w Vrijdag 14 Sept 1928. giro alkmaar imns /2e Jaargang „ONS BLAD” Bureau: HOF 6, ALKMAAR - Telefoon453 1 I No. 215 I 1 I ■H 1 1 1 I FEUILLETON. De vier gedenkwaardige Jaren van de familie van der Velde door UIT DE PERS. Het Stenhuls-Raadsel. H. SCHOOMHOVEM Zn. W0■IVeilBICHTI Diktatuur van het proletariaat? u. Advertentieprijs f750.—, f250f 125.—f50.—f40.— BUITENLAND. Abonnementsprijs t Aan alle abonné’e wordt op aanvrage gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 3000. - -- - GIRO ALKMAAR 104863 GIRO ALKMAAR 104863 I j HOOFDSTUK IV. Het vaderland in nood NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD JAN VAN MERLENSTEIN. A.. alles in liet werk zou stellen om een defect aan de machine te veroorzaken, om niet weggesleept te worden. Bovendien kon men eetv machineongeval verwachten, als ee zee- noovers zelf de machines van den „Prince of Cumberland” zouden bedienen. Wjj zet ten den koers, waarin wij voeren, om deze reden voort, dat wjj er rekening mee hiel den, dat het schip misschien een defect aan de machine zou hebben.” Dat was ook letterlekwaar. Sir Arthur schudde bedenkelijk het hoofd en zeide: „De redenen zjjn juist. Maar toch.gjj hebt de „Prince of Cumberland” met een bijna bovennatuurlijke nauwkeurigheid, ge vonden.” Toen hij weg was, zeide vader tegen mij: „Je ziet, beste Dirk, wjj kunnen met den concentrator niet voorzichtig genoeg zijn. Het scheelde maar heel weinig of Humhertons argwaan was overtuiging geworden.” „Zoo bijzonder groot schijnt mij dit ge vaar toch ook niet. Alles wel beschouwd, behoort sir Arthur nu toch eigenlijk ook tot onze familie.” Toen sprak vader de sombere woorden: „Gerards concentrator kan veel, heel veel Maar den band tusschen ons en de Humbertons kan hij slechts verbreken, nooit versterken.” Dit klonk als een profetie en dat was het ook. DE ONTRUIMING VAN HET RIJNLAND. De stand van zaken. De Excelsior geeft een overzicht van den stand der onderoandelingen inzake de ont ruiming van het Rijnland en de schadever goeding. Het overzicht schijnt een officieus karakter te dragen en luidt als volgt: 1. Briand heeft herhaalde malen de legende van zekere toezeggingen te Thoiry tegenge sproken. 2. Rjjkskanselier Muller, van wien men met recht een verzoeningsgezinden geeet, zooals die van riikskaoselier Marx, verwachten kon, heeft het Standpunt van de Duitsch-nationa- len tot het zijne gemaakt, ia zelfs nog verder gegaan, daar van Duitsche zijde nimmer of ficieel Ontkend is, dat te Thoiry de mogelijk heid van een financieels regeling besproken is. 3. De sinds Thoiry verwachte Duitsche voorstellen zijn nimmer ingediend. In ieder geval staat het aan Duitschland en niet aan Frankrijk en zijn geallieerden voorstellen voor een vroegere ontruiming te doen. 4. De voorbereidende werkzaamheden voor dergelijke voorstellen moeten door de Duit sche regeering worden verricht. De agent- generaal voor de herstelbetalingen heeft tweemaal in zijn rapport over de uitvoering van het Dawe^-plan op de mogelijkheid van een algemeens regeling gewezen, welke hij wenschelijk achtte, waarbij hij op het voor- loopig karakter van het Da wee-plan wees. was voorbij. Oponzen verderen tocht bezochten wij onze oudste zuster Dora, die met haar echt genoot, een kapitein-der artillerie, op Sabang woonde. Vader en moeder verheugden zich hartelijk dat hun kleinkind, Dora’s zoontje, zoo prachtig gegroeid was. Het waren mooie en rustige dagen, die wij op Sabang door- brachten. Maar ook deze tijd verliep, wij voe ren over Suez en Gibraltar naar huis en ons leven hernam zijn vroegeren loop weer. Ik keerde naar mijn werkzaamheden in het construetiebureau van onze scheepswerf in Amsterdam terug, terwijl Gerard, zijn In- nerljjken drang volgend, zich aan het onder wijs wijdde en privaatdocent aan de Tech nische Hoogesohool te Delft werd. Van Shanghai voerde onze weg naar Ner derlandsch-lndië. Daar vond Gerard gele genheid een werkelijk groote daad met den concentrator te verrichten, die ons allebei echter bijna het leven gekost had. Tijdens het oponthoud daar begon n.l. toevallig de vulkaan „Smeroe” weer eens te werken en een stroom gloeiende lava bracht een aan den voet van den berg gelegen nederzetting in het grootste gevaar. Wjj Gerard en ik vlogen met de „Mug” naar de plaats van het onheil en kwamen aan op het oogen- blik dat del a va nog slechts enkele meters van de eerste huizen verwijderd was. Gerard leidde den vernietigenden stroom in een andere richting, zoodat de nederzet ting gered werd. In onzen ijver hadden we echter niet op de vergiftige gassen gelet, die uit de krateropening opstegen en plot seling voelde ik mij zóó onwel w'orden, dat ik vreesde flauw te vallen. Slechts met de grootste wilsinspanning overwon ik deze wwakte en deed een overhaaste landing, waardoor ik het landingstoeetel van de „Mug” een beetje beschadigde. Ik hielp Ge rard uit het vliegtuig en bet bleek, dat hij reeds zóó bedwelmd was, dat hjj wankelde. Maar wjj herstelden spoedig en het avontuur De Humbertons waren insgelijks weer naar huis gegaan en Humberton Jr. kwam bij ns op bezoek^ zo. dikwjjls het hem gelukte een paar dagen verlof te krjjgen. Corry en hij waren in den zevenden hemel. Hun geluk zou volmaakt geweest zijn, als niet beide ouderparep erop gestaan hadden dat de jongelui een jaar zouden wachten met trou wen. In dezen zeer verstandigen maatregel moesten zij zich schikken. Sir Arthur Humberton was na de Shang- hai-expeditie admiraal geworden en gold als de leidende geest op het gebied van het marinewezen in Engeland. Ook bij kwam een 17. Corry’s vlucht was een even koene als goedgelukte daad. Doch hoe het mogeljjk was, zoo zonder aarzeling, recht op de „Prin ce of Cumberland” af te varen en hem te vinden is mjj een raadsel.” „Geluk niets dan geluk, beste vriend,” zei vader. Bovendien hadden wjj immers aanknoo- pingspunten. Wjj wisten toch, wanneer hij van Tsing-Taou weggevaren was en om wel ken tijd hjj door de piraten werd overvallen.” „Dat spreekt dan toch juist tegen de waarschijnlijkheid, dat hij op de plaats te vinden was, waar hij zich werkelijk bevond. Je kon toch niet weten dat er iets niet in den haak was met zijn machines. Het was dus logisch te veronderstellen dat hij op een veel verder verwijderde plaats moest gezocht worden." „Ik weet het niet” zeide vader nadenkend. Men zou ook kunnen zeggen, dat het logisch was om aan te nemen, dat de bemanning 1 „Het Centrum” schrijft: Bet wordt steeds ingewikkelder. Het gaat op een doolhof lijken! Pas konden wij op gezag van een publi catie in „Het Volk” meededen, dat Stenhuis, nadat hjj zelf zijn volledig herstel gepubli ceerd had, volgens de medici, die hem on derzochten, nog heelemaal niet beter was en niet in staat, om Voorzitter van het N. V. V. te bljjven. Maar daags daarna stond weer in hetzelf de „Volk” met vette letters een groote ad vertentie van den uitgever Querido, waarin deze per 1 October a.e. de uitgave van het Maandblad „De Vlam” aankondigt, onder hoofdredactie en leiding van den al of niet herstelden Stenhuis. En een paar mooie zinnen uit „Het Volk”, geschreven om Stenhuis uit te luiden worden nu weer afgedrukt, om hem in te luiden en den ar beiders te beduiden, hoe hoogst belangrijk en voor hen absoluut noodzakelijk het nieu we tijdschrift „De Vlam” zal zjjn! Wat zullen de N.V.V.-ers van deze klin kende reclame zeggen? Als men echter bedenkt, dat de zelfde al of niet herstelde Stenhuis ook zitting heeft genomen in den raad van Redactie Tui een nieuw, links georiënteerd, lichtelijk naar Moskou riekend weekblad, dan kan men begrijpen, dat men in de S. D. A. P. nu juist er niet heelemaal gerust op is,, wat de al of niet herstelde Stenhuis in zijn schild voert. Ietwat angstig verrassend is zijn bruuste optreden al meermalen geweest. Ook hieruit blijkt echter al weer de waar heid van het dichterwoord, dat de raensch op aarde in raadselen wandelt. Niet alleen aan de afwerking der Meubelen, maar ook aan die der Tapl|ten, Gordijnen, enz beateden wij onze utter ate zorg. LANGESTRAAT 1OO ALKMAAR Nuchtere cjjfers bewijzen soms meer dan lange redevoeringen. En inzake de diktatuur ▼au het Proletariaat, waardoor Rusland ons wil doen verstaan dat de gobeele arbeiders- en boerenstand deel neemt aan bet landbe- stuur, dat liet geheele proletariaat gezamen lijk op democratische wjjze de regeering in handen heeft, zijn de cjjfers wel héél spre kend. Het tegenwordig grondgebied der Ver- eenigde Sovjet-republieken, dat X van de wereld omvat, telt 140 millioen inwoners. Hiervan wordt 90 pCt. gevormd door boeren en wel door boeren, die geen landeigenaars zjjn. Van de overblijvende 10 pCt. maken Van 1—5 regels fl-25j elke regel meer f 0.25. Reclame pe» regel f 0.75 voor de eerste paginavoor de overige pagina’s f 0-50 Rubriek „Vraag en aanbod” bij vooruitbetaling per plaatsing f 0.60 per advertentie van 5 regels j iedere regel meer f 0.IX 5. Het Duitsche rijk moet de mogelijkhe den aantoonen, van welke de opheffing van het toezicht van den agent-generaal op de rijksfinanciën en de opheffing van de hypo theek van het Dawes-plan op het Duitsche economische leven afhangen. Voor een alge- heele regeling van de oorlogsschulden moe ten waarborgen gegeven worden, dat het commercieel maken van de Duitsche schuld in den vorm van een mobilisatie der spoor weg- en industrie-obligaties regelmatig en permanent zal zijn. 6. De Fransche minister-president heeft bij de toelichting op de begroeting voor 1929 gewezen op net onderbrengen van een deel van de Dawes-annuïteit onder de normale in komsten van de begrooting, welke overigens geen bepalingen voor een regeling der-schul den aan Amerika ter grootte van tien mil liard francs, die in April a.s. vervallen, bevat. Hieruit kan men afleiden, dat de Fransche regeering zich niet stoort aan den heftigen uitval van Muller te Genève. doch bereid is tot objectieve onderhandelingen op den grondslag van concrete voorstellen, welke de Duitsche regeering voor een algenwepe rege ling der oorlogsschulden zal doen. 7. Ongetwijfeld hangen de bepalingen van een dergeljjke regeling niet van Duitschland alleen af, doch van Amerika. Een reden te meer voor de Duitsche regeering tijdens de ewinige maanden tot de Amerikaansche ver kiezingen geduld te toonen, want daarna zal zjj op de hoogte zijn van de voornemens der Vereenigde Staten. Lord Cushendun als bemiddelaar. Over de bespreking van gisterochtend wordt gemeld, dat men het resultaat, dat tot dusver bereikt is, in goed ingelichte kringen bevredigend acht. Inzake bet recht ontrui ming is er in zooverre een toenadering be reikt, dat volgens berichten uit Fransche bron Duitschland eventueel bereid zou zjjn compensaties aan tfe bieden voor een tege moetkoming van Frankrijk. Den eisch van toezich na de ontruiming wezen do Duit- schers met beslistheid van de hand, waarbij zij door lord Cushendun gesteund werden, die de rol van bemiddelaar trachtte te spelen. In afwachting op de volgende bijeenkomst zullen de Duitsche afgevaardigden de af- sonderljjke besprekingen voortzetten. In goed ingelichte kringen rekent men vast op een resultaat. Briand zal bjj den Franschen ministerraad eenige voorstellen indienen, die het bereiken van overeenstemming moe ter vergemakkelijken. AMERIKA’S VLOOTPROGRAM. Voorloopig beperkte aanbouw voorgesteld. De Amerikaansche minister van Marine Wilbur heeft verklaard, dat ofschoon hjj nog steeds overtuigd is van de doelmatigheid van een bouw-program van 71 schepen in tien jaar, het departement van Marine in Decem ber a.6. aan den Senaat zou voorstellen het verkleind program, dat door het Huis van Afgevaardigden in de r*“*- aangenomen, goed te keuren. DE VOLKENBONDSVERGADERING. Een redevoering van den heer Colijn. De heer Coljjn heeft gisteren in de tweede commissie van de Volkenbondsvergadering een groote rede gehouden als voorzitter der beide conferenties voor de afschaffing van de in- en uitvoerverboden en besprekingen. Col ij u heeft daarbij vooral de noodzakelijk heid betoogd, dat de Volkenbond de ontwik keling van zijn economisch werk niet zou hinderen door budgetaire beperkingen. Hij wees er o.m. op, dat het wenschelijk zou zijn, dat de staten gebruik zullen maken van de bij art. 9 der ontworpen conventie hun gegeven bevoegdheid om zich wederkeerig te verplichten alle gechillen over de toepas- de arbeiders het grootste deel uit. Als Ar dus één land ter wereld is, waar de werkende stand in aanmerking zou komen om van het bestuur en het gezag bezit te nemen, dan zou bet Rusland zijn. Wat leeren nu de feiten? Dit: van deze 140 millioen inwoners be- booren volgens bolsjevistische gegevens, er slechts 1 millioen 200.000 tot de communis tische partij (Comm. Intern. 1 Oct. 1927), vol gens de Berljjnsche „Vorwaerts” van eenige weken geleden (Aug. Ï928) 1 millioen 300.000, dus: nog niet 1 pCt. der bevolking is communist ’t Zou nu al een heel onvoldoende dikta tuur van bet proletariaat zijn, als alléén deze 1 pCt, alleen de communistische party dus, de macht bezit in Rusland. En terecht zouden we nze schouders ophalen voor een dergelijke verwezenlijking van groote woor den. En toch is de werkelijkheid nog erger. Want zelfs de communistische party heeft in bestuur en regeering geen recht van spre ken. Macht en gezag berust in Rusland en kel en alleen bjj een aantal leiders der partjj, bij eenige klieken, die hun evidente minder heid handhaven door de grofste terreur. De socialist Theodor Dan heeft in zjjn boek „Sovjet-Rusland wie es wirklich ist” (Pag. 1926 pag. 112) de volgende duidelijke be schrijving gegeven van wat wordt uitge kreten als de Russische diktatuur van het proletariaat. „In Sovjet-Rusland was nóch is er een „diktatuur van het proletariaat- Na de bol- „sjevistische omwenteling werd in Rusland „alleen de diktatuur van één der proletari sche partyen en wel van de communistische „partjj ingevoerd. Daar deze diktatuur, van „het begin af, een diktatuur over de volks massa's, over de reusachtige meerderheid „van het proletariaat, over de andere pro letarische partijen was, ontaardde zij zeer „spoedig in een diktatuur der leiders over de „heersehende (communistische) party zelf en „daarna, tengevolge van oneenigbeden onder „de leiders, in een diktatuur van eenige „klieken over de party, over het proletari aat, over het geheele land.Naar het ge tuigenis der bolsjevisten zelf bestaat er „geen democratie voor de arbeiders. Van- „daar dat de Russische arbeiders hun toe stand niet erg optimistisch beschouwen eu „vragen: „Waar met dat naar toe? Hebben le daarvoor in November (1917) revolu tie gemaakt?” Zulke taal klinkt, gelijk „Bucharin op een communistisehen partijdag „meedeelde, in de rijen der Russische ar- „beiders. En op pag. 111 zegt Dan naar aanleiding van het gunstig rapport uitgebracht door de Duitsche arbeidersdelegatie: „Waar den arbeidersmassa's de mogelijk heid ontnomen is, openlijk haar meening uit „te spreken, zich openlijk te organiseeren, „openlijk hun gemeensehappelijken wil te ver wezenlijken, daar klinkt het als hoon, wan neer men verklaart dat „de macht in han dden van de arbeidersklasse” berust, en in Maar plotseling, of dit alles nog niet meer dan genoeg ware, komt er weer een geheel andere, nu politieke, kant aan het Stenhuis- raadset vHet Volk” van Maandag 1.1. bevat een verslag, van den op Zondag 9 Sept, te Am sterdam gehouden Partijraad van de S. D. A. P. Daaruit biykt, dat Stenhuis niet alleen van den voorzitterszetel van het N. V. V. is weggepensionneerd, maar, dat het Partijbe stuur reeds op 4 Juni j.l. aan Stenhuis „ver zocht” heeft, zjjn ontslag te nemen als lid der Tweede Kamer. Er staat niet bjj, of ook dit ie gebeurd op medisch advies. Maar Stenhuis heeft op dit vriéndelijk ver zoek blijkbaar welwillend afwjjzend beschikt. De Partijraad neemt daar bljjkbaar geen genoegen mee. Tenminste hij nam Zondag j.l. met algemeene stemmen de volgende motie aan, welke was voorgesteld door de delega tie der federatie Amsterdam: „De vergadering van den Partijraad, kennis genomen hebbende van de mede- deeling van bet Partijbestuur, dat het den 4en Juni 1928 partijgenoot Stenhuis heeft verzocht zjjn Kamerlidmaatschap neer te leggen en van de gronden, waarop dit verzoek berustte; aanvaardt het standpunt van het Partij bestuur als door het Partybelang gebo den; noodigt de sociaaldemocratische Kamer fractie uit, indien Stenhuis bljjft weigeren zich te voegen naar het besluit van het Partijbestuur, dat thans ook is het een stemmig besluit van den Partijraad, hem niet meer te beschouwen als vertegen woordiger van de S.D.A.P. in het parle ment.” Al is dan deze motie voorgesteld door „de delegatie van de Federatie Amsterdam”, men zal moeten toegeven, dat er- geen woord Fransch in staat! ’t Geheimzinnige erin is alleen, dat er wel in verwezen wordt naar de gronden, waarop dit verzoek dat in de volgende alinea eensklaps in een besluit biykt veranderd te zjjn! berustte, m-«r dat die gronden niet worden meegedeeld'.’ Bjj de wegpensionneering uit het N. V. V. werd ais grond pangevoerd: volledige invali diteit. Is het misschien, omdat deze aangevoerde grond niet overal direct werd geloofd, dat men thans „de gronden”, waarop het weg verzoeken van Stenhuis uit de S. D. A. P.- sche Kamerfractie berust, maar niet noemt? Toch zullen ei wel sociaal-democraten zyn, die er belang in stellen te weten, waar om een hunner voormannen wordt wegge werkt. Het zal wel niet zjjn wegens een gewone gevatte kou. Misschien.wegens een Mos-kou? Dit ten minste weten wjj, dank zjj de me- dedeeling van Querido, dat in October komt „De Vlam” in de S. D. A. P.l Per kwartaal voor Alkmaar. 2. Voor buiten Alkmaar2.85 Met Geïllustreerd Zondagsblad «taf 0.60 hooger sing of interpretatie der conventie aan arbi trage tc onderwerpen, zonder eenige uitzon dering. De twee door hem geleide conventies heb ben Coljjn de overtuiging gegeven, dat de vele, zelfs groote moeilijkheden, overwonnen kunnen worden indien er werkelijk verlan gen naar overeenstemming bestaat. De con ferentie beeft voorts duidelijk aan het licht gebracht hoe groot de voordeelcn zyn van de gemeenschappelijke actie door tusschen- komst van den Volkenbond op economisch gebied. Coljjn erkende, dat thans nog de ratificatie der conferentie noodzakeljjk is. Een conven tie die alleen onderteekend is, heeft geen groote waarde. Maar hjj vertrouwt, dat de ratificatie volgen zal, want de regeeringen hebben in de acht maanden tjjd tusschen de eerste en tweede conferentie voldoende gele genheid om te overwegen of zjj tot ratifi catie zouden overgaan. Hjj wees er op, dat er niet veel tjjd te ver liezen is. De ratificaties moeten voor 30 Sep tember 1929 het Volkenbondssecretariaat hebben bereikt. De heer Colijn ging daarna over tot een al gemeene beschouwing over de verdiensten van de economische conferentie van het jaai 1927. Het zou ondankbaar zijn de verdien sten daarvan te willen verkleinen. Vele nieuwe hooge tarieven waren toen in voor bereiding. De economische conferentie heeft de bewe ging naar tariefsverhooging gestremd. De heer Coljjn vroeg hoe men uit het feit, dat desniettemin in sommige landen ook na 1927 do tarieven verhoogd zjjn, daaruit argumen ten mag putten om den gunstigen invloed van de economische conferentie te ontken nen. 1 keer bjj/ons op bezoek en tusschen vader en hem ontwikkelde zich een van die vriend schappelijke verhoudingen, welke op een sterke, wederzydsche achting gebouwd zijn. Zoo gingen weer eenige maanden voorbij en er was niets dat ons ook maar deed ver moeden, dat het noodlot reeds aan het werk was om het geluk van onze familie te versto ren. In het eerst liet zich de situatie Ook heel anders aanzien. Het uitbreken van de Amerikaansch-Japanschen oorlog dien ieder een reods lang van te voren had gevreesd en zien aankomen, had onze werf bestellingen in den schoot geworpen, welke nze krahc- ten bijna te boven gingen. Men kan daar niets tegen doen. Ik wil mjj zeker niet op het standpunt stellen, dat oorlog iets lofwaardigs is. Integendeel, ik haat en veracht dit overblijfsel uit barbaar- sebe tjjden. Maar dit verandert niets aan*het feit, dat iedere oorlog noodgedwongen den fabrikanten in neutrale lauden bestellingen doet toekomen, die in normale tijdsomstan digheden door de oorlogvoerende naties zelf kunnen worden uitgevoerd. Zoo bad onze ■werf plotseling opdracht ontvangen, niet minder .dan vier groote stoomschepen te botrwéh? waarop wij in ons arbeidsprogram niet gerekend hadden. (Wordt vervolgd^ afgeloopen zitting is euren. Het huis heeft het program verlaagd tot vyftien kruisera van 10.000 ton en een vliegtuigmoedersefaip, DE BESPREKINGEN TE GENèVE. Een geheim document. De correspondent van de „Daily Herald” meldt, dat bjj de besprekingen over de ont ruiming van het Rijnland de Duitsche Rijks- kanselier Muller voorlezing beeft gedaan van een op 16 Juni 1919 te Parjjs tusschen Wilson, Clemenceau en Lloyd George ge maakte en door hen onderteekende overeen komst, welke korten tjjd geleden door bet Amerikaansche lid ter vredesconferentie Baker werd gepubliceerd. In-deze overeen komst verplichten zich de geallieerden tot een vroegere ontruiming van het bezette gebied, wanneer Duitschland bevredigende bewjjzen voor de nakoming van zjjn verplich tingen zou geven. De „Daily Herald’’ bevat een uittreksel van deze geheime overeenkomst, waarin staat: „dat land de „diktatuur van het proletari- „aat” verwezenlijkt is”. Dat is duidelijke taal. Het blijkt wel, dat van de illusie, dat in Rusland „de arbeider de eerste man in den staat is" niets, heele maal niets overbljjft. Toch wordt er nog steeds geschermd met de „diktatuur van het proletariaat” in Rusland. Zjjn degenen die deze leuze bljjven aanhefferK dan niet op de hoogte van de toestanden ginds of strooien zjj willens en wetens verkeerde begrippen rond? Maar, vraagt iemand, boe is het dan moge ljjk, dat een zoo kleine minderheid het over groot deel der bevolking zóó ten onder kan houden, zóó kan overheerschen. Daar is maar é^p antwoord, dat de geschiedenis al her- haaideljjk gegeven heeft: Zelfs de kleine minderheid kan een heel land onder zich houden, wanneer zjj steunt op geweld, wanneer ‘zjj een meedoogenlooze terreur uitoefent Zoo gaat 't in Rusland. De boeren zijn in de laatste jaren herhaalde- Ijjk opgestaan, hebben getracht het Mos- cousche juk af schudden, maar bloedig en wreed zjjn deze bewegingen onderdrukt. Het benemen der mogelijkheid zich te organi seeren, het systeem van gijzeling en opslui ting van familieleden, de schrik voor de ver dere slachtingen houden de boeren en arbei ders in bedwang. Als de toestand der wer kende klassen in Rusland ooit een revolutie zou hebben kunnen rechtvaardigen, dan was het niet in 1917 onder den knoet van Vader tje Czaar, maar nu, onder de bloedroode vlag en de machinegeweren der Sovjets. Laat het Russische voorbeeld onzen boeren en arbeiders leeren, dat de beloften der com.T munisten slechts schoone, maar loozo leuzen zyn, en dat bjj de verwerkelijking van hun streven, de werkende klassen het eerst en bet meest de ellende en de slavernij eener eenmaal uitgebroken revolutie aan den lijve zullen ondervinden.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1928 | | pagina 1