I I IJ „ONS BLAD" J I 1 Ho. 167. 3 J 11 FUUIL! E KOH. 2 d 1 BUITENLAND Woensdag 18 Juli 1928. giro alkmaar hm863 22e Jaargang I i l Korte Berichten. Verspreide Berichten de beteekenis van den Gemeenteraad. Bureau: HOF 6, ALKMAAR - Telefoon ADMINISTRATIE No. 433 J f50. f40.— Gestrafte misdaad. Advertentieprijs Aan alle abonné’s wordt op aanvrage gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 3000. f750.—, f 250.— f 125 Abonnementsprijs GIRO ALKMAAR 104863 ‘1 1 I i Cuan, weet deur diep verwqt in die eenvoudige zijn de leden van het dag. bestuur daar dan kleur, de samenstelling HET EUCHARISTISCH CONGRES TE SYDNEY. SS NÜÜRD-HOLLANDSCH DAGBLAD GENERAAL OBREGON VERMOORD. Generaal Obregon, die onlangs werd ge kozen tot president van Mexico, is gisteren te Mexico City vermoord aan een banket in een restaurant Mexico City, even na 2 uur. De dader werd gearresteerd. Vijf scho ten troffen Obregon. De moord op Obregon heeft te Mexico City groote opwinding veroorzaakt en groote be zorgdheid voor de politieke gevolgen. Presi dent Calles is op het bericht dadeljjk naar San Angel gegaan, waar het restaurant ligt, waarin de moord bedreven werd. Over de persoon van den dader is tot nu toe niets bekend, daar men slechts zjjt) voornaam, t DE KABINETSFORMATIE IN SERVIë MISLUKT. Algemeen wordt te Belgrado de poging tot kabinetsformatie van generaal Hadzitsj als mislukt beschouwd. Gister werd de aankomst van Gjoeritsj verwacht, den gezant te Lon den, die door eemge Kroatische bladen als aanstaand premier wordt gedoodverfd, voor wien Hadzitsj Slechts den weg effende. De moeilijkheden voor Hadzitsj waren daarin gelegen dat de Kroaten weigerden samen te werken met een ministerie, dat steunt op de oude vier coalitiepartijen, gelijk Hadzitsj wilde vormen. Naar uit Charbin gemeld wordt, werden by een mjjnbrand 9 arbeiders gedood, terwijl 20 arbeiders met zware verwondingen gebor gen werden. Naar uit Helena (Montana) gemeld wordt, heeft een geweldige brand aldaar een geheel huizencomplex in het zakenkwartier waaronder het grootste warenhuis en 20 an dere winkelhuizen in de asch gelegd. Te Bourges is een vliegtuig neerge stort. De piloot was onmiddeljjk dood; drie inzittenden werden zwaar gewond. In Puebla Mexico is het tot nieuwe ge vechten gekomen tusschen de regeerings- troepen en de opstandelingen. Tien opstande lingen werden gedood en twaalf gewond. In de bergstreken van Zwitserland val len ’s nachts hevige onweders. Overdag is het «eer warm, ’s ochtends om seven uur is bet gemiddeld al 25 graden C. in de schaduw. Naar Lloyds uit Dakar verneemt is het Fransche postvliegtuig, dat van Frankrijk naar Dakar onderweg was en waarvan ver leden week Woensdag de verdwijning was HET PERSONEEL VAN EEN WARENHUIS VERGIFTIGD. Geef mij maar Pils. Zaterdag was het de eerste dag van een zomeropruiming in een warenhuis te New castle a. d. Tyne. By de groote drukte en hitte wilde dc firma het personeel tractecren. Daarom bestelde men bij een apotheker een praeparaat voor limonade, dat uit kristalle- tjes bestond en na aangemengd te zjjn. werd do drank in email emmers onder her perso neel verdeeld. Toen de eerste bedienden, na gedronken te hebben, onwel werden, renden de chefs en opzichters het gebouw rond om het personeel te waarschuwen. Maar het was te laat. Zestig bedienden moesten in zieken auto’s naar het groote ziekenhuis gebracht worden. Gelukkig bleek het niet van ernsti- gen aard, zoodat de meesten spoedig weer hersteld waren. Negen echter hadden het er ger te pakken. Men' vermoedt, dat de apotheker wijnsteen zuur genomen heeft inplaats van citroenzuur. Wijnsteenzuur is in groote hoeveelheden ge vaarlijk, zooals hier gebleken is. MASSA VERGIFTIGING TE SOMERVILLE. Geef mij maar rijst. Maandagmiddag zakten vele arbeiders en arbeidsters in meerdere groote fabrieken te Somerville (Massachusetts) plotseling ineen. Dit veroorzaakte een groote paniek onder de arbeidende bevolking. In de Ford fabrieken werden honderd en vijftig arbeiders ernstig ziek, zoodat men niet verder kon werken. Men denkt dat hier sprake is van een inassa- vergiftiging, daar de werklui van de getrof fen fabrieken hun middageten uit eenzelfde centrale keuken uit Boston ontvangen. SCHILDWACHT SCHIET TWEE KOLONELS DOOD. Te Smyrna zijn gisternacht twee kolonels, die het aanroepen van den schildwacht op het voorterrein van het fort niet hoorden en hun auto dientengevolge niet tot staan brach ten. door de kogels van den soldaat gedood. SLACHTOFFERS VAN DE HITTE. De buitengewone hitte van Zondag en Maandag heeft aan den Neder-Rjjn heel wat slachtoffers gemaakt. Men meldt uit Dussel dorf, dat alleen daar 25 baders zijn verdron ken en dat in andere streken tal van men- schen worden vermist, die vermoedelijk ook omgekomen zijn. Aan den Beneden-Rijn is geen enkele georganiseerde reddingsdienst en daarom moeten op warme dagen, als de oevers van de rivier van Keulen tot aan de Nederlandsche grens een lange keten van strandbaden vormen, wel velen verdrinken. I reeds de echtgenoot van uw dochter. Dat dwingt mij het geheim niet te verraden. Ik zal myn plicht doen tegenover uw dochter alsof gy en uw misdaad nooit op de we reld bestaan hadden. Maar gij en ik kunnen nooit iets anders zyn dan vijanden. De herin nering aan mijn broeder Valentjjn vormt een deel van myn leven en een misdaad tegen hem bedreven is een misdaad tegen mijzelf.” De kapitein van de Vixen” was opgestaan uit zyn stoel. Hij stond voor zyn schoonzoon ademloos, vuurrood van toorn. „George Jerman,” riep hij, „wil je dat ik je tegen den grond sla? Wel. jou fyn heertje, je mag van geluk spreken, dat ik het niet al lang gedaan heb. Wat meen je eigenlijk met al dien onzin dien je uitslaat? Wat meen je daarmee, vraag ik Ben je dronken of gek, of beide?” „Kapitein Duncombe,” zeide George kalm, „wil je hebben dat ik openlijk zeg wat ik meen?” „Het kon wel eens verkeerd met je afloo- pen als je het niet deed,” antwoordde de vertoornde kapitein. „Vooreerst dan, laat me u vertellen, dat voor ik „Rivierzicht” verliet in Juli L L, uw dochter mij drong om in uw schrijftafel te zoeken naar wat postpapier, dat ik noodig „Welnu en wat toen?” „Tegen myn zin stemde ik er in toe. om de vol uit, „vergeef mjj als ik u al dien tijd zon der reden verdacht heb!” „Verdacht van wat?” „Dat gij in meer of mindere mate betrok ken waart in den moord op myn broeder. Dat goudstuk, dat gij nu in uw hand houdt was een aandenken, dat ik hem gaf bij ons af scheid; ge kunt myn voorletters er op ge krast zien, en ik vond het in uw lessenaar!” „En daarom verdacht je mij, dat ik een helper en handlanger was van dieven en moordenaars?” riep de kapitein van de „Vixen”. „George Jerman, ik schaam mij over je!” Er lag een woorden. „Als ik een trotsch man was,” zeide Dun- cembe, „zou ik er niet aan denken u eenige opheldering te geven ,'an de zaak. Maar ik ben niet hoogmoedig en gij zyt de echtgenoot van mijn dochter. Daarom wil ik je meedee- len hoe dat goudstukje in- myn bezit k wam, en als ik je de historie verteld heb, dan zal ik getuigen bijbrengen die kunnen bewijzen, dat het waarheid is wat ik zeg. Ja, George, ik zal niet eens van je vragen, dat je my op mijn woord gelooft; want hoe kan ik dat eischen van iemand die mjj voor slecht ge noeg houdt om een moord te begaan? O. George, het was al te wreed, al te wreed -J" (Wordt vervolgd)./ Een dreigbrief. Naar we lezen in „The Universe” hebben anti-papisten een protest ingediend bij het kabinet van Nieuw-Zuid-Wales tegen de pro cessie met het Allerheilgste over de beroem de Sydney Harbour en door de straten der stad. Dank zjj de bemoeiingen van den se cretaris van het Congres is dit niet gelukt. De afgevaardigden wilden het immers doen voorkomen, alsof deze processie ook in En geland verboden was. Toen de secretaris van het Congres daarover inlichtingen vroeg bjj de „Universe”, deelde de redactie hem mede, dat het aantal openbare processies met het Allerheiligste integendeel jaarlijks toeneemt. De anti-papisten hebben het daarbij niet gelaten en den secretaris van koloniën van Nieuw-Zuid-Wales eeti anoniemen brief ge schreven, waarin zy*ureigen het parlements gebouw en de woningen van verschillende ministers en beambten te zullen opblazen, wanneer de voorgenomen processie mocht doorgaan. x De brief is aan dc politie ter hand* gesteld voor een onderzoek. INCIDENTEN TE BRUGGE. 30 Arrestaties. In verband met de reeds gemelde inciden ten by de intrede van den kroonprins te Brugge, zijn in totaal darüg personen aange houden, waarvan achttien in arrest gehou den. Men verwachtte te Brugge deze betoogin- gen, in verband met oproepen in eenige Vlaamsche bladen, waarin o.a. het misnoe gen werd uitgesproken, dat bij een belangrij ke gebeurtenis geen politieke gevangenen gratie werd verleend. schrijftafel te openen met een sleutel, dien Suzie in haar bezit had. Ik onderzocht uw ge heimen niet, maar vlak voor my, in het bakje voor de pennen bestemd, zag ik een voor werp. dat niet kon nalaten mjjn aandacht te trekken waarvan ik schrok, alsof ik op een slang getrapt had.” „Wat kan dat geweest zjjy,” zeide de ka pitein. „Ik heb niet veel bijzonders in mijn schrijftafel.” „Ik zal ’t u laten zien,” antwoordde Geor ge. „Het vinden van dat voorwerp verander de den geheelen loop van myn leven, dreef mij weg uit mijn gelukkig thuis en maakte my tot een rusteloozen en ongelukkigen zwerveling.” „De man is gek,” mompelde Duncombe, „hij moet gek zyn.” George Jerman haalde uit zjjn vestjeszak een klein pakje te voorschijn, deed het papie ren omhulsel open en liet een gouden munt zien, een gebogen Btaziliaansehe munt, die hjj den kapitein in de hand legde. „Wel, de Hemel beware ons,” riep Joseph Duncombe. „Dat is het geld van de geest verschijning!” Er was duidelijke verbazing op zijn ge zicht te lezen, maar geen schijn van schuld. George Jerman lette nauwkeurig op zijn ge laat, en zag dat het niet het uiterlyk was van een man, die schuldig was. „O, kapitein Duncombe,” riep h|j berouw VERKEERDE VERHOUDINGEN TUSSCHEN RAAD EN B. EN W. Door Y. Kees tra, Burgetn. van Culemborg. Hoe komt het toch, dat de raadsverslagen in zoovele gemeenten getuigen van soms hooggaande ruzies en ernstige geschillen tus schen dt gemeenteraden en hun dagelijksche besturen? Vanwaar dien stryd toch, ook in gemeenten, waar de raad vrijwel van één kleur is? Want het is lang niet altijd politieke tweespalt die tot onaangename tooneelen leidt- De oorzaken liggen vaak op heel ander gebied. Onlangs was de gemeenteraad van Gronin gen het tooneel van een conflict, dat,veel booze woorden ontlokte aan een der wet houders en enkele raadsleden. Een der raadsleden kon zich niet vereeni- gen met de begrooting voor tien aanleg van een rijweg, welke door wethouder Rugge was ingediend. De wethouder vond den moed van het bewuste lid bedenkelyk, en zag daarin een bewys van wantrouwen; hij maakte zich erg boos over het feit, dat de door B. en W. overgelegjde cijfers niet als de eenig mogelijke werden aanvaard. Nu werd de begrooting, opgemaakt door een directeur van gemeentewrken, niet aan gevochten, hoewel elk raadslid daartoe van- Siplfsprekend bevoegd was. Een deel van den raad meende echter, dat een goedkoopere en meer eenvoudige wijze van uitvoering mo- gelyk zou zjjn. Wat voor onredelyks zat nu hier in? Waar om moest een wethouder zich boos maken over het feit, dat eenige raadsleden er prjjs op stelden, den raad zyn eigenlijke taak te doen verrichten? Of zegt art. 144 van de Grondwet niet, dat aan den raad de regeling en het bestuur van de huishouding der gemeente wordt overge laten? Dit geval staat niet op zichzelf; in meerde re gemeenten komen geschillen van dit soort voor. In Groningen wjjt men dit aan de wjjze waarop het college van B. en W. nu al meer malen en in zeer vele gemeenten, wordt sa mengesteld. Het beginsel der evenredigheid is oorzaak, dat de samenstelling zeer hetero geen wordt, waardoor haast iedere beslissing in het dag. bestuur resultaat van een com promis wordt; bovendien begint de raad aan zelfstandigheid te verliezen, terwjjl het col lege, ieder lid hiervan zelfs, een positie ga.U verwerven, die een beduidend overwicht in houdt. Deze opmerking, die ik in een raadsver- slag aantrof, is inderdaad juist. „B. en W.”, zoo las ik, „vormen een college, zegt art. 91 der Gemeentewet, dragen dus ook een col lectieve verantwoordelijkheid', en oppositie tegen een bepaald voorstel, dat van het col lega Uitgaat, is Oppositie &Ci cOnêgë ifl zyn geheel, ook derhalve tegen den c!_ geestverwant, dien men aan de andere zijde der groene tafel ontwaart. En het is deze er varing, die, het kan haast niet anders, ge ëigend' is, zeer dikwjjls de neiging tot critiek te onderdrukken; de oppositie verzwakt en daarmede de beteekenis van den Raad, ter wijl B en W. hun taak steeds zien uitgebreid en hun invloed vergroot.” In het verslag wordt verder opgemerkt, dat dit gemis aan critiek, deze afwezigheid van oppositie al heel gauw een wethouder, vooral als deze van autocratische allure is, tot de blijkbare meening brengt, dat het ook aldus hoort, en dat niemand, zelfs de leden van den raad niet, het recht heeft een an dere opvatting te hebben dan de zijne. Wat hier verteld wordt over gemeenten, waar geen enkele party de meerderheid heeft in den raad, geldt eveneens voor som mige onzer katholieke gemeenten; want al - LM O. 033 van u te houden.” „Hjj is gek,” mompelde kapitein Duncom be, „er is geen twijfel aan, de man is gek.” „Neen,” antwoodde George Jerman, „ik ben niet gek, ik ben mij maar al te pynljjk bewust van mijn ellendigen toestand. Ik heb uw dochter lief, Joseph Duncombe; heb haar even innig en waarachtig lief, als ooit éen man de vrouw zijner keuze liefhad. En toch zwalk ik hier rond in Londen alleen en ver laten op een tjjd dat ik mjj behoorde te haas ten om naai huis te gaan. Hoe veel ik ook van baar houd, hoe innig ik haar liefheb, ik durf niet naar baar terugkeeren, want tus schen haar en my rjjst het beeld van mijn vermcorder broeder Valentjjn.” „Wat ter wereld heeft mijn dochter Suze met het ongelukkige lot van uw broeder te maken?” vroeg de kapitein. „Zjj zelve niets; maar het is haar ongeluk, dat zij verwant is aan den moordenaar van myn ongelukkigen broeder.” „Wat, in 's Hemels naam, bedoel je toch?” vroeg de onstelde kapitein van de „Viven.” „Dring er niet op aan, dat ik mij duide lijker uitdruk, kapitein Duncombe,” ant woordde George; „gy zyt myn schoonvader. De kennis, die het toéval mij ontsluierde van e enduister geheim in uw leven van schijn bare eerlijkheid, kwam te laat om dien band tusschen ons te verhinderen. Toen ik de noodlottige waarheid te weten kwam, was ik „Ja, waarlyk, kapitein Duncombe,” ant woordde de aangesprokene op koelen toon; „de „Albatros” is juist dezen middag de ha ven van Londen binnengekomen. Dit is de eerste plaats die ik bezoek en van alle men- sohen op de wereld had ik het minst ver wacht u hier te zien.” „Aan uw toon, jongmensch, zou ik zeggen dat de verrassing by u volstrekt geen aan gename is,” riep Joseph Duncombe. „Mag ik vragen hoe de man van Suze Duncombe er toe komt om den vader avn zijn vrouw aan te spreken op een toon als gjj zooeven ge daan hebt?” „Gn zyt Suze’s vader,” antwoordde Geor ge, „dat is genoegzame reden voor Valen- iün Jern-an 4 broeder om zich op een afstand In geheel Duitschland is er vannacht een aanmerkelijke verkoeling ingetrden. In Frankrijk. In de laatste dagen zyn in Frankrjjk, voor het grootste deel ten gevolge van de warin' te, 30 menschen bij het baden verdronken; waarvan 9 in Parijs en omgeving. In België. Te Luttre zyn 3, te Godarville 2 huizen door den bliksem getroffen en in de asch ge legd. De bladen melden, dat een tiental personen gisteren bij het baden is verdron ken. Te Antwerpen zyn twee mannen door een zonnesteek getroffen en overleden. Te Berlijn. Ten gevolge van de enorme hitte hebben Maandag niet minder dan 42 menschen op straat het bewustzijn verloren; ze zijn in ziekenhuizen en klinieken opgenomen. Zes hunner zijn overleden, voorts zijn bij het ba den vier personen verdronken. Te Budapest. Uit Boedapest wordt gemeld, dat daar gisteren 120 menschen van de warmte be vangen zyn, van wie er elf zyn overleden. EEN SPOORWEGONGELUK IN POLEN. Een ernstig spoorwegongeluk is gister ochtend gebeurd op het station Lescno bjj Warschau, waar een goederentrein op een passagierstrein botste. Zes wagons wefden gedeeltelijk in elkander geschoven, waar onder twee die vol passagiers zaten. Tot op het oogenblik van het verzenden van hot bericht konden negen gewonden worden be vrijd. Het juiste aantal dooden en gewon den is nog niet vastgesteld. Het opruimings- werk is in vollen gang. ONWEER TE PERPIGNAN. Een hevig onweer heeft Maandag Perpig nan en een deel van het departement der oostelyke Pyreneeën geteisterd. Het ging met hagel en stortregens vergezeld, die sommige dorpen onder water zetten. De electriscbe geleidingen te Perpignan geraakten onklaar, zoodat de stad een gedeelte van den nacht van licht was verstoken. De warmte houdt aan. EEN VREESEL1JK ONGELUK. Vjjf kinderen verbrand. Uit het dorpje St Pair bjj Rouaan wordt gemeld, dat zes kinderen in den ouderdom van twee tot zes jaar in een schuur speel den, waarvan de deur dicht was, toen er een brand uitbrak. Den zich in de nabijheid bevindende moeders gelukte het een muur in te slaan en alle kinderen, zij het ook met zware brandwonden, te redden. Thans wordt echter gemeld, dat vjjf kin deren aan hun wonden zijn overleden, ter wijl het jongste in levensgevaar verkeert. 143. De kapitein zat by het vuur in gedachten verzonken en dronk de laatste teugen van zjjn glas leeg, toen de deur openging en iemand binnen trad. Joseph Duncombe keek op, maar wie be schrijft zyn verwondering, toen hij in den binnentredende zijn schoonzoon George Jer man herkende? „Jerman,'’ riep hy, „jjj in Londen. Wel dat o b wel de grootste verrassing!” Van 15 regels f 1.25; elke regel meer f 0.23 Reclame per regel f 0.75 voor de eerste pagina voor de overige pagina's f 0.50 Rubriek „Vraag en aanbod" bij vooruitbetaling per plaatsing f 0.60 per advertentie van 5 regels iedere regel meer f 0.12. (Obregon werd, zooals men zich zal her inneren pas kort geleden, op 1 Juli, tot pre sident gekozen. Hij zou de opvolger worden van Calles en was diens voorganger; het was voldoende bekend, dat hij reeds lang achter de schermen de touwtjes in handen hield. In December zou hij zjjn ambt officieel aanvaard hebben. Red.) BELGÏë AANVAARDT HET PACT VAN KELLOGG. Hijmans, de minister van buitenlandsche zaken, heeft Dinsdagmiddag Hugh Gibson, den ambassadeur van de Ver. Staten te Brussel ontvangen en hem het antwoord der Belgische regeering overhandigd betreffende het vredespact van Kellogg. Dit antwoord bevat een prineipieele aanvaarding van het voorstel van Kellogg, alsmede de uitdruk king van de Belgische sympathie voor Amerika en constateert met voldoening, dat dit voorstel in niets afbreuk doet aan het volkenbondspact en de accoorden van Lo carno. De tekst van het Belgische antwoord zal Woensdag in den loop van den middag worden gepubliceerd. Van het voorschrift in de Grondwet, dat aan den raad de regeling en het bestuur van de huishouding der gemeente wordt overge laten, komt in menige gemeente practisch weinig terecht; er is een verschuiving van macht en een machtsdelegatie, die in ver schillende gemeenten zeer ver gaat. Het vreemde van het geval is, dat dikwijls de raadsleden zelf niet weten, hoe uiterst ge ring daar de beteekenis van den raad is. Hetgeen jammer is. ook dikwijls van één en dezelfde politieke kleur, de samenstelling dier colleges is vaak evenmin homogeen, zjj het dan ook in ander opzicht. Ieder lid heeft daar zjjn aan hang. elke wethouder kan op den steun van eenige raadsleden rekenen. Wat ziet men dan in menige gemeente gebeuren? Als één lid van het dageljjksch bestuur een plan wil doorvoeren, dan moeten de an dere leden hem terwille zijn, zjj het alleen maar hierom, dat zjj anders in voorkomende gevallen ook niet op de hulp van den collega kunnen rekenen. Wat feiteljjk een minder- heidsvoorstel zou zjjn, wordt dan door het geheele college bjj den raad gebracht. De taakverdeeling werkt bovendien in de hand, dat ieder lid zich inwerkt, in zjjn eigen af- deeling en weinig of geen kennis draagt van het werk der overige wethouders; bjj zal zich daardoor des te gemakkeljjker bjj voor stellen van andere aansluiten. Gemakkelijk krijgt nu een voorstel, zelfs al ligt het niet in de lijn van een meerder heid van B. en W., voldoende steun in den raad; daarvoor zorgt do „aanhang” van ei ken wethouder. Dit is het antwoord op de vraag waar voor menigeen zich ziet geplaatst: hoe het komt, dat zoo dikwjjls door gemeenteraden een voorstel wordt aangenomen, dat tegen de wensc.hen van velen in druischt, ja, dat oorspronkelijk zelfs bestrjjding heeft gevon den bjj het meerendeel der raadsleden. Het is in de meeste gevallen een kwestie van tactiek om een meerderheid te krjjgen; overtuigen is vaak onnoodig, van meer be lang is het, stukken zoodanig op het schaak bord der gemeente-politiek te plaatsen, dat ieder lid van ’t college van B. en W. zjjn „aanhang” geheel of voor een groot deel meekrjjgt. Maar omdat het zoo gemakkeljjk gaat, kun nen de leden van het dageljjksch bestuur doorgaans niet verdragen, dat raadsleden die deze tactiek doorzien, langs den weg der overtuiging den raad tot een ander besluit trachten over te halen. Oppositie maakt hen kregelig en weldra ontstaan in de raadsver gadering oneenigheden en ruzies, welke dan persoonlijk aan de raadsleden verwezen wor den. Het voorbeeld van Groningen is daarvan een sprekend bewjjs. In Den Bosch gaat het net zoo. Hoe hierin verandering te brengen? Bljjkens fret reeds meermalen genoemde raadsverslag zou verbetering te verwachten zyn, als de colleges weer homogeen werden samengesteld, steunend op een meerderheid in den raad; zoo’n college, tegenover een werkelijke oppositie staande, zou misschien den politieken strijd doen herleven en een einde maken aan de huidige rust, maar zoo wordt opgemerkt, het is de vraag of zulks nog is te verkiezen is boven hetgeen thans dreigt: het verdwijnen van alle critiek. Ik verwacht van deze „homogene” samen- stelling nie( yeyl huil. '.Vat is trouwens hömo- geen? Als het college door leden van de- eigen i zelfde politieke kleur is samengesteld, open- _::j_ baart zich het verschil van politiek inzicht wei op andere wjjze. Trouwens, de praktjjk in de Zuideljjke ge meenten bewijst wel duidelijk, dat ondanks I de homogene samenstelling van de dageljjk- sche besturen ja misschien wel hoofdzakeljjk daardoor, de raad in beteekenis sterk is ach teruitgegaan. Uitgebreidheid van.te behandelen zaken door den raad, taakverdeeling door de leden van het dageljjksch bestuur, en daardoor af hankelijkheid van elkander tengevolge van de noodige specialiseering, maken dat zelfs heterogeen samengestelde colleges tegenover den raad gemakkelijk spel hebben; waarbjj nog komt een gemis van de raadsleden aan de ambtelijke voorlichting, waarop het dage- lijksch bestuur kan steunen, en waarvan soms wel eens een minder eerljjk gebruik wordt gemaakt. per kwartaal voor Alkmaar 2. Voor buiten Alkmaar 2.85 Met Geïllustreerd Zondagsblad f 0.60 hooger

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1928 | | pagina 1