i
I
i
„ONS BLAD"
f
No. 196.
FEUILLETON.
Gestrafte misdaad.
-
4
i
Advertentieprijs
UIT DE PERS.
Onvereenlgbaar.
BUITENLAND.
Woensdag 22 Aug. 1928. giro alkmaar io4863 22e Jaargang
Verspreide Berichten.
f750f 250.
Verscherpte politieke situatie.
Abonnementsprijs t
JAan alle abonné’s wordt op aanvrage gratis een polls verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 3000.—,
r 125.—f 5a—f 40,—
Bureau HOF 6, ALKMAAR - Telefoon433
GIRO ALKMAAR 104863
eer t 0.25. Reels ms pee
de avenge pagina’s f 0301
-uitbetaling per plaatsing
alle-
Wo.-Jt ver. >’g I).
uiting
dankl
i
wmi,
'aus, dat
4
Van 15 regels fl.23; elke regel meer f OJS. Reclame
-1 a a w-a-rate paginavoor de arc-’-
aanbod” bq voon
Een geweldige meerderheid.
De officieele uitslag van de Grieksche ver
kiezingen is, volgens een te Berljjn uit Athe
ne ontvangen bericht, dat gekozen zjjn 228
aanhangers van Venizelos, 15 monarchisten
en 7 enkelingen die tot verschillende partij
tjes behooren.
172.
„Maar het sou tut iets beters kunnen lei
den”, seide de moeder, terwjjl zjj den brief
nederlegde, in haar schik met den lof, dien
de sctu-jjver aan haar zoon toezwaaide.
„O ja zeker, het kan leiden tot een aan
beveling in een wetenschappelijk tijdschrift,
of tot den titel van lid van de Koninklijke
Vereeniging; maar meer waarschijnlijk tot 'n
graf onder het ijs, of tot een middagmaal
voor een ijsbeer”.
„Neem je het aanbod niet aan?”
„Niet als mjjn groot plan gelukt, en dat
moet gelukken, het moet”, herhaalde hjj met
een uitdrukking op het gelaat van iemand
die terugschrikt voor een mogelijkheid, die
te vreeselijk is om zich voor te stellen.
kleine
op den
grond bij het ledikant, ledig.
Of de ongelukkige, bopelooee vrouw, ter
neergedrukt door haar verdriet, in wanhoop
de zonde van den zelfmoord had bedreven,
wie zal het zeggen? Het was mogeljjk dat zjj
bjj ongeluk een te groote hoeveelheid opium
genomen had in de ongevoeligheid van hare
smart
Zjj was dood. Het leven was één groote
vernedering, één lange worsteling voor haar
geweest En ten laatste, toen de beker van
geluk haar reeds tot de lippen genaderd waa,
had een wreede hand die van haar wegge
rukt!
DE HARDE WET.
Geen verlof om zijn stervende
moeder te bezoeken.
Uit Londen wordt gemeld:
De moeder van den oud-officier Wilfred
Mc. Cartney, die in het voorjaar’ wegens
spioonage tot 10 jaar gevangenisstraf werd
veroordeeld, is etervende. De doctoren ach
ten het evenwel mogelijk, dat door het weer
zien van haar zoon, om wien zjj aanhoudend
roept, er beterschap in den toestand van de
moeder sou kunnen komen. De arbeidersafge-
vaardigde George Laneburry, heeft zich daar
om per brief tot den minister van Binnenland-
sche Zaken gewend met bet verzoek, Mc.
Cartney toe te staan, onder escorte zijn moe
der te bezoeken. Het ministerie heeft echter
bjj afwezigheid van den minister verklaard,
dat de wet zulk een tjjdeljjke vrijlating voor
dat doel niet toestaat. Men kan den gevan
gene daarom geen verlof geven zijn moeder
te bezoeken.
Het was laat den volgenden morgen toen
miss Brewer de kamer van Paulina binnen
trad. Onhoorbaar trad zjj nader. Me.vrouw
Durski lag in een houding van volmaakte
rust.
„Arm kind”, prevelde miss Brewer, „dan
beeft zij toch een rustigen nacht gehad”.
Zjj boog over het bleeke, kalme gezicht
en raakte zacht de witte hand aan.
Ja, het was wel de volmaakte rust: het
was de rust van den dood. De fleech waaruit
Paulina gewoon waa dagelijks een
hoeveelheid opium te nemen, lag
VANDERVELDE VOOR ONMIDDELLIJKE
ONTRUIMING VAN HET RIJNLAND.
De vroegere minister van Buitenlandsche
zaken van België, Vandervelde, heeft zich
tegen een vertegenwoordiger van de socia
listische „Paris Soir” uitgelaten over de
vervroegde ontruiming van het Rjjnland. Hij
sprak als zijn meening uit, dat het Rijnland
reeds had moeten worden ontruimd toen het
verdrag van Locarno onderteekend werd en
Duitschlaad in de Volkenbond zitting kreeg.
Op de bewering, dat de bezetting van het
Rijnland de eenige garantie was voor de
veiligheid van Frankrijk, antwoordde Van
dervelde, dat de ontruiming van het Rjjnland
niet alleen in het belang van Duitschland,
maar ook in het belang van Europa een
noodzakelijkheid is en zelfs in het belang
der bezettingsmachten, daar de handhaving
der bezetting zoowel uit een oogpunt van
Het was dien avond «eer laat, voor Pau
lina Durski, uitgeput door de aandoeningen
die zjj ondergaan had, besluiten kon cich ter
ruste te begeven. Nadat Douglas haar ver
laten had, ontzonk haar alle kracht, haar
trots was gebroken. Vreeselijke wanhoop
«verviel haar. Met hem verdween haar laat
ste hoop haar eenige kans op geluk. Zjj
wiérp zich op de sofa en was ten prooi aan
feeftigete smart. Zoo vond miss Brewer.
die haar vroeg naar de oorzaak van haar
leed. Maar zjj kreeg geen uitlegging van Pau
lina, die slechts antwoordde met gebroken
stem, te midden van hartstochteljjke snikken:
„Op een anderen tijd, nu niet, vraag mjj nu
niet”.
Miss Brewer was dus genoodzaakt te zwij
gen en haalde Paulina en slotte over naar
bed te gaan.
De trouwe vriendin verliet haar niet voor
mevrouw Durski zich ter ruste had gelegd.
De terneergebogen vrouw wenschte haar vrij
kalm goeden nacht, maar voor miss Brewer
de deur uit was hoorde zij dat Paulina in
snikken uitbarstte.
Nu het socialistische Kamerlid ds. Van der
Heide, komt diens partijgenoot ds. W. Ban
ning in „Het Volk” een betoog houden over,
of liever een pleidooi houden vóór „katbo
lieke sociaal-democraten”.
Want het schjjnt wel, aldus lezen wjj
in het „Ctr.” dat het z.g. „reiigieu.
socialisme” in ons land en elders er vooral op
gericht is de katholieke arbeiders tot d-
sociaal-democratie over te halen.
De heer Banning heeft het dan ook uit
sluitend over de katholieken.
Dit blijkt reeds uit het opschrift boven zjjn
artikel en verder uit den geheelen inhoud.
De schrijver beroept zich op een Oosten-
rjjkschen partijgenoot, die in een (socialis
tische) vergadering verklaarde een „trouwe
zoon der Kerk” te zijn en den proletarische:»
klassenstrijd te voeren, juist omtlat hij
Victor Carrington verscheen op Hilton
House vroeg in de namiddag. Hij had bere
kend dat zijn werk bijna voltooid moest zjjn
en hjj kwam in de verwachting te booren
dat Douglas Dale doodziek was.
Wa< hij hoerde vernietigde echter met één
slag al zjjn verwachtingen. Miss Brewer had
alles aan Douglas verteld: de leugens, de
kunstgrepen, waardoor „Carton” er in ge
slaagd was toegang tot bet huis van me
vrouw Durski te krijgen. En toen plotseling
•onder dat de ware naam van den schuldige
genoemd was, werd het licht voor Douglas
Dale; het duistere raadsel was opgelost en
de vrouw, zoo teeder bemind en zoo wreed
verongelijkt, was vrjj van schuld.
„Te laat te laat!” Dat was de schrik
kelijke gedachte, die bet hart van Douglas
Dale pijnigde. „Ik heb haar hot hart gebro
ken”, riep hij uit. „Ik heb dat eerlijke be
minde hart gebroken!”
De verschijning van Victor Carrington gaf
aanleiding tot een heftige uitbarsting van
woede.
„Wanschepsel, vleeschelijke duivel!” riep
Douglas, terwijl hij den misdadiger bij de
kee Igreep. „Je hebt mjj soeken te vermoor
den, en je hebt haar trachten te doodenl Ik
sou je de eerste misdaad nog vergeven heb
ben, maar voor de laatste aal Ik je aan de
galg brengen f”
Gelukkig voor Carrington had «U> uitweg-
Toen miss Brewer tot zichzelve kwam,
zond zij om Douglas Dale. De verschrikte
bedienden hadden intusschen het gebeurde
niet stil gehouden, en twee doctoren en een
politie-ambtenaar waren spoedig ter plaat
se.
Toen de bediende, die op last van miss
Brewer Douglas Dale ging halen, met dezen
zijne kamers verliet, belden juist twee dames
bij hem aan, die hem wilden bezoeken. Dale
zag er uk als een lijk en ging de beide dames
voorbij zonder haar te zien. Daze waren door
zjjn ukerljjk zoo ontsteld, dat Jarvia, de
knecht van Douglas Dale, tweemaal hare
namen moest vragen eer de oudste dame kon
antwoorden.
„Wij sullen wel eens terugkomen”, seide
zjj tot hem, en overhandigde hem twee visi
tekaartjes, de namen dragende vaa „lady
Verner” en „lady Eversleigb”.
DE VERKIEZINGEN IN GRIEKENLAND.
Venizelos is tevreden.
De Atheensche correspondent van de
„Daily Telegraph” heeft gisteren een onder
houd gehad met Venizelos waarin deze ver
klaarde, dat hjj met de resultaten van de al
gemeens verkiezingen meer dan tevreden is
en zeer veel hoop voor de toekomst .van
Griekenland koestert. Het land is uitgestrekt
en kan bij een doelbewust bewind
een der welvarendste staten worden. Het
Grieksche volk heeft bij de verkiezingen
hem en het republikeinsche stelsel van zjjn
vertrouwen blijk gegeven. Voorts verklaarde
Venizelos, te hopen, dat het Parlement in
December de laatste hand zal kunnen leggen
aan het voorstel van wet inzake de instelling
van een Senaat, en dat spoedig daarop de
beide wetgevende lichamen kunnen bijeenko
men om den nieuwen President der Repu
bliek te kiezen. Hjj geloofde, dat thans ook
de Royalistische leiders zich niet meer aan
de erkenning van de Republiek zullen ont
trekken.
NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD
EEN INCIDENT TE OSTENDE.
Dad-minister Huyamans uttgejouwd.
Zondag heeft in de Kursaal te Ostende^
waar de Russische zanger Schaljapin zou op
treden, een incident plaats gehad. Toen nL
prinses Stefani, die het concert kwam bijwo
nen, de zaal bnnentrad, werd de Braban^on-
ne gespeeld. Twee heeren, waarvan één de
oud-minieter Huyemans Bleek te zjjn, bleven
zitten. Hierop ontstond een helsch lawaai,
doordat het publiek den oud-minieter allerlei
verwijten toeriep, en luidop protesteerde te
gen diens houding. Pas toen voor de tweede
maal het volkslied werd gespeeld, stond
Huysmane op.
SCHEEPSRAMP.
Veertien zeelieden verdronken.
Te Panama is het stoomschip William Me.
Kinley aangekomen, dat door een storm
zware averij had gekregen en 14 koppen van
de bemanning verloren had. De 14 matrozen
waren op het dek bezig de losgeraakte dek
lading weer eenigezine in orde te brengen,
toen zjj door een booge golf getroffen wer
den, die hen allen van het dek wegspoeldn.
Het was onmogeljjk een boot uit te zetten,
zoodat zjj allen verdrenken zjjn.
king van het vergif de krachten van Dou
glas sterk verminderd. De krampachtige
greep waarmede hjj den giftmenger vast
hield, werd losser, de heesche stem stierf
weg tot een gefluister en de jónge man viel
in onmacht.
„Wat beteekent dat?” vroeg Victor. „Is
die man gek?”
„Wjj zjjn allen gek geweest”, hernam misa
Brewer op hartstochteljjken toon. „Wjj zjjn
de blinde werktuigen geweest van uw dui-
velBche slechtheid! Paulina Durski is doodt”
„Dood!”
„Ja. Gister hebben de twee twist gehad
en heeft hjj haar verlaten. Ik vond haar van
morgen dood! Ik heb hem alles gezegd
de rol, die ik gespeeld heb op uw verzoek.
En ik zal die -verkalring herhalen voor den
rechter, dat verzeker ik u!”
„Gjj kunt verklaren wat gij wilt en waar,
gjj wilt”, hernam Victor met ijskoude be
daardheid. „Ik zal u toch niet hooren".
Hij verliet bet huis. Douglas Dale waa nog
niet weet tot bewustzijn gekomen en er waa
niemand om zijn vertrek te verhinderen.
DE KROATISCHE BOEREN EN DE
SKOEPTSJ1NA.
Naar de „Tag” meldt, heeft de Kroatische
Boerenpartij naar aanleiding van de aan
staande bijeenkomst van de Inter Parlemen
taire Unie ’n telegram gezonden aan den
voorzitter van den Landdag, waarin er op
gewezen wordt, dat wegens de bloedbaden
in de Skoeptsjina het Belgradosche parlement
niet gerechtigd is aan interparlementaire
congressen deel te nemen, welke ten doel
hebben het parlementarisme als uiting van
ware democratie te versterken.
De lange feestweken, die in Weenen en
heel Oostenrjjk zjjn gevierd en die hun hoog
tepunt hebben gevonden in het zangersfeest,
sjjn nu weer voorbjj.
Men is er nog mee bezig, de balans te ma
ken, het aantal vreemdelingen wordt vastge-
steld en de sommen gelds, die ze hebben uit
gegeven.
Het zjjn buitengewone resultaten. Daaruit
kan men de gevolgtrekking maken, dat Oos
tenrijk als reisland steeds meer in de mode
komt Er wordt verlangd, dat straat, stad,
land en particuliere economie zich intensief
op het vreemdelingenverkeer gaan toeleggen,
omdat dit voor het verarmde kleine Oosten
rijk een nieuwe bron van welstand zou kun
nen worden.
Maar deze blik in een aangenamere toe
komst kan het heden niet doen vergeten.
Het beeld, dat Oostenrijk nu biedt, is veel
minder vrooljjk en zorgeloos, dan het scheen
in de opgewekte feestweken. Nu volgen weer
de zure maanden van Oostenrijksche
daagschheid, maanden waarin belangrijke
interne politieke aangelegenheden moeten
worden beslist.
Sedert jaren behoort het tot het verloop
der Oostenrijksche politiek, dat met het be
gin van den herfst, wanneer de volksverte
genwoordigers gesterkt naar de Bonds-
hoofdstad terugkeeren, de groote vochtpar-
tijen beginnen, waarvan de niet altijd plezie
rige voorstelling in het Weensche Parlement
plaats vindt en verder in de landdagen in
de Bondslanden, voor zoover, niet de straat
wordt gebruikt als bet vergroote forum waar
de politieke schouwspelen worden uitge
voerd.
Het ziet er naar uit, alsof men in den ko
menden herfst de arena der straat zal willen
gebruiken, om de geschillen tusschen links
en rechts uit te vechten.
De aankondigingen van de twee groote
groepen die in Weenen en Oostenrijk sedert
het bloedig oproer van 15 Juli 1927 het
woord voeren, zijn tenminste ernstig genoeg
Het zjjn de „Heimatwehren” en de republi
keinsche „Schutzbund” die vijandig tegen
over elkaar staan, de gewapende gardes van
de burgerlijke partijen en die van de sociaal
democraten.
Men zou de feiten moeten verbloemen, als
men niet wilde toegeven, dat sedert de Juli-
relletjes in Weenen de interne politieke si
tuatie in Oostenrjjk zich aanmerkelijk heeft
verscherpt. D$ „Heimatwehren” die in de
dagen der onlusten een beslissend woord
bobben kunnen meespreken, zjjn er druk
mee bezig, de grootere macht, die ze heb
ben verkregen, nog te versterken, om een
tegenwicht te vormen tegen den republikein-
edhen „Scbutzbund”. Het gevolg hiervan is
een soort wedstrijd in bewapening aan beide
kanten.
Wat tot 15 Juli 1927 in Oostenrjjk in het
geheim Is gebeurd in het publiek werd 't
geloochend de bewapening van verdedi-
gings-formaties van links en van rechts, dat
wordt aedert die dagen geheel openljjk ge
daan. Aan beide kanten zjjn de militaire en
politieke leiders officieel genoemd. De op
stelling en de opleiding der beide „Wehren”
geschiedt aan beide kanten geheel openljjk.
Af en toe hoort men van beide kanten op
gaven over de sterkte-verhouding. Er wordt
ook allerlei verhaak! over de uitrusting van
deze groepen, die tegenover elkaar staan.
Met één woord: er worden tjjdeljjk ge
maskeerd door de coulissen met do beelte-
nisaen van Schubert, Hal dn, of andere hel
den van den geest uit een beter en mooier
Oostenrjjksöh verleden veritabele legers
gevormd, die alkaar achterdochtig beloeren
en bespionneeren, naar het schjjnt ten allen
tjjde bereid, om elkaar de oogen uit te slaan.
Aan het begin van déze herfst-campag i
der Oostenrijksche politiek is er ook een bij
zonder gespannen verhouding op te merken
tusschen de beide groepen van links en rechts
EEN „BEAU GESTE” VAN MGR. RUCH.
Naar de Fransche bladen meldep, heeft de
pastoor van het dorpje Wisches in den Elzas
van den preekstoel afgekondigd, dat er
voortaan op het kerkhof geen H. Mis van
Requiem meer zou opgedragen worden voor
de zielerust der gesneuvelde soldaten. De
„Union nationale des combattants" richtte
zich daarop tot den bisschop van Strasbourg,
Mgr. Ruch, met het verzoek deze H. Mis
weer als vorige jaren op het kerkhof te
doen opdragen.
Hierop heeft de bisschop het volgende
geantwoord
Mijnheer de Voorzitter.
U verzoekt me een priester aan te wjjzen
om de jaarljjksche H. Mis van Requiem op
te dragen- ter nagedachtenis der gesneuvel
den en u spreekt den wensch uit. dat ik
daartoe een aalmoezenier zal uitkiezen.
Uw verlangen is ook het mjjne. Ik wjjs
aan den bisschop van Strasbourg, Charles
Ruch, oud-legeraalmoezenier van het 20e
corps. Den volgenden Zondag zal hij de H.
Mis lezen op het kerkhof te Wisches.
w.g. Charles Ruch,
Bisschop van Strasbourg.
Zondag j.1. nu heeft Mgr. Ruch, in tegen
woordigheid van 5000 personen, de H. Mis
op het kerkhof opgedragen. Na afloop hield
de bisschop een indrukwekkende toespraak.
De aanwezigen gaven op spontane wjjze
aan hun lévendige gevoelens van
zarheid, getroffen als zjj waren door
de nobele daad van bun bisschoppeljjken her
der.
TEGEN DE CANDIDATUUR-HOOVER.
Een open brief van Butler.
Dr. Nicholas Murray Butler, de president
van Columbia Universiteit beeft een open
brief gepubliceerd, waarin hjj fel lostrekt te
gen de candidatuur van Hoover. Deze is vol
gens Butler niet vrjjzinnig genoeg op het ge
bied van de anti-drankwetgeving.
In de tweede plaats neemt Butler het Hoo
ver zeer kwaljjk, dat deze voor een sterk le
ger en een sterke vloot is.
Butler acht dat in strjjd met de politiek
van het Kellogg-pact.
Maar vooral bet drankverbod zit Butler
dwars. Immers dat verbod brengt een be
stendiging van wetteloosheid, uitspattingen
en door de regeering zelf geprovoceerde
misdrjjven.
De redenen hiertoe grjjpen diep. De regeering
wil in het parlement een reeks wetsontwerpen
afdoen. Daaronder in de eerste plaats de her
vorming van het huurrecht.
Hier begint de tegen-actiee der sociaal-de-
mocratisehe partij, die in de handhaving der
bescherming van den huurder, zooals die te
genwoordig bestaat, een belangrijke partij
politieke factor ziet, daar de leus „huurder-
bescherming” bjj alle verkiezingen het meeste
effect heeft uitgeoefend als programma-punt
en tegenover de kiezers is de partjj juist in
deze kwestie tot het uiterste verplicht. Ter-
wjjl men dus links vast besloten is, de be
scherming van den huurder ongewijzigd tj
behouden, heerscht er bjj de burgerlijke pa
tijen een even sterke wil, om de huurbepalin-
gen te hervormen en tenminste gedeefteijjc
in overeenstemming te brengen met den tos
stand van voor den oorlog. Reeds nu ziet men
he gevolgen van dezen komenden parlemen
tairen strjjd, zoo bjjv. aan een bekendmaking,
die is verschenen in het orgaan van de Hei
matw^hr in de Alpenlanden. Er wordt hie
verklaard, Jat de Heimatwehren den 7dcn
October in Wiener Neustadt een „arbeiders-
dag” aankondigden onder de leus „tegen de
Heimatwehren” en om hun macht aan de
regeering op tc dringen. Door het optrede a
van links ziet de leiding der „Heimatwehren”
•-ich nu gedwongen hun opmarsch in Wiener-
Neustadt mot de sterkste krachten door tt
zetten. Hierdoor moet ook worden bewezen,
dat arbeiders, burgers en boeren in de I!
inatwehren zjjn vereenigd, om elke terreur te
breken. Er wordt verklaard, dat de wettige
macht te zwak is gebleken en het parlemen
taire systeem ondeugdelijk; daarom moet er
gedacht worden aan mogelijkheden buiten
het Parlement om, en, zoo noodig, met ge
weid worden opgetreden. Deze betoogingen
ran de „Heimatwehren” vinden natuurlijn
in de organen van de sociaal-democratische
pSrtjj ten overeenkomstige beantwoording
De vinr.ie-c en scherpe woorden vinden ee i
niet minder scherp antwoord: de papieren
kanonnen donderen dus aan beide kanten.
Voorloopig de papieren kgnonnen. Het is
te hopen, dat deze kanonade, die nog te ver
dragen is, niet door een ernstige wordt af
gelost en dat de gemoederen on tjjd tot rust
zullen komen. Den löden Juli 1927 waret
er honderden dooden in de Straten van
Weenen, was men nog maar één stap van
den burgeroorlog verwijderd en alleen de
vastberadenheid der mannen in de regee-'
ring heeft voorkomen, dat er een chaos
is ontstaan. De 7de October dreigt weer een
critiekc dag te worden Het is een gevaarlijk
spel met het vuur. Er wordt hier een weg
begaan, waarvan men wel het begin ziet,
maar waarvan men het eind niet kent. Dit
moest men zich bii rechts en links wel over
leggen, vóór het te laat is. Want deze kleine
republiek is niet sterk genoeg om nog een»
over zulke Juli-dagen been te komen.
Per kwartaal voor Alkmaar 2.
Voor buiten Alkmaar. 2.85
Met Geïllustreerd Zondagsblad z f 0.60 hooger
Christen is; en vervolgens op een „makker
uit Berljjn”, die ook beleed „overtuigd
Roomsch” te zjjn, maar de Centrum-politie<
„beu” was, en tot de sociaal-democratie
wenschte toe te treden.
Zelfs zou,^volgens ds. Banning, er een
groep van wel 100 georganiseerde katholieke
sociaal-democraten in het Rjjnland bestaan.
En de socialistische dominé verwacht daar
van groote dingen.
„Het socialisme” roept hjj uit „breekt
docr de muren der kerk heen, het verovert
de harten. Meent gjj, roomsche leiders, dat
gjj het keeren kunt met onwaaraebtige be
strijding?”
Neen, dat meenen de Roomsche leiders
niet.
Zij hebben geen onwaarachtige bestrijding
noodig en wenschen die evenmin te voeren
Zjj hebben iets anders en beters.
Ze hebben de voorlichting der historie,
welke het socialisme voor hen en voor eiken
katholiek onaannemelijk maakt.
Zjj hebben tenslotte het getuigenis der
waarin een geheel hoofdstuk is gèwyd aan 'e
bestrijding van het socialisme, en dit nadruk-
keljjk wordt afgewezen als zijnde nade< 1i
voor de arbeiders, een bedreiging voor de>
Staat en voor de rechten van het gezin en
een voortdurende oorzaak van onrust en
beroering in de samenleving.
Zjj hebben tenslotte het getuigenis de-,
socialistische voormannen-zelve, die de gees
telijke waarde van het socialisme zoeken in
een leer, welke nimmer de onze kan zjjn.
En nu begrjipen wjj wel, dat de sociaal
democraten gaarne onze arbeiders tot zich
zouden trekken, vooral wanneer de verkie
zingen in 't zicht komen, maar zjj behooren
dan toch ook den moed hunner overtuiging
te toonen.
De grenzen te wil hm verdoezelen, welke
socialisme en katholicisme scheiden, is ia
strjjd met de werkelijkheid, in strijd met de
wederzijds beleden beginselen.
Tegenover de enkele getuigen in het bui
tenland, op wie ds. Banning zich meent te
kunnen beroepen, staat de groote massa der
katholieke arbeiders, die tegenover de so-
ciaal-democratie vierkant stelling
staat bovenal het woord van den ri
evenals het liberalisme, ook het socialisme
*le een verwerpelijk en verderfelijk steise
heeft gebrandmerkt.
Dit is de waarheid.
En dit eischt de eerlijkheid te erkennen.
regel f 0.75 voor de eerste
Rubriek „Vraag en i
10.60 per advertentie vat» 5 regels i iedere regel meer f 0. IX
veiligheid als met het oog op de herstelbar
talingen overbodig geworden was. Aan den
anderen kant beteekende de bezetting voor
allen een laat, niet in de laatste plaats voor
België.
DE A.S. VOLKENBONDSVERGADERING.
Jhr. Beelaerts van Blokland voorzitter?
Naar in Volkenbondskringen verluidt, ligt
het in di - doeling om, daar Nederlands ze
tel in den Raad, waarschijnlijk aan Spanje
zal worden gegeven, jhr. Beelaerts van Blok
land tot voorzitter der a.s. Volkenbondsver
gadering te laten verkiezen.-
DE FRANSCHE STAATSBEGROOTING.
Door Poincaré sluitend gemaakt.
Geen belastingverhooging.
Naar Havas uit Parjjs meldt, is het Poin
caré gelukt de begrooting voor 1929 sluitend
te maken zonder tot nieuwe verhooging van
belastingen over te gaan. Het evenwicht op
de begrooting, die -de volgende week het
departement zal verlaten, is gevonden door
den post van een milliard op de ontvangsten
uit de Dawes-regeling.
De regeering heeft zeer omvangrijke be
zuinigingen aangebracht, ’t geen blijkt uit
de mededeeling dat zjj op de ramingen van
de uitgaven, door de onderscheidene takken
van administratie ingediend, niet minder dan
zes milliard heeft geschrapt. Daarentegen
heeft zjj de credieten voor de ontwikkeling
van de luchtvaart, den landbouw en de open
bare werken verhoogd.