„ONS BLAD”
No. 204.
GIRO ALKMAAR 104R63
M. ttCdOUMHOVEM En.
Vrijdag 31 Aug. 1928. euro alkmaar imrm Jurganf
FEUILLETON.
De vier gedenkwaardige Jaren
van de familie van der Velde
door
Haarlem’s eerste Bisschop Nicolaus Nova-terranus.
BUITENLAND
Advertentieprijs
WONIMttlNBICHJIMG
BureauHOF 6, ALKMAAR - Telefoon
Abonnementsprjjs
Hr Kwartaal voor AlkmaarX
Voor buiten Alkmaar. .f 2.85
Met Geïllustreerd Zondagsblad a f 0.60 hooger
Ran alle aborthé’s wordt op aanvrage gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 3000.—, f750.—, f 250.—, f 125.—f 50.—f 40.—
GIRO ALKMAAR 104863
ZIJN INTREDE IN HAARLEM.
aan
en
af?”
zaak
(Wordt vervolgi^
Onze kracht is, dat onze
MEUBELEN
na jaren nog goed zijn
in-
en
NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD
prachtig maal gekreegen.
t gy alles; want den derden Fe-
nen. Eerst stelde Vader Gerard
reeds technische vragen en toen ha<
JAN VAN MERLEN8TEIN.
-f'
en gemeene zaak is, niet verder spree ken.
Ook is het geen nieuws, en *t is een ge
wone zaak in de eerste inhuldigingen der
vorsten, dat er op de straaten, op bet markt
veld, in de kerk, een ontelbaars menigte van
burgeren bij een gekomen was, om den nieu
wen bisschop veel geluks te wenschen; daar
om heb ik goed gevonden dit ook stilzwijgens
over te slaan.
Wü keken elkaar aan en toen zei ik:
Gerard, nu is het oogenblik gekomen om
met Vader te spreken. Kom laten we geen
tq»i verliezen’
Hij knikte. Wq stonden op en gingen hem
tegemoet Het onderhoud dat wq met vader
hadden zal ik nooit vergeten. Ook hij stond
in het begin een beetje ongeloovig tegen
over onze mededeelingen. Dezen keer was
het voor Gerard intusschen gemakkelijker
hem te overtuigen, omdat ik hem als vak
kundige en geloofswaardige getuige ter
zjjde stond. Het bewqs dat vader van Gerard
verlangde was ongetwijfeld veel sterker dan
het mqne. De tuin der villa was buitenge
woon groot en gedeeltelijk met oeroude hoo
rnen bezet. Op het grasveld in het achterge
deelte stond tameljjk in het midden
een honderdjarige linde, die van het jongste
onweder veel te lijden had gehad. Eerst had
de bliksem haar getroffen en de halve kroon
er af gebrand. Toen had de storm nog in de
rest huisgehouden en groote takken geknakt.
Het was nu nog maar de ruïne van een
boom en moeder had er zich al meermalen
over uitgelaten dat ze den stam sou laten
verwijderen en op het grasveld bloembed
den laten aanleggen. Men kon den boom
vanuit de werkplaats niet zien. Vader begaf
zich ongemerkt naar den tuin om de werking
gade te slaan en bovendien te verhinderen,
dat iemand toevallig in de nabijheid van de»
’er nog bjjvoegm en
daar mede wil ik eindigen, dat zqne Hoogw.
aan alle de armen een zeer rijke as'nis
heeft vereert; ant ieder arm mensch heeft
voor zijn hoofd gekregen een blank brood
van acht pond.
Alle de Religieuzen hebben in hunne kon-
venten een
Daar hebt gy
brari zijn wq met ons drien, mqn Heer de
President, Heer de Heuter, en ik, van Haar
vertrekken; zoo dat wq en niet weeten wat
dat ’er naderhand is voorgevallen.”
Met het verzoek deze „onbestudeerde en
ongeschaafde beschrijving, dewelke echter
zeer waarachtig is” mede te deelen aan den
Bisschop van Middelburg eindigt deze Cor
nelius Musius zijn brief aan den Pastoor Mar-
tinus Dorpius.
Na dezen merkwaardigen brief aangdiaald
te hebben, deelt de geschiedschrijver een en
ander mede van de werkzaamheden vao den
eersten bisschc p van Haarlem in zqn dio
cees, dat hjj al dadelijk bezoekt om „een
nette en nauwkeurige kennis te hebben van
zqn bisdom”. Den 7en Februari 1562 geetf
hq dispensatie om in de Vasten zuivel te
eten. In het jaar 1564 werd de eerste dioce
sane svnode gehouden. Ook had Haarlem’s
eerste bisschop te kampen met „de besi.^t-
teljjkheid der dodingen, welke hier en daar
allenkskena voort kroopeu.” Want in I066,
in be‘ zelfde jaar dus, werd in het dorp Over
veen door een A Ikmaarscbe mandenmaker,
Jan Arentsz genaamd, „voor de eerste lize
op zijn nieuwsgezinus genredikt, waarbij L.j-
na 300 menschen tegenwoordig waren Uit
vrees voor de beeldstorniers werd de Kathe-
dral kerk gesloten.
In het jaar 1569 werd hij „zoo ziekcljjk
en zwak van lichaam, en daar bq zolaanig
door de jigt gequeit, dat hq den m-cestCTT'
tqd het bedde moest ho !e en nauwelqks
bequaam was om bet Bisschopsambt waar
te neemen.,, In een der laatste maand jn van
dat jaar deed hq afstand van zqn bisschop
pelijke waardigh d en werd hij opgerelgd
door Godefridus van Mierio, Provinciaal der
Nederlandsche predikheeren. Negen jaar
later, in de maand Mei 158»stierf Haarlem’s
eerste Bisschop te 8t. Maartensdijk in Zee
land, waar hq sinds 1571 geleefd ba 1.
alle partijen, geen enJrïTT partij mag dienten
gevolge optreden als katholiek partij en als
vertgenwoordiger van de kerk. Indien een
katholieke partq uit hzt Kroatische voik er
zich toe zou leenen de door een met bloed be
vlekte parlementaire meerderheid gevormde
regeering te steunen, in welk licht zou d«
Katholieke Kerk dan komen te staan.”
Men meent in Kroatische politieke kringen
dat deze brief in de eerste plaats gericht is
tegen minister-president Korosetsi en tegen
de door hem geleide Sloweensche volkspartij,
wat zal bqdragen tot een spoedigen val van
het kabinet
HET BEZOEK VAN KELLOGG AAN
IERLAND.
Aan het bezoek van staatssecretaris Kel
logg aan Ierland wordt in lersche politieke
kringen groote beteekenis gehecht Vooral
wordt de nadruk gelegd op het moreele ef
fect, dat dit liezoek zal hebben op de ii' de
Vereenigde Staten wonende Ieren.
De „Daily News” wqst er op, dat De Va
lera zich op het oogenblik niet in Ierland be
vindt en dat bq dus niet in staat is te agitee-
ren tegen de lersche regeering tijdens het be
zoek van Kellogg. Kellogg zal tqdens zqn
verblqf te Dublin zqn intrek nemen in het
Amerikaansche gezantschap.
De officieele plechtigheden tijdqns bet dries
daagsch bezoek van Kellog zullen slechts
van geringen om vang zqn, zoodat Kellog veel
tqd zal hebben tot het houden van particu
liere besprekingen.
OVER HET ONDERHOUD VAN STRESE-
MANN EN POINCARE.
Naar de „Evening Standard’’ van „welin
gelichte zqde” verneemt, is het onderhoud
van Stn-emann er oincaré weliswaar .eer
vriéndelijk geweest, doch is er geen dwjjfel
gerezen over de onvereenigbaarheid van het
Duitsche en het Fransebe standpunt inzake
de ontruiming van bet Rijnland. De Fransche
regeering zou niet eens de kwestie hebben
willen bespreken, vóórdat een definitieve
overeenkomst betreffende de internationale
schuldvraag bereikt is. Dit is echter ónmoge
lijk, zoolang er geen wijziging gekomen is
in de houding van Amerika. Duitachland zou
derhalve de volgende maand de quaestie aan
den Volkenbond voorleggen.
JOODSCHE VRIJDENKERS IN POLEN.
Hun bond van Staatswege verboden.
Op den eersten Augustus organiseerde de
Poolsche politie in Lodz en Warschau eea
huiszoeking bij de leden van den Pooischea
vrqdenkersbond. Bq deze gelegenheid kwam
ontzettend materiaal aan het licht. Daar allee
er op wees, dat de Poolsche vrijdenkers in
voortdurend contact stonden mat de Rus
sische communisten, werd van Staatswege
het verbond opgebeven en tevens alle filia
len in Warschau, Lodz, Bendzin, Sosnowiec,
Zawiercie, Zgierz en Pabianice. De president
van het verbond droeg den beteekenisvollen
naam van Hanemann, terwijl ook het meeren-
deel der leden joden waren.
Bq de laatste communistenrelletjes in War
schau, naar aanleiding van de stafraadsver-
kiezingen van het vorig jaar waren er onder
de 69 gearresteerden 68 joden. Met zqn meer
dan 4.000.000 personen omvattende Joodsche
bevolking bezit Polen weliswaar een gevaar
lijke minderheid, waarvan een groote anti-
Poolsche wereld-propaganda uitgaat, die dik-
wjjls onbewust ingang vindt bq de Katho
lieke pers in het buitenland. Er ligt den
Joodschen leider niet minder aan bet hart
dan de heerschappij in een toekomstig
Joodsch-Poien.
Men is gedwongen te erkennen, lat bet
hen reeds gelukt is een groot gedeelte der
invlo drqke betrekkingen te bezetten. Do
oppositie van Poolsche zqde wordt gewoon
weg als chauvinisme gekenmerkt. Dat door
deze actie ook thans nog de Russische reebcl
rolt blijkt uit de besluiten der Juli-coufercn-
tie in Charkow (Sov el -kraim- die aan de
mee-
en vonden
den omgevallen boom staan.
De geweldige wortelknot was er uitgerukt
en «in het grasveld gaapte een gat van mans-
diepte met een diameter van ongeveer 8
meter. Toen vader ons hoorde aankomen,
draaide hq zich om. Hjj zag Gerard met een
blik vol diepen trots en ernstige bezorgd
heid aan.
Ik had hem nog nooit in zoo’n stemming
gezien. Wq gingen alle drie weer naar bin-
--» cog een
tadden wij
het er over wat wq met het apparaat zouden
aan vangen.
UIT HET VERRE OOSTEN.
De verhouding tusschen China en Japan.
De Japansche regeering heeft naar uit To
kio gemeld wordt, overeenkomstig het ver
zoek van de Nanking-regeering, besloten ie
erkennen, dat de tusschen de beide landen be
staande verdragen thans voor wijziging vat
baar zqn.
Bovendien zal de Japansche regeering he
den den Keizer toestemming verzoeken voor schop van Agram, acht het zijn plicht op te
het terugroepen van de in Mei van I’
naar Mandsjoerjje gezonden Japansche briga
de om daardoor haar welwillende houding te
genover de regeering te Nanking te toonen.
Van 1—5 regels fl.25j elks regel meer f 0.25. Redaiua ms
regel f 0.75 voor de eerste paginav<mt de overige pagina's f 030 1
Rubriek „Vraag en aanbod” bij vooruitbetaling per plaatsing
f 0.60 per advertentie van 5 regels 1 iedere regel meer f 0.12.
LANGESTRAATIOO ALKMAAR
Veen:
Verheugt u gq Heeren van Haarlem: de
Burgery moet (den Huere) looven.
Achter do kinderen volgden de priesters,
altemaal in 't wit gekieedt.
Even achter het Kruis volgde de Bisschop,
gaande in het midden tusschen den Deken
van St. Pieters kerke, en den Kommandeur
van 8. Jans kerke.
Daar aan volgde de Kanonnik van 8. Ma
rinas kerke, te weeten Musius, met drie Mon-
nikl.en van Egmond. Daarop volgde <le ITesi-
dent met de Edelluiden. Achter aan <piam
de gansche Majestraat.
Van de klokken, die den gemelden en den
volgden dag dikwilz en langen tqd luidden,
en de algemeene vreugde der gansche stad
betuigden, wil ik, omdat het eene zoo geringe
geestesoog rolde zich het reuzenbeeld van
de mogelijkheden, die in het apparaat slui
merden. Ik meest voor een oogenblik mqn
oogen sluiten. Het perspectief was te gewel
dig. Hoeveel geluk en hoeveel ongeluk kon
de uitvinding van mqn genialen broer in de
wereld brengen! Was hq karaktervast ge
noeg om de macht, die hq daarmede in han
den had, niet te misbruiken?”
„Weet vader al iets van de
vroeg ik hem
„Neen, Dirk. Jq bent de eerste. Ik had
het vader wei graag, het eerst verteld. Maar
je kent hem. Hq is immers een van de groot
ste constructeurs van ons land. Jq zou zoo
zeker ook niet graag met een zaak bij hem
aankomen, die niet af is. Hq is een scherp
criticus. Na de huidige experimenten ben ik
zoo ver. Nu poet hij het weten”.
„Ja, maar heeft hij dan tot nu toe niet»
gemerkt? Hq moet het toestel toch al gezien
hebben”.
„Dat is mogelqk. Maar hij weet niet waar
toe het dient Buiten hem heeft niemand een
sleutel van het laboratorium. En ik heb hem
verzocht niet aan het apparaat te komen.
Dat heeft hq ook beloofd”.
„Dan heeft hjj het ook niet gedaan. Qo-
rard”.
„Daar ben ik vast van overtuigd”.
Óp dit oogenblik hoorden wq den toeter
van Corry’s auto. Vader was teruggekeerd.
Wanneer zq in den tempel, ik zegge
in die zeer aanzienlijke en prachtige kerk
aangekomen waren, heeft Zqne Hoogwaarde
Christus en de Heiligen aldaar, niet zonder
transtortinge begroet.
Vandaar is hy naar het Paleis of t BL-
schops huis, ’t welk 8. Jans konvent was,
getrokken.
Ik zoude schier vergeten hebben dat de
trompetten, van Heemstede tot het Paleis toe
zich met een helder en een schei geluid heb
ben laten hooren. Dan ’t was geen krqgsge-
schal, of een naar en vreesselqk taratantara,
maar een vroolqke heila, of een gelukwen-
sching over den vrede, en de vereeniging
der gemoederen.
Daarna heeft men, onder het geklauk der
speeltuigen, een matige maaltqd gehouden.
Dit alles is geschiedt op den laatsten dag
van Januarius.
Daags daar aan, te weeten den 1 February,
zqn de gemelde schoolkinderen, ni -t de
Priesters, de ’or Bedelende Orders, en met
de 8. Jans Heeren achter de Kruissm, die
voor uyt gei'.aagi i wierden, wederom naar
bet paleis gegaan. De kinderen gingen al
zingende voor uyt; de anderen volgden al
biddende achter de kinderen.
Achter hen allen volgde, al weenen.’e, de
Bisschop van Haarlem, hebbende een myter
op het hoofd, en een gouden kap om den hals.
Hij ging tusschen den Deken van 8. Pieters
kerke, en eenen Kanonnik van 8. Mariaas
kerke, bijgenaamd van Amersfoort, dewelke
beideo'aar ook witte linne rokken aan Hadden.
Een <’er Kapellaanen droeg de staf voor
den Bisschop. Naast aan volgden eenige Uer-
kelqke personen; zijnde vrienden en goede
bekenden, die van buiton ontboden en op de
staatzi gehoodigt waren.
Achter aan volgde de Heer rresiden'. gelqk
wq boven ook gezegd hebben, met den vor
deren adel, en den Raad van de stad.
Zoi daags daar aan beeft ziine Hoogwaar
de, nadat ’t versje van 8. Bavo gezong ?n was,
ook het kort gebed, op den zelfden Heilige
slaande, met luider stemme gezongen.
Daar na wierd de Hoogmis van de Aller
heiligste Dricvuldigheit met musjjk en or
gelspel, daar de kinderen met zeer uytsteken-
da en zoet-luidende stemmen onder zongen,
hoogstatelijk door den Onderpastoor ge
daan.
De vier Kapellaanen dienden de H. Mis.
Ondertesschen wierdc de nieuwe pronk-
wapenen van den nieuwen en eersten Bis-
schop van Haarlem in de kerk ten toon ge
hangen. Aan ieder pylaar hing’er een; en
onder ieder .vapen stand deze zinspreuk:
Nemo expers hostis.
Dat is: Niemand sonder vyand.
De eerste fetter van de drie Latqns-'he
woorden moeten aldus gelezen worden:
Nicolaus, Episcopus Harlemensis.
Dat is; Niklaas, Bisschop van Haarlem.
Na de mis zongen de kinderen, ond»*r het
speelen der orgelen, den bekenden lo'zang.
Te Deum laudamus.
Onder deezen lofzaïr- heeft zqne Hoog
waarde, staande in 't midden def» outa: rs,
het volk in ’t openbaar gezegent; terwijle
dat de twee gemeii.e priesters, die wc.'er-
zqds zijpe zijde dekten, benevens hem n- der-
knielden.
Eindelij' is de Bisschop met den ga'ischen
stoet op denzelfden order als wy boven ver
haalt he’ i. we Ier naar het Pal gekeert.
Wat ’er in ’t Paleis over Let middag- en
Nog verseb ligt in ons geheugen, met welk
een luister Mgr. J. D. J. Aengenent in de
Haarlemsche bisschopsstad werd binnenge-
haald. Interessant is het daarom te lezen
volgend minutieus verslag van de intrede
van Haarlem’s eersten bisschop in dezelfde
stad op 2 Februari 1562, toen aldus lezen
wq in „Oudheden en Gestichten van Kenne-
merlaiKl’’ „Niklaas de Nova-terra met
eene uytsteekende staatsie en onder een
over^rooten toeloop van geestelijke au we
reldlijke persoonen, zqn openbaare intreede”
deed. Zood t al het woelen en tegenstribbe-
le van sommigen, die het zo Lten te dwars-
boomen, vergeefsch is geweest.
Dit verslag is ontleend aan een brief van
Cornelius Musius aan den pastoor Martinus
(Dorpius);
„In ’t jaar 62, den laatsteu January, zqn
sommigen uyt de st..d Haarlem den Hoog-
waardigsten Heer Nicolaus de isova- terra,
Bissahop der voornoemde stad, tegemoet
gereeden tot Heemstede toe; daar zqne Hoog-
wirde zelf, ten huize van den voort.?(f"lij-
ken Heer Pieter van Dorp, had overnacht.
Het was zeer schoon en helder weer; en
die hem tegemoet reeden, waren omtrent
40 1. getal. Daar oudir bevonden zich Kor-
nclius Susius, President van Holland, Zee
land en Vriesland, Heer van Rqswqk; de
H' Splinter van Hargen; de Heer van
Oostcnrqk; de Heer Johan de Heuter; met
een groot getal van Haarlemschen adel. Zoo
ik Let w. I onthouden heb, zqn er see wa
gens eeweest.
On! rwijlen stond de Raad van Haarlem,
met .e schoolkinderen en priesters aan de
stadspoort; en wachtte daar met rojt ver
langen na. r de komste van den Bisschop.
Als dan de Bisschop. de eemelde Heeren
voor uyt rijdende, en de wagens achter zan
volgende, gemelde poort genaderd was is
hq, dicht bq de poort uyt zqne wagen ge
stapt Die te paard gereden, of op wagens
gezeeten hadden, zqn er ook af geklommen.
Onder de poort was een outaar opgerecht,
en’er een heilig kruisbeeld opgesteld 't welk
zqne Hoogwaarde, na vporgaande eerbewq-
zinge, volgens ónder gewoonte heeft gekust.
Kort daar aan heeft hem de stadspensiona
ris, in de tegenwoordugheit van dien geleer
den en aanzienlijken Raad, met groote betui-
ginge van blijdschap, doch met een korte en
geleerde redenvoeringe, veel geluks ge-
wenscht.
Daarop gingen de schoolkinderen voor uyt
en zongen versebeide oude stukjes. Een vai
die stukjes was gansch nieuw; *t welk de
school voogd, met toestemminge vao den
Raad, aan de kinderen te zingen had gegc •-
▼en. Hiernevens het stukje zelf:
Laat ons allen ons zei ven in den Heere
verblijden, en deezen dag vieren ter eere
van onzen Hoogwaardigsten Heer, over
wiens intreede alle menschen veiheugl
zijn; en laat ons Gods schikking gezament-
Iqk looven.
altijd nog imponeerden stam kwam.
Gerard en ik gingen op bet apparaat too.
Hjj stehte het in en begon de wilsgolven uit
te zenden. Kort daarop hoorden wq in de
verte een doffen slag, die zelfs nog in de
werkplaats den vloer zachtjes deed
trillen. Wq qlden naar buiten
vader voer
lichaam, een hindernis bevindt?”
Gerard keek mij een oogenblik
lachte dan luidop:
„Dirk, ik zie met genoegen, dat je nog
niet heelmaal van den eersten schrik beka
men bent. Anders had je zeker het feit niet
over het hoofd gezien, dat het raam waar
door je de klink .hebt gebroken.gesloten
was. Maar in elk geval heb je met je vraag
in een ander opzicht gelijk. Het glas is een
doorziohtige hindernis en in zooverre een
uitzondering, omdat de meeste hindernissen
niet doorzichtig zijn. Niettemin kan ik ook
w«r-
rwhting
lal, zoo-
Japan binnenkort de hand wil leggén op
Noord-Mansjoerqe. Japan zou namelijk
voornemens zqn den Ooêt-Chineeschen spoor
weg, die Russisch-Chineesch bezit is, te be
zetten.
De onlusten van de vorige week hebben
in Noord-Mansjoerije een paniekachtige
stemming veroorzaakt Het geheele bedrijf
van den Oost-Chineeschcn spoorweg is ont
wricht. Gemeld wordt, dat Japan de Mongo
len bewapend heeft en dezen opwekken tot
een actie voor onafhankelijkheid, waarbjj zq,
aangemoedigd door Japan, voortdurend aan
vallen doen op den spoorweg. Thans wordt
van Japansche zqde verklaard, dat de spoor
weg bezet moet worden om het bedrijf te be
schermen.
Verder wordt gemeld, dat de Sovjet-autori-
teiten te Charbin den verderen gang van za
ken afwachten.
DE NIEUWE BELASTINGWETTEN IN
PALESTINA TEN NADEELE DER
KATHOLIEKEN.
Uit Jeruzalem wordt gemeld, dat de nieu
we belastingwetten het voortbestaan van ka
tholieke scholen en instellingen in Palestina
ernstig bedreigen.
De hospita ten behoeve van Zionistische
imigranten, die door hun invasie niet alleen
de prijzen der levensmidelen zullen doen stij
gen, doch daarnevens bet aantal werkloozen
vermeerderen, zullen vrjjdom van belasting
genieten, terwql hospita ten behoeve van
pelgrims, die telken jare een voor bandel en
industrie voordeelig bezoek aan Palestina
brengen, onder de belastingwet zullen vallen.
Hetzelfde geldt ten opzichte van de scholen
voor Handel en Kunst en drukkerijen, door
kloosterlingen beheerd, welke belastingplich
tig worden, terwql de Joodsche landbouw
scholen vrijgesteld worden. Onder bet Otto-
maansche Regime werd steeds met de eultu-
reele belangen van het volk rekening gehou
den, waardoor liefdadige instellingen buiten
de belasting vielen. De Engelschen, die zulks
als een anachronisme beschouwen, trachten
hierin veranilering te brengen. Voortaan zul
len dus alle tot dusver vrijgestelde instellin
gen onder de belastingwet vallen. Bq wqze
van compensatie zal over de eerste tien jaar
slechts de helft van den aanslag voldaan be
hoeven te worden. Alleen die instellingen,
weike door het Gouvernement als liefdadige
worden erkend, zullen viqdom genieten, doch
zulks geschiedt gehed en al naar willekeur.
Dit alles beteekent voor de Katholieke mis
siën een wezenlijk gevaar en daar hnn
komsten uitsluitend uit Amerikaansche
Europeesche liefdadigheid voortvloeien, kul
len deze in de toekomst niet teweikend blij
ken om hun werk te kunnen voCnzettefc.
DE KATHOLIEKE KERK EN DE
POLITIEKE STRIJD IN KROATIë.
De Katholieke geestelijkheid in Kroatië
heeft zich thans solidair verklaard met de
Kroatische beweging. Dr. Bauer, de aartsbis-
Zal Japan den Oost-Chineeschen
Spoorweg bezetten?
Van Chineesche zqde wordt verklaard, dat
wqs is geleverd. Het toestel werkt ook met
de wilsgolven van andere peisonen. niet al
leen met de mqne. En dat is de hoofdzaak”.
„Heb je al vastgesteld, of de golvenover-
brenging ook mogelqk is, wanneer zich tus-
schen het doelpunt en het apparaat een vast
Dat gaf mjj mqn tegenwoordigheid van
geest weer terug. Ik concentreerde uit alle
macht, mqn wil op dit bevel. In het toestel
begon het zachtjes te zoemen. Dan draaide ik
den hefboom naar links. Op hetzelfde oogen
blik een doffen slag en Gerards luide uit
roep: „Halt” en voelde hoe hjj mqn hand
met den hefboom naar reohts rukte. De klink
aan het slot van de deur was uit het ge-
sichtsveld verdwenen. Ik trok vlug mqn
hoofd uit den kogel terug en qlde naar het
venster. Op den grond bq het deurtje lag
de (jzeren klink, finaal afgebroken. Gerant
die hard naar buiten geloopen was, raapte
haar op en het volgênde oogenblik stond hq
met schitterende oogen voor mjj.
„Nu, Dirk, ben je overtuigd?” En hq gaf
mq het stuk qzer met de glinsterende breuk
in de hand. Ik staarde er naar.
„Je hebt den hefboom te vlug naar links
gedraaid. Waarschijnlijk was 2000 voudige
versterking voldoende geweest Je bent tot
R6000 gegaan. Maar dat geeft niets. Het be
door ondoorzichtige hindernissen heen
ken. Dan stel ik het toestel in deze i'
in. Het zal je niet ontgaan zqn, dl
dra de wilsgolven zich begiuuen te'cóncen-
treeren een zwak zoemen te hooren is. Dit
zoemen is mqn wegwqzer. Op het moment,
dat de golven het doel bereikt hebben,
wordt het sterker en stqgt in toonhoogte.
Ook jq zult na korte oefening dit gebruik
van den Concentrator beheerschen.
Zóó heb ik n.l. mqn apparaat bq gebrek aan
een beteren naam genoemd”.
Ik overdacht zijn antwoord en voor mqn
avondmaal omgegaan is, wat een kostelqk
maal dat er aangerc-Lt was; wat voor een
muzjjk dat ’er, tot verquikking der gemoede
ren, gezonden wierd. behoef ik niet zeg
gen, daar de Haarlemmers, op het stuk van
allerhande muzjjk, de kroon verre spannen
boven alle de andere steden van Holland.
’s Anderdaags, op Vrouwe Lichtmisse, na
dat zqn Hoogwaarde de Hoogmis in S. Jans
kerke gehoort had, zijn wq gezamentlijk met
hem naar het Stadhuis gegaan, daar we
daags te voren door den ganschen Raad met
alle beleeftheid genoodigt waren. Wat een
gastmaal dat we daarbjj gehad hebben, wat
een muzjjk, dat ’er gespeelt en gezongen is,
wat gelukwenschinge dat de Bisschop ge-
kreegen heeft, kan ik bq gebrek van tqd
naar behooren niet verklaren; dit bleek al
thans, dat alles voortquam uyt een rustige
en overbodige gen<
Eene zaak zal
Korea treden als de beschermer van het volk, w^ ïs
herder hij is. Bisschop Banjaloeka publiceert
een herderlijken brief, waarin hjj o.a. zegt:
„J)e katholieke kerk is ver verheven boven
