel de moderne wereldpers daarvan ternau wernood een kik. Het gaat hier enkel over de verschillende wyzen waarop de katholieken zelf bewust of onbewust mede oorzaak zyn geworden van de ontkerstening der moderne maat schappij. Het staat vast dat ook nu nog de geest van het socialisme de mentaliteit van ontel bare katholieke arbeiders infecteert, die zich daarvan in den beginne niet volledig zqn be wust en daarom nog tot de kerk beboeren. Er zqn tegenwoordig niet weinig ook ka tholieke kringen, waarin sich een mentaliteit verraadt, waarop de wereldbeschouwing van het historisch materialisme neer sterken in vloed heeft uitgeoefend. In andere katholieke kringen daarentegen openbaart zich tegenwoordig een den moder nen liberalen tijdgeest zeer vqandige, en toch in baar oorsprong daarmee min of meer verwante mentaliteit, waaraan men d>en naam van „supernaturalisme” of „devotisme” zou kunnen geven. De Katholieken, die onder den invloed van dit „super-naturalisme” staan, verkondigen niet luid genoeg, waarom zoowel de arbei ders als de patroons met. volle recht ook hier op aarde reeds gelukkig willen leven; en waarom het juist alleen de deugd en de een voud Zjjn. die ook hier op aarde reeds de menschen gelhkkig maken. Onder de onderwerpen, die de aandacht vragen van hen, wien de sociale en econo mische toestand der landarbeiders ter harte gaat, behoort zeker in de eerste plaats de uitvoering van de Landarbeiderswet van 20 April 1918, ingesteld tot het door landarbei- Jers verkrijgen van land met woning in eigendom of los land in pacht. Deze wet zal bq een goede uitvoering het ontstaan van een krachtige, aan den bodem gehechte, stabiele landarbeidersbevolking bevorderen, wier maatschappelijk peil op den duur bo ven bet tegenwoordige zal moeten uitkomen. Dat dit noodig is, blykt mede uit bet rapport van de Staatscommissie van den Landbouw, wier enquête zich heeft uitgestrekt over om streeks 400.000 landarbeiders. De verheffing van den landarbeidersstand is voor een land als het onze,- waarvan de bevolking voor een groot gedeelte haar bestaan vindt in de voortbrengselen van den grond, van overwe gend belang. Het is dan ook noodzakelqk, dat de uitvoering van de Landarbeiderswet krachtig ter hand wordt genomen. Het valt echter te betwijfelen, of er den laatsten tjjd wel genoeg aandacht aan deze belangrijke wet wordt geschonken door de overheid, zoowel als door de belanghebbenden zelf. Er zijn natuurlqk moeilijkheden van al lerlei aard niet bet minst financieele die de uitvoering der wet belemmeren, maar waarom kunnen in de eene gemeente de in aanmerking komende landarbeiders wel aan een „plaatsje” of aan „los land”< worden ge holpen en niet in een naburige gemeente van ongeveer gelijke grootte en samenstelling? Plaatsjes en los land, welke ingevolge de bepalingen dei wet aan de landarbeiders kunnen worden verstrekt, treft men in vele gemeenten aan, maar de noodige medewer king te bereiken van het door de wet be oogde doel, ontbreekt veelal. Die medewer king behoort in de eerste plaats te worden verleend door de rechtspersoonlijkheid heb bende vereenigingen en stichtingen, inge- steld tot het verkrijgen van onroerend goed voer landarbeiders en waar deze lichamen ontbreken, door de gemeenten. Maar ook de landarbeiders zelf moeten niet met de handen in de mouwen blqveu zitten. De wetgever heeft niet bedoeld en gelukkig den landarbeider een cadeau in den schoot te werpen. Het doel van den wet gever was en is nog altqd den arbei der in de gelegenheid te stellen zich op bil lijke wijze een vast gebruikrecht van den grond te verschaffen of, ten aanzien van do talrijke arbeiders, die alleen een huis heb ben, de gelegenheid te openen om land op gunstige voorwaarden te pachten. Hierdoor verkrijgt dc arbeider kans z’n economische positie te verbeteren. Wordt hy kapitaal- kraebtiger, dan wordt hem de gelegenheid geboden, door uitbreiding van z'n bedrijf, verder te komen en zich geleidelijk op te werken. Daardoor zal zijn arbeid in loon dienst afnemen en zM hij allengs meer ar beidskracht aan eigen bedrqf moeten beste den. Hieruit blijkt dus wel, dat alleen energieke werkers profqt van de wet kunnen hebben. Behalve bet voordeel, dat de arbeiders het land goedkoop kunnen krijgen de jaar- Iqkscbe pachtprijs mag niet meer dan f 3.0 bedragen bestaat nog het voordeel, dat de arbeiders geen gevaar loopen den akker, dien ze eens met zorg goed in orde hebben gebracht, een volgend jaar weer te verliezen. Het is jammer dat alleen landarbeiders m deze wét kunnen profiteeren. Maar er zqn in de Kamer reeds stemmen opgegaan, in een wetsherziening ook anderen op te ne men. Onder „landarbeiders” worden ver staan zij. die van landarbeid in loondienst ook taak werk hun hoofdberoep ma reemdsoortig, oud plaatsje is ■ouw,” zeide zq. d verboden haar met „myla- spreken sedert zjj van Raynham waren. itwoordde haar meesteres ver- „het is een vergeten, oud plaatsje." de rust en de verandering van om- iig zullen u zonder twijfel goed doen, me- pkr," hernam Jane, „en ik ben er zeker dat u verandering en de frissche buiten- t noodig hebt na zoo lang in een Lon- voorbjj en de roem der dorpsherbergen nog niet getaand. Verscheidene postwagens kwa nten in den loop van den dag door Frimley en vele passagiers stapten af in de ouder wetsohe logementen om wat te eten en te drinken, maar slechts zelden bleef er iemanl logeeren. Want er was niets t--> zien in het plaatsje en iemand, die voor zqn plpizicr reisde, bleef daarom liever overnachten in het schilJeiaca ig t,degen dorpje Hallgrove, dat vlak bq lag. Zeer verwonderd was dan ook de kaste leines van „de Kroon”, toen oen dame met hare dienstbode uit den Highflyer postwagen steeg en kamers vroeg, voor een week of misschien wel voor langer. De dame was zoo eenvoudig gekleed, dat alleen aan hare voorname manieren, mej. Tippets, die kasteleines, kon merken, wie meesteres en wie dienstbode was. „Ik reis in Dorsethire voor mqn gezond heid”, zeide de dame, die niemand anders was dan Honoria Eversleigh, „en de rust van dit plaatsje bevalt mq. Wees zoo goed kamers in gereedheid te brengen voor mij zelf en mqn kamenier.” „U wilt zeker, dat de slaapkamer van uwe kamenier onmiddellqk grenst aan de uwe, niet waar, mevrouw?” vroeg de kasteleines. „Neen”, antwoordde Honoria, „dat ver lang ik niet; ik wil geheel vrq zijn in mHn vertrekken." t - komen niet alleen aan den boerenstand en den alndbouw, maar aan de geheele maat schappij. Daartoe te mogen en kunnen medewerken is een groote en groots ebe taak voor allen, Hoofdstuk XX. o Er waren twee herbergen in de Hoog straat van Frimley. De tqd van de postwagens was nog niet i Willen wq vooral de nog jongeren niet vervreemden van de Kerk, laat ons dan vooral ook onzen diepen eerbied steeds doen uitkomen voor de kuische, den mensch inge schapen en tot zooveel en zoo zware offers bereide liefde, waaraan God zelf den adel brief schonk. Wanneer „modern” beteekent, dat iets niet slechts nieuw maar tevens in de moderne maatschappq broodnoodig is. dan is niets ter wereld meer modern den onz.e retraite huizen, onze katholieke standsorganisaties en onze, althans voor de oudere jongens, ook naar standen gesplitste katholieke jeugd organisaties. Er is evenwel een „optimisme”, wat ik uit den grond van mqn hart verfoei. In plaats van door „idealisme” bezielden man nenmoed is het juist gebrek aan moed om de oogen te openen voor den toestand gelijk hij is. Het is de vrees om bij scherp toezien zqn eigen medeverantwoordelijkheid voor het verkeerde van dien toestand te gevoelen. Het is het opzetten van een heïïig gezicht, waaraan iedereen moet kunnen zien, met welk kinderlijk vertrouwen in de Goddelijke Voorzienigheid men in de toekomst blikt, ter wijl men toch zelf zeer goed- gevoelt, dat men geenszins behoort tot de juist voor de groene, ten kleinen, maar tot die slappelingen zon der fut, waarmee ook in zqn eigen Kerk, God zelf niets kan beginnen. Bisschoppelijke belangstelling op de sectievergadering. De vier sectievergaderingen gistermorgen waren over het algemeen zeer slecht be zocht. Alleen in de vergadering waar het leekenapostolaat behandeld werd, was er vol doende deelneming. In de jeugdsectie over het leckenaposto- laat betuigde Mgr. Diepen dat zyn aanwezig heid getuigenis aflegde van zyn instemming met het leekenapostolaat. In de tweede sectie over de sport uitte Mgr. Diepen den wensch. dat in heel de jeugd en bij alle jongens en meisjes, die naar sport verlangen, de gedachte doordringe, dat ook de sport behoort aan de Christus Koning. Mgr. hoopte dat ook de ouderen en hoogge- plaatsten en de beter gesitueerden niet de neutrale, maar de katholieke sport beweging zullen steunen inplaats van zitting te nemen in neutrale lichamen. Mgr. sprak zyn groote voldoening uit over hetgeen hy hier op kafh. sportgebied gezien heeft en over de vreugde in Maastricht beleefd. grepen?” „Volkomen,” zeide Hawkins. „Goed zoo, en nu goeden avond.” Hiermede verliet Carrington „de Geit”. Toen hy de herberg verliet, volgde hem een oudachtig man, als machinist gekleed, die ook in de herberg had gezeten, tot hq Hyde Part bereikte. Dur bleef de man achter en sloeg een andere richting in. „Hy gaat naar huis, naar *t schijnt,” mom pelde dib oude man, „en ik heb dus van 'avond niets meer te doen." Om half twee werd in de St. Servatius- Societeit aan de Breedestraat een algemeene vergadering gehouden van de Vereeniging van den H. Vincentius A Paulo in Nederland. Mr. L. J. W. Smit hield 'een toespraak waaraan wy ontleenen: Het is eene goede gedachte g< ter gelegenheid van dezen Katholiekendag ook eene bijeenkomst van Vincentianen te organiseeren, vooreerst om ook hunnerzijds eene hulde te brengen aan den Koning der Liefde, doch vervolgens om aldus in onder linge stichting en leering de saamhoorigheid te versterken. By de erkenning, by de huldiging van het Koningschap van Christus, mogen allerminst zy afzijdig staan, die Hem eere bewyzen in den Arme. Waar is eeuwig het Goddelyk Woord: „Armen zult Gy altijd by U hebben”. Waar zyn voor alle tyden de testamen taire woorden van opwekking, van aan prijzing. van bevel tot het beoefenen der Christelyke liefde. Want de beoefening der liefde is het Hoogste Gebod, zooals de liefde de Hoogste Deugd is. Die Christelyke liefde, die naastenliefde, dat uiterlyk kenmerk van onzen God en Koning, moeten wy beoefenen als plicht in den eigenlijken zin des woords iet p houten schoor^ irtimmerde zolde- Van I5 regels f 1-25; elke regel meer f 0.25. pa regel f0.75 voor de eerste paginavoor de overige pagina's f 0.50 Rubriek „Vraag en aanbod" bq vooruitbetaling per plaatsing f 0.60 per advertentie van 5 regels iedere regel meer f0.12. die ook maar eenigszins kunnen bydragen tot verwezenlijking van hetbeoogde doel, het opbeuren en verheffen van het sociaal en maatschappelijk levéB onzer natie. Amersfoort A. OVER. 102. Hawkins schoot in een lach. „Wees daar maar niet bang voor”, riep hy. „De Wilde Buffel” zal frisoh genoeg zqn, daar kunt u op rekenen.” „Dat hoop ik,” antwoordde Carrington op bedaarden toon. „Als je te Frimley Cottage komt het is maar een dorp ga dan naar de beste herberg die je er vindt en wacht tot je me tiet of van mq hoort. Be grepen?” dénsebe straat opgesloten te zqn geweest” Lady Eversleigh wierp een ernstigen blik op Jane. „Ik heb verandering en de frissebe land lucht noodig, Jane,” zeide zq, „waar daar voor ben ik toch niet te Frimley gekomen, en dal weet je ook wel- Waarom zullen we voor elkaar veinzen? Het doel van mqn le ven is zeer ernstig en ik heb een geheim, dat zeer pqnlqk is. Het is niet noodig dat gij het kent maar ik zal voor het overige u niets verbergen wat gy noodig hebt te weten. Laat my ongestoord myn gang gaan. Ik zal uwe toewijding en trouw niet vergeten. Blyf my getrouw, beste meid, tracht niet de oorzaak van mijne handelingen te ontdekken en ver trouw er alleen op,, dat al moge er u veel raadselachtigs in myn gedragingen voorko men. zy gericht zyn op bet bereiken van een grootsob doel.” Jane Payland sloeg hare oogen neer voor den ernstigen en doordringenden blik van hare meesteres. „Gy kunt zeker zqa van mqn trouw aan u,” antwoordde <q zonder aarzelen, „en wat mqn nieuwsgierigheid aangaat, ik zou wel de laatste zqn om te trachten in uwe gehei men door te dringen.” Honoria antwoordde hier op niet. Zq dronk haar thee in stilte en scheen terneer gedrukt door ernstige en benauwende ge dachten. ken. Landarbeid is alle werk in land-, tuin-, bosebbouw en veenderq. Zoons van kleine boeren vallen er alleen onder, als ze van landarbeid in loondienst hun hoofdberoep maken. Als de. overheid stil zit, ligt het O] weg van den ^landarbeider zelf zqne gen voor te staan. Elke landarbeider, die aan de eischen voldoet, kan immers, wanneer hq een plaatsje kan aanwyzen, dat hq in eigen dom kan verkrqgen, om bet door hem be- noodigde bedrag te bekomen, een schriftelq- ke aanvrage tot bet bestuur van de vereeni ging of de stichting, of, waar deze ontbre ken, tot burgemeester en wethouders rich ten. Het plaatsje moet voor het doel geschikt zqn en mag met inbegrip van de eerste noo dige verbeteringen aan bestaande gebouwen en land niet meer dan f 4000 koeten. De landarbeider moet voldoende gegoed zqn om ten minste een tiende gedeelte van bedoelde koeten zelf te betalen. Stel dat de aanvrager aan een plaatsje f 4000 wordt geholpen; f 400 moet hq zelf betalen. Van het overige bedrag f 3600 moet hq dan gedurende ten hoogste 3 jaren na het aangaan der schuld 4 pCt. ren te betalen, d. i. f 144 per jaar. Daarna ge schiedt de betaling dezer rente met de af lossing der schuld in 80 annuiteiten, ieder groot 5M pCt. van genoemd bedrag, d. I. f 208.80 per jaar. Na dertig jaren is het plaatsje het eigen dom van de aanvrager. Hy heeft voorzeker hard moeten werken, maar hy zal zyn ar beid bekroond zien met bet verkregen on roerend goed en met de zekerheid, dat hq op z’n ouden dag niet aan de publieke lief dadigheid zal zyn overgéleverd. Wanneer de arbeider los land' in ptcht wenscht te verkrqgen, kan hy eveneens een schriftelyke aanvraag doen. Het losse land, dat niet in eigendom verkregen kan worden, moet in de nabyheid van de woning van den arbeider liggen en geschikt voor het doel zqn. De jaarlyksche pachtprijs mag, zooals reeds werd opgemerkt, niet meer' dan f 50 bedragen en naar evenredigheid niet belang rijk hooger zyn dan wat een groote boer in die streek voor dergelyk land betaalt. Door dat het voorschot, dat door het Ryk wordt verleend, 4 pCt. rente doet, kan de pacht- prjjs lager zyn dan by verhuring van groote boerderyen gegeven wordt De arbeider kan dus zelf beginnen met een aanvraag in te dienen en indien er in zyn gemeente een vereeniging of stichting met hiervoren omschreven doel bestaat, dan is deze in de eerste plaats geroepen hem me dewerking te verleenen. Maar ook al bestaan er deze vereenigingen of stichtingen, dan nog kunnen de gemeenten meehelpen. Im mers de gemeenteraad kan rentegevende voorschotten verstrekken aan de meerge noemde vereenigingen en stichtingen, terwijl aan gemeenten uit 's Rijks kas rentegeven de voorschotten worden verstrekt. Indien een landarbeider geen, plaatsje of los land kan aanwyzen, dan kan hij even goed schriftelijk de tussehenkomst van hpt college inroepen. Heeft de vereeniging on roerend goed tot haar beschikking, of zal zq dit kunnen verkrijgen, dan wqst zq een plaatsje op los land aan Nu behoeft men niet de illusie te koeste ren dat. al zouden alle gemeenten terstond de behulpzame band bieden, onmiddellqk een ommekeer, althans een belangryke wyziging zou worden gebracht in de economische toe stand van onze landarbeiders, maar toch kan worden gezegd, dat een yverige toepas sing ten zeerste bevorderlyk zal zyn voor de economische ontwikkeling van deze breede laag der bevolking. Bovendien zal de voortbrenging van den natioualen bodem daardoor grooter geworden en den landbou wersstand krachtigen, hetgeen ten goede zal L1MB.-R. K. WERKLIEDENBOND. - Een inslaande rede van Mgr. Dr. Poels. Na den grooten optocht op den Tweeden Pinksterdag kwam de Limb. R. K. Werklier denbond opnieuw byeen in de Kruisheeren- kerk, welk ruim gebouw opnieuw geheel ge vuld werd. Mgr. Dr. W. Poels hield hier een rede over „Het Probleem van een bloeiend gods dienstig leven op kerkêlyk terrein te midden van de maatschappelyke ontkerstening.” Hier kwam onder handgeklap de Minister van Staat Jhr. Ruys de Beerenbrouck ter vergadering. De fanfare „Kunst na Arbeid” speelde het Limburgsche Volkslied ter ope ning van de byeenkomst. Mgr. dr. Poels, onder toejuichingen zyn rede aanvangend, besprak het probleem, waaraan velen onzer niet voldoende aan dacht schenken^ Op kerkelyk terrein bloeit het godsdienstig leven, dat valt niet te ont kennen; maar overigens in de maaschappy ziet men de ontkerstening steeds meer veld winnen. Op de vijanden, die óns op bestrijden moet het volle. Ik worden, steeds weer opnieuw. Wie durft, als, rondom haar, in de lachen de en zingende, tobbende en schreiende menschelyke maatschappq het godsdienstig leven is weggestorven, op de Kerk zelf de vlag uitsteken? Wie durft hoog van den to ren blazen over den bloei op' kerk-dijk ter rein,, waar millioenen Katholieken zelfs nog in de laatste vqftig jaren aan de Kerk den rug toekeerden? Waarom klaagt men thans op sociaal ge bied byna alom over wat men heet passief Katholicisme? Waarom heeft de Kerk, die weleer, tegen alle aardschc en helsche mach ten in, millioenen totaaT verwilderde heide nen gekerstend heeft, in onze dagen den af val niet kunnen koeren van millioenen eens katholieke menschen? Heeft het Christendom zyn vroeger weerstandsvermogen en zqn vroegere veroveringskracht verloren? Is het Christendom dan inderdaad gelyk men beweert een verouderde cultuur? Is het niet meer opgewassen tegen de huidige zoo geheel nieuwe machten der moderne weten schap? Is zyn *p liefde en zachtmoedigheid gebouwde leer wellicht vergruizeld en ver morzeld tusschen de alom wentelende kam raderen der moderne grootindustrie? Een der ergste ongelukken, die ons zijn overkomen, is geweest het volstrekt onge zond Conservatisme van veel Katholieken. I In dezen tijd van lichtzinnige, volkomen I onbevoegde en vaak gewetenlooze kritikas- ters, die aan geen stoel een poot nog heel laten, hooren wy dikwyls juist die mannen, die moesten spreken, zwqgen; en hooren wy zwygen over juist die dingen, die moesten besproken worden. Waar niet de noodige vryheid van spreken en van beweging heerscht, daar wordt van zelf het Katholicisme veel te zeer „passief”. Moeten ook onze eigen menschen niet soms den indruk krygen, dat de katholieke geleerden geen weg weten met die moderne moeilykheden? Wij moeten dur\en. niet dralen. Als het noodige perspectief ontbreekt, dan kunnen wy onze eigen menschen niet met de voor eiken grooten stryd noodige geestdrift meer bezielen. Geestdrift in den stryd moet steeds de te bestormen vyandelyke wallen voor haar oogen zien. De daad die wy nu stellen, nu wy door ons Dr. Scbaepmanfonds een monument voor in gedachten verronkei *1 dat in Engeland ge- 'ayland stond bjj den irsteenmantei en g*f haar meesteres. inderig. Jane Payland be de smalle, ouderwet- keek in de straat, waar de r een flauw schynsel ver-

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1928 | | pagina 1