S. KROM.
STOOMERIJ en VERVERIJ
„ONS BLAD"
Wij leveren U het
beste.
an
iar.
L
BUITENLAND.
-3
4.
>-
FEUILLETON.
Gestrafte misdaad.
-
NIEUWE ABONNé’S.
r,
No. 146. G,R0 alkmaar toira Zaterdag 23 Juni 1928. CTS0 alkmaar imm» 22e Jaargang
Bureau HOF 6, ALKMAAR - Telefoon
f250f 125.—f 5a—f 40.—
De Wereld rondom ons.
WEEKOVERZICHT.
Abonnementsprijs
Aan alle abonnê1» wordt op aanvrage gratia een polls verstrekt, welke hen venekTt tegBn ongevallen tot een bedrag van f 3000.—, f750.-
AdvertantiaprUa
£4.
o
GIRO ALKMAAR 104863
I
p«
17.
rust
r.
-i
(Wordt vervolgd)
o
Maar Carrington was er niet de man naar
r
a«
Is
as
Zty, die zich per 1 Juli op dit blad aboa-
«eeren, ontvangen de tot dien datum ver*
■chtynende nummers gratis en franco.
DE ADMINISTRATIE.
lende revolverkogels. Is er
J denkbaar, dan dat de af-
VAN
lui
rüa
BW
iia-
IR,
15
NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD
uw.
1.26
LSO
1.80
1.60
M.
(o)—
Verdwazing', ook in Duitscbland. Minder
bloedig, maar in de gevolgen wellicht nog
meer funest. Daar kan nu een hecht en ge
zond regeeringsblok gevormd werden, dat
in staat is de vele en groote binnenlandsche
moeilijkheden het hoofd te bieden en tege
lijk bet vertrouwen beeft van de ex-vyan-
delyke mogendheden, waardoor de branden
de kwesties, als de schadevergoedingen en
do ontruiming van Rijnland, een goede kans
krijgen, opgelost te worden.
Al dat goeds dreigt echter onmogelijk
gemaakt te worden door de halsstarrige hou
ding van de Duitsche Volkspartij, de men-
schen waarvan Stresemann leider is, maar
waarover hij weinig schijnt te zeggen te
hebben. Neen, het zijn geen hooge principes
die ben beletten met de socialisten samen te
werken, we zouden daarvoor eerbied)
kunnen hebben maar allerlei futiliteiten.
Eerstens willen zij reeds dadelijk in de
Pruisische regeering opgenomen worden.
Waarom dat niet wachten kan tot Septem
ber tegen dien datum is het hun toegezegd
snapt geen verstandig mensch.
Dan is er de kwestie over het pantser-
schip. (Ja, vlootkwesties kunnen heel wat
beroering scheppen; daar kunnen wij, Ne
derlanders over meepraten!).
Om dat schip is in den Rijksdag lang ge
streden. Sociaal-democraten en democraten
waren er beslist tegen, de rechtsche partijen
waren er natuurlijk voor. De oude regee-
ringsmeerderbeid had tenslotte 9.8 millioen
(van de 80 millioen) als eerste uitgave voor
dit schip toegestaan, maar daar ook de rijks
raad er tegen was, had men het op stapel
zetten voorloopig tot 1 October uitgesteld.
Nu is een regeering op komst, die veel min
der geneigd is tot den bouw over te gaan
DE KLEINE ENTENTE.
De conferentie voorloopig afgebroken,
o De reeds gemelde officieele mededeeling
ovy^jL? ^voortzetting van de politiek der
kfernüntente zegt ongeveer het volgende:
„De drie landen der kleine entente hebben
kennis genomen van alle pogingen om het
gebouw des vredes en het tegenwoordige
internationale status quo aan het wankelen
te brengen, en zijn, in het bewustzijn van de
hun in Europa ten deel vallende groote
missie, onder alle omstandigheden en on
danks alle vyandelijke pogingen besloten,
de sedert tien jaren door hen gevolgde poli
tiek rustig en waardig voort te zetten. Zij
zijn bereid zich met de grootste energie en
met alle geschikte middelen tegen elke
poging te verzetten, waardoor de door het
verdrag van Trianon vastgestelde status
zou verbroken worden.
Ot» AANVRAGE WORDT U GRATIS TOEGfc
ZONDEN DE BROCHURE OVER GRANULINC,
HET MIDDEL VAN Os J. H. VAN GRAFHORST.
ARTS. TEGEN TUBERCULOSE EN^KLIE*.
RIEK TE.*MH»d«lburgich«»lr. J 17, Scbvvnln^w
aan den dollen moordenaar, maar toch, ook
de w_2_ 21.
bloedig einde niet bij zulke heetbloëdigen
het noodzakelijk gevolg worden van een
tot in ’t dolle gevoerde oppositie? Dat was
daar geen eerlijk en loyaal bestrijden meer
▼an eikaars eerlyk-gemeende beginselen,
beste oogenblikken ons
wel eens voorstellen!
----innige personenstrijd, een
werken met roode doeken en lansprikken als
in een stierengevecht. Het antwoord van de
tegenpartij kwam: met de revolver.
Het voorspel van het drama speelde reeds
veel met elkaar omgaat. Of dat nu vriend
schap is, kan ik niet zeggen.”
„Nu, laat ik dan zeggen”, zeide Victor,
„dat er een nauw verbond tusschen ons be
staat, en nu belet zijn verhouding tot me
vrouw Durski om de voorwaarden waarop
dat verbond is aangegaan, uit te voeren.
Daarom ben ik van plan hem de vriendschap
op te zeggen. Begrijpt ge my tot zoover?”
„Ja, ik begrijp u tot zoover, volkomen,”
antwoordde miss Brewer.
„Ik beschouw het verder als absoluut
noodzakelijk,” ging Victor voort, „dat de
verbintenis tusschen Reginald en mevrouw
Durski wordt verbroken. Dit zal baar leed
veroorzaken maar het is noodzakelyk. En ik
kan dat leed vergoeden door haar groote-
rjks te bevoordeelen, en haar toekomst te
verzekeren.”
Hier hield hij op; miss Brewer keek hem
ernstig aan, maar sprak niet
Naar den vrede?
De nationalisten onderhandelen met afge
vaardigden van Moekden over een compro
mis, waardoor het mogelijk wrodt gemaakt,
dat Mandsjoerije de nationalistische vlaa^al
voeren en een algemeene vrede tot “and
kan komen.
DE KABINETSCRISIS IN DLTTSCHLAND.
Müller-Franken door Hindenburg
gemachtigd een kleinere coalitie te
vormen.
De afgevaardigde Müller-Franken heeft
gisteravond aan den Rjjkspresident Hinden
burg rapport uitgebracht over de door hem
in de laatste d;
lingen betreffenJe de Regeeringsvorming,
waarbij hij heden tot het resultaat is moeten
komen dat de groote coalitie niet mogelijk
is. Vervolgens bracht Müller rapport uit
over de pogingen, die hij vanaf heden in het
werk heeft gesteld om tot een Regeerings
vorming te komen op den basis van een
kleinere coalitie. De Rijkspresident bedank
te Müller voor zijn bemoeiingen en mach
tigde hem zijn pogingen tot Regeeringsvor
ming op den grondslag van een kleinere
coalitie voort te zetten.
DE CRISIS IN DE BRITSCHE MIJN
INDUSTRIE.
De schadevergoedingsbetalingen en
de Duitsche kolen.
In het verloop der beraadslagingen in het
Lagerhuis over de voorloopige begrooting
van bet ministerie voor bet mijnwezen sprak
de Arbeidersafgevaardigde Hall over den
critieken toestand in de kolenindustrie, en
wees er op, dat er sedert 1925 1112 mijnen
zijn gesloten en dat in verschillende gebie
den 68 pet. der mijnwerkers werkloos zijn.
De tekorten, die zich sedert het begin der
huidige overeenkomst opgehoopt hebben,
bedragen 24.712.000.
De liberale afgevaardigden Runciman
noemde het een tragisch feit, dat de schade-
vergoedingsbetalingen in kolen door Duitsch-
land feitelijk vele duizenden Britsche mijn
werkers werkloos maken.
De president van den Board of Trade, Sirs
Philip Cunliffe-Lister, noemde het in zyn
antwoord onmogelijk door een administra
tieve of legislatieve actie de bepalingen,
van het vredesverdrag, welke op de kolen*
leveringen betrekking hebben, te verande
ren. Nieuwe regelingen tusschen Duitsch-
land en Italië zijn in overeenstemming met
het vredesverdrag aangegaan; Engeland
heeft de kwestie in de Commissie van Her
stel en door middel van diplomatieke ver-
toogen opgeworpen.
122.
„Of ik de armoede ken?” riep het arme
verwelkte schepsel. „Wie heeft den beet van
die slagn, die men armoede noemt, wreeder
gevoeld dan ik? Ze heeft mijn hart door
boord, mijnheer Carrington. Van kinsdsbeen
Af heb ik niets dan gebrek gekend? Ik ben
anders niet erg geneigd om over mijzelf te
■preken, en over mynv erleden, maar gy hebt
de herinnering eenmaal opgewekt, en ik zal
verlichting gevoelen, als ik mijn hart eens
kan uitstorten.”
„Ik stel groot belang in wat gij zegt, miss
Brewer, en ofschoon ik een vreemde voor u
ben, geloof my als ik u zeg, dat myn belang
stelling oprecht is."
Charlotte Brewer keek hem bij deze woot-
den scherp aan.
„Waarom stelt gij belang in mij?” vroeg
argwanend.
„Omdat ik geloof, dat gij mg nuttig kunt
•iji*,” zeide Victor brutaalweg. „Ik zal niet
Pogen u te misleiden, miss Brewer. Groote
dingen zyn tot stand gebracht door de sa
menwerking van machtige geesten. Ik weet
dat gij een krachtigen geest bezit en daarom
vraag ik u om m^ te helpen, evenals ik be-
ï®id ben u van dienst te zijn. Maar gg zoudt
„Ik dank u, voor uw vertrouwen,” zeide
Victor. „Het is voor mij van belang dat ik uw
toestand ken, want daardoor ben ik beter in
staat u van dienst te zijn. Ik begrjjp dus dat
er maar een persoon in de wereld is, waar u
belang in stelt, en dat dit Paulina Durski
is?"
„Ja, zoo is het,” antwoordde miss Bre
ner.
„En ik mag ook veronderstellen dat gij,
dio den beker der armoede tot op den bo
dem hebt geledigd, veel zoudt doen en veel
zoudt wagen om ryk te worden?”
„Zeker.”
„Dan heb ik u iets te zeggen, miss Bre
wer, dat van groot belang is voor u en
voor uwe ongelukkige vriendin, mevrouw
Durski. Mag ik hopen dat we hier niet ge
stoord zullen worden? Dan kan ik u in eens
en volledig alles mededeelen, nu de gelegen
heid zich daartoe aanbiedt”
„Niemand zal hier binnen komen,” zeide
miss Brewer, „gij kunt vry uit spreken, en
zoolang als gy wilt mynheer Carrington,
maar ik waarschuw u, gij spreekt tot iemand
die geen geloof heeft in betuigingen van on
baatzuchtige belangstelling.”
Terwijl zjj dit zeide i leunde miss Brewer
achterover in haar stoel, vouwde de handen
en keek met onverschilligen blik voor zich
voorstel ingediend
de geestvermogens van Stefan Raditsj.
sjtina dit .voorstel afgewezen en geweigerd
i__. j fe nemen, maar toen
xie Skoepsjtina weer bijeenkwam, overstelp
ten de aanhangers van Raditsj hun radicalen
tegenstander met de felste beleedigingen.
Een geweldig tumuh ontstond. Plotseling
trok Rasjitsj, een Montenegrjjn, een revol
ver, en loste hij verschillende schoten in de
richting van de fractie van Raditsj, blijkbaar
met de bedoeling den leider te treffen. De
schoten troffen maar al te goed doel, Ste
fan Raditsj zelf werd gewond, maar twee zij
ner volgelingen werden gedood en een drie
tal anderen werden gewond. Een van de ge-
dooden was Paul Raditsj, de neef van Ste
fan, evenals deze, oud-minister en een man,
die steeds had getracht op Stefan een ma
tigenden invloed: te oefenen.
Hoe zal zich de politieke toestand nu ver
der ontwikkelen in die prairiën van Europa,
waar de revolvers even los zitten als bij de
Indianen en trappers uit onze Aimard-
boeken. Moeilijk is daar antwoord op te ge
ven. Zeker is alleen, dat er nog heel wat
Donau-water voorbij Belgrado zal moeten
stroomen, alvorens er rust heerscht in dit
ongelukkige land, dat zijn koningen (Alex
ander en Draga) en volksvertegenwoordi
gers vermoorde
DE REDE VAN POINCARé -
Wat de bladen zeggen.
De bladen erkennen algemeen, dat de
heldere uiteenzetting van Poincaré, zoowel
in technisch als in politiek opzicht een groot
succes is geweest en een eind heeft gemaakt
aan de onbevredigde stemming in het parle
ment. Hij verzamelde een groote meerder
heid rond zich voor de stabilisatie, die hem
in staat stelt het werk van het financieel
en economisch herstel voort te zetten.
De rechtsohe bladen keuren over het alge
meen de rede van den minister-president
goed, waarbij slechts betreurd wordt, dat
de hoop op een verdere revalorisatie van
den franc vergeefsch is. Ook de bladen van
de linksche partyen, die voor de stabilisatie
zyn, bespreken de rede over het algemeen
gunstig.
De Matin" spreekt van de grootste over
winning van de roemrijke parlementaire
werkzaamheden van Poincaré. Tweederde
gedeelte der Kamer heeft Poincaré toege
juicht. Het andere derde deel heeft moeten
erkennen, dat men zoo juist de rede van een
der groote staatslieden van de deièe repu
bliek gehoord had.
SPOORWEGSTAKING IN GRIEKENLAND
UITGEBROKEN.
Het personeel van de staats- en andere
spoorwegen, alsmede de arbeiders der gas
en electriciteitsfabrieken, hebben besloten
zonder voorafgaande waarschuwing in sta
king te gaan.
De berichten uit Macedonië luiden gerust
stellend, Men gelooft, dat de staking der
tabaksbewerkers weldra zal geëindigd zijn.
DE TOESTAND IN CHINA.
Onderhandelingen tusschen de
generaals.
Tsjiaug-Kai-Sjek is Woensdag van Nan
king naar Peking vertrokken, waar hy dc
beide andere nationalistische leiders, de
Christen generaal Fuug en generaal Jen-
Sji-sjan hoopt te ontmoeten om alle admini
stratieve geschillen op te lossen voor de
partij-vergadering der nationalisten té
Nanking zal bijeenkomen.
Tsjiang-Kai-Sjek heeft tevens de opdracht
ontvangen om het stoffelijk overschot van
dr. Soen Jat Sen van Peking naar Nanking
over te brengen, waar het opnieuw plechtig
begraven zal worden.
om zich door deze koele woorden noch door
deze onverschillige houding uit het veld t«»
laten slaan^
„Ik begryp dit zeer goed, miss Brewer”,
zeide hij, „en wat mij betreft zou ik niet den-
zelfden eerbied voor u gevoelen, dien ik nu
jegens u koester, wanneer gij nog zoo wei
nig ervaring hadt om een andere opvatting
van het leven te hebben. Ik bied myne hulp
niet aan zonder dat ik er zelf voordeel van
heb.’
Carrington wachtte even, en keek miss
Brewer strak aan. Maar deze bleef onbe
weeglijk en naar het scheen even onverschil
lig-
„Ik kan er veel bij winnen,” vervolgde hg,
„als ik u en mevrouw Durski help, en zoo is
uw belang ook het myne. Ik geloof dat gij
my, nu ik zoo openhartig gesproken heb, wel
zult willen vertrouwen, niet waar miss Bre
wer?”
„Wel,” antwoordde zy, „wat gy zegt kan
k waar zyn. Laat eens hooren wat gy verder
te zeggen hebt.”
„Gaarne,” hernam Victor, „ge weet, dat sir
Reginald Eversleigh en ik intieme vrienden
zijn?” f
Miss Brewer glimlachte smadelijk, en zeide
langzaam:
„Daar weet ik niets van, mijnbeer Car-
rinsrton. Ik weet alleen dat gy beide dik
wijls in eikaars gezelschap zilt, en dat
my uwe geschiedenis vertellen.”
„Dat verhaal kan kort zyn," zeide miss
Brewer. „Ik ben de dochter van een veron
gelukt mensch, die vroeger een aanzienlijk
man was geweest. Hy bracht de laatste tien
jaren van zyn leven in de gevangenis door,
terwijl ik helpster was op een voorname
kostschool alwaar ik de zondenbok was van
ryke burgerdochters. Zes jaren heb ik dat lot
geduldig, zonder te klagen, gedragen. Nie
mand die zich om my bekommerde of er om
gaf of ik gelukkig of ongelukkig was.
„Ik werkte onderwijl als een slavin. Ik
stond vroeg op en ging laat naar bed, en
offerde inijti jeugd en mijn gezondheid op in
rail voor ja voor wat eigenlijk? Voor een
karig stukje brood. Verre bloedverwanten
moesten mijn kleeding betalen en die was er
dan ook naar. Mijn gebeele leven door heb
ik nooit het onschuldig genoegen gesmaakt
om eens netjes in de kleeren te zitten.
„Toen ik achttien jaar oud was verliet ik
de kostschool en vertrok naar het vasteland,
waar een betrekking voor my gezocht was.
De betrekking was die van gouvernante van
Paulina Durski, die toen 10 jaor oud was.
Van dien tijd af heb ik haar nooit meer ver
laten en ik heb haar lief, zooveel mjjn hgrt
in staat is iemand lief te hebben. Maar myn
ziel is verbitterd door de ellende van mijn
meisjesjaren en veel gevoel heb ik daardoor j uit.
niet overgehouden.” L
▼an 1—5 regab fl.25; elk* regel neer f 0J5. Radan* P**
regel f 0.75 voor d* «cm* paginavoor dc overige pagina's f030i
Rubriek en Mfiboo*' vocftutbetrim^ p»y plAAtxinf
f A60 per advertentie van 5 ragatoieder* regel m*rr f 0.13.
lagen gevoerde onderhande
nde de Regeeringsvorming,
waarbij hij heden tot het resultaat is moeten
„New-York, 21 Juni. Zeventien dansparen
zyn nu gedurende 230 utir onafgebroken op
den dansvloer geweest om te trachten het
ken. Dit dansgevecht wordt gekenmerkt
door vreemde hallucinaties en
Por kwartaal voor Alkmaar *»*«»**f 2.
▼on» buiten Alkmaar2.85
Met Geïllustreerd Zondagsblad f 0.60 booger
Zijn zoon, die hem is opgevolgd, wil met
de Zuidelijken vrede sluiten. Als deze het
nu ook onderling eens bljjven, bestaat er
kans, dat er in het „Hemelsehe Rijk” ook
eindelyk een hemelsehe rust komt.
Waarmee het „Avondland” aan het ver
dwaasde Europa en Amerika een schoon
voorbeeld zou geven!
dan de vorige. Maar de Duitsche Volkspartij
wil er aan vasthouden. Voor' dc sociaal-de
mocraten schijnt in deze een toegeven uitge
sloten. Zy hebben de verkiezingscampagne
gevoerd onder de leuze: geen cent voor een
pantserschip,- zoolang voor kindervoeding
geen fondsen te vinden zyn.
Gevolg van een en ander was, dat Don
derdag de besprekingen werden afgebroken
en dat de arme uitverkoren rykskanselier,
Hermann Müller juist op weg was, om Hin
denburg van zijn mislukte pogingen verslag
uit te brengen, toen deze gryze president in
greep. Door bemiddeling van zyn secretaris,
liet hy de leiders van Soci's, democraten,
Centrum en Volkspartij nog eens bij elkaar
roepen, evenwel tevergeefs. Müller zal nu
trachten een kleinere coalitie te vormen.
o^-' f
Vandaag wordt in Moekjlen ter aarde be
steld het stoffelijk overschot van Tsjang-
Tso-Lin, dictator van Mandsjoerye, ex-be-
heersciier xan heel Noord-China.
Een echt-Chineesche, merkwaardige figuur
is met dezen maarschalk heengegaan. Aan
het ,JUd.” ontleenen we hier iets over zijne
levensloop.
Hij werd in 1876 in Mandsjoerye geboren,
waar hy reeds jong zich begon te onder
scheiden als hoofdman van een steeds ster
ker wordende bende bandieten. Maar zijn
militaire capaciteiten konden in het ge
wone roo verhand werk geen bevrediging
vinden en in den Russiseh-Japanschen oor
log kreeg hij zijn groote kans. Aan de zijde
der Japanners streed bij met een Mand-
sjobriisch vrijkorps.
Aan Tie omverwerping van de Chinee-
sche monarchie, deed hij met wijlen Joean-
Sji Kai dapper mee, en dan begint voor
hem een tijd van ge-intrigeer, bondgenoot
schappen sluiten en weer verraad daaraan.
Met een leger van 180.000 man bond hij
den strijd aan met Wou Pei Foe, doch leed
de nederlaag en trok weer naar Mandsjoo-
rije terug. In 1924 herhaalde Tsjang met
e«n leger, waaraan hy opnieuw honderddui
zend man had toegevqegd. zijn aanval op <le
strijdkrachten van Bei Foe, zijn ster
ken rivaal. Deze moest, door generaal Feng,
zyn toenmaligen bondgenoot, verlaten en
verraden, in het najaar voor Tsjang het
veld ruimen. I-ang duurde de vreugde ech
ter niet, want Feng kon Tsjangs macht niet
erkennen, deed vanuit de bergen een krach
tigen aanval op Tsjangs troepen en verjoeg
hem uit Peking. Tsjang trok wederom naar
zijn Mandsjoerijsch bolwerk Moekden terug,
waar hij begin December 1925 door het ver
raad van zijn ondergeneraal Koeo Sing
Ling bij Liautsjau opnieuw een zware neder
laag leed.
Men waande de rol van Tsjang Tso Lln
reeds uitgespeeld, maar hij blies eind De
cember van hetzelfde jaar weer verzamelen,
versloeg Koeo, trok onmiddellyk daarop
tegen Feng op, en dreef deze met zyn legers
op de vlucht.
Van nu af, was hij onbestreden heerscher
in Noord-China, totdat de nationalistische
beweging in het Zuiden plotseling opleefde,
zich verbond met den verslagen tegenstander
Feng de z.g. christengeneraal - en
tegun het Noorden oprukte. Het bondge
nootschap. dat de oude Moekdensche dic
tator nu sloot met zijn vroegeren tegen
stander Woe, mocht niet meer baten. Ze^-
vierend rukten de Zuidelijken naar Peking
op. dat Tsjang twee weken terug moest
prijsgeven.
Op zyn terugtocht uit Peking is Tsjang
Tso Lin slachtoffer geworden van een aan
slag, aan de daarbij verkregen verwondin
gen is hij nu bezweken. Met pyn dood komt
er in den politieken toestand in China in
zooverre een wyziging, dat een geducht
mededinger in den machtsstrijd voor goed
is uitgeschakeld. Ware hij in leven geble
ven, dan zou hij voortdurend een element
voor onrust gebleven zijn.
voor d« 0v<
zyn nu gedurende 230 utir onafgebroken op
wereldrecord, dat op 262 uur staat, te bre-
ruzies der
deelnemers. Een van de dames dacht Dins
dagnacht, dat de danszaal een weide was
met bloemen, die zij plukte, terwijl ze
ronddraaide in de armen van haar jiartner.
Toen er „voor rust geloten werd”
achtzaamde zij dit sein en werd gedisquali-
ficeerd. Een der mannelijke maniakken
kreeg het idee fixe, dat hij vervolgd werd
door een bende zakkenrollers. Eindelgk ge
raakte hij geheel in de war en rende dc zaal
uit, om een van zyn belagers te vervolgen.
Ook hij werd gedisqualificeerd omdat hij de
„arena” verlaten had.
Men danste met een kwartier rust na
leder uur. Om elkaar wakker te houden,
sloegen die paren elkaar in het gezicht of
trapten elkaar tegen de schenen.”
Aldus een courantenbericht in de winter-
sebe zomermaand van het jaar 1928. Daar
staan we. nu, wy twintigste eeuwers, die zoo
prat gaan op onze beschaving. Vond ons
geslacht niet de radio uit; was bet niet onze
wondere technische kennis, die ons door de
lucht, zoowel als onder water deed voort
bewegen; zyn wy door mechaniSRt^Rien ra-
tionahseering niet de koninklijke heerschefs
geworden in het ryk dor industrie! Nu moe
ten wij het aanzien dat onze „beschaving”
als hoogtepunt niet anders te zien geeft dan
de dolzinnigste recordbrekerij.
Natuurlijk zal de verontschuldiging klaar
liggen? „ja, maar dat ia Amerika”. Helaas,
lezer, ook het oude Europa is niet meer van
de verdwazingsbaccil vry. Wilt U voorbeel
den? Ze zyn er te over.
Wat zegt u bijv, van het schouwspel, dat
het koninkrijk der Zuid-Slaven deze week te
aanschouwen heeft gegeven?
Als er één land de laatste twintig jaar
door oorlogsleed geteisterd is, dan toch wel
dit: Twee Balkanoorlogen en tot slot wordt
het de oorzaak of hever de aanleiding
tot een vierjarige Europeesche slachting.
Bloedt inwendig uit duizend wonden, maar
komt uiterljjk vergroot uit den wereldchaos
te voorschijn. Wat zou nu verstandiger zyn,
dan dit te snel uitgegroeide lichaam door
versterkende middelen en rust ook innerlijke
kracht te gbven. Jawel, inplaats daarvan
een alle krachten opterende partijstrijd, een
kuur van moordei
dwazer dwaasheid
gevaardigden des volks, de elite, de room
van een natie, elkaar in 's lands vergader-
saal met zulke hartdoorborende argumenten
als browningpatronen, bestoken?
Arm Servië, dat zoo moet verbloeden.
Aan wie de schuld? Natuurlijk allereerst
--- -
getroffenen gaan niet vry uit Moest dit
het noodzakelyk gevolg worden
daar geen eerlijk
▼an eikaars x
sooals wy in onze
’n parlement nog
maar 'n felle dolzii
Dinsdagavond. Toen de regeeringspartgea,
die zich anders niet in grooten getale in de
zaal ophouden, binnen kwamen voor een
stemming, riep de Kroatische boerenleider
Stefan Raditsj: „Nu komt het stemvee zyn
stem uitbrengen!” De radicale afgevaardig
de Popovitsj antwoordde daarop, dat het
neg tot bloedige tooneelen zou komen, in
dien Raditsj zich niet wat meer beheerschte.
De zitting werd dien avond onder een ge
weldig tumult gesloten.
Woensdag echter was al dadelijk by de
opening van de zitting de toestand uiterst
gespannen. De leden van de Kroatische
boerenpartij, de volgelingen van Stefan Ra
ditsj, waren buiten zich zelve van veront
waardiging. want de afgevaardigde Rasjitsj
had een dag te voren een voorstel ingediend
om een medisch onderzoek te doen instellen
naar de geestvermogens van Stefan Raditsj.
Weliswaar had het presidium van de Skoep-
sjiina uu ^voerstei
e I het in behandeling
wia» it inu wti
veron~
