van het „Noord-Hollandscti Dagblad I :£1 Vrljtfag 21 September *28. No. 37 261 J. C. HEEP, Koningsweg 4, hoek Oed. Nleuwesloot, Alkmaar, Telefoon 646. BgB.IL BeinfMis-Onri«rMinii| „SL Itseoh" tl Hikmat (Bisschoppelijk goedgekeurd) waarborgt 0 aan nette begraiaol* tegaa da billijke tarieven. MISSIEBRIEF. i. Geschiedenis der Missie van het Apostolisch Vicariaat der Kleine Soenda-ellanden. EPISTEL EN EVANGELIE. CHT Den Haag. dit 1 onze te 1 zult ses OFFICIEEL KERKBE van alle ware aanbidders van den Chris, tus en uitnoodigende tot de deelgenoot schap aan de Eene kudde onder den Eenen Herder. ACCOUBTAMCY U B&LASTIM8XAJKUL thans nog niet uitstrekt over Bali, zoo blijft toch de hoop dat ook op dit eiland het mis siewerk een unvang ui kunnen nemen. I. KLEUNT JENS S.. J. Ze zjjn er weer hoor! Ouden en nieuwent Ouden doen teer voornaam, de nieuwen kij ken wat nieuwsgierig rond; sommigen we ten het al heel gauw en ravotten mee alsof ie al xes jur hier zjjn, anderen moeten nog een beetje aangexet worden, hebben een extra vriéndelijk knikje noodig om over een beetje heimwee heen te komen. Ja, sommigen zjjn toch ook nog zulke broekie», die een pur dagen geleden nog door Moeder nagekeken werden of ie zich wel goed gewaeschen hadden, die nog nooit hun eigen vleesch gesneden hadden en nu plotseling zooveel dingen xelf moeten doen of althans leeren doen. Ja, xe voelen zich eerst nog wel wat vreemd, maar het went gauw. Ja, xe zjjn er weer. Het nieuwe leerjur is weer begonnen. Wat zal het brengen? Veel xorg: dal is zeker. Veel medewerking ook? Dat zal ik moeten afwachten. Mur ik ben nogal hoopvol. U begint mij zoetjesaan te kennen en znlt mii niet in den steek laten. Ja, is er niet een oom of tante ofwel een oom èn tante, die voor een studentje be talen willen? Ik heb weer’ keus, hoor. Ik zou hang ziin. dat O. L. Heer dit huis niet meer zou xegenen, als ik uitsluitend ge goeden unnam. Als een huisvader 28. per week verdient en de oudste van z’n tien kinderen wil gun studeeren, dan, begrijpt u wel, moet Father Lefeber veel door de vingers zien. Ik reken op u. Overweegt de zaak eens. Missiehuis, Hoorn. Postrek. 120937. Father LEFEBER, Directeur. Hebt u wel eens over een studiebeurs gedacht? Deegewenscht krijgt u de rent* zoolang u leeft. Ljjksnto voor vervoer naar bulten beschikbaar. Aangifte bij dea Directeur A. J. A. GEKEF AAS. Laageetraat 8, Tele'oon 766. et Mj do aansprekers i J. J. ABBES, St. Jeoobetreat 6. F. H. 6AVBMUB, Kooreiraat 6. G. VAM VUM. Beaadagel 37 B. In Marseille aangekomen werd 't ons door de Rotterdamsche Lioyd zoo gemakkelijk mogelijk gemaakt. De trein stopte xoo dicht mogeljjk bjj het schip, alle bagage werd van 't spoor afgehuld. Doch na zooveel hulp mukto de Fran- sche slordigheid 't ons toch nog moeilijk om by 't schip te komen, we moesten ons een weg banen over afval van allerlei, tus- schen stapels hout, ja zelfs tusschen paar den en rijtuigen heen en vlak bij *t schip, werd men ais 't ware bestormd, door koop lieden met briefkurten enx. Eindelijk onze weg gevonden, gingen we onxe hut installeeren, om daama vanaf 't dek, nog een kijkje te nemen op dat ge krioel van menschen aan den wal. Dur zag men de handelurs, viool- en fluitspelers, zangers, danseressen op stelten, om door hun grimassen geld te troggelen uit de porte- monnaie van de toeschouwers un dek. Eindelijk klonk het teeken van vertrek en langzaam maar zeker verwijdde zich de af stand tusschen wal en schip. En een laatst vaarwel klonk van lippen. 12 uur staken we van wal, doch over 12 kwamen er nog twee un de haven, die ook nog meemoesten. Vlug werd nu een klein stoombootje genomen en achteropgevaren, en juist op tjjd konden ze nog in 't groote schip worden opgenomen, want is eenmul *t groo te schip in vollen gang, dan hult zoo'n klein bootje het niet meer in. Nog eenigen tijd zagen we de vaste kust en in zee uitste kende rotseilandjes. Maar weldra was bet schip in wijden kring omgeven van water en lucht en lagen we als middelpunt in een cirkel van water. In den nacht van Vrijdag, op Zaterdag ziji we tusschen de eilanden Corsica en Sardi op (we hebben n.m. lederen dag om 6 uur de H. Mis aan boord en Zondage om 10 uur) We zijn dan inde «trut v. Messina in den nacht op Zondag 2 Sept. In den nacht. Aan den hemel de heldere maan, die hur spook achtig zilverlicht uitwerpt op het golvend zee water voor u. Iets verder en un beide lij den van het «chip, duiken tegen de grijs donkere lucht de grauwe bergen op, un welker voeten de steden en dorpen liggen, als Perro, Messina, Regio en andere, deze kon men natuurlijk wegens den nacht niet zien, maar in hun plaats zag men de ontel bare honderden lichtjes, spookachtig levend wegens hun trilling, un den voet, op de helling en op den berg, wat voor iemand, die alleen, voor *t eerst op zee ver van zijn Vaderland in den nacht een treffend schoo- nen aanblik gaf en tot nadenken stemt. Prachtig, en ik noodig een. ieder uit, ook eens een keertje te gun zien. 8K minuut over half 12, heb ik voor het laatst, de voor ons uiterste punt van *t vas teland van Europa gezien en het voor het lutst een kushandje toegeworpen, wat het ontving op zjjn donker uitzicht, als wilde het zefl^n, lap het waar un mjjn lurs. ’t Is ongeveer het lutste, wat we vóór Port-Said hebben gezien. 3 Sept; 's morgens om 6 uur Creta in de verte gezien. Verder tot Port Said schitterend weer, en dus kalme zee. Alleen 2 Sept, 's morgens iets meer wind, en dus wat deining in het schip. Gevolg, dat weldra 4 van de zuster» onpasselijk wer den en drie er van troebel water hebl>en gemaakt Wat mij betreft, tot nu I alleen zoo nu en dan is het wel, of men te diep in het glauje heeft gekeken, zoo wankel stut men op zijn voeten. En nu 4 Sept. 8 uur in den morgen Port- Said in ’t zicht. 9 uur liggen we un wal en wordt er gelegenheid gegeven, de stad te bezichtigen, waarvan we een dankbaar ge bruik zullen maken en nu wel te rusten; tot den volgenden keer. Uw dankbare dienaar P. HOOGEBOOM, 9 Missionaris. OECONOMISCH WANBEHEER IN RUSLAND. Enkele sprekende voorbeelden. De Izwestia, die zich den lutsten tjjd ver dienstelijk maakt door het opeporen en pu- bliceeren van gevallen van oeconomisch wanbeheer, deelt in een harer lutste num mers de volgende staaltjes mede: In 1925 werd besloten, tot electrificati* van 't waterleidingbedrijf te Rostof un de Don. Bij Russische fabrieken werden de noo- dige machinerieën durvoor besteld. Na heel veel vertragingen arriveerden deze machine rieën in 1927, mur bleken, alhoewel de or der naar behooren was uitgevoerd, niet ge schikt. Men heeft toen zjjn toevlucht genomen tot buitenlandech materiul van een ander type. Dit bleek wel te werken, mur zoo slecht, soodat men tenslotte mur van de electrificatie heeft afgezien. Inmiddels zjjn eenige honderdduizenden roebels voor een en ander uitgegeven.... Een ander geval is dat van een waterto ren, die gebouwd werd in het district Gloe- chofski. Toen de toren kant en klaar en ge heel ingerioht was, begonnen de fundamen ten te zakken. Men had namelijk verzuimd te onderzoeken, of de grond, waarop de toren gebouwd wu, dezen wel dragen kou-« In beide gevallen, hierboven vermeld, nur aanleiding van de publicaties van het Sovjet orgaan door de justitie een onder soek geopend en tegen de personen, <u* voor net gebeurde aansprakelyk moeten worden geaoht, een strafvervolging ing*. ■teUL J« .rdi- nië door gevaren, dus dur kan ik u niets van vertellen. Doch tegen den avond van den laten Sept, hebben we iets moois gezien. Nameljjk in den halfschemer tegen donker aan, (de schemering duurt hier rèeds veel korter, dan in Nederland) kregen we den vuurspuwende» berg de „Stromboli” in 't zicht, die nog steeds zjjn geheimzinnige kracht, om de 10 minuten, min of meer laat zien en vuur uitspuwt. U kunt wel begrjjpen, dat voor iemand, die nog bjjna zelfs geen berg gezien heeft, zulk een berg, rond, en omgeven door wa ter, als 't ware als een punt opduikt, uit de diepte der zee en die om zoo te zeggen zjjn vurige kracht laat zien en dit terwjjl het zoo scherp afstak tegen den donkeren he mel, een wel-interessant gezicht was. Durna kwamen we door de straat van Messina, tusschen het eiland Sicilië en de kust van Zuid-Italië door. Wat men dur ziet is werkelijk 't opbljj- ven waard, zoodat het dan ook ongeveer 12 uur werd, voor ik in bed lag. Niet erg u zeggen, maar we staan reeds om half Geachte Lezers. Ik zou u vergasten op een beschrijving van mjjn reis, nur mjjn missiegebied op Zuid-Sumatra, maar of ik 't nu verguten kan noemen weet ik niet, dur er nog niet veel bijzonders is voorgevallen. Maar enfin, voor hen, die dan belang stellen in mjj te volgen op mjjn verre reis ’t volgende: Half twee Donderdag 30 Aug. stapten we in den trein de „Rapide” die van den Haag met slechts enkele stopplaatsen recht door ging naar Marseille, 9 uur 's avonds in Parjjs en 10 uur Vrijdagmorgen in Marseille. Als men zoo voor 't eerst door België en Frank rijk gut en in het donker Parjjs nadert, dan denkt men zoo licht even terug un de ge schiedenis van vervlogen tjjden. Men ziet dur de groote revolutie, den grooten Napoleon en vooral uit de lutste tjj den den grooten wereldoorlog voor zjjn oogen ontrollen, ziedaar mjjn gedachten, die me dien dag bezig hielden, maar die zjjn persoon lijk, we gun verder. I ENCYCLIEK OVER DE OOSTERSCHE AANGELEGENHEDEN. Historische inleiding. Het eerste gedeelte van de Encycliek is aldus lezen wii in „La Croix" een historische inleiding op de Ooster sche kwestie, waarmede de H Kerk zich sedert het schisma voortdurend heeft be zig gehouden Toen de banden der eenheid begonnen te verslappen, hebben de Pausen van Rome met steeds grooter zorg gewaakt over het Oosten- De vereering van Paus Adrianus II voor Cyrillus voor. I' ma Het Oostersch Instituut Na een uiteenzetting van het werk der Pausen uit de 19e eeuw, vooral van Paus Leo XIII en van de Paters Assumptio- nisten, gaat de Encycliek verder- „Onze onmiddellijke voorganger, Paus Benedictus XV, wijdde zich met hart en ziel aan de Oostersche kwestie, waar voor bij een eigen Oostersch Instituut instelde te Rome, met den uitdrukkelij- ken wensch dat er competente leeraren zouden aangesteld worden en dat het van alle hulpmiddelen zou voorzien wor den. Bovendien verleende hij aan het Insti tuut het recht om den specialen doc torstitel te verleenen in Oostersche we tenschappen, terwijl hij tevens veror dende, dat het niet alleen open zou staan voor de Oosterlingen, maar ook voor de priesters van het Westen Ver volgens gaat Z. H. de Paus de geschiede nis na van het Instituut, dat thans een eigen gebouw heeft en toevertrouwd is aan de leiding van de Paters Jezuieten. Dit was mogelijk, dank zij de edelmoe dige giften „van een aartsbisschop sinds enkele jaren overleden, voor wien Wij tot God smeeken om overvloedige be- looning met hemelsche genaden.” Practische conclusie*. De H Vader drukt Zijn spijt uit. dat de Latijnscbe clerus te dikwijls onbe kend is met de Oostersche aangelegen- toe alle» goed, heden en zegt dan: „Daarom smeeken Wij u vurig, Eerbiedwaardige Broeders dewijl niets, dat kan leiden, hetzij tot het terugvoeren naar de eenheid der ware Kerk van een zoo achtbaar gedeel te van haar kudde, hetzij tot het aan wakkeren dci liefde jegens hen, die on danks verschil van kerkgebruiken, uit heeler hart en ziel de Roomsche Kerk en den Plaatsbekleeder van Christus aan hangen, mag worden verwaarloosd er zorg voor te dragen, dat Gij tenminst* ieder uwer één van zijn priesters kieze, die goed onderlegd in de kennis der Oos tersche vraagstukken, in staat is deze op passende wijze te verklaren aan de leerlingen van Uw Seminarie. Zeker Wij weten het, het is de taak der Katholieke universiteiten, een bij zonderen leerstoel of zelfs een faculteit van Oostersche studiën te stichten Met dit doel hebben op Onze aanstichtingen en met Onze hulp de universiteiten van Parijs, Leuven en Rijssel, reeds de eerste verwezenlijking aan Ons der^tbeeld ge geven, een verwezenlijking, waarmede deze instellingen van harte geluk kunnen worden gewenscht. Evenals Wij er Ons over verheugen, dat sommige andere fa culteiten van Godgeleerdheid de wereld lijke overheden voor eigen rekening, in overleg met of op verzoek van het gees telijk gezag onlangs leerstoelen hebben opgericht voor de studiën der Ooster sche aangelegenheden. Maar het zou niet zoo moeilijk zijn, ook in ieder theo logisch seminarie een leeraar te vinden die b v. bij ziin geschiedkundige leerstof, bij de Liturgie of bij het Kerkelijk Recht tenminste de eerste beginselen van de Oostersche vraagstukken zou kunnen onderwijzen. Indien aldus de gedachte en de gene genheid der seminaristen wordt heenge leid naar het geloof en de kerkgebruiken van het Oosten, zal daaruit voortvloeien een aanzienlijk voordeel; niet alleen voor den Oosterling, maar ook voor de clerici zelf, die daardoor in het algemeen een meer diepere kennis zullen ver werven van de Katholieke Godgeleerd heid en van de Latiinsche kerkdiscipline en wier zielen tegelijkertijd zullen wor den opgevoerd tot grooter liefdt voor de ware Bruid van Christus door het be schouwen van haar wonderbare schoon heid en in de verscheidenheid zelf van haar kerkgebruiken haar schitterend stralende eenheid." De Encycliek doet vervolgens een levendig beroep ten gunste van het Oos tersch Instituut te Rome en in het bijzon der aoor de vermeerdering van zijn bi bliotheek. Dat zal van groot nut blijken. „De Oostersche naties zullen daar zien met welk een eerbied de ware voortdu rende en wettige orthodoxie wordt be jegend door de Roomsche Kerk, met welk een wordt gehani spreid.' De Encycliek schildert de veelvuldig* werkzaamheid van het Pauselijk Oos tersch Instituut met zijn verschillend* leerstoelen zelf, n.l. die van de kennis van den Islam en zijn wetenschappelijk* publicatie. Z. H. besluit met den vurigen wensch, voor den zoo zeer begeerden terugkeer (Vervolg.) In 1923 werd een begin gemaakt met een seminarie tot opleiding van een Inlandachen Clerus, hetwelk thans 17 leerlingen telt. Het onderwijs aan de meisjes is sedert April 1925 geheel in handen van de miesiezusters van Steyl; in 1923 was reeds bjj gemeen schappelijk overleg besloten, dat tjj het werk op Flores van de Franciscanessen van Heythuizen zouden overnemen. De leerlin gen, dochters van districts- en,dorpshoofden en andere voorname families, ontvangen e enopleiding welke haar in staat stelt later degelijke godsdienstige huisvrouwen te wor den. Het onderricht is gratis. De groei van het volksonderwijs blijkt uit de volgende getallen: in 1918 waren er 63 scholen met 6023 leerlingen en 139 Inland- sche onderwijzers; in 1927 209 scholen met 15393 jongens en 4061 meisjes; de interna ten zün hierbij medegeteld. In de Westelijke helft van Flores is de vooruitgang minder, hetgeen deels is toe te schrijven aan meer bedrijvigheid en ook te genwerking van de Mohammedanen. Deze trekken als handelaars door het land en trachten tegelijkertijd den Islam ingang te doen vinden onder de heidenen. Van den bloei van het Christelijk leven in menige gemeente getuigen de manuen- confrerie's en de Maria-congregaties. Ook het sociale vereenigingsleven deed hier zjjn intrede, door de oprichting van den Katho lieken Kleine Soenda-bond, welke als een tegenwicht kan worden beschouwd van het Timor-verbond, dat via Makassar werd ge ïmporteerd, op neutralen grondslag steunt en georiënteerd is naar de zijde van het bolsjewisme. Voor den Kleine Soendabond, die een groot aantal leden telt, was de op richting van een eigen orgaan, de „Bintang Ttaoer", een belangrijke gebeurtenis; dit eerste eigen blad in het vicariaat der Kleine Soenda eilanden, verschijnt in het Maleisch en bad al aanstonds bij zijn verschijning een drieduizend abonne’s. Evenals elders maken natuurlijk ook hier de zusters bjj hare rondgangen door de kampongs zich verdienstelijk door verple ging van zieken en het doopen van sterven den. Op iedere statie is een mfesie-apotheek, waaruit medicijnen worden verstrekt Maoemère zal voor de missie ook groote beteekenis krijgen door de uitgebreide ko- kosplantagee, die de missie hier aangelegd heeft Het is de eenige manier om de mis sie in de toekomst eenigszins een vaste fi nancieels basis te verschaffen. Voor een missie, die zich snel ontwikkelt als deze zou men aan de offervaardigheid der katholie ken al te hooge eischen moeten stellen. Het vicariaat der Kleine Soenda-ellanden omvat het oudste missiegebied in den Indi- schen archipel. Vóór de splitsing heeft hier het grootste aantal missionarissen gearbeid, en hier is dan ook bet veld van den grooten oogst. Flores belooft binnen kort een over wegend Katholiek eiland te worden en ook op Timor xtin belangrijke resultaten te ver wachte*. Obohoon net misdagebled zich [root* piëteit zij daar haald, verdedigd en ver- OP DEN ZEVENTIENDEN ZONDAG NA PINKSTBREN. Epistel uit den brief van de* H. Apostel Paulus aan de Epheslëra; IV, 1—6. Broeders, ik die in., den Heere gevangen ben, bid u, dat gij waardig bewandelt den staat, waartoe gij geroepen z|jt; verdraagt elkander in liefde, met alle nederigheid, zachtmoedigheid en lankmoedigheid. Bevlij tig u de eenheid des geestes door den band van vrede te bewaren. Gjj zjjt een lichaam en een geest, geljjk gjj ook tot eene hoop van uwen roep geroepen z|jt. Daar is een Heer, een geloof, een doop, een God en Vader van allen, die boven allen, door allen, en in ons allen is, die gezegend is in alle eeuwigheid. Amen. Evangelie volgens den H. Mattheus; XXII, 35—46. In dien tjjde kwamen de phariseën bjj Jesus en een van hen. zijnde een leeraar der wet, ondervroeg Hem, om Hem te toetsen: Mees ter, welk is het grootste gebod in de wet? Jesus zeide hem: Gij zult den Heer uwen God beminnen, uit geheel uw hart, uit geheel uwe ziel, en uit geheel uw verstand. Dit is het grootste en het eerste gebod. En het tweede, aan dit geliik, is: Gjj zult uwen naaste beminnen geljjk u zelven. Van deze twee geboden hangt de geheele wet en de profeten. Daar nu de phariseën bëecn waren, ondervroeg Jesus hen. en zeide: Wat dunkt u van den Christus? Wiens Zoon is Hij? Zjj antwoordden Hem: T" Zoon van David. Hij zeide hun: Hoe noemt David Hem in den geest dan Heer, zeggende: De Heer heeft tot Mijnen Heer gezegd: Zit aan Mjjne rechter hand, totdat ik uwe vjjanden stelle tot eene voetbank Uwer voeten. ïndien David Hem dan Heer noemt, hoe is Hji zjjn Zoon? En nie mand kon Hum een woord antwoorden, noch heeft iemand Hem van dien da" -f meer durven ondervragen. de apostelen der Slaven, de H H j en Methodius, is er het bewijs Na het uitbreken van het schis ma heeft de kerk van Rome alles ge daan, om de hereeniging te bewerkstel ligen, o doer de Concilies van Lyon Tierrara, Florence, de stichtingen van kloosters der Franciscanen en Domini canen in het Oosten. Deze buitengewone belangstelling «an den H. Stoel vond het meest weerklank bij de doktoren der Parijsche Universi- teit, die sedert de 13e eeuw volgens de wenschen van den H. Stoel aan bun uni- versiteit een Oostersch college verbon den, waarvoor Onze Doorluchtige Voor ganger Paus Johannes XXII zeer veel belangstelling toonde Bijzonder opmerkenswaardig is ook, wat de documenten van dien tijd ons meedeelen over het initiatief, genomen door den Generaal der Dominicanenorde Humbertus de Romani. In ziin boek „Sur ce ou'il Conviendrait de trailer au prochain Concile de Lyon gaat hij punt voor punt na, welke maat regelen moeten genomen worden, om de ziel der Oosterlingen te winnen. Hij geeft o a. aan de kennis der Griek- sche taal, omdat „dank zij het gebruik van hun talen, de eenheid des Geloof» de verscheidenheid der volkeren heeft vereenigd"; verder beveelt bij de verta ling en verspreiding van Westersche wer ken aan in net Oosten. Hij bezwoer zijn medebroeders, op het kapittel te Milaan vergaderd, om zich met groote zorg toe te leggen op de studie der Oostersche talen, opdat zij gereed zouden staan om onder die volkeren te werken, als God* stem hen riep De Encycliek gaat vervolgens de wer ken na van Rogerius Baco, van den Ge- lukz. Raymundus Sulles, van de Vader* van het Algemeen Concilie te Vienne, waar Paus Clemens V den grondslag heeft gelegd voor het Oostersch insti tuut Verleden week gebeurd^ Het ging tusschen een kassier van de B. L. B. en een bouwer, die geld kwaaa brengen. Bouwer: Het gaat beet van 't jaar. En wak een pruhnen! En wat een prjjzen! En wa* een beetje tjjd voor den bouwt Je zal be* wel druk bebl>en met geld te ontvangen We mogen wel een Te Deum zingen. Kassier: Ged1 Bidden en zingen 1* gemak keljjk. Geven moeten Jullie. Bravo, Kaxriertjefl! Ik benoem Je tot ridder in de Mtasiehuis-orde.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1928 | | pagina 13