w
Vrijdag 14 Sept 1928. giro alkmaar imns /2e Jaargang
„ONS BLAD”
Bureau: HOF 6, ALKMAAR - Telefoon453
1 I
No. 215
I
1
I
■H
1
1
1
I
FEUILLETON.
De vier gedenkwaardige Jaren
van de familie van der Velde
door
UIT DE PERS.
Het Stenhuls-Raadsel.
H. SCHOOMHOVEM Zn.
W0■IVeilBICHTI
Diktatuur van het
proletariaat?
u.
Advertentieprijs
f750.—, f250f 125.—f50.—f40.—
BUITENLAND.
Abonnementsprijs t
Aan alle abonné’e wordt op aanvrage gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 3000.
- -- -
GIRO ALKMAAR 104863
GIRO ALKMAAR 104863
I
j
HOOFDSTUK IV.
Het vaderland in nood
NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD
JAN VAN MERLENSTEIN.
A..
alles in liet werk zou stellen om een defect
aan de machine te veroorzaken, om niet
weggesleept te worden. Bovendien kon men
eetv machineongeval verwachten, als ee zee-
noovers zelf de machines van den „Prince
of Cumberland” zouden bedienen. Wjj zet
ten den koers, waarin wij voeren, om deze
reden voort, dat wjj er rekening mee hiel
den, dat het schip misschien een defect aan
de machine zou hebben.”
Dat was ook letterlekwaar. Sir Arthur
schudde bedenkelijk het hoofd en zeide:
„De redenen zjjn juist. Maar toch.gjj
hebt de „Prince of Cumberland” met een
bijna bovennatuurlijke nauwkeurigheid, ge
vonden.”
Toen hij weg was, zeide vader tegen mij:
„Je ziet, beste Dirk, wjj kunnen met den
concentrator niet voorzichtig genoeg zijn.
Het scheelde maar heel weinig of Humhertons
argwaan was overtuiging geworden.”
„Zoo bijzonder groot schijnt mij dit ge
vaar toch ook niet. Alles wel beschouwd,
behoort sir Arthur nu toch eigenlijk ook
tot onze familie.”
Toen sprak vader de sombere woorden:
„Gerards concentrator kan veel, heel
veel Maar den band tusschen ons en de
Humbertons kan hij slechts verbreken, nooit
versterken.”
Dit klonk als een profetie en dat was het
ook.
DE ONTRUIMING VAN HET RIJNLAND.
De stand van zaken.
De Excelsior geeft een overzicht van den
stand der onderoandelingen inzake de ont
ruiming van het Rijnland en de schadever
goeding. Het overzicht schijnt een officieus
karakter te dragen en luidt als volgt:
1. Briand heeft herhaalde malen de legende
van zekere toezeggingen te Thoiry tegenge
sproken.
2. Rjjkskanselier Muller, van wien men met
recht een verzoeningsgezinden geeet, zooals
die van riikskaoselier Marx, verwachten kon,
heeft het Standpunt van de Duitsch-nationa-
len tot het zijne gemaakt, ia zelfs nog verder
gegaan, daar van Duitsche zijde nimmer of
ficieel Ontkend is, dat te Thoiry de mogelijk
heid van een financieels regeling besproken
is.
3. De sinds Thoiry verwachte Duitsche
voorstellen zijn nimmer ingediend. In ieder
geval staat het aan Duitschland en niet aan
Frankrijk en zijn geallieerden voorstellen
voor een vroegere ontruiming te doen.
4. De voorbereidende werkzaamheden voor
dergelijke voorstellen moeten door de Duit
sche regeering worden verricht. De agent-
generaal voor de herstelbetalingen heeft
tweemaal in zijn rapport over de uitvoering
van het Dawe^-plan op de mogelijkheid van
een algemeens regeling gewezen, welke hij
wenschelijk achtte, waarbij hij op het voor-
loopig karakter van het Da wee-plan wees.
was voorbij.
Oponzen verderen tocht bezochten wij
onze oudste zuster Dora, die met haar echt
genoot, een kapitein-der artillerie, op Sabang
woonde. Vader en moeder verheugden zich
hartelijk dat hun kleinkind, Dora’s zoontje,
zoo prachtig gegroeid was. Het waren mooie
en rustige dagen, die wij op Sabang door-
brachten. Maar ook deze tijd verliep, wij voe
ren over Suez en Gibraltar naar huis en ons
leven hernam zijn vroegeren loop weer. Ik
keerde naar mijn werkzaamheden in het
construetiebureau van onze scheepswerf in
Amsterdam terug, terwijl Gerard, zijn In-
nerljjken drang volgend, zich aan het onder
wijs wijdde en privaatdocent aan de Tech
nische Hoogesohool te Delft werd.
Van Shanghai voerde onze weg naar Ner
derlandsch-lndië. Daar vond Gerard gele
genheid een werkelijk groote daad met den
concentrator te verrichten, die ons allebei
echter bijna het leven gekost had. Tijdens
het oponthoud daar begon n.l. toevallig de
vulkaan „Smeroe” weer eens te werken en
een stroom gloeiende lava bracht een aan
den voet van den berg gelegen nederzetting
in het grootste gevaar. Wjj Gerard en
ik vlogen met de „Mug” naar de plaats
van het onheil en kwamen aan op het oogen-
blik dat del a va nog slechts enkele meters
van de eerste huizen verwijderd was.
Gerard leidde den vernietigenden stroom
in een andere richting, zoodat de nederzet
ting gered werd. In onzen ijver hadden we
echter niet op de vergiftige gassen gelet,
die uit de krateropening opstegen en plot
seling voelde ik mij zóó onwel w'orden, dat
ik vreesde flauw te vallen. Slechts met de
grootste wilsinspanning overwon ik deze
wwakte en deed een overhaaste landing,
waardoor ik het landingstoeetel van de
„Mug” een beetje beschadigde. Ik hielp Ge
rard uit het vliegtuig en bet bleek, dat hij
reeds zóó bedwelmd was, dat hjj wankelde.
Maar wjj herstelden spoedig en het avontuur
De Humbertons waren insgelijks weer
naar huis gegaan en Humberton Jr. kwam bij
ns op bezoek^ zo. dikwjjls het hem gelukte
een paar dagen verlof te krjjgen. Corry en
hij waren in den zevenden hemel. Hun geluk
zou volmaakt geweest zijn, als niet beide
ouderparep erop gestaan hadden dat de
jongelui een jaar zouden wachten met trou
wen. In dezen zeer verstandigen maatregel
moesten zij zich schikken.
Sir Arthur Humberton was na de Shang-
hai-expeditie admiraal geworden en gold
als de leidende geest op het gebied van het
marinewezen in Engeland. Ook bij kwam een
17.
Corry’s vlucht was een even koene als
goedgelukte daad. Doch hoe het mogeljjk
was, zoo zonder aarzeling, recht op de „Prin
ce of Cumberland” af te varen en hem te
vinden is mjj een raadsel.”
„Geluk niets dan geluk, beste vriend,”
zei vader.
Bovendien hadden wjj immers aanknoo-
pingspunten. Wjj wisten toch, wanneer hij
van Tsing-Taou weggevaren was en om wel
ken tijd hjj door de piraten werd overvallen.”
„Dat spreekt dan toch juist tegen de
waarschijnlijkheid, dat hij op de plaats te
vinden was, waar hij zich werkelijk bevond.
Je kon toch niet weten dat er iets niet in
den haak was met zijn machines. Het was
dus logisch te veronderstellen dat hij op
een veel verder verwijderde plaats moest
gezocht worden."
„Ik weet het niet” zeide vader nadenkend.
Men zou ook kunnen zeggen, dat het logisch
was om aan te nemen, dat de bemanning 1
„Het Centrum” schrijft:
Bet wordt steeds ingewikkelder. Het gaat
op een doolhof lijken!
Pas konden wij op gezag van een publi
catie in „Het Volk” meededen, dat Stenhuis,
nadat hjj zelf zijn volledig herstel gepubli
ceerd had, volgens de medici, die hem on
derzochten, nog heelemaal niet beter was
en niet in staat, om Voorzitter van het N.
V. V. te bljjven.
Maar daags daarna stond weer in hetzelf
de „Volk” met vette letters een groote ad
vertentie van den uitgever Querido, waarin
deze per 1 October a.e. de uitgave van het
Maandblad „De Vlam” aankondigt, onder
hoofdredactie en leiding van den al of
niet herstelden Stenhuis. En een paar
mooie zinnen uit „Het Volk”, geschreven
om Stenhuis uit te luiden worden nu weer
afgedrukt, om hem in te luiden en den ar
beiders te beduiden, hoe hoogst belangrijk
en voor hen absoluut noodzakelijk het nieu
we tijdschrift „De Vlam” zal zjjn!
Wat zullen de N.V.V.-ers van deze klin
kende reclame zeggen?
Als men echter bedenkt, dat de zelfde
al of niet herstelde Stenhuis ook zitting
heeft genomen in den raad van Redactie Tui
een nieuw, links georiënteerd, lichtelijk naar
Moskou riekend weekblad, dan kan men
begrijpen, dat men in de S. D. A. P. nu juist
er niet heelemaal gerust op is,, wat de
al of niet herstelde Stenhuis in zijn schild
voert.
Ietwat angstig verrassend is zijn bruuste
optreden al meermalen geweest.
Ook hieruit blijkt echter al weer de waar
heid van het dichterwoord, dat de raensch
op aarde in raadselen wandelt.
Niet alleen aan de afwerking
der Meubelen, maar ook aan
die der Tapl|ten, Gordijnen,
enz beateden wij onze utter ate
zorg.
LANGESTRAAT 1OO ALKMAAR
Nuchtere cjjfers bewijzen soms meer dan
lange redevoeringen. En inzake de diktatuur
▼au het Proletariaat, waardoor Rusland ons
wil doen verstaan dat de gobeele arbeiders-
en boerenstand deel neemt aan bet landbe-
stuur, dat liet geheele proletariaat gezamen
lijk op democratische wjjze de regeering in
handen heeft, zijn de cjjfers wel héél spre
kend. Het tegenwordig grondgebied der Ver-
eenigde Sovjet-republieken, dat X van de
wereld omvat, telt 140 millioen inwoners.
Hiervan wordt 90 pCt. gevormd door boeren
en wel door boeren, die geen landeigenaars
zjjn. Van de overblijvende 10 pCt. maken
Van 1—5 regels fl-25j elke regel meer f 0.25. Reclame pe»
regel f 0.75 voor de eerste paginavoor de overige pagina’s f 0-50
Rubriek „Vraag en aanbod” bij vooruitbetaling per plaatsing
f 0.60 per advertentie van 5 regels j iedere regel meer f 0.IX
5. Het Duitsche rijk moet de mogelijkhe
den aantoonen, van welke de opheffing van
het toezicht van den agent-generaal op de
rijksfinanciën en de opheffing van de hypo
theek van het Dawes-plan op het Duitsche
economische leven afhangen. Voor een alge-
heele regeling van de oorlogsschulden moe
ten waarborgen gegeven worden, dat het
commercieel maken van de Duitsche schuld
in den vorm van een mobilisatie der spoor
weg- en industrie-obligaties regelmatig en
permanent zal zijn.
6. De Fransche minister-president heeft bij
de toelichting op de begroeting voor 1929
gewezen op net onderbrengen van een deel
van de Dawes-annuïteit onder de normale in
komsten van de begrooting, welke overigens
geen bepalingen voor een regeling der-schul
den aan Amerika ter grootte van tien mil
liard francs, die in April a.s. vervallen, bevat.
Hieruit kan men afleiden, dat de Fransche
regeering zich niet stoort aan den heftigen
uitval van Muller te Genève. doch bereid is
tot objectieve onderhandelingen op den
grondslag van concrete voorstellen, welke de
Duitsche regeering voor een algenwepe rege
ling der oorlogsschulden zal doen.
7. Ongetwijfeld hangen de bepalingen van
een dergeljjke regeling niet van Duitschland
alleen af, doch van Amerika. Een reden te
meer voor de Duitsche regeering tijdens de
ewinige maanden tot de Amerikaansche ver
kiezingen geduld te toonen, want daarna zal
zjj op de hoogte zijn van de voornemens der
Vereenigde Staten.
Lord Cushendun als bemiddelaar.
Over de bespreking van gisterochtend
wordt gemeld, dat men het resultaat, dat tot
dusver bereikt is, in goed ingelichte kringen
bevredigend acht. Inzake bet recht ontrui
ming is er in zooverre een toenadering be
reikt, dat volgens berichten uit Fransche
bron Duitschland eventueel bereid zou zjjn
compensaties aan tfe bieden voor een tege
moetkoming van Frankrijk. Den eisch van
toezich na de ontruiming wezen do Duit-
schers met beslistheid van de hand, waarbij
zij door lord Cushendun gesteund werden,
die de rol van bemiddelaar trachtte te spelen.
In afwachting op de volgende bijeenkomst
zullen de Duitsche afgevaardigden de af-
sonderljjke besprekingen voortzetten. In
goed ingelichte kringen rekent men vast op
een resultaat. Briand zal bjj den Franschen
ministerraad eenige voorstellen indienen, die
het bereiken van overeenstemming moe ter
vergemakkelijken.
AMERIKA’S VLOOTPROGRAM.
Voorloopig beperkte
aanbouw voorgesteld.
De Amerikaansche minister van Marine
Wilbur heeft verklaard, dat ofschoon hjj nog
steeds overtuigd is van de doelmatigheid van
een bouw-program van 71 schepen in tien
jaar, het departement van Marine in Decem
ber a.6. aan den Senaat zou voorstellen het
verkleind program, dat door het Huis van
Afgevaardigden in de r*“*-
aangenomen, goed te keuren.
DE VOLKENBONDSVERGADERING.
Een redevoering van den heer Colijn.
De heer Coljjn heeft gisteren in de tweede
commissie van de Volkenbondsvergadering
een groote rede gehouden als voorzitter der
beide conferenties voor de afschaffing van
de in- en uitvoerverboden en besprekingen.
Col ij u heeft daarbij vooral de noodzakelijk
heid betoogd, dat de Volkenbond de ontwik
keling van zijn economisch werk niet zou
hinderen door budgetaire beperkingen.
Hij wees er o.m. op, dat het wenschelijk zou
zijn, dat de staten gebruik zullen maken van
de bij art. 9 der ontworpen conventie hun
gegeven bevoegdheid om zich wederkeerig
te verplichten alle gechillen over de toepas-
de arbeiders het grootste deel uit. Als Ar dus
één land ter wereld is, waar de werkende
stand in aanmerking zou komen om van het
bestuur en het gezag bezit te nemen, dan zou
bet Rusland zijn.
Wat leeren nu de feiten?
Dit: van deze 140 millioen inwoners be-
booren volgens bolsjevistische gegevens, er
slechts 1 millioen 200.000 tot de communis
tische partij (Comm. Intern. 1 Oct. 1927), vol
gens de Berljjnsche „Vorwaerts” van eenige
weken geleden (Aug. Ï928) 1 millioen
300.000, dus: nog niet 1 pCt. der bevolking
is communist
’t Zou nu al een heel onvoldoende dikta
tuur van bet proletariaat zijn, als alléén
deze 1 pCt, alleen de communistische party
dus, de macht bezit in Rusland. En terecht
zouden we nze schouders ophalen voor een
dergelijke verwezenlijking van groote woor
den.
En toch is de werkelijkheid nog erger.
Want zelfs de communistische party heeft in
bestuur en regeering geen recht van spre
ken. Macht en gezag berust in Rusland en
kel en alleen bjj een aantal leiders der partjj,
bij eenige klieken, die hun evidente minder
heid handhaven door de grofste terreur.
De socialist Theodor Dan heeft in zjjn boek
„Sovjet-Rusland wie es wirklich ist” (Pag.
1926 pag. 112) de volgende duidelijke be
schrijving gegeven van wat wordt uitge
kreten als de Russische diktatuur van het
proletariaat.
„In Sovjet-Rusland was nóch is er een
„diktatuur van het proletariaat- Na de bol-
„sjevistische omwenteling werd in Rusland
„alleen de diktatuur van één der proletari
sche partyen en wel van de communistische
„partjj ingevoerd. Daar deze diktatuur, van
„het begin af, een diktatuur over de volks
massa's, over de reusachtige meerderheid
„van het proletariaat, over de andere pro
letarische partijen was, ontaardde zij zeer
„spoedig in een diktatuur der leiders over de
„heersehende (communistische) party zelf en
„daarna, tengevolge van oneenigbeden onder
„de leiders, in een diktatuur van eenige
„klieken over de party, over het proletari
aat, over het geheele land.Naar het ge
tuigenis der bolsjevisten zelf bestaat er
„geen democratie voor de arbeiders. Van-
„daar dat de Russische arbeiders hun toe
stand niet erg optimistisch beschouwen eu
„vragen: „Waar met dat naar toe? Hebben
le daarvoor in November (1917) revolu
tie gemaakt?” Zulke taal klinkt, gelijk
„Bucharin op een communistisehen partijdag
„meedeelde, in de rijen der Russische ar-
„beiders.
En op pag. 111 zegt Dan naar aanleiding
van het gunstig rapport uitgebracht door de
Duitsche arbeidersdelegatie:
„Waar den arbeidersmassa's de mogelijk
heid ontnomen is, openlijk haar meening uit
„te spreken, zich openlijk te organiseeren,
„openlijk hun gemeensehappelijken wil te ver
wezenlijken, daar klinkt het als hoon, wan
neer men verklaart dat „de macht in han
dden van de arbeidersklasse” berust, en in
Maar plotseling, of dit alles nog niet meer
dan genoeg ware, komt er weer een geheel
andere, nu politieke, kant aan het Stenhuis-
raadset
vHet Volk” van Maandag 1.1. bevat een
verslag, van den op Zondag 9 Sept, te Am
sterdam gehouden Partijraad van de S. D.
A. P.
Daaruit biykt, dat Stenhuis niet alleen
van den voorzitterszetel van het N. V. V. is
weggepensionneerd, maar, dat het Partijbe
stuur reeds op 4 Juni j.l. aan Stenhuis „ver
zocht” heeft, zjjn ontslag te nemen als lid
der Tweede Kamer.
Er staat niet bjj, of ook dit ie gebeurd op
medisch advies.
Maar Stenhuis heeft op dit vriéndelijk ver
zoek blijkbaar welwillend afwjjzend beschikt.
De Partijraad neemt daar bljjkbaar geen
genoegen mee. Tenminste hij nam Zondag j.l.
met algemeene stemmen de volgende motie
aan, welke was voorgesteld door de delega
tie der federatie Amsterdam:
„De vergadering van den Partijraad,
kennis genomen hebbende van de mede-
deeling van bet Partijbestuur, dat het den
4en Juni 1928 partijgenoot Stenhuis heeft
verzocht zjjn Kamerlidmaatschap neer te
leggen en van de gronden, waarop dit
verzoek berustte;
aanvaardt het standpunt van het Partij
bestuur als door het Partybelang gebo
den;
noodigt de sociaaldemocratische Kamer
fractie uit, indien Stenhuis bljjft weigeren
zich te voegen naar het besluit van het
Partijbestuur, dat thans ook is het een
stemmig besluit van den Partijraad, hem
niet meer te beschouwen als vertegen
woordiger van de S.D.A.P. in het parle
ment.”
Al is dan deze motie voorgesteld door „de
delegatie van de Federatie Amsterdam”, men
zal moeten toegeven, dat er- geen woord
Fransch in staat!
’t Geheimzinnige erin is alleen, dat er wel
in verwezen wordt naar de gronden, waarop
dit verzoek dat in de volgende alinea
eensklaps in een besluit biykt veranderd te
zjjn! berustte, m-«r dat die gronden niet
worden meegedeeld'.’
Bjj de wegpensionneering uit het N. V. V.
werd ais grond pangevoerd: volledige invali
diteit.
Is het misschien, omdat deze aangevoerde
grond niet overal direct werd geloofd, dat
men thans „de gronden”, waarop het weg
verzoeken van Stenhuis uit de S. D. A. P.-
sche Kamerfractie berust, maar niet noemt?
Toch zullen ei wel sociaal-democraten
zyn, die er belang in stellen te weten, waar
om een hunner voormannen wordt wegge
werkt.
Het zal wel niet zjjn wegens een gewone
gevatte kou.
Misschien.wegens een Mos-kou?
Dit ten minste weten wjj, dank zjj de me-
dedeeling van Querido, dat in October komt
„De Vlam” in de S. D. A. P.l
Per kwartaal voor Alkmaar. 2.
Voor buiten Alkmaar2.85
Met Geïllustreerd Zondagsblad «taf 0.60 hooger
sing of interpretatie der conventie aan arbi
trage tc onderwerpen, zonder eenige uitzon
dering.
De twee door hem geleide conventies heb
ben Coljjn de overtuiging gegeven, dat de
vele, zelfs groote moeilijkheden, overwonnen
kunnen worden indien er werkelijk verlan
gen naar overeenstemming bestaat. De con
ferentie beeft voorts duidelijk aan het licht
gebracht hoe groot de voordeelcn zyn van
de gemeenschappelijke actie door tusschen-
komst van den Volkenbond op economisch
gebied.
Coljjn erkende, dat thans nog de ratificatie
der conferentie noodzakeljjk is. Een conven
tie die alleen onderteekend is, heeft geen
groote waarde. Maar hjj vertrouwt, dat de
ratificatie volgen zal, want de regeeringen
hebben in de acht maanden tjjd tusschen de
eerste en tweede conferentie voldoende gele
genheid om te overwegen of zjj tot ratifi
catie zouden overgaan.
Hjj wees er op, dat er niet veel tjjd te ver
liezen is. De ratificaties moeten voor 30 Sep
tember 1929 het Volkenbondssecretariaat
hebben bereikt.
De heer Colijn ging daarna over tot een al
gemeene beschouwing over de verdiensten
van de economische conferentie van het jaai
1927. Het zou ondankbaar zijn de verdien
sten daarvan te willen verkleinen. Vele
nieuwe hooge tarieven waren toen in voor
bereiding.
De economische conferentie heeft de bewe
ging naar tariefsverhooging gestremd. De
heer Coljjn vroeg hoe men uit het feit, dat
desniettemin in sommige landen ook na 1927
do tarieven verhoogd zjjn, daaruit argumen
ten mag putten om den gunstigen invloed
van de economische conferentie te ontken
nen.
1
keer bjj/ons op bezoek en tusschen vader en
hem ontwikkelde zich een van die vriend
schappelijke verhoudingen, welke op een
sterke, wederzydsche achting gebouwd zijn.
Zoo gingen weer eenige maanden voorbij
en er was niets dat ons ook maar deed ver
moeden, dat het noodlot reeds aan het werk
was om het geluk van onze familie te versto
ren. In het eerst liet zich de situatie Ook
heel anders aanzien. Het uitbreken van de
Amerikaansch-Japanschen oorlog dien ieder
een reods lang van te voren had gevreesd en
zien aankomen, had onze werf bestellingen
in den schoot geworpen, welke nze krahc-
ten bijna te boven gingen.
Men kan daar niets tegen doen. Ik wil
mjj zeker niet op het standpunt stellen, dat
oorlog iets lofwaardigs is. Integendeel, ik
haat en veracht dit overblijfsel uit barbaar-
sebe tjjden. Maar dit verandert niets aan*het
feit, dat iedere oorlog noodgedwongen den
fabrikanten in neutrale lauden bestellingen
doet toekomen, die in normale tijdsomstan
digheden door de oorlogvoerende naties zelf
kunnen worden uitgevoerd. Zoo bad onze
■werf plotseling opdracht ontvangen, niet
minder .dan vier groote stoomschepen te
botrwéh? waarop wij in ons arbeidsprogram
niet gerekend hadden.
(Wordt vervolgd^
afgeloopen zitting is
euren. Het huis heeft
het program verlaagd tot vyftien kruisera
van 10.000 ton en een vliegtuigmoedersefaip,
DE BESPREKINGEN TE GENèVE.
Een geheim document.
De correspondent van de „Daily Herald”
meldt, dat bjj de besprekingen over de ont
ruiming van het Rijnland de Duitsche Rijks-
kanselier Muller voorlezing beeft gedaan
van een op 16 Juni 1919 te Parjjs tusschen
Wilson, Clemenceau en Lloyd George ge
maakte en door hen onderteekende overeen
komst, welke korten tjjd geleden door bet
Amerikaansche lid ter vredesconferentie
Baker werd gepubliceerd. In-deze overeen
komst verplichten zich de geallieerden tot
een vroegere ontruiming van het bezette
gebied, wanneer Duitschland bevredigende
bewjjzen voor de nakoming van zjjn verplich
tingen zou geven.
De „Daily Herald’’ bevat een uittreksel
van deze geheime overeenkomst, waarin
staat:
„dat land de „diktatuur van het proletari-
„aat” verwezenlijkt is”.
Dat is duidelijke taal. Het blijkt wel, dat
van de illusie, dat in Rusland „de arbeider
de eerste man in den staat is" niets, heele
maal niets overbljjft. Toch wordt er nog
steeds geschermd met de „diktatuur van het
proletariaat” in Rusland. Zjjn degenen die
deze leuze bljjven aanhefferK dan niet op de
hoogte van de toestanden ginds of strooien
zjj willens en wetens verkeerde begrippen
rond?
Maar, vraagt iemand, boe is het dan moge
ljjk, dat een zoo kleine minderheid het over
groot deel der bevolking zóó ten onder kan
houden, zóó kan overheerschen. Daar is maar
é^p antwoord, dat de geschiedenis al her-
haaideljjk gegeven heeft:
Zelfs de kleine minderheid kan een heel
land onder zich houden, wanneer zjj steunt
op geweld, wanneer ‘zjj een meedoogenlooze
terreur uitoefent Zoo gaat 't in Rusland.
De boeren zijn in de laatste jaren herhaalde-
Ijjk opgestaan, hebben getracht het Mos-
cousche juk af schudden, maar bloedig en
wreed zjjn deze bewegingen onderdrukt. Het
benemen der mogelijkheid zich te organi
seeren, het systeem van gijzeling en opslui
ting van familieleden, de schrik voor de ver
dere slachtingen houden de boeren en arbei
ders in bedwang. Als de toestand der wer
kende klassen in Rusland ooit een revolutie
zou hebben kunnen rechtvaardigen, dan was
het niet in 1917 onder den knoet van Vader
tje Czaar, maar nu, onder de bloedroode vlag
en de machinegeweren der Sovjets.
Laat het Russische voorbeeld onzen boeren
en arbeiders leeren, dat de beloften der com.T
munisten slechts schoone, maar loozo leuzen
zyn, en dat bjj de verwerkelijking van hun
streven, de werkende klassen het eerst en
bet meest de ellende en de slavernij eener
eenmaal uitgebroken revolutie aan den lijve
zullen ondervinden.