I
1
"-S,
maar een kerkje.
F
I
No. 39
I
s
258.
J
1
Vrijdag 7 September 1928.
ACCOUNTAMCY EX
BBLASTDIOIOJUI.
- Hcconntamskanfoof
J. C. HEEP,
De R. R. Begraftnis-Ondcrntmliig
„St. Joseph” te Alkmaar
(Bisschoppelijk goedgekeurd)
waarborgt U een nette begrafenis
tegen de billijke tarieven.
Geschiedenis der Missie van
het Apostolisch Vicariaat van
Nederlandsch Borneo.
INGEZONDEN STUKKEN.
EPISTEL EN EVANGELIE.
srar^r--
N
J
Jt
personeel
van
de
t
dichtheid van de
1
China
bieechi
-■
moedigheid; gei
gy niet ne
der» lasten,
Christus
meent iets te zijn, daar
driegt zich zei ven. Doch
zyn eigen werk, en aldus zal hjj in zich zel-
Wat zijn we toch een babies!! Ja, een baby
met een baard!!
Father LEFEBER, Directeur.
Missiehuis, Hoorn.
Pqstrek. 120937.
Schaamt U niet bedelaar te zQn voor
Christus en voor de Zielen. Paus Pius XLr
OFFICIEEL KERK
:edenk-
;eko-
le,
om aan alle Chineezen het feit duidelijk te
maken, daQ volgens de groote kerkelijke
leiders, de katholieken een ernstige plicht
te vervullen hebben om tot den vrede en de
welvaart van het vaderland by te dragen.
Zy die met onafgebroken aandacht de toe
stand in Peking volgen, zijn van meening,
dat zelfs wanneer de „duurzame vrede die,
zoowel voor het binnenland als naar bui
ten,. rijke vruchten zal dragen, een vrede
steunend op de beginselen van liefde en
recht" waarvoor de Paus bidt, mocht wor
den verstoord, de daad van den Heiligen
Vader van invloed is geweest, doordat die
aan het volk de gevoelens van den Paus ken
baar maakte.
IERICHT
van het „Noord-Hollandsch Dagblad”
11
Koningsweg 4,
hoek Ged. Nleuwesloot,
Alkmaar, Telefoon 840.
De katholieke kerk telt m China £.450.000
leden, onder leiding van 84 bisschoppen en
negen prefecten. Alleen in de provincie Chih
li zyn 28 van dit aantal, in aanmerking ge
nomen dat de stad Peking 30.000 katholie
ken meer telt dan Londen, een cijfer dat on
geveer overeenkomt met de katholieke bevol
king van het aartsdiocoes San Francisco.
Maar er wonen katholieken in alle provin
cies en iedere vierkante kilometer van de
republiek staat onder de jurisdictie van een
katholiek priester. Een katholieke organi
satie bestaat er in 27.000 verschillende cen-
thans jaarlijks
tra. Gemiddeld hebben
60.000 bekeeringen plaats.
Voor de zielzorg van al deze menechen,
onderhoudt de kerk een
3.150 priesters in het land, waarvan 1.900
buitenlanders en 1.250 Chineesche inlanders
zyn. Men is overtuigd dat het werk zich ge
durende de drie laatste jaren slechts zoo
heeft kunnen ontwikkelen aank zy de trai
ning en de discipline die onder dit perso
neel bestaan, üm hiervan een voorbeeld te
geven: tegen het einde van het jaar 1926,
toen de verhoudingen in het land op zyn
moeilykst waren, kwam het bevel uit Rome
dat iedere missionaris op zyn post moest
blyven. Gedurende de troebelen leed de kerk
aan eigendommen een verlies van 5.000.000
Lire op zyn minst, 12 katholieke priesters,
waarvan 2 Chineezen en 10 vreemdelingen
werden gedood; doch op het oogenblik
waarop de troebelen op hun eind schenen
te loopen, was de katholieke organisatie in
heel de Republiek weer intact. De boodschap
van den H. Vader kon zich dan richten tot
een geestelykheid en een volk die wel enorm
veel geleden hebben, maar die in deze droe
vige periode alle pogingen hebben aange
wend om het principe „de arbeid gaat zijn
gang” door te voeren.
het gedeelte dat op de heidenen en de na
tionalisten in het bijzonder den meesten in-
aruk maakte, de regels waren die de hoop
van den H. Stoel weergeven om „de wet-
telyke verlangens en rechten van het CM-
neesobe volk ten volle erkend te zien”.
In alle katholieke kerken van het land waar
de zendbrief op tyd was ontvangen, gaf het
voorlezen aanleiding tot de levendigste ge
dachtenwisseling. Men verheugde zich in *t
bijzonder dat de Heilige Vader dit gi
waardige hedendaagsche tijdstip had gekt
zen dat onmiddellyk op den strijd volgdi
zorg van de missie aan die armsten der ar
men een vleugje van geluk gebracht. Dit was
de missie niet voldoende; zy kreeg hulp van
de Regeering voor den bouw van betere wo
ningen, voor een afzonderlijk ziekenhuis, voor
een maandelyksche bijdrage in geld voor ei
ken verpleegde, opdat men hen behoorlijk af
gezonderd zoude kunnen houden, buiten den
omgang met niet-meiaatschen. Het gevolg
van een en ander is geweest, dat de genees
heer tegen een maandelyksche toelage deze
zieken kwam bezoeken, zoodat tegenwoordig
de melaatschen van eiken landaard daar ver
tegenwoordigd, Chineezen, Maleiere, Dajaks,
Madoereezen, eiken dag behoorlyk kunnen
worden verzorgd.
Met steun van de Regeering en hulp van de
Chineesche gemeente is het de missie moge
lijk geworden deze ongelukkigen te voorzien
van hegeen zy noodig hebben. Groot is hun
aantal gelukkig niet, het gaat de 40 niet te
boven; wel echter zyn er op andere plaatsen
nog melaatschen, die nog niet naar dit oord
konden worden overgebracht.
Lijkanto voor vervoer naar buiten
beschikbaar.
Aang!<te bij den Directeur A. J.
A. GENEFAAS, Langeatraat 8,
Telefoon 756.
of bij de aansprekers
J. J. ABBES, St. Jaeobstraat
F. H. SA VENUE, Koorstraat 8.
G. VAN VEEN, Baansingel 37 B.
Gisteren zegt er een tegen my: „Het Mis
siehuis moest ook eens zoo gelukkig zyn als
de Parochie van Naaldwijk en een boerderij
erven van een ton of vier.”
Ja, de mensehen wenschen my nogal veel
goeds en ik heb gelukkig weer een paar
Stichters ook deze week. Het werd toch ook
tijd ook. Het was den laatsten tyd zoo karig
geworden, dat ik mijzelf begon af te vragen:
„Waar moet het heen? Waar moet het
heen?”
Men moet er maar voor zitten, weet u. En
nu weet ik wel (Goddank), dat God mij niet
in den steek zal laten, maar Hy maakt het
niet te gemakkelijk voor ons, anders zbuden
we gaan denken, dat we heele Pieten waren.
Ja, zoo maar Stichter van een nieuw Missie
huis!! Je moet het niet uitboezeroenen. Maar
O.L. Heer weet ons zoo mooi klein te hou
den; en dan voelen we zoo gauw, dat we
toch zulke babies zyn.
Op slot van rekening 0. L. Heer heeft ook
Zyn Kerk niet zonder smart gesticht. En zou
ik dan denken, dat ik het hier zoo maar een-
tjvee-drie voor elkaar zou hebben?
Zoo praat ik in myn verstandige buien.
de Dajaks, de aardsctigezindheid van hen en
ook van de Chineezen; men denke aan de
verschillende talen welke er worden ge-
bruikt. Daarenboven is de- steun die de
Missie van de regeering geniet, nog te ge
ring om beduidend te heeten. Veel meer kon
er nog gedaan worden, als er meer samen
werking was tussehen missionarissen en re-
geeringsambtenaren. Maar dit laat helaas in
*t binnenland vooral (T-aham maakt een lof
felijke uitzondering), dikwijls zeer veel te
wenschen over. Mocht de regeering zich war
meer het lot, ook van de Dajaks, aantrek
ken en voor betere wegen en grondbewer
king zorgen, en dan in samenwerking met
de Missie, dan zou het Missiewerk op Borneo
nog meer gaan bloeien.
De Missie op Borneo is met die op Suma
tra de eenige onder Ohineezen, welke ook
werkt door middel van de echoed. Het wel
slagen van dezen arbeid mag verzekerd wor
den geacht, daarvoor zyn Singapore en Pe
nang met hun buitengewone resultaten borg.
Meer dan elders nog sullen de missionarissen
op Borneo ook moeten zyn pioniers van den
landbouw, om èn de bevolking èn de Missie
zelve po vasten grondslag tot blijvende wel
vaart te brengen.
Aan de Nederiandsche afdeeling van de
Missionarissen van de H. Familie werd in
1926 de Zuider- en Ooster-afdeeling van
Borneo met de hoofdstatie Laham ter missio-
neering aangewezen onder jurisdictie vaii
den Apostolischen Vicaris van Pontianak.
Het eigenlijke missiewerk is ook hier de
school. Daarby komen verder de dienstreizen
door het heele gebied, maar vooral langs de
kust, naar alle belangryke plaatsen, vanaf
Bandjermaain in ’t Zuiden tot Tengarong in
’t Noorden, waar de sultan van Koetei re
sideert.
De Paters worden by ’t onderwys gehol
pen door de Zusters van Veghel en inland-
sche leeken-onderwyzers. De hoofdstatie te
La ham heeft twee scholen: een jongens- en
een meisjes-internaat. Op de bystatie’s Tu
ring en Pahangay is een volksschool.
Op de bystatie van Mamahak is alleen nog
maar een kerkje.
Kerkeiyk beboeren tot dit missiegebied,
dat ongeveer zesmaal zoo groot als Neder
land is, ongeveer 1100 Katholieken, waar
onder 600 Europeanen, 426 Inlanders en 5b
vreemde Oosterlingen.
In de stad Pontianak en omgeving hebben
de zusters ten bate van zieken zich eerst ver
dienstelijk gemaakt door verstrekken van
medicynen en zoogenaamde wijkverpleging.
In 1927 werd met steun van het gouverne
ment een nieuw ziekenhuis gebouwd en de
zorgen ervoor opgedragen aan de zusters van
Veghef.
Niet alleen in deze ziekeninriohtingen ver
richten de zusters hun liefdewerk: tot diep
in het binnenland zyn zy getogen, naar Sedji-
ram en Benoea Martinus, naar Latam by
Loogiram, om hulp en troost te brengen in
het lijden. De in 1924 af getreden President
Prins heeft voor de Dajaks de komst bewerkt
van een Europeeschen arts, Dr. Pflugbeü, die
thans vaste practyk heeft onder de Dajaks
langs de Kapoeas en een ziekenhuis te Sang.
gau. Eens in de drie of vier maanden bezoekt
hij op zijn tournée’s de stammen langs de
groote rivier; het doel is vooral bestrijding
van de framboesia.
Het is hier de plaats een woord van wel
verdiende hulde te brengen aan dezen dokter.
Hij is de eerste die zich geheel geeft aan de
lichamelijke verbetering van de Dajaks en
zyn edelmoedigen ijver mocht reeds met veel
mooie successen beloond worden.
Met steun van de regeering is ook op alle
Dajaks-statie's een kleine ziekeninrichting ge
opend, waar de zieke Dajaks .door de Missie
geholpen worden, met een kleine tegemoet
koming der Regeering.
De Katholieke missie doet ook haar best te
zorgen voor de stoffelijke welvaart van de
mensehen in haar gebied. Het middel hiertoe
is vooral de aanleg vart tuinen. Zoowel in
het binnenland (Sedfiram) als aan de kust
(Singkawang, Sambas) zyn reeds flinke plan-
b tages geojiend, vooral rubber-, klapper- en
gambirtuinen. De landbouw is een uitmun
tend middel om de bevolking arbeidzaamheid
en spaarzaamheid te leeren.
W’y zeggen hier met opzet de „landbouw",
want de ondervinding heeft geleerd, dat niet
het werken als koeli op do tuinen der missie
de Dajaks veel ten goede komt, maar voet
beter is het, als van de Dajaks zelf gezeten
landbouwers met eigen bedrijf worden ge
maakt.
Daarom zyn de missionarissen plannen
gaan beramen om de Dajaks te leeren, hoe
ze den grond moeten bewerken en blijvend
vruchtbaar maken. Zoodoende zal de schade
lijke roofbouw plaats maken voor een vasten,
blijvenden akkerbouw. Welke successen er
mee bereikt zullen worden ligt nog in de toe
komst. Wel zal het een moeilijke taak zyn de
Dajaks hun voorvaderlijke werkmethode af
te leeren, vooral daar zooveel bd)>alingen
aangaande den rijstbouw zyn vastgelegd in
hun adat.
Hiermede vervalt evenwel niet het nut van
de tuinen, daar deze y»n groote beteekenis
zyn als bron van inkomsten voor de Missie
en toch ook deze cultuur wel voor de Dajaks
z'n nut kan hebben.
Welke zyn nu de resultaten, die met het
missiewerk in dit vicariaat zyn bereikt ge
worden? Toen de Capucynen op Borneo kwa
men, was het aantal Katholieken ongeveer j
400, waaronder 36 Europeanen. Na ruim*
twintig jaren bedroeg hun getal ruim 6000,
en enkele seminaristen bereiden zich voor op
het priesterschap, benevens een Chineesche
zuster. Bezwaren van allerlei aard maken
den arbeid moeilijk; men denke bijv. slechte
aan de reusachtige afstanden in dit land,
haast zonder goede wegen, aan de geringe
dichtheid van de nog dikwyls trekkende be
volking, het lage peM van ontwikkeling van
(Vervolg).
v Voor de Dajaks van het Oostelyk deel van
Borneo werd in 1911 een volksschool met
internaat geojiend te Latam. Ofschoon de
oudere Bahau-Dajaks wel sceptisch tegen
over het onderwys staan, neemt toch het aan
tal leerlingen voortdurend toe, dank zy den
steun, dien de missionarissen aldaar reeds
hebben mogen ondervinden van de ambtena
ren te Longiram.
Te Njaroemkop werd naast de gewone
•chocl ook een standaardschool voor de op
leiding van Dajaksche goeroe’s opgericht. In
1924 had deze reeds negen gediplomeerde
Dajaksche onderwijzers algeleverd, welke
thans allen hun ambt uitoefenen aan ver-
achiilci.de Dajaksche volksschooltjes.
Buiten de genoemde scholen werden nog
,op een twintigtal plaatsen volksscholen op
gericht.
Evenals elders is ook op Borneo door de
Katholieke missie veel zorg gewijd aan zie
kenverpleging, hier dus vooral weer onder
Chineezen en Dajaks. Aanvankelijk konden
de missionarissen ten behoeve van do zieken
weinig meer doen dan medicynen verstrek
ken; zoodra echter de liefdezusters zich in
het missiegebied hadden gevestigd, werd de
arbeid der ziekenverpleging goed ter hand
genomen.
In 1908 opende te Singkawang de officier
Van gezondheid een kleine volkskliniek, waar
de zusters de zieken gingen verplegen en ook
de zorg voor de huishouding op zich namen.
Later is deze kliniek opgeheven: toen werden
de zieken ondergebracht by de zusters it If,
eerst in een schuur op het erf, daarna, -Rn
1910) in een klein ziekenhuis, dat al heel
spoedig te klein werd. Met hulp der Regee
ring werd later een nieuw ziekenhuis ge
bouwd.
Met grooten lof moge hier ook melding ge.
maakt worden van bet werk der zusters te
Slngka’wari onder de melaatschen. By de
komst der missie waren deze beklagenswaar
dige patiënten eigenlyk geheel en al aan hun
lot overgelaten. Met bedelen en een beetje
kleinhandel moesten zy trachten zich het
noodige levensondertioud te verschaffen. Een
afzonderlijke wyk was hun niet aangewezen:
min of meer uitgestooten door de maat-
schappy sleepten zy hun droef bestaan voort.
De missionarissen hebben zich het lot dezer
ongelukkigen aangetrokken; zy gingen hen
bezoeken, trachtten voor hen kleeren te kry-
gen en voedsel van de ryke Chineezen. Voor
.verzorging was het noodig, dat zy in een af-
conderlyk gedeelte werden gehuisvest; daar
■werden ook andere melaatscben naar toe ge
bracht, oa uit Pontianak; daar werd een
koekje voor hen gebouwd: daar werd door de
Eerst ruim dertig jaar geleden, in 1895,
werd de congregatie der Heiige Familie ge
sticht door den Hoogeerw. Pater Joannes
Berthier. Meer dan 30 jaren preekte deze
eenvoudige heilige als Pater van de Congre
gatie van La Salette in 16 bisdommen van
Frankrijk tallooze missies en retraites.
En wat hem telkens weer pijn deed: hij
ontmoette zoo dikwyls jongens met roeping
en heilig enthousiasme voor het priester
schap, maar onbemiddeld er. al iets over den
gewonei> leeftijd heen, zoodat ze op be
staande seminaries en in missiehuizen niet
werden aangenomen.
Een Congregatie voor latere roepingen!
„Ik vind het een werk, dat geheel past in
onzen tyd”, sprak Paus Leo XIII, „en ik wil
dat het spoedig tot stand kome.”
In de oude kazerne te Grave begon hij by
de grootste armoede, te midden van ontzag
gelijk veel’ moeilijkheden, te werken aan de
verwezenlijking van zyn ideaal.
Uit alle landen van Europa kwamen stu
denten naar Grave: Franschen, Duitschers,
Polen, Belgen, Engelschen en ook Nederlan
ders. En na den oorlog ontstonden in ver
schillende landen eigen studiehuizen. Op ’t
oogenblik telt de Congregatie ongeveer 200
priesters, 90 broeders, 150 studenten in de
philosophie en theologie, 74 frater- en 18
broeder-novicen, tezamen pl.m. 500 leden,
met nog ongeveer 500 studenten in de Hu
maniora.
De Nederiandsche provincie heeft een
Missiehuis St. Antonius te Kaatsheuvel met
pl.m. 110 studenten, en in het Sttttttttt CMC
te Goirle, dat weldra naar Oudenbosch wordt
verplaatst, 35 scholastieken.
Den Haag. J. KLEIJNTJENS S.J.
DE PAUSELIJKE BOODSCHAP IS IN
CHINA ONTVANGEN ALS EEN
HISTORISCHE GEBEURTENIS.
De zendbrief, die de Heilige Vader tot
het Chineesche volk heeft gericht, is te Pe
king met groote vreugde door de katholie
ken ontvangen, en door de niet-katholieken
met groote sympathie. In de welwillende be
langstelling die de Paus op dit critieke mo
ment tot uiting brengt, ziet men een ge
beurtenis van groot historisch belang.
De Apostolisch gedelegeerde, Z.Ex.
Aartsbisischop Celso Constantini, heeft, zoo
gauw hy per telegram de Pauselijke bood
schap ontving, deze aan de bisschoppen en
aan de Pers doorgezonden, en bevel gege
ven dat het schryven plechtig in alle ka
tholieke kerken zou worden voorgelezen.
Alle belangryke bladen der Republiek wijd
den het een in het oog vallende plaats, ter
wijl ze in het toegevoegde commentaar hun
groote voldoening uitdrukken over het feit,
dat „het hoogste moreele gezag der wereltj”
de gelegenheid had aangegrepen om open
lijk het recht te erkennen van het Chinee-
sche volk, „het groote en edele Chineesche
volk”, zooals de Paus zich uitdrukt, om zich-
xelf te besturen. Het i> heel natuurlijk dat Maar, sjonge, als ik in de benauwhefd alt.M
Evangelie volgens den H. Lucas, VII; 1116.
In dien tijde ging Jezus naar eene stad,
genaamd Nairn; en Zijne leerlingen, en eene
talrijke menigte gingen met Hem. Als Hij uu
de poorten der stadmaderde, zie er werd een
doode uitgedragen, een eenige zoon zyner
moeder, en deze was weduwe, en daar was
veel volk van de stad met haar. Als de Hoer
haar zag, werd Hij met modedoogen ovei
haar bewogen, en zeide tot haar: Ween niet.
En Hy naderde, en raakte de baar aan. (De
dragers nu stonden stil). En Hy zeide: Jon
geling! Ik z«
overeind, en
hem aan zijne moeder. Ën de vrees beving
hen afie
de: Er i> een groot Profeet onder ons opge
staan.'en God heeft zyn volk bezocht.
NATIONALE NOVEEN.
Aan de vereerdersfsters) van de
Kleine H. Theresia.
Van verschillende kanteq daartoe aange
spoord, durven we weder uw aandacht vra
gen voor de 2de halfjaarlykscbe nationale
novene ter eere van de H. Kleine Theresia,
welke van 2129 September a.s. zal gehou
den worden in onzen Carmel van Schiedam.
De nadering van het feest der minnelyke en
zoo algemeen- en vurig beminde Heilige wekt
in uwe harten ongetwijfeld een grooter ver
trouwen en hoopvoller blijdschap.
Daarom komen wy U toeroepen: vereenigt
U met ons in die dagen, zegt Haar uw noo-
den en veriangens. Zorgt er voor ze te vor
men in volkomen onderwerping aan Gods H.
Wil, en., wacht dan in heilig ongeduld die
gezegende dagen af, vooral den 30sten Sep
tember, den verjaardag van Haar heilig af-
sterven, want wij bidden tot een heilige, die
zoo liefderijk en wonderbaar en overvloedig
in onze tydCTï Gods weldaden uitdeelt, dat
Ze terecht haar naam van Rozenstrooister
verdient! Kent gij Haar treffend gezegde:
„God zal my niets weigeren, omdat ik Hem
niets geweigerd heb”. Wat geeft dat veel te
hopen nietwaar? Vereenigen wy ons dan,
want het groote spreekwoord: „Eendracht
maakt macht”, dat in de wereld zoo vaak
misbruikt wordt, vindt z’n volle verwezenlij
king wanneer vele kinderen in Gods Kerk,
van eiken rang en stand, zich vereenigen
om den Vader daar Boven gunsten voor ziel
en lichaam te vragen. Wy, die door onzen
levensstaat de voortdurende taak hebben
van gebed en offer tot heil der zielen, zul
len toch trachten naar verdubbelden ijver in
die dagen, verdubbeling van liefde vooral,
tot God en U, onze broeders en zusters in
Hem, vast vertrouwend daarmede het hart
van Onze kleine Heilige Zuster te raken, die
op Haar beurt Gods hart te onzen gunste
winnen zal! Moge Hij ieder uwer verhooring
schenken, door de lieflijke Hand van Zyn
kleine Rozenbruid, dit wenschen wij van
ganscher harte.
DE CARMELITESSEN VAN
SCHIEDAM. WARANDE.
Het Lisienxfonds is gevestigd: Cannel,
Warande 125, Schiedam.
VIJFDE INTERNATIONAAL MISSIE-
CONGRES TE WURZBURG.
Het vyfde Internationaal missiecongres zal
van 28 tot 27 September te Burzburg in
Beieren plaats hebben. Het eerste congres
had plaats in 1924, in de Missie van St. Ga
briel te Moedlin in Oostenrijk; het tweede
te Boedapest in Hongarije, het derde te
Leitmaritz in Tschecho Slowakije en bet
vierde te Posnan in Polen.
Prins Louis Löwenstein zal het congres
van Wurzburg presideeren. De bekendste
geleerden en de meest vooraanstaande lei
ders der missiebeweging zullen aan de de
batten deelnemen. Onder de reeds aangekon-
digde namen bevinden zich die van Prof.
Pierre Charles (Leuven, België), van Prof.
Dr. Brom (Nederl.) van Père Turowski (Po
len), van Mgr. Feierfeil (Tsecho-Slowakjje),
van Dr. Pal (Hongarye), van Pastoor Joos
(Zwitserland), van Père J. Thaures (Oosten
rijk), Père Tragella (Italië), Père Considine
(U. S. A.), Prof. Dr. Ehrlich (Yoego-Slavië).
Waarschijnlijk zullen ook een of twee Fran-
sche en een Spaansche redenaar het woord
voeren. Van Duitschland zullen worden af
gevaardigd de professoren Dr. Schmidlin
(Munster), Dr. Aufhauser (München), Père
Wilhelm Schmidt (St. Gabriël, Weenen),
Fr. heffes (Munster), Dr. Arens S. J. (Bonn)
Fr. Kilger (St. Odile), Père Freitag S. V. D.
(Bad Driburg).
Behalve algemeene zittingen, zullen «ok
bijzondere vergaderingen plaats hebben. De
Priester Missiebond zal onder voorzitter
schap van Mgrs. Neuhausen (München) en
van der Velden (Aken) bijeenkomen. De me
dische afdeeling vergadert onder voorzitter
schap van Mgr. Dr. Becker (Wurzburg). De
professoren en studenten tullen ondqr lei
ding van de Paters dchutz S. J. en Freitag
S. V. D. bijeenkomen.'
Het Congres zal worden voorafgegaan
door een wetenschappelijke missie bijeen
komst die van 21 tot 23 September zal duren
en die door Prof. Dr. Schmidlin zal worden
gepresideerd. Dit zal de eerste vergadering
zyn van geleerden der missie uit de ge-
heele wereld.
OP DEN VIJFTIENDEN ZONDAG NA-,
PINKSTER. ,v
Epistel uit den brief van den H. Apostel
Paulus aan de Galaten; V, 25, 2f», V, 116.
Broeders, indien w|j door den geest leven,
laten wy dan ook door den geest wandelen.
Laten wij niet begeerig worden naar ijdele
eer, elkander tergende, elkander benijdende.
Broeders, zoo iemand door eene misdaad
overvallen wordt, onderricht hem, gij, die
geestelijk zyt, met eenen geest van zacht
moedigheid; geeft acht op u zelven, opdat
ook gij niet bekoord wordt. Draagt elkan-
en alzoo zult gij de wet vau
volbrengen. Want, indien iemand
hjj niets is, die be
den ieder beproeve
v«n allen roem hebben, en niet in een ander.
Want een ieder zal zynen eigen last dra-
gen. Hy, die in het woord onderwezen wordt,
deele van alle goederen mede dengenen, die
hem odderwyst. Bedriegt u niet; God laat
zich niet bespotten. Want hetgene de mensch
gezaaid zal hebben, zal hy ook maaien. Want
'die in zyn vleeech zaait, zal van zyn vleeseh
het verderf maaien; maar die in den geest
zaait, zal van den geest het eeuwig leven
maaien. Laten wy dan in het goed doen niet
bezwijken; want, indien wy niet bezwijken,
dan zullen wy te Zyner tyde maaien. Dat wty
dan, terwyl wy tyd hebben, goed doen aan
allen, maar byzondër aan de huisgenooten
des geloofs.
u, sta op. En de doode zat
sgon t» spreken. En Hy gaf
len; en zy verheerlijkten Ood, zeggen
groot
staan, en God heeft
