Vlaggen Stoomen. Stoomerij en Uerveril van S. KROM. GIRO ALKMAAR 1048» Dinsdag 7 Mei 1929. giro alkmaar hums 23e Jaargang f Onder rood schrikbewind. „ONS BLAD” - .77 BureauHOF 6, ALKMAAR - Telefoon No. 104. VIJFDE TEGENSPRAAK. Er bestaat In Weenen geen roode terreur e (Wordt vcrvolgdfc’ FEUILLETON. Geld! «o I Advertentieprijs f125.—, f50.—, f4O- Aan alle abonné’s wordt-op aanvrage gratis een polis verstrekt, welke hen verzekert tegen ongevallen tot een bedrag van f 3000f 750.f 250. BUITENLAND. Abonnementsprijs I ,4*at beeld zal toch in ieder geval moeten verdwijnen, als u een gemeentewoning wilt krijgen”. dergeljjke ten KATHOLIEKEN EN SOCIALISTEN ZIJN ER VOLKOMEN GELIJKBERECHTIGD. L. 3. 23. Zjjn bewustzijn keerde terug. De verfrom- Langzaam en eentonig kropen de dagen na dien vreeselijken nacht voort Eindelijk ontwaakte Nicholas Davenport uit zjjn langen slaap, een bewijs van uitput ting na zijn lange tochten van dorp tot dorp, in weten, Kun- NOORD-HOLLANDSCH DAGBLAD slecht voedsel en' slapelooze nachten op el lendige bedden. Ad 3; liet is niet waar zegt m ulteer M., dat de katholieken in Weenen bij de socialis ten worden achtergesteld: katholieken en so cialisten zijn er volgens hem volkomen ge lijk berechtigd. En waar wij indertijd zeiden dat b.v. in de hoogere ondcrwijs-functie's over het alge meen geen katholieken benoemd worden, daar komt M. aandragen met de „weerleg ging’’, „dat er van de 15 districts-school- opzieners in Weenen 5 katholiek zijn”. Het schot is alweer mis! Wanneer het waar is, dat er (wjj hebben het heusch niet per persoon onderzochtl) van de 15 schoolopzieners in Weenen 5 ka tholiek zijn (pover percentage overigens in een religieus genomen zoo katholieke stad!), dan komt dit, doordat ook de felste socialisten inzien, dat zij de knappe koppen onder de katholieken voor een goeden gang van zaken niet kunnen missen, maar vooral doordat er indertijd een moment geweest is, waarop de christelijk-sociale regebring gezegd heeft: „als de sociaal-demoktaten niet ophouden, de katholieken en protestan ten uit al dergelijke functie s uit te werpen, dan zullen wjj hetzelfde systeem gaan toe passen”. Zoo is het misschienf!) mogelijk, dat er op het oogenhlik „nog” 5 katholieke schoolop zieners zijn, (overgehouden uit den goeden ouden tjjd), maar het ligt voor de hand, dat deze zich behoorlijk naar de roode instrue- tie's moeten gedragen! ▼sn 1—S regels fl-Mj elks regel meer t 0J5. Reclame M. regel f 0.75 voor de eerste pagina voor de overige pagina’s f o3o« Rubriek „Vraag en aanbod” bq vooruitbetaling per plaatsing f 0.60 per advertentie van 5 regels l iedere regel meer f 0.12. Wij hebben in dien Herr Pawlik echter geen groot vertrouwen; en dat heeft hjj aan zichzelf te wijten. Immmers, toen de roode Hollandscbe jour nalist hem (misschien volgens voorgeschre ven vragen- en antwoorden-spel) vroeg: Met wat voor bokos-pokus maakt M. zich nu van deze hoogst-ernstige beschuldiging af? We gaan de antwoorden, de „weerleg gingen" stuk voor stak even na. Ad L: de roode straatterreur in Weenen wordt door M., die anders toch zoo vinding rijk is in bet bedenken van „weerlegging” van feiten, niet eens.... tegengesproken! Tegen rechtbankuitspraken zou hjj ook moei lijk op hebben kunnen tornen! Alleen tracht hjj de ongeloofwaardigheid der bewering aan te toonen door het voor te «teilen, alsof wjj Weensehe Katholieken zouden laten mishandelen door en onder be scherming van Mg*^Seipels staats politie. Onze lezers weten wei beter: wjj hebben binds dien tijd is hjj bewusteloos geweest, antwoordde Gerard omzichtig. En was er geen aanleidende oorzaak geen twist een schok of zoo iets? vroeg de dokter den spreker scherp aanziende. Misschien heeft het hem geschokt ons te vinden in zjjn toestand die, geloof ik, niet geheel normaal was. U gelooft, dat hjj dronken was? Ik geloof, dat dit meer dan waarschijn lijk is geweest. Dokter Mivor stelde verdere vragen uit. Hjj haalde een net lederen taschje te voor schijn, dat hjj steeds op zjjn tochten bij zich doeg, en uit deze zorgvuldig gesloten berg plaats zocht hjj een poeder, die hjj den pati ent met eigen handen toediende, terwjjl hjj hem nauwlettend gadesloeg. De oude man opende even de oogen, doch sloot ze dade lijk weer. U moet een goede verpleegster hebben, zei hjj daarop, als ge dezen persoon in uw huis wilt houden en werkelijk, ik geloof niet, dat hjj in de eerste dagen vervoerd zal kunnen worden. VUL i De schoone dagen zijn voorbij. Onze beschuldiging was drieërlei: le. de flociaal-demokraten oefenen Weenen een straat-terreur uit, waarbij niets en niemand ontzien en bet vooral ge munt hebben op Katholieke mannen en jongens; wjj noemen feiten: odder de be scherming en met medewerking van den rooden „Schutzbund” waren reeds meermalen mishandelingen voorgekomen; wjj beriepen ons ook op rechterlijke uitspraken; 2e. de socialisten maken zich in Weenen (en elders) schuldig aan een hartelooze en brutale terreur in de bedrijven; „niet rood, geen brood”, zoo luidt hun parool; een Ka tholiek kan er indien hjj zich niet tot het roodendom wil laten bekeeren geen werk krjjgen, en zelfs Katholieke werkgevers durven vaak geen Katholieken in dienst n. men, uit vrees, zelf ook gemolesteerd en in hun zaken benadeeld te worden; 3e. de Katholieken worden er in allee achtergesteld; zoo kunnen zjj b.v. over het algemeen geen woning krjjgen van bet roode gemeentebestuur. van zjjn zwerftochten. De oudste waa weekrekening van den eigenaar van XI. Wjj hebben den rooden tegenspraakfabri- kant smartelijk in de ziel gegrepen door in onze grenzelooze snoodheid te beweren, dat de roode machthebbers in Weenen (en elders) „een waar schrikbewind” uitoefenen en dat de Katholieken daar in alle opzichten achtergesteld worden. Het is volkomen begrijpelijk, dat de socia list zich over deze beschuldiging hevig ont daan en verontwaardigd.... aanstelt. Immers, wanneer het geloof aan deze be schuldiging ingang vond en niet uitgeroeid werd, zou dit voor de goeie rooie zaak in ons land wel eens funest kunnen worden; welke Katholiek toch zou er (hoe stiekum ook) nog ooit rood durven en willen stem- wen, als hjj wist, dat hjj daardoor een terreur lieren zichzelf voorbereid^ en zichzelf m de ^WTomst degradeert tot een minderwaardig 'leburger, -dien men gerust in een hoek Finag trappen en met wiens rechten geen rekening gehouden behoeft te worden. Van onze beschuldiging inzake terreur mocht dus heelemaa) niets overblijven en de M -redacteur heeft zich extra scherp gezet om dit gevaarlijk verwijt naar bet rijk der fabelen te doen vervliegen. Hjj is daarin echter al bijzonder slecht geslaagd, ai zullen de knappe lezers van „Het Volk” zweren bij dood en bij leven, dat onze b< weringen omtrent de terreur daarginds niets dan evenzoovele infame leugens zijn. Zjj zullen hun „overtuiging” echter wel enigszins moeten herzien, wanneer zjj kennis nomen hebben, van wat hierna volgt. paar feiten, heel in 't kort: Op 11 April 1928 moest de metaalwaren- fabriek Kapech en Söhne den radiotechni- schen arbeider Otto Hammerschmidt ont slaan op commando van 168 rood-georgani seerde medearbeiders, enkel en alleen, om dat Hammerschmidt weigerde zich rood te organiseeren. Half Maart van dit jaar werden aan het Nordbahnhof voor het lossen en laden van kolen enkele tijdelijke werkkrachten in ■dienst genomen; een deel van het personeel echter terstond weer ontslag, omdat ....sommige nieuwelingen, zoo heette het, tot de „Heimwehr^ ij^hoorden; de directie weigerde, en toenArdrd er gestaakt; de di rectie zag zich wel gedwongen, de tjjdeljjke werkkrachten weg te sturen. Een arbeider zou op 12 Februari van dit jaar zjjn werk bjj de firma Elsinger en Söhne in Neudörfl aanvangen; nauweljjks was hjj aan den slag, of twee roode vertrou wensmannen eischten zjjn ontslag, omdat hjj lid was van de niet-socialistische „Kame- radschaftverein”. Bedreiging met staking: de directie gaf toe met het oog op urgente leveranties. Zoo ziet men dus, dat de Weensehe brood- roovers ook als ze geen houvast hebben aan een „onzedelijk” collecttef contract, door middel waarvan de broodroof automa tisch plaats heeft over middelen genoeg beschikken om bun medearbeider het brood uit den mond te stooten, indien deze den vermetelcn moed heeft, principieel katholiek of ten minste niet rood georganiseerd te zjjn. Dat moest ook bet hoofd van den gemeen telijken woningdienst, Dr. H. Pawlik doen, toen de roode Hollandscbe journalist bom de vraag kwam stellen, of men bjj het toeken nen van gemeentewoningen ook rekening hield met religie of politieke richting. Als een prompt dienaar van zjjn baas antwoordde Herr Pawlik natuurlijk dat met dergeljjke dingen beelemaal geen rekening gehouden wordt en dat alleen maar de vraag, in hoeverre men behoefte heeft aan een woning, den doorslag geeft. Wjj hebben in dien Herr Pawlik Om aan te toonen, hoe onbarmhartig vér de roode broodroof gaat, vermeldden wij in dertijd, dat zelfs wanneer arme weduw- vrouwtjes het verzoek indieneu om in een „trafic” (een zetwinkeltjo in sigaren en si garetten, enz.) geplaatst te worden, tevoren naarstig onderzocht wordt, of de sollicitan ten misschien niet katholiek zjjn. „Kip, ik heb je!” roept de M. Redacteur triompbanteljjk uit: „Het sterkste is, Weenen over deze Ze hebben dat simpele woordje „hoege- naamd” echter over 't hoofd gezien, en I dkhrin zit Juist het trucje, waarmede de M- Redacteur zjjn lezers om het netjes uit te drukken beduvelt. Want het moge waar zjjn, dat de Bonds- regeering de zetvrouwtjes benoemt en den „trafic”-voorraad verstrekt, de roode ge meentebestuurders beschikken over het tentje (en. vaak ook over het winkeltje), waarin de handel gedreven meet worden: de geméénte moet de verkoopge legenheid beschikbaar stellen. dat de socialisten hun terreur in de bedrij ven dóórvoeren. En vooral de Weensehe „vroede” vaderen zjjn sterk in het sluiten van dergeljjke con tracten? Zeker, omdat de socialisten strijdmiddelen zoo laf vinden! Immers ’t zijn M’s eigen woorden: „Wij, sociaal-demokraten, mogen ten aanzien van zulke middelen van laf spre ken. Wjj mogen ze veroordeelen en wjj zouden het doen, zonder aarzelen, als onze Weensehe partjjgenooten ze in prak tijk brachten.” Dat klinkt fier, niet waar? Welnu, we houden M. aan z’n woord: hij zende zijn Weensehe rotgenooten onver wijld een scherpe motie van afkeuring thuis! Nu is meteen wel het raadseltje opgelost, waarom in Weenen zoo talloos vele werkne mers rood georganiseerd zjjn. Nogmaals, niet rood, geen brood! Onze socialisten mogen er op roemen, dat de roode organisatie in Weenen zoovele le den telt, zjj verzuimen erbij te voegen, dat de werving van deze leden geschiedt door middel van je reinste broodroof. Verlangt M. thans nog meer gevallen van „niet rood, geen brood” te vernemen? Hjj ziet nu wel, dat de broodroof daar ginds heel systematisch.... contractueel geschiedt, en de zaak valt dus niet meer te ontkennen. - Maar.... we willen vriend M. steeds op z’n wenken bedienen, en daarom bier nog ’n BARON VAN WIJNBERGEN BIJ MUSSOLINI. De Parjjeche correspondent van „De Tjjd’1 schrijft d.d. 3 Mei uit Rome: Mr. A. Baron van Wjjnbergen is door den heer Mussolini in particuliere audiëntie ont vangen. Dat bericht is u reeds bekend. Even eens dat deze audiëntie van den Italiaan- schen staatsman is uitgegaan. Met enkele woorden willen wjj echter op dit bezoek terugkomen, daar wjj onze bijzon derheden uit den mond van den heer van Wjjnbergen hebben opgenomen. Een ontzaggelijke groove zaal dient den dictator tot ontvangstzaal Geheel op den achtergrond een schrijftafel, waarachter Mus solini, die zich van zjjn zetel verheft als de heer v. Wjjnbergen binnentreedt en met hem. Maande het gesprek bljjft voeren, na een har lelijke begroeting. Reeds aanstonds wordt „Hebben de christeljjk-socialen zich wel eens in den Raad beklaagd over bevoor rechting van sociaal-demokraten?” toen klonk het antwoord, kort maar krach tig: „Nooit”. En diezelfde Pawlik moest toch dat de christelijk-BOciale boeren schak en Doppler in den Raad herhaaldelijk en uitentreure interpelleerden over deze sehandeljjke bevoorrechting; onze partijge noot Doppler maakte het daarbij zelfs zoo bont, dat de socialisten hem met geschreeuw melde nota's van herbergen, die Hester in zijn zakken vond, gaven een ruw overzicht van zjjn zwerftochten. De oudste was een een klein logement in Abingdon. Deze was geda teerd in Augustus, het was dus duidelijk dat de oude man bijna dadelijk na ontvangst van Gerard's geld daarheen was gegaan, mis- schien in het flauwe besef daar dicht bjj Oxford en de bekende bibliotheek te wezen, tige dagen, daar in zijn studententijd doorge bracht, hem hierheen gelokt. Van bet loge ment van Abington had hjj verscheiden reke ningen, wel een stuk of zes zeven, loopende over even zooveel weken en elke rekening toonde achteruitgang wat drinken betreft, telkens werd de post voor drank grooter. De laatste nota was niet gequiteerd; de oude man was dus zeker met schuld vertrokken. Latere rekeningen toonden aan dat hjj langs de rivier gereisd had. De namen der steden, waar hjj verblijf had gehouden, had den een landeljjken klank, de namen der her bergen waren zonderling en ouderweteeh. Maar het voornaamste was, dat de grootste uitgaven van Nicholas. Davenport aan drank waren besteed. duidelijk gezegd, dat bedoelde mishandelin gen gepleegd werden mede door en onder bescherming van burgemeester Seitz’ roode politie, d. w. z. door leden van den rooden „Schutzbund”. De poging tot weerlegging is dus smadelijk mislukt: alleen heeft de M.-Redacteur zich door deze valsche voorstelling van zaken weer eens opnieuw getypeerd en geblameerd. Ook in den nieuweren tjjd zjjn de sodalis- ten daargüds van ergerlijke straatterreur niet vies gebleken. Wat was de heele z.g. Juli-revolutie waarbij het Justitiepaleis in brand gestoken en vele politie-agenten vermoord werden anders dan één brok straatterreur? En nog steeds willen de heeren hun alleen heerschappij in de openbare straat niet prijs geven, ofschoon erkend moet worden, dat ze den laatsten tijd wel gedwongen zjjn, een toontje lager te zingen. Uit noodweer tegen de roode straatterreur zijn n.l. de niet-socialistische „Heimwehre” in bet leven geroepen,«die ook wel eens demonstratie-optochten willen houden, maar de geschiedenis van Wiener-Neustadt be- wjjst, dat de socialisten zich met hand en tand verzetten tegen erkenning van „de vrije straat”! - En als het weduwvrouwtje het gemeente bestuur niet welgevallig is té katholiek of niet rood genoeg dan is er geen schjjn van kans, dat zjj de uitverkorene zjjn zal. We bljjven ert>jj: een dergeljjke aanvrage wordt „om bericht en raad” gezonden naar het soeiaal-demokratisch „In validen ver band". In het begin van zjjn zwerftochten had bjj brandewjjn gebruikt, later toen de fond sen opraakten, dronk hjj jenever. De onge lukkige had den slechtsten weg voor zjjn reis gekozen; want in die laaggelegen, lan delijke plaatsjes aan de rivier was de atmosfeer het best geschikt om hem zjjn ze nuwpijnen terug te bezorgen; en die W'aren eerst de oorzaak en later oorzaak en ver ontschuldiging tegelijk voor zjjn onmatigheid geweest. De waakzaamheid van zijn dochter bad den vijand op een afstand weten te houden en nu was hij hem als het ware in de armen geloopen. De laatste nota was afkomstig uit een. klein kroegje in het dorp dat op Urwcombe volgde, nog geen twee mijlen van Rozenind verwijderd. Zeker had Davenport daar in de gelaptanww booren spreken over meneer en mevrouw Hanley en bun levenswijze, sn dit bad hem waarschijnlijk op het vermoeden ge> brack, dat bet Gerard en Hester waren. Ze sloeg echter geen acht op zjjn rede- neering; ze zat, zooals ze het grootste ge deelte van den nacht bad gezeten, met de hand van haar vader in de hare, nu en dan oprjjzend om zjjn voorhoofd met 'n zakdoek met eau-de-cologne te verfrisschen, luiste rend naar zjjn ademhaling, verlangend naar het daglicht en de komst van den dokter. Eindelijk brak de dag aan, koud en mis tig, en spoedig daarna verscheen dokter Mivor, de reeds lang gevestigde en vertrouw de familie-arts, binnengelaten door een sla perige werkmeid, die met verbazing gehoord had, dat er een zieke in huis was iemand die onverwachts ’s nachts was aangekomen en voor wien ze een slaapkamer in gereed heid had moeten brengen. Hester was met het aanbreken van den dag naar boven gegaan om de dienstboden te roepen en had toegezieu, dat bet vuur in de kamer werd aangelegd. Het was een vrien delijk vertrek, het uitzicht hebbend op den grooten weg en den moestuin, waar achter de parkachtig aangelegde grasvelden zich uitstrekten. Wanneer heeft het ongeval plaats ge had? vroeg de dokter na den zieke onder zocht te hebben. Even voor éénen. Was hjj op dat oogenhlik goed in orde? -- Ik weet het niet. Hjj kwam in buis geheel overwacfat en viel dadelük neer. Nt kwerreal voor Alkmaar«assess? S*— Moor buiten Alkmaar.««aaesszf 2.85 Met Geïllustreerd Zondagsblad f 0.60 hooger Ad 2: er bestaat, volgens M. geen sikke pitje „terreur in de bedrijven”: katholieken kunnen evengoed (of even slecht!) betrek kingen krijgen als socialisten; en waar .aienst i wjj, bij wijze van voorbeeld, vertelden, dak. J eischte bij de Ankerbroodfabriek een aantal werk lieden ontslagen was, omdat zq zich niet rood wilden verklaren, daar maakt M. zich van dit hachelijk feit af met het volgende smoesje: „Het betrof het ontslag van eenige menschen aan de „Ankerbrood”-fabriek, die overeenkomstig het collectief contract genoodzaakt was, een paar kontributie- zwendelaars te ontslaan, waar de rechter machteloos tegenover stond. Dit is het eenige bewijs, dat de heer Speet aanvoert voor de roode terreur. Welnu, wanneer een der gezellen, werkzaam op de druk kerij vao he* „Noord-Hollandsch Dag blad", zich aan hetzelfde misdrijf schuldig maakt, wordt bij eveneens zonder pardon ontslagen.” Nu zal de lezer zich afvragen, aan welke schurkerij deze ontslagen werklieden zich dan toch wel hebben schuldig gemaakt. M. duidt die misdaden niet nader aan; hij spreekt alleen maar van „kontributiezwen- delaars” en van een „misdrijf”. Welnu, wij zullen het lugubere geheim onthullen: deze snoode werklieden waren.... katho liek georganiseerd en weigerden principieel tot de roode organisatie toe te treden! En waarom konden de arme drommels dan zelfs bjj den rechter geen recht erlan gen? Omdat op rood bevel in het collec tief contract de bepaling was opgenomen, dat het personeel alleen via de roode orga nisatie betrokken mocht worden. Inderdaad: hier stond de rechter machte loos, maar hij heeft toch niet nagelaten, dit contract als schandelijk „onzedelijk” te brandmerken. 't Is juist door middel van deze en derge- lijke laffe contracten (veelal afgedwongen onder bedreiging van staking, boycott, enz.), en ander lawaai het spreken beletten. En toen de heer Doppler, onlangs lid der Oostenrjjksohe Tweede Kamer geworden, ook diAr kort geleden zijn oude klachten in een kernachtige interpellatie uitte, toen zeiden .de heeren socialisten: ,^lu zegt hij hiér, wat hij in den Ween- schen gemeenteraad niet meer zeggen kant” Maarlaten wij tot slot liever een voorbeeld uit lagere regionen uit bet gewone dagelijksehe leven geven: Een echtpaar met een kind, huizend in een hok van ’n woning, solliciteert naar een wo ning van de gemeente; zooals gebruikelijk is, komt een soort inspecteur zich ervan over tuigen, of hier werkelijk een betere woning noodig is; zijn oog valt op een Mariabeeld, en gebiedend klinkt het: De vrouw geeft kennen, dat zij er niet aan denkt, het Mariabeeld op te offeren aan de kans op een gemeentewoning. „Dan zult u zien, dat u geen gemeente woning krijgt”, klinkt barsch het antwoord. De vrouw liet bet er niet bij zitten; de zaak werd in de vergadering der „ver trouwensmannen” besproken, maar.... 'het gezin bekwam de zoo nóódige woning nietf, (Wij zullen den M-Redacteur in deze aan gelegenheid desgewenscat en paart! noemen). Wanneer nu echter ever een dergelijk d*t gelijks voorkomend geval in den Ween- schen Raad geïnterpelleerd wordt, daa wascht burgemeester Seitz z’n handen in onsenuid, en dan zegt hij: „Nou ja, hier is een of andere overmatig- ijverige sociaal-demokraat aan het werk ge weest; een dergelijke taktiek keuren ook wij •f’. Maar irtussebeu volgen de gemreuttbe stuurders maar wat graag de adviezen van hun „overmatig-ijverige” inspecteurs op, en de katholieke huismoeder kan, als zjj het Mariabeeld niet verwijderen wil, lang wach ten op een behoorlijke woning! Hjj sohijnt het weer goed genoeg te maken, zei GerardyZiet een blik op den ge- haten slaper. Gerard, Gerard, wat ben je wreed! n Denk je soms, dat ik vriendelijk kan zou duizenden gegeven hebben om tnen man op een afstand te houden. Je hebt hem geld gegeven, dat hem op den verkeerden weg bracht, sprak ze. Ik gaf hem geld om hem kwijt te raken. Ik zag hoe jij je leven opofferde aan een denkbeeldigen plicht; ik zag hoe je jeugd verdween boe je schoonheid verkwijnde door armoede en zorg. Hjj vu de eenige hinderpaal voor ons geluk en ik ruimde hem uit den weg. We zijn gelukkig geweest, Hes ter. On Godswil vertel me niet, dat je meer geeft om dat wrak dan om mij! Ik geef om hem, omdat hjj mjjn vader ie ea zulk een behoefte heeft aan mjjn liefde. 0, dat ie weer de oude geschiede nis. Na goed je kunt voor hem zorgén altijd in zeker opzicht. We zullen hem in een ge sticht doen, waar hjj het overige van zijn leven gemakkelijk kan doorbrengen en waar hjj voor zjjn verderfelijke neigingen be- Mheoad «al worden. dat de gemeente neeuen over uv»® „trafics” niets, hoe genaamd niets te zeggen heeft. Ze worden vergeven door de Christelijk-sociale Bondsregeering, aan wier hoofd de prelaat Mgr. Seipel staat" „Daar stdót ie nou!” roepen de knappe lezers van „Het Volk” uit.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Noord-Hollandsch Dagblad : ons blad | 1929 | | pagina 1