I
„ONS BLAD"
i
ZATERDAG 11 AUGUSTUS. giro alkmaar 104863 22e «Jaargang
I
IH
No. 188
3
FEULLETON.
Gestrafte misdaad.
I f Z85
t f 0.60 hooger
Abonnementsprijs I
Hr kwartaal toot Alkmaar*
Voor buiten Alkmaar
Met Geïllustreerd Zondagsblad
BINNENLAND.
Advertentieprijs
f 125.—f50.—, f40.—
UIT ONZE OOST.
I
Korte Berichten.
BureauHOF 6, ALKMAAR - Telefoon
Verspreide Berichten.
BUITENLAND.
UIT DE PERS.
Stenhuis-Raadsel.
Aan alle abonné'a wordt op aanvrage gratis een polls verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 3000.—, f750.—, f 250.
NA VIJFTIG JAAJR.
AO ALKMAAR 104863
GIRO ALKMAAR 104863
i
-1
waar-
9
ten toon.
(Wordt veivolgfly
I
NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD
huis is nog niet voorzien. Is hq dus niet weg
gewerkt of uitgekocht, dan zal hq ook zqn
oude functie wel weer herkrijgen.
Zoo niet, dan ware eenige opheldering toch
wel gewenschL
„Het Volk” moet hier een beetje voorzich
tig zijn. Als zij niet zelf meedeelt, wat in deze
de waarheid is, dan zal dit toch wel bekend
worden gemaakt in „De Tribune” of in „De
Telegraaf”.
En ’t wordt er dan niet beter op voor ..Het
Volk.”
En voor het N.V.V.
DE STAATSBEGROOTINQ.
De staatsbegrooting voor het dienstjaar
1929 heeft gisteren het departement van fi
nanciën verlaten en is naar den Baad van
State gezonden.
MOTOR- EN RIJWIELWET.
Rty bewijzen.
De Provinciale griffie van Noord-Holland
verzoekt ons er nogmaals de aandacht op te
vestigen, dat velen, die thans in het bezit
moeten zgn van een rqbewqs volgens de
nieuwe bepalingen der Motor- en Rjjwielwet,
nog niet aan hun verplichtingen hebben vol
daan.
Ondanks het groot aantal aantal aanvra
gen, dat ter provinciale griffie te Haarlem is
ingekomen, bestaat toch nog het vermoeden,
dat velen, die in het bezit zgn van een rg
bewgs gedateerd vóór 1 November 1925 nog
niet hun aanvragen om afgifte van een nieuw
rijbewijs hebben ingezonden. Ter voorkoming
van moeilijkheden, vrage men het nieuwe
rgbewgs spoedig aan.
Er wordt ook nog op gewezen, dat zq, die
in het bezit zijn van een rijbewgs, afgegeven
in de maanden November en December 1925,
of in de eerste maanden van htt jaar 1928,
Van 15 regels 11-25elke regel meer f 0.29. Reclame per
regel f 0.75 voor de eerste paginavoor de overige pagina's f 0.50
Rubriek „Vraag en aanbod" bij vooruitbetaling per plaatsing
f 0.60 per advertentie van 5 regels J iedere regel meer f 0.12.
gereikt. „Ik ben hier alleen gekomen om u
een vraag te doen. Als het vergif eens een
week ophield mg toegediend te worden,
zouden de symptonen dar ziekte dan op
houden?”
„Ja, zeker zeide de dokter. „De natuur
herstelt zich sppedig. Maar als u u» be
diende wilt op de proef stellen, dan zou ik u
toch raden wat langer weg te blijven, o.v.
14 dagen.”
Maar het was niet om zgn ouden dienaar
op de proef te stellen, dat Douglas Dale uiti
Londen wilde weggaan, ofschoon hg den
dokter niet uit den waan hielp dat dit zoo
.was.
Hg ging dienzelfden avond op reis naar
Parqs, maar hij nam Jarvis mee.
Van den dag. ja van het uur af, dat hij
van Paulina Durski gescheiden was, ver
beterde zgn gezondheid. De koorts had hem
verlaten voordat hg tien dagen te Pargs
was geweest; de aanhoudende dorst, de afge
matheid en het gevoel van zwakte verlieten
hem eveneens. Hij begon weer zichzelf te
zgn, en toch,, dit herstel van krachten was
.«wor>r>nK.lr «Aw z4 Tl rf «V m w ft
111'111 VrtXStltJKVI tlCLIl UU I11VVC L v CtCtl I
kenteekenen zgner ziekte geweest waren,
want het bewees hem dat de verborgen vij
and, die zijn gezondheid beroofd had, ge
zocht moest worden op Hilton House.
In dat huis nu was maar één persoon, die
voordeel had bjj Douglas Dale’s dood, en
AUTO-ONGELUK.
Inlandsche vrouw doodgereden;
chauffeur toegetakeld.
Een chauffeur van de auto van de firma
Koek reed in de buurt van Raorao (Padang)
een inlandsche vrouw dood. De bevolking
Den volgenden ochtend vroeg bracht hq
opnieuw een bezoek aan dr. Westbrook.
Ik zal u vanmorgen niet lang ophouden",
zeide jjii, na den dokter de hand te hebben
eveneens zoo spoedig mogelijk een nieuw
rgbewgs dienen aan te vragen. De geldig
heidsduur hunner oude kaarten, 2 jaar en
8 maanden, is thans geheel of nagenoeg
verstreken. Aanvraagformulieren zgn aan de
provinciale griffie en aan alle gemeente
secretarieën van Noord-Holland verkrijgbaar.
HET BEZOEK VAN DE HONGAARSCHE
DELEGATIE AAN ’S-HERTOGENBOSCH.
Aartshertog Albrecht en de overige leden
der Hongaarsche delegatie werden Donder
dag officieel ten stadhuize van ’s-Hertogen-
bosch ontvangen; de burgemeester, mr. F.
van Lanschot, twee wethouders en de ge
meentesecretaris, alsmede verscheidene
raadsleden waren in de versierde raadszaal
ter begroeting aanwezig.
In zgn welkomstwoord verzekerde de -bur
gemeester dat dit bezoek een zeer groote eer
voor het gemeentebestuur is. Nederland en
niet ’t minst Noordbrabant heeft gaarne de
hand uitgestoken om hulp te brengen waar
die noodig was, maar was dat iets anders dan
onze plicht? Zouden uwe Hongaren, vroeg
spr., als wg in den nood zaten niet hetzelfde
hebben gedaan? Vordert de naastenliefde
niet, dat wij elkander helpen en steunen? Hij
merkte voorts op, dat er voor het uiten van
gevoelens van deernis en humaniteit, zoolang
het menschdom zal bestaan, een groote plaats
blgft ingeruimd.
Het wordt op hoogen prgs gesteld, dat de
aartshertog persoonlijk naar hier komt om
den dank van het Hongaarsche volk te uiten.
Mr. van Lanschot besloot zijn toespraak
aldus: De treurige omstandigheden, die de
hnlpverleening noodzakelijk hebben gemaakt,
hebben dit goede gehad, dat er oprechte en
hechte vriendschapsbanden zgn gesloten tus-
schen leden uwer natie en leden van hef
Nederlandsche volk. Mogen die vriendschap»,
banden tot in lengte van dagen blijven be
staan en er toe bijdragen om de goede ver
standhouding tusschen Hongarije en Neder
land tot in de verre toekomst te bestem"
en u de overtuiging schenken, dat in Ni
die er grootelijks bij zou profiteeren.
,/tij heeft mij nooit liefgeihad”, dacht hq.
„Zg beminU Reginald Eversleigh nog4 Mijn
dood zal haar fortuin en vrijheid geven;
het zal haar de gelegenheid "ge ven om den
man te huwen dien rü in werkelijkheid lief
heeft’.
Hij vertrouwde zijn eigen liefde niet meer.
Hij geloofde het slachtoffer te zijn van d«
bedriegelgke kunsten eener vrouw, en dat
de hand, dio hij zoo dikwgls hartstochtelgk
aan zijn lippen gedrukt had, iederen dag
vergif in zijn glas had gemengd, zgn leven
bij kleine beetjes weg doende kwijnen.
Tegenover de wereldwijsheid van zjjne
vrienden had hij den blinden hartstocht
zgner liefde gesteld,- en nu de gebeurtenis
sen samenspanden om deze vrouw te ver-
oordeelen, verwonderde hij er zich over dat
hij haar ooit had kunnen vertrouwen.
Na verloop van 14 dagen keerdo Dou
glas van Pargs terug en begaf zich onmid
dellijk naar Paulina. Hij geloofde dat hg het
slachtoffer was van een volmaakte kome
diante, van de veraehtelgktfte en meest har-
telooze van alle vrouwen, en hü wilde thans
een rol spelen om haar slechtheid in haar
geheele diepte te peilen/
„Ik wil haar kennen ik wil haar ken
nen in al haar laagheid", zeide hg tot zich
zelf „Laat mg de moordenares voor baar
misdaad plaatsen, en dan zonder twiifeï zal
OP AANVRAGE WORDT U GRATIS TOEOfr
ZONDEN DE BROCHURE OVER ORANULINC,
HETsMIDDEL VAN On J H. VAN GRAFHORST
ARTS. TEGEN TUBERCULOSE EN KLIER-
ZIEKTE. Mlddelburgtcheilr. J17, Scna.enmgnn,
die dwaze liefde wei voor atlgd uit mgn hart
gebannen zgn, en zal ik rust vinden ver van
de valsehe sirene, wier betoovering mgn
leven heeft verbitterd”.
Douglas had verscheidene brieven van
Paulina gekr<- -en gedurende zijn bezoek aan
Parijs, brieven die de meest oprechte en
onbaatzuchtige liefde ademden, maar hem
scheen ieder woord bestudeerd, iedere uit
drukking geveinsd.
Deze zelfde brieven zouden een paar korte
wek^n geleden aan Douglas als de volmaakte
waarheid en ongekunsteldheid zijn voorge
komen.
Hij keerde naar Engeland geheel hersteld
terug. Jarvis had hom niet verlat.a en had
hem eiken morgen een kop kofrio gebracht,
met eigen hand gereed gemaakt
Op zijn kamers vond hij een briefje van
Paulina, Lem meldende dat hij van uur tot
uur op H®ton House werd verwacht^
Hg verloor geen tijd om te komen. HIJ
beproefde alle ontroering te onderdrukken,
maar hij kon niet
idigea
w ïeder-
land voor Hongarije warme sympathie wordt
gekoesterd.
Daarna dankte de aartshertog. Opmerkend,
dat hg in Nederland is gekomen om dank te
brengen voor de actie van het R.K. Huis-
vesting-comité, verklaarde hq, dat het hem
een vreugde was ook te komen in ’s-Her-
tcgenbosch, vanwaar de liefdadigheid werd
uitgestrekt naar ieder oord.
Hij bracht dank voor den welkomstgroet
met het verzoek dezen over te brengen aan
de bevolking.
De wethouders en raadsleden werden nu
voorgesteld en veryelgens werd onder voor
lichting van den burgemeester het stadhuis
bezichtigd.
Om 6 uur keerde de delegatie naar Den
Haag terug, aan den trein uitgeleide gedaan
door het bestuur van het R .K. Huisv.-c< lité;
aan hetwelk de Aartshertog zgn bijzonder^
ingenomenheid betuigde met de schitterend^
en harteigke ontvangst.
moeder, wees moedig,
van....”
AUTO DOOR ROOVERS OVERVALLEN.
Te Berlijn.
Gisternacht is, kort voor middernacht, een
door ’n koopman uit Spandau bestuurde
auto, waarin zich een dame bevond, bij een
bocht van den weg Potsdam—Spandau, door
roovers overvallen.
Een der bandieten sprong op de treeplank,
doch tuimelde er af. De andere klampte zich
aan den achterkant van den wagen vast.
De koopman trok zijn revolver en loste een
schot op den aanvaller, die, blijkens ter
plaatse gevonden bloedsporen, gewond werd.
De politie te Spandau, die onmiddellgk ge
alarmeerd werd, stelde een onderzoek in, èn
het bleek, dat de bandieten er op een motor
fiets met zijspan vandoor waren gegaan.
Drie Parijsche toeristen zgn bg een be
klimming van den Jungfrau op 3964 M.
hoogte neergeetort. Twee ervan zgn licht, de
derde is levensgevaarlijk gewond.
Gisterochtend vroeg zgn bij een brand
in een brouwerij te Londen vier menschen
omgekomen.
Bij Bregenz is een auto met zes men
schen door een trein aangereden. Vqf men
schen werden gedood, de zesde ernstig ge
wond.
In de nabijheid van het Ontariomeer
stortte een handelsvliegtuig omlaag. Drie
personen werden gedood en vijf zwaar ge
wond.
Het Italiaansche vliegtuig „Marina I”,
met kapitein Ravazoni en kapitein Baldini
aan boord, dat Donderdagochtend 11 uur 1b
uit Amsterdam vertrok, is des avonds te 6
uur 47 van denzelfden dag te Marina in de
provincie Pisa gedaald.
Drie stroomen zeer dunne lava vloeien
uit den laaienden mond van den Vesuvius-
krater. Hevige ontploffingen hebben plaats
in eAi kleinen vulkaankegel die lichtgevende
mftbrie uitstoot tot 110 meter hoogte,
’s Avonds en ’s nachts is de aanblik schrik
wekkend. w
Bij bet Curia-station te Lissabon is een
auto op een overweg door een trein verplet
terd. De vgf inzittenden werden gedood. De
baanwachter had vergeten, den afsluitboom
neer te laten bg het naderen van den trein.
De ambassade van Brazilië te Parijs
spreekt tegen, dat in Brazilië een revolutie
sou zijn uitgebroken.
164
„Het is geen grap, Paulina,” antwoordde
haar verloofde. „Het leven is zeer onzeker
en in de laatste week heb ik geleerd om
mijn leven in gevaar te beschouwen."
„Je bent ziek, Douglas", zeide Paulina,
„en uie ziekte heeft je zenuwgestel aange
tast. Geef aan die naargeestige gedachten
niet toe. Raadpleeg een anderen dokter, dan
dien je nu hebt”
„Ja, ja, dat zal ik doen”, antwoordde
Douglas op een geheel anderen toon, ,je
hebt gelijk Paulina. Ik moet niet zoo zwak
ajjn om de prooi te worden van deze akelige
droombeelden. Wat heb ik te vreezen? De
dood heeft geen verschrikking voor mij. Ik
kan dat gevaar in de oogen zien, zooals een
Christen dat behoort te doen. Maar bedrog
valschheid, verraad van hen die mij liefheb
ben, dat is iets wat erger is dan de dood.
O, Paulina, zeg mij, dat üa. dAArvoor niet
behoef te vreezen”.
„Van wien sou je dat verraad moeten
vreezen, Douglas?” vroeg Paulina eenvou
dig.
„Ja, vap wien, dat ia de kwestie?. Toch
■Jet van jou, Paulina?”
Kappeyne van de Coppelo door den Koning
werd geteekend, past het, even stil te staan
en terug te zien over het Christelijke volk
van Nederland.
Past het, eerbiedige hulde te brengen aan
de nagedachtenis van mannen, die met de
hunnen in strijd en lijden den weg pionierden,
die thans recht en breed voor ous open ligt<
DE GEZONKEN DUIKBOOT.
Hoe de marconist de buitenwereld
van den ondergang van het schip
en bemanning kond deed.
De Tribuna geeft het een en ander weer
uit de gesprekken, die tusschen den marco
nist van de verongahrfcte duikboot F 14 en
dien van de duikboot F 15 gevoerd zgn, toen
de F 14 reeds was gezonken.
Op den roep van de F 15 antwoordde de
telegrafist van de F 14: „Wg hebben 6 doo-
den te betreuren, het water is in het achter
stuk van de boot binnengedrongen, de boot
ligt op den bodem, de stand van de duikboot
is bijna verticaal.” De F 14 seinde spoedig
daarop, dat er giftige gassen aanwezig wa
ren, door het contact van de accumulatoren
met het zeewater ontstaan. Het zeewater
was bg de pogingen van de duikers om de
duikboot door middel van buizen van lucht te
voorzien, binnengedrongen. De bemanning
deelde mede, dat de luchttoevoer geen ver
ademing bracht, en dat zq zich als gevolg
van de gasontwikkeling in een ernstigen toe
stand bevond. De marconist seinde verder
aan de redders zich te haasten.
Gedurende den nacht waren duikers ge
dwongen, wegens den zwaren zeegang, om
het werk te staken. Tegen 11 uur ’s avonds
werden de signalen van den marconist der
F 14 voortdurend zwakker. De redders ver
namen nog duidelijk de woorden: „Wjj zijn
verloren!” Toen werden nog enkele punten
en zwakko strepen door den radiotelegrafist
van de F 14 overgebraeht en tenslotte volgde
een diep stilzwijgen.
Na de lichting van de boot en nadat deze
geopend was, vond men den dooden marco
nist voor zijn toestel, op welks toetsen nog
altgd zgn levenlooze hand rustte.
„Arme moeder, wees moedig.
In den zak van den kapitein vond men een
kort rapport, gericht aan den admiraal van
het eskader, waarvan de duikboot deel uit
maakte, benevens een niet beëindigden brief
aan zgn moeder, die aldus begon: „Arme
DE NIEUWE ENGELSCHE
AMBASSADEUR TE BERLIJN.
Zijn ontvangst door Hindenburg.
President Hindenburg heeft gisteren den
nieuwen Engelschen ambassadeur te Berlqn,
sir Horace Rumbold, ter aanbieding van zgn
geloofsbrieven ontvangen.
In zgn toespraak tot den rgkspresident
wees sir Horace Rumbold op de beteekenis
en invloed van Duitschland en verklaarde,
dat de algemeene ontspanning door de ver
dragen van Locarno en de toetreding van
Duitschland tot den Volkenbond ten zeerste
hebben bijgedragen tot de verdere medewer
king van Duitschland aan een politiek van
vrede en verzoening.
Sir Horace Iftunbold eindigde met zgn
sympathieke gevoelens voor Duitschland uit
te drukken en met de beste wenschen voor
de ontwikkeling des rqks.
Von Hindenburg wees op de persoonlijk
heid van den nieuwen ambassadeur en ge
dacht met sympathie en dankbaarheid diens
ambtsvoorganger. Hij sprak er zgn voldoening
over uit dat sir Horace Rumbold het als zgn
voornaamste taak zal beschouwen de be
staande goede betrekkingen tusschen de En-
gelsche en Duitsche regeering te handhaven
en uit te breiden.
DUITSCHE STUDENTEN TE PARIJS.
Hartelijke woorden.
De directeuren van het hooger onderwijs
te Parijs en de chef van bet kabinet van den
Franschen minister van onderwijs hebben de
Berlqnscho studenten, die Pargs bezoeken,
ontvangen en «welkom geheeten. Professor
Schwartz heeft dank gezegd voor de ont
vangst, die de Fransche onderwqs-instellin-
gen aan de Duitsche leerlingen hebben be
reid. Hierop heeft van Fransche zijde Cave
lier de hoop uitgesproken, dat de Duitsche
gasten hun landgeoooten mochten vertellen
van d|« goede overleveringen der Fransche
gastvrqheid, die in de toekomst de betrek
kingen tusschen het Duitsche en het Fran-
ache volk moet begunstigen.
HET INCIDENT VAN NANKING
GEREGELD.
Engeland bereid te onderhandelen
over een herziening der verdragen.
Het incident van Nanking is geregeld,
d.w.z. het geschil tusschen de Engelsche re
geering en de regeering te Nanking over den
aanval van 24 Maart 1927 op het Engelsche
consulaat waarbq twee Engelsche onderda
nen gedood werden en een, derde zoo zwaar
gewond, dat hq later overleed. De onderteeke-
ning is Donderdag te Nanking geschied door
sir Sydney Baryon, den Engelschen consul-
generaal te Sjangh'ai, uit naam van sir Miles
Lampson, den Engelschen gezant in China,
en dr. Wang, den nationalistischen minister
van buitenlandsche zaken.
De voorwaarden van de regeling zgn nog
niet bekend, maar Reuter meent te weten,
dat zij vrgwel gelijk zgn aan die ter regeling
van bet Chineesch-Amerikaansche geschil.
Tegelijkertijd teekenden de vertegenwoor
digers een overeenkomst, waarin Engeland
zich verplicht onderhandelingen met China
te openen over een herziening der verdragen.
„\an mg? herhaalde zg met verbaasden
blik. „Wat scheelt je toch, Douglas?”
„Zweer mg dan, dat er geen valschheid
in jo hart is, Paulina, dat je mij eVfen op
recht liefhebt als je mg hebt doen gelooven;
dat je mg niet met valsehe woorden hebt
trachten te bedriegen!” riep de jonge man
in hevige opgewondenheid uit.
„Lieve Douglas”, zeide mevrouw Durski,
„dit is een dwaasheid wat je zegt, dit is
krankzinnigheid. Dio hartstochtelgke op
winding moet zeker een gevolg zgn van de
koorts. Wat kan ik anders tot u zeggen,
dan dat ik u eerlijk en oprecht liefheb; dat
mgn hart geloutciU 1 IS’/’en mgn geest v r-
heven* door uw invloe 1; dat ik geen gedachte
heb die u niet bekend is en geen hoop
koester dan die berust op uwe liefde. Gjj
moest dit gelooven, Douglas, want ieder
woord van mg, iedere blik kan de waarhgjd
erv>n bevestigen, welke ik niet wensch te
herhalen in plechtige betuigingen. Het ia
mg al te pgnlgk om door u verdacht te wor
den”.
„Als ik u ten onrechte verdacht heb, ben
,J)e Voorhoede” schrgft:
’t Is met Stenhuis: zoo zie je me, en zoo
zie je me niet. Enzoovoorts.
Voor eenigen tgd bracht „Het Volk” bet
meewarig bpricht, dat Stenhuis, onherstel
baar ziek, was afgetreden als voorzitter van
het N.V.V., met een jaarsalaris en volledig
invaliditeitspensioen.
Reeds aanstonds gingen geruchten rond,
dat dit bericht niet de waarheid gaf. Er
werd beweerd: Stenhuis was als voorzitter
van het N.V.V. tot aftreden gedwongen,
feitelgk had men, om hem kwgt ta raken,
hem uitgekocht.
Het viel moeiljjk te gelooven.
Thans echter deelt „Het Volk” weer mee
dat Stenhuis de voor altgd invalide!
weer hersteld is, enals hoofdredacteur
van een op te richten, door Querido uit te
geven, maandschrift zal optreden.
Zouden de vroegere geruchten toch
heid hebben bevat?
Het staat echter zoo: in de vacature-Sten-
EEN REDE VAN POINCARE.
„wy veroordeelen den oorlog....”
Poincaré heeft een rede gehouden bg ge
legenheid van de prgsuitdeeling op de scholen
te Sampigny.
Na in herinnering te hebben gebracht, wat
Lotharingen gedurende den oorlog te Igden
heeft gehad, zeide hg: Heel de wereld ver
oordeelt thans den oorlog; laten wg daar big
om zgn. Nooit zal men hem streng genoeg
veroordeelen. Telkens als een streng oordeel
wordt geveld over boosdoeners, voelen de
goede, brave lieden zich weer veiliger; zg
moeten echter niet indommelen In blind ver
trouwen, want zou te eeniger tgd blijken, dat
onze goede wil ons niet vrijwaart van een
aanval, dan zullen we op de eerste plaats
zelf voor ons behoud moeten zorgen.
Wg veroordeelen dus den oorlog en we
doen alles wat van ons afhangt, om een te
rugkeer van dien gruwel voor immer ónmoge
lijk te maken.
Wg gaan zelfs verder, Wg trachten ons
lijden te vergeten en vergeven aan degenen,
die ons dat lijden aandeden.
Laten we humaan zgn en goed, maar de
onnoozelheid niet zoo ver drgven, dat w«r
ens veibeelden, dat die goede en humane
gevoelens nergens hindernissen zullen ont
moeten.
KERKVERVOLGING IN MEXICO.
Kloosterzusters vrijgelaten.
Naar uit Mexico wordt gemeld, zgn de
eenigen tijd geleden in verband met den
moord op Obregon gearresteerde 14 nonnen
in vrijheid gesteld, nadat zij zich vooraf
schriftelgk verbonden hadden, de nieuwe wet
op den godsdienst te zullen erkennen.
zooals de moeder
Nu wg overal om ons heen reeds jaren
lang de mooie gebouwen der bijzondere la
gere scholen zien, beseffen we nog maar
steeds te weinig, welk een strijd en volhar
ding het aan vorige geslachten gekost heeft,
om te bereiken, wat in de Grondwetswijzi
ging 1917 en de Lager Onderwijswet 1920
een feit is geworden, n.l. de gelijkstelling vau
openbaar en bijzonder onderwijs.
Het voornaamste, wat een goed burger
doet, ia erover mopperen, dat het zooveel
kost, terwijl hg intusschen niet nalaat zgn
kinderen to sturen naar een onderwijsinrich
ting, waarvan hg de overtuiging heeft, dat
sq daar onderwijs en opvoeding zullen ont-'
vangen in den geest, dien hq wenscht.
Zeker, er is wel eens royaal met Rqksgeld
omgesprongen; de wet van 1920 liet daartoe
de ruimte en er zijn scholen gebouwd on
evenredig groot en luxueus in verhouding tot
bet aantal kinderen, dat er onderwijs kreeg
te genieten.
Laat men echter vooral de Christelijken en
Katholieken niet te hard vallen!
Hoelang hebben zq niet moeten bijdragen
in de kosten voor een onderwijs, dat zq voor
hun kinderen niet wenschten en niet moch
ten wenschen?
Zq waren bovendien gedwongen geheel op
eigen kosten zelf scholen te onderhouden,
wilden zij hun kinderen kunnen toevertrou
wen aan onderwijzers, «lie de kleinen nog iets
Aders kqbrachten, dan de kennis van lezen,
schrijven en rekenen.
Men herinnere zich maar het oude, scheeve
gebouw, onvoldoende verlicht, waar de kin
deren als schapen in de kooi op elkaar zaten
en de zenuwen vernielden van den meester,
die twee groote klassen tegelijk voor zgn re
kening had.
Het kon niet anders, want het geld was er
niet.
Dat ging'in den vorm van belasting naar
de Rijks schatkist, waaruit de openbare
scholen putten.
Die toestand is voorbij. Dank zij zwoegen
van de leiders der Christelijke en Katholieke
partijen, dank zq dezer eendrachtig samen
werken in de Christelijke en Ikatholieke
partijen, dank zq dezer eendrachtig samen
werking in de Christelijke coalitie.
Nu het vijftig jaar geleden is dat de wet
Kappe;
werd g
rug
ledt
