van het „Noord-Hollandsch Dagblad”
r
I
VrtJdBfl 12 April 1222.
ft
Ult de Missies.
Het Schoolbestuur”.
'1
3
DINSDAG. 16 April. Mis enz. ais op 12
April.
.L)aniesfeeding
Brlaven uit Lome
(West-Afrlka).
EPISTEL en evangelie.
302.
Kottw-
de drie
Cochin ea
floer hot gcheeit lied zijn de meude.en van JUK U LUDU
bekend MS DE lESTt”.
MISKALENDER.
FFICIEEL KERKBERICHT
V
het
Jozef,
St.
Mis v.
n
I
De beslagen brilleglazen san een
zuchtend Pastoor.
,De oude Pastoor heeft zqn bezoekster uit-
roetel
den f
:rd zijnde,
hoe het
>n was, waarop ik hem het
zon
en in zijnen mond is geen be-
>nd
leed,
GR. NOORD HOORN
Het aangewezen adres voor
Bruidsjaponnen
SPECIALE Manta dealing.
grooto afmetingen moet worden, dat
300 candidaten voor het priesterschap
kunnen opnemen. Het nieuwe seminarie
De aal trachten, mqn reisverhaal te vervol
gen, hoewel het een weinig oudbakken be
gint te worden, daar er sinds mijn vertrek
haar de Missje bijna een jaar verkropen is.
Peking (China) Agentia Fides: Op het ge
bied der dagbladpers staan de katholieken
van Noord-China bovenaan, niet alleen in ver
gelijking met de protestanten, doch ook met
de heidenen zelf, dank zij het grooto dag
blad „Ichepae”, dat voor eenlgen tijd het
meest verspreide dagblad van China was.
Kort geleden had deze courant een moeilijke
crisis door te maken, die het noodlottig zou
zjjn geworden zonder een bijzondere bescher
ming van God. Gelukkig zijn de oorzaken van
deze crisis (afwezigheid van den oprichter
en geestelijk adviseur, en inmenging der ver
schillende regeeringen die vóór de overwin-
en waar ter wereld nog meer, o zoo graag
hun kruis tegen het uwe zouden inrwuen?"
De oude Pastoor schijnt weer wat last te
hebben van zijn verkoudheid.
„Stook eens op”, zegt hq.
Aldus het frieeehe inleidend artikel van
..Het Schoolbestuur”, maandblad voor leden
van katholieke schoolbesturen, opgesteld en
uitgegeven door het R. K. Centraal Bureau
voor Onderwijs en Opvoeding te ’s-Graven-
hage.
Het eerste nummer van het nieuwe maand
blad, Hat blijkbaar een opvolger is van:
„Vraag en Antwoord”, bevat de volgende ru
brieken: „Van recht en wet ..In do spreek
kamer „Cijfers en feiten" „Op eigen
erf” ,Jn den Vreemde” „Ut de Pers”
„Per radio”, allerlei belangwekkende gege
vens. Evenals de vorige uitgaven van het
„R. K. Centr. Bur.” is ook 't uiterlijk van dit
maandblad technisch bijzonder verzorgd. Het
verschijnt in frn passend kleed voor den
waardevollen inhoud.
OP DEN TWEEDEN ZONDAG NA
PASCHEN.
Kpis/rZ uit den brief van den H. Apostel
Petrus; II, 2125.
Welbeminden, Christus heeft voor ons ge
leden, u een voorbeeld nalatende, om zijne
tappen te volgen. Hjj beeft geene
gedaan, IQ
gevonden. Die, ate HQ kwalijk bejegei
werd, niet kwalijk bejegende; als Hq let
■iet bedreigde, maar Zich overgaf aan den-
gene, die Hem onrechtvaardig oordeelde; die
onze qpnden zelve aan het kruishout in Zijn
lichaam heeft gedragen, opdat wjj de zon
den atetervende, voor de rechtvaardigheid
wonden leven, door wiens striemen gij gene-
oen z|jt. Want gij waart als dwalende scha-
mal maar nu zqt gjj bekeerd tot den her
der en opziener uwer zielen.
Evangelie volgens den H. Joannes;
X, 11—15.
In dien tijde zeide Jesus aan de phari
seBn: Ik ben de goede herder. De goede her-
'der geeft Zijn leven voor Zijne sohapen.
(Maar een huurling, en die geen herder is,
jwien de schapen niet eigen zijn, ziet den
.wolf komen, en verlaat de schapen, en vlucht
'en de wolf rooft en verstrooit de schapen.
Dan de huurling vlucht, omdat hij een huur
ling is, en hem de sohapen niet toebehoo-
,ren. Ik ben de goede herder en Ik ken Mjjne
.schapen, en de Mijnen kennen Mij. Gelijk de
{Vader Mjj kent, en Ik den Vader ken; en Ik
(geef Mjjn leven voor Mijne sohapen. En Ik
heb nog andere schapen, die van dezen
schaapstal niet zijn; deze moet Ik ook hier
bjjbreugen, en z(j zuilen Mijne stem hooren,
'en het zal één schaapstal en één herder wor
sen
Ik zal u eens laten lezen, welken mooien
brief ik 'n paar dagen geleden uit Amsterdam
kreeg:
Zeer Eerwaarde Father
Bjj deze stuur ik u f 100.voor uw mooie
stichting, in de hoop dat ook één van mijn
jongens door God moge uitverkoren worden
voor den priesterlijken staat
Hoogachtend,
Een Moeder.
Mooi, nietwaar. Heerlqk. zoo'n echt chris
telijke Moeder, Ja, wat is d<t mooi! Hoe roe
rend dat verlangen van die onbekende Moe
der om één (ik voel dat zij al haar jongens
wel wil geven. Dat „één" beteekent hier:
minstens één) harer jongens te mogen
geven voor het Altaar, het zielenheil!
Bid maar, Moeder. Bid maar. Laat de kin
deren maar helpen bidden om dien zegen of,
desgewenscht, „tot zekere intentie”. Ja,
vraag O.L. Heer maar om die gunst; en als
het tot Zün glorie is, dan zult u nog wel eens
dat reinste Moedergeluk smaken waarnaar
uw hart verlangt.
Als ik nu uw adres wist, dan zou ik u een
boekje sturen dat over dit onderwerp han
delt. Maar dat „een Moeder” is honderdmaal
mooier dan Mevrouw of Mej. N. of X. Het
woord „Moeder” is immers het mooiste dat
op sarde bestaat.
Maar wacht. Ik weet een oplossing:
AUe Moeders, die er mij om vragen, krijgen
zoo'n boekje gratis toegestuurd.
Begrijpt u? Als u uzelf nu niet bekend
wilt maken, vraagt u heel nuchter om zoo'n
boekje; en daar er wel meer dan één aan
vrage zal binnenkomen, weet ik uit die ver
schillende aanvragen niet uit te maken wie
de Moeder van de f 100.is (als u tenminste
uw hand een beetje verdraait). Afgesproken
dus.
En denkt nu niet, Moeders, dat ge voor
uw fatsoen bjj uw aanvrage wel een giftje
moogt insluiten. Niet noodig, hoor. Ik heb er
nu eens pleizier in om hierdoor een kleine
hulde aan onze brave Moeders te brengen.
Men kan ze immers nooit genoeg huldigen.
Ja, Vadertjes, wordt nu maar niet ja-
krorsoh. Denkt anders maar even aan uw
eigen Moedertje. Dan is alle jaloerschheid
in eens over.
Missiehuis. Hoorn. Father Lefeber,
Postrek. 120937. Directeur.
Een schoone manier om dit jonge Missie
huis te helpen, is geld te geven tegen rente
zoolang u leeft ft zjj u alleen zjjt of met
meerderen). Uw inkomen bljjft zoodoende
hetzelfde. Na uw dood wordt het geld voor
de opleiding van priesters besteed.
gelaten. Haar zoo» was niet overgegaan. Zo
wou hem maar naar de openbare school stu
ren. Wat een menschen toch! Och, och, wie
een school sticht, timmert zich een kruis!
verzucht do Pastoor, en hjj staart over zjjn
brevier den witbesneeuwden tuin in.... Hjj
althans heeft zjjn pleizier wel aangekund en
hjj kan bet nog wel aan.
Langer dan twee jaar wiet het Gemeente
bestuur indertijd den bouw van zjjn school
tegen te houden. Geen beroep bq Gedepu
teerden, Minister en Kroon bleef hem be
spaard. Menigen nacht kon hjj niet slapen,
doordat al dat gedoe met uitbreidingsplan,
schoonheidscommissie, bouw- en woningtoe»
de, werd mjj aan de Fransche grens mjjn va
lies ontnomen, vanwege die onnoozele vijf en
twintig sigaren en een weinig tabak, een
waarde van juist drie gulden.
Alvorens mjjn plaats in den trein weer op
te zoeken, had ik nog het geluk, mjjn valies
op het perron terug te zien, nu echter te mid
den van een groot aantal kisten en koffers,
om het even daarna in een speciaal voor
transit-goederen bestemden wagon te zien
verdwjjnen. Zoo te begrijpen is, was ik niet
te eenige, wien dit óverkwam, hetgeen ik aan
bet douane-bureau in Parijs ondervinden
•Ou.
Weer op mjjn plaats teruggekeei
vroeg me een der mede-reizigers,
afgeloopen was, waarop ik hem het voor
gevallene mededeelde. Uit hetgeen hjj me
toen in het Duitach vertelde, kon ik opma
ten, dat de controle hier, vanwege de Olym-
pieche Spelen in Amsterdam, zeer ver-
•®erpt was, en er uiterst streng werd opge-
tred' n.
knikte, alsof ik het met deze douane-
georuiken volkomen eens was, inwendig
was ik, eerljjk gezegd, niet weinig uit mqn
humeur.
zicht, schattere ambtenaar zus en ambtenaar
zoo, architect, aannemer, opzichter,arbei
ders, leveranciers hem door het brein
spookte.
Toen kwam do dag der inwijding. 0, dat
wae wel een mooie dag geweest; de tranen
hadden hem in de oogen gestaan, toen hjj
zegenend door het moeizaam verkregen ge
bouw was getrokken en de kruisbeelden in de
lokalen had opgehangen; het „Magnificat*’,
dat de kinderen na de plechtigheid gezongen
hadden, was hem onvergeteljjk. Maar ook na
dien zjjn de zorgen en onaangenaamheden
hem bljjven kwellen. Men zegt nu wol, dat
tegenwoordig de publieke kassen het bij
zonder onderwjjs even goed betalen als het
openbaar, maar het kerk-schoolbcetuur wor
stelt toch maar jaar op jaar met een chro
nisch tekort op de schoolexploitatie en het
moet toch al zoo passen en meten om de
eindjes aan elkaar te krijgen, 't Is als maar
betalen, betalen: salarissen, leermiddelen, re
paratie», brandstoffen, schoonmaak enz. enz.
Zeker, men kan voorschot krjjgon van Rijk
en Gemeente, maar dat voorschot is meestal
niet toereikend en met het vaststellen der
eigenlijke vergoedingen trainecren ze maar.
Komt dan eindelijk de afrekening, dan schiet j
je er telkens weer bq in. Zoo heeft het kerk
bestuur nu al moeten bjjpassen voor die af
wijkingen van het bouwplan; voor het sala
ris van dien onderwqzer. die vergeten had,
het z.g. visum te vragen; voor de „wiskun
dige reserve” ten bate van die onderwijzeres,
die was gaan trouwen; voor het salaris van
dien plaatsvervanger, die niet voor Rjjks-
rekening had aangerteld mogen worden. Met
de gemeentelijke vergoedingvoor exploita
tiekosten kom je geregeld van de drie jaar
er twee niet toe.
En behalve de fioancieele zorgen waren en
bljjven er nog zoovele andere te dragen. Daar
zjjn die nooit zwijgende klachten van ouders,
lederen dag komen er aan de pastorie kla
gen: over Jan. die zoo achter raakt en op
die andere school veel beter leerde; over
Marie, die van deze echool zulke ruwe ma
nieren meebrengt; over de juffrouw, die de
kinderen zoo lang nahoudt; over die andere
juffrouw, die al op straat is vóór de klok
van vieren koud is; over den meester, die
Keee weer zoo mishandeld heeft; over den
tocht op de speelplaats, de lange vacantie,
hef hooge schoolgeld, het dreigende griepge-
vaar. Daar zjjn de hatelijkheden van nering
doenden, die wel aan allerlei collecten mo
gen geven, maar nooit eens wat voor de
school mogen leveren. Daar zjjn de moeilijk
heden met het onderwijzend personeel, dat
getob met de kindermis, die wanorde in de
derde klas, het veelvuldig verzuim van dien
meester en de ontstichtende kleedmg van die
juffrouw.
Ja, zoo’n school is een kruis!....
Daar wordt geklopt! De Kapelaan! En al
gauw is de Pastoor bezig zijn hart eene te
luchten.
Maar veel indruk maakt hq niet, dat ziet
hjj wel. Air. het klaaglied verstomt, legt de
Kapelaan hem een zeempje voor, dat op de
tafel rondslingert: „Veeg de brillenglazen
eene af. Pastoor", zegt hij harteljjk, „ze zjjn
vandqag leeljjk beslagen. Ik kwam daar juist
langs den Kerkweg. toen de echool uitging
en ik heb voor de zooveelete maal van dat
schouwspel genoten. Zeker, ’t heeft U heel
wat hoofdbrekens gekorst, voor het mooie
schoolgebouw er stond, maar 't is nu dan
ook eigendom van het kerkbestuur; ’t is be
hoorlijk gemeubeld en van alles voorzien.
En daarbinnen werken, dag in, dag uit,
brave katholieke mannen en vrouwen met U
aan de vorming van een nieuw geslacht. Ze
munten misschien niet allemaal uit, maar dat
zal overal en altijd, waar menechen werken,
wel zoo zjjn en zoo bljjven. Evenals dat er
onder de ouders der kinderen dwarekjjkers
en zeurkousen voorkomen. Maar dat neemt
U immers graag op den koop toe! dat kan
toch het enthousiasme waarmede U altijd
voor de school gewerkt hebt en nog werkt
niet dooven! Wat een zegen hebt U in en
door uw echool al niet over uw Parochie ge-
brachtl" De Kapelaan is opgeeprongen
en heeft een boek uit de kast genomen.
„Hoe veel honderden kinders ontvingen
j van u,
in het herte, die kostbare zaden, die nu
al in groei staan, en bloeien, door niemand
gekend,
maar, die eens met Gods hulpe tot vruchten
gespend
en gerjjpt en gemaaid en te zamen gesnoerd,
en van Engelenhanden ten Hemel gevoerd,
dóór, in toppende maten, vol kostelijk graan
van verdiensten, voor 't aanzicht van God
zullen staan!"
„Gelooft U ook niet, Pastoor”, eindigt de
Kapelaan, terwijl hij den Gezelle-bundel
weer opbergt, „dat duizenden confraters van
U in Frankrijk en Duitschland en Oostenrijk
Dus moest ik, vanwege die pretmakerjj in
Amsterdam, vandaag op een drogie, dat is
zonder eten of drinken, doorreizen tot Parjjs,
want ik kwam ook nog tot de ontdekking,
dat ik geen Fransch geld op zak had en dus
niet in staat was, om op het perron mezel-
ven van eten of drinken te voorzien. En dan
te moeten weten, dat mjjn voorraad boter
hammen, metworst, etc., zich in den voorsten
wagon bevond, en Ik niet bjj machte was, er
aan te komen. Tot overmaat van ramp be
gon de dame, schuin tegenover mjj, een
pakje los te tornen, waaruit twee fjjnbelegde
broodjes met ham te voorschijn kwamen,
welke zjj natuurlijk smakelijk naar binnen
werkte.
Dat was toch wat al te erg. Ik kon het
niet langer aanzien, ik kneep dus mijn oogen
dicht en begon-te bidden: „Van medereizi
gers met ham, verlos ons Heer".
Het zou me echter weinig baten, er bleef
niets anders over, dan te wachten, tot ik in
Parjjs was. Het was trouwens mjjn eigen
schuld, ik had mezelven gemakkelijk uit deze
hongerige situatie kunnen redden, door van
te voren mijn boterhammen uit het valies te
nemen.
Ondertusschen was het drie uur geworden,
en dacht de trein er werkelijk over, om te
gaan vertrekken. Pater Girard van Parjjs,
mqn reisgezel voor Lome, had me per brief
laten weten, dat hjj me van den trein zou
afhalen, en aangezien ik in Parjjs zoo goed
als geen weg weet, was ik daar natunriQk
tenzeerste op gesteld.
Had de trein tot nu toe een matigen gang
gehad, nu we de grenzen gepasseerd waren,
werden de halten minder, en de vn->rt mer
kelijk sneller. Na een klein uur bereikten w«
Creil, een station, op ruim honderd K.M. af
stand van Parijs.
Het vertrek der treinen wordt in Frankrijk
aangegeven door het fluitsignaal, zooals dat
vroeger hjj de Nederlandsche Spoorwegen
gebruikelijk was. Is de trein echter over tijd,
of wordt hjj onmiddellijk door een anderen
gevolgd, dan geeft de station-chef, behalve
het noodige fluitsignaal, nog enkele korte
scherpe stooten. om het treinpersoneel te
•doen verstaan, dat er haast bij is. Ook in
Creil werd dit signaal gegeven, waarna de
trein onmiddelliik vertrok, en al sonedig een
flinke vaart had.
Tot Parjjs zou niet meer gestopt worden,
en medereizigers van ondervinding beweer
den, dat de zestien minuten, welke wjj onder
weg verloren hadden, spoedig zouden zijn in
gehaald, volgens hun verklaring hadden wij
een snelheid van honderd-negentien K.M. per
uur. De „Compagnie du Nord” staat trou
wens bekend, als „volspoed”, en op geen
enkel traject in Frank rijk wordt zoo snel ge
reden als benoorden Parijs. z
Na verloop van tjjd passeerden we de
witte waarschuwingsborden, waarop met
groote letters staat aangegeven: „Paris
A twintig K.M.”. Nog enkele minuten dus, en
de reis zou ten einde zijn. En hadden aan het
de reis zou ten einde zijn. En hadden we
aan bet station te Creil een goed kwartier
verloren, op den juisten tijd, dus vjjf uur,
reed onze trein langzaam als een wandelaar
het station „Du Nord” binnen.
Daar dit juist het uur is, waarop in Pa
rjjs de ateliers, kantoren en magazijnen ge
sloten worden, was de drukte, zoowel bin
nen het station, als daarbuiten, overweldi
gend. Met veel moeite wist ik me door de
dichte menschenmenigte naar den uitgang te
werken, intusschen al mqn best doende, om
tusschen al die hoofden, het zwarte baarje
van Pater Girard op te merken, wat me, na
Zooals ik in mijn voorlaatston brief vertel- tien minuten zoekens eindelijk gehikte. Hij
- - - - had zich vlak voor de controle opgesteld,
het kon dus niet missen.
Br. Od. BRANTJ'ES,
v. d. Sociëteit der Afrik. Missiën.
De moderne en gegarandeerde meubelen, waaronder ontwerpen van bekende archi
tecten, zeggen U door zijn practisohe voordeelen hoe meubelen behooren te zijn.
Vrjje toegang tot de Monstersalon aan de Meubelfabriek „tik U llldUn
lindegracht 10—16 Hlknaar.
Geopend van 912 en 26. Zaterdags 91 uur.
Op voorafga: nd verzoek ook op andere uren, hetzij 's Zaterdagsmiddags of *s avonds.
ning der nationalisten waren) nu voorbq, he<
blad herleeft weer en komt nit dit moeilik
tijdperk te voorschjjn terwjjl het nog de
grootste oplaag behouden heeft in heel
Noord-China, hoewel het niet meer zoo sterk
staat ate eerst Bovcndiqp ziet het zich, aks
gevolg der verkregen ondervinding, genood,
zaakt gevolg te geven aan de administratie
ve reglementen die vanaf dm aan vang wet
waren opgetfcld, doch niet in praktjjk had»
den kunnen worden gebracht door afwezig,
heid van den oprichter.
Om al deze redenen besloot men tot hot
bjjeenroepen van een algemeene vergadering
van alle aandeelhouders (allen katholieken,
verdeeld over vele missies) en men kwam
den 2en November te Peking bjjeen, na
verschillende voorbereidende vergaderingen
van degenen, die meer direct aan het blad
zjjn verbonden. Deze bijeenkomst had een
volledig succes en do organisatie van het
dagblad oteunt thans op een stevige baste,
en heeft tot directie een permanent Comité,
dat iedere drie jaar bij stemming gekozen
wordt Dank zjj Geul, sluit de beg rooting,
ondanks de oorlogsschade die werkelijk
enorm groot was, met een voordeel ig saldo;
maar toch noodzaken de verbeteringen waar
toe de concurrentie, die met het herstel van
den vrede grooter wordt, verplicht, tot nieu
we belangrijke uitgaven; bijgevolg heeft de
vergadering van aandeelhouders besloten tot
de uitgifte van nieuwe aandeelen, die, ev.en-
ah de voorgaande, uitsluitend nan katholie
ken zullen worden verkocht.
Restimeerende. mag men hopen, dat dit
dagblad erin zal «lagen, zijn bij uitstek gun
stige positie, die na 14 jaren van arbeid en
beproeving werd verktegen. te behouden.-
Verapoly (Voor-Indië). Agentia Fides: Pa
ter Jean José 0- C. D. Rector van het Apos
tolisch Seminarie van Puttempaly, die zich
naar Rome had begeven om ernstige proble
men betreffende het Seminarie te bespreken
wdat geheel onvoldoende bleek geworden
voor do geestelijke roepingen in deze streek,
■waarvan het cijfer steeds groetende is te
kort geleden uit Europa teruggekeerd. Do
Heilige Stoel heeft hem niet alleen machti
ging verleend, maar hem bovendien nog H-
tiantrcele hulp toegezogd voor den bouw vaa
een groot Centraal Seminarie, dat van zoo
he«
aal
zaK
evenate het bestaande, bestemd zjjn voor do
opleiding van de nieuwe studenten der vier
Seyrlsche diocesen van Malabar, nl. het aarte-,
diocees Ernakulam, met de bisdommen die er
toe behooren, nl. Chenganacherry,
gram en Triohur, benevens voor
latjjnscbe diocesen Verapoly, C_.
Quilon. Men heeft reeds onderhandelta
aangeknoopt over den aankoop van het
noodigde terrein voor den bouw van
nieuwe Centraal Seminarie.
Shanghai (China). Agentia Fidee: lederen
dag worden er communisten gearresteerd,
die hun leerstellingen trachten te verbreiden
onder de vlag van religieuze pro;*aganda.
Zoo betrapt men er die Bijbels verkoopen
waarin revolutionaire redevoeringen in den
mond der profeten worden gelegd.
Intueschen heeft de politie van Canton
bevel gegeven al deze boeken der commu
nisten te doen vernietigen, waar die ook mo
gen worden gevonden, d.w.z. hetzij in biblio
theken. hetzjj bij particulieren.
Yerkalo (Grens Thibet en China). Agentia
Fidee: TerwQl in Afrika nieuwe missies wor
den gevestigd en tot bloei komen, is in Mid
den Azië een gebied dat grooter te dan half
Europa, nog bijna geheel geeloten voor bet
Apostolaat.
Deze streken van Centraal Azië tellen
benadering 30 millioen zielen. Het betreft
hier Thibet dat, met Koukounor (dat men.
verkeerdelijk tot Thibet rekent) een bevol
king van 3.000.000 inwoners heeft. Buthan
heeft 250.000 inwoners, Nepal 5.000.000 Af
ghanistan 9.000.000. Baloetejltan 800.000.
Mongolië heeft er ongeveer 1.800.000, Rus
sisch Turkestan 7.200.000 en Turkestan, dat
aan China behoort, 1.200.000.
Van al deze landen zjjn Thibet, Butan,
Afghanistan en Baloetsjitan gesloten, niet
alleen voor de mteeionarissen, maar men kan
zeggen voor alle Europeanen in *t algemeen.
Afghanistan wil bljjkbaar thans zqn gren
zen openen voor de Westersche beschaving
maar het te raadzaam eerst het einde af t*
wachten der twisten, die zich tusschen den
koning en de meer conservatieve stammen
afspelen.
Wel te waar zjjn er emige missionarissen
in Sinkiang, of in Chineesch Turkestan,
maar toch zjjn hier, evenmin als in Thibet of
in Mongolië, de mtesiee niet vast gevestigd,
behalve in de omstreken, nl. in de gewesten,
die van China afhankelijk zjjn.
Wanneer men zich de veroveringen herin
nert van het Nestorianisme in Turkestan en
Mongolië,' de geechledente der godsdienstige
gezantschappen aan het Mongoolsche hot,
en de evangelisatie van Thibet In de 17de
en 18de eeuw, wordt het one beklemd bjj de
gedachte, dat de Boeddhistische eeredienek
en het Mohammedanisme van Midden AzM
niet alleen het Christendom hebben verdron
gen, doch er in geslaagd zjjn, de geringst#
sporen ervan uit de wisschen.
WOENSDAG, 17 April. Hoogfeest v. St.
(fccef Ld. met oct; mem. Z. Clara Mgd.
DONDERDAG, 18 April. Mis v. St. Jozef,
«onder Credo.
VRIJDAG, 19 April.
■onder Credo.
ZATERDAG, 20 April. H. Agnes Mgd. t.d.
ZONDAG, 14 April 2e Zond, na Paschen,
Tijdeigen, Mis Misericordia, 2e geb. H. Li-
dwina, Se H. Justinus, 4e H. Tfburtius.
MAANDAG, 16 April Mis als Zondag, 2e
f«b. Concede, Se voor Kerk en Paus.
DINGDAG. 16 April. Alles ds Maandag.
Fr.: Plechtige gedacht, v. d. H. Francis-
eue, 2e geb. H. Benedlctns Jozef Labre. Cre
do, Pref, van 4 Oct
WOENSDAG, 17 April. Plechtigheid v.
d. H. Jozef met Octaaf fFeesteigen achter
April). Mie Adjutor, Credo, Pref. H. Jozef.
DONDERDAG, 18 April. Mis als gisteren,
Be geb. Concede, 3e voor Kerk of Paus,
Credo, Pref. H. Jozef.
Fr.: Z. Andreas Hibernon, 2e geb. H. Jo
sef.
VRIJDAG, 19 April. Mis enz. als Donder-
Z. Conradus, 2e geb. H. Jozef, 3e Con-
ZATERDAG, 20 April. Mis enz. als Don
derdag.
DOMTNIOAANSOHE KALENDER^
ZONDAG, 14 April. Ie Zondag N.O.P.;
mem. Z. Petrus Bel. H.H. Tiburtlus en Gez.
M. (16 April) en or. II en III.
MAANDAG, 15 April. Mis enz. als pp 12
April.
i
