Noord.-Holl. Stoomwasscherij
VAN
„ONS BLAD”
S. KROM
Zaterdag 25 Aug. 1928.
No. 199.
o
f50.
De wereld rondom ons.
J
229 Jaargang
Advertentieprijs
f 125.—f 5a—>f 40.—
bericht, dat de nieuwe prijscourant
van i September a.s. voor de clientèle
een groote verbetering aangeeft.
BUITENLAND.
Korte Berichten.
Verspreide Berichten.
Bureau HOF 6, ALKMAAR - Telefoon
Abonnementsprjjs s
DE ONDERTEEKENING VAN HET
VERDRAG VAN KELLOGG.
GIRO ALKMAAR 104863
GIRO ALKMAAR 104863
aan dog dij vocraitoctaluig
Ik geloof aan de wederopstanding
IJS. Msrlan» M
REISBRIEF II.
BUDA-PEST, Augustus 1923.
nair in diamanten H., in dienst 1
Rosenblatt, welke veel taken in
en 222.
dag door .bandieten overvallen en gebonden
Daarbij
Als in
NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD
OP AANVRAOK WORDT U GRATIS VOEGE.
ZONDEN OE BROCHURE OVER GRANULINC
HET^MIDDEL VAN On 4. H VAN GRAFHORST?
ARTS. TEGEN TUBERCULOSE EN KLIER.
ZIEKTE. Mijd»iburfl»ch««tr j 17, Sch«<»ning<»^
aan
bet eeret
En
Van 1—5 regels fl.25j elke meer t OJS.
regel f 0.75 voor de eerste-r-- --
Rubriek „Vraag en aanbod** bij vooruitbetaling per plaataiM
10.60 per advertentie van 5 regels ieders regel méér f 0.40.
Een rede van Kellogg te Plymouth.
Kellogg en Mackenzie, de premier van Ca
nada, kwamen Donderdag te Plymouth aan
op weg naar Parijs. Tijdens een receptie te
hunner eere gehouden, reide Kellogg:
Het is een groot genoegen en een groote
voldoening voor mij en den eersten minister
van Canada, naar Parjjs te gaan tot het tee-
kenen van een verdrag, dat een einde maakt
aan den oorlog. Het pact is niet het werk
van één man, of van één natie, doch het is
het werk van vele naties en vele mannen.
Het ontspringt aan het hart van ’t tegen
woordige geslacht, dat in zijn geheel levendig
den wensch koestert, dat alle daarvoor in
aanmerking komende maatregulen worden
HET ANTI OORLOGSPACT.
Spanje verwijt gebrek aan égards.
Naar Reuter te Madrid vernomen heeft, be
schouwt met in Spanje het feit, dat het geen
enkele uitnoodiging heeft ontvangen om te
Parijs deel te nemen aan de teekening van het
anti-oorlogspact, als een gebrek aan égards
te zijnen aanzien. De Amerikaansche regee-
ring heeft Spanje dientengevolge doen weten,
dat, ofschoon het niet mogelijk was Spanje
op te nemen in de uitnoodigingen, rondge
zonden aan de groote mogendheden, zij toch
hoopte dat Spanje het pact onmiddellijk na
de plechtigheid te Parijs zou teekenen. Men
meent te weten, dat Spanje aan deze uitnoo
diging gehoor zal geven.
BEROOVING OP KLAARLICHi c.» DAG.
Donderdag is te Chicago de commission-
hij de firma
2_ i Antwerpen
ook in Amsterdam doet, op klaarlichten
in een auto vervoerd. Een zeer groot bedrag
more is bejubeld, die in zijn bladen pleitte
voor ’n gedeeltelijk herstel.
Die kant moet het uit. Want ons mede
lijden mag niet dóen vergeten dat algeheel
herstel nooit zal kunnen geschieden, zon
der nieuw onrecht te doen. Enkele streken,
vroeger door Hongarije met het zwaard ver
kregen zijn zeer terecht den buren toege
wezen. Maar dat verontschuldigt niet de
annexatie van andere zuiver Hongaarsche
gebieden. Er zuil ennieuwe grenzen moeten
komen, vooral met Roemenië en Joego-
Slavië. Dit is een eisoh van rechtvaardig
heid, maar ook van Europeeseh eigenbelang.
Want zonder dat zal in dezen hoek onophou
delijk brand dreigen.
Mogen de machtigen in Genève dat in
zien, vóór het te laat is. Dat wenschen wij
vurig voor heel de wereld, maar in 't bij
zonder voor de edele fiere Hongaarsche
Natie, die ons op diep-wej:moedige en smee-
kende melodie deze dagen zoo dikwijls haar
„Credo” heeft toegezongen:
Ik geloof in een God
Ik geloof in een. Vaderland
Ik geloof in een eeuwige gerechtigheid
Gods
Ik geloof aan de wederopstanding van
Hongarije. Amen.
A.
DE OPTANTENKWESTIE.
Nota aaa de Hongaaruche regeering.
In een aan de Hongaarsche regeering ge
richte nota noemde de regeering van Roeme
nië de jongste voorstellen van Hongarije ter
oplossing der optantenkwestie ongeschikt
voor het doen ontstaan van overeenstem
ming. In de nota van Titglescu, gedateerd
8 Juni, worden concessies gedaan, waarbui
ten de regeering niet wil gaan.
Hierop antwoordde de Hongaarsche regee
ring dat de houding van Roemenië het bijeen
komen van onderhandelaars der beide landen
onmogeljjk maakt. Zij betreurt, dat zg ge
noodzaakt is, den strijd langs gerechtelijken
weg voort te zetten, zooals in het vredesver
drag oorspronkelijk is voorzien, daar de weg
tot een minnelijke schikking is afgesloten.
DE AANSPRAKEN VAN DEN PRINS VON
WIED OP DEN ALBANEESCHEN TROON.
De Berlijnsche vertegenwoordiger van de
„Associated Press” heeft den prins von Wied
om zijn meening gevraagd aangaande berich
ten in de Engelsche pers, volgens welke hij
aanspraak zou willen doen gelden op den
troon van Albanië.
Daarop werd van het kabinet des Prinsen
het volgend antwoord gezonden: De prins
von Wied heeft in 1914 Albanië verlaten met
behoud van al zijn rechten. Hij blijft voor
zich en zijn nakomelingen aanspraak maken
op den troon, ook nu nog, tegen het verlan
gen van Achmed Zogoe in. De meerderheid
van het Albaneesche volk blijft ook thans
nog den prins getrouw. Zijn terugkeer is nu
echter,, gezien de stemming jegens Achmed
Zogoe, onmogelijk, daar de prins vrjj is van
alle persoonlijke eerzucht; hij wil nu alle po
litieke moeilijkheden vermijden, maar wacht
zijn tijd af.
plotseling twee heeren op de treeplank
r
uit te rijden. Buiten de stad wierpen
bandieten den chauffer in een poel.
DE ZWENDEL MET OORLOGix.tt.iVl^
STUKKEN. f
Arrestatie van twee banLe
Uit de verklaringen der thans gearii
teerde personen zjjn ernstige bezwaren inj
bracht tegen Hugo Stinnes Jr. Volgens 1
„Berl. Tageblatt” moet het zoo goed
zeker zijn, dat hjj betrokken is bij de ki
rijen, welke bestonden in het aangevi
mingen „nieu>/
In een aanval van krankzinnigheid heeft
een Chinees, werkzaam op een farm in Call*
fornië, 10 personen gewurgd.
Op verwek van den distriotegeneeehegR.
zijn twee klassen eener volksschool te Tr^ft.
tow gesloten, daar er eenige gevallen v^r
dlpbtheritis zijn geconstateerd.
Dicht bij Bakoe is een uit Rostof kte
mende trein in een kudde buffels gereden
ontspoorde dientengevolge. Drie paesagiegs
werden zwaar, twaalf licht gewond.
Nu wear woedt er een groote brand bö
Toulon op de terreinen van net staataboscfli
beheer, waardoor veel Jonge aanplanting^
vernield rijn. Het vuur woedt over een
pervlakte van 10 btj 80 K.M.
Mise Hilda Sharp, een Londensoh kttl
dermeisje heeft gister het Ksnaai ovsuim
zwommen. Zij vertrok van Kaap Gris N8B
om 5 minuten over 18 en kwam Om 7 udMfe
ten over 4 gistermiddag te Dover
MARIE LEMARCHAND OP HET ucREAU
DES CONSTATATIONS.
De beruchte Fransche pornograaf, Emile
Zola, heeft in zijn roman over Lourdes do
geschiedenis beschreven van een zekere Ma
rie Lemarchand. die zich onder de zieke
pelgrims bevond, met welke de ongeloovige
Zola naar Lourdes ging.
Onder den naaui van Elize Rouquet be
schrijft hij de ongelukkige, die hg den 20en
Augustus 1891 zag in den ziekentrein. Zij
leed, zegt hg, aan lupus, die de neus had
weggevreten en den mond. Heel haar gelaat
was vreeseljjk misvormd, zooals dat bij lupus-
Ijjders het geval is en plotseling genas zg van
die afschuwelijke ziekte om zoo te zeggen
onder de oogen van den schrijver. Deze had
nóch den moed, nóch de loyaliteit om in deze
genezing een bovennatuurlijke tusschenkomst
te erkennen. Thans is Marie Lemarchand
weer op het Bureau des Constatations ge
weest. Geen spoor van haar afgrijselijke
ziekte is meer te bekennen. Zij is mevr.
Anthier geworden en moeder van 10 kinde
ren, waarvan er 6 nog in leven zijn. Dr. Ausil-
leux uit Narbonne, die dikwijls het bureau be
zocht en die in 1891 de heldin van Zola
onderzocht, verhaalde daaromtrent:
Zjj was toen 19 jaar. Hg zag ook welken
indruk de genezing toen gemaakt had op den
geneesheer-brancardier, die bij Elise Rouqhet
was geweest in de piscine, en vóór haar ge
nezing haar verbanden in de harid hield be
dekt met bloed en etter en die daarna zag
hoe de huid weer nonpaal werd. Zola was op
de hoogte der feiten. Het ongeloof van den
bardnekkigen Zola kon door dit wonder
dadig feit niet gebroken worden. Hij stierf in
zijn ongeloof. Marie Lemarchand leeft thans
nog in volle gezondheid.
Is
Be
rgen, welke bestonden in het aangevefi van
aandeelen in oorlogslgeningen „nietye bezit”
als „oud bezit”. VerdeFfriwdt tegen hem in
gébracht. dat hij de zaken van^W/ddow heeft
gefinancierd en zijn directeur opdracht heeft
gegeven tot het uitvoeren der bedriegeljjke
transacties.
Hugo Stinnes was voor eenige wekeil, kort
na de arrestatie van zijn vroegeren secretaris
Von Waldow, naar het buitenland vertrok
ken. Men verwacht hem vandaag of morgen
in Hamburg. Zoodra hij hier aankomt, zou hij
aan een streng verhoor worden onderworpen.
Een ander bericht meldt, dat in verband
met de knoeierijen in de oorlogsleeningstuk-
ken nog twee Dusseldorfsche bankiers zijn
aangehouden, die heden naar bet huis van
bewaring te Moabia zijn overgebrachL
EEN GEHEEL DORP MEDEPLICHTIG AAN
BRANDSTICHTI NO.
Bjj de Kasselsche politie, meldde zich
dezer dagen een vrouw, die zichzelf beschul
digde haar huis in brand gestoken te hebben.
De politie stelde een onderzoek in en stelde
vast dat het geheele dorp waar de vrouw
woonachtig was, medegeholpen had.
De vrouw had namelijk haar armzalig
huisje in brand gestoken om van de verzeke
ring een nieuwe woning te krggen.
vervallen huisje, waardoor heel het dorp
vervallen huisje, waardoor heet het dorp
ontsierd werd, eindelijk op een goede manier
werd opgeruimd.
En het geheele dorp getuigde eenparig,
dat de brand door een ongeluk was veroor
zaakt. Moeilijkheden waren er dus verder
niet. De verzekering betaalde, het mooie
huisje kwam er, tot groote blijdschap van de
eigenares en het heele dorp.
De vrouw, die op een dergelgke onrecht
vaardige manier baar nieuwe huisje verkreeg,
werd echter gekweld door gewetenswroeging.
Zoo kwam zij tot haar aangifte. En zoo zal
de rechtbank zich gesteld zien om een geheel
dorp te vonnissen.
OPIUMSMOKKELARIJ.
Genoeg voor een eeuw,
De autoriteiten in Honduras hebben een
sending opium van 1200 pond in beslag gev
nomen. De zending kwam uit Constantinopel
en was aan een geneesheer te Tequeigalpa
geadresseerd. Deze ontkende evenwel, dat de
opium inderdaad voor hem bestemd was. Hfl
gaf tevens ale zijn meening te kennen, dat f
kwantum ruimschoots voldoende was, om de
wettelijke behoefte van Centraal-Amerika
▼oor den duur van een eeuw te dekken.
SACCO EN VANZETTI DEMONSTRATIE.
Volgens berichten uit New-York hebben
aldaar naar aanleiding van het feit, dat het
thans een jaar geleden is, dat Sacco en Van
zetti terechtgesteld werden, demonetratidg
plaatsgevonden, waaraan ongeveer 2500 per
sonen deelgenomen hebben. Scherpe aan
vallen werden gericht tegen den veranlJj
woordeltyken rechter Thauer en gouverneur
Kuiler, die geweigerd heeft gratie te yér-
leenen.
In een vorigen brief schetste ik zoo voor
de vuist weg, enkele indrukken van de reis
naar het schoone St. Stefansland; nu wordt
het toch tgd ééns iets te schrijven, wat meer
in overeenstemming met het doel van deze
rubriek, dat niet is toeristengids voor Mid-
den-Eeuropa, maar wegwijzer op internatio-
naal-politiek gebied. En dat nu de faits et
gestes van het huidige Hongarije voor de
internationale politiek van het hoogste be
lang zgn, staat boven eiken twijfel.
Om een en ander duidelijker te doen inzien
is het wel nuttig eerst in enkele schetsmatige
trekken de geschiedenis van dit land tele
ven. w z
In de vroegste middeleeuwen was Hóngh-
rije een soort doorgangshuis voor volksver- I
huizende stammen. Kelten, Romeinen. Go-
then, Hunnen, Slaven en Franken volgden
elkander op, maar geen van deze volken
is gebleven; van de meesten is zelfs geen
enkel spoor meer over. Slechts aan de Hon
garen is het gelukt een blijvenden staat te
vormen, die nu reeds meer dan duizend jaar
bestaat. Tot het Christendom kwamen deze
woeste ruiters door Koning Stefaan den Hei
lige, uit de faifiilie Arpad. Deze heilige en
wgze vorst van wien een hand nu nog
in de Koninklijke Hofkapel te Buda-Pest be
waard en vereerd wordt wist wettige en
geordende toestanden te grondvesten, en zijn
opvolgers Lajos (Lodewjjk) de Groote en
Mattijjas van Hunyad. maakten het land tot
een der eerste machten van Midden-Europa.
Toen kwamen echter de Turken opzetten en
b(j Mohacs (1526) ging de Hongaarsche onaf
hankelijkheid ten onder. Het land, dat zoo
lang het bolwerk van bet Christendom was
geweest, moest enkele eeuwen de tyranny
van Mohammed's zonen dulden. Daarbij
kwam de inwendige verdeeldheid.
■ooveel andere landen, knaagde ook hier de
hervorming aan de in haar eenheid zoo on-
orerwinbare volkskracht. Men denke’ maar
aan de daden van den Zevenburgschen her
vormer, Bethlen Gabor, den stamvader van
den tegenwoordigen minister-president Graaf
Bethlen. Slechts een vereeniging met Oos
tenrijk, onder de Habsburgers, kon bet land
bevrijden, en toen bewezen de Magyaren, wat
voor hen onderdanentrouw beteekend».
Maria Theresia, door alle z.g. vrienden en
bondgenooten verlaten, vluchtte met haar
zoontje naar de Hongaren en dezen offerden
stroomen bloed om de aangevallen vorstin
in haar rechten te herstellen. Bitter was
de ondank waarmee Maria’s zoon Jozef deze
edelmoedigheid beloonde. In zgn streven
naar één, groot, Oosténrjjksch-Hongaarsche
monarchie, onder Weensche oppermacht, be
schouwde hg Hongarije als een economisch
en politiek afhankelijke kolonie. Zgn opvol
gers zetten deze politiek voort, tot in het
revolutiejaar 1848 ook de Hongaren opston
den en onder Lajos Kossuth de Oostenrijkers
verdreven. Met Russische hulp werden daar
na weliswaar de patriotten neergesabeld,
maar de jonge Frans Jozef had geleerd, dst
de boog niet te strak gespannen kon worden.
Dank zij de wijze staatsmanskunst van ierenc
Deak, de Hongaarsche Washington, kwam
een vergelijk tot stand, dat weliswaar Hon
garije niet de volledige onafhankelijkheid
bracht maar toch nieuwen vooruitgang moge-
Ijjk maakte doordat het land gelijk berecht
met Oostenrijk, z'n rol in het spel der Euro-
peesche Staten kon mees|»len.
Tot bet rampjaar 1914. Toen aan de
Hongaarscb-Servische grens het eerst de
oorlogsbrand begon te woeden. En toch,
Hongarije had geen schuld aan het. uitbreken
daarvan. Was niet, onder alle Staatslieden
uit de Centrale Rijken van toen, de Hon-
gaarscho minister-president Graaf Istvan
Tisza, de eenige, die ernstige en krachtige
pogingen heeft aangewend, den oorlog te
verhoeden? Toen hij echter begreep, dat
deze niet te vermijden was, eischte hij
‘t is in de notulen van den gezamenlijken
ministerraad der Monarchie opgenomen
dat 't gebied van den vijand, Servië, niet
mocht verwoest worden.
Niettegenstaande dat, heeft de „vrede”
juist aan Hongarije den zwaarsten slag toe
gebracht. Hopeloos lam geslagen door den
.verloren oorlog en de ineenstorting der Mo
narchie, moest het land dulden dat hebzuch
tige buren het van alle zijden beroofden.
Vergeefs beriepen de Hongaren zich op het
voornaamste van Wilson’s veertien punten:
het zelfbeschikkiingsrecht der volken. In den
raad der machtigen was besloten, dat de
kleine bondgenooten der geallieerden be
loond moesten worden, dat hun landhonger
gestild zou worden. En als voedsel werd hun
toegeworpen stukken uit het levende lichaam
ran Hdngarge. Het Trianon-verdrag van 4
Juni 1920 gaf dezen roof den schjjn van
wettigheid.
Cijfers zgn uiteraard droog, maar hier
Ulustreeren zjj toch wel duidpljjk het onrecht,
dat geschied is. Het vooroorlogsche Honga
rije was groot 325441 K.M.2., wat overbleef
nA Trianon is slechts 92838 K.M.2. Een ver-
Eerst telde het rijk
B0.866000 inwoners; nu n_o 7.CCC
wat beteekent, dat 63% der bewoners een
tadere nationaliteit moesten aanuemen.
Het geheele Noorden kwam aan den nieuw
bakken staat Tsjecho-Slowakije.
In het Oosten nam Roemenië een enorme
hap, terwql het Zuiden werd ingeslokt door
het vergroote koninkrijk der Serviërs, nu
Joego-Slavië genaamd. Bovendien zagen
Italië en Oostenrijk zich kleinere stukken
toegewezen. Van het oude H. Stefans-rijk
was alleen nog maar de romp overgebleven.
Weg waren de vruchtbaarste landstreken,
weg de bosschen, weg vooral ook de mijnen!
Men moet al naar de brutale verdeeling van
Polen teruggaan, om in de geschiedenis een
voorbeeld van ’n dergelgke amputatie aan
te treffen.
Berust Honga*ije nu in dezen vrede?
Neen, duizendmaal neen! De Magyaren
zgn geen Duitschers, die uit overwegingen
van hoogere politiek, deu»afstand van hun
prbvincies officieel erkennen; zij zgn ook
geen Oostenrijkers, die moe van vroegere
grootheid, zich koesteren in hun kleinheid ’.n
gaan leunen tegen de groote stamverwante
natie, Duitschland. In het hart van den
echten Hongaar brandt de smart der ver
nedering; gloeit de liefde voor het vaneen-
gereten vaderland. Als hg den vriendschap-
.pelijk gezinden vreemdeling ontmoet, is het
immer terugkeerende thema bg begroetings-
ais bij afscheids-speechen, het onrecht zgn
land aangedaan. Hoé diep, de Hongaar dit
voelt, ervoer ik bg een vorig bezoek aan
dit ongelukkig land. We .maakten toen ook
den onvergetelgken Donautocht naar Eshter-
go’i, zoo vriéndelijk door den Aartshertog
Albrecht den Hollanders aangeboden. Aan
boord bevond zich ter eere der gasten een
militair muziekkorps. Een paar uur stroom
opwaarts van Budapest kwamen we in de
landstreek, waar de linkeroever Tsjechisch
gebied was geworden. Toen verstomde de
eerst zoo opgewekte drukte aan boord. De
muziek speelde dan de Hongaarsche natio
naal-bymne. Aan den geannexeerden oever,
waar de diep-melancholische tonen van d>»
lied gehoord werden, stond plotseling alle
leven stik Eerbiedig luisterde men daar naar
de geliefde klanken, terwijl op onze boot
ieder, van den minister tot den gewonen ma
troos, diep bewogen naar het verloren gebied
staarde. Dat was ontroerend en overtuigde
méér dan een dozijn redevoeringen, over-
loopend patriottisme.
Loop eens door de straten van de hoofd
stad en tel zoo ’t mogelijk is degenen,
die op bun borst een schildje dragen, waarop
het woerd „Trianon”. Een kinderachtig?
demonstratie, zult ge zeggen. Goed, maar
dan een, die een aanwijzing geeft over dj
mentaliteit van de jeugd. Al die^ jongelui
’t zjjn heusch niet alleen studenten
kweeken in zich een steeds groeienden haat
tegen de door Trianon geschapen toestanden
Wat moet van dit alles het gevolg zgn?
In ’n enkel woord is het te zeggen: „Hon
garije is op weg te „verbalkaniseeren”. We
bedoelen dit niet zoo zeer op binnenlandsch-
politiek gebied hoewel ook daar reeds
symptonen van zgn maar vooral
zóó, dat er nu, belangrijk dichter bij Midden-
en West-Europa en déarom gevaarljjker, een
vuurhaard van opstand en beroering is ge
komen, waarvan de vonken elk oogenblik
het strooien huisje van den Europeesohen
vrede in brand kunnen steken. Geen aan
dachtig toeschouwer van de bukenlandsche
politiek kan dat tegenspreken. Wat is voor
namelijk de bedoeling van de z.g. Kleine
Entente? Om het nieuw verkregen land
de roof klinkt zoo hard! te beschermen
tegen den oorspnonkelgken eigenaar. Van
daar de krampachtige pogingen van die zijde
om Hongarije ontwapend te houden, het sa-
belgerinkel wanneer men vermoedt, dat er
een geweer méér de grens is overgegaan, dan
toegestaan is. Denk maar aan het misbaar
van drie tot over de tanden gewapende mo
gendheden over de oud-roest smokkelzaak
van SL Gothard, dit jaar.
Toch zou ik niet durven beweren, dat die
mogendheden zich ten onrechte bang maken.
Want nog eens, Hongarije berust niet; vroeg
of laat zal het ’t ontnomen gebied terug-
eischen. Daarop wijst al het verdrag met en
het liefdoen tegen Italië. Dat land is het
eenige onder de groote overwinnaars, dat
op gespannen voet leeft met de oud-bond-
genooten der Kleine Entente. Alleen Mus
solini heeft openlijk durven verklaren, dat
Trianon een fout was, die hersteld moet
worden. Geen wonder, dat Hongarije zich
daaraan vastklemt, terwijl omgekeerd Mus
solini, het Magyarenland best kan gebruiken
in z’n omsingelingspolitiek tegen Joego-
Slavië.
Toch beseffen de beste Hongaren, die
tegelijk goede Europeanen zgn, dat een der-
gelgk herstel zóóal mogelijk alleen be
reikt kan worden door een nieuwen vreese-
lijken oorlog. Daarom zoeken zg andere
wegen. Optimisten onder hen wijzen op den
Volkenbond. Als over eenigen tijd dezg
heeft opgehouden te zijn een instrument in de
handen van de overwinnaars om de verkre
gen buit te consolideeren, verwachten zij dat
de oogen van dit wereld parlement zullen
opengaan voor het onrecht Hongarge aan
gedaan en voor de gevaren daaraan verbon
den. Als voorbereiding daarvoor trachten zjj
de publieke meening in Europa voor zich te
slechts 7.980000,. winnen. Dat verklaart het anders onbegrgpe-
u 1^ke enthousiasme, waarmee de actie van
den Engelsehen Krantenkoning bord Rother-
Per kwartaal voor Alkmaar 2-
Voor buiten Alkmaar 2.85
Met Geïllustreerd Zondagsblad t f 0-60 hooger
Aan alle abonné’e wordt op aanvrage gratie een polls verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 3000.—, f 750.—, f 250.
genomen om een nieuwe groote ramp als den
oorlog te bezweren. Ik geloof, dat het pact
van den vrede een étappe is op den weg der
beschaving, een groote moreele stap voor
waarts. Het is een tractaat, waarmede de
naties rekening moeten houden, alvorens zjj
opnieuw tot oorlog overgaan. Wat Canada en
ons zelf betreft, wjj hebben in werkelijkheid
geen behoefte aan een dergeljjk verdrag. Wjj
hebben reeds een verdrag, geschreven in de
gevoelens en in de harten onzer beide vol
ken.
DE KROATEN EN DE INTERPARLEMEN
TAIRE UNIE.
Het protest niet aanvaard.
In verband met het door de Kroatische
afgevaardigden bij de Interparlementaire
Unie ingediende protest wordt medegedeeld,
dat het bestuur geen aanleiding heeft gevon
den ten aanzien van de aanwezigheid der
Joego-Slavische delegatie eenigerlei beslis
sing te nemen.
Kellogg te Parijs aangekomen.
.Kellogg, de minister van buitenlandscbe
zaken der Vereenigdo Staten is gistermorgen
even na tien uur, met Mackenzie King, den
Canadeeschen premier, in het SL Lazare-sta-
tion te Parjjs aangekomen. De heeren zjjn op
het station begroet door den chef van het
protocol, den hoofdcommissaris van politie,
den Amerikaanse hen gezant en vertegen
woordigers van de Canadeesche regeering.
ITALlë EN HET ANTI-OORLOG-VERDRAG.
De voortdurende spoterng over de onder-
teekening van het Kellogg-pact a.s. Maan
dag te Parjjs, verkeerde gisteren in een hef-
tigen aanval op Woodrow Wilson en Kellogg.
Wilson wordt en regelrechte idioot genoemd
en Kellogg zjjn opvolger.
Amerika is rijk aan Wilsons en zoodra de'
eene sterft is er een Kellogg om zjjn plaats
in te nemen, aldus de „Impero”. Termen als
„vredesapostels”, wodren op ironische wijze
in de geheele Italiaansche pers gebruikt.
Kellogg noemt men „zwijgzaam en bemoei
ziek”. Met betrekking tot het feit, dat Mus
solini niet den onderminister van Buitenland-
sche zaken, Signor Grandi, ter onderteeke-
ning van het pact naar Pargs gezonden heeft
verklaart de „Impeero”: „Het was verstandig
van Italië den onder-minister van Buiten-
landsche Zaken ook maar niet lastig te vallen
voor de onderteekening van zoo iets, maar
er zich mee vergenoegd heeft zjjn ambassa
deur Graaf Manzoni dit te laten doen, waar
door bet bet minst lastig gevallen werd.
Manzoni zal maar een korte wandeling be
hoeven te doen vanaf de Italiaansche ambas
sade naar den Salon des Horloges”.
Het heele Italiaansche standpunt wordt
door dit citaat weergegeven. Italië is van
meening, dat het anti-oorlogverdrag de inter
nationale politieke spanning niet zal vermin
deren, doch integendeel die zal verscherpen.
Mussolini zelf heeft ieder commentaar aan
gaande het onderteekenen van het pact ge
weigerd.
aan diamanten werd de buit der bandieten,
die hun slachtoffer aan een boom vast<
bonden.
De commissionair bevond zich in eea huur
auto op een druk punt van de stad, toen
sprorfgen en den chauffeur dwoneen Je stad
j;t te rijden. Buiten de stad wierpen de