„ONS BLAD"
n
Beroepskeuze-voorlichtlng.
1
FEUILLETON.
I
Het Kathedraal Kapittel
van Haarlem
No. 159. GIRO alkmaar 104863 Maandag 9 Juli 1928. giro alkmaar io4863 22e Jaargang
Abonnementsprijs
45ste Algemeene Vergadering A. N. W. B., Toeristenbond
voor Nederland
Advertentieprijs
BureauHOF 6, ALKMAAR - TelefoonSgJlgSF£!&-tu
De N. R. K. B. B. te Alkmaar,
Gestrafte misdaad.
GIRO ALKMAAR 104863
GIRO ALKMAAR 104863
ii
p
«U.
zal
nooit
tot
langzaam,
ti aam
(Wordt vervolgd)/^-
-L—
f 2.85
f 0.60 hooger
I
dood, niet waar? En als hij; een jong man,
(rover een Rector is
H. Missen eene col-
I
I
ongeduldig,
ge-
NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD
Per kwartaal voor Alkmaar. r
Voor buiten Alkmaar
Met Geïllustreerd Zondagsblad
waar riep Paulina met onbedwongen toorn
uit. „O, sir
den Hemel
Van 1—5 regels f 1.25 f elke regel meer t 0.25. Redan» per
regel f 0.75 voor de eerste paginavoor de overige pagina's f 0.50 j
Rubriek „Vraag en aanbod” bij vooruitbetaling per plaatsing
f 0-60 per advertentie van 5 regefc iedere regel meer f 0.1Z
Aan alls abonné’a wordt op aanvrage gratis een polls verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 3000.—, f750.—, f 250.—, f 125.—f50.—f4O.—
het later leven, dit rechtvaardigden. Voor
het scheppen van ordeljjker toestanden kan
jn de toekomst de Beroepskeuze-Voorlichting
ongetwijfeld veel goeds doen.
Om al deze redenen mag men het toejui
chen, dat het Centraal Zielkundig Beroeps
kantoor ire-samenwerking met het Pacdago-
gisch-Psychologisch Instituut der R. K.
Leergangen het initiatief nam tot het hou
den van een Vacantie-leergang in Beroeps-
keuze-Voorlichting op 15 en 16 Augustus
a.s. te Utrecht. Dit is actueele arbeid. In al
onze kringen moge die de gewenschte be
langstelling wekken! In ’t bijzonder echter
moge die belangstelling komen van allen,
die bij 't Vportgezet onderwijs zijn betrokken
en in wier handen voor een deel het slagen
van onze rijpere jeugd in de keuze van hei
levensberoep is gelegd. Dit klemt te meer,
waar juist in deze kringen de wensch naar
betere oplossingen dan school verklaring of
toelatingsexamen bieden, levendig is. Bij
algemeene belangstelling zal het Centraal
Zielkundig Beroepskantoor ongetwijfeld een
belangrijk succes kunnen boeken.
H. C. M. WIJFFELS,
Voorzitter R. K. Leerarenvereenigingi
Het is een overbekend feit, dat de keuze
van het beroep in onze dagen bijzondere
moeilijkheden met zich brengt. Daar is voor
eerst het gebruik aan vooruitzicht in menig
bedrijf, de overvloed van gegadigden in an
dere, de toegespitste „strijd om het bestaan”,
in alle, die dwingen tot wel overwegen van
de vraag: wat moetea onze jongens en
Ho#«ffer nu de verhoudin
gen ingewikkeld zijn, hoe grooter de be
hoefte aan een grondige en betrouwbare
voorlichting: dat springt in het oog!
Deze voorlichting zal zich behooren uit
te strekken over verschillende terreinen. De
behoefte aan arbeidskrachten in bepaalde
beroepen, de beroepseischen, de meest ge
ëigende vooropleiding e.d. zijn problemen,
die evenzeer de aandacht vragen als de ge
schiktheid voor bepaalde beroepen bij de
verschillende personen. Maar deze laatste
vraag domineert :-het is van bijzonder belang,
dat binnen de grenzen van den natuurlijken
aanleg van het individu het toekomstig be
roep gekozen wordt. Anders toch stelt men
zich aan mislukkingen bloot, die het levens
geluk van de betrokkenen ernstig in de
waagschaal stellen. En zelfs als men „ten
halve keert” is er vaak onherstelbare schade
aan karakter en persoonlijkheid berokkend,
is ten minste kostbare tijd verloren gegaan.
Wie als schrijver dezes voorbeelden onder
’t oog had van vele jongelui, die met ontoe
reikende capaciteiten enkele jaren op Gym
nasium of H. B. 8. doorbrachten, om zonder
het eindexamen te bereiken, arbeidschuw en
onverschillig, van school te verdwijnen, be
seft, dat ook het laatste niet mag worden
gering geschat.
De kan.-en van slagen voor elk individu
zoo groot mogelijk te maken, door ieder te
brengen op de plaats, waarvoor hij de meeste
geschiktheid bezit, is echter niet uitsluitend
een belang*van persoonlijken aard, doch een
zaak van groote sociale beteekenis boven
dien. Beziet men 't Beroepskeuzeprobleem in
verband met 't Bevolkingsvraagstuk, dan
moet men tot de conclusie komen, dat alléén
de meest geïntensiveerde arbeid, de meest
rationeel doorgevoerde arbeidstferdeeling
kans biedt om de moeilijkheden tot oplos
sing te brengen, waarvoor onze snel aan
groeiende bevolking ons plaatst. Ze vormt
althans een der belangrijkste factoren daar
toe.
Ten slotte is een goede voorlichting bij do
Beroepskeuze ook voor ons Voortgezet On
derwijs van kapitale beteekenis. Het is geen
geheim, dat de bestaande toestanden bij dat
onderwijs in ’t geheel niet gezond zijn. Het
aantal leerlingen is bij alle takken van on
derwijs de laatstb 25 jaar enorm toegeno-
men: steeds breedere volkslagen (deken van
hun kinderen meer dan enkel Lager Onder
wijs te begeeren. Daarnaast werd het aantal
richtingen in het Voortgezet Onderwijs ver
veelvoudigd. Hoeveel goeds hierin mag zyn
gelegen, toch valt ’t niet te betwijfelen, of
deze sterke uitbreiding van het Voortgezet
Onderwijs bracht zijn bezwaren mede. Be
paaldelijk wat de keuze van richting betreft
<met het oog op een later beroep), werkte
dit het aantal vergissingen in de hand: een
te groot aantal leerlingen kozen het voor
bereidend Hooger Onderwijs, zonder dat hun
aanleg en een redelijk vooruitzicht op het
verwerven van een geëvenredigde positie in
ziek is, plotseling stierf, en u een erfenis
van 10.000 pond per jaar naliet, terwijl gij
beiden vertrouwelijk met elkaar omgingt,
dan zou het volstrekt niet onmogelijk zyn,
dat boosaardige en argwanende lieden toe
spelingen gingen maken op de oorzaak van
Douglas dood, die u verre van aangenaam
waren. Zij zouden er op kunnen wijzen, dat
gij zoo goed in die gelegenheid waart ge
weest, let wel Reginald, in de gelegenheid
om hem uit den weg te ruimen, die de hin
derpaal voor u was om rijk te zijn. Dat zou
men kunnen doen, niet waar?”
„Ja,” antwoordde Reginald
„dat zou men kunnen doen.”
„Goed dan, als je nu mijn raad wilt vol
gen, dan breek je alle gemeenschap met je
neef af. Terstond. En je laat al je kennis
sen merken dat jelui op vjjandigen voet met
elkaar staat omdat hij je uit de gunst van
de vrouw, die je liefhad, heeft verdrongen.
Je moet hem openlijk negeeren op de club,
zoodat ieder het weet, dat er een verkoeling
tusschen u beiden bestaak En als je dat ge
daan hebt, vertrek je naar het vasteland van
Europa.”
„Naar het buitenland?” herhaalde Regi»
nald verbaasd. „En waarom dat?**
Officieele ontvangst
Om half vijf had in de Raadszaal de offi
cieele ontvangst door het Gemeentebestuur
plaats. Hierbjj waren o.m. tegenwoordig de
heer Mr. W. C. Wendelaar, burgemeester;
de heeren A. F. Thomsen, Mr. A. J. M. Lees
berg en J. Ringers, wethouders; mej. N.
Carels en de hr. J. Bonsema, reedsleden; de
heer A. Koelma, gem.-secrctaris; de heer C.
C. Walraven, Commissaris van Politie; de
heer C. G. D. Margadant, directeur van ge
meentewerken;. de heer Mr. R. -yeendorp,
referendaris ter "gemeente-secretarie en do
heer W. van Slooten, burgemeester van Heer-
Hugowaard.
Reginald E versleigh, ik dank
voor dit gesprek. Eindelijk, ein
delijk heü ik u dan doorzien. Want ik heb u
slechts op de proef gesteld, sir Reginald;
ik wilde uw karakter door en door leeren
kennen, en nu kan ik lachen om u en u ver
achten. Ga weg, sir Reginald Eversleigh, dit
huis is het mijne; het behoort rnjj in eigen
dom; ik ben niet langer zonder vrienden.
Mijn schulden zyn betaald; betaald door
iemand, die zijn laatste shilling voor my zou
hebben opgeofferd. Ik heb uwe hulp niet
noodig. Ik behoef niet te vluchten uit dit
huis; ik ben hier meesteres, en myn eerste
daad als meesteres van dit huis zal zyn u
te verbieden hier langer over den drempel
te komen.”
„Zoo, mevrouw Duraki,” riep Reginald
met een lach, „dat is een wonderlijke veran
dering."
„Gy dacht misschien dat er geen eind zou
komen aan mijn dwaasheid," ging Paulina
even heftig voort. „Gy hadt het mis. En nu,
sir Reginald, wensch ik u goeden avond en
vaai well”
„Is dit een grap, Paulina," vroeg de baren
met een stem die bijna verstikt werd door
woede.
„Neen, sir Reginald, bittere ernst," zeide
mevrouw Durski, de hand aan de kamer-
schel slaande.
Carlo Toas kwam spoedig binnen.
„Carlo”, zeide zij rustig, „laat mynheer
uit.”
De baron keek haar een oogeublik aan met
een donkeren, dreigenden blik, en verliet
daarop de kamer, gevolgd door den Spaan-
schen bediende, die hem naar zyn rijtuig
leidde met den meest mogelyken eerbied.
„Wel vervloekt,” bromde Reginald, by het
naar huis rijden. „Het moet Douglas Dale
zyn, die haar de macht gegeven heeft om mij
zoo te beleedigen, en hy zal daarvoor bloe
den. Maar waarom bracht Victor die twee
bij elkander? Een verbintenis tusseben die
twee kan my slechts schade berokkenen. Ik
moet zyn gedrag eens onderzoeken, dat my
onbegrijpelijk schijnt.”
Reginald Eversleigh en Victor Carrington
ontmoetten elkander den volgenden dag en
de eerste vertelde op nijdigen toon het too-
neel, dat op Hilton House was afgespeeld.
„Je invloed is daar aan het wetk ge
weest," riep hy. „Je hebt een verbintenis tot
stand gebracht tusseben die vrouw en Dou
glas Dale.”
„Ja, dat heb ik ook,” antwoordde Car
rington kalm. „Dale heeft haar zijn Kand en
vermogen aangeboden, benevens zyn hart,
en zyn aanbod is niet afgeslagen.”
„Je speelt valsch met my, Victor Carring
ton!”
„Zoo?”
„Ja, waarom doe je anders zoo'n moeite
om dit huwelijk tot stand te brengen?”
„Je bent gek, Reginald Eversleigh, een
halsstarrige dwaas, of je zoudt niet weer op
dat onderwerp terugkomen na hetgeen wij
laatst afgesproken hebben. Ik heb je gezegd,
dat het huwelijk, dat je vreest, nccit
plaats hebben.”
„Hoe zult ge het dan verhinderen?"
„Even gemakkelijk als ik het kon
stand brengen als ik dat wilde. Mijn beste
jongen, de menschen van 't gewone slag
zijn maar draadpoppen en er is slechts een
krachtige geest noodig om de draden in be
weging te brengen.”
„Maar als dat huwelijk dan niet zal door
gaan, waarom heb je dan een engagement
tot stand gebracht tusschen Paulina en Dou
glas?” vroeg de baron, die nog geenszins
overtuigd was, door wat zijn bondgenoot ge
zegd had.
„Daar had ik mijne redenen voor, en goede
ook, al ben jij te dom vap hersens om dat
te begrijpen," hernam Victor
„Jjj en je neef Douglas zyn vrienden
weest in den laatsten tijd, niet waar?”
„Ja, en?”
„Luister dan naar mij. Als hy nu zonder
erfgenamen kwam te sterven, zijt gij de
eenige persoon die voordeel heeft bij ȟn
dood, niet - - 2
krachtig en gezond van gestel, die nooit
hun beste krachten besteed hebben aan den
groei en bloei van den Bond.
Met Overtuiging uiten wij dan ook, nar
een woord van welkom een woord van
waardeering en gelukwensch om het vele
goede in dezen door den N.R.K.B.B. gedu
rende twee lustra tot stand gebracht.
Tien bestaansjaren zyn verstreken en met
dankbaarheid voor de met Gods zegen ver
kregen resultaten wordt dit tijdperk afge
sloten; met vernieuwden moed en mannelijk
vertrouwen wordt echter de toekomst tege
moet gezien om het vele onbereikte nog ts
verwezenlijken. De Bond is nogv in zijn
jongensjaren, dus nog met mooie idealen
bezield.
Moge onder den onmisbaren zegen van
den Goddelijken Bouwheer, zonder Wiens
hulp de werklieden tevergeefs bouwen, do
R. K. Bond van Bouwpatroons zich verme
nigvuldigen in getal on innerlijke kracht.
Moge een van de resultaten van dit Congres
zyn, dat vele buitenstaanders zich aanslui
ten, om eendrachtig in een steeds krachti
ger groeiende organisatie samen te werken
aan de uitbreiding van het Rijk van Chris
tus Koning.
Moge verder naast het zakelijke, ook het
meer feestelijke gedeelte van het programma
dezer lustrum-viering slagen, opdat de afge
vaardigden met de meest aangename herin
neringen aan de stad Alkmaar en in het bij
zonder aan de Alkmaarsche Bondsafdeeling
huiswaarts mogen keeren.
AAN DE GEESTELIJHEID EN DE
GELOOVIGEN VAN ONS BISDOM.
Innige en dankbare vreugde heeft voorze
ker ons aller harten vervuld, toen op den
feestdag der H. H. Apostelen Petrus en
Paulus ons de blijde tijding bereikte, dat God
aan ons dierbaar Diocees een nieuwen Op
perherder had geschonken. De rouwklanken,
die nog steeds naklonken na het heilig af
sterven van onzen hoogvereerden en on-
overtrefbaren Vader in Christus, Z. D. H.
Mgr. Callier z. g zijn overstemd door de
juichtonen, nu het onzen heiligen Vader den
Paus behaagd heeft onder voorlichting
van den H. Geest tot diens opvolger op
den leegstaanden Haarlemse hen Bisschops-
troon te benoemen Z. D. H. Mgr. Joannes Do-
minicus Josephus Aengenent!
Wij zeggen, onder voorlichting van den
H. Geest omdat wy ait de II. Schriftuur
weten, dat het do H. Geest is, Die de Bis
schoppen aanstelt, om de Kerk Gods te be
sturen.
Veilig mogen w|j dus roemen in de keuze,
door Christus’ Plaatsbekleder op aarde ge
daan en wy mogen gerustelyk gelooven. dat
mét ons gemeenschappelijk gebed niet het
minst de voorbede van onzen pas gestorven
Vader zulk eene gelukkige oplossing heeft
gebracht
Nauwelijks immers was de blijde mare ver
nomen, of van allo kanten: van particulieren
en Vereenigingen; van aHe organen der Pers,
ook de niet-katbolieke, drongen tot ons door
de meest oprechte uitingen van instemming
en waardeering, van hoopvolle verwachting,
nu juist deze Bisschop over XJeestelykheid en
geloovigen als leidsman en Opperherder is
aangesteld.
Wy kunnen het dan ook zoo gemakkelijk
begrypen, dat bij ons geloovig volk aan
stonds de krachtige wensch naar voren is ge
treden, om van die blijde gezindheid te ge
tuigen door daden, door het aanbieden van
een rjjk feestgeschenk bij het begiu der re-
geering van Mgr. Aengenent
Van talrijke zijden kwam tot ons de vraag:
waarmede kunnen wy den nieuwen Bisschop
eeren by zijn optreden; hoe kunnen wij too-
nen, dat hij ons uiterst welkom is?
Wy hebben dan ook gemeend, aan dit
verlangen te moeten voldoen en U allen
zonder uitzondering de gelegenheid te moe
ten geven, om, ieder naar vermogen, te too-
nen: uw geloof en uw liefde en uw eer
bied voor het bisschoppelijke gezag.
Geen ongewenschte verbrokkeling van
gaven dus, maar een gemeenschappelijk ge
schenk, geheel ter beschikking van den nieu
wen Kerk vorst j
Dientengevolge bepalen wy. dat voor dit
doel op Zondag 15 Julil a.s. in alle kerken
en in ïlle kapellen, wMrover een Rector is
aangesteld, onder alle HH. Missen eene col
lecte met open schaal zal worden gehouden.
Wij bevelen deze collecte niet aan: Uw eigen
blij en dankbaar hart is de beste aanbeveling.
En zal dit Ons schrijven op Zondag 8 Juli
a.s. van den kansel worden voorgelezen.
Gedaan te Haarlem, 3 Juli 1928.
Namens het Kathedraal Kapittel,
H. J. M. TASK IN,
V icaris- Kapitulaar.
Zaterdag en Zondag werden te Alkmaar
de 45e» Algemeene vergadering en het jaar-
lijksch uitstapje, met verdere daaraan ver
bonden festiviteiten, van den A. N. W. B.,
Toeristenbond voor Nederland gehouden.
De beide dagen zijn door fraai weer be
gunstigd geworden, een factor, die niet
in het minst tot het welslagen heeft bijge
dragen.
De deelnemers en deelneemsters (ten ge
tale van ongeveer 250) vereenigden zich
Zaterdagmiddag te 1 uur aan de De Ruijter-
kade te A’dam, vanwaar zij met de „Stierop"
een schitterend ingerichte salonboot van
de „Alkmaar Packet” den tocht naar de
kaasstad aanvaardden.
De stemming aan boord was puik; een
strykje zorgde voor de noodige afwisseling.
Voeg daarbij het uitzicht op ons wonder
mooie Hollandsche polderlandschap en men
zal begrijpen, dat de tocht zonder een oogen-
blik van verveling verliep.
Even voorbij het Alkmaarder Meer werd
de boot tegemoet gevaren door enkele ge-
pavoiseerde scheepjes van de Alkmaarsche
Roei- en Zeilvereeniging, waarna het con-
vooi gezamenlijk verder voer naar Alkmaar.
Hier had de politie voortreffelijke maat
regelen getroffen, terwijl het „Stedelyk
Muziekkorps”, zoodra de boot in zicht kwam,
lustige melodieën liet hooren.
Op den aanlegsteiger bevonden zich be
stuursleden van „Alcmaria" V. V. V., die
de dames en heeren welkom heetten in de
al-oude victoriestad.
Spoedig was een stoet geformeerd en met
het „Stedelijk Muziekkorps voorop, ging het
Stadhuiswaarts. Overal langs den weg had
den zich vele belangstellenden geschaard.
Nauwelijks heben de laatste congressisten
van den A.N.W.B. Alkmaar verlaten, of we
derom doen de ledcn-afgevaardigden van
een anderen, wellicht niet zoo'n populairen
en machtigen, maar, speciaal voor ons
Katholieken, toch niet minder belangrijken
Bond hun intrede in deze stad, voor hun
jaarlijkscho Algemeene Vergadering.
De Nederlandsche Roomsch Katholieke
Bond van Bouwpatroons houdt deze dagen
zijn Congres in Alkmaar en heeft daaraan
tevens de viering verbonden van zijn tweede
lustrum. A
Dat Alkmaar en speciaal de Alkmaar
sche afedeeling, die eveneens haar tweede
lustrum vviert het voorrecht waardeert
dezen prachtig-socialen Bond binnen haar
muren te mogen ontvangen, moge blijken uit
de luisterrijke ontvangst, die den afgevaar
digden bereid is. Eén blik in de smaakvolle
gids en men is daarvan overtuigd.
Een jaarvergadering bij een lustrum-vie
ring heeft altijd een voornamer cachet dan
een gewone ^aarlijksche bijeenkomst. Meer
dan anders ziet men thans terug op de resul
taten in het voorbije decennium verkregen.
Als alle jonge ofganisaties, heeft ook de
N R.K.B.B. in zyn wordihgs-periode strijd en
teleurstelling^ondervonden, waaruit hij ech
ter krachtig te voorschijn is getreden met
het volle bewustzijn,, in dezen tyd van ma
terialisme alleszins bestaansrecht te bezit
ten.
Ook voor de R. K. Bouwpatroons was het
zaak zich te vereenigen in één eigen Katho
lieken Bond, waarin de aannemersbelangen
behartigd worden, niet alleen de zakelijke,
doch ook en vooral de godsdienstige en ze-
delyke belangen. Een eigen Bond was noo
dig, omdat het in een neutralen Bond ón
mogelijk was, do vereenigingen en hare leden
te leiden in de banen, die het kerkelyk gezag
heeft aangewezen, omdat in een eigen Bond
meer rekening kan gehouden worden met
de verhouding, die er bestaan moet tusschen
werkgevers en werknemers, een verhouding
n.l., waarin de patroons zich meer laten
leiden door de liefde dan door de rechtvaar^. _meisjè^wordén?
digheid. Het gebrek aan naastenliefde in de
economische verhoudingen, waardoor er een
vijandige verwijdering ontstaat tusschen
werkgever en werknemer, is een van de
grootste kwalen van onzen tyd en wellicht
ook een der voorname oorzaken der gods
dienstige onverschilligheid. In de naleving
van de wet der liefde heeft de R. K. Bomt
van Bouwpatroons, evenals elke andere mid-
denstandvereeniging een grootsche taak te
vervullen voor het behoud der maatschap
pelijke orde. Vereenigd in één grooten Bomt
is overwinning mogelyk in den grooten
strijd tegen verkeerde praktijken, die den
toets der Christelijke moraal niet kunnen
doorstaan.
Resultaten heeft de N.R.K.B.B. ook be
haald in bet totstandbrengen van de lande
lijke Collectieve Arbeidsovereenkomsten;
voor de doorvoering van de bindende beslui
ten in de bestekken en het jfschaffen van de
borgstelling by bouwwerken.
Dat de beteekenis van den Bond ook
door buitenstaanders begrepen wordt moge
blijken uit het feit, dat de Bond vertegen
woordig is in den Hoogen Raad van Arbeid,
in de Rykscommissie tot vernieuwing van
de A(lgemeene) V(oorschriften) van Water
staat en in de Collectieve Ziekteverzeke
ring.
Met trots. ook kunnen de 800 leden der
30 afdeelingen terugzien op de totstandko
ming van eigen gebouw voor het Bondsbu-
reau, waarvoor de kosten bestreden zyn uit
een obligatie-leening onder de leden.
Hulde daarom aan de leden voor hun een
drachtig samen werken; hulde ook en voor
al aan het wakkere driemanschap Franssen,
Berger, Wirtz, welke heeren 10 volle jaren
Toen het gezelschap had plaats genomen,
nam de burgemeester het woord.
Toespraak burgemeester.
Mr. WENDELAAR heette de dames en
heeren welkom op het Alkmaarsche Stadhuis,
dat met het grootste genoegen ter beschik
king was gesteld van den A. N. W. B. Spr,
verheugde zich erover, dat de ontvangst
zich niet bepaalde tot een officieele ont
vangst, maar dat de dames en heeren ooj;
welkom waren geheeten door de burgerij,
Het gemeentebestuur wTiae van zijn be
langstelling doeu blijken, door hi den Muziek-
tuin een speciale verlichting te doen aan
brengen en vervolgens door iets, dat niet
van materieelen aard is, n.l. door de gunst,
om de jaarvergadering in deze zaal te mo
gen houden. Dit gebeurt nooit en zeker niet
gevraagd. (Instemming.)
Het gemeentebestuur is hiertbe bijzonder
gaarne overgegaan, omdat de ontvangst van
dit gezelschap zich onderscheidt van die van
andere, wjjl het doel van deze vereeniging
ten bate van het algemeen komt. Dat maakt
’t het gemeentebestuur gemakkelijk, om
blijken van bijrondere belangstelling te
geven.
En dan brengt spr. zeer zeker ook namens
het gemeentebestuur, hartelijk dank voor
het zeer vele, wat ook ten behoeve van de
Alkmaarders gedaan is. Spr. wyst in dit ver»
band op de plaatsing van wegwijzers en
dankt bijzonder voor den steun bij de tot-
standkoming van het rijwielpad van Bergen
naar Bergen aan Zee. Deze streek is byzon
der arm aan rijwielpaden, in tegenstelling
met b.v. 't Gooi en Gelderland, al moet spr.
toegeven, dat het in een polderland niet zoo
eenvoudig is, rijwielpaden aan te leggen.
Des te meer waardeert spr. daarom den
steun van den A.N.W.B.
Spr. zegt dit met temeer klem, nu het
college de brutaliteit heeft gehad, afwijzend
te praeadviseeren op een verzoek om subsi
die voor een ander rywielpad, dat echter
werkelijk zonder eenig belang voor deze ge
meente is.
Spr. wenscht, dat in tweeërlei opzicht de
vergadering ook naar buiten effect zal sor-
teeren. Op de eerste plaats, dat ten aanzien
van de rijwielpaden ook in deze streek iets
zal kunnen worden gedaan, dat leidt tot het
scheppen van nieuwe rijwielpaden. Spr. zou
135.
„Dat is dwaasheid, Paulina,” riep de ba
ron ongeduldig, „je spreekt zooals de vrou
wen gewoon zyn, als zy ergens haar zin niet
in kunnen krygen. Jk heb het niet in myn
macht om uwe schuldeischers te betalen en
het zou daarom werkelijk beter zyn dat ge er
maar van door gingt, voor ge nog in de ge
vangenis raakt."
„Gy zoudt dus willen, dat ik als een op-
lichtster het land ontvluchtte?"
„Je behoeft er niet zoo'n leelyken
aan te geven, myn beste. Er zyn zoovelen
naar het Vasteland overgestoken, die het
hier in Engeland minder prettig vonden op
den duur. Bovendien alle praatjes over de
zaak geven toch niets. Mijne vrienden op d®
club hebben de lucht ervan gekregen, dat
zjj by den neus genomen worden hier, en ik
geloof daarom niet, dat ik ooit weer een
•talver van hen zal winnen. Waarom zoudt
ge dan bier blyven ten prooi aan uwe schuld-
eischers? Ga narr Parijs terug, waar ge t
beter kunt hebben dan hier. Ik aal u vol-
*oodra ik mjjne zaken hier geregeld
kan dus wel heengaan, nu ik n niet
■eer aan slachtoffers kan helpen, niet
