Vlaggen Stoomen.
Stoomerij en Uerveril van
S. KROM.
GIRO ALKMAAR 1048» Dinsdag 7 Mei 1929. giro alkmaar hums 23e Jaargang
f
Onder rood schrikbewind.
„ONS BLAD”
- .77
BureauHOF 6, ALKMAAR - Telefoon
No. 104.
VIJFDE TEGENSPRAAK.
Er bestaat In Weenen geen roode terreur
e
(Wordt vcrvolgdfc’
FEUILLETON.
Geld!
«o
I
Advertentieprijs
f125.—, f50.—, f4O-
Aan alle abonné’s wordt-op aanvrage gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 3000f 750.f 250.
BUITENLAND.
Abonnementsprijs I
,4*at beeld zal toch in ieder geval moeten
verdwijnen, als u een gemeentewoning wilt
krijgen”.
dergeljjke
ten
KATHOLIEKEN EN SOCIALISTEN ZIJN ER VOLKOMEN GELIJKBERECHTIGD.
L. 3.
23.
Zjjn bewustzijn keerde terug. De verfrom-
Langzaam en eentonig kropen de dagen
na dien vreeselijken nacht voort
Eindelijk ontwaakte Nicholas Davenport
uit zjjn langen slaap, een bewijs van uitput
ting na zijn lange tochten van dorp tot dorp,
in
weten,
Kun-
NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD
slecht voedsel en' slapelooze nachten op el
lendige bedden.
Ad 3; liet is niet waar zegt m ulteer M.,
dat de katholieken in Weenen bij de socialis
ten worden achtergesteld: katholieken en so
cialisten zijn er volgens hem volkomen ge
lijk berechtigd.
En waar wij indertijd zeiden dat b.v. in de
hoogere ondcrwijs-functie's over het alge
meen geen katholieken benoemd worden,
daar komt M. aandragen met de „weerleg
ging’’, „dat er van de 15 districts-school-
opzieners in Weenen 5 katholiek zijn”.
Het schot is alweer mis!
Wanneer het waar is, dat er (wjj hebben
het heusch niet per persoon onderzochtl)
van de 15 schoolopzieners in Weenen 5 ka
tholiek zijn (pover percentage overigens in
een religieus genomen zoo katholieke
stad!), dan komt dit, doordat ook de felste
socialisten inzien, dat zij de knappe koppen
onder de katholieken voor een goeden gang
van zaken niet kunnen missen, maar vooral
doordat er indertijd een moment geweest
is, waarop de christelijk-sociale regebring
gezegd heeft: „als de sociaal-demoktaten
niet ophouden, de katholieken en protestan
ten uit al dergelijke functie s uit te werpen,
dan zullen wjj hetzelfde systeem gaan toe
passen”.
Zoo is het misschienf!) mogelijk, dat er op
het oogenhlik „nog” 5 katholieke schoolop
zieners zijn, (overgehouden uit den goeden
ouden tjjd), maar het ligt voor de hand, dat
deze zich behoorlijk naar de roode instrue-
tie's moeten gedragen!
▼sn 1—S regels fl-Mj elks regel meer t 0J5. Reclame M.
regel f 0.75 voor de eerste pagina voor de overige pagina’s f o3o«
Rubriek „Vraag en aanbod” bq vooruitbetaling per plaatsing
f 0.60 per advertentie van 5 regels l iedere regel meer f 0.12.
Wij hebben in dien Herr Pawlik echter
geen groot vertrouwen; en dat heeft hjj aan
zichzelf te wijten.
Immmers, toen de roode Hollandscbe jour
nalist hem (misschien volgens voorgeschre
ven vragen- en antwoorden-spel) vroeg:
Met wat voor bokos-pokus maakt M. zich
nu van deze hoogst-ernstige beschuldiging af?
We gaan de antwoorden, de „weerleg
gingen" stuk voor stak even na.
Ad L: de roode straatterreur in Weenen
wordt door M., die anders toch zoo vinding
rijk is in bet bedenken van „weerlegging”
van feiten, niet eens.... tegengesproken!
Tegen rechtbankuitspraken zou hjj ook moei
lijk op hebben kunnen tornen!
Alleen tracht hjj de ongeloofwaardigheid
der bewering aan te toonen door het voor te
«teilen, alsof wjj Weensehe Katholieken
zouden laten mishandelen door en onder be
scherming van Mg*^Seipels staats politie.
Onze lezers weten wei beter: wjj hebben
binds dien tijd is hjj bewusteloos geweest,
antwoordde Gerard omzichtig.
En was er geen aanleidende oorzaak
geen twist een schok of zoo iets? vroeg
de dokter den spreker scherp aanziende.
Misschien heeft het hem geschokt ons
te vinden in zjjn toestand die, geloof
ik, niet geheel normaal was.
U gelooft, dat hjj dronken was?
Ik geloof, dat dit meer dan waarschijn
lijk is geweest.
Dokter Mivor stelde verdere vragen uit.
Hjj haalde een net lederen taschje te voor
schijn, dat hjj steeds op zjjn tochten bij zich
doeg, en uit deze zorgvuldig gesloten berg
plaats zocht hjj een poeder, die hjj den pati
ent met eigen handen toediende, terwjjl hjj
hem nauwlettend gadesloeg. De oude man
opende even de oogen, doch sloot ze dade
lijk weer.
U moet een goede verpleegster hebben,
zei hjj daarop, als ge dezen persoon in uw
huis wilt houden en werkelijk, ik geloof
niet, dat hjj in de eerste dagen vervoerd zal
kunnen worden.
VUL i
De schoone dagen zijn voorbij.
Onze beschuldiging was drieërlei:
le. de flociaal-demokraten oefenen
Weenen een straat-terreur uit, waarbij
niets en niemand ontzien en bet vooral ge
munt hebben op Katholieke mannen en
jongens; wjj noemen feiten: odder de be
scherming en met medewerking van den
rooden „Schutzbund” waren reeds meermalen
mishandelingen voorgekomen; wjj beriepen
ons ook op rechterlijke uitspraken;
2e. de socialisten maken zich in Weenen
(en elders) schuldig aan een hartelooze en
brutale terreur in de bedrijven; „niet rood,
geen brood”, zoo luidt hun parool; een Ka
tholiek kan er indien hjj zich niet tot het
roodendom wil laten bekeeren geen werk
krjjgen, en zelfs Katholieke werkgevers
durven vaak geen Katholieken in dienst
n. men, uit vrees, zelf ook gemolesteerd en
in hun zaken benadeeld te worden;
3e. de Katholieken worden er in allee
achtergesteld; zoo kunnen zjj b.v. over het
algemeen geen woning krjjgen van bet roode
gemeentebestuur.
van zjjn zwerftochten. De oudste waa
weekrekening van den eigenaar van
XI.
Wjj hebben den rooden tegenspraakfabri-
kant smartelijk in de ziel gegrepen door in
onze grenzelooze snoodheid te beweren,
dat de roode machthebbers in Weenen (en
elders) „een waar schrikbewind” uitoefenen
en dat de Katholieken daar in alle opzichten
achtergesteld worden.
Het is volkomen begrijpelijk, dat de socia
list zich over deze beschuldiging hevig ont
daan en verontwaardigd.... aanstelt.
Immers, wanneer het geloof aan deze be
schuldiging ingang vond en niet uitgeroeid
werd, zou dit voor de goeie rooie zaak in
ons land wel eens funest kunnen worden;
welke Katholiek toch zou er (hoe stiekum
ook) nog ooit rood durven en willen stem-
wen, als hjj wist, dat hjj daardoor een terreur
lieren zichzelf voorbereid^ en zichzelf m de
^WTomst degradeert tot een minderwaardig
'leburger, -dien men gerust in een hoek
Finag trappen en met wiens rechten geen
rekening gehouden behoeft te worden.
Van onze beschuldiging inzake terreur
mocht dus heelemaa) niets overblijven en de
M -redacteur heeft zich extra scherp gezet om
dit gevaarlijk verwijt naar bet rijk der
fabelen te doen vervliegen.
Hjj is daarin echter al bijzonder slecht
geslaagd, ai zullen de knappe lezers van „Het
Volk” zweren bij dood en bij leven, dat onze
b< weringen omtrent de terreur daarginds
niets dan evenzoovele infame leugens zijn.
Zjj zullen hun „overtuiging” echter wel
enigszins moeten herzien, wanneer zjj kennis
nomen hebben, van wat hierna volgt.
paar feiten, heel in 't kort:
Op 11 April 1928 moest de metaalwaren-
fabriek Kapech en Söhne den radiotechni-
schen arbeider Otto Hammerschmidt ont
slaan op commando van 168 rood-georgani
seerde medearbeiders, enkel en alleen, om
dat Hammerschmidt weigerde zich rood te
organiseeren.
Half Maart van dit jaar werden aan het
Nordbahnhof voor het lossen en laden van
kolen enkele tijdelijke werkkrachten in
■dienst genomen; een deel van het personeel
echter terstond weer ontslag, omdat
....sommige nieuwelingen, zoo heette het,
tot de „Heimwehr^ ij^hoorden; de directie
weigerde, en toenArdrd er gestaakt; de di
rectie zag zich wel gedwongen, de tjjdeljjke
werkkrachten weg te sturen.
Een arbeider zou op 12 Februari van dit
jaar zjjn werk bjj de firma Elsinger en
Söhne in Neudörfl aanvangen; nauweljjks
was hjj aan den slag, of twee roode vertrou
wensmannen eischten zjjn ontslag, omdat hjj
lid was van de niet-socialistische „Kame-
radschaftverein”.
Bedreiging met staking: de directie gaf
toe met het oog op urgente leveranties.
Zoo ziet men dus, dat de Weensehe brood-
roovers ook als ze geen houvast hebben
aan een „onzedelijk” collecttef contract,
door middel waarvan de broodroof automa
tisch plaats heeft over middelen genoeg
beschikken om bun medearbeider het brood
uit den mond te stooten, indien deze den
vermetelcn moed heeft, principieel katholiek
of ten minste niet rood georganiseerd te
zjjn.
Dat moest ook bet hoofd van den gemeen
telijken woningdienst, Dr. H. Pawlik doen,
toen de roode Hollandscbe journalist bom de
vraag kwam stellen, of men bjj het toeken
nen van gemeentewoningen ook rekening
hield met religie of politieke richting.
Als een prompt dienaar van zjjn baas
antwoordde Herr Pawlik natuurlijk dat met
dergeljjke dingen beelemaal geen rekening
gehouden wordt en dat alleen maar de
vraag, in hoeverre men behoefte heeft aan
een woning, den doorslag geeft.
Wjj hebben in dien Herr Pawlik
Om aan te toonen, hoe onbarmhartig vér
de roode broodroof gaat, vermeldden wij in
dertijd, dat zelfs wanneer arme weduw-
vrouwtjes het verzoek indieneu om in een
„trafic” (een zetwinkeltjo in sigaren en si
garetten, enz.) geplaatst te worden, tevoren
naarstig onderzocht wordt, of de sollicitan
ten misschien niet katholiek zjjn.
„Kip, ik heb je!” roept de M. Redacteur
triompbanteljjk uit:
„Het sterkste is,
Weenen over deze
Ze hebben dat simpele woordje „hoege-
naamd” echter over 't hoofd gezien, en I
dkhrin zit Juist het trucje, waarmede de M-
Redacteur zjjn lezers om het netjes uit
te drukken beduvelt.
Want het moge waar zjjn, dat de Bonds-
regeering de zetvrouwtjes benoemt en den
„trafic”-voorraad verstrekt, de roode ge
meentebestuurders beschikken over het
tentje (en. vaak ook over het winkeltje),
waarin de handel gedreven meet worden:
de geméénte moet de verkoopge legenheid
beschikbaar stellen.
dat de socialisten hun terreur in de bedrij
ven dóórvoeren.
En vooral de Weensehe „vroede” vaderen
zjjn sterk in het sluiten van dergeljjke con
tracten?
Zeker, omdat de socialisten
strijdmiddelen zoo laf vinden!
Immers ’t zijn M’s eigen woorden:
„Wij, sociaal-demokraten, mogen ten
aanzien van zulke middelen van laf spre
ken. Wjj mogen ze veroordeelen en wjj
zouden het doen, zonder aarzelen, als
onze Weensehe partjjgenooten ze in prak
tijk brachten.”
Dat klinkt fier, niet waar?
Welnu, we houden M. aan z’n woord: hij
zende zijn Weensehe rotgenooten onver
wijld een scherpe motie van afkeuring thuis!
Nu is meteen wel het raadseltje opgelost,
waarom in Weenen zoo talloos vele werkne
mers rood georganiseerd zjjn.
Nogmaals, niet rood, geen brood!
Onze socialisten mogen er op roemen, dat
de roode organisatie in Weenen zoovele le
den telt, zjj verzuimen erbij te voegen,
dat de werving van deze leden geschiedt
door middel van je reinste broodroof.
Verlangt M. thans nog meer gevallen van
„niet rood, geen brood” te vernemen?
Hjj ziet nu wel, dat de broodroof daar
ginds heel systematisch.... contractueel
geschiedt, en de zaak valt dus niet meer te
ontkennen. -
Maar.... we willen vriend M. steeds op
z’n wenken bedienen, en daarom bier nog
’n
BARON VAN WIJNBERGEN
BIJ MUSSOLINI.
De Parjjeche correspondent van „De Tjjd’1
schrijft d.d. 3 Mei uit Rome:
Mr. A. Baron van Wjjnbergen is door den
heer Mussolini in particuliere audiëntie ont
vangen. Dat bericht is u reeds bekend. Even
eens dat deze audiëntie van den Italiaan-
schen staatsman is uitgegaan.
Met enkele woorden willen wjj echter op
dit bezoek terugkomen, daar wjj onze bijzon
derheden uit den mond van den heer van
Wjjnbergen hebben opgenomen.
Een ontzaggelijke groove zaal dient den
dictator tot ontvangstzaal Geheel op den
achtergrond een schrijftafel, waarachter Mus
solini, die zich van zjjn zetel verheft als de
heer v. Wjjnbergen binnentreedt en met hem.
Maande het gesprek bljjft voeren, na een
har lelijke begroeting. Reeds aanstonds wordt
„Hebben de christeljjk-socialen zich wel
eens in den Raad beklaagd over bevoor
rechting van sociaal-demokraten?”
toen klonk het antwoord, kort maar krach
tig:
„Nooit”.
En diezelfde Pawlik moest toch
dat de christelijk-BOciale boeren
schak en Doppler in den Raad herhaaldelijk
en uitentreure interpelleerden over deze
sehandeljjke bevoorrechting; onze partijge
noot Doppler maakte het daarbij zelfs zoo
bont, dat de socialisten hem met geschreeuw
melde nota's van herbergen, die Hester in
zijn zakken vond, gaven een ruw overzicht
van zjjn zwerftochten. De oudste was een
een
klein logement in Abingdon. Deze was geda
teerd in Augustus, het was dus duidelijk dat
de oude man bijna dadelijk na ontvangst van
Gerard's geld daarheen was gegaan, mis-
schien in het flauwe besef daar dicht bjj
Oxford en de bekende bibliotheek te wezen,
tige dagen, daar in zijn studententijd doorge
bracht, hem hierheen gelokt. Van bet loge
ment van Abington had hjj verscheiden reke
ningen, wel een stuk of zes zeven, loopende
over even zooveel weken en elke rekening
toonde achteruitgang wat drinken betreft,
telkens werd de post voor drank grooter. De
laatste nota was niet gequiteerd; de oude
man was dus zeker met schuld vertrokken.
Latere rekeningen toonden aan dat hjj
langs de rivier gereisd had. De namen der
steden, waar hjj verblijf had gehouden, had
den een landeljjken klank, de namen der her
bergen waren zonderling en ouderweteeh.
Maar het voornaamste was, dat de grootste
uitgaven van Nicholas. Davenport aan drank
waren besteed.
duidelijk gezegd, dat bedoelde mishandelin
gen gepleegd werden mede door en onder
bescherming van burgemeester Seitz’ roode
politie, d. w. z. door leden van den rooden
„Schutzbund”.
De poging tot weerlegging is dus smadelijk
mislukt: alleen heeft de M.-Redacteur zich
door deze valsche voorstelling van zaken
weer eens opnieuw getypeerd en geblameerd.
Ook in den nieuweren tjjd zjjn de sodalis-
ten daargüds van ergerlijke straatterreur
niet vies gebleken.
Wat was de heele z.g. Juli-revolutie
waarbij het Justitiepaleis in brand gestoken
en vele politie-agenten vermoord werden
anders dan één brok straatterreur?
En nog steeds willen de heeren hun alleen
heerschappij in de openbare straat niet prijs
geven, ofschoon erkend moet worden, dat ze
den laatsten tijd wel gedwongen zjjn, een
toontje lager te zingen.
Uit noodweer tegen de roode straatterreur
zijn n.l. de niet-socialistische „Heimwehre”
in bet leven geroepen,«die ook wel eens
demonstratie-optochten willen houden, maar
de geschiedenis van Wiener-Neustadt be-
wjjst, dat de socialisten zich met hand en
tand verzetten tegen erkenning van „de
vrije straat”!
- En als het weduwvrouwtje het gemeente
bestuur niet welgevallig is té katholiek
of niet rood genoeg dan is er geen schjjn
van kans, dat zjj de uitverkorene zjjn zal.
We bljjven ert>jj: een dergeljjke aanvrage
wordt „om bericht en raad” gezonden naar
het soeiaal-demokratisch „In validen ver
band".
In het begin van zjjn zwerftochten had bjj
brandewjjn gebruikt, later toen de fond
sen opraakten, dronk hjj jenever. De onge
lukkige had den slechtsten weg voor zjjn
reis gekozen; want in die laaggelegen, lan
delijke plaatsjes aan de rivier was de
atmosfeer het best geschikt om hem zjjn ze
nuwpijnen terug te bezorgen; en die W'aren
eerst de oorzaak en later oorzaak en ver
ontschuldiging tegelijk voor zjjn onmatigheid
geweest.
De waakzaamheid van zijn dochter bad
den vijand op een afstand weten te houden
en nu was hij hem als het ware in de armen
geloopen.
De laatste nota was afkomstig uit een.
klein kroegje in het dorp dat op Urwcombe
volgde, nog geen twee mijlen van Rozenind
verwijderd. Zeker had Davenport daar in de
gelaptanww booren spreken over meneer en
mevrouw Hanley en bun levenswijze, sn dit
bad hem waarschijnlijk op het vermoeden ge>
brack, dat bet Gerard en Hester waren.
Ze sloeg echter geen acht op zjjn rede-
neering; ze zat, zooals ze het grootste ge
deelte van den nacht bad gezeten, met de
hand van haar vader in de hare, nu en dan
oprjjzend om zjjn voorhoofd met 'n zakdoek
met eau-de-cologne te verfrisschen, luiste
rend naar zjjn ademhaling, verlangend naar
het daglicht en de komst van den dokter.
Eindelijk brak de dag aan, koud en mis
tig, en spoedig daarna verscheen dokter
Mivor, de reeds lang gevestigde en vertrouw
de familie-arts, binnengelaten door een sla
perige werkmeid, die met verbazing gehoord
had, dat er een zieke in huis was iemand
die onverwachts ’s nachts was aangekomen
en voor wien ze een slaapkamer in gereed
heid had moeten brengen.
Hester was met het aanbreken van den dag
naar boven gegaan om de dienstboden te
roepen en had toegezieu, dat bet vuur in de
kamer werd aangelegd. Het was een vrien
delijk vertrek, het uitzicht hebbend op den
grooten weg en den moestuin, waar achter
de parkachtig aangelegde grasvelden zich
uitstrekten.
Wanneer heeft het ongeval plaats ge
had? vroeg de dokter na den zieke onder
zocht te hebben.
Even voor éénen.
Was hjj op dat oogenhlik goed in orde?
-- Ik weet het niet. Hjj kwam in buis
geheel overwacfat en viel dadelük neer.
Nt kwerreal voor Alkmaar«assess? S*—
Moor buiten Alkmaar.««aaesszf 2.85
Met Geïllustreerd Zondagsblad f 0.60 hooger
Ad 2: er bestaat, volgens M. geen sikke
pitje „terreur in de bedrijven”: katholieken
kunnen evengoed (of even slecht!) betrek
kingen krijgen als socialisten; en waar .aienst i
wjj, bij wijze van voorbeeld, vertelden, dak. J eischte
bij de Ankerbroodfabriek een aantal werk
lieden ontslagen was, omdat zq zich niet
rood wilden verklaren, daar maakt M. zich
van dit hachelijk feit af met het volgende
smoesje:
„Het betrof het ontslag van eenige
menschen aan de „Ankerbrood”-fabriek,
die overeenkomstig het collectief contract
genoodzaakt was, een paar kontributie-
zwendelaars te ontslaan, waar de rechter
machteloos tegenover stond. Dit is het
eenige bewijs, dat de heer Speet aanvoert
voor de roode terreur. Welnu, wanneer
een der gezellen, werkzaam op de druk
kerij vao he* „Noord-Hollandsch Dag
blad", zich aan hetzelfde misdrijf schuldig
maakt, wordt bij eveneens zonder pardon
ontslagen.”
Nu zal de lezer zich afvragen, aan welke
schurkerij deze ontslagen werklieden zich
dan toch wel hebben schuldig gemaakt.
M. duidt die misdaden niet nader aan; hij
spreekt alleen maar van „kontributiezwen-
delaars” en van een „misdrijf”.
Welnu, wij zullen het lugubere geheim
onthullen:
deze snoode werklieden waren.... katho
liek georganiseerd en weigerden principieel
tot de roode organisatie toe te treden!
En waarom konden de arme drommels
dan zelfs bjj den rechter geen recht erlan
gen?
Omdat op rood bevel in het collec
tief contract de bepaling was opgenomen,
dat het personeel alleen via de roode orga
nisatie betrokken mocht worden.
Inderdaad: hier stond de rechter machte
loos, maar hij heeft toch niet nagelaten, dit
contract als schandelijk „onzedelijk” te
brandmerken.
't Is juist door middel van deze en derge-
lijke laffe contracten (veelal afgedwongen
onder bedreiging van staking, boycott, enz.),
en ander lawaai het spreken beletten.
En toen de heer Doppler, onlangs lid der
Oostenrjjksohe Tweede Kamer geworden,
ook diAr kort geleden zijn oude klachten
in een kernachtige interpellatie uitte, toen
zeiden .de heeren socialisten:
,^lu zegt hij hiér, wat hij in den Ween-
schen gemeenteraad niet meer zeggen kant”
Maarlaten wij tot slot liever een
voorbeeld uit lagere regionen uit bet
gewone dagelijksehe leven geven:
Een echtpaar met een kind, huizend in een
hok van ’n woning, solliciteert naar een wo
ning van de gemeente; zooals gebruikelijk is,
komt een soort inspecteur zich ervan over
tuigen, of hier werkelijk een betere woning
noodig is; zijn oog valt op een Mariabeeld,
en gebiedend klinkt het:
De vrouw geeft kennen, dat zij er niet
aan denkt, het Mariabeeld op te offeren aan
de kans op een gemeentewoning.
„Dan zult u zien, dat u geen gemeente
woning krijgt”, klinkt barsch het antwoord.
De vrouw liet bet er niet bij zitten; de
zaak werd in de vergadering der „ver
trouwensmannen” besproken, maar.... 'het
gezin bekwam de zoo nóódige woning nietf,
(Wij zullen den M-Redacteur in deze aan
gelegenheid desgewenscat en paart!
noemen).
Wanneer nu echter ever een dergelijk d*t
gelijks voorkomend geval in den Ween-
schen Raad geïnterpelleerd wordt, daa
wascht burgemeester Seitz z’n handen in
onsenuid, en dan zegt hij:
„Nou ja, hier is een of andere overmatig-
ijverige sociaal-demokraat aan het werk ge
weest; een dergelijke taktiek keuren ook wij
•f’.
Maar irtussebeu volgen de gemreuttbe
stuurders maar wat graag de adviezen van
hun „overmatig-ijverige” inspecteurs op, en
de katholieke huismoeder kan, als zjj het
Mariabeeld niet verwijderen wil, lang wach
ten op een behoorlijke woning!
Hjj sohijnt het weer goed genoeg te
maken, zei GerardyZiet een blik op den ge-
haten slaper.
Gerard, Gerard, wat ben je wreed!
n Denk je soms, dat ik vriendelijk kan
zou duizenden gegeven hebben om
tnen man op een afstand te houden.
Je hebt hem geld gegeven, dat hem op
den verkeerden weg bracht, sprak ze.
Ik gaf hem geld om hem kwijt te raken.
Ik zag hoe jij je leven opofferde aan een
denkbeeldigen plicht; ik zag hoe je jeugd
verdween boe je schoonheid verkwijnde
door armoede en zorg. Hjj vu de eenige
hinderpaal voor ons geluk en ik ruimde hem
uit den weg. We zijn gelukkig geweest, Hes
ter. On Godswil vertel me niet, dat je meer
geeft om dat wrak dan om mij!
Ik geef om hem, omdat hjj mjjn vader
ie ea zulk een behoefte heeft aan mjjn liefde.
0, dat ie weer de oude geschiede nis.
Na goed je kunt voor hem zorgén altijd
in zeker opzicht. We zullen hem in een ge
sticht doen, waar hjj het overige van zijn
leven gemakkelijk kan doorbrengen en waar
hjj voor zjjn verderfelijke neigingen be-
Mheoad «al worden.
dat de gemeente
neeuen over uv»® „trafics” niets, hoe
genaamd niets te zeggen heeft. Ze worden
vergeven door de Christelijk-sociale
Bondsregeering, aan wier hoofd de prelaat
Mgr. Seipel staat"
„Daar stdót ie nou!” roepen de knappe
lezers van „Het Volk” uit.