I
I
IJ
„ONS BLAD"
J
I
1
Ho. 167.
3
J
11
FUUIL! E KOH.
2
d
1
BUITENLAND
Woensdag 18 Juli 1928. giro alkmaar hm863 22e Jaargang
I
i
l
Korte Berichten.
Verspreide Berichten
de beteekenis van den
Gemeenteraad.
Bureau: HOF 6, ALKMAAR - Telefoon ADMINISTRATIE No. 433
J
f50. f40.—
Gestrafte misdaad.
Advertentieprijs
Aan alle abonné’s wordt op aanvrage gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 3000. f750.—, f 250.— f 125
Abonnementsprijs
GIRO ALKMAAR 104863
‘1
1
I
i
Cuan, weet
deur
diep verwqt in die eenvoudige
zijn de leden van het dag. bestuur daar dan
kleur, de samenstelling
HET EUCHARISTISCH CONGRES TE
SYDNEY.
SS
NÜÜRD-HOLLANDSCH DAGBLAD
GENERAAL OBREGON VERMOORD.
Generaal Obregon, die onlangs werd ge
kozen tot president van Mexico, is gisteren
te Mexico City vermoord aan een banket
in een restaurant Mexico City, even na 2
uur. De dader werd gearresteerd. Vijf scho
ten troffen Obregon.
De moord op Obregon heeft te Mexico City
groote opwinding veroorzaakt en groote be
zorgdheid voor de politieke gevolgen. Presi
dent Calles is op het bericht dadeljjk naar
San Angel gegaan, waar het restaurant ligt,
waarin de moord bedreven werd. Over de
persoon van den dader is tot nu toe niets
bekend, daar men slechts zjjt) voornaam, t
DE KABINETSFORMATIE IN SERVIë
MISLUKT.
Algemeen wordt te Belgrado de poging tot
kabinetsformatie van generaal Hadzitsj als
mislukt beschouwd. Gister werd de aankomst
van Gjoeritsj verwacht, den gezant te Lon
den, die door eemge Kroatische bladen als
aanstaand premier wordt gedoodverfd, voor
wien Hadzitsj Slechts den weg effende. De
moeilijkheden voor Hadzitsj waren daarin
gelegen dat de Kroaten weigerden samen te
werken met een ministerie, dat steunt op de
oude vier coalitiepartijen, gelijk Hadzitsj
wilde vormen.
Naar uit Charbin gemeld wordt, werden
by een mjjnbrand 9 arbeiders gedood, terwijl
20 arbeiders met zware verwondingen gebor
gen werden.
Naar uit Helena (Montana) gemeld
wordt, heeft een geweldige brand aldaar een
geheel huizencomplex in het zakenkwartier
waaronder het grootste warenhuis en 20 an
dere winkelhuizen in de asch gelegd.
Te Bourges is een vliegtuig neerge
stort. De piloot was onmiddeljjk dood; drie
inzittenden werden zwaar gewond.
In Puebla Mexico is het tot nieuwe ge
vechten gekomen tusschen de regeerings-
troepen en de opstandelingen. Tien opstande
lingen werden gedood en twaalf gewond.
In de bergstreken van Zwitserland val
len ’s nachts hevige onweders. Overdag is
het «eer warm, ’s ochtends om seven uur is
bet gemiddeld al 25 graden C. in de schaduw.
Naar Lloyds uit Dakar verneemt is het
Fransche postvliegtuig, dat van Frankrijk
naar Dakar onderweg was en waarvan ver
leden week Woensdag de verdwijning was
HET PERSONEEL VAN EEN
WARENHUIS VERGIFTIGD.
Geef mij maar Pils.
Zaterdag was het de eerste dag van een
zomeropruiming in een warenhuis te New
castle a. d. Tyne. By de groote drukte en
hitte wilde dc firma het personeel tractecren.
Daarom bestelde men bij een apotheker een
praeparaat voor limonade, dat uit kristalle-
tjes bestond en na aangemengd te zjjn. werd
do drank in email emmers onder her perso
neel verdeeld. Toen de eerste bedienden, na
gedronken te hebben, onwel werden, renden
de chefs en opzichters het gebouw rond om
het personeel te waarschuwen. Maar het was
te laat. Zestig bedienden moesten in zieken
auto’s naar het groote ziekenhuis gebracht
worden. Gelukkig bleek het niet van ernsti-
gen aard, zoodat de meesten spoedig weer
hersteld waren. Negen echter hadden het er
ger te pakken.
Men' vermoedt, dat de apotheker wijnsteen
zuur genomen heeft inplaats van citroenzuur.
Wijnsteenzuur is in groote hoeveelheden ge
vaarlijk, zooals hier gebleken is.
MASSA VERGIFTIGING TE SOMERVILLE.
Geef mij maar rijst.
Maandagmiddag zakten vele arbeiders en
arbeidsters in meerdere groote fabrieken te
Somerville (Massachusetts) plotseling ineen.
Dit veroorzaakte een groote paniek onder de
arbeidende bevolking. In de Ford fabrieken
werden honderd en vijftig arbeiders ernstig
ziek, zoodat men niet verder kon werken.
Men denkt dat hier sprake is van een inassa-
vergiftiging, daar de werklui van de getrof
fen fabrieken hun middageten uit eenzelfde
centrale keuken uit Boston ontvangen.
SCHILDWACHT SCHIET TWEE
KOLONELS DOOD.
Te Smyrna zijn gisternacht twee kolonels,
die het aanroepen van den schildwacht op
het voorterrein van het fort niet hoorden en
hun auto dientengevolge niet tot staan brach
ten. door de kogels van den soldaat gedood.
SLACHTOFFERS VAN DE HITTE.
De buitengewone hitte van Zondag en
Maandag heeft aan den Neder-Rjjn heel wat
slachtoffers gemaakt. Men meldt uit Dussel
dorf, dat alleen daar 25 baders zijn verdron
ken en dat in andere streken tal van men-
schen worden vermist, die vermoedelijk ook
omgekomen zijn. Aan den Beneden-Rijn is
geen enkele georganiseerde reddingsdienst
en daarom moeten op warme dagen, als de
oevers van de rivier van Keulen tot aan de
Nederlandsche grens een lange keten van
strandbaden vormen, wel velen verdrinken.
I
reeds de echtgenoot van uw dochter. Dat
dwingt mij het geheim niet te verraden. Ik
zal myn plicht doen tegenover uw dochter
alsof gy en uw misdaad nooit op de we
reld bestaan hadden. Maar gij en ik kunnen
nooit iets anders zyn dan vijanden. De herin
nering aan mijn broeder Valentjjn vormt een
deel van myn leven en een misdaad tegen
hem bedreven is een misdaad tegen mijzelf.”
De kapitein van de Vixen” was opgestaan
uit zyn stoel. Hij stond voor zyn schoonzoon
ademloos, vuurrood van toorn.
„George Jerman,” riep hij, „wil je dat ik
je tegen den grond sla? Wel. jou fyn heertje,
je mag van geluk spreken, dat ik het niet
al lang gedaan heb. Wat meen je eigenlijk
met al dien onzin dien je uitslaat? Wat meen
je daarmee, vraag ik Ben je dronken of gek,
of beide?”
„Kapitein Duncombe,” zeide George kalm,
„wil je hebben dat ik openlijk zeg wat ik
meen?”
„Het kon wel eens verkeerd met je afloo-
pen als je het niet deed,” antwoordde de
vertoornde kapitein.
„Vooreerst dan, laat me u vertellen, dat
voor ik „Rivierzicht” verliet in Juli L L, uw
dochter mij drong om in uw schrijftafel te
zoeken naar wat postpapier, dat ik noodig
„Welnu en wat toen?”
„Tegen myn zin stemde ik er in toe. om de
vol uit, „vergeef mjj als ik u al dien tijd zon
der reden verdacht heb!”
„Verdacht van wat?”
„Dat gij in meer of mindere mate betrok
ken waart in den moord op myn broeder. Dat
goudstuk, dat gij nu in uw hand houdt was
een aandenken, dat ik hem gaf bij ons af
scheid; ge kunt myn voorletters er op ge
krast zien, en ik vond het in uw lessenaar!”
„En daarom verdacht je mij, dat ik een
helper en handlanger was van dieven en
moordenaars?” riep de kapitein van de
„Vixen”. „George Jerman, ik schaam mij
over je!”
Er lag een
woorden.
„Als ik een trotsch man was,” zeide Dun-
cembe, „zou ik er niet aan denken u eenige
opheldering te geven ,'an de zaak. Maar ik
ben niet hoogmoedig en gij zyt de echtgenoot
van mijn dochter. Daarom wil ik je meedee-
len hoe dat goudstukje in- myn bezit k wam,
en als ik je de historie verteld heb, dan zal
ik getuigen bijbrengen die kunnen bewijzen,
dat het waarheid is wat ik zeg. Ja, George,
ik zal niet eens van je vragen, dat je my op
mijn woord gelooft; want hoe kan ik dat
eischen van iemand die mjj voor slecht ge
noeg houdt om een moord te begaan? O.
George, het was al te wreed, al te wreed -J"
(Wordt vervolgd)./
Een dreigbrief.
Naar we lezen in „The Universe” hebben
anti-papisten een protest ingediend bij het
kabinet van Nieuw-Zuid-Wales tegen de pro
cessie met het Allerheilgste over de beroem
de Sydney Harbour en door de straten der
stad. Dank zjj de bemoeiingen van den se
cretaris van het Congres is dit niet gelukt.
De afgevaardigden wilden het immers doen
voorkomen, alsof deze processie ook in En
geland verboden was. Toen de secretaris van
het Congres daarover inlichtingen vroeg bjj
de „Universe”, deelde de redactie hem mede,
dat het aantal openbare processies met het
Allerheiligste integendeel jaarlijks toeneemt.
De anti-papisten hebben het daarbij niet
gelaten en den secretaris van koloniën van
Nieuw-Zuid-Wales eeti anoniemen brief ge
schreven, waarin zy*ureigen het parlements
gebouw en de woningen van verschillende
ministers en beambten te zullen opblazen,
wanneer de voorgenomen processie mocht
doorgaan. x
De brief is aan dc politie ter hand* gesteld
voor een onderzoek.
INCIDENTEN TE BRUGGE.
30 Arrestaties.
In verband met de reeds gemelde inciden
ten by de intrede van den kroonprins te
Brugge, zijn in totaal darüg personen aange
houden, waarvan achttien in arrest gehou
den.
Men verwachtte te Brugge deze betoogin-
gen, in verband met oproepen in eenige
Vlaamsche bladen, waarin o.a. het misnoe
gen werd uitgesproken, dat bij een belangrij
ke gebeurtenis geen politieke gevangenen
gratie werd verleend.
schrijftafel te openen met een sleutel, dien
Suzie in haar bezit had. Ik onderzocht uw ge
heimen niet, maar vlak voor my, in het bakje
voor de pennen bestemd, zag ik een voor
werp. dat niet kon nalaten mjjn aandacht te
trekken waarvan ik schrok, alsof ik op
een slang getrapt had.”
„Wat kan dat geweest zjjy,” zeide de ka
pitein. „Ik heb niet veel bijzonders in mijn
schrijftafel.”
„Ik zal ’t u laten zien,” antwoordde Geor
ge. „Het vinden van dat voorwerp verander
de den geheelen loop van myn leven, dreef
mij weg uit mijn gelukkig thuis en maakte
my tot een rusteloozen en ongelukkigen
zwerveling.”
„De man is gek,” mompelde Duncombe,
„hij moet gek zyn.”
George Jerman haalde uit zjjn vestjeszak
een klein pakje te voorschijn, deed het papie
ren omhulsel open en liet een gouden munt
zien, een gebogen Btaziliaansehe munt, die
hjj den kapitein in de hand legde.
„Wel, de Hemel beware ons,” riep Joseph
Duncombe. „Dat is het geld van de geest
verschijning!”
Er was duidelijke verbazing op zijn ge
zicht te lezen, maar geen schijn van schuld.
George Jerman lette nauwkeurig op zijn ge
laat, en zag dat het niet het uiterlyk was van
een man, die schuldig was.
„O, kapitein Duncombe,” riep h|j berouw
VERKEERDE VERHOUDINGEN
TUSSCHEN RAAD EN B. EN W.
Door Y. Kees tra, Burgetn. van Culemborg.
Hoe komt het toch, dat de raadsverslagen
in zoovele gemeenten getuigen van soms
hooggaande ruzies en ernstige geschillen tus
schen dt gemeenteraden en hun dagelijksche
besturen? Vanwaar dien stryd toch, ook in
gemeenten, waar de raad vrijwel van één
kleur is?
Want het is lang niet altijd politieke
tweespalt die tot onaangename tooneelen
leidt- De oorzaken liggen vaak op heel ander
gebied.
Onlangs was de gemeenteraad van Gronin
gen het tooneel van een conflict, dat,veel
booze woorden ontlokte aan een der wet
houders en enkele raadsleden.
Een der raadsleden kon zich niet vereeni-
gen met de begrooting voor tien aanleg van
een rijweg, welke door wethouder Rugge
was ingediend. De wethouder vond den moed
van het bewuste lid bedenkelyk, en zag
daarin een bewys van wantrouwen; hij
maakte zich erg boos over het feit, dat de
door B. en W. overgelegjde cijfers niet als de
eenig mogelijke werden aanvaard.
Nu werd de begrooting, opgemaakt door
een directeur van gemeentewrken, niet aan
gevochten, hoewel elk raadslid daartoe van-
Siplfsprekend bevoegd was. Een deel van den
raad meende echter, dat een goedkoopere
en meer eenvoudige wijze van uitvoering mo-
gelyk zou zjjn.
Wat voor onredelyks zat nu hier in? Waar
om moest een wethouder zich boos maken
over het feit, dat eenige raadsleden er prjjs
op stelden, den raad zyn eigenlijke taak te
doen verrichten?
Of zegt art. 144 van de Grondwet niet, dat
aan den raad de regeling en het bestuur van
de huishouding der gemeente wordt overge
laten?
Dit geval staat niet op zichzelf; in meerde
re gemeenten komen geschillen van dit soort
voor.
In Groningen wjjt men dit aan de wjjze
waarop het college van B. en W. nu al meer
malen en in zeer vele gemeenten, wordt sa
mengesteld. Het beginsel der evenredigheid
is oorzaak, dat de samenstelling zeer hetero
geen wordt, waardoor haast iedere beslissing
in het dag. bestuur resultaat van een com
promis wordt; bovendien begint de raad aan
zelfstandigheid te verliezen, terwjjl het col
lege, ieder lid hiervan zelfs, een positie ga.U
verwerven, die een beduidend overwicht in
houdt.
Deze opmerking, die ik in een raadsver-
slag aantrof, is inderdaad juist. „B. en W.”,
zoo las ik, „vormen een college, zegt art. 91
der Gemeentewet, dragen dus ook een col
lectieve verantwoordelijkheid', en oppositie
tegen een bepaald voorstel, dat van het col
lega Uitgaat, is Oppositie &Ci cOnêgë ifl
zyn geheel, ook derhalve tegen den c!_
geestverwant, dien men aan de andere zijde
der groene tafel ontwaart. En het is deze er
varing, die, het kan haast niet anders, ge
ëigend' is, zeer dikwjjls de neiging tot critiek
te onderdrukken; de oppositie verzwakt en
daarmede de beteekenis van den Raad, ter
wijl B en W. hun taak steeds zien uitgebreid
en hun invloed vergroot.”
In het verslag wordt verder opgemerkt,
dat dit gemis aan critiek, deze afwezigheid
van oppositie al heel gauw een wethouder,
vooral als deze van autocratische allure is,
tot de blijkbare meening brengt, dat het ook
aldus hoort, en dat niemand, zelfs de leden
van den raad niet, het recht heeft een an
dere opvatting te hebben dan de zijne.
Wat hier verteld wordt over gemeenten,
waar geen enkele party de meerderheid
heeft in den raad, geldt eveneens voor som
mige onzer katholieke gemeenten; want al
- LM O. 033
van u te houden.”
„Hjj is gek,” mompelde kapitein Duncom
be, „er is geen twijfel aan, de man is gek.”
„Neen,” antwoodde George Jerman, „ik
ben niet gek, ik ben mij maar al te pynljjk
bewust van mijn ellendigen toestand. Ik heb
uw dochter lief, Joseph Duncombe; heb haar
even innig en waarachtig lief, als ooit éen
man de vrouw zijner keuze liefhad. En toch
zwalk ik hier rond in Londen alleen en ver
laten op een tjjd dat ik mjj behoorde te haas
ten om naai huis te gaan. Hoe veel ik ook
van baar houd, hoe innig ik haar liefheb, ik
durf niet naar baar terugkeeren, want tus
schen haar en my rjjst het beeld van mijn
vermcorder broeder Valentjjn.”
„Wat ter wereld heeft mijn dochter Suze
met het ongelukkige lot van uw broeder te
maken?” vroeg de kapitein.
„Zjj zelve niets; maar het is haar ongeluk,
dat zij verwant is aan den moordenaar van
myn ongelukkigen broeder.”
„Wat, in 's Hemels naam, bedoel je toch?”
vroeg de onstelde kapitein van de „Viven.”
„Dring er niet op aan, dat ik mij duide
lijker uitdruk, kapitein Duncombe,” ant
woordde George; „gy zyt myn schoonvader.
De kennis, die het toéval mij ontsluierde van
e enduister geheim in uw leven van schijn
bare eerlijkheid, kwam te laat om dien band
tusschen ons te verhinderen. Toen ik de
noodlottige waarheid te weten kwam, was ik
„Ja, waarlyk, kapitein Duncombe,” ant
woordde de aangesprokene op koelen toon;
„de „Albatros” is juist dezen middag de ha
ven van Londen binnengekomen. Dit is de
eerste plaats die ik bezoek en van alle men-
sohen op de wereld had ik het minst ver
wacht u hier te zien.”
„Aan uw toon, jongmensch, zou ik zeggen
dat de verrassing by u volstrekt geen aan
gename is,” riep Joseph Duncombe. „Mag ik
vragen hoe de man van Suze Duncombe er
toe komt om den vader avn zijn vrouw aan
te spreken op een toon als gjj zooeven ge
daan hebt?”
„Gn zyt Suze’s vader,” antwoordde Geor
ge, „dat is genoegzame reden voor Valen-
iün Jern-an 4 broeder om zich op een afstand
In geheel Duitschland is er vannacht een
aanmerkelijke verkoeling ingetrden.
In Frankrijk.
In de laatste dagen zyn in Frankrjjk, voor
het grootste deel ten gevolge van de warin'
te, 30 menschen bij het baden verdronken;
waarvan 9 in Parijs en omgeving.
In België.
Te Luttre zyn 3, te Godarville 2 huizen
door den bliksem getroffen en in de asch ge
legd. De bladen melden, dat een tiental
personen gisteren bij het baden is verdron
ken.
Te Antwerpen zyn twee mannen door een
zonnesteek getroffen en overleden.
Te Berlijn.
Ten gevolge van de enorme hitte hebben
Maandag niet minder dan 42 menschen op
straat het bewustzijn verloren; ze zijn in
ziekenhuizen en klinieken opgenomen. Zes
hunner zijn overleden, voorts zijn bij het ba
den vier personen verdronken.
Te Budapest.
Uit Boedapest wordt gemeld, dat daar
gisteren 120 menschen van de warmte be
vangen zyn, van wie er elf zyn overleden.
EEN SPOORWEGONGELUK IN POLEN.
Een ernstig spoorwegongeluk is gister
ochtend gebeurd op het station Lescno bjj
Warschau, waar een goederentrein op een
passagierstrein botste. Zes wagons wefden
gedeeltelijk in elkander geschoven, waar
onder twee die vol passagiers zaten. Tot op
het oogenblik van het verzenden van hot
bericht konden negen gewonden worden be
vrijd. Het juiste aantal dooden en gewon
den is nog niet vastgesteld. Het opruimings-
werk is in vollen gang.
ONWEER TE PERPIGNAN.
Een hevig onweer heeft Maandag Perpig
nan en een deel van het departement der
oostelyke Pyreneeën geteisterd. Het ging met
hagel en stortregens vergezeld, die sommige
dorpen onder water zetten. De electriscbe
geleidingen te Perpignan geraakten onklaar,
zoodat de stad een gedeelte van den nacht
van licht was verstoken. De warmte houdt
aan.
EEN VREESEL1JK ONGELUK.
Vjjf kinderen verbrand.
Uit het dorpje St Pair bjj Rouaan wordt
gemeld, dat zes kinderen in den ouderdom
van twee tot zes jaar in een schuur speel
den, waarvan de deur dicht was, toen er
een brand uitbrak. Den zich in de nabijheid
bevindende moeders gelukte het een muur
in te slaan en alle kinderen, zij het ook met
zware brandwonden, te redden.
Thans wordt echter gemeld, dat vjjf kin
deren aan hun wonden zijn overleden, ter
wijl het jongste in levensgevaar verkeert.
143.
De kapitein zat by het vuur in gedachten
verzonken en dronk de laatste teugen van
zjjn glas leeg, toen de deur openging en
iemand binnen trad.
Joseph Duncombe keek op, maar wie be
schrijft zyn verwondering, toen hij in den
binnentredende zijn schoonzoon George Jer
man herkende?
„Jerman,'’ riep hy, „jjj in Londen. Wel dat
o b wel de grootste verrassing!”
Van 15 regels f 1.25; elke regel meer f 0.23 Reclame per
regel f 0.75 voor de eerste pagina voor de overige pagina's f 0.50
Rubriek „Vraag en aanbod" bij vooruitbetaling per plaatsing
f 0.60 per advertentie van 5 regels iedere regel meer f 0.12.
(Obregon werd, zooals men zich zal her
inneren pas kort geleden, op 1 Juli, tot pre
sident gekozen. Hij zou de opvolger worden
van Calles en was diens voorganger; het
was voldoende bekend, dat hij reeds lang
achter de schermen de touwtjes in handen
hield. In December zou hij zjjn ambt officieel
aanvaard hebben. Red.)
BELGÏë AANVAARDT HET PACT VAN
KELLOGG.
Hijmans, de minister van buitenlandsche
zaken, heeft Dinsdagmiddag Hugh Gibson,
den ambassadeur van de Ver. Staten te
Brussel ontvangen en hem het antwoord der
Belgische regeering overhandigd betreffende
het vredespact van Kellogg. Dit antwoord
bevat een prineipieele aanvaarding van het
voorstel van Kellogg, alsmede de uitdruk
king van de Belgische sympathie voor
Amerika en constateert met voldoening, dat
dit voorstel in niets afbreuk doet aan het
volkenbondspact en de accoorden van Lo
carno. De tekst van het Belgische antwoord
zal Woensdag in den loop van den middag
worden gepubliceerd.
Van het voorschrift in de Grondwet, dat
aan den raad de regeling en het bestuur van
de huishouding der gemeente wordt overge
laten, komt in menige gemeente practisch
weinig terecht; er is een verschuiving van
macht en een machtsdelegatie, die in ver
schillende gemeenten zeer ver gaat.
Het vreemde van het geval is, dat dikwijls
de raadsleden zelf niet weten, hoe uiterst ge
ring daar de beteekenis van den raad is.
Hetgeen jammer is.
ook dikwijls van één en dezelfde politieke
kleur, de samenstelling dier colleges is
vaak evenmin homogeen, zjj het dan ook in
ander opzicht. Ieder lid heeft daar zjjn aan
hang. elke wethouder kan op den steun van
eenige raadsleden rekenen. Wat ziet men
dan in menige gemeente gebeuren?
Als één lid van het dageljjksch bestuur
een plan wil doorvoeren, dan moeten de an
dere leden hem terwille zijn, zjj het alleen
maar hierom, dat zjj anders in voorkomende
gevallen ook niet op de hulp van den collega
kunnen rekenen. Wat feiteljjk een minder-
heidsvoorstel zou zjjn, wordt dan door het
geheele college bjj den raad gebracht. De
taakverdeeling werkt bovendien in de hand,
dat ieder lid zich inwerkt, in zjjn eigen af-
deeling en weinig of geen kennis draagt van
het werk der overige wethouders; bjj zal
zich daardoor des te gemakkeljjker bjj voor
stellen van andere aansluiten.
Gemakkelijk krijgt nu een voorstel, zelfs
al ligt het niet in de lijn van een meerder
heid van B. en W., voldoende steun in den
raad; daarvoor zorgt do „aanhang” van ei
ken wethouder.
Dit is het antwoord op de vraag waar
voor menigeen zich ziet geplaatst: hoe het
komt, dat zoo dikwjjls door gemeenteraden
een voorstel wordt aangenomen, dat tegen
de wensc.hen van velen in druischt, ja, dat
oorspronkelijk zelfs bestrjjding heeft gevon
den bjj het meerendeel der raadsleden.
Het is in de meeste gevallen een kwestie
van tactiek om een meerderheid te krjjgen;
overtuigen is vaak onnoodig, van meer be
lang is het, stukken zoodanig op het schaak
bord der gemeente-politiek te plaatsen, dat
ieder lid van ’t college van B. en W. zjjn
„aanhang” geheel of voor een groot deel
meekrjjgt.
Maar omdat het zoo gemakkeljjk gaat, kun
nen de leden van het dageljjksch bestuur
doorgaans niet verdragen, dat raadsleden die
deze tactiek doorzien, langs den weg der
overtuiging den raad tot een ander besluit
trachten over te halen. Oppositie maakt hen
kregelig en weldra ontstaan in de raadsver
gadering oneenigheden en ruzies, welke dan
persoonlijk aan de raadsleden verwezen wor
den.
Het voorbeeld van Groningen is daarvan
een sprekend bewjjs. In Den Bosch gaat het
net zoo.
Hoe hierin verandering te brengen?
Bljjkens fret reeds meermalen genoemde
raadsverslag zou verbetering te verwachten
zyn, als de colleges weer homogeen werden
samengesteld, steunend op een meerderheid
in den raad; zoo’n college, tegenover een
werkelijke oppositie staande, zou misschien
den politieken strijd doen herleven en een
einde maken aan de huidige rust, maar
zoo wordt opgemerkt, het is de vraag of
zulks nog is te verkiezen is boven hetgeen
thans dreigt: het verdwijnen van alle critiek.
Ik verwacht van deze „homogene” samen-
stelling nie( yeyl huil. '.Vat is trouwens hömo-
geen? Als het college door leden van de-
eigen i zelfde politieke kleur is samengesteld, open-
_::j_ baart zich het verschil van politiek inzicht
wei op andere wjjze.
Trouwens, de praktjjk in de Zuideljjke ge
meenten bewijst wel duidelijk, dat ondanks
I de homogene samenstelling van de dageljjk-
sche besturen ja misschien wel hoofdzakeljjk
daardoor, de raad in beteekenis sterk is ach
teruitgegaan.
Uitgebreidheid van.te behandelen zaken
door den raad, taakverdeeling door de leden
van het dageljjksch bestuur, en daardoor af
hankelijkheid van elkander tengevolge van
de noodige specialiseering, maken dat zelfs
heterogeen samengestelde colleges tegenover
den raad gemakkelijk spel hebben; waarbjj
nog komt een gemis van de raadsleden aan
de ambtelijke voorlichting, waarop het dage-
lijksch bestuur kan steunen, en waarvan
soms wel eens een minder eerljjk gebruik
wordt gemaakt.
per kwartaal voor Alkmaar 2.
Voor buiten Alkmaar 2.85
Met Geïllustreerd Zondagsblad f 0.60 hooger