van het „Noord-Hol landsch Dagblad”
Priesters van het
H. Hart van Jesus.
Het Katholicisme
in Jajan-^,
lit
S'
F*
ACCOUMTAMCT Bl
BBULBTDiaXAJUl.
T
5
k
HMMiitiRfskiiitoar -
J. C. HEEP,
251.
EPISTEL EN EVANGELIE.
DtR.IL Re jrifuis-Mtrareiaf
„SL Jeseph" te RlkMMf
I
-.►.‘J
f
stem men
*■3»
I
o
I
7
Mgr. Lorenzo Schioppa, wae
roek gekomen om door het op-
dragen van een pontifitale H. Mie den hoog-
de katho-
ontplooien
Koningsweg 4,
hoek Bed- Nleuwesloot,
Alkmaar, Telefoon 848.
IFFICIEEL KERKEERICHT
■jé - 'i 5 .-
Het gouden feest der Congregatie.
Herdenking te Leyenbroek.
De Congregatie van de Priesters van het
H. Hart van Jesus viert dit jaar haar gouden
jnbilé.
Aan onze Limburgsche grens te Leyen-
broek bjj Sittard, is reeds sedert vele jaren
de hoofdzetel der Duitsche priesters van het
H. Hart van Jesus gevestigd, zoodat het
geen verwondering behoeft te wekken, dat
hun jubeldag ook in ons land wordt mee
gevierd. Door hun verblijf vau vjjf eu veertig
jaren te Leyenbroek zijn geen vreemdelingen
meer in ons land, al hebben zy steeds hun
arbeidsveld op Duisch gebied gevonden. In
het rustige, echt Katholieke Limburg hebben
zy de basis kunnen leggen van hun aposto
lisch werk in de Diaspora en de missiën,
voor de zielzorg in Rijnland, Westfalen en
Silèzië. Hun aanvankelijk bescheiden kloos
ter is er gegroeid tot een eerbiedwekkend
gebouwencomplex .met Apostolische school
en drukkerij, met een nieuwe monumentale
kera, die als het ware in dit jubeljaar de
kroon zet op hun gezegenden arbeid.
Deze kerk met haar kloeken toren, ge
bouwd naar de plannen van den begaafden
Sittardschen architect Wielders, was heden
op Sint Jan’s dag het middelpunt der geeste
lijke vreugd. Dat getuigde de communauteit
van paters, broeders en studenten, dat gaven
de vele gasten te verstaan, dat jubelden de
feestelijk beierende torenklokken en lispel
den de vlaggen in het windgespeel barer
banen.
De apostolische internuntius te ’s Graven-
hsge, Z.Exc. I”
naar Leyenbroek gekomen om door het op-
EVANGELIE -’AA O-
volgens den H. Mattheus; V, 2024.
Tn dien tijde zeide Jezus tot Zijne leer
lingen: Indien uwe rechtvaardigheid niet
jvervloediger is, dan die der schriftgeleerden
en phariseën, zoo zult gij in het rijk dgr
hemelen niet komen. Gij hebt gehoord, dat
aan de ouden gezegd is: Gij zult niet dood
slaan, en al wie doodslaat, zal strafbaar zijn
voor het gerecht. Maar Ik zeg u, dat, al wie
op zijnen broeder vergramd wordt, strafbaar
voor het gerecht zal zijn. En die tot zijnen
broeder zegt: „Raca”, zal strafbaar zijn voor
den raad. En die zegt: Gij dwaas, zal schul
dig zijn aan het helsche vuur. Als gij dan
uw offer aan het altaar opdraagt, en daar
indachtig wordt, dat uw broeder iets tegen
u heeft, laat dan uw offer daar voor het
altaar, en ga u eerst met uwen broeder ver-
zoenen, en dan zult gij uw offer komen
opdragen.
Die jongeman moet wel gedacht hebben:
„Wat is dat een blijmoedige, pater! Wat keek
hij my vriendelijk aan! Een glimlach van het
eene oor tot aan het ander.” Ja, en hij kreeg
nog een sigaar ook.
Wat er dan wel gebeurcbwas? Ja, als ik het
u zeg, dan begrijpt u direct, waarbm ik zoo’n
aangenamen indruk, zoo’n zonr‘ -e herinne
ring by dien jongeman heb nag, .aten.
Ik zal het maar gauw zeggen. De jonge
man had gezegd: „Father ik kom van Notaris
X. X. Hij laat vragen naar de juiste bena
ming van uw Missiehuis. Het moet in een
testament komen.”
Waar gebeurd hoor. Het Missiehuis in een
testament. Ik geloof dat ik ziek zou geworden
zijn, als ik niet had kunnen glimlachen.
En toen ging ik luditkasteelen zitten bou
wen en mijzelf af te vragen, hoeveel bet wel
zijn zou Zooveel? Zooveel? Óf mis
schien een altijddurende studiebeurs?
Ja, ik had waarlijk een zeer goeden zin.
Ik dacht onmiddellijk: „Dat moet ik mijn
goede vrienden van de krant eens vertellen.”
Je kunt nooit weten, of „Wie weet nog
hoe”, zooals hier ia de buurt boven eën her
berg staat.
sriener
Dit Missiehuis is een Stichting en heeft
rechtspersoonlijkheid onder den naam: Het
St. Bunifacrtrt Missiehuis te Hoorn.
i
EPISTEL
uit den eersten brief van den H Apostel
Petrus; Hl, 8—15.
Welbeminden, weest allen eensgezind in
het gebed, medelijdend, broederlievend,
barmhartig, vriéndelijk, nederig; vergeldt
geen kwaad met kwaad, noch schelden met
schelden maar zegent integendeel; want hier
toe zjjt gij geroepen, opdat gij de zegening
moogt beërven. Want die het leven bemih-
nen, en goede dagen zien wil, die bedwinge
zjjne tong van het kwaad en zijne lippen,
om niet listig te spreken. Hij wjjke van het
kwaad, en doe het goede: hy zoeke den
vrede, en streve dien na. Want de oogen des
Hetren zien op de rechtvaardigen, en Zijne
obFen luisteren naar hunne gebeden; maar
het gezicht des Reeren is tegen de kwaad
doeners. En wie rial u hinderen, zoo gij het
góede beijvert? Doch, soó gij om de recht
vaardigheid lijdt, dan xyt gij gelukzalig
Vreest dan hunne verschrikking niet, en
wordt qiet ontsteld, maar heiligt den Heer
in uwe harten.
DE KATHOLIEKE MIDDELBARE SCHO
LEN IN ROEMENH DE ERKENNING
WORDT VAN STAATSWEGE
INGEPERKT.
Bukarest (Kipa). Wij deelden reeds mede,
dat de Roemeensche minister van eeredienst
pogingen in het werk stelt om verschillende
katholieke middelbare scholen niet te erken
nen en dat te dien einde vragenlijsten wer
den rondgezonden. Daar de onderdrukking
van katholieke scholen steeds op deze wijze
begon, verwachten de leiders van katholieke
scholen ook dezen keer niet veel goeda en
rekent men er reeds meer op, dat in den ko
menden- herfst verschihcnde middelbare scho
len der katholieken zullen moeien gesloten
worden. Het duurde echter lang vooraleer er
een besluit genomen werd. Op verschillende
vragen van katholieken antwoordde de mi
nister van eeredienst, dat de katholieke
scholen hun werkzaamheid rustig mogen
voortzetten. Geheel onverwacht kwam dan
voor het einde van het schooljaar een ver
ordening van den minister van Onderwijs
Angbelescu, waardoor 13 katholieke en een
protestantsche school gesloten werden.
Door deze verordening werden nu duizen
den katholieke leerlingen gedwongen voor
een vreemde examencommissie te verschij
nen. Wie de praktijk dezer Roemeensche
Commissie kent, zal zich niet verwonderen,
wanneer 90 A 95 pCt. der katholieke leer
lingen bij de eind-ejfamens zakken. Onge
veer 80 A 95 pCL der leerlingen van de
kerkelijke en nationale minderheden worden
jaarlijks door deze commissies afgewezen.
Wanneer in Roemenië een school niet open
baar erkend wordt, staat dit gelijk met een
langzame maar zekere ondermijning, der be
treffende scholen. Daaronder moeten nu
echter eenige scholen gerekend worden, die
groot mogen gaan op een verleden van
meerdere eeuwen. Er wordt thans door de
ouders der getroffen leerlingen, door de
Katholieke Kerk en de andere confessies een
tegenactie voorbereid om den ministervan
eeredienst te dwingen de verordening te her-
roepen. -
Zooals bij andere gewelddadige onderdruk
kingen der minderheden, mogen ook thane
de dagbladen der minderheden niet uitge
voerd worden, opdat deze in het buitenland
geen stemming maken tegen de geweld
daden, waaraan de minderheden ten prooi
vallen.
weldadige zielen, die in Japan of voor Japan
hebben gewerkt. Japan zal zich dank zy zijn
vrienden bekeeren, waaronder wy een groot
aantal Franschen hebben. Een groot deel der
verdienste zal aan Frankrijk toegeschreven
worden, als het uur der bekeering zal slaan.
Wy bouwen groote verwachtingen op de
toekomst De Heilige Stoel heeft den toe
stand goed beoordeeld en Japan een nieuwe
groote gunst waardig gekeurd: door de wij
ding van Mgr. Hayasaka tot Bisschop*-*^-
Toen men hoorde dat onze eerste Bisschop
door den Heiligen Vader zelf in den Sint
Pieter zou worden gewijd, hebben onze Chris
telijke landslieden van vreugde geweend.
Het enthousiasme was zoo groot, dat id heel
korten tijd door de arme geloovigen 70.000
francs werden opgebracht, om den nieuwen
prelaat de bestrijding dér verhoogde onkos
ten mogelijk te maken. Een heiden, die de
ware beteekenis van deze handeling van den
Heiligen Stoel erkende, heeft voor Mgr.
Hayasaka een fonjis van 20.000 francs ge
sticht.
In landen, waar de regelrechte hiërarchie
der Katholieke Kerk bestaat, kan men zich
nauwelijks een juiste voorstelling maken van
de belangrijkheid vap. een inheemschen de
us voor de missielanden. Vooral wordt de
religie, daar de diocesen door vreemde pre
laten worden bestuurd, als iets vreemds be
schouwd, en de vijanden der Kerk gebruiken
deze omstandigheid, om haar aan te vallen.
De dikwijls herhaalde verklaringen van den
Heiligen Stoel, die het tegendeel verzeker
den en de bereidwilligheid uitspraken, om
de vreemde missionarissen te vervangen door
inheemschen elfrus, zoo spoedig dat moge-
Ijjk was, telen in de oogen der niet-katholie-
ken weinig. Daar nu echter het feit geschiedt
is, zullen ze van dien kant ook niets meer
te verwijten hebben.
Verder beteekent de benoeming van den
eersten Japanschen Bisschop een groote op
wekking voor de jonge lieden, die van plan
zijn in het Priesterschap te treden. De ver
meerdering van het getal inheemsche pries
ters, zonder welke het doordringen tot de
families der Japanners bijna ónmogelijk is,
is een absolute noodzakelijkheid. Deze pries
ters, die volkomen de -mentaliteit, eigenaar
digheden en gebruikan van hun landslieden
veraicnt ae n. otOei voor dé be
noeming van Mgr. Hayasaka den groótsten
dank.
De taak van den eersten Japanschen Bis
schop zal zeer moedyk zijn. De Bezetting van
het diocees is totaa onvodoende. Het heeft
nog géén 40 Japansche piresters voor onge
veer 60.000 Christenen, die verstrooid zijn
over duizenden eilanden en eilandjes. Daarbij
is de groote om vang van het diocees niet
eens in aanmerking genomen, welke een
oppervlakte van 4060 vierkante Kilometer
beslaat. Ook zijn er nog 100.000 tot 150.000
afstammelingen van vroegere Christenen, die
zich niet meer tot de kudde van Christus
bekennen en zonder verwijl bekeerd moeten
worden. En ten slotte de finantieele kwestie.
De Christenen bestaan voor het grootste
deel uit arme visschere en boeren.
Maar de toekomst ligt bjj God. En in weer
wil van alle moeilijkheden zal het goed
vooruitgaan, als het Hem behaagt.
(„La Vie Catholique”)
(Uit „De NieuweEeuw”)
(Bisschoppelijk goedgekeurd)
waarborgt U een nette begrafenis
tegen de billijke tarieven.
Lijkauto voor vervoer naar buiten
beschikbaar.
Aangifte bjj den Directeur A. J.
A. GENEFAAS, Laogestraat 8,
Telefoon 756.
of bij de aansprekers
J. J. ABBES, St. Jacobstraat 0.
F. H. SAVENIJE, Koorstraat 8.
O. VAK VEEN, Baansingel 37 B.
(door Admiraal Yamomoto).
Sedert den tijd dat de heilige Franciscua
Xaverius, de groote apostel der Indiërs, den
bodem van het Rjjk de Rjjzende Zon betrad,
heeft de katholieke Kerk in Jajtan een dik
wijls wisselende evolutie genomen. Allereerst
werden de missionarissen zoowel door het
volk als ook door de autoriteiten harteljjk
ontvangen. Dé kerken werden talrjjker en
de Christelijke scholen bloeiden. De bekeer
lingen volgden in massa's. Eenige jaren na
de verkondiging van het Evangelie beliep
het getal katholieken reeds 400.000. Men kon
met vertrouwen aminemen, dat geheel Japan
spoedig voor het ^Katholicisme zou zyn ge
wonnen.
Op het moment, dat. dé Kerk op de hoogde
van hoop en blijdschap van de groote orden,
de bekeerlingen met honderden toesnelden,
braken plotseling de stormen der vervolging
los.
De najjver der bonzen, die hun aanhangers
of liever hun broodheeren bjj duizenden ver
lor», de trots der feodale heereu, de belaste
ring door Protestanten en anderen, de on
wettige concurrentie van buitenlandsche han-
delsheden en ten slotte de overdreven ijver
van eenige nrisaionarissen enz. enz. hebben
een vervolging doen uitbreken, welke tot
dusver in de wereldhistorie onbekend was..
Onze dappere voorvaderen en de moedige
missionarissen Rebben zich gaarne voor de
zaak van den goddeljjken Meester geofferd.
Meerdere eeuwen lang géloofde men, dat hun
slag letterlijk verdelgd was. Maar ’t was God
dank niet zoo. Ondanks den weergaloozen
duur der vervolging hebben toch de eerste
Christelijke Japanners, die de H. Franciscus
de vreugde zijns harten noemde, hun vijan
den niet het laatste woord gelaten. Na drie
c
den, in eenzame doi
ze als bij I
Christendom En toch was deze nieuwe tijd
niets anders dan de stilte vóór den storm.
Kort daarop woedde opnieuw de haat der
tegenstanders, en het aantal gevangenen en
martelaren bereikte dadelijk verscheidene
duizenden. Echter door de voorziendheid
van den grapten keiler ifeüi werd de gewe
tensvrijheid door z-ijn weueving toegestaan
en ongeveer 40 jaar later "kon
lieke religie vrij haar activiteit)
op enkele beperkingen na.
Sinds eenige jaren wordt ook deze toestand
nog beter en beter. De wisseling van brieven
en beleefheidstelegrammen tusschen het
Keizerlijk Hof en den Heiligen Stoel wordt
steeds grooter. In de laatste dertig jaren
hebben wjj vier buitengewone gezanten uit
Rome in Tokio zien komen.“De verschillende
werken der missionarissen van vjjandeljjke
landen werden tijdens den oorlog onaange
tast gekiten. Een Pauseljjke delegatie werd
naar Tokio gezonden. De scholen der mis
sionarissen en Zusters worden zeer gewaar
deerd oan vertoonejMerheugenden bloei. Aan
Pater ^Bvret, den Superior der Maristen-
congregatie werd bjj zjjn verbljjf >n Japan
om de verdiensten zjjner orde-leden voor de
werken van opvoeding de orde van de
Rijzende Zon verleend. Vrijgevig komt men
*de meest verschillende katholieke onder
nemingen te hulp. Voor een Maristen-school
alleen zjjn 150.000 francs ingezameld, de
zelfde som nog tweemaal voor andere scho
len. Hoewel de Katholieken nog zeer gering
in getal zjjn, zijn ze toch overal reeds inge
drongen Bij het Keizerlijk Hof, bjj de regee-
ring, bjj bet Legpr en bjj de Marine, bjj de
Departementen, bjj den adel zoowel als naar
beneden in de lagere klasse vindt jnen prac-
tiseerende Katholieken.
Zoo gaan wij zeker, al is het ook lang
zaam, vooruit. De toestand^ is zóó, dat ik,
toen ik eenige weken geleden een artikel in
een boeddhistisch tijdschrift te Kyoto las,
dat er zich over beklaagde, dat de Katho
lieken begunstigd werden, door die stemmen
ia geenen deele verrast werd. Maar in waar
heid is het toch ook zoo, dat de Katholieken
geen onverdiende gunst ontvangen, noch
van het Keizerlijk Hof, noch van de regee-
ring noch van het valk
dat deze vooroordeelen en
niat-katholieke Japanners door alle groepen
van vijanden van onzen heiligen Godsdienst
zijn verbreid, sinds eenige jaren zjjn verdwe
nen als de nachtelijke dauw voor de stra
lende zon. Wjj begonnen juist erkend en in
alle opzichten gewaardeerd te worden. Daar
mee is weliswaar niet gezegd, dat er bij de
bekeering van Japan geen moeilijkheden
meer zijn.
Op het oogenblik, dat^ zeventig jaar ge-
4eden de nakomelingen van die roeinrijke
martelaren van Nagasaki werden ontdekt,
hebben bijna 50.000 op de 200.000 geloofs-
genooten dadelijk de genade gevonden, om
de Fransche missionarissen weer te erkennen
als de leerlingen van den H. Franciscus
Xaverius. Ze zijn onverwijld in de Katholieke
Kerk 'opgenomen.
Helaas heeft zich sinds dien tijd het getal
Katholieken van Nippon niet ^ens verdub
beld in tegenstelling met de resultaten
welke de medebroeders van deze ijverige
missionarissen hebben tc boeken in China
en Korea. Daar zou men haast kunnen vra-
gëh, ol hei BToéT van onze heldhaftige mar-
telaren in tegenspraak met het woord van
Tertulianus, voor Japan niet het zaad van
nieuwe Christenen zou worden. Zou dé aarde
die eens de volheid der genaden bezat, zoo
onvruchtbaar kunnen zijn? Zouden de Ja
panners werkelijk een volk zijn, dat niet te
bekeeren is? Neen, dat geloof ik niet. Dat
gelooven ook al de missionarissen niet, die
ter bekeering der Japanners naar Japan ge
komen zyn.
Zij zjjn het allen met mij en met mijn
Japansche geloofsgenooten eens in de mee
rling, dat de genade zich meer en meer ver
spreidt in dit heidensche land en dat vele
voorteekenen van zijny^ekeering aanwezig
Het bloed van onze martelaren is niet
vergeefs vergoten en de kwellingen, welke
onze moedige belijders in oude en nieuwe,
tijden hebben verduurd, zijn niet zonder
waarde. Hoe zouden de offers, welke door
de dappere missionarissen en door de ijve-
rige^usters voor de zaak Gods zijn gebracht,
hoe zouden de dringende gebeden, die bijna
een eeuw zijn geofferd, door God onopge
merkt kunnen blijven?
Veeleer schjjnt het moment van den oogst
voor de Kerk te zijn gekomen. Natuurlijk
zijn er nog vele moeilijkheden voor de be
reiking van het doel- Dat zyn de moeilijk
heden, welke den vooruitgang der katholieke
religie tot nu toe hebben belemmerd en die
nog langer voortduren. Wjj zullen ons dus
verder te verweren hebben tegen de heiden
sche moraal en heidensche zeden. Wy zullen
een beschaving te overwinnen hebben, die
niet Christelijk, veeleer materialistisch is.
De vertoornde Bonzen zullen ons moeilyk-
hêden genoeg bereiden. De nationalisten zul
len ons op de een of andere manier ver
volgen. Zullen ons de Protestanten en ge
leerden, die niet-katholieke doctrines en
phlloeophieën wolgen, in vrede laten? Maar
ondanks al deze moeilijkheden hopen wy.
Wy hopen niet om onze prestaties en om
onze eigenschappen, maar om de verdien
sten der martelaren en belijders, der missio
narissen en ordegeestelijken en van andere
sten kerkelyken luister aan het feest te
geven. Zaterdagmiddag had de communau
teit met groote geestdrift den pauselyken
gezant in het feestelijk versierde klooster
ontvangen. Bij de reeeptie hadden muziek en
zang van het studentenkoor en de sympho
nic elkaar afgewisseld, den ganschen avond
was er gejuicht voor de gasten, die als
trouwe vrienden kwamen deelen in de
vreugd van het oude missiehuis.
Vannïorgen knalden de Limburgsche don
derbussen met doffen slag.
De klokken luidden en haar
riepen de menigte ter kerke.
P<‘ eereplaatsen werden bezet door de offi-
cieele vertegenwoordigers der missie-congre-
gaties, een lid van den Generalen Raad van
de missionarissen van het Gezelschap van
het Goddelijk* Woord te Steyl, de eerw.
paters Franciscanen, Carmelieten en de
paters der H. H. Harten (Picpus), den Zeer-
eerw. Heer Dr. v. d. Velde, secretaris-geae-
raal der St. Franciscus Xaverius Verein te
Aken, den superior der Duitsche Paters
Jesuieten te Valkenburg, de Hoogeerw.
Paters Provinciaal van de Duitsche en Hol-
landsche provincie der Priesters van het H.
Hart van Jesus, rectoren en oud-rectoren
van Duitsche en Hollandsche kloosters der
congregatie, o.a. dc oud-rector van het Mis
siehuis te Sittard, de Z.eerw. Pater St. Loh,
thans rector van het Missiehuis te Handrup
en de Zeereerw. Pater P. H. J. Terhünte te
Dusseldorf met verder nog enkele eerw.
heeren pastoors en geestelijken uit de om
geving. Ook Mgr. Dr. H. Poels en de Hoog
Eerw. Heer Deken van Heerlen waren van
hun belangstelling komeh getuigen, terwy'l
hier van de aanwezigen nog genoemd moeten
worden de burgemeester van Sittard en de
wethouders.
Z.Exc. Mgr. Lorenzo Schioppa werd op
pontificale wyze de kerk binnengeleid. Tot
den priesterstoet, die- den Kerkvorst naar
het altaar voorafging, behoorden ook
Z.D.H. Mgr. Meulenberg, apostolisch vicaris
van Ijsland, en de Hoogeerw. Abt der Be-
nedictynenr te Mamclis, Dr. Dom Remualdus
Wolters.
Zoodra het gejubel van het „Ecce Sacer-
dos” was verstomd en Z.Exc. Mgr. Schioppa
more consuët» met de paramenten was be-
assistenne van ue zweereerw. patëTSTSSnaer,
joud-rector van het Missiehuis Sittard als
presbyter assistent, dr. Stramp en Roden-
bach, als troondiakens, Dickenbohm en Wet-
sels als diaken en sub-diaken en Voliner als
ceremoniarius.
Na het Evangelie hield de Zeereerw. pater
Heimans, redacteur der Missietijdschriften,
als slot van teen triduum, waarmee de jubi
leumviering was ingeleid, een feestpredi
katie.
De voortreffelijke redenaar had zich daarbjj
als tekstwoorden gekozen vers 49 Isaias uit
het Epistel der H. Mis van den dag: Ecce
dedite in lucem gentium, ut sis salus mea
usque ad extremum terrae.
Het koor der studenten droeg tot den in-
drukwekkenden luister der plechtigheid veel
bij door de pieuze vertolking van de zes
stemmige Missa „Crux Ave” van Nekes,
onder leiding van den muziekleeraar den
Zeereerw. pater Dopperfeld.
Des namiddags vereenigden zich al de gas
ten en alle leden der communauteit aan een
feesUiiaadtijtL. waarbij. Z-Exc. Mgr. Schioppa
de eereplaats innam.
Onder de dischgenooten bevond zich thans
ook de Duitsche consul te Maastricht de heer
Von’Strahl.
Het was een kostelijke en ongedwongen
maaltijd, waaraan een oprechte feeststem
ming heerschte door de gemoedelijkheid der
gastvrije paters en muziek en zang der stu
denten. De Hoogeerw. P..ter Provinciaal die
als gastheer de tafel voorzat, dankte vol er
kentelijkheid Z.Exc. Mgr. Schioppa en de hoo-
ge gasten voor de eer die zij door hun komst
aan het Missiehuis van Sittard en de Congre
gatie der Priesters van het H. Hart van
Jesus bewezen en herdacht dankbaar den
stichter, den Hoogeerw. heer kanunnik Leo
Dehon, voor wien hy op dezen dag en op de
zen zelfden stond een gebed verzocht, terwy)
hy ook hulde bracht aan den tegenwoordi-
gen feueraal-overste der Congregatie, den
Hoogeerw. pater L. J. Philippe.
Nadat voorlezing was gedaan van de ont
vangen telegrammen van gelukwensch van
Z. H. den Paus, van Z. D. H. den Bisschop
van Roermond e.a., en nadat Pater Foxius,
oud-overste der Missie in Zuid-Brazilië, de
gelukwenschen der Braziliaansche missie
had uitgesproken, hield pater Hermanns nog
een geestige tafelrede, waarin hy den inter
nuntius toewenschte zijn schoon Italië en het
eeówige Rome te kunnen vergeten om nog
la dg in het mistige Holland zijn hooge sen
ding te vervullen.
Na tafel bleef men nog geruimen tijd in ge
zelligheid bijeen, totdat mgr. Schioppa af
scheid ging nemen om met den trein van
16.57 naar de residentie te vertrekken.
De studenten voerden voor de nog blijven
de gasten het tooneelspel „Jedermann” op,
als slot dezer zeker lang nog aangenaam
heugende feestviering.
•euwen van verbanning op afgelegen eilan
den, in eenzame dorpen en ellendige hutten
iRn xe als by toeval door P. Petitjeaa van
deParysche Buitenlandsche Miesieconcrega-
Me^den tateren bisschop van Nagasaki, weer
De*e weer-4erugvinding was hef teeken
Jfan een nieuwen tijd voor het Japansch
