Noord.-Holl. Stoomwasscherij VAN „ONS BLAD” S. KROM Zaterdag 25 Aug. 1928. No. 199. o f50. De wereld rondom ons. J 229 Jaargang Advertentieprijs f 125.—f 5a—>f 40.— bericht, dat de nieuwe prijscourant van i September a.s. voor de clientèle een groote verbetering aangeeft. BUITENLAND. Korte Berichten. Verspreide Berichten. Bureau HOF 6, ALKMAAR - Telefoon Abonnementsprjjs s DE ONDERTEEKENING VAN HET VERDRAG VAN KELLOGG. GIRO ALKMAAR 104863 GIRO ALKMAAR 104863 aan dog dij vocraitoctaluig Ik geloof aan de wederopstanding IJS. Msrlan» M REISBRIEF II. BUDA-PEST, Augustus 1923. nair in diamanten H., in dienst 1 Rosenblatt, welke veel taken in en 222. dag door .bandieten overvallen en gebonden Daarbij Als in NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD OP AANVRAOK WORDT U GRATIS VOEGE. ZONDEN OE BROCHURE OVER GRANULINC HET^MIDDEL VAN On 4. H VAN GRAFHORST? ARTS. TEGEN TUBERCULOSE EN KLIER. ZIEKTE. Mijd»iburfl»ch««tr j 17, Sch«<»ning<»^ aan bet eeret En Van 1—5 regels fl.25j elke meer t OJS. regel f 0.75 voor de eerste-r-- -- Rubriek „Vraag en aanbod** bij vooruitbetaling per plaataiM 10.60 per advertentie van 5 regels ieders regel méér f 0.40. Een rede van Kellogg te Plymouth. Kellogg en Mackenzie, de premier van Ca nada, kwamen Donderdag te Plymouth aan op weg naar Parijs. Tijdens een receptie te hunner eere gehouden, reide Kellogg: Het is een groot genoegen en een groote voldoening voor mij en den eersten minister van Canada, naar Parjjs te gaan tot het tee- kenen van een verdrag, dat een einde maakt aan den oorlog. Het pact is niet het werk van één man, of van één natie, doch het is het werk van vele naties en vele mannen. Het ontspringt aan het hart van ’t tegen woordige geslacht, dat in zijn geheel levendig den wensch koestert, dat alle daarvoor in aanmerking komende maatregulen worden HET ANTI OORLOGSPACT. Spanje verwijt gebrek aan égards. Naar Reuter te Madrid vernomen heeft, be schouwt met in Spanje het feit, dat het geen enkele uitnoodiging heeft ontvangen om te Parijs deel te nemen aan de teekening van het anti-oorlogspact, als een gebrek aan égards te zijnen aanzien. De Amerikaansche regee- ring heeft Spanje dientengevolge doen weten, dat, ofschoon het niet mogelijk was Spanje op te nemen in de uitnoodigingen, rondge zonden aan de groote mogendheden, zij toch hoopte dat Spanje het pact onmiddellijk na de plechtigheid te Parijs zou teekenen. Men meent te weten, dat Spanje aan deze uitnoo diging gehoor zal geven. BEROOVING OP KLAARLICHi c.» DAG. Donderdag is te Chicago de commission- hij de firma 2_ i Antwerpen ook in Amsterdam doet, op klaarlichten in een auto vervoerd. Een zeer groot bedrag more is bejubeld, die in zijn bladen pleitte voor ’n gedeeltelijk herstel. Die kant moet het uit. Want ons mede lijden mag niet dóen vergeten dat algeheel herstel nooit zal kunnen geschieden, zon der nieuw onrecht te doen. Enkele streken, vroeger door Hongarije met het zwaard ver kregen zijn zeer terecht den buren toege wezen. Maar dat verontschuldigt niet de annexatie van andere zuiver Hongaarsche gebieden. Er zuil ennieuwe grenzen moeten komen, vooral met Roemenië en Joego- Slavië. Dit is een eisoh van rechtvaardig heid, maar ook van Europeeseh eigenbelang. Want zonder dat zal in dezen hoek onophou delijk brand dreigen. Mogen de machtigen in Genève dat in zien, vóór het te laat is. Dat wenschen wij vurig voor heel de wereld, maar in 't bij zonder voor de edele fiere Hongaarsche Natie, die ons op diep-wej:moedige en smee- kende melodie deze dagen zoo dikwijls haar „Credo” heeft toegezongen: Ik geloof in een God Ik geloof in een. Vaderland Ik geloof in een eeuwige gerechtigheid Gods Ik geloof aan de wederopstanding van Hongarije. Amen. A. DE OPTANTENKWESTIE. Nota aaa de Hongaaruche regeering. In een aan de Hongaarsche regeering ge richte nota noemde de regeering van Roeme nië de jongste voorstellen van Hongarije ter oplossing der optantenkwestie ongeschikt voor het doen ontstaan van overeenstem ming. In de nota van Titglescu, gedateerd 8 Juni, worden concessies gedaan, waarbui ten de regeering niet wil gaan. Hierop antwoordde de Hongaarsche regee ring dat de houding van Roemenië het bijeen komen van onderhandelaars der beide landen onmogeljjk maakt. Zij betreurt, dat zg ge noodzaakt is, den strijd langs gerechtelijken weg voort te zetten, zooals in het vredesver drag oorspronkelijk is voorzien, daar de weg tot een minnelijke schikking is afgesloten. DE AANSPRAKEN VAN DEN PRINS VON WIED OP DEN ALBANEESCHEN TROON. De Berlijnsche vertegenwoordiger van de „Associated Press” heeft den prins von Wied om zijn meening gevraagd aangaande berich ten in de Engelsche pers, volgens welke hij aanspraak zou willen doen gelden op den troon van Albanië. Daarop werd van het kabinet des Prinsen het volgend antwoord gezonden: De prins von Wied heeft in 1914 Albanië verlaten met behoud van al zijn rechten. Hij blijft voor zich en zijn nakomelingen aanspraak maken op den troon, ook nu nog, tegen het verlan gen van Achmed Zogoe in. De meerderheid van het Albaneesche volk blijft ook thans nog den prins getrouw. Zijn terugkeer is nu echter,, gezien de stemming jegens Achmed Zogoe, onmogelijk, daar de prins vrjj is van alle persoonlijke eerzucht; hij wil nu alle po litieke moeilijkheden vermijden, maar wacht zijn tijd af. plotseling twee heeren op de treeplank r uit te rijden. Buiten de stad wierpen bandieten den chauffer in een poel. DE ZWENDEL MET OORLOGix.tt.iVl^ STUKKEN. f Arrestatie van twee banLe Uit de verklaringen der thans gearii teerde personen zjjn ernstige bezwaren inj bracht tegen Hugo Stinnes Jr. Volgens 1 „Berl. Tageblatt” moet het zoo goed zeker zijn, dat hjj betrokken is bij de ki rijen, welke bestonden in het aangevi mingen „nieu>/ In een aanval van krankzinnigheid heeft een Chinees, werkzaam op een farm in Call* fornië, 10 personen gewurgd. Op verwek van den distriotegeneeehegR. zijn twee klassen eener volksschool te Tr^ft. tow gesloten, daar er eenige gevallen v^r dlpbtheritis zijn geconstateerd. Dicht bij Bakoe is een uit Rostof kte mende trein in een kudde buffels gereden ontspoorde dientengevolge. Drie paesagiegs werden zwaar, twaalf licht gewond. Nu wear woedt er een groote brand bö Toulon op de terreinen van net staataboscfli beheer, waardoor veel Jonge aanplanting^ vernield rijn. Het vuur woedt over een pervlakte van 10 btj 80 K.M. Mise Hilda Sharp, een Londensoh kttl dermeisje heeft gister het Ksnaai ovsuim zwommen. Zij vertrok van Kaap Gris N8B om 5 minuten over 18 en kwam Om 7 udMfe ten over 4 gistermiddag te Dover MARIE LEMARCHAND OP HET ucREAU DES CONSTATATIONS. De beruchte Fransche pornograaf, Emile Zola, heeft in zijn roman over Lourdes do geschiedenis beschreven van een zekere Ma rie Lemarchand. die zich onder de zieke pelgrims bevond, met welke de ongeloovige Zola naar Lourdes ging. Onder den naaui van Elize Rouquet be schrijft hij de ongelukkige, die hg den 20en Augustus 1891 zag in den ziekentrein. Zij leed, zegt hg, aan lupus, die de neus had weggevreten en den mond. Heel haar gelaat was vreeseljjk misvormd, zooals dat bij lupus- Ijjders het geval is en plotseling genas zg van die afschuwelijke ziekte om zoo te zeggen onder de oogen van den schrijver. Deze had nóch den moed, nóch de loyaliteit om in deze genezing een bovennatuurlijke tusschenkomst te erkennen. Thans is Marie Lemarchand weer op het Bureau des Constatations ge weest. Geen spoor van haar afgrijselijke ziekte is meer te bekennen. Zij is mevr. Anthier geworden en moeder van 10 kinde ren, waarvan er 6 nog in leven zijn. Dr. Ausil- leux uit Narbonne, die dikwijls het bureau be zocht en die in 1891 de heldin van Zola onderzocht, verhaalde daaromtrent: Zjj was toen 19 jaar. Hg zag ook welken indruk de genezing toen gemaakt had op den geneesheer-brancardier, die bij Elise Rouqhet was geweest in de piscine, en vóór haar ge nezing haar verbanden in de harid hield be dekt met bloed en etter en die daarna zag hoe de huid weer nonpaal werd. Zola was op de hoogte der feiten. Het ongeloof van den bardnekkigen Zola kon door dit wonder dadig feit niet gebroken worden. Hij stierf in zijn ongeloof. Marie Lemarchand leeft thans nog in volle gezondheid. Is Be rgen, welke bestonden in het aangevefi van aandeelen in oorlogslgeningen „nietye bezit” als „oud bezit”. VerdeFfriwdt tegen hem in gébracht. dat hij de zaken van^W/ddow heeft gefinancierd en zijn directeur opdracht heeft gegeven tot het uitvoeren der bedriegeljjke transacties. Hugo Stinnes was voor eenige wekeil, kort na de arrestatie van zijn vroegeren secretaris Von Waldow, naar het buitenland vertrok ken. Men verwacht hem vandaag of morgen in Hamburg. Zoodra hij hier aankomt, zou hij aan een streng verhoor worden onderworpen. Een ander bericht meldt, dat in verband met de knoeierijen in de oorlogsleeningstuk- ken nog twee Dusseldorfsche bankiers zijn aangehouden, die heden naar bet huis van bewaring te Moabia zijn overgebrachL EEN GEHEEL DORP MEDEPLICHTIG AAN BRANDSTICHTI NO. Bjj de Kasselsche politie, meldde zich dezer dagen een vrouw, die zichzelf beschul digde haar huis in brand gestoken te hebben. De politie stelde een onderzoek in en stelde vast dat het geheele dorp waar de vrouw woonachtig was, medegeholpen had. De vrouw had namelijk haar armzalig huisje in brand gestoken om van de verzeke ring een nieuwe woning te krggen. vervallen huisje, waardoor heel het dorp vervallen huisje, waardoor heet het dorp ontsierd werd, eindelijk op een goede manier werd opgeruimd. En het geheele dorp getuigde eenparig, dat de brand door een ongeluk was veroor zaakt. Moeilijkheden waren er dus verder niet. De verzekering betaalde, het mooie huisje kwam er, tot groote blijdschap van de eigenares en het heele dorp. De vrouw, die op een dergelgke onrecht vaardige manier baar nieuwe huisje verkreeg, werd echter gekweld door gewetenswroeging. Zoo kwam zij tot haar aangifte. En zoo zal de rechtbank zich gesteld zien om een geheel dorp te vonnissen. OPIUMSMOKKELARIJ. Genoeg voor een eeuw, De autoriteiten in Honduras hebben een sending opium van 1200 pond in beslag gev nomen. De zending kwam uit Constantinopel en was aan een geneesheer te Tequeigalpa geadresseerd. Deze ontkende evenwel, dat de opium inderdaad voor hem bestemd was. Hfl gaf tevens ale zijn meening te kennen, dat f kwantum ruimschoots voldoende was, om de wettelijke behoefte van Centraal-Amerika ▼oor den duur van een eeuw te dekken. SACCO EN VANZETTI DEMONSTRATIE. Volgens berichten uit New-York hebben aldaar naar aanleiding van het feit, dat het thans een jaar geleden is, dat Sacco en Van zetti terechtgesteld werden, demonetratidg plaatsgevonden, waaraan ongeveer 2500 per sonen deelgenomen hebben. Scherpe aan vallen werden gericht tegen den veranlJj woordeltyken rechter Thauer en gouverneur Kuiler, die geweigerd heeft gratie te yér- leenen. In een vorigen brief schetste ik zoo voor de vuist weg, enkele indrukken van de reis naar het schoone St. Stefansland; nu wordt het toch tgd ééns iets te schrijven, wat meer in overeenstemming met het doel van deze rubriek, dat niet is toeristengids voor Mid- den-Eeuropa, maar wegwijzer op internatio- naal-politiek gebied. En dat nu de faits et gestes van het huidige Hongarije voor de internationale politiek van het hoogste be lang zgn, staat boven eiken twijfel. Om een en ander duidelijker te doen inzien is het wel nuttig eerst in enkele schetsmatige trekken de geschiedenis van dit land tele ven. w z In de vroegste middeleeuwen was Hóngh- rije een soort doorgangshuis voor volksver- I huizende stammen. Kelten, Romeinen. Go- then, Hunnen, Slaven en Franken volgden elkander op, maar geen van deze volken is gebleven; van de meesten is zelfs geen enkel spoor meer over. Slechts aan de Hon garen is het gelukt een blijvenden staat te vormen, die nu reeds meer dan duizend jaar bestaat. Tot het Christendom kwamen deze woeste ruiters door Koning Stefaan den Hei lige, uit de faifiilie Arpad. Deze heilige en wgze vorst van wien een hand nu nog in de Koninklijke Hofkapel te Buda-Pest be waard en vereerd wordt wist wettige en geordende toestanden te grondvesten, en zijn opvolgers Lajos (Lodewjjk) de Groote en Mattijjas van Hunyad. maakten het land tot een der eerste machten van Midden-Europa. Toen kwamen echter de Turken opzetten en b(j Mohacs (1526) ging de Hongaarsche onaf hankelijkheid ten onder. Het land, dat zoo lang het bolwerk van bet Christendom was geweest, moest enkele eeuwen de tyranny van Mohammed's zonen dulden. Daarbij kwam de inwendige verdeeldheid. ■ooveel andere landen, knaagde ook hier de hervorming aan de in haar eenheid zoo on- orerwinbare volkskracht. Men denke’ maar aan de daden van den Zevenburgschen her vormer, Bethlen Gabor, den stamvader van den tegenwoordigen minister-president Graaf Bethlen. Slechts een vereeniging met Oos tenrijk, onder de Habsburgers, kon bet land bevrijden, en toen bewezen de Magyaren, wat voor hen onderdanentrouw beteekend». Maria Theresia, door alle z.g. vrienden en bondgenooten verlaten, vluchtte met haar zoontje naar de Hongaren en dezen offerden stroomen bloed om de aangevallen vorstin in haar rechten te herstellen. Bitter was de ondank waarmee Maria’s zoon Jozef deze edelmoedigheid beloonde. In zgn streven naar één, groot, Oosténrjjksch-Hongaarsche monarchie, onder Weensche oppermacht, be schouwde hg Hongarije als een economisch en politiek afhankelijke kolonie. Zgn opvol gers zetten deze politiek voort, tot in het revolutiejaar 1848 ook de Hongaren opston den en onder Lajos Kossuth de Oostenrijkers verdreven. Met Russische hulp werden daar na weliswaar de patriotten neergesabeld, maar de jonge Frans Jozef had geleerd, dst de boog niet te strak gespannen kon worden. Dank zij de wijze staatsmanskunst van ierenc Deak, de Hongaarsche Washington, kwam een vergelijk tot stand, dat weliswaar Hon garije niet de volledige onafhankelijkheid bracht maar toch nieuwen vooruitgang moge- Ijjk maakte doordat het land gelijk berecht met Oostenrijk, z'n rol in het spel der Euro- peesche Staten kon mees|»len. Tot bet rampjaar 1914. Toen aan de Hongaarscb-Servische grens het eerst de oorlogsbrand begon te woeden. En toch, Hongarije had geen schuld aan het. uitbreken daarvan. Was niet, onder alle Staatslieden uit de Centrale Rijken van toen, de Hon- gaarscho minister-president Graaf Istvan Tisza, de eenige, die ernstige en krachtige pogingen heeft aangewend, den oorlog te verhoeden? Toen hij echter begreep, dat deze niet te vermijden was, eischte hij ‘t is in de notulen van den gezamenlijken ministerraad der Monarchie opgenomen dat 't gebied van den vijand, Servië, niet mocht verwoest worden. Niettegenstaande dat, heeft de „vrede” juist aan Hongarije den zwaarsten slag toe gebracht. Hopeloos lam geslagen door den .verloren oorlog en de ineenstorting der Mo narchie, moest het land dulden dat hebzuch tige buren het van alle zijden beroofden. Vergeefs beriepen de Hongaren zich op het voornaamste van Wilson’s veertien punten: het zelfbeschikkiingsrecht der volken. In den raad der machtigen was besloten, dat de kleine bondgenooten der geallieerden be loond moesten worden, dat hun landhonger gestild zou worden. En als voedsel werd hun toegeworpen stukken uit het levende lichaam ran Hdngarge. Het Trianon-verdrag van 4 Juni 1920 gaf dezen roof den schjjn van wettigheid. Cijfers zgn uiteraard droog, maar hier Ulustreeren zjj toch wel duidpljjk het onrecht, dat geschied is. Het vooroorlogsche Honga rije was groot 325441 K.M.2., wat overbleef nA Trianon is slechts 92838 K.M.2. Een ver- Eerst telde het rijk B0.866000 inwoners; nu n_o 7.CCC wat beteekent, dat 63% der bewoners een tadere nationaliteit moesten aanuemen. Het geheele Noorden kwam aan den nieuw bakken staat Tsjecho-Slowakije. In het Oosten nam Roemenië een enorme hap, terwql het Zuiden werd ingeslokt door het vergroote koninkrijk der Serviërs, nu Joego-Slavië genaamd. Bovendien zagen Italië en Oostenrijk zich kleinere stukken toegewezen. Van het oude H. Stefans-rijk was alleen nog maar de romp overgebleven. Weg waren de vruchtbaarste landstreken, weg de bosschen, weg vooral ook de mijnen! Men moet al naar de brutale verdeeling van Polen teruggaan, om in de geschiedenis een voorbeeld van ’n dergelgke amputatie aan te treffen. Berust Honga*ije nu in dezen vrede? Neen, duizendmaal neen! De Magyaren zgn geen Duitschers, die uit overwegingen van hoogere politiek, deu»afstand van hun prbvincies officieel erkennen; zij zgn ook geen Oostenrijkers, die moe van vroegere grootheid, zich koesteren in hun kleinheid ’.n gaan leunen tegen de groote stamverwante natie, Duitschland. In het hart van den echten Hongaar brandt de smart der ver nedering; gloeit de liefde voor het vaneen- gereten vaderland. Als hg den vriendschap- .pelijk gezinden vreemdeling ontmoet, is het immer terugkeerende thema bg begroetings- ais bij afscheids-speechen, het onrecht zgn land aangedaan. Hoé diep, de Hongaar dit voelt, ervoer ik bg een vorig bezoek aan dit ongelukkig land. We .maakten toen ook den onvergetelgken Donautocht naar Eshter- go’i, zoo vriéndelijk door den Aartshertog Albrecht den Hollanders aangeboden. Aan boord bevond zich ter eere der gasten een militair muziekkorps. Een paar uur stroom opwaarts van Budapest kwamen we in de landstreek, waar de linkeroever Tsjechisch gebied was geworden. Toen verstomde de eerst zoo opgewekte drukte aan boord. De muziek speelde dan de Hongaarsche natio naal-bymne. Aan den geannexeerden oever, waar de diep-melancholische tonen van d>» lied gehoord werden, stond plotseling alle leven stik Eerbiedig luisterde men daar naar de geliefde klanken, terwijl op onze boot ieder, van den minister tot den gewonen ma troos, diep bewogen naar het verloren gebied staarde. Dat was ontroerend en overtuigde méér dan een dozijn redevoeringen, over- loopend patriottisme. Loop eens door de straten van de hoofd stad en tel zoo ’t mogelijk is degenen, die op bun borst een schildje dragen, waarop het woerd „Trianon”. Een kinderachtig? demonstratie, zult ge zeggen. Goed, maar dan een, die een aanwijzing geeft over dj mentaliteit van de jeugd. Al die^ jongelui ’t zjjn heusch niet alleen studenten kweeken in zich een steeds groeienden haat tegen de door Trianon geschapen toestanden Wat moet van dit alles het gevolg zgn? In ’n enkel woord is het te zeggen: „Hon garije is op weg te „verbalkaniseeren”. We bedoelen dit niet zoo zeer op binnenlandsch- politiek gebied hoewel ook daar reeds symptonen van zgn maar vooral zóó, dat er nu, belangrijk dichter bij Midden- en West-Europa en déarom gevaarljjker, een vuurhaard van opstand en beroering is ge komen, waarvan de vonken elk oogenblik het strooien huisje van den Europeesohen vrede in brand kunnen steken. Geen aan dachtig toeschouwer van de bukenlandsche politiek kan dat tegenspreken. Wat is voor namelijk de bedoeling van de z.g. Kleine Entente? Om het nieuw verkregen land de roof klinkt zoo hard! te beschermen tegen den oorspnonkelgken eigenaar. Van daar de krampachtige pogingen van die zijde om Hongarije ontwapend te houden, het sa- belgerinkel wanneer men vermoedt, dat er een geweer méér de grens is overgegaan, dan toegestaan is. Denk maar aan het misbaar van drie tot over de tanden gewapende mo gendheden over de oud-roest smokkelzaak van SL Gothard, dit jaar. Toch zou ik niet durven beweren, dat die mogendheden zich ten onrechte bang maken. Want nog eens, Hongarije berust niet; vroeg of laat zal het ’t ontnomen gebied terug- eischen. Daarop wijst al het verdrag met en het liefdoen tegen Italië. Dat land is het eenige onder de groote overwinnaars, dat op gespannen voet leeft met de oud-bond- genooten der Kleine Entente. Alleen Mus solini heeft openlijk durven verklaren, dat Trianon een fout was, die hersteld moet worden. Geen wonder, dat Hongarije zich daaraan vastklemt, terwijl omgekeerd Mus solini, het Magyarenland best kan gebruiken in z’n omsingelingspolitiek tegen Joego- Slavië. Toch beseffen de beste Hongaren, die tegelijk goede Europeanen zgn, dat een der- gelgk herstel zóóal mogelijk alleen be reikt kan worden door een nieuwen vreese- lijken oorlog. Daarom zoeken zg andere wegen. Optimisten onder hen wijzen op den Volkenbond. Als over eenigen tijd dezg heeft opgehouden te zijn een instrument in de handen van de overwinnaars om de verkre gen buit te consolideeren, verwachten zij dat de oogen van dit wereld parlement zullen opengaan voor het onrecht Hongarge aan gedaan en voor de gevaren daaraan verbon den. Als voorbereiding daarvoor trachten zjj de publieke meening in Europa voor zich te slechts 7.980000,. winnen. Dat verklaart het anders onbegrgpe- u 1^ke enthousiasme, waarmee de actie van den Engelsehen Krantenkoning bord Rother- Per kwartaal voor Alkmaar 2- Voor buiten Alkmaar 2.85 Met Geïllustreerd Zondagsblad t f 0-60 hooger Aan alle abonné’e wordt op aanvrage gratie een polls verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 3000.—, f 750.—, f 250. genomen om een nieuwe groote ramp als den oorlog te bezweren. Ik geloof, dat het pact van den vrede een étappe is op den weg der beschaving, een groote moreele stap voor waarts. Het is een tractaat, waarmede de naties rekening moeten houden, alvorens zjj opnieuw tot oorlog overgaan. Wat Canada en ons zelf betreft, wjj hebben in werkelijkheid geen behoefte aan een dergeljjk verdrag. Wjj hebben reeds een verdrag, geschreven in de gevoelens en in de harten onzer beide vol ken. DE KROATEN EN DE INTERPARLEMEN TAIRE UNIE. Het protest niet aanvaard. In verband met het door de Kroatische afgevaardigden bij de Interparlementaire Unie ingediende protest wordt medegedeeld, dat het bestuur geen aanleiding heeft gevon den ten aanzien van de aanwezigheid der Joego-Slavische delegatie eenigerlei beslis sing te nemen. Kellogg te Parijs aangekomen. .Kellogg, de minister van buitenlandscbe zaken der Vereenigdo Staten is gistermorgen even na tien uur, met Mackenzie King, den Canadeeschen premier, in het SL Lazare-sta- tion te Parjjs aangekomen. De heeren zjjn op het station begroet door den chef van het protocol, den hoofdcommissaris van politie, den Amerikaanse hen gezant en vertegen woordigers van de Canadeesche regeering. ITALlë EN HET ANTI-OORLOG-VERDRAG. De voortdurende spoterng over de onder- teekening van het Kellogg-pact a.s. Maan dag te Parjjs, verkeerde gisteren in een hef- tigen aanval op Woodrow Wilson en Kellogg. Wilson wordt en regelrechte idioot genoemd en Kellogg zjjn opvolger. Amerika is rijk aan Wilsons en zoodra de' eene sterft is er een Kellogg om zjjn plaats in te nemen, aldus de „Impero”. Termen als „vredesapostels”, wodren op ironische wijze in de geheele Italiaansche pers gebruikt. Kellogg noemt men „zwijgzaam en bemoei ziek”. Met betrekking tot het feit, dat Mus solini niet den onderminister van Buitenland- sche zaken, Signor Grandi, ter onderteeke- ning van het pact naar Pargs gezonden heeft verklaart de „Impeero”: „Het was verstandig van Italië den onder-minister van Buiten- landsche Zaken ook maar niet lastig te vallen voor de onderteekening van zoo iets, maar er zich mee vergenoegd heeft zjjn ambassa deur Graaf Manzoni dit te laten doen, waar door bet bet minst lastig gevallen werd. Manzoni zal maar een korte wandeling be hoeven te doen vanaf de Italiaansche ambas sade naar den Salon des Horloges”. Het heele Italiaansche standpunt wordt door dit citaat weergegeven. Italië is van meening, dat het anti-oorlogverdrag de inter nationale politieke spanning niet zal vermin deren, doch integendeel die zal verscherpen. Mussolini zelf heeft ieder commentaar aan gaande het onderteekenen van het pact ge weigerd. aan diamanten werd de buit der bandieten, die hun slachtoffer aan een boom vast< bonden. De commissionair bevond zich in eea huur auto op een druk punt van de stad, toen sprorfgen en den chauffeur dwoneen Je stad j;t te rijden. Buiten de stad wierpen de

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1928 | | pagina 1