i I i „ONS BLAD" f No. 196. FEUILLETON. Gestrafte misdaad. - 4 i Advertentieprijs UIT DE PERS. Onvereenlgbaar. BUITENLAND. Woensdag 22 Aug. 1928. giro alkmaar io4863 22e Jaargang Verspreide Berichten. f750f 250. Verscherpte politieke situatie. Abonnementsprijs t JAan alle abonné’s wordt op aanvrage gratis een polls verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 3000.—, r 125.—f 5a—f 40,— Bureau HOF 6, ALKMAAR - Telefoon433 GIRO ALKMAAR 104863 eer t 0.25. Reels ms pee de avenge pagina’s f 0301 -uitbetaling per plaatsing alle- Wo.-Jt ver. >’g I). uiting dankl i wmi, 'aus, dat 4 Van 15 regels fl.23; elke regel meer f OJS. Reclame -1 a a w-a-rate paginavoor de arc-’- aanbod” bq voon Een geweldige meerderheid. De officieele uitslag van de Grieksche ver kiezingen is, volgens een te Berljjn uit Athe ne ontvangen bericht, dat gekozen zjjn 228 aanhangers van Venizelos, 15 monarchisten en 7 enkelingen die tot verschillende partij tjes behooren. 172. „Maar het sou tut iets beters kunnen lei den”, seide de moeder, terwjjl zjj den brief nederlegde, in haar schik met den lof, dien de sctu-jjver aan haar zoon toezwaaide. „O ja zeker, het kan leiden tot een aan beveling in een wetenschappelijk tijdschrift, of tot den titel van lid van de Koninklijke Vereeniging; maar meer waarschijnlijk tot 'n graf onder het ijs, of tot een middagmaal voor een ijsbeer”. „Neem je het aanbod niet aan?” „Niet als mjjn groot plan gelukt, en dat moet gelukken, het moet”, herhaalde hjj met een uitdrukking op het gelaat van iemand die terugschrikt voor een mogelijkheid, die te vreeselijk is om zich voor te stellen. kleine op den grond bij het ledikant, ledig. Of de ongelukkige, bopelooee vrouw, ter neergedrukt door haar verdriet, in wanhoop de zonde van den zelfmoord had bedreven, wie zal het zeggen? Het was mogeljjk dat zjj bjj ongeluk een te groote hoeveelheid opium genomen had in de ongevoeligheid van hare smart Zjj was dood. Het leven was één groote vernedering, één lange worsteling voor haar geweest En ten laatste, toen de beker van geluk haar reeds tot de lippen genaderd waa, had een wreede hand die van haar wegge rukt! DE HARDE WET. Geen verlof om zijn stervende moeder te bezoeken. Uit Londen wordt gemeld: De moeder van den oud-officier Wilfred Mc. Cartney, die in het voorjaar’ wegens spioonage tot 10 jaar gevangenisstraf werd veroordeeld, is etervende. De doctoren ach ten het evenwel mogelijk, dat door het weer zien van haar zoon, om wien zjj aanhoudend roept, er beterschap in den toestand van de moeder sou kunnen komen. De arbeidersafge- vaardigde George Laneburry, heeft zich daar om per brief tot den minister van Binnenland- sche Zaken gewend met bet verzoek, Mc. Cartney toe te staan, onder escorte zijn moe der te bezoeken. Het ministerie heeft echter bjj afwezigheid van den minister verklaard, dat de wet zulk een tjjdeljjke vrijlating voor dat doel niet toestaat. Men kan den gevan gene daarom geen verlof geven zijn moeder te bezoeken. Het was laat den volgenden morgen toen miss Brewer de kamer van Paulina binnen trad. Onhoorbaar trad zjj nader. Me.vrouw Durski lag in een houding van volmaakte rust. „Arm kind”, prevelde miss Brewer, „dan beeft zij toch een rustigen nacht gehad”. Zjj boog over het bleeke, kalme gezicht en raakte zacht de witte hand aan. Ja, het was wel de volmaakte rust: het was de rust van den dood. De fleech waaruit Paulina gewoon waa dagelijks een hoeveelheid opium te nemen, lag VANDERVELDE VOOR ONMIDDELLIJKE ONTRUIMING VAN HET RIJNLAND. De vroegere minister van Buitenlandsche zaken van België, Vandervelde, heeft zich tegen een vertegenwoordiger van de socia listische „Paris Soir” uitgelaten over de vervroegde ontruiming van het Rjjnland. Hij sprak als zijn meening uit, dat het Rijnland reeds had moeten worden ontruimd toen het verdrag van Locarno onderteekend werd en Duitschlaad in de Volkenbond zitting kreeg. Op de bewering, dat de bezetting van het Rijnland de eenige garantie was voor de veiligheid van Frankrijk, antwoordde Van dervelde, dat de ontruiming van het Rjjnland niet alleen in het belang van Duitschland, maar ook in het belang van Europa een noodzakelijkheid is en zelfs in het belang der bezettingsmachten, daar de handhaving der bezetting zoowel uit een oogpunt van Het was dien avond «eer laat, voor Pau lina Durski, uitgeput door de aandoeningen die zjj ondergaan had, besluiten kon cich ter ruste te begeven. Nadat Douglas haar ver laten had, ontzonk haar alle kracht, haar trots was gebroken. Vreeselijke wanhoop «verviel haar. Met hem verdween haar laat ste hoop haar eenige kans op geluk. Zjj wiérp zich op de sofa en was ten prooi aan feeftigete smart. Zoo vond miss Brewer. die haar vroeg naar de oorzaak van haar leed. Maar zjj kreeg geen uitlegging van Pau lina, die slechts antwoordde met gebroken stem, te midden van hartstochteljjke snikken: „Op een anderen tijd, nu niet, vraag mjj nu niet”. Miss Brewer was dus genoodzaakt te zwij gen en haalde Paulina en slotte over naar bed te gaan. De trouwe vriendin verliet haar niet voor mevrouw Durski zich ter ruste had gelegd. De terneergebogen vrouw wenschte haar vrij kalm goeden nacht, maar voor miss Brewer de deur uit was hoorde zij dat Paulina in snikken uitbarstte. Nu het socialistische Kamerlid ds. Van der Heide, komt diens partijgenoot ds. W. Ban ning in „Het Volk” een betoog houden over, of liever een pleidooi houden vóór „katbo lieke sociaal-democraten”. Want het schjjnt wel, aldus lezen wjj in het „Ctr.” dat het z.g. „reiigieu. socialisme” in ons land en elders er vooral op gericht is de katholieke arbeiders tot d- sociaal-democratie over te halen. De heer Banning heeft het dan ook uit sluitend over de katholieken. Dit blijkt reeds uit het opschrift boven zjjn artikel en verder uit den geheelen inhoud. De schrijver beroept zich op een Oosten- rjjkschen partijgenoot, die in een (socialis tische) vergadering verklaarde een „trouwe zoon der Kerk” te zijn en den proletarische:» klassenstrijd te voeren, juist omtlat hij Victor Carrington verscheen op Hilton House vroeg in de namiddag. Hij had bere kend dat zijn werk bijna voltooid moest zjjn en hjj kwam in de verwachting te booren dat Douglas Dale doodziek was. Wa< hij hoerde vernietigde echter met één slag al zjjn verwachtingen. Miss Brewer had alles aan Douglas verteld: de leugens, de kunstgrepen, waardoor „Carton” er in ge slaagd was toegang tot bet huis van me vrouw Durski te krijgen. En toen plotseling •onder dat de ware naam van den schuldige genoemd was, werd het licht voor Douglas Dale; het duistere raadsel was opgelost en de vrouw, zoo teeder bemind en zoo wreed verongelijkt, was vrjj van schuld. „Te laat te laat!” Dat was de schrik kelijke gedachte, die bet hart van Douglas Dale pijnigde. „Ik heb haar hot hart gebro ken”, riep hij uit. „Ik heb dat eerlijke be minde hart gebroken!” De verschijning van Victor Carrington gaf aanleiding tot een heftige uitbarsting van woede. „Wanschepsel, vleeschelijke duivel!” riep Douglas, terwijl hij den misdadiger bij de kee Igreep. „Je hebt mjj soeken te vermoor den, en je hebt haar trachten te doodenl Ik sou je de eerste misdaad nog vergeven heb ben, maar voor de laatste aal Ik je aan de galg brengen f” Gelukkig voor Carrington had «U> uitweg- Toen miss Brewer tot zichzelve kwam, zond zij om Douglas Dale. De verschrikte bedienden hadden intusschen het gebeurde niet stil gehouden, en twee doctoren en een politie-ambtenaar waren spoedig ter plaat se. Toen de bediende, die op last van miss Brewer Douglas Dale ging halen, met dezen zijne kamers verliet, belden juist twee dames bij hem aan, die hem wilden bezoeken. Dale zag er uk als een lijk en ging de beide dames voorbij zonder haar te zien. Daze waren door zjjn ukerljjk zoo ontsteld, dat Jarvia, de knecht van Douglas Dale, tweemaal hare namen moest vragen eer de oudste dame kon antwoorden. „Wij sullen wel eens terugkomen”, seide zjj tot hem, en overhandigde hem twee visi tekaartjes, de namen dragende vaa „lady Verner” en „lady Eversleigb”. DE VERKIEZINGEN IN GRIEKENLAND. Venizelos is tevreden. De Atheensche correspondent van de „Daily Telegraph” heeft gisteren een onder houd gehad met Venizelos waarin deze ver klaarde, dat hjj met de resultaten van de al gemeens verkiezingen meer dan tevreden is en zeer veel hoop voor de toekomst .van Griekenland koestert. Het land is uitgestrekt en kan bij een doelbewust bewind een der welvarendste staten worden. Het Grieksche volk heeft bij de verkiezingen hem en het republikeinsche stelsel van zjjn vertrouwen blijk gegeven. Voorts verklaarde Venizelos, te hopen, dat het Parlement in December de laatste hand zal kunnen leggen aan het voorstel van wet inzake de instelling van een Senaat, en dat spoedig daarop de beide wetgevende lichamen kunnen bijeenko men om den nieuwen President der Repu bliek te kiezen. Hjj geloofde, dat thans ook de Royalistische leiders zich niet meer aan de erkenning van de Republiek zullen ont trekken. NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD EEN INCIDENT TE OSTENDE. Dad-minister Huyamans uttgejouwd. Zondag heeft in de Kursaal te Ostende^ waar de Russische zanger Schaljapin zou op treden, een incident plaats gehad. Toen nL prinses Stefani, die het concert kwam bijwo nen, de zaal bnnentrad, werd de Braban^on- ne gespeeld. Twee heeren, waarvan één de oud-minieter Huyemans Bleek te zjjn, bleven zitten. Hierop ontstond een helsch lawaai, doordat het publiek den oud-minieter allerlei verwijten toeriep, en luidop protesteerde te gen diens houding. Pas toen voor de tweede maal het volkslied werd gespeeld, stond Huysmane op. SCHEEPSRAMP. Veertien zeelieden verdronken. Te Panama is het stoomschip William Me. Kinley aangekomen, dat door een storm zware averij had gekregen en 14 koppen van de bemanning verloren had. De 14 matrozen waren op het dek bezig de losgeraakte dek lading weer eenigezine in orde te brengen, toen zjj door een booge golf getroffen wer den, die hen allen van het dek wegspoeldn. Het was onmogeljjk een boot uit te zetten, zoodat zjj allen verdrenken zjjn. king van het vergif de krachten van Dou glas sterk verminderd. De krampachtige greep waarmede hjj den giftmenger vast hield, werd losser, de heesche stem stierf weg tot een gefluister en de jónge man viel in onmacht. „Wat beteekent dat?” vroeg Victor. „Is die man gek?” „Wjj zjjn allen gek geweest”, hernam misa Brewer op hartstochteljjken toon. „Wjj zjjn de blinde werktuigen geweest van uw dui- velBche slechtheid! Paulina Durski is doodt” „Dood!” „Ja. Gister hebben de twee twist gehad en heeft hjj haar verlaten. Ik vond haar van morgen dood! Ik heb hem alles gezegd de rol, die ik gespeeld heb op uw verzoek. En ik zal die -verkalring herhalen voor den rechter, dat verzeker ik u!” „Gjj kunt verklaren wat gij wilt en waar, gjj wilt”, hernam Victor met ijskoude be daardheid. „Ik zal u toch niet hooren". Hij verliet bet huis. Douglas Dale waa nog niet weet tot bewustzijn gekomen en er waa niemand om zijn vertrek te verhinderen. DE KROATISCHE BOEREN EN DE SKOEPTSJ1NA. Naar de „Tag” meldt, heeft de Kroatische Boerenpartij naar aanleiding van de aan staande bijeenkomst van de Inter Parlemen taire Unie ’n telegram gezonden aan den voorzitter van den Landdag, waarin er op gewezen wordt, dat wegens de bloedbaden in de Skoeptsjina het Belgradosche parlement niet gerechtigd is aan interparlementaire congressen deel te nemen, welke ten doel hebben het parlementarisme als uiting van ware democratie te versterken. De lange feestweken, die in Weenen en heel Oostenrjjk zjjn gevierd en die hun hoog tepunt hebben gevonden in het zangersfeest, sjjn nu weer voorbjj. Men is er nog mee bezig, de balans te ma ken, het aantal vreemdelingen wordt vastge- steld en de sommen gelds, die ze hebben uit gegeven. Het zjjn buitengewone resultaten. Daaruit kan men de gevolgtrekking maken, dat Oos tenrijk als reisland steeds meer in de mode komt Er wordt verlangd, dat straat, stad, land en particuliere economie zich intensief op het vreemdelingenverkeer gaan toeleggen, omdat dit voor het verarmde kleine Oosten rijk een nieuwe bron van welstand zou kun nen worden. Maar deze blik in een aangenamere toe komst kan het heden niet doen vergeten. Het beeld, dat Oostenrijk nu biedt, is veel minder vrooljjk en zorgeloos, dan het scheen in de opgewekte feestweken. Nu volgen weer de zure maanden van Oostenrijksche daagschheid, maanden waarin belangrijke interne politieke aangelegenheden moeten worden beslist. Sedert jaren behoort het tot het verloop der Oostenrijksche politiek, dat met het be gin van den herfst, wanneer de volksverte genwoordigers gesterkt naar de Bonds- hoofdstad terugkeeren, de groote vochtpar- tijen beginnen, waarvan de niet altijd plezie rige voorstelling in het Weensche Parlement plaats vindt en verder in de landdagen in de Bondslanden, voor zoover, niet de straat wordt gebruikt als bet vergroote forum waar de politieke schouwspelen worden uitge voerd. Het ziet er naar uit, alsof men in den ko menden herfst de arena der straat zal willen gebruiken, om de geschillen tusschen links en rechts uit te vechten. De aankondigingen van de twee groote groepen die in Weenen en Oostenrijk sedert het bloedig oproer van 15 Juli 1927 het woord voeren, zijn tenminste ernstig genoeg Het zjjn de „Heimatwehren” en de republi keinsche „Schutzbund” die vijandig tegen over elkaar staan, de gewapende gardes van de burgerlijke partijen en die van de sociaal democraten. Men zou de feiten moeten verbloemen, als men niet wilde toegeven, dat sedert de Juli- relletjes in Weenen de interne politieke si tuatie in Oostenrjjk zich aanmerkelijk heeft verscherpt. D$ „Heimatwehren” die in de dagen der onlusten een beslissend woord bobben kunnen meespreken, zjjn er druk mee bezig, de grootere macht, die ze heb ben verkregen, nog te versterken, om een tegenwicht te vormen tegen den republikein- edhen „Scbutzbund”. Het gevolg hiervan is een soort wedstrijd in bewapening aan beide kanten. Wat tot 15 Juli 1927 in Oostenrjjk in het geheim Is gebeurd in het publiek werd 't geloochend de bewapening van verdedi- gings-formaties van links en van rechts, dat wordt aedert die dagen geheel openljjk ge daan. Aan beide kanten zjjn de militaire en politieke leiders officieel genoemd. De op stelling en de opleiding der beide „Wehren” geschiedt aan beide kanten geheel openljjk. Af en toe hoort men van beide kanten op gaven over de sterkte-verhouding. Er wordt ook allerlei verhaak! over de uitrusting van deze groepen, die tegenover elkaar staan. Met één woord: er worden tjjdeljjk ge maskeerd door de coulissen met do beelte- nisaen van Schubert, Hal dn, of andere hel den van den geest uit een beter en mooier Oostenrjjksöh verleden veritabele legers gevormd, die alkaar achterdochtig beloeren en bespionneeren, naar het schjjnt ten allen tjjde bereid, om elkaar de oogen uit te slaan. Aan het begin van déze herfst-campag i der Oostenrijksche politiek is er ook een bij zonder gespannen verhouding op te merken tusschen de beide groepen van links en rechts EEN „BEAU GESTE” VAN MGR. RUCH. Naar de Fransche bladen meldep, heeft de pastoor van het dorpje Wisches in den Elzas van den preekstoel afgekondigd, dat er voortaan op het kerkhof geen H. Mis van Requiem meer zou opgedragen worden voor de zielerust der gesneuvelde soldaten. De „Union nationale des combattants" richtte zich daarop tot den bisschop van Strasbourg, Mgr. Ruch, met het verzoek deze H. Mis weer als vorige jaren op het kerkhof te doen opdragen. Hierop heeft de bisschop het volgende geantwoord Mijnheer de Voorzitter. U verzoekt me een priester aan te wjjzen om de jaarljjksche H. Mis van Requiem op te dragen- ter nagedachtenis der gesneuvel den en u spreekt den wensch uit. dat ik daartoe een aalmoezenier zal uitkiezen. Uw verlangen is ook het mjjne. Ik wjjs aan den bisschop van Strasbourg, Charles Ruch, oud-legeraalmoezenier van het 20e corps. Den volgenden Zondag zal hij de H. Mis lezen op het kerkhof te Wisches. w.g. Charles Ruch, Bisschop van Strasbourg. Zondag j.1. nu heeft Mgr. Ruch, in tegen woordigheid van 5000 personen, de H. Mis op het kerkhof opgedragen. Na afloop hield de bisschop een indrukwekkende toespraak. De aanwezigen gaven op spontane wjjze aan hun lévendige gevoelens van zarheid, getroffen als zjj waren door de nobele daad van bun bisschoppeljjken her der. TEGEN DE CANDIDATUUR-HOOVER. Een open brief van Butler. Dr. Nicholas Murray Butler, de president van Columbia Universiteit beeft een open brief gepubliceerd, waarin hjj fel lostrekt te gen de candidatuur van Hoover. Deze is vol gens Butler niet vrjjzinnig genoeg op het ge bied van de anti-drankwetgeving. In de tweede plaats neemt Butler het Hoo ver zeer kwaljjk, dat deze voor een sterk le ger en een sterke vloot is. Butler acht dat in strjjd met de politiek van het Kellogg-pact. Maar vooral bet drankverbod zit Butler dwars. Immers dat verbod brengt een be stendiging van wetteloosheid, uitspattingen en door de regeering zelf geprovoceerde misdrjjven. De redenen hiertoe grjjpen diep. De regeering wil in het parlement een reeks wetsontwerpen afdoen. Daaronder in de eerste plaats de her vorming van het huurrecht. Hier begint de tegen-actiee der sociaal-de- mocratisehe partij, die in de handhaving der bescherming van den huurder, zooals die te genwoordig bestaat, een belangrijke partij politieke factor ziet, daar de leus „huurder- bescherming” bjj alle verkiezingen het meeste effect heeft uitgeoefend als programma-punt en tegenover de kiezers is de partjj juist in deze kwestie tot het uiterste verplicht. Ter- wjjl men dus links vast besloten is, de be scherming van den huurder ongewijzigd tj behouden, heerscht er bjj de burgerlijke pa tijen een even sterke wil, om de huurbepalin- gen te hervormen en tenminste gedeefteijjc in overeenstemming te brengen met den tos stand van voor den oorlog. Reeds nu ziet men he gevolgen van dezen komenden parlemen tairen strjjd, zoo bjjv. aan een bekendmaking, die is verschenen in het orgaan van de Hei matw^hr in de Alpenlanden. Er wordt hie verklaard, Jat de Heimatwehren den 7dcn October in Wiener Neustadt een „arbeiders- dag” aankondigden onder de leus „tegen de Heimatwehren” en om hun macht aan de regeering op tc dringen. Door het optrede a van links ziet de leiding der „Heimatwehren” •-ich nu gedwongen hun opmarsch in Wiener- Neustadt mot de sterkste krachten door tt zetten. Hierdoor moet ook worden bewezen, dat arbeiders, burgers en boeren in de I! inatwehren zjjn vereenigd, om elke terreur te breken. Er wordt verklaard, dat de wettige macht te zwak is gebleken en het parlemen taire systeem ondeugdelijk; daarom moet er gedacht worden aan mogelijkheden buiten het Parlement om, en, zoo noodig, met ge weid worden opgetreden. Deze betoogingen ran de „Heimatwehren” vinden natuurlijn in de organen van de sociaal-democratische pSrtjj ten overeenkomstige beantwoording De vinr.ie-c en scherpe woorden vinden ee i niet minder scherp antwoord: de papieren kanonnen donderen dus aan beide kanten. Voorloopig de papieren kgnonnen. Het is te hopen, dat deze kanonade, die nog te ver dragen is, niet door een ernstige wordt af gelost en dat de gemoederen on tjjd tot rust zullen komen. Den löden Juli 1927 waret er honderden dooden in de Straten van Weenen, was men nog maar één stap van den burgeroorlog verwijderd en alleen de vastberadenheid der mannen in de regee-' ring heeft voorkomen, dat er een chaos is ontstaan. De 7de October dreigt weer een critiekc dag te worden Het is een gevaarlijk spel met het vuur. Er wordt hier een weg begaan, waarvan men wel het begin ziet, maar waarvan men het eind niet kent. Dit moest men zich bii rechts en links wel over leggen, vóór het te laat is. Want deze kleine republiek is niet sterk genoeg om nog een» over zulke Juli-dagen been te komen. Per kwartaal voor Alkmaar 2. Voor buiten Alkmaar. 2.85 Met Geïllustreerd Zondagsblad z f 0.60 hooger Christen is; en vervolgens op een „makker uit Berljjn”, die ook beleed „overtuigd Roomsch” te zjjn, maar de Centrum-politie< „beu” was, en tot de sociaal-democratie wenschte toe te treden. Zelfs zou,^volgens ds. Banning, er een groep van wel 100 georganiseerde katholieke sociaal-democraten in het Rjjnland bestaan. En de socialistische dominé verwacht daar van groote dingen. „Het socialisme” roept hjj uit „breekt docr de muren der kerk heen, het verovert de harten. Meent gjj, roomsche leiders, dat gjj het keeren kunt met onwaaraebtige be strijding?” Neen, dat meenen de Roomsche leiders niet. Zij hebben geen onwaarachtige bestrijding noodig en wenschen die evenmin te voeren Zjj hebben iets anders en beters. Ze hebben de voorlichting der historie, welke het socialisme voor hen en voor eiken katholiek onaannemelijk maakt. Zjj hebben tenslotte het getuigenis der waarin een geheel hoofdstuk is gèwyd aan 'e bestrijding van het socialisme, en dit nadruk- keljjk wordt afgewezen als zijnde nade< 1i voor de arbeiders, een bedreiging voor de> Staat en voor de rechten van het gezin en een voortdurende oorzaak van onrust en beroering in de samenleving. Zjj hebben tenslotte het getuigenis de-, socialistische voormannen-zelve, die de gees telijke waarde van het socialisme zoeken in een leer, welke nimmer de onze kan zjjn. En nu begrjipen wjj wel, dat de sociaal democraten gaarne onze arbeiders tot zich zouden trekken, vooral wanneer de verkie zingen in 't zicht komen, maar zjj behooren dan toch ook den moed hunner overtuiging te toonen. De grenzen te wil hm verdoezelen, welke socialisme en katholicisme scheiden, is ia strjjd met de werkelijkheid, in strijd met de wederzijds beleden beginselen. Tegenover de enkele getuigen in het bui tenland, op wie ds. Banning zich meent te kunnen beroepen, staat de groote massa der katholieke arbeiders, die tegenover de so- ciaal-democratie vierkant stelling staat bovenal het woord van den ri evenals het liberalisme, ook het socialisme *le een verwerpelijk en verderfelijk steise heeft gebrandmerkt. Dit is de waarheid. En dit eischt de eerlijkheid te erkennen. regel f 0.75 voor de eerste Rubriek „Vraag en i 10.60 per advertentie vat» 5 regels i iedere regel meer f 0. IX veiligheid als met het oog op de herstelbar talingen overbodig geworden was. Aan den anderen kant beteekende de bezetting voor allen een laat, niet in de laatste plaats voor België. DE A.S. VOLKENBONDSVERGADERING. Jhr. Beelaerts van Blokland voorzitter? Naar in Volkenbondskringen verluidt, ligt het in di - doeling om, daar Nederlands ze tel in den Raad, waarschijnlijk aan Spanje zal worden gegeven, jhr. Beelaerts van Blok land tot voorzitter der a.s. Volkenbondsver gadering te laten verkiezen.- DE FRANSCHE STAATSBEGROOTING. Door Poincaré sluitend gemaakt. Geen belastingverhooging. Naar Havas uit Parjjs meldt, is het Poin caré gelukt de begrooting voor 1929 sluitend te maken zonder tot nieuwe verhooging van belastingen over te gaan. Het evenwicht op de begrooting, die -de volgende week het departement zal verlaten, is gevonden door den post van een milliard op de ontvangsten uit de Dawes-regeling. De regeering heeft zeer omvangrijke be zuinigingen aangebracht, ’t geen blijkt uit de mededeeling dat zjj op de ramingen van de uitgaven, door de onderscheidene takken van administratie ingediend, niet minder dan zes milliard heeft geschrapt. Daarentegen heeft zjj de credieten voor de ontwikkeling van de luchtvaart, den landbouw en de open bare werken verhoogd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1928 | | pagina 1